Ιστολογικά κεσάτια και πάλι

Παραδοσιακά, ο δεκαπενταύγουστος είναι από τις περιόδους με τη μικρότερη κίνηση στα ιστολόγια. Αν αυτό θα επαληθευτεί και φέτος με την κρίση, δεν το ξέρω -πάντως εγώ θα λείψω από αύριο για (πολύ) λίγες μέρες κι έτσι σήμερα ανασταίνω και εμπλουτίζω ένα άρθρο που το είχα ανεβάσει πρόπερσι τέτοιον καιρό.

Τα κεσάτια στον τίτλο είναι οι αναδουλειές, στερεότυπη εμπορική απάντηση. Η λέξη είναι τουρκικό δάνειο, αραβοπερσικής αρχής. Πρόπερσι είχαμε θυμηθεί ένα γουστόζικο ανέκδοτο με τον βασιλιά Όθωνα, όπως το καταγράφει στην Ιστορική ανθολογία του ο Γ. Βλαχογιάννης:

Τρεις πραματευτάδες Χιώτες παρουσιαστήκανε στον Όθωνα το Βασιλέα.
     Αφού είπανε το ’να και τ’ άλλο, […] ο Βασιλέας, που μόνη γλώσσα του είχε να μιλεί τις ελληνικούρες που είχε πρωτομάθει από τον Φίλιππο Ιωάννου […], γυρίζει στον έναν από τους τρεις Χιώτες μ’ εκείνο το συνηθισμένο σοβαρό του και ρωτάει:
     ― Πώς προχωρεί το εμπόριον;
     ― Κεσάτια, Μεγαλειότατε! λέει ο Χιώτης.
     Ο Όθωνας απορεί· πρώτη φορά ακούει αυτή τη λέξη. Κοιτάζει αυτόν που μίλησε στα μάτια και ξαναρωτάει:
     ― Τι σημαίνει η λέξις κεσάτια;
     Ο Χιώτης απορεί κι αυτός, μα ο άλλος Χιώτης, πιο έξυπνος, πετιέται κι απαντάει:
     ― Δεν έχει νταραβέρι, Μεγαλειότατε!
     Ο Βασιλέας, με την ίδια πάντα σοβαρότη του, γυρίζει και σ’ αυτόν:
     ― Και η λέξις νταραβέρι, τι σημαίνει;
     Μα ώσπου ν’ απαντήσει ο δεύτερος, ο τρίτος Χιώτης δεν αργεί και λέει:
     ― Αλισιβερίσι, Μεγαλειότατε!
     Ο Βασιλέας δεν έκαμε άλλο ρώτημα. Και φύγαν οι τρεις φίλοι χαρούμενοι που φωτίσανε το Βασιλέα.

Κεσάτια λοιπόν αυτή την περίοδο στα ιστολόγια και πρόπερσι είχαμε θυμηθεί ένα αστείο κειμενάκι που κυκλοφορεί εδώ και καιρό στο Διαδίκτυο, με τις απαντήσεις που υποτίθεται ότι δίνουν διάφοροι επαγγελματίες που έχουν κεσάτια. Στο κείμενο αυτό πρόσθεσα μερικές νέες απαντήσεις που είχαν προταθεί όταν αναρτήθηκε το ίδιο κείμενο στο φόρουμ Λεξιλογία, και όσες προτείνατε με σχόλιά σας πρόπερσι που το συζητήσαμε εδώ, οπότε τώρα παρουσιάζω τον συμπληρωμένο και επικαιροποιημένο κατάλογο.

Θα μου πείτε ότι από πρόπερσι μέχρι φέτος η αναδουλειά έχει γίνει οδυνηρή πραγματικότητα, δεν είναι πια απλό λογοπαίγνιο -και δίκιο θα έχετε. Αλλά αυτά θα τα κουβεντιάσουμε από Σεπτέμβρη. Προς το παρόν, παραθέτω εδώ τον κατάλογο των απαντήσεων. Συμπληρώσεις γίνονται ευχαρίστως δεκτές στα σχόλια.

«Επαγγελματικές» απαντήσεις στην ερώτηση «Πώς πάει η δουλειά;»

 

Φούρναρης: ψίχουλα
Μανάβης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: μαρασμός
Υφασματέμπορος: πανί με πανί
Ψαράς: ούτε λέπι
Φαρμακοποιός: με το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος: δεν βλέπω φως
Υδραυλικός: μούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Έμπορος χαλιών: χάλια
Κομμωτής: τρίχες
Ψιλικατζής: ψιλοπράματα
Νεκροθάφτης: ψόφια πράματα
Ο απέναντι νεκροθάφτης: μεγάλη νέκρα
Βοθρατζής: σκ**
Δύτης: πιάσαμε πάτο
Μάγειρας: βράσε όρυζα
Γεωπόνος: χαιρέτα μου τον πλάτανο
Θεατρώνης: Χ… θέατρο
Μετεωρολόγος: Βαρομετρικό χαμηλό
Ποδοσφαιριστής: Χάσαμε τη μπάλα
Παπάς: Πάμε κατά διαόλου
Εργοστασιάρχης: πάγωσε η τσιμινιέρα
Κηπουρός: δεν κουνιέται φύλλο
Κλειδαράς: λουκέτο θα βάλουμε

και βέβαια….

Ιστολόγος: Ουδέν σχόλιον!