Μηνολόγιον Νοεμβρίου
Posted by sarant στο 1 Νοεμβρίου, 2010
Στις αρχές του Οχτώβρη είχα παρουσιάσει εδώ το μηνολόγιο Οκτωβρίου, που το είχε φτιάξει ο πατέρας μου, ο Δημήτρης Σαραντάκος. Φαίνεται ότι άρεσε, οπότε ας δούμε και το μηνολόγιο του Νοεμβρίου, επίσης έργο του πατέρα μου.
Και πάλι, αν νομίζετε ότι κάποιο από τα στοιχεία είναι λάθος ή αν πιστεύετε ότι κακώς παραλείπεται κάποια σημαντική επέτειος μπορείτε στα σχόλια να το επισημάνετε.
Νοέμβριος
Δε 1 |
Των Αγίων Αναργύρων – Ημέρα πατάξεως της δωροδοκίας
|
Τρ 2 |
Θαλού, Αναξιμένη και Αναξιμάνδρου των Μιλησίων φιλοσόφων |
Τε 3 |
+ Ανδρέου Κάλβου του ασυμβιβάστου |
Πε 4 |
+ Κοίμησις Αυγούστου Ροντέν |
Πα 5 |
+Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού |
Σα 6 |
Παγκόσμια ημέρα αποτροπής της καταστροφής του περιβάλλοντος λόγω πολέμου |
Κυ 7 |
Της δευτέρας προς τον ουρανόν εφόδου |
Δε 8 |
Των εν ερημίαις και όρεσιν αγωνισθέντων |
Τρ 9 |
Νεκταρίου Αιγίνης |
Τε 10 |
+ Αρθούρου Ρεμπώ |
Πε 11 |
Σαπφούς και Αλκαίου των Λεσβίων ποιητών |
Πα 14 |
+ Τελευτή Τέλλου Άγρα |
Σα 13 |
+ Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον |
Κυ 14 |
Επικούρου του Ελευθερωτού των ανθρώπων εκ του φόβου |
Δε 15 |
Της «Ελληνικής Νομαρχίας» |
Τρ 16 |
Διεθνής ημέρα κατά της μισαλλοδοξίας – Βολταίρου του φιλοσόφου |
Τε 17 |
Των εν Πολυτεχνείω αναιρεθέντων |
Πε 18 |
Πυθέου του Μασσαλιώτου και θαλασσοπόρου |
Πα 19 |
Διγενή του Ακρίτα |
Σα 20 |
Παγκόσμια ημέρα των δικαιωμάτων των παιδίων |
Κυ21 |
Πρώτη ανύψωσις επηνδρωμένου αεροστάτου |
Δε 22 |
Μαρτύριον Ιωάννας της Λωρραίνης |
Τρ 23 |
Φρίξου και Έλλης |
Τε 24 |
+ Εμπεδοκλεόυς του Ακραγαντίνου εις Αίτναν κατάβασις |
Πε 25 |
Μαρτύριον Υπατίας, του αχράντου άστρου της σοφής παιδεύσεως |
Πα 26 |
Της Εθνικής Αντιστάσεως |
Σα 27 |
+Τεύκρου Ανθία και των συριγμών του αλήτου |
Κυ 28 |
Είσπλους Μαγελάνου εις τον Ειρηνικόν ωκεανόν |
Δε 29 |
Διεθνής ημέρα αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακόν λαόν |
Τρ 30 |
Ανδρέου Λασκαράτου |
Immortalité said
Καλημέρα και καλό μήνα και από εδώ. Νίκο πες στον πατέρα ότι πολύ τον ευχαριστώ.
Στις 21 γιορτάζουμε εκείνη την αποστολή που η μετάφρασή της αρέσει στο Δύτη; 😉
Μπουκάν λυπάμαι, εγώ πολύ τον αγαπώ αυτόν το μήνα…
Δύτης των νιπτήρων said
Καλό μήνα παιδιά (επέστρεψα!).
