Ο άγνωστος ποιητης Άχθος Αρούρης: Φυγή στην ελεύθερη Λέσβο
Posted by sarant στο 10 Μαρτίου, 2015
Εδώ και κάμποσο καιρό έχω αρχίσει να δημοσιεύω, κάθε δεύτερη Τρίτη, αποσπάσματα από το βιβλίο του πατέρα μου, του Δημήτρη Σαραντάκου, “Ο άγνωστος ποιητής Άχθος Αρούρης” (εκδ. Ερατώ, 1995, εξαντλημένο), που είναι μια βιογραφία του παππού μου, του Νίκου Σαραντάκου (1903-1977), ο οποίος είχε το ψευδώνυμο Άχθος Αρούρης (που είναι ομηρική έκφραση και σημαίνει ‘βάρος της γης’). Η σημερινή συνέχεια είναι η τριακοστή έβδομη. Η προηγούμενη συνέχεια βρίσκεται εδώ. Βρισκόμαστε πάντοτε στη Μυτιλήνη, στην Κατοχή, την άνοιξη του 1944. Είχαμε σταματήσει στο σημείο όπου οι Γερμανοί έχουν συλλάβει προληπτικά ως ομήρους, τα μέλη της Επιτροπής Ελέγχου των Φιλανθρωπικών Καταστημάτων, ανάμεσά τους και τον ποιητή, μαζί με τον αδελφικό του φίλο Χαράλαμπο Κανόνη.
Πρέπει να πω ότι τα επεισόδια της σημερινής συνέχειας, όπως και των επόμενων, τα έχει αφηγηθεί ξανά ο πατέρας μου, στο δικό του αυτοβιογραφικό αφήγημα «Εφτά ευτυχισμένα καλοκαίρια», που τμήματά του έχω παρουσιάσει εδώ -από άλλην οπτική γωνία βέβαια.
Έντεκα μέρες μετά τη σύλληψή τους, τη νύχτα της 3 προς 4 Απριλίου 1944, καταδρομείς του Ιερού Λόχου, του Ελληνικού Στρατού της Μέσης Ανατολής, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Ανδρέα Καλλίνσκη και τους λέσβιους αξιωματικούς Μίμη Γαληνό και Χρύσανθο Θερμιώτη, χτύπησαν την Γκεστάπο που ήταν εγκαταστημένη στην έπαυλη του Ηλιόπουλου, πάνω στην ακτή, σε μια θέση εξαιρετικά γραφική αλλά απολύτως ανυπεράσπιστη σε επίθεση από τη θάλασσα. Σκοτώθηκαν ο διοικητής της Χανς Βούντερλιχ, ο υπασπιστής του Νόσκε κι ο οδηγός τους. Οι καταδρομείς πήραν τα αρχεία της Γκεστάπο και απελευθέρωσαν τους κρατούμενους σ’αυτήν. Αλλο απόσπασμά τους χτύπησε το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης, στο Διδασκαλείο, σκότωσε τρεις από τους Γερμανούς της φρουράς και αφόπλισε τους έλληνες χωροφύλακες.
Οι καταδρομείς ανακοίνωσαν στους κρατούμενους ότι είναι ελεύθεροι. Εκείνοι ζήτησαν να τους πάρουν μαζί τους. Τους απάντησαν ότι αυτό ήταν αδύνατο για τεχνικούς λόγους. Τότε οι κρατούμενοι τους ζήτησαν όπλα ώστε να μπορέσουν φεύγοντας να υπερασπίσουν τη ζωή τους. Όμως ούτε όπλα περίσσευαν. Ύστερα από αυτό, με πρωτοβουλία του Κανόνη, αποφασίστηκε να μείνουν όλοι στο αφύλαχτο στρατόπεδο.
Οι Γερμανοί μετά την αποχώρηση των ιερολοχιτών συγκέντρωσαν όλους τους κρατούμενους στο υπόγειο της Ορτς Κομαντατούρ και άρχισαν να τους ανακρίνουν. Τα μεσάνυχτα της επομένης τούς κρατούσαν ακόμα και μάλιστα τα μέτρα φρούρησης και η συμπεριφορά τους ήταν τόσο άγρια, που οι κρατούμενοι φοβήθηκαν πως θα τους εκτελούσαν. Τελικά όμως τους ξαναπήγαν στο Στρατόπεδο.
Τις επόμενες μέρες οι Γερμανοί συμπτύχθηκαν μέσα στην πόλη. Η βίλα του Ηλιόπουλου εγκαταλείφθηκε και η Γκεστάπο εγκαταστάθηκε σε ένα οίκημα της οδού Βουρνάζων, απέναντι από την Αγροτική Τράπεζα. Το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης μεταφέρθηκε σε άλλο κτίριο δίπλα στον κινηματόγραφο Ορφέα. Οι Γερμανοί επιτάξανε επίσης το Γυμνάσιο, την Αγροτική Τράπεζα και άλλα γειτονικά κτίρια της οδού Βουρνάζων. Μπήκε θέμα αποσυμφόρησης του Στρατοπέδου. Ορισμένοι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη και άλλοι απολύθηκαν. Στις 25 Μαΐου, με την ευκαιρία των γενεθλίων του Χίτλερ, οι Γερμανοί απέλυσαν και τους ομήρους που είχαν συλλάβει δυο μήνες πριν.
Ο Σαραντάκος με τον Κανόνη και τον Βαρκάρη ξαναγύρισαν στην υπηρεσία τους στην Τράπεζα και οι δύο πρώτοι ξαναμάζεψαν την εξεταστική επιτροπή, που όλο αυτό το διάστημα είχε σταματήσει να λειτουργεί. Ταυτόχρονα, με εντολή της Οργάνωσης και σε συνεργασία με άλλους εαμίτες, όπως ο Μιχάλης Βαΐτης, Γιώργος Σκαλτσούνης, Στρατής Μουφλουζέλης κ.ά., πρωτοστάτησαν στη σύγκληση πλατιάς σύσκεψης για τον επισιτισμό, που έγινε μέσα στην Εθνική Τράπεζα.
