Ελληνικούρες και λαθοθηρία
Posted by sarant στο 15 Απριλίου, 2016
Τις προάλλες, το tvxs.gr δημοσίευσε ένα άρθρο της κ. Ιφιγένειας Κοντού με τίτλο Τι σημαίνουν επιτέλους αυτές οι «ελληνικούρες»; Το άρθρο παρουσιάζει ορισμένες αρχαίες ή αρχαιοπρεπείς φράσεις που τις χρησιμοποιούμε συχνά στον λόγο μας, και που συχνά, σύμφωνα με την αρθρογράφο, τις μετατρέπουμε σε μαργαριτάρια -δηλαδή κάνουμε λάθος (ή «λάθος») στη μορφή ή τη σημασία τους. Το θέμα φυσικά ενδιαφέρει το ιστολόγιό μας, άλλωστε το συζητήσαμε επιτροχάδην σε κάποια σχόλια (άλλου άρθρου, βέβαια), οπότε δεν είναι περιττό να πω τη γνώμη μου ή να θυμίσω άρθρα που έχουμε ήδη δημοσιεύσει για ορισμένες από αυτές τις φράσεις. Καναδυό φίλοι μάλιστα μού το ζήτησαν ρητά.
Θα αναδημοσιεύσω το ψαχνό από το άρθρο της κ. Κοντού, με τα δικά μου σχόλια κάτω από κάθε παράγραφο, με πλάγιους χαρακτήρες. Να πω πάντως ότι είναι γραμμένο σε ανάλαφρο στιλ, χωρίς να εκτοξεύει χαρακτηρισμούς για αγραμματοσύνη όσων δεν συμφωνούν με τις επιλογές της συντάκτριας, αλλά και χωρίς, κατά τη γνώμη μου, να αποφεύγει κάποια υπερβολική εμμονή στην αρχική μορφή των φράσεων αγνοώντας ότι μέσα στους αιώνες μπορεί κι αυτές να αλλάζουν κάπως μορφή, όσο κι αν παραμένουν απολιθώματα. Απολιθώματα που να αλλάζουν; Οξύμωρο, θα πείτε. Όχι και τόσο. Εάν η αρχαια φράση στέκει αυτοτελώς (π.χ. «άμμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες» ή «μολών λαβέ»), ασφαλώς θα μείνει αμετάβλητη. Αν όμως εντάσσεται σε νεοελληνική φράση, τότε δεν αποκλείεται να υποστεί κάποια (συνήθως μικρή) τροποποίηση, με τον ίδιο τρόπο που όταν οι παλιοί μαστόροι έπαιρναν αγκωνάρια από ένα παλιότερο σπίτι για να τα χρησιμοποιήσουν σε ένα καινούργιο, τα λείαιναν στις γωνιές για να ταιριάξουν πιο αρμονικά με το νέο κτίσμα.
Μερικές φορές μάλιστα, η λείανση αυτή έχει συντελεστεί εδώ και αιώνες, και την αρχαία φράση την έχουν χρησιμοποιήσει, τροποποιημένη, άλλοι επίσης αρχαίοι συγγραφείς -τότε είναι κάπως κωμικό να επανερχόμαστε στην αρχική μορφή, τάχα ότι είναι πιο αυθεντική. Θα δούμε μερικά τέτοια παραδείγματα στο άρθρο της κ. Κοντού.
Ξεκινάμε.
Εξ απαλών ονύχων. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τη φράση για να δηλώσουν κάποια ελαφρότητα, επιπολαιότητα ή αμέλεια. Καμία σχέση. [Έχετε δει ποτέ η προχειρότητα να μαλακώνει τα νύχια;] Η φράση σημαίνει: ‘από τότε που τα νύχια ήταν απαλά’ δηλαδή από τη βρεφική ηλικία. Απλό και προφανές.
Πράγματι, πάρα πολλοί χρησιμοποιούν τη φράση σαν να σημαίνει «επιδερμικά», «επιπόλαια», «με το μαλακό». Προχτές μόλις, ένας καθηγητής πανεπιστημίου είπε ότι το τάδε ζήτημα «στην Ελλάδα το περνάμε εξ απαλών ονύχων». Δεν είναι τόσο παράλογο, αφού η φράση δεν έχει και πολύ μεγάλη διαύγεια. Κι εγώ το θεωρώ λάθος και το διορθώνω, πάντως. Έχουμε γράψει δύο άρθρα για το θέμα, εδώ είναι το νεότερο. Η προέλευση της φράσης έχει ενδιαφέρον.
Εκ των ων ουκ άνευ [sine qua non]. Τα απολύτως απαραίτητα δηλαδή, αυτά που δεν παραλείπονται με τίποτα. Με το νόημα συμφωνούμε όλοι, αυτό όμως που κάνουν λάθος οι περισσότεροι είναι ότι τρώνε το «ων» λέγοντας: «εν των ουκ άνευ» κι έτσι, από τη φράση λείπει τελικά κάτι απολύτως απαραίτητο…
Δεν θα έλεγα ότι λείπει κάτι «απολύτως απαραίτητο» αν παραλείψουμε το «ων», αφού η φράση έτσι κι αλλιώς είναι ελλειπτική. Δηλαδή, η φράση «εκ των ων ουκ άνευ», δεν ξέρω αν το προσέξατε, δεν έχει ρήμα. Κανονικά θα ήταν «όρος εκ των ων [=από τους οποίους] ουκ άνευ εστί [δεν γίνεται να κάνεις χωρίς, σε λέξη προς λέξη ερμηνεία]»
Οπότε, προσωπικά δεν θεωρώ λάθος να προχωρήσουμε πιο πέρα την ελλειπτικότητα και να πούμε «είναι εκ των ουκ άνευ», αν και ομολογώ πως θα το αποφύγω να το γράψω, ενεργώντας όπως ο Πασκάλ. Θα αποφύγω βέβαια και την (ημι)πλήρη, «σωστή» μορφή και θα πω «είναι απολύτως απαραίτητο».
Να σημειώσουμε ότι εδώ ο ΜέΦΡι κάνει την πρώτη του, προειδοποιητική, βολή, στο λαθάκι πληκτρολόγησης «εν των ουκ άνευ». Και να θυμηθώ κάποιον που έλεγε «εσύ ρε παιδάκι μου είσαι ουκ άνευ», εννοώντας «είσαι ανεκδιήγητος».
Μέτρον άριστον. Εδώ πάλι, δεν αφαιρούμε αλλά προσθέτουμε… Κοτσάρουμε ένα «παν» στο ξεκίνημα, το οποίο είναι περιττό. Αν χρειαζόταν, θα το έβαζε από την αρχή, ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ο πατέρας της φράσης. Με άλλα λόγια [ή μάλλον με extra λόγια], απλώς υπερβαίνουμε το μέτρο που διαφημίζουμε…
Α, εδώ διαφωνούμε ριζικά. Πράγματι, η αρχική μορφή είναι «μέτρον άριστον», αλλά η προσθήκη, που γίνεται για λόγους ρυθμικούς, είχε επικρατήσει στη χρήση ήδη από τα αρχαία χρόνια, είχε γίνει παροιμιώδης και έτσι τη χρησιμοποιούσαν γίγαντες του πνεύματος όπως ο Μέγας Βασίλειος. Προσοχή, δεν λέω ότι επειδή την είπε έτσι ο Βασίλειος πρέπει κι εμείς να την πούμε έτσι -αλλά αν το «παν μέτρον άριστον» ήταν σολοικισμός, δεν θα γινόταν παροιμιώδες και δεν θα το υιοθετούσαν όλοι οι μεγάλοι που το υιοθέτησαν. Αλλά τα έχουμε πει και ξαναπεί, ιδού το σχετικό άρθρο.
Πάταξον μεν, άκουσον δε. Άλλη περίπτωση αυτή… Στον αριθμό των λέξεων είμαστε ακριβείς. Το λάθος είναι ότι πολλοί το λένε ανάποδα: ‘άκουσον μεν, πάταξον δε’… [Κάτι σαν να παίζουν τον παπά με τα ρήματα…] Αυτό που ήθελε να πει ο Θεμιστοκλής σε απλά [σύγχρονα] ελληνικά ήταν: «χτύπα με αλλά…άκουσέ με.»
Εδώ δεν διαφωνώ, και για οικονομία χώρου μερικά με τα οποία συμφωνώ θα τα παραλείπω αν δεν έχω κάτι να προσθέσω.
Και φτάνουμε σε δυο πονεμένες καταλήξεις… Δυο φράσεις που προέρχονται από τα Ευαγγέλια: Πού την κεφαλήν κλίνη [και όχι ‘πού την κεφαλήν κλίναι’] που σημαίνει: πού να γείρει το κεφάλι, πού να ξαπλώσει να κοιμηθεί.
Εδώ διαφωνώ κατηγορηματικά. Ναι μεν στα ευαγγέλια υπάρχει η φράση «ο υιός του ανθρώπου ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη» [με υπογεγραμμένη στο ήτα, υποτακτική] αλλά ήδη από τον 4ο αιώνα ο Ιωάννης Χρυσόστομος τη χρησιμοποίησε με απαρέμφατο («πού την κεφαλήν κλίναι»). Οπότε, κατά τη γνώμη μου, εάν παραθέσουμε τον ευαγγελικό στίχο θα τον παραθέσουμε όπως έχει στο ευαγγέλιο («ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη») αλλά σε κάθε άλλη περίπτωση το «κλίναι» είναι πιο σωστό.
Και αυτό διότι στα αρχαία το ρήμα «κλίνη» κλίνεται: στο τρίτο πρόσωπο λέμε «ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη» αλλά στο πρώτο θα πούμε «πού την κεφαλήν κλίνω», στο πρώτο πληθυντικό «πού την κεφαλήν κλίνωμεν» κτλ. Οπότε, σήμερα το να πούμε «δεν έχω πού την κεφαλήν κλίνη» είναι βαρβαρισμός καραμπινάτος. Αλλά αυτά τα έχουμε πει σε ειδικό άρθρο και μάλιστα σχετικά πρόσφατα.
Περί πολλά ή περί άλλα τυρβάζη [και όχι περί άλλων τυρβάζει], μια φράση που σημαίνει: μεριμνάς και ανησυχείς για πολλά ή ασχολείσαι με άλλα [άσχετα] πράγματα.
Ως προς την αιτιατική δεν έχω αντίρρηση αλλά ως προς το «τυρβάζη» διαφωνώ ριζικά. Αξίζει ίσως άρθρο για τη φράση, αλλά έχουμε και πάλι μια περίπτωση προσκόλλησης στην αρχική μορφή, αγνοώντας αιώνες εξέλιξης της γλώσσας. Η ευαγγελική φράση είναι «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζηι περί πολλά», όπου αυτό το «τυρβάζηι» είναι δεύτερο πρόσωπο της οριστικής της μέσης φωνής (τυρβάζομαι). Στους αιώνες που μεσολάβησαν, το μέσο «τυρβάζομαι» σταμάτησε να λέγεται και οι σημασίες του πέρασαν στο ενεργητικό. Σήμερα λέμε «τυρβάζω περί πολλά», «μην τυρβάζεις περί άλλα» και το «τυρβάζει περί άλλα / περί πολλά» είναι τρίτο πρόσωπο, φυσικά. Η λογική της λαθολόγου κ. Κοντού θα είχε σαν συνέπεια να χρησιμοποιείται η φράση μόνο στο δεύτερο πρόσωπο!
Να σημειωθεί ότι και τα τρία μεγάλα λεξικά μας καταγράφουν τη φράση ως ενεργητική –παράδειγμα, το ΛΚΝ.
Ουφ! Ξεφυσώντας, θυμήθηκα κι άλλα δύο που χρειάζονται προσοχή. Διότι άλλο πεις για κάποιον ότι Πνέει τα μένεα [είναι φοβερά θυμωμένος, εξοργισμένος] κι άλλο ότι Πνέει τα λοίσθια [είναι στα τελευταία του…].
Συμφωνώ με τα περισσότερα, αλλά θέλω να επισημάνω ότι η συνήθης μορφή της πρώτης φράσης είναι «πνέει μένεα», και έτσι, χωρίς άρθρο, παραδίδεται στον Όμηρο (ακριβέστερα, στον Όμηρο το ρήμα έρχεται δεύτερο: μένεα πνείοντες).
Εδώ βλέπουμε ότι η κ. Κοντού είναι ασυνεπής: δέχεται την εξέλιξη της φράσης που σε άλλες περιπτώσεις την καταδικάζει.
Αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη διαφορά, καλύτερα να κάνεις την πάπια… Προσοχή όμως στο ρήμα! Ποιούμαι την νήσσαν είναι το σωστό και όχι ποιώ την νήσσαν.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι το «ποιούμαι» την νήσσαν είναι «σωστό» και όχι το «ποιώ» την νήσσαν. Καταρχάς, η φράση δεν πρέπει να είναι αυθεντική αρχαία ή καθαρευουσιάνικη -κανείς δεν έχει εντοπίσει την αρχή της, διότι βέβαια αν είναι αρχαία ή έστω λόγια σε κάποιο κείμενο πρέπει να πρωτοπαραδίδεται. Η πεποίθησή μου είναι πως εδώ έχουμε χαριτόλογη «μετάφραση» της λαϊκής έκφρ. «κάνει την πάπια» στην καθαρεύουσα, όπως άλλοι λένε «στα παλαιότερα των υποδημάτων του», οπότε δεν βλέπω γιατί είναι σωστό μόνο το ποιούμαι και όχι το ποιώ. Για την ιστορία, από τα τρία μεγάλα λεξικά μας, το ΛΚΝ καταγράφει μόνο τον τύπο «ποιώ», ο Μπαμπινιώτης θεωρεί ορθότερο το «ποιούμαι», ενώ το Χρηστικό έχει και τους δύο τύπους αλλά πρώτον τον «ποιώ».
Και αφού έχω παραλείψει κάμποσα με τα οποία συμφωνώ, η κατακλείδα του άρθρου:
Έχουμε επίσης και λέμε: πόσω μάλλον [όχι πόσο μάλλον],
Διαφωνώ. Κατά τη γνώμη μου, αν θα πεις «πόσω μάλλον», θα πεις και «τόσω περισσότερο». Στην αρχαία ελληνική, η έκφραση ήταν «πόσῳ μᾶλλον». Πρόκειται για τη λεγόμενη «δοτική του μέτρου», αφού το «μάλλον» εδώ είναι συγκριτικός βαθμός και σημαίνει περισσότερο.
Ωστόσο, τα αρχαία ελληνικά δέχονταν και την αιτιατική του μέτρου, η οποία στη συνέχεια αντικατέστησε τη δοτική σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις, κι έτσι σήμερα δεν γράφουμε «τόσω περισσότερον», «ολίγω περισσότερα» κτλ. αλλά «τόσο περισσότερο», «λίγο περισσότερα». Γιατί να κάνουμε εξαίρεση για το «πόσο μάλλον»;
Αν πάλι θεωρήσουμε ότι πρόκειται για στερεότυπη φράση, τότε πρέπει να επισημάνουμε ότι ήδη από τον 4ο αιώνα η φράση χρησιμοποιείται και στην αιτιατική. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να διατηρήσουμε σήμερα τη δοτική, πολύ περισσότερο που δεν μπορούμε να τη γράψουμε και σωστά. Αλλά κι αυτο το θέμα το έχουμε συζητήσει.
παρά πόδα [όχι παρά πόδας], εν κρύπτω και παραβύστω [όχι α-παραβύστω],
Εδώ ο Μέφρι ξεροβήχει: εν κρυπτώ λέμε, όχι «εν κρύπτω»!
