Ψιλοκομμένος Καβάφης;
Posted by sarant στο 17 Οκτωβρίου, 2013
Εδώ και μερικές μέρες, τα τρόλεϊ της Αθήνας κυκλοφορούν έχοντας πάνω τους στίχους του Καβάφη, σαν κι αυτόν που βλέπετε εδώ αριστερά. Αν δεν το βλέπετε καλά, ο στίχος είναι «Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά», κι αν δεν σας μοιάζει για καβαφικός στίχος δεν είστε μόνος σας -κι εγώ όταν τον διάβασα μου θύμισε τον στίχο του Σουρή: δεν έχω κέφι για δουλειά, πάλι με δέρνει τεμπελιά και κάθομαι στο στρώμα. Κι αν πάλι δεν θυμάστε τον στίχο του Καβάφη, μην αισθανθείτε μειονεκτικά, ούτε εγώ τον θυμόμουν. Άλλωστε, είναι παρμένος από ένα από τα Κρυμμένα ποιήματα του ποιητή, δηλαδή ένα ποίημα, το «Συμεών», που δεν ανήκει στα 154 «αναγνωρισμένα» ποιήματα του Καβάφη. Δεν βάζω λινκ προς το ποίημα γιατί θα επανέλθω, αλλά προς το παρόν ας πάρουμε μια ανάσα για να πούμε λίγα πράγματα περισσότερα γι’ αυτή την πρωτοβουλία.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Βήματος:
Στίχοι του αλεξανδρινού ποιητή Κ. Π. Καβάφη «ταξιδεύουν» από την περασμένη Δευτέρα σε όλη την Αθήνα με λεωφορεία, τρένα, τραμ και μετρό.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Αρχείου Καβάφη, το οποίο έχει περιέλθει στο Ίδρυμα Ωνάση, η οποία προσκαλεί το κοινό μέσα από τη σύγχρονη ματιά του βραβευμένου δημιουργικού γραφείου Beetroot να συνομιλήσει με τον αλεξανδρινό ποιητή.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, έχουν επιλεγεί, ανάμεσα σε άλλους, οι στίχοι:
«Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά»
«Ξένος εγώ ξένος πολύ»
«Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις»
«Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός»
«Όπως μπορείς πια δούλεψε, μυαλό»
«Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή»
Είναι κι άλλοι στίχοι στο πρόγραμμα, κι έναν θα δούμε παρακάτω, αλλά τη γενική εικόνα την πήρατε. Όπως θα προσέξατε ίσως, όλα τα αποσπάσματα έχουν από 4 έως 7 λέξεις! Το ξέρω ότι ζούμε στην εποχή της συντομίας, αλλά και πάλι με τόσες λίγες λέξεις είναι πολύ δύσκολο να εκφραστούν ολοκληρωμένα νοήματα.
Κάτι που χειροτερεύει τα πράγματα, είναι ότι η ποίηση του Καβάφη δεν επιδέχεται τον τεμαχισμό, δεν είναι εύκολο να απομονώσεις μεμονωμένους στίχους της. Δεν είναι Σολωμός ο Καβάφης, που στα σχεδιάσματά του βρίσκει κανείς εξαίσιους μεμονωμένους στίχους που δεν πρόλαβαν να γίνουν ποίημα. Είναι τέτοια η ποιητική του, που το σύνολο είναι πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών. Σε ένα σχόλιο του ποιητή Κ. Κουτσουρέλη, είδα μια γνώμη του Ελύτη, που δεν την ήξερα, και που μου φαίνεται να έχει βάση, ότι «αποσπασμένοι οι στίχοι του Καβάφη, μοιάζουν κουβέντες του δρόμου».
Ωστόσο, θα μπορούσε να διαλέξει κανείς, έστω και μέσα στους ασφυκτικούς περιορισμούς του χώρου, κάποιους στίχους του Καβάφη που να μη χάνουν (πολύ) όταν απομονωθούν. Καταρχάς, μερικούς γνωστούς στίχους, ας πούμε «ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω» ή «κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις». Έπειτα, έστω και σπαραγμένους, μερικούς στίχους που αντέχουν στην απομόνωση, όπως, «τα δύσκολα και ανεκτίμητα Εύγε» ή «Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει» (από το ίδιο ποίημα είναι, αλλά πρέπει να το σπάσουμε σε πολλά κομμάτια λόγω του Προκρούστη). Και το «Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή» είναι πετυχημένη επιλογή, ίσως η μοναδική από τους στίχους που όντως επιλέχτηκαν, μαζί και με τον στίχο «Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις».
Το θέμα βέβαια είναι ότι έτσι κι αλλιώς η πρωτοβουλία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, κάπου πάσχει. Το εξωτερικό των οχημάτων μαζικής μεταφοράς προσφέρεται περισσότερο για διαφημιστικά μηνύματα και ατάκες, όχι για ποιήματα. Αντίθετα, θα ήταν ευχής έργο να αναρτηθούν ποιήματα στο εσωτερικό των οχημάτων, είτε λεωφορεία ή τρόλεϊ είναι αυτά, είτε βαγόνια του μετρό. Εκεί μπορεί κανείς να έχει μικρότερα γράμματα, άρα και περισσότερο χώρο, και να διαλέξει είτε ολόκληρα μικρά ποιήματα, είτε αποσπάσματα 4-5 στίχων, που να δίνουν ένα ολοκληρωμένο νόημα, έτσι που αφενός να μπορεί ο επιβάτης με την άνεσή του να διαβάσει ολόκληρο το ποίημα (νομίζω πως κάτι τέτοιο έχει ξαναγίνει) αλλά και αφετέρου να μην αδικείται ο ποιητής.
Γιατί τώρα, έτσι ψιλοκομμένος, σαφώς αδικείται. Ας επιστρέψουμε στον αρχικό στίχο «δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά». Έτσι ξεκομμένος, σε τι διαφέρει από τον στίχο του Σουρή «δεν έχω κέφι για δουλειά»; Σε τίποτα, θα έλεγα (να κάνω την παρένθεση: εκτιμώ τον Σουρή, αλλά όχι όπως τον Καβάφη). Το υπερβολικό ψιλόκομμα δεν αφήνει να φανούν οι διαφορές. Αν πάρετε μια νότα μεμονωμένη, μπορεί να είναι Μπετόβεν, μπορεί να είναι κι η γάτα που περπατάει πάνω στα πλήκτρα του πιάνου (για να μην αναφέρω συνθέτες και παρεξηγηθούμε). Ένα τετραγωνικό εκατοστό πίνακα μπορεί να είναι Ραφαήλος, μπορεί και κάποιος χιμπατζής που βρήκε πινέλο, μπογιά και καναβάτσο. Μια πρόταση ξεκομμένη, το ίδιο. Για του λόγου το αληθές, ιδού ολόκληρο το ποίημα, και πείτε μου ειλικρινά, με το χέρι στην καρδιά, αν αυτός ο στίχος αποδίδει το κλίμα ολόκληρου του ποιήματος:
Συμεών
Τα ξέρω, ναι, τα νέα ποιήματά του·
ενθουσιάσθηκεν η Βηρυτός μ’ αυτά.
Μιαν άλλη μέρα θα τα μελετήσω.
Σήμερα δεν μπορώ γιατ’ είμαι κάπως ταραγμένος.
Aπ’ τον Λιβάνιο πιο ελληνομαθής είναι βεβαίως.
Όμως καλύτερος κι απ’ τον Μελέαγρο; Δεν πιστεύω.
A, Μέβη, τι Λιβάνιος! και τι βιβλία!
και τι μικρότητες!….. Μέβη, ήμουν χθες—
η τύχη το ’φερε— κάτω απ’ του Συμεών τον στύλο.
Χώθηκα ανάμεσα στους Χριστιανούς
που σιωπηλοί προσεύχονταν κ’ ελάτρευαν,
και προσκυνούσαν· πλην μη όντας Χριστιανός
την ψυχική γαλήνη των δεν είχα—
κ’ έτρεμα ολόκληρος και υπόφερνα·
κ’ έφριττα, και ταράττομουν, και παθαινόμουν.
A μη χαμογελάς· τριάντα πέντε χρόνια, σκέψου—
χειμώνα, καλοκαίρι, νύχτα, μέρα, τριάντα πέντε
χρόνια επάνω σ’ έναν στύλο ζει και μαρτυρεί.
Πριν γεννηθούμ’ εμείς —εγώ είμαι είκοσι εννιά ετών,
εσύ θαρρώ είσαι νεότερός μου—
πριν γεννηθούμ’ εμείς, φαντάσου το,
ανέβηκεν ο Συμεών στον στύλο
κ’ έκτοτε μένει αυτού εμπρός εις τον Θεό.
Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά.—
Πλην τούτο, Μέβη, κάλλιο να το πεις
που ό,τι κι αν λεν οι άλλοι σοφισταί,
εγώ τον παραδέχομαι τον Λάμονα
για πρώτο της Συρίας ποιητή.
Δεν είναι το καλύτερο ποίημα του Καβάφη -άλλωστε ο ποιητής το κρατούσε κρυμμένο, θα είχε τους λόγους του. Ωστόσο, ενταγμένος μέσα στο ποίημα, ο στίχος λειτουργεί, έτσι όπως έρχεται σαν συνέχεια όσων προηγούνται. Ξεκομμένος, είναι μια ασήμαντη «κουβέντα του δρόμου», σαν που θα έλεγα εγώ στον συνάδελφο του διπλανού γραφείου, μια μέρα που θα έφτανα στο γραφείο ξενυχτισμένος.
Θα μπορούσα να τελειώσω εδώ, και μάλιστα, παρά τις ενστάσεις μου, να πω ένα μπράβο στο Ίδρυμα Ωνάση, ευχόμενος βέβαια την άλλη φορά να είναι πιο μελετημένη η πρωτοβουλία τους -ωστόσο υπάρχει και κάτι άλλο που με εξοργίζει. Υπάρχουν δυο στίχοι που με κανέναν τρόπο δεν θα έπρεπε να συμπεριληφθούν στην επιλογή, γιατί είναι εντελώς αντιδεοντολογικό, είναι, θα έλεγα, απάτη προς τους αναγνώστες και ύβρις προς τον ποιητή. Ο ένας στίχος είναι ο: «Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός», ενώ τον άλλο τον βλέπετε εδώ αριστερά: Είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Οι στίχοι, είναι παρμένοι από το ίδιο ποίημα, το «Εν μεγάλη ελληνική αποικία, 200 π.Χ.». Γιατί με εξοργίζει η χρήση τους; Αφενός επειδή στον στίχο της εικόνας, ή μάλλον στον μισό στίχο της εικόνας, η λέξη «βία» δεν έχει τη σημασία της βίας «απ’ όπου κι αν προέρχεται», αλλά της βιασύνης! Αρκεί να παραθέσουμε έναν, μόνο έναν, στίχο ακόμα από το ποίημα:
Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Και ο μισός στίχος θα αρκούσε, το «να μη βιαζόμεθα». Είναι θαρρώ φανερό ότι ο πετσοκομμένος στίχος που εμφανίζεται τώρα πάνω στα λεωφορεία διαστρεβλώνει το νόημα και μετατρέπει τον Καβάφη σε… Κεδίκογλου. (Το αστείο είναι ότι και πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει συζήτηση για τη λέξη «βία» που μπορεί να σημαίνει είτε την υλική ή ψυχική πίεση που ασκούμε σε κάποιον -violence αγγλιστί- είτε τη βιασύνη, τη σπουδή, τότε με τον Αλαβάνο και το «που με βια μετράει τη γη» του εθνικού ύμνου).
Θα μου πείτε, γιατί διαφωνώ και θεωρώ απάτη την παράθεση του άλλου στίχου από το ίδιο ποίημα, του: «Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός». Μήπως με ενοχλεί επειδή, ξερωγώ, θυμίζει το… πρωτογενές πλεόνασμα που τάχα θα πετύχουμε; Όχι. Με ενοχλεί η παράθεση και των δύο στίχων από αυτό το ποίημα επειδή, απλούστατα, ο ποιητής εδώ ειρωνεύεται. Δεν βολεύει να παραθέσω ολόκληρο το ποίημα, γιατί είναι από τα πιο εκτεταμένα του Καβάφη (ίσως και το πιο εκτεταμένο, δεν είμαι καλός στις ποιητικές στατιστικές) και θα μας πάει μακριά, αλλά μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Θα συμφωνήσετε πιστεύω μαζί μου, ότι η ειρωνεία είναι ολοφάνερη.
Αφήνω που έχει και μερικές ανατριχιαστικές ομοιότητες με τη σημερινή μας κατάσταση -δείτε:
Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.
Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.
ή μήπως κάτι σας θυμίζουν αυτοί οι στίχοι:
Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.—
Οπότε, η κατακλείδα του ποιήματος, από την οποία είναι αντλημένοι οι στίχοι, έρχεται σαν το αποκορύφωμα της ειρωνείας:
Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.
Δεν έχω εποπτεία της καβαφικής βιβλιογραφίας και δεν ξέρω τι έχει γραφτεί για το ποίημα αυτό από άλλους αξιότερους, αν δηλαδή γίνεται γενικά παραδεκτό ότι αποτελεί παράδειγμα της περίφημης «καβαφικής ειρωνείας» -αλλά μου φαίνεται πως έτσι είναι. Η ειρωνεία συνίσταται στο ότι ο ποιητής υιοθετεί την οπτική γωνία των ηρώων του, των οποίων όμως την άποψη δεν συμμερίζεται, το αντίθετο μάλιστα. (Τώρα βρίσκω μια εργασία φιλολόγου, στην οποία το συγκεκριμένο ποίημα χαρακτηρίζεται πράγματι παράδειγμα καβαφικής ειρωνείας).
