Ο στρατηγός Φλίγκερ και άλλα μεσοϊουλιανά μεζεδάκια
Posted by sarant στο 14 Ιουλίου, 2012
Αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο στρατηγός θα πρέπει να περιμένετε λίγο, όσο για το δεύτερο σκέλος του τίτλου δεν πρέπει να σας προκαλεί απορία, στα μέσα του μήνα βρισκόμαστε. Θα μπορούσα να τα πω και σκέτα «ιουλιανά» αλλά τότε θα θύμιζαν τα Ιουλιανά του 1965, την αποστασία, που την επέτειό της την έχουμε αύριο. Για το θέμα αυτό έχω γράψει κάμποσες φορές, οπότε φέτος είπα να μη γράψω, αλλά αν ενδιαφέρεστε σας παραπέμπω στα προηγούμενα άρθρα του ιστολογίου με θέμα τα Ιουλιανά, δίνουν νομίζω μια καλή εικόνα (και ίσως καλύτερα ν’ αρχίσετε από τα παλιότερα).
Βέβαια, όλο το άρθρο θα μπορούσα να τ’ αφιερώσω ολόκληρο σε σταχυολόγηση απόψεων που εκφράστηκαν, άλλες αξιοσχολίαστες και άλλες να τραβάς τα μαλλιά σου, σε σχέση με το «σκάνδαλο» του νέου βιβλίου Γραμματικής, αλλά επειδή ελπίζω να σταματήσει επιτέλους αυτή η ανοησία προτίμησα να μην τριτώσω τα άρθρα μου για το θέμα· ελπίζω να σταματήσει, αλλά ποιος ξέρει αν αύριο κάποια κυριακάτικη εφημερίδα δεν το αναζωπυρώσει. Από τις αξιοσχολίαστες τοποθετήσεις ήταν και του Στάθη (Σταυρόπουλου) ο οποίος, παρά την παλιά βεντέτα που έχει, εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια, με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, στο άρθρο του έχει και κάμποσα σωστά, ιδίως προς το τέλος.
Το αν μόνο τα τούρκικα έχουν φωνητική ορθογραφία, όπως λέει (με επιφύλαξη) ο Στάθης, είναι κάτι που σηκώνει πολλή κουβέντα. Ούτε τα τούρκικα έχουν απόλυτη φωνητική ορθογραφία (υπάρχει π.χ. ένα προβληματάκι με το ğ), ούτε είναι μόνα τους, αφού κι άλλες πολλές γλώσσες έχουν «σχεδόν φωνητική» ορθογραφία -όπως τα ιταλικά ή πολλές σλάβικες (της ακατονόμαστης συμπεριλαμβανομένης).
Όμως, πρόσεξα το εξής απόσπασμα στο άρθρο του Στάθη: Αλλά, ακόμα και στη φωνητική της γλώσσας, ας μη βιάζονται οι καλοί μας συγγραφείς. Το ξ για παράδειγμα είναι ακόμα ηχητικώς ευδιάκριτο, προφέρουμε ξύδι κι όχι κσίδι. Το ίδιο και με το ψ – δεν χρειάζεται να ’χει κάνει ορθοφωνία κανείς για να λέει ψάρι και όχι πσάρι. Προσέξτε: προφέρουμε ψάρι και όχι πσάρι! Που σημαίνει, αν δεν κάνω λάθος, ότι αλλιώς προφέρεται (κατά Στάθην) το «ψάρι» και αλλιώς το «πσάρι». Αυτό μου φαίνεται μεγάλη ανακάλυψη -θαρρώ πως ο Σαββόπουλος θα έχει κατεβάσει από το πατάρι τους παλμογράφους του, εκείνους που έβρισκαν διαφορά στην προφορά του «ω» από το «ο», και ετοιμάζεται να ανιχνεύσει το μποζόνιο του πσ!
Πάμε παρακάτω. Τις προάλλες που παραιτήθηκε ο Πρωτεσίλ… ο υφυπουργός Νικολόπουλος έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή παραίτησής του, και εκεί πρόσεξα το εξής απόσπασμα: «μου είναι απολύτως αδύνατο να υποστηρίξω και να ψηφίσω νομοσχέδια που θα μεταβάλλουν επί τω χείρω τη ζωή των Ελλήνων». Υπάρχει «επί το χείρον», υπάρχει, και είναι συχνότερο, «επί τα χείρω», συνώνυμες εκφράσεις που σημαίνουν «προς το χειρότερο» στα πιο φιγουράτα (εφόσον έχετε επιδέξια σκέλια). Το «επί τω χείρω» είναι απλώς κοτσάνα. Δεν ξέρω ποιος ήρξατο χηρών αδίκων, αλλά το μη χοίρον βέλτιστον, που έλεγε κάποιος.
Και συνεχίζουμε. Στη νέα ημιτρικομματική κυβέρνηση, το Υπουργείο Πολιτισμού ενσωματώθηκε στο Παιδείας και ουσιαστικά θα καταντήσει σε Γενική Γραμματεία όπως όλα δείχνουν. Ο τύποις αρμόδιος αναπλ. υπουργός, πάντως, στην ομιλία που έδωσε με την ανάληψη των καθηκόντων του είπε πολλά και γλαφυρά, μεταξύ των οποίων και ότι: «Αυτή την ώρα είμαι θεατής του τοκετού μου, για την ακρίβεια του αυτό – τοκετού μου στο υπουργείο Πολιτισμού». Τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής δεν το ξέρω, αλλά πρόσεξα τη σχιζολεξία του «αυτό-τοκετού». Εδώ το ενωτικό είναι αναγκαίο, αφού έχουμε νεολογισμό ή πρωτολογισμό, αλλά γιατί να τονίζεται το «αυτο»;
Κατά τα άλλα, στο ίδιο ρεπορτάζ, έκανα μια θλιβερή διαπίστωση. Το Βήμα προφανώς δεν έχει πια άλλους διορθωτές πέρα από τον Σπελ Τσέκερ, με αποτέλεσμα η «άυλη πολιτιστική κληρονομιά» του κ. Τζαβάρα να βγαίνει στην αυλή, αφού μετατράπηκε (προς το τέλος του ρεπορτάζ) σε «αυλή πολιτιστική κληρονομιά». Αυτά, στο ηλεΒήμα. Διότι στο taxalia.blogspot.com η λέξη γράφεται σωστά, άυλη.
Παρακάτω τώρα. Έχω έναν φίλο που είναι λάτρης της σαφήνειας κι όπου βρει ασαφή πρόταση μού τη στέλνει, συνήθως με ένα σύντομο σχόλιο. Για παράδειγμα τις προάλλες μου έστειλε τη φράση: Ο κ. Στουρνάρας συμφώνησε με το γάλλο ομόλογό του να επισκεφτεί τη χώρα μας τις επόμενες ημέρες, με το σχόλιο «Μόνιμος κάτοικος εξωτερικού ή από άλλο πλανήτη;» Βέβαια, η φράση έχει εγγενή ασάφεια (τυπικά, αν δεν ξέρουμε ποιος είναι ο καθένας) και θέλει αλλαγή διατύπωσης για να μην έχει. Το δεύτερο δείγμα που μου έστειλε ο φίλος, αντιθέτως, ήταν αγνή και άδολη κοτσάνα: «Το ιστορικής αξίας αυτοκίνητο χρησιμοποιήθηκε και από τον Αμερικανό πρόεδρο Ρούσβελτ, όταν τη νύχτα της 7ης Δεκεμβρίου 1941 οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στο Περλ Χάρμπορ και ο πρόεδρος θεωρήθηκε ύποπτος δολοφονίας από Γερμανούς και Ιάπωνες πράκτορες«. Ο Ρούσβελτ θεωρήθηκε ύποπτος δολοφονίας; Μήπως τον δίκασαν κιόλας οι Γερμανοί πράκτορες (που τον θεώρησαν ένοχο);
Και θα τελειώσουμε με το μεζεδάκι που έδωσε τον τίτλο, δηλαδή τον στρατηγό Φλίγκερ. Το ψάρεψε ο φίλος Earion και το δημοσίευσε στη Λεξιλογία, αλλά η αναδημοσίευση εδώ επιβάλλεται για λόγους ληξιαρχικούς, ας πούμε. Λοιπόν, σε ένα κατά τα άλλα καλό βιβλιοκριτικό άρθρο στο τ. 21 του περιοδικού The Books’ Journal, υπάρχει μια φωτογραφία με την εξής λεζάντα: Έγχρωμη φωτογραφία του Αδόλφου Χίτλερ και του Χέρμαν Γκαίρινγκ (δεξιά) το 1944. Αριστερά, ο στρατηγός Φλίγκερ Καρλ-Χάινριχ Μπόντενσατζ.