Ιμόρ, κάπου έναν αιώνα και κάτι μετά την πρώτη, η δική μου. 😉
Immortalité said
Καλώς τον! Τώρα που γύρισες κοίτα να κάνεις και το μνημόσυνο το χτεσινό (όλο και κάτι θα βρεις να γράψεις) 😉
Σκύλος της Β.Κ. said
Εκείνη τη διεθνή ημέρα βεγκανισμού, δηλαδή, πρέπει και να την τιμούμε; Δεν αρκεί απλώς να την ανεχόμαστε;
Δύτης των νιπτήρων said
#3 Φτου! το ξέχασα. Είναι αργά τώρα, του χρόνου πάλι.
Immortalité said
Βεγκανισμός είναι κείνο που δεν τρώνε τίποτα ζωικής προέλευσης; Ούτε αυγουλάκια, ούτε γιαούρτι, ούτε τυρί και ούτω καθεξής;
@ 5 Δικαιολογίες… 🙂
Σκύλος της Β.Κ. said
Ιμμορ, ναι, αυτό είναι. Μπλιαχ! Ακόμα και τα μήλα τα περ’μένουν να πέσουν από το δέντρο!
Χρηστος Κ. said
Κλεμενα απο βικιπαιδεια
4 Νοεμβρίου 1918 Ίδρυση του ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας) το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε ΚΚΕ
4 Νοεμβρίου 1957 Οι Σοβιετικοί εκτοξεύουν στο διάστημα τον πρώτο ζωντανό οργανισμό, την σκυλίτσα Λάικα με τον δορυφόρο Σπούτνικ 2 στην ιστορία
5 Νοεμβρίου 1791 – Πεθαίνει ο Μότσαρτ στις 1 το πρωί.
7 Νοεμβρίου 1917 Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία (με το νέο ημερολόγιο). Οι Μπολσεβίκοι του Βλαντιμίρ Λένιν ανατρέπουν το τσαρικό Καθεστώς
7 Νοεμβρίου 1992 Θάνατος του Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, πρωτοπόρου της «Άνοιξης της Πράγας» στην Τσεχοσλοβακία.
9 Νοεμβρίου 1989 – Πέφτει το Τείχος του Βερολίνου.
11 Νοεμβρίου Τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Επισήμως, ο πόλεμος τελείωσε στις 11:00, την «ενδέκατη ώρα, της ενδέκατης μέρας του ενδέκατου μήνα».
23 Νοεμβρίου 1979 – Οι Πινκ Φλόιντ κυκλοφορούν το άλμπουμ τους «The Wall» που πουλάει μέσα σε δύο εβδομάδες 6 εκατομμύρια δίσκους.
25 Νοεμβρίου Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εκδιώκεται από την ηγεσία της Χούντας των Συνταγματαρχών καθώς εκδηλώνεται το πραξικόπημα Γκιζίκη.
25 Νοεμβρίου 2005 – Πεθαίνει ο Τζορτζ Μπεστ, βορειοϊρλανδός ποδοσφαιριστής.
29 Νοεμβρίου 1974 – Oι Μπιτλς διαλύονται και τυπικά, με δικαστική απόφαση.
Κορνήλιος said
Πόσο μοῦ ἀρέσει ἡ Λωρραίνη μὲ ω καὶ 2 ρ!!!
Κορνήλιος said
ἐπίσης, ἐπειδὴ Νοέμβρη παρουσιάστηκα μοῦ ἀφιερώνω τὸ κάτωθι:
Μπουκανιέρος said
8
Γκιζίκη τον λέγανε τον Ιωαννίδη;
sarant said
Ευχαριστώ για τα σχόλια!
8, 11: Ιωαννίδης βέβαια. Μήπως το λέει έτσι επειδή ο Γκιζίκης ανέλαβε «Πρόεδρος»;
Μαρία said
11 Καζίκι.
Ούτε ο Μότσαρτ πέθανε της σιόρας Επιστήμης αλλά του Αγίου Σάββα.