Όταν όμως ένα ποίημα είναι ειρωνικό, είναι εντελώς αντιδεοντολογικό να απομονώσεις έναν (ή και μισόν!!) στίχο του γιατί, προφανώς, η ειρωνεία αποσιωπάται, και έτσι μεταδίδεις το αντίθετο μήνυμα από αυτό που ήθελε να δώσει ο ποιητής. Γι’ αυτό λέω ότι, εκτός από απάτη, η απομόνωση αυτών των συγκεκριμένων στίχων αποτελεί επίσης ύβρη προς τον ποιητή.
Για να δώσω ένα κλασικό παράδειγμα από τη Γραφή, τι θα έλεγε η εκκλησία αν έβγαζα αφίσες που να έγραφαν «Ουκ εστιν Θεός» [δεν υπάρχει Θεός] και από κάτω, την παραπομπή: Ψαλμοί, 13.2 ή την άλλη παραπομπή «Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον 12.27.1»; Θα με αφόριζε, διότι στη μια περίπτωση το χωρίο είναι «είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού: Ουκ εστιν Θεός» και στην άλλη «ουκ έστιν Θεός νεκρών αλλά ζώντων». Ίσως όχι εξίσου διαστρεβλωτική, αλλά όχι πολύ διαφορετική, βρίσκω και την απόσπαση στίχων από ένα ειρωνικό ποίημα, για να μη μιλήσουμε για τη συσκότιση της σημασίας της λέξης «βία».
Γι’ αυτό δεν μπορώ να συγχαρώ το Ίδρυμα Ωνάση, τουλάχιστον όχι μέχρι να αναγνωρίσουν ότι η χρήση των συγκεκριμένων δύο στίχων είναι αντιδεοντολογική και ενάντια με το νόημα που ήθελε να δώσει ο ποιητής, και να φροντίσουν για την απόσυρσή τους. Δεν είναι κακό να παραδεχτεί κανείς ότι κάπου έσφαλε. Και βέβαια, πρέπει να το πω, εξακολουθώ να έχω ενδοιασμούς σε σχέση με το κατά πόσον η ποίηση του Καβάφη προσφέρεται για τόσο λεπτό ψιλόκομμα.
Υστερόγραφο:
Για να ευθυμήσουμε λίγο, θα αντιγράψω ένα σχόλιο φίλου στο Φέισμπουκ, όπου έχει διαλέξει κάποιους καβαφικούς στίχους που κατά τη γνώμη του προσφέρονται για να γραφτούν είτε πάνω σε λεωφορεία είτε σε στάσεις λεωφορείων. Τα σχόλια είναι δικά του.
1. «Είναι κι αυτή μια στάσις. Νιώθεται» (στις στάσεις)
2. Στους δρομους θα γυρνάς τους ίδιους (…) Για τα αλλού -μη ελπίζεις-
3. Να εύχεσαι ναναι μακρύς ο δρόμος
4. Το φθάσιμον εκεί ειν’ ο προορισμός σου
5. Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά [αυτό μπορεί να βγαίνει όταν συναντούν π.χ. πορεία ή διαδήλωση]
6. Εδώ ας σταθώ [αυτό μπαίνει σε παλιά λεωφορεία]
7.Επέστρεφε συχνά και παίρνε με
8. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα [κι αυτό για στάσεις]
9. Εδώ που έφθασες, λίγον δεν είναι [παει παντού, σε στάσεις λεωφορεία κλπ.]
Έχω κι έναν δεύτερο λόγο που αντέγραψα το σχόλιο του φίλου μου. Όχι μόνο για να ευθυμήσουμε, αλλά και για να δείξω πόσο ευάλωτη είναι η ποίηση στη διακωμώδηση, όταν μεμονωμένοι στίχοι ξεκόβονται από τα συμφραζόμενά τους. Εξίσου εύκολα μπορεί να διακωμωδηθεί και ο στίχος «Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά» ή «Όπως μπορείς πια δούλεψε, μυαλό», που έχουν επιλεγεί για την εκστρατεία. Και δεν την αξίζει ο Καβάφης τη διακωμώδηση.
Υστερόγραφο 2: Και πάλι ευτράπελο. Βλέποντας αποφθέγματα τεσσάρων-πέντε λέξεων και την υπογραφή Καβάφης, θυμήθηκα ένα Λούκι Λουκ, στο οποίο ένας ήρωας πέταγε όλο «σεξπιρικά αποφθέγματα» του τύπου «Πάμε να φάμε» – Μάκβεθ, πράξη 2η, σκηνή 3η. «Τι ώρα είναι;» – Άμλετ, πράξη 1η, σκηνή 4η.
Υστερόγραφο 3: Φυσικά, οι φωτοσοπάδες έδρασαν. Τα κοινωνικά μέσα έχουν πλημμυρίσει με φωτογραφίες λεωφορείων που έχουν άλλους κι άλλους στίχους -γέλασα πολύ με μερικές φωτοσοπιές.
Νέο Kid Στο Block said
Καλημέρα! Νίκο, στο πρώτο ποίημα ,στην 4η στροφή, μήπως ο τόνος στο ταράττομουν είναι πληκτρολογικό σφάλμα; Μήπως είναι ταραττόμουν;
physicist said
Να επεκταθεί η πρωτοβουλία και στα αεροπλάνα. Την αεροπορική εταιρεία που θα γράψει στα αεροσκάφη στίχους από το ποίημα «Τα κεριά» τη βλέπω να χτυπάει χρεοκοπία σε μια βδομάδα.
Καλημέρα!
spiral architect said
Καλημέρα. 🙂
Από το λίκνο που έβαλα εδώ ένα απόσπασμα με πολύ ουσία:
[…] Αυτό που κυρίως χαρακτηρίζει σήμερα τις ζωές των ανθρώπων είναι ότι δεν μπορούν να επεξεργαστούν, ούτε σε προσωπικό ούτε σε συλλογικό επίπεδο -και παρά τις προσπάθειες διαφόρων πολιτικών φορέων-, μια αντίσταση που να μπορούν να την υποστηρίξουν διανοητικά, πρακτικά και συναισθηματικά. Και αυτό συμβαίνει επειδή, μέσα από μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή πολεμική μηχανή που παράγει διανοητική εμπλοκή, δημιουργούνται μια σειρά «βαριών» συναισθημάτων, τα οποία λειτουργούν ανασταλτικά και στην καθαρή σκέψη αλλά και στην αντίσταση σ’ αυτό που υφίστανται. […]
Νέο Kid Στο Block said
Δεν ξέρω γιατί, μπορεί να είμαι άδικος με αυτούς που είχαν αυτή την πρωτοβουλία, αλλά με το που είδα στο κείμενό σου Νίκο τη φωτογραφία με τον «καβαφικό» κώλο του του λεωφορείου ,σκέφτηκα αυθόρμητα «Ποίηση του κ….», και πως όλο αυτό είναι μάλλον μια (καλοστημένη;) τρολιά! ‘Η μάλλον ο ακριβής όρος είναι «στελθ τρόλινγκ» (νομίζω έτσι το είχε πει κάποτε ο Ελληγενής). Δηλαδή το οργουελικόν μύνημα είναι «Να ρε! Κοιτάχτε! Ακόμα κι ο Καβάφης (ο έτσι, ο δείξαι, ο άθρησκος , η πουστάρα, ο…) ήταν κατά της Βίας (η ταλαιπώρια αυτής της λέξης βαστάει από τον εθνικό ύμνο ακόμη…) απ’όπου κι αν προέρχεται, και σκύψτε το κεφάλι και ευχαριστήστε τους…που έχετε ακόμη ένα ρημαδολεωφορείο να μεταφέρει τα κουρασμένα σαρκία σας !»
ΥΓ. Πολύ ωραίοι οι διαλεγμένοι «μεταφορικοί» στίχοι του φίλου σου!
physicist said
#3. — Μεζεδάκι, πάντως, η γενική πτώση ύστερα από το «δημιουργούνται».
Γιώργος Ντόπουλος (@yX__) said
Εμείς πάντως στο twitter το διασκεδάζουμε. Ρίξτε μια ματιά στο #MMM_poetry 🙂
https://twitter.com/search?q=%23MMM_poetry&src=hash
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια.
1: Κιντ, το ποίημα το πήρα κοπυπάστη από το kavafis.gr, έγκυρο θάναι. Και το «ταράττομουν» εξυπηρετεί το ρυθμό του στίχου, το «ταραττόμουν» δεν πάει καθόλου καλά. Άσε που δεν ξέρω μήπως στη μητρική του Καβάφη ο σχετικός τύπος είναι έτσι κι αλλιώς προπαροξύτονος, δεν θα με παραξένευε.
Ανδρέας «Κουπονιώτης» said
Καλημέρα!
Πραγματικά πρόκειται για Υβρη. Μόνο παρήγορο και ταιριαστό η απορημένη φατσούλα που συνοδεύει τις λεξούλες. Κρίμα!
Νέο Kid Στο Block said
Το σημερινό άρθρο βάζει κι έναν γενικότερο προβληματισμό , που δεν μπήκε παραδόξως(εκτός αν δεν θυμάμαι καλά) στο προσφατο άρθρο και σχόλια για τα misattribution των quotations. Η «έξυπνη» περικοπή ή εκλεκτική «αποσπασματικότητα» είναι εξίσου (αν όχι χειρότερη δηλαδή!) λαθροχειρία.
Πάντως , υπάρχουν περιπτώσεις νομίζω (κυρίως στη Μουσική! όχι στην ποίηση τόσο) που μια μικρή, μικρότατη «δομική μονάδα» μπορέι να χαρακτηρίσει και να αναδείξει το σύνολο. Τα,Τα,Τα, Τάααν! (4 νότες (μη διακριτές μάλιστα!) =Εroica)
Δύτης των νιπτήρων said
Τα διάβαζα το πρωί και αναρωτιόμουν αν πρόκειται για κάτι σαν τρολιά, ξερωγώ.
Θυμήθηκα τον θεολόγο του λυκείου που στο «πίστευε και μη ερεύνα» αντέτασσε το «ερευνάτε τας γραφάς» –μόνο που το τελευταίο δεν είναι προστακτική, είναι οριστική (τις ερευνάτε, αλλά δεν βλέπετε ότι…).
George said
Εμένα μου άρεσε η ιδέα του ψιλοκομμένου Καβάφη. Δίνει μια αμεσότητα και ένα «κλείσιμο του ματιού» σε όσους έχουν διαβάσει Καβάφη και ήδη ξέρουν τα ποιήματα, και νομίζω ότι δίνει μια αφορμή για γκουκλάρισμα σε όσους δεν τον έχουν διαβάσει ποτέ τους. Θεωρώ πιο πιθανό να ψάξει κάποιος πιτσιρικάς για την (ίσως λίγο αινιγματική) φράση «Ξένος εγώ ξένος πολύ», για παράδειγμα, παρά να έψαχνε αν διάβαζε το μισό ποίημα. Οπότε, αν γνωρίσουν και μερικοί παραπάνω άνθρωποι τον Καβάφη, κέρδος δεν είναι;
spiral architect said
@6: Πλάκα έχει, δε λέω, αλλά εν τέλει επιβεβαιώνεται ότι κάποιοι μάγκες σε διατεταγμένη υπΕρεσία, μας κάνουν DoS attack στα μυαλά μας. 😈
(όρα και #3)
Alexis said
Καλημέρα
Να προτείνω κι εγώ κάποιους στίχους (όχι καβαφικούς όμως, αλλά τραγουδιστικούς) για αναγραφή πάνω στα λεωφορεία:
-Το σαραβαλάκι μου πως το κουλαντρίζω.. (Σταμάτης Κραουνάκης)
-Μια στάση εδώ (Φίλιππος Γράψας)
-Δεν το ξανακάνω σ’ οτομπιάνκι (Γιάννης Καλαμίτσης)
-Περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο (Αλέκος Σακελάριος)
-Μπες μες στο καμπριολέ ( Γιάννης Βασιλείου)
Νέο Kid Στο Block said
13. 😆
(και το «έχω και κότερο! Πάμε μια βόλτα;» του Βουτσά δεν θα ταίριαζε;)
Γιώργος Ντόπουλος (@yX__) said
@12: Ε δεν νομίζω να αμφισβητείται αυτό, αλλά πέρα από την σοβαρή αποδόμηση, καλό είναι να γελάμε και λίγο για να μην τρελαθούμε… 🙂
Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος said
Ναι, αλλά το «Ξένος εγώ, ξένος πολύ» δεν είναι σαφής προπαγάνδα υπέρ της λαθρομετανάστευσης; Ο Καβάφης ως Σκουρλέτης!
sarant said
Eυχαριστώ για τα νεότερα!
10: Καλό παράδειγμα
11: Σας άρεσε και η αντιστροφή του νοήματος;
16: Σαν τα χιόνια, Αθανάσιε!
roadartist said
Διαφωνώ με την αντιστροφή του νοήματος, συμφωνώ με την ιδέα της πρωτοβουλίας. Δε μου άρεσε στα λεωφορεία, αλλά με κέρδισε στο εσωτερικό του μετρό. Σε μια αρκετά δύσκολη μέρα, μπαίνοντας στο μετρό και διαβάζοντας κάποιους στίχους αισθάνθηκα πραγματικά να γλυκαίνει λίγο τη μέρα μου. Η κίνηση ήταν καλή, δυστυχώς έγιναν λάθη στην εκτέλεση της… καθώς τελικά «εκτέλεσε» κάποια ποιήματα με την επιλογή λίγων λέξεων, αντί στροφών.
