Ιουνίου μαρτυρολόγιον

Από τον Οκτώβριο άρχισα να παρουσιάζω κάθε αρχή του μηνός το Ημερολόγιο του Ρωμηού 1889. Τα ημερολόγια αυτά ήταν ένα πολύ συνηθισμένο είδος εντύπου από το 1880 ως το 1930 περίπου. Κυκλοφορούσαν τον Δεκέμβριο και είχαν το ημερολόγιο της επόμενης χρονιάς, συνήθως με μια σελίδα για κάθε μήνα, διανθισμένο με διάφορες χρήσιμες πληροφορίες και με κάποια στιχουργήματα ή ανέκδοτα. Σταδιακά, προστέθηκε και φιλολογική ύλη, κι έτσι στα επόμενα ημερολόγια το ημερολογιακό στοιχείο είχε περάσει στο περιθώριο ή και απουσίαζε εντελώς -όπως, ας πούμε, στο Ημερολόγιο του Μπουκέτου, που έβγαλε γύρω στα 8 ετήσια τεύχη από το 1925 έως το 1932 (το έχω παρουσιάσει εδώ).

Ημερολόγια τέτοια βγαίνουν ακόμα, πολυσέλιδα και φιλολογικά. Με ένα από αυτά, το Λεσβιακό ημερολόγιο, έχω συνεργαστεί κι εγώ ως εκ πατρός Λέσβιος.

Ο Σουρής, όσο έβγαζε τον Ρωμηό, την έμμετρη εβδομαδιαία εφημερίδα του, έβγαλε και μερικά “Ρωμηού ημερολόγια”, αν και όχι κάθε χρόνο (Στην Ανέμη υπάρχουν τρία ή τέσσερα). Το “Ρωμηού ημερολόγιον με το μαρτυρολόγιον” του 1889, που λογικά θα κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1888.

Γραμμένο ολόκληρο από τον Σουρή (“Εργασία του Σουρή τύποις αδελφών Περρή) είχε 36 σελίδες και απαρτιζόταν μόνο από το έμμετρο και σατιρικό “μαρτυρολόγιο” του κάθε μήνα (“Των μηνών η δωδεκάς / με προσθέσεις μερικάς”), με λίγα σκίτσα από τον σκιτσογράφο του Ρωμηού, χωρίς να έχει καν σελίδες με ημερολόγιο.

Όπως μπορείτε να δείτε, ήταν όλο έμμετρο, από τον τίτλο ίσαμε την αναφορά της τιμής στο οπισθόφυλλο: Εις μεν το εσωτερικόν λεπτά πενήντα η τιμή εις δε το εξωτερικόν εξήντα με προπληρωμή.

Για τον Ιούνιο, ο Σουρής έγραψε τα εξής:

Ιούνιος — Ο ήλιος επάνω στον Καρκίνον
τας σοφοτάτας κεφαλάς ανάπτει των Ελλήνων.

O Ιουστίνος o σοφός, στερούμενος ταλάντων,
o Μητροφάνης έπειτα και των Αγίων Πάντων,
ών περ ουκ έστιν αριθμός και μετρημό δεν έχουν
κι οι Καζαμίαι φαίνεται γι’ αυτό τούς παρατρέχουν,
ο άγιος Δωρόθεος, γνωστός εν ευτραφία,
η Δωροθέα έπειτα, η άλλως και Σοφία,                              Η Σοφία-Δωροθέα-Αλίκη της Πρωσίας, που επρόκειτο να παντρευτεί (τ0ν Οκτώβριο 1889)
η μέλλουσα βασίλισσα του έθνους των Ελλήνων,            τον διάδοχο Κωνσταντίνο. Αδελφή του κάιζερ Γουλιέλμου.
που τον κλεινόν Διάδοχον θα πάρει Κωνσταντίνον,
ο Ιλαρίων έπειτα μετά πολλών θαυμάτων
και νταυλαμπάς Ηγούμενος εις την Μονήν Δαλμάτων.             νταυλαμπάς ή ταυραμπάς: λέγεται για ευτραφή ιερωμένο.

