Άλλα πρέπει να περικοπούν
Posted by sarant στο 5 Νοεμβρίου, 2010
Το άρθρο αυτό του πατέρα μου. Δημ. Σαραντάκου, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της Μυτιλήνης στις 2.11.2010.
Διαβάσαμε στις εφημερίδες τής 12-10-10 πως αν μεγαλώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, θα περικοπούν και άλλο οι αποδοχές των μισθωτών και των συνταξιούχων. Δε θα έπρεπε κάποιος να μας εξηγήσει γιατί πρέπει να περικοπούν και άλλο οι απολαβές των μισθωτών και των συνταξιούχων και όχι και των άλλων «κοινωνικών εταίρων»; Έχει εξαντλήσει η Πολιτεία τον κατάλογο των πηγών από τις οποίες θα μπορούσε να αντλήσει κεφάλαια και στρέφεται και πάλι σε εκείνους που δεν έχουν τρόπο να αντισταθούν;
Για παράδειγμα: έχει περικόψει τον αριθμό των παχυλώς αμειβομένων συμβούλων των διαφόρων υπουργών; Έχει αποπειραθεί να φορολογήσει τα κέρδη των τραπεζών; Θα τολμήσει ποτέ υπουργός ελληνικής κυβέρνησης να βάλει θέμα χωρισμού της Εκκλησίας από το Κράτος και να φορολογήσει την εκκλησιαστική περιουσία; Και τελευταίο αλλά όχι έσχατο: Θα βρεθεί Έλληνας πολιτικός που να διαθέτει το σθένος και την ικανότητα, που όπως φαίνεται έχει ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, και να «τα βρει» με τους γείτονές μας, χωρίς φυσικά καμμιά παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο ή τη Θράκη;
Γιατί, επί δεκαετίες τώρα, συμβαίνει αυτό το παράδοξο: δυο όχι πλούσιες χώρες, όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, να δαπανούν τεράστιο ποσοστό των εθνικών τους προϋπολογισμών για να αγοράζουν αεροπλάνα, τανκς, υποβρύχια και γενικά εξοπλισμό από την Αμερική, την Αγγλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, από χώρες δηλαδή από τις τράπεζες των οποίων παίρνουμε δάνεια με επαχθείς όρους. Ουσιαστικά, τα χρήματα που δανειζόμαστε, πάνε κυρίως σε εξοπλισμούς, γυρίζουν δηλαδή σε εκείνους που μας δάνεισαν, ενώ το χρέος παραμένει.
Όπως, άλλωστε, κανένας πολιτικός, εκτός των πολιτικών της Αριστεράς, δεν τόλμησε ποτέ να βάλει θέμα γερμανικών αποζημιώσεων, που ξεπερνάν κατά πολύ το σύνολο του εξωτερικού μας χρέους. Να ζητήσει, δηλαδή, το αυτονόητο: Να μας επιστρέψουν όσα μας έκλεψαν (λεηλάτησαν είναι ο σωστός όρος) οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Γιατί δεν άρπαξαν μόνο το κάλυμμα, σε χρυσό, της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά καταλήστεψαν όλα τα τρόφιμα, καταδικάζοντας το λαό μας σε λιμοκτονία, και υποχρέωσαν τις προδοτικές κυβερνήσεις των κουίσλιγκ να δανείσουν τεράστια χρηματικά ποσά στη Γερμανία! Δηλαδή, η κατεχόμενη Ελλάδα «δάνεισε» στη χιτλερική Γερμανία τόσο υπέρογκα ποσά, που ξεπερνούν τον εξωτερικό δανεισμό της χώρας μας σήμερα.
Και είναι χαρακτηριστικό το ότι όλα τα σχετικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν αυτή την καταλήστευση, βρίσκονται καταχωνιασμένα στο υπουργείο Εξωτερικών, οι δε εκάστοτε υπουργοί τα έχουν χαρακτηρίσει «απόρρητα» και απορρίπτουν κάθε πρόταση που έχουν κάνει κατά καιρούς οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Αριστεράς να τα φέρουν στη Βουλή! Επ’ αυτού δε, ο συνήθως λαλίστατος αρχηγός του ΛΑΟΣ δεν έχει βγάλει άχνα.
