Σπαράγματα μηδέποτε συμβάντων (συνεργασία από ΣτοΔγιαλοΧτηνος)
Posted by sarant στο 21 Οκτωβρίου, 2018
Το διήγημα που δημοσιεύουμε σήμερα είναι γραμμένο από τον φίλο μας ΣτοΔγιαλοΧτηνος. Αν δεν κάνω λάθος, είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύουμε κάτι δικό του στο ιστολόγιο -πέρα από τα σχόλιά του, εννοείται, πολύτιμα όπως όλων σας.
Είναι διήγημα επιστημονικής φαντασίας, με την ευρεία έννοια του όρου, ή ίσως και με τη στενή αφού το θέμα του είναι τα ταξίδια στον χρόνο, ένα από τα βασικότερα -και ίσως το γοητευτικότερο- θέματα της ΕΦ.
Δεν την έχουμε τιμήσει την επιστημονική φαντασία όσο θα της άξιζε στο ιστολόγιο. Για να πω την αμαρτία μου, έχω σταματήσει προ πολλού να διαβάζω βιβλία του είδους, παρόλο που ως φοιτητής ήμουν φανατικός αναγνώστης, είχα μάλιστα γράψει, σε σχετικά τρυφερή ηλικία, ένα δοκίμιο στο περιοδικό Πολιτιστική με τίτλο «Τι είναι, τελικά, η επιστημονική φαντασία;» (Δεν θα αντέξω να το ξαναδιαβάσω, νομίζω). Σε κάποιο συρτάρι μπορεί να βρίσκονται και κάποιες προσπάθειες διηγημάτων ΕΦ που είχα ξεκινήσει να γράφω.
Όμως, με την ΕΦ μου συνέβη ό,τι και με τα κόμικς. Ενώ στα νιάτα μου παρακολουθουσα φανατικά και τα δύο είδη, κάποτε σταμάτησα να ενημερώνομαι, κι όταν προσπάθησα να ξαναπιάσω το νήμα στάθηκε αδύνατο -τα νεότερα δείγματα, είτε ΕΦ είτε κόμικς, με αφήνουν σχεδόν εντελώς αδιάφορο, ενώ τα παλιά εξακολουθούν να με γοητεύουν. Είναι κι αυτό ένα είδος αρτηριοσκλήρωσης, φοβάμαι.
Όμως παρασύρθηκα με τη φλυαρία μου, που ξεκίνησε από τη διαπίστωση πως η ΕΦ δεν έχει αρκετή παρουσία στο ιστολόγιο. Το σημερινό διηγημα του φιλου μας του ΣτοΔγιαλοΧτηνος ας είναι μια μικρή επανόρθωση.
ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ
…………………………………………………………………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….……………ερί ου ο λόγος λαθρόβιο έντυπο ότι σε ένα πολυκαιρισμένο, σκωληκόβρωτο ισπανικό χειρόγραφο του 16ου αιώνα, που πρόσφατα ανακαλύφθηκε καταχωνιασμένο σε κάποιο κονισαλέο ράφι μιας δημοτικής βιβλιοθήκης κάπου στην Ανδαλουσία, εντοπίστηκε μια παράγραφος που αν σήμερα έκανε τους ορθολογιστές επιστήμονες να ανατριχιάσουν, την εποχή που γράφτηκε σίγουρα θα προκάλεσε την μήνι τ[…]ράς Εξέτασης κατά του συγγραφέα, αν υποθέσουμε ότι αυτός είχε το θράσος να δημοσιεύσει το πόνημά του.
Σύμφωνα με το κείμενο, μια βροχερή Τετάρτη του Απριλίου του σωτηρίου έτους 1561, ο Φρανθίσκο Μοντόγια από το Κάδιξ, διαβόητος στην πόλη του φιλάργυρος τοκογλύφος και Μυστικός Ταξιδιώτης στον Χρόνο, παραφρόνησε στα υπόγεια του κάστρου ενός Σταυροφόρου ηγεμόνα των Αγίων Τόπων – κάπου τετρακόσια χρόνια πριν γεννηθεί- πάνω σε μια κασέλα ξέχειλη χρυσά υπέρπυρα, τη στιγμή ακριβώς που νόμιζε πως είχε αγκαλιάσει την ευτυχία του.
Από την ενδελεχή μελέτη του κακοπαθ[…]ρογράφου προέκυψε ότι πιθανότατα ο άπληστος -όσο και απερίσκεπτος- Ίβηρ «υπέπεσε στο θλιβερό ατόπημα» να Ταξιδέψει για Δεύτερη Φορά στον Ίδιο Χώρο και Χρόνο, με προφανή συνέπεια να συναντηθεί με τον εαυτό του. Δυστυχώς, λόγω της κατάστασης του ευρήματος, δεν κατέστη δυνατή η άντληση περαιτ[…]τομερειών που θα φώτιζαν τις επιμέρους πλευρές της παράδοξης αυτής υπόθεσης. Μέχρι λοιπόν να προκύψει κάποιο νέο στοιχείο ας μας επιτραπεί να τοποθετήσουμε και αυτή την αφήγηση στη σφαίρα της μυθοπλασίας. Άλλωστε, το εξωφρενικό του όλου πράγματος μας οδηγεί στο μάλλον ασφαλές συμπέρασμα ότι πρόκειται για αποκυήματα της νοσηρής φαντασίας του συγγραφέα, το όνομα του οποίου παραμένει άγνωστο. Όπως άγνωστο παραμένει και το τέλος του, αν και η πιθανότ[…]κδοχή είναι ο επί της πυράς θάνατος, συνήθης εκείνα τα άγρια χρόνια τρόπος εξολόθρευσης αιρετικών και μάγ..…………………………………………………………………………………………………………………….……………………… ……………………..…………………………………………………………………………………ποψή του θα ήταν παρακινδυνευμένο να δώσουμε βάση σε ένα σχετικά πρόσφ[…]μοσίευμα κάποιου ανυπόληπτου εντύπου της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ. Τόσο το επίπεδο της συγκεκριμένης δημοσιογραφίας, όσο και το γεγονός ότι οι – υποτιθέμενοι – αυτόπτες μάρτυρες τελούσαν υπό την επήρεια ισχ[…]ωτικών ουσιών, μας καθιστούν επιφυλακτικούς και καταφέρουν καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία του ρεπορτάζ.
Εν πάση περιπτώσει, αν πιστέψουμε το εν λόγω σκανδαλοθηρικό φύλλο, ο φέρελπις νεαρός καλιφορνέζος Ρίτσαρντ Μέϊσον, ταχύτατα ανερχόμ[…]λεχος πολυεθνικής στην δεκαετία του 1980 και Μυστικός Ταξιδιώτης στον Χρόνο με ψυχοπαθολογική εμμονή στην κατάρτιση του γενεαλογικού του δένδρου, πήδηξε ουρλιάζοντας στο κενό από το ρετιρέ ένα καλοκαιριάτικο βραδάκι, κατά την διάρκεια ενός πάρτυ στα γραφεία της Εταιρείας.
Οι αστυνομικοί που έσπευσαν στον τόπο του τραγ[…]μβάντος λίγο έλειψε να τον ακολουθήσουν στη μοιραία τροχιά του ακούγοντας τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων. Οι τελευταίοι, εμφανώς σε κατάσταση ισχυρότατου σοκ και στα πρόθυρα ομαδικής νευρικής κατάρρευσης, βεβαίωσαν τους εμβρόντητους εκπροσώπους του Νόμου ότι, στο φόρτε της διασκέδασης, εμφανίστηκε ξαφνικά «…..από το πουθενά» στο άνοιγμα της δίφυλλης γυάλινης πόρτας ένας δύσμορφος «…..Νεάντερταλ ή…… …..κάτι τέτοιο», ντυμένος με προβιές και κρατώντας φονικό ρόπαλο. Διέσχισε με ξυπόλητα, βαριά βήματα το δάπεδο με τα απαστράπτοντα πλακάκια, αδιαφορώντας για τον πλούσιο μπουφέ, τις εκθαμβ[…]ναίκες και την εκκωφαντική μουσική, η οποία ωστόσο βουβάθ[…]δόν αμέσως. Άναυδοι, οι κομψοί συνδαιτυμόνες τον παρακολούθησαν με μάτια γυάλινα από την κοκ[…]τευθύνεται αποφασιστικά προς τον νεαρό μάνατζερ που κατέρρεε πανικόβλητος. Αυτά που κατά τους ισχυρισμούς τους διαδραματίστηκαν στη συνέχεια, καλούμαστε να τα ανασυνθέσουμε μέσα από αυτό που ο επικεφ[…]τυνομικού κλιμακίου περιέγραψε ως «ένα γκροτέσκο κουβάρι από παρανοϊκές και αλλοπρόσαλλες ασυναρτησίες. Βρήκαμε ντόπα αρκετή για να φτιαχτεί ολόκληρο τάγμα»:
«…………….νόητο……..απίστευτο…………………σπηλαιάνθρ…………………..…….…..λησε αγγλικά, αρχιφύλακα, καταλαβαίνετε;..…ούστηκε σαν… σπασμένες πέτρες που κατρακυλ….σαν…σκουριασμένα γρανάζια….σαν μπουκωμ……ννήτρια ντίζελ αλλά….ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ……ΗΤΑΝ ΑΓΓΛ……..… ………………..…………
…………….μίσαμε πως……..…..φάρσα…………………………………………….
………..ντρας μ..………ρδιά τ……..……….θενοφόρο….ΣΑΣ ΠΑΡΑΚ……..……
……………………………………..βρομούσε…απαίσ………………………………
………………………………ριακεχαριτωμενηοκυριοςμετασουχαιρεμαριακεχαριτωμενη
οκυριοςμετασουχαιρεμαριακεχαριτωμενηοκυριοςμετασουχαιρεμαριακεχ……………
…….αγγλικά………………μόλις που καταλάβ…………………………………….
.. .……………..ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ……………………………………….
…………..θηκε μεμιάς………όπως είχε έρθ…………..μόλις ο Ρίτσ…………………
……είνη η γκριμάτσα……Θεέ μου………ή-ήταν σαν να χαμογελ..….», είπαν, όταν
σταμάτησε μπροστά του, ακούμπησε τη δασύτριχη, μυώδη χερούκλα του στον ώμο του άλλου και η βραχνή, τραχιά του φωνή γέμισε την για λίγα ακό[…]τερόλεπτα σιωπηλή σάλα με τις μετά βί[…]νωρίσιμες λέξεις:
«Ξάδερφε. Γιέ. Εγγόνι. Αίμα μου».
