Η βουλεύτρια στο Τουίτερ
Posted by sarant στο 8 Αυγούστου, 2019
Το ιστολόγιο, θα το έχετε καταλάβει, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους έμφυλους τύπους των επαγγελματικών θηλυκών, ένα θέμα που με απασχολούσε μάλιστα πριν ακόμα αρχίσω να γράφω εδώ (στο βιβλίο μου Γλώσσα μετ’ εμποδίων, του 2007, υπάρχει σχετικό κεφάλαιο).
Σε σχέση ειδικότερα με τον θηλυκό τύπο του ουσιαστικού «ο βουλευτής», έχω επανειλημμένα γράψει ότι θεωρώ προβληματικό τον επίκοινο τύπο «η βουλευτής» και αντ’ αυτού προτεινω είτε τον τύπο «η βουλευτίνα» είτε τον τύπο «η βουλεύτρια». Ο πρώτος είναι καταλληλότερος για πιο ανεπίσημες χρήσεις, ο δεύτερος για επισημότερο ύφος.
Ο τύπος «η βουλεύτρια» ενοχλεί έντονα ορισμένους. Στο θέμα αυτό είχα αφιερώσει πέρυσι το άρθρο «Οι βουλεύτριες που ενοχλούν«. Εκεί θα βρείτε όλα τα επιχειρήματα υπέρ και κατά της χρήσης αυτού του τύπου, όπως και του τύπου «η βουλευτίνα». Δεν θα τα επαναλάβω εδώ.
Θα λέγαμε ότι, από λεξιλογική άποψη, η δεκαετία που διανύουμε είναι… η δεκαετία της βουλεύτριας. Τι εννοώ; Ότι μέσα στη δεκαετία μας γνωρίζει ορμητική ανάπτυξη η χρήση του όρου. Επειδή κάνω αναζητήσεις στον Ιστό συνεχώς, μπορώ να σας διαβεβαιώσω (αν και δεν μπορώ να το αποδείξω, βέβαια) ότι το 2009 οι ανευρέσεις (γκουγκλιές) του «βουλεύτριας» μετριούνταν στα δάχτυλα, ενώ σήμερα είναι χιλιάδες.
Μια έμμεση απόδειξη για τούτο είναι και το ότι στην εργασία της Άννας Ιορδανίδου και της Ελένης Μαντζάρη για τα θηλυκά επαγγελματικά ουσιαστικά, του 2005, η βουλεύτρια απουσιάζει ενώ παρατίθενται άλλοι ελάχιστα διαδεδομένοι έμφυλοι τύποι όπως δικάστρια ή ειρηνοδίκισσα. Αντίθετα, στη νεότερη εργασία της Ντενίζ Σαρρή-Χασάν (2018) για το ίδιο θέμα, η βουλεύτρια αναφέρεται κανονικά.
Λεξικογραφικά, ο τύπος «βουλεύτρια» είναι παραγνωρισμένος. Κι αν είναι εύλογη η απουσία του από το ΛΚΝ, το εντελώς πρόσφατο ΜΗΛΝΕΓ, που βέβαια βρίσκεται σε έκδοση beta ακόμα, θα έπρεπε να αναφέρει τον τύπο. Προς το παρόν, μόνο το Βικιλεξικό τον αναφέρει, όπως βέβαια, όλο και περισσότερο, τα σώματα κειμένων.
Και λέγοντας «σώματα κειμένων» έρχομαι στο σημερινό άρθρο. Πριν από μερικές μέρες, έκανα ένα ενδιαφέρον πείραμα στο Τουίτερ. Έκανα αναζήτηση με τον όρο «βουλεύτρια», από τη μέρα εκείνη και πήγα προς τα πίσω ως τις εκλογές του Μαΐου. Κατέγραψα όλες τις αντιδράσεις που συναντούσα στη χρήση του όρου, καθώς και τα δευτερογενή σχόλια, όχι όμως και τις απλές, ουδέτερες χρήσεις, του τύπου «η υποψήφια βουλεύτρια τάδε θα μιλήσει στην εκδήλωση τάδε». Καθώς βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο, αρκετές υποψήφιες χρησιμοποίησαν τον όρο «βουλεύτρια».
Σχεδόν όλες οι αντιδράσεις που κατέγραψα είναι επικριτικές, με μία εξαίρεση. Βέβαια, είναι λογικό να υπάρχουν κυρίως επικριτικές αντιδράσεις -οι θετικές αντιδράσεις δεν έχουν αναγκη να εκδηλωθούν. Τις αναπαράγω εδώ, περίπου με αντίστροφη χρονολογική σειρά και διατηρώ την ορθογραφία, όχι για να… εκθέσω τους σχολιαστές αλλά αφενός επειδή θα ήταν επίπονο να βάλω τόνους παντού και αφετέρου για να υπάρχει επαληθευσιμότητα.
Προσέξτε ότι, ενώ έκανα αναζήτηση μόνο για τον τύπο «βουλεύτρια», στις τοποθετήσεις θίγονται και άλλα γλωσσικά θέματα, που επίσης τα έχουμε θίξει στο ιστολόγιο.
Μέσα σε αγκύλες βάζω δικές μου διευκρινίσεις.
Παραθέτω λοιπόν:
* Ξέρετε κάτι; Βαριέμαι τους γελοίους αριστερους που χρησιμοποιούν όρους τύπου βουλευτρια και γυναικοκτονια. Οι τύποι είναι βλαμμενοι.
* Αυτή που το έχει τερματίσει είναι η πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου που υπογράφει η πρυτανισα
* Σοβαροί δημοσιογράφοι (βλ. Χατζηνικολάου) λένε η βουλευτίνα, η υπουργίνα, τι να πείς! Η βουλευτής, η υπουργός αγράμματοι!
