Κούμαρα στο Αμφιάρειο (ή Αμφιαράειο)
Posted by sarant στο 20 Δεκεμβρίου, 2015
Το μεσημέρι είχα πάει για περπάτημα σε μια εξοχή και η διαδρομή που είχα κανονίσει περνούσε και από το Αμφιάρειο (ή Αμφιαράειο) και προβληματιζόμουν αν θα έμπαινα και στον αρχαιολογικό χώρο ή όχι. Ήθελα να μπω, διότι είχα πολλά χρόνια να πάω, την προηγούμενη φορά που είχα επισκεφτεί τον ναό ήταν ακόμα στα μπετά, αλλά η υπόλοιπη παρέα δεν είχε πεζοπορικές ανησυχίες, οπότε δεν μπορούσα να χασομερήσω και πολύ, κι έτσι σκεφτόμουν να επισκεφτώ τα αρχαία με τρόπο αμερικάνικο, δηλαδή τρέχοντας («Κάναμε το Λούβρο σε 19 λεπτά κι αν μας άφηναν να μπούμε με το ποδήλατο θα κάναμε λιγότερο»).
Όταν όμως με τα πολλά έφτασα στην είσοδο των αρχαίων, ο φύλακας με πληροφόρησε πως είχαν απεργία -κι έτσι η επίσκεψη αναβλήθηκε γι’ άλλη φορά, όταν θα έχω μάθει αν το σωστό είναι Αμφιάρειο ή Αμφιαράειο.
Εγώ Αμφιαράειο το ήξερα από τον πατέρα μου, όταν είχαμε πάει προ αμνημονεύτων χρόνων -και λογικό ακούγεται αφού ο ήρωας, που προς τιμήν του χτίστηκε ο ναός, λεγόταν Αμφιάραος. Άρα Αμφιαράειο. Από την άλλη, όλες οι πινακίδες που αναφέρονταν στον αρχαιολογικό χώρο, τόσο οι μπλε οι οδικές όσο και οι άλλες οι αρχαιολογικές, «Αμφιάρειο» τον γράφανε, κι έτσι το έχει και η σελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, αν και η Βικιπαίδεια κρατάει τον τύπο «Αμφιαράειο». Ίσως δούλεψε απλολογία, ίσως είναι κι οι δύο τύποι αποδεκτοί.
Ικανοποιημένος που το δίλημμα (βιαστική επίσκεψη ή στήσιμο της παρέας) είχε λυθεί με σολομώντειο τρόπο από την απεργία των αρχαιοφυλάκων, συνέχισα τον δρόμο μου και σε λίγο άφησα τον αμαξιτό και πήρα να κατηφορίζω από έναν δασικό δρόμο -κι εκεί συνάντησα την επιβράβευση της πεζοπορίας, μια και πέτυχα πολλά και ωραία κούμαρα, που πολύ μ’ αρέσουν αλλά που δεν μπορείς να τ’ αγοράσεις, μόνο να πας να τα βρεις. Κι έτσι, σαν πετεινό του ουρανού που ου κοπιά ουδέ σπείρει, μόνο κόμαρα μαζεύει, έφαγα κάμποσα και έκοψα και μερικά για την παρέα, αλλά δεν είχα πού να τα βάλω και στον δρόμο μού φάνηκε πως θα ταλαιπωρούνταν μέχρι να γυρίσω πίσω κι έτσι τα’φαγα κι αυτά. Ευτυχώς δεν ήταν υπερώριμα να έχει γίνει ζύμωση, κι έτσι δεν μέθυσα!
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
Stazybο Hοrn said
Έχει καλό τζιπιές η TZ40;
Σκύλος said
Και φρουτάκι σήμερα; Ωραία!
