Ο Μποστ και το ταξίδι στη Βόννη το 1960
Posted by sarant στο 16 Σεπτεμβρίου, 2016
Κάθε Παρασκευή του αποκαλόκαιρου έχουμε πει να βάζουμε Μποστ, κάτι που προβλέπω να συνεχιστεί ίσαμε τα τέλη του μήνα. Την περασμένη Παρασκευή είχαμε δει πώς σχολίασε ο Μποστ την επίσκεψη της Σοράγιας, της «θλιμμένης πριγκίπισσας», στην Αθήνα το 1960. Θα μείνουμε στο 1960 αλλά θα γυρίσουμε λίγους μήνες πιο πίσω, στην αρχή του χρόνου. Θα δούμε τον αξεπέραστο τρόπο με τον οποίο ο Μποστ σχολίασε το (τελικά αποτυχημένο) ταξίδι του Παναγιώτη Κανελλόπουλου στη Βόννη. Για το ίδιο θέμα έχουμε δει, τουλάχιστον όσοι μας διάβαζαν από τις πρώτες μέρες της λειτουργίας του ιστολογίου, ένα ακόμα σκίτσο, ένα από τα καλύτερα του Μποστ όλων των εποχών κατά τη γνώμη μου. Αλλά και το σημερινό είναι πολύ καλό.
Τις μέρες εκείνες, αρχές Ιανουαρίου του 1960, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος επισκέπτεται τη Βόννη για να συζητήσει οικονομικά θέματα. Η Ελλάδα θέλει να πουλήσει περισσότερα καπνά, να συνάψει δάνεια, να συνδεθεί με την Κοινή Αγορά, να πάρει κάποιες αποζημιώσεις για τα θύματα του ναζισμού. Οι Γερμανοί κρατούν σφιχτά κλειστό το χέρι τους, όπως ομολογούν οι τίτλοι της εφημερίδας στις 17 Ιανουαρίου:
Πενιχρά τα αποτελέσματα των συνομιλιών εις την Μπον. Δημιουργούνται νέοι, ουχί ευμενείς όροι. Ουδέν θετικόν δια τα θύματα του ναζισμού.
Το προηγούμενο σκίτσο που έφτιαξε ο Μποστ για την επίσκεψη παρουσίαζε τον Κανελλόπουλο σαν αγωνιστή του 1821 να επιτίθεται στο κάστρο του Αλήπασα-Έρχαρτ. Τούτο εδώ, φτιαγμένο μετά το άκαρπο τέλος της, τον δείχνει να επιστρέφει με άδεια τα χέρια, ζεματισμένος, στην Αθήνα -και να ακούει τον εξάψαλμο από τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή.
Τίτλος της Μακεδονίας, 17.1.1960
Το σκίτσο δημοσιεύτηκε στις 24.1.1960 στη Μακεδονία.
Καραμανλής και Κανελλόπουλος είναι ντυμένοι φουστανέλες σαν αγωνιστές του 21, όπως και στο προηγούμενο σκίτσο. Το φτερωτό αλλά σκελετωμένο άτι του Κανελλόπουλου είναι ο Πείνασος (αντί Πήγασος) της Γκρικ Χαβά Γιολαρί (η αεροπορία τουρκιστί), που απέτυχε στις ιπποδρομίες του Κλέψομ (αντί Έπσομ).
Και πάλι, το σκηνικό παραπέμπει στην επανάσταση του 1821. Ο Καραμανλής αποκαλείται Κοστάμπασης (αντί κοτζάμπασης), ενώ το «θείον και απολύων» (λογοπαίγνιο με το θύων και απολλύων) εξηγείται επειδή ο Κανελλόπουλος ήταν, πράγματι, θείος της Αμαλίας Μεγαπάνου, συζύγου του Καραμανλή. Κατ’ επέκταση τον θεωρούσαν, ευθυμογράφοι και γελοιογράφοι τουλάχιστον, θείο του Καραμανλή -ο Μποστ το εκμεταλλεύεται συχνά αυτό σε λογοπαίγνια.