* Η φάση είναι ότι προφανώς χρησιμοποιούν επειδικτικά αυτούς τους όρους, γιατί είναι ανθρωπίνως αδυνατο να είσαι ΤΟΣΟ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ.
* Axaxaxaxa κλαιωωωωωω…αλλα με το ιδιο σκεπτικο γιατι λενε Ιούλης…….
* Όπως η κυρία Καββαδία δηλώνει πρώην βουλεύτρια (!), έτσι κι εδώ και ο κ. Σκουρλέτης προσθέτει το λιθαράκι του στον εμπλουτισμό της ελληνικής γλώσσας…
[είχε χρησιμοποιήσει τον όρο «πληθυντική αριστερά»]
* Η ισότητα των φύλων περνά και από τους έμφυλους τύπους. «ως βουλεύτρια», «της βουλεύτριας».
[Πρόκειται για τη μόνη αντίδραση υπέρ της χρήσης του όρου και αποτελεί απάντηση σε σχόλιο βουλεύτριας του κυπριακού ΑΚΕΛ:
Τιμή είναι για μένα να υπηρετώ την πατρίδα μου ως βουλευτής του ΑΚΕΛ .Το κόμμα που με εμπιστεύτηκε και μου επετρεψε να έχω τον τιμητικό τίτλο της βουλευτού του].
* τελοσπάντων, δεν έχει νόημα να το συζητάμε παραιτέρω. Η λέξη «βουλεύτρια» δεν είναι δόκιμη προς το παρόν. Τώρα αν αυτό αλλάξει σε 10, 20 ή 30 χρόνια, κανείς δεν ξέρει 🙂
* Τώρα απευθύνεσαι σε άτομα που λεν Ιούνη, Ιούλη, Οχτώμβρη και βουλεύτρια. Καμμία ελπίδα
* Έχει δίκιο η [σχολιάστρια] ότι το βουλεύτρια είναι λάθος και ειναι συριζαιικος νεολογισμος.Ακόμα και το βουλευτίνα επιτρέπεται μόνο όταν το γενικότερο ύφος του λόγου είναι οικείο. Οι #ζαιοι ξεθεμελιωσαν τα πάντα.Τη γλώσσα ας την αφήσουν ήσυχη. Έτσι κι αλλιώς δεν το χουν!!
* Είναι αστείο. Η άλλη γράφει «πρώην βουλεύτρια». Ας αναγνωριστεί ως διάλεκτος επιτέλους!
* Το «λαθρο-» δεν σημαίνει παράνομος, αυτή είναι δημιουργική αριστερή λεξιπλασία, από τα ίδια λαμπρά μυαλά που μας έδωσαν διαμάντια τύπου «βουλεύτρια».
* Βρίθει βούρλων το χοιροστάσιο του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα κάποια Τελιγιωρίδου (βουλέυτρια όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται) ξεδιπλώνει από το βήμα της Βουλής την νοσηρή της αντίληψη περί κοινοβουλευτισμού.
* Η κυρία Καββαδία δηλώνει πρώην βουλεύτρια (!!!!), όπως χορεύτρια και νοσηλεύτρια.
* Η προοδευτική ορμή της Χρυσαυγής με τις εκτενείς αναλύσεις για τις κοινές …θεολογικές καταβολές των «δύο άκρων», εξαντλήθηκε στην καθιέρωση της λέξης «βουλεύτρια». Ως εκεί φτάνει
* Μήπως βουλευτρια ειναι η βουλευτής με καταγωγή απο την Τροία;
* Βουλευτρια??? Τι είναι αυτό?
* Βουλευτής – Βουλεύτρια. Κατά τα Δικαστής – Δικάστρια, Εραστής – Εράστρια κλπ
[Μάνος Βουλαρίνος, μάλλον ειρωνικά]
* Κανέναν υποψήφιο που να έχει τελειώσει το δημοτικό δεν έχουν εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ; Ημαρτον με την «Βουλεύτρια»;!!! Η ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ είναι , θέλουν και ψήφο τα ζωα
* Πάντως για βουλετή ή έστω βουλευτίνα δεν την βλέπω τη [υποψήφια]. Άλλωστε και η ίδια βουλεύτρια θέλει να γίνει.
* Βουλεύτρια;;; Άει σιχτιρ
* Συγγνώμη, βλέπω καλά; Γράφει υποψήφια «βουλεύτρια»??
* Βουλεύτρια; Μπαρδον; Τώρα συγνώμη αυτό σωστό είναι; Όχι Βουλευτής; Όχι ας πούμε Βουλευτίνα;
* Με ενοχλεί αυτό το βουλευτρια..Λυπάμαι κ.ειδικοι της γλώσσας ,αλλά είμαι πολίτης και όχι πολιτρια ..!
* Το Βουλευτρια είναι αριστεία από τσίπουρα πάντως
* Τι ακριβως θέλει να μας πει ?? Υποψήφια ΒΟΥΛΕΥΤΡΙΑ δηλαδή, Υποψήφια για Βόλεμα
* Ο Νάσος Ηλιόπουλος μόλις είπε «η υποψήφια βουλευτρια»!!!! Είναι αμόρφωτος, να πάει πάλι στο Δημοτικό;
* Η «γυναικοκτονία», η «βουλεύτρια» και άλλα τέτοια είναι ο εύκολος δρόμος για να το παίξεις φεμινίστρια/φεμινιστής. Ο δύσκολος είναι όταν το κόμμα σου φέρνει νομοθετική ρύθμιση για το βιασμό – που καταγγέλλει ακόμα και η Διεθνής Αμνηστία – κι εσύ κάνεις το παγώνι.
[Παπαχλιμίντζος]
* Αυτο το βουλευτρια ειναι πατεντα Κουρακη η λεγεται κι αλλου;;;
* «η βουλευτής» είναι, παιδιά. Όποιος λέει «βουλευτρια» είναι αδερφή. Καλημέρα και καλή συνέχεια.
