Μεζεδάκια πριν ανοίξουν οι κάλπες

Τελευταίο Σάββατο σήμερα πριν από τις εκλογές, αύριο το πρωί ανοίγουν οι κάλπες, εύλογος λοιπόν ο τίτλος που διάλεξα για τα σημερινά μεζεδάκια -και κάπως παρόμοιος ήταν κι ο τίτλος του αντίστοιχου άρθρου πριν από τις προηγούμενες εκλογές, του Ιουνίου 2012.

Το ιστολόγιο αναπόφευκτα παρασύρθηκε από το προεκλογικό κλίμα. Διοργανώσαμε άλλωστε και γκάλοπ των αναγνωστών του ιστολογίου. Βέβαια, κάποια στιγμή το πήραν είδηση τα φιλοχρυσαβγίτικα ιστολόγια τύπου Στόχου και παρατηρήθηκε συρροή ψηφοφόρων από τον φαιό λόχο. Κι επειδή σκοπός του γκάλοπ ήταν να διερευνήσει τις προθέσεις των φίλων και επισκεπτών του και όχι να μάθει πόσοι χρυσαβγίτες ξέρουν να χρησιμοποιούν τον Ανονιμάιζερ, αφαίρεσα την επιλογή της ΧΑ (όπως και του «άλλου κόμματος») από την ψηφοφορία. Η ψηφοφορία έληξε χτες, ψήφισαν 1471 φίλοι και έλαβον: ΣΥΡΙΖΑ 612 (41,6%), ΝΔ 115 (7,82%), Ποτάμι 105 (7,14%) και ακολουθούν οι υπόλοιποι. Το αυριανό αποτέλεσμα στις κάλπες θα απέχει πολύ από το «δικό μας» όσον αφορά τη ΝΔ, αλλά δεν ξέρω αν θα απέχει πάρα πολύ όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ.

* Δεν είναι όλα μας τα μεζεδάκια προεκλογικά, όμως. Έτσι, για να ξεκινήσουμε με ορντέβρ ένα θαλασσινό, φίλος αναρωτιέται αν είναι σωστός ο τίτλος άρθρου του HuffPost: Η θάλασσα ξέβρασε «καλαμάρι – γίγας» στο Κατάκολο ή αν θα έπρεπε να μπει στην αιτιατική πτώση. Τα πολυλεκτικά σύνθετα είναι βέβαια προβληματική περιοχή, και δεν ομοφωνούν οι διάφοροι μελετητές ως προς την κλίση τους, προσωπικά όμως προτιμώ να κλίνω κανονικά τα συστατικά τους μέρη, εκτός εξαιρέσεων. Έτσι, θα έβαζα: Η θάλασσα ξέβρασε καλαμάρι-γίγαντα, ή ακόμα καλύτερα: γιγαντιαίο/γιγάντιο καλαμάρι.

* Πάμε σε ένα εκλογικό. Μια από τις πάμπολλες καταγγελίες που έκανε εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ η Μαρία Σπυράκη (πριν βγει για να αγοράσει χαρτί υγείας σε τεράστιες ποσότητες) ήταν και η εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει να καταργήσει το ΑΣΕΠ και να αντικαταστήσει τις αξιοκρατικές προσλήψεις στο Δημόσιο με στρατό υμετέρων. Έτσι ανορθόγραφο το βρίσκω παντού, αλλά μάλλον στο πρακτορείο το χρεώνω το λάθος και όχι στην κ. Σπυράκη. Υμέτερος είναι το δικό σας παιδί, ημέτερος το παιδί το δικό μας, τεράστια η διαφορά.

* Η βουλή διαλύθηκε στις 29 Δεκεμβρίου (ή στις 30), αλλά στον λογαριασμό των βουλευτών είχε ήδη μπει η αποζημίωση του Ιανουαρίου κι έτσι τώρα καλούνται να επιστρέψουν το ποσό που καταβλήθηκε «αχρεωστήτως», όπως είναι ο καθιερωμένος όρος. Κι έτσι το γράφει το έγγραφο της Διεύθυνσης Οικονομικών της Βουλής, μόνο που τα Νέα (και άλλοι ιστότοποι) το υπερδιορθώνουν: αχρεωσΘήτως -θα τους φαίνεται πολύ μαλλιαρό το «στ».

Επί της ουσίας, για όσους βουλευτές επανεκλεγούν θα είναι εύκολη η ανάκτηση του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού. Για όσους αποτύχουν, αναρωτιέμαι ποιος μηχανισμός υπάρχει.