Μόνο που στρατηγός Φλίγκερ Καρλ-Χάινριχ Μπόντενσατζ (αν έτσι προφέρεται ο Bodenschatz) δεν υπήρξε ποτέ, υπήρξε ο Καρλ-Χάινριχ Μπ., που ήταν General der Flieger, δηλαδή Πτέραρχος.
Όπως καταλαβαίνετε, η είδηση με ενδιέφερε πολύ διότι η θέση του Πτεράρχου στις ένοπλες δυνάμεις της Νομανσλάνδης ήταν κενή. Και όπως σχολίασε στη Λεξιλογία και ο φίλος Ρογήρος: Εδώ ΓΕΑ/ΔΣΛ Νομανσλάνδης! Προχωρούμε άμεσα στην κατάταξη του κυρίου Φλίγκερ!
Κορνήλιος said
ὁ στρατηγὸς Φλίγκερ, μεγάλη μορφή! ἀρκεῖ νὰ σᾶς πῶ ὅτι ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του διπλασιάστηκε σχεδὸν ὁ ἀριθμὸς τῶν ἱπταμένων βουβαλιῶν!
Νέο Kid Στο Block said
Mπόντενσσσάτς (το ες τσε χα sch= πασιύ, πολά πασσιύυυ «σου») όπως στο chapeau mr. Nicolas! (pour les mezedakia) 🙂
Νέο Kid Στο Block said
Υπάρχει κι ένας Τσούνγκενμπρέχερ (Zungenbrecher) = Γλωσσοσπάστης (σόρυ, ο τσεκσπέλης μου μπερδεύει το σπάσιμο με το χέσι..εε.. το δέσιμο! 🙂 )
Wenn Fliegen hinter Fliegen fliegen, fliegen Fliegen Fliegen nach?:-)
Was sagt der General der Flieger darueber?
Michalis Melidonis said
ο δεύτερος λίκνος βγάζει αλλού
http://www.enikos.gr/stathis/61048,H_glwssa_kokala_den_exei_(alla_apo_kokal.html
εκστρατεία – εξτρατεία
μήπως προφέρει ο Στάθης εκ’στρατεία;
αναψυκτικό ΕΨΑ αλλά στην Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών
προφέρει ΕΠ’ΣΑ;
Αγγελος said
Μερικοί ισχυρισμοί σσταματούν με το μαχαίρι την κουβέντα. Πώς να συνεχίσεις, τι ν’αντιτείνεις σ’αυτόν που λέει ότι ΣΗΜΕΡΑ τα ξ και ψ δεν προφέρονται ακριβώς κσ και πσ;
Πάντως ανέκαθεν είχα την απορία, γιατί οι ΑΗΠ έφτιαξαν ειδικά γράμματα γι’αυτούς τους συνδυασμούς. Και το μεν Ξ ας πούμε ότι το βρήκαν έτοιμο (αν και βέβαια ο φοινικικός πρόγονός του απλώς άλλο ένα είδος σ πρέπει να ήταν), αλλά το Ψ χρειάστηκε ν το εφεύρουν!
sarant said
Ευχαριστώ για τα πρώτα σχόλια!
4: Ευχαριστώ για τη διόρθωση, Μιχάλη.
Και καλά, αν κάποιος θέλει, μπορεί να προφέρει διαφορετικά την εκστρατεία από το εξτραδάκι. Αν θέλει κι αν προσπαθήσει. Αλλά στην αρχή της λέξης, το ξίδι από το κσίδι, μου είναι ακατανόητο.
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ said
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
Γιώργος Κοτζόγλου said
Μου θυμίζει το «ο στρατηγός Στράικ» ως μετάφραση του «general strike». Κάπου το έχω ακούσει.
Αγγελος said
Αλλά και άλλες απλοϊκές αντιρρήσεις μπορεί να προβάλει κανείς σ’αυτά που λέει ο Στάθης:
1. Από πού κι ως πού η λέξη «υστεροφημία» θα χάσει «την ετυμολογία της και συνεπώς τη μνήμη της, αλλά κυρίως αυτό που η λέξη από μόνη της διδάσκει, την έννοια δηλαδή που αποτυπώνει» άμα γραφτεί «ιστεροφιμία»; Δεν θα φαίνεται ότι βγαίνει από το «ίστερα» και το «φίμι», αφού έτσι βέβαια θα γράφονται σ’αυτή την περίπτωση και τα συνθετικά της;
2. Ο Πεισίστρατος μπορεί να αξιοποίησε πολιτικά ή και να αλλοίωσε (αν π.χ. η μνεία της Αθήνας στον κατάλογο νεών είναι δική του παρεμβολή) τον Όμηρο, αλλά σε τι άλλαξε τη γλώσσα του, ή τη γλώσσα της τότε Αθήνας;
sarant said
8: Ο στρατηγός Στράικ στην Πολωνία, σε παλιό τηλεγράφημα του ΑΠΕ στα τέλη δεκ. 1970, σύμφωνα με καλό φίλο.
Άλλος διάσημος στρατηγός είναι (στα αγγλικά), ο Failure, του γνωστού αστείου
Who is General Failure and why is he reading my hard disk?
sarant said
9: Δεν είναι καλά διαλεγμένο το παράδειγμα του Στάθη. Θα έπρεπε να διαλέξει περίπτωση όπου δημιουργούνται ομόηχα (ξερωγώ, ιποκόμις και ιποκόμος). Αλλά η υστεροφημία ήταν πιο βαριά λέξη, ενώ ποιος νοιάζεται για υποκόμητες;
Αγγελος said
Εδώ τον έχεις ακούσει, Γιώργο Κότζογλου, το στρατηγό Στράικ, αλλά μάλλον είναι μπεντροβάτος…
nickel said
Καλημέρα. Έχω την εντύπωση ότι αυτοί που βλέπουν κσίδι και πσάρι και πιστεύουν ότι θα προφέρονταν διαφορετικά από το ξίδι και το ψάρι, βάζουν κάποιον ελαφρό φωνηεντικό ήχο μετά από το κ ή το π, ένα schwa, σχεδόν τείνουν να αναπτύξουν νέα συλλαβή, οπότε δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η φωνητική δεν έχει ξ και ψ, μόνο [ks] και [ps].
Πόντος και Αριστερά said
Μιλώντας για τις διάφορες εκδοχές γραφής της ελληνικής γλώσσας, ας μην ξεχνάμε ότι για 13 ολόκληρα χρόνια (1925-1938) τα ελληνόπουλα της ΕΣΣΔ διδάσκονταν τη δημοτική με φωνητική ορθογραφία.
Το ότι αυτό υπήρξε ένα πείραμα στον (κομμουνιστικό) εξωελλαδικό ελληνισμό -με πολύ σημαντική θεωρητική συζήτηση και ιδεολογική αντιπαράθεση- δε σημαίνει ότι πρέπει να διαγράφεται από την εν γένει ιστορία των Ελλήνων, ούτε βεβαίως βεβαίως από την ιστορία του ελληνικού γλωσσικού ζητήματος.
Ένα τέτοιο κείμενο είναι το:
» Η “αριστερή παρέκκλιση” στο γλωσσικό ζήτημα και οι θανάσιμες συνέπειές της»
http://www.tlg.uci.edu/~opoudjis/dist/agtzidis.htm
Μ-π
sarant said
13: Είδες όμως στην Ανατολική Κρήτη, προφανώς επειδή έγραφαν πσώνια, πσωνίζω, έχει αναπτυχθεί ο τύπος «πουσούνια» και «πουσουνίζω» (βλ. Λεξικό Πιτυκάκη). Μάλιστα αυτό από παλιά, αφού υπάρχει και στον Φορτουνάτο.
(Ντισκλ: το «προφανώς επειδή έγραφαν πσώνια, πσωνίζω» είναι σαρκαστικό).
JS said
14:
>τα ελληνόπουλα της ΕΣΣΔ διδάσκονταν τη δημοτική με φωνητική ορθογραφία.
Ο Αποστόλης ζούσε με τη θεία του, που τη θεωρούσε μάνα του. Εμείς όμως ξέραμε την αλήθεια κι οι μανάδες μας μας είχανε ορκίσει να μην μας ξεφύγει τίποτα. Η μάνα του είχε πεθάνει λίγο μετά από την κατοχή και ο πατέρας του είχε ξαναγυρίσει συντεταγμένα στη Γερμανία.
Ηταν στη Β’ Δημοτικού το 1952 όταν περιχαρής ο Αποστόλης μας ανήγγειλε ότι φεύγει για την Αμεερική, στον «πατέρα» του!
-Θα έχω κούρσα.
-Κι εμείς!
-Θα μένω σε ουρανοξύστη.
-Κι εμείς. (π.χ. στο τριώροφο πίσω από το σχολείο).
Προσπαθούσε να μας κάνει να ζηλέψουμε, αλλά εμείς που… (σιγά μη το δείχναμε).
Συνέχισε τις επιθέσεις κι εμείς την άμυνα.
