Τα μονόχρωμα αριστουργήματα του Αλφόνς Αλέ
Posted by sarant στο 25 Οκτωβρίου, 2018
Την Πρωταπριλιά του 1897, ο Γάλλος ευθυμογράφος Αλφόνς Αλέ (Alphonse Allais, 1854-1905) δημοσίευσε ένα «Πρωταπριλιάτικο λεύκωμα» (Album Primo – Avrilesque) με εφτά μονόχρωμες γκραβούρες, μία ολοκόκκινη, μία με σκέτο μαύρο, μία γκρίζα, μία κίτρινη κτλ., τις οποίες «εξηγούσε» με ευφυέστατες λεζάντες. Ένας φίλος τις προάλλες με ρώτησε για μία από τις λεζάντες αυτές και μου έδωσε την ιδέα για το σημερινό άρθρο, στο οποίο θα παρουσιάσουμε τους… πίνακες του Αλέ και θα εξηγήσουμε τα λογοπαίγνια.
Να πω ότι ο Αλέ έχει δώσει αμέτρητες ξεκαρδιστικές ατάκες, λογοπαίγνια και ευφυολογήματα. Ένα λεξικό του γαλλικού πνευματώδους λόγου, που έχω υπόψη μου, αφιερώνει κεφάλαιο ολόκληρο στις δημιουργίες του. Κάποιοι ίσως παραξενευτούν που τον γράφω Αλέ και όχι π.χ. Αλλαί, αλλά η αντιστρεψιμότητα έτσι κι αλλιώς είναι μια φενάκη. Όμως να μη σταθούμε σ’ αυτό.
Και ξεκινάμε από το μαύρο, ίσως τον γνωστότερο πίνακα της σειράς, που η λεζάντα του έχει γίνει παροιμιώδης.
Combat de Nègres dans une cave, pendant la nuit, είναι ο γαλλικός τίτλος, δηλαδή «Πάλη νέγρων μέσα σε υπόγειο τη νύχτα». Λέω ότι είναι παροιμιώδης ο τίτλος επειδή τον έχω δει να παρουσιάζεται και ως ανέκδοτο, συχνά με τούνελ αντί για υπόγειο. Μάλιστα, στην ελληνική του εκδοχή προστίθεται στο τέλος «… στη Σκωτία», κάνοντας ένα λογοπαίγνιο παραπάνω με το σκοτάδι. Ο πατέρας μου θυμάμαι, όταν ήθελε να πει ότι είναι σκοτάδι πίσσα (ή ότι κάτι είναι εντελώς ακατανόητο) έλεγε «Πάλη νέγρων…» και καταλαβαίναμε -ήταν την εποχή που δεν είχε γίνει προσβλητικός ο όρος, τότε που ο Λοΐζος κυκλοφορούσε τα Νέγρικα.
Συνεχίζουμε με το γαλάζιο:
Stupeur de jeunes recrues apercevant pour la première fois ton azur, ô Méditerrannée!
Κατά λέξη σημαίνει: Η κατάπληξη νεοσύλλεκτων ναυτών που βλέπουν για πρώτη φορά το γαλάζιο σου, ω Μεσόγειος!
Όπως γράφτηκε στα σχόλια, στη γαλλική αργκό ο αρχάριος και ειδικά ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης, ο ψάρακας που λέμε εμείς, το στραβάδι, λέγεται bleu, κάτι που εξηγεί το χρώμα του πίνακα!
Εδώ ομολογώ πως μάλλον κάτι μου έχει ξεφύγει διότι δεν βλέπω λογοπαίγνιο, αν υπάρχει -ίσως κάποιος που ξέρει καλύτερα γαλλικά να μας το εξηγήσει.
Και πάμε στο πράσινο:
Des souteneurs, encore dans la force de l’âge, le ventre dans l’herbe, buvant de l’absinthe .
Κατά λέξη: Νταβατζήδες, ακόμα στο άνθος της ηλικίας τους, μπρούμυτα στο γρασίδι, πίνουν αψέντι.
Εδώ υπάρχει λογοπαίγνιο που πρέπει να εξηγηθεί. Ο νταβατζής, ο προστάτης της εκδιδόμενης γυναίκας, στα γαλλικά λέγεται και l’homme au dos vert: ο άνθρωπος με την πράσινη πλάτη. Και όποιος είναι στο άνθος της ηλικίας του, είναι χλωρός, πράσινος -υπάρχουν σχετικές εκφράσεις στα γαλλικά. Οπότε: χλωροί στην ηλικία, πράσινη η πλάτη τους, μπρούμυτα στο πράσινο χορτάρι, πίνουν αψέντι, που έχει χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα. Πολύ λογικος ο πίνακας!
Μετά το πράσινο το κίτρινο:
Manipulation de l’ocre par des cocus ictériques
Κατά λέξη: Κερατάδες που πάσχουν από ίκτερο δουλεύουν την ώχρα.
Το κίτρινο είναι το χρώμα της απιστίας σύμφωνα με την αντίληψη των Γάλλων. Ο ίκτερος δίνει στο δέρμα κιτρινωπή όψη, την ώχρα την ξέρουμε, όπερ έδει δείξαι.
Και τώρα το κόκκινο:
Récolte de la tomate par des cardinaux apoplectiques au bord de la mer Rouge
Αποπληκτικοί καρδινάλιοι μαζεύουν ντομάτες στην όχθη της Ερυθράς Θάλασσας.
Οι καρδινάλιοι φοράνε βαθυκόκκινα, η αποπληξία φέρνει το αίμα στο κεφάλι, τα άλλα είναι προφανή.
Και τώρα το γκρίζο
Ronde de pochards dans le brouillard
Μεθύστακες πίνουν μέσα στην ομίχλη. Στην αργκό, pochard είναι ο μεθύστακας. Ronde είναι ο «γύρος» των ποτών, όταν πίνουν ένα ακόμα ποτό. Όμως, στα γαλλικα griser σημαίνει αφενός γκριζάρω και αφετέρου μεθάω. Και η ομίχλη βέβαια τυλίγει τα πάντα στο γκρίζο.
Και κλείνουμε με το άσπρο:

Première communion de jeunes filles chlorotiques par un temps de neige
Κατά λέξη: Πρώτη κοινωνία αναιμικών κοριτσιών μέσα στο χιόνι.
Στην πρώτη κοινωνία, που γίνεται σε ηλικία 8 χρονών περίπου, τα παιδιά φοράνε λευκά ρούχα.
Το άλμπουμ είχε κι έναν πολύ αστείο πρόλογο, ενώ στο τέλος ο Αλέ παρέθετε την… παρτιτούρα από ένα Πένθιμο εμβατήριο για την κηδεία ενός κουφού μεγάλου άνδρα. Έχει κι άλλη μια σελίδα που δεν την έβαλα, είναι άδεια πεντάγραμμα. Από εκεί θα εμπνεύστηκε το 3.43 ο συνθέτης του.
Αν δεχτούμε πως ο μεγάλος πόνος είναι βουβός, λέει προλογίζοντας, τότε οι μουσικοί θα πρέπει να μετράνε μόνο τα μέτρα, αντί να επιδοθούν σε αυτή την άσεμνη φασαρία που αφαιρεί κάθε μεγαλοπρέπεια κι από τις καλύτερες κηδείες.
Σε ένα μπλογκ θαυμαστών του Αλέ βρήκα ότι τουλάχιστον τον ολόασπρο πίνακα, τον τελευταίο, τον είχε εκθέσει ο Αλέ πολλά χρόνια νωρίτερα, το 1883, στο Salon des incohérents, των ασυνάρτητων δηλαδή, που θα πρέπει να τρολάρανε αγρίως τη μέινστριμ τέχνη.
Βρήκα επίσης ότι η πατρότητα του καλαμπουριού με τον ολόμαυρο πίνακα ανήκει στον χιουμορίστα Πολ Μπιγιό (Paul Bilhaud) ο οποίος το είχε διατυπώσει πρώτος, το 1882, και μάλιστα με τούνελ αντί για κάβα αλλά πιο απλά: Combat de négres dans un tunnel, Πάλη νέγρων μέσα σε τούνελ.
Αλλά δεν μου είπατε, ποιος από τους πίνακες του Αλέ σάς άρεσε περισσότερο;
Πέπε said
Kαλημέρα.
Η φράση «αράπης εν υπογείω εν ώρα νυκτός», πυ την έχω ακούσει τόσο με την έννοια «δε βλέπω τίποτε» όσο και «δεν μπορώ να καταλάβω, να βρω την άκρη» (και επίσης ως ψευδώνυμο κάποιου αρχαίου Διαπλασόπουλου), να προέρχεται άραγε από την «Πάλη νέγρων μέσα σε υπόγειο τη νύχτα»;
Όσο για την παρτιτούρα στο τέλος, το εμβατήριο θα πρέπει να ακουγόταν κάπως σαν αυτό:
cronopiusa said
no haces más que bailar samba de la noche a la mañana y pasas de mí y de mi buzuki
Καλή σας μέρα, μου άρεσε περισσότερο, η παρτιτούρα από ένα Πένθιμο εμβατήριο για την κηδεία ενός κουφού μεγάλου άνδρα,
άντε και του Βενιζέλου με ο καλό!
Δύτης των νιπτήρων said
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ για το γαλάζιο είναι ότι οι ναύτες φοράνε μπλε http://historic-marine-france.com/uniforme/uniformeimagerie.htm
Νεοσύλλεκτοι ώστε να βλέπουν πρώτη φορά τη Μεσόγειο!
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
1 Απ’ όσο ξέρω αράπης εν υπογείω εν ώρα νυκτός που τρώει έναν κουραμπιέ είναι η απάντηση στο ερώτημα «τι είναι μικρό, άσπρο και εξαφανίζεται?»
Πέπε said
> > ίσως κάποιος που ξέρει καλύτερα γαλλικά να μας το εξηγήσει.
Τα γαλλικά μου σίγουρα δεν είναι καλύτερα από του Νικοκύρη, αλλά μετά το #3 του Σπάιραλ αναρωτιέμαι μήπως υπάρχει καμιά έκφραση με το μπλε και την έκπληξη (όπως στα αγγλικά με το μπλε και τη μελαγχολία).
Πάνος με πεζά said
Μου θύμισε κάποτε, που είχαμε κάνει μια ποιητική βραδιά για το Ρίτσο. Είχαμε και μια οθόνη με προβολές φωτογραφιών, οπότε στη «Σονάτα του σεληνόφωτος» είχα πάρει αυτές τις 6 διαφορετικές φωτογραφίες (που εδώ βλέπετε συγκεντρωμένες)

και τις είχα βάλει σε ένα ολιγόλεπτο βιντεάκι, με transition από το ένα χρώμα στο άλλο. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, είχα διαλέξει και τη σειρά των χρωμάτων ανάλογα με την εξέλιξη του αποσπάσματος ποιήματος, κι ο κόσμος πάθαινε πλάκα βλέποντας στην οθόνη το φεγγάρι να αλλάζει χρώματα !