Δύτης των νιπτήρων said
Τι μου θύμισες τώρα! Οικογενειακές εκδρομές της παιδικής ηλικίας… Ένα πράγμα θυμάμαι, ότι το θέατρο έχει στη μέση της ορχήστρας την τρύπα για να βγαίνουν οι θεοί του κάτω κόσμου (ή κάτι τέτοιο).
Δύτης των νιπτήρων said
3
…επειδή όμως λίγο ψάξιμο με βγάζει μάλλον ψεύτη, πρέπει να το μπερδεύω με το θέατρο της Ερέτριας:
Μαρία said
Τα παράγωγα Αμφιάρειο το ιερό και Αμφιάρεια η γιορτή απ’ τον αττικό τύπο Αμφιάρεως.
gpoint said
από τα ωραιότερα φρούτα, τυχερέ!
ΚΑΒ said
Η φωτογραφία σου ανέβηκε στο «εικόνες για αμφιάρειο».
Ιάκωβος said
Άχρηστη πληροφορία Νο 1.
Αμφιαράειο κι εγώ το είχα ακούσει όταν το είχαμε επισκεφτεί, θα ημουνα στο δημοτικό και για να πώ την αμαρτία μου δεν ξαναπήγα έκτοτε. Το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι ή στο Αμφιαράειο ή στην Βραυρώνα σε ίδια ηλικία, άκουσα τους μεγάλους να λένε τη λέξη «όργια». Ότι οι αρχαίοι έκαναν όργια. Επειδή το μόνο που σκέφτηκα ήταν η συγγένεια της λέξης με την οργή μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Από το ύφος τους κατάλαβα ότι κάτι πονηρό θα ήταν, αλλά λόγω ηλικίας δεν προβληματίστηκα και πολύ. Μεγαλώνοντας όμως το ξαναθυμήθηκα. «-Ααα, ώστε αυτό εννοούσαν…»
Άχρηστη πληροφορία Νο2
Αυτό που δεν έπαθε ο Νικοκύρης, δηλαδή να μεθύσει από τα υπερώριμα κούμαρα, το παθαίνουμε εμείς οι ένθρωποι αλλά και κάποιοι ανθρωπίδες ξάδερφοί μας εδώ και κάποια εκατομμύρια χρόνια. Όχι όλοι όμως.
Φαίνεται οτι κάποια μετάλλαξη του κοινού προγόνου του ανθρώπου, του γορίλα και του χιμπατζή, του επέτρεψε να μεταβολίζει την αιθανόλη και να μην αρωσταίνει αν καταναλώσει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Αυτές βρίσκονται βρίσκονται κυρίως στους καρπούς που έχουν πέσει στο έδαφος και που έχουν υποστεί ζύμωση. Η μετάλλαξη αυτή συμπίπτει με την εποχή που κάποια είδη άφησαν τα κλαδιά και άρχισαν να ψάχνουν για τροφή στο έδαφος, πριν από 10 εκατομμύρια χρόνια.
Γι αυτό εμείς, οι γορίλλες και οι χιμπατζήδες το αντέχουμε το ποτό. Οι άλλοι ξάδερφοι, των κλαδιών, όχι.
http://www.pnas.org/content/112/2/458
Για τη νικοτίνη δεν έχω ιδέα.
Αγάπη said
Δέν είναι και πολύ ωραίο το βίντεο…
Ο Αμφιάραος έφερε, λέει, το φοινικικό αλφάβητο στην Ελλάδα
sarant said
Καλησπέρα, ευχαριστώ για τα πρώτα σχόλια!
1: Όπως καταλαβαίνεις, τα κούμαρα ήταν στην άκρη του δρόμου, όχι μέσα στο λόγγο. Οπότε, υπάρχει μια μετατόπιση. Θεωρείται αποδεκτή;
5: Ώστε ο αττικός τύπος φταίει, μερσί!
Μαρία said
10
Έτσι μιλούσαν «κοντά στη Σκάλα του Ωρωπού, στου Δήλεσι τα μέρη» 🙂
leonicos said
Να λοιπόν μια απορία
που τη λύνει η Μαρία.