Το χειμώνα του ’43-’44 η επισιτιστική κατάσταση του νησιού είχε επιδεινωθεί απότομα. Τώρα όμως η αγωνιστική διάθεση του λαού ήταν πολύ ανεβασμένη, υπήρχε και η Οργάνωση, που έλειπε το χειμώνα του ’41 -’42 κι έτσι άρχισαν λαϊκές συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες, με κύριο αίτημα το άνοιγμα των αποθηκών των μαυραγοριτών και τη διανομή τροφίμων στους πεινασμένους. Ο απόηχος όλης αυτής της δυσαρέσκειας έφτασε ως τη Νομαρχία και τις άλλες υπηρεσίες και τελικά ο Νομάρχης δέχτηκε τη σύγκληση αυτής της σύσκεψης, που πήρε πλατύ χαρακτήρα, αφού συμμετείχαν εκπρόσωποι του Δήμου, της Χωροφυλακής, του Εμπορικού Επιμελητηρίου, του Εργατικού Κέντρου, του Δικηγορικού Συλλόγου, των Συλλόγων των Τραπεζικών και άλλων υπαλλήλων.
Στη σύσκεψη, που κράτησε πάνω από τρεις ώρες και στην οποία πήραν μέρος πάνω από εκατό άτομα, ενώ πολύ περισσότερα ήταν συγκεντρωμένα έξω από το κτίριο, ο προεδρεύων εκπρόσωπος της Νομαρχίας προσπάθησε να εκτονώσει τη λαϊκή αγανάκτηση με την παραπομπή του θέματος για μελέτη σε ολιγομελή επιτροπή που εντός μηνός θα υπέβαλλε συγκεκριμένες λύσεις. Η πλειοψηφία όμως των συγκεντρωμένων, με πρωτοβουλία του εαμίτη δικηγόρου Γιώργου Γιαλούρη, απαίτησαν το άμεσο άνοιγμα των αποθηκών των μαυραγοριτών. Κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης η επαναστατική αυτή και πρωτοφανής στα χρονικά ενέργεια μπήκε σε άμεση εφαρμογή και ως τις νυχτερινές ώρες είχαν ανοιχτεί αρκετές αποθήκες, είχε καταγραφεί λεπτομερώς το περιεχόμενό τους και τις επόμενες μέρες έγιναν αρκετές διανομές.
Παράλληλα, από τη σύσκεψη εξελέγη Επιτροπή Επισιτισμού, που την αποτελούσαν οι Γ ιώργος Βενέτης, τραπεζικός, Μιχάλης Βαΐτης, αρτεργάτης-συνδικαλιστής, Μιχάλης Σάββας, ράφτης, και Στρατής Μουφλουζέλης, εργάτης γης-συνδικαλιστής, υπό την προεδρία εκπροσώπου της Νομαρχίας, η οποία λειτούργησε σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής.
Τόσο η επαναλειτουργία της επιτροπής ελέγχου των Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων, όσο και η σύσκεψη και η συγκρότηση της Επιτροπής Επισιτισμού, ενόχλησαν πολλούς. Έγιναν καταγγελίες στην Γκεστάπο για τον επαναστατικό και αντιγερμανικό χαρακτήρα τους και μεθοδεύτηκε η σύλληψη των πρωταίτιων. Ο Γιαλούρης πέρασε αμέσως στην παρανομία. Τον ακολούθησε ο Κανόνης, που ανέλαβε την καθοδήγηση των οργανώσεων του κομμουνιστικού κόμματος του δυτικού τμήματος της Λέσβου. Αρχές Ιουνίου η Οργάνωση έδωσε εντολή και στον Σαραντάκο να ετοιμαστεί για να βγει στο βουνό.
Ο ποιητής με το γιο του έφυγαν το βράδυ 18 Ιουνίου με τα πόδια και πεζοπορώντας όλη τη νύχτα έφτασαν το άλλο πρωί στην Αγία Παρασκευή όπου, κατά ευτυχή συγκυρία, στα ΤΤΤ της κωμόπολης υπηρετούσε ο σύγγαμβρός του ο Γιώργος ο Μίσσιος, στο σπίτι του οποίου φιλοξενήθηκε. Δυο μέρες μετά ήρθαν με βοϊδάμαξα (το μόνο συγκοινωνιακό μέσο τότε), η Ελένη με την Ευανθούλα. Τον Προκόπη τον άφηοαν στη φροντίδα του Αντρέα. Εδώ βρέθηκαν σε τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα. Το χωριό και όλη η γύρω ύπαιθρος ήταν ουσιαστικά ελεύθερη περιοχή. Αλλωστε διεθνώς τα γεγονότα επιταχύνονταν. Έγινε η απόβαση στη Νορμανδία. Ο Κόκκινος Στρατός είχε φτάσει στα σύνορα της Ρουμανίας και είχε μπει στην Πολωνία κυνηγώντας τους χιτλερικούς. Έγινε απόπειρα κατά του Χίτλερ!
Τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα είχαν την αντανάκλασή τους και στη Λέσβο. Στις 20 Ιουνίου έγινε στην Καλλονή, που ο κάμπος της ήταν ο σιτοβολώνας του νησιού, μεγάλη διαδήλωση των ακτημόνων εργατών γης. Η Χωροφυλακή, ενισχυμένη με απόσπασμα που ήρθε από τη Μυτιλήνη με επικεφαλής τον μοίραρχο Γεωργόπουλο, διέλυσε τη διαδήλωση πυροβολώντας στο ψαχνό. Σκοτώθηκε ένας διαδηλωτής και τραυματίστηκαν τέσσερις. Ο Γεωργόπουλος προσπάθησε να δικαιολογήσει την πράξη του στους Γερμανούς, αναφέροντας ότι η διαδήλωση είχε αντιγερμανικό χαρακτήρα, εκείνοι όμως από δικές τους πηγές εξακρίβωσαν ότι τα αίτια της διαδήλωσης ήταν οικονομικά (οι ετεροβαρείς υπέρ των μεγαλοκτηματιών συμφωνίες μοιράσματος της σοδιάς) και του ζήτησαν εξηγήσεις. Ο Γεωργόπουλος φοβούμενος ότι θα γινόταν εξιλαστήριο θύμα κρύφτηκε σε σπίτι φίλου του και προσπάθησε να πετύχει επαφή με την Οργάνωση. Το ΕΑΜ όμως τον συνέλαβε και τον πέρασε από ανταρτοδικείο που τον καταδίκασε σε θάνατο.
Μετά την εκτέλεση του Γεωργόπουλου, στη λεσβιακή ύπαιθρο καταλύθηκαν οι κατοχικές αρχές. Η Χωροφυλακή αφοπλίσθηκε και την τήρηση της τάξης ανέλαβε η νεοσύστατη Εθνική Πολιτοφυλακή. Αρκετοί χωροφύλακες προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ ή στην Πολιτοφυλακή κι άλλοι παραμείναν στα χωριά τους ιδιωτεύοντας. Στα κεφαλοχώρια, (ακόμα και σε εκείνα, όπως ο Μόλυβος ή το Πλωμάρι, όπου υπήρχαν γερμανικές φρουρές!) συγκροτήθηκαν Λαϊκά Δικαστήρια, νεογέννητος θεσμός που λειτούργησε με εξαιρετική επιτυχία και γρήγορα έγινε πολύ δημοφιλής.
Στην περιοχή της Καλλονής το ΕΑΜ προχώρησε στη διανομή ενός πολύ μεγάλου ανταλλάξιμου κτήματος, που το διαχειριζόταν η Αγροτική Τράπεζα αλλά το εκμεταλλευόταν μια μικρή ομάδα μεγαλοκτηματιών, στους ακτήμονεςτης περιοχής. Στη διανομή του κτήματος τις απαιτούμενες ενέργειες έκαναν ο Χαράλαμπος Κανόνης με τον Δεσπότη Διονύσιο.
Στην Αγία Παρασκευή, που έγινε η ουσιαστική πρωτεύουσα της Ελεύθερης Λέσβου, είχε συγκεντρωθεί ολόκληρη η εαμική ηγεσία του νησιού και στις παρυφές του χωριού είχε εγκατασταθεί το Έμπεδο του ΕΛΑΣ. Τέλη Ιουλίου έφτασε στην Αγία Παρασκευή ο εκπρόσωπος της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ, Παύλος Οικονόμου [ψευδώνυμο του αθηναίου δικηγόρου Σταμάτη Καββαδία], ο οποίος εντυπωσιάστηκε από την άρτια οργάνωση των λαϊκών θεσμών και το υψηλό αγωνιστικό φρόνημα του λεσβιακού λαού. Με τον Παύλο Οικονόμου ο ποιητής είχε πολλές συζητήσεις διψώντας για νέα από την ηπειρωτική Ελλάδα. Ο εκπρόσωπος του ΕΑΜ, που στη Στερεά και την Εύβοια είχε δει την πιο άγρια μορφή γερμανικών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων και την αποτρόπαιη δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας, έβρισκε ειδυλλιακή την κατάσταση στην Ελεύθερη Λέσβο, μολονότι και εδώ δεν έλειψαν οι γερμανικές επιδρομές.
Για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της περιοχής Καλλονής-Αγίας Παρασκευής στην Αντίσταση είχαν τις πληροφορίες τους οι Γερμανοί, οι οποίοι στις 23 Αυγούστου έκαναν επιδρομή εναντίον των δύο κωμοπόλεων, που τις βρήκαν όμως άδειες από τους κατοίκους τους. Σκότωσαν πάντως δύο ηλικιωμένους που δεν είχαν φύγει, τον Σ. Κολίκα στην Αγία Παρασκευή και τον Ν. Λογιώτατο στην Καλλονή και λεηλάτησαν πολλά σπίτια.
Στο διάστημα της παραμονής του στην Αγία Παρασκευή ο Σαραντάκος ασχολήθηκε με διαφωτιστική δουλειά, πηγαίνοντας και μιλώντας σε συγκεντρώσεις και στα διπλανά χωριά Κλομιδάδο, Ψηλομέτωπο, Στύψη κ.ά. Είχε επίσης πολλές κατ’ ιδίαν συζητήσεις με το Δεσπότη, «τον μόνο κληρικό που δέχτηκε να φιλήσει με σεβασμό το χέρι του», όπως έλεγε. Εκείνο τον καιρό ο Δεσπότης Διονύσιος είχε προσχωρήσει στο ΕΑΜ και είχε αναγορευθεί πρόεδρός του. Ο Διονύσιος είχε διαμορφώσει μια χριστιανο-κομμουνιστική κοσμοθεωρία κι ο Σαραντάκος τού πρότεινε να διαβάσει όσα έγραψε ο Ένγκελς για τον κοινωνικό πυρήνα του Χριστιανισμού.
Στις 3 Σεπτεμβρίου πιάστηκε από τον ΕΛΑΣ ο άλλος Δεσπότης, ο Ιάκωβος, κατά τη μετάβασή του στο θέρετρο της Αχλαδερής. Ο κρατούμενος οδηγήθηκε στην Αγία Παρασκευή. Ο άλλοτε υπερόπτης και αγέρωχος ρασοφόρος είχε χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και θάρρους και εκλιπαρούσε την επιείκεια της εαμικής ηγεσίας, η οποία του συμπεριφέρθηκε μεγαλόκαρδα και με απόλυτο σεβασμό στο σχήμα του. Ο Ιάκωβος έμεινε υπό περιορισμό σε κάποιο σπίτι, πιο πολύ για να προστατευτεί από τη λαϊκήν οργή. [Τη μεγαλοψυχία του ΕΑΜ την ανταπέδωσε, όταν ξανάρθε στα πράγματα, με διώξεις όλων όσους συνάντησε κατά τη βραχύχρονη κράτησή του].