Αγγελος said
Bleus δεν λέγονται γαλλικά γενικώς οι πρωτάρηδες, και ειδικότερα οι νεοσυλλεκτοι;
alsatiancousin said
Bleu = ο ψάρακας
http://www.expressions-francaises.fr/expressions-u/2856-un-bleu.html
Καλημέρες!
sarant said
Kαλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
3-7-8 Το βρήκατε, ώστε μπλε ο ψάρακας, ο στραβόγιαννος, το στραβάδι!
cronopiusa said
Παράδοση & παραλαβή…
spiral architect 🇰🇵 said
Καλημέρα.
Εμένα (και μην με πείτε ρατσιστή) μ’ αρέσει ο πρώτος. 🙂
Και το σχετικό ανέκδοτο:
Επιστήμη είναι, όταν μέσα σε ένα απολύτως σκοτεινό δωμάτιο ψάχνεις για μια μαύρη γάτα.
Φιλοσοφία είναι, όταν μέσα σε ένα απολύτως σκοτεινό δωμάτιο ψάχνεις για μια μαύρη γάτα που δεν υπάρχει.
Θρησκεία είναι, όταν μέσα σε ένα απολύτως σκοτεινό δωμάτιο ψάχνεις για μια μαύρη γάτα που δεν υπάρχει και φωνάζεις: «Τη βρήκα, τη βρήκα!»
Avonidas said
Καλημέρα.
«Πάλη νέγρων μέσα σε υπόγειο τη νύχτα»
…κι από πίσω ν’ αχνοφαίνεται η Πίνδος; 😉
Avonidas said
στη γαλλική αργκό ο αρχάριος και ειδικά ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης, ο ψάρακας που λέμε εμείς, το στραβάδι, λέγεται bleu
Παράξενη επιλογή χρώματος. Το αγγλικό green βγάζει νόημα, αφού πράσινα ειναι τα άγουρα φρούτα.
gpointofview said
Μια άλλη εκδοχή για τα χρώματα…
Δύτης των νιπτήρων said
Σκεφτόμουν τώρα, όσο έκανα κάτι άλλο, ότι θα έρθει κανας Άγγελος, καμιά Μαρία και θα μας εξηγήσει το γαλάζιο. Έπεσα λίγο έξω χάρη στον αλσατό ξάδερφο 🙂
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Αφού πιάσατε τα λογοπαίγνια με τα χρώματα, έστω γαλλιστί, δεν εξηγείτε από πού προήλθαν και οι «πού…ες μπλε», σε εμάς τους άσχετους;
loukretia50 said
Μήπως η Μεσόγειος αναφερόταν από παλιά
Le grand bleu
Κουνελόγατος said
Cronopiusa, με το καλό και στου Βαγγέλη. Αν και μάλλον θα προηγηθεί η Ευγενία με τον μπ.
Αγγελος said
Συγνώμη, Δύτη, η δική μου εξήγηση δεν πιάνεται; Δεν ήταν βέβαια τεκμηριωμένη, δημοσιεύτηκε όμως δυο λεπτά πριν από του Αλσατού ξαδέρφου 🙂
spiridione said
Le peintre néo impressionniste (1910)
Χρηστάρας said
Για κάποιο δυσερμήνευτο λόγο προτιμώ τον πράσινο πίνακα. Ίσως είναι ο ήχος των λέξεων, μπορεί το ψυχολογικό αντίκτυπό τους στον αλλόγλωσσο ακροατή, πιθανόν η εντυπωσιακή εικόνα. Μάλιστα, αν δεν με γελούν τα μάτια μου, το πράσινο αυτό διαθέτει ωραίες ανάγλυφες διαβαθμίσεις.
Πάνος με πεζά said
Κι ήταν και ο Μονέ, που είχε κάνει τον καθεδρικό ναό της Ρουέν, σε μια σειρά πινάκων με το φωτισμό της μέρας σε διάφορες ώρες…
https://en.wikipedia.org/wiki/Rouen_Cathedral_(Monet_series)
Δύτης των νιπτήρων said
19 Μα είπα:
«κανας Άγγελος, καμιά Μαρία» και «έπεσα λίγο έξω». Λίγο γιατί έπιασα έναν στους δύο. Η Μαρία ως γνωστό νυχτοπούλι θα κοιμάται 🙂
dryhammer said
16.
http://www.slang.gr/comments/find/46242
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Συγνώμη, ξέχασα ότι το θέμα ήταν «ποιος απ’ όλους σας αρέσει»! Λοιπόν, διαλέγω κόκκινο και την ρεκόλτ δτε λα τομάτ απ’ τους Καρδιναλίους στην Ερυθρά Θάλασσα.
Έχει κάτι από καλοκαίρι, μου φαίνεται…
Πάνος με πεζά said
Με αφορμή (ίσως¨τον ολόλευκο πίνακα του Αλέ, η Γιασμίνα Ρεζά έχει γράψει το ευχάριστο θεατρικό έργο «ART». Όσοι προλάβατε και το είδατε, είχε ανέβει στο θέατρο Κάππα με Φασουλή, Βούρο και Κωνσταντίνου, κάπου προς το 2003-04.
Η υπόθεση είναι ότι στο σαλόνι του ενός έρχεται ένας ολόλευκος πίνακας. Αλλά είναι ολόλευκος, ή «κάτι βλέπουν» οι υπόλοιποι;
Σπαρταριστό κείμενο…
Πάνος με πεζά said
Κι εγώ στις προτιμήσεις μου κλασικά το μπλε…
Alekos81 said
6. κι αυτο:

Χαρούλα said
Καλημέρα!
Και μετά…. Η Μαριανίνα Κριεζή έφερε το χοντρό μπιζέλι, τη Ρόζα Ροζαλία, την αρκούδα καφέ κλπκλπ με υπεροχη μουσική στα ελληνικά μουσικά πράγματα.
Stazybο Hοrn said
Κόκκινο, αλλά αποπληκτικοί, ή σε αποπληξία;
Αγγελος said
Ας προσθεσουμε ότι j’en suis tout bleu σημαίνει και «μένω κατάπληκτος».
Μια μάλλον νατσουλική εξήγηση για τη σημασία «νεοσύλλεκτος» του bleu είναι ότι τους έδιναν να πιουν κυανούν του μεθυλενιου, που χρωματίζει γαλάζια τα ούρα. Πιο πιθανό είναι ότι οι εθελοντές στη Γαλλική Επανάσταση φορούσαν γαλάζιες στολές, ενώ οι παλιότεροι στρατιώτες άσπρες.γτ
Πέπε said
30:
Απόπληκτοι.
Μια λέξη, παρεμπιπτόντως, που μας είχε διαφύγει και χτες το βράδυ (#216 και μερικά από τα επόμενα) που λέγαμε για ενεούς και κεχηνότες, και παλιότερα που είχε γίνει άρθρο για δαύτους.
ΛΚΝΕ:
απόπληκτος -η -ο [apópliktos] Ε5 : 1.που έπαθε αποπληξία. 2. (μτφ.) εμβρόντητος, κατάπληκτος: Όταν άκουσε τη φοβερή είδηση, έμεινε ~
[λόγ. < αρχ. ἀπόπληκτος]
Κιγκέρι said
-Χορεύουν τ´ αραπάκια στη μαύρη νυχτιά!
-Δε βλέπω τίποτα μπάρμπα!
-Είναι μαύρα βρε και δε φαίνονται.
Το λέει η μητέρα μου σαν διάλογο ανάμεσα σε μάγο περιπλανώμενου τσίρκου και πελάτη-θύμα.
sarant said
30 Xμ… δεν ξέρω αν έχει διαφορά.
16-24 Κάπως εκτωνυστέρων βρίσκω την εξήγηση του σλανγκρ. Η έκφραση καταγράφεται απο το 1980 και μετά, πώς γεννήθηκε το 1930;
16 Δεν έχω εξήγηση, εκτός από το αμερικανικό blue balls. Αλλά στα γαλλικά ο πρωτάρης εκτός από bleu λέγεται και bleu-bite.
Πέπε said
@31:
Α, μπράβο Άγγελε. (βλ. και #5).
Αν λοιπόν αυτή είναι μια ορθολογική εξήγηση (εννοω τις μπλε στολές) για το «μπλε = νεοσύλλεκτος / νέοπας γενικώς», μήπως το «μπλε = έκπληκτος» προέρχεται από την αμηχανία του ψάρακα;
loukretia50 said
Πιο πετυχημένο βρίσκω το κίτρινο, αν και αντιπαθώ το χρώμα. Και βρήκα ένα αφιέρωμα στους κερατάδες.
Comment choisir son cocu – Tableau analytique du cocuage
Έχει περίπου 70 είδη κερατάδων , από τον cocu Loup-Garoux μέχρι τον cocu pot au feu.
Δε θάλεγα πως είναι εύστοχα τα περισσότερα, αλλά έχει κάποιο …κοινωνιολογικό ενδιαφέρον..
https://www.google.gr/url?sa=i&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwjazcLLkaHeAhVCalAKHacyDQ8Qjhx6BAgBEAM&url=http%3A%2F%2Favancerquandmeme.centerblog.net%2F649-comment-choisir-son-cocu&psig=AOvVaw0nfySatcgW-IpbX_ilPuP6&ust=1540540102827189
Πέπε said
@34α:
Δεδομένου ότι επιληπτικός λ.χ. είναι αυτός που γενικώς παθαίνει επιληπτικές κρίσεις, δηλαδή πάσχει από επιληψία (και στην κοινή καθολιλουμένη καρδιακός, στομαχικός κλπ. είναι όποιος έχει μόνιμα πρόβλημα στην καρδιά ή στο στομάχι, κι όχι όποιος αυτή τη στιγμή έχει πάθει κάτι), αποπληκτικός θα έπρεπε να είναι όποιος παθαίνει γενικά αποπληξίες. Πράγμα που δε νομίζω ότι υφίσταται. Γι’ αυτό άλλωστε και το ΛΚΝΕ δεν έχει ολωσδιόλου τη λέξη.
spiral architect 🇰🇵 said
@16: Παίζει παντού το μπλε ακόμα και σαν πρώτο συνθετικό, π.χ. 😀
loukretia50 said
38. Kαι μετά τη δυσάρεστη έκπληξη… η μελαγχολία!
Rhapsody in Blue
George Gershwin – – Leonard Bernstein
Yπήρχε μια διαφήμιση παλιά :»Κοίτα! έγινε μπλε!»
Νέο Kid said
Μπράβο στον Αλσατό εξάδελφο που πρώτευσε στη σωστή εξήγηση του bleu!
Νέο Kid said
Φυσικά, η ολοκληρωμένα ολοκληρωμένη εξήγηση είναι ότι οι νεοσύλλεκτοι έτρωγαν ξύλο σκληραγωγήσεως ( συνηθισμένο φαινόμενα σε στρατούς και ναυτικά ) και μετά απ το μπερντάκι γινόντουσαν bleu maree ( με αξών στο προτελευταίο e)
Η έκφραση έχει περάσει και στα ελληνικά παλαιοθεν. Τον έκαναν μπλε μαρέ απ το ξύλο.
νεσσίμ said
«…είναι μαύρος
είναι νύχτα
και δεν φαίνεται…»
Θ. Ανδρεάδης, Κ. Βιρβος Μ. Πλέσσας
sarant said
42 Μπράβο, είναι κι αυτό!