Συγγνώμη, αλλά μου συμβαίνει
αυτόν τον χρόνο που μας μπαίνει
έμμετρου μετάφραση να κάνω
και σειρά τους στίχψους μου να βάνω
Καλά, δεν σας έπεισα… εκτός από τον εύπειστο Γς.
Ιάκωβος said
Και μια άλλη πληροφορία, όχι και τόσο άχρηστη, μια που εδώ λεξιλογούμε.
Ο καθηγητής μας των αρχαίων, κος Δημήτραινας, (που είχε κάνει «μετεκπαίδευση» αλλά δεν έμαθα πού την είχε κάνει και τι ακριβώς σήμαινε αυτό) οποίος εθεωρείτο καλός φιλόλογος, μας είχε πει ότι στην κλασική εποχή το ύψιλον οι αρχαίοι το πρόφεραν Ü , αλλά, μετά τα Ελληνιστικά χρόνια, κάποιες λέξεις που αρχικά προφέρονταν έτσι, άρχισαν να προφέρονταν ι και κάποιες άλλες ου. Μας έφερνε δε σαν παράδειγμα την Κύμη και τον κάτοικό της τον Κουμιώτη.
Τότε, στο σχολείο, όταν με φίλους μου κάναμε μια οδοιπορία στην Κάρπαθο, από τα Πηγάδια στο νότο μέχρι την Έλυμπο, μάζεψα κι άλλο ένα παράδειγμα. Εκεί τα κούμαρα τα λένε κύμαρα και μάλιστα υπάρχουν και δυο τοπωνύμια, βουνό και λόφος, που ονομάζονται Κυμαράς και Κυμαρέα.
Υπάρχουν και σε μια παλιά μαντινάδα που συνέθεσε ο σημερινός παππάς του χωριού, ο Διακογιώργης, και την κατέγραψε ο Σίμων Καράς:
Έλυμπος με τον Κυμαρά
και με την Κυμαρέα
Ένας σκαφιάς σε χαίρεται
μ’ ενούς βοσκού σφυρέα.(σφύριγμα)
Τότε, όταν έγινε η ηχογράφηση και αργότερα που τον γνώρισα εγώ, ο Διακογιώργης ήταν ακόμα σκαφτιάς και χτίστης. Πολλές από τις γλυπτές διακοσμήσεις στα σπίτια της Ελύμπου τις είχε κατασκευάσει αυτός.
Στο 15.00
Πέπε said
13: Ρε Ιάκωβε, είσαι θεούλης… Ξετίναζα ώρες το ΥΤ για να βρω ηχογράφηση της συγκεκριμένης ολυμπίτικης μαντινάδας με τον Κυμαρά και την Κυμαρέα και δεν την έβρισκα.
(Όταν τον γνώρισα εγώ, πολύ αργότερα μάλλον, ο παπάς -πλέον- της Ολύμπου ήταν ακόμη χτίστης! )
ΛΑΜΠΡΟΣ said
8 – «Αυτό που δεν έπαθε ο Νικοκύρης, δηλαδή να μεθύσει από τα υπερώριμα κούμαρα, το παθαίνουμε εμείς οι ένθρωποι αλλά και κάποιοι ανθρωπίδες ξάδερφοί μας εδώ και κάποια εκατομμύρια χρόνια.»
Ιάκωβε λύσε μου την απορία αν ξέρεις, ο Νικοκύρης σε ποιό είδος ανήκει; (χαμόγελο).
Κούμαρα πολλά έχει και στους πρόποδες της Πάρνηθας προς το Κατσιμίδι. Εκεί πάμε κάθε χρόνο αρχές Νοέμβρη με τον φίλο μου τον Δημήτρη για να μαζέψουμε κουμαρομανίτες, (αυτός μου έδειξε την «τέχνη» πριν 5-6 χρόνια) και φυσικά τσακίζω και τα κούμαρα.