Ευσέβιος Σαμοσατών και ο Βαρθολομαίος
και o Βαρνάβας συν αυτώ, Απόστολος ακμαίος,
που έκαμε και το γνωστόν εδώ ξενοδοχείον,
διά να τρώγει το πολύ των φοιτητών στοιχείον,
o άγιος Ονούφριος το σιγανό ποτάμι,                                           Πράγματι, υπάρχει φράση «κάνει τον άγιο Ονούφριο», συνώνυμη της «κάνει το κορόιδο»
που δεν εσκέπτετο ποτέ το πονηρόν να κάμει,                           (αγνοώ όμως για ποιο λόγο)
αλλ’ ήτο και σοφός πολύ και μάλα σπουδαρχίδης,
κι o έτερος Ονούφριος o και Ιασωνίδης,                                     Ονούφριος Ιασωνίδης (1840-1916), Κύπριος «λόγιος απεριορίστου
που ξέρει τ’ αγγλικά φαρσί και στίχους μεταφράζει                 εκκεντρικότητος», σπούδασε στην Οξφόρδη και
και φαίνεται χωρατατζής κι όλοι τον κάνουν χάζι,                    μετέφρασε Σέξπιρ σε βαριά καθαρεύουσα
μετέπειτα ο Ελισσαί, προφήτης με μυαλά,
που με τη μια του μηλωτή ανέβαινε ψηλά
όσες φορές τού κάπνιζε ν’ αλλάξει τον αέρα
και σαν κρομμύδι έβλεπε τη γη απ’ εκεί πέρα,
ο άγιος Μεθόδιος o της Μονής Πατάρων,
που εζητούσ’ επίσκοπος να γίνει άρον άρον.

Ο Ίσαυρος, ο Μανουήλ, o Ισμαήλ, o Τύχων,
που τ’ όνομά των εύκολα μου έρχεται στον στίχον,
Ιούδας o Απόστολος, αλλ’ όχι o προδότης,
η Αγριππίνα κι ο Αμώς, κι αυτός προφήτης πρώτης.
Γενέθλια του Βαπτιστού, η μάρτυς Ακυλήνη,
ο άγιος Λεόντιος καθώς κι η Αντωνίνη,
η Φεβρωνία κι o Δαβίδ ο εν Θεσσαλονίκη,
που δεν επλήρωνε ποτέ στην κάμαρά του νοίκι,
Κύριλλος o Αλεξανδρεύς, Δεσπότης ζηλευτός,
ο ξενοδόχος o Σαμψών, που άγιασε κι αυτός,
γιατί ποτέ δεν έκλεβε τους τόσους μουστερήδες,
και όλους τούς εχόρταινε με μπόλικες μερίδες.

Παύλος και Πέτρος έπειτα, των Δώδεκα το κλέος,
κι o Δουξ o Παύλος, ο γνωστός γαμβρός του Βασιλέως,
προς δε κι o Παύλος Καλλιγάς, ο μέγας δικηγόρος,
που με τις έννοιες τις πολλές εγήρασε προώρως
και τώρα τον ποδόγυρο σαν πριν δεν κυνηγά,
προς δε κι ο Πέτρος, o υιός του Παύλου Καλλιγά,
που ’χει με λίρες αγγλικές τις κάσες του γεμάτες
και ξετρελαίνονται γι’ αυτόν ξανθές και μαυρομάτες,
η Σύναξις των Δώδεκα εκείνων Αποστόλων,
όπου μετέδωκαν το φως εις ένα κι άλλον πόλον.
Συνεορτάζει μετ’ αυτής της δωδεκάδος όλης
κι o θείος του Πρωθυπουργού, o γέρο Αποστόλης,
καθώς κι o ξυλοπόδαρος Μακράκης o τραχύς,                            Απόστολος Μακράκης, θεολόγος με μεγάλη επιρροή. Χαρακτηρίστηκε αιρετικός
που ηύρε το τρισύνθετον εκείνο τής ψυχής.