Κώστας said
8: 7 Νοεμβρίου 1917 Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία (με το νέο ημερολόγιο). Οι Μπολσεβίκοι του Βλαντιμίρ Λένιν ανατρέπουν το τσαρικό Καθεστώς
Το τσαρικό καθεστώς είχε ήδη ανατραπεί. Οι Μπολσεβίκοι του Βλαντιμίρ Λένιν ανέτρεψαν την κυβέρνηση Κέρενσκι και το υπό διαμόρφωση αβασίλευτο αστικό καθεστώς, θα έλεγα.
chien andalou said
@ 7 Μάλλον αναφέρεσαι σε ένα μέρος των καρπιστών ή καρποφάγων (fruitarians), που με τη σειρά τους είναι υποσύνολο των vegans. Ουφ, τι μπέρδεμα αυτή η χορτοφαγία…
Μπουκανιέρος said
14
Εμ ναι, τη Φλεβαριανή την ξεχνάνε ή τη συμπυκνώνουν μέσα στη Οχτωβριανή (2 σε 1)…
Μπουκανιέρος said
Κι αφού (σύμφωνα με μια άποψη) γύρισε η ημερομηνία, ας ευχηθούμε χρόνια πολλά σε όποιον έχει γενέθλια στις 2…
sarant said
Ευχαριστώ!
Immortalité said
Χρόνια πολλά και από μένα Νίκο!
Δύτης των νιπτήρων said
Τώρα που κατάφερα κι εγώ να μπω (δεν ξέρω τι έχει πάθει η wordpress από χτες βράδυ), χρόνια πολλά κι από μένα!
Μαρία said
Ο όποιος ήταν ο Νικοκύρης! Να έχεις τα χρόνια του Κριαρά, Νίκο.
sarant said
Ευχαριστώ, ρε σεις!
Κορνήλιος said
Χρόνια πολλὰ θὰ σοῦ εὐχηθῶ
κι ἐγώ, λερναιοσφάχτη,
καὶ νῆμα ἀτέλειωτο ἡ Κλωθ]β
νὰ γνέθῃ πάντα ἐπ’ἀγαθῷ
σ’ὁλόχρυσο ἀδράχτι.
Τὰ χρόνια σου νὰ ξεπερνοῦν
αὐτὰ τοῦ καντιώτη,
τοῦ κριαρᾶ νὰ ὠχριοῦν
τὰ ἔτη σὰν θὰ συγκριθοῦν
μ’αὐτὰ τοῦ οἰκοδεσπότη.
Νᾶσαι γερὸς καὶ ὑγιὴς
καὶ πάντα πολυγράφος,
πάντα ἀρθρογράφος ἐμβριθὴς
κάθε τιμὴ ν’ἀξιωθῇς
προτοῦ σὲ κλείσῃ ὁ τάφος.
Μιὰ χάρι μόνο σοῦ ζητῶ
ἐγγόνι τοῦ Ἄχθου Ἀρούρη:
ὅταν ἀκοῦς τὸν κοπετὸ
ἀρχαϊζόντων μὴ φριχτὸ
κρατᾷς κι ἐσὺ τσεκοῦρι.
Κορνήλιος said
παρόραμα:–>Κλωθὼ
Immortalité said
@ 23 Τι να σε κάνουμε που έχεις ταλέντο…
sarant said
23: Κορνήλιε σε ευχαριστώ πολύ, συγκινημένος 🙂
(Έχει ταλέντο ο πολυτονιάτης!)
dem said
Επίσης «Πρώτη φορά σ΄ενός νησιού τα χώματα δύο του Νοεμβρίου ξημερώματα» γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης.
2 Νοεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη Ακινδύνου, Πηγασίου, Αφθονίου, Ελπιδοφόρου και Ανεμποδίστου των Μαρτύρων.
Το πρώτο ποίημα της ποιητικής συλλογής του Ελύτη «Τα ελεγεία της Οξώπετρας» (1991) επιγράφεται «Ακινδύνου, Ελπιδοφόρου, Ανεμποδίστου»
Ολοκληρο το ποιημα εδω:
http://www.iskiosiskiou.com/2008/11/blog-post_02.html
sarant said
Ευχαριστώ αγαπητέ!