Θα μπορούσα να σχολιάσω αρκετές από αυτές τις αντιδράσεις ή/και να ανασκευάσω επιχειρήματα, όπου παρατίθενται, αλλά δεν το κάνω προς το παρόν.
Πάρα πολλές από τις αρνητικές αντιδράσεις έχουν και πολιτική διάσταση, είτε υπόρρητη είτε φανερή. Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε αιφνιδιασμό από έναν καινούργιο όρο. Από την άποψη αυτή, το σημερινό άρθρο, με το να αναφέρει και πάλι τον επίμαχο όρο «βουλεύτρια», βοηθάει να γίνει λίγο περισσότερο γνωστός ο όρος.
Κλείνω αντιγράφοντας τον επίλογο του περυσινού άρθρου:
Πριν από 20 χρόνια, η βουλεύτρια ελάχιστα ακουγόταν, πριν από 10 χρόνια ξένιζε, σήμερα ακούγεται όλο και περισσότερο, αν και ακόμα ξενίζει όσους δεν την έχουν ξαναδεί. Όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε τον τύπο αυτόν, τόσο θα λιγοστεύουν εκείνοι που δεν τον ξέρουν.
Τέλος, είναι αλήθεια ότι με το να επικρατήσουν ή να επιβληθούν οι έμφυλοι τύποι δεν λύνονται τα προβλήματα του σεξισμού γενικά και του σεξισμού απέναντι στις γυναίκες που ασχολούνται με την πολιτική ειδικότερα -που τον έχουμε δει να χρησιμοποιείται ενάντια σε γυναίκες κάθε πολιτικής απόχρωσης (και δυστυχώς και από σχολιαστές κάθε πολιτικής απόχρωσης). Όμως γίνεται ένα βήμα.
Όσο για το επιχείρημα, που επίσης ακούγεται κάθε φορά που γίνονται τέτοιες συζητήσεις, ότι «εδώ ο κόσμος χάνεται» και ότι τα θέματα αυτά είναι δευτερεύοντα, θα απαντήσω πως, αν δεχτούμε ότι «ο κόσμος χάνεται» δεν θα έπρεπε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά μόνο να μεριμνούμε για τον κόσμο που χάνεται. Αλλά φαντάζομαι ότι, ας πούμε, το πρωί πλύναμε τα δόντια μας παρόλο που «ο κόσμος χάνεται» -και εκτός αυτού, σπάνια βλέπουμε κάποιον που υποστηρίζει ότι «εδώ ο κόσμος χάνεται» να κάνει κάτι για να σταματήσει να χάνεται ο κόσμος. Το γεγονός ότι κάποιοι εξαντλούν την επαναστατικότητά τους π.χ. στους έμφυλους τύπους δεν σημαίνει ότι η ενασχόληση με τέτοια ζητήματα αγνοεί οτιδήποτε άλλο συμβαίνει στον κόσμο.
Οπότε, ας λέμε βουλεύτρια, ας λέμε βουλευτίνα.
Γς said
Μπονζουρ
Τι τραβάμε κι εμείς οι βουλεύτριες…
Triant said
Καλημέρα.
Πιστεύω ότι είναι καλύτερο να προσπαθήσουμε να επισημοποιήσουμε τους τύπους που χρησιμοποιούμε ήδη (βουλευτίνα, δικαστίνα) παρά να επιβάλουμε τύπους που ξενίζουν.
(Πάντως ο Παπαχλιμίντζος έχει κάποιο δίκιο)
LandS said
Γιατί ξενίζει το βουλεύτρια το οποίο, στο κάτω κάτω, είναι μια διαμόρφωση κάπου τρεις χιλιάδες παλιά για τα πρωτόκλιτα και δεν ξενίζει το βουλευτίνα που είναι πρόσφατη και παράξενη διαμόρφωση για τα δευτερόκλιτα.
Triant said
3. Όσα δίκια και να έχεις (που έχεις) η πραγματικότητα είναι αυτή. Ενώ μπορείς να πεις η βουλευτίνα και να μην σηκωθεί φρύδι, η βουλεύτρια ξεσηκώνει τα πλήθη 🙂
ΚΩΣΤΑΣ said
Πες-πες το κοπέλι, κάνει τη γριά να θέλει! 😛
Δεν θα χαλάσει κι ο κόσμος αν επικρατήσει το βουλεύτρια. Στη δική μου γλωσσική αισθητική μού αρκεί το λαϊκοβγαλμένο (σικ!) βουλευτίνα. Και δεν νιώθω καθόλου άβολα και με το ο – η βουλευτής. Θα δείξει ο χρόνος…
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
2 Προηγουμένως, που δεν είχε έρθει στο προσκήνιο η βουλεύτρια, εννοώ περί το 2008, λέγανε «βουλευτίνα είναι η συζυγος του βουλευτή – να με λένε βουλευτίνα κι ας πεθαίνω από την πείνα»
LandS said
Στα παραδείγματα σχολίων στο άρθρο, μου έκανε τη χειρότερη εντύπωση αυτό που δέχεται τον τύπο -τρια για τη χορεύτρια και τη νοσηλεύτρια αλλά για τη βουλεύτρια… απαπά. Τι διάλο πρέπει ντε και καλά να χρησιμοποιείται ο αρσενικός τύπος και για τις γυναίκες για να είναι μια ιδιότητα ευυπόληπτη; Συγνώμη, διορθώνω, ευυπόληπτος.