Νέο Kid Στο Block said
Αθανάσιε χαίρε! Υπήρχε ήδη ο Στράτος στη «συλλογική συνείδηση» μας. Τι να μάς πει ο Καβάφης κι ο Σκουρλέτης; 🙂
librarian said
Ναι πράγματι, πετσοκομμένες λέξεις, αλλά μήπως ακόμη και έτσι κάποιοι, όπως εμείς, ενδιαφερθούν να βρουν από πάρθηκαν οι λέξεις;
Κάθε πρωτοβουλία να φέρει σε επαφή το κοινό με τους συγγραφείς είναι καλή. Η περισσότερη οργάνωση ποτέ δεν βλάπτει.
Δύτης των νιπτήρων said
Ε, ας βάλουμε κι έναν ξένο ακόμη:
Δημήτρης Μ. said
14. Το «Έχω και κότερο…» θα ταίριαζε καλύτερα στα πλοία της γραμμής.
alexandros_a said
Είναι ξεκάθαρο: ο Καβάφης καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
18: Πείτε μου λίγο περισσότερα για το μετρό, επειδή από τα λεγόμενά σας εικάζω ότι μέσα στα βαγόνια αναρτήθηκαν εκτενέστερα αποσπάσματα κάτι που, όπως θα είδατε, το πρότεινα κι εγώ στο άρθρο. Θυμάστε κάτι συγκεκριμένο;
Γιώργος Φιλίππου said
Τα τείχη τότε τάχτιζαν, τώρα τα …καλλωπίζουν…
Νέο Kid Στο Block said
Προς τους καλοπροαίρετους αναμφισβήτητα φίλους που εκφράζουν το «εντάξει, έστω κι έτσι ,κάτι θα μείνει, κάποιος θ’ανοίξει και κανά βιβλίο (ή κανα σάιτ) για τον Καβάφη» εκφράζω μια εύλογη νομίζω απορία.
Δηλαδή αν ήθελε κάποιος/α να εμβαθύνει ,θα περίμενε τη ρεκλάμα στο τραμ για να πει «Α! υπάρχει και κάποιος Καβάφης! Για να δούμε τι είπε πραγματικά…»; Λίγο ουτοπικό μού φαίνεται αυτό, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος, δεν αντιλέγω. Απλώς δεν μού πολυκολλάει ότι το «τάργκετ γκρουπ» είναι αυτό.
Ηλεφούφουτος said
Το πρώτο πράγμα που μου ‘ρθε στο μυαλό όταν είδα τη φωτογραφία με τον ψιλοκομμένο Καβάφη ήταν και μένα ο θεατρόφιλος ληστής απ το Λούκυ Λουκ (παρωδία υπαρκτού χαρακτήρα από κλασική ταινία γουέστερν, δεν θυμάμαι ποια).
Το δεύτερο ήταν ένα καραπατριωτικό «σύγγραμμα» απόστρατου αξιωματικού (νομίζω το μοίραζε η χούντα στα σχολεία) που είχε προμετωπίδα το «καὶ μεῖζον ὅστις ἀντὶ τῆς αὑτοῦ πάτρας
φίλον νομίζει, τοῦτον οὐδαμοῦ λέγω.» Σοφοκλής. (είναι λόγια του Κρέοντα από την Αντιγόνη, εκείνου δηλαδή που θα έκανε υπέρβαση εξουσίας)
Το τρίτο ήταν αυτό που είχε συμβεί σε μια φίλη μου Ρωσοπόντια την πρώτη μέρα που έπιασε δουλειά στα Γκούντιζ – δεν είχε ακόμα πολύν καιρό στην Ελλάδα. Της ζήτησαν να ψιλοκόψει μαϊντανό. Τον ψιλόκοψε, τον πήγε σ αυτόν για τον οποίο προοριζόταν, εκείνος το βλέπει και τη ρωτάει «Τι είναι αυτό;»
«Το ψολικομμένο», του απαντά εκείνη.
Μέσα στα βαγόνια του μετρό λειτουργεί όντως καλύτερα αυτή η ιδέα. Την έχουν εφαρμόσει, το παράδειγμα άλλωστε το είχαν δώσει άλλες πόλεις παλιότερα, π.χ. το Παρίσι. Ένα επιπλέον καλό είναι ότι είναι και πιο εύκολο να τα αλλάζεις κάθε τόσο, βάζοντας καινούργια θεματολογία, π.χ. «αφιέρωμα σε Ούγγρους ποιητές» (απ το μετρό του Παρισίου το παράδειγμα)
«(Το αστείο είναι ότι και πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει συζήτηση για τη λέξη “βία” που μπορεί να σημαίνει είτε την υλική ή ψυχική πίεση που ασκούμε σε κάποιον -violence αγγλιστί- είτε τη βιασύνη, τη σπουδή, τότε με τον Αλαβάνο και το “που με βια μετράει τη γη” του εθνικού ύμνου).»
Εδώ περίμενα και μια αυτοκριτικούλα.
Γς said
Λεωφορείο 9 για τον παράδεισο
(Μπουσκάλια)
Γς said
Λεωφορείον ο Πόθος
(Τένεσι Ουίλιαμς)
Γς said
Μανώλης Τραμπαρίφας
(για Ταξί)
Γς said
roadartist said
Όχι, ίσως δεν έγινε σαφές το σχόλιο μου. Μου άρεσε η τοποθέτηση στο εσωτερικό του μετρό (σε σχέση με το εξωτερικό μέρος των λεωφορείων). Δυστυχώς ήταν πετσοκομένες λέξεις και εκεί. Απλώς όταν γνωρίζεις ήδη ένα ποίημα, τότε όταν διαβάζεις έστω και κάποιες λέξεις του, ακόμη και αυτές έχουν τη δύναμη να σε γαληνέψουν. Τουλάχιστον έτσι συνέβη σε μένα. Δυστυχώς αυτό δεν λειτουργεί σε ένα ευρύτερο κοινό, καθώς με αυτό τον τρόπο μπορούν πολύ εύκολα να παρερμηνευτούν. Η καλύτερη, «περισσότερη οργάνωση ποτέ δεν βλάπτει», όπως έγραψε η librarian παραπάνω. Καλό μεσημέρι.
Νέο Kid Στο Block said
Ηλεφού. Αυτό εννοείς;
http://en.wikipedia.org/wiki/Le_Cavalier_blanc
(παρωδία ίσως του http://en.wikipedia.org/wiki/Alias_Jesse_James με τον Μπομπ Χόουπ (σαν Τζέσε Τζέημς)
ή αυτού: http://en.wikipedia.org/wiki/Dodge_City_(1939_film) με τον Έρολ Φλύν-Κλύν σαν Γουάιτ Έρπ )
Γς said
«Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας»
Μαθητικόν Μεζεδάκιον
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Καλημέρα, Νίκο!
Ενδιαφέροντα τα σχόλιά σου, κάτι με ξένιζε σε όλη αυτή την ιστορία, και στο σημερινό σου άρθρο βρήκα (νομίζω) τις απαντήσεις.
Εκείνο που δεν αναφέρθηκε, είναι ότι «δράστης» της όλης προσπάθειας, με τα συν και τα πλην της, είναι ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, συνταξιούχος πια, Α.-Ι. Δ. Μεταξάς, τον οποίο εκτιμώ, του το έχω πει και του ιδίου, και περισσότερο ίσως μετά την ταλαιπωρία του από το ανεκδιήγητο «σκάνδαλο Κοσκωτά».
Μη σας μπερδεύει με τις συχνές αλλαγές του ονοματεπωνύμου του: είναι σημάδι δημιουργικότητας (που, ενδεχομένως, τώρα με τον Καβάφη, δεν «καλοκάθισε». Πού, όμως, οι αξίες οι αλλοτινές…).
Γς said
Ἐπειδή ἔχω ἐπισκεφθεῖ πρόσφατα ὅλη σχεδόν τήν Λιβύη, καί ἐπί χρόνο πολύ, καί ἔχω συγγράψει ὀγκῶδες βιβλίο γι᾽ αὐτή, μέ 150 καί πλέον φωτογραφίες ὑπό τόν τίτλο «Λιβύη: Ἀναζητώντας τό χαμένο “σίλφιο” στήν Ἑλληνική Κυρήνη», πολλοί κι ἐδῶ στήν Ἑλλάδα καί στό Λονδίνο (ὅπου γράφθηκε τό ἄρθρο αὐτό στίς 28 Μαρτίου) μέ ἐρώτησαν, λές καί ξέρω τά interna corporis τοῦ ΝΑΤΟ, τί θά γίνει μέ τόν Καντάφι ἤ τί θά κάνει ὁ Καντάφι. Ἀπαντῶ σταθερῶς: «Νά διαβάζετε Καβάφη».
Σαράντος Ι. Καργάκος
Ιστορικός – Συγγραφέας
Πηγή: Εστία
Ημερομηνία: 07/04/2011
Μαθηματικός said
Στον υπόγειο του Λονδίνου Μπαίνου εδώ και χρόνια κάποιο καιρό σύντομα ποιήματα (αλλά όμορφα!) σε διαφημιστικές πινακίδες μέσα στα τρένα. Βγήκαν και σε συλλογές σε σειρά βιβλίων
http://www.tfl.gov.uk/corporate/projectsandschemes/2437.aspx
Δημήτρης Μ. said
Δηλαδή, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ύμνος του νεοφιλελευθερισμού!
sarant said
27: Ώστε παρωδία ταινίας; Τι μαθαίνει κανείς!
Dimitrios Raptakis said
Νίκο, εάν θυμάσαι, τον Μάρτιο του 2011, είχαν κυκλοφορήσει στίχοι του Ελύτη στο μετρό. Αφενός ήταν αποσπάσματα με δυο τρεις συνήθως στίχους αφετέρου περιλαμβάνονταν κάποιοι αφορισμοί του Ελύτη από το Σηματολόγιον.
Τώρα το κατά πόσον στην ποίηση, ιδίως την ελευθερόστιχη, υπάρχουν στίχοι-ατάκες είναι ζήτημα μεγάλο.
Dimitrios Raptakis said
http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=8253&cnode=351
cronopiusa said
Καλή σας μέρα
Τί έφερε στο στόχαστρο του βραβευμένου δημιουργικού γραφείου Beetroot τον ποιητή, στα σίγουρα όχι η ειρωνεία, γιατί το αποκορύφωμα της ειρωνείας θα ήταν το Απολείπειν ο θεός Aντώνιον , δεν είναι βλάκες είδαν στην αποικία την αντανάκλαση της σημερινής Ελλάδας και την κάνανε σαν τα μούτρα της τριανδρίας Φαήλου, ΣπυραδΟνιδος, Βορίδη
ΑΠΟΨΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΘΕΣ
Ευχαριστούμε για την ανάρτηση κύριε Σαραντάκο
tasos said
ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από το τρόλεϊ έξω…
Αδαμαντία Ξηρίδου said
Ανάμεσα στους στόχους μια τέτοιας δράσης, το έγραψαν ήδη οι φίλοι, είναι να προκαλέσει έκπληξη στον επιβάτη, να τον κάνει να βγει έστω για μια στιγμή από τη ρουτίνα. Στην ιδανική περίπτωση να ανατρέξει στο ίδιο το ποίημα. Αυτό νομίζω ως ένα βαθμό το πετυχαν στην επιλογή στίχων από τον Ελύτη. Στη περίπτωσή μας για τους λόγους που εξήγησε ο Νικοκύρης, αυξάνει την αυτοπεποίθηση όσων ήδη αναμασούσαν αυτές τις «κουβέντες του καφενείου» καθώς θα επικαλούνται το κύρος του ποιητή. Για όσους διαβάζουν δεν χρειάζεται υπεράσπιση ο Κ., για όσους δε διαβάζουν, η ζωή πάλι κυλάει καλά. Το θέμα είναι αν πιάσεις τους στίχους στα χέρια σου για να τους κακοποιήσεις η βόμβα θα εκραγεί με τα αντίθετα της προσεκτικής ανάγνωσης αποτελέσματα.Δεν κατέχω τα κλειδιά της «ορθής» ανάγνωσης όμως, καθώς φαίνεται, οι οργανωτές λειτούργησαν επιπόλαια. (Μένω Σαλονίκη,δεν έχω εικόνα του μετρό.Χαίρομαι αν ισχύει ότι στα βαγόνια του οι στίχοι ταξίδεψαν).
spiral architect said
@42:
«κι αποχαιρέτα την,
την
ΑλεξάνδρειαΑθήνα που χάνεις» 😦ΠΑΝΟΣ said
Απαράδεκτο!Με ποιό δικαίωμα προσβάλλουν το ποιητικό αίσθημα των συμπατριωτών μας,οι οποίοι,στην συντριπτική τους πλειοψηφία,πέφτουν νυχθημερόν πάνω στα άπαντα των ποιητών μας;Δεν το χωράει ο νους μου!
Αυτό το «η βία είναι η μαμή τής Ιστορίας» στα οικόπεδά μας έχει ειδική έννοια,κυρίως λαστιχοειδή.
Απέραντο Μπορντέλο said
Θερμά συγχαρητήρια, εξαίρετο άρθρο. Ο κ. Σαραντάκος έδειξε σήμερα την κλάση του και είναι σίγουρο ότι το άρθρο θα αναπαραχθεί ευρύτατα από ιστοσελίδες και εφημερίδες.
