Στο καρνάγιο
Posted by sarant στο 20 Ιουλίου, 2016
Τις προάλλες είχα βγει έναν πρωινό περίπατο εδώ που παραθερίζω, και πέρασα μπροστά από ένα καρνάγιο, ένα μικρό ναυπηγείο κυρίως για επισκευές σε σκάφη, όχι πια καΐκια αλλά κυρίως γιοτ και άλλα σκάφη αναψυχής. Έβγαλα και μια φωτογραφία, που δεν ξέρω αν φαίνεται καλά:
Και τα δυο κότερα της φωτογραφίας είναι νηοναυτολογημένα σε ευρωπαϊκές πόλεις. Το αριστερό στο Μάιντς, που βέβαια δεν είναι παραθαλάσσια πόλη, αλλά έχει λιμάνι ποταμίσιο, αφού η Μαγεντία, όπως λέγαμε παλιά τη γενέτειρα του Γουτεμβέργιου, βρίσκεται πάνω στον Ρήνο και μάλιστα στη συμβολή του με τον Μάιν.
Το δεξιό κότερο, πάλι, που έχει το ασυνήθιστο για κότερο όνομα Revolution (τι να εννοεί ένας σκαφάτος όταν λέει για επανάσταση; ) έχει νηοναυτολογηθεί στο Ipswich, το Ίπσουιτς της ανατολικής Αγγλίας, που το γράφουμε Ίπσουιτς και όχι Ίψουιτς (παρά τον Ίψεν) -και πρέπει να ομολογήσω ότι το «ανατολικής Αγγλίας» το βρήκα προ ολίγου στη Βικιπαίδεια και ότι προηγουμένως δεν ήξερα πού ακριβώς βρίσκεται το Ίπσουιτς.
Με ποδοσφαιρικά μάλλον κριτήρια κρίνοντας, έχοντας συγκαταλέξει την Ίπσουιτς Τάουν στην ίδια κατηγορία με την Κόβεντρι, τη Σέφιλντ ή τη Νότιγχαμ Φόρεστ, θεωρούσα πως το Ίπσουιτς βρίσκεται στα μεσόγεια, αλλά είδα ότι ζούσα μέσα στην πλάνη, αφού το Ίπσουιτς, όπως είπαμε, βρίσκεται στην ανατολική Αγγλία, κοντά στο Νόριτς (Norwich, αυτό το -wich είναι ρίζα σκανδιναβική που σημαίνει ‘κόλπος’ ‘οικισμός, χωριό’, όπως στο Νάρβικ ή το Ρέικιαβικ). Και παρόλο που εκ πρώτης όψεως η πόλη δεν είναι ακριβώς παραθαλάσσια, βρίσκεται όμως στην εκβολή του ποταμού Όργουελ (όπως ο συγγραφέας) και έχει σημαντικό λιμάνι.
Είναι δυο τρία καρνάγια στην περιοχή. Ναυπηγεία δεν θα τα πεις, γιατί η λέξη φέρνει στο μυαλό πολύ μεγαλύτερες μονάδες, που κατασκευάζουν θηριώδη πλοία, δεξαμενόπλοια και τέτοια, όχι σκαφάκια (αν και δεν είναι μόνο στο μέγεθος η διαφορά αλλά και στο είδος της τεχνολογίας, υποθέτω).
Αλλά εμείς εδώ λεξιλογούμε, δεν ναυπηγολογούμε. Και αφού λεξιλογούμε, πρέπει να πούμε πως το καρνάγιο, ως λέξη, δεν αποκλείεται να έχει ελληνική αρχή, δηλαδή να πρόκειται για αντιδάνειο. Ποια να είναι η ελληνική λέξη που ίσως βρίσκεται στην αρχή της ετυμολογικής αλυσίδας που οδηγεί στο καρνάγιο; Σας αφήνω περιθώριο μια παράγραφο να προσπαθήσετε να το μαντέψετε, καθώς θα ξετυλίγω το κουβάρι.
Λοιπόν, το ελληνικό καρνάγιο, λένε τα λεξικά, είναι δάνειο από το ιταλικό carenaggio, το οποίο ανάγεται στο γαλλικό carénage (μέρος όπου επισκευάζουν τις καρίνες), στο ρήμα caréner και στο ουσιαστικό carène, που είναι η καρίνα του πλοίου. Η γαλλική λέξη ανάγεται τελικά στο λατινικό carina που σήμαινε τόσο την καρίνα όσο και το μισό καρυδότσουφλο.
Οπότε, θα καταλάβατε ότι η λατινική λέξη ενδέχεται να είναι δάνειο από το ελληνικό «καρύινος» (από ξύλο καρυδιάς) οπότε η ετυμολογική μας αλυσίδα θα ξεκινάει από το κάρυον, το καρύδι.
Φυσικά, και η λέξη «καρίνα» έχει παρόμοια ετυμολογία με το «καρνάγιο», με μόνο αμφίβολο σημείο ότι, τόσο ο Μπαμπινιώτης όσο και το ΛΚΝ δίνουν ελληνιστική λέξη «καρίνα» (με τη σημερινή σημασία) που είναι απευθείας δάνειο από τα λατινικά (και ενδεχομένως αντιδάνειο), αλλά εγώ δεν κατάφερα να βρω τέτοιον τύπο ούτε στο Λίντελ Σκοτ ούτε στο TLG.
Υπάρχει βέβαια και ο τύπος «καρένα» -Βάρκα του βάλτου ανάστροφη, φτενή, δίχως καρένα, λέει ο στίχος του Καββαδία, με την τροπή του i σε e όταν βρίσκεται πλάι σε υγρό σύμφωνο.
Υπάρχει όμως και μια άλλη λέξη στη γλώσσα μας, συνώνυμη περίπου με το καρνάγιο. Είναι ο ταρσανάς ή αρσανάς, όπως λέγεται επίσης το μικρό ναυπηγείο.
Ο ταρσανάς είναι δάνειο από το τουρκικό tersane, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται, απευθείας ή μέσω ενετικών, από το αραβικό dār as-sinā῾a, που θα πει «εργαστήριο» και κατά λέξη «σπίτι των τεχνών». Η αραβική λέξη μάς θυμίζει το τοπωνύμιο Νταρ ες Σαλάμ, το οποίο κατά λέξη σημαίνει «σπίτι της ειρήνης».
Η αραβική λέξη όμως έχει δώσει και άλλα παρακλάδια. Πέρασε στα ιταλικά ως arzenale και από εκεί διαδόθηκε δυτικότερα, στο γαλλικό arsenal, ομοίως και στα αγγλικά. Από τα γαλλικά πέρασε και στα μεσαιωνικά ελληνικά, ως αρσενάλι (ας θυμηθούμε το «μεγάλο αρσενάλι» στα Χανιά), αρσενάς και αρσανάς, με τη σημασία «ναυπηγείο» και «ναύσταθμος».
Αργότερα, στα αγγλικά και τα γαλλικά, το arsenal πήρε και τη σημασία «οπλαποθήκη, πυριτιδαποθήκη, οπλοστάσιο». Στο Λονδίνο, το Royal Arsenal ιδρύθηκε το 1671 και στους επόμενους αιώνες εξελίχθηκε σε σημαντικό εργοστάσιο όπλων και πυρομαχικών, γνωστό επίσης ως Woolwich Arsenal. Στα τέλη του 19ου αιώνα, εργάτες του εργοστασίου αυτού έφτιαξαν μια ποδοσφαιρική ομάδα που την ονόμασαν Royal Arsenal και αργότερα Woolwich Arsenal -θα το καταλάβατε, πρόκειται για τη θρυλική Άρσεναλ, τους «Κανονιέρηδες» όπως είναι το παρατσούκλι τους.
Κι έτσι, η Ίπσουιτς συναντήθηκε με την Άρσεναλ!
Κουνελόγατος said
Βρε τι μάθαμε πάλι.
Καλημέρα.
Νέο Kid L'Errance d'Arabie said
Ρεβολούσιον σημαίνει και «περιστροφή» (στα Μαθηματικά, και γενικά επιστήμη). Μπορεί δηλαδή απλά ο ιδιοκτήτης να ονομάζει το σκάφος του «Γυριστρούλα» 🙂
Κουνελόγατος said
Ταρσανάδες. Είσαι η Πρέβεζα, τα Γιάννενα και το Κιλκίς, τραγουδούσε η Μαρία Δημητριάδη, αν θυμάμαι καλά (Θάνος Μικρούτσικος και Μάνος Ελευθερίου).
Αν ήξερα, θα το ανέβαζα…
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
2 Σωστά, μπορεί να ήταν και αστρονομος και να εννοούσε τις περιστροφές των πλανητών
dimosioshoros said
Θυμάμαι που είχα πει σε μια παρέα, όπου και αραβόφωνοι, πως admiral είναι λέξη με αραβική προέλευση (αμίρ, εμίρ κ.λπ. αμιρ-αλ-μπαχρ, μπαχρ = θάλασσα πρβλ. και μπαχαρικά) και από τότε με είχαν στα όπα όπα. Καλημέρες.
Γς said
Καλημέρα
Καρνάγιο και διάφοροι όροι ναυπηγικής.
Οπως το καλαφατίζω.
Κι η Λυμπεράκη που έκανε τάχα μου ότι δεν ήξερε τι σημαίνει
Πάνος με πεζά said
Καλημέρες !
Η καρίνα υπάρχει και στην -υψηλή ή χαμηλή- ραπτική, και είναι κάτι ενισχυτικό της άκρης του υφάσματος, σαν το ρέλι να πούμε, που ενσωματώνεται στο ύφασμα με θερμοκόλληση.
gbaloglou said
Όταν πέσει το βραδάκι θε να πάω στον ταρσανά…
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Καλημέρα.
Τι ωραίο ταξίδι είναι αυτό που μας έκανες Νικοκύρη, μαγεύτηκα πρωϊ πρωϊ.
Υ.Γ – Δεν θα σου εκφράσω τα συναισθήματα που έχω τώρα για σένα, γιατί θα πούν ότι στην πέφτω, όπως με την Cronopiusa (χαμόγελο).
2 – Άπαιχτος, ο κίντ που όλοι αγαπάμε.
Μιχάλης Ππ said
Ερώτησις:
Ο ταρσανάς αντιστοιχεί στο νεώριο ή στον νεώσοικο;
(Μάλλον στο νεώριο, δηλαδή το ναυπηγείο)
Επόμενη ερώτησις;
Το αρσενάλι αντιστοιχεί στο νεώριο ή στον νεώσοικο;
(Μάλλον στο νεώσοικο, αποθηκεύονται πλοία)
leonicos said
οπότε η ετυμολογική μας αλυσίδα θα ξεκινάει από το κάρυον, το καρύδι
Και το καρύδι, από το σανσκριτικό καρυ, που σημαίνει στυφός, γιατί αναφέρεται στο αφέψημα των φύλλων, που χρησιμοποιούνταν και στη βαφή των υφασμάτων στα χωριά, δίνοντας ένα νόστιμο καφέ χρώμα
leonicos said
@2 συμφωνώ κι επαυξάνω
cyrusmonk said
Καλημέρα.
Καρνάγιο καὶ στὴ Ρόδο (ὀνοματίζει ὁλόκληρη περιοχή), ὅπου προσπαθοῦν νὰ ἐπιβιώσουν μέχρι καὶ σήμερα κάποιοι καραβομαραγκοί, ὅπως ὁ κυρ-Μιχάλης.
Corto said
Ξακουστοί οι αρσανάδες του Αγίου Όρους.
Σχετική λέξη και το καραβοστάσι (καραβοστάσιον).
http://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=arslavra
https://fdathanasiou.wordpress.com/2013/09/10/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82/
IN said
Καλημέρα κι από μένα..
Ντροπή, Νίκο, που δεν είναι ήξερες πού είναι το Ίπσουιτς, το οποίο βρίσκεται, κατά λέξη, στην Ανατολική Αγγλία (East Anglia) και, ειδικότερα, στην κομητεία του Suffolk (South folk, να μη συγχέεται με το Norfolk, North folk, το οποιο -τι έκπληξη!- βρίσκεται βορείως του Suffolk). To Νόριτς είναι πρωτεύουσα το Norfolk.
Arsenal (οπλαποθήκη) είχαμε και στο Λουξεμβούργο (με τέτοιο φρούριο, γίνεται να μην είχαμε;), όπως επίσης και (κεντρικότατη) Avenue de l’ Arsenal που, όμως, πλέον λέγεται Avenue Emile Reuter, για να τιμήσει έναν παλιό πολιτικό (πρωθυπουργός και πρόεδρος της Βουλής).
Γς said
>τι να εννοεί ένας σκαφάτος όταν λέει για επανάσταση;
Και ένας γενετιστής;
Διόρθωνα την απομαγνητοφώνηση μιας διάλεξης που είχε κάνει η γραμματέας του τμήματος.
Ολα τα Evolution τα είχε κάνει Revolution
Γς said
15:
Είναι και η κομητεία του Suffolk στο Long Island της Νέας Υόρκης [όπου και το Brookhaven National Laboratory].
Πήρε το όνομα απο τους άγγλους του Suffolk της East Anglia.
Και γω νόμιζα ότι ήταν Ολλανδική λέξη από την εποχή του New Amsterdam
Triant said
>τι να εννοεί ένας σκαφάτος όταν λέει για επανάσταση;
Μη μπλέκετε ρε παιδιά τα μικρομεσαία πανάδικα με τα γιοτ. Ενα σκάφος σαν το Revolution αγόρασε πέρυσι ένας φίλος 22.000. Δηλαδή ένα κλάσμα του ποσού που κόστισε το εξοχικό ενός νοικοκυραίου (χώρια το δάσος που κάηκε, ίσως, για να χτιστεί). Από την άλλη αυτό μπορεί να είναι το μηνιαίο κόστος συντήρησης ενός σκάφους από αυτά που βλέπουμε στη μαρίνα του Λάτση.
Επειδή τέτοιου (του πρώτου) είδους σκαφάτος είμαι κι εγώ, ξέρω ότι πολλοί στο λιμάνι κάνουν όλες τις δουλειές μόνοι τους και ότι αυτό είναι το εξοχικό τους. Ένα δε από τα ποιό ωραία και μεγάλα το έχει φτιάξει με τα χεράκια του (10 χρόνια) ένας φίλος αριστερότατος.
Σκύλος said
Ταρσανάδες έχει στη Σύρα, παλιούς και παραδοσιακούς. Μερικοί απ’ αυτούς στεγάζονται σε παλιούς νεώσοικους, πανύψηλα θολωτά, πέτρινα κτίσματα, στο πάτωμα των οποίων είναι βαμμένα με λαδομπογιά τα «πατρόν» για το κόψιμο των ξύλων των καϊκιών. Θα τους βρείτε μετά το Νεώριο της Σύρου.
http://valiacaldadog.blogspot.gr/2012/11/blog-post_6.html
gpoint said
Προσωπικά όσους σκαφάτους γνώρισα όλοι αριστερόφερναν θεωρητικά, από θαλαμηγό και πάνω μαυροψύχιζαν…
και εννοείται πως η ομορφιά της γκόμενας στους σκαφάτους είναι ευθέως ανάλογη της ποιότητας του σκάφους ενώ στις θαλαμηγούς η γυναικεία ομορφιά περιορίζεται στο υπηρετικόν προσωπικών, της (συνήθως προικούς) συζύγου συνεπιβαινούσης …
gpoint said
# 18
Τριάντ όταν έγραφα δεν σε είχα δει…
Νίκος Α. said
Και πόσο ήρθε το σκορ;
atheofobos said
Και να μην ξεχνάμε την πανέμορφη μούσα του Γκοντάρ Άννα Καρίνα.
http://www.newwavefilm.com/images/anna-karina-gallery/slides/anna-karina-96.html
ΛΑΜΠΡΟΣ said
18 – To Revolution χλωμό το κόβω να κάνει κάτω από 50,000, όμως και πάλι δεν αλλάζει αυτό που λές, άλλο σκαφάτος χωρίς πανιά, κι άλλο σκαφιδάτος ιστιοπλόος, έστω και με μηχανή.
Corto said
Από το λεξικό του Σεγδίτσα:
καρένα, η, και καρίνα• τρόπις, εκ των λατιν. carina, ενετ. carina. – βάρκα του βάλτου ανάστροφη, φτενή δίχως καρένα (Καββαδίας Ν.) – το ξύλο έτριξε πάνω στο βράχο, άνοιγε η καρίνα (Καρκαβίτσας Α.) – σαν είδε λίγο πειό πάνω από την καρένα (Βλάμη Ε.) – ήλθε και πέρασε κάτω από την καρένα μας (Κουλιανός Κ.)
καρενάγιο το, και καρνάγιο• τροπιστήριον, εκ της ιταλ. carenaggio. – να του δώσουν την άδεια να βγη στο καρενάγιο να μερεμετίση (Ράδος Κ.) – τράβηξα στο καρνάγιο να στείλω τον ναύτη να φέρη τις άλλες μπογιές (Μαγκλής Γ.)
καρενάρω (ρημ.), και καρινάρω • τροπίζω, εκ της ιταλ. carenare. – εν ταυτώ εις δύο αντένας και δύο μακαράδαις, από εκείνας όπου καρινάρουν τα καράβια (Σπετσιώτικα)
Πέπε said
@2:
> > Ρεβολούσιον σημαίνει και «περιστροφή»
Πώς γίνεται άραγε και η έννοια της επανάστασης εκφράζεται με δύο λέξεις που στη στενή τους κυριολεξία δηλώνουν κίνηση μεν και οι δύο, αλλά τόσο διαφορετική κίνηση;
Επ-αν-ίσταμαι = ξανασηκώνομαι όρθιος, περίπου το ίδιο όπως εξ-εγείρομαι.
Re-volvere = ξαναστριφογυρίζω, κυλάω από την άλλη.
Συναφής ερώτηση: η έννοια της επανάστασης υπήρχε στη λέξη revolutio ήδη από τα λατινικά, ή πρωτοξεκίνησε σε κάποια μεταγενέστερη λατινογενή γλώσσα; Και στα ελληνικά, από πότε επανάστασις σημαίνει αυτό που σημαίνει τώρα;
Triant said
BTW που έλεγε και ο Κουλούρης, δεν μου αρέσουν τα αυτο-διορθωτικά σχόλια. Αν βέβαια υπήρχε δυνατότητα επεξεργασίας εκ των υστέρων, θα την χρησιμοποιούσα.
Είπα και ελάλησα… 🙂
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα και τις ωραίες συμπληρώσεις!