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Εμένα μ’ αρέσει ο κόκκινος γιατί με το κόκκινο χρώμα, έχω σχεδόν ερωτική σχέση☺️ μετά με το γαλάζιο και το πράσινο.
Φυσικά είμαι αεκτζής.☺️
gpointofview said
Μπλε μαρέν δεν λένε το χρώμα από την στολή στα ναυτάκια της Ελλάς-Γαλλία-συμμαχία ;
derwanderer said
Για να συμπληρώσω κι εγώ με τη σειρά μου τις πληροφορίες για το μπλε των στρατιωτών (# 5, 31 και μπράβο τους):
Για μεγάλο διάστημα του 19ου αι. οι γαλλικές στρατιωτικές στολές, των απλών φαντάρων, αλλά και ορισμένων αξιωματικών, είχαν γκρι-μπλε αποχρώσεις: Ο Αλλαί (συγγνώμη Νικοκύρη, δεν έχεις καθόλου άδικο για την αντιστρεψιμότητα, αλλά δεν μου πάει το χέρι για «Αλέ») συνθέτει το πρωταπριλιάτικό του το 1897: οι στολές που έχει υπόψιν του είναι αυτές της Β’ Αυτοκρατορίας και του Γαλλοπρωσσικού πολέμου του 1870 ή αυτές που φορούσαν τα πολάριθμα σώματα της Γ’ Δημοκρατίας (1870-1940) φαντάροι κι ορισμένοι αξιωμάτικοί .
Δύο παραδείγματα, 1849 (Β’ Αυτοκρατορία): https://4.bp.blogspot.com/-wFr0widrSFI/UL0Bh0BQtBI/AAAAAAAAvuk/y8ve6v-qWS8/s1600/14r.+BOISSELIER+1849+Chasseurs+%C3%A0+pied+Si%C3%A8ge+de+Rome.jpg
και
1898 (Γ’ Δημοκρατία, ένα χρόνο μετά το ευθυμογράφημα): Η σύλληψη του Ζωρζ Πικάρ, του ήρωα συνταγματάρχη που τόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην υπόθεση Ντρέυφους: https://c8.alamy.com/comp/DTFDGB/arrest-of-colonel-marie-georges-picquart-french-army-officer-minister-DTFDGB.jpg
Λίγα χρόνια ΜΕΤΑ το ευθυμογράφημα, για τις στολές των στρατιωτων υιοθετήθηκε εκείνο το πολύ χαρακτηριστικό χρώμα που έμεινε, στην ιστορία ΚΑΙ στα χρωματολόγια, ως «μπλε του ορίζοντα», «bleu horizon». Με αυτό πολέμησαν τα γαλλικά στρατεύματα στον Α’ΠΠ : https://fr.wikipedia.org/wiki/Bleu_horizon#Premiers_emplois
sarant said
46 Έτσι είναι ο ορίζοντας; 🙂
spiral architect 🇰🇵 said
Το γκρίζο πίνακα οι Έλληνες θα τον έλεγαν «Μεθύστακες πίνουν μέσα στο μούχρωμα»
derwanderer said
Κι αν μου επιτρέπεται να διορθώσω το Νέο Kid (#41) η έκφραση είναι μπλε ΜΑΡΕΝ ή ΜΑΡΙΝ (bleu marin ή, συχνότερα, marine, «μπλε της θάλασσας») όχι «μαρέ» από την παλίρροια («mareé») : https://fr.wikipedia.org/wiki/Bleu_marine
Νέο Kid said
49. Άλλο το μπλε το ναυτικό , της θάλασσας , κι άλλο το μπλε του ξύλου που είναι όντως ζαλιστικό όπως η παλίρροια στα νερά του Ευρίπου .
derwanderer said
Α, Νίκο (# 46) μη το λες σε μένα, στους Γάλλους πεστα 😉 Ορίζοντας βόρειας ή ανατολικής Γαλλίας να υποθέσω!
Για το «μπλε μαρέν», παράδειγμα σε τραγούδι του Χάρρυ Κλυνν, σε στίχους Κακουλίδη (1’24» κ.ε.) :
Άρης Γαβριηλίδης said
#33, #42
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄50 κυκλοφορούσε στους δρόμους και στα πανυγήρια το μπάρμπας με το Πανόραμα.( http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1&dq=)
Από εκεί ο χαρακτηριστικός διάλογος:
-Να, τα αραπάκια στο Νείλο ποταμό!
-Πού είναι παππούλη, δεν τα βλέπω…
-Είναι μαύρα, είναι νύχτα και δεν φαίνονται!
Pedis said
οι αποπληκτικοί καρδινάλιοι δέον να τοποθετηθούν στην εξοχή με ολάνθιστες παπαρούνες.
στον πρώτο πίνακα αρκεί να μην χαμογελάσουν οι νέγροι …
spiridione said
Αυτό το πεντάλεπτο φιλμάκι του 1910 που έχω βάλει στο σχόλιο 20, είναι του Émile Cohl, επίσης μέλους της Λέσχης των Ασυνάρτητων, και είναι φόρος τιμής στον Αλέ. Ο Kohl ήταν από τους πρωτοπόρους στις ταινίες κινουμένων σχεδίων. Στην ταινία έχει βάλει ένθετα χρώματα στους μονόχρωμους πίνακες που προσπαθεί να πουλήσει ο ζωγράφος στον πελάτη, αλλά παρεμβάλλονται και κινούμενα σχέδια που δείχνουν τι κρύβει ο κάθε πίνακας.
https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%89mile_Cohl
spiral architect 🇰🇵 said
Άσχετο με την ανάρτηση, σχετικό με το ιστολόγιο:
«Τις άσχημες εικόνες αντίκρισε πρώτη η νεωκόρη που πήγε για να καθαρίσει …»
Η νεωκόρη λοιπόν, ή μπας και πρέπει να της βάλουμε μουστάκι και να την κάνουμε «η νεωκόρος» as usual;
Αὐγουστῖνος said
Καλημέρα.
Πρὸ πολιτικῆς ὀρθότητος στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα, ἂν θυμᾶμαι καλά, ὑπῆρχε διαφοροποίηση ἀνάμεσα στὸ negro (δόκιμος ὅρος) καὶ nigger (ὑποτιμητικὸς καὶ προσβλητικός, κάτι σὰν τὸ δικό μας «σκυλάραπας»). Φυσικὰ στὰ καθ΄ ἡμᾶς καὶ τὰ δύο ἀντιστοιχοῦσαν στὴν ἴδια λέξη «νέγρος».
sarant said
51 Ακριβώς -και μάλιστα τότε, διότι τώρα βλέπουν και λιγο ήλιο
54 Με διαφορετικές εικόνες από του Αλέ -αστακός στο κόκκινο
55 Η νεωκόρος νομίζω, δεν είναι κόρη, και υπάρχουν θηλυκά σε -ος.
Νέο Kid said
Ο λαός παντως , λέει νεωκόρα. ( και μόνον)
dryhammer said
55, 57γ Νεοκοράκι
spiral architect 🇰🇵 said
@57γ: [λόγ. < αρχ. νεωκόρος `επιστάτης αρχαίου ναού΄· λόγ. θηλ. χωρίς διάκρ. γένους· νεωκόρ(ος) -ισσα]
Πάνος με πεζά said
@ 32 : Την έχει μελοποιήσει ο Σαββόπουλος : «…κι έμεινε ο κυρ-πόλεμος στον τόπο, σαν απόπληκτος μπαμπάς»
Νέο Kid said
60. Νεωκόρισσα ;; καλά κρασιά και καλές conckses dear ΛΚΝ …
Πάνος με πεζά said
Και η λέξη «Ωχμπαναϊαμ», βρίσκει σήμερα δικαίωση…
https://www.newsbomb.gr/sports/podosfairo/story/927663/oristiko-telos-o-skimpe-analamvanei-o-anastasiadis-tin-ethniki-ellados
sarant said
60-62 Δεν είχα προσέξει ότι λέγεται η νεωκόρισσα, διότι δεν είμαι καλός στα εκκλησιαστικά. Όμως λέγεται.
63 Λες να είναι χειρότερος;
Eli Ven said
«Μια μαύρη γάτα ολόμαυρη στη μαύρη νύχτα μπήκε». Η υπαρξιακή εκδοχή. https://www.youtube.com/watch?v=phfhKL4TrZ0
Χρήστος Π. said
61 Ναι, εμένα αυτό μου θύμησε ένα ποίημα που είχα δει μικρός στα Άπαντα του Σουρή για το πρόβλημα του… κόψιμου που τον πιάνει μέρα μεημέρι εκεί που περπατάει στο κέντρο της Αθήνας και τρέχει να βρει μέρος πάει ή κάτι τέτοιο. Με είχε πεηρεάσει τόσο που φοβόμουν θα με πιάσει κάτι όποτε περνούσα από το Σύνταγμα! 🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Εμένα μου άρεσαν οι κομμουνιστές σε πισίνα με μποζολέ νουβό.
loukretia50 said
«Red and Black Song»- Les Miserables 2012
Red: I feel my soul on fire!
Black: my world if she’s not there!
Red: it’s the colour of desire!
Black: it’s the colour of despair!
…………………….
The colours of the world
Are changing day by day
…………………………
Red: the blood of angry men!
Black: the dark of ages past!
Red: a world about to dawn!
Black: the night that ends at last!
……………………….
How your world may be changed
In just one burst of light!
And what was right seems wrong
And what was wrong seems right!
Who cares about your lonely soul?
We strive towards a larger goal
Our little lives don’t count at all!
…………………………….
Δε μπορώ να κόψω το βίντεο, είναι μεγάλο, αλλά δε είναι κάτι ιδιαίτερο. Οι στίχοι σκέτοι είναι πολύ καλύτεροι…
Θα χαρώ να βρω ένα νήμα ουράνιο τόξο όταν γυρίσω!
Alexis said
Ο πράσινος είναι μακράν ο καλύτερος!
Η λεζάντα έπρεπε να είναι: «Τραυματίας παίκτης του Παναθηναϊκού ξαπλωμένος στο χορτάρι του ΟΑΚΑ ενώ δυο μικρά βατραχάκια τον κοιτούν με απορία»
(Πάνω δεξιά είναι τα βατραχάκια. Διακρίνω και τα μάτια τους) 😆
Πάνος με πεζά said
Ο γκρίζος πίνακας μπορούσε κα έχει και τίτλο «Πολυμελής ομάδα εργατών σε εργοτάξιο, κάνει εφαρμογή gunite με τόση επιμέλεια που έχουν γίνει τα πάντα σύχριστα…»
spiral architect 🇰🇵 said
Αν και δεν είμαι γαλλομαθής οσμίζομαι 😀 ότι, τα γαλλικά σηκώνουν τα γλωσσικά καλαμπούρια, πολύ περισσότερο από άλλες σημαντικές (π.χ. αγγλικά, ισπανικά) γλώσσες στην υφήλιο.
Eli Ven said
1) #16 κι εξής: Η έκφραση έχω την αίσθηση ότι προέρχεται από ανέκδοτο της δεκαετίας του ’80:
Τι είπε η Στρουμφίτα όταν γνώρισε τα Στρουμφάκια; – «Μμμ! Πούτσες μπλε! »
2) Στα ροδίτικα χλωρός είναι ο αφελής, ο τρελός και μόλις κατάλαβα γιατί…
3) Επειδή λησμόνησα στο προηγούμενο σχόλιο, εμένα μου αρέσει η κόκκινη γκραβούρα.