Πάνος με πεζά said
«Στο τμήμα, στο τμήμα, μαζί σου αστυνομικίνα», αφού δεχόμαστε το «βουλευτίνα»…
Αν δεν πει ο Κουτσούμπας τις δικές του βουλεύτριες, μην περιμένετε καθιέρωση πάντως ! Από κει μεριά δεν καθιερώθηκε και η «συντρόφισσα»;:)
rizes said
Ο ΜΕΓΑΣ ΘΩΣ
https://vgiannelakis.wordpress.com/2012/09/14/%ce%b1%cf%80%cf%81%cf%8c%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%cf%84%ce%b1-%ce%bb%ce%ac%ce%b8%ce%b7/
nikiplos said
Καλημέρα… Δεν νομίζω πως ο όρος η βουλευτής ή η Δικαστής, είναι πολύ καθαρευουσιάνικοι ή παλαιομοδίτικοι. Εικάζω ότι κάθε γλώσσα για ιστορικούς λόγους, διέπεται από διεμφυλικούς τύπους, εδώ κοτζάμ ολόκληρη αγγλική… Ειδικά τα επίσημα όπως κυρία Δικαστής και κυρία Βουλευτής, νομίζω πως θα εκπορθηθούν τελευταία…
Εμένα μου βγαίνει περισσότερο το Βουλευτίνα και Δικαστίνα, όπως και το Προεδρίνα στον προφορικό λόγο… Μάλιστα μου βγαίνει αβίαστα όταν πρόκειται για μια λεπτή και υπόρρητη ειρωνία. Στον γραπτό αδυνατώ κάτι τέτοιο…
LandS said
Ο αστυνομικός είναι δευτερόκλιτο και, ομαλά, δεν χρειάζεται να αλλάξει τύπο στο θηλυκό. Το αστυνομικίνα κουβαλάει υποτιμητικούς συνειρμούς.
Γιάννης Ιατρού said
καλημέρα,
νομίζω πως η (μεγαλύτερη) αποδοχή του «βουλευτίνα» έχει να κάνει και με το σχετικό φιλμ Η Βουλευτίνα με την Ρ. Βλαχοπούλου, του 1966. Ο κόσμος το έχει συνηθίσει.
leonicos said
6
να με λένε βουλευτίνα κι ας πεθαίνω από την πείνα
το γνήσιο είναι δημαρχίνα
LandS said
Τι εννοείτε με το «εδώ κοτζάμ ολόκληρη αγγλική»; Νόμιζα ότι μόνο διεμφυλικούς τύπους έχουν, εκτός από ορισμένα δάνεια από τα γαλλικά.
Γιάννης Ιατρού said
Η Μαρμάγκα ξανα-χτύπησε 🙂 ….
Γς said
Πως είναι στα Ιταλικά;
Ντεπουτάτα;
[Η βουλευτρια Τσιτσολίνα καλέ]
Περιονουσκιάς said
Να με λένε «βοϊβοδίνα», το ήξερα εγώ… (Θηλυκό του βοεβόδα;).
sarant said
11 Έτσι λέω κι εγώ
13-17 Υπάρχουν δεκάδες παραλλαγές. Ο Λουκάτος έχει κάνει εργασία για την «παροιμία για την κενόδοξη σύζυγο».
janetweiss said
11: Για μένα, όλοι οι θηλυκοί τύποι σε -ινα κουβαλάνε υποτιμητικούς συνειρμούς -το βουλευτής μου ακούγεται πιο στιβαρό από το βουλευτίνα. Αλλά ακριβώς αυτό είναι το θέμα στο μυαλό μου, να τα χρησιμοποιήσουμε τόσο ώστε να συνδεθούν με σοβαρές επαγγελματίες (το ίδιο και για το δικαστίνα κτλ) και να εξαλειφθούν τυχόν συνειρμοί.
leonicos said
Και πιο σοβαρά
Ο τύπος καθηγητής καθηγήτρια, έχουν ένα υποκείμενο μόρφημα ‘ηγήτωρ’ που δικαιολογεί τον έμφυλο τύπο.
Βέβαια η επιμελήτρια, η κομμώτρια και η πωλήτρια και η σχεδιάστρια έγιναν κατ’ αναλογία. Τώρα, αν αυτή η αναλογία μέχρι πού μπορεί να φτάσει είναι θέμα χρήσης. Όμως το να επαναλαμβάνεις κάτι απλώς για να το εισαγάγεις στη γλώσσα, είναι παρέμβαση, που οι γλωσσολόγοι πρέπει να την αποφεύγουν. Προσπαθείς να διορθώσεις τους χρήστες τη γλώσσας τους. Ο τύπος σε -ινα είναι γερμανόμορφοι, αλλά ασφαλώς όχι γερμανόφερτοι. Είναι λατινόφρτο και ήδη ελληνιστικό.
επίσης υπάρχει και το -ισσα, αγρότισσα, μαστόρισσα, αυτοκρατόρισσα, βασίλισσα, μάγισσα, γιάτρισσα
και το -ώταινα. Παναγιώταινα (ειδικη χρήση)
Το ερωτημα ειναι: είναι πρόθυμος ο μέσος ομιλητής να τις χρησιμοποιήσει ή προσπαθείς να τους τις μάθεις εσύ;
Το δεύτερο ερώτημα είναι… γιατί ενώ έχουμε την αρχηγίνα, την λιονταρίνα, γιατρίνα ΔΕΝ έχουμε καθηγητίνα, επιμελητίνα, κομμωτίνα, ούτε ωε συζύγους ούτε ως φορείς ιδιότητας;
Επομένως υπάρχει κάποιος, ηχητικός ίσως νόμος λεξιματικής ισορροπίας, αλλά και ύφους, που υπεισέρχεται στην αυτόματη επιλογή από τον ομιλητή. Έτσι όλες οι αντιστοιχες εικόνες της Παναγίας είναι ‘γιάτρισσα’ ενώ γιατρίνα, παλαιότερα ήταν η σύζυγος του γιατρού. Τώρα που οι περισσότερες γιατροί είναι γυναίκες, ΔΙΟΡΘΩΝΩ το μεγαλύτερο μέρος του ιατρικού προσωπικού είναι γυναίκες, όταν γίνεται έμφυλη αναφορά προτιμάται το γιατρίνα, ενώ το γιάτρισσα, και πολύ περισσότερο το γιατρέσα, θεωρείται μπανάλ.