10 Λογικό είναι πάντως να υπάρχει επικάλυψη των εννοιών
15 Ενώ στο Μετς κρατήσανε το Αρσενάλι τους και κάνουν εκδηλώσεις
26 Θέλει ψάξιμο αυτό
terass said
Νομίζω υπάρχει η λεπτή διάκριση ανάμεσα σε αρσανάς και ταρσανάς, το ένα είναι στεγασμένος χώρος, ο ταρσανάς, ενώ ο αρσανάς είναι το σκάφος σε ανοικτό εντελώς χώρο.
Διορθώστε με αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει
Μιχάλης Ππ said
#27 Triant
Γιατί όχι Re-evolvere, εξελίσσομαι ξανά, εξελίσσομαι αλλιώς;
Θύμμαχος Θήτης said
Καλημέρα
Η λατινική καρίνα, μου φαίνεται δεν μπορεί έχει κάποια σχέση με την καρυδιά, το ξύλο (καρύινος), αλλά μόνο με το κάρυον (μεταφορικά, όπως και πολλές άλλες λέξεις).
Πέπε said
@30:
Μπορεί κι αυτό. Έχω την εντύπωση ότι θα γινόταν red-e-volvere, αλλά δεν είμαι καθόλου βέβαιος.
Παρεμπιπτόντως, το e- στο evolvere είναι η πρόθεση ex. Άρα η στενή κυριολεξία του evolvere είναι πολύ κοντινή με αυτήν του εξ-ελίσσομαι.
Τέτοιες αναλογίες μεταξύ ελληνικών και λατινικών επίσης μου κάνουν εντύπωση, όταν δηλαδή μια (συνήθως προχωρημένη και αφαιρετική) έννοια δηλώνεται με σύνθεση από συνθετικά που το καθένα μόνο του, στη μία γλώσσα, σημαίνει ό,τι και το αντίστοιχο στην άλλη, χωρίς να είναι ετυμολογικά η ίδια λέξη και χωρίς η σημασιολογική μετάβαση από τα απλά συνθετικά στο σύνθετο να είναι προφανής. Αν βέβαια οι Ρωμαίοι έκαναν συνειδητά μεταφραστικά δάνεια από τα ελληνικά, ή το αντίστροφο, τότε δεν είναι αξιοθαύμαστο. Αν όμως η λατινική λέξη είναι ανεξάρτητη από την ελληνική, τότε είναι.
Corto said
29 (Terass):
Δεν ισχύει αυτό που λέτε. Αρσανάς νοείται και ως στεγασμένος χώρος. Δείτε τις παραπομπές του σχ.14 για το Άγιο Όρος.
Αγγελος said
Πιο αξιοπερίεργο ίσως είναι ότι «στάσις» σημαίνει ανέκαθεν και «σταμάτημα» και «ξεσηκωμός».
Νομίζω, χωρίς να μπορώ αυτή τη στιγμή να το τεκμηριώσω, ότι η λέξη revolutio, από την κυριολεκτική της σημασία «γύρισμα», έφτασε να σημαίνει «του κύκλου τα γυρίσματα», «ανατροπή καταστάσεων», και από κει πήρε την πολιτική της σημασία.
Θύμμαχος Θήτης said
Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να ταξινομηθεί κάποιος ως αριστερός ή δεξιός (ή αναρχικός ή ό,τι άλλο) δεν το καταλαβαίνω. Το θεωρώ μεγάλο φαντασιακό δίχτυ. Τέλος πάντων.
ΣΠ said
3
sarant said
29-33 Συμφωνώ με τον Πέπε. Τέτοιες λεπτές διακρίσεις σπάνια ισχύουν.
Corto said
«Ο ταρσανάς είναι δάνειο… μέσω ενετικών»
Μια μικρολεπτομέρεια:
κατά τον Σεγδίτσα από τα γενοβέζικα (εκ της αρχ. γενουατ. tersanà)
Stella said
Νοιοκοκύρη, μια μικρη διορθωση,
Τα σκαφη «νηολογουνται» το πληρωμα τους «ναυτολογειται». Στην ελληνικη πρακτικη θα διακρινεις τα αρχικα Ν.Π ητοι Νηολογιο Πειραια, ας πουμε , και Λ.Π δηλαδη Λεμβολογιο αναλογα με το μηκος της ισαλου και λοιπα χαρακτηριστικα για τα μικροτερα, τις λεμβους.Ως προς τους ταρσαναδες που «κτιζουν» το σκαφος ειναι ναυπηγεια αλλα και επισκευαστηρια. Λιγοι παραδοσιακοι , με καραβομαραγκους , εμειναν πλεον στην Ελλαδα. Γνωριζω στην Ιερισσο, στην Σαμο, στην Συρο, κατι στις Σπετσες για την θαλαμηγο του «τεως». Υπηρχε καποιος στην Θεσσαλονικη, παραλια Πυλαιας, αλλα μαλλον ο καραβομαραγκος, καταγωγη απο τα Πριγκηπονησια, «εφυγε»
Καλους Πλοες.
sarant said
38 Και κατά Μπαμπι μέσω βενετικών 🙂
39 Ωπ, δίκιο έχεις ευχαριστώ!
Σκύλος said
Νικοκύρη, εκεί στον ταρσανά μην είδες καμιά φρεγάτα τούρκικη; Ακόμα τις ψάχνουν…
Corto said
40:
Ούτως ή άλλως, οι διαφορές βενετσιάνικων – γενοβέζικων υποθέτω ότι θα ήταν ανεπαίσθητες.
spatholouro said
26
επανίσταμαι=1)εγείρομαι εκ της θέσεώς μου ή της κλίνης, 2) επαναστατώ κατά τινος (Γ. Παπανικολάου, Λεξικόν των ρημάτων της αττικής πεζογραφίας)
επανίσταμαι=εγείρομαι/επαναστατω (Δ. Βογιατζή, Αναλυτικόν Λεξικόν ανωμάλων ρημάτων και ονομάτων)
επανάστασις=εξανάστασις/εξέγερσις εναντίον/επανάστασις (Σταματάκος, Λεξικόν της αρχαίας)
ἐπ-ανάστᾰσις, -εως, ἡ, επανάσταση, εξέγερση, σε Ηρόδ., Θουκ.· ἐπαναστάσεις θρόνων, εξεγέρσεις, ανταρσίες, επαναστάσεις κατά του θρόνου, σε Σοφ. (επιτομή Liddell-Scott, Πελεκάνος)
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Καλημέρα κι ἀπὸ μένα.
Ἑξαιρετικὰ ἐνδιαφέρον (γιὰ μένα) τὸ σημερινὸ ἄρθρο. Πρὶν ἀπὸ τριαντατρία χρόνια παραγγείλαμε (μὲ τὸν ἀδελφὸ μου) ἕνα τρεχαντήρι, τὸν «Ἀρχάγγελο», σ’ ἔναν καραβομαραγκὸ, στὶς Σπέτσες. Γιὰ τὰ ἑπόμενα δυὸ χρόνια (τόσο κράτησε ἡ ναυπήγηση, ἐπειδὴ εἶχε πολλες παραγγελίες ἀπὸ ψαράδες ποὺ ἔπαιρναν ἐπιδοτήσεις ἀπὸ τὴν ΕΟΚ νὰ φτιάξουν καινούργια σκάφη καὶ μετὰ ἀπὸ μιὰ δεκαετία τοὺς ἐπιδοτοῦσαν γιὰ νὰ τὰ σπάσουν) κάθε τρεῖς καὶ λίγο πεταγόμαστε στὶς Σπέτσες γιὰ νὰ δοῦμε πῶς πάει ἡ ναυπήγηση. Τὸν «Ἁρχάγγελο» τὸν εἴχαμε δεκαεννιὰ χρόνια, ὅσο ἀντέχανε τὰ κότσια μας νὰ τὸν συντηροῦμε. Τὸ ξύλο θέλει πολὺ δουλειὰ κάθε χρόνο. Ἔχουμε ζήσει τὰ καρνάγια ἀπὸ μέσα καὶ αὐτὸ μποροῦν νὰ τὸ διαπιστώσουν ὅσοι διαβάσουν τὸ βιβλίο τοῦ ἀδελφοῦ μου «Ἕνα παραμύθι τῆς Ἁνατολῆς», ὅπου ὑπάρχει καὶ σχετικὸ γλωσσάρι.
Πέπε said
@43:
Μπράβο!
Ξέρεις και για τα λατινικά;
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Ὁ Στουγιαννίδης θεωρεῖ τὸν ταρσανὰ ἀντιδάνειο:
«Κατά δική μου ερμηνεία η λέξη προέρχεται από την άρση της νηός ( αιρω το πλοίο) ανελκύω για επισκευή ….Ο ορος αρσανάς που χρησιμοποιουν στο Άγιο ορος που είναι το κεντρον της Βυζαντινης παραδοσης αλλα και του βυζαντινου λογου με κανει να πιστευω ότι ο αρσανάς είναι η πρωτογενής λέξη…Ο κόλπος τ’ αρσανά» , απ ό που προεκυψε ότι η εγκατάσταση λεγεται ταρσανάς. Οι τουρκοι μπορει να το υιοθετησαν ως ‘ταρσανα», από αυτό το παράκουσμα. Πβλ. εις την Πολη = Ισταμπούλ, στην Αμισον= σ ́Αμισον= Σαμσουν, στου Μελά, Σουμελά. »
aerosol said
Μάιντς, σκάφη, θάλασσα…
Συνειρμικά ο νους μου πήγε στο Ψαλτήρι του Μάιντς. Το δεύτερο (μετά την Βίβλο του Γουτεμβέργιου) μεγάλο βιβλίο που τυπώθηκε ποτέ. Αλλά και όνομα κακότυχου πλοίου στο ομώνυμο διήγημα τρόμου του φλαμανδού Ζαν Ρέϋ (ή Ρε; δεν ξέρω). Οι φίλοι της λογοτεχνίας του φανταστικού μπορεί να το έχουν πετύχει. Βρίσκεται σε αρκετές συλλογές καθώς είναι κλασσικό πόνημα, του 1930. Στην Ελλάδα το είχα βρει σε τομίδιο της γνωστής σειράς των εκδόσεων Ωρόρα.
kalantzianastasia said
Reblogged στις anastasiakalantzi50.
sarant said
46 Με το συμπάθειο, αλλά αυτά είναι κωμικές εξηγήσεις. Παραβλέπει ο Στουγιαννίδης όλη τη διαδρομή των λέξεων, το νταρ-ες-σινα, το αρσενάλι κτλ.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Ὅσο γιὰ τὰ «ἐπαναστατικὰ» ὀνόματα ποὺ δίνουν διάφοροι στὰ σκάφη τους θ’ ἀναφέρω τὸ «Hasta la victoria siempre» ποὺ εἶχε δώσει στὴν ταχύπλοη, πολυτελὴ θαλαμηγὸ του ὁ πρώην μπασκετμπολίστας καὶ δήμαρχος Πειραιᾶ Παν. Φασούλας.
ΓιώργοςΜ said
Καλημέρα!
Ωραίο θέμα το σημερινό, οι ταρσανάδες για μένα είχαν πάντα μια ιδιαίτερη γοητεία, αυτή μιας τέχνης που έστω κι επιδερμικά θα ήθελα να γνωρίζω.
Γνωρίζω έναν στη Σαλαμίνα, που πηγαίνω τακτικά, ο οποίος μέχρι πριν καμμιά δεκαριά χρόνια έχτιζε ξύλινα σκαριά. Υπάρχει ακόμη, δεν ξέρω όμως αν έχει ακόμη δουλειά ή λειτουργεί μόνο επισκευαστικά. Φωτογράφισα όμως τότε ένα στημένο σκαρί (νομείς), μινιαρισμένο, να περιμένει το πέτσωμα.
Μια αναφορα παραπάνω μου θύμισε ένα βιβλίο, γραμμένο ίσως τη δεκαετία του ’30, με τίτλο «Στο Ιόνιο με μια βάρκα». Από το αντίγραφο που είχα έλειπε ένα τυπογραφικό στην αρχή (νομίζω το δεύτερο), αλλά το υπόλοιπο το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα πιτσιρικάς. Η γοητεία της ιστιοπλοΐας είναι μεγάλη και οι θιασώτες της δεν είναι απαραίτητα (όπως αναφέρεται και στο #18) πλούσιοι.
Συνειρμικά (με την ιστιοπλοΐα) θυμήθηκα και ένα πιο πρόσφατο βιβλίο, κατάλληλο για καλοκαιρινό ανάγνωσμα, το «Ο ναυτικός χάρτης», του Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε.
http://www.biblionet.gr/book/73480/P%C3%A9rez_-_Reverte,_Arturo,_1951-/%CE%9F_%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82
Δημήτρης Μαρτῖνος said
49. Εἶχα κάνει ἕνα ψάξιμο πέρυσι, γιὰ ἕνα σχετικὸ λῆμμα στὸ slang.gr, καὶ μαζὶ μ’ αὐτὰ ποὺ ἀναφέρεις εἶχα βρεῖ κι αὐτὸ (τοῦ Στουγιαννίδη). Μοῦ φάνηκε κι ἐμένα πορτοκαλλισμὸς, ἀλλὰ, μιᾶς καὶ δὲν ἤμουνα σίγουρος, τὸ ‘βαλα ἐδῶ γιὰ μιὰ πιὸ ἔγκυρη γνώμη.
Γς said
50:
Κι ένα πλεούμενο στη Ραφήνα: «Overdose»
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Καρδιά μου ποιος σε πλήγωσε
και σιγοκλαίς τα βράδυα
σαν πλοία που ξεμείνανε
δεμένα στα καρνάγια
Ηράκλειο-Νεώρια Μικρός Κούλες
http://www.madeincreta.gr/sites/default/files/styles/480w_350h/public/photos/main/newria.jpg?itok=ROa3xpmf
Χανιά- Τα ενετικά νεώρια ή αρσενάλια

Δημήτρης Μαρτῖνος said
Μὲ τὴν εὐκαιρία παραθέτω ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο μου (ἀδημοσίευτο). Τότε δὲν εἶχα μάθει ἀκόμα τὸ πολυτονικὸ στὸν ὑπολογιστή.
«Τη δεκαετία του ’80 είχα την τύχη να τα γνωρίσω (Σ.Σ. τὰ καρνάγια) από πρώτο χέρι όταν για δυό χρόνια παρακολούθησα από πολύ κοντά τη ναυπήγηση του τρεχαντηριού που παραγγείλαμε με τον αδελφό μου στις Σπέτσες. Από τους πέντε καραβομαραγκούς που ήταν τότε στις Σπέτσες, μόνο ένας σχεδίαζε το σκελετό του σκάφους στο δάπεδο (ένα είδος «πατρόν», που κάνουν και οι μοδίστρες). Αυτό ήταν η λεγόμενη σάλα. Οι υπόλοιποι δούλευαν μονόχναρο, δηλαδή έφτιαχναν το σκελετό με το μάτι μετακινώντας κατά μήκος του άξονα του σκάφους ένα καμπύλου σχήματος σανίδι, το λεγόμενο χνάρι. Γι αυτό και κάθε σκάφος, ακόμα κι άν είχε τις ίδιες ακριβώς διαστάσεις (μήκος, πλάτος, ύψος) διέφερε κατά τι από τα υπόλοιπα του ίδιου κατασκευαστή. Μολαταύτα, ένα έμπειρο μάτι μπορούσε να διακρίνει (στις μικρές λεπτομέρειες) τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ναυπηγικής «σχολής» και να βρεί την προέλευση του καϊκιού (π.χ. σπετσιώτικο, κοιλαδιώτικο, συριανό κλπ.). Τότε είχαμε περάσει τόσο καιρό σε διάφορα καρνάγια (μέχρι να καταλήξουμε στις Σπέτσες) που μπορούσαμε ν’ αναγνωρίσουμε (ειδικά για τα σπετσιώτικα τρεχαντήρια) ακόμα και ποιός μάστορας τό’φτιαξε.»
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
«Στους μπαξέδες» (Εις μνήμην)
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου.
Μουσική: Δήμος Μούτσης.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, «ΣΤΡΟΦΕΣ», 1973.
Τραγούδι γραμμένο στη μνήμη του Μάρκου Βαμβακάρη, αμέσως μετά τον θάνατό του
Στους μπαξέδες και στους ταρσανάδες
ήρθες να μου κόψεις μια ζωή
κι ο βοριάς που ματώνει στις Κυκλάδες
μ’ άλλα λόγια φτώχεια και κρασί.
.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
56. Πολὺ ὡραῖο τραγούδι Ἔφη. Δὲν τὸ εἶχα ξανακούσει.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
«Ταρσανάδες και καραβομαραγκοί»,1986, ήταν ένα ντοκιμαντέρ 35΄,για την τέχνη της ξυλοναυπηγικής από τους παραδοσιακούς μαστόρους .Του Γιάννη Κασπίρη που «πάει» έμαθα κι αυτός- μαζί με το Γιώργο Κολόζη που είχαν πάθος με τα ξύλινα σκαριά. Μια ωραία παρέα που άφησαν πολλές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές σχετικές δουλειές-π.χ. για τον Καπετάν Αντρέα Ζέπο και τη βάρκα του.
Εδώ ένα κομμάτι «Αέρας στα πανιά μας.»
,από τη σειρά Αιγαίο νυν και αεί.
Δείτε το, έχει και τον παλιό-τελευταίο καραβομαραγκό επί το έργο
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
57. Το Μανουσάκι προφανώς ε; Χαίρομαι! Συνήθως το μουρμουρίζω λάθος «σαν πλοία που ξεμείνανε δεμένα στα μουράγια» 🙂 .
Τα καρνάγια είναι ποιητική λέξη, κάνει όμορφες ρίμες, Μα τον άγιο, μουράγιο,κουράγιο,ναυάγιο.
smerdaleos said
@26, Πέπε:
Επ-αν-ίσταμαι = ξανασηκώνομαι όρθιος, περίπου το ίδιο όπως εξ-εγείρομαι.
Re-volvere = ξαναστριφογυρίζω, κυλάω από την άλλη.
Συναφής ερώτηση: η έννοια της επανάστασης υπήρχε στη λέξη revolutio ήδη από τα λατινικά, ή πρωτοξεκίνησε σε κάποια μεταγενέστερη λατινογενή γλώσσα; Και στα ελληνικά, από πότε επανάστασις σημαίνει αυτό που σημαίνει τώρα;
—-
re- = ανα-/παλιν- (λ.χ. γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση = gastro-esophageal reflux και παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο = laryngeal recurrent nerve).
https://en.wikipedia.org/wiki/Gastroesophageal_reflux_disease
https://en.wikipedia.org/wiki/Recurrent_laryngeal_nerve
re-volūtiō = ανα-τροπή (καθεστώτος) ~ παλιντροπία, όπως re-generātiō = ανα-γέννηση ~ παλιγγενεσία
BLOG_OTI_NANAI said
Επανάσταση Αγγλικά – Λατινικά, λέει κάποια ΕΔΩ: http://tinyurl.com/h59ktt6 και ΕΔΩ: http://tinyurl.com/had2bff
Ριβαλντίνιο said
Τώρα εξηγείται γιατί η Άρσεναλ είχε τόσους Γάλλους παίκτες : Βιεϊρά, Βιλτόρ, Ανρί, Πετίτ, Πιρές, Ανελκά κ.α. 🙂
Γς said
Σκάι TV Ειδήσεις, Τώρα:
«Τα πλουσιοπάροχα τιμαλφή»
[τα κοσμήματα ενός ζεύγους Σουδαράβων που έκλεψαν στη Μύκονο]
cronopiusa said
… 1922
me embarqué en el Oskawa,
un vapor de seis mil toneladas,
construido cuatro años antes con un costo de
dos millones de dólares
por la United States Shipping Board.