επί ξυρού ακμής [όχι επί ξηρού εκτός πια αν έβγαλε σπυράκια ο Σάββας Ξηρός], εκ του σύνεγγυς [από πολύ κοντά], αυθωρεί και παραχρήμα [ευθύς αμέσως], ειρήσθω εν πάροδω [όπως λέμε στη νεοελληνική: by the way]….
Και εδώ ο Μέφρι λέει «τρίτη και φαρμακερή» και βγάζει κόκκινη κάρτα: εν παρόδω λέμε στα ελληνικά, μπερδεγουέι.
Αλλά πέρα από τα λαθάκια (ουδείς άσφαλτος, άλλωστε) το κακό με άρθρα σαν της κ. Κοντού είναι ότι δεν ξεχωρίζουν τις περιπτώσεις όπου έχουμε μια χρήση που θεωρείται λάθος κατά κοινή ομολογία από τις περιπτώσεις όπου οι γνώμες των ειδικών διίστανται ή, ακόμα χειρότερο, τις περιπτώσεις όπου όλες οι πηγές θεωρούν σωστή τη χρήση! Το τσουβάλιασμα αυτό αφαιρεί πολύ από τη χρησιμότητα τέτοιων άρθρων, να μην πω κιόλας ότι τα κάνει και επιβλαβή.
Κουνελόγατος said
Χάρηκα που τα ματαξαναέβαλες, επανάληψη μήτηρ μαθήσεως. Καλημέρα.
Κουνελόγατος said
«Εξ απαλών ονύχων. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τη φράση για να δηλώσουν κάποια ελαφρότητα, επιπολαιότητα ή αμέλεια. Καμία σχέση».
Έχω έναν συνάδελφο (προϊστάμενο) που μας διορθώνει στη δουλειά, κοιτάει και τα εκφραστικά μας και μας «τη λέει» καμιά φορά, με ευγένεια είναι η αλήθεια.
Όχι πως ξέρω καλά τη γλώσσα, τα έχουμε πει πολλές φορές, όμως τον έχουν πάρει στο ψιλό και κάθε φορά που το λέει γελάνε όλοι κρυφά. 🙂
Κουνελόγατος said
«Μέτρον άριστον. Εδώ πάλι, δεν αφαιρούμε αλλά προσθέτουμε… Κοτσάρουμε ένα «παν» στο ξεκίνημα, το οποίο είναι περιττό. Αν χρειαζόταν, θα το έβαζε από την αρχή, ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ο πατέρας της φράσης. Με άλλα λόγια [ή μάλλον με extra λόγια], απλώς υπερβαίνουμε το μέτρο που διαφημίζουμε…».
Το αγαπημένο λάθος του Στάθη όταν έγραφε στην πάλαι ποτέ «Ε». 🙂
venios said
1: Επανάληψη μήτηρ πάσης ανίας,
Ανία μήτηρ πάσης κακίας
άρα
επανάληψη γιαγιά πάσης κακίας.
Κουνελόγατος said
Ααααααααααα, τι θυμήθηκα.

Αυτόν τον καιρό, ο 105.5 παίζει απόσπασμα από την ταινία «το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο». Μη ρωτήσετε γιατί…
Κάποια στιγμή, ακούγεται ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος να λέει «πήγε φώναξε ΤΩΡΑ-ΑΜΕΣΩΣ…. κλπκλπκλπ».
Αν γινόταν σήμερα αυτό, θα λέγαμε πως οι καθηγητές δε μιλάνε σωστά, κάνουν κακό στη γλώσσα και άλλα, σωστά;
Κουνελόγατος said
4.
Τι είναι αυτό; Δικό σου ή το λέγατε ως μαθητές;
Υ.Γ. Κάποια μέρα Νίκο, να μας γράψεις για τη διαφορά του ως με το σαν… 🙂
gpoint said
Τώρα πως μούρθαν οι στίχοι του Dylan δεν ξέρω (το β’ ενικό δεν απευθύνεται σε κανέναν συγκεκριμμένα)
What’s good is bad, what’s bad is good, you’ll find out when you reach the top
You’re on the bottom
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
6: Περίεργο να μην έχει μπει τέτοιο άρθρο τόσα χρόνια (για το ως και το σαν) Έχω βέβαια στον παλιό μου ιστότοπο. Στα υπόψη.
Πάνος με πεζά said
Επειδή έχω μπερδευτεί λίγο, τα πλαγιαστά σχόλια είναι δικά σου, ε; Άρα για το «εκ των ουκ άνευ» θα σε ευγνωμονούν κάποιοι προϊστάμενοί μου, που το σκοτώνουν διαρκώς…
Από την άλλη, η απορία μου, μια που το «κάνω» είναι ενεργητικό και παθητικό, το «ποιώ» με το «ποιούμαι», δεν ξεχωρίζουν, όταν παράγω κάτι ή όταν χρησιμοποιώ τον εαυτό μου για να δείξω κάτι; Γιατί φυσικά, η φράση δεν έχει το νόημα ότι παίρνω ένα κομμάτι ξύλο και σκαλίζω μια πάπια… 🙂
epistrophy said
Γνώμη μου είναι ότι η προσθήκη της λέξης «παν» πριν το «μέτρον άριστον» αλλάζει το νόημα της αρχικής φράσης, που ούτως ή άλλως έχει αλλάξει, ίσως από την προσθήκη αυτή.
Πάνος με πεζά said
Να, ο σοφός λαός, ας πούμε, έχει το «καμώνομαι» ≠ «κάνω»…
ΓιώργοςΜ said
9 Ίσως να είναι η απόδειξη της παιγνιώδους αντίστροφης μετάφρασης: Θα διάλεγε κανείς αυτό το ρήμα στην καθαρεύουσα ή την αρχαία; Ειλικρινά ρωτάω, δεν κάνω τον έξυπνο.
Μου φαίνεται πιο πιθανό «την νησσαν υποδύομαι/προσποιούμαι» ή κάτι τέτοιο, που είναι πιο ακριβές.
Πριν διαβάσω το άρθρο, ήμουν ήδη απόλυτα σίγουρος πως πρόκειται για μετάφραση στα αρχαία, όπως το «πρώτο τραπέζι πίστα>α’ τράπεζα πίστεως» κλπ
sarant said
9-12: Ακριβώς, νομίζω ότι σε σωστή καθαρεύουσα δεν θα διαλέγαμε αυτό το ρήμα, ότι η φράση είναι κατασκευασμένη.
Ο ΔΑΗΜΩΝ said
Καλημέρα .Τα άρθρα για την γλώσσα καλό ειναι να τα γράφουν οι ειδικοί.Αν παρ έλπίδα ασχολούνται μη ειδικοί ,η αξιοπιστία τους πρέπει να κρίνεται από τις πηγές δλδ τα ΛΕΞΙΚΑ της γλώσσας..1.ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΛΕΞΙΚΑ για να αποκτήσει αξία ο λόγος μας.2.Δεν παραπλανούμε τους αναγνώστες σε προσωπικές απόψεις και ιδεοληψίες με την γλώσσα.3.Η Ελλ.γλώσσα ειναι ΜΙΑ με διάφορες μορφές ( αρχαία -βυζαντινη-νέα ).Αναλόγως την γνώση που εχεις τις μιλάς.ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ -ΚΟΡΑΗΣ..ΥΓ….Ποιά ειναι τα 3 μεγάλα λέξικά ,που γράφεις αλλά δεν κατονομάζεις ;..Καλημέρα.
sarant said
14: Το γράφω σε κάποιο σημείο, τα τρία μεγάλα σύγχρονα λεξικά μας είναι, κατά σειρά εμφανίσεως, Μπαμπινιώτης – ΛΚΝ (Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη) – Χρηστικό Λεξικό (Ακαδημίας)
spiral architect said
Καλημέρα.
Ανέκαθεν χρησιμοποιούσα και ακόμα χρησιμοποιώ φράσεις της καθαρεύουσας και της αρχαίας ελληνικής. Έχουν κολλήσει πάνω μου από την εποχή του Κλασσικού Λυκείου της μαθητικής μου περιόδου. Όταν όμως αρχίσουν όμως να γίνονται κλισέ από «δημοσιογράφους» κανάλια και πολιτικούς παράγοντες, τις ξεχνώ πάραυτα. Θεωρώ ότι, στο στόμα των τελευταίων οι φράσεις μιάζονται.
spiral architect said
Btw, μια λέξη της νεοελληνικής που έπαψα να χρησιμοποιώ είναι η ιδεοληψία.
Γκουγκλίστε τη και θα καταλάβετε. 😉
ΓιώργοςΜ said
16 Δεν ξέρω αν είναι σημαδιακό, μετά τη φράση » «δημοσιογράφους» κανάλια και πολιτικούς παράγοντες, «, το μάτι μου έπεσε σ’ ένα αρχείο που έχω ανοιχτό στον υπολογιστή, στη λέξη «τούβλο». Τυχαίο; Δε νομίζω…
atheofobos said
Το λάθος είναι ότι πολλοί το λένε ανάποδα: ‘άκουσον μεν, πάταξον δε’…
Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ που το άκουσα πρόσφατα και μου έμεινε η εντύπωση πως οι ακροατές του το πήραν τοις μετρητοίς !
Ηλίας said
Τέτοια άρθρα σου με απογειώνουν πολύ ευχάριστα . Μπράβο για άλλη μια φορά .
Νομίζω πως , ως Νικοκύρης άνθρωπος πού’σαι , έχεις γράψει άρθρο για το «ως» και το «σαν» .
Υ.Γ. Μην την χρεώνεις τους παρατονισμούς , μωρέ .
ΚρίμαΣΣΣ .
Πάνος με πεζά said
Και στης ακρίβειας τον καιρό, φτιάνει και η Ζωή κόμμα…
«Πλεύση Ελευθερίας»…
Φαντάσου την να κάνει ηλιοθεραπεία γυμνή πάνω σ’ ένα ιστιοφόρο…
(P.S. : Αν όλα πάνε καλά, δε θα μείνει ξέμπαρκος ναυτικός αδιόριστος…)
Γιάννης Ιατρού said
8: Νίκο, ίσως δεν έχει γραφτεί άρθρο επ΄αυτού ειδικά, αλλά θυμάμαι ότι έχει γίνει σχετική συζήτηση εδώ. Θα ψάξω αργότερα να το βρώ…
Γιάννης Ιατρού said
22: Και καλημερούδια, σ όλους 🙂
Πάνος με πεζά said
Και τώρα, στην παρουσίαση ο Ευαγγελάτος (μιλώντας για το σήμα) «…σκαληνό το κάτω τρίγωνο, γιατί τα πάνω είναι ορθογώνια…»
Και μου θύμισε έναν ατέλειωτο τσακωμό, όταν υποστήριξα ότι υπάρχει και σκαληνό ορθογώνιο τρίγωνο – είχα πεί «από τα δύο εκείνα ορθογώνια τρίγωνα, μου δίνετε το σκαληνό;»
(προσοχή, ακολουθούν σκληρές εικόνες…)
http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708×320/public/zwi-komma-708.jpg?itok=BzZwi1F7
Πάνος με πεζά said
Άσε που προβλέπω και μηνύσεις για ψιλο-κλοπή του σήματος…

ΓιώργοςΜ said
21 «Φαντάσου την να κάνει ηλιοθεραπεία γυμνή πάνω σ’ ένα ιστιοφόρο…»
Πόσο νοσηρή φαντασία να έχει κανείς…
Ευτυχώς δεν είναι ώρα φαγητού.
Γιάννης Ιατρού said
18: Γιώργο, ..στη λέξη «τούβλο»..
βλ. και «τιτάνας της ενημέρωσης» 🙂
gpoint said
# 24
Μ’ αρέσει που ατενίζει το μέλλον αγέρωχα και υπομειδιώντας…σιγουράκι θα τόχει την είσοδο στην βουλή…όπως τότε με τον Λα(φα)ζάνη
Πάνος με πεζά said
Σαν κάτι να θέλει να μας πει η Ζωή…Μήπως να μπούμε κι εμείς σε καμιά βάρκα;
Ο ΔΑΗΜΩΝ said
Δυστυχώς , αυτά είναι Λεξικά της Νεο-ελληνικής.Εξετάζουν μια μορφή της γλώσσας:την Νέα.Η γλώσσα μας όμως χάνεται στα βάθη των αιώνων.Ξεκίνα να χτίζεις την βιβλιοθήκη σου 1.Με Ομηρικά Λεξικά..από εκεί ξεκίνησαν ΟΛΑ.Είναι η βάση των Ευρωπαϊκών γλωσσών.2.Συνέχισε με το ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛ.ΓΛΩΣΣΗΣ LIDDELL & SCOTT 3.Oλοκλήρωσε με το ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ τουΔ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ 9τομ. ( Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών ).Τα Λεξικά ,που αναφέρεις είναι λεξικά νεώτερα ,που καταγράφουν πολλούς σολοικισμους και παρακμιακους Ξένους όρους.Υ.Γ .Χρειάζεται προσοχή και έρευνα η ετυμολογηση των λέξεων..Πρέπει να αναφέρεις τις πηγές σου για να γίνεται αντιληπτό ,αν είναι προσωπική άποψη ή λήμμα απο λεξικό..
ΓιώργοςΜ said
27 αβίαστος ο συνειρμός με εκπομπή πριν από κάμποσα χρόνια (νομίζω του Καλαμίτση), όπου ο εκφωνητής αναφερόμενος σε πολιτικούς, άλλαζε λίγο το τραγούδι του Παπακωνσταντίνου που έπαιζε «χαλί», σε «ευτυχώς που υπάρχουν Τιτάνες»…
π2 said
Όπως λέγαμε κι αλλού, το απολίθωμα «εκ των ων ουκ άνευ», που, μέχρι να ψάξω τις χρήσεις, μου φαινόταν λάθος αρχαία ελληνικά (θεωρούσα σωστό το «εξ ων ουν άνευ») είναι θεμιτό, αλλά δεν είναι η μόνη λύση ακόμη και με την αυστηρότερη δυνατή δόση «ορθότητας», καθώς το πραγματικό αρχαίο απολίθωμα είναι «ων ουκ άνευ», κλινόμενο. Το «εκ των» είναι αρχαιοπρεπής προσθήκη, όχι τμήμα της στερεοτυπικής στα αρχαία έκφρασης. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι παρακάτω τύποι είναι θεμιτοί:
– Εκ των ων ουκ άνευ: όχι πολύ σύνηθες στα αρχαία, αλλά θεμιτό και σωστό κι αφού το συνηθίσαμε, ΟΚ, να το δεχτούμε.
– Ων ουκ άνευ: αυτό θα ήταν γυμνό το πραγματικό απολίθωμα, συμμαζεμένο και χαριτωμένο: Μα είναι δυνατόν να μη βάζει τον Λίκα δεξί μπακ, από αυτόν θα έπρεπε να ξεκινάει η ενδεκάδα, είναι ων ουκ άνευ ο Λίκας.
– Ουκ άνευ: η ακόμη ελλειπτικότερη εκδοχή του Νίκου μοιάζει όντως πιο εύκολη στη νεοελληνική χρήση και εξίσου θεμιτή.
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
16 Ναι, μιαίνονται, το καταλαβαίνω. Αλλά και κάθε φράση που θα γίνει κλισέ και θα τριφτεί χάνει τη λάμψη της.
