Μεζεδάκια πριν από τον πρώτο γύρο

Θα μπορούσα να τα πω και ‘προεκλογικά’ τα σημερινά μας μεζεδάκια, αλλά τον τίτλο αυτόν τον έχω χρησιμοποιήσει ήδη, ενώ επιπλέον ο τίτλος που διάλεξα έχει τ0 πλεονέκτημα ότι λύνει και το πρόβλημα του πώς να αποκαλέσω το άρθρο του επόμενου Σαββάτου. Βέβαια, δεν έχουν όλα τα μεζεδάκια μας σχέση με τις εκλογές που έρχονται, αυτοδιοικητικές ή ευρωπαϊκές.

Μερικά όμως έχουν. Για παράδειγμα, περιγράφοντας το προχτεσινό ντιμπέιτ ανάμεσα στους υποψήφιους για την προεδρία της Κομισιόν, το (οΘντκ) έγκριτο Βήμα μετέφερε ως εξής τα λόγια του Αλέξη Τσίπρα: Είμαι από την Ελλάδα, τη χώρα που επιλέγει ως πειραματόζωο της πιο σκληρής λιτότητας, που εύχομαι να μην ζήσει κανένας άλλος.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πολυμεζεδάκι, αφού συνδυάζει λαθροχειρία, απροσεξία και αμάθεια. Το διδακτικό είναι πως αν δεν υπήρχε η θέληση για λαθροχειρία, δεν θα φανερωνόταν η απροσεξία, ούτε η αμάθεια. Τι εννοώ; Εννοώ ότι ο Τσίπρας δεν είπε βέβαια «τη χώρα που επιλέγει ως πειραματόζωο», ούτε όμως ‘τη χώρα που επελέγη ως πειραματόζωο’. Ο Τσίπρας, όπως μπορείτε να τον ακούσετε στο βιντεάκι που υπάρχει στην ίδια σελίδα, λέει «τη χώρα που η ευρωπαϊκή ηγεσία επέλεξε ως πειραματόζωο….» Δεν είναι ακριβώς το ίδιο.

Εικάζω λοιπόν ότι ο συντάκτης του Βήματος, θέλοντας ίσως να απαλύνει τα λεγόμενα του Τσίπρα, προτίμησε το πιο ουδέτερο «χώρα που επιλέγη», μπλέκοντας τον δημοτικό τύπο (επιλέχτηκε) με τον λόγιο (επελέγη) και μετά ανέλαβε δράση ο πανίσχυρος Σπελ Τσέκερ, ο μόνος διορθωτής που έχει απομείνει στον ΨΟΛ (τέως ΔΟΛ) κι έτσι το «επιλέγη» έγινε «επιλέγει».

* Όσο για το ντιμπέιτ, δυστυχώς το είδα κονσέρβα επειδή ταξίδευα εκείνη την ώρα. Νομίζω ότι ο Τσίπρας τα πήγε πολύ καλά, αν και βρέθηκαν και κάποιοι που έγραψαν, ας πούμε: Ούτε δημοκρατία ούτε Ευρώπη ούτε Αριστερά. Αν ήμουν ευρωπαίος αριστερός, μετά το σημερινό, θα έπαιρνα δρόμο. Έπαιξε όμως μια χαρά με τα ορμέμφυτα της ελληναρίας. Αυτό το πράμα, αν υπήρχαν σοβαροί έλληνες αριστεροί, θα έπρεπε να το τελειώσουν. (Γράφτηκε στο Φέισμπουκ, από γνωστό δημοσιογράφο). Τόση χολή, πρέπει να κάνει κακό στον οργανισμό.