Μέχρι που μπήκε το γκολ:
Στην Αμερική δεν βάζουν τόνους και έχουν ένα μόνο ι, ένα μόνο ο, ένα μονο ε !
Εκεί τα φτύσαμε!
Τον θυμόμασταν πάντα τον Αποστόλη όταν βλαστημάγαμε με τις ψιλές, δασείες, τα μακρά που περισπώνται, δεν ξέρω πότε κι άλλους τέτοιους. ορθογραφικούς εφιάλτες.
Κι ούτε που θυμάμαι πότε συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε όλοι μεσάνυχτα.
Στέλιος said
Ο Φλίγκερ μέγας στρατηγός της Αεροπορίας
για χάρη μίας ευειδούς Νομασλανδής κυρίας
για πάντα αποχαιρέτησε την χώρα των Τευτόνων
για να ηγηθεί Νομασλανδών ενάντια των Απώνων.
Καλημέρα!! 😀
JS said
17:
Παραπληροφορείς τα μέλη του ιστολογίου.
Ποτέ δεν πολέμησαν οι Νομοσλανδοί με τους Απώνους, που τους πέταξε στους δρόμους ο ΣΞ*.
Μακάρι να ήταν έτσι και για τον κανονικό βέβαια «Φλίγκερ», Karl Bodenschatz. Δικάστηκε στη Νυρεμβέργη. Επεσε στα μαλακά με δυό χρονάκια μόνο και πέθανε στα 88 του το 1979.
*Σταύρος Ξαρχάκος
dimosioshoros said
Πως δεν είπες και τίποτα για τους εφτά της Βαστίλης που ελευθερώθηκαν σαν σήμερα.
Γιάννης με …καλησπέρες
Michalis Melidonis said
Μας περιζώνουν άφημοι λαοί
με φωνητικά αλφάβητα,
μόλις πριν αναλφάβητοι,
τώρα μας μοστράρουν
την ήσσονα προσπάθεια,
την δήθεν κοινωνικότητα
της ορθογραφίας τους.
Εμείς οι γηραιοί και ανάδελφοι
τουλάχιστον συμμάχους έχουμε
ιστορικούς λαούς, Εβραίους και Άραβες,
που σθεναρά αντιστέκονται
στη νέα τάξη των φωναλφάβητων.
Υ.Γ.
Διεθνές συνέδριο για την υπεράσπιση
της ιστορικής ορθογραφίας επιβάλλεται.
Άγγλοι, Γάλλοι, πρώτη θέση,
το πρεστίζι μας να δέσει!
JS said
19:
Κατόρζ ζιιγιέτ οζορντουί; μοντιέ 😉
>Πως δεν είπες και τίποτα για τους εφτά της Βαστίλης που ελευθερώθηκαν σαν σήμερα.
(Κι όσο αργεί ο Στέλιος να απαντήσει):
>Βρήκαν όλους κι όλους επτά φυλακισμένους, αρκετοί από τους οποίους ήτο πολύ μπας κλας και καθόλου ευγενείς. Μεταξύ αυτών δύο με χαμένα τα λογικά, ο ένας ήταν κάποιος Ιρλανδός που νόμιζε πως είναι ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Ιησούς ταυτοχρόνως, πεντ-έξη άλλους που είχαν φυλακιστεί διότι είχαν πάρει πρωτάθλημα στο πολύ διαδεδομένο τότε σπορ της πλαστογραφίας, κι έναν αιμομίκτη αριστοκράτη ο οποίος είχε μπει μέσα με βασιλική διαταγή, διότι είχε προσβάλει προφανώς τα χρηστά ήθη των αριστοκρατών της εποχής με τις αποτρόπαιες πράξεις του.
http://anarmodios.wordpress.com/2011/03/09/1-229/
Κάτι άλλο;
JS said
19:
Κατόρζ ζιιγιέτ-> Κατόρζ ζιιγιέ
(γαμώ τα λανγκ ε σιβιλιζασιόν φρανσέζ μου!)
Θρασύμαχος said
«το Υπουργείο Πολιτισμού … θα καταντήσει ΣΕ γενική γραμματεία»: είναι βέβαιον ότι αυτό το «σε» δεν περισσεύει;;;
gmix said
Οι πόντιοι δεν πρόφεραν το μπ ως b αλλά μ-π. Ο πόντιος καθηγητής μας στα λατινικά μάλωνε την πόντια συμμαθήτρια μου γιατί πρόφερε το ρήμα amabam ως amam-pam και την διόρθωνε : ‘Όχι amam-pam ανόητη αλλά amam-pam .
Θρασύμαχος said
Μια που μας θυμίσατε τον Τζαβάρα, υπάρχει και η εμμονή με την ετερότητα:
http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/syne120708.doc «αυτό που διαφοροποιούσε τον ελληνισμό, αυτό που συνιστά μέχρι και σήμερα ακόμα την ελληνική ετερότητα είναι τάξης πολιτισμικής […] τα αξιακά στοιχεία που μεταφέρονται ανά τους αιώνες μέσα από την ελληνική γλώσσα και βεβαίως υπογραμμίζουν, υπομνηματίζουν και επιβεβαιώνουν αυτή την ελληνική ετερότητα»
http://ma.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4735535 «ένδειξη της ετερότητας και της μοναδικότητας του ελληνικού πολιτισμού».
Μάλλον κάτι σε ιδιαιτερότητα θα εννοεί, αλλά η ετερότητα ακούγεται πιο ψαγμένη.
the dog's bollocks said
4, 5, 6, 13:
Ενδιαφέρον έχει και η προφορά του τσ/ts στα ελληνικά και τα αγγλικά.
Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι στα αγγλικά το (μη τελικό) ts προφέρεται t-s. Παραδείγματα: fatso, footsie (cf. φάτσα).
Michalis Melidonis said
26 όντως, άλλη μία παγίδα για ελληνόφωνους,
δεν είναι σύμφωνο [ts] αλλά συμφωνικό σύμπλεγμα [t͡s], όπως τα κστρ, πρ, μφ. http://en.wikipedia.org/wiki/Talk:Voiceless_alveolar_affricate….κατσ’ κατου cats! (kæt͡s)
ChristosChristos said
26:
Οι αγγλικές λέξεις που αναφέρεις είναι σύνθετες (>fat, >foot) κι έτσι το [ts] αποτελείται από δύο χωριστούς ήχους, συνήθως με την προσθήκη του s του πληθυντικού. Στα αγγλικά δεν υπάρχει το δικό μας [τσ], παρά μόνο το παχύ ch (chin, cheese) Οι αγγλόφωνοι δυσκολεύονται μάλιστα να προφέρουν ξένες λέξεις που αρχίζουν με [ts] tsunami, czar / tsar, και το λένε [s].
Αγγελος said
Για τη φωνολογική φύση του τσ έχει χυθεί κάμποσο μελάνι.Στα ελληνικά πιστεύω ότι αποτελεί ένα σύμφωνο, που συμπληρώνει πολύ ωραία και συμμετρικά το διάγραμμα των συμφώνων :
κ γκ χ γ
π μπ φ β
τ ντ θ δ
τσ τζ σ ζ
(και εκτός σειράς τα ένρινα και υγρά μ/ν/λ/ρ).
Στα αγγλικά όμως πράγματι φαίνεται να αποτελεί συνδυασμό δύο συμφώνων. Πράγματι:
Αφενός, είναι σχεδόν πάντοτε προϊόν συνάντησης δύο μορφημάτων, γι’αυτό και δεν απαντά στην αρχή των λέξεων (οι περισσότεροι Αμερικάνοι προφέρουν [τι-τι φλάι] τη μύγα τσε-τσε, όπως διαπίστωνα όποτε προσπαθούσα να τη χρησιμοποιήσω ως πρότυπο για να εξηγήσω την προφορά του επιθέτου μου…)
Αφετέρου, το t στα αγγλικά προφέρεται διαφορετικά από το ελληνικό τ, με τη γλώσσα ν’αγγίζει τα ούλα αρκετά πάνω από τα δόντια, στη θέση δηλαδή όπου σχηματίζεται το σ, Έτσι, ενώ στα ελληνικά αν βιάσουμε τη γλώσσα μας να πει πρώτα τ και αμέσως μετά σ, θα βγάλει κάτι αισθητά διαφορετικό από το φυσικό μας τσ, στα αγγλικά θα ακουστεί σχεδόν τελείως ίδιο.
Τέλος, υποκειμενικά οι ομιλητές το αντιλαμβάνονται σαν δύο σύμφωνα. Αυτό το ξέρω από την πείρα μου ως εσπεραντιστής: επανειλημμένως έχω ακούσει αγγλόφωνους εσπεραντιστές να αναρωτιούνται γιατί η Εσπεράντο έχει ένα γράμμα (το c) για τον «διπλό» ήχο τσ, ενώ λογικότατα δεν έχει x (γράφει ks, π.χ. ekster). Εμένα αντιθέτως, ως Έλληνα, με σκανδάλιζε το ότι γράφει dz με δύο γράμματα για τον αντίστοιχο ηχηρό φθόγγο (το ελληνικό τζ), κατά παράβαση του κανόνα «ένας φθόγγος — ένα γράμμα». [Η εξήγηση είναι απλώς ότι στις βόρειες σλαβικές γλώσσες υπάρχει γράμμα για το τσ, όχι όμως και για το τζ!]