…………………………………………………………………………………………………………………….…………………………………………………………………………………………………….λαιπωρημένο απομεινάρι των μαύρων καιρών που σφράγισε η αποτρόπαια μορφή του Τομάς ντε Τορκεμάδα έφτασε στο τέλος της διαδρομής του ελάχιστες εβδομάδες μετά την ανάκλησή του από τη Λήθη.
Υπεύθυνος θεωρήθηκε ένας αγαθών προθέσεων αλλά -για να εκφραστούμε επιεικώς- όχι ιδιαιτέρως εύστροφος εποχιακός δημοτ[…]λληλος της επιστασίας ευπρεπισμού κτιρίων, ο οποίος – Κύριος οίδε κάτω από ποιες αδιευκρίνιστες συνθήκες, πιθανώς εκμεταλλευόμενος μια σύντομη απουσία του εντεταλμένου μελετητή – επιχείρησε κρυφά να καθαρ[…]ρόγραφο «…για να χαρεί ο κύριος Προϊστάμενος». Το μέσο το οποίο μετήλθε μάλλον δεν θα το ενέκρινε κανείς σώφρων και νηφάλιος ειδικός. Το ισχυρό καθαριστικό δαπέδου με το οποίο ο αδαής νεαρός περιέχυσε το χειρόγραφο κατέφαγε και εξαφάνισε σε χρόνο μηδέν κάθε ίχνος γραφής από την κουρελιασμ[…]χλιασμένη του επιφάνεια, μετατρέποντας τα λείψανα του αμφιλεγόμενου κειμένου σε μια μαυριδερή μουντζούρα. Το γεγονός ότι ο ανόητος νεαρός απολύθ[…]πτικές διαδικασίες, ενώ η ταπεινή βιβλιοθήκη απώλεσε δια παντός το μοναδικό σχετικά αξιόλογο απόκτημά της κρίνεται απολύτως ασήμ…..… ………….……………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………..……………………………..…………..νώμη του θ[…]ταιοπονούσ[…] αν ανατρέχαμε στα σωζόμ[…]ρχεία της Ιεράς Εξέ[…] για να διαπιστώσουμε ποιοι συγκεκριμ[…]θρωποι και με ποιες ακριβώς κατηγορίες οδηγήθηκαν στην πυρά στο διάστημα μεταξύ 1561 και 1600. Το τεράστ[…]λήθος των θυμ[…] των ρασοφόρων εγκλημ[…]άστημα σαράντα ετών θα μας βύθιζε σε έναν ωκεανό στοιχείων, από τον οποίο θα ήταν μάλλον απίθ[…] να ανασύρουμε κάτι απτό και ταυτοποιήσιμο· ένα όνομα…….μια ομολογία…………τα πρακτικά μιας ανάκρ…………………………… ………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………λώνει πεπεισμένος ότι άκαρπη θα απέβαινε μια – ούτως ή άλλως άνευ ουσίας – έρευνα στους – ούτως ή άλλως μη προσβάσιμους – αχανείς […]κτρονικούς φακέλους της Πολιτειακ[…]νομίας της Καλιφ[…] τους αναφερόμενους σε […]τασχέσεις σκληρών ναρκ[…]σιών και στις σχετ[…]λλήψεις για κατοχή και χρήση τους στη διάρκεια της […]καετί[…] του ογδ…… ………………………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………………………………………….ρτί της […]λιφορνέζ[…]τρινοφυλλάδ[…] – της οποίας η έκδ[…] ανεστάλη για άσχετους λόγους επ’ αόριστον, λίγ[…]ήνες μετά το απίστευτο δημοσίευμα – μετά την εφήμ[…]ρουσία του στα σημεία πώλ[…] Τύπου και στα καθιστικά των λαϊκών νοικοκυριών πήρε τον δρόμο τ[…]λτοποίησ[…] και ανακύκλ[…], χρησίμευσε ως υλικό συσκευα[…] ή τύλιξε ισχνά σώμ[…]λκοολικ[…] αστέγων τον επόμ[…]ειμών[…], εξέλιξη στερούμενη οιασδήπ[…] βαρύνουσας σημασ……..……………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………………………….…τε τα ανώνυμα ισπαν[…]ποκαΐδ[…], τα σκορπισμένα στ[…]σσερις ανέμ[…] πριν από τόσους αιώνες, ούτε η από χρόνια χορταριασμ[…]φόπλακα του πολυαγαπ[…] υιού και αδελφ[…]τσαρντ Τόμας Μέϊσον 196[…]-198[…] σημαίν[…]ποτα πιά……………………………………………………. …….……………………………………………………………………..……………..
………………………………………………………………………………………………..νήμπορα τα χέρ[…]οτέ δεν θα ψηλαφ[…] Αυτό που Είν………………………..
…………….ουβά τα χείλη· ξέπνοες οι λέξ[…]ροστά στο Άρρ.………………………..
……..φλά τα μάτ[…] του κάκου μετρ[…]ύκλους της Σελή………………….…………
…………………………………………………………………………………………..
………………………..ις χούφτες μας μόν[…] στάχτ[…]αι σκόν…………………….
………………………………………………………………………………..……………………………………………………………………………………………………
———————–//———————-
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
ΓιώργοςΜ said
Τι, πρώτος σήμερα;
Καλημέρα!
leonicos said
καλημέρα
leonicos said
Πολύ πρωτοτυπο θέμα. Ίσως στην ΕΦ αυτό είναι το ζητούμενο. Λογοτεχνικά βέβαια δεν μορούμε να το κρίνουμε, τουλάχιστον εγώ.
Και για να κάνω μια αναδρομή,
Ουκ εά με καθεύδειν το της Σαπφούς τρόπαιον.
Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω και κάθε φορά εντυπωσιάζομαι.
ΓιώργοςΜ said
Πώς θα το λέγαμε άραγε το σημερινό; Μετα-διήγημα; Είναι έξω από τη φόρμα του τυπικού διηγήματος, δεν έχει περιγραφή από το συγγραφέα, αφήνει τον αναγνώστη να βγάλει όποιο νόημα θέλει… Προσφέρεται η ΕΦ για τέτοια πειράματα.
Μεγάλος θιασώτης κι εγώ του είδους στα νιάτα μου, δεν μου προέκυψαν πολλά για να διαβάσω έκτοτε. Ίσως επειδή η ΕΦ έχει πλέον καταντήσει να παράγει σενάρια ταινιών ή βιντεοπαιχνιδιών με εκκρήξεις σε διαστημόπλοια, μάγισσες, δράκους, φίδια και άλλα τέτοια εμπριμέ.
Δύτης των νιπτήρων said
Πολ[…] και απ’ όσο ξέ[…] …………. […]γημα του φί[…] […]ράβ[…]
Νέο Kid said
Νικουκηρ! Πιασκα σντ παγίδα! Free Willy!
dryhammer said
6. Free Γανιές
Μπετατζής said
Πάρα πάρα πάρα πολύ σούπερ απίθανα καλό !!!!!
Να πούμε εδώ ότι τέτιοι γλωσσικοί πειραματισμοί υπάρχουν στην Ε.Φ. Πρόχειρα, μου έρχονται στο νου πειραματισμοί του αμερικανού Άλφρεντ Μπέστερ (ο άνθρωπος πι, Το πεπρωμένο μου είναι τ΄ άστρα (tiger – tiger), Γκόλεμ 100, και άλλα).
Μανούσος said
Καλημέρα
Πολύ ενδιαφέρον, ειδικά ως προς την φόρμα του.
Πάντως το «κατεστραμμένο χειρόγραφο» μπορεί να διαβαστεί μια χαρά με υπεριώδη ακτινοβολία και με τις σύγχρονες τεχνικές που έχουν αισθητά βελτιώσει το αποτέλεσμα της απεικόνισης (χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές για την ανάγνωση των παλιμψήστων, δηλ. χειρογράφων με ξυσμένη και ξαναγραμμένη επιφάνεια).
Η σημερινή ΕΦ έχει να επιδείξει και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση (Fringe) εξαιρετικά δείγματα με σοβαρό προβληματισμό στην φυσική και στην φιλοσοφία όπως βεβαίως και μπόλικα σκουπίδια.
cronopiusa said
Ευχαριστούμε ΣτοΔγιαλοΧτηνος και Νικοκύρη!
Πρώτοι συνειρμοί:
ένας άλλος Φρανθίσκο Φερνάντεθ ντε Μοντόγια Μαραντόνα από το Πέδρο ντε Αράντες στην Γαλικία της Ισπανίας.
Κάδιξ σωτήριο έτος 2012.
Καλημερούδια…
Λεύκιππος said
Πρωτότυπο. Αλλωστε οτιδήποτε γράφεται για ΕΦ δεν θα μπορούσε παρά να είναι πρωτότυπο, με την ακραία έννοια της λέξης……και ωραίο.
gpointofview said
Καλημέρα
Μάλλον κρεμάλα μου θυμίζουν αυτές οι κομένες λέξεις και φράσεις, είμαι και ψιλοζαλισμένος από το κρυολόγημα-ρεκόρ που με συντροφεύει εδώ κι ένα μήνα (!), δεν έβγαλα νόημα και φυσικά δεν κρίνω ό,τι δεν καταλαβαίνω. Στα κομμάτια που έβγαλαε νόημα πάλι σκάλωσα στην φράση «Διέσχισε με ξυπόλητα, βαριά βήματα το δάπεδο», μου θύμισε λίγο Αγγελόπουλο αλλά μπερδεύτηκα αν ήτανε ο Θόδωρας ή ο Μανώλης, παράλληλοι συνειρμοί !!