…
El barco fue desguazado. Nosotros pensábamos
que hasta un niño podría comprender
que nuestra paga era realmente demasiado pequeña.
Bertolt Brecht
Καλή σας μέρα!
Πάνος με πεζά said
Κι ο Μάνος Ελευθερίου, βάζει αύρα νεώριου (με μικρό και κεφαλαίο) στο στίχο του :
Στους μπαξέδες και στους ταρσανάδες
ήρθες να μου κόψεις μια ζωή
κι ο βοριάς που ματώνει στις Κυκλάδες
μ’ άλλα λόγια φτώχεια και κρασί.
Τραγούδι «Στους μπαξέδες (εις μνήμην)», 1973.
Να βάλω κουϊζάκι τίμιο, χωρίς να γκουγκλάρετε, σε ποιόν πάει το «εις μνήμην», που μπορεί να το βρείτε βάσει των στοιχείων που βλέπετε παραπάνω;
ΣΠ said
65
Δεν διάβασες το 56.
spyridon said
@ 58
Οσο υπάρχει Ψαρρός θα υπάρχουν και παραδοσιακοί καραβομαραγκοί.
http://www.psarrosyard.gr/History1.aspx
Πάνος με πεζά said
@ 66 : Α, είδες; Πράγματι…
Πάνος με πεζά said
Μη μου πείτε ότι βάλατε και το «…φέρνει σίδερα χιλιάδες, για να φτιάξουν ταρσανάδες» ;
Αυτός είναι Φώντας Λάδης, Μάνος Λοϊζος, πήγαμε στο 1976, και πάλι το τραγούδι είναι γραμμένο με αφορμή ένα γεγονός.
spatholouro said
45
Από το :etymonline.com
revolve (v.)
late 14c., «to change direction, bend around, turn (the eyes) back,» from Old French revolver and directly from Latin revolvere «roll back, unroll, unwind; happen again, return; go over, repeat,» from re- «back, again» (see re-) + volvere «to roll» (see volvox). In 15c., «to turn over (in the mind or heart), meditate.» Meaning «travel around a central point» first recorded 1660s (earlier «cause to travel in an orbit around a central point,» mid-15c.). Related: Revolved; revolving.
revolution (n.)
late 14c., originally of celestial bodies, from Old French revolucion «course, revolution (of celestial bodies)» (13c.), or directly from Late Latin revolutionem (nominative revolutio) «a revolving,» noun of action from past participle stem of Latin revolvere «turn, roll back» (see revolve).
General sense of «instance of great change in affairs» is recorded from mid-15c. Political meaning «overthrow of an established political system» first recorded c. 1600, derived from French, and was especially applied to the expulsion of the Stuart dynasty under James II in 1688 and transfer of sovereignty to William and Mary.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Ένα άρθρο για την παραδοσιακή ναυπηγική δραστηριότητα στο Βόλο κατά τον 20ο αιώνα.
Έχει και άλλες λέξεις γύρω από το καρνάγιο.(νεωλκείο,καρινάρει, μονόχναρο, κλπ) :
Η παραδοσιακή ναυπηγική τέχνη διαχωρίζεται σε δύο τομείς: α) την κατασκευή και β) την ανέλκυση-συντήρηση –επισκευή των σκαφών. Ο όρος ναυπηγείο περιγράφει τον επαγγελματικό χώρο και για τις δύο επιμέρους δραστηριότητες οι οποίες συνήθως συνυπήρχαν. Για τους χώρους όμως ανελκύσεων υπάρχει όρος νεωλκείο ή νεώλκιο, αλλά πιο συνηθισμένη είναι η τούρκικη λέξη ταρσανάς ή αρσανάς που σημαίνει το ίδιο.
Σήμερα χρησιμοποιείται και ο όρος ανελκυστήριο. Ο όρος«καρνάγιο» που συχνά αναφέρεται αντί για ναυπηγείο, αποδίδει μια διαφορετική πρακτική : πρόκειται για την εκτέλεση καθαρισμού υφάλων ή άλλων εργασιών με το πλεούμενο να παραμένει στη θάλασσα και να γέρνει (καρινάρει) προς την μία του πλευρά.
…Οι βασικές μέθοδοι ήταν δύο, το μονόχναρο και η σάλα με τις παραλλαγές τους, όπου ο κάθε τεχνίτης έθετε την προσωπική του σφραγίδα.
Μιχαλιός said
71 Τα ίδια και στο δίτομο λεξικό της Οξφόρδης, που προσθέτει ως πρώτο παράδειγμα ιστορικης χρήσης του όρου, πριν απο το 1688, την «αντεπανάσταση» (θα λέγαμε εμείς) του 1660, που ξανάφερε στο θρονο τον Κάρολο Β΄.
Μιχαλιός said
72: Για το 70 βέβαια.
LandS said
Το πιο επαναστατικό σκάφος του 20ου αι. ήτανε θαλαμηγός και τη λέγανε Granma. Γκουγκλιστε το όσοι δεν με πιστεύετε.
Γς said
Έχω μια επιθυμία, ν’ αποκτήσω μια βαρκούλα με κουπιά. Δεν κατάφερα να την ικανοποιήσω. Τώρα, ούτε νοικιασμένη δεν μου εμπιστεύονται.
Βέβαια, υπάρχει η λύση της λεκάνης ή της μπανιέρας, που την είχα ανακαλύψει μικρός. Τη γεμίζεις νερό και με μερικά κομμάτια ξύλο διαφόρου μεγέθους, γίνεσαι ναύαρχος. Αλλά είμαι πολύ σοβαρός για να το κάνω τώρα.
Ο Λεώ
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
52 Πορτοκαλισμός, φευ
Για την επανάσταση-ρεβολουσιόν μαζέψατε υλικό για άρθρο.
Σκύλος said
Νικοκύρη, η σπαμοπαγίδα έπιασε κι ένα σχόλιό μου με λίνκια.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
69. Φώντας Λάδης
Φώντας Λάδης/Μίκης Θεοδωράκης απόψε στις 9 μμ Με τα Γράμματα από τη Γερμανία/
Στο «καρνάγιο» του ραδιομεγαρου των καναλιών της ΕΡΤ .
Τραγουδούν: Βασίλης Κορακάκης, Αφροδίτη Μάνου, Γιώργος Μεράντζας, Σοφία Παπάζογλου.
http://www.ert.gr/ta-grammata-apo-ti-germania-tou-miki-theodoraki-sto-summertime-2/
spatholouro said
Περί καρίνας από Στουγιαννίδη:
Πάνος με πεζά said
@ 78 : Χτες είχε συμφωνική συναυλία ο πολύ καλός Σταύρος Λάντσιας, αλλά τολμώ να πω ότι αυτή η εκδοχή της μουσικής που γράφει, πρώτον δε με συγκινεί τόσο όσο ο αυτοσχεδιασμός του με τους Human Touch, δεύτερον δε, έχει εμφανέστατες επιρροές από Yanni…Περνώντας απ’ έξω, είδα λίγο την έναρξη, και μετά άκουγα στο Δεύτερο Πρόγραμμα (όπου υπάρχουν όλες οι SummEΡΤime εκδηλώσεις).
Aλλά απόψε αξίζει να πάτε, μόνο και μόνο για τον σπάνια εμφανιζόμενο Γιώργο Μεράντζα.
Που εδώ, σας τον χαρίζω σε ένα υπερ-σπάνιο τραγούδι του λάκη Παπαδόπουλου, που θα το αποκαλούσα ύμνο στους αφανείς ηθοποιούς των καλοκαιρινών περιοδειών…
BLOG_OTI_NANAI said
Όποιος έχει πάει στο Άγιο Όρος, ξέρει τους «αρσανάδες» τα σημείο όπου οι βάρκες περιμένουν τους ταξιδιώτες. Ένα ωραίο κομμάτι από τον Ι. Μ. Χατζηφώτη:
BLOG_OTI_NANAI said
81: Πριν 20 χρόνια που εκδόθηκε το βιβλίο, βεβαίως δεν υπήρχαν στο Άγιο Όρος «κρις-κραφτ» όπως τα εννοούμε σήμερα… Επειδή έχω ανέβει εκείνη την περίοδο, δεν ήταν βεβαίως και καΐκια, αλλά ήταν μεγάλα σκάφη-βάρκες με μηχανή.
nikiplos said
Καλησπέρα… πολύ ωραίο άρθρο… άρα η έκφραση «πλέει σαν καρυδότσουφλο», έχει και λεξιλογική σημασία…
Να προσθέσω μόνο, πως στα φοιτητικά μας χρόνια θέλοντας να το παίξουμε κάπως σκληροί, αφού την οικοδομή την είχαμε φάει με το κουτάλι, επιχειρήσαμε και κάποια μεροκάματα στα ναυπηγεία στο πέραμα. Μικρές μονάδες που κατασκεύαζαν/επισκεύαζαν παντόφλες… Σκληρή και ανθυγειινή εργασία με πολλούς κινδύνους που πολλαπλασιάζονταν από την «άνεση» και «μαγκιά» των έμπειρων εργατοτεχνιτών τότε… Υπήρξα δίπλα (σε κοντινή απόσταση αλλά μακριά από το εργοτάξιο) στο Ευγενία, από του οποίου τα αμπάρια ανατινάχτηκαν δυό ηλεκτροσυγκολητές και ανελήφθησαν για πάντα στους ουρανούς… Υπήρχαν και σοβαροί, άνθρωποι, επαγγελματίες, γενναιόδωροι εργοδηγοί με τα όλα τους που χωρίς κόμπλεξ σου μάθαιναν τη δουλειά, χωρίς να σε υποτιμούν και έδειχναν και παραπάνω σεβασμό από ότι μας άξιζε… Ένας τέτοιος διάσημος (για όσους έχουν σχετική επαφή) ο Θεοδόσης, τον οποίο μνημονεύω με αυτό το σχόλιο… καλή του ώρα όπου και να βρίσκεται…
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Ήσυχο λιμανάκι- ζωγραφιές, καράβια, χρώματα,

πράσινο, κίτρινο και κόκκινο. Σφυριές απ’ τα καρνάγια.
Ένα κορίτσι με μια στάμνα. Ο ήλιος φεύγει.
Τα μπαλκονάκια κρέμονται μες στα καΐκια. Τίποτα δεν είναι
από το χτες και το αύριο. Ένα πέρασμα αμίλητο.
Κ’ ένα φεγγάρι χάρτινο καταμεσής στη μέρα.
Όταν θα γείρει ο ήλιος θα σου γράψω ένα ποίημα.
(Γ. Ρίτσος, Ποιήματα, τ. 4ος, Κέδρος
Παραδοσιακός ταρσανάς στην Αγ. Κυριακή
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
84.Αυτήν τη φωτό του ίδιου καρνάγιου ήθελα να βάλω κάτω από το ποίημα του Ρίτσου

«Ήσυχο λιμανάκι- ζωγραφιές, καράβια, χρώματα,
πράσινο, κίτρινο και κόκκινο. Σφυριές απ’ τα καρνάγια.»
Γς said
23:
>Ήσυχο λιμανάκι- ζωγραφιές, καράβια, χρώματα,
πράσινο, κίτρινο και κόκκινο. Σφυριές απ’ τα καρνάγια.
Και διαβάζω στο ΦΒ:
Με έστειλε ο άλλος σε ερημική παραλία που δεν πατάει το πόδι του ανθρωπος και παω και βρίσκω 14 πολεμικά τουρκικά πλοία!
spatholouro said
83
Για όσους ενδιαφέρονται περαιτέρω, η δουλειά του Σπυριδάκη είναι αξιανάγνωστη:
«Εργασία και κοινωνική αναπαραγωγή στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία του Πειραιά»
http://www.biblionet.gr/book/160306/%CE%A3%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82,_%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82/%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE_%CF%83%CF%84%CE%B7_%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%AC
gpoint said
# 51
Πράγματι τα πανιά δεν είναι μόνο για πλούσιους, μπαίνουνε και σε βαρκούλες. Εχω ταξιδέψει με πανιά σε βάρκα, σε καΐκι και σε γιοτ, στο τελευταίο με Ιρλανδό γεροθαλασόλυκο που δεν έβαλε ποτέ γυναίκα στο σκάφος του. Η μεγαλύτερη απόλαυση ήταν στο καΐκι, τον Φαέθοντα. Εδώ και 30 χρόνια που πέθανε ο κύρης του ταξιδεύει μόνο με μηχανές.
Στο Γαλαξίδι χτίζανε παλιά μεγάλα ιστιοφόρα. Στις γλύφες (ρηχοί, αμμώδεις κολπίσκοι) φαίνονται ακόμα τα υπολείματα της καρένας από καθισμένα ναυάγια, είναι και καλές χταποδοφωλιές !
sarant said
Eυχαριστώ για τα νεότερα και τους ωραίους συνδέσμους!
Σκύλος said
Μέχρι να βγεί από τη σπαμοπαγίδα το προηγούμενο σχόλιό μου, πάρτε ένα σάιτ με μινιατούρες παραδοσιακών πλοίων http://www.naftotopos.gr/index.php?lang=en
ΥΓ νομίζω πως η φωτό του Νικοκύρη δεν δείχνει καρνάγιο (τόπο κατασκευής ή επισκευής) αλλά απλό τόπο φύλαξης σκαφών.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Στο δημοτικό τραγούδι «Του κυρ βοριά», δηλώνονται στα καλά υλικά ενός καραβιού, η καρυά (καρυδιά). :
«Δε σε φοβούμαι, κυρ Βοριά, φυσήσεις δε φυσήσεις,
τι έχω καράβι από καρυά και τα κουπιά πυξάρι,
έχω κι αντένες προύντζινες κι ατσάλενα κατάρτια,
έχω πανιά μεταξωτά, της Προύσας το μετάξι,
Λεπαγγέλματα said
Ένας καραβομαραγκός από την Σκόπελο διηγιόταν πως ανταγωνισμός μεταξύ των ταρσανάδων ήταν τέτοιος που αν δεν φύλαγαν το νέο πλεούμενο οι αντίπαλοι του έκαναν ζημιά ανοίγοντας μια τρύπα στην καρίνα.
gpoint said
Για πλοία δεν ξέρω αλλά σε παρκέ η καρυδιά είναι άπαιχτη !!
sarant said
90 Έχει και καρνάγιο λέμε, ή τουλάχιστον είχε.
Η σπαμοπαγίδα δεν ειχε κανένα δικό σου σχόλιο, περιέργως.
ΓιώργοςΜ said
93 Είναι από τα σκληρότερα και ανθεκτικότερα ξύλα, εξαιρετικής ποιότητας και για επιπλοποιία επίσης. Έχω την εντύπωση πως από τα ελληνικά δέντρα είναι το σκληρότερο (πιο σκληρό ξύλο ίσως να είναι αυτό του πουρναριού και του ρεικιού, αλλά αυτά είναι θάμνοι). Απ’ ότι θυμάμαι μάλιστα από τη θητεία μου πιτσιρικάς σε ξυλουργείο, η ελληνική καρυδιά θεωρείται καλύτερη από τη (φθηνότερη και περισσότερο διαθέσιμη) αφρικανική (εδώ που τα λέμε, άλλο να κοπρίζει τη ρίζα σου ο Ερυμάνθιος κάπρος και οι ΑΗΠ, και άλλο οι ελέφαντες κα οι καμήλες).
Πάνος με πεζά said
Eξ αφορμής του καρνάγιου, να θυμίσουμε και τα «σύρματα». Τα σύρματα είναι κτίσματα που υπάρχουν σε νησιά του Αιγαίου, χαρακτηριστικά π.χ. στο Κλήμα της Μήλου. Πρόκειται για μεγάλα δωμάτια σε στυλ γκαράζ, με μια μεγάλη πόρτα μπροστά, χτισμένα πολύ κοντά στην παραλία, και που χρησίμευαν για να τραβιέται (με σύρμα) το χειμώνα η βάρκα από τη θάλασσα στη στεριά, και να αποθηκεύεται.

Τα ισόγεια αυτά «γκαράζ» αργότερα «ανωγειάζονταν», και παίρνανε τη μορφή διώροφου, όπου πια ο πάνω όροφης ήταν λειτουργικός, κατοικήσιμος χώρος, καλοκαιρινού σπιτιού.
Εδώ, το Κλήμα της Μήλου, με τα πολύχρωμά του «σύρματα».