Στις σχετικές ενστάσεις οι αρμόδιοι επικαλούνται συνήθως τον πολιτικό ρεαλισμό, ο οποίος κατά την άποψή τους συνίσταται στο να ξεχωρίζεις το εφικτό από το ανέφικτο, εκείνο όμως που διαιωνίζεται είναι η κακομοιριά και η υποτέλεια. Γιατί πάντοτε, από καταβολής του ελληνικού κράτους, οι πολιτικοί του δεν τόλμησαν να κάνουν κάτι που θα δυσαρεστούσε ή θα εξόργιζε τους Προστάτες μας. Βλέπετε, κάτι τέτοιο θέλει τόλμη και όπως γράφει ο Κάλβος, ο ασυμβίβαστος, στις «Ωδές» του, «Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία».
Και, όπως φαίνεται, ούτε Τόλμη ούτε Αρετή τούς περισσεύουν. Τη λύση την προτείνει ο Κάλβος παρακάτω, στο ίδιο ποίημα:
«Της θαλάσσης καλύτερα,
αγριεμένα τα κύματα
να πνίξουν την πατρίδα μου
ωσάν απελπισμένην
έρημον βάρκαν
…
παρά προστάτας να έχωμεν»
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας said
Πάλι οἱ ἱερὲς ἀγελάδες τῆς ἀριστερᾶς !
Οἱ μισθωτοὶ τοῦ δημοσίου καὶ οἱ συνταξιοῦχοι τοῦ δημοσίου ἀπολαμβάνουν ἀκόμη πολύ περισσότερα ἀπ` αὐτὰ ποὺ συνεισφέρουν. Στοιχειώδης κοινωνικὴ δικαιοσύνη θὰ ἐπέτασσε στὴν ἀριστερά πρώτη νὰ ἀγωνίζεται νὰ ἀντιστραφεῖ ἡ ἀδικία.
Οἱ συνταξιοῦχοι τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως λαμβάνουν ἀκόμη συντάξεις ὐψηλότερες ἀπ` ὅσες δικαιολογοῦν οἱ εἰσφορές τους. Καὶ ψήφισαν καὶ κυβερνήσεις ποὺ ἐξανέμισαν καὶ τίς λίγες εἰσφορὲς ποὺ πλήρωσαν. Κοινωνικὴ δῆθεν εὐαισθησία ἐναντίον κοινωνικῆς δικαιοσύνης καὶ οἰκονομικῆς λογικῆς.
Κέρδη τῶν τραπεζῶν. Φορολογοῦνται ἐκτάκτως τὸ 2011 μέ βάση ὄχι τὰ άνύπαρκτα κέρδη τοῦ 2010, ἀλλὰ τὰ πενιχρὰ τοῦ 2009 ! Ὑπάρχει, λοιπόν, θάρρος, καί μάλιστα θράσος, διότι σύντομα, μέ τέτοια φορολογικὴ λογική, οἱ τράπεζες δὲν θὰ ἔχουν οὔτε μετόχους οὔτε καταθέτες. Ἤδη οἱ μετοχές τους πωλοῦνται στὸ 60% τῆς λογιστικῆς άξίας τους.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶναι , περιουσιακῶς, ἑταιρεία ἰδιοκτησίας 100% τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους. Τυχὸν χωρισμός, θὰ σήμαινε αὐτόματη ἀπομείωση τῆς ὑπαρχούσης περιουσίας τοῦ κράτους. Φυσικά, τὸ κράτος θὰ άνακτοῦσε μὲ τὴν φορολογία μέρος, ἀλλὰ μόνον μέρος καὶ σέ βάθος χρόνου, τῆς ἀμέσου ἀπομειώσεως τῆς περιουσίας του.
Νὰ τὰ βροῦμε μὲ τήν Τουρκία, ἀλλὰ χωρὶς παραχώρηση κυριαρχικῶν δικαιωμάτων. Καλύτερα ὑγιὴς καὶ πλούσιος, παρὰ ἄρρωστος καὶ φτωχός. Σίγουρα ἕνας ἄλλος κόσμος εἶναι ἐφικτός, στὰ ὄνειρά μας.