ΓιώργοςΜ said
Καλημέρα, δύσκολο να δείξω προτίμηση σε κάποιον από τους πίνακες. Κάπουμε γοητεύει το στήσιμο της σκηνής, αλλού η θεματολογία, αλλού η εκφραστικότητα των προσώπων…
Για το bleu, με τα σκουριασμένα γαλλικά μου, θυμάμαι πως η σχεδόν ωμή μπριζόλα, λιγότερο ψημένη από τη σενιάν, λέγεται μπλε. Μήπως από εκεί προέρχεται, από το «άψητος», σε αντιδιαστολή με τους μπαρουτοκαπνισμένους πάλιουρες;
Για τη νεωκόρισσα, είναι η μόνη εκδοχή που έχω ακούσει, αν και σε εκκλησίες πηγαίνω μόνο όταν δε μπορώ να το αποφύγω.
ΓιώργοςΜ said
72-1 Η έκφραση με τα στρουμφάκια είχε πλάκα ακριβώς επειδή υπήρχε πριν από αυτά. Πόσο πριν δεν ξέρω, ήμανε μικρός πριν το ’80.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
69 Δηλαδή ο γκρίζος τι είναι? Παοκτσής στο μπλέντερ?
Πέπε said
Από το λινκ, κάπου εδώ παραπάνω, για το «μπλε οριζόν» (μπλε του ορίζοντος, και ουχί του ορυζώνος), που κάτω κάτω έχειχρωματολόγιο με 49 αποχρώσεις του μπλε (!!!) με τα ονόματά τους στα γαλλικά, εμένα μου έκανε εντύπωση το μπλε κανάρ, μπλε της πάπιας. Ότι δηλαδή μόλις το δει κανείς θα σκεφτεί «σαν πάπια είναι»;
Επαναλαμβάνω το λινκ: https://fr.wikipedia.org/wiki/Bleu_horizon#Premiers_emplois
Γιάννης Ιατρού said
52: Να μου επιτραπεί να προσθέσω και την σχετική παραλλαγή τον διάλογο: – Νά τα, νά τα τ΄αραπάκια με τα κόκκινα βρακάκιa,
το υπόλοιπο όπως αναφέρθηκε 🙂
Λεωνίδας said
Αχνοφαινεται στο βάθος…
Ο συχωρεμένος ο Ευθυμίου στο
Κωνσταντίνου και Ελένης πολλά χρόνια πριν…
Λεωνίδας said
Αχνοφαινεται στο βάθος…
Ο συχωρεμένος ο Ευθυμίου στο
Κωνσταντίνου και Ελένης πολλά χρόνια πριν…
leonicos said
@ 34
εκτωνυστέρων
ποιο νυστέρι;
Μπήκα και αργά σήμερα
leonicos said
Σαν ιδέα είναι καταπληκτική
Εξαιρετικό και το άρθρο, ως ιδέα
Δεν βρισκω γιατί πρέπει να διαλέξω κάποιον απ’ όλους με κριτήριο το χρώμα
Οι ατάκες… εντάξει… δεν με αφήνουν άναυδο. Από πλευράς καθαρά εικαστικής, δεν χρειάζονταν. Κακοποίησε μια σπουδαία ιδέα κατά τη γνώμη μου.
Κατάλαβα, έγινε γκρινιάρης κι εγώ
leonicos said
Κατάλαβα, έγινα γκρινιάρης κι εγώ
καταρρραμένο πληκτρολόγιο. Μου τα είπε ξη κλασικίστρια και δίκιο είχε.
Δίιικιο!
leonicos said
Ανάλογα μινιμαλιστικά έργα υπάρχουν και άλλα
Στη Ροδο ‘χλωρό’ λένε τον αμαθο, σχεδον χαζούλη. Προφανώς είναι μετεξέλιξη του άπειρος, πρωτόπειρος
sarant said
73 Χμμμ, θα μπορούσε να είναι από εκεί!
ΣΠ said
Η κατάπληξη νεοσύλλεκτων ναυτών που βλέπουν για πρώτη φορά το γαλάζιο σου, ω Μεσόγειος!
Η κλητική είναι «ω Μεσόγειος» ή «ω Μεσόγειε»;
Χαρούλα said
alsatiancousin said
Νομίζω ότι μια παραλλαγή της «μάχης των νέγρων» ακούγεται στο Σπιρτόκουτο (ή στην Ψυχή στον στόμα; ) του Οικονομίδη. Δεν έχω βέβαια το κουράγιο να το ξαναδώ/ξανακούσω τώρα…
Υγ. Ο Άγγελος προηγήθηκε, να το λέμε!
cronopiusa said
18 ψιτ καλέ Κουνελόγατε!
Αν και μάλλον θα προηγηθεί η Ευγενία με τον μπ.
ΣΠ said
Από εκεί θα εμπνεύστηκε το 3.43 ο συνθέτης του.
Μήπως ήθελες να γράψεις 4.33;
Παρεμπιπτόντως, https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_silent_musical_compositions.
sarant said
89 Ωχ, ναι.
86 Α μπράβο!
85 Το σκέφτηκα πριν το γράψω. Κανονικά είναι «Ω Μεσόγειε» κατά το «Κυρία Πρόεδρε» -αλλά δεν μου πήγαινε το χέρι.
Πέπε said
@89:
!!!
Ήμουν βέβαιος (α) ότι τον συσχετισμό με αυτό το κομμάτι του Κέιτζ, σχ. #1, τον σκέφτηκα μόνος μου, (β) ότι έχω διαβάσει το άρθρο. Και όμως, μου είχε διαφύγει ότι ο συσχετισμός υπάρχει ήδη στο άρθρο. Μάλιστα δε θυμόμουν τον τίτλο και γκούγκλαρα διάφορες περιγραφές…
Πάντως, αν παρατηρήσει κανείς τη διάρκεια των περισσότερων βίντεο με αυτό το κομμάτι (7 λεπτά, 8 λεπτά, 11 λεπτά…) θα καταλήξει ότι άλλοι το παίζουν υπερβολικά αργά κι άλλοι προσθέτουν επαναλήψεις εκτός παρτιτούρας. Απαράδεκτο: αν είναι ο ερμηνευτής να γίνεται συνθέτης, τι τους θέμε τους συνθέτες;
ΣΠ said
91
Και στο άρθρο της Wikipedia για το 4.33 υπάρχει ο συσχετισμός:
Alphonse Allais’s 1897 Funeral March for the Obsequies of a Deaf Man, consisting of twenty-four blank measures. Allais was an associate of Erik Satie, and given Cage’s profound admiration for Satie, it is possible that Cage was inspired by the Funeral March. When asked, Cage claimed he was unaware of Allais’s composition at the time.
Christos said
ΣΠ said
Του Αλαί (σόρι, αλλά το Αλέ μου θυμίζει Αλέφαντο) είναι και το holorhyme (ολόριμα;)
Par les bois du djinn où s’entasse de l’effroi,
Parle et bois du gin, ou cent tasses de lait froid.
Γιάννης Κουβάτσος said
Μαζί με τον Ελύτη προτιμώ το λευκό:
Οδυσσέας Ελύτης, «η υπέρβαση και η γεωμέτρηση»
«Μου αναλογεί το λευκό
Πρέπει να το καταλάβουμε ότι ο ποιητής π ο ι ε ί.
Εάν θέλει να βγάζει από μαύρο, μαύρο – λογαριασμός δικός του.
Αναλαμβάνει το βάρος της ευθύνης που αναλογεί στην ψυχή του.
Εμένα, όπως σας είπα και στην αρχή, μου αναλογεί το λ ε υ κ ό.
Και σας εξομολογούμαι πως η κατεργασία του λευκού μέρους της ψυχής είναι πιο σκληρή κι από του μαρμάρου.
Αλλά πώς να κάνω αλλιώς;
Σε τι θα ωφελούσε να γίνω ένας απλός αναμεταδότης της ασχήμιας, με το δικαιολογητικό ότι υπάρχει στην πραγματικότητα;
Είναι κάτι που το ξέρουμε και δεν υπάρχει λόγος να το επαναλαμβάνουμε.
Τουλάχιστον εγώ αποβλέπω στην μεταμόρφωση.»
«Το απομεσήμερο για μια στιγμή καθίσαμε
Και κοιταχτήκαμε βαθιά μέσα στα μάτια.
Μια πεταλούδα πέταξε απ’ τα στήθια μας
Ήτανε πιο λευκή
απ’ το μικρό λευκό κλαδί της άκρης των ονείρων μας»
sarant said
91-92 Eνδιαφέρον!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
47 >>46 Έτσι είναι ο ορίζοντας;
μπλε ραφ! 🙂
Ποιο χρώμα μας αρέσει;
ε τώρα θ΄αλλάξουμε;
– Το Κόκκινο και το Μαύρο 🙂
Το κορντόν μπλε (cordon bleu) «κολλάει» κάπου;
Eli Ven said
# 74 Επειδή ακριβώς είχε πλάκα η ατάκα, είχε και σουξέ και αυτονομήθηκε
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Τις μυγδαλιές αρώτησα
ποιο άσπρο ειν πιο άσπρο
και μου παν το κορίτσι μου
που λάμπει σαν το άστρο
Μονόχρωμα ταμπλό στη σειρά

Λεύκιππος said
Η ποικιλία των χρωμάτων είναι ομορφια από μόνη της
ΣΠ said
Και ένα όμορφο τραγούδι με χρώματα.
sarant said
97 Το κορντόν μπλε ήταν ένα είδος παράσημο που έπαιρναν κάποιοι σεφ, ή τουλάχιστον έτσι έχω ακούσει.
Georgios Bartzoudis said
# Για το μαύρο
«Ένας αράπης μεσ’ τη νύχτα», το έχω ακούσει εγώ (ως κοροϊδία στην αφηρημένη τέχνη)
# Για το κόκκινο
«Ένας γάτος μια φορά», ήταν μια (τσέχικη νομίζω) ταινία μιας …παλιάς δεκαετίας: Όταν ο γάτος έβλεπε έναν ζουμπούρη (=ερωτύλος, μακεδονιστί), τότε ο ζουμπούρης γινόταν ολοκόκκινος (ο πρώτος όστις εθεάθη από τον γάτο και κοκκίνισε ήταν ένας ορθόδοξος ιερέας!)
Γιάννης Κουβάτσος said
Και τα φωνήεντα έχουν χρώμα…
Φωνήεντα
Α μαύρο, Ε άσπρο, Ι κόκκινο, Ο μπλαβό, Υ σμαράγδι
θα ειπώ πως ήρθατε κρυφά στον κόσμο μια φορά.
Α μαύρος χνουδωτός κορσές σ΄ έντομα αστραφτερά
που σ’ ανυπόφορες βρωμιές γυροβολούνε ομάδι,
ισκιεροί κόρφοι. Ε βαποριών, σκηνών ασπράδα τόση,
ρήγας λευκός, παγωτατζή δόρυ, ρίγη ανθών.
Ιώτα πορφύρες, αιμόφτυσμα, γέλιο ωραίων χειλιών
σ’ ώρα θυμού ή μάνητας που έχουμε μετανιώσει.