Ioannis Mattos said
Και από το ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ
ΤΑ ΝΗΣΙΑ με το μίνιο και με το φούμο
τα νησιά με το σπόνδυλο καποιανού Δία
τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες
τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια
Spiridione said
Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη λ. revolution
«Revolution» derives from the Latin verb revolvere, «to revolve.» It was originally applied to the motions of the planets. Copernicus called his great treatise which displaced the earth from the center of the universe, On the Revolutions of Celestial Bodies. From astronomy, the word passed into the vocabulary of astrologers, who claimed the ability to predict the future from the study of the heavens. Sixteenth-century astrologers serving princes and generals spoke of «revolution» to designate abrupt and unforeseen events determined by the conjunction of planets-that is, by forces beyond human control. Thus the original scientific meaning of the word, conveying regularity and repetitiveness, came, when referring to human affairs, to signify the very opposite, namely, the sudden and unpredictable.
http://chagala.com/russia/pipes.htm
Στα γαλλικά βλέπω ότι η πρώτη εύρεση της λέξης με τη σημασία της ξαφνικής αλλαγής – αναστάτωσης είναι το 1559
1559 « changement brusque, bouleversement » (Amyot, Vies des hommes illustres, Démosthènes, éd. J. Normand, p. 26: quelque fatale destinee et revolution des affaires);
Και σε λεξικό του 1636
1636 « coup d’État » (Monet: Revolution d’etat: Publicae rei commutatio, conversio)
http://www.cnrtl.fr/definition/r%C3%A9volution
Ioannis Mattos said
Μια παρατηρησούλα για το -wich, ζω στη Σουηδία και έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι vik είναι ο κόλπος (και ρήμα vika = διπλώνω), επομένως πόλεις που τελειώνουν σε -vik (Västervik, Sandvik, Reykjavik) είναι πόλεις σε κόλπο, δηλαδή λιμάνια. Νομίζω…
gpoint said
# 96
Πάνο τις βάρκες μάλλον με σκοινιά τις τραβάγανε, τις σέρνανε, τις σύρουνε–> σύρματα
Δημήτρης Μαρτῖνος said
93.Στὴν Ἑλλάδα τὸ πιὸ συνηθισμένο ξύλο γιὰ κατασκευὴ σκαφῶν ἦταν τὸ πεῦκο ποὺ ὑπῆρχε σὲ ἀφθονία. Μάλιστα διάλεγαν πεῦκα ποὺ δὲν εἶχαν «χτυπηθεῖ» γιὰ ρετσίνι, ἐπειδὴ τὸ ρετσίνι αὐξάνει τὴν ἀντοχὴ τοῦ ξύλου στὰ παράσιτα ποὺ ἀναπτύσονται στὸ νερὸ. Περιζήτητο ἀπὸ τοὺς καραβομαραγκοὺς ἦταν τὸ σαμιώτικο πεῦκο μὲ μακριοὺς, ἴσιους κορμοὺς ποὺ εἶχαν λίγη «φύρα» καὶ μπόλικο ρετσίνι γιὰ νὰ μὴ σαπίζει, ὅπως εἴπαμε παραπάνω. Τὸ πεῦκο ὄμως ἔχει ἕνα μειονέκτημα: Τὰ σημεῖα ποὺ εἶναι ἐκτεθειμένα στὸν ἥλιο ἀνοίγουν, σκᾶνε, ἤ, ὅπως λένε οὶ θαλασσινοὶ, ξερομαχοῦν. Τὶς τελευταῖες δεκαετίες τοῦ περασμένου αἰώνα ἄρχισαν νὰ χτησιμοποιοῦν ἀφρικάνικα ξύλα γιὰ τὴ ναυπήγηση καϊκιῶν, ὅπως τὸ ἰρόκο ποὺ δὲν ξερομαχάει, καὶ ἔχει μεγάλη ἀντοχὴ στοὺς θαλάσσιους μικροοργανισμοὺς, ἐπειδὴ εἶναι ὑδρόβιο δέντρο. Μειονέκτημα ἡ ὑψηλὴ τιμὴ του καὶ ἡ μεγάλη του σκληρότητα ποὺ τὸ κάνει δυσκολοδούλευτο.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
@96, 100. Πάνο, συμφωνῶ μὲ τὸν πσαρὰ. Τὰ σύρματα μᾶλλον ἀπὸ τὸ «σύρω» προέρχονται. Ὅταν πρωτοφτιάχτηκαν δὲν ἦταν διαδεδομένη ἡ χρήση συρματὸσκοινων, χρησιμοποιοῦσαν τὰ κοινὰ σκοινιὰ. Οὔτε τρέιλερ εἶχαν, ἔσερναν τὶς βάρκες πάνω σὲ φαλάγγια ἤ κατρακύλια.
ΓιώργοςΜ said
102 Δεν ξέρω αν επιτελώ πορτοκαλισμο γιατί το σκέφτομαι τώρα χωρίς να το ψάξω, αλλά και το σύρμα ενδεχομένως να ονομάστηκε έτσι από τον τρόπο κατασκευής του, την ολκή, το σύρσιμο δηλαδή του μετάλου σε κατάλληλο οδηγό.
Σκύλος said
Νικοκύρη, για ξαναδές το σπαμογκουβά… 😦
spatholouro said
102
Αυτή η εξήγηση δίνεται κι εδώ:
«Τα σύρματα είναι σκαμμένα μέσα στα ηφαιστειογενή βράχια κι ονομάστηκαν έτσι γιατί εκεί έσερναν οι ψαράδες τις βάρκες τον χειμώνα ή όταν είχε κακοκαιρία για να τις προφυλάξουν».
http://history-pages.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1043.html
Δημήτρης Μαρτῖνος said
103 . Δικὸ μου τὸ λάθος· ἀναφερὸμουν στὰ «σύρματα», τοὺς παραθαλάσσιους οἰκίσκους, στὴ Μῆλο, στὴν Κίμωλο καὶ σὲ ἄλλα νησιὰ, μέσα στοὺς ὁποίους σέρνουν τὶς βάρκες γιὰ νὰ τὶς προφυλάξουν. Δὲν ἀναφερόμουν στὸ σύρμα μὲ τὴν κοινή ἔννοια. Συγγνώμην γιὰ τὸ μπέρδεμα.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
@spatholouro(105). Γράφαμε μαζὶ.
Σκύλος said
94α
Ε, δεν πειράζει.
Έλεγα για τις σάλες των ταρσανάδων στην Ερμούπολη, που οι περσότερες έχουν γίνει μπαράκια. Και το ωραίο καφενεδάκι για τους μαστόρους, που η σόμπα του καίει πελεκούδια, περισσέματα από τα καΐκια.
Σε ένα από τα τελευταία ταρσαναδάκια είδα το πιθανώς ομορφότερο πράγμα της ζωής μου. Ένα βαρκάκι, ενάμιση μέτρο το πολύ, πούχε φκιάξει ο μάστορας για το γιόκα του. Καθόλου μπογιά, μόνο βερνίκι που αναδείκνυε την ομορφιά του ξύλου. Και μπρούντζα γυαλισμένα ολόχρυσα. Σουρχόταν να το πάρεις παραμάσχαλα και να το βάλεις στο σαλόνι σου να το βλέπεις. Αν είχες σαλόνι…
Έλεγα και για τις δυσκολίες της επιτόπου συντήρησης του τρεχαντηριού, ιδιαίτερα άμα είσαι χασομέρης κι ερασιτέχνης.
http://valiacaldadog.blogspot.gr/2007/05/blog-post_29.html
Triant said
Ξεχάσαμε να πούμε και για τα ‘βάζα’ που είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες ακουμπάει το καΐκι για να συρθεί (σχόλιο 108, 2η φωτογραφία).
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
108 Να με συμπαθάς, δεν είχα κοιτάξει πιο βαθιά!
99 Έχεις απολυτο δίκιο. Υπάρχουν δύο -wich / -wick στα αγγλικά τοπωνύμια, ένα που σημαίνει «οικισμό» και ανάγεται στο λατινικό vicus και ένα που είναι σκανδιναβικής προέλευσης και σημαίνει «κόλπος»
The nominal element *wīk- can be identical with Old English wīc ‘dwelling place, lodging, house, village, town, camp, street, lane’, Dutch wijk ‘district in a town’. Old English wīc and Dutch wijk are commonly considered as loanwords from Latin: Latin vīcus means ‘district of a town; minor settlement, village’. The original meaning of *wīking- in this interpretation is ‘inhabitant of a wīc’; the semantical development is supposed to be ‘inhabitant of a wīc ? ‘merchant’ → ‘merchant / sailor’ → ‘pirate’. In Dutch the words kopen ‘to buy’ and kapen ‘to act as a privateer’ differ only slightly; kopen is the Franconian continuation, kapen possibly the Frisian continuation of Germanic *kaup-, a loanword from Latin.[18] Admittedly, at least in Old English Eoforwicingas (‘inhabitants of Eoforwic = York’; recorded in the Anglo-Saxon Chronicle, A.D. 918) a derivational suffix -ing is attached to (Eofor)wic; it is, however, hardly likely that Scandinavian Vikings were named on the basis of marketplaces in England.
The nominal element *wīk- to which -ing- was added, can alternatively be identified with Old Norse vík ‘inlet, small bay, creek’ (Old English wīc ‘bay, creek’). If víkingar can be thought of as persons who preferred to stay in small bays or persons who used to go ashore in small bays or to make their raids from there, then the element *wīk- can be conceived as identical with Old Norse vík and Old English wīc ‘bay, etc.’. In the absence of harbours with jetties, however, all sailors had to use bays as anchorage for their ships; therefore it is difficult to understand why Scandinavian pirates were named after a common anchoring habit. Even more important is that Vikings used to operate from islands.
A variant of the above interpretation does not refer to small bays used as anchorages or shelters in general, but to one single bay: Vík, the name of the Oslo Fjord in the South of Norway. In this view Vikings originally were inhabitants of the shores of Vík. Those who combine the word víkingar with the name of the Oslo Fjord have to make clear, how the designation of a small part of the Norwegian population can expand its meaning to denote all Scandinavian pirates.
Θύμμαχος Θήτης said
91
έχω και καραβόσκοινα από ξανθής μαλλάκια
του κυρ-Βοριά: http://www.snhell.gr/kids/content.asp?id=27&cat_id=2
«Δε φταίω η δόλια θάλασσα, δε φταίω εγώ το κύμα,
μόν’ φταίει ο πρωτομάστορας που φτιάνει τα καράβια».
Θύμμαχος Θήτης said
Σχτικά με τα είδη ξυλείας στη ναυπηγική την Βυζαντινή εποχή (αντίστοιχα πρέπει να ήταν και για τους ΑΗΠ)
Νίκος Κ. said
Παραλία Τερσανάς, Ακρωτήρι Χανίων. Έχει κι έναν παλιό μικρό τερσανά (αγνοώ από πότε). Συνιστάται ανεπιφύλακτα http://www.chania-crete-greece.com/GR-paralia-tersanas-akrotiri.html

Πάνος με πεζά said
Πολύ σωστή η άποψη για τα «σύρματα», πολύ βιαστικά το αξιολόγησα. Πώς το λέτε, στέκομαι δι’ ορθό μένος (βαράτε) 🙂
Κάποτε μια από τις ασκήσεις-μπαμπούλας στη Φυσική, ήταν ο υπολογισμός του έργου για να βγάλεις, σέρνοντας, μια βάρκα από τη θάλασσα στη στεριά. Όπου με ολοκλήρωμα των τριβών κατά dx του τμήματος που περνάει από τη θάλασσα στη στεριά κλπ.κλπ. (βολεύει η φωτογραφία του 108 β).
Σκύλος said
σχετικά με την ξυλεία, το 1997 είχα πάει στη Σαλαμίνα, στη θεραπευτική κοινότητα Νόστος. Τα παιδιά συντηρούσαν ένα ιστορικό πλοίο, το σκάφος που είχε χαρίσει ο Μουσολίνι στην κόρη του (Έντα;) και το γαμπρό του Τσιάνο, για να κάνουν μήνα του μέλιτος στην Αδριατική.
Το δικάταρτο δόθηκε στην Ελλάδα ως μέρος πολεμικής αποζημίωσης, κατέληξε τουριστάδικο στη Μύκονο και μετά το πήρε η κοινότητα Νόστος.
Ε, λοιπόν, το κατάστρωμα ήταν από μαόνι, κι όπως τότριβαν (70+ χρόνια μετά από τη ναυπήγηση) το αναθεματισμένο μύριζε φρεσκάδα ξύλου!
Σκύλος said
114
Μπροστά από το καΐκι, πίσω από τα αρμυρίκια υπήρχε χειροκίνητος εργάτης και κρίκοι, φυτεμένοι στο τσιμέντο, για να λειτουργεί το πολύσπαστο. Εάν η παραλία είχε απότομη κλίση, λόγω της συσσώρευσης χαλικιών από τα χειμωνιάτικα κύματα, μπορούσες να τραβήξεις πίσω το καΐκι αρκετά εύκολα. Ένας άνθρωπος αρκούσε. Κι άμα είχε και κάνα σκυλάκο να του συμπαραστέκεται, ακόμα καλύτερα.
Πάνος με πεζά said
@ 116 : A μπράβο, αυτό το θυμάμαι κι εγώ, και θα το έγραφα ! Μ’ εκείνο το τεράστιο γρανάζι !
ΣΠ said
99, 110
Ο Grant Allen στο βιβλίο του Falling in Love: With Other Essays on More Exact Branches of Science (1889), κεφ. Fossil Food γράφει ότι wich σήμαινε τον αβαθή κόλπο και έμπαινε ως επίθεμα στα ονόματα οικισμών πάνω σε τέτοιους κόλπους όπου παραγόταν αλάτι. Αργότερα κατέληξε να υποδηλώνει μια τοποθεσία παραγωγής αλατιού ακόμα και αν επρόκειτο για ορυκτό αλάτι.
Πααράγραφος 12 του κεφαλαίου:
Our English salt supply is chiefly derived from the Cheshire and Worcestershire salt-regions, which are of triassic age. Many of the places at which the salt is mined have names ending in wich, such as Northwich, Middlewich, Nantwich, Droitwich, Netherwich, and Shirleywich. This termination wich is itself curiously significant, as Canon Isaac Taylor has shown, of the necessary connection between salt and the sea. The earliest known way of producing salt was of course in shallow pans on the sea-shore, at the bottom of a shoal bay, called in Norse and Early English a wick or wich; and the material so produced is still known in trade as bay-salt. By-and-by, when people came to discover the inland brine-pits and salt mines, they transferred to them the familiar name, a wich; and the places where the salt was manufactured came to be known as wych-houses. Droitwich, for example, was originally such a wich, where the droits or dues on salt were paid at the time when William the Conqueror’s commissioners drew up their great survey for Domesday Book. But the good, easy-going mediæval people who gave these quaint names to the inland wiches had probably no idea that they were really and truly dried-up bays, and that the salt they mined from their pits was genuine ancient bay-salt, the deposit of an old inland sea, evaporated by slow degrees a countless number of ages since, exactly as the Dead Sea and the Great Salt Lake are getting evaporated in our own time.
Σκύλος said
Εντωμεταξύ, εκτός από τα ιστιοπλοϊκά και τα τρεχαντήρια, υπάρχουν και τα φουσκωτά.
Το παρατηρητήριο του στρατού στη Σύμη βλέπει πολλά φουσκωτά στην απέναντι παραλία.
Στο ΓΕΕΘΑ τους έχει πάει σερπαντίνα μην περάσουν βράδυ κι άλλοι πραξικοπηματίες ή «πραξικοπηματίες».
Αιμ said
Τα σύρματα ως αποθηκευτικοι χώροι για βάρκες αλλού (δε θυμάμαι πού ) λέγονται και μαγαζιά.
Σκυλε, στο καφενεδακι που λες στη Συρα στους ταρσαναδες σίγουρα θα ‘φαγες τη φοβερή τηγανητη αλευροκρεμυδοψαροπιττα απ’ ότι ψάρια περισσεύουν. Πεινασα !
Σκύλος said
120
Μην με κολάζεις, το σκύλο! Και γαλέο τηγανητό είχε. Παλιά, μας έλεγαν τα μαστόρια, το γαλέο τον έγδερναν για να χρησιμοποιήσουν το δέρμα του για γυαλόχαρτο!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
108β>>να το πάρεις παραμάσχαλα και να το βάλεις στο σαλόνι σου να το βλέπεις. Αν είχες σαλόνι…
Aν είχες μάτια να πεις. Να εγώ τώρα έσκισα το κούτελο στην καρένα του. 🙂
11. 🙂 😦
Κίμωλος/ τα σύρματα

Σκύλος said
Και λίγη ιταλική φινέτσα
Δύτης των νιπτήρων said
120 Μαγαζιά, οπωσδήποτε, στη Σκύρο. Σήμερα βέβαια είναι οικισμός.
ΥΓ. Ίσως βιάστηκα, μια και διαβάζω ότι το όνομα του οικισμού οφείλεται στις αποθήκες «μαγαζιά» μπαρουτιού που υπήρχαν εδώ κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας (χμ… δεν μου φαίνεται πολύ πιθανό αλλά πάλι, πού να ξέρω).
Σκύλος said
124
Όπως magazines, ε; Έτσι λένε τις γεμιστήρες των πιστολιών αλλά και τις αποθήκες πυρομαχικών των πλοίων. Και τα περιοδικά, ίσως γιατί μερικές φορές γράφονται από ή απευθύνονται σε βλήματα.
Δύτης των νιπτήρων said
Εδώ η Χώρα της Σκύρου είναι σκαρφαλωμένη στο λόφο και κρυμμένη (πίσω από το σημερινό μουσείο Φαλτάιτς) για να μη φαίνεται από τη θάλασσα, και θα είχαν αποθήκες μπαρουτιού στην ανοχύρωτη παραλία; Απίθανο μοιάζει.
sarant said
120-124-125 Άλλο άρθρο χρειάζεται για τα μαγαζιά!
Σκύλος said
126
Ναι, μην γίνει καμιά Μοροζινιά και καμπούμ!
Άλλωστε πού να τα κουβαλάνε από τα καράβια στη χώρα και πάλι κάτου;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Ωχ ωχ, ακούω στο Ρίαλ : Τώρα τουρκικά F16 , πυροβολούν πολεμικά τουρκικά πλοία σε τουρκικά χωρικά ύδατα που επιχειρούν να μπουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα για να ζητήσουν ασυλία.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
«Το ξύλο του πεύκου και ένα σκεπάρνι αποτελούν το νήμα της συνέχειας»,λέει εδώ για το καρνάγιο που επιβιώνει όπως-όπως.
http://www.saronicmagazine.com/?p=18784
gpoint said
# 128
Είχα ακούσει πριν μερικά χρόνια από κάποιον που τα έψαχνε πως ο Μοροζίνης κακώς κατηγορείται, άλλος την έκανε και του την φορτώσανε. Θάβγαζε μάλιστα και βιβλίο με τα ευρήματά του.
Σκύλος said
129 Ωχωχωχ… Και κει πέρα, τα ελληνικά από τα τούρκικα είναι λίγες εκατοντάδες μέτρα.
Μπας και το παραλέει η Ρήαλ;
Εδώ news.in.gr/greece/article/?aid=1500091395 λέει ότι απογειώθηκαν για να ελέγξουν. Αλλά τα αεριωθούμενα δεν είναι κατάλληλα για τέτοιες δουλειές, είναι πολύ γρήγορα. Θα μου πείς και πού να βρεθούν τα κατάλληλα ελικόπτερα;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Σύσκεψη στο ΥΕΘΑ για την εκτίμηση της κατάστασης στην Τουρκία
20 Ιουλίου 2016 20:11:25
http://www.stokokkino.gr/list.php?tag=%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2593%25CE%2591%25CE%2599%25CE%259F
Στην περιοχή βρίσκονται σκάφη του πολεμικού ναυτικού και του λιμενικού, ενώ πτήσεις πραγματοποιεί ελικόπτερο.
Στην ιστοσελίδα της η Μιλιέτ κάνει λόγο για εκτεταμένες έρευνες των τουρκικών αρχών στα τουρκικά παράλια στο Αιγαίο, κυρίως απέναντι από τη Σύμη, για το ενδεχόμενο να καταφύγουν στο νησί οι καταδρομείς που το βράδυ του πραξικοπηματος άνοιξαν πυρ εναντίον του ξενοδοχείου όπου διέμεινε ο Ταγίπ Ερντογάν.