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα,
…Δεν την έχουμε τιμήσει την επιστημονική φαντασία όσο θα της άξιζε στο ιστολόγιο…
Τι λες τώρα Νίκο, ξεχνάς κάτι σχόλια για τη σημασία των γραμμάτων/γλωσσολογικά κλπ.; 🙂
Το ΣτοΔγιαλοΧτηνος τέτοια γράφει και παραμελεί (επιεικώς) να ρίξει μιά ματιά στο μέηλ του 🙂 🙂
Αναμένω την αντίδραση του Tomás de Torquemada
gpointofview said
# 7
σίκαλης και χωρίς χημικά πρόσθετα…σλουρπ !!
cronopiusa said
Νέο Kid said
Ενδιαφέρον ! Η επιλογή του έτους 1561 είναι ενδιαφέρουσα. Αν έγινε δε εκουσίως, διπλός κύδος στο Χτήνος, καθότι το 1561 έγινε η πρώτη καταγεγγραμενη μαζικη θέαση ΑΤΙΑ μετά εναερίου μάχης μάλιστα!! , στη Νυρεμβεργη:
https://opac.nebis.ch/F/R8CPEGH6RVRUAL5YLHR1T34Y876FBPN7DMVYB73NAT1XIR2LK8-07166?func=find-b&=&=&=&=&find%5Fcode=SYS&request=005289279&local%5Fbase=NEBIS&con%5Flng=GER&pds_handle=GUEST
Επίσης , το 1561 γεννήθηκε ένα από τα φωτεινότερα και σκοτεινότερα μυαλά , ο Φράνσις Γουίθ Μπέηκον aka William Shakespeare
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
Όπως είναι φθαρμένο το κείμενο, μπορούμε να το συμπληρώνουμε κατά βούλησιν
5 🙂
9 Θυμάμαι τον εξής διάλογο
— Υπάρχει πολύ καλή ΕΦ αλλά το 90% της ΕΦ είναι σκουπίδια
— Το 90% του οτιδήποτε είναι σκουπίδια.
16 Θα μας πει ο συγγραφεας αν το διάλεξε τυχαία.
Μπετατζής said
17. Θυμάμαι τον εξής διάλογο
— Υπάρχει πολύ καλή ΕΦ αλλά το 90% της ΕΦ είναι σκουπίδια
— Το 90% του οτιδήποτε είναι σκουπίδια.
Θήοντορ Στέρτζον
sarant said
18 A γεια σου, αυτός ήταν
Θα λείψω για μερικές ώρες.
cronopiusa said
Σ’ ένα από τα
του Ρίτσαρντ Μέισον
μελετώ το κακοπαθημένο[χει]ρόγραφο
υποθέτω πως τα Σπαράγματα μηδέποτε συμβάντων</b πολλές και πολλούς θα εμπνεύσουν
καταπληκτικό ΣτοΔγιαλοΧτηνος</b
ευχαριστούμε
Γιάννης Κουβάτσος said
Από επιστημονική φαντασία έχω μείνει στον 19ο αιώνα : Μαίρη Σέλεϊ και Φρανκενστάιν, Ουέλς, Πόε, Βερν…Η σύγχρονη ποτέ δεν με τράβηξε, ούτε στη λογοτεχνία ούτε στον κινηματογράφο. Ό,τι είδα και ό,τι διάβασα ήταν από περιέργεια. Λίγο Φίλιπ Ντικ, λίγο Μπράνμπερι, το Σολάρις βέβαια…Το διήγημα του φίλου μας ενδιαφέρον και το φθαρμένο χειρόγραφο μού θύμισε Καβάφη και τη φθαρμένη ταφόπλακα του Λεύκιου:
Εν τω Mηνί Aθύρ
Με δυσκολία διαβάζω στην πέτρα την αρχαία.
«Κύ[ρι]ε Ιησού Χριστέ». Ένα «Ψυ[χ]ήν» διακρίνω.
«Εν τω μη[νί] Aθύρ» «Ο Λεύκιο[ς] ε[κοιμ]ήθη».
Στη μνεία της ηλικίας «Εβί[ωσ]εν ετών»,
το Κάππα Ζήτα δείχνει που νέος εκοιμήθη.
Μες στα φθαρμένα βλέπω «Aυτό[ν]… Aλεξανδρέα».
Μετά έχει τρεις γραμμές πολύ ακρωτηριασμένες·
μα κάτι λέξεις βγάζω — σαν «δ[ά]κρυα ημών», «οδύνην»,
κατόπιν πάλι «δάκρυα», και «[ημ]ίν τοις [φ]ίλοις πένθος».
Με φαίνεται που ο Λεύκιος μεγάλως θ’ αγαπήθη.
Εν τω μηνί Aθύρ ο Λεύκιος εκοιμήθη.
Γιάννης Κουβάτσος said
21: Μπράντμπερι, διορθώνω.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Υπάρχουν πολλοί ωραίοι τύποι εδώ μέσα, μερικοί είναι απίθανοι αλλά κάποιοι είναι φανταστικοί, στους τελευταίους μετά το σημερινό ανάγνωσμα, συγκαταλέγω και τον ΣτοΔγιαλοΧτηνος.
Από καιρό σ’ έχω κόψει πως δεν είσαι στα συγκαλά σου,☺ μ’ αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι, βρίσκω απάγκιο.☺
Εύγε για το διήγημα, ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ.
Δύτης των νιπτήρων said
Προσκλητήριο φίλων ΕΦ με έμφαση στην Ούρσουλα ΛεΓκεν, εν μέσω μιας άλλης ενδιαφέρουσας συζήτησης περί γλωσσολογίας, εδώ: https://sarantakos.wordpress.com/2017/09/28/linguistics/
ΣΠ said
Καλημέρα.
Πρωτότυπο. Σαν γρίφος. Σε προβληματίζει. Σε κάνει να σκεφτείς. Που (θα έπρεπε να) είναι ο στόχος της ΕΦ.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ όλους, και ιδιαίτερα τον Νικοκύρη για τη φιλοξενία!
13 Ποιό μέιλ κψυχε? Το τζιμέιλ ή το άλλο? Δεν είδα τπτ.
16/17 Όχι, το 1561, ‘οπως και το ισπανικό όνομα είναι τυχαία. Το Ρ. Μέισον είναι αναφορά σε ένα κόμικ που διάβαζα πιτσιρικάς στα ’70ζ σε ένα αγορίστικο περιοδικό, μια ιστορία μ’ έναν τύπο ονόματι Ρικ Μέισον που κυνηγούσε έναν καρχαρία.
Ως μικρό πρωτόλειο το είχα γράψει κάπου το 1990-92, μετά μπήκε στο συρτάρι μεχρι το 2009 που μεγάλωσε σημαντικά σε έκταση και πήρε την τελική του μορφή, ξαναμπήκε κατάψυξη και βγήκε πέρσυ για τα χτενίσματα.
leonicos said
Ο Δύτης των Νιπτήρων με πήγε σ’ έν άρθρο του περσινού Οκτωβρη
Γιατί τραβάει τόσο πολύ τα ψώνια η «γλωσσολογία»;
Εκεί διάβασα για τον Μαρρ. Πρέπει να πούε ότι ο Μαρρ ακούγεται ακόμα στη γεωργιανή γλωσσολογία, οχι ωας αποδεικτικό στοιχείο αλλά εν πάση περιτώσει ‘μια γνώμη’
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Καλημέρα κι ἀπὸ μένα.
Πολὺ χάρηκα μὲ τὸ σημερινὸ διήγημα τοῦ φίλου ΣτοΔγιαλοΧτήνους. Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ σχόλιά του, ἐδῶ καὶ στὸ σλάνγρ, ἔχω διαβάσει κι ἄλλο δεῖγμα γραφῆς του καὶ μοῦ ἄρεσε.
Τὸ σημερινὸ ἦταν ἰδιαίτερο καὶ στὸ περιεχόμενο, ἀλλὰ περισσότερο στὸν τρόπο γραφῆς. Δὲν εἶμαι φαν(ατικὸς) τῆς ΕΦ, κυρίως ἐξ αἰτίας τῶν ἀποκρουστικῶν τερατόμορφων πλασμάτων ποὺ κατακλύζουν τὶς ὀθόνες καί, τὸ χειρότερο, τὶς παιδικὲς ψυχές.
Ὅμως, τὸ σημερινὸ μοῦ ἄρεσε.
Πρῶτα γιατὶ δέν εἶχε δράκους. Εἶχε ὅμως Ἱστορία, καὶ κυρίως μπόλικους ἀνοιχτοὺς χώρους γιὰ νὰ βάλουν τὴν φαντασία νὰ δουλέψει.
Μόνο ποὺ ἦταν λίγο. Θέλουμε κι ἄλλο.
Νὰ εὐχαριστήσουμε καὶ τὸν Νικοκύρη.
Προσφέροντάς μας φιλοξενία ἐδῶ, δημιουργεῖ ἕναν χῶρο ἔκφρασης γι᾿ αὐτοὺς ποὺ νομίζουν πὼς ἔχουν κάτι νὰ ποῦν.
Περιμένουμε κι ἄλλους καὶ κυρίως ἄλλες. Τόσο στὸν πεζό, ὄσο καὶ στὸν ἔμμετρο λόγο.
Τὸ πιάσατε τὸ ὑπονοούμενο, ἔ;
leonicos said
Έχω να κάνω μια πρόταση
Παράλληλα με την Επιστημονική Φ να φιλοξενηθεί εδώ και Ερωτική Φ.
Έχω κάτι έτοιμο. Δεν βγάζει μάτια ούτε σηκώνει όρθια μαλλιά.
Θα το πέτγα εδώ μέσα έτσι για πλάκα, αλλά δεν το βρίσκω σωστό.
Θα το υποβάλω αρμοδίως
΄λλωστε έχω φιλοξενηθει εδώ τουλάχιστον τρεις φορές (Μπσιάς, Νερό Αγάμπείμ και Αρχαιότερο Λογοπαιίνιο) οπότε δεν έχω παράπονο.
Εννοώ ότι δεν υπάρχει λόγος να φιλοξενηθεί ως φιλοφρόνηση.
Νέο Kid said
Δεν υπάρχει άλλου είδους φαντασία εκτός από την επιστημονική.
Παναγιώτης Κ. said
Το διήγημα είναι σύντομο και είναι μία από τις αρετές του.
Πέτυχε το…ακατόρθωτο! Οι παραλείψεις του το…συμπληρώνουν! 🙂
Διαβάζω ακόμη και…μπερδεμένα διηγήματα.
Κάνω λοιπόν μια μετατόπιση ενδιαφέροντος και αυτό που λέμε «η υπόθεση του έργου», το βάζω κατά μέρος οπότε μένω στη γλωσσική φόρμα και τα λογοτεχνικοφιλοσοφικά σχήματα. Για παράδειγμα όπως αυτό: «τη στιγμή που νόμισε ότι είχε αγκαλιάσει την ευτυχία του».