Στις 9 Σεπτεμβρίου, στην κεντρική πλατεία της Αγίας Παρασκευής, έγινε η ορκωμοσία του 22ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ από τον Δεσπότη Διονύσιο. Μίλησε ο εκπρόσωπος της Κ.Ε. του ΕΑΜ Παύλος Οικονόμου. Την επομένη οι Γερμανοί εκκένωσαν τη Λέσβο. Η εξαφάνιση της εξουσίας του κατακτητή δε συνοδεύτηκε από λεηλασίες, αντεκδικήσεις και άλλα έκτροπα, που πολλοί φοβόντουσαν, γιατί αμέσως εμφανίστηκε η εαμική εξουσία. Ταυτόχρονα με την αποχώρηση των Γερμανών, αποσπάσματα της Πολιτοφυλακής κατελάμβαναν επίκαιρα σημεία της πόλης, αφοπλίζοντας μικροσυμμορίες κακοποιών που είχαν ετοιμαστεί να λεηλατήσουν τις αποθήκες των Γερμανών και τα σπίτια των πλουσίων. Μετά την πλήρη αποχώρηση των Γερμανών ο ΕΛΑΣ κατέλαβε τη βάση τους στον Καρατεπέ, ενώ η Πολιτοφυλακή προχώρησε στις προγραμματισμένες συλλήψεις των επιφανέστερων συνεργατών του κατακτητή. Το βράδυ, το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού συγκεντρώθηκε στην προκυμαία, μπροστά στο Δημαρχείο, όπου μίλησε εκ μέρους του ΕΑΜ ο Γιώργος Γιαλούρης. Την επομένη συγκροτημένα, πειθαρχημένα και ένστολα τμήματα του ΕΛΑΣ μπήκαν θριαμβευτικά στην πόλη, ενώ ο κόσμος παραληρούσε από ενθουσιασμό.
Γς said
Καλημέρα
Εκτακτο Ανακοινωθέν
Διαβάζω εδώ ότι η Τουρκία δεσμεύει περιοχές σε Θερμαϊκό, Νότιο Ευβοϊκό και Ιόνιο για ασκήσεις!
Κατόπιν αυτού ο Γς αναδιπλώνεται. Εγκαταλείπει το προκεχωρημένο πρατήριο του απέναντι από την Μακρόνησο και επιστρέφει στα πάτρια εδάφη.
Από τούδε και στο εξής θα σας ενημερώνω από τη Ραφήνα, για τις κινήσεις του εχθρικού στόλου στο Νότιο Ευβοϊκό [Νο 5, στον συνημμένο χάρτη]
Γς said
Και τώρα Μπίζνες εζ γιούζουολ.
Κουνελόγατος said
Καλημέρα.
Από την Αγία Παρασκευή είναι ο -πρώην ευτυχώς- υπουργός Αθανασίου και ο δημοσιογράφος Βαξεβάνης ή είναι ιδέα μου;
Ωραίες μέρες, δύσκολες αλλά ωραίες.
Δύτης των νιπτήρων said
Να βάλουμε και την οπτική γωνία του παιδιού 🙂
https://sarantakos.wordpress.com/2012/09/26/7kalokairia-18/
https://sarantakos.wordpress.com/2012/10/09/7kalokairia-19/
https://sarantakos.wordpress.com/2012/10/23/7kalokairia-20/
https://sarantakos.wordpress.com/2012/11/06/7kalokairia-21/
https://sarantakos.wordpress.com/2012/11/20/7kalokairia-22/
https://sarantakos.wordpress.com/2012/12/04/7kalokairia-23/
https://sarantakos.wordpress.com/2012/12/17/7kalokairia-24/
https://sarantakos.wordpress.com/2013/01/03/7kalokairia-25/
Ελπίζω να μην το φάει η σπαμοπαγίδα με τόσους λίκνους!
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ από τα πρώτα σχόλια!
3: Ναι, και η ανώτατη δικαστικός που έλεγε ο Μπαλτάκος στον Κασιδιάρη (Γκουτζαμάνη θαρρώ), κάπου από εκεί είναι.
4: Α μπράβο -και δεν το τσάκωσε η παγίδα.
Παναγιώτης Κ. said
Μου κόπηκε η διάθεση να κάνω προβολή του αναγνώσματος στο σήμερα.
Ήθελα να αναφερθώ στη σύνδεση των αστικών κέντρων π.χ της Αθήνας με την περιφέρεια, μέσω των Αδελφοτήτων και των Συλλόγων που δραστηριοποιούνται στα αστικά κέντρα και ενδιαφέρονται ζωηρά και αποτελεσματικά για τον τόπ καταγωγής των μελών τους.
cronopiusa said
Καλή σας μέρα,
πολύ καλή για να σηκώσει το ηθικό μας η σημερινή ανάρτηση
Εμπρός στρατιωτίνες
τζουμ τριαλαρό
και οι ναυτικίνες
τζουμ τριαλαρό
στα ύψη οι πιλοτίνες
τζουμ τριαλαρό
Εμπρός στρατιωτίνες
τζουμ τριαλαρό
Οι Φανταρίνες
Πάνος με πεζά said
@ 1 : E δεν το λες και «απέναντι από τη Μακρόνησο», λίγο πάνω είσαι. Πάνω από το ΑΕΤΟ, πάνω από το ΒΕΤΟ… (Πόρτο 9;)
Σκύλος της Β.Κ. said
Νικοκύρη, μου θύμισες τη Λέσβο που γνώρισα στη θητεία μου. Γεωγραφικά, εννοώ, όχι χρονολογικά!