Ο Καραμανλής προσφωνεί τον Κανελλόπουλο παρωδώντας το πασίγνωστο ποίημα του Βαλαωρίτη, που απαγγέλθηκε στα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Γρηγορίου Ε’ το 1872, ενώ από το στόμα βγάζει αγκυλωτούς σταυρούς, Βόννης ένεκεν.
Το κείμενο της μπορντούρας παρωδεί το πασίγνωστο ως «Νιάου νιάου βρε γατούλα» τραγούδι του Χατζιδάκι «Το γκρίζο γατί», μόνο που εδώ πρόκειται για «ατί» (άτι, άλογο)! Και αντί για ‘νιάου’ έχουμε ‘Πεινάου’!
Πεινάου… πεινάου βρε φοραδούλα
με τη ροζ μητούλα,
φοράδα μου μικρή
Πεινάου. Τζάμπα τόσοι κόποι
σου κάψαν στην Εβρόπη
τη γούνα σου τη γκρη.
Στ’ αληθινά, δεν ξανάδα πουθενά
κάψιμο στα μπροστινά και στα πισινά
Στα σοβαρά, σου μαδήσαν την ουρά
κε δεν πήραμε χαρά μήτε τον παρά.
Γρήγορα φοράδα να πάμε στην Ελλάδα
κε στην πατρώα γη
Πινάου χόσου κάπου μέσα
να βάλουμε κομπρέσα να κλείση η πλειγή
(Από τη μεγάλη επητειχήα «Το γκρίζο ατί»).
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
Γς said
Καλημέρα
«Νιάου νιάου βρε γατούλα»
και βγάζαμε σπυράκια πιτσιρικάδες [ντάξει 15άρηδες] όταν ακούγαμε τέτοιες αηδίες.
Κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και … μας αρέσουν. Γέροι άνθρωποι.
Μέχρι και ταινία βλέπουμε.
Corto said
Καλημέρα!
Μήπως ο τίτλος του σκίτσου «η σύντομη συνάντησεις» παραπέμπει στην ταινία «σύντομη συνάντηση» (Brief Encounter) που διαδραματίζεται σε σιδηροδρομικό σταθμό;
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B7_%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ για τα πρώτα σχόλια!
2 Θα μπορούσε, είναι πιθανό -παρόλο που η ταινία είναι αρκετά παλιότερη.
spatholouro said
Μάλλον ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 17/1/1960, το σωστό
Επίσης ένα «ν» στην πρώτη αράδα περισσεύει
Πάνος με πεζά said
Καλημέρα σε όλους !
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα
4: Spatholouro
Τι λες τώρα που περισσεύει το ν! Και η οξυγόνωση τι θα γίνει, θα πάει περίπατο; 🙂 🙂
spiral architect said
@6: Πάψε Γιάνη! 😆 😆
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
Για να μην πάθουμε υπεροξυγόνωση, έβγαλα το παραπανίσιο ν
4: Εννοείς, υποθέτω, τον τίτλο του άρθρου (που έγραφα 18.1.1960) Το άλλαξα. Και με την ευκαιρία πρόσθεσα και την ημερομηνία του σκίτσου, που δεν την είχα βάλει (24.1.1960)
cronopiusa said
Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ καταγγέλω – Ωχρά Σπειροχαίτη
Καλή σας μέρα και καλή πανσέληνο σε όλους !
μήτσκος said
Για το σχόλιο στο τραπεζάκι («γραφήον νόμων αγράφον») υπάρχει καμιά εξήγηση;
sarant said
10 Θα υπάρχει, αλλά δεν τη βρήκα 😉
gregoriusworld said
Επιστολή του Franco Montanari { ο πρόεδρος της της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κλασσικών Σπουδών } στον @nikosfilis1 .https://pbs.twimg.com/media/Csdi2ytXYAAOCtn.jpg
spiral architect said
@4, 8γ: Αν εννοείτε το διπλό νι στη Βόννη έχει συζητηθεί άπειρες φορές προερχόμενο απο την μεταγραφή της στα ελληνικά τηρώντας το διπλό γερμανικό n. Λάθος δεν είναι, όπως δεν είναι λάθος και η γραφή τραίνο προερχόμενο από το train.