Δύτης των νιπτήρων said
Άρα γιόρταζε και ο Ακίνδυνος, ο μάγος του κώδικα και των παλιών εφημερίδων. Ελπίζω να περάσει και να ακούσει τα χρόνια πολλά 🙂
voulagx said
Ω Νικοκυρη Δεσποτα
μεγαλε μπλογκοκρατωρ
στου Κορνηλιου τις ευχες
προσθετω τις δικες μου
εις του Καντιωτη τα «αυτα»
προτεινοντας τα «εκεινα»
να μη χαθει το μετρο μς
και μη χαλασει η ριμα
ελπιζω πως θα συμφωνει
γι’ αυτην την μικροαλλαγη
ο Ποιητης ο Ηλιος
ο Μεγιστος Κορνηλιος
Σκύλος της Β.Κ. said
Χρόνια πολλά, ωρέ Νικοκύρη!
sarant said
29: Ναι, πού είναι ο Ακίνδυνος;
30: Ευχαριστώ, ω Βουλάγξ! Νομίζω ότι ο Κορνήλιος στο συγκεκριμένο στίχο δεν κάνει συνίζηση στον Κα-ντι-ώ-τη κι έτσι κερδίζει μια συλλαβή.
31: Ευχαριστώ, φίλτατε -εσύ ξέρεις και πόσα είναι 🙂
Κορνήλιος said
#30 & #31β
ὄντως τὸ Καντιώτης στὸν στίχο εἶναι 4σύλλαβο. ὡστόσο ἡ πρότασι τοῦ Βουλάγξ δὲν εἶναι καθόλου ἄσχημη.
Α. Παπαγιάννης said
Μια μικρή διόρθωση στην 18η του μηνός: Πυθέως (<Πυθεύς) και όχι Πυθέου.
Μπουκανιέρος said
34
Εμμ…, όσο περίεργο κι αν φαίνεται (π.χ. απ’ την οπτική της καθαρεύουσας), ήταν Πυθέας κι όχι Πυθεύς.
Οι αρχαίοι μαλλιάριζαν πού και πού, όπως θάλεγε ο Νικοκύρης. 🙂
sarant said
Με πρόλαβε ο Μπουκανιέρος. Και ο Αριστέας ήταν έτσι (και όχι Αριστεύς) -φαίνεται το έχουν οι ταξιδευτές 🙂
Μαρία said
Χα, χα κι εγώ ψηφίζω στην οδό Πυθέου. Τώρα ο θαλασσοπόρος είναι, ο ρήτορας είναι θα σας γελάσω.
Μπουκανιέρος said
Και διάφορα άτομα με το όνομα Πυθέης στον Ηρόδοτο.
Μαρία said
Στράβων,Ι 4.3
Ὅ τε γὰρ ἱστορῶν τὴν Θούλην Πυθέας ἀνὴρ ψευδίστατος
και 4.5
http://remacle.org/bloodwolf/erudits/strabon/livre14.htm
Μπουκανιέρος said
Όμως, Μαρία, στο Νέο Κόσμο ψηφίζεις;
Μαρία said
Ναι, απο την ενορία Αγ. Κων/ντίνου Ομονοίας με πήγαν εκεί και κατά σύμπτωση στο ίδιο σχολείο ψηφίζουν και φίλοι Παγκρατιώτες.
Μαρία said
40
http://tinyurl.com/2w3x7tc
Μπουκανιέρος said
Στον ίδιο δρόμο, Πυθέου, είναι και τα γραφεία του ιστορικού Πρωτέα (που, αυτός τουλάχιστον, ήταν Πρωτεύς).
Ήταν η παλιά μου γειτονιά (μία από… δηλ.). Η οποία τιμάει, όπως φαίνεται, τους ταξιδιάρηδες, τους γεωγράφους κλπ, αφού έμενα στην οδό Εκαταίου.
Δύτης των νιπτήρων said
Χμ… Αριστοφάνους, Φιλικής Εταιρείας, Κύπρου, Μουσών, Δεσπεραί, Αγίας Ελένης, Ετεάρχου, Ρενιέρη, Παπάγου. Τι συμπέρασμα βγάζετε γιατρέ μου;
Μαρία said
43 σκάκι ή μπάσκετ;
Μπουκανιέρος said
45 Και τα δύο.