21κε; Μα είναι τώρα τίτλος αυτός;
30: Ακριβώς επειδή ο Δημητράκος τα έχει όλα μέσα είναι κατά τη γνώμη μου ακατάλληλος για λεξικό. Εκτός αυτού, μελετάμε τη σύγχρονη γλώσσα επομένως μας χρειάζεται σύγχρονο λεξικό, που να έχει τις σημερινές σημασίες.
Πάνος με πεζά said
@33 (21κε) : Μα είναι τώρα πράματα αυτά που λες; Μυρίζει θάλασσα ! (ατάκα του Κώστα Δούκα από τον «Μπακαλόγατο»).
Χασοδίκης said
Με βάση την πιο πρόσφατη εμπειρία μου, θα έλεγα ότι αυτό το «εξ απαλών ονύχων» είναι αδιαφανές συν τοις άλλοις και επειδή δεν πολυ-ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα: θέλω να πω, τα νύχια μπορεί μεν να είναι απαλά στα νεογέννητα, αλλά μετά από λίγες εβδομάδες σκληραίνουν αρκετά ώστε να σου κάνουν κάτι γρατζουνιές να! με το συμπάθειο.
Πάνος με πεζά said
Πολλές φορές χρησιμοποιούμε και το «αβρόχοις ποσί(ν)» ως «επιδερμικά», αντί για αναίμακτα…
Δύτης των νιπτήρων said
Αααα! Ο Χασοδίκης!!! Καλώστονα! 🙂
sarant said
35 Πράγματι, καλώστονα -και να χαίρεσαι την πιο πρόσφατη εμπειρία σου!
ΓιώργοςΜ said
34 κλπ Όντας εκτός νυμφώνος, ψάχνει φαίνεται εναγωνίως τρόπο να τα κάνει θάλασσα-το συγκριτικό της πλεονέκτημα!
ΛΑΜΠΡΟΣ said
33 – Μετά τις εκλογές, θα τον αλλάξει σε «ελεύθερη πτώση».
ΓιώργοςΜ said
35 Καλώς τα δέχτηκες! Απόλαυσε τα νύχια, σε καμμιά ντουζίνα χρόνια σκληραίνει η γλώσσα… 🙂
π2 said
21: Και βέβαια τo ακρωνύμιο θα είναι Π.ΕΛΕ. Μάθετε μπαλίτσα.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
41 – Πώς σκληραίνει η γλώσσα; εγώ δεν αντιλήφθηκα κάτι τέτοιο.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
42 – ΘΕΟΣ!!!
spiral architect said
@33α: Ευχαριστώ και για τη διόρθωση. 😳
ΓιώργοςΜ said
43 Εντάξει, μακραίνει κυρίως 🙂 !
argyris446 said
Reblogged στις worldtraveller70.
sarant said
42: 🙂
spiral architect said
Tι μαθαίνω, έφυγε η Ζωή από τους Λαφαζανίστας; 😮
Γρηγόρης Κοτορτσινός said
#42
http://www.slang.gr/lemma/7170-pele
ΓιώργοςΜ said
42 😀 Ταιριάζει και υπότιτλος ΜΕριασε Συριζα Σούρχεται Ιστιοφόρο!!! Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, quelle decadence…
Πάνος με πεζά said
Πολύ μπροστά στο μάρκετινγκ η Ζωή…Μόλις ο Τσίπρας δώσει δικαίωμα ψήφου στους πρόσφυγες, θα του τους φάει
Πάνος με πεζά said
ΜΑχητική Ριζοσπαστική ΑΝανεωτική Τολμηρή ΟΝειρεμένη Αριστερά
spiral architect said
Πάντως εμένα το «Πλεύση Ελευθερίας» δεν με χαλάει. Χρειαζόταν, γιατί τα τελευταία χρόνια είχε ατονήσει το έντεχνο κι όλο κάτι χέβι μέταλ ονόματα ακούγονταν. 😀
spiral architect said
Το καραβάκι προς τα που πλέει; Αριστερά ή δεξά;
ΓιώργοςΜ said
53 Υποκλίνομαι….
ΓιώργοςΜ said
55 Τι λέμε τόσην ώρα; Κάτω (ήτοι δεν πλέει)…
Σαν να το βλέπω υπότιτλο στις ειδήσεις, από το ρεπορτάζ της ίδρυσης: «Που πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;»
ΓιώργοςΜ said
Παραληρηματικοί συνειρμοί, σχωράτε με…
Πάνος με πεζά said
Έντυπο του κόμματος, θα είναι το περιοδικό «Πλεύση και Ζωή», βασισμένο στο format του «Πτήση και Διάστημα»…
sarant said
55 Το καραβάκι, στο ποτάμι!
Πάνος με πεζά said
Σαν να βλέπω τον αυριανό τίτλο, «Μεζεδάκια πλέοντα ελεύθερα»… 🙂
ΛΑΜΠΡΟΣ said
46 – Για να «πάθει» τίποτα η γλώσσα του παιδιού, δυο λέξεις χρειάζονται, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, αλλιώς, το παιδί σου και το σκυλί σου, όπως το μάθεις.☺
55 – Προς τα βράχια.☺
Γιάννης Ιατρού said
51: ..Σούρχεται Ιστιοφόρο..
ΛΑΜΠΡΟΣ said
62-46 Για να ΜΗ πάθει 😣
ΓιώργοςΜ said
64 ωχ, μωρέ, το παρασοβάρεψες…
59 Διακρίνω παραλληλισμό του «Ζωή» με το «Διάστημα»;
π2 said
52: >>Πολύ μπροστά στο μάρκετινγκ η Ζωή…
Δεν θα το έλεγα. Ανακοίνωσε κόμμα με σήμα καράβι στις 15/4, ημέρα κατά την οποία βυθίστηκε ο Τιτανικός…
raf said
Καλή σας μέρα! Ερώτηση προς τον κο Σαραντάκο αλλά και προς όποιον θέλει να σχολιάσει.
http://www.greek-language.gr/greekLang/studies/history_books/contents.html
Από αυτή τη λίστα με τα ιστορικά βιβλία περί ελληνικής γλώσσας ποιο θα μου προτείνατε να διαβάσω;
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Ἔχω ἀκούσει (στὴν τηλεόραση ἄν θυμᾶμαι καλὰ) καὶ «ἐξ ἁπαλῶν τῶν ἤχων»! Προφανῶς ὁ διαπράξας (ἤ ἡ διαπράξασα) τὸ ἔχει συνδέσει ἐννοιολογικὰ μὲ τὸ στίχο «…σᾶς χάιδεψαν τ’ αὐτιά…» τοῦ Σαββόπουλου.
33, 34. Ὅσο καὶ τὰ ψάρια τοῦ Καταλφαβητίξ.:)
(https://sarantakos.wordpress.com/2016/04/14/asterix-9/)
Triant said
Εμένα πάλι γιατί μου έρχεται συνειρμικά το πειλατικό καλάβι; O tempola o moles…
Γιάννης Ιατρού said
Πάνος με πεζά said
Αστειεύεστε, αλλά οι ναυτιλιακές χορηγίες έχουν πέσει ήδη βροχή… Άσε που η Ζωή θα κάνει και τα εγκαίνια στο «Ναυτικό Σαλόνι», έχοντας και διακεκριμένο περίπτερο…
Η καλύτερη εποχή για τέτοιο τίτλο…
sarant said
67 Όλα να τα διαβάσεις 😉
Του Χριστίδη για την αρχαία είναι μνημειώδες. Του Κοπιδάκη είναι πολύ καλή έκδοση, με ενδιαφέρουσες εικόνες κτλ.,, καλό για τη βιβλιοθήκη, αλλά το περίμενα πιο βαθύ. Χόροκς πολύ καλό, όπως και του Μάκριτζ (που δεν είναι στον κατάλογο).
spiral architect said
@69: Και το Κόμμα των Πειλατών έχει καραβάκι 😀 http://goo.gl/AduM9
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Η Ιφιγένεια εν …τραύλοις,ωραίο ψαχνό έδωκε για γλωσσικό συμπόσιο (να με συμπαθά η κ.Κοντού, παρεϊστικο καλαμπούρι ήταν από την ίδια τη φίλη Ιφιγένεια όταν έσπασε το δόντι της και το θυμήθηκα και κάπως μου φάνηκε ότι ταίριαξε στο παρόν)
>>χαριτόλογη «μετάφραση» της λαϊκής έκφρ.
π.χ.
Τον έκανα με τα κρόμμυα
Θα γελάσει και το παρδαλόν ερίφιον.
Της εκδιδομένης γυναικός το κιγκλίδωμα κλπ
Στο «εξ απαλών ονύχων» πολύ κοντινό αυτό που λέμε (και στο χωργιόμου),
ξέρω/θυμάμαι/ζω κάτι «από τα γεννοφάσκια μου» ή «από την κοιλιά της μάνας μου».
Vasiliki Vourda said
Καλημέρα σας, σάς διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον κ.Σαραντάκο, πέρυσι τέτοιο καιρό γνώρισα κάποιους φίλους και φίλες σας που είχαν έρθει εκδρομή στην Καλαβρία όπου ζω τα τελευταία 15 χρόνια. Ελπίζω να σας μετέφεραν του χαιρετισμούς μου. Με αφορμή την ανάρτησή σας και το άρθρο της φίλης και πρώην συναδέλφου Ιφιγένειας (κειμενογράφοι κι οι δυο μας κάποτε στη διαφήμιση, τώρα εγώ διδάσκω νέα ελληνικά στο Ρήγιο της Καλαβρίας) θα ήθελα να σας επισημάνω το βιβλίο του φίλου Λάμπρου Πασιαλή «Λόγιος Γλωσσικός Πλούτος», εκδόσεις bookstars, Aθήνα 2014. Το βιβλίο, έργο ζωής για τον συγγραφέα, περιέχει 4.500 ελληνικές φράσεις, 1.500 λατινικές φράσεις και 1200 χρηστικά αρχαία επιρρήματα. Πριν λίγο καιρό μου ζήτησε να κάνω μια βιβλιοκριτική αλλά δεν το αποτόλμησα. Ελπίζω να σας αρέσει και να το εκτιμήσετε. Περιμένω με αγωνία τις εντυπώσεις σας.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Κατὰ τὸν Ἠλία Πετρόπουλο στὰ Καλιαρντὰ:
πελὲ, τό: ὄρχις, νεότερος παραπλανητικὸς τύπος τοῦ μπελέ.
sarant said
75 Καλημέρα σας. Δυστυχώς δεν το έχω δει αυτό το βιβλίο. Όταν κατέβω στην Αθήνα θα το αναζητήσω.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Χάρτινο το καραβάκι, ψεύτικη η ακρογιαλιά…
Θρασύμαχος said
#67+72: εντός των ημερών βγαίνει και το http://www.boehlau-verlag.com/978-3-412-50364-2.html
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Συγγνώμη γιὰ τὴν παράλειψη: Τὸ προηγούμενο σχόλιὸ μου #76 ἀναφέρεται στὸ ἀρκτικὸλεξο ΠΕΛΕ τοῦ κόμματος τῆς κας Κωνσταντοποὺλου ποὺ προτείνει ὁ/ἡ* Π2 στὸ #42. (*Εἶμαι σχετικὰ καινούργιος στὸ ἱστολόγιο καὶ δὲν γνωρίζω πρόσωπα καὶ πράγματα)
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Λάβετε για αύριο ένα προφορικό ,σύνηθες πια, «βρόγχο στο λαιμό», τώρα (από το Σπύρο Δανελλη μάλλον) στη Βουλή.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
80. Το καταλάβαμε, μην ανησυχείτε. Όλοι! 🙂
Γιάννης Ιατρού said
..Καράβια π’ αρμενίζετε, κάτεργα που κινάτε,
εμπάτε στα λιμάνια σας, γιατί θε να φυσήξω..
Όλα τα λέει η λαϊκή σοφία, διαλιέχτιιι 🙂
Του κυρ Βοριά
Ο κυρ Βοριάς παράγγειλεν ούλω των καραβιώνε:
«Καράβια π’ αρμενίζετε, κάτεργα που κινάτε,
εμπάτε στα λιμάνια σας, γιατί θε να φυσήξω,
ν’ ασπρίσω κάμπους και βουνά, να κρυώσω κρυές βρυσούλες,
κι οσά ’βρω μεσοπέλαγος, στεριάς θε να τα ρίξω».
Κι όσα καράβια τ’ άκουσαν, όλα λιμάνι πιάνουν,
του κυρ Αντριά το κάτεργο μέσα βαθιά αρμενίζει.
«Δε σε φοβούμαι, κυρ Βοριά, φυσήσεις δε φυσήσεις,
τι έχω καράβι από καρυά και τα κουπιά πυξάρι,
έχω κι αντένες προύντζινες κι ατσάλενα κατάρτια,
έχω πανιά μεταξωτά, της Προύσας το μετάξι,
έχω και καραβόσκοινα από ξανθής μαλλάκια·
κι έχω και ναύτες διαλεχτούς, όλο άντρες του πολέμου,
κι έχω κι ένα ναυτόπουλο, που τους καιρούς γνωρίζει,
κι εκεί που στήσω μια φορά την πλώρη δε γυρίζω».
«Ανέβα, βρε ναυτόπουλο, στο μεσιανό κατάρτι,
για να διαλέξεις τον καιρό, να ιδείς για τον αέρα».
Παιζογελώντα ανέβαινε, κλαίοντας κατεβαίνει.
«Το τι είδες, βρε ναυτόπουλο, αυτού ψηλά που πήγες;»
«Είδα τον ουρανό θολό και τ’ άστρα ματωμένα,
είδα την μπόρα που άστραψε και το φεγγάρι εχάθη,
και στης Αττάλειας τα βουνά αστραχαλάζι πέφτει».
Ώστε να ειπεί, να καλοειπεί, να καλοκουβεντιάσει,
βαριά φουρτούνα πλάκωσε και το τιμόνι τρίζει,
ασπρογυαλίζει η θάλασσα, σιουρίζουν τα κατάρτια,
σκώνονται κύματα βουνά, χορεύει το καράβι,
σπιλιάδα του ’ρθε από τη μια, σπιλιάδα από την άλλη,
σπιλιάδα από τα πλάγια του κι εξεσανίδωσέ το.
Γιόμισε η θάλασσα πανιά, το κύμα παλικάρια,
και το μικρό ναυτόπουλο σαράντα μίλια πάγει.
Όλες οι μάνες κλαίγανε κι όλες παρηγοριούνται,
μα μια μανούλα ενού παιδιού παρηγοριά δεν έχει.
Βάνει τις πέτρες στην ποδιά, τα τρόχαλα στον κόρφο,
πετροβολάει τη θάλασσα και τροχαλάει το κύμα.
«Θάλασσα, πικροθάλασσα και πικροκυματούσα,
πο’ ’πνιξες το παιδάκι μου, π’ άλλο παιδί δεν έχω».
«Δε φταίω η δόλια θάλασσα, δε φταίω εγώ το κύμα,
μόν’ φταίει ο πρωτομάστορας που φτιάνει τα καράβια».
Σκύλος said
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Τα πανιά της είναι αιχμηρά.
Pedis said
# 49 – Tι μαθαίνω, έφυγε η Ζωή από τους Λαφαζανίστας;
Η έκπληξη ήταν όταν πήγε. Ένεκα η κουφάλα η ανάγκη όταν περίμεναν να τους σούταρει ο μικρός και να στήσει εκλογές με λίστα. Τόσο ηλίθιοι.