Και θυμίζω κάτι που έχω ξαναπεί εδώ, στο Αμύνταιο του 1970 άκουσα άνθρωπο, προφανώς ομιλητή της τέως ανύπαρκτης να λέει ‘ήτανε μια γιατράβα’
Κοντολογίς, ό,τι και να πούμε ή να κάνουμε, ο μέσος χρήστης θα συνεχίσει να μιλάει όπως του έρχεται, διότι αυτό σημαίνει ‘χρήση της γλώσσας’ αδιαφορώντας για το τι γράφουν τα λεξικά (που πρέπει να τον ακολουθούν και όχι να προτρέχουν) και τα καθ’ ημάς δικαιώματα τνω λεξιματικών τύπων
Georgios Bartzoudis said
Εγώ θεωρώ πολύ πρακτικό να λέω η βουλευτής. Προβληματική μπορεί να καταλήξει η βουλευτίνα, αν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά. Όσο για την βουλεύτρια, στέκεται τόσο όσο αν πω η προδότρια παράταξη του Σύριζα που ξεπούλησε τη Μακεδονική γλώσσα και Ταυτότητα. Εγώ πάντως, θα έλεγα- και έχω πει- το ίδιο πράγμα διαφορετικά, όπως π.χ. ο προδότης Τσίπρας και άπαντες οι his master voice (και …capitol)
gpoint said
Εδώ ο κόσμος χάνεται και… έεεεπ, εσύ γιατί κτενίζεσαι ;;
Σ said
Όμως η παράθεση των απαράδεκτων σχολίων για να υποστηριχτεί η αντίθετη άποψη εντάσσεται νομίζω στη λογική των επιχειρημάτων Reductio ad Hitlerum. Ξέρω ότι η υποστήριξή σας στους έμφυλους τύπους έχει μακρά ιστορία και δεν ελπίζω καθόλου να την κλονίσω. Εξακολουθώ όμως να νομίζω ότι η αντίθετη κατεύθυνση, αυτή της καθιέρωσης επίκοινων τύπων, είναι πιο συνεπής προς το στόχο της απαλλαγής της γλώσσας από ένα φορτίο σεξισμού που έχουν επισωρεύσει αιώνες ανδροκρατίας. Και δεν μου είναι σαφές γιατί είναι θεμιτό να υποστηρίζουμε ακτιβιστικά την καθιέρωση τύπων που ξενίζουν, και δεν είναι θεμιτό να υποστηρίζουμε μια γραμματική παρέκκλιση σύμφωνα με την οποία, όπως υπάρχουν ουσιαστικά σε –ος που είναι θηλυκά, έτσι να υπάρχουν και ουσιαστικά σε -ης που, επίσης, να είναι θηλυκά. Το τελευταίο είναι γνήσια απορία, δεν είναι ρητορικό ερώτημα.
Ατακάμα said
Προσωπικά νομίζω πως το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ένα ακόμη παράδειγμα που φανερώνει πως τα βασικά αιτήματα της παγκόσμιας αριστεράς (ας το γενικεύσουμε έτσι) έχουν λυθεί εδώ και δεκαετίες και πλέον κινείται ως επί το πλείστον με λογικές λάιφσταιλ.
To χειρότερο όμως είναι ότι η σημερινή αριστερά εξακολουθεί να διεκδικεί ηθικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων χωρίς όμως να προκύπτει από πουθενά. Και επαναλαμβάνω η σημερινή αριστερά.
Από κει και πέρα είναι και θέμα γούστου, όπως σε κάποιον αρέσει ο τύπος βουλεύτρια έτσι και σε κάποιον άλλο δεν αρέσει. Και οι δύο έχουν τους λόγους τους χωρίς να σημαίνει πως ο ένας είναι ο καλός και ο άλλος είναι ο κακός της ιστορίας όπως μάταια προσπαθόυν κάποιοι να προπαγανδίσουν πολλές φορές.
sarant said
23 Δεν συμφωνώ ότι η γενίκευση των επίκοινων τύπων θα διώξει το φορτίο του σεξισμού που έχει συσσωρευτεί. Νομίζω μάλιστα πως επηρεάζεστε από τα αγγλικά.
Όμως, σε όλες τις γλώσσες που έχουν γραμματικό γένος (όχι στα αγγλικα, δηλαδή, αλλά στα γερμανικά, στα ισπανικά, στα γαλλικά κτλ.) η τάση είναι να φτιάχνονται έμφυλοι τύποι -ή θα καταργήσουμε και τη μαθητρια;
Ariadne said
Στη Γαλλία υπάρχει μεγάλη συζήτηση τελευταία για το «féminisation des noms de métiers», με την πρόσφατη αναγνώριση τον περασμένο Φλεβάρη από την académie française πολλών θηλυκών τύπων για επαγγέλματα (https://www.liberation.fr/france/2019/02/28/academie-la-feminisation-nom-de-nom_1712259). Εντελώς συμπτωματικά, χθες το βράδυ ένας συνάδελφος μου έστειλε αυτό το podcast που είναι αρκετά ενδιαφέρον: https://www.franceculture.fr/emissions/concordance-des-temps/la-feminisation-des-mots-portee-dune-querelle-0.