Υ, κύκλος, θεϊκοί παλμοί σε θάλασσα αγριεμένη,
αγρών σιγή με ζωντανά, ειρήνη τυπωμένη
αλχημικά, σε μέτωπα μεγάλα και σοφά.
Ο, σάλπιγγα που ξαπολνά στριγγές δαιμονισμένες,
Κόσμων κι Αγγέλων σιωπές μακροταξιδεμένες.
Ω μέγα, από τα μάτια Του ακτίνα βιολετιά.
Αρθούρος Ρεμπώ
Alexis said
Γιάννης Κουβάτσος said
Μια εκπομπή όλο χρώμα, ήχους και στίχους…
https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://www.stokokkino.gr/article/1000000000060217/Ela-loipon-apo-tin-arxi-na-zisoume-ta-xromata&ved=2ahUKEwigrJTO7KHeAhULsaQKHd5MD9wQFjACegQICRAB&usg=AOvVaw0c6q8cqbU1eeAYHzWajrqi
Χαρούλα said
97 & 102
Cordon(κορδόνι) bleu(μπλέ), πράγματι, χαραχτηρίζει την υψηλή μαγειρική (προς τιμήν του τάγματος ιπποτών st-esprit), που φορούσαν σήμα με μπλε κορδέλα.
Μιά από τις παγκοσμίως κορυφαίες και αρχαιότερες σχολές μαγειρικής στην Γαλλία, φέρει την επωνυμία, με χαραχτηριστικό στις στολές και τα υφασμάτινα αξεσουάρ, λευκό χρώμα με …μπλέ κορδόνι.
Το φαγητό cordon bleu(γεμιστό σνίτσελ) προέρχεται από Ελβετία, την δεκαετία του 1940, και δεν γνωρίζω πως συνδίασε το όνομα.
Χαρούλα said
101
ΣΠ πραγματικά πολύ όμορφο τραγούδι! Ευχαριστώ.
Προσέξατε την λεπτομέρεια, ότι στην αρχική εικόνα αναγράφεται Άννα ΒίσσΥ;;;
loukretia50 said
Η Ορχήστρα των Χρωμάτων – Μ.Χατζηδάκι
και με αφορμή αυτό
BLUE – ΜΠΛΟΥ Vasilis Gisdakis, Dimitris Maramis .music ManosHadjidakis https://youtu.be/vKeuoHrv8jU
ΚΙΤΡΙΝΟ–
N.Kυπουργός –Τα μυστικά του κήπου Άρης Χριστοφέλλης https://youtu.be/j0OdVpPoSQk
Η τριλογία του Κισλόφσκι αναφέρθηκε?
loukretia50 said
Στο γκρι πίνακα δε διακρίνω αποχρώσεις. Τώρα αν κάποιοι βλέπουν 50…
loukretia50 said
Και η τριλογία βιβλίων του Maurice Attia Paris blues, Alger la noir, Marseille la rouge , και αργότερα La blanche Caraibe
Χαρούλα said
110
Μπράβο Loukretia. Ούτε που ασχοληθήκαμε με το …κακόμοιρο το γκρι!😊
Κι όμως http://www.art22.gr/%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B9-%CF%87%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C/
loukretia50 said
112. Το γκρι είναι απωθητικό χρώμα για πολλούς , το έχουμε συνδέσει με ομιχλώδεις καταστάσεις και μελαγχολία. Βέβαια πολλοί συγγραφείς το προτιμούν ακριβώς γιατί αποδίδει καλύτερα αυτή την αίσθηση.
και ποιητές φυσικά!
«Rien de plus cher que la chanson grise..»
Paul Verlaine Art poétique
loukretia50 said
Kάποτε πρέπει να μου εξηγήσει κάποιος γιατί μια τόση δα
εικόνα βγαίνει τεράστια!
Χαρούλα said
Και ΜΠΛΕ μουσική/οι
loukretia50 said
Κάποιους άλλους τους εκφράζει φαίνεται…
ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΜΟΥ ΉΤΑΝ ΤΟ ΓΚΡΙΖΟ- Δ. ΓΑΛΑΝΗ https://youtu.be/5NM1AEZAbBY
Γιάννης Κουβάτσος said
Όχι μόνο τους αρέσει, αλλά και τους διεγείρει…
Κωνσταντίνος Καβάφης «Γκρίζα»
Κυττάζοντας ένα οπάλλιο μισό γκρίζο
θυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτια
που είδα· θάναι είκοσι χρόνια πρίν ….
…………………………………………………………….
Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε.
Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,
για να εργασθεί εκεί, και πια δεν ιδωθήκαμε.
Θ’ ασχήμισαν — αν ζει — τα γκρίζα μάτια·
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.
Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν.
Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,
ό,τι μπορείς φέρε με πίσω απόψι.
Ξυπεταιων said
Πως του πάν’ τα μπλε, τα μοβ, τα θαλασσιά…
gpointofview said
Αν θυμάμαι καλά, το έγραψε για τον αδερφό του
Αγγελος said
Κι αυτό είναι του Αλλαί:
Ah, vois au pont du Loing, de la vogue en mer, Dante!
Hâve oiseau, pondu loin de la vogue ennuyeuse…
(La rime n’est pas très riche, mais je préfère tout plutôt que la trivialité.)
Νέο Kid said
Απ´αυτον τον ψευδΑλέ ,προτιμώ τον γνήσιο Αλέ και το θρυλικό του στίχο:
Πάρτη Αλαβές και τρέχα!
cronopiusa said
Ορχάν Παμούκ
«Benim Adım Kırmızı» Με λένε Κόκκινο
«Kara Kitap» Το μαύρο βιβλίο
«Beyaz Kale» Το λευκό κάστρο
«Öteki Renkler» Άλλα χρώματα
loukretia50 said
Ποιο το χρώμα της αγάπης –
Λουδοβίκος των Ανωγείων https://youtu.be/4nH8VZcEG2w
loukretia50 said
The Rolling Stones – Paint It, Black https://youtu.be/O4irXQhgMqg
cronopiusa said
Μάριο Βάργκας Λιόσα
«La casa verde» Το πράσινο σπίτι
loukretia50 said
Back To Black -Amy Winehouse
Πέπε said
> > Όπως γράφτηκε στα σχόλια, στη γαλλική αργκό ο αρχάριος και ειδικά ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης, ο ψάρακας που λέμε εμείς, το στραβάδι, λέγεται bleu, κάτι που εξηγεί το χρώμα του πίνακα!
Νίκο, σωστή η διόρθωση αλλά θέλει κι άλλη μία. Βλ. #31 του Αγγέλου.
Γιάννης Ιατρού said
Πως φαίνονται τα νιάτα, ε; Όλα τα άσματα με χρώματα τα βάλατε, αυτό όμως όχι 🙂
Avonidas said
σόρι, αλλά το Αλέ μου θυμίζει Αλέφαντο
Εμένα μου θυμίζει τη Σιλβή απο τα Μαύρα Μεσάνυχτα.
-Αλέ, τωρα! 😀
Χρήστος Π. said
Υπάρχει και ο ιδιότυπος φασισμός ή καταπίεση των χρωμάτων. Επί Τουρκοκρατίας οι Έλληνες δεν είχαν το δικαίωμα να φοράνε πράσινα ρούχα διότι το πράσινο είναι ιερό χρώμα για τους μουσουλμάνους. Πράσινη ήταν και η σημαία (τα μπαϊράκια) των Τούρκων και για τα πράσινα μπαϊράκια του Ομέρ Βρυώνη και των ενισχύσεων μιλάνε τα τραγούδια των Τούρκων που πολιορκούσαμε στην Ακρόπολη λίγο μετά την κήρυξη της Επανάστασης. Δεν επέτρεπαν στους Έλληνες επίσης το κίτρινο χρώμα (δεν θυμάμαι τώρα γιατί) και κάποια άλλα χρώματα. Στην πολιορκία της Τρίπολης, λίγο πριν την ώρα της εκδίκησης, οι Έλληνες πολιορκητές καταφθάνουν με πληθυσμούς από διάφορα γύρω χωριά φορώντας όλα τα απαγορευμένα χρώματα. Πράσινα ρουχα και κατά το Κολοκοτρώνη… κίτρινα παπούτσια!
leonicos said
«Ω Μεσόγειε» κατά το «Κυρία Πρόεδρε»
Τα δευτερόκλιτα θηλυκά έχουν εναλλακτική κλητική σε -ος
Πέπε said
Βέβαια, τα χρωματιστά τραγούδια της Λιλιπούπολης αναφέρθηκαν ήδη: το τραγούδι για το πράσινο χρώμα (Ο χορός των μπιζελιών), για το κίτρινο (Μια κολυμβήτρια κινέζα), για το άσπρο (Πέρα στον Μυζηθρόκαμπο), για το καφέ (Αρκούδα καφέ), για το ροζ (Ρόζα Ροζαλία)…
Το τραγούδι για το κόκκινο είναι πιο σπάνιο:
ΣΠ said
128
Α, θες να πάμε στην κλάση μας; Ορίστε.
loukretia50 said
Pearl Jam ~~ Black https://youtu.be/4q9UafsiQ6k
Υellow Submarine – The Beatles https://youtu.be/FZLIcQf47TQ
ΣΠ said
131
Κλητική σε -ος δευτερόκλιτου θηλυκού δεν έχω δει σε καμία γραμματική. Έχω δει, βέβαια, σε -ε και έχω δει και σε -ο:
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/onomatiko/nouns.html
(κλιτικά παραδείγματα Ο34, Ο35, Ο36).
cronopiusa said
Πράσινο, πράσινο, πώς σ’ αγαπάω!
gpointofview said
LEΩPARD στις φανέλλες της Ντουντελανγ, το Ω πως βρέθηκε ερκεί ;
Πέπε said
@131:
Νομίζω ότι κανείς πια δε θα έλεγε «Ζάκυνθε» σαν τον Κάλβο. Στα νησιώτικα τραγούδια αφθονούν οι κλητικές προσφωνήσεις προς την πατρίδα «Σίφνος μου όμορφο νησί / Κάλυμνος όμορφο νησί / Πάτινος όμορφο νησί» κλπ., και ακόμη κι αν κανείς έλεγε Κάλυμνε αποκλείεται να πει ποτέ Αμοργέ.
Για τις υπόλοιπες λέξεις, που δεν είναι ονόματα νησιών ή τόπων, μάλλον η κλητική προσφώνηση είναι εκ των πραγμάτων σπάνια. Πώς να απευθυνθείς στην οδό, την περίμετρο ή την υδρόγειο; Ακόμα και στην έγκυο, δύσκολα. Στην πρόεδρο βέβαια θα απευθυνθείς, αλλά εκεί την παραδοσιακή κλητική «κυρία Πρόεδρε» τη σώζει η γραμματική ταύτιση με το αρσενικό. Που και πάλι, ακούω μερικές φορές και «κυρία Πρόεδρος», που μου ξύνει βάναυσα τ’ αφτί.
Κουτρούφι said
Κάσος: Τα μπλου μαρέ σού πρέπουσι, λάμπεις σαν τα φορέσεις….