Τέλος, οἱ Γερμανοί, σίγουρα μᾶς καταλήστευσαν στὴν Κατοχή. Ἀλλὰ τά ὁφειλόμενα δὲν τὰ παίρνεις μὲ άνέξοδες ἐπιδείξεις τῶν τίτλων σου στὸ οἰκογενειακὸ τραπέζι, δηλονότι στὴν ἑλλαδική βουλή. Αύτὸ ποὺ ἐγκρίνει ὁ ἀρθρογράφος εΐναι ἁπλῆ δημαγωγία.
Τυχαῖο εἶναι ἄρα γε ποὺ ὁ λαὸς τόσα χρόνια δέν τσιμπᾶ ; Τὸ φρικτὸ εἶναι ποὺ τόσοι μορφωμένοι καὶ καλλιεργημένοι τσιμποῦν. Αύτό, μάλιστα, ἐξηγεῖ ἐπαρκῶς τὴν κατάντια μας.
Διαβάζετε τον Jacques Prévert said
Κύριε Σαραντάκο,
Θαυμάζω το κουράγιο και το σφρίγος σας. Υπάρχει όμως κάτι το μεγαλοπρεπώς τραγικό σ’αυτά που γράφετε εδώ : Ταυτόχρονα, είναι ΚΑΙ χιλιοειπωμένα αλλά ΚΑΙ παραμένουν διαρκώς επίκαιρα! Λες και η ζωή μάς ειρωνεύεται… Γι αυτό και οι παροιμίες είναι τόσο σοφές :
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, λέει κάποια, Φωνή λαού οργή Θεού απαντά μια άλλη.
Στην περίπτωσή μας, η πρώτη ισχύει αυτούσια, η δεύτερη επιβεβαιώνεται δια του αντιθέτου της, αφωνία λαού απραξία Θεού…
Ο ευρών τη λύση αμοιφθείσεται.
Qq said
Καλά τα πήγατε στο πρώτο μέρος του άρθρου, και θα μπορούσε να είναι ένα σοβαρό έναυσμα για σκέψης. Μετά υποπέσατε ξανά στο κατήφορο του αριστερού λαϊκισμού. Τελικά, ο λαϊκισμός πάντα είναι κακός κι επικίνδυνος, ασχέτως αν προέρχεται από αριστερά ή δεξιά. Αυτό πάλι με τον Καρατζαφέρη τι θέλετε και το λέτε συνέχεια, γκρίζα διαφήμιση του κάνετε. Σαν τα κανάλια της τηλεόρασης, όπου κατάντησε μαϊντανός που πάει με όλα.
Βασιλική said
Ειναι σιγουρα το χρεος της Ελλαδας, μικροτερο απο τις αποζημιωσεις (που δεν θα ζητησουμε ποτε)? Εχω ακουσει το αντιθετο.
Παντως η εκκλησια δυσκολο να φορολογηθει, εκει θα αντιδρασουν ακομη και οι πετρες.
Προσφατα εκανα μια συζητηση με μια θεοσεβουμενη (35 χρονων σε ηλικια) φιλη μου, και εθιξα το θεμα. Συναντησα την σθεναρη αντιδραση της και την απαντηση : «η εκκλησια με τα σισσιτια της, βοηθα τοσον κοσμο, χωρια τι αλλη βοηθεια δινει, δεν θα της παρουν αυτα τα λεφτα που βοηθα τον κοσμο».
Και αυτο το ειπε μια νεα κοπελα, φανταστειτε λοιπον τι θα γινει, αν οι αρχηγοι της εκκλησιας προτρεψουν τον κοσμο (αυτον) σε ξεσηκωμο.
Οι τραπεζες επισης δυσκολο να φορολογηθουν, υπαρχουν συμφεροντα (ακομη θυμαμαι το ποσο που εδωσε ως βοηθεια η τοτε κυβερνηση για βοηθεια των τραπεζων.. στην αρχη της κρισης!)
Τις αποζημιωσεις κανεις δεν τολμα να τις ζητησει απο κυριαρχα κρατη, γιατι τους τρεμουμε..