Μία μόνο απορία: Τόσα χρόνια που διαβάζω τον Καβάφη έχω καταλάβει ότι ο άνθρωπος ήταν παγανιστής και ντρεπόταν να το πεί. Εσείς τί έχετε καταλάβει κ. Σαραντάκο; Ήταν παγανιστής ή χριστιανός ο Καβάφης; Κι αν ήταν παγανιστής, πώς γίνεται να είναι ο αγαπημένος ποιητής του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου Αρχοντώνη, ο οποίος του κάνει συνέχεια ημερίδες στο Φανάρι, καλώντας Καβαφιστές από την Αθήνα;
http://fanarion.blogspot.gr/2013/06/blog-post_7533.html
http://fanarion.blogspot.gr/2013/04/blog-post_17.html
spiral architect said
@47: Μια χαρά παιδί ήταν, μόνο που, θαρρώ ότι, θα πρέπει να τον αφήσουμε στην ησυχία του, γιατί με τόσα που άκουσε χθες-σήμερα-αύριο θα γυρίζει στον τάφο του. 😀
NM said
1. Καβάφης vs δύο άκρων ! Απολείπειν ο θεός Αντώνιον (10-1-4-8)
2. Πολύς Καβάφης πέφτει τελευταία εκ στόματος Σαμαρά. Λέτε να ετοιμάζεται να ξεπουλήσει την νήσον Ιθάκην;
3. Ώστε το «αρχείο Καβάφη» (που αν δε κάνω λάθος επιμελήθηκε ο ίδιος ο ποιητής) έπεσε στα χέρια του Ιδρύματος Ωνάση ε; Το οποίο υποτίθεται ότι θα φροντίσει για την ανάδειξη, την υστεροφημία και τη διάδοση του έργου του ποιητή ε;
Είμαι βέβαιος ότι θα το κάνει, με την ίδια επιτυχία που επραξε τα αυτά για την κληρονομιά του ίδιου του ιδρυτή του, του Αριστοτέλη Ωνάση.
4. Πρόβλεψα πολλές παρωδίες για σήμερα. Μάλλον έπεσα έξω. Τελικά η χυδαιότητα αποστόμωσε την φιλοπαίγμονα έμπνευση;
sarant said
42: Κι εγώ αυτό σκέφτηκα 🙂
43: 🙂
Gpoint said
Πολύ δυνατή ανάρτηση !
Σαφώς και συμφωνώ με τα ποιήματα εντός των μέσων υγκοινωνίας και όχι σαν διαφημίσεις στο εξωτερικό τους όπου πολλές φορές η εικόνα συμπληρώνει το μήνυμα ενώ στην ποίηση…
Θεωρόντας τον Καβάφη εξόχως ερωτικόν ποιητή το
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις
εκτός της παράτυπης αύξησης έχει κι άλλους λόγους να μην αναρτηθεί.
Κομμάτι από τον Καβάφη είχα χρησιμοποιήσει και εγώ στους ποιητιικούς μου πειραματισμούς– ποι νάξερα πως χάραζα δρόμους, Εκεί είχα τεμαχίσει και Σουρή τον οποίον αντίθετα από τον Νικοκύρη εκτιμώ περισσότερο από τον Καβάφη γιατί είναι ο μόνος ποιητής που μου φέρνει δάκρυα όταν θυμάμαι κάποιυους στίχους του
spiral architect said
Το άσμα της ημέρας:
από μελοποιημένο ποίημά του.
stratosbg said
Reblogged this on ahairlessape.
spyroszer said
δεν έχει τρόλευ για σε, δεν έχει μετρό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στη στάση τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
spiral architect said
Ο τίτλος της ανάρτησης θα μπορούσε να ήταν: Ο ψιλοκομμένος Καβάφης στα τρόλεϊ και πως τα τρολ πληθαίνουν.
spiral architect said
Ο λαός απαιτεί
του Κορνήλιου τη γραφή!
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Επειδή είδα κάποιους να θυμούνται ποιήματα του Ελύτη (και άλλων, -Εγγονόπουλου, για παράδειγμα) αναρτημένα σε αστικά λεωφορεία και τρόλεϊ, θά ‘πρεπε να πούμε ότι αποτελούσαν δραστηριότητες του «αμαρτωλού» Ε.ΚΕ.ΒΙ., εποχής Κατρίν Βελισσάρη.
Τώρα ούτε ΒΙ ούτε ΒΕ (αλλά τα του Καίσαρος, τω Καίσαρι, νομίζω…)
George said
@sarant, 17:
Προφανώς και δε μου άρεσε η αντιστροφή του νοήματος, θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή και να αποφευχθούν τέτοια πράγματα. Αν και ενδεχομένως ήταν σκόπιμη, πράγμα που τα κάνει χειρότερα. Αυτό που μου άρεσε είναι το σκεπτικό που μπορώ να δω εγώ στην αποσπασματική χρήση.
Είναι επικίνδυνο πράγμα η προχειρότητα | klik4web.com said
[…] βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία. Αναλυτικά εδώ. Κατηγορίες: […]
sarant said
51: Κι εμένα ο Σουρής, για άλλο λόγο όμως -μου θυμίζει τον παππού μου.
55: 😉
56: +1
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
@58,
το «ξένος εγώ ξένος πολύ» ήταν για δυνατούς λύτες, Τζώρτζ.
sarant said
57: Σωστα, το καλό να λέγεται. Το ΕΚΕΒΙ ήταν.
Λίνα said
Μου άρεσε και μένα η πρωτοβουλία και ξαφνιάστηκα ευχάριστα μπαίνοντας στον ηλεκτρικό και βλέποντας από το κάθισμά μου ανάμεσα στα σώματα των επιβατών στίχους του Καβάφη. Ήταν 3 το μεσημέρι, επέστρεφα από τη δουλειά και, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ήταν για μένα ένα κλείσιμο του ματιού και μια γλυκιά αίσθηση. Απογοητεύθηκα λίγο από την επιλογή των στίχων και την απογοήτευσή μου επέτεινε σήμερα αυτό που διάβασα για την παραπλανητική χρήση του στίχου με τη βία. Συνολικά όμως μου άρεσε. Ο στίχος «δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά» λειτουργεί φοβερά καλά, γιατί ο επιβάτης ταυτίζεται απόλυτα και του κινεί το ενδιαφέρον να διαβάσει και τα άλλα. Επίσης, λειτουργεί απομυθοποιητικά για την ποίηση και τους ποιητές, πράγμα χρήσιμο γιατί κάτι που αποτρέπει πολλούς να διαβάσουν ποίηση είναι ότι την βάζουν σε ένα απρόσιτο βάθρο. Ο Καβάφης, όπως έχει ειπωθεί, είναι ο ποιητής που κατάφερε να κάνει πεζή ποίηση. Αυτό το χαρακτηριστικό νομίζω εκμεταλλεύθηκαν οι εμπνευστές, γιατί κάνει τον Καβάφη προσιτό.
Θυμάμαι παλιότερα, τέλη ’80 με αρχές ’90 πρέπει να’ ταν, σε ένα αφιέρωμα του περιοδικού Χάρτης στον Καβάφη, ο Ξενοφών Κοκόλης νομίζω είχε γράψει ένα άρθρο για την κακοποίηση της καβαφικής ποίησης από τη χρήση στίχων του, αυτούσιων ή παραλλαγμένων, στα έντυπα της εποχής. Νομίζω ότι μιλούσε για εκχυδαϊσμό της ποίησής του ή τουλάχιστον αυτό μου έμεινε εμένα. Αυτός ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, αλλά με τα συν και τα πλην της, αυτή η πρωτοβουλία με κέρδισε, αν μη τι άλλο γιατί θυμίζει ότι σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχει και η ποίηση βρε αδερφέ!
marulaki said
Και αν θυμάμαι καλά ήταν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και είχε επεκταθεί σε ολόκληρο το μήνα (Μάρτιος; )
Τίτος Εξώς Χριστοδούλου said
Η ποίησις είναι ανάπτυξις στίλβοντος λεωφορείου (παραφράζοντας Εμπειρίκο).
37
Poetry in the underground…
Κι δουλεύει κι η συγχρονικότητα. Όταν, όντας στο Λονδίνο νεαρός φοιτητής τα είχα απωλέσει όλα, μα όλα, μπήκα στο μετρό για να με χαιρετίσει παραμυθητικά το ποίημα: ‘The art of losing isn’t hard to master»…
Τίτος Εξώς Χριστοδούλου said
… είναι της ελεγείας ηδή,
ην έχουν την εσπέραν αι οδοί.
Καβάφης, Τα Αποκηρυγμένα (Η Ωδή και η Αυδή των Οδών)…
Τίτος Εξώς Χριστοδούλου said
η ωδή
Κ. Κουτσουρέλης said
Μεμονωμένους στίχους με ποιητική -όχι νοηματική ή άλλη- αυτοτέλεια ο Κ. έχει ελάχιστους, και ελάχιστα γνωστούς:
με την χαρά της αφθαρσίας μες στα μάτια
(Ένας θεός των, 1917)
ώς που τα τζάμια γυάλισαν με την καινούρια μέρα
(Στην προκυμαία, 1920)
Ακόμη και οι πασίγνωστοι στίχοι-σλόγκαν του α) προϋποθέτουν μια κάποια γνώση των συμφραζομένων, δεν είναι δηλαδή εντελώς αυτοτελείς, μεταφρασμένοι λ.χ. δεν λένε τίποτα στον ξένο αναγνώστη. Και β), είναι συχνά, από καθαρά ποιητική σκοπιά, προβληματικοί έως κακοί. Πολλοί έχουν μιλήσει γι” αυτό, από τον Άγρα ώς τον Ελύτη. Ο Αλέξανδρος Κοτζιάς λ.χ. συνήθιζε να υποδεικνύει πόσο κακόηχο είναι αυτό το “Ἁποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις” με το τριπλό συμφωνικό βαρίδι τα-την-την.
Το πρόβλημα με τον Καβάφη δεν είναι δικό του, αλλά της κριτικής μας ολιγωρίας. Τον έχουμε αποθεώσει τόσο ώστε τον επαινούμε για τα κουσούρια του και αδυνατούμε πια να εκτιμήσουμε τα αληθινά προτερήματά του…
vikar said
Κυρ-Σαράντ, σύμφωνοι με το πνεύμα της ανάρτησης, να απομονώσω όμως κι’ εγώ μία ατάκα της μόνο: γιατί «να μήν την αξίζει ο Καβάφης τη διακωμώδηση»; Είναι άξιος δηλαδή μόνο για εμβρίθεια και σκυθρωπίλα; Είναι κάνας ιερός χριστιανός άγιος μήπως;!… Αλίμονο. Ούτε ο Σέξπιρ χάνει απ’ την κοροϊδία στο Λούκι Λούκ, ούτε ο Όμηρος κι’ ο Σολωμός χάνουν απ’ την σχολική κοροίδία, ούτε ο Καβάφης χάνει απο ανάλογες κοροϊδίες.
Σχετικοάσχετο: Κάπου διάβασα πρόσφατα για τον Κάφκα και την παρέα του (πού αλήθεια;), που στις συνάξεις τους διάβαζαν τα κείμενά του γελώντας. Και ένιωσα αρκετά βλάκας, αλλα και κάτι εξαπατημένος απο την κρατούσα περιρέουσα φιλολογία περι Κάφκα, που παραβλέπει πέρα για πέρα το εγγενώς κωμικό στοιχείο στα γραφτά του (μα να πέφτει ο άλλος στο κρεβάτι να το κάνει με την τύπα, με τους άλλους δύο να στέκονται στο δωμάτιο μπάστακες;!… ανυπομονώ να τον ξαναδιαβάσω δηλαδή…).
Gpoint said
# 68
Συμφωνώ με την οπτική της τελευταίας παραγράφου.
Θα πρόσθετα και το δίλλημα για την χρήση των ανακληθέντων
mahler76 said
Εξαιρετικός σε όσα γράφεις. Δεν είχα ακόμα την «τύχη» να χρησιμοποιήσω ένα τέτοιο λεωφορείο. Μόλις σήμερα είδα αυτό το καταπληκτικό http://wonderjlawwall.blogspot.gr/2013/10/blog-post_5981.html και ψάχνοντας ήρθα εδώ.
sarant said
68: Κώστα Κουτσουρέλη, για να είμαστε δίκαιοι θα πούμε ότι η έλλειψη ποιητικής αυτοτέλειας σε μεμονωμένους στίχους δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο του Καβάφη αλλά της περισσότερης ελευθερόστιχης ποίησης, και αρκετής από την παραδοσιακή. Και ότι δεν είναι κάτι το απαραίτητο, άσχετο αν όντως έχει γοητεία να ανταλλάζεις μεμονωμένους στίχους.
70β: Εδώ είναι ένα θέμα, ότι τα αποκηρυγμένα κτλ. πρέπει με κάποιον τρόπο να ξεχωρίζουν από τα 154.
mahler76 said
@Vikar
Όταν δηλώνεται, ή είναι πασιφανής η πρόθεση της διακωμώδησης (‘οπως το παράδειγμα με τον Λούκι Λουκ που αναφέρθηκε) τότε πιστεύω κανείς δεν θα είχε ένσταση. Αυτό όμως δεν νομίζω πως ισχύει στην συγκεκριμένη περίπτωση.
sarant said
71: Καλώς ήρθες. Η ευρηματικότητα των φοτοσοπάδων έχει πιάσει ταβάνι!
73: Κάτι τέτοιο.
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Η τελευταία σου παράγραφος, Κώστα (68), παραπέμπει ευθέως στο τελευταίο σου κριτικό πόνημα για τον ποιητή. Ευλογία των γενεών μας, δηλαδή… -που δεν είναι κακή, για όποιον δεν το έχει διαβάσει.