Μιας και το ιστολόγιο ασχολείται με αυτό το θέμα, ένα άρθρο που θα πραγματεύεται το πώς άλλες εγγενώς έμφυλες γλώσσες (όπως πχ τα γαλλικά) αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα θα ήταν πιθανώς ενδιαφέρον…
Ariadne said
@23,25: Για τα γαλλικά και το θέμα του σεξισμού αυτό το άρθρο είναι επίσης ενδιαφέρον: http://cheekmagazine.fr/culture/sexisme-langue-francaise/
Πάνος με πεζά said
Επίσημα πάντως (μεταξύ πολλών άλλων), η γιατρός, η μηχανικός, η οδηγός, η Δήμαρχος λέμε, και πιστεύω ότι έτσι θα παραμείνουν. Τώρα ξαφνικά, θελήσαμε να «πειράξουμε» τη βουλευτή, ΟΚ, θα δείξει… Από την άλλη, στην καθομιλουμένη, μέχρι και «Δημαρχέσσα» έχω ακούσει, να μη δημαρχέσω…
Αγγελος said
“βουλεύτρια, όπως χορεύτρια και νοσηλεύτρια.”
Ακριβώς! Συ είπας!
Και ναι, η γλώσσα δύσκολα ρυθμίζεται, αλλά σαφώς επηρεάζεται από τους γράφοντες. Και μια μικρή προσπάθεια να την επηρεάζούμε προς την κατεύθυνση της λογικής και της σαφήνειας, όταν μάλιστα πηγαίνει και με τα γενικά νερά της, δικαιολογείται.
cronopiusa said
Kαλη σας μέρα, όλα καλά 😊👍
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
Η ασάφεια, στην ουσία, δείχνει το πολυσυζητημένο (βλ. π.χ. Σεφέρης) πρόβλημα της λεγόμενης ανωριμότητας της νέας ελληνικής. Σε άλλες γλώσσες είναι λυμένο ανάλογα με τη δομή της γλώσσας. Π.χ. στα αγγλικά τα ουσιαστικά έμφυλων όντων δεν διαφέρουν στην κατάληξη, όπως ακριβώς δεν υπάρχουν καταλήξεις γενών στα επίθετα κτλ
Στα γερμανικά (και σε άλλες γλώσσες με πτωτικές κλίσεις π.χ. σερβικά) ισχύει το αντίθετο για ότι αφορά επαγγέλματα, ιδιότητες κτλ αλλά όχι για επώνυμα – π.χ. λέμε Führer / Führerin, Graf/Gräfin, αλλά Herr Neubauer / Frau Neubauer ή αντίστοιχα ο κύριος Μιλόσεβιτς / η κυρία Μιλόσεβιτς. Στα ρωσικά αλλάζει η κατάληξη και του επωνύμου ή ακόμη και του (κληρομημένου από τα σκανδιναβικά) πατρωνυμικού Γκορμπατσόφ / Γκορμπατσόβα, πατρ. Γιούρι Αντρέεβιτς / Νάντια Αντρέεβνα. Ακραία περίπτωση της σκανδο-ρωσικής προσκόλλησης στα πατρωνυμικά (όπως στα αρχαιοελληνικά!) είναι τα ισλανδικά, όπου δεν υπάρχουν επίθετα: Το αγόρι έχει αντί επιθέτου το πατρωνυμικό του με κατάληξη – son, η αδελφή του έχει ..άλλο «επίθετο»: Το (ίδιο) πατρωνυμικό της με κατάληξη – dottir
Στα αρχαιοελληνικά, τα πράγμα έχω την εντύωση ήταν πιο σαφές και η λύση έμοιαζε με τη λύση των σύγχρονων γερμανικών και σερβικών. Όμως μας μπερδεύουν λίγο οι διαφορετικές κλίσεις των ουσιαστικών με τις άλλοτε όμοιες άλλοτε ανόμοιες καταλήξεις του θηλυκού και του αρσενικού γένους. Π.χ. στο Ευαγγέλιο της Μεγάλης Πέμπτης διαβάζουμε: «Λέγει οὖν ἡ παιδίσκη ἡ θυρωρὸς τῷ Πέτρῳ» (κατα Ιωάννην ΙΗ'(18) 1-28. Εδώ το «η θυρωρός» είναι το δευτερόκλιτο θηλυκό εις -ος, ίδια κατάληξη με το αρσενικό «ο θυρωρός» – όπως «η οδός» – και όχι αδιαφοροποίητο, του τύπου «ο/η δικαστής». Υπάρχει όμως όρος «η παις»; Φιλόλογος δεν είμαι, αλλά αμφιβάλλω. Γι αυτό ίσως ο Ιωάννης γράφει το υποκοριστικό παιδίσκη, άν και η θυρωρός δεν θα ήταν σε νηπιακή ηλικία.
Αυτά με επιφύλαξη, είπαμε φιλόλογος δεν είμαι.
Περιονουσκιας said
Φυσικά και η λέξη «παις» στα αρχαία είναι διγενης: ο/η παις.
rogerios said
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη δημόσια συζήτηση για το σημερινό θέμα. Ομολογώ ότι γλωσσικά μάλλον διακρίνομαι από συντηρητισμό, είναι ίδιον του επαγγελματικού χώρου μου, οπότε η «βουλεύτρια» και η «δικάστρια» προς το παρόν με ξενίζουν. Δεν με απωθούν, όμως, και δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να αποκλείσω το ενδεχόμενο σε 20 χρόνια από τώρα να έχουν επικρατήσει.