«Μηδέποτε συμβάντων»
Δεν μου κάθεται καλά. Δεν πειράζει όμως. Είναι μια καλή αφορμή να ξεσκονίσω το ράφι με τις γραμματικές! 🙂
…και τα λεξικά!
κονισαλέο=υπερβολικά σκονισμένο
«αν υποθέσουμε»
Πως αποφεύγουμε τον πλεονασμό;
Η μετοχή «υποθέτοντας» είναι μια επιλογή. Άλλη;
Θυμήθηκα την ρήση «έμαθα γυμνός και ντρέπομαι ντυμένος».
Συνηθίσαμε το λάθος («αν υποθέσουμε») και το ορθό μας φαίνεται…αδύναμο.
Κυριακή σήμερα οπότε υπάρχει χρόνος να ψάξω απαντήσεις σε ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν καθώς διάβαζα το διήγημα, όπως:
-Πότε ξεκίνησε ο Γουτεμβέργιος;
-Πότε πρωτοεμφανίζεται η τοκογλυφία;
-Πως ορίζεται η τοκογλυφία;
-Ποιο είναι το νόμιμο επιτόκιο;
-Γιατί ο Αριστοτέλης απέρριπτε τον τόκο; ( Λογικά εξετάζοντας το πράγμα είναι απορριπτέος διότι παράγεται χρήμα εκ του… μη όντος).
-Είναι αλήθεια ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι περίπου 76 τρις δολάρια ενώ το χρήμα που «κυκλοφορεί» χάρτινο ή λογιστικό είναι 260 τρις;
-Είναι οι τράπεζες τοκογλυφικά…μαγαζιά; 🙂
-Γιατί ο δανειολήπτης …………. (μίμηση του στιλ της σημερινής ανάρτησης 🙂 ) ενώ δανειοδότης κινείται στην περιοχή της απαξίας;
Alexis said
Πρωτότυπο και ενδιαφέρον.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο να πω, δηλώνω κι εγώ ότι ανήκω στην ίδια κατηγορία με Νικοκύρη και Κουβάτσο: από ΕΦ έχω μείνει στον Ιούλιο Βερν και αδυνατώ να κατανοήσω τα σημερινά…
Νέο Kid said
Για όσους έχουν μείνει στην προϊστορία της ΕΦ , στον θρυλικό μεν , Κρο – Μανιόν δε Ζυλ Βερν, να τους προτρέψω να πάνε απλώς ένα βήμα παραπέρα , στην Κλασσικη εποχή στους Γίγαντες Άρθουρ Κλαρκ και Ισαάκ Ασίμοφ! Θα απολαύσουν ! Δεν χρειάζεται να πάνε στους ιμπρεσιονιστές και στους κυβιστές και φοβιστές του είδους. Ούτε τέρατα, ούτε Κθούλου, ούτε Μπλειντράνερ…
Αν διαβάσετε τις πρώτες σελίδες του ραντεβού με το Ράμα …είστε τελειωμένοι και πλήρεις!
Aghapi D said
Ο συγγραφέας Ρόμπερτ Χαϊνλάιν όρισε την ΕΦ ως «ρεαλιστικό συλλογισμό σχετικό με πιθανά μελλοντικά συμβάντα, στέρεα βασισμένα πάνω στην επαρκή γνώση του πραγματικού κόσμου, του παρελθόντος και του παρόντος, καθώς και σε μία εκτενή κατανόηση της φύσης και της σπουδαιότητας της επιστημονικής μεθόδου».
Που σημαίνει πως πρέπει να είσαι και λιγάκι (παν)επιστήμονας για να την κατανοείς ή/και να σου αρέσει;
Νέο Kid said
οι αγαπημένοι του Δύτη αδερφοί Στρουγκάτσκι ( ελληνικής καταγωγής, από την Οδησσό. Γιάννης Στρούγκας ο προπάτοράς τους, από τον Τύρναβο Θεσσαλίας) είναι επίσης εξαιρετική επιλογή! ( για όσους φοβούνται το χαρντ κόορ…)
gpointofview said
# 31
…-Είναι αλήθεια ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι περίπου 76 τρις δολάρια ενώ το χρήμα που «κυκλοφορεί» χάρτινο ή λογιστικό είναι 260 τρις…
ηθελα νάξερα πως υπολογίζεται το παγκόσμιο ΑΕΠ αφού κάθε προϊόν έχει από ελαφρώς έως χαώδεις διαφορές στην τιμή από χώρας εις χώραν άρα είναι μια φανταστική απεικόνιση μιας πραγματικής οικονομίας εν αντιθέσει με την πραγματική καταμέτρηση του παγκόσμιου χρήματος δια μέσου των ισοτιμιών των νομισμάτων δλδ μια πραγματική απεικόνιση μιας φανταστικής οικονομίας !!!
(για περισσότερα απευθυνθείτε στους γνωστούς ειδήμονες του ιστολογίου)
Γιάννης Κουβάτσος said
33: Ποιος Ασίμοφ και Κλαρκ, ρε φίλε; Για καλή σύγχρονη επιστημονική φαντασία συστήνω ανεπιφύλακτα τις ποδοσφαιρικές αναλύσεις του Τζι. 😜💚
raf said
Ευχαριστούμε για το σημερινό!
30 Η λογοτεχνία αρχής γενομένης του Τόλκιν ως «φαντασίας» χαρακτηρίζεται.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
31 – «Πως ορίζεται η τοκογλυφία;» Tραπεζικό σύστημα.
«Ποιο είναι το νόμιμο επιτόκιο;» Αυτό που ορίζει το τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα.
«Είναι αλήθεια ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι περίπου 76 τρις δολάρια ενώ το χρήμα που «κυκλοφορεί» χάρτινο ή λογιστικό είναι 260 τρις;»
Όχι, το ΑΕΠ είναι περίπου 67 τρις, το χάρτινο περίπου 80 τρις, και το λογιστικό (χρυσός, bitcoin, παράγωγα κλπ) περίπου 1,2 τετράκις θεωρητικά, πρακτικά επειδή το 70% των χρηματιστηριακών συναλλαγών γίνονται εκτός χρηματιστηρίων (για ευνόητους φιλανθρωπικούς λόγους 🙂 ) υπερβαίνουν τα 2,000,000,000,000.
ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ. 🙂
«Γιατί ο δανειολήπτης …………. (μίμηση του στιλ της σημερινής ανάρτησης 🙂 ) ενώ δανειοδότης κινείται στην περιοχή της απαξίας;»
Σου έχω νέα, έχει αλλάξει αυτό, ο δανειολήπτης είναι αυτός που εκτός από απαξιωμένος, είναι και ένοχος, όχι μόνο για την κατάντια του αλλά και για την καταστροφή της χώρας. ΣΩΣΤΟ!
Νέο Kid said
38. Η λογοτεχνία και η φαντασία της Μέσης Γης είναι κατεξοχήν επιστημονική.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
39 – 2,000,000,000,000,000, πολλά τα μηδενικά Παναγιώτη Κ. και μπερδεύτηκα. 🙂
gpointofview said
Ούτε πολυδιαβασμένος είμαι ούτε σινεφίλ αλλά θυμάμαι πως η ταινία οδύσσεια 2001 υπήρξε ορόσημο στην ιστορία του σινεμά και οι Επικυρίαρχοι στα αντίστοιχα διηγήματα
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
37 -39
Ωραία. Στοίβαξα τα προσανάμματα, έριξα τη βενζίνη, άναψα το φιτίλι.
Πάω τώρα στην κερκίδα να χαζέψω το θέαμα καθαρίζοντας τις πιπεριές, τα κρομμύδια και τις πατάτες για την ομελέτα 🙂
Μπετατζής said
Σιγά μην είναι τυχαίο το ισπανικό όνομα ρε φίλε. Απλά από Μάριο, τον έκανες Φρανσίσκο 🙂 https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3986211
Λευκιππος said
21. Κι ελεγα τι μου θυμίζει, μα τι μου θυμίζει; Καβάφης….. βέβαια
gpointofview said
# 39
Ρε συ Λάμπρο πως το μέτρησες και τόβγαλες 67 τρις το παγκόσμιο ΑΕΠ ;
Να στο κάνω λιανά μια ισοτιμία νομισμάτων είναι μια συμφωνία πως ξέρωγω ένα δολάριο κάνει 0,9 ευρώ κι αυτό ισχύει για ΟΛΟΥΣ δεν θα βρείς κάποιον να σου δίνει ένα δολλάριο για 0,6 ευρώ
Τώρα όταν έχουμει μιλιούνια τόνους μπενζίνα και στην Ευρώπη έχει 1,5 ευρώ το λίτρο και στο Αμέρικα 0,85 $ δλδ περίπου την μισή τιμή λογαριασμός δεν βγαίνει και μη μου πεις για μέση τιμή γιατί διαφέρουν και οι καταναλώσεις
Συνεπώς όπως εσύ τα μέτρησες 67 (τα υπολόγισες ή κάπου το διάβασες 😉 έτσι κι ο άλλος τα βρήκε 76 ενώ εγώ σαν συντηριτικούρα τα έβγαλα με το ζόρι 36… είναι θέμα μοντέλου
Καλύτερα να διαβάζει κανείς τις προσευχές 3Α (ΑγίαΑθανασίαΑιγάλεω) παρά τους οικονομολόγους
ΣΠ said
Αυτά που θα ξεχώριζα από ΕΦ:
Edwin Abbott, Flatland
H.G. Wells, The Time Machine
Aldus Haxley, Brave New World
George Orwell, 1984
Isaac Asimov, The End of Eternity
Arthur Clarke, Childhood’s End
Γιάννης Ιατρού said
26a: στο άλλο, 16/10 Χτήνος 🙂
dryhammer said
Τώρα πού ‘κατσα να το διαβάσω,να πω πως μ’ άρεσε αυτό που δείχνει αρχικά μειονέκτημα: τα κενά του.
Κάποια στιγμή ίσως θα ‘πρεπε να γράψει ο καθένας το δικό του «γέμισμα» των κενών και να συγκριθούν οι ιστορίες του καθενός (λετ)
William T. Riker said
Καλημέρα, ή μάλλον καλό μεσημέρι σε όλους! Έχω την αίσθηση ότι επικρατεί μία ψιλο-σύγχυση μεταξύ high/epic fantasy (π.χ. βλ. Tolkien, Martin) και επιστημονικής φαντασίας (π.χ. Dick, Robert Jordan), όμως νομίζω ότι τα όρια δεν είναι δα και τόσο δυσδιάκριτα.
