Οι 200 της Καισαριανής (μια μελέτη του Spiridione)

Αύριο δεν είναι μόνο η εργατική Πρωτομαγιά ούτε μόνο η μέρα που πιάνουμε τον Μάη. Είναι και μια θλιβερή και ηρωική επέτειος -τα 74 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.

Ο τουφεκισμός των 200 στην Καισαριανή έγινε σε αντίποινα για τον σκοτωμό ενός Γερμανού στρατηγού στους Μολάους από αντάρτες. Οι 200 της Καισαριανής δεν ήταν τα μόνα θύματα: οι ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών «εφόνευσαν αυτοβούλως» άλλους 100 κομμουνιστές κρατούμενους, ένα έγκλημα που μάλλον δεν διερευνήθηκε ποτέ αφού μετά την απελευθερωση οι συνεργάτες των Ναζί συμμετειχαν στη διακυβέρνηση της χώρας.

Η εκτέλεση της Καισαριανής ήρθε πρόσφατα σε περίοπτη θέση στην επικαιρότητα χάρη στην ταινία «Το τελευταίο σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη, στην οποία βέβαια πρωταγωνιστει η ηρωική μορφή του Ναπολέοντα Σουκατζίδη. Eίχαμε γράψει άρθρο για αυτή την πολύ σημαντική ταινία, και ειχαν επισημανθεί κάποιες μικρες ανακολουθίες στον καταλογο των 200 εκτελεσμένων, και πράγματι, οσο κι αν φαίνεται περίεργο -τελικά δεν νομίζω ότι ειναι περίεργο- η αλήθεια ειναι πως δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για τα 200 ονόματα.

Ο φίλος μας ο Spiridione, που έχει προσφερει στο ιστολόγιο και άλλα άρθρα εξαιρετικής ποιότητας και τεκμηρίωσης, ενέκυψε στο ζήτημα, αντιπαρέβαλε τις πηγες και πρόσθεσε αρκετά βιογραφικά στοιχεία. Κάνω την αυτοκριτική μου που δεν μπόρεσα να συμβάλω κι εγώ στην προσθήκη στοιχείων.

Δεν θα πω περισσοτερα διότι η μελέτη του Spiridione εξ ορισμού είναι εκτενής -του δίνω τον λόγο, πρώτα ομως θέλω να σας παροτρύνω, όχι σήμερα αλλα σε βάθος χρόνου, όποτε βρίσκετε κάποιο στοιχείο για κάποιον από τους 200 του καταλόγου των εκτελεσμένων, να το προσθέτετε με σχόλιό σας, έτσι ώστε να σκιαγραφηθει η ζωή και των 200 ηρώων.

Οι 200 της Καισαριανής

Στον παρακάτω κατάλογο παρατίθενται τα ονόματα των 200 εκτελεσμένων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944, όπως ακριβώς είναι χαραγμένα στο μνημείο, στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς, που ανεγέρθηκε το 2005. Ο κατάλογος είναι ίδιος, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις, με αυτόν που υπάρχει στο βιβλίο του Γιάννη Κουβά Σκοπευτήριο Καισαριανής, η ματωμένη καρδιά της Ελλάδας (2003). Ο Γ. Κουβάς, που ήταν και ένας απ’ τους υπεύθυνους στον Δήμο Καισαριανής για τη σύνταξη του καταλόγου, γράφει ότι μετά από μεγάλες προσπάθειες κατέληξε σε αυτά τα 200 ονόματα.

Πράγματι, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι απ’ το στρατόπεδο Χαϊδαρίου εκείνη τη μέρα πήραν για εκτέλεση 200 κρατούμενους, δεν έχει εξακριβωθεί (φοβάμαι και μέχρι σήμερα) η ταυτότητα όλων των εκτελεσμένων. Η Μέλπω Αξιώτη, σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι που εξέδωσε το 1945 με τίτλο Πρωτομαγιές, αναφέρει 122 ονόματα. Δεν μπόρεσε, γράφει, να βρει άλλα, γιατί οι Γερμανοί φεύγοντας έκαψαν τα αρχεία του στρατοπέδου. Η Ιωάννα Τσάτσου, στο βιβλίο της Εκτελεσθέντες επί Κατοχής, που εξέδωσε το 1947 με στοιχεία που πήρε από τα αρχεία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, αναφέρει τα ονόματα 93 από τους 200. Σε καταστάσεις αστυνομικών τμημάτων υπάρχουν περίπου 100 ονόματα.

Έκτοτε, ονόματα εκτελεσμένων έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα βιβλία και εφημερίδες. Επίσημα τα έδωσε στη δημοσιότητα τον Μάη του 1964 η Πανελλήνια Ένωση Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής «Ο Φοίνιξ». Ο Αντ. Φλούντζης, γιατρός στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, συνέταξε έναν διορθωμένο κατάλογο στο βιβλίο του Χαΐδάρι – κάστρο και βωμός της Εθνικής Αντίστασης (β’ έκδοση, 1986). Κατάλογο έχει δημοσιεύσει και η Κ.Ε. του ΚΚΕ στη γνωστή σειρά Έπεσαν για τη Ζωή (τόμος 4α, 2001), χωρίς όμως να έχει γίνει ολοκληρωμένη έρευνα, όπως ομολογείται.

Παρατίθενται και μερικά βιογραφικά στοιχεία, με κάθε επιφύλαξη, για όσους από τους εκτελεσμένους βρέθηκαν, καθώς και σημειώσεις αν ήταν Ακροναυπλιώτες [Ακρον.] ή Αναφιώτες [Αναφ.], δηλαδή πολιτικοί κρατούμενοι ή εξόριστοι ήδη επί δικτατορίας Μεταξά, εμβληματικοί αριστεροί αγωνιστές που πέρασαν χρόνια μαζί σε φυλακές και εξορίες. Τα στοιχεία προέρχονται κυρίως από τα προαναφερόμενα βιβλία, και από συμπληρωματική έρευνα σε κάποιες άλλες πηγές (Ριζοσπάστης, βιβλία, διαδίκτυο). Ειδικά για τους Ακροναυπλιώτες σημειώνεται το βιβλίο του Αντ. Φλούντζη Ακροναυπλία και Ακροναυπλιώτες που είναι μάλλον η πιο έγκυρη πηγή για το θέμα αυτό, καθώς και του ίδιου Στρατόπεδα Λάρισας – Τρικάλων 1941-1944 όπου περιλαμβάνονται και κατάλογοι κρατούμενων.

Η Ακροναυπλία ξεκίνησε να χρησιμοποιείται ως στρατόπεδο συγκέντρωσης κομμουνιστών τον Φλεβάρη του 1937. Τον Οκτώβρη του 1939 έγινε μεταγωγή 200 Ακροναυπλιωτών στην Πύλο, απ’ όπου και μεταφέρθηκαν πίσω στην Ακροναυπλία τον Απρίλη του 1941, λίγο πριν την κατάληψη του Ναυπλίου από τους Γερμανούς. Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου οι έγκλειστοι στέλνουν δύο υπομνήματα προς την κυβέρνηση να σταλούν στο μέτωπο, αλλά απορρίπτονται∙ στις 28 Απριλίου 1941 η φρουρά παραδίδεται στους Γερμανούς, και το στρατόπεδο συνεχίζει να λειτουργεί υπό ελληνική διοίκηση. Από τον Σεπτέμβρη του 1942 αρχίζει η διάλυση του στρατοπέδου, που ολοκληρώνεται τον Φλεβάρη του 1943. Οι Ακροναυπλιώτες παραδίδονται και τυπικά στους κατακτητές, και διασκορπίζονται σε διάφορα στρατόπεδα και σανατόρια∙ οι περισσότεροι οδηγούνται, στις αρχές του 1943, στο ιταλικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Λάρισα. Στις 6 Ιούνη του 1943 οι Ιταλοί εκτέλεσαν στο Κούρνοβο, ως αντίποινα για την ανατίναξη τρένου από αντάρτες, 106 κρατούμενους της Λάρισας, απ’ τους οποίους πάνω από μισοί ήταν Ακροναυπλιώτες. Στις 29 Αυγούστου 1943 οι Ακροναυπλιώτες της Λάρισας, μαζί με άλλους κρατούμενους, μεταφέρονται στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

Η Ανάφη χρησιμοποιούνταν ως τόπος εξορίας πολιτικών κρατούμενων ήδη από τη δεκαετία του 1920. Μαζικά εκτοπίζονται εκεί κομμουνιστές αμέσως μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά. Μετά την ίδρυση της Ακροναυπλίας, αρκετοί Αναφιώτες μεταφέρονται εκεί. Τον Μάη του 1941 οι εξόριστοι παραδίδονται στους Ιταλούς που έφτασαν στο νησί. Τον Ιούνη του 1943 οι Ιταλοί συγκεντρώνουν στην Τζια τους εξόριστους που είχαν απομείνει στα νησιά του Αιγαίου (οι περισσότεροι απ’ την Ανάφη). Μετά την ιταλική συνθηκολόγηση, τον Σεπτέμβρη του 1943, μένουν ελεύθεροι, αλλά στη συνέχεια πέφτουν στα χέρια των Γερμανών και μεταφέρονται στις φυλακές Αβέρωφ και από εκεί στο Χαϊδάρι.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, από τους 200 αυτούς εκτελεσμένους εξακριβωμένοι Ακροναυπλιώτες και Αναφιώτες (Μεταξοκρατούμενοι) ήταν 147. Ένας υπήρξε βουλευτής προπολεμικά (Στ. Σκλάβαινας) και άλλοι 18 ήταν υποψήφιοι βουλευτές. Αρχειομαρξιστές ή τεταρτοδιεθνιστές/τροτσκιστές ήταν 8 ή 9.