Καταρχάς, δεν είναι βέβαιο ότι την ισότητα των φύλων την προωθούν μόνον οι έμφυλοι τύποι. Η σχεδόν ζηλότυπη χρήση των επίκοινων τύπων εκ μέρους λ.χ. των γυναικών βουλευτών και δικαστών, καταδεικνύει ότι με βάση το δικό τους σκεπτικό αυτή διασφαλίζει την ισοτιμία με τους άνδρες συναδέλφους τους. Ας αναφέρω και το παράδειγμα της καθηγήτριάς μας των πολωνικών, η οποία μας επαναλαμβάνει ότι σε κάθε επίσημη περίσταση (και στο βιογραφικό της) χρησιμοποιεί μόνον το αρσενικό/επίκοινο «nauczyciel» και όχι τον έμφυλο τύπο «nauczycielka» τον οποίο θεωρεί «υποτιμητικό».
Επιπλέον, γλωσσικές ιδιαιτερότητες ενδέχεται να καθιστούν δυσχερή τη χρήση έμφυλου τύπου. Αν οι βουλεύτριες και οι δικάστριες μπορούν ίσως να «σταθούν», τι θα γίνει με τους έμφυλους τύπους για την «πρόεδρο», τη «δήμαρχο», την «υπουργό» και την «υφυπουργό»; Στην παρούσα κατάσταση εξέλιξης της κοινής νεοελληνικής οι έμφυλοι τύποι με κάτάληξη «-ίνα» έχουν μάλλον υποτιμητική χροιά (και δεν λαμβάνω υπόψη την αναπόδεικτη θεωρία ότι τάχα μου οι τύποι αυτοί δηλώνουν τη σύζυγο του κατέχοντος το αξίωμα, διότι συμβάσεις αυτού του είδους ουδέποτε έτυχαν καθολικής αποδοχής).
Ναι, στη Γαλλία τα πράγματα άλλαξαν ριζικά. Πριν από 25 χρόνια χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά όχι μόνον οι επίκοινοι τύποι, αλλά και το αρσενικό άρθρο. «Madame le professeur», «Madame le président», «Madame le docteur». Σήμερα οι έμφυλοι τύποι έχουν πράγματι επικρατήσει (αν και εξακολουθούν να υπάρχουν αντιδράσεις, όλο και λιγότερες, πάντως). Ωστόσο, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η κατασκευή του έμφυλου τύπου στα γαλλικά ήταν πανεύκολη: απλώς προσθέτεις ένα «e» στην κατάληξη. Στα ελληνικά, τα πράγματα δεν είναι δυστυχώς τόσο απλά. [παρεμπ. και για να μην ξεχνώ τα πάθη μου, είναι χαρακτηριστικό ότι στα μεσαιωνικά γαλλικά υπήρχαν και χρησιμοποιούνταν έμφυλοι τύποι για όλα τα επαγγέλματα και αξιώματα, στοιχείο που χάθηκε, όχι τυχαία, κατά τους Νεότερους Χρόνους].
Η εντύπωσή μου είναι η εξής. Ο γλωσσικός ακτιβισμός μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα, αλλά όχι και να τα καθορίσει. Οι έμφυλοι τύποι θα επικρατήσουν όταν ένας κρίσιμος αριθμός των άμεσα ενδιαφερομένων (βουλευτών ή δικαστών) πεισθεί ότι πρέπει να τους χρησιμοποιεί. Απέχουμε αρκετά από το σημείο αυτό (ειδικά στο δικαστικό χώρο 😉 ). Καμιά φορά, όμως, οι εξελίξεις είναι ταχύτερες από ό,τι θα μπορούσαμε να προβλέψουμε.
Μιλ μερσί για την υπομονή σας όσον αφορά το «σεντόνι» μου!
ΣΠ said
Κάποτε δεν υπήρχαν γυναίκες στα πανεπιστήμια. Όταν υπήρξαν, πλάστηκε ο όρος «φοιτήτρια». Κάποτε δεν υπήρχαν γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις. Όταν υπήρξαν, πλάστηκε ο όρος «διευθύντρια». Εδώ και πάνω από 60 χρόνια έχουμε γυναίκες στην βουλή. Θα έλεγα ότι ο όρος «βουλεύτρια» έχει αργήσει. Από τα σχόλια στο τουίτερ φαίνεται ότι οι περισσότεροι αντιδρούν επειδή τον θεωρούν όρο της «μαλλιαρής» της Αριστεράς.
Γιάννης Ιατρού said
34: (τέλος), Συμφωνώ Σταύρο. Περισσότερο ιδεολογικά (*δεν λέω*: μόνο/αποκλειστικά) κρίνεται το θέμα της χρήσης του ενός ή του άλλου τύπου του εκάστοτε όρου, λιγότερο γλωσσικά. «Ακουστικά» μπορεί να ξαφνιάζει κάποιες φορές, αλλά να σκεφτούμε το τι ακούμε…, ε μάλλον θέμα συνήθειας (γούστου 😉 είναι το ακουστικό.