Επίσης, αν και έχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή που τα video games χρειάζονταν απολογητές, ορισμένα εξ αυτών είναι πραγματικά διαμάντια. Όποιος έχει δει τη σειρά Final Fantasy, Legend of Zelda, Elder Scrolls, Witcher, Mass Effect κ.ά. καταλαβαίνει τι εννοώ.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
48 Εκείνες τις μέρες είχα πρόβλημα σε κείνο το μέιλ και κάποια πράγματα πρέπει να χάθηκαν. Κάνε ένα κόπο να το ξαναστείλεις.
gpointofview said
# 47
(πλην πρώτου) πλήρης ταύτισις !
Γιάννης Ιατρού said
51: Το έκανα 🙂
Stazybο Hοrn said
33: Τι εννοείς φοβιστές της Ε.Φ.; Εγώ ξέρω τέτοια σχολή-κίνημα μόνο ,με ζωγράφους…
loukretia50 said
Χ τήνος των δύο κόσμων
Τ αξιδευτής
Η λιόχαρος, ελπιδοφόρος
Ν οσταλγός γραφών αποκόσμων
Ο νειρικών ατραπών
Σ ουλατσαδόρος
Π εριπετειών
Ο ραματιστής
Υ φους μονταδόρος
Γ αλαξιών
Ε στί μπουκαδόρος
Λ εγκενικών θεωριών
Α βανταδόρος
Ας το ρίξει για καλά στο σορολόπ
και να πάει στο γαλαξία με ωτο στοπ!
ΛΟΥ
raf said
40 Απο πού προκύπτει αυτό; Είναι διαφορετικό είδος.
mitsos said
Πολύ καλό
και δύσκολο όχι μόνο για τα κενά του τελευταίου αποσπάσματος
αλλά κυρίως για τις κρυμένες συσχετίσεις που φαίνεται να υποννοούνται διόλου τυχαία ( ή μήπως επιμελώς επιλεγμενα τυχάια 😉
Μια υποψία από ιδέες που έφερε το «By His boostraps»
Και ο Εκο από βιβλιοθήκες μοναστηριών κάπου στην Ισπανία προσπαθούσε να αντλήσει «ύφος» και «ατμόσφαιρα» … αλλά μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν άλλο η Ιστορική λογοτεχνία και άλλο Επιστημονική Φαντασία
Ευχαριστούμε «ΣτοΔγιαλοΧτηνος»
ευχαριστούμε Νικοκύρη
.
gpointofview said
Γιάννη Κουβάτσε εσύ μάλλον διαφωνείς με τον Τράκη, μάλλον με την γνώμη του Αλαφούζου αισθάνεσαι άνετα
raf said
50 Δηλώνω παρών και προσυπογράφω για τη μαεστρία με την οποία αφηγούνται ιστορίες, δεκαετίες τώρα, τα βιντεοπαιχνίδια. Ειδικότερα το Breath of the wild, χωρίς να έχει lore με τρομερό βάθος, καταφέρνει να σε βυθίσει στον κόσμο του. Το Witcher το έχω παρακολουθήσει μονάχα, αλλά κι αυτό φτάνει σε νέα επίπεδα την αφήγηση. Τα Mass Effect δυστυχώς μας έχουν αφήσει χρόνους.
Le Coeur Gothique said
Πολύ καλό! Και ναι, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «φόρμα» για προσωπικές εκδοχές.
26) «Το Ρ. Μέισον είναι αναφορά σε ένα κόμικ που διάβαζα πιτσιρικάς στα ’70ζ σε ένα αγορίστικο περιοδικό, μια ιστορία μ’ έναν τύπο ονόματι Ρικ Μέισον που κυνηγούσε έναν καρχαρία.»
Ααα, τι μού θύμισες τώρα;…Περιοδικό «Δυναμικό Αγόρι» και ιστορία «Ο καρχαρίας με το καμάκι», αγγλιστί «Hook Jaw».
30) «Δεν υπάρχει άλλου είδους φαντασία εκτός από την επιστημονική.»
Και η Ηρωική Φαντασία τού Robert E. Howard και τού Michael Moorcock;
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
31α Εύστοχο!
33 Εγώ είχα προχωρήσει αρκετά πιο πέρα από τον Ιούλιο Βερν. Όλους τους κλασικούς της ΕΦ τους έχω διαβάσει.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
48 Δεν βλέπω τπτ στο ινμποξ του άλλου, για στείλτο και στο τζιμέιλ. Τι δγιάλο…
55 🙂
29 > Παράλληλα με την Επιστημονική Φ να φιλοξενηθεί εδώ και Ερωτική Φ.
Έχω κάτι έτοιμο. Δεν βγάζει μάτια ούτε σηκώνει όρθια μαλλιά.
Λεώνικε, προσοχή. Έτσι που το λες καταλαβαίνω ότι η Ερωτική Φαντασία που έγραψες δεν σηκώνει όρθια μαλλιά αλλά άλλα πράματα. Ντροπής πράματα 🙂 🙂 🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
60 Α γειά σου, ωραίος! Δεν ανέφερα το καμάκι για να δω ποιός από τη συλλογική σοφία θα ξεθάψει το κόμικ. Πρώτη φορά βλέπω και το αγγλικό πρωτότυπο, ευχαριστώ.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
39. Αυτό σκέφτηκα κι εγώ! Να συμπληρώσουμε, δίκην χελιδόνας .
Παραπέρα δεν εκατάλαβα πράμα, εΧΤός που μ΄άρεσε η φόρμα με τα κενά και μ΄έστειλαν απ΄ευθείας στον Καβάφη, που τον είχα στο νου μου-παράξενο πολύ- καθώς επέστρεψα από «βόλτα» σε κοιμητήριο όπου έπεσα σε τέσσερις «τελευταίες κατοικίες» γνωστών (χωρίς να το επιδιώξω).
Η ΕΦ δε με γοητεύει πια, αλλά του Δγιαλόχτηνους, θέλω να βρω το κλειδί ν΄ανοίξω τη διάθεση/πρόθεση του ως συγγραφέα. Πάω για δεύτερη ανάγνωση 🙂
loukretia50 said
Αγαπούσα πολύ τον Εlric του Moorcock! – πρόμαχο, στην έκδοση που έχω τη σειρά.
Ελπίζω πως δε μου άφησε κουσούρι!
Γιάννης Ιατρού said
62α: Απελπισία σκέτη ρε συ 🙂 Κοίτα μήπως τα έχει βάλει στα spam κλπ.
Μιχάλης Νικολάου said
23, … κάποιοι είναι φανταστικοί, … συγκαταλέγω και τον ΣτοΔγιαλοΧτηνος. …
Επιστημονικά φανταστικοί!
Μιχάλης Νικολάου said
… παραφρόνησε … πάνω σε μια κασέλα ξέχειλη χρυσά
υπέρπυρα,
…
και το τέλος του, … επί της πυράς …
Τυχαίο;
nikiplos said
Καλημέρα, από τα διάφορα έντυπα ΕΦ που διάβασα ή είδα κάποτε, εκείνο που μάλλον φαίνεται να πλησιάζει περισσότερο προς την πραγματικότητα είναι το matrix…
(ήδη ζούμε μέρος του… σήμερα στην καφετέρια που πήγα, το 80% των πελατών ήταν απορροφημένοι στα κινητά τους. Το 10% επίσης, παλαιομοδίτες ήταν απορροφημένοι στα έντυπα, ενώ κι ένα 10% προσπαθούσε να «κοζάρει»)
Το συγκεκριμένο σημερινό θα ήταν ενδιαφέρον, αντί ΕΦ να είναι αστυνομικό και ΕΦ. Ένας δαιμόνιος λιμοκοντόρος, αντί να καταφύγει στην αλβανική ή άλλης εθνότητας μαφία και να τον συλλάβουν ωσάν τον δικό μας Φλώρο, φέρνει από το παρελθόν γκαγκαούζο με τέχνη στο μαχαίρι που θα την ζήλευε κι ο Σαουδάραβας Ιατροδικαστής που τεμάχισε ζωντανό τον Κασόγκι… Ο Γκαγκαούζος τεμαχίζει τους αντιπάλους του λιμοκοντόρου ωσάν σαλαμάκια, τους σαλαμοποιεί δλδ κι ύστερα την κάνει για τη χώρα των Αριμασπών, να πιεί κακής ποιότητας μπύρα που βρωμάει ποδαρίλα αντάμα με τον Αριστέα.
konos said
Ξεκινώντας από τα βασικά, ο όρος επιστημονική φαντασία είναι κατά τι μεροληπτικός/παραπλανητικός. Προέρχεται από το science fiction, αλλά το fiction στα αγγλικά αναφέρεται στη λογοτεχνία, ενώ εμείς διαλέξαμε το φαντασία. Με άλλα λόγια μιλάμε για ένα λογοτεχνικό έργο, η σύλληψη και ανάπτυξη του οποίου βασίζεται σε κάποιο (μεγάλο/μικρό, εδώ είναι το ερώτημα) ποσοστό σε προόδους/αποκλίσεις/επιστημονικές (υπάρχουσες, νέες, υπαρκτές ή μη, φανταστικές, προς το παρόν μη εφικτές, κτλ) ανακαλύψεις, εφαρμογές, κοκ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν πρέπει στεκόμαστε στον όρο φαντασία, αλλά στο ότι είναι ένα λογοτεχνικό κείμενο που χρησιμοποιεί κάποια ειδικά εργαλεία για να μεταδώσει τα μηνύματά του (όπως άλλωστε στη λογοτεχνία του φανταστικού, όπου τα εργαλεία είναι διαφορετικά…) Να δώσω ένα παράδειγμα. Το 1984 του Όργουελ ανήκει στην κατηγορία της επιστημονικής φαντασίας; Θα μπορούσε να είχε την ίδια επίδραση στον αναγνώστη, αν ο συγγραφέας δεν είχε εφεύρει τον Μεγάλο Αδελφό και δεν είχε χρησιμοποιήσει την έννοια της συνολικής παρακολούθησης;; Δεν νομίζω ότι ο Όργουελ ξεκίνησε να γράψει επιστημονική φαντασία, απλά χρησιμοποίησε το εργαλείο αυτό για να γράψει ένα λογοτέχνημα με διαχρονική αξία. Το προσόν των μεγάλων έργων είναι ότι καλύπτουν πολλές κατηγορίες και υπερβαίνουν τα ταμπελάκια της βιβλιοθήκης μας.
