Η προσεχής τραγωδία των Κάλπεων (Μποστ, 1961)
Posted by sarant στο 2 Αυγούστου, 2013
Όπως κάθε καλοκαιρινή Παρασκευή, σήμερα δημοσιεύω σκίτσο του Μποστ, ένα σκίτσο του 1961 (την περασμένη Παρασκευή είχαμε σκίτσο του 1960). Ο τίτλος του σκίτσου, «Η προσεχής τραγωδία των Κάλπεων», ένα θαυμάσιο λογοπαίγνιο που παντρεύει τις Άλπεις με τις κάλπες, δημιουργώντας τις Κάλπεις, που είναι «εόνια παγομένα βουνάαα» (έχουν και ηχώ!)
Το σκίτσο δημοσιεύτηκε στην εφημ. Ελευθερία, στις 3 Σεπτεμβρίου 1961. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 29 Αυγούστου, είχε συμβεί στο Σαμονί των Άλπεων ένα σπάνιο και εντυπωσιακό δυστύχημα, όταν ένα καταδιωκτικό της γαλλικής πολεμικής αεροπορίας που πετούσε πολύ χαμηλά έκοψε με το φτερό του το καλώδιο του τελεφερίκ που περνούσε πάνω από την κοιλάδα, με αποτέλεσμα μερικοί θαλαμίσκοι να συντριβούν στο έδαφος και άλλοι να μείνουν αιωρούμενοι στο κενό επί πολλές ώρες. Ο τελικός απολογισμός ήταν 6 νεκροί, καθώς ευτυχώς όλοι οι αιωρούμενοι διασώθηκαν. (Καθώς στο Διαδίκτυο βρίσκει πια κανείς ένα σωρό πράγματα που δεν χρειάζεται, με ένα κλικ βρίσκουμε κάποια στοιχεία για το δυστύχημα, όπως τα ονόματα του πιλότου και των θυμάτων).
Δοκιμασμένη ταχτική του Μποστ ήταν να συνδυάζει δυο άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, ας πούμε ένα της διεθνούς ειδησεογραφίας κι ένα της εγχώριας ή να σχολιάζει την εγχώρια πολιτική παίρνοντας αφορμή από εξωτερικά γεγονότα, κι έτσι κάνει κι εδώ.
Το καλοκαίρι του 1961 η Ελλάδα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο αν και ακόμα δεν είχαν προκηρυχτεί οι εκλογές. Ο Μποστ φαντάζεται την τραγωδία των… Κάλπεων, δηλαδή την ήττα της ΕΡΕ στις επικείμενες εκλογές (τελικά έγιναν στις 29 Οκτωβρίου). Ο Πειναλέων με στολή πιλότου ετοιμάζεται να καταρρίψει το όχημα των σκιέρ που ταξιδεύουν για την κορυφή της Νέας Τετραετίας και η μαμα-Ελλάς του εύχεται να προκαλέσει μέγα κραδασμόν. Οι «χιονοδρομείς» που εικονίζονται είναι, από αριστερά προς τα δεξιά: Ευάγγ. Αβέρωφ, Κ. Καραμανλής, Τάκης Ροδόπουλος, Κ. Τσάτσος. Κάτω δεξιά, φυτρώνουν «αφτοφυώς», αντί για εντελβάις, διάφορα σκάνδαλα της κυβέρνησης Καραμανλή -πάνω-πάνω ο «Μέρτεν», μια υπόθεση στην οποία έχουμε αναφερθεί αλλά δεν αποκλείεται να αναφερθούμε ξανά, και κάτω δεξιά η υπογραφή «Μποστ».
Μερικές λεπτομέρειες έχουν γούστο, ας πούμε ότι, πέρα από την Ανεργίτσα που πάντα έχει στη μασχάλη της το «Βιβλιάριον απόρων κορασίδων», εδώ (και σε μερικά άλλα σκίτσα) εμφανίζεται κι ο Πειναλέων να έχει υπό μάλης το «τεφτέρη»: οι εφημερίδες έλεγαν ότι ο Κ. Καραμανλής είχε πάντα μαζί του ένα τετράδιο, που το έλεγε «τεφτέρι», στο οποίο σημείωνε τα στραβοπατήματα των υπουργών του. Μια άλλη λεπτομέρεια: το «πιραβλοκίνητον» είναι τύπου «Μποστούκας»!