Πολύ λιγότερες πληροφορίες υπάρχουν για τους υπόλοιπους, «νέους» κρατούμενους που εκτελέστηκαν. Κάποιοι απ’ αυτούς προκύπτει ότι ήταν Εαμίτες ή Επονίτες, ενώ ιδιαίτερη περίπτωση αποτελούν οι Πεντελιώτες εκτελεσμένοι: Στο βιβλίο του Ιάσονα Χανδρινού Το τιμωρό χέρι του λαού αναφέρεται ότι «στις 13-4-1944 πέντε στελέχη της ΕΠΟΝ στην Παλιά Πεντέλη (9^ος τομέας) παραδόθηκαν στους Γερμανούς κατόπιν υπόδειξης κατοίκων και οργάνων της Ασφάλειας και εκτελέστηκαν στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά μαζί με τους 200. Όταν μαθεύτηκε η τύχη τους, αποφασίστηκε σε κοινή σύσκεψη της 9^ης Αχτίδας της ΕΠΟΝ και ενός υπεύθυνου καθοδηγητή της ΟΠΛΑ από άλλη συνοικία, η εκτέλεση επτά ατόμων της συνοικίας σε αντίποινα. Τα μέλη της ομάδας που ανέλαβε τη «δουλειά» προσφέρθηκαν εθελοντικά, ήταν μέλη της ΕΠΟΝ που αναζητούσαν εκδίκηση για το θάνατο των συντρόφων τους».

 

1) Αγραφιώτης Αγησίλαος

Του Κώστα. Κάτοικος Κηφισιάς. Υπάλληλος του Υπουργείου Στρατιωτικών. [Ακρον.]

2) Αϊβατζίδης Γεώργιος

Tου Αλεξάνδρου. Μάγειρας. Από τα Σέρβια Κοζάνης. [Ακρον.]

3) Αλατζάς Νικόλαος

Tου Γεωργίου. Αγρότης. Γεννημένος το 1913. Από το Σουφλί. [Ακρον.]

4) Αλεξανδράτος Ανδρέας

5) Αλεξόπουλος Δημήτρης

Εργάτης. Από τη Λάρισα. Στέλεχος της ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ. Κουρέας στο στρατόπεδο. [Ακρον.]

6) Αλεξόπουλος Ιωάννης

Εργάτης. Από το Αγρίνιο (παρατσούκλι «Όρνιο»). [Ακρον.]

7) Αλμπάνης Γεώργιος

Αγρότης. Από την Ευκαρπία Σερρών. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ.]

8) Αμπελογιάννης Σπήλιος

Από το Ανεμοχώρι Ηλείας. Εργάτης. 22 χρονών. Κάτοικος Κολωνού. Στέλεχος του ΚΚΕ. Πιάστηκε τον Νοέμβρη του 1943 απ’ τους Γερμανούς φορτωμένος παράνομο τύπο, φυλακίστηκε στου Χατζηκώστα και έπειτα στο Χαϊδάρι.

Πριν την εκτέλεση έγραψε πάνω σε ένα ρούχο του:

«Έτσι πεθαίνουν οι άξιοι Έλληνες. Πεθαίνω περήφανος. Ζήτω η λευτεριά. Διαβάτη Έλληνα το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου, που ξέρει να πεθαίνει για τη λευτεριά. Ζήτω ο ελληνικός λαός».

9) Αναστασιάδης Ελευθέριος

Δικηγόρος. Από την Κρήτη. Κάτοικος Αθήνας. Ανάπηρος της Αλβανίας με ακρωτηριασμένα τα δύο πόδια του. Στέλεχος του ΚΚΕ.

Σημ.: Στο βιβλίο του ΚΚΕ αναφέρεται ότι στις 3-5-1944 εκτελέστηκε στην Καισαριανή η Ασπασία Ανυσίου επειδή έκρυβε στο σπίτι της τον Ελευθ. Αναστασιάδη. Ο Φλούντζης τον έχει Ακροναυπλιώτη, χωρίς να διευκρινίζει πότε κρατήθηκε εκεί. [Ακρον.]

Πριν τον εκτελέσουν έγραψε πάνω στο ξύλινο πόδι του:

«Ειδοποιήστε τη χήρα μητέρα μου, Κατίνα Αναστασιάδου, οδός Λομβάρδου 2, Αθήναι, ότι πεθαίνω για την Ελλάδα μας».

10) Αναστασιάδης Παναγιώτης

(«Γάσπαρης»). Οικοδόμος. Πρόσφυγας, ποντιακής καταγωγής. Κάτοικος Καλλιθέας. Υποψήφιος βουλευτής Αττικής με το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών (ΕΜΕΑ) στις εκλογές του 1935. [Ακρον.]

11)Ανδρεάκης Γεώργιος

12) Ανδρεάκης Πέτρος

13) Ανδρώνης Πέτρος

Τσαγκάρης. Από το Οίτυλο Μάνης. Κάτοικος Αθήνας. Αρχειομαρξιστής, βασικό στέλεχος της ΚΟΜΛΕΑ και αργότερα του ΚΑΚΕ, συνδικαλιστής, υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές του 1933 στο Οίτυλο. Κατά τη δικτατορία του Μεταξά διέφυγε στο εξωτερικό. Στην Κατοχή επέστρεψε στην Ελλάδα και συνελήφθη στις 14-4-1944 (βλ. εφημ. ‘Πάλη των Τάξεων’, 6-11-44).

14) Ανουσάς Ιωάννης

Μαθητής της Σεβαστοπούλειου Σχολής. 17 χρόνων. Γεννήθηκε στον Μανταμάδο Λέσβου. Κάτοικος Αθήνας. Στέλεχος του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ.

Σημ: Σε πηγή από τη Λέσβο αναφέρεται μάλλον λανθασμένα ότι ήταν Ακροναυπλιώτης και ότι γεννήθηκε το 1920. Αλλού δίνεται ως έτος γέννησής του το 1926.

15) Αντωνέλης Ιγνάτιος

Ηλεκτρολόγος. Γεννήθηκε στον Μανταμάδο Λέσβου το 1903. Στέλεχος του ΚΚΕ. Το 1936 εξορίζεται στην Ανάφη. [Αναφ.]

16) Αντωνιάδης Αθανάσιος

17) Αποστολίδης Στάθης

Από την Αθήνα. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον. ή Αναφ.]

18) Αποστολίδης Τάσος

Εργάτης. Από την Αθήνα. Στην Ανάφη εικονογραφούσε την εφημερίδα ‘Αντιφασίστας’ που εξέδιδαν οι εξόριστοι. [Αναφ.]

19) Βαγενάς Απόστολος του Γεωργίου

Καπνεργάτης. Από τη Νιγρίτα Σερρών. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής στο Σωματείο Καπνεργατών. Εξόριστος στην Ανάφη και αργότερα στην Ακροναυπλία. [Ακρον.].

Κατά τη μεταφορά του στον τόπο εκτέλεσης άφησε το εξής σημείωμα:

«Δεν σας ξέχασα ποτές. Για σας και τον Ελληνικό λαό έδωσα και τη ζωή μου. Σήμερα 1^η Μάη 1944. Σας φιλώ για τελευταία φορά. Α. Βαγενάς».

20) Βαλασόπουλος Βαλάσης

Ή Βλάσσης. Εμποροϋπάλληλος. Από τα Αρφαρά Καλαμάτας. Κάτοικος Αθήνας. Συνελήφθη το 1938 και μεταφέρθηκε στην Ακροναυπλία. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

21) Βάλβης Σπύρος

Στο ηρώο της Παλ. Πεντέλης μνημονεύεται ως αγωνιστής από την Πεντέλη. Το ίδιο και ο επόμενος.

22) Βάλβης Χαράλαμπος

23) Βαλεντάκης Ιωάννης

Του Μανώλη. Από την Κρήτη. Ιδιωτικός υπάλληλος. 38 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ, της Εργατικής Βοήθειας Πειραιά και των Συνδικάτων (των Εκτελωνιστών). [Ακρον.]

24) Βαρθολομαίος Αντώνιος

Του Αλκιβιάδη. Εμποροϋπάλληλος. Από την Αθήνα. 44 χρόνων. Αθλητής. Στέλεχος του ΚΚΕ. Εκτελούσε χρέη στρατοπεδάρχη στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.[Ακρον.]

25) Βασάλος Τηλέμαχος

Γεννήθηκε το 1915 στην Τένεδο. Κάτοικος Μυτιλήνης. Στέλεχος της ΟΚΝΕ Λέσβου και του ΚΚΕ. Επί Κονδύλη εξορίζεται στην Ανάφη. Επί Μεταξά συλλαμβάνεται και ξαναστέλνεται στην Ανάφη. [Αναφ.]

26) Βεκίδης Ζαφείρης

Τσαγκάρης. Από τη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της διοίκησης του Σωματείου Υποδηματεργατών, γραμματέας του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου Θες/νικης. Εξόριστος στην Ανάφη το 1935, συμμετείχε στην απεργία πείνας των εξορίστων για να τους δοθεί αμνηστία. Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Παλλαϊκό Μέτωπο στις εκλογές του 1936. Είχε ενεργό ρόλο στα γεγονότα του Μάη του ’36. Προϊστάμενος στα μαγειρεία στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. [Ακρον.]

