Με και χωρίς γραβάτα
Posted by sarant στο 2 Ιουλίου, 2018
Το σημερινό άρθρο δημοσιεύτηκε χτες, πρώτη Κυριακή του μήνα, στη μηνιαία στήλη μου στα Ενθέματα της κυριακάτικης Αυγής. Εδώ προσθέτω κάμποσα πράγματα που ή δεν χωρούσαν στο όριο λέξεων της εφημερίδας ή δεν προσφέρονταν για συμβατικό, χάρτινο μέσο, καθώς και την εικονογράφηση. Αν κάποια πράγματα σάς φαίνονται γνωστά, είναι επειδή έχουμε ξαναγράψει στο ιστολόγιο για τα λεξιλογικά της γραβάτας.
Κάποιος γνωστός μου έλεγε χαριτολογώντας ότι αν υπάρχει μία κατηγορία επαγγελματιών που να έχει πληγεί καίρια από την ξαφνική εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής είναι αναμφίβολα όσοι κατασκευάζουν, εισάγουν ή εμπορεύονται γραβάτες, αφού ο ενδυματολογικός κώδικας τον οποίο ακολουθεί ο πρωθυπουργός αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών του κυβερνητικού κόμματος αποφεύγει τον λαιμοδέτη. Και επιπλέον, το παράδειγμα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν ακολουθήσει και στελέχη των άλλων κομμάτων, οπότε δεν είναι σπάνιο στα τηλεοπτικά παράθυρα η πλειονότητα των αρρένων συζητητών να εμφανίζονται χωρίς αυτό το κάποτε απαραίτητο συμπλήρωμα της ανδρικής αμφίεσης. Αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία η γραβάτα έχει υποχωρήσει, εκτός βέβαια από τις αίθουσες των δικαστηρίων όπου τα ισχύοντα ήθη και έθιμα δεν επιτρέπουν στους δικηγόρους να παρίστανται αγραβάτωτοι ακόμα και με καύσωνα. Οπότε, δικαίως παραπονούνται οι γραβατοπώλες.
Ωστόσο, στην πρόσφατη ομιλία του στο Ζάππειο, ο Αλέξης Τσίπρας ανέλυσε τα πλεονεκτήματα της πρόσφατης απόφασης του Γιούρογκρουπ φορώντας μια κοκκινωπή, αν πρόσεξα καλά, γραβάτα. Το είχε άλλωστε προαναγγείλει πως με τη ρύθμιση του χρέους θα φορούσε γραβάτα, αν και δεν ήταν αυτή που του χάρισε ο Ζόραν Ζάεφ στις Πρέσπες. Για την απόφαση του Γιούρογκρουπ θα μιλήσουν άλλοι ειδικότεροι. Η στήλη όπως ξέρουμε λεξιλογεί και σήμερα θα λεξιλογήσει για τη γραβάτα που έχει πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία και ετυμολογία.
Η γραβάτα είναι λέξη εισαγόμενη, αλλά η απαρχή της δεν βρίσκεται στη Δύση, παρά στα Βαλκάνια, όσο κι αν εκ δυσμών ήρθε στα μέρη μας. Τον 17ο αιώνα, για παράδειγμα στον Τριακονταετή πόλεμο, στη Γαλλία χρησιμοποιούσαν σώματα ελαφρού ιππικού απαρτιζόμενα κυρίως από Κροάτες μισθοφόρους. Αυτοί οι Κροάτες ιππείς είχαν, ως εξάρτημα της στολής τους, έναν λαιμοδέτη, ο οποίος φαίνεται πως έκανε εντύπωση. Τους μισθοφόρους τούς έλεγαν Cravates, δηλαδή Κροάτες (που ίσως είναι δάνειο κατευθείαν από το hrvat το κροατικό, ίσως όμως μεσολάβησε και το γερμανικό διαλεκτικό Krawat), κι έτσι ονομάστηκε cravate και ο λαιμοδέτης. Για ένα διάστημα δηλαδή η γαλλική λέξη cravate δηλώνει τα κροατικά άλογα και τους κροάτες ιππείς, και μετά, περίπου από το 1650, τους λαιμοδέτες.
Έτσι στα γαλλικά από τα τέλη του 17ου αιώνα και μετά cravate oνομάζεται κάθε λαιμοδέτης, και στη συνέχεια η λέξη διεθνοποιείται και περνάει στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες· στα αγγλικά βέβαια το cravat υπάρχει ως λέξη, αλλά συνηθέστερο είναι το necktie. Στα ελληνικά πρέπει να μας ήρθε μέσω ιταλικών (cravatta), ενώ και στα κροατικά η γραβάτα λέγεται kravata, είναι δηλαδή αντιδάνειο. Το γ της ελληνικής λέξης εξηγείται από την συμπροφορά με το άρθρο στην αιτιατική, που οδήγησε σε ηχηροποίηση: την κραβάτα > τη γκραβάτα > γκραβάτα > γραβάτα.
Ανήκει δηλαδή η γραβάτα στη μεγάλη ομάδα λέξεων της ένδυσης που πήραν την ονομασία τους από κάποιο τοπωνύμιο, σαν τα τζιν από τη Γένοβα ή τη μουσελίνα από τη Μοσούλη. Να σημειώσουμε πως η Κροατία λέγεται Hrvatska στα κροατικά και από εκεί θα προέρχεται και το επώνυμο Χαρβάτης όπως και το τοπωνύμιο Χαρβάτι σε πολλά σημεία της χώρας, και στην Αττική (σήμερα το λένε Παλλήνη). Πιο παλιά, τον 10ο αιώνα, ο Πορφυρογέννητος έκανε λόγο για «Χρωβατία» και για Χρωβάτους, που μας θυμίζει και το επώνυμο Χόρβατ, αρκετά κοινό στην Ουγγαρία λίγο πιο πάνω.
Μια συλλογή διηγημάτων του Διονύση Χαριτόπουλου έχει τίτλο «Δανεικιά γραβάτα», ενώ ο Κραουνάκης έχει γράψει (αρχικά για την Άλκηστη Πρωτοψάλτη) τη Ροζ γραβάτα:
Ένα γνωστό ποίημα της Κικής Δημουλά είναι η Μαύρη γραβάτα, ενώ ο Καρυωτάκης στο «Όλοι μαζί…» γράφει πως Αφήνουμε στο αγέρι τα μαλλιά | και τη γραβάτα μας. Ο Γιάννης Ρίτσος έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές τη γραβάτα σε ποιήματά του, από την πράσινη γραβάτα της χλόης ίσαμε τον Μαγιακόφσκι που η λιτή γραβάτα του ανέμιζε στον άνεμο του Οχτώβρη σαν ποτάμι.
Όσοι έζησαν στα ογδόνταζ, ίσως θυμούνται και τον κοντό με τη γραβάτα (ήταν γάτα, βεβαίως). Οι ακόμα παλιότεροι μπορεί να θυμούνται την εντύπωση που είχαν προκαλέσει τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες οι πολύχρωμες αμερικάνικες γραβάτες, με σχέδια και παραστάσεις αντί για τη συντηρητική μονοχρωμία. Οι δικηγόροι στα δικαστήρια ήταν υποχρεωμένοι παλιότερα να φοράνε γραβάτα, ίσως και ακόμα να είναι. Και σε πολλά καζίνα για να μπεις πρέπει να φοράς γραβάτα, όπως διαπίστωσα τη μία και μοναδική φορά που πήγα σε τέτοιο ευαγές ίδρυμα. Κάπου εδώ κολλάει και το ανέκδοτο με εκείνον που πουλούσε γραβάτες στην έρημο, που βλέπω να το λένε τώρα με Ταλιμπάν (!) και Εβραίο, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι το είχα ακούσει χωρίς τέτοιους προσδιορισμούς όταν ακόμα στο Αφγανιστάν είχαν βασιλιά. Υπάρχει βέβαια και το άλλο το γυμνασιακό με εκείνον τον καθαρευουσιάνο που έτρωγε το ρο και που ζητούσε να αγοράσει «γαβάτα με γαμμάς». Χατζηγραβάτα αποκαλούν καμιά φορά τον Νίκο Χατζηνικολάου.
Η γραβάτα θεωρείται σύμβολο της επισημότητας και της συμβατικότητας, ίσως και κάποιας ταξικής θέσης. «Κύριος με γραβάτα», λέγανε παλιά, ενώ οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των επιστημόνων για το ασφαλιστικό τους, στις αρχές του 2016, ονομάστηκαν «διαδηλώσεις της γραβάτας» ή «κίνημα της γραβάτας».
«Γραβάτα δεν φοράω» τραγούδησε στη δεκαετία του 1960 ο Νίκος Ξανθόπουλος, παιδί του λαού, ενώ στη μεταδικτατορική βουλή οι περισσότεροι, αλλά λιγοστοί συνολικά, βουλευτές του ΚΚΕ εμφανίζονταν χωρίς γραβάτα αλλά και χωρίς τις τυμπανοκρουσίες του ζιβάγκο του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν ταυτίζεται βέβαια η αριστεροσύνη με την ατημελησία και την αποφυγή της γραβάτας –ο Ηλίας Ηλιού ή προδικτατορικά ο Γιάννης Πασαλίδης ή, για να πάμε και στις κορυφές, ο Λένιν, κυκλοφορούσαν άψογα ντυμένοι και φυσικά με γραβάτα· ήταν και η εποχή όμως διαφορετική.
Είπαν κάποιοι πως η (μη) γραβάτα είναι η μόνη διαφορά της τωρινής κυβέρνησης από τις προηγούμενες, αφού τα ίδια μνημονιακά μέτρα εφαρμόζουν και οι μεν και οι δε. Προσωπικά πιστεύω πως όσο κι αν είναι αλήθεια ότι η μνημονιακή θηλιά (και όχι γραβάτα) στέρησε πολλούς βαθμούς ελευθερίας από την αριστερή κυβέρνηση, για τους οικονομικά ασθενέστερους η διαχείριση της κρίσης από την αριστερά αποδείχτηκε σωτήρια και μπόρεσε να δώσει πολλές ανάσες. Στο τέλος της ομιλίας του στο Ζάππειο ο πρωθυπουργός έβγαλε τη γραβάτα –αλλά στη σημερινή συντηρητική στροφή ολόκληρης της Ευρώπης το ζητούμενο είναι να μπορέσει η Αριστερά να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των κατώτερων τάξεων και ταυτόχρονα να αντιπαλέψει την ακροδεξιά καπηλεία. Με γραβάτα ή χωρίς.
Γς said
Καλημέρα, καλή βδομ’αδα
τούς έλεγαν Cravates, δηλαδή Κροάτες (που ίσως είναι δάνειο κατευθείαν από το hrvat το κροατικό
[Κροάτικό, που είναι δάνειο και όχι Δανικό]
Παναγιώτης Κ. said
Έχω διαπιστώσει, εξετάζοντας ένα σχετικά μεγάλο δείγμα, ακόμη και εκείνοι που δεν συνηθίζουν να φορούν γραβάτα έχουν στο σπίτι τους μια συλλογή από γραβάτες.
Κάτι παρόμοιο δηλαδή με εκείνους που έχουν βιβλιοθήκη αλλά έχουν πάρει αποστάσεις από το βιβλίο. 🙂
Γιάννης Κουβάτσος said
Αυτό που θα πρέπει να κάνει η Αριστερά είναι να επαναπροσδιορίσει τι σημαίνει Αριστερά στην εποχή μας και τι τη διαχωρίζει από τη Δεξιά, έτσι, χοντρικά οι προσδιορισμοί. Αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα.
Η απόρριψη της γραβάτας νομίζω ότι συνέβη κυρίως στη μεταπολίτευση. Κουστούμια και γραβάτες οι πατεράδες μας, αμπέχωνα, τζίν και σακίδια εμείς. Ενδυματολογική αντίσταση στο κατεστημένο. 😊 Στο εξωτερικό, αρχές δεκαετίας του ’60 μέχρι και τα ροκ συγκροτήματα (Μπιτλς, Στόουνς, Άνιμαλς κ.α. ) φορούσαν γραβάτες. Αργότερα το κίνημα αμφισβήτησης συνδέθηκε και με την απογραβατοποίηση.
Γιάννης Κουβάτσος said
Κι ένα σχετικό διήγημα από έναν συγγραφέα ετών 17:
https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.oanagnostis.gr/%25CE%25B7-%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B1-%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585-%25CE%25BA%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585-%25CE%25B1/&ved=2ahUKEwjn4suV6__bAhXGEVAKHSGvAyMQFjAAegQIABAB&usg=AOvVaw3BMia7rgM6kUWy2N-iBi0F
LandS said
3 Από το 1848 (ίσως και πιο πριν) δεν κάνει και τίποτα άλλο.
sarant said
Καλημέρα, καλή βδομαδα, ευχαριστώ πολυ για τα πρωτα σχόλια!
2 Εγώ πάντως μπορεί να μην εχω τρίτη γραβάτα. Έχω μία μαύρη και μία κανονική.
Πάνος με πεζά said
Καλημέρα !

Να θυμηθούμε και την ατάκα του Χάρρυ Κλυνν, «μια γραβάτα σκέτη παλαμήδα». Φαντάζομαι ότι θα εννοούσε κάποια από τις ιδιαίτερα φαρδιές γραβάτες των 70s, που το κάτω πλάτος σε σχέση με τον κόμπο, σε συνδυασμό ίσως και με ρίγες, θυμίζει το γνωστό ψάρι.