ΥΓ διορθωσούλα από τον δαίμονα του πληκτρολογίου:
«και στις παρυφές του χωριού είχε εγκατασταθεί το Έμπεδο του ΕΑΑΣ.» –> ΕΛΑΣ
Γς said
8:
Ναί. Πόρτο Νάιν.
😉
Γς said
Και μια διόρθωση, αβλεψία:
>του εαμίτη δικηγόρου Γιοόργου Γιαλούρη
Γιώργου;
Και μια παράλειψη:
>Αλλωστε διεθνώς τα γεγονότα επιτα-χύνονταν. Έγινε η απόβαση στη Νορμανδία.
Γς Ντέι: Γεννήθηκε. 2 Ιουνίου 1944
Ντι Ντέι: Απόβαση Νορμανδίας. 6 Ιουνίου 1944
Καλά δεν μιλάω άλλο
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα και τις διορθωσούλες, τα έχει αυτά το Οσιάρ.
11: Συνδέονται άμεσα τα δύο γεγονότα, ε;
Γς said
12 β:
Βέβαια. Υπήρχε τηλεφωνική σύνδεση Ντάουνινγκ Στριτ και Μαιευτηρίου Ελενας. Μυστική.Κάτω απ τη μύτη των Γερμανών
atheofobos said
1Γς
Από το Πόρτο εννιά αυτό που θα έβλεπες καλά θα ήταν πριν μερικά χρόνια το καράβι στην ξέρα πριν να βυθιστεί τελικά.
Μπορείς πάντως να πας χωρίς τύψεις στην Ραφίνα όπου μπορείς να συναντήσεις σε κανένα ταβερνάκι και τον σύζυγο της χειρουργού, γιατί τα στενά της Μακρονήσου τα φυλάω εγώ που είμαι κοντά στον φάρο του Κάβου Φονιά .
ΤΟ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ ΕΡΕΙΠΙΟ ΤΟΥ ΦΑΡΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΒΟ ΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΥΡΙΟΥ. ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙ΄ΑΥΤΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΡΙΝΟΥΣ ΦΑΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
http://www.atheofobos2.blogspot.gr/2014/12/blog-post_6.html
Ηλεφούφουτος said
«Έντεκα μέρες μετά τη σύλληψή τους, …, χτύπησαν την Γκεστάπο »
Προφανώς οι συλληφθέντες δεν ήσαν οι καταδρομείς. Χρειάζεται μία σύνδεση με τα προηγούμενα.
sarant said
15 Ε ναι, αλλά λέω στην εισαγωγή ότι σταματήσαμε εκεί που τους έχουν συλλάβει ομήρους.
14 Σε ένα του Λουντέμη δεν λέει κάτι για τον φάρο αυτόν; Ή το φαντάστηκα;
Αγγελος said
«Στις 25 Μαΐου, με την ευκαιρία των γενεθλίων του Χίτλερ…»
Μα τα γενέθλια του Χίτλερ δεν ήταν στις 20 Απριλίου;
Επίσης, υποθέτω ότι τα αναγνώσματα που σύστησε ο Αχθος Αρούρης στο Δεσπότη αφορούσαν τον κοινΩΝικό και όχι κοινΟΤικό πυρήνα του Χριστιανισμού.
(Για να βλέπεις πόσο προσεχτικά σε διαβάζουμε!)
Πάνος με πεζά said
@ 16 : Ο φάρος αυτός ίσως σήμερα δεν έχει λόγο ύπαρξης. Παλιότερα (προπολεμικά;) κάποιοι θαρραλέοι καπετάνιοι, για να κερδίσουν μίλια, πέρναγαν μέσα από το στενό της Μακρονήσου,αλλά και πιο πριν, μέσα από τον Πάτροκλο.

Βέβαια μετά ορίστηκαν σαφώς οι ρότες, κι έτσι τώρα όποι περνούν ανοιχτά του Φάρου της Μακρονήσου,που λέγεται και «Αγγάλιστρος».
atheofobos said
16
Για τον Λουντέμη δεν ξέρω.
Μήπως η φράση ΤΟ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ ΕΡΕΙΠΙΟ ΤΟΥ ΦΑΡΟΥ… σου θύμισε τον στίχο:
Στα χαλασμένα καταφύγιά μου
Στους γκρεμισμένους μου φάρους
Στους τοίχους της ανίας μου
Γράφω τ’ όνομά σου
από το εξαιρετικό ποίημα του Πωλ Ελυάρ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ(1945) ;
Μου το είχαν στείλει με e-mail όταν είχα γράψει για τον φάρο και
αξίζει να το διαβάσει κανείς ολόκληρο όπως και να το ακούσει στα γαλλικά από τον αξέχαστο Gérard Philipe.
http://www.poiein.gr/archives/17905/index.html
Γς said
Ναι. Ετσι είναι.
Πολύ ωραίο το άρθρο σου.
Πολύ ωραίο και το μπλόγκ σου.
Πολλά θαυμάσια ιστολόγια εδώ μέσα.
Το δικό σου όμως είναι το πιο ΄κοντινό΄ μου.
Φάροι.
Και θυμήθηκα το φίλο μου, τον συνάδελφο Γιούρι από την Αγιοπετρούπολη που φιλοξενήσαμε και που περάσαμε μια ολόκληρη νύχτα μιλώντας για τους φάρους και τη ζωή του Νικολάι Φιλοσοφόφ, του Ρώσου Ναύαρχου που έγινε απλώς φαροφύλακας στην Ελλάδα.