Στο κείμενο της μπορντούρας ο Μποστ υπαινίσσεται ένα μικροεπεισόδιο της επικαιρότητας, που είχε κάνει αίσθηση τότε, όταν στον Λυκαβηττό, που ήταν καθιερωμένο μέρος για ραντεβουδάκια, κάποιος είχε κλέψει τα ρούχα από ένα ζευγαράκι που επιδιδόταν σε περιπτύξεις.
Να διέρχεσε πλησίον κε το γκάζη να πατάς
ως γενέος Σπαρτιάτης λέγον ταν ή επί τας
όστις εκτελεί το χρέος κε ενδόξως επιστρέφει
η πατρίς του δίδη δάφνας κε το μέτοπόν του στέφει.
Εις το πέρας αν το φέρης κε ληξάντος του αγών
οι εβγνομονών πολίτε θα σε κάνουν σμιναγόν
σκόρπισε τον ρουχισμόν τους να γυρίζουνε γυμνοί
τουρτουρίζοντες να πίπτουν εις χαράδρας κε κρημνοί.
Έχεις ούριον ανέμων κι ων αρίστη η σαιζόν
κάνε τους να μη γλυτόνουν ούτε με κονμπινεζόν.
«Κάνε τους να μη γλιτώνουν ούτε με κομπινεζόν» -αργότερα λέγαμε «τους πήρε και τα σώβρακα»!
ΥΓ Επειδή είμαστε γλωσσικό ιστολόγιο, να μην ξεχνάμε ότι λεξιλογούμε ακόμα και όταν μποστολογούμε. Για τις κάλπες και τους κάλπηδες, γλωσσικώς εννοώ, έχουμε ξαναγράψει εδώ.
Gpoint said
Bonjours
Εκπληκτικόν και καταπληκτικόν το μποστούργημα !
Αν θυμάμαι καλά εκείνη την εποχή έπαιζε στο ραδιόφωνο μια διαφήμιση ψυγείων » Αλπεις, αιώνια παγωμένα βουνά»
sarant said
Ναι, όπως επιβεβαιώνει κι ένας φίλος στο Φέισμπουκ:
«Κάποτε στο ραδιόφωνο για τη διαφήμιση κάποιων ψυγείων πάγου ακουγόταν μια φωνή που έλεγε μόνο μια φράση μέσα από ήχους ανέμου και κακοκαιρίας: «Άλπεις, αιώνια παγωμένα βουνά». Άλπεις λεγόταν και τα διαφημιζόμενα ψυγεία.»
Gpoint said
Αυτό το «δοκιμασμένη ταχτική», το γράφεις …ταχτικά ή ξέφυγε
Γς said
Ψυγεία πάγου!
Πόσοι άραγε τα ξέρουν σήμερα;
Λίγα χρόνια νωρίτερα η μάνα μου αμφιταλαντεύτηκε μεταξύ της αγοράς ενός οικοπέδου στη Λούτσα κι ενός ψυγείου πάγου.
Οικόπεδο στη Λούτσα δεν πήραμε 😦
Gpoint said
Τότε πάντως υπήρχαν και τα ηλεκτρικά (εμείς είχαμε από το 54 δώρο του θείου από το Αμέρικα ένα General Electric που λειτουργεί άψογα μέχρι σήμερα !!) με παραπλήσια ονόματα π.χ. Εσκιμό (η διαφήμιση ήταν : Εσκιμό θα πει ποιότης και ποιότης Εσκιμό, αν θυμάμαι καλά
spiral architect said
Καλημέρα. 🙂
Τύπος (αεροπλάνου): «Μποστούκας» 😀
Τότε υπήρχαν και τα ψυγεία «Παγετών» που βούιζαν και η δυσαρεστημένη πελάτισσα (Μαρίκα Νέζερ) στην ταινία Το έξυπνο πουλί
Γς said
5 @ Gpoint
>Τότε πάντως υπήρχαν και τα ηλεκτρικά (εμείς είχαμε από το 54 δώρο του θείου από το Αμέρικα ένα General Electric που λειτουργεί άψογα μέχρι σήμερα !!)
Ο πατέρας μου ο παραχαράκτης:
Ναι, το ψυγείο πάγου ήταν ιστορία των έρλυ 50s. Γρήγορα πήραμε και ηλεκτρικό ψυγείο. Οι πρώτοι με ραδιόφωνο στη γειτονιά, με ηλεκτικό, με ΟΥΛΕΝ, με τηλέφωνο, με ηλεκτρική κουζίνα, με πλυντήριο παρακαλώ, Service εγγλέζικο.