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
>>την προηγούμενη φορά που είχα επισκεφτεί τον ναό ήταν ακόμα στα μπετά,
🙂
http://www.2steps.gr/index.asp?xkey=1084
Μιχάλης Νικολάου said
8,
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η Άχρηστη πληροφορία Νο2
sarant said
15 Ναι, τα κούμαρα της Πάρνηθας ήταν ονομαστά.
Αλλά οι κουμαρομανίτες είναι μανιτάρια, ε;
cronopiusa said
El escudo de la ciudad de Madrid
Madrid El oso y el Madroño
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
Τα κούμαρα θα με πηγαίνουν πάντα στο Γιώργο Κοτζιούλα.
Από τα ανέκδοτα ποιήματα της περιόδου 1928 – 1942
Της εξοχής
Μπορεί να τα στερώ από τίποτα αλεπούδες
αλλά μου αρέσουνε τα κούμαρα πολύ
και σκύβοντας μαζώνω σύριζα στις φλούδες
που σκάσαν από τον κορμό τον κανελή.
(είπα ν΄αλλάξω αναφορά. Εχει Νικοκύρη αλλά όχι από το παρόν ιστολόγιο 🙂 )
Αυτό το λινκ ήθελα πριν να βάλω για το Αμφιάρειο για πιο περιπατητικό ας πούμε.
http://www.lifo.gr/team/politismos/50131
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
όλα για τς αμανίτες/μανίτες
οι κουμαρίτες,οι καστανίτες, οι κουκουλίτες,οι αγκαθίτες,οι αρτικίτες.οι κατσοπρινίτες, ο χαβιαρομάνιτας,οι δροσουλίτες,και πληθώρα άλλων για τους κατεχάρηδες
http://hatzikos.blogspot.gr/2010/11/1.html
sarant said
19-20: Ακριβώς, πολύ ωραίες συμπληρώσεις!
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
>>έκοψα και μερικά για την παρέα, αλλά δεν είχα πού να τα βάλω
Ο Κοτζιούλας ορμηνεύει και γι΄αυτό 🙂
και σκύβοντας μαζώνω σύριζα στις φλούδες
που σκάσαν από τον κορμό τον κανελή
Μ΄αρέσουν κάτι τέτοια, έχω εκπαιδευτεί από την εποχή του χωργιού και επιδίδομαι με κέφι στο να δίνω λύσεις από τα βρισκούμενα υλικά κι αν είναι φυσικά,ακόμη καλύτερα.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
18 – Ναι μανιτάρια είναι, ξεχωρίζουν από το κιτρινοπορτοκαλί τους χρώμα και είναι πεντανόστιμα. Είναι σημαντικό με τα μανιτάρια, να μη «αγγίζεις» όποια δεν ξέρεις, και είναι δύσκολο να έχεις άδειο καλάθι, και να βλέπεις μια μανιταρούκλα ίσα με 15 εκατοστά πλατιά, αλλά σε άλλο χρώμα από αυτό που ψάχνεις και να την προσπερνάς. Η μόνη παρηγοριά, είναι η γνώση πως αν τη φάς, το πιθανότερο μετά είναι να την βλέπεις ανάποδα.
cronopiusa said
PP y Ciudadanos no suman la mayoría absoluta, según el sondeo de TVE
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
Κούμαρο μέλι
κι ο κότσυφας άπληστος
ο κερομύτης.