π2 said
Ωπ, δεν είχα πάρει είδηση τα σχόλια αυτής της ανάρτησης, οπότε έχασα και την είδηση των γενεθλίων. Χρόνια πολλά και καλά κι από μένα (έστω με μεγάλη καθυστέρηση). Και η αγαπημένη μου ευχή:
Να ζήσουν χίλια χρόνια οι οχτροί σου να σε βλέπουν και να ζηλεύουν.
sarant said
Ευχαριστώ Πιδύε -κάλλιο αργά! Και δεν ήξερα και την ευχή!
Νατάσσα said
9: Γιατί άραγε με ω -εντάξει τα δυο ρ, το καταλαβαίνω.
Αφού και στα γαλλικά είναι Lorraine …
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Γιατί «Νατάσσα» με δύο -σσ-;
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
…πάντως, 2 Νοεμβρίου είναι και τα γεννέθλια της Βασιλίσσης Σοφίας της Ισπανίας.
Υγεία και μακροημέρευση και στους δύο (μέχρι για σαράντα ημέρες μετά δεν στέργουν οι ευχές;)!
Τιπούκειτος said
Πω πω Νικοκύρη, τώρα το πήρα είδηση κι εγώ. Σου εύχομαι να είσαι πολύχρονος — τι πολύχρονος, κορακοζώητος!
καλοπροαίρετος said
-ingen -> -ιγγία αν πρόκειται για περιοχή και -ίγγη αν πρόκειται για πόλη
@ 9
Κορνήλιε, σε έχω για πιο μαξιμαλιστή· δεν περίμενα να ικανοποιείσαι με τη γραφή Λωρραίνη, καθ΄ ον χρόνον υπάρχει η δοκιμασμένη απόδοση της Lorraine ως Λοθαριγγία (< μσν. Lotharingia, εξ ου και η γερμανική ονομασία της, Lothringen)… Πιστεύω τουλάχιστον να λες το Thüringen, το Tübingen και το Göttingen Θουριγγία, Τυβίγγη και Γοτίγγη αντιστοίχως 🙂 Αλήθεια, υπάρχει αντίστοιχη, εις -ίγγη, δόκιμη απόδοση των πόλεων Ζόλινγκεν και Ρόιτλινγκεν;
Stazybο Hοrn said
#49-51 όπως και γιατί γενέθλια με δύο νι… 🙂
καλοπροαίρετος said
Χέοπας / Χέοψ Χούφου, Ταμερλάνος Τιμούρ Λενκ, και Σαπφώ Ψάπφα
Ε, αν το πάμε έτσι, τότε γιατί Θαλού (2 Νοεμβρίου) και όχι Θάλητος, γιατί Σαπφούς (11 Νοεμβρίου) και όχι Ψάπφας, και γιατί Διγενή του Ακρίτα (19 Νοεμβρίου) και όχι Διγενούς του Ακρίτου 😀
Νατάσσα said
50: Την ιστορική ορθογραφία Νατάσσα -ιστορική επειδή τη διδάχτηκα στα γόνατα της μαμάς στην αρχή της προσωπικής μου ιστορίας- δεν την έχω αμφισβητήσει ποτέ. Το -ω- της Λορραίνης ωστόσο με προβλημάτισε. Ας μην αγγίξουμε το καυτό θέμα της γαλλικής ή γερμανικής ταυτότητας της περιοχής
καλοπροαίρετος said
Η εμβληματική ταινία του Φώσκολου (1970), στα ζενερίκ, γραφόταν με δύο σίγμα: «Υπολοχαγός Νατάσσα» (βλέπε εδώ, στο 1’18’’). Και υπάρχει τουλάχιστον μία ακόμα Ν. που γράφεται με δύο σίγμα: η τραγουδίστρια Μποφίλιου – βλέπε, π.χ., τα εξώφυλλα των δίσκων της «Μέχρι το τέλος» (2008) και «Τρία μυστικά» (2009).
(Στο 55 είχα θέσει «αριστερή γωνιώδης παρένθεση – παύλα – δεξιά γωνιώδης παρένθεση» μεταξύ της ελληνικής απόδοσης και του αυθεντικού ονόματος στα τρία ζεύγη, όμως το σύστημα θα τα πέρασε για ταγκζ χωρίς περιεχόμενο και τα αγνόησε…)
sarant said
Καλησπέρα Νατάσσα.