[Εδώ και εδώ στη σελίδα 28]
Γς said
20:
ήταν για τον Αθεόφοβο στο 14
atheofobos said
18
Αν διαβάσεις το ποστ μου θα καταλάβεις ότι ο φάρος του κάβου Φονιά είναι στο ακρωτήρι που βρίσκεται μεταξύ του κόλπου της Πούντα Ζέζα και το κόλπου που βρίσκεται η OLYMPIC MARINE.
Ο φάρος Αγγάλιστρος βρίσκεται στο νότιο άκρο της Μακρονήσου.
Όσο για την διέλευση στο στενό της Μακρονήσου, δηλαδή μεταξύ του νησιού και της στεριάς, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα γιατί το βάθος του είναι πάνω από 20 μέτρα.
Σήμερα μάλιστα τακτικά το περνάνε τεράστια κρουαζιερόπλοια που πιάνουν στο λιμάνι του Λαυρίου.
Πάνος με πεζά said
@ 22 : Μα δε λέω ότι είναι ο ίδιος φάρος. Και φυσικά, οι μικρότεροι φάροι υπάρχουν πάντα κι εξυπηρετούν κρουαζιερόπλοια. Αλλά παλιότερα σίγουρα περνούσαν και μεγάλα πλοία (από Πειραιά, εννοώντας), όπως σου περιέγραψα, από εμπειρία παλιού καπετάνιου. Ενώ τώρα όλες οι ρότες είναι ανοιχτά της Μακρονήσου, φυσικά και για τα καράβια που επιστρέφουν στο Λαύριο : καβατζάρουν τον Αγγάλιστρο από τα νότια.
spiral architect said
Περάσαμε στα δύσκολα.
Με μια αργοπορημένη καλημέρα και ανάγνωση. 🙂
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
17: Αχ αυτό το ωμέγα, το οσιάρ το μπερδεύει πάντα, ευχαριστώ!
Μου ανοίξατε την όρεξη να πάω σ’ αυτό τον φάρο…
Πάνος με πεζά said
@ 25 : Λίγο πιο πάνω από το φάρο ήταν οι εγκαταστάσεις των ΣΦΑ = Στρατιωτικών Φυλακών Αυλώνα, που μεταφέρθηκαν στη Μακρόνησο και γίναν «Στρατιωτικές Φυλακές Αττικής». Θα σου πάρει πάντως κάμποση ώρα να κατέβεις εκεί από το σημείο που δένει συνήθως το πλοιάριο (~4km).
stratosbg said
Reblogged this on a hairless ape.
aerosol said
Θαυμάσια ανάρτηση όπως όλες της σειράς αυτής.
Ο Στρατής Μουφλουζέλης είναι συγγενής του Γιώργου του ρεμπέτη;
Μπράβο σε Γς, Αθεόφοβο και Πάνο για τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες με τους φάρους.
[Είναι λίγο παράδοξο αλλά η δική μου αγάπη για τους φάρους ξεκίνησε από Μίκυ Μάους και μια παλιά ιστορία -πιστεύω του Καρλ Μπαρκς- για μια καταιγίδα στον φάρο της Λιμνούπολης. Θα ήμουν 6-7 χρονών…]
Πέπε said
@17:
20 Απριλίου. Αυτή η πληροφορία έγινε ξαφνικά της μόδας, μόλις ανακοινώθηκε ότι εκείνη την ημερομηνία θα ξεκινήσει η δίκη της Χρυσής Αυγής.
sarant said
28 Κι εγώ έχω αναρωτηθεί, αλλά δεν ξέρω την απάντηση.
17-29: Καλά λέτε. Μήπως η αμνηστια δόθηκε αργότερα αλλά προς τιμήν των γενεθλίων;
gpointofview said
Ωραίος ο παπούς, σε μια στιγμή της περιγραφής νόμιζα πως θα πεταχθει ο Γιώργος Θαλάσσης, το θρυλικό παιδί-φάντασμα αλλά αντ’ αυτού…ελασίτες
Οσον αφορά τους φάρους, το μια σταλιά νησάκι που προτιμάω για μπάνιο και λοιπά έχει ένα σύγχρονο φάρο τοποθετημένο στα ερείπια του παλιού πέτρινου
Δημητρης said
Το σημερινό κείμενο έχει μια επικαιρότητα, ή μου φαίνεται;
sarant said
32 Έχει; Πάντως τα άρθρα αυτά μπαίνουν κάθε δεύτερη Τρίτη.
atheofobos said
20
Βλέποντας την ημερομηνία γέννησης στο 11 μπορώ να καταλάβω γιατί τα ιστολόγια μας είναι κοντά!
26
Στο ποστ μου ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ ,στο οποίο γράφω για τα άγνωστα στους περισσότερους θέατρα που υπάρχουν στην Μακρόνησο, υπάρχει και ο χάρτης της που δείχνει που ακριβώς ήταν οι ΣΦΑ στις οποίες κρατούμενος ήταν και Σαράφης.
Στον όμορφο δε κολπίσκο που είναι εκεί κοντά είναι και τα ερείπια της βίλας που είχαν κτίσει για τον διοικητή με θέα τον ναό του Σουνίου ώστε να μην τον πιάνουν και οι βοριάδες.
http://atheofobos2.blogspot.gr/2013/09/blog-post_26.html
Δημητρης said
33 Εννοώ επικαιρότητα ως προς τα, Γερμανοί κατακτητές, απειλές, αποθήκες μαυραγοριτών κλπ. Κάποιος Βαρουφέλης στην αντίσταση, ίσως θα κόλλαγε (χαμόγελο)
sarant said
Eυχαριστώ για τα νεότερα!
