Ετεροχρονισμένα δευτεραπριλιάτικα μεζεδάκια

Ετεροχρονισμένα, επειδή δημοσιεύονται Κυριακή αντί για Σάββατο που είναι το συνηθισμένο -βλέπετε, χτες είχαμε βάλει το Μηνολόγιο του Απρίλη. Δευτεραπριλιάτικα, επειδή σήμερα έχουμε 2 Απριλίου. Το άρθρο που είχε δημοσιευτεί πέρσι τέτοια μέρα (που ήταν Σάββατο) το είχα πει απλώς «δευτεραπριλιάτικα μεζεδάκια», σήμερα προσθέτω και τον δεύτερο χαρακτηρισμό.

Χτες ήταν πρωταπριλιά αλλά δεν είδα κάποιο πρωταπριλιάτικο που να μου φάνηκε πολύ γουστόζικο. Αντιγράφω κάτι που είδα στον τοίχο του Δημήτρη Μανιάτη στο Facebook: Πρωταπριλιάτικο ψέμα υπήρχε ως θεσπισμένη μορφή φάρσας και εθίμου σε εποχές με λιγότερη πληροφορία και απόθεμα ματαίωσης. Σήμερα που δεν υφίσταται πίστη σε τίποτε και όλοι διαγωνίζονται στον κρετινισμό, η πρωταπριλιά έπεσε μαχόμενη.

Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι στην εποχή της Μεταλήθειας και των πλαστών ειδήσεων κάθε μέρα είναι πρωταπριλιά -οπότε έχασε και η κανονική πρωταπριλιά το αντικείμενό της.

* Και ξεκινάω με ένα μεζεδάκι φαληριώτικο -διότι, παρόλο που βρίσκομαι στην ξενιτειά έχω ανταποκριτές.

Μου λέει ο φίλος μου: Οι φιλόζωοι διαμαρτύρονται για την (παράνομη, όπως λένε) απαγόρευση του ταΐσματος των
αδέσποτων γατιών στο «Ρέστειο Κολυμβητήριο Παλαιού Φαλήρου».

Εμένα όμως με ξενίζει το «Δεν επιτρέπεται αυστηρά» του Δήμου. Τι διάβολο, ντράπηκαν να πουν «Απαγορεύεται»;
Θυμήθηκαν το Il est interdit d’interdire του Μαΐου 1968;

Καλά τα λέει ο φίλος. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι ισχύει (ας μην το περιπλέξουμε) το «Απαγορεύεται» = «Δεν επιτρέπεται», το «Απαγορεύεται αυστηρά» δεν ισοδυναμεί με το «Δεν επιτρέπεται αυστηρά».

Αυτό είναι ολοφάνερο, θα πείτε, σκεφτείτε όμως πόσο συχνές είναι διατυπώσεις του τύπου «Δεν επιτρέπεται το κάπνισμα σε όλες τις πτήσεις» (Μετάφραση του «Απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλες τις πτήσεις στην απαγορευοφοβική διάλεκτο).

* Η (γλωσσική) μπούρκα της εβδομάδας από τίτλο άρθρου του Χάφιποστ:

Θηλυκός παλαιστής του WWE ήθελε να αφαιρέσει την ζωή της μετά την διαρροή προσωπικού ερωτικού της βίντεο.

Δεν φτάνει που χρησιμοποιούν τον «επίκοινο» τύπο (το βάζω σε εισαγωγικά επίτηδες) για το ουσιαστικό, αλλά και τον αρσενικό τύπο για το επίθετο -θηλυκός παλαιστής λες και πρόκειται για κάποιο ζώο που δεν έχει ειδικό όνομα για το θηλυκό του, π.χ. θηλυκός ορνιθόρυγχος. Τουλάχιστον, ας έβαζαν «Γυναίκα παλαιστής».

Αλλά βέβαια και το «γυναίκα παλαιστής» απαράδεκτο είναι. Παλαίστρια λέμε. Μπορεί μέχρι πρόσφατα να μην υπήρχαν παλαίστριες με την κυριολεκτική έννοια, αθλήτριες της πάλης εννοώ, αλλά υπήρχαν βιοπαλαίστριες. Μάλιστα, τον τύπο «βιοπαλαίστρια», που κακώς δεν τον έχουν ρητά όλα τα λεξικά, τον έχει χρησιμοποιήσει ο Παπαδιαμάντης (Ήτο βιοπαλαίστρια εξ απαλών ονύχων, η πτωχή κόρη, λέει -δεν θυμάμαι σε ποιο διήγημα).

Και μπράβο στη Βικιπαίδεια, που ολόσωστα χρησιμοποιεί τον τύπο «παλαίστρια», και μάλιστα κατά σύμπτωση στο λήμμα της ακριβώς για την παλαίστρια του άρθρου του Χάφιποστ, την Πέιτζ.

Θα προσέξατε βέβαια στον τίτλο του άρθρου και το ευπρεπισμένο «να αφαιρέσει τη ζωή της»….