* Ενοχλητική ακλισιά από το ελληνικό τμήμα της Μπακάρντι: Τα ρούμι μας. Μπορεί το ουίσκι να το κρατάμε άκλιτο σε επίσημο ύφος (διότι στην καθομιλουμένη μια χαρά κλίνεται), αλλά το ουίσκι είναι  ξένη λέξη -το ρούμι μόνο στα ελληνικά λέγεται έτσι, σε καμιάν άλλη γλώσσα, οπότε το να αφήνεται άκλιτο είναι εντελώς αδικαιολόγητο. Το ρούμι, του ρουμιού και, χτες ήπια δυο ρούμια.

* Από τη διακαναλική συνέντευξη του Π. Καμμένου (την Τετάρτη 21.1): Η διαφυγή εγκεφάλων είναι το πιο ολέθριο υποπροϊόν της οικονομικής κρίσης. Δεν μου αρέσει το «υποπροϊόν», βλέπω όμως ότι έτσι μεταφράστηκε απόσπασμα από άρθρο της Γκάρντιαν πρόσφατα (π.χ. εδώ). Η αγγλική λέξη είναι by-product (the most pernicious byproduct, κάποτε βάζανε παύλα θαρρώ αλλά τώρα και οι Άγγλοι ψεύτισαν) που θα την απέδιδα παραπροϊόν ή παρενέργεια.

* Στις αυριανές εκλογές οι έδρες των περιφερειών υπολογίζονται με την απογραφή του 2011, οπότε κάποιες περιφέρειες χάνουν έδρες -τις πιο πολλές η Α΄ Αθηνών, που από 17 πάει στις 14 και θα είναι σφαγείο πρωτοκλασάτων σε όλα τα κόμματα (ελπίζω να βγει ο καλός μου φίλος Στέλιος Ελληνιάδης, που το 2012 ήταν επιλαχών: αξίζει την ψήφο σας, αν ψηφίζετε εκεί). Κάποιες άλλες κερδίζουν έδρες, π.χ. η Β΄Αθηνών, από 42 σε 44. Έδρα κερδίζει και μία παλιά μονοεδρική, η Θεσπρωτία, που γίνεται διεδρική. Και όχι δυεδρική, όπως τη γράφει το Βήμα.

* Μη κυριολεκτική κυριολεξία. Έχουμε γράψει για την μη κυριολεκτική χρήση του «κυριολεκτικά», αλλά σε πρόσφατο άρθρο της Καθημερινής η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο από τα εισαγωγικά: Κατοικοεδρεύουν [οι ξένοι δημοσιογράφοι] στα ξενοδοχεία στα πέριξ του Συντάγματος αλλά και του Μουσείου της Ακροπόλεως, ανάλογα πάντοτε με το budget, και «οργώνουν» κυριολεκτικά όλη την Αθήνα, ακολουθώντας υποψηφίους και ψηφοφόρους. Εδώ τα εισαγωγικά ήδη αναιρούν την κυριολεξία, οπότε μήπως νομιμοποιείται το «κυριολεκτικά» που ακολουθεί;

* Ένα προεκλογικό απόφευγμα. Συγνώμη για το δύσοσμο λινκ, αλλά κατά την παρουσίαση των ψηφοδελτίων Πειραιά της Χρυσής Αβγής, ο χρυσαβγίτης που έκανε την εισαγωγή τελείωσε την ομιλία του (αν αντέχετε τη βλέπετε εδώ) λέγοντας: Όπως είπε και ο Καβάφης: Ο πατριωτισμός είναι έμφυτος σε όλους, αλλά εγώ είμαι εθνικιστής.

Δεν έφτανε η κακοήθεια του Σαράντου Καργάκου που θέλησε να βγάλει φασίστα τον Καβάφη (και λέω «κακοήθεια», επειδή του έχει επισημανθεί ότι έκανε γκάφα και αρνείται να το αναγνωρίσει), έρχονται τώρα να τον μιάνουν οι νεοναζιστές, αποδίδοντάς του ένα ρητό που ποτέ δεν είπε.

Για την ιστορία, στις σκοτεινές γωνίες του Διαδικτύου το «ρητό» αυτό αποδίδεται στον Παλαμά -το ίδιο και στη Live-Pedia, αλλά χωρίς τεκμηρίωση. Προσωπικά, είμαι εξαιρετικά δύσπιστος, όσο κι αν στην εποχή του Παλαμά η λέξη «εθνικιστής» δεν ήταν τόσο αρνητικά φορτισμένη όσο σήμερα. Πάντως, ο Καβάφης δεν το είπε!

* Και θα τελειώσουμε με μη εκλογικά. Και πρώτα απ’ όλα, ένα ωραίο μεταφραστικό μαργαριτάρι, αν βέβαια είναι αυθεντική η φωτογραφία που μου έστειλαν, όπου οι αγκινάρες «αλά πολίτα» μεταφράζονται ala citizens!