27) Βλαχάκης Χρήστος

Εργάτης. Από την Ήπειρο. [Ακρον.]

28) Βουδούρης Θέμος

Τορναδόρος. Κάτοικος Αμφιάλης Πειραιά. [Ακρον.]

29) Γαντές Μιχαήλ

Ανθυπασπιστής.

30) Γάτσος Αθανάσιος

31) Γεωργακόπουλος Πλούταρχος

Αυτοκινητιστής. Από την Αθήνα. [Ακρον.]

32) Γεωργιάδης Περικλής

Πρόσφυγας, γεννήθηκε το 1910 στη Σαμψούντα Μ. Ασίας. Σε μικρή ηλικία είδε τον πατέρα του να κρεμιέται από τους Τούρκους στην πλατεία της Σαμψούντας. Κάτοικος Ποντολίβαδου Καβάλας. Συλλαμβάνεται το 1936 και εκτοπίζεται σε Ανάφη και Φολέγανδρο, και στη συνέχεια στην Ακροναυπλία.  [Ακρον.]

33) Γηγίνης Ευάγγελος

Από τη Νίκαια Πειραιά.

34) Γιαννακουρέας Δημήτριος

Τσαγκάρης. Από την Αθήνα. Αρχειομαρξιστής στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Στη συνέχεια αναφέρεται ότι προσχώρησε στο τροτσκιστικό ρεύμα (αλλού ότι παρέμεινε αρχειομαρξιστής). [Αναφ.]

35) Γιάνναρης Στέφανος

Ή Γιανναράκης. Μνημονεύεται ως αγωνιστής από την Πεντέλη.

36) Γιαννόπουλος Σπύρος

Καπνεργάτης. Στέλεχος του Συνδικάτου Καπνεργατών  Πειραιά. [Ακρον.]

37) Γιόλκας Ευάγγελος

Ή Γιόλπας. Από τη Ραχούλα Καρδίτσας. Αναφέρεται Γούλκας Βαγγ., κρατούμενος στη Λάρισα στις αρχές του 1943.

38) Γκάλκος Γεώργιος

Ή Γκάλγκος, που μάλλον είναι το σωστό. Με καταγωγή από τη Ζίτσα Γιαννίνων, όπως γράφεται σε ιστολόγιο της περιοχής. Μνημονεύεται ως αγωνιστής από την Πεντέλη.

39) Γκινές Κώστας

Σερβιτόρος. Από τη Δράμα (ή Καβάλα ή Ξάνθη). [Ακρον.]

40) Γκότσης Γεώργιος

Έφεδρος υπολοχαγός, τοπογράφος του Υπουργείου Γεωργίας. Από τους Αρμενιούς Μεσσηνίας. Στέλεχος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Σημ.: Ο Φλούντζης τον έχει Ακροναυπλιώτη, χωρίς να διευκρινίζει πότε κρατήθηκε εκεί. [Ακρον.]

41) Γούτας Γεώργιος

Ή Γούσας. Νεολαίος [Ακρον.].

42) Δαλδογιάννης Σταμάτιος

Γεννημένος το 1892 στη Θράκη, κάτοικος Δράμας (ή Θες/νικης). Σερβιτόρος, ειδ. γραμματέας του σωματείου καφεζυθεστιατορίων. Εξόριστος στον Άϊ Στράτη το 1935. Στις 23-6-1936 συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη. [Ακρον.]

43) Δανδινίδης Χριστόφορος

Οικοδόμος – σοβατζής. Από την Πάτρα. [Ακρον.]

44) Δασκαλόπουλος Γεώργιος

(«Σκάνδαλος»). Από τη Χώρα Μεσσηνίας. Επισιτιστής. Κάτοικος Αθήνας. [Ακρον.]

45) Δημητριάδης Δημήτριος

Του Κώστα. Από την Πτολεμαΐδα. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον. ή Αναφ.]

46) Δήμος Κώστας

Του Βασίλη. Εργάτης. Από τα Γιάννινα. [Ακρον.]

47) Δούκας Σπυρίδων

48) Δροσόπουλος Θεόδωρος

49) Ελευθεριάδης Ηλίας

40 χρόνων. Τροχιοδρομικός. Κάτοικος Καλλιθέας. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

50) Ζάγκας Χρήστος

(Τάκης). Κτηματίας. Από την Άρτα. 39 χρόνων. Μέλος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ. Το 1932 συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται. Ο μόνος από τους δραπέτες της 31-3-1944 από το Χαϊδάρι που πιάστηκε. Ήταν στο μπλοκ «15» (απομόνωση) του στρατοπέδου. [Ακρον.]

51) Ζησιμάτος Παντελής

Του Σπύρου. Πλασιέ. Από τα Κοντογουράτα Θηναίας Κεφαλονιάς. 32 χρόνων. Πιάστηκε στις 14-8-1936, τον εκτόπισαν στην Ανάφη και από εκεί στην Ακροναυπλία. [Ακρον.]

52) Θεμελής ή Χατζηθεμελής Μιχαήλ

Του Γιάννη. Από την Κάλυμνο. 41 χρόνων. Έμπορος. Μέλος του ΕΑΜ Πλάκας Αθήνας. Ελασίτης.

53) Θεολόγος Ιωάννης

54) Θεοφιλόπουλος Γεώργιος

Του Ιωάννη. Λογιστής. Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1912. Κάτοικος Αθήνας. [Ακρον.]

55) Καδίκας Ιωάννης

Του Θεοδώρου. Από την Πελοπόννησο. [Ακρον.]

56) Κακαλιός Ηλίας

Γεννήθηκε το 1913 στην Αγιάσο Λέσβου. Στέλεχος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ Λέσβου. Ράφτης, πρωτοστατεί στη συγκρότηση της Συνεργατικής Ραφτάδων Αγιάσου. Το 1935 εξορίστηκε στη Σίκινο, νέα σύλληψη και εκτόπιση τον Δεκέμβρη του 1938 στη Σίφνο, και μετά στην Ανάφη (περισσότερα εδώ). [Αναφ.]

57) Καλαϊτζίδης Νικόλαος

Ή Καλαϊτζής. Του Γιάννη. Ναυτεργάτης. Από τη Σάμο. [Ακρον.]

58) Καλαφατάκης Θρασύβουλος

Του Γρηγόρη. Αγρότης. Γεννήθηκε το 1904 στον Πλατανιά Χανίων. Στέλεχος του ΚΚΕ. Δυναμικός και πρωτοπόρος αγρότης, οργάνωσε πρώτος στο χωριό αγελαδοτροφείο. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα του Ιούλη του 1938 στα Χανιά, αργότερα συνελήφθη, στάλθηκε στις φυλακές Χανίων και από εκεί στην Ακροναυπλία.[Ακρον.]

59) Καλόφας Απόστολος

Από την Προσοτσάνη Δράμας. 26 χρόνων. Νεολαίος, στέλεχος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ. [Ακρον.]

60) Καμαρινός Παναγιώτης

Ράφτης (ή ναυτεργάτης). Από τη Ρηχιά Λακωνίας. Κάτοικος Αθήνας. 40 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ.]

61) Καμτσίκης Νικόλαος

Του Αναστασίου. Ιδιωτικός υπάλληλος. Από τη Θεσσαλονίκη. [Ακρον.]

62) Καπέλας Στέφανος

Τροχιοδρομικός. Κάτοικος Αγ. Αναργύρων Αττικής. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

63) Καπλιτζόγλου Ευριπίδης

Εργάτης. Από την Καβάλα. Νοσοκόμος στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου. [Ακρον.]

64) Καραβοκυρός Διαμαντής

Γεννήθηκε το 1895 στους Σπαθαραίους Σάμου. Εργάτης γης. Στέλεχος του ΚΚΕ. Επανειλημμένα εκτοπίστηκε για την επαναστατική του δράση, το 1930 πιάστηκε και εκτοπίστηκε στην Τσαρίτσανη, όπου βρέθηκε επικεφαλής της καθόδου των αγροτών στην Ελασσόνα, που πέτυχαν να αποσπάσουν καλαμπόκι. Εκτελεστικός επίτροπος της πανεργατικής ένωσης ‘Πρόοδος’. Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης και Κατερίνης με το ΕΜΕΑ στις εκλογές του 1933. Το 1935 εξόριστος στον Άϊ Στράτη. [Ακρον.]

65) Καράγιωργος Λάμπρος

Του Κωνσταντίνου. Από τα Θεοδώριανα Άρτας. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ.]

66) Καραγιάννης Αυγέρης

Του Δημητρίου. Αγρότης. Από τη Σαλμώνη Ηλείας. Στέλεχος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

67) Καραθανάσης Ιωάννης

Του Χριστόδουλου. Αγρότης. Από τον Παγώνδα Σάμου. Στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος ενός απ’ τους πρώτους πυρήνες του ΚΚΕ το 1928 στη Σάμο. Πήρε μέρος στο αγροτικό συλλαλητήριο στον Παγώνδα το 1933 και προφυλακίστηκε. Ακολούθησαν νέες διώξεις και εξορίες. [Ακρον.]

68) Καρανικόλας Κώστας

[Ακρον.]

69) Καραντώνης Ζαφείριος

Του Ευθυμίου και της Ασπασίας. Οικοδόμος. Πρόσφυγας, γεννήθηκε το 1906 στη Ραιδεστό Ανατ. Θράκης. Κάτοικος Δραπετσώνας. Μέλος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ. [Ακρον.]

70) Καράσσο Μωυσής

Εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Έμπορος (ή υποδηματεργάτης). Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ.]