Αυτή θα παίξει ανορθόδοξα. Εθνικαριστερά μεριά.
gpoint said
# 53
Πάνε μου θύμισες την συνδικαλιστική ένωση που ήθελα να ιδρυσω προ 30ετίας ΑΒΓΑ ΠΟΣΕ (Ανεξάρτητη, Βασική , Γενική, Απεριόριστη Πανελλήνια Ενωση Σωφρόνων Εκπαιδευτικών)
Κουνελόγατος said
83. Γιάννη Ιατρού να είσαι καλά, Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο!!!!! Μου έφτειαξες τη μέρα. Τι ωραία παρέα βρε παιδιά, πολύ χαίρομαι που σας ηλεγνώρισα (καλά το έγραψα;;;)…
Pedis said
# 84 – Να πλήρωσαν γραφείο δημοσίων σχέσεων και προβολής γι αυτό το έκτρωμα (όνομα και σήμα); Μάλλον.
Κουνελόγατος said
Δεν ξέρω, η πρώτη δημοσκόπηση πάντως είναι ενθαρρυντική…
http://www.altsantiri.gr/parapolitika/sto-67-nd-vlepoun-dimoskopi/
Πάνος με πεζά said
@ 87 : Α, από τέτοια υπήρξαν πάρα πολλά ! ΑΧΜΕΤ (Αριστερός Χώρος μεταλλειολόγων), ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ (Αυτόνομη Κίνηση Τοπογράφων), ΔΕΚΑ ΚΟΥΠΑ (Δημοκρατική Ένωση «Κάτι Κουρασμένα Παλικάρια», και κάποτε έφτιαξα κι εγώ ένα, για το blog μου, «Πολυσυλλεκτική Ανεξάρτητη Περιοχή Αναδημοσίευσης Ριζοσπαστικών Ιδεών και Απόψεων – ΕΛεύθερο ΕΦαλτήριο ΑΝοιχτής Ταξικής Αντιπαράθεσης», κοινώς ΠΑΠΑΡΙΑ ΕΛΕΦΑΝΤΑ… 🙂
Pedis said
Από τη μία οι ανακρίτριες-εφέτες Ι. Κλάπα και Μ. Δημητροπούλου, οι οποίες χειρίστηκαν την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, αξιολόγησαν το πογκρόμ ως σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο για την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης και συσχέτισαν την αναφορά αυτή με τη μεγάλη δίκη, ενώ από την άλλη οι αρμόδιες δικαστικές αρχές που χειρίστηκαν την ίδια την υπόθεση του πογκρόμ έδειξαν τέτοια ολιγωρία, ώστε παρ’ όλο που η προκαταρκτική εξέταση χαρακτηρίστηκε «επείγουσα», μέχρι σήμερα βαλτώνει, με αποτέλεσμα να μην έχει ακόμα ασκηθεί ποινική δίωξη και τα αδικήματα να υπάρχει κίνδυνος να παραγραφούν.
http://www.efsyn.gr/arthro/konta-se-paragrafi-pogkrom-toy-2011
Κωλοφαρδία που την έχουν οι χαβγίτες!
Σκύλος said
Παναγιώτης Κ. said
Με είχε ρωτήσει ένας μαθητής τι σημαίνει το «εκ των ων ουκ άνευ». (Τα παιδιά όταν βλέπουν σχετικά μεγάλους καθηγητές θεωρούν ότι έχουν μπροστά τους ανθρώπους με πολύ καλή γνώση της Αρχαίας Ελληνικής. Ούτε που τους πάει στο μυαλό ότι η στάση απέναντι στα Αρχαία της πλειονότητας αυτών που ακολούθησαν θετικές επιστήμες δεν διαφέρει από την στάση των σημερινών παιδιών απέναντι στα Αρχαία. Δηλαδή η χειρότερη!)
Για να αποφύγω την κατά λέξη μετάφραση γνωρίζοντας όμως το νόημα της φράσης, του είχα απαντήσει:Σημαίνει «Ικανή και Αναγκαία Συνθήκη» . Προσάρμοσα δηλαδή την απάντηση σε….οικεία σχήματα.
Πως σας φαίνεται;
Γιάννης Ιατρού said
89: Από θέμα συνδιασμού χρωμάτων θυμίζω μόνο αυτό:

Μάνος said
«Οπότε, σήμερα το να πούμε «δεν έχω πού την κεφαλήν κλίνη» είναι βαρβαρισμός καραμπινάτος»
Λεπτομέρεια βέβαια, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι σολοικισμός καθώς δεν γίνεται η συμφωνία μεταξύ υποκειμένου και ρήματος (δηλαδή το πρόβλημα βρίσκεται στο συντακτικό επίπεδο).
ΓιώργοςΜ said
94 Αναγκαία συνθήκη-όχι (απαραίτητα) ικανή. Χωρίς αυτό δε γίνεται, με αυτό (και ίσως κάποια άλλα…. «όντα»), ναι.
Γς said
55:
>Το καραβάκι προς τα που πλέει; Αριστερά ή δεξά;
Σημασία χει το ποιος το σέρνει!
Το νινί, το νινί, το νινάκι το νινί
ξεκινάει για το Αιγαίο
ταξιδάκι κι όπου βγει.
ΓιώργοςΜ said
Για το θέμα της επικαιρότητας, βρήκα άλλη μια πιθανή πηγή έμπνευσης:

ή ίσως δύο:
https://www.papoutsanis.gr/company_images/ee97bacb63e52c54f0ada0soap-leuko-125gr.png?lang=gr
Δημήτρης Μαρτῖνος said
83, 88. Προσυπογράφω τὸ σχόλιο τοῦ Κουνελόγατου. Ὄντως εἶναι ἐξαιρετικό!
Σᾶς ἀφιερώνω αὐτὸ:
sarant said
87 Αυτό βγάζει ΑΒΓΑ ΠΕΣΕ
96 Καλά λες
Κουνελόγατος said
«Ο εύχαρις». Ποιος είναι ο πληθυντικός; 🙂
ΓιώργοςΜ said
102 «Οι ευχάριδες»; Τι κερδίζω;
Δημήτρης Μαρτῖνος said
101α, 87. Μᾶλλον Ὀργάνωση ἦταν, ὄχι Ἕνωση.
spiral architect said
@83:

@98: Εσένα, πάντα στο νινί ο νους σου! 😉
BLOG_OTI_NANAI said
67: ΑΝ και δεν το γνωρίζω το θέμα, να πω καταρχάς ότι η «Συνοπτική ιστορία της ελληνικής γλώσσας» του Μπαμπινιώτη υπάρχει στο Scribd.
Από εκεί και πέρα, η «Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας» του Χριστίδη είναι ωραία γραμμένη, επιστημονικά, αλλά και απλά, με μια χαριτωμένη γραφή.
Κουνελόγατος said
103. Ομιλία στη Βουλή.
Παναγιώτης Κ. said
@24. Πάνο σου κάνει εντύπωση η πορεία της Ζωής; Γκοτζάμ πρόεδρος δεκαπενταμελούς συγγνώμη, της Βουλής έγινε γιατί να μη φτιάξει δικό της κόμμα;
Είναι οδυνηρό για την χώρα όταν οι πολιτικοί ταγοί της δεν έχουν αίσθηση της πραγματικότητας.
Ένα διαρκές «με συγχωρείτε λάθος » πλανιέται στον πολιτικό ουρανό και αυτοί που το λένε βάζουν πλώρη για το επόμενο λάθος.
Το ξανασκέφτομαι: Όχι δεν ζητούν συγγνώμη. Τα φορτώνουν όλα στη…διαλεκτική της ιστορίας… 😦
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
83. Αυτό το ποίημα το έμαθα προσχολικά
από τη μάνα μου. Οταν μαζεύαμε ελιές με κακοκαιρία κι άφριζε κατά κάτω το Λιβυκό, σαν ξεπρόβαλε κανένα καράβι που φαινόταν τεράστιο απ΄τις πλαγιές μας ανάμεσα στους λόφους, ξεκίναγε «του κυρ Αντρέα το κάτεργο».
102.οι τρεις (ευ)χάριτες 🙂
ΚΑΒ said
102,103
οἱ δὲ μηχανώμενοι γέλωτα τοῖς συνοῦσι μήτε ἐπὶ τῷ αὑτῶν κέρδει μήτ’ ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων μήτε ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ, πῶς
οὐχ οὗτοι ἀστεῖοι ἂν καὶ εὐχάριτες δικαιότερον ὀνομάζοιντο μᾶλλον ἢ ἀλαζόνες;
Πολύ ωραία τα γράφει ο Ξενοφώντας
ΚΑΒ said
οἱ δὲ μηχανώμενοι γέλωτα τοῖς συνοῦσι μήτε ἐπὶ τῷ αὑτῶν κέρδει μήτ’ ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων μήτε ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ, πῶς
οὐχ οὗτοι ἀστεῖοι ἂν καὶ εὐχάριτες δικαιότερον ὀνομάζοιντο μᾶλλον ἢ ἀλαζόνες;
Πολύ ωραία τα γράφει ο Ξενοφώντας.
voulagx said
#102: http://www.lexigram.gr/lex/arch/%CE%B5%E1%BD%94%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%82#Hist1
Πέπε said
@102:
Ευχάριτες.
@0:
> > Εκ των ων ουκ άνευ: Δεν θα έλεγα ότι λείπει κάτι «απολύτως απαραίτητο» αν παραλείψουμε το «ων», αφού η φράση έτσι κι αλλιώς είναι ελλειπτική. Δηλαδή, η φράση «εκ των ων ουκ άνευ», δεν ξέρω αν το προσέξατε, δεν έχει ρήμα. Κανονικά θα ήταν «όρος εκ των ων [=από τους οποίους] ουκ άνευ εστί [δεν γίνεται να κάνεις χωρίς, σε λέξη προς λέξη ερμηνεία]». Οπότε, προσωπικά δεν θεωρώ λάθος να προχωρήσουμε πιο πέρα την ελλειπτικότητα και να πούμε «είναι εκ των ουκ άνευ».
Δεν το βρίσκω λογικό. Δηλαδή, επειδή λείπει μια λέξη μπορεί να λείψει κι άλλη; Ας παραλείψουμε λοιπόν και το ουκ!
Το να εννοείται το «εστί» χωρίς να λέγεται είναι τόσο συνηθισμένο στ’ αρχαία ώστε βρίσκεται στα όρια του κανονικού. Άλλωστε και στα νέα αρκετά συχνά το παραλείπουμε:
-Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γυμνός ο κώλος τη Λαμπρή.
-Σωστό κι αυτό.
-Ωραίος ο Τάδε!
-…κλπ., πάμπολλα παραδείγματα.
Εκ των ων ουκ άνευ σημαίνει «από εκείνα, χωρίς τα οποία δεν». Παραλείποντας το ων μένει «από τα χωρίς δεν». Τέτοια ελληνικά ούτε το Γκουγκλ τρανσλέιτ δε μιλάει!
Μπορώ να δεχτώ ότι η σύνταξη είναι τόσο αδιαφανής -ιδίως στον προφορικό λόγο: «εκτωνών…»- ώστε να μη χρειάζεται να ξεμπροστιάζουμε όποιον δεν το λέει σωστά. Δικαιολογείται ένα λάθος, αλλά δεν παύει να είναι λάθος.
Όσο για τη διόρθωση σε «ων ουκ άνευ», χωρίς το «εκ των», που προτάθηκε σε κάποιο σχόλιο παραπάνω, μας περιορίζει στον πληθυντικό αριθμό: μπορείς να πεις (και πάλι λίγο ζορισμένο μου φαίνεται) «τα χρήματα είναι ων ουκ άνευ», αλλά αν θες να πεις «το χρήμα» τότε πρέπει να βάλεις υποχρεωτικά το «εκ των»: το χρήμα είναι ένα από εκείνα τα πράγματα ων ουκ άνευ (=χωρίς τα οποία δεν).
ΓιώργοςΜ said
110 Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει…
Εγώ δεν ήμουνα τις προάλλες που έλεγα «η γενική γεννάει»;
Στέκομαι διορθωμένος.
Για την ιστορία, ο συνειρμός μου ήταν ρίψασπις/ριψάσπιδες που είναι κι αυτό προπαροξύτονο. Εδώ ισχύει η ασπίς/της ασπίδος, σκέφτηκα το παρόμοιο ηχητικά και όχι το γραμματικό φαινόμενο.
Παναγιώτης Κ. said
@95. Δεν μπορεί κάποιος… συμβολισμός κρύβεται ! 🙂
Αλλά και ο Σταθάκης χεράκι-χεράκι με την συμβία του που πάει να ορκιστεί; Ο σούπερ συμβολισμός! 😦
Γς said
105 β:
Στο νινί και την Αφέντρα καπετάνισσα.
Θα πάω να καταταγώ, μούτσος, σκλάβος στο τσούρμο της!
Γουστάρω καταπίεση, κυριαρχια, αυταρχικοτητα to make me feel better
sarant said
102-103-107 κε: Ποιος χρησιμοποίησε στη Βουλή τον πληθυντικό του εύχαρη (σικ, ρε) και πώς το είπε;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
(Εμπνευσμένο από την κατακλείδα του πρωθυπουργού στη Βουλή)
Κάποιος κάπου κάποτε
είπε νταβατζήδες
τους καναλοτράπεζους
δανειοατσίδες.
Ο Μητσοκούλης στο βήμα ξιφουλκεί:
Ο αγαπημένος σας Μαρξ είπε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Νικοκύρη, «μεζεδάκια της εξεταστικής» λέω να τα πούμε αύριο.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Συγγνώμη, ηλίθιους μας περνά ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Λέει ότι αυτί «έβγαλαν στη φόρα» τα οικονομικά τους και στο μέλλον η Ν.Δ. θα απαγορεύεται να δανείζεται.
Χεστήκαμε.Τα χρωστούμενα πότε θα τα δώσει; Ένα εκατομμύριο το χρόνο που είπε; σε διακόσα δέκα χρόνια δηλαδή (και χωρίς τόκους 🙂 ) ;
sarant said
118 Να μαζέψω και κανένα όμως
BLOG_OTI_NANAI said
116: ΑΒΑΔΙΣΤΑ.
ΓιώργοςΜ said
118 Γι’ αυτό τα Σάββατα δε θα στερούνται ποτέ περιεχομένου. Αρκεί, όταν υπάρχει σχετική ανομβρία, να τραβήξει ο Νικοκύρης δύο τυχαίες σελίδες από τα πρακτικά της Βουλής κι έτοιμη η πιατέλα. Το κακό είναι πως θα πρέπει να διαβάσει και το κείμενο γύρω από τους μεζέδες.
Σκύλος said
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Ξέρεις τὶ θὰ σοῦ πεῖ ὅταν πάρει χαμηλὰ ποσοστά τὸ κόμμα;
«Πέσαμε μοῦτσο!»
Δημήτρης Μαρτῖνος said
124. Στὸ 116
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
ο Κ.Μ. κατέληξε: «Θα έλθει η Ν.Δ. να να αναλάβει ξανά την ανόρθωση της χώρας.»
Ξανά την ανόρθωση… αυτό το ξανά , εις όλην την ζωήν του.
Για ΚΕΕΛΠΝΟ, Ζίμενς, θαλασσοδάνεια, Λίστες Λαγκάρντ κλπ κουβέντα.
Πάνος με πεζά said
@ 108 : Όχι, παιδί μου ! Εδώ ανοίγει ένα κόμμα τη βδομάδα !
Υαλτις said
«Το τσουβάλιασμα αυτό αφαιρεί πολύ από τη χρησιμότητα τέτοιων άρθρων, να μην πω κιόλας ότι τα κάνει και επιβλαβή.»