* Το επόμενο το αντιγράφω κοπυπαστηδόν από το ηλεμήνυμα του φίλου που το έστειλε:

Γαργαλιστικό το θέμα στο in.gr, αλλά κι οι απαραίτητοι ευπρεπισμοί: Στο τέλος, «δεν μπορούσαν να διεξάγουν συμπεράσματα». Βλέπεις ο άνθρωποι να βγάλουν θέλαν τα συμπεράσματα αλλά τέτοια ποταπά ρήματα απαγορεύονται. Πήγαν να το ευπρεπίσουν σε εξάγουν (σιγά μην έγραφαν εξάξουν) αλλά δεν τους καλόκατσε και το ‘καναν διεξάγουν…

Το φάουλ βέβαια είναι διπλό. Να εξαγάγουν ή να συναγάγουν είναι το σωστό -ή να εξάξουν, αν προτιμάτε αναλογικούς τύπους.

* Και κλείνω με ένα… ξανασερβιρισμένο μεζεδάκι. Στη σελίδα 77 της χτεσινής Εφημερίδας των Συντακτών, ο κ. Χρήστος Κάτσικας έχει ολοσέλιδο άρθρο με τίτλο Γιατί «ξαναμαγεύεται» ο κόσμος, στο οποίο γράφει, μεταξύ άλλων: Πέντε αιώνες μετά το 1525, αφότου ο Παράκελσος, ένας από τους προδρόμους της σύγχρονης χημείας, μάζεψε όλους τους γιατρούς, φαρμακοποιούς και χημικούς της Βασιλείας και έβαλε φωτιά στα συγγράμματα του Γκάλεν, του Αβικένα και των άλλων πρωτοπόρων της αλχημείας...

Εδώ υπάρχουν δύο σοβαρά ζητήματα. Το ένα, ότι ο μυστηριώδης Γκάλεν, επιφανές μέλος της… Στρατιάς των Αγνώριστων, δεν είναι άλλος από τον Γαληνό, κορυφαία μορφή της ιατρικής του ελληνορωμαϊκού κόσμου (2ος αιώνας μΧ). Όταν είσαι Έλληνας και γράφεις στα ελληνικά είναι κωμικό να αφήνεις τον Γαληνό αμετάφραστο επειδή η πηγή απ’ όπου αντλείς το υλικό σου τον γράφει Galen. Αφήνω ότι είναι πολύ προβληματικός ο χαρακτηρισμός «πρωτοπόρος της αλχημείας» για τον Γαληνό.

Το δεύτερο, και ίσως σοβαρότερο: Ακριβώς τα ίδια πράγματα με τον Παράκελσο και τον… Γκαλέν τα είχαμε ξανασυζητήσει εδώ πριν από δύο χρόνια, όταν ο φίλος Βουλάγξ είχε εντοπίσει, πάλι στην Εφημερίδα των Συντακτών, άλλο άρθρο του κ. Κάτσικα. Δεν ξέρω αν όλο το άρθρο ήταν ίδιο, πάντως το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι κοπυπάστη. Κι επειδή το γκουγκλ είναι μαρτυριάρικο, ψάχνοντας μπορείτε να διαπιστώσετε ότι το ίδιο άρθρο ή τέλος πάντων πολύ όμοιο, με εκτενέστατο κοπυπάστωμα, είχε δημοσιευτεί από τον κ. Κάτσικα και στην Αυγή το 2010, αλλά και στα Νέα το 2011, όπου το είχε ψαρέψει και ο Λύκος της Στέπας και το είχε σχολιάσει εδώ. Συγκρίνετε να δείτε ομοιότητες και διαφορές.

Όπως μου γράφει άλλος φίλος, που μου το έστειλε: Τόσα χρόνια αντιγράφει και ματα-ξαναντιγράφει το ίδιο άρθρο, ακόμα να μάθει ποιος είναι ο Παράκελσος;;!! Πάλι τον βάζει να καίει «τα χειρόγραφα του Γκάλεν, του Αβικένα» και άλλων μυστικιστών και αλχημιστών! Και κανείς δε βρίσκεται να του εξηγήσει ποιος είναι ο «Γκάλεν», τουλάχιστον; Μα δεν έχει ούτε ένα φίλο στον κόσμο; Μα δεν υπάρχει ούτε ένας που να διαβάζει τα άρθρα του;

Από την πλευρά μου, επαναλαμβάνω την έκκληση που είχα κάνει την προηγούμενη φορά: αν είστε αρχισυντάκτης εφημερίδας και σας στείλουν ένα άρθρο για τον Παράκελσο και τον Γκάλεν, μην το δημοσιεύσετε!