Σκύλος said
133
Ναι, ψάχνουν τους 25 καταδρομείς με τα δύο ελικόπτερα. Αν και μάλλον σε κάνα ρουμάνι θα έχουν αφήσει τα κοκκαλάκια τους.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Μὲ τὴν εὐκαιρία θὰ μοιραστῶ μαζί σας ἕνα μικρὸ διήγημά μου (πιὸ πολὺ εἶναι τὸ γλωσσάρι). Τό ‘γραψα πρίν ἀπὸ τριάντα χρόνια γιὰ τὴ ναυπήγηση τοῦ τρεχαντηριοῦ «Ἀρχάγγελος» ποὺ φτιάχτηκε στὶς Σπέτσες (1983-1985) γιὰ λογαριασμὸ μας (τοῦ ἀδελφοῦ μου κι ἐμένα). Τὸ συμπεριέλαβε ὁ ἀδελφός μου, ὁ Νῖκος, στὸ πρῶτο του βιβλίο, «Τὰ δέκα κύματα» (ἐκδόσεις Ἁρμὸς, 1995), μιὰ συλλογὴ δὲκα ναυτικῶν διηγημάτων.
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ
-Τὸ σταυρό σου, κόπανε. Καὶ στό ‘λεγα, ποὺ νὰ σὲ πάρει καὶ νὰ σὲ σηκώσει. Εἶναι παλιότοπος, λάσπη.
Τὸ καΐκι, τὸ μισὸ στὴ θάλασσα, εἶχε σταθεῖ πάνω στὰ βάζα*, σὰ μουλάρι ποὺ στήλωσε πεισματικὰ τὰ μπροστινά του καὶ δὲν κουνοῦσε ρούπι. Ὁ μαστρο-Παντελής δάγκωνε τὸ τσιγάρο του καὶ βλαστημοῦσε. Ὁ Γιάννης, ὁ βοηθός του, κάτι μουρμούριζε ἀνάμεσα στὰ δόντια του καὶ πολεμοῦσε νὰ πατώσει τὴ σκάρα*.
Πιὸ πέρα καθισμένος σ’ ἕνα κούτσουρο, ὁ καπτα-Νικόλας ἔβραζε. Τά ‘χε μὲ τὸ μάστορα, μὲ τοὺς βοηθούς, μὲ τὴν τύχη του. Μὰ πιὸ πολὺ μὲ τὸ μεράκι του. Αὐτὸ ἔφταιγε γιὰ ὄλα. Γιατὶ τὸ καΐκι του τό ‘θελε ὄμορφο. Λεβέντικο. Θαλασσινό. Νὰ τὸ βλέπει στὸ γιαλὸ νὰ τὸ χαίρεται ἡ ψυχή του. Σὰν τὴν γυναίκα τὴν ὄμορφη ποὺ περπατεῖ καὶ βγαίνει ὀ κόσμος νὰ τὴ χαρεῖ στὴ στράτα. Κι ὄχι πὼς δὲν τά ‘ξερε. Οἱ φίλοι τοῦ τό ‘χαν πεῖ.
-Πρόσεξε τὸν Παντελή. Καλὸς μάστορας μὰ ψυχοβγάλτης. Κι ὅλο τὴν παλάμη ἀνοιχτή. Φέρε…
Πόσες φορὲς δὲ θυμήθηκε τοὺς παλιοὺς πού ‘λεγαν «πῦρ, γυνὴ καὶ καρνάγιο».
Κι ὀ Παντελής ἀλεποῦ.
-Ξέρω τὶ θές. Θὰ τὸ δεῖς καὶ θὰ τὸ χαίρεσαι. Ἐσένανε θὰ στὸ λαντζάρω* λιγάκι πιὸ πολὺ στὴν πλώρη ἀπὸ τοῦτο δῶ (καὶ τοῦ ‘δειχνε ἕνα πού ‘χε σκαρωμένο) καὶ στὴ πρύμη πιὸ στελλάδο*. Νὰ δεῖς πῶς θ’ ἀκούει στὸ τιμόνι. Κι ἀπὸ ἀρμένισμα; Ἄλλο πράμα. Δέν θὰ κωλώσεις ποτὲ , οὔτε σὲ θάλασσα, οὔτε σ’ ἀγέρα.
Μὰ ἡ δουλειὰ σὰν τὸν κάβουρα. Περάσανε δυὸ μῆνες τρεῖς, ἕξι, κι ὁ Παντελής οὔτε πρόκα. Κι ὅλο φέρε. Στοὺς ἐννιὰ μῆνες ἔπιασε νὰ τὸ στήνει. Τίποτα σπουδαῖο δηλαδή. Τὰ ποδοστάματα* καὶ τὴν καρένα*. Κι ὁ καπτα-Νικόλας νὰ κάνει κουράγιο. Τό ‘βλεπε νὰ χτίζεται σιγὰ σιγὰ κι ή καρδιά του σκιρτοῦσε. Κι ὄλο ἀπίκου*, μὲ τὸ πινέλο καὶ τὸ μίνιο γιὰ τὸ ξερομάχημα* τάχατες. Μά πιὸ πολὺ γιὰ νὰ τὸ χαίρεται ἡ ψυχὴ του, ποὺ ἔδενε σιγὰ σιγὰ καὶ στρογγύλευε, σὰν τὸ κορίτσι τ’ ἄγουρο ποὺ γίνεται γυναίκα. Γυναίκα ὄμορφη καὶ λεβέντισσα. Κι αὐτὸς μὲ τὴ μπογιὰ νὰ τὸ χαϊδεύει ὁλάκερο. Στραβόξυλα*, σωτρόπι*, στραγαλιὲς*, τσάπες*, καμάρια*.
Κι ἔτσι πέρασε ὁ πρῶτος χρόνος. Τὸ καΐκι σκέτο κουφάρι. Κι ὀ Παντελής «φέρε».
Καὶ μπῆκε ὁ δεύτερος χρόνος. Τὸ πέτσωμα*, τὸ κουβέρτωμα*, τὰ σπιράγια*. Ἀμπάσα*, θαλασσινὰ. Κι οἱ μῆνες νὰ περνοῦν κι ὁ καπτα-Νικόλας νὰ βλαστημᾶ τὴν ὥρα καὶ τὴ στιγμὴ. Κι οἰ φίλοι νὰ τοῦ δίνουνε κουράγιο.
-Δὲ βαριέσαι, χαλάλι. Σοῦ ‘φτιαξε σκαρὶ μαγκιόρο.
…Ἀφοῦ εἴδανε κι ἀποείδανε μὲ τὶς πατέντες ποὺ πολεμοῦσε ὁ Γιάννης γιὰ νὰ πατώσει τὴ σκάρα, πήρανε τὴν ἀπόφαση. Ὄξω πάλι. Κοτσάρανε τὰ συρματόσκοινα, στερεώσανε τοὺς μακαράδες*, στὰ παλιὰ κανόνια, ποὺ ‘τανε φυτεμένα ἐκεῖ μπροστὰ, καὶ βίρα. Τὸ καΐκι τραμπαλίστηκε στὰ βάζα καὶ σιγὰ σιγὰ βρέθηκε στὴν ἀνερούσα*.
Τώρα ἡ δουλειὰ ἔγινε πιὸ σωστὰ. Ἕνα φαλάγγι* στὰ βάζα ἀπὸ πρύμα μεριὰ γιὰ νὰ μὴ ξανασκαλώσει τὸ τιμόνι στὴ σκάρα, λάσκα τὰ συρματόσκοινα κι ἀβάρα*.
Καὶ τὸ τρεχαντήρι γλίτρησε στὸ γιαλὸ κι ἔπλεε στὰ νερὰ σὰ γλάρος.
ΓΛΩΣΣΑΡΙ
Ἀβάρα: Σπρῶξε (ναυτικὸ πρόσταγμα, «ἄπωσον» στὴν καθαρεύουσα).
Ἀμπάσο: Χαμηλό (ἰταλ. basso).
Ἀνερούσα: Ἡ ἄκρη τοῦ γιαλοῦ, ἐκεῖ ποῦ σκάει τὸ κύμα.
Ἁπίκου: Ἀκριβῶς ἀπὸ πάνω.
Βάζα: Βάση γιὰ ἀνέλκυση καί καθέλκυση τῶν σκαφῶν.
Καμάρια: Στοιχεῖα τοῦ σκελετοῦ πάνω στὰ ὁποῖα στηρίζεται τὸ κατάστρωμα. Ἔχουν σχῆμα κυρτὸ.
Καρένα: Καρίνα, τρόπις
Κουβέρτωμα: Ἡ κατασκευὴ τοῦ καταστρώματος (τῆς κουβέρτας στὴ ναυτικὴ διάλεκτο).
Λάντζο τρεχαντήρι (λαντζάρω): Τρεχαντήρι μὲ λιγότερο κυρτὴ πλώρη.
Μακαράς: Μηχανικὴ κατασκευὴ ποὺ χρησιμοποιεῖται, σἐ συνδυασμὸ μὲ σκοινιὰ, γιὰ τὴν ανύψωση βαρῶν, τροχαλὶα.
Ξερομάχημα: Τὸ σκάσιμο τοῦ ξύλου ἀπὸ τὸν ἥλιο.
Πέτσωμα: Ἡ κάλυψη τοῦ σκελετοῦ τοῦ σκάφους μὲ μαδέρια γιὰ τὴν κατασκευὴ τῆς γάστρας του.
Ποδόσταμο: Ποδόστημα, ἡ συνέχεια τῆς καρένας. Ὑπάρχουν δυὸ ποδοστάματα, τὸ πλωριὸ καὶ τὸ πρυμιὸ ποὺ μαζί μὲ τὴν καρένα ἀποτελοῦν τὴ ραχοκοκαλιὰ τοῦ σκάφους.
Σπιράγια: Οἱ ὑπερκατασκευὲς τοῦ σκάφους.
Στελλάδο: Σκάφος μὲ μεγάλο βύθισμα στὴν πρύμη• στρίβει πολὺ εὔκολα.
Στραβόξυλα: Νομεῖς, πλευρικὰ στοιχεῖα τοῦ σκελετοῦ τοῦ σκάφους.
Στραγαλιὲς: Χοντρὰ ἐσωτερικὰ μαδέρια καθ’ὅλο τὸ μῆκος τοῦ σκάφους συνδεδεμένα μὲ τὰ στραβόξυλα (νομεῖς) γιὰ καλὺτερο «δέσιμο» τοῦ σκελετοῦ.
Σωτρόπι: Ἐσωτρόπιον, χοντρὸ μαδέρι ποὺ προσαρμόζεται ἀπὸ πάνω καὶ κατὰ μῆκος τῆς καρένας (τρόπιδος) τοῦ σκάφους. Χρησιμεύει γιὰ τὸ «δέσιμο» τοῦ σκελετοῦ.
Τσάπες: Τὰ πρῶτα μαδέρια ποὺ μπαίνουν κατὰ τὸ πέτσωμα τοῦ σκάφους (γίνεται ἀπὸ πάνω πρὸς τὰ κάτω) στὸ ὕψος τοῦ καταστρώματος.
Φαλάγγι: Κυλινδρικὸ ξύλο, ποὺ χρησιμοποιεῖται γιὰ τὴν ἀνέλκυση καὶ καθέλκυση σκαφῶν.
Γς said
119:
σερπαντίνα;
Σκύλος said
136
http://www.slang.gr/lemma/11802-me-paei-serpantina
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
134. ‘Αντε βρες άκρη. Ό,τι θένε μπορεί να σερβίρουν.Τέτοια ώρα τέτοια λόγια. «Τους ψάχνουν σ΄’ολη τη Μαρμαρίδα»(τους κινηματίες) «αλλά μπορεί να έχουν ξεφύγει προς τα νησιά της Ελλάδας» λέει η ανταποκρίτρια από την Κων/πολη, μεταφέροντας αυτά που ακούει στα τουρκικά Μ.Μ.
Αιμ said
121 ωστε κανανε τον γαλεο γιαλοχαρτο, επομένως γαλεοχαρτο — γαλοχαρτο — ( βαλε και τον γιαλό πώς το λέτε ) — γιαλοχαρτο. Έλυσα ένα μυστήριο χρονων !
Εν τω μεταξύ κατέβηκα να ποτισω και πλάκωσαν οι Τούρκοι πάλι
Σκύλος said
138
Ο Ζούγκλας (μετά συγχωρήσεως) τους έβγαλε στη Σύμη και λέει, μάλιστα, ότι τους ανακρίνει η ΕΥΠ. Πού; Στη Σύμη, που ζήτημα να έχει τέσσερις αστυφυλάκους κι έξι λιμενικούς όλους κι όλοι.
Δεν βγάζεις άκρη.
Σκύλος said
139
Εγώ πότισα την τριανταφυλλιά μου πριν τις ειδήσεις, εμ πώς;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
O Γερμανός άσσος, ανακοίνωσε στο F/Β ότι αφήνει τη Μπεσίκτας λόγω της κατάστασης.
Δύτης των νιπτήρων said
140 Αν υπάρχει ναυτικό παρατηρητήριο, πιθανότατα υπάρχουν και αξιωματικοί της ΕΥΠ και μάλιστα τουρκομαθείς.
Λ said
135. Πολύ ωραίο το διήγημα. Στην αγγλική τα πλεούμενα είναι πάντα θηλικά και αναφέρονται σε αυτά με το she.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
@Λ (144). Εὐχαριστῶ πολὺ. Γιὰ μᾶς ὀ Ἀρχάγγελος ἦταν μέλος τῆς οἰκογένειας γιὰ 19 χρόνια. Τοῦ κόβαμε καὶ κομάτι στὴ βασιλόπιτα.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Κομπλέ το διήγημα.Η λαχτάρα της κατασκευής, η ατμόσφαιρα και το γλωσσάρι.Ωραία! Πήγα να γράψω ότι είναι μυθοποιημένη η περίπτωση που μας έλεγε πριν ο…και ,χαχα, συ έλεγες παραπάνω για τον «Αρχάγγελό» σας.Να ‘σαι καλά.
Παλιά γινότανε γλέντι όταν ρίχνανε το πλεούμενο την πρώτη φορά στο νερό και κάπως το ονομάτιζαν αυτό το ειδικό γεγονός μα δε θυμάμαι. Αχ το Άλτσι. Μήπως ξέρεις κάτι σχετικό;
139/141. Εμένα τσακώνονται απόψε οι γάτοι στη σκάλα και μπαινοβγαίνω και τους καταβρέχω. Ώρα που βρήκαν.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
135 – Πολύ ωραίο το διήγημα, και το γλωσσάρι θησαυρός.
Γς said
145:
Συγκινητικό.
Κι είναι κι εκείνος ο Αρχάγγελος στον Ευαγγελισμό του Ελ Γκρέκο.
Αλλά και ο Αγιος Μαρτίνος του
Αιμ said
141. 9 ντοματακιες
7 πιπεριες
3 μελιτζανιες
2 αρμυρες κ
2 κολοκυθιες (με ωιδιο 😉 + συγκομιδή ντοματακια (απίστευτη ποσότητα) θελουν την ώρα τους. 3 Χ 3 μ. λέμε το …χωράφι !
Αιμ said
Ανπιστεβαμπλ, μπήκε φατσουλα αντι για ερωτηματικό κ παρενθεση !
Τι μ(π)αθαινει κανείς
Corto said
Για την ιστορία της ελληνικής ναυπηγικής, έχει ενδιαφέρον το χειρόγραφο του Michalli da Ruodo (Μιχαήλ της Ρόδου), Έλληνα ναυτικού και πολεμιστή στην υπηρεσία του ενετικού στόλου κατά τις αρχές του 15ου αιώνα. Από την σχετική εργασία του αρχαιολόγου Γιάννη Νάκα, μαθαίνουμε ότι:
«Πολλοί από τους ειδικευμένους τεχνίτες του ναυστάθμου (της Βενετίας) προέρχονταν από το Αιγαίο, καταφέρνοντας μάλιστα να ανέλθουν και στην ιεραρχία του ναυστάθμου. Γύρω στο 1400, ο καλύτερος κατασκευαστής πολεμικών γαλερών ήταν ο Ροδίτης Θεόδωρος Baxon (Βασσάνιος). Αναγνωρίζοντας την αρτιότητα των σκαριών του, οι βενετικές αρχές αναζητούσαν κάποιον ισάξιο διάδοχο του γερο-ναυπηγού, τον οποίον και βρήκαν στο πρόσωπο του ανιψιού του, του Νικόλαου Παλαιοπάνου, επίσης από τη Ρόδο.»
http://perialos.blogspot.gr/2016/01/15.html
http://www.onassis.org/onassis-magazine/issue-68/Michael-tis-Rodou
Αιμ said
146 β. Ασε τους κατηδες να εκφραστουν βρε Εφη
Λ said
149. Άκου ντοματακές. Πομηλορκές παιδί μου. Και οι ντομάτες πομηλόρκα. Μελιντζανιές = βαζανιές αλλά οι αλμυρές τι είναι;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
152. 🙂 Η νύφη,η Μιαούλα, ανέβηκε πάνω, πισωκάθισε κολλητά στην ασφάλεια της τζαμόπορτας και κάνει σεϊρι «αφ΄υψηλού» τους λεγάμενους να βουρλίζονται και να φυσονυχιάζονται στις σκάλες. Μου σπάνε το γιασεμί που χω στο κάγκελο κι είναι ανθισμένο, τ΄αληταριά.
Αρμύρες,τέτοιες:


ή κρίταμα:
Αιμ said
Ντοματακια κανουν οχι ντομάτες, πώς να τις πω ;
Αρμυρες (στο υ ο τόνος) ιθαγενες φυτό της Αττικής γης. Θαυμάσιο για σαλάτα. Γκουγκλαρε το θα βρεις πολλά
Μήπως και πατλατζανιες οι μελιτζανιες ;
Δημήτρης Μαρτῖνος said
ΕΦΗ (146) ΛΑΜΠΡΟ (147) καὶ Γς (148), εὐχαριστῶ πολὺ γιὰ τὰ καλά σας λόγια. Ἕφη δὲν ξέρω πῶς λέγανε τὸ γλέντι τῆς αθέλκυσης. Ἐμεῖς πάντως δὲν κάναμε. Εἴχαμε ξεμείνει ἀπὸ λεφτὰ κι ἀπὸ κουράγια. Ἤτανε πολὺ ψυχοφθόρο τὸ τελείωμα. Τὰ ἑπόμενα καλοκαίρια πάντως τὸ γλεντήσαμε δεόντως.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
156 ΦΤ! ΓΜΤ! τῆς Καθέλκυσης
gpoint said
# 135
Πολύ ωραίο…
Μεγάλη κ@ύλα το καΐκι και μαστόρια της θάλασσας οι καϊκτσήδες.Την τελευταία φορά ποθ μπήκα σε καΐκι κυνήγαγα την βάρκα μου που μου την είχε πάρει ένας νταβραντισμένος αέρας και την ταξίδευε με διεύθυνση προς το Δεσφινιώτικο. Εκεί από το αντιμάμαλο είδα δια ζώσης την παραξενιά των νερών του Κορινθιακού να κάνουν ψηλά κύματα (2 μέτρα και βάλε) που να απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους (περίπου δυο μέτρα !!!) Εκεί να δεις την τέχνη του καϊκτσή ! Του πλήρωσα τα γιαλιά του που του τ’ άρπαξε έν κύμα ενώ εγώ ξαπλωμένος κρατούσα τις άκρες του μασαμά μην πάει νερό στο μηχανοστάσιο και σβήσει η μηχανή,,, Κι η βαρκούλα αψηφώντας τον αέρα ταξίδευε προς την Ιτέα ακολουθόντας τα Ρέματα!!