Τα αυτοτελή παραδείγματα στίχων του, που παραθέτεις, μάλλον ανεπαρκή. Ο Σαραντάκος τα κατάφερε καλύτερα, ήδη με την αρχική ανάρτηση (τα σχόλια, αισθάνομαι ότι, πολύ συχνά, λίγα έχουν να προσθέσουν).
Mahler, του 71 (ή, μήπως, του 76;), δεν ξέρω αν είναι «τύχη» η χρησιμοποίηση ενός τέτοιου λεωφορείου. Οπωσδήποτε αποτελούν τύχη οι στίχοι του ποιητή -κι αν διαβάζονται και κριτικά, όπως θέλει ο Κουτσουρέλης, ίσως να είναι και διπλή.
effie. effie said
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση, αν και -ομολογώ- θα την ήθελα πιο… μαχητική! Πιστεύω ότι κανείς δεν πρόκειται να «γκουγκλάρει» για να διαβάσει τους υπόλοιπους στίχους. Η ιδέα του τεμαχισμού απλώς συμβάλλει στη γενικευμένη ημιμάθεια.
Κ. Κουτσουρέλης said
72: Όχι, με την εξής έννοια. Ο μεμονωμένος στίχος ως φυσική κορύφωση ανήκει στην ίδια τη φύση της νεώτερης ποίησης, μοντέρνας και ρομαντικής. Ο Πόε λ.χ. απαξιώνει όλη την επική και πολύστιχη ποίηση γιατί θεωρεί ότι αυτό που μετράει είναι οι λίγοι στίχοι που εξέχουν. Και μετά τους ρομαντικούς, όλοι οι σημαντικοί μοντέρνοι ποιητές σε τέτοιους στίχους βασίζονται, από τον Σεφέρη και τον Εμπειρίκο ώς τη Δημουλά και τον Μιχάλη Γκανά. (Φυσικά, σε ένα ποίημα δεν μπορεί να είναι όλοι οι στίχοι ξεχωριστοί και αποσπάσιμοι, αλλιώς πώς θα φαινόταν η διαφορά;)
Στον Καβάφη αυτό δεν συμβαίνει επειδή α) δεν είναι ρομαντικός ή νεωτερικός ποιητής (για την ακρίβεια είναι ομολογημένα αντιρομαντικός). Και β) επειδή είναι πρωτίστως δραματικός, όχι λυρικός ποιητής, δεν έχει εξάρσεις. Όμως και πάλι, στον Σαίξπηρ ή τον Αισχύλο ή τον Κορνάρο, οι γνωμικοί ή λυρικοί στίχοι, οι στίχοι που ξεχωρίζουν με την αυτοτέλεια και τη λάμψη τους είναι άφθονοι, στον Καβάφη τους ψάχνεις με το φανάρι…
Ο Ελύτης αναρωτιόταν ποια θα ήταν η μοίρα του Αλεξανδρινού αν το έργο του πάθαινε τον ακρωτηριασμό εκείνου της Σαπφώς λ.χ. Για μένα είναι προφανές ότι σ’ αυτή την περίπτωση κανείς δεν θα μπορούσε να καταλάβει για ποιο λόγο τον θεωρούμε σήμερα σημαντικό.
Κ. Κουτσουρέλης said
75: Άλλο πράγμα είπα, Γιώργο.
Ούτε οι στίχοι που παραθέτει ο Νίκος Σαραντάκος ως εναλλακτική, καλύτερη επιλογή έχουν ποιητική αυτοτέλεια. Κάνε το πείραμα, μετάφρασέ τους σε μια άλλη γλώσσα και βάλε έναν ξενόγλωσσο να τους διαβάσει. Θα καταλάβει καν ότι είναι στίχοι ποιήματος;
Σ’ αυτή την έκταση, αυτό δεν συμβαίνει με κανέναν άλλο σημαντικό ποιητή, δικό μας ή ξένο.
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
(@36),
Κανείς δεν σχολίασε το άρθρο του Καργάκου, από την «Εστία», του Απρίλη του ’11. Γιατί; Επειδή είναι στην Εστία; Επειδή είναι σε πολυτονικό; Επειδή είναι του Καργάκου;
Εγώ, πάντως, δεν το ήξερα. Κι επειδή είναι και ενδιαφέρον, και ωραίο, εγώ -τουλάχιστον-, Γς, ευχαριστώ.
andersfarbig said
Αυτό με την ειρωνία μου θύμισε την (τεράστια πραγματικά) αφίσα-όψη του Hondos Center στην Ομόνοια.
Θα την έχετε δεί σχεδόν όλοι, έχει μια γαλανόλευκη και απο κάτω «Αχ, Ελλάδα σ’αγαπώ», υπογραφή Μανώλης Ρασούλης.
Τραγικό αφενός επειδή είναι σαν να έκανε τέτοια δήλωση ο Ρασούλης, ακόμη τραγικότερο αν ξέρει κανείς και τους υπόλοιπους στίχους αυτού του τραγουδιού.
Εδώ και με μια ωραιότατη περιγραφή 🙂 : http://athensmagazine.gr/portal/health/12746#.Ul_hmRA9B8E
sarant said
76: Ευχαριστώ. Κάτι τέτοιο (μου λένε ότι) ισχυρίστηκε στο ραδιόφωνο η υπεύθυνη του προγράμματος. Να κινήσουν την περιέργεια σε όσους δεν ξέρουν τον Καβάφη. Τώρα, ποιος θα παρακινηθεί από το «Δεν έχω κεφάλι για δουλειά», είναι ένα ερώτημα. Αν είν’ έτσι, γιατί δεν έβαζαν «Δεν έχω κεφάλι» σκέτο;
80: Σωστά.
77: Βέβαια, με τα επιχειρήματα αυτά παινεύεις μάλλον τον Καβάφη, διότι έχει πρωτοφανή απήχηση διεθνώς παρά τις αδυναμίες που επισημαίνεις.
ππαν said
81: Αν είν’ έτσι, γιατί δεν έβαζαν “Δεν έχω κεφάλι” σκέτο;: αριστούργημα!
Μιχάλης Νικολάου said
9,
Κιδ,
Νομίζω θα συμφωνήσεις πως είναι η
5η με τις
4 νότες που λες για την
3η (Eroica)
Silvechild said
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις» >
Φωτοτυπάκιας said
Αυτός που επέλεξε αυτούς τους στίχους του Καβάφη σίγουρα
ΔΕΝ ΕΧΕΙ
ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ
ΜΥΑΛΟ
Νέο Kid Στο Block said
83. Μα ερόικα έγραψα;;; H 5η βεβαίως βρε Μιχάλη! 😳
spiral architect said
@71: Ωχ, η Πεπάρα ρε, η Πεπάρα η ακαταμάχητη παρέα με τον αδελφό του ακατανόμαστου!
Μπολιντιζμός ρε, μπολιντιζμός και γκουλτούρα!
Ε, ρε που καταντήσαμε! 😦
Μαρία said
81
Φαντάσου όμως το λεωφορείο Δεν έχω κεφάλι για δουλειά να διασταυρώνεται με το λεωφορείο Το σώμα μου στες ηδονές θα δώσω, που, όπως διαβάζω, γι’ αυτό Το σώμα … κάποιος έδωσε μάχη να μην κοπεί.
Το είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία, θα φορεθεί φέτος πολύ σε μαθητικές εκθέσεις.
Φωτοτυπάκιας said
ΤΟΥΣ ΛΑΙΣΤΡΥΓΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΩΠΑΣ
ΤΟΝ ΘΥΜΩΜΕΝΟ ΕΛΕΓΚΤΗ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ
Απέραντο Μπορντέλο said
Κύριε Σαραντάκο, έχω μία απορία: Πώς είναι δυνατόν να είναι ναζιστής ο εφοπλιστής Πάλλης, αφού ήταν κολλητός και συνεταίρος του προφυλακισμένου Εβραίου εφοπλιστή Ρέστη;
http://www.gazzetta.gr/newsstand/political/17-10-2013/24-ores
Ρε, μήπως είναι κι ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής Εβραίος και μάς το κρύβουν;
Γράφει ο μεγάλος Εβραίος ιστορικός της εποχής του Χριστού, Ιώσηπος στην «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» του:
«εύρομεν ως εξ ενός είεν γένους Ιουδαίοι και Λακεδαιμόνιοι και εκ της προς Άβραμον οικειότητος»
Το ρητό αυτό το έχει στο εξώφυλλο του περίφημου βιβλίου του «Hebrew is Greek» o μεγάλος Ισραηλινός γλωσσολόγος Ιωσήφ Γιαχούντα. Το βιβλίο αυτό το έχουν εκδώσει οι έγκυρες εκδόσεις της Οξφόρδης
http://www.scribd.com/doc/56132459/HEBREW-IS-GREEK-Joseph-Yahuda-Book
Δύτης των νιπτήρων said
μεγάλα αποφθέγματα Ελλήνων ποιητών:
spiral architect said
@90: Για την απάντηση των κατά καιρούς ερωτημάτων σας απευθυνθείτε αρμοδίως κατ’ αρχήν εδώ και σε περίπτωση αναρμοδιότητας αυτών, εδώ. 😉
Δύτης των νιπτήρων said
«Εν έτει 2013 μ.Χ….» – (Επιστρέφοντας τα δώρα…)
spiral architect said
Gpoint said
# 90, 92
Αν δεν ικανοποιηθήκατε από τα λινκ του 92, εδώ θα βρείτε ό,τι ζητάτε
spiral architect said
@93: Πολύ καλό Δύτη, γκαδέρωσέ το! 😉
spiral architect said
… το’ κανες ήδη! 😳
Δύτης των νιπτήρων said
…περίπου 😉
Επίχαρμος said
@91. Να καταγγείλω και μια λογοκλοπή του Πάριου με θύμα τον Ελύτη: «Του κόσμου όλα τα δάχτυλα»
sarant said
Eυχαριστώ για τα νεότερα!
Γέλασα πολύ με μερικά από τα λίνκια!
Dudi said
Η πρωτοβουλία τους πάντως κατάφερε τον στόχο του… Να πάμε, να ψάξουμε, να συζητήσουμε για τα έργα του ποιητή. Κατά την γνώμη μου αν είχαν ολόκληρα τα ποιήματα, λίγοι θα έδιναν τόση σημασία.. Έξυπνο και πετυχημένο.
Στίχοι του Καβάφη στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της Αθήνας | Athens Transport said
[…] βέβαια και αυτοί που (έχοντας όμως διαβάσει ποίηση) διαφωνούν με την αποσπασματική παράθεση στοίχων του […]
ΠΑΝΟΣ said
Πιο πάνω ρωτήθηκε: παγανιστής ή χριστιανος ο Καφάβης.Θα είχα απάντηση,αλλά με μπερδεύει πολύ το «Εις τα περίχωρα της Αντιοχείας».
spiral architect said
«Αντώνη, τράβα μου ένα δάκτυλο»
Αρης Βελουχιώτης
(από ηλεμήνυμα)
leonicos said
Πρόκειται προφανώς για μπαρούφα ολκής, εντελώς ανόητη πρωτοβουλία, η οποία εκτελείται πλημμελώς και από εντελώς ακατάλληλους ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν διαβάσει ούτε το βασικό έργο του Καβάφη, πολύ περισσότερο τ’ αρχεία του. Σε σκύλους έπεσε το αρχείο, απλώς.
Το να παραθέτεις ένα στίχο με τη λέξη ‘βία’ σήμερα,με την Χ.Α και πολλά ΄’αλλα υπ’ όψη δεν είναι φιλολογικό λάθος αλλά κακοποίηση, γελοιοποίηση κι εξευτελισμός. Το να παραθέτεις ‘δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά’ ξεκάρφωτο ως καβαφικό, δεν σημαίνει λανθασμένη ανάγνωση αλλά ολοσχερή κατεδάφηση του γοήτρου του ποιητή. Θα ήταν ποτέ σύμφωνος ο Καβάφης ν’ απομονωθούν οι συγκεκριμένοι του στίχοι;
Κύριος οίδε τιο λεφτά φάγανε για όλα αυτά!
Γς said
79 @ Γιώργος Λυκοτραφίτης
>(@36), Κανείς δεν σχολίασε το άρθρο του Καργάκου, από την “Εστία”, του Απρίλη του ’11. Γιατί; Επειδή είναι στην Εστία; Επειδή είναι σε πολυτονικό; Επειδή είναι του Καργάκου;
Εγώ, πάντως, δεν το ήξερα. Κι επειδή είναι και ενδιαφέρον, και ωραίο, εγώ -τουλάχιστον-, Γς, ευχαριστώ.
Aγαπητέ μου [ Γιώργο Λυκοτραφίτη]
Σ’ ευχαριστώ εκ ψυχής για το [σχόλιο] σου […] Σ’ ευχαριστώ θερμότατα. M’ έδοσε χαράν.
Mένω, [ Γιώργο ] μου,
Γς
Αυθεντικό και όχι της πλάκας, (Καργάκος ):
Aγαπητέ μου Aλέκο,
Σ’ ευχαριστώ εκ ψυχής για το γραμματάκι σου, το οποίον έλαβα προ ολίγης ώρας σήμερα. Σ’ ευχαριστώ θερμότατα. M’ έδοσε χαράν.
Eγώ είμαι σήμερα πολύ καλλίτερα• αισθάνομαι πιο δυνατός. Άρρωστος καθαυτό δεν ήμουν• ως σε το είπα στα γράμματά μου της χθες και προχθές.
Aσθενεί βαρέως στο Kάιρον ο Xαριτάκης με τυφοειδή πυρετόν.
Mένω, Aλέκο μου,
Δικός σου,
K.Π. Kαβάφης.