* Στο ίδιο θέμα, πώς σας φαίνεται ο τίτλος ενός συναφούς άρθρου του Βήματος: «Πώς ο ευρωπαϊκός τύπος αναλύει το ντιμπέιτ των Βρυξελλών»; Εγώ, σε στρωτά ελληνικά, θα έλεγα «Πώς αναλύει ο ευρωπαϊκός τύπος το ντιμπέιτ», και για να δούμε ποιος είναι ο στρωτός τρόπος ας πάρουμε μια πιο απλή φράση, ας πούμε «Πώς πήγε ο γιος σου στις εξετάσεις;» και όχι βέβαια «Πώς ο γιος σου πήγε στις εξετάσεις;» Ο τίτλος του Βήματος είναι θαρρώ μεταφορά της αγγλικής σύνταξης, ελληνικά δεν είναι. Το λάθος αυτό είναι συχνό σε μεταφράσεις, όχι τόσο σε πρωτότυπα κείμενα. Εκτός αν τους τα στέλνουν στα αγγλικά.

* Συνεχίζουμε με τίτλο άρθρου, αλλά για άλλο θέμα και από άλλο μέσο. Αναρωτιέμαι τι καταλαβαίνετε εσείς από τον εξής τίτλο: ΣτΕ: Απορρίφθηκε η αίτηση της Χ.Α. για αναστολή χρηματοδότησής της. Νομίζω ότι αυτό που καταλαβαίνει κάποιος που δεν ξέρει τα πραγματικά περιστατικά, είναι ότι η ΧΑ έκανε αίτηση για αναστολή χρηματοδότησής της, όμως το άτεγκτο Συμβούλιο της Επικρατείας την απέρριψε: Όχι, θα σε χρηματοδοτήσουμε κι ας μη θέλεις!

Ξέρουμε βέβαια ότι δεν έγινε έτσι, ότι η ΧΑ ζήτησε να… ανασταλεί η αναστολή της χρηματοδότησής της, αλλά αυτό δεν απαλλάσσει τον συντάκτη από την ευθύνη να γράψει τον τίτλο έτσι που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

* Καταγγελία για την έλλειψη αποχετευτικού δικτύου στη Δυτική Αττική. Διαβάζω: τα λήμματα τρέχουν στους δρόμους, ο υδροφόρος ορίζοντας καταστρέφεται. Προς στιγμή νόμιζα ότι διαβάζω κριτική για το λεξικό Μπαμπινιώτη.

* Μείζον θέμα της επικαιρότητας ήταν και τα όσα αποκαλύφθηκαν από τη Φαϊνάνσιαλ Τάιμς για το παρασκήνιο της συνόδου κορυφής των Καννών το 2011. Σε σχόλιο του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να παρουσιάσει το θέμα ως δευτερεύον, επισημαίνεται ότι για τη συνάντηση των Καννών «έχουν γραφτεί περισσότερα ίσως σχόλια και από αυτά που γράφτηκαν για τη μάχη των Καννών».

Μάχη των Καννών πράγματι υπήρξε, μόνο που, όπως γράφει σχολιαστής του ιστοτόπου, «Σ’ αυτές τις Κάννες ουδέποτε έγινε μάχη. Ο Ταμήλος παραδίδει μαθήματα ιστορίας». Η ιστορική μάχη των Καννών έγινε το 216 π.Χ. κατά τον δεύτερο καρχηδονιακό πόλεμο, μια από τις χειρότερες ήττες των Ρωμαίων, έγινε στις Κάννες της Απουλίας, στη νοτιοανατολική Ιταλία. Στο ίδιο περίπου σημείο έγινε και μια δεύτερη μάχη, το 1018, όταν οι Βυζαντινοί κατανίκησαν τους Λομβαρδούς.

Μπορεί βέβαια το γραφείο τύπου του ΠΑΣΟΚ να κάνει λογοπαίγνιο με τις δυο Κάννες.

* Κι άλλος προβληματικός τίτλος άρθρου. Αναρωτιέμαι, και πάλι, τι καταλαβαίνετε όταν διαβάζετε στην Καθημερινή τον τίτλο: Ανυποχώρητη η Μόσχα στη μείωση της τιμής του φυσικού αερίου για την Ουκρανία.