Πάνος με πεζά said
Όσοι εδώ είναι παλιοί της ΑΣΟΕΕ στα 60s (ίσως και σε άλλες σχολές να γινόταν), υπήρχε καθηγητής που δε σε περνούσε αν δεν ήσουν με γραβάτα στο μάθαμά του, και γι αυτό το σκοπό τις φόραγαν όλοι στο διάλειμμα…
Γς said
7:
>«μια γραβάτα σκέτη παλαμήδα».
Τι λες ρε;
κι εγώ που νόμιζα ότι είναι απ το Παλαμήδι
Πάνος με πεζά said
Τώρα, τα πολιτικά και τη διαχείριση της κυβέρνησης, ας τα αφήσω ασχολίαστα, γιατί βλέποντας κάθε μέρα τί έχω να πληρώσω, σκέφτομαι να φορέσω εγώ καμιά σκοινένια γραβάτα… Μας σώζει ακόμα το χιούμορ, μέχρι να μας εγκαταλείψει κι αυτό…
Πάνος με πεζά said
Νομίζω ότι δεν αναφέρθηκε η έκφραση «Θα σου φτιάξω τη γραβάτα», aka «θα σου δείξω εγώ…»
Πέπε said
Καλημέρα.
Αν θυμάμαι καλά, κάποια επίσημη στολή των φαντάρων περιλαμβάνει γραβάτα. Ψάχναμε σε κάθε θάλαμο ποιος ξέρει να τη δέσει, μας τις έδενε όλες, και τις κρατάγαμε έτσι, δεμένες, μέχρι να απολυθούμε.
Κιγκέρι said
-Σιγά, μην τραβάς Χατζατζάρη θα μου σκίσεις την γραβάτα!
-Αφού δε φοράς γραβάτα!
-Ε άμα φόραγα, δε θα την έσκιζες;
Πάνος με πεζά said
@ 12 : Nαι. Της Αεροπορίας είναι μαύρη η γραβάτα, και καλά πένθος για τον Ίκαρο…
ΓιώργοςΜ said
Καλημέρα!
Όταν το μακρινό 1996 περνούσα την τυπική εκπαίδευση των νεοδιοριζόμενων, μας είχε πει κάποιος από τους εκπαιδευτές πως μεχρι πριν λίγα χρόνια, για να μιλήσει κανείς στον προϊστάμενο θα έπρεπε να φορά γραβάτα και σακάκι, υποχρεωτικά, βάσει νομοθεσίας. Υπήρχαν λοιπόν κρεμασμένα σε έναν καλόγερο (για χρόνια!) ένα σακάκι και μια γραβάτα με λάστιχο, τα οποία φορούσαν όλοι κάθε φορά που καλούνταν στο γραφείο του προϊσταμένου…
Ευτυχώς, το εδάφιο αντικαταστήθηκε με το «ευπρεπώς ενδεδυμένοι» (ή κάτι τέτοιο) και τελείωσε η κωμωδία.
Γιάννης Κουβάτσος said
5: Στην εποχή μας το κάνει πολύ διακριτικά μάλλον, και οι πολίτες δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να καταλάβουν τη διαφορά. Δεν είναι σύμπτωση ότι πολλά βιβλία σύγχρονων θεωρητικών ασχολούνται ακριβώς με αυτό το θέμα και οι αμφιβολίες τους είναι πολύ περισσότερες από τις βεβαιότητες.
Πάνος με πεζά said
Κατά πολλούς, και χαριτολογώντας βεβαίως, η γραβάτα μεταφράζεται στην καθαρεύουσα ως «πεοδείκτης»…
gpoint said
Παλιές εποχές στο καζίνο δεν έμπαινες χωρίς γραβάτα, μετά ατόνησε το μέτρο. Προτιμώ σαφώς το παπιγιόν φορούσα όμως καθημερινα με την χειμερινή στολή του αξιωματικού μια μαύρη γραβάτα , είχα ρωτήσει τον ναύαρχο και είχε απορρίψει την πρότασή μου για το παπιγιόν , ήθελε, λέει, ομοιομορφία στο ντύσιμο.
– Αριστερός μαοϊστής είσαστε, ναύαρχέ μου ::
Ευτυχώς γέλασε και δεν μούριξε καμμιά καμπάνα
(να μη μπορώ να θυμηθώ το επίθετό του…έκανε και πρόεδρος στον Πανελλήνιο Γ.Σ. ένα φεγγάρι, μήπως Δαμιράλης ; )
dryhammer said
12. H τελευταία φορά που φόρεσα γραβάτα, ήταν εκείνη η σχοινένια του στρατού, της στολής εξόδου, που έβαλα έναν ανθυπολοχαγό στο κέντρο και μου την έδεσε και την κρατούσα δεμένη μέχρι το απολυτήριο. Όταν είπα πως δεν ξέρω να τη δένω γιατί δεν φόρεσα ποτέ μου κι ούτε θα βάλω ξανά, μια σειρούλα από δίπλα με ρώτησε: «Και πώς θα παντρευτείς;» Κι εγώ εξυπνάδα: «Με παπι(γι)όν». Τελικά ούτε στο γάμο μου έβαλα.
Πάνος με πεζά said
Ας είμαστε και λίγο χρηστικοί…
Πάντως, σίγουρα δεν είναι μεμπτό να μη φοράς γραβάτα, μεμπτό είναι , αν φοράς, το να μην ξέρεις να τη δένεις. Ήξερα πολλούς που ή την είχαν προ-δεμένη, ή τους την έδενε η γυναίκα τους….
sarant said
12-14 Και στον στρατό ξηράς η στολή εξοδου, η χειμωνιάτικη τουλάχιστον, είχε γραβάτα.
15 Ωραία ιστορία!
18 Τελευταία φορά που είχα θελήσει να πάω, το μέτρο ίσχυε ακόμα.
gpoint said
Α ρε Γς σε θυμήθηκα το πρωί που διασταυρώθηκα με μια ναυταθλήτρια… Σουτιέν φορούσε, φανέλλα φορούσε κι ένα μπλουζάκι από πάνω και το ανάγλυφο της ρόγας της να κάνει μπαμ από είκοσι μέτρα…
Πάνος με πεζά said
Αυτό το αυλάκι που κάνει ο τύπος, αμέσως μετά τον κόμπο, είναι πάρα πολύ ωραίο, αλλά δε γίνεται με όλες τις γραβάτες. Εγώ για να το πετύχω, βάζω ένα μολύβι ή κάτι τέτοιο αντίστοιχο !
leonicos said
Οπότε, δικαίως παραπονούνται οι γραβατοπώλες.
αν περιμένουν ν ζήσουν από αυτό…. ας πανε να πουλήσουν πασατέμπο στο Θησείον.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Αυτό με το καπίστρι στο 20 θα το δω στο σπίτι, καθόσον προσφάτως που ήμουνα Γερμανία είπα να τη βάλω για το χαβαλέ πλην ανακάλυψα πως είχα ξεχάσει να τη δένω μετά από πολλά χρόνια που δεν έχω φορέσει. Ιδού κύριοι η διαφορά της γραβάτας από το σεξ κ το ποδήλατο.
leonicos said
@22 Τζι… μη σας μπερδέψω τώρα!
Σκόρδο κρεμμύδι
ΠΑΟΚ – Τζι. Μμμμ = Γς
Αν με μπερδέψετε χάθηκα. Δεν θα ξέρω τι να σχολιάσω εδώ μέσα!
leonicos said
@20
όχι μόνο χρηστικός αλλά πολύτιμος
Είχα μάθει να τον κάνω αλλά τον άφησα και τον ξέχασα
Όπως ξέρετε, φοράω γραβάτα καθημερινά, χωρίς να είμαι δικηγόρος και χωρίς αντιπολιτευτική διάθεση
cronopiusa said
leonicos said
Κι όμως μετράει
Στάηκα πολύ πιο πίσω σ’ ένα στενό δρόμο, για να στριψει άνετα το λεωφορείο
Ο Οδηγός μ’ ευχαρίσησε και μου είπε επιπλέον ‘δε φοράς τυχαία τη γραβάτα’
Υποθέτω θα τη φοράει και το σκιάχτρο που κυκλοφορεί με δειάφορα ονοματα εδώ μέσα. Μην κρίνετε από τις πρώτες εντυπώσεις
ΚΩΣΤΑΣ said
Αισθητικά μ’ αρέσει η γραβάτα, έχω όμως πρόβλημα με τον λαιμό μου, νιώθω ότι πνίγομαι, γι’ αυτό και δεν τη φοράω. Σε κοινωνικές εκδηλώσεις, την αφήνω πολύ χαλαρή και με την πρώτη ευκαιρία τη βγάζω.
Γενικά όσοι αποδέχονται το σύστημα και δεν φορούν γραβάτα σε επίσημα καθήκοντά τους, για πολύ υποκριτές μου φαίνονται. Κάνουν ενδυματολογική αντίσταση, τι λες μωρέ;
leonicos said
σαν τα τζιν από τη Γένοβα ή τη μουσελίνα από τη Μοσούλη.
και η γάζα από τη Γάζα, περίφημα λεπτά βαβακερά νήματα
Αλλίμονο! Άλλη ιστορία
leonicos said
το ζητούμενο είναι να μπορέσει η Αριστερά να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των κατώτερων τάξεων και ταυτόχρονα να αντιπαλέψει την ακροδεξιά καπηλεία.
και τι θα γίνει με την αριστερά καπηλεία;
spyridos said
7 , 17
Μαλαπέρδα δηλαδή
8
τα μακρινά 90s επίσκεψη στο Leuven.
Δευτέρα πρωί κάθομαι στην κεντρική πλατεία για καφέ με τον φίλο που με φιλοξενούσε.
Μας χαιρετάει ξαδέλφη μου με μια φίλη της, φοιτήτριες ιατρικής στο εκεί (Καθολικό) πανεπιστήμιο.
Αμφότερες ντυμένες με απειροελάχιστα φουστανάκια, βαμμένες και σημαιοστολισμένες στο φουλ.
– Τί γίνεται σε κλαμπ πας πρωί πρωί ?
– Οχι έχουμε προφορικές εξετάσεις με τον καθηγητή ……………..
atheofobos said
η Κροατία λέγεται Hrvatska στα κροατικά και από εκεί θα προέρχεται και το επώνυμο Χαρβάτης όπως και το τοπωνύμιο Χαρβάτι σε πολλά σημεία της χώρας, και στην Αττική (σήμερα το λένε Παλλήνη)
Μια ακόμα λογικοφανής εξήγηση για το Χαρβάτι υπάρχει εδώ:
Click to access i110113.pdf
Χαρβάτι τουρκικά λέγεται ο Κροάτης, που σημαίνει ότι ιδιοκτήτης ήταν Πασσάς ή Μπέης Τούρκος από την Κροατία.
Πράγματι Hırvat μεταφράζει ο Γούγλης τον Κροάτη.
Σε όλες τις διαδηλώσεις για το 114 και μετά στην αποστασία πάντα φορούσα γραβάτα και έτσι κατάφερα να μην φάω κανένα κλομπ στο κεφάλι τρέχοντας στο κυνηγητό από την αστυνομία.
Χρηστάρας said
Να και μια εκφραστική χρήση της «κραβάτας», από την ομάδα ποιημάτων του Αλεξανδρινού που προσωπικά προτιμώ.
ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1909, ’10, ’11
Ενός τυραννισμένου, πτωχοτάτου ναυτικού
(από νησί του Aιγαίου Πελάγους) ήταν υιός.
Εργάζονταν σε σιδερά. Παληόρουχα φορούσε.
Σχισμένα τα ποδήματά του της δουλειάς κ’ ελεεινά.
Τα χέρια του ήσαν λερωμένα από σκουριές και λάδια.
Το βραδυνό, σαν έκλειε το μαγαζί,
αν ήταν τίποτε να επιθυμεί πολύ,
καμιά κραβάτα κάπως ακριβή,
καμιά κραβάτα για την Κυριακή,
ή σε βιτρίνα αν είχε δει και λαχταρούσε
κανένα ωραίο πουκάμισο μαβί,
το σώμα του για ένα τάλληρο ή δυο πουλούσε.
Διερωτώμαι αν στους αρχαίους καιρούς
είχεν η ένδοξη Aλεξάνδρεια νέον πιο περικαλλή,
πιο τέλειο αγόρι από αυτόν — που πήε χαμένος:
δεν έγινε, εννοείται, άγαλμά του ή ζωγραφιά·
στο παληομάγαζο ενός σιδερά ριχμένος,
γρήγορ’ απ’ την επίπονη δουλειά,
κι από λαϊκή κραιπάλη, ταλαιπωρημένη, είχε φθαρεί.
Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Γιάννης Κουβάτσος said
Τι λες, Κώστα; Δεν δίνεις σημασία στους συμβολισμούς; Όχι μόνο παίζει ρόλο αν φοράς ή όχι γραβάτα, αλλά και τι χρώμα γραβάτα φοράς. 😊 Δες εδώ:
https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.sansimera.gr/anekdota/37&ved=2ahUKEwjn4suV6__bAhXGEVAKHSGvAyMQFjADegQIBBAB&usg=AOvVaw1WvoRUy3iiVItqZCGmIZ-1
Γς said
22:
> κι ένα μπλουζάκι από πάνω και το ανάγλυφο της ρόγας της
Πόσο πρωί;
Με κάτι τέτοιες ρόγες ασχολιόμουν κι εγώ εκείνη την ώρα
και δεν ήταν ανάγλυφες. Ανάγλειφες ήταν
Α.Κ. (ο) said
Γυναίκες (Ισ. Βλασσιάδου και Φ. Τριανταφυλλίδου – Αντ. Τουρκογιώργης)
«Θα σου κλέψω το σακάκι, δυο γραβάτες θα φορώ/ κι αν με ξαναπείς αλήτη πάλι εγώ σε συγχωρώ.» Ν. Άσιμος
«Όλοι με βάτες / όλοι με τις ίδιες γραβάτες / όμοιες φάτσες / κάνουνε τις ίδιες γκριμάτσες / όλοι οι σπαστές / προβάλλονται σαν ριζοσπάστες» Terror X Crew
«Το σκυλάκι το κανίς / ποιος το έκλεψε; -Κανείς / το ρολόι, τη γραβάτα / και της Άγκυρας τη γάτα» Γ. Λογοθέτης
«Κάποτε, σ’ ένα μακρινό λιμάνι του Ινδικού, / δίνοντας μια πολύχρωμη, μεταξωτή γραβάτα / σ’ έναν αράπη, μια μικρή αγόρασα μαϊμού / με μάτια γκρίζα, σκοτεινά και πονηρία γεμάτα.» Ν Καββαδίας
«και μένα θα μου κάνουν δώρα γαμάτα, / ένα σέτ γραφείου, μπρελόκ και μια γραβάτα.» Ημισκούμπρια
axillefs said
Στην αργκό της Ρώμης πάντως υπάρχει μια λέξη που συνδέει απευθείας την γραβάτα με το χρέος.
Cravattaro είναι ο τοκογλύφος…
https://it.wiktionary.org/wiki/cravattaro
Γς said
10:
>τη διαχείριση της κυβέρνησης, […] Μας σώζει ακόμα το χιούμορ, μέχρι να μας εγκαταλείψει κι αυτό…
ή αυτή, η κυβέρνηση
Γιάννης Κουβάτσος said
Οι Κροάτες (απογοητευτικοί χτες) θεωρούν εθνικό τους προϊόν τη γραβάτα και το ψάχνουν πολύ το θέμα:
«Σύμφωνα με τους ιδρυτές της «Academia Cravatica», η γραβάτα θεωρείται σημαντική ανακάλυψη, σύμβολο του κομψού και πνευματώδους άνδρα ενώ παρουσιάζεται και ως ισχυρό μέσο, με το οποίο μπορούν να μεταβιβαστούν μηνύματα και αξίες. Επίσης, ο πλούτος των σχεδίων και τα πολλά χρώματα των γραβατών θεωρούνται χαράς της ζωής και του αυθορμητισμού.»
https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://mikropragmata.lifo.gr/zoi/i-istoria-piso-apo-ti-gravata-tin-opoia-forousan-stin-archi-mono-oi-kroates-stratiotes/&ved=2ahUKEwiy6NqN-f_bAhXBKVAKHelBDnM4FBAWMAN6BAgEEAE&usg=AOvVaw3Rn2VN-xI68zRZkuB7BNo8
Avonidas said
Καλημέρα.
Προσωπικά πιστεύω πως όσο κι αν είναι αλήθεια ότι η μνημονιακή θηλιά (και όχι γραβάτα) στέρησε πολλούς βαθμούς ελευθερίας από την αριστερή κυβέρνηση, για τους οικονομικά ασθενέστερους η διαχείριση της κρίσης από την αριστερά αποδείχτηκε σωτήρια και μπόρεσε να δώσει πολλές ανάσες.
Πολύ καλό! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
Δύτης των νιπτήρων said
14 Πολύ πένθος πέφτει στο στράτευμα. Και το μαύρο μαντήλι-ζώνη της στολής εξόδου στο ναυτικό υποτίθεται ότι ήταν μεταφορά από το αγγλικό πένθος για τον Νέλσονα.
sarant said
35 Καλά που το αναφέρεις, παράλειψη του άρθρου που δεν έκανε λόγο για την καβαφική κραβάτα.
39 Α, δεν το ήξερα!
Πάνος με πεζά said
Οι γραβάτες των γαμπριάτικων κοστουμιών πάντως (όταν το κάνεις φουλ εξτρά), είναι γραβατο-παπιγιόν, κοντές ίσα ίσα να βγαίνουν πάνω από το γιλέκο, και δένονται με λαστιχάκι. Το υπόλοιπο του υφάσματος γίνεται μια ζώνη για τη μέση, σαν ταυρομάχος ένα πράμα…
Παλιά υπήρχε το σλόγκαν «Ντυθείτε γαμπρός ή σαν γαμπρός», για το κατάστημα Παρασκευόπουλου στην Ακαδημίας, που δυστυχώς το κατάπιε κι αυτό η κρίση…
Αντιθέτως ο δικός μου wedding vendor Βασιλακάκης, στη Γαλατσίου, υπάρχει ακόμα τα 11 αυτά χρόνια που ακολούθησαν.
Πάνος με πεζά said
@ 43 : Κι ένα μαύρο μαντίλι στο Σώμα Διαβιβάσεων, για τα χαμένα Noratlas στην Κύπρο (νομίζω ότι αποδόθηκε στο Σώμα αυτό ο κακός συντονισμός και οι απώλειες) … Πέταγε κι ένας θείος μου τότε, αλλά αυτόν τον ήθελε ο Θεός να φτάσει μέχρι ΑΓΕΣ…
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
43 Και το μάτι του Νέλσονα
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82
Δύτης των νιπτήρων said
43 Μπα, τέλος πάντων. There is no truth to the myth that the black neckerchief was designed as a sign of mourning for Admiral Nelson’s death.
και https://books.google.gr/books?id=p84uvTqrM_cC&lpg=PA119&ots=yYUghUVwpb&dq=mourning%20for%20Nelson%20navy%20uniform&hl=el&pg=PA119#v=onepage&q=mourning%20for%20Nelson%20navy%20uniform&f=false
Avonidas said
Κατά πολλούς, και χαριτολογώντας βεβαίως, η γραβάτα μεταφράζεται στην καθαρεύουσα ως «πεοδείκτης»…
Τώρα θα λέγεται και χρεοδείκτης 😉
Avonidas said
Εγώ πάντως μπορεί να μην εχω τρίτη γραβάτα
Εγώ δεν έχω ούτε μία.
Εγώ δε θέλω τον αρμόδιο να παίξω
να αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών
είμαι απ’ αυτούς που πάντα μένουνε απ’ έξω
γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιόν.
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα ξενιτεύομαι.
sarant said
43-46 Αν ήταν έτσι, όλοι οι ένστολοι μαυροντυμένοι θα ήταν.
Georgios Bartzoudis said
«κι αν είναι αλήθεια ότι η μνημονιακή θηλιά (και όχι γραβάτα) στέρησε πολλούς βαθμούς ελευθερίας από την αριστερή κυβέρνηση, για τους οικονομικά ασθενέστερους η διαχείριση της κρίσης από την αριστερά αποδείχτηκε σωτήρια και μπόρεσε να δώσει πολλές ανάσες».
# Ακριβώς: Για παράδειγμα, κάποιοι «πλούσιοι» συνταξιούχοι, έπαιρναν Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ) 2.700 ευρώ. Η «αριστερά» (όνομα και μη χωριό), που βρήκε αρξάμενη την κατάργηση του ΕΚΑΣ, το αποτελείωσε και έδωσε «πολλές ανάσες»: Κάπου 250 ευρώ το χρόνο «κοινωνικό μέρισμα». Τι να πω; Άμα λείψει η ντροπή, πολλά πράγματα απλοποιούνται! Άιντε σύντροφοι. Πάμε και για δεύτερη φορά αριστερά. Το ετήσιο αντίδωρο των 250 ευρώ να το κάνουμε 25 ευρώ!!!!
Avonidas said
Για την απόφαση του Γιούρογκρουπ θα μιλήσουν άλλοι ειδικότεροι. Η στήλη όπως ξέρουμε λεξιλογεί και σήμερα θα λεξιλογήσει για τη γραβάτα
Σοφή απόφαση. (η δική σου, όχι του Γιούρογκρουπ)
Εδώ ένα αρκετά καλό άρθρο για το «ιστορικό» Γιούρογκρουπ.
Για όσους βαριούνται να διαβάζουν: τα μνημόνια φεύγουν, τα μέτρα μένουν· δεν θα μας (τους) δίνουν πια λεφτά, θα τα παίρνουμε από τις αγορές με τοκογλυφικά επιτόκια· υπερπλεονάσματα, φορομπηχτική και Κόφτης για όσο θα ζουν οι νεότεροι από μας, ίσως και τα παιδιά μας· καμία ανάγκη αυστηρής επιτήρησης, ο γάιδαρος του Χότζα έμαθε να μην τρώει και να βγάζει το σκασμό.
(Μου θυμίζει το παλιό σοβιετικό ανέκδοτο: στον σοσιαλισμό, λέει, δεν θα υπάρχει πια ανάγκη μυστικής αστυνομίας, οι άνθρωποι θα ‘χουν μάθει να αυτοσυλλαμβάνονται)
Κιγκέρι said
…τα τζιν από τη Γένοβα και η μουσελίνα από τη Μοσούλη…
Και το ταράμπουλο, το κεφαλομάντηλο που φορούν οι Γενίτσαροι της Νάουσας, από το Ταραμπουλούς, που είναι η Τρίπολη της Λιβύης
https://www.google.gr/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Fupload.wikimedia.org%2Fwikipedia%2Fcommons%2Fthumb%2F1%2F1e%2FGenitsaros_Dressing_big.jpg%2F220px-Genitsaros_Dressing_big.jpg&imgrefurl=https%3A%2F%2Fel.wikipedia.org%2Fwiki%2F%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2582&docid=i3l8tukT-Qjm1M&tbnid=IXrncfvyfB5A5M%3A&vet=10ahUKEwiBr6CrgoDcAhWKaFAKHbg6AHQQMwiYASg6MDo..i&w=220&h=293&hl=en-gr&client=safari&bih=675&biw=1024&q=%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%82%20%CE%BD%CE%AC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1%CF%82&ved=0ahUKEwiBr6CrgoDcAhWKaFAKHbg6AHQQMwiYASg6MDo&iact=mrc&uact=8
cronopiusa said
Εδώ ξυρίζουν τον γαμπρό, στας Ισπανίας του κόβουν την γραβάτα, ένα κομματάκι για καθε καλεσμένο… ή την πετάει στους φίλους του, όπως η νύφη τα λουλούδια
nikiplos said
Σκέφτομαι και την εκδοχή το Χαρβάτι να βγαίνει από τη ρίζα χαρμπούτι ή χαρμπάτι που στα αρβανίτικα της Αττικής περιγράφει τον βάρβαρο τον παρακατιανό, εκείνον που δεν έχει υψηλή καταγωγή. Διατηρώ έναν σκεπτικισμό για μια τέτοια εκδοχή… Δεν είμαι ειδικός, αλλά αν κάτι τέτοιο να παραπέμπει σε κατοίκους ταπεινής καταγωγής δεν θα απαιτούσε κάποια τεκμηρίωση? Πάλι βλέπω και με σκεπτικισμό την έλξη από κάποιον Κροάτη, υπάρχει όμως και το (Αμ)μπραχάμι (Αβραάμ) που είναι επίσης γνωστή συνοικία και πήρε το όνομά της από κάποιον Αβραάμ ή το Μπογιάτι, από τους Μπούα ή τα Λιόσια από τον Λιόση…
sarant said
54 E, αυτό δεν το ήξερα!
Avonidas said
http://www.topontiki.gr/sites/default/files/styles/article_main/public/article/2018-06/st1_5.jpg?itok=N5O4-OpI
Avonidas said
Ίσως τώρα εμφανιστεί η εικόνα σωστά…
Κώστας said
12: « […] και τις κρατάγαμε έτσι, δεμένες, μέχρι να απολυθούμε.»
Χαχα, ακριβώς έτσι! Ως δόκιμος σε επιτελικό γραφείο έπρεπε, μάλιστα, να τη φορώ κάθε μέρα. Κάποιο βράδυ, λοιπόν, με καβάλησε ο διάβολος και στην προσπάθειά μου να καταλάβω πώς δένεται, μου λύθηκε! − Πανικός! Τρέχω στον γείτονά μου να με βοηθήσει, όμως έλειπε. Οπότε του αφήνω σημείωμα να με ξυπνήσει οποιαδήποτε στιγμή κι αν γυρίσει. Τελικά −δε θυμάμαι τι έγινε− ήρθε το πρωί, κι εγώ γραβάτα έτοιμη δεν είχα! Έτσι, λοιπόν, εμφανίζομαι στη μεραρχία με φόρμα εκστρατείας! Οπότε με βλέπει ο ταξίαρχος και μου ζητάει τον λόγο. Τι να κάνω, λοιπόν, κι εγώ, του λέω την αλήθεια. Η αντίδρασή του; Με κοίταξε έκπληκτος, σταυροκοπήθηκε κι έφυγε χωρίς να πει τίποτα! 🙂
Avonidas said
#60 🙂 Εγώ το ρημάδι το φάκελο δεν είχα μάθει ποτέ να φτιάχνω σωστά, και επίσης πανικός όταν μου τον χαλάσανε σε μια επιθεώρηση και μου ζήτησαν να τον ξαναφτιάξω επί τόπου…
Γιάννης Κουβάτσος said
«για τους οικονομικά ασθενέστερους η διαχείριση της κρίσης από την αριστερά αποδείχτηκε σωτήρια και μπόρεσε να δώσει πολλές ανάσες.»