Αποστολέας: K.Π. Kαβάφης
Παραλήπτης: Αλέκος Σεγκόπουλος
Μεταγραφή και επιμέλεια: Κατερίνα Γκίκα
Απέραντο Μπορντέλο said
#103: Έχει απαντηθεί το ερώτημα από τον κορυφαίο μελετητή του, Γ.Π. Σαββίδη: Ο Καβάφης ήταν παγανιστής, αλλά φοβόταν να το δηλώσει, διότι η Ελληνορθόδοξη Κοινότητα της Αλεξάνδρειας θα τον απέβαλε από τις τάξεις της και θα έχανε την δουλειά του στην εταιρεία υδρεύσεως όπου δούλευε.
Έχω άλλη μία απορία, όμως: Υπάρχει εισαγγελέας στην Ελλάδα; Βάζουν ολόκληρο C-130
http://www.protothema.gr/greece/article/320316/stin-kupro-i-timia-kara-tou-apostolou-andrea/
για να μεταφέρει την τιμία κάρα του Αποστόλου Ανδρέα στην Κύπρο, προκειμένου να τονωθεί το φρόνημα των αδελφών Κύπρίων!. Και υπ’ όψη: Η κάρα του Αγίου Ανδρέα είναι «μαϊμού», μάς την έδωσαν οι Ρωμαιοκαθολικοί το 1960, ενώ επί 15 αιώνες ήταν στα αζήτητα των υπογείων του Βατικανού και της Βενετίας! Πώς το ξέρουν οι τραγόπαπες ότι είναι η κάρα του Αγίου Ανδρέα; Κάνανε τέστ DNA;
Αυτή η ξεφτιλισμένη χώρα είναι χειρότερη από απέραντο μπουρδέλο, όπως νόμιζα…
Αγγελος said
Ε, όχι και «μεγάλος Ισραηλινός γλωσσολόγος» ο Ιωσήφ Γιαχούντα, Απέραντο Μπορντέλο!. Ούτε «οι έγκυρες εκδόσεις της Οξφόρδης» έχουν καμία σχέση με το διάσημο πανεπιστήμιο (άλλο είναι η Oxford University Press). Και εν πάση περιπτώσει, προτού μας το διαφημίσεις εδώ, διάβασε τι έχει γράψει σχετικά ο Νικοκύρης!
superguest said
το «Εδώ που έφθασες, λίγον δεν είναι » το αναφέρθηκε για πλάκα, αλλά έχει τοποθετηθεί σε μεγάλη αφίσα στο μετρό.
Κορνήλιος said
Γιὰ τὸν Καβάφη χθὲς τὸ βράδυ πῆρα χαμπάρι τί συμβαίνει. Τὸ πρῶτο πρᾶμα ποὺ μοῦ ἦρθε στὸ μυαλὸ εἶναι ἡ ἀναφορὰ τοῦ Ἰσοκράτους στὴν ἡμετέρα παιδεία καὶ ἡ διαστρέβλωσι τοῦ νοήματος τῆς ἀπομονωμένης φράσεως. Οἱ μέθοδος ποὺ πάντα μαθαίναμε ὅτι ἐφαρμόζουν οἱ χιλιασταὶ βρίσκει εὐρύτερη ἀπήχησι.
Γιὰ τὴν κάρα, νομίζω τὸ ἔχω ξανανεβάσει: http://www.philologus.gr/4/72-2010-01-01-01-24-47/102-2009-02-15-11-36-00
spyroszer said
91. Πολύ καλό 🙂
Για το θέμα της καβαφικής ειρωνείας, υπάρχει και μία άποψη (Δημαράς) ότι το γεγονός πως σε μερικά ποιήματα ο Καβάφης παίρνει την άποψη των ηρώων του, δεν αποτελεί ειρωνεία (ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα υπέρ της καβαφικής ειρωνείας), αλλά μίμηση, ηθοποιία.
http://www.kavafis.gr/kavafology/articles/content.asp?id=2 τέλος
Και μια αναφορά στον επίμαχο στίχο του Καβάφη και την ειρωνεία του:
«Με άλλα λόγια, η «ειρωνική» – διαλεκτική στάση και μέθοδος του Καβάφη στηρίζεται στη λογική (στην ηθική) της σχετικότητας, του «κράματος», του «εν μέρει – εν μέρει», του «είναι κι αυτή μια στάσις νοιώθεται». Κι έτσι, προκαλεί στον αναγνώστη όχι την τραγική συμ-πάθεια (τον «έλεο») της σεφερικής διδακτικής και φιλάνθρωπης ποίησης, που «αντικρίζει τον κόσμο και τον άνθρωπο μέσα στη δίνη της σκοτεινής και αντιφατικής τους μοίρας», άθλια και άβουλα αθύρματα μιας αδήριτης νομοτέλειας που τους ξεπερνάει, του «δόλου των θεών» (μόνον ο «ηρωικός» άνθρωπος, επιδεικνύοντας θέληση καθ’ υπέρβασιν ξεφεύγει απ’ αυτόν τον κανόνα), αλλά συνεγείρει την παραχωρητική συμπάθεια (συγκατάνευση) όλων ημών των αναγνωστών, που στον καθρέφτη ή «ανθρωπογνωστικό βυθό» του κόσμου του Καβάφη και των χαρακτήρων του βλέπουμε ειρωνικά, διαλεκτικά, το «ατελές» και αντιφατικό καθημερινό μας πρόσωπο• όπως το λέει εκείνος ο στίχος του Καβάφη, η δραστικότητα του οποίου
εντείνεται στην ειρωνική κατακλείδα του: «υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;/Και τέλος πάντων, νά, τραβούμ’ εμπρός».
http://www.academia.edu/1121675/_and_
Απέραντο Μπορντέλο said
#109: Διάβασα τί πιστεύει ο κ. Σαραντάκος για τον Yahuda και το σέβομαι. Τυχαίνει, ωστόσο, να έχω ολόκληρη την πρόσφατη έκδοση της Jewish Encyclopedia
http://www.jewishencyclopedia.com/
και ξέρω πόσο πολύ σεβόντουσαν τον μακαρίτη Yahuda οι ίδιοι οι Εβραίοι. Άλλωστε, αυτός που προλογίζει το βιβλίο του «Hebrew is Greek» είναι ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος, ο Εβραίος καθηγητής των Αρχαίων Γλωσσών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Σαούλ Λεβίν, ο οποίος αποκλείεται να ήθελε να αυτοεξευτελιστεί, προλογίζοντας το βιβλίο ενός αλμπάνη, όπως υπαινίσσεται ο κ. Σαραντάκος
Click to access hebrew-greek.pdf
Προφανώς, το κείμενο του κ. Σαραντάκου για τον Yahuda είναι παλιό, γιατί γράφει πως το «Hebrew is Greek» είναι εξαιρετικά δυσεύρετο βιβλίο, ενώ όλοι ξέρουν ότι το έχει ανεβάσει το Scribd εδώ και 5 χρόνια,ενώ υπάρχει δωρεάν για κατέβασμα εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια στο κατ’ εξοχήν αρμόδιο site
http://archive.org/details/Hebrew.is.Greek
ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: Γιατί ο Μπέζος της Amazon το πουλάει 6 χιλιάδες ευρώ, όταν κάποιος μπορεί να το κατεβάσει δωρεάν;
http://www.amazon.com/Hebrew-Greek-Joseph-Yahuda/dp/0728900130
Ιδού δύο άλλοι λίκνοι, από τους άπειρους που υπάρχουν στο Ίντερνετ, για το περί ού ο λόγος βιβλίο
http://www.stipsi.gr/hebrew/
http://underinformation.wordpress.com/2008/11/21/joseph-yahuda-hebrew-is-greek/
Απέραντο Μπορντέλο said
Λάθος: Στον κύριο 108 πήγαινε η απάντησή μου
spiral architect said
Μη ποιητικά αποσπάσματα, αλλά με κύρος. 😀
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
112: Πράγματι, τώρα υπάρχει στο scribd. Παλιότερα, οι ελληνοβαρεμένοι έλεγαν ότι το βιβλίο του Γιαχ. είναι δυσεύρετο επειδή το έχουν εξαφανίσει οι γνωστοι σκοτεινοί κύκλοι.
109: Σοβαρά; Έχουν χιούμορ 🙂
103: Δύσκολη απάντηση, γιαυτό και δεν απάντησε κανείς.
Νέο Kid Στο Block said
Έχουν εξαφανιστεί τα σνάπσοτς των σχολίων αριστερά ή μεγάλωσε απλώς εκθετικά η μυωπία μου;;
gryphon said
Πολυ καλο το σημερινό αρθρο.Και κατα τήν γνωμη μου σωστές ολες οι αντιρρησεις ενστασεις κλπ που διατυπωνονται γι’αυτο το περιεργο εγχειριμα.
spiral architect said
@116: Ναι, σε όλη τη wordpress, στις πλατφόρμες ιστοσελίδων που στηρίζονται σε αυτήν και σε ιστολόγια τύπου text.wordpress.com
merry baby said
Reblogged this on m e r r y b a b e s . c o m.
Δύτης των νιπτήρων said
#118 Στο δικό μου όχι
Costas said
Από τις Βρυξέλλες επίκαιρο (24.8.2013):
https://lh5.googleusercontent.com/-_PbFhEO8mF9o0tthtN3bBjII24cDZAyLMj8i0fXRQ=w139-h78-p-no
sarant said
120: Ο καθένας το δικό του το βλέπει ακέριο. [Σαν παροιμία ακούγεται]
121: Πολύ μικρή η εικόνα, τι δείχνει;
Δύτης των νιπτήρων said
122α Α! 😦
Costas said
122. Καβάφης στις Βρυξέλλες – πριν από ένα μήνα – την ξαναανέβασα εδώ:
Νέο Kid Στο Block said
fractal quotations by famous men (continuation):
«Στο δικό μου όχι» ΔΥΤΗΣ ΤΩΝ ΝΙΠΤΗΡΩΝ
«Αμ δέ!» ΠΙΝΤΣΟΝ
😆 😆
Costas said
Πάλι στις Βρυξέλλες πριν από ένα χρόνο.
(Ο Καβάφης είναι λίαν δημοφιλής … και στις Βρυξέλλες!)
sarant said
124-126: Ευχαριστούμε πολύ!
Stazybο Hοrn said
120, 122 17 Οκτωβρίου, 2013 στις 20:48
Γς said
Τω Νικοκύρη:
Μέχρι πριν λίγο (σήμερα) στο αριστερό μέρος της σελίδας του ιστολογίου μας υπήρχε μια λίστα των τελευταίων σχολίων. Όχι όμως τώρα.
Στην ίδια θέση διαβάζω:
“Πρόσφατα σχόλια
There are no public comments available to display”
Γιατί; Είναι δυνατόν να επανέλθουμε στην προτεραία κατάσταση;
΄
Ἀχιλλέας Τζάλλας said
7 Ναί, ταράττομουν, σέρνουμουν, αἰσθάνομουν κἄ.
Τὸ ἐκτενέστερο ἀναγνωρισμένο ποιήμα τοῦ Κ. εἶναι ὁ Μύρης, τὸ ἐκτενέστερο γενικῶς πρέπει νἆναι Ὁ Βασιλεὺς Κλαύδιος (κρυμμένο).
sarant said
129: Αν διαβάσεις τα προηγούμενα σχόλια, θα δεις πως είναι γενικό πρόβλημα της wordpress, αλλά ότι προσπαθούν να το διορθώσουν 🙂
130: Σευχαριστώ 🙂
Ἀχιλλέας Τζάλλας said
66 Ὠδὴ καὶ Ἐλεγεία τῶν ὁδῶν
Γς said
131:
Ευχαριστώ.
Παρακαλώ πίεσε τους να αποκαταστήσουν την βλάβη πριν εξαντληθεί η υπομονή του Γς!
😉
tamistas said
Σαν μπεις στο λεωφορείο για το Κουκάκι
να εύχεσαι να μη σε πιάσει τρόμος
πάνω στον έλεγχο για το εισιτηριάκι.
Πήγαινε, επέστρεφε, μα πάντοτε εννόμως.
Κι αν στριμωχτείς μέσα στα λεωφορεία
παρηγοριά σου θάναι οι στίχοι του Καβάφη.
Διάβαζε μόνο και μην έχεις απορία
σε λαμαρίνες αν η ποίησις ετάφη.
ΠΑΝΟΣ said
115: ναι,δύσκολο είναι,αλλά το συγκεκριμένο ποίημα,απ’ ό,τι λέγεται είναι το τελευταίο του,οπότε μπορώ να σκεφτώ κάποια πράγματα,που τον απομακρύνουν από τον παγανισμό ή πιο σωστά την παλιά,ελληνική θρησκεία.
Γς said
Ωραία ιδέα πάντως.
Να επεκταθεί και σε άλλα μεταφορικά μέσα.
Στη βάρκα του πορθμείου του Αχέροντα π.χ.
Κορνήλιος said
μόνο σὲ ἐμένα κάτω ἀπὸ τὴν ἔνδειξι ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ γράφει;
There are no public comments available to display. ;
Κορνήλιος said
ἄ, καλά, κι ἐγὼ τώρα εἶδα τὰ προηγούμενα. κολλάει κι ὁ ὑπολογιστής μου σὲ βαθμὸ ἀνυπόφορο…
Τρολλάροντας τον Καβάφη | said
[…] Που παρουσιάζει τον ποιητή να «καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται» σύμφωνα με το κυβερνητικό κλισέ. Αν διαβάσει κανείς ολόκληρο το ποίημα θα διαπιστώσει πως το πνεύμα του ποιητή είναι άλλο: δεν αναφέρεται στη βία αλλά στη βιασύνη. Αν ενδιαφέρεστε για περισσότερη ανάλυση δείτε εδώ ή εδώ.. […]
sarant said
134: Γεια σου Ταμίστατε!