33: Το κατάλαβα 🙂
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Στην Μακρόνησο υπάρχουν και τέσσερα αρχαία ναυάγια, σε προσβάσιμο βάθος 35-50 μέτρων. Είναι πολύ δυνατή εμπειρία να αντικρίζεις τους διάσπαρτους αμφορείς απο τον 2ο αιώνα π.χ, όσοι αγαπάτε τον βυθό, αξίζει να τα επισκεφθείτε. Για όσους δεν έχουν σχέση με την αυτόνομη κατάδυση και θα ήθελαν να αποκτήσουν, λίγο έξω απο το Λαύριο προς Σούνιο, είναι η σχολή καταδύσεων του φίλου και πολύ καλού αυτοδύτη Κώστα Θωκταρίδη, μεγάλος γνώστης του βυθού, και καταπληκτικός άνθρωπος.
Υ.Γ – Συγνώμη Νίκο για την διαφήμιση, αλλά είναι για καλό.
Σκύλος της Β.Κ. said
Ο οποίος daredevil Κώστας Θωκταρίδης…
http://www.lifo.gr/team/gnomes/55961
Γς said
Ωχ βαρέθηκα!
Ολοι, παντού το λένε στραβά:
«Βαφτίζουν το ψάρι κρέας»
Γς said
34:
Προς θεού,
Δεν συνέκρινα ιστολόγια [μακάρι να είχα κάτι ανάλογο].
Εννοούσα «κοντινό» ιδίως για τον τρόπο που κ εγώ θα ήθελα να κοροϊδεύω πρόσωπα και πράγματα.
sarant said
37 Ελεύθερα, φίλος του πατέρα μου ήταν ο πατέρας του (ή ο ίδιος είναι; τα έχω μπερδέψει)
leonicos said
@14 Αθεόφοβε, άλλη μια φρά σε απόλαυσα σήμερα.
Ο Γς ο γέρος, με περνάει.. ου!!!!! (2 μήνς; κι 9 μέρες)
leonicos said
Άκουσα ότι είχε ντυθεί στο χακί πριν φύγουν οι γερμανοί. Αληθεύει;
γμάλλος said
Κλομιδάδος. Δεν το ήξερα έτσι. Το έψαξα κι είδα πως είναι η (όντως κοντινή) Νάπη. Προφανώς παλιό όνομα που δεν το έχω ακούσει (σ’ αντίθεση με την παραδιπλανή Πελόπη, πρώην Γέλοια κι οι κάτοικοι Γελαγώτες ενώ υπάρχουν κι οι Γεραγώτες, απ’ τη Γέρα 🙂 ).
sarant said
Τα Γέλοια είχαν, λέει, μετονομαστεί επειδή ο Γ. Παπανδρέου, όταν ήταν νομάρχης ή βουλευτής του νομού, είχε ειρωνευτεί το «Κοινότης Γελοίων»
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Τόσο μακρινά,τόσο κοντινά όλα.
>>το άμεσο άνοιγμα των αποθηκών των μαυραγοριτών
Aχρείαστο νάναι αλλά να το κρατήσουμε και το σημερινό στο νου μας.Για όλα του αλλά κυρίως για την οργάνωση και την αποφασιστικότητα να δώσουν λύσεις επισίτισης του πεινασμένου κόσμου.Θα ήθελα και κανα όνομα μαυραγορίτη να ρίξω καμιά κατάρα στα κόκαλά του.
Κι ο Χαράλαμπος Κανόνης,πάλι εδώ,να κολλάει ένσημα στο τεφτέρι του μελλούμενου φριχτού θανάτου του.Κρητικός από τη Σητεία είχαμε πει που μετατέθηκε κι εκείνος στη Μυτιλήνη μετά το φίλο του το Νίκο Σαραντάκο,δεν τα μπέρδεψα;
ΕΦΗ ΕΦΗ said
44. Γεραγώτες, απ’ τη Γέρα,
Η μικρανεψιά του Καβάφη, Μαρίνα Βαλιέρι ζει στον Παπάδο Γέρας (θυμόμουνα από ένα ντοκιμαντέρ ότι ζει στη Γέρα και μου έκανε κλικ τώρα η αναφορά). Στις ιδιαίτερους ανθρώπους που συνδέονται με το νησί και έχει μια τόσο ξεχωριστή προσωπική ιστορία εκτός της συγγένειας με τον Καβάφη.
http://www.poiein.gr/archives/24298
Pedis said
Ζωντανή και διδακτική περιγραφή.
«ενώ η Πολιτοφυλακή προχώρησε στις προγραμματισμένες συλλήψεις των επιφανέστερων συνεργατών του κατακτητή.»
Πρόλαβε και τους έσωσε ο παπατζής; (θα μου λυθεί στο επόμενο η απορία;)
«Ο κρατούμενος οδηγήθηκε στην Αγία Παρασκευή. Ο άλλοτε υπερόπτης και αγέρωχος ρασοφόρος είχε χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και θάρρους και εκλιπαρούσε την επιείκεια της εαμικής ηγεσίας, η οποία του συμπεριφέρθηκε μεγαλόκαρδα και με απόλυτο σεβασμό στο σχήμα του. Ο Ιάκωβος έμεινε υπό περιορισμό σε κάποιο σπίτι, πιο πολύ για να προστατευτεί από τη λαϊκήν οργή. [Τη μεγαλοψυχία του ΕΑΜ την ανταπέδωσε, όταν ξανάρθε στα πράγματα, με διώξεις όλων όσους συνάντησε κατά τη βραχύχρονη κράτησή του].»
Τι άλλο να περίμεναν από έναν χέστη! (Μεγάλο λάθος η μεγαλοψυχία σε τέτοιες «κλασικές» περιπώσεις … πληρώνεται με το αντίθετό της)
Γς said
43 @ Λεώ
>άκουσα ότι είχε ντυθεί στο χακί πριν φύγουν οι γερμανοί.
Ηταν τυλιγμένος στις φασκιές, σαν μούμια. Όπως συνηθιζόταν τότε [και ποιος ξέρει μέχρι πόε τυραννούσαν έτσι τα μωρά].