spiral architect said
… προερχόμενο –> προερχόμενη 😳
Δύτης των νιπτήρων said
Κάπου πρέπει να παραπέμπει και ο υπότιτλος («Εικόν από την σειράν ‘Ο Έλλην στη Γερμανεία (και Αφστρίαν’ του λαϊκού ζογράφου Μποστ»)
spatholouro said
13
Όχι στον τίτλο, στην πρώτη αράδα…
spiral architect said
@15: Στα τραγούδια της ξενιτιάς και στον Καζαντζίδη;
spatholouro said
#15
Ο τίτλος του Μποστ («Ο Έλλην εν Γερμανεία»), δεδομένου και του στοιχείου του διαλόγου που υπάρχει στο σκίτσο, εμένα με πάει προς μία σειρά διαλόγων που κυκλοφορούσε παλιά (π.χ. «Ο Έλλην εν Αγγλία» κλπ), στην οποία περιλαμβανόταν και το κάτωθι:
«Ο Έλλην εν Γερμανία ή ελληνογερμανικοί διάλογοι»
sarant said
13-16 Ήταν ένα παραπανίσιο ν εντελώς ξεκρέμαστο, μόνο του -και το έσβησα
18 Θα μπορούσε να παραπέμπει εκεί
spiral architect said
H Türk Hava Yolları από το τέλος της δεκαετίας του ’80 εξευρωπαΐστηκε λεγόμενη πια Turkish Airlines. H πρώτη έκανε δρομολόγια στην Αθήνα το ’60 άραγε, ή μετά τα γεγονότα του ’55 έκοψε παρτίδες με το Ελληνικό;
spiral architect said
Απαντώ μόνος μου: Έκανε!
https://en.wikipedia.org/wiki/Turkish_Airlines#Postwar_period
cronopiusa said
Επίθεση ακροδεξιών σε Παραολυμπιονίκη στη Χίο
sarant said
20-21 Καλά έκανες και απάντησες -εγώ θα έλεγα ότι πρέπει να έκανε διότι ήταν οικεία σε πολλούς.
Σκύλος said
Αγαθίας ο Σχολαστικός said
Αγαπητοί συμπατριώται,
1) Από το μακρυνό Σικάγο όπου μόλις αρχίζει να ξημερώνει, σάς ενημερώνουμε ότι χθές το βράδυ στο show του Jimmy Fallon κατέπεσε και το τελευταίο επιχείρημα της crooked Hillary: Τα μαλλιά του Ντόναλντ είναι φυσικά και δεν φοράει περούκα, όπως διέδιδε μέχρι τώρα το επιτελείο της ετοιμοθάνατης πατσαβούρας…
2) Μας προξενεί αλγεινή εντύπωση ότι επί 24 ώρες ουδείς αναγνώστης έχει επισημάνει ότι στις 30 Σεπτεμβρίου κλείνει και το τελευταίο βιβλιοπωλείο «Ελευθερουδάκη» στην Αθήνα (επί της οδού Σταδίου). Αξίζει να διαβάσετε την ανακοίνωση της Σοφίκας Ελευθερουδάκη γιατί κλείνει. Το Διαδίκτυο «τελειώνει» μια σειρά επαγγέλματα και δεν τόχετε ακόμη πάρει χαμπάρι κάτω στο Ρωμέικο. Κακό του κεφαλιού σας, Αλβανία του Χότζα θα γίνετε με όλους αυτούς τους χριστιανομπολσεβίκους που ψηφίζετε
Ακόμα και ο μακαριστός ογκόλιθος Ουμβέρτος Έκο αδυνατούσε να κατανοήσει το Διαδίκτυο και νόμιζε βλακωδώς πως θα μας αποδυναμώσει την μνήμη. Είναι διδακτικό για τον κρετινισμό των μεγάλων ανδρών η περίφημη επιστολή προς τον εγγονό του που δημοσιεύει σήμερα η «Αυγή» στο οπισθόφυλλό της
cronopiusa said
Ψτ Πονήρω, η επιχείρηση Ελευθερουδάκης δεν κλείνει… Κλείνει το κατάστημα και ανοίγει ηλεκτρονικό που δεν χρειάζεται υπαλλήλους…
Άγριος εκδοτικός πόλεμος. Αθηνά Σοκόλη σε Σοφίκα Ελευθερουδάκη: “Φέσωσες προμηθευτές και εργαζόμενους”
Γιάννης Κουβάτσος said
Αυτή η μέθοδος της αποστήθισης που προτείνει ο Έκο βοηθάει στην πρόληψη του Αλτσχάιμερ, Βάταλε. Δοκίμασέ την. Αν, βέβαια, δεν είναι πολύ αργά πια για σένα. 😧
spiral architect said
Νωρίς εξύπνησαν οι αγαθίες.