Δημήτρης Μ. said
Ας πάρουμε και τη γνώμη του λεωφορείου.
Gpoint said
Χάσαμε όχι την θεία αλλά τα πρόσφατα σχόλια. Στοπ.
Gpoint said
# 142
Ωχ, τώρα που θα κατέβω Αθήνα,θέλει κανείς τίποτε κουκουβάγιες ;
Μιχάλης Νικολάου said
86,
Χαίρομαι που καταλήξαμε σε συμφωνία! 🙂
sarant said
141: Νισάφι πια, είπε!
Stazybο Hοrn said
Λόγω των συνθηκών, επιτρέψτε μου ένα ακόμη κροσπόστινγκ.
Tonia Katzourou said
Αυτό το «είναι επικίνδυνον πράγμα η βία», γραμμένο σε λεωφορείο, αποδίδει ακριβώς το νόημα που έδωσε ο Καβάφης: Μην βιάζεστε….. (Λεωφορείο είναι….. όχι ελικόπτερο…..) 🙂
Παντελής said
Μονο ενα σχολιο (κι αυτο ισχνο) για την λεξιπλαστικη ακροβασια του Ποιητη («παρατυπη αυξηση», οπως την χαρακτηριζει επιοικως ο Τζιπόντιος στο #51), του «επέστρεφε» στην προστακτικη; Λιγο μου φαινεται για ενα λεξιλογικο ιστολογιο του κυρους του παροντος…
Ειναι αραγε ντοπιολαλιά του Μισιριου (ας απαντησουν οι επαΐοντες) ή την «πατησε» κι ο ποιητης (οπως οσοι συνειδητα ή μη την εποχη εκεινη προσπαθουσαν με χρονικες αυξησεις στις προστακτικες τους να δωσουν κυρος στην «καθαρευουσιζουσα» δημοτικη τους). Το καναμε και τραγουδι, τρομαρα μας, για να διαιωνιζεται το λαθος στις νεωτερες γενιες. Ας «επΕστρέφουμε λοιπον κι εμεις συχνα…». Αφου το ‘πε κι ο Ποιητης, δεν μπορει, σωστο θα ‘ναι…
Μαρια του #88, μου θυμιζεις τις εκθεσεις που γραψαμε αρκετες φορες στο σχολειο, με θεμα «νους υγιης εν σωματι υγιει» εξυμνωντας την ευεργετικη επιδραση της σωματικης ασκησης, που οι Α.Η.Π. ειχαν πρωτοϋμνησει, εν αγνοια του πρωτοτυπου του Γιουβεναλη, που εννοουσε σχεδον το ακριβως αντιθετο…
Yannis said
«Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.»
Παντελής said
Γιαννη, πολυ καλο!
Κριμα στην προετοιμασία. Σου βγηκε ενα λεπτο νωριτερα…
sarant said
Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα!
149: Χα-χα, πώς επιβεβαιώνεται ο ποιητής!
148: Παντελή, καταρχάς ο Καβάφης έχει πολίτικη ντοπιολαλιά, αν δεν σφάλλω, αλλά για την προστακτική με αύξηση έχουμε γράψει τόσες φορές. ¨Ομως τι να γράψει; «Επίστρεφε» δεν λέγεται.
Yannis said
150: «Σου βγηκε ενα λεπτο νωριτερα…»
Ποιητική αδεία 🙂
Οσο για το «επέστρεφε» νομίζω ότι είναι αρκετοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι επίτηδες γράφτηκε έτσι, διότι ταίριαζε.
Το πρωτάκουσα στο συμπόσιο της ποίησης στην Πάτρα το ’83 κι από τότε έχει πάρει το μάτι μου κι άλλες αναφορές, αλλά μην τις ζητάς, δε τις θυμάμαι.
Οσο για το τραγούδι, δεν υπάρχουν πολλά καλύτερα από αυτό.
Αγγελος said
Απέραντο Μπορντέλο, σύμφωνα με έναν από αυτούς που έκαναν τον κόπο να θέσουν στη διάθεσή μας το βιβλίο του Γιαχούντα και που καταφανώς το θαυμάζει, «η προλόγιση τοῦ καθηγητῆ S. Levin εἶναι μᾶλλον σύντομη καὶ γραμμένη χωρὶς ἐνθουσιασμὸ γιὰ μία τόσο ριζοσπαστικὴ θεωρία. Ὁ ἴδιος τὸ ὁμολογεῖ, ὅτι τὸ ἔκανε, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσῃ τὴν ἐγκαρδιότητα ποὺ τοῦ ἔδειξε ὁ συγγραφέας Ἰωσὴφ Γιαχούντα, ὅταν κυκλοφόρησε κάποιο βιβλίο του ὁ Levin.» Άρα μάλλον δεν αποδεικνύει πολλά το ότι «ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος, ο Εβραίος καθηγητής των Αρχαίων Γλωσσών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Σαούλ Λεβίν» δέχτηκε να το προλογίσει.
Είναι γνωστό ότι ορισμένοι γλωσσολόγοι προσπαθούν να αποδείξουν πως διάφορες μεγάλες οικογένειες γλωσσών (ινδοευρωπαϊκή, σημιτική, φιννοουγγρική..) συγγενεύουν μεταξύ τους (η λεγόμενη νοστρατική θεωρία), δεν έχουν όμως πείσει τους περισσότερους ομοτέχνους των. Αν ο Γιαχούντα συνεισέφερε κάτι ουσιαστικό σ’αυτό τον προβληματισμό, δεν θα είχε ακουστεί κάπως περισσότερο;
Για να τον κρίνει κανείς βέβαια, πρέπει να ξέρει και ελληνικά και εβραϊκά και ει δυνατόν και αραβικά. Εγώ αραβικά δεν ξέρω καθόλου και εβραϊκά ελάχιστα. Αλλά πίστεψέ με, οι συσχετισμοί που κάνει, αν κρίνω από δυο ματιές που έριξα, είναι κωμικοί. Συσχετίζει π.χ. το εβρ. bajit με τον ελλ. Fοίκο, λέγοντας περίπου «χειλικό και το b, χειλικό και το F, όσο για το κ, συχνά εναλλάσσεται με το τ». Δεν θυμάμαι ποιος (ο Βολταίρος;) είχε πει — αναφερόμενος φυσικά στην εποχή του — ότι «ετυμολογία είναι η επιστήμη όπου τα σύμφωνα μετρούν για λίγο και τα φωνήεντα για ακόμα λιγότερο»· ε, τέτοιου επιπέδου, επιπέδου Γκας Πορτοκάλου ή Ισιδώρου της Σεβίλης, μοιάζουν να είναι οι συσχετισμοί του Γιαχουντα. Και είναι κρίμα, γιατί καταφανώς το πόνημά του είναι έργο ζωής…
Ἀχιλλέας Τζάλλας said
Γιὰ τὸ Ἐπέστρεφε: ἐκτὸς ποὺ τὸ ἐπίστρεφε δὲν λέγεται, προσέξτε τὴν ἐπανάληψη τοῦ ἤχου /e/ (ἐπέστρεφε [συχνά] καὶ πέρνε με), σὲ σχέση μὲ τὴν ἔννοια τοῦ στίχου. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο, πιστεύω, σ᾿ αὐτὸ τὸ ποίημα, ὁ Καβάφης γράφει τὴ λέξη πέρνω μὲ ε -ὀρθογραφία παλιά, τὴν ὁποία ὅμως δὲν ἀκολουθοῦσε- καὶ στὰ ἐννιά του τυπώματα.
Ἀχιλλέας Τζάλλας said
Ἄ, ὡραῖο ἀριθμὸ σχολίου πέτυχα (154 τὰ ἀναγνωρισμένα ποιήματα τοῦ Καβάφη).
sarant said
154: Και εύστοχο σχόλιο, Αχιλλέα!
Μια παλιά διάλεξη για τον Καβάφη « Το Φιστίκι said
[…] αναφοράς κατακερματισμένων στίχων έγραψε ένα άρθρο ο Νίκος στο ιστολόγιό του, αλλά έχει γεμίσει και το διαδίκτυο από σατιρικά […]
cronopiusa said
146
Η Φόνισσα – The Murderess (With English subtitles)
http://www.papadiamantis.org/works/58-narration/334-03-43-h-fonissa-1903
Καλή σας μέρα
με την γραία Χαδούλα Ελλάδα Φραγκογιαννού σε άμμο ολισθηρά.
«Τὸ κῦμα ἀνέβαινεν, ἀνέβαινε. Ἡ Φραγκογιαννοὺ ἐπάτει. Ἡ ἄμμος ἐνέδιδε. Οἱ πόδες της ἐγλιστροῦσαν.
Ὁ βράχος τοῦ ἁγίου Σώζοντος ἀπεῖχε περὶ τὰς δώδεκα ὀργυιὰς ἀπὸ τὴν ἀκτήν. Ὁ λαιμὸς τῆς ἄμμου, τὸ πέραμα, θὰ ἦτο πλέον ἢ πεντήκοντα βημάτων τὸ μῆκος.
Τὸ κῦμα τὴν ἔφθασεν ἕως τὸ γόνυ, εἶτα ὣς τὴν μέσην. Ἡ ἄμμος ἐγλιστροῦσε. Ἐγίνετο βάλτος, λάκκος. Τὸ κῦμα ἀνῆλθεν ἕως τὸ στέρνον της. Οἱ δύο ἄνδρες, οἵτινες τὴν ἐκυνήγουν, ἔρριψαν μίαν τουφεκιὰν διὰ νὰ τὴν πτοήσουν. Εἶτα ἠκούσθησαν αἱ φωναί των, φωναὶ ἀλαλαγμοῦ καὶ βεβαίας νίκης.
Ἡ Φραγκογιαννοὺ ἀπεῖχεν ἀκόμη ὣς δέκα βήματα ἀπὸ τὸν Ἁι-Σώστην.
Δὲν εἶχε πλέον ἔδαφος νὰ πατήσῃ· ἐγονάτισεν. Εἰς τὸ στόμα της εἰσήρχετο τὸ ἁλμυρὸν καὶ πικρὸν ὕδωρ.
Τὰ κύματα ἐφούσκωναν ἀγρίως, ὡς νὰ εἶχον πάθος. Ἐκάλυψαν τοὺς μυκτῆρας καὶ τὰ ὦτά της. Τὴν στιγμὴν ἐκείνην τὸ βλέμμα τῆς Φραγκογιαννοῦς ἀντίκρυσε τὸ Μποστάνι, τὴν ἔρημον βορειοδυτικὴν ἀκτήν, ὅπου τῆς εἶχον δώσει ὡς προῖκα ἕνα ἀγρόν, ὅταν νεάνιδα τὴν ὑπάνδρευσαν καὶ τὴν ἐκουκούλωσαν, καὶ τὴν ἔκαμαν νύφην οἱ γονεῖς της.
―Ὤ! νά τὸ προικιό μου! εἶπε.»
cronopiusa said
150 Χρόνια Κωνσταντίνος Καβάφης
Την περιπλάνηση του ποιητή στο λαβύρινθο της τέχνης, με λόγια και ήχους, θα ζωγραφίσουμε. Τις αναζητήσεις του Αλεξανδρινού, στα κακοφωτισμένα λιμάνια της αμφιβολίας θα παρακολουθήσουμε, μέχρι να φανεί, στου ορίζοντα τα βάθη, της Ιθάκης η σιλουέτα.
Σύντροφοι πιστοί στο ταξίδι τούτο θα είναι ο μουσικός κόσμος του Παύλου, οι ήχοι οι ηλεκτρονικοί, η φυσαρμόνικα, το τραγούδι και του Μάρκου ο λόγος θεατρικός και των επιλεγμένων ποιημάτων η απόδοση.
Κυριακή 20/10 στις 21:00
Παραδοσιακό Καφενείο «1968»
Ελ. Βενιζέλου 99 & Αγίων Πάντων 74, Καλλιθέα (μέσα στη στοά)
Athens, Greece
2109510446
NM said
Η ευθύνη έχει ονοματεπώνυμο. Από τη σημερινή (18/10) Ελευθεροτυπία. http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/10/2013&id=392996
spiral architect said
@160: Ρε, μπας και τη καμπάνια την έχει αναλάβει η διαφημιστική του Τζήμερου;
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Ταμίστα (134),
είναι ωραίο αλλά μου μοιάζει ανολοκλήρωτο. Θα μπορούσα, μήπως, να παρακαλέσω για την προσθήκη δύο τριστίχων, προκειμένου να διαβαστεί ως σονέτο; (και μη μου πεις «στα μπουζούκια είσαι, ρε, για να κάνεις και παραγγελιές»; Αν δεν θέλεις, μην το κάνεις…).
Σαν βγεις στον πηγαιμό για την στάση... - POPAGANDA said
[…] Επίσης, διαβάζω σε μια τεκμηριωμένη ανάλυση πως δεν αποδίδεται η ειρωνεία του ποιητή σε αυτό το […]
Σαν βγεις στον πηγαιμό για τη στάση... - POPAGANDA said
[…] Επίσης, διαβάζω σε μια τεκμηριωμένη ανάλυση πως δεν αποδίδεται η ειρωνεία του ποιητή σε αυτό το […]
Michm said
κε Νίκο να προτείνω και στα υποβρύχια να επεκταθεί η καμπάνια , ευτυχώς δεν πλήττουμε σε αυτή την χώρα, πόσο δίκαιο έχετε με το Καβάφης σε ρόλο Κεδίκογλου.