sarant said
70 Το 1984 δεν νομίζω πως είναι ΕΦ.
konos said
71. –> Δεκτό, και εγώ συντάσσομαι με την άποψη αυτή, αλλά επιμένω… Αν δεν χρησιμοποιούσε τα «εργαλεία» της ΕΦ, θα είχε την ίδια δύναμη;; Μήπως απλά είναι ΚΑΙ ΕΦ; Μήπως επειδή ο Όργουελ παραήταν ακριβής στις προβλέψεις του (δεν μπορούσε κάποιος να το ήξερε με βεβαιότητα τότε, αλλά το ζούμε στο πετσί μας σήμερα), δυσκολευόμαστε να συσχετίσουμε το βιβλίο με τη φράση επιστημονική φαντασία;;; Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Θαυμαστός καινούργιος κόσμος του Huxley έχω την εντύπωση ότι θα γίνονταν πιο εύκολα αποδεκτό σαν έργο ΕΦ από πολλούς, αν και πιστεύω ότι και εδώ ο συγγραφέας απλά χρησιμοποιεί την ΕΦ για να περάσει κάτι άλλο. Ας μην λησμονούμε ότι και οι δύο συγγραφείς δεν ασχολήθηκαν συστηματικά με την ΕΦ στο σύνολο του έργου τους (και μια λεπτομέρεια, ο Orwell είχε δάσκαλο τον Huxley για ένα χρόνο στο Ίτον). Η Φάρμα των Ζώων είναι λογοτεχνία του φανταστικού, ή μια πανίσχυρη κοινωνικοπολιτική σάτιρα;;;
ΣΠ said
17
— Υπάρχει πολύ καλή ΕΦ αλλά το 90% της ΕΦ είναι σκουπίδια
— Το 90% του οτιδήποτε είναι σκουπίδια.
Sturgeon’s law
Δύτης των νιπτήρων said
72 Καλά, το ότι παραήταν ακριβής στις προβλέψεις του ο Όργουελ παίζεται, κάπως.
Γιάννης Κουβάτσος said
72: Η πραγματικότητα ξεπέρασε τη φαντασία του Όργουελ. Πού να φανταστεί ότι οι άνθρωποι θα τίθονταν εκουσίως υπό συνεχή παρακολούθηση μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης;
loukretia50 said
68. Μιχ. Νικολάου
«… παραφρόνησε … πάνω σε μια κασέλα ξέχειλη χρυσά
υπέρπυρα,…
και το τέλος του, … επί της πυράς …»
Των κασελών αυτού εμπιπραμένων
έμπειρος λάτρης υπερπύρων
λόγω ανάφλεξης των πύρων
εις θύραν μολών
πυράν υπερπηδών
ούτος παράφρων χειροκροτεί
άδων μετά λυγμών
των μασελών αυτού τρεμαμένων
εκ νέου έμπυρος τυχών
ΛΟΥ
(καπνιστή)
Μερσί Στο Δγιάλο Χχχχτήνος!!!
sarant said
76 Με ρεγουλα το κάπνισμα 🙂
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
>>να Ταξιδέψει για Δεύτερη Φορά στον Ίδιο Χώρο και Χρόνο, με προφανή συνέπεια να συναντηθεί με τον εαυτό του…και η πιθανότ[…]κδοχή είναι ο επί της πυράς θάνατος,
ταξιδιώτης του παντός,
είμαι κύμβαλο αλλαλάζον
έτσι καθώς διασκεδάζω
στο θάνατό μου εμπρός.
Δγιαλόχτηνος, εξαιρετικό!Πραγματικά μου έρεσε
(Τώρα που το κατάλαβα 🙂 , πριν μες την ζάλη μου μάλλον είχα είχα πηδήξει παράγραφο) .
gpointofview said
Τεσσερα στα τέσσερα με ξένο διαιτητή και τέζα τα ασπόνδυλα…
Ντεμοντέ τα ποδοσφαιρικά σχόλια
χαλεποί γαρ οι καιροί
αδειάσανε τα πορτοφόλια
δεν έχουν χρήμα ούτε για κερί
και πήγε άκλαυτος ο φέρων
τας ευχάς αντιφρονούντων
οπαδούς της πρωτευούσης
και της Τούμπας παροικούντων
Γιάννης Κουβάτσος said
Κελαηδάς, φιλαράκο, ποιος σε πιάνει…Ρε, τι κάνει η ρημάδα η στέρηση! 😊 Και μια απορία: αν αυτά τα δύο πέναλτι τα είχε δώσει Έλληνας διαιτητής, θα είχε λήξει το παιχνίδι;
Λευκιππος said
Εντάξει, ο διαιτητης δεν ήταν και ο πρώτος, το ότι ήταν ξένος τον έσωσε.,…
gpointofview said
# 80
Δεν υπάρχει καμιά στέρηση, κανένας δεν έγινε ΠΑΟΚ για τίτλους άσε που τελευταία παίρνουμε κάτι κυπελλάκια αν το πρόσεξες.
Απλά είναι η επαλήθευση αυτού που χρόνια σας λέγαμε πως η ελληνική διαιτησία ήταν καθοριστικός παράγων για φρενάρισμα της πορείαςς του ΠΑΟΚ, όχι ο μόνος βέβαια.
Να μου πεις όμως εσύ αν υπήρχε ξένος διαιτητής θα δεχόταν να διαψεύσει όσα έγραψε στο φύλλο αγώνα όπως ο Αρετόπουλος στο ΠΑΟΚ -ΟΣΦΠ ή να γράψει ψευδώς πως πρώτα ακύρωσε και μετά κατακύρωσε το γκολ στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ ;
Ο Αρετόπουλος φαγώθηκε γιατί έγραψε ότι ήθελε η παράγκα με την δεύτερη ενώ ο Κομίνης που τα έγραψε με την πρώτη ζει και…διαιτητεύει !!
Και να μου πεις ακόμα αν είχαμε ξένο…εισαγγελέα θα είχε μηδενισθεί δυο φορές ο ΠΑΟΚ ή οι αντίπαλοί του. Γιατί δικαιοσύνη δεν είναι οι κορώνες που πέταγες «έπεσε το χαρτάκι, ΤΕΛΟΣ» , «είχε πιστόλι ο Σαββίδης ΤΕΛΟΣ» αλλά ό,τι ορίζουν οι νόμοι και όχι η αντίληψή σου
ATM said
Οι σύγχρονοι μελετητές τοποθετούν το 1984 στην κατηγορία του speculative fiction (https://en.wikipedia.org/wiki/Speculative_fiction) – στο άρθρο της wikipedia αναφέρεται και η διαφορά μεταξύ Science και Speculative Fiction (που δεν ξέρω εάν υπάρχει καθιερωμένος όρος στα Ελληνικά για το είδος).
gpointofview said
# 81
Δίκιο έχεις. Απλά μετά από όσα έχει τραβήξει ο ΠΑΟΚ τα τελευταία 50 χρόνια από τους έλληνες διαιτητές είναι θέμα ψυχολογίας πλέον. Οντως οι διαιτητές που μας στέλνουν είναι ανάλογη της εκτίμησης που έχουν για το ποδόσφαιρό μας, δεν έχουν σχέση με αυτούς που βλέπουμε συνήθως στους διεθνείς αγώνες. Αλλά τουλάχιστον ξέρουμε πως δεν είναι πιασμένοι (ως τώρα)
ATM said
Ότι είναι ωραίο το διήγημα, είπα; Το λέω τώρα. 🙂
sarant said
83 A μπράβο…
82 Με ξενους διαιτητές στα ντέρμπι -αλλά στα άλλα παιχνίδια;
Αγγελος said
To 1984 εγώ θα το έλεγα μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας. Στα γαλλικά τουλάχιστον, το politique-fiction είναι καθιερωμένη ονομασία είδους. Τέτοιο είναι και το «Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος» του αγαπητού μας Δημήτρη Φύσσα, τέτοιο και το The Iron Heel του Τζακ Λόντον ή το It can’t happen here του Σινκλαίρ Λιούις.
gpointofview said
# 86 β
Νίκο ο διαιτητής επηρεάζει το αποτέλεσμα μέχρις ενός σημείου. Εχω δει ακατανόητες μια-δύο-τρείς αποφάσεις σ’ ένα παιχνίδι που σαφώς δίνουν τεράστιο πλεονέκτημα για το αποτέλεσμα αλλά ο διαιτητής δεν μπορεί να διακωμωδήσει το άθλημα (εξαιρείται φυσικά ο Σπάθας στο Αρης-ΠΑΟΚ ) οπότε μια ανώτερη ομάδα μπορεί να τον νικήσει μέσα στο γήπεδο. Τότε η μόνη που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες είναι η δικαιοσύνη, το είδαμε πέρισυ και φοβάμαι πως θα το δούμε και φέτος, δεν νομίζω πως το -3 της ΑΕΚ θα μείνει…αναπάντητο, πιο πολύ τυράκι μου φαίνεται.
sarant said
Δεν μπορεί να νικήσετε όλα τα ματς που θα δώσετε εκτός ντέρμπι. Θα μου πεις, ούτε ο Ολυμπιακός μπορεί, όπως φάνηκε.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Γλωσσικό
διαβάζω >>θα τίθονταν
θα τίθονταν ή θα θέτονταν ή θα τίθενταν;
sarant said
87 Του Φύσσα το βιβλίο είναι επίσης Ουχρονία αλλά η ουχρονία δεν είναι ΕΦ, τα ταξιδια στον χρόνο είναι.
loukretia50 said
Ο Μπιλάλ με τα καταπληκτικά σκίτσα και τις φανταστικές ιστορίες , πού κατατάσσεται?
Αν υποθέσουμε πως πρέπει οπωσδήποτε να τον κατατάξουμε κάπου..
sarant said
80 Θα ετίθοντο ήταν το αρχαίο, άρα «θα τίθονταν» ή, οπως πολύ σωστά λες, «θα θέτονταν».