gpoint said
Εξαιρετκά απολαυστικός ο μποστ
# 22
Αφού δεν λέμε παραοράματα αλλά παροράματα γιατί να λέμε παραολυμπιακοί και όχι παρολυμπιακοί ::
cronopiusa said
α, και κάτι ακόμα, 21 βιβλιοπωλεία του Ελευθερουδάκη έκλεισαν το 2014 επί Ν.Δ. δεν πτώχευσε τώρα
Προς το παρόν η ηλεκτρονική επιχείρησή τους παραμένει ανοιχτή για παραγγελίες, εταιρικά δώρα και άλλες υπηρεσίες στο site books.gr.
Info: Bazaar βιβλίων στον Ελευθερουδάκη, 15 έως 26 Σεπτεμβρίου, Πανεπιστημίου 15, Αθήνα.
Έξι βιβλιοπωλεία κατά Ελευθερουδάκη
spatholouro said
#29
Παραολυμπιακοί/Παρολυμπιακοί
Αυτό ακριβώς το λήμμα έχει ο Babis (Λεξικό δυσκολιών: σελ. 692), λέγοντας ότι επειδή τα συνθετικά στοιχεία του αγγλικού όρου (Paraolympics< paraplegic+Olympics) είναι ελληνικά, είναι προτιμότερο στη ελληνική απόδοση να τηρούνται οι κανόνες της ελληνικής σύνθεσης. Οπότε, ή θα γράψουμε «Παραολυμπιακοί» (με σίγηση του τελικού φωνήεντος της πρόθεσης, όπως π.χ. παρόμοιος, παρονομαστής κλπ) ή «Παρολυμπιακοί» (με διατήρηση του τελικού φωνήεντος, όπως συμβαίνει σε αρκετά χαλαρά σύνθετα, π.χ. παρα-ιατρικός, παρα-οικονομία, παρα-εξουσία)
gpoint said
Μήπως ξέρει κανείς τιμές για μετάφραση από ελληνικά στα γαλλικά ολιγοσέλιδου εμπορικού κειμένου ; (ανά σελίδα ή αν΄λέξη ) ;;
Σκύλος said
32
Κάπου εδώ (την τελευταία εβδομάδα) είχε βάλει ο Δύτης τις τιμές
spatholouro said
Ένας μπούσουλας είναι εδώ (αν και εσύ μάλλον θέλεις το αντίστροφο):
http://www.smed.gr/2013/10/blog-post_11.html
Μετάφραση ανά 16σέλιδο πρωτοτύπου (προς τη μητρική γλώσσα του μεταφραστή, για βιβλία 20X15 εκ.): 160 €
Μετάφραση ανά λέξη πρωτοτύπου (προς τη μητρική γλώσσα του μεταφραστή): 0,045 €
Δύτης των νιπτήρων said
Ναι, υπόψιν ότι πρόκειται για προτεινόμενες κατώτατες τιμές του 2013.