4 μηνών όταν έφυγαν οι γερμανοί κι εντελώς ακατάλληλος για στράτευση. Κατηγορίας ΧΔ [Χωρίς Δόντια]
Γς said
49:
Φασκιά: κομμάτι από ύφασμα σαν φαρδύς επίδεσμος με το οποίο άλλοτε τύλιγαν τα νεογέννητα, τα σπαργάνωναν, τα φάσκιωναν
Φασιστική!
Από το fascia
gpointofview said
Κούι, κούι…
Ο Γουσου άραγε ακούει ;
ή έχει πάει να υποδεχθεί τους…θεσμούς !
(όποιος πει τρόικα, πιπέρι στο στόμα !)
ε αφού τα αεροπλάνα…επιχειρούν, οι θεσμοί να μην ταξιδεύουν αεροπορικώς ;
Γς said
51:
>Κούι, κούι…
Που κάνει κούι, κούι
Και κανείς δεν την ακούει.
Μόνο εγώ την άκουσα
Πήγα και την @@μησα!
Καλημέρα πσαρά!
Τι φωνάζεις;
[σαν αυτή του ανωτέρω ποιήματος]
sarant said
Καλημέρα κι από μένα, κι από εδώ!
Για τις φασιστικές φασκιές πρέπει να έχουμε γράψει,
ΛΑΜΠΡΟΣ said
41 – Δεν νομίζω να είναι ο ίδιος, ο Κώστας είναι τώρα στα 47-48 αν θυμάμαι καλά. Τον γνώρισα πρίν δέκα χρόνια, όταν αποφάσισα μετά απο 30 χρόνια ψαροντουφεκάς, να πάω να κάνω μαθήματα ελεύθερης κατάδυσης, εδώ στον Γέρακα στον Τάσο Χάλαρη, και με κέρδισε με τις γνώσεις του αλλά και με την απλότητά του. Αν κι είχα βγάλει απο τα 18μου την σχολή αυτοδυτών του Καρτελιά, και είχα γραμμένες πάνω απο 1000 ώρες, επειδή δεν ήθελα ποτέ να κάνω τον δάσκαλο στις κόρες μου, κολυμβήτριες ακόμα τότε, τον επέλεξα και ξαναπέρασα την εκπαίδευση μαζί τους, και δεν το μετάνοιωσα. Απο τότε έχουμε κρατήσει μια καλή επαφή ενίοτε στενή.
Υ.Γ – Όσοι κάνετε ελεύθερη κατάδυση (χωρίς μπουκάλες) απαραιτήτως να παρακολουθήσετε κάποια σχολή, και ειδικά τα νέα παιδιά. Αν και πολύ έμπειρος, και με πολλά μέτρα κατάδυσης, πάντα είχα την υποψία οτι κάνω κάποια λάθη, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΟΥΝ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΩΣΤΑ, ΚΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΑΘΟΣ.
Είναι απλά τα μαθήματα, με την τεχνική θα κερδίσετε απο 5 μέχρι 15+ επιπλέον μέτρα βάθος, και δεν θα κινδυνεύσετε (ειδικά τα παιδιά) ποτέ απο ρίξεις τυμπάνου, διάφορους άλλους τραυματισμούς, και κυρίως απο υποξία, το μυστικό γι΄αυτήν, βρίσκεται στον αέρα της μάσκας, που πάει χαμένος στην άνοδο.
Γιώργης Γιαννακέλλης said
Σήμερα σύντροφος με ενημέρωσε τηλεφωνικά ότι η ιστορική του έρευνα ανακάλυψε τα πρακτικά του έκτακτου στρατοδικείου (Κακουργιοδικείο, ονομάζεται στα πρακτικά) που έγινε στην Μυτιλήνη στις 12 Ιούνη 1947 και στο οποίο ο πατέρας μου καταδικάστηκε από το μονορχοφασιστικό καθεστώς σε θάνατο.
Η κατηγορία που του είχε αποδοθεί ήταν ότι το 1944 σαν αντάρτης του ΕΛΑΣ συμμετείχε –μαζί με άλλους- σε εκτελεστικό απόσπασμα το οποίο υλοποίησε απόφαση λαϊκού δικαστηρίου το οποίο είχε καταδικάσει σε θάνατο τον Μοίραρχο Γεωργόπουλο που υπηρετούσε στην Καλλονή Λέσβου.
Την μόνη πληροφορία για την εκτέλεση του Γεωργόπουλου την βρήκα σ’ αυτό το μπλοκ. Θα ήμουν υπόχρεος να με ενημερώνατε αν γνωρίζεται περισσότερες πληροφορίες γ’ αυτή την υπόθεση.
Γ. Γ.
sarant said
Καλησπέρα. Ο πατέρας μου, που έγραψε το κείμενο αυτό, δεν βρίσκεται πια στη ζωή κι εγώ δυστυχώς δεν ξέρω περισσότερες πληροφορίες. Θα πρέπει να ανατρέξετε σε βιβλία για την Εθνική Αντίσταση στη Λέσβο.
Γιώργης Γιαννακέλλης said
Οκ Ευχαριστώ. Διάβασα τα πρακτικά της δίκης και έκανα μια σχετική ανάρτηση. Μου υποσχέθηκε ένας δικηγόρος – ιστορικός ότι θα ψάξει περισσότερα στοιχεία για την υπόθεση.
sarant said
Έχετε το λινκ της ανάρτησης που κάνατε;
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2015/12/blog-post_312.html
Γιώργης Γιαννακέλλης said
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2015/12/blog-post_361.html
sarant said
59-60: Ευχαριστώ!
Γιώργης Γιαννακέλλης said
Εβαλα σκαναρισμένες την πρώτη και μέρος της τελευταίας σελίδας από τα πρακτικά. Συνολικά είναι 37 σελίδες και αρκετά κακογραμμένες. Δείχνουν όμως παραστατικά το κλίμα της εποχής