Αυτό το τελευταίο μάλιστα το είχε σκεπάσει με ένα κάλυμμα η μαμά για να μη το βλέπουν οι ξένοι και μας γλωσσοτρώνε. Κι όλο οι φίλοι μου με ρώταγαν τι είναι αυτό και όλο το έριχνα στη πλάκα για να μην απαντήσω. Και μια μέρα που διάβαζα μ ένα συμμαθητή μου στο Δημοτικό, ο μπαγάσας για μια στιγμή που πήγα για πιπί μου το ξεσκέπασε. Και σιγά μη κατάλαβε τι είναι.
-Εντάξει, θα σου πω ρε, αλλά δεν θα πεις σε κανέναν τίποτε!
-Τάφος!
-Λοιπόν είναι ένα μηχάνημα που φτιάχνει ο πατέρας μου εικοσάρικα.
Κι ήταν τα άτιμα τα χαρτονομίσματα των 20 δραχμών (ή 20 0000 πριν ή μετά την κατάργηση των τριών μηδενικών) χάρμα. Γαλάζια πιο μινιόν και κιουτ από τα άλλα.
Και δεν είναι που πήγε και το μαρτύρησε το κολόπαιδο, αλλά είπε ότι “είδε τον πατέρα μου να βγάζει εικοσάρικα”
Κι αρχίζει ο μανάβης να εξετάζει τα χαρτονομίσματα της μαμάς. Ο φούρναρης να βγαίνει έξω στον ήλιο για να δει αν υπάρχει υδατόσημο.
Κι ένα μεσημέρι μόλις μπήκα σπίτι με σβερκώνει και με μια βρεγμένη σανίδα με έκανε μαύρο.
-Ωστε παραχαράκτης ο πατέρας σου ε;
sarant said
3: Άταχτα 🙂
7: Ωραία ιστορία!
imatooka said
Το ωραίο είναι ότι αυτή η γελοιογραφία σήμερα θα προκαλούσε τους «ορθολογιστές» με την προτροπή της σε βία με τη φράση «φέρε χαλασμόν φονέβον απας τους σκιέρ με μέγαν κραδασμόν» 😀
Σκύλος της Β.Κ. said
Σκέτο μποστάνι ο Μποστ! Μπαχτσές ολάνθιστος! Σκέφτομαι αν ζούσε σήμερα, πόσα εγκεφαλικά θα προκαλούσε στους γκράμαρ νάτσις του διαδικτύου.
ΥΓ όμοιο περιστατικό με αεροσκάφος εναντίον καλωδίων τελεφερίκ ξανασυνέβη πριν καμιά δεκαετία στην Ιταλία με πιλότους της USAF που κάναν καγκουριές μέσα σε κοιλάδα με τελεφερίκ. Δραματική η κατάληξη…
Stazybο Hοrn said
Όμοιο και πιο πολύνεκρο περιστατικό 37 χρόνια μετά στο Καβαλέζε των Ιταλικών Άλπεων:
Stazybο Hοrn said
κοίτα που μόνο οι άλλοι κοπρίτες που φωτογραφίζει, κοιμούνται…
Δύτης των νιπτήρων said
10-12 Μετά τη διανηματικότητα που λέγαμε προχτές, τώρα διαμπλογκικότητα!
spiral architect said
Α, ρε το Chamonix!
(με σερραίικη προφορά) 😉
sarant said
Eυχαριστώ πολύ για τα νεότερα -την ιστορία στις ιταλικές Άλπεις δεν τη θυμόμουν!
Ηλεφούφουτος said
10-11, μία πολιτική-σημειολογική πτυχή της «σφαγής του Τσέρμις» ήταν το ξεβράκωμα του τότε πρωθυπουργού ντ’ Αλέμα (της ιταλικής υπεύθυνης Αριστεράς), καθώς η αθώωση των Αμερικανών πιλότων από το αμερικανικό δικαστήριο συνέπεσε με την επίσκεψη του ντ’ Αλέμα στις ΗΠΑ και με τη χρήση λίγο μετά του ίδιου αεροδρομίου, του Αβιάνο, για τους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς της Σερβίας.
Gpoint said
# 8, α
Εχταχτα !