Γιώργης Παυλόπουλος Τριαντατρία Χαϊκού.
https://pampalaionero.wordpress.com/2010/06/04/%CE%B3%CE%B9%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%83-%CF%80%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%83-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CE%B1%CF%8A%CE%BA/
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
>>τον αμαξιτό
αμαξιτό τονε λέτε εδώ πάνω τον αμαξωτό; 🙂
Είμαι και χαρούμενη με τις εκλογές στην Ισπανία, είχα και την πάσα,ας γράψω μια μαντινάδα τ΄αμαξωτού
Στς αγάπης τον αμαξωτό
τη μυρισμένη στράτα
χαράς τονε που τα περνά
και γερατειά και νιάτα
Πάνος με πεζά said
Οι πινακίδες του δρόμου, που μερικές είναι αρκετά παλιές, το λένε «Αμφιάρειο». Ωστόσο, κάπου είχα πετύχει μια παμπάλαια, από αυτές με τα δύο τσιμεντένια κολωνάκια, που το έλεγε «ΑΜΦΙΑΡΑΕΙΟΝ» (τότε που τα γράφαν και με κεφαλαία, να σκεφτείτε…). Δε μπόρεσα να τη βγω, αν και «έψαξα» μέσω streetview τους δρόμους, άρα πιθανόν να την έχουν βγάλει με τα έργα του ΕΣΠΑ που εγκρίθηκαν για εκεί.
https://www.instantstreetview.com/@38.290377,23.843912,-158.61h,-11.9p,0.99z
Μάλλον έτσι το δηλώσαμε και στο ΕΣΠΑ (παρ’ όλο που το κάγκελο μας φέρεται πολύ …στικα, στη συγκεκριμένη λήψη
https://www.instantstreetview.com/@38.290377,23.843912,137.42h,-8.02p,2.97z
PS : Oι Ισπανοί αφιερώνουν το ~75% ποσοστό προσέλευσής στους στον Ελληνάρα κλαψομούνη του καναπέ και του facebook…
sarant said
28 Πιάσανε 75% οι Ισπανοί; Άξιοι! (Και χωρίς ακροδεξιά)
Νέο Kid L'Errance d'Arabie said
29. Aυτή (η ακρoδεξιά.Δηλαδή οι νοσταλγοί του Φράνκο) είναι ενσωματωμένη στο PP. 🙂
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα,
πολύ ωραίο το οδοιπορικό σου Νίκο, μου θύμισε τις σχολικές εκδρομές εκεί, τουλάχιστον 3-4 φορές μας είχαν πάει. Και είχαμε και ένα καθηγητή ιστορίας που είχε πάθος με την αρχαιολογία και μας τα είχε εξηγήσει άριστα! Τότε (70’s) η περιοχή ήταν ακόμα σχεδόν απείραχτη, θυμάμαι.
29: Κίντ, είναι αυτό που λένε «ενσωμάτωση 99,97%» 🙂
Γς said
Και κάτι δικά μου κούμαρα
sarant said
30 Σωστά, δεν λέω, έτσι άλλωστε ήταν και σε μας παλιότερα, οι χρυσαβγίτες εκεί ανήκαν
32 Ωραία και τα δικά σου!
Σκύλος said
Τι φρούτα χάνουμε, ρε σεις!
http://luben.tv/stream/68979
Σόρρυ που είμαι άσχετος αλλά τρέχω με τα γερόντια μου… 😦
Μαρία said
29
73,2 για την ακρίβεια έναντι 68,94 το 2011.
Λ said
Η κουμαριά στα κυπριακά λέγεται αντρουκλιά. Τα κούμαρα όμως δεν ξέρω πως τα λένε.Με την ευκαιρία αυτή να απολογηθώ που παλιότερα έλεγα ότι δεν έχουμε κούμαρα.
ΕΦΗ-ΕΦΗ said
…αλλιώς ο βασιλιάς θα προκηρύξει νέες εκλογές,λένε στις διάφορες εικοτολογίες
Πώς μου ακούγεται στραβά ο βασιλιάς που προκηρύσσει.Τον έχουμε και συμπέθερο 🙂 Κι επίσης παραμένει ο Ραχόι πρωθργός μέχρι την ανάδειξη νέου.Δεν ορίζεται υπηρεσιακός.Κάτι σαν τον ΠτΒ σ΄εμάς.