Το αξιοπερίεργο είναι ότι ο αντίστοιχος παχύς φθόγγος, των λέξεων cheek ή match λ.χ., αποτελεί, σύμφωνα με τις περισσότερες αναλύσεις, ΕΝΑ φώνημα και στα αγγλικά!
Νίκος Μαστρακούλης said
8, 10, 12: Η δική μου ανάμνηση για τον Στρατηγό Στράικ είναι ότι το διάβασα κάποτε (δεκαετία του ’80; αρχές δεκαετίας του ’90;) ως παλιό μαργαριτάρι της δεκαετίας του ’50(;) και μάλιστα ότι ήταν λέει τίτλος δημοσιεύματος (της Καθημερινής; δεν είναι πάντως ασύμβατο με την εκδοχή για τηλεγράφημα του ΑΠΕ) «Ο Στρατηγός Στράικ στις Βρυξέλλες».
Ότι η εκδοχή που είχα διαβάσει μιλούσε για Βρυξέλλες, είμαι βέβαιος. Πιθανώς η πηγή να ήταν το περιοδικό Σχολιαστής, όπως λέει ο Δημήτρης Μ.
Η Raniouska αντιθέτως το θυμόταν με Παρίσι.
Ο Σκύλος (ένας είναι ο Σκύλος), όχι μόνο εδώ αλλά κι εδώ, μοιάζει βέβαιος ότι μιλούσε για Πολωνία, όπως μοιάζει βέβαιος φυσικά και για τον χρόνο που είχε ακουστεί το μαργαριτάρι.
Ψάχνοντας δεν βρήκα κάτι πιο συγκεκριμένο, πέρα απ’ το ότι το μαργαριτάρι (αληθινό ή μπεντροβάτο) είναι κάπως διαδεδομένο. Οι Φράσεις μιλούν για Βρυξέλλες, αλλά και τοποθετούν το μαργαριτάρι σε μεταφραστική υπηρεσία των Βρυξελλών στη δεκαετία του ’80. Ο Ντίνος στο slang.gr μιλάει για υποτίτλους της ΕΡΤ στη δεκαετία του ’70. Ο Khan, πάλι στο slang.gr, μιλάει κι αυτός για μεταφραστή υποτίτλων.
Να μπορούσε άραγε να μας διαφωτίσει ο Ανδρέας Παππάς;
Νίκος Μαστρακούλης said
Νικοκύρη, ο Ακισμέτης…
dimosioshoros said
Και υπάρχει και το φωνητικό πείραμα με μαγνητοφώνηση και αντίστροφη ακρόαση του ισπανικού mucho, που βγάζει μονοφθογγικό το αντιστραμμένο ch.
Γιάννης
tofistiki said
@15:
Ένας φίλος μου Πέρσης που ζει είκοσι και βάλε χρόνια πια στην Ελλάδα, μου διηγιόταν πως όταν πρωτοήρθε για να σπουδάσει και μάθαινε τα ελληνικά, πολύ τον ζόριζε, κι αυτόν και τους συμπατριώτες του, το ψ στην αρχή της λέξης, γιατί αν θυμάμαι καλά, στη γλώσσα τους δεν μπαίνει ποτέ στην αρχή. Το πρόβλημα λοιπόν το έλυναν βάζοντας ένα φωνήεν ανάμεσα στο π και το σ. Και μου έλεγε διάφορα αστεία που θυμόταν, όπως να προσπαθεί να αγοράσει από το φούρνο «πεσωμί» ή να διαμαρτύρεται που δεν τον άφηναν να «πισηφίσει» στη σχολή! 🙂
Panagiotes Koutelidakes said
3. Τέλειος, και ο γλωσσοδέτης απίθανος!
5. Θα προσφέρω κάποια στιγμή κάτι πιο πλούσιο, αλλά δες αυτά:
http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Greek_alphabet#Additional_letters
http://en.wikipedia.org/wiki/Xi_(letter)#Greek
http://en.wikipedia.org/wiki/Psi_(letter)
Ειδικά το πρώτο λήμμα το εξηγεί αρκετά ενδιαφέροντα, μόνο που έχω βρει κάπου (στο παρελθόν) και καλύτερα… Δυστυχώς, κάπου στα κιτάπια μου. 😦
24. XD Μου θύμισες φάσεις από Αστερίξ και γλωσσικές ιδιαιτερότητες που οδηγούν σε ανέκδοτα.
27. Όντως, και ειδικά η επιλογή του {κστρ} είναι ιδανική· πιστεύω το γερμανικό {tz} αντιστοιχεί ηχητικά καλύτερα στο παράδειγμα από το ελληνικό {τσ} — ουσιαστικά, πρόκειται για το αντίστοιχο του να γράψεις στα ελληνικά {τ’τσ}. Γενικά, στην ελληνική σουφρώνουμε τη μύτη μας με τα όμοια σύμφωνα σε πάρα πολλές περιπτώσεις, κυρίως επειδή δεν υπάρχει διαφορά προφοράς (όπως λέει ο ChristosChristos {28.} για τους αγγλόφωνους, έτσι και οι ελληνόφωνοι δε διδασκόμαστε τύπους όπως το γερμανικό {tzt}).
29. Δε θα έλεγα ότι το {ch} είναι τόσο παράδοξο, αν λάβει κανείς υπόψιν του τη φύση της αγγλικής ως γερμανικής γλώσσας (άλλο που οι Νορμανδοί και λοιποί μετέτρεψαν, λ.χ. το Schlächter σε slaughter). Για να παραχθεί το {ch} στην αγγλική, η μορφή του στόματος είναι παρόμοια με τον παχύ κρητικό τσιτακισμό {κιε} και φτυστή με το γερμανικό {tsch}.
Υ.Γ.: Όταν πρωτόμαθα το ψι, μόνο σαν ιδέα (θα καταλάβετε τι εννοώ άμεσα), το πρόφερα ωσάν συμφωνικό σύμπλεγμα {π’σ}, με αποτέλεσμα να έχουν ακόμη κρατήσει κάπου οι γονείς μου μια κασέτα που λέω πασιχαρής στο μαγνητόφωνο: «Η γιαγιά… θα πσήσει… πσάρι… σήμερα.» Φυσικά μου το θυμίσατε αμέσως με το κείμενο του Στάθη.
Panagiotes Koutelidakes said
13. κ΄ 32. Ξέχασα να πω, μιας και το το σχολιάσατε, ότι το ίδιο συμβαίνει και στα ιαπωνικά: επειδή πολλοί φθόγγοι δεν υπάρχουν, καταφεύγουν αναγκαστικά σε τέτοια τεχνάσματα — ανάμεσα στ’ άλλα, επειδή δεν «μπορούν» οι συλλαβές να έχουν πάνω από ένα «σύμφωνο» ή να καταλήγουν σε κάτι άλλο από φωνήεν ή {n} (αν και δεν προφέρονται πάντα έντονα ή καθαρά, ενώ κάποιες φορές, μάλιστα, σχεδόν δεν προφέρονται). Έτσι, η Ακρόπολις γίνεται Ak(u)roporis(u), ο καφές (coffee) γίνεται kohii, και ούτω καθεξής.
dimosioshoros said
Ο Hamuretu (Hamlet) είναι το πιο καλό.
Γιάννης
sarant said
Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα σχόλια!
23: Περιττό είναι το «σε» βέβαια! Αρχικά είχα γράψει «μετατραπεί» που μου φάνηκε πολύ ουδέτερο.
21: Αν πάντως μετρήσεις τους φυλακισμένους της περιγραφής βγαίνουν κάπου εννιά-δέκα, όχι εφτά 🙂
29: Πολύ ενδιαφέρον σχόλιο!
30: Συνονόματε, σε ευχαριστώ για την καταγραφή του βίου και της πολιτείας του στρατηγού Στράικ! Επιφυλάσσομαι (αλλά μην κρατήσεις την αναπνοή σου) να το χρησιμοποιήσω κάπου.
33: Και οι Τούρκοι έχουν πρόβλημα με τις ελληνικές λέξεις από ξ, ψ. Πιθανώς και οι Άραβες.