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω, αν ξεχάσω αυτά που ξέρω, είναι ότι η Μόσχα επιμένει αμέτι μουχαμέτι να μειώσει την τιμή του αερίου που πουλάει στην Ουκρανία! Φυσικά δεν είναι έτσι, αλλά τι λέτε εσείς για τον τίτλο;

* Η τραγική είδηση έχει πολύ ενδιαφέρον καθαυτή, αλλά εγώ θα σταθώ στον τίτλο της, όπως παρουσιάστηκε σε έναν γνωστό ιστότοπο: Σοκ στην Ισπανία: Πολιτικός νεκρή από πυρά ανέργου. Και το άρθρο αρχίζει: Νεκρή από τα πυρά απελπισμένου ανέργου έπεσε η Ιζαμπέλ Καράσκο, πρόεδρος της επαρχίας Λεόν… Όμως, άνεργη ήταν αυτή που πυροβόλησε την πολιτικό, ή ίσως μητέρα άνεργης.

* Μου γράφει φίλος:

Σε στιγμές χαλάρωσης διάβασα (πώς τα κατάφερα;) το «Βενετσιάνικο Παραμύθι» του Ούγκο Πρατ. Όπως συμβαίνει συχνά στον Πρατ, υπάρχουν πάμπολλες αναφορές που ξεφεύγουν από τον ανυποψίαστο αναγνώστη, και συχνά απ’ το μεταφραστή (και θα υπάρχουν κι άλλες που ξέφυγαν από μένα!).

Τέλος πάντων, στην υπόθεση υπάρχει μια Υπατία (που πιστεύει ότι είναι μετενσάρκωση της παλιάς) και ο πατέρας της, ο σοφός Θεώνης. Κι όπως θα καταλάβατε, πρόκειται για παρεξήγηση του ιταλικού Teone – όπως λέμε «Πλατώνης»! 🙂

Θέωνας (ή έστω Θέων) κι όχι Θεώνης, παιδιά. Παρακαλείται ο στρατολόγος της Στρατιάς των Αγνώριστων να μεριμνήσει για τα δέοντα.

* Ο κ. Βενιζέλος παρομοίασε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με ‘μανδύα του Νέσσου’. Καλές οι μυθολογικές αναφορές, αλλά, για να παραφράσω την παροιμία, οι μεταξωτοί μανδύες θέλουν κι επιδέξια χέρια. Εννοώ ότι δεν ήταν μανδύας, αλλά χιτώνας, και η διαφορά δεν είναι αμελητέα: ο μανδύας φοριέται πάνω από άλλα ρούχα, ενώ ο χιτώνας φοριέται κατάσαρκα. Και ο χιτώνας του Νέσσου, καθώς ήταν εμποτισμένος με το αίμα και το σπέρμα του, κόλλησε πάνω στις σάρκες του ημίθεου, ο οποίος μη μπορώντας να αντέξει τους φριχτούς πόνους ρίχτηκε στην πυρά. (Πλάκα έχει και η… επεξήγηση στο in.gr: «αυτός που έριξαν στον Ηρακλή και πέθανε στην πυρά»).

* Και μια και πιάσαμε τον κ. Βενιζέλο, φίλος αναρωτιέται αν είναι ρητορικό κόλπο ή κοτσάνα η εξής φράση του: «οι πολίτες οφείλουν να ξέρουν ότι η ψήφος τους θα ερμηνευτεί, άρα πρέπει να δώσουν μια ψήφο που δεν επιτρέπει ερμηνείες». Δεν σας φαίνεται ότι αντί για «δεν επιτρέπει» είναι προτιμότερο το «δεν επιδέχεται»; Ή παραείναι αυστηρός ο φίλος μου;

* Μεζεδάρα, και συγκεκριμένα μεταφραστικό μαργαριτάρι θηριωδών διαστάσεων, στο δελτίο ειδήσεων του Μέγκα που κάλυπτε τα σχετικά με το βιβλίο του Γκάιτνερ. Όπως βλέπετε και στην εικόνα, το flight from Europe αποδόθηκε… πτήση από την Ευρώπη, αντί για φυγή.

Αν θέλετε μπορείτε και να το ακούσετε, εδώ (γύρω στο 0.55 του στιγμιοτύπου).