Απορια ομως το εχω : γιατι η καθε κυβερνηση (αφου υπαρχει τοσος ανταγωνισμος μεταξυ τους για εξουσια) δεν ψαχνει τα απλυτα της προηγουμενης κυβερνησης και να τιμωρησει πχ καποιον που εκλεψε, και να βγει αυτη η «καλη», παρα μενει μονο σε κατηγοριες (μονο στα λογια δηλ) εντυπωσιασμου. Λογικα παει η σκεψη, πως τα εχουνε συμφωνησει μεταξυ τους.. και ας δειχνουν σε μας πως μισουν η μια την αλλη.
Abravanel said
Το θέμα των αποζημιώσεων έχει κλείσει, μόνο το κατοχικό δάνειο και τα λύτρα της ΙΚΘ είναι διεκδικήσιμα.
Δεν διαφωνώ με την λογική του, άσχετα αν προσωπικά με λυπεί η διαπίστωση οτι θυμόμαστε τις γερμανικές αποζημιώσεις μόνο ως αντίβαρο στα δικά μας χρέη, αλλά η ηθική αγανάκτηση ίσως να μην είναι δικαιολογημένη.
Να ρωτήσω όμως γιατί υπάρχει αυτό το πάθος για τις γερμανικές αποζημιώσεις και όχι για την επιστροφή των λεηλατημένων εβραϊκών περιουσιών από το Χριστιανούς οικονομικούς συνεργάτες και το Ελληνικό Κράτος ή τα λύτρα της ΙΚΘ; Τα σχετικά μεγέθη δεν είναι ανόμοια. Και δεν εννοώ τους πολιτικούς μας που δεν έκλεισαν το θέμα για λόγους προσωπικού κέρδους ή/και λόγους εθνικού συμφέροντος – εννοώ την Αριστερά που αναφέρει ο Δ.Σαραντάκος.
Μιας και αναφέρθηκε το θέμα, ίσως εσένα να σε ενδιέφεραν τα καινούργια βιβλία του Αλι Γκετζ – μιλάει ειδικά για την Ελλάδα, το κατοχικό δάνειο και άλλα ενδιαφέροντα. Εχει πολλά λάθη αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο.
Τιπούκειτος said
@1: Με δυσκολία συγκρατώ πια το δάκρυ μου για τις χιλιάδες τραπεζίτες, που είναι πια αναγκασμένοι να πωλούν τις μετοχές τους στο 60% της λογιστικής αξίας των, ου μην αλλά και να παίζουν ακορντεόν στο τρόλεϊ, για να ζήσουν τα πεκινουά τους.
(Και συγγνώμη που ταΐζω το τρολλ.)
Μπουκανιέρος said
Τιπού, και μένα μου σκίζεται η καρδιά! Και την ίδια στιγμή να βλέπεις μισθωτούς και συνταξιούχους του δημοσίου (αλλά και καφετζήδες) να απολαμβάνουν ανάξια τον πλούτο που άλλοι δημιούργησαν… Αυτό είναι κοινωνική πρόκληση, απορώ πώς δε γίνεται επανάσταση.
Πρόσεξες όμως το καλό νέο; Η Εκκλησία είναι «εταιρεία ιδιοκτησίας 100% του ελλαδικού κράτους», οπότε, σύμφωνα με τη μόδα που επικρατεί, λογικά θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί – είναι πιθανό να την πάρουν «οι Γερμανοί» μάλιστα…
(Παρομοίως, αλλά με τόσα ωραία είναι πειρασμός)
Μαρία said
6, 7 Πανάσχετα ρεμάλια, λίγο να ξέρατε απο Jack the knife, θα κάνατε τουμπεκί.
Τιπούκειτος said
@8: Αφιερωμένο εξαιρετικά
Τιπούκειτος said
Αν και μάλλον ο καλύτερος Mackie Messer είναι αυτός:
Δύτης των νιπτήρων said
Και ήθελα να ρωτήσω γιατί δεν έβαλες τη Λότε.
Μαρία said
sarant said
Ευχαριστώ για τα σχόλια και τα γιουτουμπάκια.
Καλημέρα και καλό βόλι!