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
93 Έτσι όπως το τίθεις δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.
gpointofview said
# 89
Νίκο ο ΟΣΦΠ σήμερα έπαιξε όπως με τον ΠΑΟΚ. Τίποτε το άξιον λόγου μέχρι να φάει το γκολ και ασφυκτική πίεση μετά, ευκαιρίες, ατυχία κ.λ.π.. Η διαφορά είναι πως ο ΟΦΗ δεν είχε ποιότητα ενώ ο ΠΑΟΚ δεν είχε πλεμόνια, όχι πως παίζει καμιά σοβαρή μπάλα ο ΟΣΦΠ. Εχει όμως καλούς παίκτες και σε κάποιους μήνες μάλλον στο επόμενο πρωτάθλημα που θα δέσουν θα είναι καλή ομάδα. Η ΑΕΚ είναι χειρότερη αλλά είναι δεμένη από πέρισυ.
Ο ΠΑΟΚ δεν παίζει καλά και θέλω να πιστεύω πως αυτή είναι η τακτική Λουτσέσκου για να βγάλει το δύσκολο και φορτωμένο με Ευρώπη πρόγραμμα. Το έκανε πέρισυ που όλη η ομάδα δεν έκανε προετοιμασία με τον Στανόγιεβιτς αλλά πέταγε στον δεύτερο γύρο, οπότε λογικά ευελπιστώ και για φέτος. Στα διαστήματα πάντως που ο ΠΑΟΚ τρέχει δεν παίζεται στην Ελλάδα.
Ο ΠΑΟ έχει μια συμπαθητική ομάδα που όταν δεν την πιέζεις το παλεύει. Οι δημοσιογράφοι έχουν συμφέρον να φουσκώσουν τα πράγματα, τα ίδια κάνανε και με τον Αρη που πήρε κάποιους καλούς παίκτες αλλά αυτό δεν σε κάνει ομάδα. Οι ομάδες φαίνονται κυρίως στην αμυντική τους λειτουργία, τρα λάθη του Αρη σήμερα και του ΠΑΟ στην Τρίπολη δείχνουν πως έχουν πολύ δρόμο για να φτάσουν τον Ατρόμητο. Ξαναλέω πως ο Μπουζούκης έχει μέλλον
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
93. Ευχαριστώ μα μήπως κάνει (έκανε) ετίθεντο; Το Ρώσση μου μέσα!
gpointofview said
Σε κάποιους κύκλους κάποτε η έκφραση «σου τίθω το ερώτημα» ήτανε ιν
Mitsi Vrasi said
Τι ωραίο διήγημα! Και θυμήθηκα Ντάγκλας Άνταμς και το «Dirk Gently’s holistic detective agency», με άλλο τρόπο.
Μ’αρέσει η ΕΦ, όχι όσο όταν ήμουν 20 που διάβαζα φανατικά (είχαμε κι εκείνο τον Ντένιγκεν, ε;), αλλά έχουν γραφτεί σπουδαία βιβλία από σπουδαίους συγγραφείς πριν από πολλά χρόνια που κανείς δε φανταζόταν ότι θα πάει απ’τη Γη στη Σελήνη, ή ότι θα υπάρξει ένας Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος, ή θα μας έρθει στο κεφάλι και το 1984 (κι ας μην είναι ΕΦ ακριβώς). Ο Μπράντμπερι έγραφε διηγήματα το 1940 και ήταν στην κατηγορία «αυτών των περίεργων». Αργότερα εμπλούτισε ένα διήγημά του και γεννήθηκε ένα Φαρενάιτ. Λογοτεχνία είναι όλα αυτά. Τώρα τι ταμπέλες μπαίνουν, έχει να κάνει με μάρκετιν, τι πουλάει, πώς πουλάει.
ΥΓ: Είναι θαυμάσιο το διήγημα!
ΣΠ said
93, 96
«ετίθεντο» είναι
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/rimata-mi.htm#3
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
99. Μπέρδεμα μάλλον από το κοντινό δίδωμι.
loukretia50 said
100. όμως λέμε «θα εκτίθονταν» ή όχι?
αν το πούμε λάθος, εκτιθέμεθα!
Stazybο Hοrn said
89: Κράτησαν δυνάμεις για την Πέμπτη που θα τους δεις από κοντά.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
100. Δεν (εκ)τίθεται ζήτημα 🙂
sarant said
99-100 Στέκομαι διορθωμένος!
Οπότε, θέτονταν 🙂
102 Μπα, θα πετάω για κάτω.
Λευκιππος said
101 λες «θα ρεζιλευομασταν» και ξεμπερδευεις.
Πέπε said
@90, 93 κλπ. (τίθονταν, τίθενταν, θέτονταν…)
α) Δεν είναι «εκτίθενταν», γιατί μπορεί να λέμε στο α’ ενικό «εκτίθεμαι», μ’ ένα -ε- (διατηρημένο από τ’ αρχαία) εκεί που κάθε άλλο νεοελληνικό ρήμα έχει -ο- (γράφομαι, γίνομαι, δένομαι, έρχομαι), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι βάζοντας σε κάθε τύπο -ε- αντί -ο- στις κατά τα άλλα νεοελληνικές καταλήξεις μπορούμε να κλίνουμε το ρήμα σε όλους τους τύπους: δε λέμε «εκτιθέμαστε», δε λέμε «εκτιθέμουν, εκτιθέσουν.
β) Δεν είναι «εκτίθονταν», γιστί ούτε με ααναλλοίωτες τις κοινές νεοελληνικές καταλήξεις σχηματίζεται το ρήμα: δε λέμε «εκτίθομαι», «εκτιθόμαστε».
γ) Δεν είναι «εκθέτονται», γιατί μπορεί στην ενεργητική φωνή το ρήμα να είναι θέτω τόσο ως απλό όσο και στα σύνθετά του, αλλά η παθητική σχηματίζεται κατευθείαν από την αντίστοιχη αρχαία, κι όχι από την ενεργητική όπως είναι σήμερα. Δε λέμε «θέτομαι», «εκθέτομαι», «εκθετόμουν», άρα δεν μπορούμε να πούμε και «εκθέτονταν».
δ) Τελικά διαπιστώνει κανείς πως όσοι τύποι του ενεστώτα και του παρατατικού στην παθητική φωνή είναι εύχρηστοι, είναι αυτούσιοι οι αρχαίοι: τουλάχιστον τα «εκτίθεμαι, εκτίθεσαι, εκτίθεται, εκτίθενται», κι από κει και πέρα είναι συζητήσιμο κατά πόσον είναι εύχρηστος ο υπόλοιπος πληθυντικός και ο παρατατικός. Το «εκτίθεσθε» νομίζω ότι λέγεται ωραιότατα χωρίς να ξενίζει. Το «εκτιθέμεθα» είναι πιο εξεζητημένο, αλλά πάντως λέγεται. Τα «εξετιθέμην, εξετίθεσο, εξετιθέμεθα» μάλλον είναι απαγορευτικά.
Επομένως, καλείται κανείς να κρίνει προσωπικά αν το «εξετίθεντο» τού φαίνεται ανεκτά ή υπερβολικά εξεζητημένο. Για όποιον θεωρεί ότι δεν μπορεί να ειπωθεί τέτοιο πράγμα στα νέα ελληνικά, δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά να εγκαταλείψει ολωσδιόλου το ρήμα και να καταφύγει σε συνώνυμο ή περίφραση.
(Το παραπάνω είναι η πυκνότερη περίληψη που μπορούσα να κάνω, αφού έσβησα ένα σεντόνι που ήταν ήδη πενταπλάσιο από δαύτο και ήθελε ακόμα δρόμο μέχρι να καταλήξει στο συμπέρασμα.)
Πέπε said
Μα δε συζητάγαμε για το εκτίθεμαι, αλλά για το τίθεμαι! (Γαμώτο, για να γράφω τόσην ώρα!!!)
Τέλος πάντων, τα ίδια ισχύουν. Ίσα ίσα που η αύξηση του παρατατικού (απλώς ένα -ε-) στο απλό ακούγεται λιγότερο περίεργη απ’ ό,τι στο σύνθετο (εκτ- > εξετ-).
Εδώ νομίζω ότι οι περισσότεροι δε θα ενοχλούνταν από το «ετίθεντο». Αλλιώς, όπως είπαμε: περίφραση ή συνώνυμο.
sarant said
106γ
Πολλοί παλιότεροι λόγιοι, όχι απαραίτητα μαλλιαροί, χρησιμοποιούσαν άφοβα το θέτομαι, που λύνει τα προβλήματα μη ανεκτών και εξεζητημένων όρων που αναφέρεις. Παράδειγμα ο Ανδριώτης αλλά και πολλοι του 19ου αιώνα.
Αλλά δεν πρέπει να τα λέω αυτά, παρά να τα κάνω.
loukretia50 said
ίσως απλά να αποφεύγουμε να εκτεθούμε…
loukretia50 said
107. συγνώμη Πέπε, σας παρέσυρα, αλλά αυτό το ρήμα με παιδεύει!
Πέπε said
@108:
Εντάξει, μιλάω για τη σημερινή γλώσσα. Τον 19ο αιώνα και αρχές του 20ού πολύ περισσότεροι ήταν αυτοί που τολμούσαν τα «εξετιθέμεθα» κλπ., αλλά αυτά σήμερα είναι παρωχημένα. Άλλο τόσο παρωχημένες είναι και διάφορες υπερδημοτικιστικές προτάσεις της εποχής.
> > Αλλά δεν πρέπει να τα λέω αυτά, παρά να τα κάνω.
Δεν καταλαβαίνω γιατί να νεκρανασταίνει κανείς τύπους του παρελθόντος που σήμερα είναι ανοίκειοι.
Οι μαχητικοί δημοτικιστές της εποχής του γλωσσικού ζητούσαν 10 για να πάρουν 5 (ή 2, ή 7, τέλος πάντων…) Και πήραν αρκετά, και μας τα κληροδότησαν, και αυτά είναι πλέον η φυσική μας γλώσσα. Ε, κάποια άλλα δεν τα πήραν, δε μας τα κληροδότησαν, και δεν είναι η φυσική μας γλώσσα.
Γιάννης Κουβάτσος said
Αφού λέμε επιτίθονταν, γιατί να μη λέμε, κατά φυσικό τρόπο, τίθονταν; Δεν πείστηκα ακόμα ότι είναι λάθος το τίθονταν. Και όχι από ξεροκεφαλιά ή για να μην παραδεχτώ ότι έκανα λάθος. Δεν έχω τέτοια κολλήματα, έχω κάνει και χειρότερα λάθη.
Πέπε said
112:
Γιατί ούτε επιτίθονταν λέμε.
Θα μου πεις, πώς, ακούγεται συχνά.