Πώς ακριβώς εννοείτε ως ιστορική ορθογραφία τα δύο -σ- στο Νατάσα; Με ποιο τρόπο εξηγούνται;
Νατάσσα said
Ιστορική για μένα προσωπικά, καθώς με -σσ- μου την έμαθε η μητέρα μου. Δεν ξέρω αν υπάρχει αιτιολόγηση, ή αν θα έπρεπε να υπάρχει. Ίσως το -σσ- να είναι μια προσπάθεια απόδοσης του παχέος /sh/
Θα έγινε, φαντάζομαι, αντιληπτό ότι ε/ιμαι νέα στον ιστότοπο. Με εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία απλώνεται και ανοίγει η κάθε συζήτηση! Αποκτήσατε έναν ακόμη αναγνώστη, φίλοι συν-αναρτητές.
Μαρία said
58 Έλα ντε. Για να αποδώσουν το παχύ σ; Μήπως πάλι αγνοούν τη ρωσική προέλευση και φαντάζονται καμιά Natassa;
Κορνήλιος said
#53 γιὰ τὴν Τυβίγγη ἐννοεῖται! καὶ τὸ Ἄαχεα πάντα Ἀκυΐσγρανον! Θουριγγία ἐννοεῖται καὶ Λοθαρριγία εἰς τὸ ἑξῆς λοιπόν!
Stazybο Hοrn said
Κορνήλιος said
#55 σὲ ἐκλογικὸ κατάλογο εἶδα ὄνομα ψηφοφόρου μὲ πατρώνυμο Ταμερλάνος!
καλοπροαίρετος said
@ 61, α, για το Αιξ-λα-Σαπέλ λες 🙂 Πες μου ότι λες και το Μπορντώ Βορδίγαλα (εξ ου και βορδιγάλειος πολτός), το Κάδιθ Γάδειρα, και το Ρέγκενσμπουργκ Ρατισβόννη, και ότι γράφεις Νοτιοσλαυΐα, να μου φτιάξεις τη μέρα!
@ 63, αλήθεια, ο Ταμερλάνος οξύνεται, ή, όπως ο, π.χ., Μαγελλάνος, περισπάται;
sarant said
59: Καλώς ήρθες, λοιπόν, Νατάσ(σ)α!
Α. Παπαγιάννης said
35 και 36: Ευχαριστώ για τη διόρθωση της διόρθωσης–έμαθα και κάτι.
55: Διότι είναι Θαλής (Θαλού) και όχι Θάλης (Θάλητος) (όπως και Αναξιμένης – Αναξιμένους στις 2 του μηνός). Σ’ αυτό ελπίζω ότι δεν πέφτω έξω.
Αγγελος said
Στο Μεσοπόλεμο η Ακαδημία είχε ασχοληθεί αρκετά με τον τόνο που πρέπει να παίρνουν η Αρτοτίνα, η Βυτίνα και άλλα παρόμοια. Θυμάμαι μαθητής να γράφω σε έκθεση «οἱ Λουδοβίκοι τῆς Γαλλίας» και να μου το διορθώνουν βάζοντας στους Λουδοβίκους περισπωμένη. Θυμάμαι και επίσημα αναγνωστικά του Δημοτικού, πριν από τη μεταρρύθμιση του Παπανούτσου, να γράφουν «ὁ χειμώνας, τοῦ χειμώνα» με οξεία, αλλά «τὸ χειμῶνα» με περισπωμένη! [Υπήρχε βέβαια method in this madness: σε λέξεις και τύπους αποκλειστικά της νεότερης ελληνικής, όπως «Βυτίνα» και «χειμώνας», ακολουθούνταν η απλούστερη γραφή, αλλά σε όσες λέξεις υπήρχαν αυτούσιες και στην αρχαία, όπως η αιτιατική «χειμῶνα», φυλαγόταν η ιστορική ορθογραφία και τρελαινόταν ο μαθητής – ο οποίος όμως έτσι κι αλλιώς από την Ε’ Δημοτικού άρχιζε να γράφει στην καθαρεύουσα.] Κάτι τέτοια με έχουν πείσει ότι οι τόνοι έπρεπε οπωσδήποτε να καταργηθούν και καλώς καταργήθηκαν με την καθιέρωση της δημοτικής.