Θα έλεγε κάνεις, ότι ένας σοφός εραστής μα και υπηρέτης των γραμμάτων και της ετυμολογίας, θα χαίρονταν να έβλεπε και άλλους να προσπαθούν να συμβάλλουν, στην προσπάθεια να μάθουμε να μιλάμε σωστά.Ιδίως δε, να συγχωρεί αν γίνει και κάποιο λάθος αλλά πάντα να επαινεί κάθε τέτοια προσπάθεια .
Εσείς μου φάνηκε, ότι με κάποια εμπάθεια σχολιάσατε στην κριτική σας, την προσπάθεια της συναδέλφου σας .Λες και μπήκε κάποιος παρείσακτος στα χωράφια σας και κινδυνεύετε να απολέσετε μέρος της δόξας.
Αντίθετα, πόσο θα σας ταίριαζε ο ρόλος του σοφού παππού της ετυμολογίας, που με χαρά νουθετεί και παρακινεί τα παιδιά και τα εγγόνια του, νά ταξιδέψουν, να μάθουν και να κολυμπήσουν στην θάλασσα της Ελληνικής γλώσσας .
Και προπάντων να συγχωρεί.
Μικροψυχία γέροντος η απλά εφηβική ζήλια ενός πραγματικού εραστή της ετυμολογίας;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Πράματι, πραματικά, Εσηέας … ακούω στη δευτερολογία του
Τί συνέβη στο Μητσότ;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Εκ των παρόντων-αντρών ή γυναικών
είπε κι ο λιγολάθητος Βούτσης τώρα, αλλά αυτά όπως και του Μητσότ νομίζω είναι της ταχύτητας
Γς said
124:
Και θα τις απαντήσω ότι είπε κι εκείνος ο δάσκαλος της Αμερικάνας στο ανέκδοτο με το Ξενοδοχέιον άι Πατράι.
[στον πόυτσο μόυ]
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Η Φώφη τώρα αλλά ρε παιδί μου αυτής, ο τόνος της φωνής της είναι κακομεζές.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Μα απ΄ όλα, την υποστελέχωση των νοκομείων (ισχύει αλλά…) βρήκε να πει η Γεννηματά;
Τί τρίβεται στη γκλίτσα του τσοπάνη;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Επιλογή του κόμματος να έχει φανερούς πόρους ήταν, λέει η Φώφη, η δανειοδότηση του 2010!!
Νέα ονομασία των δανεικών χωρίς αντίκρυσμα: φανεροί πόροι !
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Τέλος ανταπόκρισης για σήμερα. Ξαναπάω Κρήτη 🙂 🙂
Πάνος με πεζά said
@ 134 : Για ποιο κόμμα μιλάει όμως; Για την ΕΛΙΑ ή για τη ΔΗΣΥ, με τα «καθαρά» ΑΦΜ; Γιατί το ΠΑΣΟΚ δε νομίζω να το δάνειζε κανείς…
spiral architect said
Πάλι το βατέψαμε το νήμα, ε; 😛
Ευχή: Aς γράφουμε και ας μιλάμε σωστά χωρίς πομπώδεις εκφράσεις (συμπεριλαμβανομένων και των αρχαιοελληνικών) που είτε δεν γίνονται κατανοητές, είτε πολλάκις εκφέρονται και γράφονται λάθος κι όλα θα πάνε καλά. 🙂
Αφωτιστος Φιλέλλην said
«Μια καποια λυσις» το ΑΤΤΙκο ΚΙνημα ΠΕΡιφερειακης ΑΝαπτυξης και ΠΑΡαγωγικης Ανασυγκροτησης (ΑΤΤΙΚΙ ΠΕΡΑΝ ΠΑΡΑ) σε συνεργασια με το Θεσσαλονικιο αντιστοιχο κομμα.
Σχεδιο εκλογικης διακηρυξης 🙂 :
αξιοκρατια (πιο ισες ευκαιριες μεταξυ ισοδυναμων υοποψηφιων ), ισονομια
οικονομικη δημοκρατια
βιωσιμη περιφερειακη αναπτυξη και παραγωγικη ανασυγκροτηση
ενισχυση των καινοτομικων προϊόντων και υπηρεσιων (συμπεριλαμβανομενων των πολιτιστικων)
ιατρικος και θεματικος τουρισμος
διαφημιση σε βορειους οτι στην ν. ελλεδα μπορεις να ζησεις με τα εξοδα θερμανσης που πληρωνεις στη χωρα σου το χειμωνα (ενα ακομη Μαϊαμι της Ευρωπης)
αστικη και αγροτικη οικιακη οικονομια (μεταποιηση αγροτικοκτηνοτροφικων προϊοντων, χειροτεχνια τουριστικων ειδων, κοινοτικα αγροκτηματα και ποιμνιοσταστια, ….) για υποβοηθηση εισοδηματων
παροχη κινητρων για την αποκεντρωση των μετοικων στην γενέθλια γη. Θα εξαιρεθουν κρισιμες ειδικοτητες οπως νοσοκομοι/ες, νευροχειρουργοι, ψυχιατροι,…
Στοχος της επομενης δεκαετιας ειναι να μετακινηθει μεγαλο μερος των -ουτως ειπειν- επαρχιωτων με ακινητη περιουσια στην υπολοιπη Ελλαδα* , να δραστηριοποιηθει παραγωγικα και να ερχεται το ΣΚ για τις εκαστοτε αναγκες του (γυναικες:-) , μπουζουκια, θεατρο οι κουλτουριαρηδες ,….)
* δεν γραφω επαρχια για να τα εχω καλα με ολους, ως φερελπις πολιτικος:-)
ΑΦ ιδρυτικο και μοναδικο -προς το παρον- μελος της ΑΤΤΙΚΙ ΠΕΡΑΝ ΠΑΡΑ
ΥΓ Παντως εμπειρικη ερευνα – στο δρομο- εδειξε οτι τοσο οι Αθηναιοι οσο και οι υπολοιποι ενδεχεται να ψηφισουν ΑΤΤΙΚΙ ΠΕΡΑΝ ΠΑΡΑ.
Οι μεν διοτι δεν μπορει να περιμενουν τις εορτες κια τον Αυγουστο για να ανασανουν
Οι δε (οι μετοικοι) διοτι προσπαθουν να μην φανερωσουν τον επαρχιωτη που κρυβουν μεσα τους και με την αποκεντωση θα απελευθερωθουν.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
85.ΕΦΗ – ΕΦΗ said: Τα πανιά της είναι αιχμηρά.
Τὶ μοῦ θύμισες!
Τὴ δεκαετὶα τοῦ ’80 (μπορεῖ καὶ πιὸ νωρὶς) κυκλοφοροῦσε στὶς παρέες ἕνα «ψυχολογικὸ τέστ». Σ’ ἔβαζαν νὰ ζωγραφίσεις ἕνα ἀνθρωπάκι χρησιμοποιώντας ὡς δομικὰ στοιχεῖα τὸν κύκλο, τὸ τρίγωνο, τὸ τετράγωνο καὶ τὸ S. Ἔπρεπε δὲ νὰ χρησιμοποιήσεις τὰ σχήματα αὐτὰ δέκα φορὲς συνολικὰ (π.χ. 2 κύκλους, 3 τετράγωνα, 4 τρίγωνα, 1 S κ.ο.κ.). Μετὰ σοῦ ἔκαναν ἀνάλυση τοῦ χαρακτήρα μὲ βάση τὸ τὶ ἀντιπροσώπευε τὸ κάθε σχῆμα: Ὁ κύκλος τὸ συναίσθημα, τὸ τετράγωνο τὴ λογική, τὸ τρίγωνο τὴ φιλοδοξία καὶ τὸ S τὴ σεξουαλικότητα. (Στὸ προηγούμενο παράδειγμα τὸ ἐξεταζὸμενο ἄτομο εἶχε 20% συναίσθημα, 30% λογικὴ, 40% φιλοδοξία καὶ 10% σεξουαλικότητα). Βασικὴ προϋπόθεση φυσικὰ ἦταν νὰ μὴν γνωρίζεις τίποτα γιὰ τὸ τέστ. Θυμᾶμαι τὴν ἔκφραση μιᾶς γνωστῆς μου κοπελιᾶς ποὺ θέλησε νὰ μοῦ κάνει τὸ τέστ, χωρὶς νὰ ξέρει πὼς τὸ γνώριζα. Τῆς ἔφτιαξα ἕνα ἀνθρωπάκι μ’ ἕναν κύκλο (τὸ σῶμα/κεφάλι) κι ἐννιὰ S (χέρια, πόδια, πουλὶ, φρύδια/μάτια, μύτη, στόμα) γύρω καὶ μέσα του!
Ὅσον ἀφορᾶ στὸ σῆμα τοῦ νέου κόμματος τώρα. Σίγουρα δὲν τὸ σχεδίασε ἡ ἴδια, ἀλλὰ προφανῶς τὸ ἐπέλεξε μεταξὺ κάποιων ποὺ τῆς προτάθηκαν.
Στὴν περίπτωσὴ της βέβαια δὲν εἴχαμε ἀνάγκη τὸ τὲστ. Χωριὸ ποὺ φαίνεται..
gryphon said
94
Θα μπορουσες να τους πεις Τι δεν θα παρελειπαν ποτε να κανουν βγαινοντας εξω να πανε καπου.Θα σου ελεγαν να παρουν μαζι το αμαρτφον η να βαλουν ζελε στα μαλλια.Ε αυτο σημαινει εκ των ουκ ανευ θα τους ελεγες και θα καταλαβαιναν πολυ καλα.
Και επισης εκτος και αν μιλαμε για παιδακια κατω των 10 χρονων θα επρεπε να τα αντιμετωπισεις και προσποιητα με λιγη περιφρονηση που δεν ηξεραν και δεν χρησιμοποιουν την φραση γιατι ειναι αρχαια και εξ ορισμου πιο ωραια απο αυτες που ξερουν.
Σιγουρα παντως δεν θα επρεπε να απολογεισαι επειδη την ξερεις και να σπευδεις να διευκρινησεις οτι εχεις την χειροτερξ γνωμη για τα αρχαια.Αυτα αντιθετα θα επρεπε να αρχισουν να συνειδητοποιουν οτι τους λειπουν πραγματα και να ενδιαφερθουν να μαθουν τιποτα για να μιλανε καλυτερα.
Νίκος Κ. said
Ο Μέρφι σήμερα όχι απλά ξεροβήχει, ανοιξιάτικο κρυολόγημα έπαθε.
(Καθότι Μέρφι και όχι Μέφρι, όπως τρις αναφέρεται) 🙂
https://en.wikipedia.org/wiki/Murphy%27s_law
Μαρία said
141
https://en.wikipedia.org/wiki/Muphry's_law
Γιάννης Ιατρού said
116: Γς
Στο νινί και την Αφέντρα καπετάνισσα.
Θα πάω να καταταγώ, μούτσος, σκλάβος στο τσούρμο της!
Γουστάρω καταπίεση, κυριαρχια, αυταρχικοτητα to make me feel better
Πάρε μια αναμνηστική να πορεύεσαι 🙂

Γιάννης Ιατρού said
123: Σκύλε, έφαγες ένα frame από το έργο 🙂
https://pbs.twimg.com/media/CgE5sFuWEAAz21A.jpg:large
Γιάννης Ιατρού said
Αφωτιστος Φιλέλλην said
141, 142
The Fastest Man on Earth (Overview and Index)
Why Everything You Know About Murphy’s Law is Wrong
by Nick T. Spark
This page is an overview (with an index) of the 4-part series. Click on the following links to see the body of the article:
Part 1 — The Road to Murphy’s Law
Part 2 — The “Careful Daredevil”
Part 3 — Catching Up With Murphy
Part 4 — The Voice of Murphy
http://www.improbable.com/airchives/paperair/volume9/v9i5/murphy/murphy0.html
Κουνελόγατος said
117. Θαρρούσα πως ο πρόεδρος το χρησιμοποίησε στον ενικό, ενώ μιλούσε για πολλούς. Κι αν ήταν πληθυντικός ευγενείας; Μη βγάλω μεζέ γι αύριο στα καλά καθούμενα.
ΕΦΗΕΦΗ νωρίς δεν είναι για Κρήτη;
Νίκος Κ. said
142. Αναζήτηση Google: Murphy’s law 726.000 αποτελέσματα. Muphry’s law 11.100 αποτελέσματα.
Μαρία said
148
Δες τον ορισμό του νόμου του Μέφρι, για να καταλάβεις γιατί χρησιμοποιείται στο άρθρο.
gpoint said
# 101, 104
έχετε δίκιο
ου γαρ έρχεται μόνον (η φράση αυτή, δεν μπήκε στην κριτική ορθότητας) Ομάδα ήτανκαι πήγε το μυαλό μου στην ΑΕΚ …
το πόσο την θυμάμαι ήταν ανάλογο της επιτυχίας που είχε !
Μαρία said
94
Η συνθήκη sine qua non είναι απλώς αναγκαία αλλά όχι ικανή.
ktzavolaki said
Καλησπέρα
Για τη φράση «εκ των ων ουκ άνευ» έχω την εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι στη συνύπαρξη άρθρου και αντωνυμίας. Επομένως ή θα πούμε «εξ ων ουκ άνευ» ή θα πούμε εκ των ουκ άνευ».
Corto said
Μή τήν νήσσαν ποίει μοι, ού γάρ εσθίω δισκία τοιαύτα:
(Ο στιχουργός υπογράφων με το όνομα «Νοταράκι» πιθανότατα είναι ο μέγας κωμικός ηθοποιός της μεσοπολεμικής επιθεώρησης Ζάχος Θάνος, ο πρώτος που τυποποίησε τον ρόλο του μάγκα στο θέατρο)
Γιάννης Ιατρού said
135: Καλό ταξίδι
..τέλος ανταπόκρισης… Ξαναπάω Κρήτη Αααα, κατάλαβα, δεν θά ‘χεις roaming για το εξωτερικό στη σύνδεσή σου 🙂 🙂
Νίκος Κ. said
149. Δίκιο έχεις. Δεν είναι να μπλέκει κανείς με τον ακατανόμαστο 🙂
spatholouro said
«εκ των ων ουκ άνευ»
Η φράση πρωτοαπαντά ως «ων ουκ άνευ» (βλ. και books.google.gr).
Η φράση «των ουκ άνευ» επίσης απαντά (βλ. π.χ. Γ. Χατζιδάκις, περ. «Αθηνά» 37 (1925): σελ. 9-10: «είναι προσόν των ουκ άνευ»)
Η φράση «εκ των ουκ άνευ» επίσης απαντά (βλ. books.google.gr)
Η φράση «εκ των ων ουκ άνευ» μου μοιάζει πλασμένη εκ των υστέρων, μάλλον προς καλύτερη εξήγησή της: δηλ. τσοντάρανε το «εκ των» και κρατήσανε και το «ων», πράγμα που μου μοιάζει λάθος, καθώς μου δίνει την εντύπωση ενός περιττού αναδιπλασιασμού. Και το υποθέτω αυτό θεωρώντας (χωρίς να παίρνω και όρκο) ότι μια χαρά είχε η αποξαρχής φράση «ων ουκ άνευ», εάν αυτό το «ων» είναι, όπως νομίζω, γενική διαιρετική, δηλ. «ων»= εξ εκείνων
Με βάση την παραπάνω ανάλυση, και εφόσον ευσταθεί, νομίζω πως δεν είναι σωστό το επικρατήσαν τελικά «εκ των ων ουκ άνευ», ενώ σωστά μου μοιάζουν, βεβαίως το πρωταρχικό «ων ουκ άνευ», και στη συνέχεια το «των ουκ άνευ» και το «εκ των ουκ άνευ», διότι ακριβώς αναλύουν τη γενική διαιρετική «ων» της πρωταρχικής φράσης.