* Στις αρχές της εβδομάδας είχαμε την εξαιρετικά θετική είδηση των εγκαινίων του μουσείου Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα. Κάποιοι από την αξιωματική αντιπολίτευση ενοχλήθηκαν -ας φτιάξουν κι εκείνοι μουσείο του ανύπαρκτου ήρωα Κωνσταντίνου Κουκκίδη.

Στα εγκαίνια παρευρέθηκε κι ο πρωθυπουργός και έκλεισε την ομιλία του παραφράζοντας τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου «Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας». Στο ρεπορτάζ του parapolitika.gr, ο τίτλος ήταν «Με στίχους του Ελύτη έκλεισε την ομιλία του για τον Μπελογιάννη» και το ίδιο υπήρχε και στο σώμα του άρθρου: Έκλεισε δε την ομιλία του για το Νίκο Μπελογιάννη με τους στίχους του Ελύτη και με το εξής μήνυμα….

Τελικά το είδαν και το διόρθωσαν, αλλά το μαργαριτάρι σώζεται στο URL του άρθρου, ενώ το διαιωνισαν και κάποιοι άλλοι ιστότοποι που αναδημοσίευσαν το άρθρο.

* Κι ένα διπλό μεζεδάκι. Σε άρθρο της Ιωάννας Μάνδρου για την υπόθεση Σώρρα, η έγκριτη (το άρθρο γράφεται ανήμερα Πρωταπριλιά) δημοσιογράφος αναφέρει:

Ο αρμόδιος ανακριτής ο οποίος θα παραλάβει τη σκυτάλη των ερευνών για μία από τις μεγαλύτερες απάτες που έχει υπάρξει  στη χώρα μας με θύματα πολίτες που πίστεψαν τις παραμυθίες Σώρρα, ότι είναι διαχειριστής ομολόγων 600 δις δολαρίων…

Όμως, παραμυθία είναι η παρηγοριά. Προφανώς η κυρία Μάνδρου ήθελε να γράψει «τα παραμύθια του Σώρρα» αλλά της φάνηκε ότι μια τόσο μπανάλ λέξη όπως τα παραμύθια δεν ταιριάζει στη γραφίδα της, κι έτσι θέλησε να εξευγενίσει τα παραμύθια -και την πάτησε!

Όμως, συμβαίνει κάποτε ο κοτσανοδρόμος να χτυπάει δυο φορές. Την ίδια μέρα που δημοσιεύτηκε το άρθρο, η Ιω. Μάνδρου εμφανίστηκε στην τηλεοπτική εκπομπή του Κώστα Μπογδάνου (στο 43.00 του βίντεο) και μίλησε πάλι για πολίτες που «σπεύδουν να υιοθετήσουν αυτή την παραμυθία Σώρρα» ότι διαθέτει 600 δις δολάρια. Ο Μπογδάνος τη διέκοψε, τη ρώτησε τι σημαίνει η λέξη «στη νομική ορολογία» κι εκείνη απάντησε ότι σημαίνει «απάτη».

«Παραμυθία σημαίνει παρηγοριά στην αρχική σημασία», διόρθωσε ο Μπογδάνος, αλλά η… νομομαθής συνομιλήτριά του επέμεινε.

Να σε διορθώνει ο Μπογδάνος, πόσο πιο χαμηλά;

* Κι άλλο μεζεδάκι για γάτες (με πολλές έννοιες), κι άλλη μπούρκα.

Γατόφιλος φίλος στέλνει τη φωτογραφία αριστερά, από μια κονσέρβα με γατοτροφή.

Όπως βλέπετε (αν και με λίγο κόπο διότι η φωτογραφία δεν είναι πολύ καθαρή) η κονσέρβα περιέχει «Πατέ με κουνέλι» που είναι «Πλήρης τροφή για ενήλικους γάτες».

Για ενήλικους γάτους ίσως, αλλά για ενήλικες γάτες -που μπορεί να είναι και γάτοι μια και ο μη σημασμένος τύπος για τα γατιά είναι «γάτα».

* Αν είχατε νοσταλγήσει ένα ελληνοβαρεμένο άρθρο για την ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας, ιδού ένα φρέσκο, με ολίγη από Λερναίο, με επικαιροποιημένη την ιστορία για τους ευρωβουλευτές που πρότειναν να γίνει η ελληνική επίσημη γλώσσα της ΕΕ, με τη λαθεμένη ετυμολογία του πιρουνιού τάχα από το πείρω, με το kiss me που τάχα προέρχεται από το ομηρικό «κύσω» και με τη σύνδεση νευροφυσιολογίας και πολυτονικού:

Φαίνεται όπως λένε οι νευροφυσιολόγοι του ανθρώπινου εγκεφάλου, ότι οι νευρικές συνάψεις στον εγκέφαλο δεν αναπτύσσονται τόσο καλά και δεν παρουσιάζουν πολυπλοκότητα, όσο αν τα παιδιά διάβαζαν και έγραφαν πολυτονικό.

Σε αυτό έχει δίκιο. Κι εγώ όταν έγραφα πολυτονικό, στα 17 μου, είχα ωραία πυκνά κατσαρά μαλλιά, ενώ τώρα που γράφω μονοτονικό έχουν αραιώσει και αρχίζουν να γκριζάρουν.