Αφού δεν το ‘χει βάλει ακόμη ο Πέπε να το βάλω εγώ: https://www.youtube.com/watch?v=R7S_QPoAPk4
Γιάννης Ιατρού said
133: Ε, ναι 🙂
cronopiusa said
Βάλε Κορδελίτσα, Στα Μαλλιά Σου,
Στόλισε Μικρή, Την Ομορφιά Σου,
{Παι(γ)νιδιάρα Και Ναζού Να Γίνεις
Και Μαζί Μου Πια Να Μείνεις,} ( Δις )
Πράσινο Να Βάλεις, Γελεκάκι
Και Στο Πόδι, Θαλασσί Καλτσάκι
{Και Γοβάκι Κόκκινο, Να Τρίζει,
Να Το Βλέπω Και Να Με (Ε)’ζαλίζει,} ( Δις )
Έλα, Να Γυρίσουμε Παρέα,
Φάληρο, Αθήνα Και Περαία,
{Την Αγάπη Μας, Θε(λει) Να Ζηλεύουν
Και Τον Έρωτά Σου, Θα Γυρεύουν._} ( Δις )
dryhammer said
138. Ναί, αλλά Πέργαμε
ΣΠ said
137

Από αυτό.
Μαρία said
ΣΠ said
138
Υπάρχουν δευτερόκλιτα θηλυκά στα οποία χρειάζεται η κλητική:
αεροσυνοδός, νηπιαγωγός, υψίφωνος, ιερόδουλος, ακόμα και η πανσέληνος.
Μαρία said
145
Ειδικά για την ιερόδουλο 🙂
Χαρούλα said
Γιάννης Κουβάτσος said
146: Η πανσέληνος χρειάζεται κλητική λόγω των ποιητών. Όλο και κάποιος θα της απευθύνει τον λόγο. Αλλά η ιερόδουλος; Υπάρχει περίπτωση να της πει κάποιος πελάτης «Με συγχωρείτε, ιερόδουλε, μπορείτε να με ενημερώσετε σχετικά με την παροχή υπηρεσιών και τις αντίστοιχες τιμές;».😇
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Κόκκινο το χρώμα της φωνής σου – κόκκινη η φλόγα του κορμιού σου – κόκκινη η βαθιά ανάσα σου
κόκκινη η σκέψη μου για σένα – σε θέλω κόκκινα – είμαι τρελαμένος κόκκινος.
ΑΠΑΣΦΑΛΙΣΗ.
Χαρούλα said
148
Φυσικά και όχι!
Θα της πει: με συγωρείτε ΚΥΡΙΑ Ιερόδουλε, ……
Κουτρούφι said
Κι άλλος Χάρρυ Κλυν: «Θα ‘θελα να ‘μουν πράσινος»: https://www.youtube.com/watch?v=fWES1B7uPYo
loukretia50 said
Ωραία τα λέτε, αλλά αμφισβητεί κανείς τη μεγάλη επίδραση των χρωμάτων? Τα έχουμε ανάγκη πολύ περισσότερο απ΄όσο ίσως νομίζουμε.
– Le cancre – Jacques Prevert : «Paroles»
«Il dit non avec la tête
mais il dit oui avec le coeur
il dit oui à ce qu’il aime
il dit non au professeur
il est debout
on le questionne
et tous les problèmes sont posés
soudain le fou rire le prend
et il efface tout
les chiffres et les mots
les dates et les noms
les phrases et les pièges
et malgré les menaces du maître
sous les huées des enfants prodiges
avec les craies de toutes les couleurs
sur le tableau noir du malheur
il dessine le visage du bonheur»
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Λευκή, λευκότερη κι απ’ την αυγή
Η Λεωνόρα Ινφάντη απ’ την Καστίλη
Το δέρμα της λουλούδι της μανόλιας
τ’ αυτάκι της σαν το κοχύλι
στα δίχτυα πιάστηκε κι αυτή του έρωτά του,
του νιου από το Τούνεζι ,
μαύρου σαν του βυθού το στρείδι
που γίνεται χλωμός μόλις τη δει.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
ΕΦΗ2, εδώ η ιταλική εκδοχή με τους στίχους του Ντάριο Φο, για να γίνει αντιληπτή (από τους ιταλομαθείς) και η έξοχη απόδοσή τους στα ελληνικά
voulagx said
Black is black
gpointofview said
# 148
Senta signiorina, quanto va ? Si lavore la bocca ? ήταν τα κλασσικά ιταλικά των ελλήνων φοιτητών της δεκαετίας του 70 όταν εδώ δούλευε μόνο το ιεραποστολικό !!
gpointofview said
Ο Λουτσέσκου σήμερα πρέπει να έμαθε πως όταν κατεβάζεις αποτυχημένα σχήματα μια φορά, η τύχη, μια φορά ή ποιότητα, την τρίτη θα χάσεις…ίσως βέβαια δφεν ήθελε να στενοχωρήσει τον Ούγγρο πρωθυπουργό που παρακολούθησε το ματς
Νέο Kid said
156. Εσείς παντως , μια χαρά το δουλέψατε το στοματάκι σας στη βιντεοκασέτα -τσόντα σήμερα…
ΚΛΕΙΣΕ Τα σύνορα, Τσίπρα!
Μιχάλης Νικολάου said
97, … – Το Κόκκινο και το Μαύρο 🙂 …
Εκτός απ’ την ρουλέτα, το κόκκινο και το μαύρο έχουν χρησιμοποιηθεί συμβολικά και στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Σταντάλ, χωρίς να υπάρχει συμφωνία για αντιστοιχία σχετική με την ανέλιξη σε δύο προφανείς σταδιοδρομίες: πολιτική (μαύρο στο φράκο του υψηλά ιστάμενου;) και εκκλησία (κόκκινο του καρδινάλιου; μαύρο του ιερέα;)
Το είχε δείξει παλιά και η ΕΡΤ (όταν ήταν ασπρόμαυρη ακόμα…) σε ταινία με τον Ζεράρ Φιλίπ.
Νέο Kid said
157. Γιατί; Είναι κι αυτός φασίστας;
Γιάννης Ιατρού said
Να χαιρόμαστε τους Δημήτρηδες!
τον Μαρτίνο και τον γείτονά μου, τον Μήτσο και όλους που γιορτάζουν 😀
Μιχάλης Νικολάου said
97, 102, 107,
Όντως, και είναι νοστιμότατο, αν και ελαφρώς βαρύ.
Chicken cordon bleu (μπλου) ιδιαίτερα δημοφιλές στις ΗΠΑ.
Μιχάλης Νικολάου said
«Σ’ όλη την Ελλάδα αγαπούν το λευκό…
το λευκότερο λευκό…»
MA said
Καλησπέρα,
Τον Υβ Κλάιν και το μπλε του δεν το είδα να αναφέρεται…
Δεν μπορώ να βάλω φωτογραφία. Αλλά είμαι σίγουρη ότι κάποιο από τα τσακάλια εδώ θα βρει😊
Και μ´αρέσει το μπλε του Αλέ!
loukretia50 said
«…it is called International Klein Blue. Klein adopted this hue as a means of evoking the immateriality and boundlessness of his own particular utopian vision of the world.»
Γιάννης Ιατρού said
loukretia50 said
Δεν ξέρω γιατί μάζεψε! Πάντως αυτό είναι!
loukretia50 said
Ωωωω!
MA said
165/166 ήμουν βέβαιη, αλλά και η ταχύτητα εντυπωσιακή!
loukretia50 said
Μόνο που εγώ πάλι μπέρδεψα τα μαγικά!
«Make it Pink! Make it Blue!» https://youtu.be/jlE73Iikup0
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
mitsos said
Ως λογοπαίγνια μάλλον καλύτερα το μάυρο και το μπλέ ( το δεύτερο αποσαφηνίστηκε και για μένα από τα σχόλια ). Ναι ψηφίζω πρωτίστως μαύρο λογοπάιγνιο ( και επειδή το μάυρο δεν είναι χρώμα ) και μπλέ ( αναδείχτηκε και συλλογικά )
Όχι όμως πολιτικά …. Αν ήταν για πολιτικά θα επέλεγα κι εγώ τον Σταντάλ …. και για ερωτικά …
Τώρα ως πίνακες ; Δύσκολα μου βάζετε αλλά θα το πω …
Ποτέ δεν κατάλαβα την ζωγραφική του Κ.Μαλέβιτς δεν αντιστοιχούσε σε όσα υποστήριζε θεωρητικά . Η ποίηση του Μαγιακόφσκι και ο Καντίνσκι ίσως ήταν πιο συνεπείς δημιουργοί αλλά ανεξάρτητα από τις δηλώσεις του Μαγιακόφσκι ούτε τα έργα του Μαγιακόφσκι ούτε του Καντίνσκι μπορούν να ενταχθούν στον σουπρεματισμό του Μαλέβιτς . Οπότε ,,,, Οπότε θα προυτιμούσα το λογοπάιγνιο του Αφόνς Αλε κάτω από την την πρώτη σουπρεματική μορφή του Κ Μαλέβιτς ( γεννήθηκε 23/2 του 1897 και άρα δεν είχε καν σαραντίσει όταν ο Αλφόνς Αλέ δημοσίευε το λεύκωμα)
Μιχάλης Νικολάου said
Το Βόρειο Σέλας στην υποσημείωση του κόκκινου (Effet d’ aurore boréale) τι ακριβώς θέλει να πει;
Μιχάλης Νικολάου said
Γιάννης Ιατρού said
Μόλις τώρα, μεγάλος σε διάρκεια και αρκετός σε ένταση σεισμός εδω στην Κορινθία / Άσσο. Το σπίτι κουνιόταν για 3-4+ λεπτά, Δεν υπάρχουν εδώ σε μένα άλλα προβλήματα!
Χρήστος Π. said
Σεισμός. Πριν λίγα λεπτά Ξενυχτάω στο γραφείο μου στο σπίτι και κουνιέμαι…
mitsos said
Κουνηθήκαμε πολύ ώρα και δεν είναι ο προηγούμενος 5.1 στη Ζάκυνθο …;
Χρήστος Π. said
175 Μόλις είπε η τηλεόραση 5.1 ριχτερ. Ζάκυνθος, ετσιακό βάθος 10χιλ. Έγινε αισθητός σε πολλά μέρη.
Γιάννη συμπατριωτης είσαι; Λέχαιο Κορινθίας εγώ αν και γράφω από Αθήνα
Γιάννης Ιατρού said
Βλέπω τώρα, 6,5 Ρίχτερ λίγο κάτω από τη Ζάκυνθο
Χρήστος Π. said
Ωχ ανεβαίνουν οι εκτιμήσεις;;;
Σκύλος said
Εδώ χάμου κούνησε στις 1.55 για κάνα δεκαπεντάρι δευτερόλεπτα. Ρρρρρρροοούυυυυμπααααααααααα…!
sarant said
175-176 Έκανε αίσθηση ο ερχομός μου στα πάτρια, αλλά δεν περίμενα και σεισμό!