36: Ωραίος ο Χαμουρέτου!
the dog's bollocks said
36:
Στην Ιαπωνία ανεβάζουν Χαμουρέτου και στην Ελλάδα (αμερικάνικη) ομελέτα.
ppan said
Επίσης στο τέλος δυσκολεύονται να μην τελειώνουν με φωνήεν, πχ Μπουράντου Πίτου. Στην Ιαπώνία μου φάνηκε πολύ οικεία η γλώσσα, ως άκουσαμ εννοώ, γιατί τόχουμε κι εμείς λιγάκι, πολύ λιγότερο βέβαια, το κουσούρι σύμφωνο-φωνήεν-σύμφωνο-φωνήεν/
Για την καινούρια γραμματική διάβασα σήμερα στην δωρεάν εφημερίδα, έγραφε ο ογκόλιθος Λίζα Δουκακάρου, ότι ναι μεν η νεα γραμματική ατ δέχεται τα εφτά φωνήεντα αλά προς το παρόν απλώς παραμερίζονται 🙂
ppan said
Είδα που λέτε για παύλες: ΣΩΣΤΕ ΜΕ (αλλά με απλές οδηγίες)!
Πώς κάνω βρε παιδιά την μεγάλη παύλα; εννοώ όχι το ενωτικό, το άλλο; Κανονικά διορθώνετqi μόνη της στο γαλλικό γουώρντ, αλλά λόγω πολλών ελληνικών χαρακτήρων δεν λειτουργεί ο διορθωτής;
sarant said
40: Εγώ με μάκρο τη βγάζω, δηλ. την είχα βρει μια φορά με insert symbol και μετά έφτιαξα μάκρο.
ppan said
Αχ, ευχαριστώ (στις 8, 8.30 να τον βγάζεις το μεζέ, ώρα Ελλάδας) αλλά το μάκρο τι είναι; Παναπεί τέλος πάντων ότι δεν υπάρχει στο πληκτρολόγιο και θέλω άνθρωπο, ε;
Michalis Melidonis said
alt + 0151 = —
αλλιώς γουγλίζεις long/ em dash
και αντιγράφεις
ppan said
Ευχαριστώ, Μιχάλη! Αυτό με το αλτ το έχουμε ξανασυζητήσει, με τα πληκτρλόγια που δεν έχουν ξεχωριστά τους αριθμούς δεν πιάνει.
Το άλλο με το γκουγκλ κάπως δύσχρηστο.
dimosioshoros said
Ppan, μήπως έχετε δει το φιλμ «Κίρου Μπίρου» με Uma Thurman;
Γιάννης
Τηλεγραφητής said
40. Δύο χτυπήματα στό ἐνωτικό. Ἀλλιῶς κάνε είσαγωγὴ συμβόλου καί καθόρισε τὸν συνδυασμὸ πλήκτρων ποὺ σὲ βολεύει.
ppan said
Γιάννη, μωρέ όλα τα έχω δει. Αφού έκανα τρία χρόνια μάθημα γιαπωνέζικων 🙂 Την Ούμα Τέρουμαν δεν τολμάς να την πεις, ε; 🙂 Πάντως το περίφημο αξίωμα λ=ρ δεν ισχύει, ο φθόγγος που ακούω εγώ τουλάχιστον είναι κάτι ανάμεσα στα δυο
ppan said
46: Δυσο χτυπήματα; εννοείς — ; Λες να μην με καταλάβουν ότι είναι δυο μικρές; Μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον μοτοσυκλετιστή στην εθνική
ppan said
Α! εδώ πιάνει. Στο γουώρντ όχι
Τηλεγραφητής said
Δὲν τὸ ξέρω τὸ ἀνέκδοτο. Κάνε αὐτὸ ποὺ σοῦ εἶπα μὲ τὴν εἰσαγωὴ ἢ ἄν προτιμᾶς Alt + Ctrl + Num –
Μαρία said
49 Πήγαινε εισαγωγή/σύμβολα/ειδικοί χαρακτήρες, διάλεξε την παύλα και κανόνισε τα πλήκτρα που σε βολεύουν.
ppan said
Το ανέκδοτο, το μόνο που θυμόμουν όταν ήμουν μαθήτρια: Ρωτάει ένας μοτοσυκλετιστής τον φίλο του τι να κάνει που φοβάται γιατί θα ταξιδέψει νύχτα στην εθνική. Του λέει ο άλλος, έυκολο, θα στερέωσεις στη μηχανή ένα δοκάρι που νάχει από ενα φανάρι σε κάθε πλευρά, έτσι θα φαίνεσαι τουλάχιστον μερσεντές και θα σε σέβονται. Το ταξίδι τελειώνει άσχημα , ο φίλος επισκέπτεται τον μοτοσκλετιστή στο νοσοκομείο, όλα σπασμένα, χάλια. Τι έγινε; δεν ακολούθησες την συμβουλή μου ; Πώς, την ακολούθησα, αλλά κάποιος νόμισε ότι ήμουν δυο μοτοσυκλέτες και θέλησε να περάσει ανάμεσα.
Ευχαριστώ,αλλά ούτε πλήκτρο Num έχω -είπαμε, πληκτρολόγιο χωρίς ξεχωριστούς τους αριθμούς- ούτε εισαγωγή ξέρω να κάνω.
dimosioshoros said
47
Σωστό για τον ενδιάμεσο φθόγγο. Αλλά θυμάμαι πως τα αυτοκίνητα SUBARU τα έλεγαν κάπως σαν «σουμπάντου». (Θα τα λεν και τώρα, αλλά τώρα δεν έχω ιαπωνόφωνο περιβάλλον).
Γιάννης
ppan said
51: Μαρια! καλώς την! Διακοπές; Μαύρισες; ή δεν είσαι εσύ;
Ευχαριστώ, θα δοκιμάσω να βρω αυτήν την εισαγωγή.
Θρασύμαχος said
Αυτά για το Χαμουρέτου και τον Μπουράντου Πίτου μην τα πολυδιαδίδουμε, γιατί θα τσιμπήσουν οι πατριώτες και θα μιλήσουν για συγγένεια της ιαπωνικής με τη γραμμική β΄!
Τηλεγραφητής said
52. Καλό! Τώρα γιὰ τὸ EM DASH κάνε αὐτὸ πού γράφει ἡ Μαρία.
ppan said
55: λες να μην το έχουν πει; 🙂
sarant said
Βρε καλώς τη μαυρισμένη Μαρία 🙂
ppan said
Τα ψιλοκατάφερα αλλά έχω μπερδευτεί: Em dash ή en dash; Δεν βλέπω μεγάλη διαφορά αλλά κάποιο θα είναι το σωστό, για περιπτώσεις όπως: Η Ππαν -ήδη αρκετά ανίκανη σε ό,τι αφορά το γουώρντ- έχει εντελώς μπερδευτει.
ppan said
Αυτή είναι, ε;
Μαρία, πες μας εσύ; Ένα άρθρο του Johannes Irmscher, για την Αυτοκρατοράι της Νίκαιας ως κένρο του ελληνισμού ή κάπως έτσι, το ξέρεις να υπάρχει σε μετάφραση αγγλική γαλλι΄λή ελληνική ιταλική;
Μαρία said
Δε μαύρισα άλλο, ρε παιδιά, γιατί δεν κάνω ηλιοθεραπεία 🙂
59 Έτσι έχω περάσει στο γουόρντ και την άνω τελεία. Πανεύκολο είναι και στο λέει μια άσχετη.
ppan said
Μωρέ την πέρασα, αλλά τώρα όταν πατάω τον συνδυασμο μου ανοίγει το zotero, το σύστημα καταχώρισης της βιβλιογραφίας 😦
Αγγελος said
Εγώ πληκτρολογώ απλώς δυο ενωτικά. Το αποτέλεσμα — στη δική μου οθόνη και με τη γραμματοσειρά — δεν ξεχωρίζει από παύλα, όπως σε τούτη τη φράση.
ppan said
Nαι, Άγγελε, ευχαριστώ, εδώ πιάνει αλλά στο γουώρντ όχι. Το έβαλα με εισαγωγή, θρίαμβος, είμαι εντελώς καραθεοδωρή πλέον. Απλώς έχει πολλά μήκη, κι εγώ διάλεξα το en dash ως πιο μαζεμένο, το em dsh είναι λίγο μακρυνάρι. Ποιο νάναι το σωστό;
Ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά!
Μαρία said
60 Μάλλον όχι, μια κι απ’ ότι βλέπω η παραπομπή γίνεται στο γερμανικό πρωτότυπο.
Irmscher J., «Nikaia als Zentrum des griechischen Patriotismus», Revue des Etudes Sud-Est Européennes, 8, 1970, 33-47
62 Διάλεξε άλλο συνδυασμό ctrl + ένα γράμμα.