* Κι ένα σχόλιο που το κλέβω από τον τοίχο του γλωσσολόγου Γιώργου Κότζογλου, επειδή μου άρεσε:

Μόνο σε εμένα φαίνεται πολύ αστεία η αόριστη και κακοδιατυπωμένη ανακοίνωση της Aegean Airlines «Παρακαλούμε να κινείστε γύρω από τα φτερά του αεροσκάφους.»; (Εννοούνε κάτι σαν το: «Παρακαλούμε κατά την επιβίβαση και αποβίβαση να μην περνάτε κάτω από τα φτερά του αεροσκάφους.» –Ορίστε, δεν ήταν δύσκολο.) Όσες φορές το ακούω φαντάζομαι επιβάτες να πετάνε χαρωπά γύρω από τα φτερά, όπως τα αλογάκια στη Φαντασία του Ντίσνεϊ.

* Η κασιματιά της εβδομάδας -και δεν εννοώ το άθλιο «αστείο» του για την Τασία Χριστοδουλοπούλου.

Σε άλλη του επιφυλλίδα, ειρωνεύεται μια βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ (δεν την κατονομάζει) η οποία σε άρθρο της έγραψε κάτι για τις Βερσαλλίες, που δεν του άρεσε, και που δεν φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού να είναι λάθος, και προειδοποιεί, με ύφος σαράντα καθηγητών: «Προσοχή παιδιά! Είναι πολύ επικίνδυνο να νομίζουμε ότι μαθαίνουμε Ιστορία μέσα από τις τηλεοπτικές σειρές του Netflix, του HBO ή ακόμη και του BBC».

Και στη συνέχεια… αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια: «Μετά την ήττα της Γερμανίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Βερσαλλίες έγιναν επί δύο χρόνια το κέντρο των διαπραγματεύσεων που κατέληξαν στην περιώνυμη συνθήκη, στην οποία οφείλεται εν πολλοίς ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.».

Αμ δε! Όπως επισημαίνει ιστοριοδίφης φίλος μου α) κέντρο των διαπραγματεύσεων ήταν το Παρίσι και όχι οι Βερσαλλίες που, ως γνωστόν, είναι έξω από το Παρίσι, 17 και κάτι χιλιόμετρα από το κέντρο του, για την ακρίβεια. Στις Βερσαλλίες απλώς πήγαν για να υπογράψουν τη συνθήκη με κάποια μεγαλοπρέπεια (και οι άλλες συνθήκες κάπου μεγαλοπρεπώς υπογράφηκαν εκεί γύρω, π. χ. Συνθήκη των Σεβρών) και β) και σημαντικότερο, η «περιώνυμη συνθήκη» υπογράφηκε τον Ιούνιο του 1919, λιγότερο από 6 μήνες αφότου άρχισαν οι διαπραγματεύσεις στο Παρίσι και όχι δυο χρόνια αργότερα. Άλλο θέμα, βέβαια, ότι οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν (με την αποχώρηση, πάντως, των ηγετών των νικητών) και μετά, για την υπογραφή συνθηκών και με τους άλλους ηττημένους του Α’ Π.Π.

Που σημαίνει ότι ο Κασιμάτης βρέθηκε να παραβαίνει, για μιαν ακόμα φορά, τον αμείλικτο νόμο του Μέφρι -να επιχειρεί να διορθώσει κάποιον άλλον και να κάνει ο ίδιος λάθος!

* Ο τρόμος της διπλής άρνησης ξαναχτύπησε με φορέα τούτη τη φορά τη Ντόρα Μπακογιάννη :

O Τσίπρας προσπαθεί μονίμως να αλλάζει την ατζέντα. Τίποτα από όλα αυτά μπορεί να βγάλει τον Ελληνα από τη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει

Θα λέγαμε ότι, αφού η Ντ.Μπ. μιλάει ελληνικά με ξένη προφορά, λογικό είναι να τηρεί συντακτικούς κανόνες άλλων γλωσσών, διότι στα αγγλικά θα λέγαμε Nothing can help Greek people…. αλλά στα νέα ελληνικά η διπλή άρνηση είναι απαραίτητη: Τίποτα απ’ όλα αυτά ΔΕΝ μπορεί να βγάλει τον Έλληνα…

Ωστόσο, το τουίτ μάλλον το έγραψε συνεργάτης.

* Και κλείνω με ένα ακόμα από το Τουίτερ.

Aπό κατάλογο ντελιβεράδικου, μάλλον από Θεσσαλονίκη, οπου οι πατάτες προσφέρονται είτε με αλατορίγανη (δεν είχα συναντήσει αυτή τη λέξη ως τώρα) είτε με «αγιονέζα νηστίσιμη (χωρίς αυγά)».

Αφού είναι νηστίσιμη η μαγιονέζα, αγιασμένη σα να λέμε. λογικό είναι να μετονομαστεί σε αγιονέζα!

Καλό σαββατοκύριακο!