Μια παράκληση, αναγγελίες και άλλα μεζεδάκια

Δεν έχω μεγάλο άρθρο για σήμερα, μόνο μερικά πράγματα σκόρπια, μεζεδάκια δηλαδή. Στην αρχή σκέφτηκα να βάλω καμιά αναδημοσίευση ή κάνα άρθρο απ’ αυτά που έχω στο συρτάρι, αλλά τελικά είπα να γράψω πολλά και διάφορα, διότι έχω και μια παράκληση προς το εκλεκτό κοινό του ιστολογίου.

* Κι ας ξεκινήσω από την παράκληση. Τις προάλλες σκέφτηκα (με αφορμή κάτι που έγραψε ο αγαπητός Άγγελος) το τραγουδάκι του Γαβριά από τους Αθλίους του Ουγκώ. Το συνθέτει και το τραγουδάει ενώ μαζεύει πυρομαχικά από τους σκοτωμένους στα οδοφράγματα κι ενώ γύρω του σφυρίζουν οι σφαίρες. Τελικά, μια σφαίρα τον βρίσκει -και με την τελευταία του πνοή λέει μια τελευταία στροφή. Να το δούμε ολόκληρο στα γαλλικά:

On est laid à Nanterre,
C’est la faute à Voltaire,
Et bête à Palaiseau,
C’est la faute à Rousseau.

Je ne suis pas notaire,
C’est la faute à Voltaire,
Je suis petit oiseau,
C’est la faute à Rousseau.

Joie est mon caractère,
C’est la faute à Voltaire,
Misère est mon trousseau,
C’est la faute à Rousseau.

Je suis tombé par terre,
C’est la faute à Voltaire,
Le nez dans le ruisseau,
C’est la faute à…

Οι Άθλιοι έχουν μεταφραστεί πολλές φορές στα ελληνικά, ξεκινώντας από τον Σκυλίτση, αλλά εγώ στην εδώ βιβλιοθήκη μου έχω μόνο το γαλλικό κείμενο. Η παράκλησή μου: αν δεν σας κάνει κόπο κι αν έχετε στη βιβλιοθήκη σας τους Αθλίους, πηγαίνετε στον Τόμο 5, Βιβλίο 1, Κεφάλαιο XV (15) και γράψτε μου παρακαλώ πώς αποδίδει το τραγούδι ο Έλληνας μεταφραστής, μαζί με το όνομα εκδότη και μεταφραστή (κοιτάξτε όμως πρώτα τα σχόλια, μήπως  άλλος φίλος προηγουμένως έχει ήδη παραθέσει την ίδια απόδοση). Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

* Ο αγγλισμός της ημέρας: Διαβάζω στην Ελευθεροτυπία: Αν κανείς θέλει να πάρει ένα μάθημα για το πώς μπορεί να αυτοπυροβοληθεί μια χώρα στα πόδια, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα.  
Το άρθρο μιλάει για τη γκάφα με τα σπρεντ και τον Προβόπουλο, αλλά δεν θα σταθώ εκεί, αλλά στην έκφραση «να αυτοπυροβοληθεί στα πόδια» που είναι μετάφραση του αγγλικού «I shot myself in the foot». Δεν το είχα ξαναδεί μεταφρασμένο, στα ελληνικά συνήθως λέμε «Βγάλαμε τα μάτια μας (με τα ίδια μας τα χέρια)». Άλλωστε αυτόν τον τίτλο έβαλε ο υλατζής στο συγκεκριμένο άρθρο. Εκτός κι αν η χρήση του αγγλισμού ήταν εσκεμμένη για να υπάρχει άλλη έκφραση στον τίτλο και άλλη στο κυρίως άρθρο (Βέβαια, υπάρχει πάντα και το σχεδόν συνώνυμο, το αυτογκόλ).

* Πιστεύω ότι τα αυγά που έριξαν χτες κάποιοι «αντιεξουσιαστές» στον Πάσχο Μανδραβέλη σε εκδήλωση στη Νομική ούτε πολιτική κριτική είναι, ούτε έχουν την ίδια συμβολική αξία με το παπούτσι στον Μπους ή τις τούρτες στον Γκέιτς. Εκτός αυτού, ίσως και να γύρισαν ήδη μπούμερανγκ. Ας διάβαζαν μόνο το κείμενό τους. Στη συζήτηση που γίνεται στο Ιndymedia βλέπω, ευτυχώς, να διαφωνούν πολλοί με τη χτεσινή ενέργεια. Βλέπω επίσης κάποιον να χρησιμοποιεί κατά περίεργο τρόπο την έκφραση «σαν τη χήρα στο κρεβάτι» -που κανονικά σημαίνει «ανυπομονεί σφόδρα»: Αύριο θα αρχίσει να σκούζει σαν τη χήρα στο κρεββάτι για το πόσο φασίστες ήταν αυτοί που δεν τον άφηναν να μιλήσει, κλπ.

* Ίσως θα διαβάσατε ότι βγήκε το Ετυμολογικό Λεξικό Μπαμπινιώτη. Ανυπομονώ να το δω, αλλά μάλλον θα το πάρω στα χέρια μου κοντά στα Χριστούγεννα, οπότε παρουσίαση-κριτική δεν θα κάνω παρά τον Γενάρη. Η περιέργειά μου είναι, σε τι διαφέρει από το ετυμολογικό τμήμα του μεγάλου λεξικού κι αν έχουν διορθωθεί τα μπόλικα ετυμολογικά λάθη του μεγάλου. Η εισαγωγή, που τη διάβασα στη Λεξιλογία, μου ανοίγει την όρεξη, αν και ορισμένες εμμονές του Μπ. δεν λείπουν.

* Ένα άλλο βιβλίο που ανυπομονώ να πιάσω στα χέρια μου θα κυκλοφορήσει την άλλη βδομάδα -ή τουλάχιστον έτσι μου λένε. Ήταν να βγει νωρίτερα, αλλά με την απεργία στο λιμάνι η αγορά είχε προβλήματα χαρτιού. Ανυπομονώ να το  πιάσω στα χέρια μου παρ’ όλο που ήδη ξέρω τι γράφει. Και ξέρω τι γράφει, επειδή το έχω γράψει εγώ. Είναι ένα βιβλίο με ιστορίες λέξεων, που πολλές από αυτές τις έχετε ήδη διαβάσει εδώ (όχι όμως όλες). Βγαίνει από τις Εκδόσεις του 21ου, που είχαν βγάλει και τη Γλώσσα μετ’ εμποδίων πρόπερσι, και ο τίτλος αυτού θα είναι ίδιος με τον τίτλο του ιστολογίου: Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία. Περισσότερα, όταν κυκλοφορήσει το βιβλίο, ελπίζω ως το τέλος της άλλης εβδομάδας!