Γιάννης Ιατρού said
6,7 τώρα

Γιάννης Ιατρού said
181: τι 15» ρε συ. Αρκετά λεπτά, αφού ξύπνησα την γυναίκα μου και αφού σηκώθηκε, στεκόμασταν 2 λεπτά κάτω από το δοκάρι της πόρτας…
Γιάννης Ιατρού said
182: Καλώστηνα την πέρδικα 🙂
Σκύλος said
Στην αρχή νόμισα πως έφταιγε η πολυθρόνα γραφείου, πολυκαιρισμένη και δις επισκευασθείσα. Μέχρι που γύρισα την κεφάλα δεξιά και είδα το φώς της κουζίνας. Ροντέο!
Ευτυχώς, το κρυσφήγετον είναι θεμελιωμένο με μπετά α λα Ρούπελ πάνω σε βράχο α λα … άσε δεν θα τον συγκρίνω με την ισχυρογνωμοσύνη γνωστών θαμώνων του ιστολογίου.
Σκύλος said
184. δεν ξέρω, βρε Γιάννημ’, έχω μεγάλο όγκο και ίσως έπαιξε και η αδράνεια. Ή το τσίπουρο. Ή και τα δύο.
Γιάννης Ιατρού said
187: Μήπως ένιωσες τον μετασεισμό, 5,1 Ρίχτερ, 10 λεπτά μετά τον κύριο; Το σπίτι εδώ πήγαινε κυριολεκτικά πέρα δώθε.
Σκύλος said
Μα τόσο βόιδι; Να μην νιώσω τον κύριο; Τι να σε πώ…
Κι εδώ έτσι πήγαινε αλλά καθόμουν στη μέση κι ενίσχυα το βαρύκεντρο.
Χρήστος Π. said
182 Καλώς μας ήλθες. Σίγουρα θα συγκινήθηκαν και οι έγκλειστοι στα Τάρταρα Τιτάνες με τον ερχομό σου. Φοβάμαι όμως ότι αυτή τη φορά οι υποχθόνιοι του Λιακόπουλου το παράκαναν με τη προσπάθειά τους να ανοίξουν τις πύλες της κοίλης γής, και θα έχουμε ζημιές και θύματα.
Γιάννης Ιατρού said
187: 140 χιλ. από σένα, 180 από μένα. Με 10 χιλ. εστιακό βάθος, μάλλον μόνο τα κύματα της αγάπης 🙂 (love-waves) νιώσαμε (η κίνηση του σπιτιού ήταν πέρα-δώθε, όχι πάνω-κάτω). Τα άλλα, π.χ. κύματα χώρου (και με τους ορεινούς όγκους που έχουμε μεταξύ εστίας και θέσης μας κι οι δύό μας) μάλλον δεν τα πήραμε είδηση, ήταν και στη θάλασσα άλλωστε η εστία..
Σκύλος said
191, Ναι, μπρος-πίσω (βορειοδυτικά-νοτιοανατολικά), αν κρίνω από το εκκρεμές του Φουκώ, εεεε του κουφό, εεε της κουζίνας.
Γιάννης Ιατρού said
190: Πάντως η ακολουθία είναι φθίνουσα, τελευταίος μετασεισμός προ 20-λέπτου, 4,1 Ρίχτερ. Δεν νομίζω πως θα έχουμε καταστροφές ιδιαίτερες κλπ., μιάς και το επίκεντρο ήταν στη θάλασσα και καμιά 25αριά χιλ. μακρυά από το νησί.
Σκύλος said
Σεισμός-σεισμός
Σο-σια-λισμός!
Χρήστος Π. said
193: Εδώ Αθήνα κέντρο που βρίσκομαι και σας γράφω δεν κατάλαβα κανένα μετασεισμό. Εσείς στη πατρίδα πρέπει να κουνηθήκατε περισσότερο απ’ ότι γράφεις (τώρα ρε παιδί μου δεν θέλω να επέμβω και στα οικογενειακά σου, αλλά σκέφτομαι τη καημένη τη γυναίκα που είπες τη ξύπνησες νυχτιάτικα και την έβαλες τρομαγμένη να κάθεται κάτω από δοκάρια…)
Χρήστος Π. said
194: Υπάρχει βέβαια και το μητσοτακικό, Σεισμός, σεισμός, έρχεται ο ψηλός!
Γιάννης Ιατρού said
195: Ε, τι να έκανα, είπα εκείνο το «αποθανέτω μετά των άλλων φύλων 🙂 🙂 », σαν τον Σαμψών!
Χρήστος Π. said
197: 🙂 🙂
Γιάννης Ιατρού said
Χμμμ, απ΄ό,τι βλέπω οι σεισμοί ήταν δύο, 6,4 και 6,7 Ρίχτερ, δίπλα-δίπλα, σε χρονική απόσταση περίπου 2 λεπτών ο ένας απ΄τον άλλο (Σκύλε, γι αυτό κουνούσε πολύ ώρα!!!) και με διαφορετικό εστιακό βάθος (10 και 71 χιλ).
argyris446 said
Reblogged στις worldtraveller70.
spiral architect 🇰🇵 said
Α, μάλιστα, κούνησε βλέπω το βράδυ στο ερημητήριο του κακόψυχου. Πάντως, στα Δυτικά δεν καταλάβαμε πράμα.
Ε ρε, και να ξεκινήσουν οι δοκιμές και η άντληση HCs στο Ιόνιο, πάρτι που θα κάνουμε! Ήδη οι Ηπειρώτες βλέπουν εφιάλτες.
spiral architect 🇰🇵 said
… άσε που ξύπνησε και ο Σκύλος και άρχισε να γαβγίζει!
dryhammer said
Καλημέρα.
Χρόνια πολλά στο Δημήτρη Μαρτίνο κι όσους άλλους Δημήτρηδες του ιστολογίου.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Μετασεισμικές καλημέρες σε όλους!
Αγιοδημητριάτικες ευχές
Χρόνια πολλά Δημήτρη Μ.
Χρόνια πολλά Μητς (172 «και για ερωτικά» -ε μα! 🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Δημήτρη Μ., Mits και όλοι οι υπόλοιποι Δημήτρηδες του ιστολογίου, χρόνια πολλά.
Είπαμε ρε παιδιά να το γιορτάσετε, αλλά όχι κι έτσι, να τρέμει η γης 🙂
Pedis said
και μην ακούσω τίποτα ασεβείς με πρόφαση ότι
σύμφωνα με τοπικά μέσα της Ζακύνθου κατέρρευσε ο πύργος στο καστρομοναστήρι στα Στροφάδια.
Τα Στροφάδια είναι δύο μικρά νησιά νότια της Ζακύνθου και στο καστρομοναστήρι, το οποίο φέρεται να έχει χτιστεί τον 13ο αιώνα, ο θρύλος αναφέρει ότι έζησε και ο Άγιος Διονύσιος.
να γελάνε και να λένε πώς και δεν έβαλε ο άγιος το χέρι του!
Διότι τζόγια μου ο άγιος έδειξε τη θέλησή του να κτιστεί άλλο, νεώτερο και μεγαλύτερο! Ναίσκε!!
Φτηνά, φαίνεται, τη γλύτωσαν οι Νιόνοι και οι απέναντι, εκεί στην εξορία. Πάλι καλά.
gpointofview said
# 184
Δεν είσαι ενημερωμένος με τα τελευταία πορίσματα… Πρέπει τα χέρια στην ανάταση να στηρίζουν τα κουφώματα !!!
gpointofview said
Και εις έτη (έτι) πολλά…δριμύτεροι !!
loukretia50 said
Xρόνια καλά Μήτσο, Δημήτρη Μαρτίνεζ και λοιποί εορτάζοντες!
Κι αν δε φτάνουν τα χέρια στα κουφώματα ?
cronopiusa said
«Tο χάσμα που άνοιξε ο σεισμός ευθύς εγιόμισε άνθη»
Δήμητρα, Δημητρούλα, Μιμή, Μιμίκα, Ντίμι, Μήτσο, Δημήτρη, Μίμη,
Χ ρ ό ν ι α π ο λ λ ά !
gpointofview said
# 209
σκαμνάκι !!
gpointofview said
# 209
ο κακόψυχος το μπόι το έχει…άλλα του λείπουν ! (π.χ. ποδοσφαιρική παιδεία, ένα πτυχίο στην παραγαδική, αυτενέργεια στους σεισμούς και μια γραβάτα με το εθνόσημο )
Γιάννης Ιατρού said
207: και κάτω από την μπάρα Γιώργο 🙂
loukretia50 said
212 …με την κουμπάρα?
Γιάννης Ιατρού said
212: κάνεις αστειάκια με τον αγέλαδο, ε; 🙂
loukretia50 said
213. Δε μου ταιριάζει αγελαία συμπεριφορά!
Γιάννης Ιατρού said
Νικοκύρη, να είσαι καλά να θυμάσαι τον πατέρα σου, σήμερα γιόρταζε!
Για τους υπόλοιπους τα είπα στο #161 🙂
216: Για το Γιώργο τό ΄πα Λου
loukretia50 said
217. κι εγώ!
loukretia50 said
218. το προηγούμενο εννοούσα!
nikiplos said
Καλημέρα χρόνια πολλά στους Δημήτρηδες Δήμητρες!
Από το ειδησεογραφικό δελτία ακούω και ξανακούω την έκφραση «ο προβλήτας» «στον προβλήτα» κλπ για το λιμάνι της Ζακύνθου…
Είναι αρσενικός? Δεν λέγαμε παλαιότερα «στην προβλήτα?»
Παναγιώτης Κ. said
Μέσα σε αυτοκίνητο σε κίνηση και για πολλές ώρες πως να καταλάβεις σεισμό!
«Σπουδή» στο Σύστημα Υγείας της χώρας αυτές της μέρες από μένα.
Νοσοκομείο Άγιος Παύλος στη Θεσσαλονίκη.
Μετά μία μέρα Κέντρο Υγείας Κόνιτσας και μάλιστα δυο φορές την ίδια μέρα. (Χθες όλα αυτά) Τραυματιοφορέας εγώ! Μετά, πανεπιστημιακό νοσοκομείο στα Γιάννενα.
Παίδες, το Σύστημα Υγείας και τα μάτια μας! Λ ε ι τ ο υ ρ γ ε ί !!!
Και η όποια απειρία των νέων σχετικά γιατρών αναπληρώνεται από την εφαρμογή των Πρωτοκόλλων νοσηλείας και την προθυμία του προσωπικού!
Και ο κόσμος με υπομονή και στωικότητα. Η προσπάθεια που γίνεται αναγνωρίζεται!
sarant said
Καλημέρα από εδώ. Τα χρόνια πολλά στο άλλο άρθρο, το σημερινό.
220 Υπάρχει και αρσενικός τύπος, που είναι ο αρχικός και τελευταία τον αναστήσανε.
gpointofview said
# 220
ήτανε αλλά έκανε μια βόλτα μέχρι την Καζαμπλάνκα και…
loukretia50 said
224. σίγουρα δε με γνωρίζεις Κουβάτσε?
loukretia50 said
ή τα μάτια μου κάνουν πουλάκια, ή εδώ έχουμε προθύστερον!
Γιάννης Ιατρού said
225: από το πρώτο(ς) και το ύστερον 🙂
loukretia50 said
Σίγουρα συναντηθήκαμε στο χωροχρόνο!
loukretia50 said
Κοκκινίζω! να δούμε αυτό θα εμφανιστεί πριν το ιατρικό σχόλιο?