Μαρία said
66 Γιατρέ, ο Θαλέης-ής, στα αρχαία εννοείται, κλίνεται και με τους δύο τρόπους (και 1η και 3η κλίση).
Μπουκανιέρος said
56-58-60 κ.α.
Η ιστορική ορθογραφία δεν ταυτίζεται με την ετυμολογική ορθογραφία.
Επομένως, δε χρειάζεται «εξήγηση» με τον τρόπο που το εννοείτε, Νίκο και Μαρία.
Μαρία said
69 Μα η αυστηρά ιστορική ορθογραφία σχετίζεται εξ ορισμού με την ετυμολογία. Η Νατάσσα χρησιμοποίησε τον όρο καταχρηστικά.
Μπουκανιέρος said
70
Όχι (κατά τη γνώμη μου).
«Ιστορική ορθογραφία» είναι οποιαδήποτε ορθογραφία χρησιμοποιήθηκε και καθιερώθηκε για κάποιο (σχετικά μεγάλο) χρονικό διάστημα (π.χ. «τρελλός»). Μπορεί να προήλθε από λανθασμένη ετυμολόγηση, αλλά μπορεί (συχνότερα) να αδιαφορούσε εντελώς για την ετυμολογία.
Αν ήταν το ίδιο, δε θα χρειαζόμαστε δύο όρους!
Βαριέμαι να ψάχνω παραδείγματα αλλά πολλές λέξεις γράφονταν για αιώνες (βυζάντιο και μετά) με τρόπους απαράδεχτους ως προς την ετυμολογία – και μόνο σχετικά πρόσφατα, στην «επιστημονική» εποχή, εμφανίστηκε («αποκαταστάθηκε») η ετυμολογική ορθογράφησή τους. Ε, εκείνοι οι αιωνόβιοι τρόποι είναι, όπως και να το κάνεις, «ιστορικοί».
Μαρία said
71 Μπουκάν, δεν είναι υποκειμενικό ζήτημα. Γι’ αυτό έβαλα τη λέξη αυστηρά. Σήμερα ακολουθούμε μια απλοποιημένη ιστορ. ορθογρ., ιστορική για τις λέξεις που έχουμε αυτούσιες ή περίπου αυτούσιες απ΄τα αρχαία και απλοποιημένη για μεταγενέστερες ή με αρχαία προέλευση που όμως έχουν αλλάξει μορφή π.χ. γράφουμε κόκκινος αλλά κουκί, παλιότερα έγραφαν άωρος αλλά αγόρι κλπ.
Το καθιερωμένο κτίριο(απ’ αυτά που βαριέσαι) όπως και άλλες απλογραφήσεις σχετίζονται με την απλοποιημένη ιστορ. που ο Μπαμπ. κι η παρέα του θέλουν να την κάνουν σκέτη ιστορική.
Νομίζω πάντως οτι η γραφή Νατάσσα δεν χωράει ούτε στο στενό ούτε στο δικό σου πλατύ ορισμό της ιστορικής ορθογραφίας.
Μπουκανιέρος said
72 Μαρία, όταν βάζεις τη λέξη αυστηρά αναφέρεσαι στους περισσότερο ή λιγότερο εύλογους κανόνες που ακολουθούμε σήμερα («μια απλοποιημένη ιστορ. ορθογρ.» που ορίζει τούτο ή το άλλο). Δε νομίζω, αυστηρά κι εγώ μιλώντας :-), ότι η έννοια της ιστορικής ορθογραφίας μπορεί να περιοριστεί σ’ αυτό το στενό πλαίσιο.
Κι η Νατάσσα χωράει («στο δικό μου πλατύ ορισμό»), όπως κι οι διάφορες παρδαλές Λωρραίνες κλπ. Κι εγώ θυμάμαι ότι, μερικοί τουλάχιστον, την έγραφαν με δύο σ (παραδείγματα στο σχ. 57). Αν πούμε (υποθετικά) ότι το όνομα Νατάσα πρωτοεμφανίστηκε γραμμένο στα ελληνικά, ξερωγώ, το 18.., και ότι από τότε ως, ας πούμε, το 1970 περίπου, γραφόταν συστηματικά με δύο σ, είτε σαν κύρια γραφή είτε σαν αρκετά συχνή παραλλαγή, τότε ναι, είναι μια ιστορική ορθογραφία.