Μπα! Δεν νομίζω. Ακόμα και οι σκύλοι ξενιτεύονται, για να βρουν δουλειά:
https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.inewsgr.com/0/proin-adespoto-ston-pyrgo-egine-skylos-therapeias-stin-elvetia-photos.htm&ved=2ahUKEwjmz9OWkIDcAhWBQJoKHfXJD1EQFjAEegQIBBAB&usg=AOvVaw3yUmQtBnZvTTxYcrETTib6
nikiplos said
Ούτε ο Σταύρος φοράει:

sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
ΣΠ said
…που μας θυμίζει και το επώνυμο Χόρβατ, αρκετά κοινό στην Ουγγαρία λίγο πιο πάνω.
Το Horvath είναι το δεύτερο πιο κοινό επώνυμο στην Ουγγαρία, ενώ το Horvat είναι πρώτο στην Κροατία.
nikiplos said
Να προσθέσω ότι το βίδεον που αναρτήθηκε στο @20 δείχνει τον διπλό (και δύσκολο) κόμπο. Χρησιμοποιείται κυρίως για στενές γραβάτες.
Για τις κάπως φαρδύτερες υπάρχει ο απλούστερος, που συνήθως διδάσκεται και στο στράτευμα:
https://coolweb.gr/pos-deno-gravata-kombos/
ενώ υπάρχει και ο τριπλός για τις … παλαμίδες…
Ως υιός εμπορορραπτών, γνωρίζω τουλάχιστον τρεις τρόπους για δέσιμο γραβάτας ανάλογα το μήκος και το πλάτος, ώστε να μην φαίνεται… τσιτωμένη… Στο στρατό όμως καίτοι το γνώριζαν, σκέφτηκαν πως καλύτερα θα ήταν να προσέφερα αυτές τις υπηρεσίες μου … λάντζα στα μαγειρεία…όπερ και έπραξαν τρις μόνο στη βασική εκπαίδευση!!! 🙂
Πάντως από οικογενειακή επαγγελματική διαστροφή, παρατηρώ συχνά πως οι περισσότεροι ένστολοι (καταγόμενοι ως επί το πλείστον από αγροτολαϊκά στρώματα), φορούν στολές υπ’ αριθμ 8 … τελείως τσουβαλάτες με στραβοχυμένες γραβάτες, ενώ ουκ ολίγοι υποθέτω πως κάποτε θα φόρεσαν τα ομονοιακά διαφημιζόμενα άλλοτε στο Alter γραβατοπουκάμισα… που δεν χρειάζονταν και σίδερο…
Τέλος πάντων, καλό είναι να έχει κάποιος ένα προσωπικό στυλ στο ντύσιμο και να επιλέγει αυτό που του πηγαίνει, κι όχι επειδή το επιτάσσει η μόδα.
Babis said
Θυμάμαι τέλη δεκαετίας ’60 αρχές ’70 τον πατέρα μου, που για να πάει και να γυρίσει στην οικοδομή που δούλευε, φορούσε κουστούμι με γιλέκο και γραβάτα.
ΣΠ said
Οι δικηγόροι στα δικαστήρια, όπως λέει και ο Πάγκαλος στο άρθρο του, ήταν υποχρεωμένοι παλιότερα να φοράνε γραβάτα, ίσως και ακόμα να είναι.
Για ποιο άρθρο του Πάγκαλου πρόκειται;
ΚΩΣΤΑΣ said
28 55
Σήμερα τα σχόλια της Κρόνης έγραψαν. Ανεξάρτητα αν την αγαπώ άδολα, πέρα από τα σχόλιά της, σήμερα με εκφράζουν, κιόλας.
Γεια σου Κρόνη, πάντα γερή και δυνατή, να μας χαρίζεις χαρά και γέλιο! 😉 🙂 😛
ΚΩΣΤΑΣ said
> … η διαχείριση της κρίσης από την αριστερά αποδείχτηκε σωτήρια και μπόρεσε να δώσει πολλές ανάσες.
Σήμερα, παρότι είμαι ο συνήθης ύποπτος εδώ μέσα, δεν θα κάνω κριτική στον Νικύρη για τα περί αριστεράς;;; που γράφει.
Από τη στιγμή που το άρθρο προοριζόταν για την εφ. Αυγή, ε, λογικό είναι να γράψει και τα κατά συνθήκην ψεύδη, για να χαρούν λίγο και οι αναγνώστες της. 😉
Avonidas said
#70. για να χαρούν λίγο και οι αναγνώστες της
Αλήθεια, ποιος αγοράζει ακόμα εφημερίδα; Πού ζουν αυτά τα μυθικά όντα; 😛
Μυλοπέτρος said
Στη Χιο έμαθα να δένω τη γρεβαντα, έτσι τη λέγαμε, απο τον τροπο που δεναμε τη μεσιά του σαμαριού. Ο κόμπος που γινεται είναι ακριβως ίδιος και εξίσου κομψός.
sarant said
68 Ωχ, αυτό είναι απομεινάρι από ένα προηγούμενο άρθρο του ιστολογίου -ευτυχώς όμως μόνο εδώ μπήκε και όχι στο άρθρο της εφημερίδας 🙂 Θα το σβήσω,
ΓιώργοςΜ said
71 Ε, δε γίνεται, κάποιος θ’ αγοράζει. Εκτός αν τις φέρνουν τα περίπτερα για ντεκορ. Πιστεύω μάλιστα πως είναι αρκετοί για να κάνουν έναν Σύλλογο Αναγνωστών Χάρτινων Εφημερίδων, δηλαδή περισσότεροι από εικοσιπέντε 🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
(ωχ, με ψάχνουνε. Δε θάναι για καλό. Την κάνω με ελαφρά)
leonicos said
Κρόνη;
Υπερψηφίζω!
spyridos said
Δεν συνδύασα ποτέ την γραβάτα με την αριστεροσύνη.
Με δύο θείους στο ΚΚΕ που είχαν έρωτα με τις γραβάτες δεν μου έβγαινε.
Ο πατέρας μου ήταν ράφτης και μου είχα κάποτε μάθει να δένω γραβάτα.
Αν και εκείνος ξέρει τουλάχιστον 4-5 διαφορετικούς τρόπους.
Ανάλογα με το ντύσιμο και το είδος της γραβάτας.
Και έχω πουλήσει και εκατοντάδες γραβάτες.
Έχω φορέσει και μπόλικες κυρίως σε επαγγελματικά ραντεβού.
Κάθε γραβάτα έχει και το συμβολισμό στο χρώμα στυλ ράψιμο.
Δύο συμβολισμούς δεν ξεχνάω ποτέ.
1 Κόκκινη γραβάτα = γιορτή ή χαρούμενη διάθεση.
Επί πρωθυπουργίας Σημίτη. Μετά από μια καταστροφή ή ατύχημα δεν θυμάμαι πια.
Εμφανίζεται ο πρωθυπουργός στην τηλεόραση και σε ένα είδος διαγγέλματος λέει τα διάφορα τεριμμένα για λύπη συμμετοχή στο πένθος κτλ.
Και φοράει ΚΟΚΚΙΝΗ γραβάτα. Ήμουν στο σπίτι των γονιών μου και θυμάμαι το σοκ του πατέρα μου.
2. Η ριγωτή γραβάτα και η φορά της ρίγας.
Όταν η ρίγα πέφτει από αριστερά προς τα δεξιά η γραβάτα έχει ευρωπαϊκό στυλ.
Το αντίθετο είναι το Αμερικάνικο.
Θυμάμαι τους Αμερικανούς προέδρους να φορούν την Αμερικάνικη όταν ήταν ριγωτή.
Από τον Κλιντον και μετά αυτό άλλαξε. Ο Ομπάμα που αγαπάει ιδιαίτερα τις ριγωτές δεν φόρεσε ποτέ Αμερικάνικου στυλ.
Αλλά κι ο Τραμπ μόνο Ιταλικές φοράει με την Ευρωπαϊκή ρίγα.
Θυμάμαι κάποιες φορές να φοράει ριγωτή Ιταλική γραβάτα και κάποια μέλη της φρουράς του να φορούν τις ποιό μπασκλας Αμερικάνικες.
Γερμανοφιλλανδοαγγλοαμερικανοεβραιοτσολιάς said
Ήξερα ότι το λήμμα γραβάτα προέρχεται από την Κροατία, αλλά αγνοούσα την ιστορία με τους Κροάτες ιππείς.
Και δύο ερωτήσεις:
α΄ οι συγκεκριμένοι μισθοφόροι ήταν πράγματι από την Κροατία ή απλώς ονομάζονταν έτσι;
β΄ φορούσαν γραβάτες για λόγους εντυπώσεων ή για λόγους πρακτικούς (όσοι έχουν φορέσει γραβάτα, ξέρουν πόσο καλά ζεσταίνει);
Παλιά υπήρχε και η ατάκα: «να φοράς γραβάτα, να σε φοβάται ο κόσμος»!
Οι Δικηγόροι πρέπει να είναι «ευπρεπώς» ντυμένοι. Αυτό, εθιμικά, έχει εκληφθεί να φοράνε γραβάτα (άσχετα που μπορεί να πρόκειται για κακόγουστη γραβάτα και «λέτσικο» σακάκι) – γι’ αυτό και πολλοί Δικηγόροι αποκαλούν το ντύσιμο με γραβάτα και σακάκι: «στολή εργασίας»!
Θυμάμαι (είχε γραφεί στις εφημερίδες), το 1983, το πάθημα νέων Δικαστικών λειτουργών που πήγαν να ορκισθούν χωρίς γραβάτα και, οι τότε Δικαστικοί λειτουργοί, δεν τους δέχονταν και οι παριστάμενοι Δικηγόροι τούς δάνειζαν τα σακάκια και τις γραβάτες τους.
Στα αγγλικά, η γραβάτα απαντά και ως tie (σκέτο).
Παλιά η γραβάτα ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα της ανδρικής ενδυμασίας. Και ο Ленин φορούσε, πάντα, γραβάτα.
Στην Ελλάδα, η αρχή των πολιτικών που δεν φορούσαν γραβάτα έγινε το 1974 με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Στη βουλή 1974-1977, ο Παπανδρέου, ο Κουτσοχέρας και ο Αλευράς δεν φορούσαν. Μετά το 1977, όλοι φορούσαν.
Στην Ελλάδα, έχουμε το μικρότερο ποσοστό υπαλλήλων που φοράνε γραβάτα (αν και την τελευταία 25ετία έχει καθιερωθεί σε κάποιες ιδιωτικές τράπεζες).
Τα παλιά αστικά λεωφορεία αφενός ήταν φίσκα και αφετέρου είχαν εισπράκτορα (που συνήθως φώναζε: «πιο μπροστά», «δεν θα πέσετε στη θάλασσα», «εσύ με τις φαβορίτες, προχώρα», «κυρία με το καπέλλο, προχώρα», κλπ. Θυμάμαι, 10ετία του ’70, η IBM έκανε μία έρευνα γιατί το μικρότερο ποσοστό των υπαλλήλων της που δεν φοράνε γραβάτα ήταν Αθηναίοι. Λοιπόν, πολλοί απήντησαν: «Διότι όταν έρχομαι με το λεωφορείο, ο εισπράκτορας μού φωνάζει: «ε, γαμπρέ» και γελάνε όλοι!».
ΚΩΣΤΑΣ said
71 > Αλήθεια, ποιος αγοράζει ακόμα εφημερίδα; Πού ζουν αυτά τα μυθικά όντα; 😛
Έστω και ηλεκτρονικά, κάποιος θα τη διαβάζει.
Αλήθεια, στον δεκάλογο του καλού αριστερού, δεν περιλαμβάνεται και η υποχρέωση τα μέλη να αγοράζουν υποχρεωτικά την κομματική εφημερίδα; Αληθινά δεν ξέρω, γι’ αυτό ρωτάω. 😉
spyridos said
παραπάνω εννοώ την έλλειψη γραβάτας με την αριστεροσύνη
Πάνος με πεζά said
Kαι οι Sharp Ties στη μεγαλύτερη επιτυχία τους.
nikiplos said
77@, ο πρώην πρωθυπουργός φορούσε κοστούμια με χρώμα κομονδινί… !!! Η γραβάτα ήταν το μόνο πρόβλημα? Πάντως το κόκκινο φοριέται στα πολιτικά / στρατιωτικά φόρα για να δείξει και επιθετικότητα, εξουσία, συναγερμό… Ίσως γι’ αυτό τον προέτρεψαν να φορέσει κόκκινη…
Εμένα με άρεζαν και οι γαλάζιες με τα ελεφαντάκια του… ακάλυπτου! 🙂
Πάνος με πεζά said
Πώς το έλεγε ο Χάρρυ Κλυνν για τον Ζισκαρ Ντ’ Εστέν (;), «Άσπρο πουκάμισο, κόκκινη γραβάτα, σα θερμόμετρο ήταν !»
gpoint said
Μου θύμισες που φόραγα μια με τον Μπαγκς Mπάννυ όταν υποδυόμουνα τον Κοπρίτη σε θεατρiκή παράσταση.
gpoint said
Ποδοσφαιρικό σχόλιον :
Στα χνάρρια τοτ Φενέρντο Σάντος βαδίζει ο Ουζουνίδης !!!
Θυμόσαστε που είχε αποκαλέσει τους παίκτες που βρήκε όταν πήγε στον ΠΑΟΚ σαρδέλλες ;
Φρόντισε ο Μελισσανίδης όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα :
http://www.sdna.gr/podosfairo/superleague/article/484754/epaggelmatias-stin-aek-o-sardelis
Μαρία said
Βιλανί με λαβαλιέρα.