Κώστας said
@44: Ppan, αν έχεις λαπιτόπου (ή όπως αλλιώς μπορεί να το λένε οι ιάπωνες :-)), τότε 99,99% έχει ένα πλήκτρο Fn ή Function. Επίσης, αν κοιτάξεις τα πλήκτρα του πληκτρολογίου, θα δεις ότι εκτός από τα συνηθισμένα κλασ
σικά σημάδια που έχουν επάνω τους, τα οποία δείχνουν τι βγάζουν αν τα πατήσεις σκέτα, και τι βγάζουν αν τα πατήσεις με το Shift, κάποια πλήκτρα έχουν και κάποια επιπλέον σημάδια: αυτά βγαίνουν αν πατήσεις το πλήκτρο εχοντας πατημένο το πλήκτρο Fn που είπαμε πιο πάνω.Τώρα, πάνω σε κάποια πλήκτρα, υπάρχουν οι αριθμοί 0 – 9. Προσοχή, δεν μιλάω για τα κανονικά πλήκτρα των αριθμών που είναι στην πάνω σειρά, μιλάω για άλλα. Στο δικό μου π.χ., πάνω στο πλήκτρο Μ είναι και το 0 (μηδέν). ΑΥΤΑ τα νούμερα λοιπόν, είναι τα νούμερα του χαμένου αριθμητικού πληκτρολογίου!
Συμπέρασμα: Αν σου αρέσει να κάνεις το χταπόδι, κρατώντας πατημένα αριστερό Alt + Fn και χτυπώντας διαδοχικά τα πλήκτρα με τους αριθμούς που σε ενδιαφέρουν, κάνεις τη δουλειά σου όπως με το αριθμητικό πληκτρολόγιο.
ppan said
65 πάνω: Ε αφού δεν το βρήκες ούτε συ… Πήγα κια την βρήκα το περιοδικό, είχα μια ελπίδα ότι θάναι στα γαλλικά καθώς η παραπομπή όπου το συνάντησα έδινε παραδόξως τον τίτλο στα γαλλικά αν και ήταν αγγλικό άρθρο. Τζίφος… Εντύπωση μου κάνει που δεν μεταφράστηκε από κανέναν πόντιο (κι εγώ πόντια είμαι, μην παρεξηγείτε).. Εντωμεταξύ, διάφοροι καραμπελιάδες αλλά και σοβαροί επιστήμονες το αναφέρουν, δεν ξέρω τι λογής πράγμα είναι.
ppan said
Κώστα, ευχαριστώ αλλά δεν έχω νούμερα παρα μόνο πάνω πάνω. Έχω μικρούλι κονπιούτααα (έτσι το λέμε εμείς οι γιαπωνέζο το κομπιούτερ) εδώ, μια σταλίτσα, πλήκτρο φου-νου έχει, τα άλλα όχι.
Αγγελος said
Ππαν, αν χρησιμοποιείς σχετικά καινούργια εκδοχή του Word, θα έπρεπε να μπορείς να πετύχεις οποιονδήποτε χαρακτήρα πληκτρολογώντας τον δεκαεξαδικό κωδικό του και εν συνεχεία Alt+X μαζί. Π.χ. πληκτρολογείς 2015, πατάς Alt και X μαζί και βγαίνει η μεγάλη παύλα. Πληκτρολογείς b7, πατάς Alt και X μαζί και βγαίνει η άνω τελεία, ή τουλάχιστον ένα είδος άνω τελείας. Πληκτρολογείς ab ή bb, πατάς Alt και X μαζί και βγαίνουν τα ελληνικά εισαγωγικά. «Και πού θα μάθω το δεκαεξαεδικό κωδικό του χαρακτήρα που θέλω;» Πρώτον, ρώτα· δεύτερον, αν τον έχεις (το χαρακτήρα) γραμμένον σε κάποιο κείμενο Word, πήγαινε αμέσως μετά και πάτα Alt+X — θα εμφανιστεί, ώ του θαύματος! ο δεκαεξαδικός κωδικός του.
ppan said
Εντάξει παιδια΄, κι ευχαριστώ! Το βρήκα με την εισαγωγή. Αν ξέρετε και για τον Γιιοχάνες Ιρμσερ τίποτε!
Συγνώμη Δέσποτα για τηνν κατάχρηση της φιλοξενίας.
Να πω ότι το μεζεδάκι με τον Ρουσβελτ ύποπτο δολοφονίας είναι καταπληκτικο!
sarant said
Διαπίστωσα ότι ο λίκνος προς το άρθρο του Στάθη (Σταυρόπουλου) που νόμιζα ότι τον είχα βάλει είχε φύγει.
http://www.enikos.gr/stathis/61048,H_glwssa_kokala_den_exei_%28alla_apo_kokal.html
Νέο Kid Στο Block said
Εμένα από τα γιαπωνέζικα μού αρέσουν οι αναδιπλασιασμοί της τεμπελιάς!:-)
Εξηγούμαι! Οι Γιαπωνέζοι έχουν διάφορα ρήματα για να εκφράσουν διάφορες βαθμίδες τεμπελιάς/αδράνειας, τα πιο πολλά αναδιπλασιασμoί.
Bosabosa: Να χαζεύεις, χωρίς να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις!
Gorogoro: Να περνάς τον καιρό σου χωρίς να κάνεις τίποτε δημιουργικό!
Guzuguzu: Να επιμηκύνεις με προφάσεις το χρόνο εκτέλεσης μιας δουλειάς!
Bura-bura: Αυτό είναι ελαφρώς τουριστικό. Σημαίνει να περιφέρεσαι χαζεύοντας διάφορα θεάματα, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό!
Υπάρχει και το ρήμα boketto: Να κοιτάς αφηρημένος το κενό, χωρίς να σκέπτεσαι ή να κάνεις τίποτε!
Και ένας αναδιπλασιασμός ηχομιμητικός:
Dokidoki : Η ταχυπαλμία όταν ξαφνιαζόμαστε από κάτι ή φοβόμαστε.
YΓ. Και μείς νομίζω δεν πάμε πίσω (δηλαδή πάμε μπροστά!)σε τέτοια ρήματα. Χαζεύω, αφαιρένομαι, χουζουρεύω, τριγυρίζω, τεμπελιάζω, κολοβαράω, η εθνική λέξις με κατάληξη –ίζομαι και άλλα.
Δεν είναι λίγο περίεργο, που οι μεν θεωρούνται από τους αουτσάιντερς σαν ΟΙ εργατικοί έως workaholics ενώ οι δε (ημείς δηλαδή)σαν ΟΙ ράθυμοι έως τεμπελόσκυλα; 🙂
ΥΓ2. Μαρία, welcome home! (κανα δυο χιλιάδες σχόλια έχασες, αλλά no big deal really..):-)
Νέο Kid Στο Block said
Μια και είπα για αναδιπλασιασμούς , ο πιο κοινός παγκόσμια αναδιπλασιασμός (ή σχεδόν αναδιπλασιασμός) είναι νομίζω το «έτσι κι έτσι»
So-so εγγλέζικα, «so und so» auf Deutsch, cosi cosi Ρωμαίικα, tako tako στα Σερβοκροάτικα, jako tako στα πολωνικά, aixi aixi στη γλώσσα του Πουγιόλ, hanter hanter στα Κορνουαλικα, thik thik στη γώσσα Γκουτζαρατι (Gujarati) Ινδία, soyle boyle στα τουρκικά, hai hao στα Μανδαρινικά, ithin ithin στα Σριλανκέζικα (Sinhala), asina asina στα Αστουριάνικα Ισπανικά, elae belae στα Αζέρικα (απ’το Αζερμπαϊτζάν που θάλεγε κι ο μπουμπούκας!), azoy azoy στα Yiddish, wale wale στη γλώσσα Chipewyan στον Καναδά.
Γαμώτο! Μόλις σκέφτηκα ότι χαράμισα ένα καλό κουίζ, άσε που μπορεί να έκαψα και ολόκληρο Νικοκυρόαρθρο.., αλλά τόσα που έγραψα, κρίμα να τα σβήσω! 🙂
Μαρία said
72 Δηλαδή αν πεις γούτσου γούτσου σε Γιαπωνέζο, θα νομίσει οτι τον βρίζεις χασομέρη;
Νέο Kid Στο Block said
74. Ναι για! 😆
ppan said
Χάτι χάτι στα ινδονησιακά το σιγά σιγά
Νέο Kid Στο Block said
76. Xα, μιας και φάνηκες Γαλλίδα, πάρε ένα κουίζ που τόχω καημό! 🙂
Γιατί εις Παρισίους λέτε τον ηλεκτρ. υπολογιστή ορντινατέρ; 🙂
ppan said
Ορντί τονε λέμε, δεν τόξερες που είμαστε φενιάς;
Νέο Kid Στο Block said
Κε σινιφί φενιάς;;
Να υποθέσω ότι δεν ξερεις την απάντηση στο κουίζ; 🙂
ppan said
Όχι δεν την ξέρω, σε περιμένω, feignasse είμαστε εμείς οι τεμπέληδες
Νέο Kid Στο Block said
Θα περιμένω λίγο, μήπως θέλει και κάποιος άλλος να προσπαθήσει.:-)
Οπότε, ας κάνουμε ένα μουσικό διάλειμμα, μέρα που είναι.
sarant said
Δεν ξέρω την απάντηση!
ppan said
Kαλά, από όλες τις πιθανές επιλογές, τον χοντροκώλη τον Αλάνια μας έβαλες;
Νέο Kid Στο Block said
82. H ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ by Sarantakos!!! 😆
Mα τι να λέγανε οι άνθρωποι; Λέξη που θα άρχιζε μ’εναν Con και θα συνέχιζε με μια pute..; 🙂
Δεν θα τόσωνε το -eur στο τέλος! Νομίζω;
Οπότε το com pute r έμεινε στους παναυλακιώτες (και σ’όλους τους υπόλοιπους)
Νέο Kid Στο Block said
Nα ωραία ιδέα για άρθρο! Οι κατ’ανάγκην ευπρεπισμοί!