* Δεύτερη μεζεδάρα, και μάλιστα δεύτερο θηριώδες μεταφραστικό μαργαριτάρι. Στο άρθρο για τα ευρήματα δημοσκόπησης, σύμφωνα με τα οποία στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο ποσοστό αντισημιτισμού, ένα άρθρο που αξίζει ίσως να το συζητήσουμε και επί της ουσίας, η γνωστή αμερικανική οργάνωση Anti-Defamation League αποδόθηκε…. «Πρωτάθλημα αντι-δυσφήμησης». Αυτά παθαίνει όποιος εμπιστεύεται σοβαρά άρθρα σε συντάκτες που το μόνο τους ενδιαφέρον είναι το Τσάμπιονς Λιγκ.

* Σε άρθρο για τις ασθένειες των εφήβων, πρόσεξα την έκφραση: Αναφορικά με τα κορίτσια εφήβους, η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου μετά την αυτοκτονία είναι οι επιπλοκές στον τοκετό…. Τελικά δεν θα λέμε έφηβη, αλλά κορίτσι-έφηβος, όπως και γυναίκα-ποιητής αντί ποιήτρια;

* Διαβάζω σε εμβριθές άρθρο του κ. Λακασά στην Καθημερινή, ότι «Περίπου 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ δόθηκαν πέρυσι από τις ελληνικές οικογένειες για το σύνολο των εκπαιδευτικών υπηρεσιών, και τα περισσότερα -περίπου 2 δισεκατομμύρια- πήγαν σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών και προετοιμασίας των μαθητών για τα μαθήματα του σχολείου. Εάν στα 2 δισεκατομμύρια προστεθεί το ετήσιο κόστος -6 εκατομμύρια ευρώ φέτος από 13,5 πέρυσι- διεξαγωγής των πανελλαδικών για τον κρατικό προϋπολογισμό, το ποσό φθάνει τα 8 δισεκατομμύρια…»

Δεν ξέρω αν είναι ακριβείς οι αριθμοί που παραθέτει ο αρθρογράφος, αλλά το βέβαιο είναι ότι 2 δις + 6 εκατ. δεν κάνει 8 δις αλλά μόλις 2,006 δις. Κι αν στο ελάχιστο τα κάνει θάλασσα ο αρθρογράφος, αναρωτιέμαι ποια βάση μπορούμε να δώσουμε στα γραφόμενά του. Ωστόσο, συμφωνώ με την καταληκτική φράση του άρθρου, και απορώ γιατί δεν την ενστερνίζεται και ο ίδιος. Εννοώ τη φράση «Είναι καιρός στην Ελλάδα ο καθένας αυτό που μπορεί να κάνει σε σχέση με τον εαυτό του, να το κάνει σοβαρά.»

* Το «διαφωνώ κάθετα» δεν το χρησιμοποιώ, αλλά δεν με ενοχλεί (πια). Εξακολουθεί όμως να με ενοχλεί το «ανέβασε κάθετα» που διάβασα χτες στο Έθνος: Ανέβασε κάθετα τους τόνους κατά του Τσίπρα, λέει για τον πρωθυπουργό. Προτιμώ το «ανέβασε κατακόρυφα». Εσείς τι λέτε;

* Και κλείνω με ένα ακόμα στιγμιότυπο σχετικό με το προχτεσινό ντιμπέιτ, μια απερίγραπτη ανακοίνωση, σαν αφίσα, που εκδόθηκε, όπως μου λένε, από τη νεολαία του κόμματος του κ. Τζήμερου. Απολαύστε, χωρίς άλλα δικά μου σχόλια:

Ή μάλλον ένα σχόλιo. Δεδομένου ότι το (un)educated αναφέρεται, αν δεν κάνω λάθος, ειδικώς στην εγκύκλια μόρφωση, το να εκτοξεύεται τέτοιος χαρακτηρισμός από τους θαυμαστές του πολιτικού που δεν μπόρεσε να πάρει πτυχίο μου φέρνει στο νου την παροιμία για το σπίτι του κρεμασμένου, ή, ακόμα πιο ταιριαστά, την αγγλική για εκείνους που μένουν σε γυάλινο σπίτι και δεν πρέπει να πετάνε πέτρες.

 

 

Advertisement