Σκύλος said
atheofobos said
2,3
Η σύντομη συνάντηση ήταν από τις ταινίες που είχαν τεράστια επιτυχία και γ΄αυτό το 1999 το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε στη 2η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες βρετανικές ταινίες όλων των εποχών.
Όταν έκανε το σκίτσο ο Μποστ είχαν περάσει μόνο 15 χρόνια από την αρχική της προβολή και τότε τα θερινά έπαιζαν συχνά τέτοιες ταινίες ξανά.
Σήμερα πχ δεν θυμάται ο κόσμος ταινίες του 2001 όπως πχ το Αμελί, τον Βασιλιά των Δακτυλιδιών ή τον Χάρι Πότερ;
Γιάννης Ιατρού said
28: Spiral Architect
Μπα, στις ~14:30 στην περιοχή … Αμπελοκήπων δεν το λες και νωρίς …. 🙂
Γιάνης 🙂
Γιάννης Ιατρού said
Νίκο,
δυό σχόλια με λάθος mail μου (αβλεψίες γαρ .. 🙂 ) σβήστα αν δεν σου κάνει κόπο
Tnx
Spiridione said
Ο Βαλαωρίτης και στα δύο σκίτσα εξηγείται από το ότι εκείνες τις ημέρες έκανε πρεμιέρα η Λίμνη των Στεναγμών – η πρώτη ελληνική υπερπαραγωγή όπως διαφημιζόταν – με την Ειρήνη Παπά και τον Μπάρκουλη.
σελ. 2
http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=64&pageid=24883&id=-1&s=0&STEMTYPE=1&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ASSASRASVASPASUASJAScASXASLASZASEASeASXASa&CropPDF=0
Γιάννης Ιατρού said
10/11 Μήτσκος
..γραφήον νόμων αγράφον..
«Αγράφων», στην Ευρυτανία, το διαβάζω αρχικά. Συνέβη εκεί κα΄τι ιδιαίτερο το ’59/’60;
Ή να είναι άραγε τα Θεσσαλικά Άγραφα;
Λέτε να ήταν θέμα η λίμνη Πλαστήρα (τραγικός πνιγμός 20 ανθρώπων στις 5/12/1959 που πήγαν με βάρκα σε ένα εκκλησάκι γιατί η λίμνη είχε πλέον καταπιεί όλους τους δρόμους και νέοι δρόμοι δεν είχαν γίνει ακόμη… Τέλος των 60’s / 70’s έγιναν);
gpoint said
# 33, 34, 35
συσσχολιαστές, ευχαριστώ πολύ!
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
29 Κατά περίπτωση. Λέμε παροικία αλλά παραοικονομία. Στις νεότερες σύνθετες λέξεις αποφεύγουμε συνήθως την έκθλιψη Και είχαμε και άρθρο πρόσφατα.
31 Τα εντός παρενθέσεως πάνε ανάποδα, θαρρώ.
40 Καλά λες.
41 Δεν μου φαίνεται πιθανό να εννοεί τα οποιαδήποτε Άγραφα.
Γιάννης Κουβάτσος said
26, 30: Δεν κλείνουν όλα τα βιβλιοπωλεία. Όσοι είναι συστηματικοί αγοραστές βιβλίων ή/και συχνάζουν σ’ αυτά για ξεφύλλισμα και χάζεμα, ξέρουν ότι κάποια βιβλιοπωλεία δεν έχουν μετατρεπεί σε απρόσωπες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και δεν θα κλείσουν.
Μιχάλης Νικολάου said
44,
Ακριβώς. Παρατηρείται μάλιστα και το αντίστροφο, δηλαδή εμπορικοί κολοσσοί του ίντερνετ (Άμαζον κ.α.) να ανοίγουν καταστήματα, αλλά τέτοιου είδους ώστε οι πελάτες να έχουν διαφορετική εμπειρία από μια απλή αγορά (όπως πχ το κλασικό καφεδάκι στα βιβλιοπωλεία).