NIKOS-NIKOS said
Όμηρος, Ιλιάς, Ο 18-20:
ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε τ᾽ ἐκρέμω ὑψόθεν, ἐκ δὲ ποδοῖιν ἄκμονας ἧκα δύω, περὶ χερσὶ δὲ δεσμὸν ἴηλα χρύσεον ἄρρηκτον; σὺ δ᾽ ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν ἐκρέμω·
Η σκηνή αυτή συμβολίζει όλη την ιερότητά του γάμου. Δεν θα αναφερθώ σε όλο τον αποσυμβολισμό και θα περιοριστώ στα εξής: Η Ήρα έχει ένα σκοινί περασμένο από το λαιμό της που δηλώνει την εξουσία και βία που ασκούσαν οι γίγαντες στις πρώτες γυναίκες.
Η θεά έχει επίσης τα χέρια της δεμένα με σκοινί δηλώνοντας έτσι την υποταγή των γυναικών στους άνδρες συζύγους των ( το μετέπειτα γαμήλιο δακτυλίδι προέρχεται από το συμβολικό σκοινί περασμένο γύρω από τα χέρια της θεάς).
Ο γάμος είναι ένας από τους τρεις πρώτους ανθρώπινους θεσμούς που καθόρισαν την ανθρώπινη ιστορία.
Η γραβάτα, το περιλαίμιο αλλά και όλα τα κοσμήματα γύρω από το λαιμό συμβόλιζαν την πίστη και αφοσίωση γύρω στον θεσμό του γάμου. Ακόμη και σήμερα ο γραβατομένος άνδρας χαρακτηρίζεται ντυμένος «σαν γαμπρός».
Η γραβάτα λοιπόν φανερώνει την αφοσίωση του προσώπου στους θεσμούς-νόμους του κράτους, αργότερα στο στρατό και το επάγγελμα του.
Αλλά και τα σχετικά γράβατος ή κράβατος(κράββατος) ή κραβάτιον αναφέρονται στους άκμονες που κρέμονται ως βάρος από τα πόδια της Ήρας και συμβολίζουν την ευστάθεια και στερεότητά του γάμου δηλώνουν δηλαδή την στερεή σύζευξη(το συζυγικό κρεββάτι).
Γραβάτα και κρεββάτι είχαν άμεση σχέση με την αφοσίωση στον θεσμό του γάμου.
Στο λεξικό σπάνιων λέξεων του Ησύχιου διαβάζουμε: γραβάν= σκάφιον, βόθρον
Γράβα, Κράβα, Κάβα= κοίλωμα, σπήλαιον καράβι= το κοίλον πλοίον
Γραβιά, Γράβα, Χαρβάτι, και Hrvatska(Κροατία) είναι μέρη γεμάτα βραχώδεις ακτές και άντρα (όπως όλη η Αντριατική- Αδριατική).
Ο Όμηρος είναι μονόδρομος στην κατανόηση της γλώσσας και μόνο αυτός!
ΑΡΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ said
Παλια την ελεγαν και γραβαντα.
Γιάννης Κουβάτσος said
Αν θυμάμαι καλά, ο Κύριος Σαρτζετάκης ως Πρόεδρος δεν είχε επιτρέψει την είσοδο του Γλέζου στο προεδρικό μέγαρο (ή είχε αρνηθεί να τον δεχτεί), επειδή δεν φορούσε γραβάτα. Τεράστιος Σαρτζ.
ΣΠ said
ο Ηλίας Ηλιού ή προδικτατορικά ο Γιάννης Πασαλίδης
Και ο Χαρίλαος Φλωράκης.

Νέο Kid said
Ένα πλεονέκτημα της γραβάτας είναι ότι σε ζεσταίνει στο κρύο, και σε κρατάει δροσερό στη ζέστη . Αποδεδειγμένο.
mitsos said
77 Spyridos
πολλές συμπτώσεις
να αναφέρω μόνο πως ο πατέρας μου- ράφτης στο επάγγελμα- φορούσε κάθε μέρα κουστούμι γιλέκο και γραβάτα. Αισθανόταν άσχημα αν αναγκαζόταν στο χώρο εργασίας σε μέρες καλοκαιρινού καύσωνα να βγάλει την γραβάτα.
Με έμαθε να δένω την «καπιστράνα» όπως την έλεγε ( αν και νομίζω πως το εξάρτημα που θα ταίριαζε περισσότερο είναι η λαιμαριά που αντικατέστησε στα άλογα τους αρχαίους επιστήθιους ιμάντες )
Έχω 4 μέσα στην ντουλάπα . Πιστεύω πως δεν ξέχασα να την δένω ( θα κάνω μια δοκιμή ).
Σκεφτόμουν ότι αν υπήρχε κούρεμα χρέους ( όχι κόμωση περμανάντ ) θα έβγαινα με γραβάτα στην πλατεία …αλλά φρούδες ελπίδες
Νομίζω πως τα 35 τελευταία χρόνια εκτός από τον γάμο μου έχω φορέσει και άλλες δυο φορές : στην κηδεία του πατέρα μου και στην κηδεία του αδελφού μου. Αχρείαστες να είναι γιατί η μάνα μου ζει και…
και γάμο κόρης ή έστω ανηψιάς δεν βλέπω ούτε στο δημαρχείο ,αλλά ούτε σύμφωνο συμβίωσης στον ορίζοντα …
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
>>σαν τα τζιν από τη Γένοβα ή τη μουσελίνα από τη Μοσούλη
και το βαρύ μεταξωτό κρεπ ντεσίν από την Κίνα
6. >>μία μαύρη και μία κανονική
και με μια μόνο, σκούρα σκούρα μπλε «καθαρίζεις » (οι δικοί μου κάτι φορές) 🙂
7. «μια γραβάτα σκέτη παλαμήδα»
η φαρδιά, η λεπτή (που προτιμούν οι ευτραφείς-βλ.Μπενι-) μπροστελίνα = η δερμάτινη λουρίδα που κρατάει το σαμάρι στο λαιμό του ζώου.
88. >>γραβάντα
γρεβάντα, εκεί στο νότο
Δένω τη γραβάτα μου στραβά, όπως βάνω το καπέλο μου στραβά= την κάνω με πλάγια αεράτα κι αδιάφορα για τα συμβαίνοντα
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
>>Λαιμοδέτης
και λαιμαργιά και λαιμουδαρά
«Η Γραβάτα» τανία μεσαίου μήκους του ταλαντούχου και πρόωρα χαμένου Αλέξη Μπίστικα
Γιάννης Κουβάτσος said
Τελικά, απ’ ό,τι διαβάζω, της μεταπολίτευσης η χαμένη γενιά δεν τα πάει καλά με τη γραβάτα.Τελευταία φορά που έβαλα γραβάτα ήταν στη βάφτιση της κόρης μου, το 1997, ενώ ο πατέρας μου και στη λαϊκή πάει με γραβάτα. Χάσμα των γενεών. 😊
nausea68 said
ΣÏÎ¹Ï ÎÎµÏ , 2 ÎÎ¿Ï Î» 2018, 09:41 ο ÏÏήÏÏÎ·Ï Îι λÎÎ¾ÎµÎ¹Ï ÎÏÎ¿Ï Î½ Ïη δική ÏÎ¿Ï Ï Î¹ÏÏοÏία
Αγγελος said
A well-tied tie is the first serious step in life. (Oscar Wilde)
Ιστοριοδίφης said
Επειδής έχουν εξαφανιστεί οι γνωστοί βαθυστόχαστοι ποδοσφαιρικοί αναλυτές (θα σκάσουν μύτη σε 2-3 και θα μάς αναλύσουν πώς κοιμήθηκε ο Θεός και πέρασε το Μέχικο), τώρα που ανακρούονται οι εθνικοί ύμνοι στο Βραζιλία – Μεξικό, υπενθυμίζω ότι από τις 8 χθές το βράδυ το Επιτελείο μας έχει δώσει νίκη του Μέχικο σε κανονικό αγώνα και παράταση, η οποία πληρώνει καλά όπως βλέπετε.
Εννοείται ότι αν έρθει Χ ή περάσει η Βραζιλία, θα αποσυρθούμε εσαεί από το Ιστολόγιο. Τόσο σίγουροι είμαστε για την πρόβλεψή μας
dryhammer said
Νά πως θα γίνουν όλοι Βραζιλιάνοι… (ελπίζω το «εσαεί» να αφορά όλες τις μετενσαρκώσεις)
Δημήτρης Β. said
Ως εκπαιδευτικός εδώ και πολλά χρόνια σε σχολεία της επαρχίας χρησιμοποιώ γραβάτα στις εκδηλώσεις για τις εθνικές επετείους. Σπάνια φοράω γραβάτα σε άλλες περιστάσεις. Πριν απο μια δεκαπενταετία περίπου λοιπόν ετοιμαζόμουν για τη δοξολογία και την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Φόρεσα κοστούμι και γραβάτα και το γεγονός έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση στην τετράχρονη τότε μικρή μου κόρη που με ρώτησε: Μπαμπά, ντύθηκες δάσκαλος;
Περιττό να σας πω ότι έκτοτε η ερώτηση επαναλαμβάνεται σε κάθε εθνική εορτή ως οικογενειακό ανέκδοτο!
ΣΠ said
Αυτή την γραβάτα την θυμάστε;

cronopiusa said
ΣΠ said
Χάρρυ Κλυν, ο κοντός με τη γραβάτα.
ΣΠ said
Η Diane Keaton με γραβάτα στην ταινία Annie Hall.

ΣΠ said
18 Οκτωβρίου. Διεθνής ημέρα γραβάτας.
http://internationalnecktieday.com/
Χαρούλα said
Επίσης η γραβάτα είναι υποχρεωτική σε κάποια εστιατόρια διεθνώς. Λειτουργεί …δανειστική γκαρνταρόμπα για σακακια και γραβάτες.
Σε μιά από τις πρώτες επισκέψεις πρωθυπουργού Τσίπρα στην Γερμανία, το εστιατόριο που είχε επιλεχθεί για δείπνο απο την Μέρκελ, αρνήθηκε να δεχτεί «αγραβάτωτο» και …άλλαξαν την επιλογή τους!
Γιάννης Κουβάτσος said
Στην πολιτική, ο κοντός με τη γραβάτα ήταν ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος. Ακουγόταν το τραγούδι στις συνεστιάσεις που παρευρισκόταν. 😊
Ιστοριοδίφης said
(98) Αποτύχαμε. Δίκαια η Βραζιλία 2-0 το κομπλεξικό Μεξικό. Αποχωρούμε από το ιστολόγιο. Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.
Πάνος με πεζά said
@ 98 : «Κάποιοι Οτσόα δεν με πιστεύανε…Κάποιοι Οτσόα δεν με πιστεύανε ! Τώρα θα με πιστέψουν ευτυχώς και οι Οτσόα !»
Αιμ said
Εξαλλοι Σαραντακιστές κατέκλυσαν δρόμους και πλατείες του διαδικτύου πανηγυρίζοντας το αυτογκόλ του Ιστοριοτρίφτη !
Πάνος με πεζά said
Έλα κ.Ιστοριοδίφη, αν πιάσεις το Βέλγιο, να σε κρατήσουμε !
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
ιστοριοπρήχτη
Μαγδαληνή said
98. Άντε στο καλό αιμύλε και σπουδαιόμυθε…. μέχρι νεωτέρας εμφάνισης.
ΣΠ said
sarant said
98-110 Ωχ, λείπω από το ιστολόγιο και μπαίνουν τέτοιες αυτογκολάρες;
ΣΠ said
108
Αν μπορείς, πάρε μαζί σου τον Αρχαιοελληνιστή, την Πέγκυ και την Classicist.
Κ. Καραποτόσογλου said
Μεταφέρω κάποια αποσπάσματα από την σημαντική εργασία του Ιατρού Ε λ ε υ θ. Ε. Ν τ ο ύ ν η, Η γ ρ α β ά τ α.
Μονογραφία (Κείμενα – Εικόνες), Αθήνα 2016, σ. 1–95:
«Τα αρχαιότερα δείγματα κάποιου είδους λαιμοδέτη, τα έχουμε από το μαυσωλείο του αυτοκράτορα Qin Shih Huang Di το 210 π.Χ. της Κίνα, στους φυσικού μεγέθους πήλινους στρατιώτες που είχαν ενταφιασθεί μαζί του. Επειδή ο αυτοκράτορας φοβόταν υπερβολικά το θάνατο, μερίμνησε να τον συνοδεύει ένας ολόκληρος επίλεκτος στρατός της αυτοκρατορικής φρουράς στον άλλο κόσμο «μέχρι το τέλος του χρόνου».
Κάποιοι από τους Ρωμαίους αξιωματικούς αργότερα υπηρέτησαν στα Βαλκάνια, όπου η Fascalia άφησε το στίγμα της. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε μεν, αλλά η Fascalia έμεινε σαν μέρος της Κροατικής κληρονομιάς, οπότε οι στρατιώτες φορούσαν μαντήλι στο λαιμό και οι πολίτες άρχισαν να το φοράνε σαν μέρος της κυριακάτικης ένδυσης. Στη συνέχεια πήρε και συμβολική μορφή στις νέες και τους νέους, σαν σημείο που τραβούσε την προσοχή, παραμένει δε και σήμερα εθνικό σύμβολο της Κροατίας.