Σκύλος said
Κι επειδή εδώ λεξιλογούμε, πρέπει να τρέφουμε θρησκευτική ευλάβεια για τη γλώσσα μας! https://pbs.twimg.com/media/CgEtYnlWEAAZGhf.jpg
Pedis said
# 148, 149, μέχρι πρόσφατα δεν είχα αντιληφθεί ότι συνηθίζεται να δίνεται προσοχή στον αριθμό των αποτελεσμάτων του γούγλη. Πάντως, με τον πιθηκισμό που επικρατεί στο ιντερκούτι δεν θα ήταν ανώφελο να δίνει κανείς βάση στο αποτέλεσμα με τον μικρότερο αριθμό κτυπημάτων. 🙂
Σκύλος said
Σκύλος said
Ιφιγένεια Κοντού said
Το άρθρο σας παραδίδει μαθήματα όχι μόνο γλώσσας [όπως ίσως θέλατε] αλλά και ψυχολογίας [ όπως – ενδεχομένως – δεν θέλατε].
Με όλο το σεβασμό στο έργο σας, το γεγονός ότι προσπαθείτε να δικαιολογήσετε την έλλειψη του «ων» στο εκ των ων ουκ άνευ με τη δικαιολογία ότι η φράση είναι ελλειπτική, είναι πραγματικά στενάχωρο. Μοιάζει σαν να τραβάς ένα ρούχο για να χωρέσεις ενώ είναι ολοφάνερο ότι είναι σε λάθος μέγεθος. Εξίσου απογοητευτικό είναι να επικαλείστε τα λάθη στους τόνους και το εκ παραδρομής «εν των ων ουκ άνευ» για να μειώσετε την αξία του άρθρου.
Σας ευχαριστώ όμως για το μάθημα. Να προσέχω περισσότερο τα σημεία στίξεως και να τσεκάρω πιο προσεκτικά γράμμα-γράμμα, μια και αυτά τα λάθη στην πληκτρολόγηση μπορούν να γίνουν βούτυρο στο ψωμί ενός πραγματικού λαθολόγου. Ο Νόμος του Μέρφι είναι όντως αμείλικτος και να με συμπαθάτε που δεν συμμερίζομαι το εσωτερικό σας αστείο [ξόρκι;] με τον αναγραμματισμό.
Θα ήταν δείγμα ευγένειας από μέρους σας να μου επιτρέψετε να αποκαταστήσω μια ανακρίβεια. Δεν είμαι λαθολόγος κύριε Σαραντάκο. Λυπάμαι που με αποκαλείτε έτσι. Δεν είχα σκοπό να εκθέσω ούτε να προσβάλω όσους κάνουν λάθη στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Ούτε το αλάθητο διεκδικώ στην ελληνική ούτε διατείνομαι ότι είμαι αυθεντία. Προσπαθώ να μαθαίνω διαρκώς. Δέχομαι ταπεινά τα λάθη μου όταν υπάρχουν … Ακούω με σεβασμό τις απόψεις των άλλων δίχως να τους αρπάζω από τα μούτρα και δίχως να νιώθω ότι μπαίνουν στα χωράφια μου.
Με ειλικρινή σεβασμό, ακούω και τα δικά σχόλια.
«Οπότε, κατά τη γνώμη μου, εάν παραθέσουμε τον ευαγγελικό στίχο θα τον παραθέσουμε όπως έχει στο ευαγγέλιο («ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη») αλλά σε κάθε άλλη περίπτωση το «κλίναι» είναι πιο σωστό. – Η λογική της λαθολόγου κ. Κοντού θα είχε σαν συνέπεια να χρησιμοποιείται η φράση μόνο στο δεύτερο πρόσωπο!»- Αν διαβάσετε λίγο πιο προσεκτικά, θα δείτε ότι ακριβώς αυτό εξηγεί το άρθρο: τη φράση ως έχει στο Ευαγγέλιο και το δεύτερο πρόσωπο. Προς τι το λάθος λοιπόν; Με διορθώνετε για κάτι άλλο από αυτό που γράφω; Ενδιαφέρον.
«Α, εδώ διαφωνούμε ριζικά. Πράγματι, η αρχική μορφή είναι «μέτρον άριστον», αλλά η προσθήκη, που γίνεται για λόγους ρυθμικούς, είχε επικρατήσει στη χρήση ήδη από τα αρχαία χρόνια, είχε γίνει παροιμιώδης και έτσι τη χρησιμοποιούσαν γίγαντες του πνεύματος όπως ο Μέγας Βασίλειος.» – Δικαίωμά σας να διαφωνείτε και σεβαστή η άποψή σας όμως η αρχική φράση δεν είχε «παν», η λέξη είναι προσθήκη και δεν είναι απαραίτητη. Αυτή είναι η αλήθεια. Κι όπως σίγουρα θα ξέρετε καλύτερα πό εμένα, «για χάρη του ρυθμού, δεν είναι ανάγκη να γράφουμε ποιήματα, μπορούμε να τινάζουμε χαλιά».[ Όπου: «να γράφουμε ποιήματα», βάλτε «να προσθέτουμε λέξεις».]
Όσο για το «πόσω μάλλον» , με διορθώνετε γιατί επιμένω στην αρχική δοτική του μέτρου;
Και για το ποιούμαι τη νήσσαν , με διορθώνετε επειδή επιλέγω το Λεξικό του Μπαμπινιώτη κι όχι τα άλλα τρία που καθώς λέτε , γράφουν: ποιώ;
Αυτά τα ολισθήματα κάνουν το άρθρο μου επιβλαβές; [Μαζί με τα παιχνίδια του Μέρφι].
Λυπάμαι ειλικρινά που με αυτό που εσείς χαρακτηρίζετε: «τσουβάλιασμα», έβλαψα τόσο την ελληνική γλώσσα. Δεν το ήθελα και αφού πρέπει από κάποιον να ζητήσω συγνώμη για τη ζημιά που προκάλεσα, ζητώ από εσάς που εκπροσωπείτε την ελληνική. Ελπίζω να την δεχθείτε. Κι εγώ είμαι πρόθυμη να δεχθώ μια δική σας για τον ειρωνικό χαρακτηρισμό: λαθολόγος. Ειρήσθω εν παρόδω, το site στο οποίο διαβάσατε τις «ελληνικούρες» , φιλοξενεί και άλλα άρθρα μου για διαφορετικά θέματα. Αυτή είναι η ασχολία μου, όχι η λαθοθηρία…
Σας ευχαριστώ για την ανάρτηση – καλή συνέχεια !
ιφιγένεια κοντού
ps : συγνώμη αν μου ξέφυγε κάποιος τόνος… 😉
sarant said
Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα σχόλια, να με συμπαθάτε που έλειψα.
128 Το τσουβάλιασμα ξεκάθαρων λαθών με προσωπικές απόψεις είναι ανεξάρτητο από ηλικία. Το ίδιο κάνει και ο Μπαμπινιώτης. Είναι περισσότερο θέμα μεθόδου.
130 Των παρόντων, ανδρών ή γυναικών δεν είναι λάθος.
141 Δες το 142! Γιαυτό το έβαλα με κεφαλαία την πρώτη φορά: ΜέΦΡι
148 Είναι άλλο πραγμα ο Μέφρι από τον Μέρφι
158 Εξαρτάται Pedis, σε μερικά πράγματα βοηθάει ο Γκούγκλης. Αλλά θέλει και κρίση.
sarant said
161 Κυρία Κοντού, το σχόλιό σας κρατήθηκε για έλεγχο γιατί ήταν το πρώτο σας.
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και τα καλά λόγια.
Ο αναγραμματισμός Μέρφι-Μέφρι δεν είναι δικό μου αστείο, είναι όρος καθιερωμένος στο Διαδίκτυο, τον έχει και η Βικιπαίδεια (Muphry’s law).
Ως προς τη φράση «πού την κεφαλήν κλίνη», συνήθως δεν παραθέτουμε το ευαγγελικό χωρίο αλλά την εντάσσουμε στον λόγο μας. Οπότε, υπέθεσα ότι το άρθρο σας αφορούσε τη χρήση της φράσης στον νεοελληνικό καθημερινό λόγο, π.χ. «με παράτησε η γυναίκα μου, με απολύσανε απ’ τη δουλειά και δεν έχω πού την κεφαλήν κλίν*». Εγώ εδώ συνιστώ το «κλίναι». Το άρθρο σας τι προτείνει;
Αλλά δεν προσέξατε κάτι: δεν σας διορθώνω! Εσείς διορθώνετε κι εγώ ενίσταμαι.
*Εσείς* λέτε ότι οι χρήσεις «πού την κεφαλήν κλίναι», «πόσο μάλλον», «παν μέτρον άριστον» είναι λάθος. Εγώ σας λέω: Όχι, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι λάθος, τη στιγμή που τα περισσότερα ή και όλα τα μεγάλα λεξικά μας τις δέχονται. Εγώ λέω, και το «μέτρον άριστον» και το «παν μέτρον άριστον» είναι δεκτά. Άλλοι είναι (όχι εσείς, το αναγνωρίζω) που βγάζουν αγράμματους όσους γράφουν «παν μέτρον άριστον» κτλ.
Σε σας καταλογίζω το σφάλμα ότι μαζί με τα αδιαμφισβήτητα λάθη όπως «εξ ιδίων τα βέλη» τσουβαλιάσατε τις αμφιλεγόμενες περιπτώσεις (που παρέθεσα παραπάνω). Έτσι όμως μειώνεται πολύ η χρησιμότητα του άρθρου σας. Αν περιοριζόσασταν στις αναντίρρητες περιπτώσεις και σε αντιστάθμισμα βαθαίνατε λίγο την ανάλυσή σας που παραείναι λακωνική σε πολλά σημεία, νομίζω πως το άρθρο θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο.
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Δεν συνηθίζω, Νίκο, να σχολιάζω αναρτήσεις άλλων, αλλά σήμερα έλαχε να φυτρώσουν παράπλευρα ποιήματα (= το αντίθετο του «παράπλευρες απώλειες») κάτω από το άρθρο σου και γι αυτό, νιώθω την ανάγκη να το κάνω:
@75. Βασιλική, σου φιλώ το χέρι, με πολλή εκτίμηση και σεβασμό για το έργο που προσφέρεις στην Καλαβρία
@109. Φιλώ και το δικό σου χέρι, Έφη, για την ελυτική εικόνα που μας χάρισες- Ένα κοριτσόπουλο με την μάνα του μαζεύει ελιές με κακοκαιρία και μ’ αφρισμένο από κάτω το Λιβυκό Πέλαγο, ξεπροβάλλει ένα καράβι και το κοριτσόπουλο ξεκινά να απαγγέλλει «του κυρ Αντρέα το κάτεργο»…
Spiridione said
151. Ή είναι αδιάφορο αν είναι ικανή.
Αγγελος said
Είναι αλήθεια ότι ο περήφανος καπετάν Αντριάς είναι ο Andrea Doria; Ο Ζέπος πάντως δεν είναι 🙂
nikiplos said
Κύριε άφες αυτοίς! Ου γαρίδας οι τύποι ούσιν….
(παλιό, κλεμμένο, αλλά καλό)
ΣΠ said
Παίρνω αφορμή από μια φράση στο σχόλιο της κ. Κοντού (…να αποκαταστήσω μια ανακρίβεια…) για να θέσω ένα θέμα που με προβληματίζει. Δεν ξέρω αν υπάρχει σχετικό άρθρο στο ιστολόγιο. Αν πράγματι υπάρχει, ας βάλει κάποιος την παραπομπή. Ο προβληματισμός μου αφορά το ρήμα “αποκαθιστώ” (και το ουσιαστικό “αποκατάσταση”). Ακούω συνέχεια να χρησιμοποιείται με δύο αντίθετες έννοιες. Π.χ. “αποκαθιστώ την αδικία” σημαίνει το ίδιο με “αποκαθιστώ την δικαιοσύνη”, “αποκαθιστώ την βλάβη” σημαίνει το ίδιο με “αποκαθιστώ την λειτουργία”. Μάλιστα, το ΛΚΝ έχει και τα δύο τελευταία ως παραδείγματα. Βλέπει και κάποιος άλλος το πρόβλημα ή είναι δική μου παραξενιά.
Αγγελος said
Ας το πάρουμε στην ονομαστική — τα ων ουκ άνευ = αυτά χωρίς τα οποία δεν, φράση ελλειπτική αλλά κατανοητή. Ή γενική ‘ων’ ΔΕΝ είναι εξαιρετική, είναι απλώς εξαρτημένη από την πρόθεση ‘άνευ’. Άμα το βάλουμε σε γενική εξαιρετική έχουμε π.χ. «το χρήμα είναι των ων ουκ άνευ» = είναι ΑΠΟ αυτά χωρίς τα οποία δεν» — και η γενική εξαιρετική μπορεί ν’ αντικατασταθεί με ‘εκ’ (π.χ. «εις εξ ημών»).
Είχα πάντως στο σχολείο έναν εξαιρετικό μαθηματικό, κάπως ιδιόρρυθμο είν’ ή αλήθεια, που έλεγε » είναι εκ των άνευ προηγουμένου «. Ο ίδιος για ένα Λευκαδίτη συμμαθητή μου έλεγε » του Ξενοφών» και «τον Ξενοφών». Και αγράμματος, διάβολος, δεν ήταν! Πέθανε σε βαθιά γεραματα πριν από λίγα χρονια. Ελαφρό το χώμα του…
nikiplos said
Ο Ντόρια όμως δεν χάθηκε στη θάλασσα, εξ’ όσων θυμάμαι, όταν διάβαζα τη συναρπαστική ιστορία του τρομερού Βαρβαρόσσα…
Ιφιγένεια Κοντού said
Αφού επιμένετε κύριε Σαραντάκο, θα το διευκρινίσω γι αλλη μία φορά κι ελπίζω αυτή τη φορά να γίνω σαφής.
«Ως προς τη φράση «πού την κεφαλήν κλίνη», συνήθως δεν παραθέτουμε το ευαγγελικό χωρίο αλλά την εντάσσουμε στον λόγο μας. Οπότε, υπέθεσα ότι το άρθρο σας αφορούσε τη χρήση της φράσης στον νεοελληνικό καθημερινό λόγο, π.χ. «με παράτησε η γυναίκα μου, με απολύσανε απ’ τη δουλειά και δεν έχω πού την κεφαλήν κλίν*». Εγώ εδώ συνιστώ το «κλίναι». Το άρθρο σας τι προτείνει;»
Υποθέσατε λάθος. Εσείς δεν παραθέτετε το εδάφιο της Γραφής, το άρθρο ακριβώς αυτό κάνει όμως. Αν το ξαναδιαβάσετε προσεκτικά, θα δείτε ότι γράφει:»Και φτάνουμε σε δυο πονεμένες καταλήξεις… Δυο φράσεις που προέρχονται από τα Ευαγγέλια: Πού την κεφαλήν κλίνη [και όχι ‘πού την κεφαλήν κλίναι’] που σημαίνει: πού να γείρει το κεφάλι, πού να ξαπλώσει να κοιμηθεί. Περί πολλά ή περί άλλα τυρβάζη [και όχι περί άλλων τυρβάζει], μια φράση που σημαίνει: μεριμνάς και ανησυχείς για πολλά ή ασχολείσαι με άλλα [άσχετα] πράγματα. Μια και πιάσαμε τις φράσεις από την Αγία Γραφή, να το πούμε κι αυτό: βρέχει επί δικαίους και αδίκους [κι όχι επί δικαίων και αδίκων]. Με άλλα λόγια: βρέχει γενικά [για όλους ] αλλά όχι στη γενική [πτώση].» Είναι ξεκάθαρο ότι το άρθρο μιλάει για τις φράσεις όπως αναφέρονται στο Ευαγγέλιο, πιο ξεκάθαρο δεν γίνεται. Τώρα αν θέλουμε να κάνουμε την τρίχα τριχιά, κι αυτό γίνεται … Περί όνου σκιάς που αναφέρει το άρθρο πιο κάτω….αυτό ακριβώς.