71) Καρατζάς Παύλος

Από το Μαρμάρι Εύβοιας. Γιός πολυμελούς αγροτικής οικογένειας, έζησε από μικρός την τσιφλικάδικη εκμετάλλευση, όταν ο πατέρας του δούλευε κολλήγος στο νησί Πεταλιοί, ιδιοκτησία του μεγαλοεφοπλιστή Εμπειρίκου. Έφυγε από το νησί και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου δούλεψε ως εργάτης ξυλουργείου. Στέλεχος του ΚΚΕ και του Συνδικάτου Ξύλου. [Αναφ. ή Ακρον.]

Βρέθηκε ένα σημείωμά του μετά την εκτέλεση:

«Παύλος Καρατζάς, εξόριστος από το 1936. Με πήραν για εκτέλεση 1 Μαΐου 1944».

72) Κάρλος Γεώργιος

[Ακρον.]

73) Κηπουρός Απόστολος

Του Πασχάλη. Αγρότης. Από το Σουφλί (ή τις Σέρρες). Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

74) Κλαπατσέας Κων/νος

Του Παναγιώτη. Φοιτητής Νομικής. Γεννήθηκε το 1916. Από τη Σαϊδόνα Μεσσηνίας. Στέλεχος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ. [Ακρον.]

75) Κοβάνης Γεώργιος

Αναφέρεται ως τροτσκιστής.

76) Κόκκινος Θεοφάνης

Αγρότης. Από τη Θράκη. [Ακρον.]

77) Κοντογιάννης Γεώργιος

(«Τσουράπας»). Από το Παλιόκαστρο Σάμου. Μέλος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Σάμου με το Π.Μ. το 1936. [Ακρον.]

78) Κορνάρος ή Κορναράκης Παναγιώτης

Του Γιώργου. Γεννήθηκε στο Σφακοπηγάδι Κισσάμου Χανίων το 1908. Στέλεχος του ΚΚΕ. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συμμετείχε στις φοιτητικές κινητοποιήσεις στα τέλη του 1929, με αποτέλεσμα να αποβληθεί από όλα τα πανεπιστήμια. Αργότερα συντάκτης στον Ριζοσπάστη (περισσότερα εδώ). Στον Ριζοσπάστη, την περίοδο 1932-1934, αναφέρονται πολλές διώξεις και φυλακίσεις του. Υποψήφιος βουλευτής Χανίων το 1935 με το ΕΜΕΑ και το 1936 με το Π.Μ. [Ακρον.]

79) Κοσμάς Δημήτριος

Του Γιώργου και της Πανάγιως. Δάσκαλος. Από το Μιχαλίτσι Γιαννίνων. 31 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

80) Κοσμερίδης Αθανάσιος

Οδοντοτεχνίτης. Από την Καλλιθέα Αττικής. 38 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

81) Κοσμίδης Στράτος

Από την Καλαμαριά Θεσσαλονίκης (ή το Κιλκίς). [Ακρον.]

82) Κουβελιώτης Χρήστος

Του Γιώργου. Γεννήθηκε το 1903. Από τον Πήδασο Μεσσηνίας. Τελειόφοιτος της Ανωτ. Εμπορικής (ή του Οικονομικού Τμήματος της Νομικής). Ως Πρόεδρος της Κοινότητας Πηδάσου προώθησε τη δημιουργία Συνδέσμων μεταξύ των Κοινοτήτων και τον θεσμό των κοινοτικών συνεδρίων. Το 1934 εκδίδει την εφημερίδα ‘Πήδασος’, η οποία όμως κλείνει βίαια και ο ίδιος διώκεται. Ηγετική μορφή στη μεγάλη σταφιδική εξέγερση της Μεσσηνίας τον Αύγουστο του 1935. Υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας με το Π.Μ. το 1936. Συνελήφθη τον Ιούνη του 1936, λίγο πριν το σταφιδικό συνέδριο του Πύργου και εξορίστηκε στη Σίκινο. Αργότερα μεταφέρεται στην Ακροναυπλία  (περισσότερα εδώ). [Ακρον.]

83) Κουής Δημήτριος

Από τα Κρέσταινα Ηλείας. [Ακρον.]

84) Κουργιώτης Δημήτριος

Του Βασίλη. Εργάτης. Πρόσφυγας, γεννήθηκε στη Κίο της Μ. Ασίας το 1914. Κάτοικος Θεσσαλονίκης. Στέλεχος του ΚΚΕ. Επί δικτατορίας Μεταξά πέρασε στην παρανομία, τον Αύγουστο του 1938 συνελήφθη και κλείστηκε στην Ακροναυπλία.  [Ακρον.]

85) Κουσέσης Γεώργιος

Ή Κουσέτης.

86) Κουσίσης Σταμάτης ή Σπύρος

Γεννήθηκε το 1918 στην Κάρυστο, κάτοικος Μοσχάτου Αττικής. Καζαντζής, πρόεδρος του Σωματείου Λεβητοποιών Αθηνών. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στην Ακροναυπλία στις 14-8-1937. [Ακρον.]

87) Κούτης Γεώργιος

Ή Κούσης. Κάτοικος Ν. Ιωνίας Αττικής. [Ακρον.]

88) Κουτσοβός Ηλίας

Από την Πύλο. Στέλεχος του ΚΚΕ. Έλαβε μέρος στα «σταφιδικά» της Μεσσηνίας το 1935. [Ακρον.]

89) Κρόκος Γεώργιος

Δάσκαλος και μετά οικοδόμος. Από το Στελί Ικαρίας. 39 χρόνων. Αρχειομαρξιστής στο πρώτο του ξεκίνημα, αργότερα προσχώρησε στην τροτσκιστική ΕΟΚΔΕ και ΚΔΚΕ (εφημ. ‘Διεθνιστής’, 28-5-1944). [Ακρον.].

Μεταφερόμενος στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, κατάφερε να στείλει έναν τελευταίο χαιρετισμό στην οικογένειά του:

«Να σταλή Άνναν Κ. Πλακίδη, Κάμπος Ικαρίας. Σας φιλώ όλους απ’ τον τόπο της εκτέλεσης 1-5-πρωί».

90) Κυρανούδης Αθανάσιος

Αγρότης. Από το Σουφλί. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

91) Κυριακούδης Δημήτριος

Αγρότης. Από το Σιτοχώρι Σερρών. 35 χρόνων. Μέλος του ΚΚΕ. Συνελήφθη το 1937, μεταφέρθηκε στη Φολέγανδρο, Ακροναυπλία και Πύλο. [Ακρον.]

92) Κυριαζής Εμμανουήλ

Τσαγκάρης. Από τη Δράμα. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

93) Κωνσταντινίδης Αλέκος

Υδραυλικός. Πρόσφυγας, γεννημένος στο Βατούμ της Ρωσίας το 1900. Κάτοικος Αργυρούπολης Αττικής. [Ακρον. ή Αναφ.]

94) Κωνσταντινίδης Δημήτριος

Τροχιοδρομικός. Από τη Θεσσαλονίκη. Επικεφαλής του συνεργείου μηχανουργών στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. [Ακρον.]

95) Κωνσταντινίδης Κώστας

96) Λαζαρίδης Ανέστης

Γεννήθηκε στην Καισάρεια της Μ. Ασίας το 1912. Το 1924 ήλθε πρόσφυγας στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Ελευσίνα. Αχθοφόρος. Στέλεχος του ΚΚΕ. Τον Σεπτέμβριο του 1938 πιάστηκε και εξορίστηκε στην Ανάφη και μετά στην Ακροναυπλία. Το 1942 μεταφέρθηκε άρρωστος σαν όμηρος στο Τζάνειο Νοσοκομείο. Στο στρατόπεδο της Λάρισας το 1943. [Ακρον.]

97) Λαμπρινίδης Εμμανουήλ

Του Ευτύχιου. Υπάλληλος της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Από την Αθήνα. 33 χρόνων. Μέλος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. [Αναφ.]

Σε σημείωμά του που έριξε από το καμιόνι που μεταφερόταν στον τόπο της εκτέλεσης έγραφε:

«Αφήνω γεια σε όλους … Ζήτω το ΕΑΜ».

98) Λιακίδης Θεόφιλος

Εργάτης. Από τη Δάφνη Καλαβρύτων. Κάτοικος Αργυρούπολης Αττικής. [Ακρον.]

99) Λυμπερόπουλος Παύλος

Εργάτης. Από τα Ταμπούρια Πειραιά. [Ακρον.]

100) Μαγκάκης ή Μαγκανάς Κων/νος

101) Μακέδος ή Παρασκευάς Δημοσθένης

Καπνεργάτης. Από την Καβάλα. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής. Πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Καβάλας το 1934 επί δημαρχίας Παρτσαλίδη.  [Ακρον.]

102) Μακρής Κων/νος

Λογιστής. Από το Λουτράκι Κορινθίας. [Ακρον.]

103) Μάλλης Αχιλλέας

104) Μαλτέζος Γεώργιος

105) Μαμαλάκης Γεώργιος

Του Γιάννη. Βυρσοδεψεργάτης. Από τα Αγκουσελιανά Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνου. Κάτοικος Κοκκινιάς Πειραιά. 43 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Υποψήφιος βουλευτής Πειραιά στις εκλογές του 1935 με το ΕΜΕΑ. Στις 8-12-1932 καταδικάστηκε σε 8 μήνες φυλάκιση και ένα χρόνο εξορία για παράβαση του «ιδιώνυμου». Το 1935 εξόριστος στη Σίκινο και αργότερα στην Ακροναυπλία και την Πύλο. [Ακρον.]