Όπως οι Mαγυάροι ,που για να μην παραγγέλνουν «έναν κώλο» οι καψεροί, λένε «εγκ πίζα» 🙂
ppan said
ΜΜΜ ψιλαποτυχία, Κιντ, συγνώμη, ε; Λέξεις απο con κι όχι com καληώρα έχουν άφθονες, πάνω κάτω όσες δικές μας αρχίζουν απο συν-.
Αλλά γενικά λες πολύ καλύτερα!!!
Νέο Kid Στο Block said
86. Μα δεν είναι μπεντροβάτο! (οχι δικό μου τουλάχιστον)
Το έχω διαβάσει! Μα τον αη-διδάχο!
ppan said
Εδώ λένε τον Τζέημς Μποντ Κονερί, τι ψάχνεις, στο κομπιούτερ θα κόλλαγαν; Αφού όλα τα λένε διαφορετικά..
Μαρία said
84 Πολύ κον αυτός που σου το ‘πε. Έχουν σκέτο comput αφού.
Τηλεγραφητής said
Ταξιδιωτικὴ ὁδηγία: Ἄν βρεθῆτε σὲ ἀραβικὴ χώρα μὲ φίλο ποὺ τὸν λένε Νίκο καλύτερα νὰ τὸν φωνάζετε μὲ τὸ ἐπώνυμό του. Προσοχή!
ppan said
Έχουμε διαβάσει Τσίρκα, δεν έχουμε πρόβλημα.
Τηλεγραφητής said
Ὑποκλίνομαι.
ppan said
Γιατί έτσι;
sarant said
90: Το λένε όλοι οι ξεναγοί αν πας σε αραβική χώρα.
Ωστόσο, υπάρχει και το γαλλικό αργκοτικό ρήμα niquer (που ίσως προέρχεται από την αραβική λέξη), με προστακτική nique (νικ), αλλά τέτοια ταξιδιωτική οδηγία δεν έχει δοθεί όταν πας στο Παρίσι.
ppan said
Και, για τον ΚΙντ, παρόλα αυτά λέμε ότι πάμε για πικνικ!
Τηλεγραφητής said
93. Γιατὶ ἄν καὶ σκονίζεται έδῶ καὶ χρόνια ἡ 3-λογία στὴ βιβλιοθήκη μου ἐγὼ δὲν…
ppan said
Πω πω! Μα είναι δυνατόν; Αφήστε καλέ το ίντερνετ, αυτό έχετε αδιάβαστο; Δεν υπάρχει καλύτερο, Το διαβάζω κάθε Πάσχα και κάθε φορά στο τέλος, εκεί που κάθονται όσοι επέζησαν και πίνουν στην μνήμη των πεθαμένων τους κλαίω , αλλά κάθε φορά.
Τηλεγραφητής said
97. Ἄν ἔχη τέτοια νὰ λείπη…
Ἔχετε δίκιο. Ἄν καὶ ἔχω ἐξασκηθῆ καὶ διαβάζω μὲ τὸ ἕνα μάτι στὸ βιβλίο καὶ τὸ ἄλλο στὸ δαιμονικὸ μηχάνημα πρέπει νὰ ἐγκαταλείψω τὸ δδ.
Δὲν εἶναι γιὰ μένα. Τὶ λέω, μᾶλλον αὐτὸ θὰ μὲ ἐγκαταλείψη.
Νὰ σᾶς ἀπαλλάξω κιόλας…
Μπουκανιέρος said
33 Από ελληνομαθείς ξένους, θυμήθηκα έναν Ισπανό που μας μιλούσε για το εσκυλάκι του, αλλά και μια φιλανδέζα που έλεγε ο άδερφοςμου και κάταλαβαινω…
ΥΓ. Δεν έβρισκα ημέιλ στο καλό μπλογκ μιας χμ, κοινής μας φίλης. Μπορείς να βοηθήσεις;
Immortalité said
@98 Χάνεις. Είναι αριστούργημα.
Μη βαρέσετε, αλλά τα πσ/ψ και κσ/ξ νομίζω δεν προφέρονται εντελώς ίδια
@15 Α! η θεία μου έτσι λέει τα ψώνια! Σήμερα μ’ έστειλε να της πουσουνίσω φέτα και πεπόνια 🙂
JS said
90:
>Ταξιδιωτικὴ ὁδηγία
που δεν την είχε υπόψη του ο γιος μου Νίκος στις συστάσεις με τη νύφη μας, τους συμπέθερους και το σόι της στο γάμο του αδελφού του στη Σιδώνα του Λιβάνου 😦
Λεώνικος Καλαχώρας said
@ 5 Άγγελε, είχαν και το ς = στ. Θα το δεις ακόμα τυπωμένο σε μερικά λειτουργικά βιβλία, εκτός του α΄,β΄,γ΄,δ΄,ε΄,ς΄ = 1,2,3,4,5,6.
@8 Γιω. Κο. Μην ξεχνάμε και το Canto General (Neruda / Θεοδωράκη) που είχε αναγγελθεί σε μεταπολιτευτική ανακοίνωση του ΕΟΤ ‘Mach’ es mein General’ και γέλασε aldunja.
Për të githë: Για τη δική μου γλώσσα τουλάχιστο, το ξίδι και το ψάρι σε καμιά περίπτωση δεν διαφέρουν από το κσίδι και πσάρι. Αλλά όσο ζω θα τα γράφω με ξ και ψ.
Και βεβαίως δε θα προσχωρήσω σε φωνητική ορθογραφία· με αηδιάζει μαζί με τα γρίκλις. Αλλά το εκστρατεία διαφέρει από το εξστρατεία· όντως προφέρω κ-σ προφανώς γιατί έτσι μου το διάβασαν όταν ήμουν μικρός. Αντίθετα τα εξτρά είναι με ξ στον ουρανίσκο μου.
@15 Ω Νοικοκύρα! Και οι τούρκοι προφέρουν trakator = traktor. Η διαλεκτική ανάλυση ενός φθόγγου δε λέει τίποτα.
Γιώργος Κοτζόγλου said
@10, @12 Εντάξει. (Πιάστηκα αδιάβαστος στη βασική βιβλιογραφία.)
@102 Κάν’ το, στρατηγέ! Εξαιρετικό.
bernardina said
Τηλεγραφητή, γρρρρήγορα στη βιβλιοθήκη σου!
Κιντάκο, τότε με τους Ολυμπιακούς, μια τηλεπερσόνα ελληνικής καταγωγής που διέπρεπε εις την αλλοδαπήν, δεν έλεγε πως εξηγούσε στους Ιάπωνες ότι εδώ στην Ελλάδα είμαστε γκίρι γκίρι, παναπεί της τελευταίας στιγμής, με το πάσο μας και μετά τρέχουμε να προλάβουμε, κάπως έτσι; Και έκανε λογοπαίγνιο με το Γκρις βγάζοντας τη φράση γκιριγκίρι Γκρις;
Yγ. Αααα, να, το βρήκα και στο Έρμπαν! http://www.urbandictionary.com/define.php?term=giri-giri
sarant said
102-103: Νομίζω πως ήταν σε πρόγραμμα του Φεστιβαλ Αθηνών, πάντως υπήρξε. Αν το βρω, θα το παρουσιάσω 🙂
JS said
104:
>στους Ιάπωνες ότι εδώ στην Ελλάδα είμαστε γκίρι γκίρι
>βγάζοντας τη φράση γκιριγκίρι Γκρις
Παρεμπιπτόντως η Ελλάς στα γιαπωνέζικα είναι
«γκιρίσα»
JS said
>μια τηλεπερσόνα ελληνικής καταγωγής που διέπρεπε εις την αλλοδαπήν,εξηγούσε στους Ιάπωνες ότι εδώ στην Ελλάδα είμαστε γκίρι γκίρι, παναπεί της τελευταίας στιγμής, με το πάσο μας και μετά τρέχουμε να προλάβουμε, κάπως έτσι; Και έκανε λογοπαίγνιο με το Γκρις βγάζοντας τη φράση γκιριγκίρι Γκρις;
«Ελλάς-Ελλάς» φώναζε η κακομοίρα στα γιαπωνέζικα 🙂
Αγγελος said
Όχι, Λεώνικε. Το λεγόμενο στίγμα δεν είναι αρχαίο. Πρόκειται για σύμφυρση βυζαντινής βραχυγραφίας για το στ (που τη χρησιμοποιούσαν και στα τυπωμένα βιβλία ως και το 19ο αιώνα) με το αρχαίο δίγαμμα, που διατήρησε την αριθμητική του αξία ως έκτο γράμμα του αλφαβήτου αλλά δεν ήταν πια κατανοητό στα ύστερα ελληνιστικά χρόνια. Η δε χρήση του συνδυασμού δύο γραμμάτων (στ΄) για το 6 είναι τελείως νεότερη, από τότε που άρχισε να εγκαταλείπεται η χρήση του στίγματος αντί για στ στην τυπογραφία.