» το περίμενα πως θάταν προς τα κεί» μου είπε ο καϊκτσής «τα ρέματα είναι πιο γερά απ’ τον αέρα αλλά αν πηγαίναμε πρώτα προς ιτέα και δεν την βρίσκαμε δεν θα μπορούσμε από κει να στρίψουμε για το Δεσφινιώτικο»
Πέπε said
@154:
Αυτό βρε Έφη το λέτε εσείς κρίταμο; Άλλο είναι το κρίταμο που ξέρω εγώ.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
149.Εδώ, στην Αττική, ο λαχανόκηπος; Πάντως περιβόλι πάνω από 3χ3, δεν προλαβαίνεται αν δεν είσαι συνταξιούχος,και πάλι…
Οι 2 κολοκυθιές ένα σόι; ή μια«κολοκυθάκια» και μια κοχάιντο,ας πούμε,(επειδή κουζουλαίνομαι μ΄αυτές το λέω)
141.

155. Ντοματάκια ή ντοματίνια;
-ντοματινιές! χαχα 🙂
Λ said
Ευχαριστώ για τις αλμύρες.
Όχι δεν λέμε πατλαζανιες. Οι Ρώσοι λένε τις μελιτζάνες μπαγκλαζανι (баглажаны)
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
159.Και αυτά τα πιο πλατύφυλλα.’Ιδιο σόι είναι:
http://prkls.blogspot.gr/2012/10/blog-post_8932.html
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Ἡ … «αθέλκυση» μοῦ θύμισε μιὰν ἱστορία ποὺ μοῦ εἶχε διηγηθεῖ ἕνας ἀξέχαστος φίλος:
Σχολὴ Πολιτικῶν Μηχανικῶν ΕΜΠ, δεκαετία ’70 σὲ κάποιο Θέμα. Ὡς γνωστὸν τό ‘λυναν δυὸ-τρεῖς καὶ τὸ ἀντέγραφαν οἱ ὑπὸλοιποι. Ὁ ἐπιμελητὴς ρωτάει ἕναν ἀπὸ τοὺς ἀντιγραφεῖς πῶς ἔλυσε τὸ θέμα. «Μὲ τὴ μέθοδο τοῦ κομβοελάσματος!» τοῦ ψυθιρίζει κάποιος. Κι αὐτὸς ποὺ δὲν τό ‘πιασε καλὰ λέει «μὲ τὴ μέθοδο τοῦ …ομβοελάσματος». Γέλια ἀπὸ κάτω, «κομβοελάσματος» τοῦ ξαναλέει ὀ ὑποβολέας. Κι αὐτὸς ἀτάραχος συνεχίζει: «Γιατί γελᾶτε; Ἐπειδὴ δὲν μπορῶ νὰ πῶ τὸ «άππα»;
Καὶ μ’ αὐτὸ πέρασε τὸ μάθημα!
Πάνος με πεζά said
Άλλο αρμύρα, άλλο κρίταμο. Νομίζω ότι το κρίταμο συγκαταλέγεται στα φύκια, ενώ η αρμύρα, παρά το όνομα, όχι.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
@gpoint (158). Γιῶργο σ’εὐχαριστῶ. Νά ‘σαι καλὰ καὶ νὰ αἰφνιδιάζεις τοὺς κατοίκους τῶνθαλαμιῶν τακτικώτατα!
Πάνος με πεζά said
Το κρίταμο το πρωτογνώρισα (τουρσί, πάντα) στον Παγασητικό, ως μεζέ μαζί με χταποδάκι, μαζί στην ίδια ίνοξ ραβιέρα.
( Ιατί ελάτε; Επιδή δε λέω το άμα; – Θέλω να πω πως με το που έμαθα τη λέξη «ραβιέρα» είπα αμέσως «α,το πιατάκι για τη γραβιέρα !»)
Αιμ said
Εφη, οι φωτογραφίες σου και οι δύο είναι αρμυρες που έχει ήπια και ευχάριστη γεύση ενώ το κριταμο αν δαγκώσεις πολύ είναι σαν να τρως σκαμπιλι.
Στον ακάλυπτο το έχω και… δυστυχώς δεν είμαι συνταξιούχος αλλά του χρόνου θα του βάλω αυτόματο
Καλό και το ντοματινιες
Λ said
Αξίζει ξαναδιάβασμα μετά το σημερινό άρθρο
http://www.papadiamantis.org/works/58-narration/225-02-30-bardianos-sta-sporka-1893
Αιμ said
161 και στα βουλγαρικα πατλατζανι αλλά αστειευομουνα. Να ‘στε καλά
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
164. Πραγματικά δεν ξέρω τα φυτολογικά τους.Τραγανά κάπως κρουστά και παραθαλάσσια και τα δυο. Προς τα μέρη μου, καν δεν τα μαζεύαμε στην παιδική μου ηλικία. Άρμες τα λέγαμε και τα λεπτόφυλλα, που έβγαιναν λίγο πιο μέσα,στις αμμούτσες και τα άλλα τα πιο παχουλά που κρέμονταν στα χείλη της θάλασσας. Ως κρίταμα τα έμαθα πολύ αργότερα εδώ. Τις αλμύρες τις καλλιεργούμενες τις συνάντησα πριν λίγα χρόνια στη λαϊκή κι αγοράζω καμιά φορά καθώς είναι τραγανό, ιδιαίτερο χορταρικό. Είδα να πουλιούνται και φυτά και σπόροι στην αγορά.
Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ said
151
Corto said: « Για την ιστορία της ελληνικής ναυπηγικής, έχει ενδιαφέρον … … … »
Μιλώντας για την ελληνική ναυπηγία, ξεχωριστή μνεία τιμής, σεβασμού κι ευγνωμοσύνης, οφείλουν οι έλληνες στην ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΡΦΗ του αείμνηστου λευκάδιου (από το Νυδρί) Καθηγητή (και τ. Πρύτανη ΕΜΠ) ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ (+1974): πρόκειται για τον ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΝΑΥΠΗΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, τον ιδρυτή της ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ εν Ελλάδι Παν/μιακής Σχολής Ναυπηγών (Σχολής, του ΕΜΠ, η οποία είναι η μοναδική ελληνική παν/μιακή σχολή ή τμήμα σχολής που αξιολογείται ως 4η παγκοσμίως και 2η πανευρωπαϊκά!). Το πολύτομο (και πολύτιμο!) επιστημονικό-εκπαιδευτικό του σύγγραμμα «Τεχνική του Πλοίου» είναι ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΣ ! Ειδικά ο 1ος Τόμος που επιγράφεται «ΝΑΥΠΗΓΙΑ» (που έχει όγκο περισσοτέρων των 1200 σελίδων και είχε κάνει 3 ή 4 αναθεωρημένες επανεκδόσεις από το 1949 έως το 1966) είναι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ μία ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΝΑΥΠΗΓΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ: περιλαμβάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, από το «Α» έως το «Ω», που χρειάζονται να ξέρει ο ναυπηγός για να εμπνευστεί, να σχεδιάσει, να μελετήσει και να κατασκευάσει πάσης φύσεως πλωτές κατασκευές από …μονόξυλα κανό και μικρές βαρκούλες, παραδοσιακά ξύλινα καραβόσκαρα και τρεχαντήρια, κότερα, γολέτες και μπρίκια, μέχρι …τσιμεντένια θωρηκτά, ατσάλινα αντιτορπιλλικά, αλλά και …υποβρύχια και υπερωκεάνεια και …πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου, κλπ!!! Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι μία ρέουσα και γλαφυρή καθαρεύουσα που σπάνια θα συναντήσει ο μελετητής σε τόσο προχωρημένου επιπέδου τεχνικο-μαθηματικό σύγγραμμα! Το διάβασμα αυτού του τόμου (ο 2ος, επίσης ογκωδέστατος, τόμος αφορά την Μηχανολογία του Πλοίου και επιγράφεται «Ναυτικαί Μηχαναί» ενώ οι 3ος και 4ος τόμοι δεν θυμάμαι με τι ασχολούνται) είναι ΣΧΕΤΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ακόμη και για τον μη ειδικόν αναγνώστη και παρέχει ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΑΤΑ σχεδόν όλες τις (μέχρι την έκδοσή του) γνώσεις για τον σχεδιασμό, την μελέτη, τον δεξαμενικό μοντελλισμό, και την κατασκευή του κάθε λογής «πλοίου» με ιδιαίτερη έμφαση και λεπτομέρειες στα ξύλινα σκάφη: υπάρχει η πλήρης ορολογία-ονοματολογία των μερών και των εξαρτημάτων, των υλικών και των εργαλείων, σε 4 ή 5 γλώσσες + στην ελληνική συντεχνιακή ιδιόλεκτο των παραδοσιακών καραβομαραγών! Επεξηγούνται αναλυτικότατα εκατοντάδες «ναυτικές» καμπύλες και παρουσιάζονται όχι μόνον με την επιλυμένη μαθηματική τους μορφή αλλά επινοούνται (κυριολεκτικώς!) και υλικοί «τύποι» ή «χνάρια» (δηλαδή, «οδηγοί» σχεδιάσεως και …κατασκευής=»υλοποιήσεως») για …χειροπιαστή κατάδειξη και πρακτική αξιοποίηση στην χρήση αυτών των καμπυλών!!! Ολόκληρο το μοναδικό αυτό έργο του σοφού και ακούραστου πρωτοπόρου Καθηγητού Βασ. Φραγκούλη, αλλά ειδικώς ο μνημειώδης εκείνος 1ος Τόμος, είχε προχουντικά βραβευθεί και από την Ακαδημία Αθηνών.
Επίσης, άλλο ένα αξιομνημόνευτο και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ βιβλίο (που πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να έχετε όσοι αγαπάτε την θάλασσα και τα ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ελληνικά πλεούμενα) είναι το σπουδαίο ιστορικό σύγγραμμα:
* Γεωργίου Ι. Κοτσοβίλη: «Περί Εξαρτισμού των Πλοίων», εκδοθέν εν Σύρω τώ 1919 εν τώ Τυπολιθογραφείω Ν. Φρέρη (είχε κυκλοφορήσει σε επανέκδοση το 1979 -με φωτομηχανική ανατύπωση- από την σειρά της «Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών» στις εκδόσεις Δ.Ν.Καραβία).
… «Μέγα τό τής θαλάττης κράτος» !!!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Μιας και πήγε η κουβέντα και στη μελιτζάνα,ας βάλουμε το σχετική νήμα εδώ:
https://sarantakos.wordpress.com/2013/01/21/melitzan/#more-8133
Λ said
Έφα(γα) τους τόπους αλλά δεν βρήκα το βιβλίο για τα παραδοσιακά επαγγέλματα στην Σκόπελο. Έχει ωραίες διηγήσεις καραβομαραγκών και από εκεί έμαθα ότι τρυπούσε ο ένας το δημιούργημα του άλλου στους αρσανάδες των ανταγωνιστών
sarant said
Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα! Να με συμπαθάτε που έλειπα, είχα πάει στην ΕΡΤ να ακούσω τα Γράμματα από τη Γερμανία.
135 Δημητρη, πολύ ωραίο το μικρούλι σου!
Πάνος με πεζά said
Έφη, είναι εμφανής η διαφορά, η αρμύρα έχει φύλλο σα μικρή πευκοβελόνα, και το κρίταμο, φύλλο που θυμίζει γλιστρίδα, και πιο μακρόστενο ακόμα.
Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ said
135
Πολύ ωραίο (και συγκινητικό, για όσους από εμάς είχαμε ανάλογες παραστάσεις ή εμπειρίες!) το αφήγημά σας, φίλτατε.
Αλλά, ξύλινο σκαρί χωρίς καλαφάτισμα; Ξεχάσατε να το καλαφατίσετε; Δεν έμπαζε;
Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ said
176
Εδώ, ένας ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟΣ μερακλής στο boatbuilding-katergo.blogspot.gr
ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ !
Γς said
172:
>Μιας και πήγε η κουβέντα και στη μελιτζάνα,ας βάλουμε το σχετική νήμα εδώ
Και για το μελιτζανί
Γς said
176:
>Ξεχάσατε να το καλαφατίσετε;
Κι αν δεν ξέρετε τι είναι το καλαφάτισμα, πηγαίνετε στο #6
ή απευθείας εδώ
Δημήτρης Μαρτῖνος said
174. Νῖκο εὐχαριστῶ πολὺ.
176. Εὐχαριστῶ πολὺ καὶ τὸ ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗ.
Παράλειψή μου ποὺ δὲν ἔγραψα γιὰ τὸ καλαφάτισμα. Δὲν τό ‘κανα ἀπὸ σεμνοτυφία γιὰ τὴν (σεξουαλικοῦ περιεχομένου) μεταφορικὴ του σημασία. Τὸ ἀφήγημα γράφτηκε ἕνα χειμωνιάτικο ἀπόγευμα στὸ λιμάνι τοῦ Λαυρίου, μετὰ ἀπὸ ἐπίσκεψη στὸν Ἀρχάγγελο γιὰ νὰ ἐλέγξω τὰ ρεμέτζα. Ἀφοῦ τὰ βρῆκα ἐντάξει πῆγα στὸ οὐζερὶ τοῦ λιμανιοῦ (δὲν ὑπάρχει πιὰ), ὅπου μετὰ τὸ δεύτερο καραφάκι μοῦ ἦρθε ἡ ἔμπνευση.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
175. ναι,ξεχωρίζουν.
«Φυτολογικά»,εννοούσα ότι δεν ξέρω αν είναι φύκι το κρίταμο. Άρμες τα λέγαμε όλα (και την «αρμυρίθρα» επίσης)και δεν τα μαζεύαμε τότε.Τώρα είναι ξεχουμισμένο το σύμπαν.Θερμοκήπια ως τη θάλασσα.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
179. Γιάννη ἔγραψα τὸ προηγούμενο (180) πρὶν διαβάσω τὸ σχόλιό σου (179). Τὰ μεγάλα, ἤ τὰ πονηρὰ(;) πνεύματα…
Γς said
182:
😉
Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ said
180 (2 και τέλος)
Αγαπητέ Κε Μαρτίνε, σάς καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά. Βλέπετε είχαμε κι εμείς (οι παππούδες μου, δηλαδή, εγώ είμαι κοντά στα 60 και δεν αξιώθηκα νά ‘χω ούτε φουσκωτή βαρκούλα…) ένα πανέμορφο καραβόσκαρο δικάταρτο, την «Κουνίστρω» (αντίθετα με τα φαρδομάγουλα τρεχαντήρια που διατηρούν μεγάλην ευστάθεια, τα υπέρκομψα καραβόσκαρα έτσι οξυέλικτα, ψηλά και στενά που είναι, παίρνουν μεγάλο μπότζι και …κουνάνε -συχνά μέχρι την λεγόμενη «γωνία πανικού»!- με το παραμικρό αλλά είναι ταχύτατα και πρακτικώς σχεδόν αβύθιστα. Εξ ού, λοιπόν, και το χαριτωμένο όνομα του σκαριού. Μάς τό ‘χε φτιάξε προπολεμικά ο μαστρο-Πασχάλης, στην Βέργα. Σχέτο κουκλί!!!…
Γς said
184:
Μάς τό ‘χε φτιάξε προπολεμικά ο μαστρο-Πασχάλης, στην Βέργα
Προπολεμικά.
Γραμματόσημο με δικάταρτο αραβικό Dhow του 14ου αιώνα (Aden, 1937)
Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ said
185
Αλλά αυτό, φίλε Γς, έχει ιστιοφορία σακουλέβας. Αυτά τα όμορφα σκάφη όταν αρμενίζουνε με τα πανιά ανοιγμένα μοιάζουνε με πεταλούδες που φτερουγίζουνε στον αφρό της θάλασσας! Η » Κουνίστρω » μας, όμως, τά ‘χε όρθια τ’ άρμπουρα και τραπέζια τα κύρια πανιά της…
Γς said
Εχεις καμιά φωτογραφία της;
Ή κάποια που να της μοιάζει;
[έχει ιστιοφορία σακουλέβας.΄
;]
Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ said
187
(2) Οι διαγώνιες αντέννες και τα τριγωνικά πανιά («λατίνια») συνιστούν ένα είδος ιστιοφορίας συνηθισμένο στις τράττες που ονομάζεται «ιστιοφορία τύπου σακκολέβας». Βέβαια, οι σακκολέβες κανονικά έχουν οπωσδήποτε και τραπεζοειδές ιστίο παρά την χαρακτηριστική τους λοξή (διαγώνια) αντένα.
(1) Υπάρχουνε κάποιες πολύ παλιές φωτογραφίες της «Κουνίστρως» που όμως δεν τις έχω τώρα διαθέσιμες (νομίζω πως πρέπει να τις έχει κρατήσει η αδελφή μου κάπου). Για να πάρεις, πάντως, μιάν ιδέα για το σχήμα του σκαριού και την ιστιοφορία της, δες εδώ https://sites.google.com/site/greekboatplans/articles/traditional-boats-part-c (η «Κουνίστρω» ήταν το Νο 12, το προτελευταίο σκίτσο, στον τελευταίον πίνακα με τους τύπους ιστιοφορίας).
Καληνύχτα και καλοξημέρωμα, φίλε μου Γς!
Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ said
188
Άααχ, τι μού θυμήσατε και έπεσα για ύπνο και έκλεισα τα μάτια και μού ‘ρθανε ξεχασμένες αναμνήσεις από μιάν άλλη ζωή, λες!…
Την «Κουνίστρω» την νοικιάζαμε σε επαγγελματίες θαλασσινούς: τίποτα μεταφορές, καμμιά ψαριά, κανενα θαλασσινό αγώγι, τέτοια πράματα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Μετά την πήρε η κάτω βόλτα γιατί πολύ είχε ταλαιπωρηθεί στον πόλεμο και στην κατοχή που πηγαινοερχότανε στην Μέση Ανατολή…
Θυμάμαι αμυδρά, αποσπασματικά και φευγαλέα σαν σε όνειρο, πως δεν θά ‘μουνα ούτε 4 χρόνων όταν κάποια φορά -την ημέρα της Αναλήψεως, νομίζω- μπήκαμε όλη η οικογένεια και κάναμε τα πατροπαράδοτα «40 κύματα»: οι άντρες της οικογένειας (ο πατέρας μου, ο πατέρας του και παππούς μου, τα δυό αδέλφια του και θείοι μου, κι ένας ξάδελφός τους δικηγόρος που ήτανε φαντάρος τότε με την στολή εξόδου, όλοι τους συχωρεμένοι σήμερα) μέ είχανε πάρει και μέ είχανε βάλει στην μέση και καθισμένοι άκρη-άκρη στην πλώρη κοντά στο μπαστούνι τραγουδούσανε με βαρειά συγχρονισμένη αντρίκια φωνή ένα (ζακυνθινό, νομίζω) χορωδιακό τραγούδι κοιτάζοντας με μισόκλειστα χαμογελαστά μάτια τις γυναίκες (την μάνα μου, και τις θειές μου) που καθόντουσαν απέναντί μας με μαλλιά ν’ ανεμίζουνε στον θαλασσινό αέρα: «-Βάρκα θέ- βρε θέ-, ωραία μου κυρά, βάρκα θέλω ν’ αρματώσω με σαρα-, -ρίαρια-ρό, με σαρανταδυό κουπιά…» !
Τέτοια ήτανε τότε η Ελλάδα, τέτοιοι και οι έλληνες. Μού λείπουνε όλα εκείνα που χάθηκαν και δεν τα εκτιμούσαμε όσο τά ‘χαμε…!!!
Ή, όπως λέει και το άλλο το τραγούδι που μ’ αρέσει όπως τό ‘λεγε ο συχωρεμένος -τέτοιες μέρες, νομίζω, ήτανε που μάς άφησε κι αυτός!- ο Μούτσιος: «Θάλασσα πλατειά, σ’ αγαπώ γιατί μού μοιάζεις…»
Καληνύχτα!
Γς said
189:
>«Θάλασσα πλατειά, σ’ αγαπώ γιατί μού μοιάζεις…» Καληνύχτα!
Κοίτα να δεις που θα βάλουμε και Βουγιουκλάκη τώρα…
Καλημέρα
spiral architect said
@3:
Ω! πολιτεία με το βράδιασμα κοντά στους ταρσανάδες
στην αγορά, στον καφενέ και στο ποδόσφαιρο
είσαι η Πρέβεζα, τα Γιάννενα και το Κιλκίς,
το Μεσολόγγι, ο Πόντος κι η Ερμούπολις.
Θάνος Μικρούτσικος «Τροπάρια για φονιάδες» (1977) – Ναρία Δημητριάδη
Γς said
Και δεν αποκλείεται κάποιο πρωί απο αυτά, να ρίξει ο Νικοκύρης κανα τέτοιο [Ποκεμονικόν] άρθρο
Κουνελόγατος said
«Στρατιωτικός» Νόμος στη Γαλλία. «Στρατιωτικός» Νόμος στο Βέλγιο.
Τώρα και στην Τουρκία. Μετά;
Στο φόρτε οι μηχανές την ώρα που γελάς
στο φόρτε οι μηχανές την ώρα που φωνάζεις
ανατριχίλα του κοσμάκη, μη μιλάς
στο μακελειό το ομηρικό που ωριμάζεις.
Γρηγορείτε, κελιά, μες στο χημείο του Μαγιού!
Χέρσα μου μάτια, τι αλκοολικός καιρός
με Βάγκνερ νανουρίζονται οι πρεζονόμοι
κι όλο ρωτάνε αν είναι νόμος φυσικός
να κάνει ο Χικμέτ διαδήλωση στη Ρώμη.
Γρηγορείτε, πουλιά, μες στο χημείο του Μαγιού!
Τώρα μαθαίνεις στο Ικόνιο αποκλεισμένος
ποιοί σαμποτάρουν με καλώδια το κορμί σου
πατριωτάκι, τρώει τα νύχια ο ανακριτής σου
κι είναι το ίδιο αγέλαστος και γελασμένος.
Γρηγορείτε, παιδιά, μες στο χημείο του Μαγιού!
Το ξέρω, είναι άσχετο το τραγούδι, αλλά καλημέρα (λτ).
Κουνελόγατος said
Κάτι χάθηκε ή όχι; Είμαι αθώος.
Κουνελόγατος said
ΓΜΤ, η Έλλη φταίει.
Γς said
Τι λες ρε παιδί μου.
Και μου φάνηκες μια χαρά παιδί, προχτες στην ταβέρνα…
Κουνελόγατος said
196. Λάθος. 🙂
Γς said
196:
Το παίρνω πίσω.
Δεν ήξερα το «Μες στο χημείο του Μαγιού» του Αλκαίου-Μικρούσικου.
Σόρρυ.
Η Ελλη [#195] ποια είναι;
spiral architect said
@192: Είσαι μικρός εσύ για PokemonGo!
Παρεμπιπτόντως, το’βαλα προχθές για να το δοκιμάσω, (αρχείο εγκατάστασης ~58ΜΒ) και μου’ φαγε τη μπαταρία μέσα σε τρεις ώρες. Με κάμερα, gps, 3g και wifi ανοιχτά καθώς και η 5,5″ οθόνη always on, δεν περίμενα κάτι διαφορετικό.
Απεγκαταστάθηκε χθες.
Κουνελόγατος said
198. Σου απάντησα, αλλά το’ φαγε η μαρμάγκα.
Κουνελόγατος said
192. Μην ανησυχείς Γς. Διάβασε αυτό.
http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiJ7KqA5oPOAhVG0hoKHZSiCmIQqQIIGzAA&url=http%3A%2F%2Fwww.gazzetta.gr%2Fplus%2Farticle%2F955557%2Fi-elli-papaggeli-mas-dieykrinizei-oti-ta-pokemon-den-einai-alithina&usg=AFQjCNGUVYWvs8CRQU4oIvh4quyk-77c2Q&bvm=bv.127521224,d.d2s
spiral architect said
Μην του βάζεις τέτοια και τον ψάχνουμε σαν τον Πίκατσου! 😀
cronopiusa said
Καλή σας μέρα!
Κουνελόγατος said
Το κρίμα είναι που δε θα μιλάνε ελληνικά. Χάσαμε για μια ψήφο, κι αυτός ήταν ΑΙΒΡΕΩΣ.
sarant said
Καλημέρα θαλασσινοί και ποκεμονοκυνηγοί!
spiral architect said
[..] πέρασα μπροστά από ένα καρνάγιο, ένα μικρό ναυπηγείο κυρίως για επισκευές σε σκάφη, όχι πια καΐκια αλλά κυρίως γιοτ και άλλα σκάφη αναψυχής […]
Η Ελλάδα, που υπήρξε η πρωτοπόρος ναυτική δύναμη στον στόλο των ξύλινων αλιευτικών σκαφών, έχει καταστρέψει τα τελευταία χρόνια, με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, περίπου 12.500 από 17.500 σκαριά. Στο πλαίσιο της προσπάθειας για τον περιορισμό της αλιείας στα ευρωπαϊκά ύδατα, δόθηκαν οικονομικά επωφελείς αποζημιώσεις από τα κοινοτικά ταμεία στους ψαράδες που αποφάσιζαν να αποσύρουν την επαγγελματική τους άδεια. Ο όρος ήταν να κομματιαστούν τα παραδοσιακά καΐκια και το δυσάρεστο έργο εκτελούσαν μπουλντόζες στην ξηρά.
http://bit.ly/2aaIzIT
AK (o) said
«Το καρυδότσουφλο καράβι»
«Το καρυδότσουφλο η βάρκα»
Το καρυδότσουφλο [Καψάλης-Χατζηπιερής]
Δημήτρης Μαρτῖνος said
185, 186. Μιὰ μικρὴ διόρθωση: Τὸ εἰκονιζόμενο σκάφος στὸ γραμματὸσημο (185) δὲν ἔχει ἱστιοφορὶα σακολέβας, εἶναι λατινάδικο (μὲ δυὸ λατίνια). Τὸ λατίνι εἶναι τὸ τριγωνικὸ πανὶ μὲ ἀντένα στὴ μεγαλύτερη πλευρά του, ἐνῶ ἡ σακολέβα, σακκολαίφη, ἤ λοίπαδος (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%B2%CE%B1) ] ἔχει τραπεζοειδὲς σχῆμα μὲ τὴν ἀντὲνα στὴ διαγώνιο. Εἶναι τὸ μεγάλο πανὶ στὸ σχῆμα 10 τῆς παραπομπῆς τοῦ ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗ (https://sites.google.com/site/greekboatplans/articles/traditional-boats-part-c).
sarant said
206 Ναι, έδιναν καλά λεφτά για να καταστρέψεις το καϊκι σου, το θυμάμαι…. Τραγικό.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
206/209 Ευτυχώς που είχαμε δική μας την πιτρόπισσα αλιείας 😦
Να σημειωθεί ότι η καταστροφή των παραδοσιακών σκαφών υλοποιείται βάσει κοινοτικής οδηγίας που επιδοτεί την κατάθεση αλιευτικής άδειας και την καταστροφή του σκάφους ή τη χρησιμοποίησή του για άλλο σκοπό, με στόχο τον περιορισμό της αλιείας.
http://www.efsyn.gr/arthro/katastrefontai-xylina-kaikia-kompsotehnimata
Σκύλος said
206, 209
Η θέα της μπουλντόζας που καταστρέφει τέτοια κοσμήματα είναι τραγική. Οι περισσότεροι ψαράδες με τις επιδοτήσεις πήρανε πλαστικά σκάφη.
Spiridione said
29, 33, 38, 40
Στη Βενετία υπήρχε το πασίγνωστο Arsenale, από τον 12ο αιώνα, που εξελίχθηκε στην πρώτη ίσως βιομηχανική μονάδα στην Ευρώπη (και που σήμερα γίνεται η Μπιενάλε).
https://it.wikipedia.org/wiki/Arsenale_di_Venezia
H παλιότερη μορφή της λέξης είναι, απ’ ό,τι βλέπω, arzanà, και έτσι το γράφει και ο Δάντης όταν περιγράφει τη βενετσιάνικη αυτή εγκατάσταση ως κάτι αντίστοιχο με την Κόλαση (υπάρχει το απόσπασμα στο παραπανω λίνκ της Βίκης) -αναριωτέμαι πώς το έχουν μεταφράσει στα ελληνικά.
Απ’ αυτή τη λέξη προφανώς προέκυψε αργότερα το arsenale, που τα λεξικά την έχουν βενετσιάνικης προέλευσης.
http://www.treccani.it/vocabolario/ricerca/arsenale/
Και το βενετσιάνικο λεξικό του Boerio που κοίταξα, έχει μόνο αυτές τις δύο λέξεις. Προφανώς, λοιπόν ο αγιορείτικος αρζανάς έχει μείνει από την παλιά βενετσιάνικη ονομασία.
Οι Βενετοί τα ναυπηγεία που ίδρυσαν στις διάφορες κτήσεις τους τα ονόμαζαν αρσενάλια ανεξάρτητα από το μέγεθός τους – το πιο σημαντικό ήταν της Κάντιας.
Διάφορες πληροφορίες σε αυτό το βιβλίο
https://books.google.gr/books?id=wD8Lw6vTHH8C&pg=PA7&dq=%22in+the+Arsenale+of+Venice%22&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwiy6LfPjYXOAhUFOxQKHTDzB4UQ6AEIMTAC#v=onepage&q=%22in%20the%20Arsenale%20of%20Venice%22&f=false
Για τον ταρσανά τώρα, και άλλα λεξικά που κοίταξα αναφέρουν ότι είναι γενοβέζικης προέλευσης. Ας πούμε ο Νισανιάν αυτό λέει για τον τερσανέ.
http://www.nisanyansozluk.com/?k=tersane&lnk=
Στο παραπάνω βιβλίο που λίνκαρα λέει ότι η παλιότερη αναφορά της λ. «tersana» χρονολογείται από το 1200 στην Πίζα: Opera della Tersana.
Υπάρχει και μια άλλη λέξη στα ιταλικά, η λ. dàrsena, της ίδιας αραβικής ρίζας, που όμως έχει πάρει την ειδικότερη σημασία του εσωτερικού μέρους ενός λιμανιού το οποίο κλείνει με καδένα, ή εκεί που αποσύρονται και δένουν οι γαλέρες και τα μικρότερα σκάφη. Αυτό λέει και το βενετσιάνικο λεξικό του Boerio, που την έχει ως συνώνυμη της λέξης mandrachio, μαντράκι, που υπάρχουν και πολλά τοπωνύμια στην Ελλάδα με αυτό την ονομασία.
https://books.google.gr/books?id=qKTYWMUVBc8C&pg=PA329&dq=darsena+dialetto+veneziano&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwiQt9LvjoXOAhWIbRQKHVfjBqkQ6AEITTAG#v=onepage&q=darsena%20dialetto%20veneziano&f=false
Και σήμερα στα ιταλικά αυτή τη σημασία έχει, και λέει το Treccani ότι έχει γενοβέζικη προέλευση
http://www.treccani.it/vocabolario/darsena/
ΛΑΜΠΡΟΣ said
210-211 – Όλα γίνονται για να είμαστε εξαρτημένοι, οικονομικά και διατροφικά από την οικονομική ελίτ, το θέμα, είναι τι κάνουμε εμείς, δυστυχώς ΤΙΠΟΤΑ. Η μάλλον κάτι κάνουμε, αντί να διδάξουμε τα παιδιά μας πώς να διατρέφονται σωστά, και να μη καταναλώνουν, και κυρίως πώς να είναι διατροφικά ανεξάρτητα, (ουσιαστικά και οικονομικά) μαθαίνοντάς τους να ψαρεύουν, να κυνηγούν, και να φυτεύουν, και γενικά να είναι δεμένα με την φύση, τα «κλειδώνουμε» σε προστατευμένα δωμάτια, αποβλακώνοντάς τα με κατά βάσην άχρηστα μαθήματα βαθμοθηρίας, και ηλεκτρονικά, αποκόπτοντάς τα από την πραγματικότητα της φύσης, και τα δίνουμε βορά στην καταναλωτική κοινωνία που ελέγχεται ΠΛΗΡΩΣ από την οικονομική ελίτ. Το αποτέλεσμα είναι πλέον ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ, κανείς δεν κουνιέται στην εξουσία, η δε νέα γενιά, ΓΑΜΑΤΑ με κεφαλαία γράμματα, ποτέ δεν υπήρξε πιο ισοπεδωμένη νέα γενιά από αυτήν.
ΗΣΥΧΙΑ ΤΑΞΗ ΚΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Corto said
212:
Μπράβο Spiridione! Εξαιρετική έρευνα!!
Να προσθέσουμε επίσης ότι όχι μόνο οι βενετσιάνικες γαλέρες, αλλά και πολλά μπερμπερίνικα κουρσάρικα, τουλάχιστον κατά τον 17ο και τον 18ο μ.Χ. αιώνα, ενδεχομένως να ήταν ναυπηγημένα από Έλληνες.
Από το βιβλίο του Peter Earle «Κουρσάροι της Μάλτας και της Μπαρμπαριάς», μαθαίνουμε ότι:
«Αν και οι γαλέρες ή τα πλοία των κουρσάρων φτιάχνονταν καμιά φορά στην ίδια την Μπαρμπαριά, η ναυπήγησή τους ήταν πάντα μεγάλο πρόβλημα. Δεν υπήρχαν επιτόπου άφθονα τα υλικά ούτε οι απαραίτητες γνώσεις. Και τις δυο αυτές ελλείψεις τις αναπλήρωναν όμως -τι ειρωνεία- ξανά χριστιανοί.
(…)
Η έλλειψη ειδικευμένων εργατών στα ναυπηγεία καλύφθηκε με προσλήψεις αποστατών και σκλάβων χριστιανών. Οι υψηλότερες τιμές στα σκλαβοπάζαρα αφορούσαν έμπειρους καραβομαραγκούς και χύτες πυροβόλων.»
(Ανάμεσα σε αυτούς τους χριστιανούς καραβομαραγκούς, αν όχι κατά πλειοψηφία, πάντως είναι αναμενόμενο να συμπεριλαμβάνονταν και Έλληνες, καθώς αυτοί αποτελούσαν έναν συχνότατο στόχο των κουρσάρων)
sarant said
212 Μπράβο Σπύρο δεν είχα πρόσβαση στον Κορτελάτσο αλλά εσύ βρήκες περισσότερα!
Πέπε said
@162:
Α, εδά μάλιστα!
Λ said
Οι αρσανάδες του Χάντακα χρησίμευσαν και σαν καταφύγιο προσφύγων κατά την κατάληψη της Κρήτης από τους Οθωμανούς :
«κι άλλοι στο Κάστρο πήγασι, βάνου τσι σ’ τσ’ αρσανάδες,
κι αγκαλιαστά αποθάνασι τέκνα με τσι μανάδες»
Το Σεπτέμβριο του 1646, η πόλη του Ρεθύμνου πολιορκείται ασφυκτικά. Ο Τζάνε Μπουνιαλής, ο ποιητής του Κρητικού Πολέμου, αυτόπτης μάρτυρας, μας περιγράφει τις τραγικές στιγμές. Οι Βενετοί μεταφέρουν μεγάλο μέρος του άμαχου πληθυσμού στο Χάντακα με άθλιες συνθήκες, κατά τον ποιητή:
<<Και συντροφιές εσμίγασι κι όλο μοιρολογούντα,
κ’ οι μπάλες εσφυρίζασι κ’ εκείνες εφοβούντα.
Οι άντρες τσι γυναίκες τως επαίρνασι κ’εμπαίνα
σ’ στι βάρκες κ’ εναυλώνα τσι και μετ’ αυτές επηαίνα.
Στα περιγιάλια εκάθουνταν πολλές κ’ εκαρτερούσα
τες βάρκες να σιμώσουσι και τσι παρακαλούσα·
σκούδα, τσεκίνια δίδασι κ’ ελέγαν: <>.
Κ’ εμπαίνασινε βιαστικά κ’ ήτανε πρικαμένες
κίτρινες κι ανεγνώριστες, ήτον κι αρρωστημένες
. . .