Γιάννης Ιατρού said
227: Λού, η χρονοπύλη ανοιγόκλεισε 🙂
loukretia50 said
Το βρήκα! Τον κρατάει η μαρμάγκα για πληροφορίες κι εγώ τον βλέπω λόγω τακιμιάσματος μαζί της!
ε, απουσιολόγε?
loukretia50 said
Ταμπλώ βιβάν, σπουδή σε ώχρα
Απόχρωση ώχρας στους τοίχους
πατώματα και σοβατεπί
τρεμάμενοι λόγω του ψύχους
ωχροί κερατάδες στητοί
με ίκτερον – ά τους δυστύχους!-
σαν τάρανδοι εκκεντρικοί
μ’ ωχρούς μπερδεμένους βοστρύχους
κουφώματα βαστούν ασορτί
περίεργους βγάζοντας ήχους
με πόζα πολύ κωμική
ΛΟΥ
loukretia50 said
Λοιπόν, εγώ φεύγω, κεράστε κανένα καφέ το παιδί, απέδειξε ότι δεν ξέρει τίποτε.
Ελπίζω μέχρι να γυρίσω να τον αφήσετε ελεύθερο!
Κουράγιο Γιάννη! Και μόνη η υποψία για κακές παρέες τη σήμερον ημέρα,,,,
Γιάννης Κουβάτσος said
Οι σινεφίλ θα τις θυμούνται. Κυρίως την πρώτη:
https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://antipera-oxthi-culture.blogspot.com/2009/10/vilgot-sjoman-1967.html%3Fm%3D1&ved=2ahUKEwiGp5TSjqLeAhWM6qQKHYlbBQQQFjAFegQIAxAB&usg=AOvVaw212Qf-4PpxSzIyxTJLH8ca&cshid=1540488539336
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=167417
Ερατοσθένης said
Είναι εκπληκτικό και δείχνει την χαμηλή γαλλομάθεια του Ιστολογίου (απορώ ειλικρινά τι σκατά γαλλικά έμαθαν ο σοφός Νέστωρ του Ιστολογίου κ. Άγγελος, η πολύπειρη σχολιάστρια κ. Μαρία και η αξιαγάπητη στιχουργός κ. Λουκρητία…) το γεγονός ότι μετά από 12 ώρες δεν έχει ακόμη αναφερθεί το σημαντικότερο γλωσσικό επίτευγμα τού Alphonse Allais , για το οποίο συγκαταλέγεται στον κατάλογο των κορυφαίων Γάλλων σουρρεαλιστών και ο Αντρέ Μπρετόν τον θεωρούσε μέντορά του.
Ο Alphonse Allais ήταν ο εφευρέτης της Ολορίμας με το παρακάτω εκπληκτικό δίστιχό του όπου δύο προτάσεις με ακριβώς την ίδια προφορά σημαίνουν κάτι εντελώς διαφορετικό
Περισσότερα ολοριμικά δίστιχα του Alphonse Allais, του Βίκτωρος Ουγκώ και άλλων μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ
ΥΓ: Εξίσου εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ο κ. Σαραντάκος επί 9,5 ολόκληρα χρόνια δεν ανέβασε ούτε μισό άρθρο για την Ολοριμία, με αποτέλεσμα να μήν υπάρχει ακόμη μιά κοινώς αποδεκτή λέξη στα ρωμέικα γι’ αυτό το ειδικό φαινόμενο της ομοιοκαταληξίας. Ακόμη μεγαλύτερες για το γεγονός αυτό είναι οι ευθύνες των διαφόρων Κριαράδων, Μπαμπινιώτηδων, Χαραλαμπάκηδων, Ξυδόπουλων και λοιπών πολυδιαφημισμένων γλωσσολόγων του Ρωμέικου, που επιμένουν να ασχολούνται με ανούσιες λεπτομέρειες και όχι με την ουσία
sarant said
Τα σχόλια 233-235 τα είχε πιάσει η μαρμάγκα και τα ελευθέρωσα μετά, τα δύο τελευταία μάλιστα διανυκτέρευσαν στο φρέσκο. Ωστόσο, έκανα λάθος στη χρονοσήμανσ΄ξη τους λόγω τζετ λαγκ.
ΣΠ said
235
Όταν εσύ πήγαινες εμείς είχαμε γυρίσει προ πολλού (σχόλιο 94).
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Νικοκύρη μιά χαρά κοπέλα ο επιστημονικός συνεργάτης του ιστολογίου αλλά βρομάνε τα ποδάργια του. Έχεις ακόμα εκείνο το φλιτ να ρίξεις καμιά τρομπαρισιά ή θα σκάσουμε σαν τα ποντίκια εδώ μέσα?
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
238 🙂 🙂 ηλε-κουνάβι!
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Γειά σας κι ἀπὸ δῶ.
Εὐχαριστῶ πολὺ γιὰ τὶς εὐχές σας.
Γιάννης Ιατρού said
235α (237/94): Χαχα! Καλά το λέω εγώ πως έχει πέσει η απόδοση, έχουμε και την (προφανώς) πρεσβυωπία λόγω ηλικίας πλέον (κι ας λέει γι άλλους….) 🙂
Πέπε said
@142:
> > Πέργαμε
Πράγματι! Μάλλον σπάνιο.
@145:
> > Υπάρχουν δευτερόκλιτα θηλυκά στα οποία χρειάζεται η κλητική:
αεροσυνοδός, νηπιαγωγός, υψίφωνος, ιερόδουλος, ακόμα και η πανσέληνος.
Για τις τρεις πρώτες, όπως και για την πρόεδρο, και για κάθε επαγγελματικό σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι ισχύει αυτό που έλεγα στο #138: εκεί την παραδοσιακή κλητική […[ τη σώζει η γραμματική ταύτιση με το αρσενικό.
Για την ιερόδουλο (που είναι μεν επαγγελματικό αλλά στο αρσενικό μάλλον σπανίζει!), θα έλεγα ότι έτσι κι αλλιώς πολύ πιο συχνά λέμε «η ιερόδουλη». Για σκεφτείτε, πιο συχνά μιλάμε για ιεροδούλους ή για ιερόδουλες;
Τώρα, για την πανσέληνο, αλλάζει το πράγμα. Είναι ένα παράδειγμα όπου θα μπορούσε πραγματικά να φανεί ποια κατάληξη θεωρεί ο μέσος ομιλητής πιο φυσική, ανεπηρέαστα. Αλλά πρέπει να μην είσαι ποιητής, γιατί ο ποιητής δε δεσμεύεται να χρησιμοποιεί τις πιο κοινές μορφές (αλλιώς τι ποιητής θα ήταν;). Πρέπει λοιπόν να βρούμε ένα ικανοποιητικό δείγμα πεζών ορθολογιστών και να δούμε τι λένε όταν απευθύνονται στην πανσέληνο.
🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
242 τέλος
Μα αν είναι πεζοί ορθολογιστές δεν απευθύνονται στην πανσέληνο 🙂
Δημήτρης Μαρτῖνος said
@244.Ὅμως, ὅταν οἱ πεζοὶ ἱππεύσουν τὸν Πήγασο τῆς ἔπνευσης ὅλα εἶναι πιθανά.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
Δὲν ξέρω ἂν ἔχουν ἀναφερθεῖ οἱ συνεπώνυμοι Ροδόχροες Μαρτῖνοι.
Γιάννης Ιατρού said
245: άξιοι κι αυτοί, όπως κι αυτοί ΞηροΜαρτίνι (κατά το Ξεροσφύρης 🙂 )
Μιχάλης Νικολάου said
Σε μεγάλη φόρμα η ομάδα! 🙂
Triant said
Για γέλια και για κλάματα κοκτέιλ με τσίπουρο
Ελευθέριος Μιχαηλ said
Il fait aussi noir, que dans le con d’ une negresse. Frederic Dard ( Series: Les aventures de Berurier).
Μουτούσης Κωνσταντίνος said
Χἀριν πληρότητος , σὲ μιὰν ανάρτηση ἀξιοζήλευτη ἲσως κι ἀπό ἱστολόγια ποὺ κινοῦνται ἀμιγῶς στόν χῶρο τῶν Καλῶν Τεχνῶν , καλόν εἶναι ν’ἀναφερθεῖ ἡ αἰτία ποὺ ὀδήγησε τὸν Alphonse Allais νὰ παρουσιάσει αὐτό τὸ ἒργο .
Τὸ γράφει ὁ ἲδιος ἐν εἲδει manifesto στὴν κάρτα παρουσίασης . Διηγεῖται τὴν ἐντύπωση ποὺ τοὺ προξένησε στὰ δεκαοχτῶ του, σὲ μιὰν ἒκθεση ποὺ εἲχε πάει μὲ τὸν θεῖο του , ἒνας πίνακας μὲ τίτλο COMBAT DE NEGRES DANS UNE CAVE, PENDANT LA NUIT (ἒναν πίνακα ποὺ παρουσίασε ὁ ἲδιος χρόνια ἀργότερα μὲ τὴν είδική ἂδεια τῶν κληρονόμων τοῦ καλλιτέχνη) :
« Ἡ ἐντύπωσις ποὺ ἒνοιωθα στή θέα αυτοῦ τοῦ συναρπαστικοῦ ἀριστουργήματος δὲν μπορεῖ νὰ περιγραφεῖ . Διεφαίνετο αἰφνιδίως τὸ πεπρωμένο μου μὲ πύρινα γράμματα – Κι ἐγώ θὰ γίνω ζωγράφος ! Φώναξα στὰ γαλλικά ( δὲν ἢξερα τὴν ἰταλική γλώσσα είς τὴν ὁποίαν καὶ δὲν ἒχω σημειώσει καμμίαν πρόοδο μέχρι καὶ σήμερα ) *
Καὶ ὂταν εἲπα ζωγράφος , ἀφουγκράστηκα τὸν ἐαυτό μου. Δὲν ἢθελα νὰ μιλήσω γιὰ ζωγράφους μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἀκοῦμε γι’αυτούς γενικότερα , ἐκείνους τοὺς γελοίους καλλιτεχνίσκους ποὺ χρειάζονται χίλια χρώματα γιὰ νὰ εκφράσουν τὶς ὀδυνηρές ἀντιλήψεις τους
Ὂχι !
Ὅ ζωγράφος ποὺ ἐχω ὡς ἰδανικό εἶναι ἡ ἰδιοφυία ἐκεῖνη ποὺ τὴς ἀρκεῖ γιὰ ἒναν καμβἀ ἒνα χρῶμα,
ἒνας καλλιτέχνης τολμῶ νὰ πῶ , μονοχρωμοειδής .
Μετά ἀπό εἲκοσι χρόνια ἐπίμονης καὶ σκληρῆς ἐργασίας , εἶμαι σὲ θέση νὰ παρουσιάσω τὸ πρῶτο μου ἒργο … »
* δίχως ἀμφιβολία ἒνας ὑπαινιγμός ποὺ παραπέμπει στὴ γνωστή φράση τοῦ Coreggio ,ὅπου , συγκλονισμένος μπροστά στὴ θέα ἐνός πίνακα τοῦ Ραφαήλ , ἐπρόφερε «Anch’ io son pittore» , κι ἐγώ εἶμαι ζωγράφος !
sarant said
250 Εξοχο, απαραίτητη συμπλήρωση!