JS said
196,107:
Συγνώμη για την επανάληψη. Δεν εμφανιζόταν η πρώτη ανάρτηση 😦
Νέο Kid Στο Block said
Aγγελε,
Εγώ που έχω Hexakosioihexekontahexaphobia 👿
χξς’ 🙂
jimakos said
Φίλος μου, που ένα φεγγάρι δούλεψε σε σέρβις ξενοδοχείου, άκουγε από συνάδελφο πακιστανό την λέξη »πασάρι» και μετά από πολύ κόπο κατάλαβε ότι εννοούσε ψάρι 😀
Και στα σπανιόλικα πάντως, ορδεναδόρ είναι το κουμπιούτερ!
Οι Ισπανοί έχουν γενικά έχουν θέμα με το να αρχίζουν οι λέξεις από δυο σύμφωνα. Γι’αυτό κι όλοι όταν μιλάν αγγλικά και χρειαστεί να αναφέρουν την πατρίδα τους, θα πουν Εσπέιν και ποτέ Σπέιν.
Από την αντίθετη, είναι νομίζω παροιμιώδης η ανικανότητα αγγλόφωνων να προφέρουν σωστά ιταλο-ισπανικές λέξεις/ονόματα κλπ κλπ.
sarant said
111 τέλος: Ναι, δεν μπορούν να προφέρουν καλά τα φωνήεντα 🙂
Αρκεσινεύς said
http://www.skai.gr/news/greece/article/208180/poluori-katadioxi-enadi-speiras-pou-ekleve-kalodia-tis-dei-/
καταδίωξη έναντι συμμορίας!
Στέλιος said
@113: Ε, μπορεί να εννοούν ότι καταδίωκαν κάποιον άλλον, τη στιγμή που απέναντί τους η σπείρα έκλεβε τα καλώδια! 😀
Τηλεγραφητής said
104. Ἔγινε Βερνανδίνα… Ξεκίνησα μὲ τὴ «Λέσχη». Θὰ μὲ ἐξετάσετε τὸ Σεπτέμβρη.
JS said
113,114:
έναντι … σπέρματος
λέει εδώ:
http://www.ivf-embryo.gr/eksosomatiki-ivf/problimata-me-to-sperma/antisomata-enanti-spermatos
και έναντι (σκέτο)
εδώ:
http://www.dei.gr/Default.aspx?id=31037&nt=18
Πως βάζετε hyperlink στο κείμενο; δλδ χωρίς να γράφουμε όλο το link;
bernardina said
Τηλεγραφητή, παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο 😀 (πάει καιρός που έπαψα να εξετάζω…)
Πάντως δεν θα το μετανιώσετε 😉
bernardina said
JS, δοκιμάστε αυτό: Link text (στο πρώτο μέρος ο λίκνος, στο δεύτερο το κείμενο που θέλετε να το αντικαταστήσει. Και γενικώς ρίξτε μια ματιά εδώ
Και για να σας προλάβω, κι εμένα άλλοι μου τα είπανε (ας είναι καλά ο Στάζυ και η Ιμόρ, δηλαδή 😉 )
bernardina said
Προφανώς δεν βρέθηκε. 😳 Ξαναδοκιμάζω. και Link text χωρίς τα κενά και το «και», βέβαια. Ένα κοπιπάστωμα αρκεί.
Για να δούμε τώρα…
bernardina said
Παραιτούμαι 😆 Πάντως καταλάβατε (ελπίζω). Νίκο, σβήσε το δεύτερο μη γεμίζει σκουπίδια το νήμα 😳
JS said
118:
Τις ευχαριστίες μου (σε όλο το κύκλωμα).
Αγγελος said
JS, γίνεται ως εξής:
Για να παραπέμπουν π.χ. οι λέξεις «στου Σαραντάκου» σε τούτο το ιστολόγιο, που έχει διεύθυνση https://sarantakos.wordpress.com, πληκτρολογείς τα εξής:
Το θέμα συζητήθηκε <a href=sarantakos.wordpress.com >στου Σαραντάκου </a>, όπου…
Αγγελος said
Το αποτέλεσμα θα πρέπει να έχει την εξής όψη:
Το θέμα συζητήθηκε στου Σαραντάκου , όπου…
Δοκίμασε!
Αγγελος said
Θάλασσα τα έκανα (η όψη είναι σωστή αλλά ο λίκνος λάθος), και αυτό διότι δεν έβαλα μέσα στο href= το http://. Το θέλει, αλλιώς θεωρεί ότι παραπέμπεις στην εκάστοτε παρούσα σελίδα.
Επαναλαμβάνουμε λοιπόν:
γράφουμε «Το θέμα συζητήθηκε <a href=https://sarantakos.wordpress.com> στου Σαραντάκου</a>, όπου…»
και το αποτέλεσμα στην οθόνη είναι
Το θέμα συζητήθηκε στου Σαραντάκου, όπου…
Νέο Kid Στο Block said
Αυτό το είδατε;
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=16928
Μαρία said
125 τώωωρα 🙂
http://www.koutipandoras.gr/?p=23239
Νέο Kid Στο Block said
Όμορφος κόσμος, ηθικός, τραπεζικά πλασμένος.
Μαρία said
Απ’ τον όμορφο κόσμο κι αυτό, που μπορεί να σχολιάστηκε όσο έλειπα.
http://boesmenschennews.wordpress.com/2012/07/09/anti-nazi-judge-murdered-4/
http://www.rednotebook.gr/details.php?id=6356
athemita said
Για τη συλλογή σας: Ο …Χύλας και ο Φιλόνους (όπως λέμε ο Χερκουλής – Ηρακλής)!
Ο Ύλας, ο φίλος της ύλης.
Διδακτορική διατριβή στο ΑΠΘ
http://bit.ly/PhIgab
δείτε στη σελ. 69
athemita said
Για τη συλλογή σας: Ο …Χύλας και ο Φιλόνους
Κείμενο στο Βήμα
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=128085
κάποια που δηλώνει «λέκτωρ Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων»
Χωρίς άλλα σχόλια!
Καλημέρα σας!
sarant said
129-130: Ωχ! Σας ευχαριστώ πολύ για τον εμπλουτισμό της συλλογής…
Απ’ ό,τι κατάλαβα, ο Χύλ…. Ύλας δεν είναι ο μυθολογικός του Ηρακλή αλλά αλληγορικό όνομα, όπως και ο Φιλόνους άλλωστε.
Μαρία said
George Berkeley, Tρεις διάλογοι μεταξύ Ύλα και Φιλόνου, μτφρ. Σ. Δημόπουλος, εκδ. Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1993
sarant said
Βρε καλώς την -να πούμε καλό φθινόπωρο ή έχει ακόμα ένα παρτσάδ’ καλοκαίρι το πρόγραμμα;
Μαρία said
Αχ, να το πούμε.
Earion said
Περιοδικό The Book’s Journal, τεύχος 23, Σεπτέμβριος 2012, σελ. 9.
ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ
Στο τεύχος 21, το άρθρο του Ιάσονα Χανδρινού «Από την κανονικότητα στη βαρβαρότητα» εικονογραφείται από φωτογραφία με την εξής λεζάντα: Έγχρωμη φωτογραφία του Αδόλφου Χίτλερ και του Χέρμαν Γκαίρινγκ (δεξιά) το 1944. Αριστερά, ο στρατηγός Φλίγκερ Καρλ-Χάινριχ Μπόντενσατζ. Ωστόσο, όπως ορθότατα επισημαίνει ο Νίκος Σαραντάκος στο ιστολόγιό του, «στρατηγός Φλίγκερ Καρλ-Χάινριχ Μπόντενσατζ (αν έτσι προφέρεται ο Bodenschatz) δεν υπήρξε ποτέ, υπήρξε ο Καρλ-Χάινριχ Μπ., που ήταν General der Flieger, δηλαδή Πτέραρχος».
sarant said
Ώστε γίνονται και διορθώσεις! Εντυπωσιάστηκα… Μπράβο τους, πάντως.