Μήπως μένεις …Χουχάχι ;;;
vioannis said
#7
Τα εικοσάρικα που έφτιαχνε ο πατέρας του ΓουΣου
Μιχάλης Νικολάου said
Αντί για ΠΙΡΑΒΛΟΚΙΝΙΤΟ ο Μποστ πιθανόν (αν και όχι σίγουρα) εννοούσε «αεριωθούμενο» (μια που δείχνει στο μπροστινό μέρος άνοιγμα για εισαγωγή αέρα, πράγμα που εξ ορισμού χρειάζεται το αεριωθούμενο – για την καύση του καυσίμου – αλλά όχι το πυραυλοκίνητο – που κουβαλάει ό,τι αντιδραστήρια δημιουργούν προώθηση, και έτσι μπορεί, θεωρητικά, να πετάξει πολύ ψηλότερα, πράγμα που μπορεί και να στόχευε ο Μποστ(;)). Το σχήμα φέρνει προς το πυραυλοκίνητο Μέσερσμιτ 163, όπως δείχνει η Βίκη .
Δεδομένων των μεγάλων κινδύνων (χορταστική γενική απόλυτος 🙂 ) μ’ αυτούς τους διαόλους, το «χηρόφρενον» στο πλάι ίσως είναι παραπάνω από κλασική μπόστεια ανορθογραφία. Προσοχή και στο καθρεφτάκι στ’ αριστερά και το τιμόνι/πηδάλιο.
Μιχάλης Νικολάου said
Και μουσικά
LandS said
Εκείνη την εποχή πυραυλοκίνητα και αερ[ι]ο[προω]θούμενα, για τον πολύ λαό ήταν το ίδιο πράγμα.
Ο μεγάλος μου αδερφός με έβαζε να λέω γρήγορα «αεριοπροωθούμενο» για να γελάσει το κάθαρμα 🙂 . Μέχρι που ένα φιλαράκι του μου σφύριξε «να πεις τζετ»
physicist said
#21. — Τη λέξη την έλεγε κι ο μακαρίτης ο παππούς μου, χωρίς να ξέρει να την προφέρει καθαρά (αγρότης κι αγράμματος — νάξερε στ’ αλήθεια τι σημαίνει ή να επαναλάμβανε κάτι που του είχε πει ένας γραμματισμένος;). Όταν είχα δει στον ουρανό ένα αεροπλάνο ν’ αφήνει τις δύο γραμμές πίσω του, και τον είχα ρωτήσει τον παππού γιατί, μου απάντησε: «είναι αεροπρθούμενο». Άκρες-μέσες, κάτι κατάλαβα ότι άλλο τα αεροπρθούμενα άλλο τα ελικοφόρα — άσχετο που δεν ήξερα πώς τα λένε.
Ο ίδιος παππούς, που είχε πολεμήσει σχεδόν ακατάπαυστα από το 1913 μέχρι τη Μικρασία, μου έλεγε ότι οι στρατιωτικοί στη μάχη δεν φοράνε τις φανταχτερές τους στολές επειδή «αντακλάν», για να μη δίνουν στόχο στον εχθρό. Μέχρι τότε δεν νομίζω ότι είχα ακούσει τη λέξη αντανάκλαση ή παράγωγά της.
physicist said
#21 ΥΓ. — Το «αεριοπροωθούμενο» είναι λέξη καταδικασμένη εξαρχής στον αφανισμό, όχι;
Γς said
Κι ο Γς πιτσιρικάς πολύ τα γούστερνε αυτά και πειραματιζόταν. Μόνο που τα πυραυλοκίνητα (ο θεός να τα κάνει) μοντέλα μας είτε ανατιναζόντουσαν, είτε έπεφταν με τη μούρη κάτω μετά από πτήση μερικών μέτρων.
Ηταν θέμα μίγματος. Καρβουνόσκονης και “Δημητσάνας” (μπαρούτι).
Κι μια φορά απάνω που είχα πετύχει το μίγμα και κανονίσει τα φλαπς πετάχτηκε το πυραυλοκίνητο και εξαφανίστηκε.
Μόνο που τα φτερά του δεν το ακολούθησαν!
Ηταν τέτοια η ώθηση που ξεκόλλησαν και έμειναν στο σημείο της απογείωσης-εκτόξευσης!
Κι από πάνω με τη φασαρία πλάκωσαν και οι μεγάλοι.
Κι ένας απ αυτούς μας έλεγε ότι έφταιξε ο “Μόμεντ ο Ινέρσια” !
Γς said
Κι όλη αυτήν την ώρα κάτι άλλα αεροπλάνα, αργοκίνητα, έρχονται συνεχώς και παίρνουν νερό από δω για το Μαρκόπουλο που καίγεται. Κρίμα
physicist said
[…] Κι ένας απ αυτούς μας έλεγε ότι έφταιξε ο “Μόμεντ ο Ινέρσια”!