Από μικρά παιδάκια θ’ ακούσεις και «επιτίθομαι», στα παιχνίδια τους. Είναι ένα όχι αδικαιολόγητο λάθος, είναι όμως λάθος, και σχεδόν όλοι μεγαλώνοντας, ακούγοντάς το περισσότερες φορές, συνηθίζουν το «επιτίθεμαι». Το γ’ πληθυντικό του παρατατικού είναι λιγότερο συχνό, κι έτσι μπορεί κάποιος να μην έχει αρκετές ευκαιρίες να το ακούσει σωστά και να το μάθει, μέχρι μεγάλος. Αλλά είναι λάθος, γιατί αν θέλουμε να το πιιάσουμε σωστό τότε θα πρέπει και το «επιτίθομαι» να το πούμε σωστό, και άρα το «επιτίθεμαι» λέθος.
Απλώς, για τα δύσκολα πρόσωπα του επιτίθεμαι (επιτιθέμεθα, επετιθέμεθα κλπ. που δεν είναι πολύ λογικό να ειπωθούν έτσι) έχουμε πιο πρόχειρη την εναλλακτική περίφραση «κάνω επίθεση», ενώ στο «τίθεμαι» [υπό περιορισμό λ.χ.] τι άλλο να βάλεις;
Πέπε said
@113
> > λέθος
🙂 🙂 🙂
Ξέρετε μια γνωστή επιγραφή σε διάφορους τοίχους που λέει «λάθως»;
sarant said
111 Το εκθέτονταν το χρησιμοποιούσαν μη δημοτικιστές στην αρχή, εκείνοι που χρησιμοποιούσαν και το «να εισάξουν/παράξουν κτλ» διότι είναι τύπος αναλογικός και χρησιμος.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Ηλε-χελιδόνα ,(όχι πως δεν το φανταζόμαστε …)
https://www.amna.gr/home/article/303380/-I-techniti-noimosuni-archise-na-boitha-tous-suggrafeis-na-grafoun-muthistorimata
ΣΠ said
Ένα δείγμα από speculative fiction:
https://www.reader.gr/news/stories/o-kosmos-toy-hitler-se-harti-pos-tha-emoiaze-o-kosmos-oi-nazi-eihan-kerdisei-ton-v
Αγγελος said
Το «επιτίθεμαι» είναι αποθετικό, και αναγκαστικά κλίνεται, όσο χρησιμοποιείται, αρχαιοπρεπώς (επιτίθεται, επιτίθενται, αλλά και επιτιθέμεθα, και επετίθεντο, αν θελήσουμε να χρησιμοποιήσουμε α΄πληθυντικό ή παρατατικό· επετιθέμην φαντάζομαι πως κανείς δεν θα πει!) Το «εκτίθεμαι» είναι το παθητικό του «εκθέτω», και νομίζω πως τα εξομαλυμένα «εκθέτομαι, εκθέτονται», ή ακόμα και «εκθετόμουν, εκθέτονταν» πολύ πιο εύκολα χωνεύονται.
Ανάλογο (αποθετικό) είναι το ‘δύναμαι’: μπορεί κανείς να πει ‘δύναμαι’, ‘δύνανται’ χωρίς να πολυξενίσει, αλλά ‘ηδυνάμην’ δεν θα πει κανείς. Απλώς αυτό δεν το χρειαζόμαστε σε κανέναν τύπο, αφού είναι ακριβώς ταυτόσημο το ‘μπορώ’.
Γενικά πάντως, ενώ τα ενεργητικά ρήματα εις -μι έβγαζαν μάτι ακόμα και στην καθαρεύουσα («εκτίθησιν εις πλειοδοτικήν δημοπρασίαν…») και έχουν όλα εξομαλυνθεί, πολλά παθητικά χρησιμοποιούνται ακόμα αυτούσια και δημιουργούν πρόβλημα, που μόνο περιπτωσιολογικά μπορεί ν’αντιμετωπιστεί. Παράδειγμα το «συνίσταται», που έτσι, προπαροξύτονο, χρησιμοποποιείται σε όσους τύπους βολεύουν με τη σημασία του «αποτελείται», ενώ ως συνηρημένο («συνιστάται») χρησιμοποιείται με τη σημασία του «προτείνεται ως καλό».
Γιάννης Κουβάτσος said
Μάλιστα. Ευχαριστώ πολύ για τις διευκρινίσεις. Γηράσκω αεί διδασκόμενος και αναθεωρών. 😊
Pedis said
εκθετόντουσαν δεν παίζει;
Basil Tatsis said
Sent from my iPad
Πέπε said
@118:
Εκτός από το δύναμαι, και τα διάφορα σύνθετα του ίσταμαι (π.χ. παρίσταμαι) εμφανίζουν μια κλίση που σε κάποια σημεία ταιριάζει με την κοινή νεοελληνική εκτός από το φωνήεν στην αρχή της κατάληξης (-αμαι, -ανται), και σε άλλα δεν ταιριάζει με τίποτε. Και είναι πολύ πιο μυστήριο ρήμα από το τίθεμαι: έχουμε και τον αόριστο με ενεργητικές καταλήξεις και παθητική σημασία (παρέστη), έχουμε και το μπες-βγες της δάσυνσης (καθίσταται – κατέστη).
Και μ’ αυτά τα ρήματα πορευόμαστε όπως μπορούμε (και όπως περιέγραψε ο Άγγελος): αλλού αποδεχόμαστε την αρχαία κλίση όσο κι αν ξενίζει, αλλού -επειδή παραξενίζει (τα όρια είναι υποκειμενικά του καθενός)- στρίβουμε διά του αρραβώνος καταφεύγοντας σε άλλες ισοδύναμες διατυπώσεις, και κάπου χρησιμοποιούμε και νέους παθητικούς τύπους που παράγονται εξ υπαρχής από τους νέους εξομαλυμένους ενεργητικούς αντί από τους αρχαίους μέσους (παράδειγμα συνιστώ > συνιστάται – όχι όμως καθιστώ > καθιστάται).
Αυτό το τελευταίο είναι λογικό να γίνεται σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά στην πράξη γίνεται σε λιγότερες. Το συνιστάται λέγεται. Το εκθέτομαι δε λέγεται, όσο κι αν θα ήταν λογικό να το πούμε. Από τον Νίκο μαθαίνουμε ότι παλιότερα λεγόταν, και μάλιστα όχι μόνο από μαλλιαρούς, ούτε καν μόνο από δημοτικιστές. Αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι σήμερα δε λέγεται.
Αν δεχόμασταν καθετί που θεωρητικά συμφωνεί με κάποιον κανόνα (έστω και τον κανόνα της αναλογίας) θα έπρεπε, εκτός από το υπαρκτό συνιστάται, να δεχόμασταν και το ανύπαρκτο εκτίθενταν.
Αν δεχόμασταν καθετί που κάποτε (επί νέας ελληνικής βέβαια!) ειπώθηκε, θα έπρεπε να δεχτούμε και τα υπεραρχαΐζοντα εξετιθέμεθα κλπ..
Αλλά δε δεχόμαστε άνευ ετέρου καθετί που πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις. Πρέπει και να είναι υπαρκτό.
Φυσικά, υπαρκτοί είναι και διάφοροι τύποι που κάποτε ξεκίνησαν ως φτιαχτοί και ως πρόταση. Αλλά, ξανατονίζω, άλλο μια περίοδος με φλέγον γλωσσικό πρόβλημα κι άλλο τώρα. Τότε υπήρχε ανάγκη προτάσεων, κι απ’ όσες έγιναν κάποιες υιοθετήθηκαν. Τώρα δε βλέπω τον λόγο ν’ αλλάζουμε «μπαμπά μας γλώσσα».
sarant said
122 Τώρα δε βλέπω τον λόγο ν’ αλλάζουμε «μπαμπά μας γλώσσα».
Δεν θα υπήρχε λόγος αν τα ρήματα αυτά είχαν εύκολο ή ομαλό σχηματισμό σε όλους τους χρόνους/τύπους.
loukretia50 said
Το Χτήνος έχει καλύψει το πολύτιμο μυστικό όνομά του με προστατευτικό ξόρκι που εξουδετερώνει κάθε κακόβουλη προσπάθεια προσέγγισης – τακιμιάσματος και αποθαρρύνει διακριτικές τσοντοειδείς προσθήκες επί σπαραγματιδίου με διάλογον Νεάτερνταλ – μανατζαρίσκου πριν το μοιραίον. Φευ! –φτου!
Ελπίζω ο Dry να φανεί πιο τολμηρός!
Πέπε said
123
Μα είναι φυσικό να υπάρχουν στη γλώσσα και δυσκολίες και ανωμαλίες.
Δεν είναι πρόβλημα, και η απαλοιφή τους δε θα συνιστούσε λύση. Ακόμη κι αν υποθέσουμε μια γλώσσα απόλυτα εύκολη στη γραμματική της, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα δυσκολεύονται να εκφραστούν (όπως μερικοί εκφράζονται πληρέστατα και παραστατικότατα με γραμματικά λάθη, ή αποφεύγοντας τις γραμματικά δύσκολες λέξεις). Η γλώσσα είναι εργαλείο: άμα μάθεις καλά τη χρήση του, το χρησιμοποιείς καλά. Άμα δεν την ξέρεις, δε φταίει το εργαλείο.
(Άλλο, και πάλι, περιπτώσεις σαν την καθαρεύουσα όπου όντως έφταιγε το εργαλείο.)
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
124 Ήντά ‘ναι τα που λές μωρέ τροζοκοπελιά? 🙂 Άμα είναι κακόβουλη η προσπάθεια γιατί να την ενθαρρύνω?
Πάντως ναι, θα είχε ενδιαφέρον ο διάλογος των δύο (με τον τρόπο του ο καθένας) ούγκανων.
Το όνομά μου το φανερώνω -ιδιωτικώς- στους καλούς 🙂 Αλλά άμα λείπουνε την κρίσιμη στιγμή τι να κάνω ο μαύρος?
Trivia Homerica (συνεργασία από ΣτοΔγιαλοΧτηνος) - Χάρης Μεταλλίδης said
[…] φίλο μας ΣτοΔγιαλοΧτηνος. Πριν από τρία χρόνια είχαμε δημοσιεύσει ένα άλλο δικό του πεζό, που το είχαμε χαρακτηρίσει διήγημα επιστημονικής […]