Κ’ εις τα Φρασκιά τσ’ επήγασι, βγαίνου, τον τόπο πιάσα,
κ’ έπιασι πλήσιο το νερό πολλότατοι κ’ εσκάσα·
κι άλλοι στο Κάστρο πήγασι, βάνου τσι σ’ τσ’ αρσανάδες,
κι αγκαλιαστά αποθάνασι τέκνα με τσι μανάδες.>>
Λ said
Για όσους δεν πρόσεξαν το λινκ στο σχόλιο 168
http://www.papadiamantis.org/works/58-narration/225-02-30-bardianos-sta-sporka-1893
Ἀνάμεσα εἰς τὲς Πλάκες καὶ εἰς τὴν Σπηλιά, πρὸς ἀνατολάς, εὑρίσκετο ὁ ἀρσανὰς τῶν Μαθιναίων, παλαιὸν κτίριον, τρίπατον, παραπλήσιον μὲ τοὺς μοναστηριακοὺς ἀρσανάδες τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Διὰ νὰ καταβῇ τις ἀπὸ τὸν βράχον καὶ φθάσῃ εἰς τὴν ἄμμον τῆς ἀκρογιαλιᾶς, δὲν εἶχεν ἀνάγκην νὰ τρεμουλιάσουν τὰ γόνατά του, τὸ ὁποῖον θὰ συνέβαινεν ἂν κατήρχετο διὰ τῆς κρημνώδους καὶ στενῆς ἀτραποῦ, ἀοράτου εἰς τὸ βλέμμα καὶ μόλις βατῆς εἰς τὸν πόδα. Τὰ τρία πατώματα τοῦ ἀρσανᾶ ἡνώνοντο τὸ ἓν μὲ τὸ ἄλλο ἀπὸ τρεῖς καραβίσες σκάλες. Ἡ πρώτη ἤρχιζεν ἀπὸ τὴν σκεπήν, διὰ τοῦ φεγγίτου, καὶ κατήρχετο εἰς τὸ ἄνω πάτωμα, ἡ δευτέρα ἔφθανεν εἰς τὸ μεσαῖον πάτωμα, καὶ ἡ τρίτη εἰς τὸ ἰσόγειον, τὸ γυμνὸν ἔδαφος τῆς γῆς. Εἰς τὸ ἄνω πάτωμα ἐρροκάνιζαν καὶ ἐπριόνιζαν ξύλα, εἰς τὸ δεύτερον ἐπελεκοῦσαν στραβόξυλα*, καὶ εἰς τὸ ἰσόγειον ἐσκάρωναν βάρκες.
Ἔξω τοῦ ἀρσανᾶ, ἐπὶ τῆς ἄμμου, στενῆς ὅσον διὰ νὰ σύρῃ τις ψαράδικην τράταν καὶ τὴν διπλαρώσῃ κατὰ μῆκος τοῦ βράχου, ἦσαν σκαρωμένα, πότε δύο βάρκες, πότε μικρὸν τρεχαντήρι, πότε κότερον· πᾶς ἐμποροπλοίαρχος ἀπὸ τὸ Τρίκερι καὶ ἀπὸ τὸν Κισσόν, ἀπὸ τὴν Ζαγορὰν καὶ ἀπὸ τὸν Λαῦκον, κάποτε ἀπὸ τὸ Λιτόχωρον καὶ ἀπὸ τὰ χωρία τῆς Κασσάνδρας, καταπλέων εἰς τὴν νῆσον τὸν χειμῶνα, ἔδιδε παραγγελίαν εἰς τοὺς Μαθιναίους νὰ τοῦ ναυπηγήσουν βάρκαν ἢ τσερνίκι*, μαούναν ἢ κότερον, βρατσέραν ἢ τράταν, ἄφηνε πέντε λίρας διὰ καπάρον, ἀπέπλεεν ἥσυχος, ἐπανήρχετο τὸ θέρος καὶ εὕρισκε τὴν παραγγελίαν του τελειωμένην. Ἀλλ᾽ ὁ γερο-Μαθινός, μετὰ τῶν υἱῶν του, ἔχοντες ἀπὸ γενεῶν φήμην καλῶν ναυπηγῶν, εἶχον νὰ παλαίσωσι πρὸς τὴν Νοτιάν, ἥτις ἔπιανεν ὄχι μετρίως εἰς τὴν ἀκρογιαλιὰν ἐκείνην. Μέσα τὸ ἰσόγειον τοῦ ἀρσανᾶ δὲν ἐχώρει πρὸς ναυπήγησιν μεγαλυτέρου πλοίου· ἔξω τὰ μολυβδόχροα, μονότονα καὶ μελαγχολικὰ κύματα τῆς Νοτιᾶς ἠπείλουν ν᾽ ἁρπάσωσι προώρως τὴν βρατσέραν ἢ τὸ τσερνίκι, τὴν μαούναν ἢ τὸ κότερον, τὰ ὁποῖα ὁ γερο-Μαθινὸς εἶχε σκαρωμένα ἐπὶ τῆς ἀμμουδιᾶς. Ἡ σκαρωμένη σκάφη συνέδεεν οὕτω πρόωρον γνωριμίαν μὲ τὸ κῦμα, ἐγεύετο τὸ δριμὺ τῆς ἅλμης, ἐκυματοποτίζετο κ᾽ ἐθαλασσοδέρνετο, καὶ ὁ γερο-Μαθινός, ὅστις ἤξευρε καλὰ τὴν τέχνην του, εἶχε τοὺς πάλους ἐμπηγμένους βαθιὰ κάτου εἰς τὴν γῆν, ὑπὸ τὸ ἐπίστρωμα τῆς πυκνῆς καὶ πατημένης λεπτῆς ἄμμου, καὶ ἡ Νοτιὰ μὲ ὅλην τὴν ὕπουλον μανίαν καὶ τὸ φούσκωμά της δὲν ἦτο ἱκανὴ νὰ τοῦ ἁρπάσῃ τὸ σκαρί του, τὸ ἔργον τῶν χειρῶν του, ἀπὸ τὰς ἀγκάλας του. Ὁ ἀρσανὰς ἦτο κτισμένος σύρριζα εἰς τὸν βράχον ἀπὸ τριῶν ἢ τεσσάρων γενεῶν, καὶ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἡ λωρὶς τῆς ἄμμου θὰ ἦτο πολὺ πλατυτέρα· ἀλλ᾽ ἡ θάλασσα εἶχε φάγει ἐν τῷ μεταξὺ μέρος τοῦ βράχου, καὶ ἡ λωρὶς εἶχε καταστῆ παραπολὺ στενή.
Λ said
212. Υπάρχουν αρκετές μεταφράσεις της θείας κωμωδίας.
Πριν λίγοκαιρό πήγα σε μια εκδήλωση για τα 750 χρόνια από τη γεννηση του Δάντη που περιελάμβανε και ανάγνωση αποσπασμάτων σε διάφορες παραλλαγές. Απόσπασμα της μετάφρασης του Καζαντζάκη υπάρχει σε ηλεβιβλίο.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B125/668/4444,19873/extras/texts/index_a_01_kazantzakis.html
Το Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου θα γιορτάσει τα 750 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή της Δύσης με ένα αφιέρωμα που συνδιοργανώνεται με την Πρεσβεία της Ιταλίας στην Κύπρο και θα φέρει στη Λευκωσία μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες ποιήτριες της Ιταλίας, ιστορικό της τέχνης και δοκιμιογράφο, την Antonella Anedda, η οποία θα μιλήσει για το έργο του Δάντη. Στο καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης, μέλη του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. θα διαβάσουν αποσπάσματα από τη «Θεία Κωμωδία» σε μετάφραση κορυφαίων νεοελλήνων ποιητών, ενώ η σοπράνο Eleonora Aleotti και ο τσελίστας Jacopo Mosesso θα παρουσιάσουν ένα μουσικό αφιέρωμα στη μεσαιωνική ιταλική μουσική (7 Ιουνίου, Είσοδος ελεύθερη).
– See more at: http://www.philenews.com/el-gr/politismos-kypros/162/314229/festival-axiotheas-kallitechniko-programma-gia-ola-ta-gousta#sthash.aoNhOu50.dpuf
sarant said
217 Η φράση που ήταν μέσα σε γωνιώδεις αγκύλες χάθηκε
218 Ευχαριστούμε!
219 Κάποτε θα παρουσιάσουμε κι αυτή τη μεταφραση εδώ…
Spiridione said
Ευχαριστώ Λ.
Εδώ ένα άρθρο για τις μεταφράσεις της Θείας Κωμωδίας
Του Καζαντζάκη δεν την έχω πρόχειρη, αναρωτιέμαι αν τον αρσανά του Δάντη τον άφησε έτσι ή τον μετάφρασε αρσενάλι, ταρσανά ή κάτι άλλο. Σε παλιότερες μεταφράσεις που υπάρχουν στην Ανέμη, στην καθαρεύουσα, το μεταφράζουν ναύσταθμο ή ναυπηγεία. Εδώ ας πούμε μία του Εμμ. Αντωνιάδη (1874) που είχε κερδίσει και κάποιον φιλολογικό διαγωνισμό. Άσχημη μετάφραση μου φαίνεται, και δεν ταιριάζει καθόλου η καθαρεύουσα.
http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/3/0/2/metadata-312-0000232.tkl&do=182054.pdf&pageno=129&width=295&height=476&maxpage=624&lang=en
Υπάρχει μία ωραία μετάφραση στη δημοτική, του 19ου αιώνα, από τον Κεφαλονίτη Παναγιώτη Βεργωτή, αλλά μόνο τα πέντε πρώτα άσματα – υπάρχει στην Ανέμη.
Στην Βίκη διάβασα ότι ο Δάντης δίνει πολύ ακριβή και ζωντανή περιγραφή του βενετσιάνικου αρσανά, που δείχνει ότι πρέπει να τον είχε δει από κοντά, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία ότι είχε επισκεφτεί τη Βενετία.
« Quale nell’ arzanà de’ Viniziani
bolle l’ inverno la tenace pece
a rimpalmare i legni lor non sani,
ché navicar non ponno – in quella vece
chi fa suo legno nuovo e chi ristoppa
le coste a quel che più vïaggi fece;
chi ribatte da proda e chi da poppa;
altri fa remi e altri volge sarte;
chi terzeruolo e artimon rintoppa -;
tal, non per foco ma per divin’ arte,
bollia là giuso una pegola spessa,
che ‘nviscava la ripa d’ogne parte. »
(Dante Alighieri, Divina Commedia, Inferno, XXI, vv. 7-18)
sarant said
221 Δυστυχως την καζαντζακική μετάφραση την έχω στο Λουξεμβούργο, οπότε θα περιμένει το σχόλιο…
Λ said
θυμήθηκα τον Μεγάλο Πέτρο που όντας νέος πήγε στην Ευρώπη να μορφωθεί και κατέληξε στην Ολλανδία (που τότε ήταν από τα πιο ανεπτυγμένα κράτη) όπου κάθησε να μάθει την τέχνη της ναυπηγικής και έγινε ο ίδιος τέλειος καραβομαραγκός. Λένε ότι τελικά οι ταρσανάδες της Ολλανδιας δεν τον ικανοποίησαν πλήρως και συνέχισε την επιμόρφωσή του στην Αγγλία.
Αφήσε νάμι, όπως λέμε στο χωριό μου (του βγήκε το όνομα), γιατι μεθοκοπουσε και έκανε πολλές τρέλλες κατά την περίοδο εκείνη (θυμάστε τον Πιερ Μπεζούχωβ που έδεσε ένα αστυφύλακα πάνω σε μια αρκούδα και τους έριξε στον ποταμό Νέβα; Ε, τα ίδια και χειρότερα).
Πάντως όταν επέστρεψε πίσω στη Ρωσία εισήγαγε πολλές μεταρυθμίσεις στη διοίκηση της χώρας και στον στρατό και ίδρυσε ναυπηγείο με εκπαιδευτές από την Ολλανδία και γιαυτό μέχρι σήμερα πολλοί όροι της ναυπηγικής στη Ρωσική γλώσσα είναι Ολλανδικής προέλευσης. Όντας τέλειος μαραγκός έφτιαξε με τα χέρια του ένα πλοιάριο που το έλεγε Μπότικ (βαρκούλα). Ο πρώτος του Ταρσανάς στη Ρωσία ήταν στη Λίμνη Πλεσιέγιεβο (οι λίμνες είναι γένους ουδετέρου στη Ρωσική) κοντά στην πόλη Περεσλάβ-Ζαλέσκι, που θεωρείται η κοιτίδα του Ρωσικού πολεμικού ναυτικού.
sarant said
Πολύ ωραίο σχόλιο!
Κωνσταντίνος said
Καλησπέρα, πρώτο μου σχόλιο στο ιστολόγιο αν και το διαβάζω σε σταθερή βάση τον τελευταίο χρόνο!
Στη Ρόδο όπου παραθερίζω κάθε καλοκαίρι υπάρχει μια πύλη στην Παλιά Πόλη η οποία ονομάζεται «Πύλη του Ταρσανά» και η αγγλική της μετάφραση στην πινακίδα την αποδίδει ως «arsenal gate». Μέχρι σήμερα ήμουν βέβαιος ότι στο συγκεκριμένο σημείο θα υπήρχε κατά την εποχή των ιπποτών το οπλοστάσιο του κάστρου αν και δεν βρίσκεται πουθενά κάτι που να υποδηλώνει κάτι τέτοιο πέρα από τη συγκεκριμένη πινακίδα. Τώρα, όμως, με γεμίσατε αμφιβολίες καθώς η συγκεκριμένη πύλη βρίσκεται πάνω στο παλιό λιμάνι σε σημείο που είναι εξίσου πιθανό να υπήρχε κάποιο μικρό καρνάγιο, σε άλλες εποχές και χρόνους βέβαια.
sarant said
225 Καλημέρα και καλώς ήρθες. Επειδή ήταν το πρωτο σου σχόλιο, κρατήθηκε προς έλεγχο όλη τη νύχτα. Δεν θα ξανασυμβεί.
Για τη συγκεκριμένη πύλη δεν ξέρω, αλλά μπορεί ο ταρσανάς να ήταν όχι καρνάγιο παρά νεώσοικος.
Λ said
Ήτο πρωία, και δεν είχε παρέλθει ο χειμών, και δεν είχαν σκαρώσει ακόμη τα μεγάλα σκάφη. Εις το ναυπηγείον μία μόνον βρατσέρα και δύο βάρκαι μικραί υπήρχαν σκαρωμέναι.
http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/ppd_ologura.html
Λ said
223. Η σωστή ονομασία είναι Περεσλάβλ (Переславль)
Λ said
Ο Χριστοδουλής είχεν έλθει ολίγον αργά εις το ναυπηγείον, όταν είχεν αφαιρεθεί η σανίς η χρησιμεύουσα ως κλίμαξ και αι αντηρίδες είχαν ήδη υποσκαφεί. Ησθάνετο δε ακατανίκητον επιθυμίαν ν’ αναβεί εις το καράβι. Τι να κάμει; Δις και τρις εδοκίμασε να προσκολληθεί πότε εις έν πότε εις άλλο κοντοστύλι, ας ήτο και η βάσις των επισφαλής, και ν’αναρριχηθεί τολμηρώς έως την κωπαστήν του καραβιού. Δις και τρις τον είδον, πότε ο πρωτομάστορης, πότε είς των μαραγκών, και μετ’ αυστηρότητος τον εμπόδισαν. Τότε τι να κάμει και αυτός; Αφού δεν ηξιώθη ν’ αναβεί εγκαίρως εις το πλοίον, επαρηγορήθη ριφθείς εις την θάλασσαν και ακολουθήσας το σκάφος εις τον δρόμον του. Εν τούτοις συ ησθάνθεις πικρόν νυγμόν ζηλοτυπίας. Η καρδία σου επληγώθη από το παιδαριώδες τούτο κατόρθωμα. Πτωχός Χριστοδουλής! Τι του είχεν έλθει; Και ούτε εξήλθεν εις την ξηράν διά ν’ αλλάξει, όπου άλλως δεν θα εύρισκεν ενδύματα, αλλ’ ηκολούθησε κολυμβών το απομακρυνθέν πλοίον, με το υποκάμισον και την περισκελίδα φουσκωμένα ως πανία βάρκας, υπεράνω της επιφανείας της θαλάσσης, είτα δε ανελθών εις λέμβον, εζήτησε διά νευμάτων από τους επί του πλοίου θριαμβευτικώς αλαλάζοντας παίδας να του ρίψωσιν ενδύματα· μικρός μούτσος, ευσπλαχνισθείς, του έρριψεν υποκάμισον και περισκελίδα ιδικά του, και ο Χριστοδουλής, αφού ήλλαξε, προσεκολλήθη εις μίαν των πλευρών, και πιασθείς από σχοινίου, ανήλθε θριαμβεύων εις το υψηλόν και ανερμάτιστον σκάφος.
Νεσταναίος. said
34.
Την διαφορά την επιφέρει το «ς» το οποίο είναι στερητικό και επιτατικό μόριο. Όχι στερητικό όταν εμείς επιθυμούμε και επιτατικό όταν πάλι εμείς επιθυμούμε.
Το «ς» είναι πάντοτε επιτατικό και στερητικό. Δύο σε ένα. Παύση και ξεκίνημα. Στερεί τα μεν και επιτάσσει τα δε.
Το στερητικό και επιτατικό μόριο «ς» διαφέρει ενός άλλου γράμματος που δεν είναι μόριο αλλά πνεύμα και δεν είναι άλλο από το δασύ πνεύμα «Σ» που συμβάλει
στην διαμόρφωση του αορίστου και μέλλοντος χρόνου. Λύω, λύσω έλυσα. Οίω, οίσω, εοισα. Φέρω, φέρσω, έφερσα. Πέρω, πέρσω, έπερσα. (ωραίες ξεχασμένες λέξεις).
sarant said
Σχόλιο από τη φίλη ΜΑ:
Ο ζωγράφος του ταρσανά, όπως βλέπεις και στην παρακάτω φωτο, είναι ο Νικόλαος Χριστόπουλος, γεννημένος το 1880 στο Βόλο. Από μικρός, στα εφτά του, δούλεψε στον ταρσανά του πατέρα του στα Πευκάκια του Βόλου. Σ όλη του τη ζωή ζωγράφιζε πλεούμενα. Άπειρα. Δεινός ψαράς και κολυμβητής και δύτης, γι αυτό και ειχε κουφαθεί.
Το 2007 ο Δήμος Βόλου οργάνωσε μια πολύ ωραία έκθεση, εξ ου και η φωτο, είναι το εξώφυλλο του καταλόγου. Το σπίτι στο οποίο έζησε έχει γίνει μουσείο.
Σημειωτέον δεν ταξίδεψε ποτέ. Στον κατάλογο υπάρχει κείμενό του (συγκινητικά ανορθόγραφο) που μας λέει ότι έφτασε σε κάποια χωριά του Πηλίου με τα πόδια