Ε, να μην πει κι αυτός μια μ*λ*κία να κάνει εντύπωση στους πιτσιρικάδες;
sarant said
Eυχαριστώ για τα νεότερα!
19: Ούτε που το είχα δει το «χηρόφρενο»!
Νέο Κid said
Καλά, ο Ινέρσια ήταν δίδυμο στα χαφ με τον Ινιέστα. Αυτός ο άμπαλος κι αχάππαρος ο Μόμεντ ,πού κολλάει;
physicist said
#28. — 😀
Μιχάλης Νικολάου said
24,
Η έκρηξη ήταν a Kodak moment of inertia!
Μιχάλης Νικολάου said
24, «…το πυραυλοκίνητο…εξαφανίστηκε. Μόνο που τα φτερά του δεν το ακολούθησαν!»
Τότε γράφτηκε το «Είμ’ αητός χωρίς φτερά»! 🙂
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Γόνυ στο μέγα Μποστ.
Αν ήξερε ότι σ΄ εκείνες τις εκλογές θα ψήφιζαν ως και μέλη του φυτικού κόσμου, θα το ΄ριχνε το πετούμενο στο δρυμό ,στα ίδια τα δέντρα των κάλπεων.
Κι όλα τα «φύοντε αφτοφιώς εντελβάεις» του,απ την Ομόνοια ως την Πάρνης, 🙂 ρεμούλες,σκάνδαλα και προβλήματα (άλυτα ως τα τώρα).
Γς said
26:
Και καλά εμείς δεν σκαμπάζαμε από ροπές αδράνειας και τέτοια. Ο κυρ Σπύρος όμως που είχε βγάλει και το Μικρό Πολυτεχνείο;
Πήγε στο ΟΔΔΥ (ΟΔΗΣΗ το λέγαν τότε, ή κάπως έτσι) και πήρε, τσάμπα σχεδόν, ένα σαπάκι Σιτροέν, από εκείνα τα μεγάλα τα παλιά με τους μασπιέδες του καιρού του Μπορσαλίνο.
Κι ήταν κι ο Τζων ο ελληνοκαναδέζος που μόλις είχε ανοίξει στην οδό Χειμάρας στον Υμηττό κάτι μεταξύ φαναρτζίδικου και σιδηρουργείου. Σμίξανε και ο Τζων τον έπεισε ότι:
-Θα το κάνω εγκώ βέρυ μπιούτιφουλ . Τέτοια κάρα νέβερ εγκέν κάνουνε.
Και πες πες την δάγκωσε τη λαμαρίνα ο κυρ Σπύρος. Και τι λαμαρίνα. Σιδηροελάσματα από 3 χιλιοστά και πάνω. Με τέτοια φύλλα αντικατέστησε όλες μα όλες τις λαμαρίνες. Βέβαια δεν ήταν οι νέες καμπύλες της σιτροέν αρκούντως γαλλικές. Ολο γωνιες ήταν σαν τανκ στο Βερντέν. Πήρε μήνες αυτή η μεταμόρφωση και ήρθε η ημέρα που θα έκανε το ντεμπούτο της η ούτως ανασκευασθείσα λιμουζίνα.
Καταστρόφ!
Με πατημένο τέρμα το γκάζι η δευτέρα ταχύτητα έμπαινε μετά από 2-3 λεπτά και ήθελε αλλά τόσα για να πιάσει τα 15 με 20 χιλιόμετρα την ώρα.
Τόσο βαρύ είχε βγει…
Γρηγόρης Κ. said
Πρόκειται για τον Κωνσταντίνο Ροδόπουλο, το “μόνιμο” Πρόεδρο της Βουλής επί Συναγερμού και ΕΡΕ, και μέγιστο πολιτικό παράγοντα της Λάρισας, κι όχι για το Δημήτρη Ροδόπουλο, που είναι ο αδελφός του (γνωστότερος ως Μ. Καραγάτσης)…
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
34: Ναι, αβλεψία, ο Τάκης είναι φυσικά -διορθώθηκε, ευχαριστώ!
physicist said
#33. — Υπάρχει κόσμος που έχει βγάλει και το Μεγάλο χωρίς να σκαμπάζει. Και υπάρχει κόσμος που, χωρίς να έχει βγάλει τίποτε, άμα ακούει τίποτα μπαρούφες για Μόμεντ ο Ινέρσια κοιτάει τον άλλο που τις αμόλησε και του λέει «ή εξήγα τις θες να πεις ή πάνε παίξε παραπέρα, καραγκιόζη».