106) Μανέκας Νικόλαος

Του Κώστα. Γεννήθηκε το 1903 στο Ζαγόρι της Ηπείρου, απ’ όπου και έφυγε μικρός αναζητώντας καλύτερη τύχη και βρέθηκε στη Χωριστή Δράμας, όπου άρχισε να δουλεύει ως αυτοκινητιστής. Αργότερα εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ, γενικός γραμματέας του Σωματείου Αυτοκινητιστών Θεσσαλονίκης. Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1935 με το ΕΜΕΑ και 1936 με το Π.Μ. Πήρε μέρος στα γεγονότα του Μάη του 1936. Λίγες μέρες αργότερα συνελήφθη και στάλθηκε στον Άϊ Στράτη, αλλά δραπέτευσε ένα χρόνο περίπου αργότερα και πέρασε στην παρανομία. Το 1939 συνελήφθη ξανά και στάλθηκε αρχικά στις φυλακές της Αίγινας και αργότερα στην Ακροναυπλία (Ριζ., 15-5-1983) [Ακρον.]

107) Μανιατέας Θεόδωρος

Τσαγκάρης. Από την Κόρινθο. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος δήμαρχος Κορίνθου το 1934, υποψήφιος βουλευτής Κορινθίας στις εκλογές του 1935 με το ΕΜΕΑ και 1936 με το Π.Μ. Σημ.: Ο Γ. Κουβάς αναφέρει ότι ο αδελφός του ήταν υποψήφιος, στον Ριζοσπάστη της εποχής όμως βρίσκω ότι ήταν ο Θεόδωρος Μανιατέας. [Ακρον.]

108) Μαριακάκης Νικόλαος

Του Μανώλη. Γεωπόνος. Γεννημένος το 1911 στα Χανιά. Το 1935 ήταν μέλος του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Αγροτικού Κόμματος στην Κρήτη. Μαζί με τον Βαγγέλη Κτιστάκη πάλεψαν κατά της Κονδυλικής «κοσμογονίας» και συνέχισε τον αγώνα του κατά της δικτατορίας Μεταξά, πρωτοστατώντας σε όλες τις αντιδικτατορικές διαδηλώσεις. Πιάστηκε τον Μάρτη του 1937, την επόμενη του μνημοσύνου του Ελ. Βενιζέλου, που έγινε στο Ακρωτήρι. Ο Γεν. Διοικητής Κρήτης του πρότεινε να αφεθεί ελεύθερος και να σταλεί με υποτροφία στο εξωτερικό, μια και είχε πρωτεύσει στον διαγωνισμό του Γεωργικού Επιμελητηρίου, υπό τον όρο να δηλώσει, έστω και προφορικά, ότι «εφεξής θα ασχολείται μόνον με την επιστήμην και την οικογένειάν του». Αρνήθηκε να το δεχθεί και εκτοπίστηκε στην Ανάφη, μετά στην Ακροναυπλία, και την Πύλο. [Ακρον.]

Κατά τη μεταφορά του από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή για εκτέλεση, πέταξε ένα σημείωμα:

«Καλύτερα να πεθαίνη κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζη σκλάβος. 1.5.44. Νίκος Μαριακάκης, γεωπόνος. Χανιά Κρήτης. Όποιος το βρη να μη το καταστρέψη».

109) Μαρκούσης Αθανάσιος

Από τον Δάφνο Δωρίδας (ή το Λιδωρίκι). Γαλατάς. Κάτοικος Αθήνας. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ.]

110) Μαυράκης Ιωάννης

111) Μαυροκεφαλίδης Ιωάννης

Ηλεκτρολόγος. Πρόσφυγας, γεννήθηκε το 1916 στην Οινόη Πόντου. Κάτοικος Θεσσαλονίκης. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ. ή Ακρον.]

112) Μέκαλης Πάνος

Του Θωμά. Εργάτης. Από τα Γιάννινα. Μέλος του ΚΚΕ. Το 1933 φυλακίζεται στις φυλακές Ακραίου (Ηπείρου). Τον Ιούνιο του 1936, όντας καταζητούμενος επειδή είχε καταδικαστεί από την Ασφάλεια σε 2 χρόνια εξορία, συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη και παραπέμφθηκε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας (Ριζ. 15-6-36). [Ακρον.]

113) Μελισσαρόπουλος Ιωάννης του Ηλία (Από Ε.Ε.Σ)

Σημ.: Η επεξήγηση εντός παρενθέσεως σημαίνει ότι βρέθηκε μέσω αναζητήσεων του Ερυθρού Σταυρού. [Αναφ.]

114) Μερκούρης Δημήτριος

115) Μήτσης Ηρακλής

Του Παναγιώτη και της Ευανθίας. Αρτεργάτης – μπογιατζής. Από τα Κάτω Ραβένια Γιαννίνων. 30 χρόνων. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ήταν διευθυντής της αρχειομαρξιστικής εφημερίδας ‘Πάλη των Τάξεων’. Αργότερα προσχώρησε στο τροτσκιστικό ρεύμα (βλ. Γ. Αλεξάτου, Ιστορικό Λεξικό του Ελληνικού Εργατικού Κινήματος). [Ακρον.]

116) Μόσχος Μήτσος

Από το Αίγιο. 31 (ή 26) χρόνων. Ανάπηρος πολέμου. Στέλεχος του ΕΑΜ. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

117) Μπεραχιά Ανρί

Ή Περαχιά. Εργάτης. Εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος του αρχειομαρξιστικού ρεύματος κατά τον Μεσοπόλεμο, γραμματέας της ΚΟΜΛΕΑ στη Θεσσαλονίκη, υποψήφιος βουλευτής στις επαναληπτικές εκλογές Θεσσαλονίκης το 1933. Εξέδιδε την εφημερίδα ‘Προλετάριος’ στα ελληνικά και στη λαντίνο, και είχε ιδρύσει το ‘Ακαδημαϊκό Βιβλιοπωλείο’. Στη συνέχεια, μέλος του ΚΑΚΕ (βλ. και Γ. Αλεξάτο). [Ακρον.]

118) Νεγρεπόντης Νίκος

Του Ματθαίου. Καπνεργάτης. Πρόσφυγας, γεννήθηκε στη Σμύρνη. Κάτοικος Καβάλας. Στέλεχος του ΚΚΕ και του Συνδικάτου Καπνεργατών. Δημοτικός σύμβουλος Καβάλας το 1934. [Ακρον.]

119) Νικολαΐδης Δημήτριος

(Τάκης). Του Παναγιώτη. Από τη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος του ΚΚΕ. 31 χρόνων. Εξόριστος το 1935 στον Άϊ Στράτη, στο υπόμνημα των εξόριστων προς την κυβέρνηση για να τους δοθεί αμνηστία υπογράφει ως υποδηματοποιός (30-11-1935). [Ακρον.]

120) Νικολόπουλος Ιωάννης

Του Αλεξάνδρου. Από την Κοκκινιά Πειραιά. Εξόριστος το 1935 στον Άϊ Στράτη, στο υπόμνημα των εξόριστων υπογράφει ως μηχανουργός. [Ακρον.]

121) Ντάσιος ή Κατσαρός Σωτήριος

Αγρότης. Από τον Τύρναβο Λάρισας. [Ακρον.]

122) Ντορέας Γεώργιος

123) Οικονόμου Βασίλειος

Τσαγκάρης. Από το Μεσοβούνι Ζαγορίου Ηπείρου. [Ακρον.]

124) Ουραΐλογλου Βασίλειος

Τσαγκάρης. Από τον Πειραιά. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ.]

125) Ορφανός Ηλίας

126) Πανέτης Χρήστος

Μνημονεύεται ως αγωνιστής από την Πεντέλη.

127) Πανταζής Δημήτριος

Σημ.: Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές (Κουβάς, Φλούντζης, ΚΚΕ) ήταν αρτεργάτης, στέλεχος του ΚΚΕ, κάτοικος Καισαριανής και Ακροναυπλιώτης. Κατ’ άλλη πηγή (εφημ. ‘Διεθνιστής’, 28-5-1944) πρόκειται προφανώς για άλλο πρόσωπο που ήταν τσαγκάρης, τροτσκιστής και εξόριστος στην Ανάφη. [Ακρον. ή Αναφ.]

128) Παπαβασιλείου Βασίλειος

Ράφτης. Από το Βελβεντό Κοζάνης. [Ακρον.]

129) Παπαγιάννης Ιωάννης

Ή Παπαϊωάννου. Εργάτης. Από την Ξάνθη. 32 χρόνων. Σημ.: Αλλού αναφέρεται ως εκτελεσμένος στο Κούρνοβο. [Ακρον.]

130) Παπαδήμας Βασίλειος

Του Νίκου. Γεννήθηκε στην Πύλο το 1909. Το 1938 πήρε πτυχίο πρακτικού μηχανικού. Εργαζόταν στο εργοστάσιο της Ανώνυμης Εταιρείας Οινοπνευματοποιίας (ΑΕΟΠ) στη Γιάλοβα Μεσσηνίας. Στις 6 Αυγούστου 1941 συνελήφθη από Ιταλούς καραμπινιέρους και Έλληνες χωροφύλακες με βάση καταστάσεις ονομάτων που είχε παραδώσει η ελληνική κυβέρνηση στους κατακτητές. Μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο του Ναυπλίου και στη συνέχεια της Λάρισας. Ήταν αδελφός του εκδότη και αντιστασιακού Δημήτρη Παπαδήμα (πληροφορίες από εδώ).