Μια χιλιετία μετά τη πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η Κροατία έγινε μέρος της Αυστρουγγαρίας, η οποία στις αρχές του 17ου αιώνα συμμάχησε με τη Γαλλία στον τριακονταετή πόλεμο (1618- 1648). Σύντομα μετά το τέλος του πολέμου (1660), Κροατικά τμήματά ελαφρού πεζικού με τα χαρακτηριστικά διακοσμητικά μαντήλια στο λαιμό τους μέσα από το πουκάμισο έφτασαν στο Παρίσι, όπου ο Λουδοβίκος XIV εντυπωσιάσθηκε από την εικόνα αυτών των Κροατικών μαντηλιών γύρω από το λαιμό τους, τα οποία μοιάζουν περισσότερο με τα σημερινά φουλάρια. Σύντομα δημιουργήθηκε ειδικό εκστρατευτικό σώμα οι «Cravate Royale» που το διατήρησαν οι διάδοχοί του μέχρι τη Γαλλική επανάσταση. Πρακτικά το απαλό υφασμάτινο μεταξωτό μαντήλι των Κροατών αξιωματικών ή το μάλλινο των στρατιωτών που το φορούσαν για προστασία του λαιμού τους (ονομαζόταν στη γλωσσα τους με βάση τα Λατινικά «llomefocalium» που fauces σήμαινε λαιμός), ήταν πολύ πιο άνετο συγκριτικά με το σκληρό και ψηλό κολάρο που φορούσαν τότε οι Γάλλοι, τα δυο άκρα δε του μαντηλιού κατέληγαν δεμένα με διανεμητική κονκάρδα, όπως το μαντήλι των προσκόπων σήμερα.
Προοδευτικά οι συνήθειες άλλαξαν στη Γαλλία και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, οπότε για λόγους συρμού και άνεσης αντικαταστάθηκε το σκληρό και δύσκαμπτο κολάρο, με απαλή λεπτή δαντέλα που επέτρεπε πλήρη ελευθερία των κινήσεων του αυχένα. Τις δαντέλες αρχικά ο βασιλιάς τις εισήγαγε από τη Βενετία και τη Φλάνδρα, στη συνέχεια δε έφερε ειδικές κεντήστρες από τις περιοχές αυτές για να εκπαιδεύσουν νέα κορίτσια στο κέντημα δαντελών. Ο Λουδοβίκος είχε αρχίσει τότε να χάνει τα μαλλιά του και για να καλύψει τη φαλάκρα του, άρχισε να φοράει περούκα. Τότε ο «Sol Roi Soleil» έδωσε τις κατευθύνσεις για τη μόδα που θα ακολουθήσει η αυλή του. Σύντομα η περούκα καθιερώθηκε στα μέλη της βασιλικής αυλής και την ανώτερη κοινωνική τάξη, το «allonge» δε στυλ της περούκας είχε καθιερωθεί στην κρατούσα τάξη ευρύτερα. Ήταν μακριά μαλλιά με μπούκλες που έπεφταν στους ώμους και άνετα υποκαθιστούσε το σκληρό κολάρο που παραδοσιακά φορούσαν οι άνδρες. Δηλαδή, οι μεγάλες περούκες κατέστησαν «όχι απαραίτητο» πλέον το πάντα ανεπιθύμητο, περιοριστικό σκληρό κολάρο, το οποίο ο Λουδοβίκος XIV εγκατέλειψε ουσιαστικά δια παντός για το μαλακό, άνετο, Κροατικό χρωματιστό μαντήλι γύρω απ’ το λαιμό.
Ο Λουδοβίκος XIV θεωρείται ουσιαστικά το «λαμπερό αστέρι που κατηύθυνε το ακόρεστο ταξίδι της γραβάτας προς τη δύση». Αυτός έδωσε την οντότητα και το όνομα, αντικαθιστώντας στη Γαλλική μόδα την παλαιά Ρωμαϊκή λέξη Fascalia για το λαιμοδέτη, με τον όρο «Cravat-Α la Create» που προήλθε από τη Γαλλική λέξη για την Κροατία (Hrvat-Hvratska στην Κροατική γλώσσα). Ο Λουδοβίκος ήταν τόσο ενθουσιασμένος από το Κροατικό μαντήλι, ώστε προσέλαβε ενδυματολογικό σύμβουλο ειδικό επί των γραβατών (γραβατάς- cravatier) ο οποίος έγινε μέλος του προσωπικού που έντυνε το βασιλιά κάθε πρωί. Ο cravatier θα έφερνε κάθε πρωί ένα σύνολο μαντηλιών πάνω σ’ ένα δίσκο από τα οποία θα επέλεγε ο βασιλιάς και το τύλιγε ο ίδιος δυο φορές γύρω από το λαιμό και δενόταν πίσω. Ένα δεύτερο μαντήλι δαντελένιο τυλιγόταν πάνω από το πρώτο το οποίο συμπλήρωνε την περιτύλιξη του αυχένα, γιατί η ανδρική μόδα τότε επέβαλε μέχρι και την κάλυψη του πώγωνα.
Βεβαίως η διάδοση και προβολή του λαιμοδέτη αποδίδεται στο Λουδοβίκο, θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η γραβάτα σαν ενδυματολογικό εξάρτημα με την τότε μορφή της, φοριόταν στο Dubrovnik τουλάχιστον 55 χρόνια πριν από το Παρίσι. Αυτό αποδεικνύεται από το πορτραίτο του ποιητή Ivan Gundulic που φιλοτεχνήθηκε το 1622 (Εικόνα 7 α), και επιπλέον ότι ο Λουδοβίκος γεννήθηκε τη χρονιά που πέθαινε ο Gundulic (1638) (Εικόνα 7 β).
Παρότι ο λαιμοδέτης θεωρείται ο πραγματικός προπομπός της μοντέρνας γραβάτας ως δείγμα της επικρατούσης μόδας, θα πάρει μερικές εκατοντάδες χρόνια για τη γραβάτα να εξελιχθεί στη στενή λωρίδα υφάσματος, όπως την ξέρουμε σήμερα.
Μέχρι πριν την εξορία του νεαρού βασιλιά της Αγγλίας Καρόλου II το 1651 στη Γαλλία, ουδείς γνώριζε στην Αγγλία για το διακοσμητικό αυτό εξάρτημα του αυχένα, «την ένδυση του λαιμού», και τη σύνδεσή του με συμβολισμούς της κρατούσας τάξης. Στη διάρκεια της 9ετούς εξορίας του στη Γαλλία ο Κάρολος αναζητούσε επιμόνως σύμβολα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει, για να υποστηρίξει τη βασιλική του θέση, και άρχισε να φοράει τα φανταχτερά μαντήλια, το οποίο σαν ιδέα είχε απήχηση.
Ο Κάρολος II και η αυλή του, όταν επέστρεψαν στην Αγγλία μετά την 9ετή εξορία στη Γαλλία (1651-1660), μετέφεραν την τελευταία λέξη της μόδας από τη Δυτική Ευρώπη, ιδιαίτερα της Γαλλίας του Λουδοβίκου XIV, ο οποίος εκτός των άλλων καθόριζε και την Ευρωπαϊκή μόδα. Μόλις δηλαδή ο Κάρολος II επέστρεψε στο θρόνο του, καθιέρωσε το μαντήλι στο λαιμό και αντικατέστησε το μονότονο, πουριτανικό ενδυματολογικό στυλ που επικρατούσε στην Αγγλία. Σημειώνεται μάλιστα ότι έφερε μαζί του επιστρέφοντας από τη Γαλλία, 9 κιλά (20 pounds) Βενετικής δαντέλας που κόστιζε υπέρογκο ποσό για την εποχή. Η ανανέωση της μόδας, γνωστή ως «Carolean fashion», ξεχωρίζει εύκολα, με τις υπερβολικές μπούκλες, κορδέλες, κόμπους, φιόγκους, φουλάρια, και φτερά. Οι κορδέλες και τα κορδόνια ιδιαίτερα, εκτός από το λαιμό, εμφανίζονται οπουδήποτε, από τα παπούτσια, τα μανίκια έως και το μπαστούνι της βάδισης (Εικόνα 9).
Η νέα ενδυματολογική μόδα του Καρόλου II μεταδόθηκε με εκπληκτική ταχύτητα και έκανε εντυπωσιακή διαδρομή πέραν του Ατλαντικού, με τη γενίκευση της χρήσης του κάθε λογής διακοσμητικού γύρω από το λαιμό και το στήθος. Ο διάδοχός του James II κατασπατάλησε 16 κιλά (36 pounds) δαντέλας για τα μαντήλια του λαιμού κατά την ενθρόνισή του, ποσό με το οποίο θα μπορούσε να αγοράσει τεράστια έκταση γης.
Σημειωτέον ότι στην Αγγλία, κατά την Σεξπηρική περίοδο (Shakespeare 1564-1616), είχαν φορεθεί τα περίφημα πλισέ λευκά κολάρα από άνδρες και γυναίκες, τα γνωστά “Ruffs”, σε σχήμα κυκλικού δίσκου από κολλαριστό λεπτό ύφασμα. Επειδή ήταν σε πολλά και σκληρά στρώματα, δεν ήταν άνετα στη χρήση τους και προοδευτικά αντικαταστάθηκαν από μαλακές δαντέλες.
Η διαχείριση των ελεύθερων άκρων στο μαντήλι του λαιμού φαίνεται ήταν ένα πρόβλημα στην καθημερινότητα, αλλά και στο πεδίο της μάχης, οπότε επινοήθηκε νέο στυλ το Steinkirk. Είναι το στυλ που στο χαλαρά δεμένο φουλάρι τα κρεμάμενα άκρα του είναι καρφιτσωμένα στο στήθος ή περασμένα σε μια κουμπότρυπα του γιλέκου ή του χιτωνίου ειδικά φτιαγμένη, ή ακόμη οι γυναίκες τα έδεναν στα κορδόνια του κορσέ τους. Έγινε της μόδας περί τα τέλη του 17ου και τις αρχές του 18ου αι. όταν και οι γυναίκες άρχισαν να φοράνε ανοιχτό φουλάρι αλλά σε χαρούμενα χρώματα, σε αντίθεση με των ανδρών που ήταν κατά βάση μονόχρωμο λευκό. Η ονομασία προήλθε από την αιφνιδιαστική επίθεση που δέχθηκαν οι Γάλλοι στρατιώτες από τα Αγγλικά στρατεύματα σε ένα στρατόπεδο στη Steenkerque της Νότιας Ολλανδίας τον Αύγουστο του 1692, οπότε αξιωματικοί και στρατιώτες μη έχοντας χρόνο για σωστή προετοιμασία για τη μάχη, έδεναν βιαστικά τα μαντήλια τους γύρω από το λαιμό και ασφάλιζαν τα άκρα τους περνώντας τα σε μια κουμπότρυπα του χιτώνα τους. Το στυλ αυτό του χαλαρού λαιμοδέτη σύντομα έφτασε στο Παρίσι και στη βασιλική αυλή που το καθιέρωσε, δεν άργησε δε να γίνει δημοφιλές και στην Αγγλία ως Steinkirks, και συνεχίστηκε σε πορτρέτα από τους καλλιτέχνες για πολύ μετά τα πραγματικά γεγονότα μέχρι περίπου το 1720 (Εικόνες 11). Η θηλυκή παραλλαγή που δεν διέφερε πολύ ήταν το Palatine, ένα μαντήλι μεταξένιο ή γούνινο που καθιερώθηκε από τη σύζυγο του Elector Palatine.
Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι ο όρος γραβάτα της εποχής αυτής που αναφερόμαστε, δεν αντιπροσώπευε τη γραβάτα με τη σημερινή της μορφή, όπως είναι εμφανές, αλλά έναν ευμεγέθη λαιμοδέτη, ένα μαντήλι δηλαδή πλούσιο σε μέγεθος σαν κασκόλ (φουλάρι) που προστάτευε και κάλυπτε τελείως το λαιμό.Ο άγνωστος συγγραφέας του Necklothitania προσπαθεί κατ’ αρχήν να συμβιβασθεί με τη δημοκρατικοποίηση του μοντέρνου κοστουμιού, μέσα από τις πολιτικές εξελίξεις στα τέλη του 18ου αιώνα που έφεραν οι κοινωνικές επαναστάσεις {Αμερικανική επανάσταση (1775-1783) και η Γαλλική επανάσταση (1789-1799)}, οι οποίες άλλαξαν ολοκληρωτικά τη μόδα. Η νέα απλότητα της ένδυσης έφερε πιο κοντά τον κόσμο και συγχρόνως η μόδα να εκφράζει την αντίληψη της ισότητας.
Μεγάλος αριθμός εναλλακτικών καθιερωμένων κόμπων, όπως ο Μαθηματικός και ο παρόμοιός του Αμερικάνικος κόμπος ή ο Oriental, απεικονίζονται στο εγχειρίδιο αυτό, οποίοι ουσιαστικά ενσωματώνονται γύρω από τον «αόρατο λαιμό» που καλύπτεται από το πλούσιο υφασμάτινο κολάρο (από πυκνό ύφασμα) για να περιορίζει τις κινήσεις της κεφαλής και του αυχένα προσδίδοντας έναν αέρα υπεροψίας. Το κολλάρισμα επίσης είναι απαραίτητο σχεδόν σε όλα τα είδη λαιμοδετών για να ενισχύεται η δυσκαμψία του, και το λευκό το χρώμα επιλογής, παρότι και άλλα χρώματα έχουν αρχίσει να γίνονται αποδεκτά.
Δέκα χρόνια αργότερα εκδίδεται και άλλο εγχειρίδιο, «The Art of Tying the Cravat» του H. Le Blanc 1828 (Εικόνα 15), στο οποίο προτείνονται 32 νέα στυλ και υπαγορεύονται 16 προσεκτικά μαθήματα επίδεσης κόμπων ως και επισυνάψεις των τελευταίων αλλαγών και εφαρμογών.