Γιάννης Κουβάτσος said
Όλες οι παράγκες έχουν αριστερά στηρίγματα-άλλοθι, Σκύλε. 😉
sarant said
46 Σε ποιο σχόλιο απαντάει αυτό;
Γιάννης Ιατρού said
47: στο 36 (παράγκ κανά) μήπως; λετ
Σκύλος said
ε, ναι
Μιχάλης Νικολάου said
49,
Προς στιγμήν το σχόλιο φάνηκε παραγκωνισμένο!
Σκύλος said
50
ναι, αργήσανε να το κάνουνε fav(έλα)
ΛΑΜΠΡΟΣ said
30 – » και κάτι ακόμα, 21 βιβλιοπωλεία του Ελευθερουδάκη έκλεισαν το 2014 επί Ν.Δ. δεν πτώχευσε τώρα» Ναί αλλά πόσα άνοιξαν επί αριστερής κυβερνήσεως; Αριστερό χέρι δεξί χέρι, σε ένα σώμα ανήκουν, είναι χαζό να ελπίζεις πως κάποιο απ΄αυτά θα βοηθήσει εσένα κι όχι αυτόν που τα έχει.
ΓιώργοςΜ said
44,45 Αισιόδοξο, αλλά φοβάμαι πως δεν ισχύει εν Ελλάδι. Το βιβλίο έχει συρρικνωθεί σημαντικά, έχουν κλείσει αρκετοί εκδοτικοί οίκοι, κάποιοι άλλοι φυτοζωούν, πολλά βιβλιοπωλεία επίσης ισορροπούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Υπήρχε εποχή που ο κόσμος ψώνιζε και τα χαρτικά του από εκεί αναζητώντας ποιότητα, και την εποχή αυτή γινόταν λαϊκό προσκύνημα. Τώρα, ακόμη κι εκείνοι που θα το ήθελαν, ενδεχομένως αναγκάζονται να καταφύγουν σε σουπερμάρκετ και άλλες φτηνιάρικες επιλογές από ανάγκη.
Μακάρι να κάνω λάθος, φοβάμαι όμως πως δεν κάνω.
gpoint said
αφιερωμένο στους αλλόθρησκους…
Θύμμαχος Θήτης said
Λίγους μήνες νωρίτερα, το φθινόπωρο του 1959, ο αντιπροέδρος Παναγιώτης Κανελλόπουλος, «είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στη σημερινή Γερμανία και ότι ο μόνος εγκληματίας πολέμου που βρισκόταν σε ελληνικές φυλακές έπρεπε να απελαθεί και να παραδοθεί στη χώρα του.
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
55 Εχουμε γράψει για την υπόθεση Μέρτεν…
π.χ
https://sarantakos.wordpress.com/2015/10/30/merten/
leonicos said
Καταπληκτικό σκίτσο κι έξοχος σχολιασμός
Πρακτικά σημερινό
leonicos said
Τον Ελευθερουδάκη δεν τον κλείνει η πτώση της αγφοράς του βιβλίου. Τον κλείνει το ακατανόητο άνοιγμα των τόσων βιβλιοπωλείων, που τα βλέπαμε ακόμα και από την Εθνική. Όταν το είδαμε αυτό… ξέραμε την πορεία του. Αυτοί που ήσαν στα πράγματα, δεν την κατάλαβαν;
sarant said
58 Προφανώς!
cronopiusa said
Guarda che luna, guarda che mare,
da questa notte senza te dovrò restare
folle d’amore vorrei morire
mentre la luna di lassù mi sta a guardare.
Resta soltanto tutto il rimpianto
perché ho peccato nel desiderarti tanto
Ora son solo a ricordare e vorrei poterti dire
Guarda che luna, guarda che mare!
Ma guarda che luna, guarda che mare,
in questa notte senza te vorrei morire
perché son solo a ricordare e vorrei poterti dire
guarda che luna, guarda che mare!
Guarda che luna, guarda che mare! Che luna!
Βιβή Ζ. said
Εξαιρετικό και πολύ επίκαιρο το πόνημά σας…