131) Παπαδημητρίου Δημήτριος

Του Ανδρέα. Υπάλληλος των ΣΠΑΠ. Από την Καλαμάτα. 44 χρόνων. Κάτοικος Κοκκινιάς Πειραιά. Στέλεχος του ΚΚΕ και των Συνδικάτων. Σημ.: Αλλού αναφέρεται ως εκτελεσμένος στο Κούρνοβο. [Ακρον.]

132) Παπαδόπουλος Δημήτριος

Σημ.: Σύμφωνα με κάποιες πηγές (Κουβάς, ΚΚΕ) ήταν οικοδόμος, πρόσφυγας από τον Πόντο, κάτοικος Καλλιθέας, στέλεχος του ΚΚΕ και του Συνδικάτου Οικοδόμων, υποψήφιος βουλευτής Αττικής στις εκλογές του 1935 με το ΕΜΕΑ∙ το 1936, όντας γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Οικοδόμων, συλλαμβάνεται, στέλνεται εξορία και από εκεί στην Ακροναυπλία (βλ. και εφημ. ‘Οικοδόμος’, 28-4-1946). Κατά τον Φλούντζη, ο παραπάνω Δημ. Παπαδόπουλος («Πρόεδρος» ή «Βαν Μιν») εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στον Πειραιά στις 7-1-1943 μαζί με άλλους Ακροναυπλιώτες (το έχει το όνομα στον κατάλογο των 200, αλλά όχι ως Ακροναυπλιώτη). Στη Λάρισα αναφέρεται άλλος κρατούμενος Δημ. Παπαδόπουλος από τη Νίκαια.

133) Παπαδόπουλος Ευάγγελος

[Ακρον.]

134) Παπαδόπουλος Κων/νος

Του Ιωάννη. Από το Καστόρι Σπάρτης. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

135) Παπαδόπουλος Μαν.

Μανούσος ή Μανασής. Κουρέας. Από την Καβάλα. [Ακρον.]

136) Παπαδόπουλος Μύρων                                                                                        

Του Ευσταθίου. Πρόσφυγας, από την Αργυρούπολη Πόντου. Κάτοικος Μεσιανού Κιλκίς. Δάσκαλος, και, μετά τη συνταξιοδότησή του, αγρότης και συνεταιριστής. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Κιλκίς με το Π.Μ. στις εκλογές του 1936. Στην Ακροναυπλία δίδασκε στους κρατούμενους Μαθηματικά. [Ακρον.]

137) Παπάζογλου Ευάγγελος

[Ακρον.]

138) Παπαμιχάλης Γεώργιος

Ναυτικός. Από τη Σαλαμίνα. [Ακρον.]

139) Παπανδρέου Κώστας

Του Χρυσόστομου. Σερβιτόρος. Από τον Αμπελώνα (Καζακλάρ) Λάρισας. Μέλος του ΚΚΕ και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Σερβιτόρων.[Ακρον.]

140) Παπανίκας Γεώργιος

Του Γιάννη.

141) Πασχαλίδης Θεμιστοκλής

Του Ιωάννη. Κάτοικος Καισαριανής. [Αναφ.]

142) Πατσανιάν Κεβόρκ

Αλλού λανθασμένα Παρετσαριάν. Από το Δουργούτι Αθήνας. Χοροδιδάσκαλος. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Αναφ.]

143) Πίττακας Γεώργιος

Γεννήθηκε το 1903 στο Φραντάτο Ικαρίας. Πήρε μέρος στο εργατικό κίνημα από το 1924. Ήταν τραμβαγιέρης, αλλά διώχθηκε και έγινε μπογιατζής. Στέλεχος του ΚΚΕ. Το 1931 πήρε μέρος στην εξέγερση στον Κάμπο Ικαρίας, που κατέληξε στο διώξιμο της Αστυνομίας. Δικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση και εξορία. Δούλευε στην Εργατική Βοήθεια Αθήνας. Επί δικτατορίας Κονδύλη φυλακίστηκε στην Αίγινα. Στις 28-10-1940 βγήκε από την παρανομία και ζήτησε να σταλεί στο μέτωπο να πολεμήσει τον Ιταλό επιδρομέα. Αμέσως οι ντόπιοι φασίστες τον έκλεισαν φυλακή και τον έστειλαν στην Ακροναυπλία. [Ακρον.]

144) Πίτσος Ιωάννης

145) Πιτσούλης Δημήτριος

146) Πλακοπίτης Νικόλαος

Του Γιάννη. Χτίστης. Γεννήθηκε το 1906 στην Κοζάνη. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1927 και στη συνέχεια αναδείχθηκε στέλεχος του ΚΚΕ. Μέλος του Εργατικού Κέντρου  και πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Κοζάνης. Εκδότης της εφημερίδας ‘Παλλαϊκό Μέτωπο’ και ταυτόχρονα ανταποκριτής του Ριζοσπάστη στην Κοζάνη. Υποψήφιος βουλευτής Κοζάνης στις εκλογές του 1933 με το ΕΜΕΑ και του 1936 με το Π.Μ. Εξορίστηκε σε Ανάφη και Άϊ Στράτη, και με τη δικτατορία του Μεταξά εξορίζεται πάλι, αρχικά στη Φολέγανδρο και τελικά στην Ακροναυπλία και στην Πύλο (περισσότερα εδώ). [Ακρον.]

147) Πλατανησιώτης Κώστας

148) Πόλκος Ευάγγελος

Δάσκαλος. Από τη Ραχούλα Καρδίτσας. 35 Χρόνων. Πήρε το πτυχίο του δασκάλου από το Διδασκαλείο Αλεξανδρούπολης το 1925. Κατατάχθηκε στη Χωροφυλακή και γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Μέλος της ΕΕ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας. Στέλεχος του ΚΚΕ. Με τη δικτατορία του Μεταξά συλλαμβάνεται και οδηγείται στις φυλακές Λάρισας, εκτοπίζεται στη Φολέγανδρο, και στη συνέχεια στην Ακροναυπλία, όπου δίδασκε τους κρατούμενους Φυσική. [Ακρον.]

Πίσω από μια φωτογραφία της κόρης του που βρέθηκε μετά την εκτέλεσή του στο σακάκι του είχε σημειώσει:

«Κόρη μου, Καίτη Πόλκου, μένει Κλειούς 22 Θεσσαλονίκη. Να γίνει δασκάλα. Ο πατέρας της».

149) Πολύδωρος Δημήτριος

Ή Πολυδώρου. Γεννήθηκε το 1910 στο Ζιγοβίστι Γορτυνίας. Το 1928 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και εργάστηκε ως σερβιτόρος. Στέλεχος του ΚΚΕ, γραμματέας της Ομοσπονδίας Σερβιτόρων. Συνελήφθη στις 4 Αυγούστου 1936 και στάλθηκε στον Άϊ Στράτη και μετά στην Ακροναυπλία. Προϊστάμενος μαγειρείων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. [Ακρον.]

150) Ποντίκης Κοσμάς

Του Στέλιου. Ναυτεργάτης. Από την Αλεξανδρούπολη. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστικό στέλεχος των ναυτεργατών Αλεξανδρούπολης. Το 1932 εκτοπίστηκε στη Σίκινο για ένα χρόνο και το 1935 φυλακίστηκε στις φυλακές Αίγινας. Υποψήφιος βουλευτής Έβρου το 1935 με το ΕΜΕΑ και το 1936 με το Π.Μ. [Ακρον.]

151) Πότης Αλέκος

152) Ρεμπούτσικας Δημήτριος

Δικηγόρος. Γεννήθηκε το 1905. Από την Αχαγιά Αχαΐας. Κάτοικος Αθήνας. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

Το τελευταίο του σημείωμα:

«Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δεν θα πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη που διεξάγετε. Σφίξετε τις καρδιές σας και βγήτε παλικάρια απ’ τη νέα αυτή δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ. 1-5-44 Χαϊδάρι. Με πολλή αγάπη. Σας φιλώ, Μήτσος».

153) Ρίζος Ηλίας

Του Δημητρίου. Μακαρονοεργάτης. Από το Ροβολιάρι Φθιώτιδας. 41 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. Συνδικαλιστής στη Λαμία. [Ακρον.]

154) Ρογανάς Γεώργιος

Αλλού Ροζάνης, που είναι το σωστό. Με καταγωγή από τη Ζίτσα Γιαννίνων. Μέλος του ΕΑΜ. Αγωνιστής από την Πεντέλη, όπως και ο επόμενος.

155) Ρογανάς Ιωάννης

Ροζάνης, γιός του προηγούμενου. Επονίτης. Μαθητής (ή αρτεργάτης).

156) Ρουσσόπουλος Γεώργιος ή Κώστας

Αρτεργάτης, γεννημένος στο Ροδολίβος Σερρών το 1901. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Σερρών στις εκλογές του 1933 με το ΕΜΕΑ. Το 1934 αντιπρόεδρος της Κοινότητας Ροδολίβου. [Ακρον.]

157) Σαββόπουλος Σάββας

Του Κώστα. Εργάτης μεταλλουργός. Πρόσφυγας, καταγόταν από την Καλλικράτεια Αν. Θράκης και γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1913. Από μαθητής του Γυμνασίου γίνεται μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας στη Βέροια. Στη γ’ τάξη του Γυμνασίου Θεσσαλονίκης αποβάλλεται οριστικά για την κομμουνιστική του δράση. Από τότε δουλεύει ως εργάτης μεταλλουργός. Οργανώνει το συνδικάτο μεταλλουργών, στέλεχος της ΟΚΝΕ, του ΚΚΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Το 1935 εκτοπίζεται για ένα χρόνο στην Ανάφη. Τον Ιούλιο του 1937, συλλαμβάνεται, βασανίζεται στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, και μεταφέρεται στην Ακροναυπλία. [Ακρον.]