Ενδιαμέσως εκδόθηκαν στη Γαλλία από αγνώστους συγγραφείς δυο οδηγοί δεσίματος γραβάτας «L’ Art de mettre sa cravate» 1827 και «Le Code de la Cravate » 1828, δείγμα ότι υπήρχαν κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες και κίνητρα από τις κοινωνικές ανακατατάξεις μετά τη Γαλλική επανάσταση, δεδομένου ότι η χρήση της γραβάτας ήταν ενδεικτικό του κοινωνικό – οικονομικού επιπέδου του χρήστη. Δηλαδή συνέβαλαν στην κοινωνική εικόνα που ήθελε να επιδεικνύει ο χρήστης, ενώ συγχρόνως είχε και ελαφρότερα στοιχεία υποδεικνύοντας ότι όταν κάποιος φοράει γραβάτα, θα πρέπει να προσέχει τη συμπεριφορά του, την προσωπική του υγιεινή, τη σίτισή του κ.ά.
Ο κόμπος του λαιμοδέτη, αργότερα έγινε πιο απαιτητικός και απαραίτητος για τη συγκράτηση, όταν ο ωραίος Brummell καθιέρωσε το μαλακό- αχνό- άφθονο ύφασμα και με συμμετρικές πτυχώσεις, που διατηρούσε τον αυχένα σε έκταση και το κεφάλι σε υπεροπτική θέση, που χαρακτήριζαν το «Δανδισμό» της εποχής γενικότερα.
Τον 20ό αιώνα τα υφάσματα γίνονται ακόμα πιο φιλικά στη χρήση τους για κατασκευή γραβατών, δηλαδή οριστικοποιείται προοδευτικά το σχήμα της και παράλληλα η σταθερότητα του δεσίματος. Στα 1920 ο πρωτοπόρος σχεδιαστής μόδας του Παρισιού Jean Patou επινόησε το σχεδίασμά της νέας γραβάτας. Κατασκεύασε γραβάτες από υφάσματα για γυναικεία φορέματα, συ- μπεριλαμβάνοντας σχέδια επηρεασμένα από τη τελευταία λέξη της μόδας του κυβισμού και της διακοσμητικής τέχνης (Art Deco). Η πατρότητα όμως της επινόησης και κατασκευής της μοντέρνας γραβάτας ανήκει στο ράφτη της Νέας Υόρκης Jesse Langsdorf (Εικόνα 20 α), ο οποίος το 1924 καθιέρωσε με «πατέντα» το οριστικό σχήμα της μοντέρνας και ατσαλάκωτης γραβάτας όλων των εποχών μέχρι και σήμερα. Η εμπειρία του σαν ράφτη τον οδήγησε να ανακαλύψει ότι, αν ένα ύφασμα κοπεί διαγωνί- ως (υπό γωνία 45°) (Εικόνα 20 β), θα διατηρήσει τη φυσική του ελαστικότητα και την επιθυμητή θέση στο δέσιμο. Η πατέντα του αυτή έγινε η βασική αρχή κατασκευής, για τους κατασκευαστές γραβατών παγκοσμίως «και έτσι γεννήθηκε η μοντέρνα γραβάτα».
Ο Langsdorf με την επινόησή του πέρασε το μήνυμα: «Τριάδα Ανθεκτικής Κατασκευής» «Κόψιμο υφάσματος, Φόδρα, Ενδιάμεση ενίσχυση» (Εικόνες 21 α,β). Δηλαδή χρησιμοποίησε τη λοξή διατομή (bias cut) του υφάσματος, που είναι η βασική προϋπόθεση, τη συνεδύασε με στερεής ύφανσης ύφασμα και με τη συρραφή τριών επάλληλων τεμαχίων διαφορετικής υφής υφασμάτων, ραμμένα μεταξύ τους {τον καμβά (το εμφανές), τη φόδρα πίσω και την ενδιάμεση ενίσχυση}. Οι συνδυασμοί αυτοί έδωσαν όγκο στη γραβάτα, έκαναν το δέσιμό της ευκολότερο και σταθερότερο, τη διατήρησαν δε ατσαλάκωτη, οπότε άλλαξε η ιστορία της για πάντα».
Πάνος με πεζά said
Ιστοριοδιφη,παιξτε διπλό το βραδι.Οι Βέλγοι θα θελήσουν να αποφύγουν τη Βραζιλία!
Γιάννης Κουβάτσος said
Δεν φεύγει ο Βάτμαν, είναι βασικός πυλώνας της δεξιάς πτέρυγας του ιστολογίου. Υπερεκτίμησε τις προορατικές δυνάμεις του και πόνταρε εναντίον της Βραζιλίας, ο ασεβής.
NIKOS NIKOS said
87 Συμπλήρωμα
Η γραβάτα έχει άμεση όπως και το κουστούμι ως ένδειξη αφοσίωσης στους θεσμούς. Το custom στα αγγλικά σημαίνει το έθιμο, την παράδοση αλλά και το δασμό, το τελωνείο δηλαδή την δεκάτη του Ηρακλέους. Η λέξη custom είναι σύνθετη από το συν και το σάττω=συσκευάζω, πακετάρω, φορτώνω. Ο κουστουμαρισμένος και γραβατομένος δείχνει την ανάλογη αφοσίωση του στους θρησκευτικούς θεσμούς ( εκκλησιαστικές τελετές, γάμοι βαφτίσια, κηδείες) στους κρατικούς θεσμούς (δικαστήρια, εκπαίδευση, ορκωμοσίες) αλλά και την σοβαρότητα που αντιμετωπίζει το επάγγελμά του. Dress to success λένε οι Αμερικάνοι και το εννοούμε στην καθημερινότητά μας.
Οι αντιεξουσιαστές και οι επαναστάτες δείχνουν την αντίθεσή τους με τους θεσμούς ντυμένοι συνήθως πρόχειρα με σχισμένα κουρέλια ειρωνευόμενοι το αξιοπρεπές ντύσιμο της «πειθαρχημένης αγέλης».
Αλλά και στην τελευταία μας κατοικία(νεκροκρέβατο) οι συγγενείς μας φροντίζουν να είμαστε εμφανίσιμοι με το αγαπημένο μας κοστούμι και γραβάτα.
Και για να τελειώσω με κάτι πιο ευχάριστο το στρατιωτικό φουλάρι των Ρωμαίων στρατηγών και αυτοκρατόρων έχει άμεση σχέση με τη λεοντή του Ηρακλέους, άρα εμμέσως πλην σαφώς και της Ήρας. Η δήθεν επινόηση και καθιέρωση της γραβάτας από τους Κροάτες τον μεσαίωνα είναι φήμη και όχι ιστορική αλήθεια.
ΚΩΣΤΑΣ said
Αυτό το ποδόσφαιρο! Πόσοι καβγάδες και πόσες αποχωρήσεις ως τώρα!!!
Σήμερα μια ακόμη σπουδαία αποχώρηση! Ενός » βασικού πυλώνα της δεξιάς πτέρυγας του ιστολογίου», σύμφωνα με το κατά Ιωάννην…. ευαγγέλιο! 😉
Γύρνα πίσω αρχηγέ! 😉
Y. G. said
Χαιρετε
Εξαιρετικο αρθρο για την γραβατα απο τον αγαπημενο μου David Graeber εδω — https://thebaffler.com/salvos/dickheads
sarant said
117 Eυχαριστούμε πολυ!
gpoint said
# 98, 108 και…προσεχώς
έλα ρε Ιστοριοφίδη, δάκτυλος των εβραίων θα ήταν- δεν γράφω περισσότερα μήπως μου δώσουνε οράνζ κάρτα..,μπορείς τώρα να γίνεις Μεγαλοχουνέρης (διάδοχος του Μεγάλου Χουντίνι) ή και Αφροξυλάνθη- σπεσιαλίστρια των στοιχημάτων- τα χούγια μετά από την ψυχή βγαίνουν
Γς said
107:
>ο κοντός με τη γραβάτα ήταν ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος
Ο αδελφός του νονού [κάποιου εδώ μέσα]
Γιάννης Κουβάτσος said
Μην ανησυχείτε: θα γυρίσει και η γη θα τρέμει. 😨
Το Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη said
Στο σχόλιο 117 ο γιατρός ψιλοκατακρεούργησε την ιστορία στη τέταρτη παράγραφο. Έτσι στα γρήγορα να αναφέρω ότι τον 17ο αιώνα είναι εντελώς αστείο να γίνεται λόγος για Αυστροουγγαρία, επίσης η Γαλλία είχε παραδοσιακή αντιπαλότητα με την (Αγία Ρωμαϊκή) Αυτοκρατορία (του Γερμανικού Έθνους) και πολέμησε εναντίον της στον Τριακονταετή Πόλεμο που τελείωσε το 1648 και όχι το 1660. Το πιο πιθανό είναι ότι εδώ κάτι έχει πάρει το αυτί του «ιστορικού» για κάποιον-κάπου-κάποτε αυστροτουρκικό πόλεμο (του 1663-64 και τη μάχη του Αγίου Γοτθάρδου-, σπάνια περίπτωση που συμπολέμησαν γαλλικά και αυτοκρατορικά στρατεύματα) και τα έχει κάνει λίγο σαλάτα στο κεφάλι του. Η όλη κατάσταση μοιάζει σαν να έρθει ένας ιστορικός και να γράψει εγχειρίδιο γενικής ιατρικής σύμφωνα με ότι θυμάται από τις φορές που έχει βρεθεί σε ιατρείο ή νοσοκομείο για κάποια εξέταση.
Πάνος με πεζά said
@ 126 : Και θα είναι και μέρα μεσημέρι, για να εμπνευστούμε κι από την εικόνα του άρθρου..
sarant said
125 Πολλά θυμάσαι 🙂
cronopiusa said
cortlinux said
Ε εδω εκανε και σχετικη ψιχολογικη αναλυση ο Ραμφος. Ο οποιος ευγενικα ειπε οτι ο Τσιπρας δεν φοραει γραβατα γιατι δεν ειναι πολυ αρρενωπος. Βεβαια ουτε τον Ραμφο τον εχω δει να φοραει αλλα οκ.
spiral architect 🇰🇵 said
@118:
NIKOS NIKOS said
@ 117
Ο Μάρκο Πόλο για τους Κροάτες γεννήθηκε στην νήσο Κούρσουλα (Κέρκυρα) απέναντι από το Ντουμπρόβνικ. Μήπως πρωτοείδε στην Κίνα το μεταξωτό φουλάρι;
Όμως ας μην ξεχνάμε μία πρόσκαιρη παραδοχή των Κινέζων επιστημόνων για το ποιος επηρέασε τον πρωτόγνωρο για τα κινεζικά δεδομένα πήλινο στρατό του αυτοκράτορα Qin Shih Huang Di το 210 π.Χ. (που φυσικά η διάσημη κρατική κινέζικη ελευθεροτυπία φρόντισε να το ανασκευάσει.)
https://asiahousearts.org/terracotta-army-possibly-inspired-cultures-yet-made-chinese-artisans-archaeologist/
Όμως αυτό ήταν ήδη γνωστό. Μπορεί η πυραμίδα του κινέζου αυτοκράτορα να ανακαλύφθηκε το 1974 αλλά:
Από τις αρχές του 20ου αιώνα όταν η Σουηδική αρχαιολογική υπηρεσία είχε ανακαλύψει στην Κύπρο παρόμοιας τεχνοτροπίας αγάλματα που εκτείθενται στην αίθ.10 του Κυπριακού Αρχαιολογικού Μουσείου Λευκωσίας.
Κυπριακό Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκωσία Πηγή: Τμήμα Αρχαιοτήτων Κυπριακής Δημοκρατίας
Στην Αίθουσα ΧΙ, που βρίσκεται στον όροφο και είναι προσιτή από δύο αντικριστές σκάλες, εκτίθενται τα μοναδικά στο είδος τους ευρήματα που προέρχονται από τους βασιλικούς τάφους της Σαλαμίνας και χρονολογούνται στα τέλη του 8ου-αρχές του 7ου αιώνα: ένα ξύλινο κρεβάτι και δύο θρόνοι διακοσμημένοι με παραστάσεις από ελεφαντόδοντο, ασήμι και γυαλί. Ακόμη, ένας χάλκινος λέβητας που στηρίζεται σε σιδερένιο υποστάτη και το στόμιό του είναι διακοσμημένο με προτομές σειρήνων και γρυπών. Εκτίθενται επίσης τα εξαρτήματα από τα άρματα που βρέθηκαν στους δρόμους των βασιλικών τάφων. Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν και τα άλογα που τα έσερναν, τα οποία είχαν θυσιαστεί επί τόπου για να συνοδεύσουν τον αφέντη τους στον Κάτω Κόσμο. Τα έθιμα αυτά παραπέμπουν σε ομηρικά έθιμα ταφής. Στην ίδια αίθουσα εκτίθενται και τα ευρήματα από το κενοτάφιο του τελευταίου βασιλιά της Σαλαμίνα Νικοκρέοντα. Πολύ εκφραστικά είναι τα πήλινα κεφάλια που πιστεύεται ότι είναι προσωπογραφίες του βασιλιά και των μελών της οικογένειάς του.
http://www.cyprushighlights.com/2010/09/07/%CE%BA%CF%85%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BA%CF%89/
Αυτά για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους
Γιάννης Κουβάτσος said
Τρως στη μάπα 240 λεπτά αφόρητης πλήξης και αποζημιώνεσαι με 45 λεπτά τρελής μπαλάρας. Χτες και σήμερα.
Πάνος με πεζά said
Μια χαρά ξεθεωμένοι οι Βέλγοι, θα πέσουν τώρα πάνω σοτ Μπραζίου, και θα τους «φτιάξει τη γραβάτα» !