Αλλά δεν προσέξατε κάτι: δεν σας διορθώνω! Εσείς διορθώνετε κι εγώ ενίσταμαι.
*Εσείς* λέτε ότι οι χρήσεις «πού την κεφαλήν κλίναι», «πόσο μάλλον», «παν μέτρον άριστον» είναι λάθος. Εγώ σας λέω: Όχι, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι λάθος, τη στιγμή που τα περισσότερα ή και όλα τα μεγάλα λεξικά μας τις δέχονται. Εγώ λέω, και το «μέτρον άριστον» και το «παν μέτρον άριστον» είναι δεκτά. Άλλοι είναι (όχι εσείς, το αναγνωρίζω) που βγάζουν αγράμματους όσους γράφουν «παν μέτρον άριστον» κτλ.
Εδώ τώρα: αυυτό που αναφέρει το άρθρο είναι: «Μέτρον άριστον. Εδώ πάλι, δεν αφαιρούμε αλλά προσθέτουμε… Κοτσάρουμε ένα «παν» στο ξεκίνημα, το οποίο είναι περιττό. Αν χρειαζόταν, θα το έβαζε από την αρχή, ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ο πατέρας της φράσης. Με άλλα λόγια [ή μάλλον με extra λόγια], απλώς υπερβαίνουμε το μέτρο που διαφημίζουμε…» Βρείτε το «λάθος». Η λέξη λάθος δεν αναφέρεται πουθενά κύριε Σαραντάκο. Απλώς η φράση εξηγεί ότι η αρχική φράση δεν είχε το «παν» το οποίο προστέθηκε μετά και κάνει ένα λογοαπαίγνιο με την έννοια της φράσης. Πού είναι το λάθος; Ξαναρωτάω.[κατηγορήθηκα για λαθοθηρία και δεν ανασκευάσατε…]
αυτό που διορθώνω ξεκάθαρα πάλι είναι το πόσο σε πόσω επιστρέφοντας στην αρχική δοτική αντί να δεχθώ τη μεταγενέστερη αιτιατική…Γι αυτό και μόνο κατηγορήθηκα στο άρθρο σας ότι τσουβαλιάζω και βλάπτω την ελληνική γλώσσα. Κρίμα.
Είχα πάντα την ελπίδα ότι δύο άνθρωποι που αγαπούν το ίδιο [όραμα, ιδέα, έννοια, γλώσσα ] έχουν περισσότερα να μοιραστούν παρά να χωρίσουν.
nikiplos said
@159, Σκύλε, αυτό είναι ότι πιο επικό έχει γίνει ποτέ!
Ο τύπος μιλάμε έχει φάει στήσιμο, αλλά δεν έχει πάρει χαμπάρι…
Μου θυμίζει έναν συμφοιτητή μου στα 80ς που καθόταν μύωψ, χωρίς γυαλιά-τα είχε ξεχάσει-και παρατηρούσε στο τέλος μιας πορείας το υπερπέραν προσπαθώντας να δει τι γίνεται… ντυμένος καθόλα ευπρεπώς φυσικά. Τον προσπέρασαν οι Αναρχικοί τρέχοντας, οι πολέμαρχοι όλοι… και μπόρεσε-του επέτρεψε η μυωπία του, να διακρίνει τα ΜΑΤ που έτρεχαν συντεταγμένα σαν τα άλογα του ιπποδρόμου στα 20 μέτρα μόλις!!!
(εκεί να έβλεπες ρεκόρ στο κατοστάρι… του έπεσαν και τα βιβλία και τα έχασε για πάντα… 🙂 )
Αγγελος said
Να χ… τον ορθογραφικό διορθωτή της ταμπλέτας — «γενική ΔΙαιρετική», φυσικά. Και » διάβολε» βεβαίως!
Σκύλος said
172
Όταν έχεις ραντεβού με τη μπέμπα στη Μεγάλη Βρετάνια για ποτάκι και τα περαιτέρω ❤ αλλά ξέχασες να διαβάσεις εφημερίδα… 😉
ΓιώργοςΜ said
«Τα δώρα της περιφερειάρχου Β. Αιγαίου στους προκαθήμενους των δύο εκκλησιών»
Δεν ξέρω αν αλίευσα μεζεδάκι, αυτό όμως «της περιφεριάρχου» (που θα έπρεπε να είναι «της περιφερειάρχη» για να είναι τουλάχιστο στη δημοτική, σωστά;) πώς το λέμε χωρίς μουστάκι; Δε μπορώ να σκεφτώ κάτι που να μην ξενίζει.
ΣΠ said
175
της περιφεριάρχισσας;
Υαλτις said
176
οπως νομάρχισας
Alexis said
#83: Γιάννη εξαιρετικό το ποίημα, το θυμάμαι απ’ τα σχολικά βιβλία.
Αυτό το (ν)ούλω των καραβιώνε θεϊκό! 🙂
Αλλά νομίζω ότι είχε και συνέχεια:
…και τα πελέκαγε φτενά… (και δε θυμάμαι παρακάτω… ) 🙂
#116: Ώπα!!!
Δημήτρης Μαρτῖνος said
175, 176, 177. τῆς περιφερειαρχέσσας
κατὰ
gpoint said
# 161
γράφετε :
«Με ειλικρινή σεβασμό, ακούω και τα δικά σχόλια.»
μήπως μπορείτε να προσδιορίσετε την ιδιοκτησία ;
ΓιώργοςΜ said
179 Περιφερειαρχέσε μέσα δηλαδή…
Γιάννης Ιατρού said
178: Alexis
Σωστά 🙂
Και το υπόλοιπο εδώ:
Και τα πελέκαγε φτενά,
και τα γυρίζ’ ο αέρας
Και χάνω τα καράβια μου,
που είναι δικά μ’ στολίδια
Χάνω τα παλικάρια μου,
όπου με τραγουδούνε
Γιάννης Ιατρού said
178: Εδώ μιά απαγγελία (από το «ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΑΛΚΙΝΑ»), νομίζω απ΄τις καλές.
Σαν τραγούδι παραδοσιακό έχει προέλευση από την επαρχία Λυδίας στα Δυτικά παράλια της Μικρά Ασίας.
Ο ρυθμός του κομματιού είναι 7/8 (3-4) και χορεύεται ως «συρτός καλαματιανός» (Παρασκευή Κανελλάτου)
Γιάννης Ιατρού said
175: ΓιώργοςΜ

Δεν ξέρω αν αλίευσα μεζεδάκι…
Ανδρέας said
183 από τα αγαπημένα του Αντρέα
gregoriusworld said
Ελληνικούρες » , λαθοθήρες και λαθροθήρες ..http://wp.me/p7pUmz-6z
sarant said
171 Κοιτάξτε, η λέξη «λάθος» δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη παράγραφο, όμως στο προοίμιο λέτε (για ολες τις φράσεις) «μερικοί τις μετατρέπουν σε μαργαριτάρια».
Από αυτό συνάγεται ότι εσείς στο άρθρο θεωρείτε λάθος (= μαργαριτάρια) τις χρήσεις «πόσω μάλλον», «παν μέτρον άριστον» κτλ. Εκτιμώ την αναδίπλωσή σας πάντως.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Από πολλές συζητήσεις που έχω παρακολουθήσει και έχω κάνει εδω και πολλά χρόνια, , εκτός ιστολογίου, αλλά και εντός, έχω βγάλει το συμπέρασμα πως, ανεξαρτήτως των επιχειρημάτων και των αποδείξεων, είναι πολύ δύσκολη η παραδοχή του λάθους από κάποιον συζητητή. Πιο πιθανό είναι να ανατείλει ο ήλιος από την δύση.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
145 – Κάποιος πρέπει να πεί στον αρχηγό, ή να βάλει γυαλιά, ή να πάρει μακρύτερο χέρι.☺
sarant said
188 Nαι, είναι πολύ σπάνιο.
Ιφιγένεια Κοντού said
187
Κύριε Σαραντάκο, καλοσύνη σας αλλά δεν έκανα καμία αναδίπλωση.
Απλώς σας εξήγησα αυτό που είχα γράψει γιατί σχολιάζατε σε λάθος βάση.
Από την πλευρά μου πάλι, μου εκτιμώ όσους ανεξαρτήτως ονόματος, παραδέχονται την αλήθεια ακόμη κι όταν κάνουν λάθος. Είναι σπάνια αρετή, μεγαλοψυχία, γενναιοδωρία μαζί με ταπεινό πνεύμα!
Είναι ενδιαφέρον πραγματικά το πώς εφαρμόζετε επιλεκτικά τις φράσεις …από όλο το άρθρο την έννοια: μαργαριτάρια την χρησιμοποιήσατε εκεί που υποστηρίζει το επιχειρηματικό σας οικοδόμημα…Από την άλλη, τις δικές σας λέξεις, στα δικά σας κείμενα, παρατηρώ ότι τις αποσιωπείτε με χάρη όταν δεν μπορείτε να τις υποστηρίξετε.
Θα σταματήσω – σας το λέω έντιμα – από σεβασμό στο ιστολόγιό σας, όχι για κανέναν άλλο λόγο. Εξάλλου ‘η σοφία φωνάζει στις πλατείες’ όπως λέει μια παροιμία κι ο καθένας ανάλογα με το μυαλό του βγάζει τα συμπεράσματά του.
ΚΩΣΤΑΣ said
Καλημέρα!
«Μην κρίνετε, ίνα μην κριθείτε»
«Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός» του παρόντος ιστολογίου. 🙂
spiral architect said
Πιάστε τα πελέδια σας!
sarant said
191 Καλημέρα σας. Δυο μόνο διευκρινίσεις προς όποιον διαβάζει την αντιπαράθεση.
Με το να προτάσσετε τη λέξη «μαργαριτάρια» στην εισαγωγή του άρθρου σας, είναι αυτονόητο πως χαρακτηρίζετε μαργαριτάρια όλα όσα ακολουθούν.
Χαρακτηρίζω αναδίπλωση το ότι τώρα λέτε ότι δεν θεωρείτε λάθος τις χρήσεις αυτές. Δεν είναι ντροπή η αναδίπλωση, αντίθετα σας τιμά.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
193 – Δεν έχουν όρια η ξευτίλα κι ο ξευτίλας.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Διαβάζοντας την αντιπαράθεση του Νικοκύρη με την κυρία Κοντού για τις ελληνικούρες, δεδομένης της άγνοιας που έχω για την γραμματική, την ετυμολογία και προέλευση των λέξεων και φράσεων, δεν μπορώ να κρίνω ποιός έχει δίκιο. Θεωρώντας όμως, πως εκπροσωπώ την μεγάλη πλειονότητα των απλών μέσων ανθρώπων, που ενώ έχουμε άγνοια για την προέλευση και την σωστή γραματική αυτών των φράσεων, τις χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά τις περισσότερες, θέλω να πώ τα εξής. Γνωρίζοντας τις επισημάνσεις του Νικοκύρη, διάβασα πριν λίγο το άρθρο της κυρίας Κοντού στο tvxs για να έχω πιο ολοκληρωμένη γνώμη, και μπορώ να πώ, πως τον βρίσκω αρκετά άδικο μαζί της, κυρίως όσον αφορά την διατύπωση «Το τσουβάλιασμα αυτό αφαιρεί πολύ από τη χρησιμότητα τέτοιων άρθρων, να μην πω κιόλας ότι τα κάνει και επιβλαβή.» επιβλαβή γιατί; εγώ μάλλον απολαυστικό το βρήκα, και το «μάλλον» γιατί γνώριζα τις επισημάνσεις του Νικοκύρη. Αυτό που θέλω να τονίσω και στους δύο, (αν και όσο τους ενδιαφέρει η γνώμη μου) είναι πως το σημαντικό (νομίζω) δεν είναι η σωστή καταλέξη προφορά αυτών των φράσεων, ή η σωστή γραμματικά γραφή τους, αλλά αν αυτός που το λέει – γράφει, εννοεί σωστά αυτό που λέει η φράση, κι όχι κάτι άλλο. Κρίνοντας από μένα, κι από όσους γνωρίζω (πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων) που είναι σαν κι εμένα, και είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ, όταν τις χρησιμοποιούμε, είτε σωστά, είτε «λάθος» είναι στον σωστό χρόνο με το σωστό νόημα. Κι ένα παράδοξο, μέχρι πριν κάποια χρόνια που διάβασα στο ιστολόγιο για το «μέτρον άριστον» έλεγα «παν μέτρον άριστον», όταν διάβασα ότι αν και το σωστό είναι μέτρον άριστον, επειδή τον «πάν» χρησιμοποιείται ήδη από τα αρχαία ακόμη χρόνια, δεν θεωρείται λάθος, σταμάτησα να χρησιμοποιώ το «πάν» (άβυσος η ψυχή του αδαούς) αλλά δεν διορθώνω και τους «λάθος». Το ίδιο κάνω και με τα ανέκαθεν, εξ ανέκαθεν, και εξαπανέκαθεν, αφού καταλαβαίνω τι θέλει να πεί ο μη λόγιος συνομιλητής μου, και όχι κυρία Κοντού, το «εκ των ων ουκ άνευ» δεν πρόκειται ποτέ να το προφέρω έτσι, δεν μιλούμε αρχαία ελληνικά, αλλά σημερινά και λαϊκά, και καλό, είναι οι λόγιοι να μη διϋλίζεται τα κουνούπια και καταπίνετε τις καμήλες, είτε σας αρέσει είτε όχι, εμείς θα μιλούμε όπως μας βολεύει για να συνενοούμαστε στην καθημερινότητά μας, χρησιμοποιώντας διάφορες ελληνικούρες της τρισχιλιετούς, όπως θέλουμε, αλλά με την σωστή έννοια κάθε φορά. Έτσι μας αρέσει, έτσι καταλαβαινόμαστε, κι όσο κι αν ενοχλεί την κοινότητα των λογίων, την καθομιλουμένη γλώσσα, την διαμορφώνουμε εμείς καθημερινά κι όπως μας βολεύει, κι όχι οι καθ΄όλα άξιοι, Μπαμπινίωτηδες, Τριανταφυλλίδηδες, κλπ, που όσα λεξικά κι αν έχουν γράψει, αν δεν έβγαιναν – βγούν στην τηλεόραση, δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους (πλήν λογίων βεβαίως).
Καλημέρα.
Γιάννης Ιατρού said
123: Που τον βρήκε τον επικοινωνιολόγο αυτός ρε Σκύλε;

Έχει δει κανείς να βάζουμε κορνίζες στην κουζίνα;;;
ΚΩΣΤΑΣ said
196
Λάμπρος, ωραίος! για το θάρρος της γνώμης.