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
160. Λέει ο κ. Μεταξάς:
Μήπως έτσι εξηγείται και το φάουλ με τη «βία» Ο κ. Μεταξάς αναγνωρίζει πως δεν είναι όλοι οι πολίτες μυημένοι στο καβαφικό έργο. «Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συνδέει τη βία με τη βιασύνη», παραδέχεται. «Τώρα όμως θα πάει να το ψάξει, θ’ αναζητήσει το ποίημα. Καλό δεν είναι που συμβαίνει αυτό; Αν η επιλογή μας στηριζόταν στο τι θα υποθέσει ο καθένας, δεν θα είχαμε λειτουργήσει σωστά. Συχνά οι υποθέσεις εξαρτώνται από το τι θέλει να δει κανείς…»
Αν δεν είχε γίνει ο θόρυβος, πόσοι θα καταλάβαιναν ότι η βία του στίχου δεν είναι η «αποπουκιανπροέρχεται»;
Stazybο Hοrn said
Δεν το έχω δει να σχολιάζεται, ίσως να ‘μαι μόνος μου· οι στίχοι σε κεφαλαιογράμματη γραφή μου τη σπάνε. Δεν είναι τίτλοι, ούτε κείμενο Π-Μ…
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
@166,
πάντως, στο στίχο «που με βία μετράει τη γη» κανείς δεν αναρωτιέται για ποια «βία» μιλάει ο εθνικός. Γιατί όλοι γνωρίζουν -γνωρίζουμε- απ’ έξω κι ανακατωτά τον Ύμνο (ας είναι καλά οι πρωτοβάθμιες, δευτεροβάθμιες, κλπ.).
Αν ήξεραν όλοι το εν λόγω ποίημα του Καβάφη, όπως φιλοδοξεί ο κος Μεταξάς (κι εγώ, ακόμη -γιατί όχι;), θα δημιουργείτο τώρα τόσος θόρυβος;
spiral architect said
Το φίντμπακ δια στόματος Ιδρύματος Ωνάση:
…. ο συγκεκριμένος στίχος, θα συμπληρωθεί όπου έχει αναρτηθεί ως εξής: «Να μη βιαζόμεθα· είν' επικίνδυνον πράγμα η βία».
spiral architect said
Συνέντευξη Καβάφη στον Μπογδάνο
Δημήτρης Α said
Το πιο πετυχημένο από τα πλαστά λεωφορειακά αποφθέγματα του διαδικτύου είναι το «Στ’ αρχ…ια μας και μας – Κωστής Παλαμάς».
Αντί για (μία ακόμα) παράθεση ατάκας με υπογραφή, χρησιμοποιήθηκε σκωπτική έκφραση της καθομιλουμένης που εμπεριέχει (χάριν ομοιοκαταληξίας και ειρωνικής απόδοσης κύρους) την «υπογραφή» επώνυμου ποιητή. ‘Ετσι, ενώ μοιάζει με την παράθεση τεμαχίων στίχων μετά υπογραφής (του Ωνάσειου project), ταυτόχρονα το απαξιώνει ειρωνικά.
Υ.Γ. Ο Σαιξπηρόφιλος ήρωας του Λούκυ Λουκ είναι ο Τζέσε Τζέημς (υπαρκτό πρόσωπο, που είχε, σύμφωνα με κάποιους, και λογοτεχνικά ενδιαφέροντα)
alexisphoto said
πολύ θα ήθελα να δω το ποίημα που θα έβγαινε όταν όλα τα οχήματα ήταν σταθμευμένα στο αμαξοστάσιο!!!!
Νά μια εκδοχή:
στο 12.28
leonicos said
@189ΣΑ Επομένως αναγνώρισαν την επιπολαιότητά τους. Εγώ τουλάχιστο δεν αναφέρθηκα σε σκοπιμότητες, αλλά σε προχειρότητα. Έπρεπε να σκεφτούν ‘τι ακούει ο άλλος’ πριν μιλήσουν.
@168 Γ. Λυκοτραφίτη, ο στίχος του Ύμνου είναι ‘και με βια μετράει τη γη’ (παλαιά γραφή ‘βιά’) και δεν θα γινόταν παρεξήγηση με κανένα τρόπο. Όσο για Καβάφη κάποτε είχαμε μόνο την Ιθάκη, και αυτή λογοκριμένη (χωρίς τα ηδονικά μυρωδικά)
Παλιοσειρά said
@69
A Different Kafka; John Banville (NYRB 24.10.2013)
http://www.nybooks.com/articles/archives/2013/oct/24/different-kafka/
munich said
πετυχημένη τελικά η καμπάνια, κάθισαν όλοι ξαφνικά και ασχολήθηκαν με τον Καβάφη, έστω κι αν έγινε για να καταλογίσουν στο ιδρυμα Ω. πολιτική σκοπιμότητα. Ξαφνικά το επίμαχο ποίημα αναδημοσιεύτηκε μέχρι και σε αθλητικές ιστοσελίδες και πάρα πολύ επιστράτευσαν τα ποιητικά τους ταλέντα και εκάναν σατιρικές διασκευές. Άξια τα μισθά του γραφείου που ανέλαβε όλα αυτά.
Προσωπικά «μου τι δίνει» η τέχνη στην καθημερινή ζωή όταν αυτή επιβάλλεται άνωθεν προς εξευμενισμό και εξευγενισμό της πλέμπας. Αυτό σκεφτόμουν κάθε πρωί που έμπαινε στο μετρό στο Μόναχο για να ακούσα μάλερ, μότσαρτ και όλη την αυστριακή συμορία. ( ευτυχώς, δίπλα μου πάντα ένας νεολαίος που άκουγε στα ακουστικά του άιφον στη διαπασών Ραμστάιν)
Το θέμα βέβαια είναι να καταδικάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα λωφορεία από όπου κι αν προέρχονται…
Yannis said
171 ΥΓ: Αν θυμάμαι καλά (δεν έχω το τεύχος πρόχειρο για να επιβεβαιώσω), δεν ήταν ο Τζέσε Τζέημς αλλά μέλος της συμμορίας του (αδελφός ή ξάδελφος).
Costas Maritsas said
Και ένας ακόμα στίχος για το λάστιχο του λεωφορείου:
«Το ουσιώδες είναι που έσκασε»
Εις τα περίχωρα της Aντιοχείας
Γρηγόρης Κοτορτσινός said
Με αφορμή το #171
Στο δημοτικό, στις τελευταίες τάξεις, είχα πρωτακούσει το ποίημα αυτό του Παλαμά. Μόνο που το είχα ακούσει σαν μέρος ανθολογίας, της πρώτης ανθολογίας που γαλούχησε τις παιδικές ψυχές μας:
Στ’ αρχίδια μας κι εμάς. Κωστής Παλαμάς
Τα πιάνεις και τα ξύνεις. Γεώργιος Δροσίνης
Σε γαμώ και μένεις έγκυος. Αριστομένης Προβελέγγιος
🙂 🙂
Συγγνώμη και για τις κακές λεξούλες…
sarant said
177: Εξαιρετικό, γέλασα πάρα πολύ!
178: Μια νύχτα, και όχι στο δημοτικό λέω κοκκινίζοντας, με μια παρέα φτιάξαμε ίσαμε τριάντα τέτοια ποιητικά!
Μιχάλης Νικολάου said
176, 171,
Ναι, μπράβο που το θυμηθήκατε. Το έργο εδώ.
Yannis said
180. Για κάποιο λόγο δε μου ανοίγει.
Ηταν ο αδελφός του Τζέσε, ο Φρανκ.
Φαίνεται κι εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Franklin_James
sarant said
Δεν το έχω στα ελληνικά, αλλά στα γαλλικά. Ιδού η πρώτη εμφάνισή του:
https://sarantakos.wordpress.com/?attachment_id=9833
Yannis said
182. Ευχαριστώ!
Triant said
Ο Φρανκ Τζαίημς (Τζέιμς?) και στο Ελληνικό τεύχος
sarant said
Πολύ ωραία!
Y. Georgiadou said
Καλημερα σας,
στην οδο Turfmarkt 6, Leiden, ολοκληρο το ποιημα Κρυμμενα του Αλεξανδρινου σε τοιχο σπιτιου. Φωτογραφια εδω http://www.muurgedichten.nl/kavafis.html . Φαινεται καλα και στο streetview του google, αν ψαξετε με την διευθυνση Turfmarkt 6, Leiden.
sarant said
Καλημέρα! Το είχα δει αυτό, είναι σχετικά γνωστή η φωτογραφία. Αλλά μια και είσαι από την περιοχή, να σε ρωτήσω: μήπως ξέρεις πώς έτυχε και γράφτηκε το ποίημα στον τοίχο; Έτσι κι αλλιώς είναι σπάνιο συμβάν, πολύ περισσότερο σε ξένη χώρα.
Γιάννης Κουβάτσος said
Καλημέρα!
Λίγο άσχετο με το θέμα (ίσως και όχι), αλλά ξέρω ότι ενδιαφέρει πολύ την ιστοσελίδα τέτοια θέματα. Το ανάρτησε διαδικτυακός φίλος αριστερών απόψεων στο fb. Τελικά, ουδείς απρόσβλητος στα λερναία;
http://www.newsnowgr.com/article/492774/aggliatha-mathoume-arxaia-ellinika-gia-na-veltiosoume-ta-agglika-mas.html
Γιάννης Κουβάτσος said
ενδιαφέρουν, διορθώνω.
Νέο Kid Στο Block said
Από το λινκ του 188.
Μαθηματικά – Σύμφωνα με το θεώρημα του Πυθαγόρα, σε ένα τρίγωνο δεξιά γωνία του τετραγώνου της υποτείνουσας ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των άλλων δύο πλευρών. 😆
(όταν η right angle, από ορθή γίνεται δεξιά…)
Αυτή όμως η «Ιθαγένεια»… τι διάολο κατάλαβε ο γκουγκλοντομέτσερ; Mάλλον το citizenship
Y. Georgiadou said
#187
Νικο, εδω η περιγραφη στα αγγλικα του εγχειρηματος που αρχισε το 1992 και διηρκεσε ως το 2005 στην πολη Λαϊντεν: http://www.muurgedichten.nl/wallpoems.html .
Συνολικα φαινεται οτι «εντοιχιστηκαν» 103 ποιηματα στην αρχικη τους γλωσσα, οχι σε μεταφραση. Το Κρυμμενα του Καβαφη ηταν το 19ο και το μονο ποιημα στα ελληνικα. Ιδιαιτερα συγκινητικη ειναι η διορθωση » τοσος» στο αριστερο περιθωριο του ποιηματος – http://www.muurgedichten.nl/kavafis.html. Ποιημα = ευθραστο υλικο….
sarant said
Σε ευχαριστώ, το κοίταξα πρόχειρα και δεν κατάλαβα ότι όλα τα ποιήματα (είδα μερικά) ήταν στο Λάιντεν.
Μ’ αρέσει – Δεν μ’ αρέσει (20/10/2013) | To blog ενος Γιωργου... said
[…] εσύ καλύτερα, Πιτσιρίκο (σ.σ. διαβάστε επίσης αυτό και αυτό: είναι επί του ίδιου […]
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα said
[…] όπως εύστοχα χαρακτηρίστηκε Καβάφης (Ψιλοκομμένος Καβάφης;), νομίζω ότι αποτελεί μια μεγάλη αποτυχία των […]
tyremporas said
Απόλυτα πετυχημένη εκστρατεία, όλος ο κόσμος μιλάει για τον Καβάφη. Μάρκετινγκ 101.
Λίνα said
Διόρθωσαν τον επίμαχο στίχο, τουλάχιστον στον ηλεκτρικό, όπως είδα σήμερα. Πλέον διαβάζει κανείς: «Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία».
sarant said
Και καλά έκαναν!
Δύτης των νιπτήρων said
Τι καλά έκαναν, που τώρα θα αργεί το λεωφορείο, θα βρίζει και τον Καβάφη ο κόσμος.
sarant said
Χαχά!
odysseas031 said
Να και κάποιος που κάτι έμαθε από ολη την ιστορία 🙂 http://goo.gl/ETHnkq
Costas Maritsas said
Για τα μεταφορικά μέσα της … Τρούμπας προτείνω και τον στίχο:
«Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπεία της Βηρυτού κυλιέμαι.»
Καβάφης
Ψιλοκο&mu... said
[…] Εδώ και μερικές μέρες, τα τρόλεϊ της Αθήνας κυκλοφορούν έχοντας πάνω τους στίχους του Καβάφη, σαν κι αυτόν που βλέπετε εδώ αριστερά. Αν δεν το βλέπετε καλά, ο στίχος είναι "Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά", κι αν δεν … […]
Ο Καβάφης του κόσμου | Λωτοφάγοι said
[…] κατ᾽ ακρίβεια κατασπαράχθηκε — το καβαφικό κείμενο («Καβάφη ψιλοκομμένο» τον αποκάλεσε γνωστός μπλόγκερ) παραποιούσε […]
spyroszer said
Κάποιοι σέβονται περισσότερο τους ποιητές και τα ποιήματα
http://www.poetrysociety.org.uk/shop/product/533/
42 said
[…] [1] Αν δε βαριέσαι να διαβάσεις […]
Το Αναισθητοποιημένο Χειρόγραφο & το cyborg χέρι του Καβάφη - KABOOMzine | ημερολόγια πριν από τη μεγάλη έκρηξη said
[…] και τις σχετικές συζητήσεις σε Ελευθεροτυπία και στο blog του Σαραντάκου. Βλ. επίσης το ειδικό αφιέρωμα του Journal of Greek Media and Culture, […]