158) Σακκάς Κώστας

Του Χρήστου. Κουρέας. Από την Ήπειρο. Στέλεχος του ΚΚΕ. Το ’35 στον Άϊ Στράτη. [Ακρον.]

159) Σαμόπουλος Γεώργιος

Ή Σταμόπουλος. Από τη Μυτιλήνη. [Ακρον.]

160) Σαντομοίρης Φώτης

Μουσικός, βολιστής. Από τις Σέρρες ή Δράμα. [Ακρον.]

161) Σερδερίδης Κοσμάς

Αγρότης. Γεννήθηκε το 1905 στην Αργυρούπολη Πόντου. Το 1918 ήλθε πρόσφυγας στο Γερακαριό Κιλκίς. Μέλος του ΚΚΕ. Από νέος πήρε μέρος στο αριστερό κίνημα και το 1930, με το «ιδιώνυμο», εξορίστηκε στη Σαντορίνη για δύο χρόνια. Τον Απρίλη του 1937 πιάστηκε και εξορίστηκε στην Φολέγανδρο, και, αργότερα, μεταφέρεται στην Ακροναυπλία. [Ακρον.]

162) Σκλάβαινας Στέλιος

Από τη Σίφνο. Κάτοικος Ν. Κόσμου Αττικής. Τυπογράφος. Επιφανές στέλεχος του ΚΚΕ προπολεμικά, που αργότερα διαγράφηκε, βουλευτής, γνωστός από το σύμφωνο Σοφούλη – Σκλάβαινα του 1936. [Ακρον.]

163) Σουκατζίδης Ναπολέων

Γεννήθηκε στις 11-12-1909 στα Μουδανιά της Μ. Ασίας από γονείς δασκάλους. Η οικογένειά του βρέθηκε από την Προύσα στο Αρκαλοχώρι της Κρήτης το 1922. Φοίτησε στην Εμπορική Σχολή του Ηρακλείου και εργάστηκε ως λογιστής και αλληλογράφος στο εργοστάσιο της εταιρείας «Μίνως» στην Ιεράπετρα. Στέλεχος του ΚΚΕ, πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου. Πιάστηκε στις 6-6-1936 και εξορίστηκε στον Άϊ Στράτη, και μετά ένα χρόνο στην Ακροναυπλία. Ηγετική μορφή των Ακροναυπλιωτών, εκτελούσε χρέη διερμηνέα στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι την ημέρα της εκτέλεσης ο διοικητής Φίσερ πρότεινε σ’ αυτόν και τον Αντ. Βαρθολομαίο να παραμείνουν στο στρατόπεδο, αλλά αυτοί αρνήθηκαν. [Ακρον.]

Τα τρία σημειώματα που άφησε:

Στον πατέρα του: «Πατερούλη. Πάω για εκτέλεση. Νάσαι περήφανος για τον μονάκριβο γιό σου. Ν’ αγαπάς, να λατρεύεις την κορούλα σου και την αδελφούλα μου. Κ’ οι δυο μεγάλοι άνθρωποι. Γεια. Γεια πατερούλη. Ναπολέων».

Στην αρραβωνιαστικιά του: «Η τελευταία μου σκέψη μαζί σου. Θα ‘θελα να σε κάμω ευτυχισμένη. Ν’ αγαπάς πολύ το μπαμπά και την αδελφούλα μου. Να βρεις σύντροφο της ζωής σου άξιό μου και άξιό σου. Γεια χαρά. 1-5-44. Ναπ. Σουκατζίδης. Υ.Γ. Κάτι ενθύμια θα σου δώσει ο Ζήσης».

Στην αδελφή του: «Αδελφούλα. Πάω για εκτέλεση. Σε λάτρευα πολύ όπως λάτρευα και το γυναικούλι μου. Δεν μπόρεσα να σας κάμω ευτυχισμένους. Λίγη αγάπη στο μπαμπά όσο να ζη. Γεια σου. Γεια σου λατρευτή μου αδελφούλα».

164) Σόφης Δημήτριος

Επονίτης. Από την Πεντέλη. Μαθητής. Αυτό το σημείωμα άφησε πριν την εκτέλεσή του:

«Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα. Δημήτρης Σόφης».

165) Σόφης Χρήστος

Επονίτης. Από την Πεντέλη. Πιθανόν αδελφός του προηγούμενου.

Σημ.: Σε άλλες πηγές αναφέρεται και τρίτος με το ίδιο επώνυμο, Σόφης Ανδρέας. Ο Γ. Κουβάς γράφει ότι προσπάθησε να εξακριβώσει αν ο Ανδρέας Σόφης είναι πατέρας των δύο αδελφών, αλλά δεν βρήκε άκρη. Στο ηρώο της Παλ. Πεντέλης πάντως είναι γραμμένα τα ονόματα των Δημήτρη και Ανδρέα Σόφη.

Η Ιωάννα Τσάτσου, που υπηρετούσε στην Αρχιεπισκοπή, γράφει στο βιβλίο της:

«Μια μητέρα απ’ την Πεντέλη βρήκε το σακάκι του γιού της. Το αγκάλιασε και το κρατούσε σφιχτά πνιγμένη με τα δάκρυά της. Έπειτα σαν μπόρεσε να κοιτάξει γύρω της, πήρε το μάτι της κάποιο ρούχο του πιο μικρού κρατούμενου παιδιού της. Την μεταφέρανε αναίσθητη».

166) Σούλας Χρήστος

Γεννήθηκε το 1912 στην Τσερκοβίτσα της Β. Ηπείρου. Αρτεργάτης και ξυλουργός. Αρχειομαρξιστής, αργότερα μέλος των τροτσκιστικών ΟΚΔΕ και ΕΟΚΔΕ. Συνδικαλιστής, γραμματέας του Συνδικάτου Αρτεργατών Πειραιά. Υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας της ΟΚΔΕ ‘Εργατική Πρωτοπορία’. Στα τέλη του 1936 συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Ανάφη και μετά στην Ακροναυπλία. (βλ. και εφημ. ‘Διεθνιστής’, 28-5-1944). [Ακρον.]

167) Σπυρίδης Γεώργιος

Σιδηροδρομικός. Στέλεχος του ΚΚΕ και του Συνδικάτου Σιδηροδρομικών. Κάτοικος Αθήνας. Το 1935 εξόριστος στην Ανάφη, μετά στην Ακροναυπλία. [Ακρον.]

168) Στάθης Ιωάννης

Του Κώστα. Αγρότης (ή δάσκαλος). Από τα Σέρβια Κοζάνης. 32 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. Εκτοπίζεται από την Ασφάλεια Κοζάνης τον Μάρτιο του 1936, μετά την πορεία των εργατών του κρατικού Δενδροκομικού Σταθμού Σερβίων προς την Κοζάνη. [Ακρον.]

169) Σταμούλης Βασίλειος

Του Αναστασίου. Γιός πολυμελούς οικογένειας, γεννήθηκε το 1911 στη Ζίτσα Γιαννίνων, όπου και φοίτησε στο δημοτικό σχολείο και στο σχολαρχείο. Το 1928 πήγε στην Αθήνα και έμαθε την τέχνη του τυπογράφου, επάγγελμα το οποίο άσκησε αρχικά στα Γιάννινα, στην εφ. ‘Ηπειρωτικός Αγών’ και στη συνέχεια στην Αθήνα, στον Ριζοσπάστη, ενώ φαίνεται πως ασχολήθηκε παράλληλα και με τη δημοσιογραφία. Μέλος του ΚΚΕ (περισσότερα εδώ) [Ακρον.]

170) Σταύρου Σπύρος                                                  

171) Στρατής Αλμπέρτος

Αλλού Εσδρατή Αλμπέρτος, που είναι το σωστό. Εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Τσαγκάρης. [Ακρον.]

172) Συνοδινός Απόστολος

Ξυλουργός. Πρόσφυγας, γεννήθηκε στην Πάνορμο της Μ. Ασίας το 1908. Κάτοικος Σερρών. Στέλεχος του ΚΚΕ. Γραμματέας της Περιφερειακής Κομματικής Οργάνωσης Δράμας του ΚΚΕ. Το 1936 με το κίνημα της Δράμας δεν μπόρεσε να ξεφύγει, τον έπιασαν και τον έστειλαν στις φυλακές της Ακροναυπλίας. [Ακρον.]

173) Ταλαίπωρος Ηλίας

Αγρότης. Από τον Παγώνδα Σάμου.

174) Ταμπάνος Βασίλειος

Ή Ταμιζόνος ή Φίλιππος. Του Θεοδόση. Ιδιωτικός υπάλληλος. Από τη Λευκάδα. 51 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. Από πολύ νέος ασπάστηκε τις ιδέες του κομμουνισμού και ανέπτυξε δράση στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Το 1932 εξορίστηκε στον Άϊ Στράτη. Όταν απολύθηκε, εργάστηκε στον Ριζοσπάστη. Το 1936 η δικτατορία του Μεταξά τον εξόρισε στην Ανάφη για ένα χρόνο. Μετά μεταφέρθηκε στην Ακροναυπλία και στην Πύλο. [Ακρον.]