Κι εγώ δεν μπορώ να μπω σε γλωσσικά καλούπια, χρησιμοποιώ δημοτική, λόγια, αρχαΐζουσα, αρκεί να νιώθω ότι με καταλαβαίνει ο άλλος. Έτσι νιώθω ελεύθερος. Βέβαια πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι γλωσσολόγοι και οι λοιποί ειδικοί έχουν καθήκον να μας λένε ποιο είναι το σωστό κι εμείς, οι λίγο άσχετοι, όσο μπορέσουμε να διορθωθούμε.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
198 – Καθήκον ναί, εμμονή να επιβληθεί η άποψή τους, γιατί κινδυνεύει η τρισχιλιετής, η πατρίδα, και το γένος, όχι.
ΚΩΣΤΑΣ said
199
Σωστός, μαζί σου. 🙂
Πέπε said
@196:
> > …δεν μιλούμε αρχαία ελληνικά, αλλά σημερινά και λαϊκά,…
Και όμως Λάμπρο! Αυτό που μιλάμε είναι κατά ένα μέρος γνήσια λαϊκά ελληνικά και κατά ένα μέρος λόγϊα ελληνικά. Γι’ αυτό και δε χρησιμοποιείται πλέον ο όρος «δημοτική» αλλά Κοινή Νεοελληνική. Δημοτική είναι η ακραιφνώς λαϊκή γλώσσα, τύπου όπως στα δημοτικά τραγούδια. Λόγιο είναι ό,τι προστέθηκε ως άμεσο δάνειο από τα αρχαία, χωρίς να έχει υποστεί την εξέλιξη των ενδιάμεσων αιώνων.
Όταν εσύ ο ίδιος γράφεις φράσεις σαν «δεδομένης της άγνοιας» ή «θεωρώντας όμως, πως εκπροσωπώ την μεγάλη πλειονότητα», δεν μπορείς να το πεις αυτό λαϊκά ελληνικά. Τη γλώσσα των δημοτικών τραγουδιών, εντελώς καθαρή, δεν υπάρχει κανείς εδώ και γενιές που να την χρησιμοποιεί ως αποκλειστική.
Η διαφορά ανάμεσα στη γλώσσα μιας άνετης φιλικής κουβέντας και σ’ εκείνη ενός επιστημονικού άρθρου, ή ενός ποιήματος, κ.ο.κ., μπορεί να έγκειται στον βαθμό ανάμιξης των δύο στοιχείων, λόγιου και λαϊκού. Ποτέ όμως δε θα είναι 100% προς 0%.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
201 – «Γι’ αυτό και δε χρησιμοποιείται πλέον ο όρος «δημοτική» αλλά Κοινή Νεοελληνική. Δημοτική είναι η ακραιφνώς λαϊκή γλώσσα, τύπου όπως στα δημοτικά τραγούδια.»
Πέπε, γι΄αυτό έγραψα «σημερινά και λαϊκά» αλλά όπως βλέπεις, κι εσύ αντέδρασες όπως όλοι, όσοι κόπτονται «δια την σωστήν διατύπωσην της τρισχιλιετούς γλώσσης μας, εις τον γραπτόν και προφορικόν λόγον» (χαμόγελο). ενώ ο Κώστας πιο πάνω, που προφανώς «μιλάμε» την ίδια γλώσσα, κατάλαβε μια χαρά τι είπα.
««θεωρώντας όμως, πως εκπροσωπώ την μεγάλη πλειονότητα», δεν μπορείς να το πεις αυτό λαϊκά ελληνικά.» Σημερινά όμως, μπορείς να το πείς, ενώ το «εκ των ων ουκ άνευ» όχι. Όταν η 83άχρονη μάνα μου που έβγαλε την δευτέρα δημοτικού, μου λέει. «αχ πιδάκιμ, αυτά απου ανέκαθεν γίνουνταν» καταλαβαίνω τι θέλει να πεί και δεν την διορθώνω, όπως θα έκανε ίσως, η κυρία Κοντού, κι ας είναι ό,τι ελληνικά θέλει.
Πολλές φορές εδώ μέσα, παρακολουθώντας διάφορες συζητήσεις-κόντρες, για την ιστορία, τον πολιτισμό, την θρησκεία, μου δίνεται η εντύπωση, πως οι συζητητές ζούν κυριολεκτικά στον κόσμο τους, ειδικά όταν μιλούν για τον λαό και τις ανάγκες του, σαν τους πολιτικούς ενα πράμα, ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Λοιπόν Πέπε, αύριο κι όλας, κάνε αυτό το απλό τέστ, όταν σχολάσεις, ρώτα έξω από το σχολείο, τα παιδιά που δεν είναι μαθητές σου και δεν σε γνωρίζουν, «τι γλώσσα μιλούμε σήμερα;» να δούμε πόσα θα σου απαντήσουν «μα φυσικά την Κοινή Νεοελληνική». Στην συνέχεια, ρώτα μερικούς (όσους θέλεις δηλαδή) αγνώστους στον δρόμο, να δούμε πόσοι θα απαντήσουν Κοινή Νεοελληνική, εγώ αμφιβάλλω αν θα βρεθεί έστω και ένας. Σύγκρινε μετά τις απαντήσεις των παιδιών με των μεγάλων, και θα βγεί το συμπέρασμα που βρίσκεται ο λαός, και πού αυτοί που τον διδάσκουν (μη το πάρεις σαν μομφή αυτό).
Αγγελος said
Λάμπρο, αν ρωτήσεις στο δρόμο είτε παιδιά είτε μεγάλους «τι γλώσσα μιλούμε σήμερα;», νομίζω πως όλοι θα σου απαντήσουν «ελληνικά». (Ίσως ελάχιστοι, διαισθανόμενοι πού το πας, να σου πουν «ρωμαίικα».) Ελληνικά όμως είναι και η γλώσσα του Ομήρου, και του Πλάτωνα, και των Ευαγγελίων, και του Πτωχοπρόδρομου, και του Χρονικού του Μωρέως, και των δημοτικών τραγουδιών, και του Ροΐδη, και όλα αυτά δεν είναι βέβαια ίδια μεταξύ τους ούτε με τη γλώσσα που «μιλούμε σήμερα.» Γι’ αυτό έχει πλαστεί ο όρος «Κοινή Νεοελληνική», που, όπως όλοι οι επιστημονικοί όροι, προσδιορίζει σαφέστερα το νόημά του. Πέραν τούτου, έχει [ή είχε, όταν καθιερώθηκε] και ιδεολογική φόρτιση: υπορρήτως τονίζει ότι υπάρχει κοινή νεοελληνική γλώσσα, πράγμα που αμφισβητούσαν πολλές φορές οι καθαρευουσιάνοι.
Πέπε said
202
Λάμπρο, η απάντηση του Άγγελου με καλύπτει, αλλά το νόημα της ερώτησης δεν το καταλαβαίνω. Αν ρωτήσω ένα τυχαίο δείγμα είτε παιδιών είτε ενηλίκων τι γλώσσα μιλάμε, προφανώς θα απαντήσουν ελληνικά, εννοώντας «όχι αγγλικά / τούρκικα / κινέζικα». Άλλο αυτό κι άλλο πώς ονομάζεται η συγκεκριμένη μορφή των ελληνικών που μιλάμε, σε αντιδιαστολή με άλλες ιστορικές ή συγχρονικές μορφές: αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν έχει νόημα να τεθεί σε τυχαίο δείγμα, αφού η απάντηση προϋποθέτει κάπως εξειδικευμένες γνώσεις.
Ύστερα:
Φυσικά και οι διατυπώσεις σου είναι σε σημερινά ελληνικά. Αν όμως το «εκ των ων ουκ άνευ» (ή σε όποια τέλος πάντων εκδοχή καταλήξουμε ότι είναι η πιο σωστή) δεν είναι σημερινό, γιατί το «ανέκαθεν» της μάνας σου (με ή χωρίς «από») είναι; Και τα δύο είναι εκφράσεις που δε σχηματίστηκαν μέσα στα σημερινά ελληνικά αλλά χρησιμοποιούνται σήμερα από ικανή μερίδα των ομιλητών. Είναι λόγιες εκφράσεις, που σημαίνει δάνεια από τ’ αρχαία, όπως μεγάλο μέρος του λεξιλογίου ή ακόμη και της σύνταξης της σημερινής ελληνικής.
> > Πέπε, γι΄αυτό έγραψα «σημερινά και λαϊκά» αλλά όπως βλέπεις, κι εσύ αντέδρασες όπως όλοι, όσοι κόπτονται «δια την σωστήν διατύπωσην της τρισχιλιετούς γλώσσης μας, εις τον γραπτόν και προφορικόν λόγον» (χαμόγελο)
Εδώ είσαι εσύ που δεν κατάλαβες. Είπες ότι είναι σημερινά (ορθώς) λαϊκά (λάθος) ελληνικά, και σε διόρθωσα, όχι γιατί έχω καμιά μανία να διορθώνω τον κόσμο αλλά γιατί ειδικά εδώ θεωρώ ότι έχουν νόημα και αντιμετωπίζονται με ενδιαφέρον τέτοιες παρατηρήσεις: λαϊκά ελληνικά λοιπόν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο, και δεν είναι αυτό. Τα περί τρισχιλιετούς είναι πάρα πολύ ξεκάθαρο πως ούτε που μου πέρασαν από το μυαλό, αν δεις πιο προσεκτικά τι σου έγραψα. Μη βιάζεσαι να τσουβαλιάσεις «αντέδρασες κι εσύ όπως όλοι οι Χ ή οι Ψ» (χαμόγελο επίσης).
ΛΑΜΠΡΟΣ said
203 – Ωραία Άγγελε, άλλαξε την ερώτηση σε «τι ελληνικά μιλούμε σήμερα;» μην μένεις στην ερώτηση, αυτό που θέλω να πώ, είναι πως ο μέσος Έλληνας δεν ξέρει ότι έχει αλλάξει ο όρος δημοτική σε κοινή ελληνική, (κι εγώ, εδώ μέσα το έμαθα) ούτε το πότε, ούτε από ποιούς, αλλά παρ΄όλα αυτά, εξακολουθεί να ζεί. Για να γίνω πιο σαφής, θέλω να καταδείξω πως όλοι όσοι μιλούν για τον λαό και κόπτονται γι΄αυτόν, δεν έχουν ΚΑΜΙΑ επαφη μαζί του, ζούν στον δικό τους αποστειρωμένο κόσμο, και μέσα στην ματαιοδοξία τους, νομίζουν πως σώζουν την γλώσσα, τον πολιτισμό, την πατρίδα, και τον λαό τον ίδιο, κάποιοι μεγαλοσχημε δε πως χαράσουν την πορεία του, ενώ χωρίς «υποστήριξη» δεν μπορούν να σώσουν ούτε τον εαυτό τους. Μην τρέφεις αυταπάτες, επειδή το 99,9% εδώ μέσα, είστε επιστήμονες, εκπαιδευτικοί ή μεταφραστές, ότι ο μέσος καθημερινός εργαζόμενος Έλληνας, έχει ανοίξει έστω και μια φορά στην ζωή του ένα οποιοδήποτε λεξικό, πόσο μάλλον να ξέρει τα τρία που αναφέρει ο Νίκος στο άρθρο, για να μην πώ ότι δεν έχει καν λεξικό στο σπίτι του αν δεν έχει παιδιά, (για βιβλιοθήκη άστο καλύτερα). Κι εγώ που έχω αρκετά, ΕΤΥΧΕ να δουλεύω μικρός σε βιβλιοδετείο, και τα έχω φτιάξει ο ίδιος με τα χεράκια μου, (δερματόδετα παρακαλώ-χαμόγελο) του Δημητράκου, το Πρωϊας, το Ηλίου, και του Φυτράκη, ενώ το ΛΚΝ το είχε πάρει η Παπέν όταν πήγε η Ελεωνόρα στο γυμνάσιο, και πολλά χρόνια, δεν ήξερα καν ποιός το έχει εκδόσει, εδώ το έμαθα κι αυτό (μεγάλο και καλό σχολείο το ιστολόγιο, για μικρούς και μεγάλους) κι αν δεν είχαμε την μούρλα με την Παπέν για το σκράμπλ, δεν νομίζω πως κι εγώ θα είχα ανοίξει κάποιο από αυτά, κι ας μου αρέσει πολύ το διάβασμα. Κάνε ενα άλλο τέστ, ρώτα τους καθημερινούς Έλληνες είτε εκεί που είσαι είτε στην Ελλάδα, ακόμα και μαθητές, ποιός έχει γράψει το ΛΚΝ, να δούμε τι θα σου απαντήσουν. Κοίτα γύρω σου Άγγελε, τις πολιτικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές (πρόσφατο παράδειγμα ο Φάμπρ) και λόγιες κοκορομαχίες, και πές μου αν έχουν κάποια επαφή με την καθημερινή πραγματικότητα, και τον λαό που θέλουν να κατευθύνουν στον ΣΩΣΤΟ δρόμο, και να τον σώσουν, ΧΑΟΣ. Η ουσία, είναι πως εδώ και πολλά χρόνια, (αν και μου τόλεγαν από παλιά, έπαθα σοκ με την Ελεωνόρα, μετά από τρία χρόνια με την Δανάη, ήμουν προετοιμασμένος) η τρίτη λυκείου δεν υφίσταται, αλλά οι καθηγητές που αντί να κάνουν μάθημα, προτρέπουν τα παιδιά να μην πάνε στο μάθημα, να πάνε στο φροντιστήριο και θα τους δικαιολογήσουν την απουσία, πληρώνονται κανονικά, και γι΄αυτό δεν μιλάει ΚΑΝΕΙΣ. Πως αν δεν πάνε τα παιδιά φροντιστήριο, πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν θα περάσουν ούτε απ΄έξω από το πανεπιστήμιο, και γι΄αυτό δεν μιλάει ΚΑΝΕΙΣ.
Πως το 2016, όλα τα παιδιά του κόσμου, είναι υποχρεωμένα να κάνουν 12 χρόνια (μια ζωή) για να τελειώσουν και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπως και τον 19ο αιώνα, αντί να κάνουν το πολύ 6, και γι΄αυτό δεν μιλάει ΚΑΝΕΙΣ. Πως οι μορφωμένοι άνθρωποι των αναπτυγμένων χωρών, είναι πλήρως χειραγωγημένοι, και η κριτική τους σκέψη, είναι για τα λιοντάρια, και γι΄αυτό δεν μιλάει ΚΑΝΕΙΣ. Μόνο κοκοκο κι από αυγό τίποτα.
Υ.Γ – Μ΄αυτά δεν θέλω να μειώσω την αξία και τον πραγματικά ΜΕΓΑΛΟ μόχθο, όλων όσων έχουν προσπαθήσει να καταγράψουν τις λέξεις, την λαογραφία μας, και τον πολιτισμό μας γενικώς, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα, ή να αναδείξουν πολύτιμες ιστορικές πληροφορίες. Νομίζω πως κατάλαβες τι και ποιούς εννοώ.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
204τέλος – Έχεις δίκιο, δεν το κατάλαβα καλά, συγγνώμη.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
164β. Να είστε καλά. Εκείνα τα πλάγια έχουν κρατημένο το κάτεργο του κυρ Αντρέα παντοτινά. Και τώρα που πήγα εκεί, ξαναζωντάνεψε. Στάθηκα στις μεσαίες ελιές κοιτάζοντας το Λιβυκό. Ανηφόρισα το λόφο και πέρασα από της μάνας μου να της πω ένα γεια και να της αφήσω ένα ματσάκι αγριόβιολες από αυτά τα χώματα, στο μάρμαρο.