Αιμ said
Spiridione said
Οιωνός για κούπα
Νέο Kid said
Το Βέλγιο θα αποκλείσει τη Βραζιλία . Γράψτε το να το θυμάστε, γατιά!
sarant said
138 Καθόλου δεν θα παραξενευτώ και θα μου αρέσει.
Άρης Γαβριηλίδης said
Μιλώντας για γραβάτες ιδού και ένα έργο μου από την συλλογή Αρης-τουργήματα, που εκτίθεται στην ιστοσελίδα μου:
https://www.arisgavriilidis.gr/gravatosyntheseis?lightbox=dataItem-iph947m3
ΣΠ said
Έχουμε προημιτελικούς Ουρουγουάη-Γαλλία και Βραζιλία-Βέλγιο, που θα έπρεπε να είναι οι δύο ημιτελικοί.
Triant said
Θα σφαχτούνε μεταξύ τους οι μνηστήρες και θα τους βρουν τα Εγγλεζάκια χτυπημένους, μαριναρισμένους, έτοιμους για τη σχάρα.
Πάνος με πεζά said
Ηρεμήστε… Το Βέλγιο δεν έχει πάρει ακόμα ούτε Euro, χώρια που και οι συμμετοχές του εκεί είναι μια στις τρεις διοργανώσεις -περίπου σαν την Ελλάδα…
Που πα ρε Καραμήτρο; Ακόμα και τη Βραζιλία να περάσουν, το ταβάνι τους θα το έχουν πιάσει…
gpoint said
# 138
Πολλή σιγουριά βλέπω…λέτε ν’ άλλαξε ήδη νικνέιμ ο ιστοριοφίδης για να συνεχίσει ;
Γιάννης Κουβάτσος said
Άλλο Βραζιλία άλλο Βέλγιο. Παικτικά είναι κοντά, αλλά κατά τα άλλα…Θα δούμε, οι προβλέψεις σ’ αυτό το Μουντιάλ πρέπει να αποφεύγονται. Εδώ την πάτησε κοτζάμ Βάτμαν…😎
cronopiusa said
Λ said
Οι Ιρανοί και ισως κι άλλοι μουσουλμανοι δεν φέρουν γραβάτα (και δεν κανουν χειραψια με γυναίκες)
ΣΠ said
147
Όντως
https://en.wikipedia.org/wiki/Necktie#Anti-necktie_sentiment
Νέο Kid said
144. Είσαι γελοίος τα μάλα! Ελπίζω να με άκουσες για τη Γαλλία τουλάχιστον και να ρέφαρες λίγο τον κουβά στον οποίο σ´έριξε αυτός που ήθελε να αποκλείσει την Ουρουγουάη με τάγκα ,άιλάινερ και βαμμένο νύχι… έλεος!
Μιχάλης Νικολάου said
117, … Κροατικά τμήματά ελαφρού πεζικού …
… οι «Cravate Royale» …
Ακολουθούσαν διαταγές
«Άρον των Κραβατών σου
και περιπάτει»
Γς said
150:
Αχ, δεν μπορώ
https://caktos.blogspot.com/2015/06/blog-post_21.html
Μιχάλης Νικολάου said
«Ρίχνω και μια γραβάτα
Εμανουέλε Ρίτσι Πίπο,
Σκέτη παλαμίδα, ρε παιδί μου,
Πού να φτουρίσουνε τώρα οι γάβροι…»
Από τον αλησμόνητο Χάρρυ:
Μιχάλης Νικολάου said
???
Μιχάλης Νικολάου said
Έτσι μήπως;
Γς said
154:
Τώρα ναι. Παίζει
«και σκάει μύτη η κυρία»
Γς said
155:
Η κυρία.
Ελευθερία ή Θάνατος!
Την ξαπόστειλα χτες. Πακέτο και αεροδρόμιο.
Και πήρα τώρα το πρώτο μήνυμα στο ΡΒ
-Καλημέρα
-Ολα καλά; [Εγώ]
-Ναι. Κι εμενα μου λείπεις
Πας μετα για ένα καφεδάκι με 36 ζάχαρες; Ή δεν πας.
Γς said
και θυμήθηκα εκείνον τον καφέ του 1981
https://caktos.blogspot.com/2013/02/1988.html
spiral architect 🇰🇵 said
Τώρα που δεν έχει (εδώ και χρόνια δηλαδή) Ολλανδία, πάμε δυνατά με Βέλγιο.
(πού καταντήσαμε!)
Γς said
158:
Με όλη την Benelux δηλαδή (Belgium Netherlands Luxembourg).
Να υποθέσω ότι την επόμενη φορά θα γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις προτιμήσεις του Νικοκύρη;
sarant said
141 Ακριβώς
142 Κάτσε να περασουν την Κολομβία
147 Δεν το είχα προσέξει, δίκιο έχεις!
159 To συμπαθώ πολυ το Βελγιο αλλά ψήφισα τον καρπουζά στο μουντιαλόφσκι. Παντως χτες δείξανε χαρακτήρα. Αν φάνε τη Βραζιλία μπορεί και να το πάρουν.
Γιάννης Κουβάτσος said
Σοφά έπραξαν οι Βέλγοι που μπόλιασαν (και με το παραπάνω) την ομάδα τους με υγιές μεταναστευτικό αίμα. Όχι μόνο ανέβηκαν επίπεδο μ’ αυτούς τους παικταράδες, αλλά υποθέτω ότι το κλίμα στα αποδυτήρια είναι πολύ καλύτερο από τότε που υπήρχαν μόνο Βαλόνοι και Φλαμανδοί. 😨
Georgios Bartzoudis said
Ένα ανάγνωσμα του Δημοτικού (στην …π.Χ, εποχή!) είχε παρένθετους τους εξής στίχους για τη …γραβάτα:
Λαιμομάντηλα, πετσέτες,
δεν ακούτε τις τρομπέτες;
Ύστερ’ από λ’ιγη ώρα
θάμαστε στην ΠΕΡΑ ΧΩΡΑ!
(στοιχηματίζω οτι ήταν προφητικό και ότι το έλεγε για τον ΣΥΡΙΖΑ!)
spyridos said
161
Μόνο προβληματάκι. Οι μετανάστες στο Βέλγιο κατατάσσονται κι αυτοί σε μιά από τις δύο εθνοτικές ομάδες.
Ανάλογα με τον τόπο κατοικίας ή κατόπιν επιλογής τους στους δήμους των Βρυξελλών.
Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα της αλητείας και της φτωχολογιάς.
Η καταγωγή δεν έχει σημασία. Τα διαμάντια βγαίνουν από τις κατώτερες κοινωνικοοικονομικές ομάδες.
Οι Φλαμανδοί έχουν το 60% του πληθυσμού και το 80% του πλούτου.
Στην Εθνική ποδοσφαίρου δεν είναι πάνω από το 40% (8-9 παίκτες από τους 23).
Πως γίνεται να βγάζουν τόσους παικταράδες οι Μαροκινοί?
Στην Ολλανδία , Βελγιο, Γαλλία ακόμα και στη Νορβηγία παίκτες Μαροκινής καταγωγής στις εθνικές ομάδες.
Πολύ μεγαλύτερη αντιπροσώπευση απότι το ποσοστό τους ατην κοινωνία.
Στο Αμστερνταμ στις φτωχότερες γειτονιές εκεί που μεγάλωσαν παληά Γκούλιτ, Ρόι, Βίντερ, Κρόιφ και πολλοί άλλοι, τώρα το 1/3 του πληθυσμού είναι Μαροκινοί.
ΣΠ said
142
Κάτι τέτοιο έγινε πρόπερσι στο Γιούρο. Από την μια μεριά έγινε χαμός με Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία και από την άλλη η Πορτογαλία, άνετη και ωραία, έφτασε στον τελικό και το πήρε.
sarant said
163 Δηλαδή ο Μαροκινός της Αμβέρσας αισθάνεται πιο συγγενικός με τον Φλαμανδό γείτονά του παρά με τον Μαροκινό του Σαρλερουά;
Γς said
165:
με τον Sinjoren παρά με τον Carolorégien
spyridos said
165
In extremis
Εντάξει καλό είναι να ψάχνουμε τα όρια.
Οχι, αλλά αισθάνεται πιό συγγενικός με τους Φλαμανδούς παρά με τους Βαλόνους γενικά.
Επίσης το παιδί του που μιλάει Φλαμανδικά θα πάει σε ένα παιδικό σταθμο, νηπιαγωγείο …. γυμνάσιο
πολυτελείας σε σχέση με το ξαδερφάκι του στο Σαρλερουά. Το Πανεπιστήμιο (αν πάει) θα έχει τριπλάσιο προυπολογισμό
από ένα οποιοδήποτε Γαλλόφωνο.
Και ο μισθός του θα είναι μεγαλύτερος από του ξαδελφιού στο Σαρλερουά.
Ολα αυτά έχουν τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία.
Οι Μαροκινοί ειδικά που είναι εξυπνότατοι άνθρωποι (οι συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών στην Ευρώπη είναι Βερβεροι και μεγαλώνουν μιλώντας 3-4 γλώσσες στο σπίτι)
άρχισαν να την κοπανάνε από νωρίς για τις φλαμανδικές περιοχές.
Κι ακόμα οι Φλαμανδοί (και οι Μαροκινοί) βλέπουν την Ολλανδία σαν επαγγελματική ενδοχώρα σε περίπτωση ανάγκης.
Μέσα στις Βρυξέλλες (προάστεια) υπάρχουν σχολές Ολλανδικών για ενήλικες που κάνουν προσπάθειες να πάρουν μεταγραφή στους Φλαμανδούς.
Κυρίως για τα παιδιά τους. Για να πάνε σε καλά σχολεία.
Οι περισσότεροι μετανάστες στις Βρυξέλλες είναι εγκλωβισμένοι στη γαλλόφωνη ομάδα.
Με πολύ χειρότερη εκπαίδευση χωρίς προοπτικές.
Γερμανοφιλλανδοαγγλοαμερικανοεβραιοτσολιάς said
98., 99., 108., 109., 110., 111., 112., 113., 115., 116., 118., 119., 121., 124., 126., 128., 132., 138., 144., 145. & 149.:
Τελικά (και) εδώ έχει πλάκα. Θα προσπαθήσω να μπαίνω πιο συχνά.
spiral architect 🇰🇵 said
@163 τέλος: Πως γίνεται να βγάζουν τόσους παικταράδες οι Μαροκινοί?
Στην Ολλανδία , Βελγιο, Γαλλία ακόμα και στη Νορβηγία παίκτες Μαροκινής καταγωγής στις εθνικές ομάδες.
Πολύ μεγαλύτερη αντιπροσώπευση απότι το ποσοστό τους ατην κοινωνία […] .
Απάντησες μόνος σου παρακάτω: Στο Αμστερνταμ στις φτωχότερες γειτονιές εκεί που μεγάλωσαν παληά Γκούλιτ, Ρόι, Βίντερ, Κρόιφ και πολλοί άλλοι, τώρα το 1/3 του πληθυσμού είναι Μαροκινοί.
Το ποδόσφαιρο (και το μπάσκετ) είναι λαϊκό άθλημα. Στην Ευρώπη τώρα πια έχουμε ξενομερίτες μπαλαδόρους, στις ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες οι μαύροι εκτόπισαν τους λευκούς στο μπάσκετ. και οι δυο αναδικκειονται λογω ταλέντου αλλά και λόγω υποδομών.
Λαϊκά παιδιά π.χ. είναι π.χ. οι Σμάιχελ
Μπαμπάς και γιος, ο μπαμπάς της γενιάς του Σαργκάνη και ο γιος που θαυμάσαμε στο Κροατία – Δανία.
Σκύλος said
169 Και οι δύο με μαλλάκι κουρεμένο από τη μηχανή του γκαζόν. ❤
sarant said
169 Γενν. 1963 ο μπαμπάς, 1986 ο γιος. Υπάρχει και εγγονός, ονόματι Μαξ, οχτώ χρονών, αλλά δεν ξέρω αν ασχολείται.
Όμως ο μπαμπάς έχει σκοράρει και 10 γκολ.
167 Μερσί.
spiral architect 🇰🇵 said
@171: Ο μπαμπάς ο Πίτερ αντί να κλαίει στις κερκίδες, έπρεπε να κατέβει στα αποδυτήρια και να πλακώσει στις κλωτσιές για τα πέναλτι που βάρεσαν οι συμπαίχτες του γιου του. 👿
Δύτης των νιπτήρων said
cronopiusa said
Κ. Καραποτόσογλου said
-127 «η Κροατία έγινε μέρος της Αυστρουγγαρίας, και πολέμησε εναντίον της στον Τριακονταετή Πόλεμο που τελείωσε το 1648 και όχι το 1660».
Ευχαριστώ για το σχόλιο, αλλά η παρατήρηση αδικεί το -117, καθώς αναφέρεται:«η Κροατία έγινε μέρος της Αυστρουγγαρίας, η οποία στις αρχές του 17ου αιώνα συμμάχησε με τη Γαλλία στον τριακονταετή πόλεμο (1618 – 1648). Σύντομα μετά το τέλος του πολέμου (1660)».
Γιάννης Ιατρού said
117: Εδώ φαίνεται η «γραβάτα»,

The Croatian traditional military dress included picturesque scarves worn around the neck in a distinctive manner. This handsome «Croatian Style» captivated the Parisians so much,that during the reign of Louis XIV, they too adopted this new fashion item worn «a la Croate.»
Γκαζές μερικής επαναφοράς ~ Τέλος Διακοπών 2019 – ΓΚΑΖΕΣ – τα γυαλένια μας said
[…] Με και χωρίς γραβάτα […]