175) Τζανετής Χρήστος

[Ακρον.]

176) Τζίμος Ανδρέας

177) Τζοάνος Περικλής

Τσαγκάρης. Από την Καβάλα. [Ακρον.]

178) Τζωρτζάτος Κώστας

Οικοδόμος ή ξυλουργός. Γεννήθηκε στη Σάμη Κεφαλονιάς το 1907. Κάτοικος Πάτρας. Υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας το 1935 με το ΕΜΕΑ. [Ακρον.]

179) Τούμπας Θανάσης

Σπουδαστής του Πολυτεχνείου. Στέλεχος της ΕΠΟΝ. Ανιψιός του ναυάρχου Τούμπα.

180) Τούρπας Παναγιώτης

Από το Σουφλί. Υπάλληλος του ΟΣΕ και μετά δάσκαλος. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Έβρου το 1935 με το ΕΜΕΑ και το 1936 με το Π.Μ. Στις 20-8-1935 συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Ανάφη. Αργότερα, έγκλειστος στην Ακροναυπλία. [Ακρον.]

181) Τσαλίκης Τάσος

Δάσκαλος. Γεννήθηκε το 1911 στην Αργαλαστή Μαγνησίας. Τις διδασκαλικές του σπουδές τις έκανε στο Διδασκαλείο Λαμίας που γράφτηκε το 1928. Συνελήφθη το 1937 και στάλθηκε στον Άϊ Στράτη και μετά στην Ακροναυπλία, όπου δίδασκε στους κρατούμενους Ελληνικά (περισσότερα εδώ). Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

182) Τσερμέγκας Μιχάλης

Εργάτης (ή αγρότης). Από το Μαυράτο Ικαρίας. 32 χρόνων. Στέλεχος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ. Εξόριστος από τον καθεστώς της 4^ης Αυγούστου στον Άϊ Στράτη, βρέθηκε φυλακισμένος στην Ακροναυπλία όταν άρχισε ο πόλεμος.  Νοσοκόμος στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.[Ακρον.]

183) Τσίκας Αλέξανδρος

Γιός του δασκάλου – λόγιου Μάνθου Τσίκα, γεννήθηκε στο Γραμμένο Γιαννίνων το 1909. Αφού φοίτησε δύο χρόνια στο Γυμνάσιο στα Γιάννινα, διέκοψε τις σπουδές του και έγινε τσαγκάρης. Αργότερα άνοιξε δικό του κατάστημα στο χωριό και το 1935 στην Αθήνα. Στέλεχος του ΚΚΕ. Με την δικτατορία του Μεταξά στάλθηκε εξόριστος στη Σίφνο, και αργότερα στην Ακροναυπλία. [Ακρον.]

184) Τσίρκας Κώστας

Του Γιώργου. Δάσκαλος. Γεννήθηκε το 1906 στα Πράμαντα Γιαννίνων. Το 1926 τελείωσε το μονοτάξιο Γυμνάσιο Γιαννίνων και διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό Ψέλτσκο (Κυψέλη) Καστοριάς. Το 1930 μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου παράλληλα με την εργασία του γράφτηκε και στη Νομική Σχολή. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής, πρόεδρος του Συλλόγου των προοδευτικών δασκάλων ‘Αναγέννησις’. Μετά την δικτατορία του Μεταξά τέθηκε σε διαθεσιμότητα, συμμετείχε στο ‘Αντιδικτατορικό Κίνημα Μακεδονίας’ και ήταν συντάκτης της εφημερίδας ‘Αντιδικτατορικό Μέτωπο’. Πιάστηκε με προδοσία στις 6-5-1938, μαζί με άλλους 75 υπαλλήλους και μεταφέρθηκε στην Ακροναυπλία.[Ακρον.]

Πριν εκτελεστεί άφησε τρία χαρτάκια. Ένα πέταξε δεμένο σε μαντίλι. Ένα βρέθηκε στο σακάκι του και ένα στην κουβέρτα του.

Στο πρώτο που απευθύνεται στον λαό έγραφε: «Πρωτομαγιά. Γεια σας όλοι. Πάμε στη μάχη. Κώστας Τσίρκας. 1-5-44».

Στο δεύτερο, για τους συγγενείς του, έγραφε: «Γεια και χαρά. Σας φιλώ όλους με πολλή αγάπη. Κώστας Τσίρκας. Μάρνη 52 Αθήνα».

Και στο τρίτο για τη γυναίκα του και τον γιό του: «Κατίνα, Γεωργούλη. Σας φιλώ με αγάπη. Κώστας Τσίρκας. Μάρνη 52».

185) Τσολιάκος Ιωάννης

[Ακρον.]

186) Υψηλάντης Κώστας

[Ακρον.]

187) Φάβας Κώστας

Αγρότης. Υποψήφιος βουλευτής Ξάνθης στις εκλογές του 1936 με το Π.Μ. [Ακρον.]

188) Φερετόπουλος Νώντας

Ή Νικήτας. [Ακρον.]

189) Φεφές Απόστολος

Δικηγόρος. Από την Πάτρα. Πιάστηκε από τους Ιταλούς τον Ιούλη του 1941 με βάση καταστάσεις ονομάτων που είχε παραδώσει η ελληνική κυβέρνηση στους κατακτητές και κλείστηκε στη φυλακή. Το 1943 κρατούμενος στη Λάρισα (προηγουμένως πιθανότατα στο Ναύπλιο). Σημ.: Ο Φλούντζης τον έχει Ακροναυπλιώτη, χωρίς να διευκρινίζει πότε κρατήθηκε εκεί. [Ακρον.]

190) Φιλόπουλος Ανέστης

[Ακρον.]

191) Φουντής Στέφανος

Του Νίκου. Μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος. Γεννήθηκε στον Μανταμάδο Λέσβου το 1908. Σπούδασε στη Γάνδη του Βελγίου με υποτροφία. Στέλεχος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ. Το 1936 συλλαμβάνεται και στέλνεται στην Ανάφη, και από εκεί στην Ακροναυπλία (περισσότερα εδώ).[Ακρον.]

192) Φωκάς Ιωακείμ

17 χρόνων, μαθητής.

193) Χάλαρης Γεώργιος

Από το μπλοκ «15» του στρατ. Χαϊδαρίου (απομόνωση). Γεννήθηκε το 1916 στην Αθήνα. Πιάστηκε στα τέλη του 1942 σε μπλόκο από τους Γερμανούς στη συνοικία Αγ. Ιωάννη Ρέντη.

194) Χαρίτος Χρήστος

Καπνεργάτης. Από τον Πειραιά. Στέλεχος του ΚΚΕ. [Ακρον.]

195) Χατζηχρίστος Χρήστος

Τσαγκάρης. Αρχειομαρξιστής, συνδικαλιστής στο Συνδικάτο τσαγκάρηδων, μέλος του ΚΑΚΕ. Το 1937 συνελήφθη, στάλθηκε στη Γαύδο και μετά στην Ακροναυπλία (βλ. και εφημ. ‘Πάλη των Τάξεων’, 13-11-44). [Ακρον.]

196) Χατζόπουλος Φώτιος                                                              

197) Χατζόπουλος Νίκος

198) Χριστακόπουλος Δημήτριος (Διομήδης)

Του Διονυσίου. Από την Καλαμάτα. Συνδικαλιστής, γραμματέας του σωματείου της οινοπνευματοποιίας Ζαν Κερού στην Καλαμάτα. Εργοδηγός, βαρελάς. [Ακρον.]

199) Χρυσάφης Νικόλαος

Βυρσοδεψεργάτης. Από το Καρλόβασι Σάμου. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής, μέλος του Σωματείου Βυρσοδεψών ‘Άγιος Παντελεήμων’. Το 1932 φυλακίστηκε με τον «ιδιώνυμο» και το σωματείο διαλύθηκε. Μετά την αποφυλάκισή του πρωτοστάτησε στην ίδρυση νέου σωματείου με την επωνυμία ‘Αναγέννηση’ (περισσότερα εδώ). [Ακρον.]

200) Χυτήρης Κώστας

Του Σπύρου. Γεννήθηκε στο χωριό Κουραμάδες Κέρκυρας το 1906. Δάσκαλος στην Ξάνθη. Στέλεχος του ΚΚΕ. Μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ. Εργάστηκε στο ‘Διδασκαλικό Βήμα’. [Ακρον.]

Σημείωση: Ο κατάλογος του μνημείου έχει επτά διαφορές σε σχέση με αυτόν του Φλούντζη: Στο μνημείο δεν υπάρχουν οι Βόκολας ή Μπόκολας Κων/νος, Κάππος Σταύρος, Οικονομίδης Ορέστης, Πατέστος Αναστάσης, Νανέρης Παναγιώτης, Πανταζής Νικόλαος και Σόφης Ανδρέας∙ οι τέσσερις πρώτοι, γράφει ο Γ. Κουβάς, διαπιστώθηκε ότι εκτελέστηκαν στο Κούρνοβο. Αντ’ αυτών υπάρχουν οι Καράγιωργος Λάμπρος, Μελισσαρόπουλος Ιωάννης, Πασχαλίδης Θεμιστοκλής, οι οποίοι βρέθηκαν μέσω αναζητήσεων του Ε.Ε.Σ., καθώς και οι Καραγιάννης Αυγέρης, Κοβάνης Γεώργιος, Μαγκάκης ή Μαγκανάς Κων/νος και Χατζόπουλος Νίκος. Σε σχέση με άλλους, παλιότερους καταλόγους, οι διαφορές είναι πολύ περισσότερες.