Εκείνο το διπλό σ μπορεί να εξηγηθεί με διάφορους τρόπους, π.χ. (υποθέσεις κάνω) απόδοση του παχιού σ, μεταφορά από κάποια ενδιάμεση γλώσσα όπου γράφεται έτσι, ή απλώς φάνηκε πιο σοβαρή η γραφή, κλπ. Η όποια εξήγηση πάντως, οσοδήποτε παράδοξη, δεν αναιρεί την ιστορικότητα.
Τώρα, σήμερα το γράφουμε μ’ ένα σ, ακολουθώντας έναν από τους εύλογους κανόνες που λέγαμε (απλοποιημένη, έτσι κι αλλιώς, γραφή, για λέξεις με ξένη προέλευση). Θαυμάσια – όμως ο κανόνας αυτός δεν έχει ούτε τίποτα το ιστορικό ούτε τίποτα το ετυμολογικό.
(Ζητώ συγγνώμη απ’ τη Νατάσσα που τραβάμε το θέμα, αλλά μ’ ενδιαφέρει το γενικότερο ζήτημα. Κατάλαβα βέβαια ότι η ίδια αναφέρθηκε στην προσωπική της ιστορία – πούναι κι αυτή σεβαστή.)
Κώστας said
73 Πολύ σωστά! Ήθελα δε να ρωτήσω: οι γραφές π.χ. Μαίρη και Νάνσυ, κοινότατες και οι δύο, δεν δικαιούνται τον όρο ‘ιστορικές’; και, αν όχι αυτόν, τότε ποιον; Εκτός κι αν είμαι εκτός θέματος, οπότε αγνοήστε το.
Stazybο Hοrn said
Ιστορική φωτογραφία για ιστορική ορθογραφία…
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
@74,
ο Μιμίκος και η Μαίρη (Marie Weber) υπήρξαν τόσο «ιστορικές» προσωπικότητες όσο και η Νάνσυ Ρέηγκαν.
(Αν είμαι εκτός θέματος, αγνόησέ με…)
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Stazy (@75),
ωραίο (και λίγο πικρό) το σχόλιό σου.
Μου θύμισε την γνωστή σειρά μυθιστορημάτων της Colette με ηρωίδα την Claudine…
Stazybο Hοrn said
Και σαν σήμερα πέθανε κι ο πρώτος πρόεδρος της Τουρκίας.
Immortalité said
Σαν σήμερα το 1874 δεν ψήφισαν αντισυνταγματικώς τον προϋπολογισμό και έγινε μετά το έλα να δεις; Οι μέρες τους βάνουν…
Πριν βγει η μέρα, να πούμε και χρόνια πολλά, όλο και κάποιος Αντρέας θα μας διαβάζει…
Μαρία said
79
>όλο και κάποιος Αντρέας θα μας διαβάζει…
Αυτό είναι σίγουρο. Χρόνια πολλά κι απο μένα.
Κορνήλιος said
Καὶ μιὰ ποὺ τρέχει καὶ τἆλλο νῆμα, σὰν σήμερα μὲ σήκωσαν ἀπ’τ’ἄγρια ξημερώματα στὸ κέντρο νεοσυλλέκτων στὸ Κιλκίς, καὶ μαζὶ μὲ κάτι ἄλλα φαντάρια μᾶς πῆγαν στὴν Κρήτη.
Χρόνια πολλὰ στὴν Πάτρα.
Immortalité said
και στο Παγκράτι…
N.N. said
Δεν μπορεί να λειπει απο τις 16 ή 17 η γέννηση ή η βάπτιση του Μπετόβεν
sarant said
Ελπίζω να το θυμηθούμε του χρόνου και να το προσθέσουμε!
N.N. said
Ελπίζω να θυμιθώ και εγώ ότι τελικά είναι τον Δεκέμβριο και όχι τον Νοέμβριο οι άγιες αυτές ημέρες. Ντροπή μου 🙂
sarant said
🙂