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
17. «Βοϊβοντίνα» στα σερβικά/κροατικά και με την α η β μορφή σε πολλές άλλες σλαβικές γλώσσες (ιδιαίτερα στα πολωνικά), με την αρχική σημασία της λέξης, είναι η γυναίκα – βοεβόδας. Παλαιοσλαβικό κληρονομούμενο αξίωμα, στρατιωτικό και πολιτικό (το βρίσκουμε ήδη στο αυτοκρατορικό De administrando ιmperio ~ 900 μ.Χ.), βαθμιαία γίνεται τίτλος ευγένειας ισοδύναμος του δούκα (Σερβία εποχή των Νεμανιδών), Συνεπώς βοϊβοντίνα ~ δούκισσα α λα σερβικά, κροατικά, πολωνικά. Εξ ού και το ρητόν περί ματαιοδοξίας, περί Βοϊβοδίνας – Δούκισσας που πέθαινε από την πείνα
«Βοϊβοντίνα» είναι και η βόρεια αυτόνομη επαρχία της Σερβίας, κάποτε τμήμα της δισυπόστατης Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας και δή του ουγγρικού τμήματος, ως δουκάτο. Στα πλαίσα της πολιτικής των Αψβούργων, τοπικοί κυβερνήτες γινόταν μέλη φιλικών ντόπιων γαλαζοαίματων οικογενειών, φίλοι και φίλες του αυτοκράτορα βοϊβόδες και βοϊβοδίνες. Οι Αψβούργοι πάντα ανέπτυσσαν φιλικές σχέσεις με μή Αυστριακούς / μή Ούγγρους υπηκόους, άς θυμηθούμε την περίπτωση του Νικολάου Δούμπα, του Βλάχου από τη Βλάστη. Στην επανάσταση του 1848 οι Σέρβοι της περιοχής διεκδίκησαν ευρύτερη αυτονομία είτε ως αυτοκυβερνώμενο Σερβικό δουκάτο – Βοϊβοντίνα ή και πλήρη ανεξαρτησία ή ένωση με τη μικρή τότε Σερβία. Ηττήθηκαν και το αποτέλεσμα ήταν να αναλάβει τον ττίτλο του βοεβόδα ο ίδιος ο Αψβούργος αυτοκράτορας ως Großwoiwode der Woiwodschaft Serbien. Το 1860 η αυτονομία καταργήθηκε εντελώς και η Βοϊβοντίνα ενσωματώθηκε πάλι στο (υπο)Βασίλειο της Ουγγαρίας των Αψβούργων.
Μετά το τέλος του Α’ ΠΠΠ και τη διάλυση της Αυστροουγγαρίας, την 1η Δεκεμβρίου 1918 η Βοϊβοντίνα (ως τμήμα του Βασιλείου της Σερβίας) έγινε επίσημα τμήμα του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, της μετέπειτα Γιουγκοσλαβίας.
Νίκος Κ. said
Η επιμονή στους καθαρευουσιάνικους τύπους έχει σαν αποτέλεσμα να συνεχίζουν σήμερα να κυκλοφορούν επίσημα έγγραφα (π.χ. από Δήμους) που επιμένουν να γράφουν στα έγγραφα προς τα σχολεία να υπογράψει «ο Διευθυντής» κλείνοντας τα μάτια στο προφανές (το θηλυκό είναι «η Διευθύντρια» και όχι «η Διευθυντής»).
Επίσης: σήμερα στην τράπεζα έπρεπε να υπογράψει «ο Πελάτης».
Δύτης των νιπτήρων said
6, 17, 36 Και εγώ το θυμάμαι σε κάποια φαναριώτικη εκδοχή. Για βοϊβοντίνα δεν είμαι σίγουρος, και τώρα δεν θυμάμαι πού να το ψάξω.
Δύτης των νιπτήρων said
Εδώ βρίσκω «Ας με λέν Αλημπεΐνα (ή Αληπασίνα), κι ας ψοφάω από την πείνα»
https://www.academia.edu/37498110/%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC_7_%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%A6%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD_and_%CE%A5%CF%80%CE%BF%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%89%CE%BD_%CE%94%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%BA%CF%84%CF%8C%CF%81%CF%89%CE%BD_Proceedings
Μανούσος said
Νομίζω ότι το βασικότερο κριτήριο είναι το αν ηχητικά η λέξη φέρει φωνολογικά χαρακτηριστικά που επιδρούν αρνητικά στο σημαινόμενο:
βουλεύτρια το σύμπλεγμα -φτρ- κατά το άφτρα, καύτρα, αναύτρα, ψεύτρα, πλανεύτρα, ράφτρ(ι)α, ξαπλώστρα, πλύστρα, σφουγγαρίστρα, αλήτρα, δηλ. αρνητικός ο συσχετισμός.
κι έπειτα τί άλλα συναφή επαγγέλματα με παρόμοια κατάληξη υπάρχουν και υψηλό κύρος: χορεύτρια, γητεύτρ(ι)α, νοσηλεύτρια, εν ολίγοις κι εδώ μείον.
Πόσα θηλυκά περαιτέρω λήγουν σε -τρια κι έχουν θετικό πρόσημο; Καθαρίστρια, παίκτρια, πωλήτρια, τραγουδίστρια,
αθλήτρια, νικήτρια, μεταφράστρια ας πούμε μισά μισά. Με υψηλό κύρος όμως; Κανένα, εφοπλίστρια; Μόνο στην θεωρία. Τραπεζίτρια; χλωμό, Καθηγήτρια, μισό-μισό διότι αι των σχολείων θεωρούνται κατωτάτου από τους πολλούς, άρα πάντα υπάρχει η προσθήκη και η αντιδιαστολή: καθηγήτρια μεν Πανεπιστημίου δε, όχι σχολείου…
θεωρείται ιδιότητα με κύρος η σπουδάστρια φοιτήτρια, ποδοσφαιρίστρια, πιανίστρια και κάθε είδους συναφές αθλητικομουσικό;
Γενικά στην Ελληνική οτιδήποτε μπορεί να συνεπιφέρει χλευαστικά λογοπαίγνια πάει ολοταχώς στον κάλαθο.
Δηλ. η Δήμαρχος θα πρέπεινα γίνει Δημάρχισσα (με ό,τι συνειρμικά θα επακολουθήσει για λοιδωρία με λέξεις που έχουν θέμα χυ- και χε-); Η αστυνομικός αν γίνει αστυνομικίνα, τότε η νομικός θα γίνει νομικίνα ή θάταν λύση το αστυναμίσσα , αστυνάμισσες; αστυνομίσσαμε;
Άρα λοιπόν κάτι μπορεί να είναι τυπολογικά σωστό, αλλά συνειρμικά χάλια: Παρατηρήστε το στα βαπτιστικά ονόματα:
Βρασίδας, Πανωραία, Παρθένα, Κυραδώ, Μόσχος/Μοσχούλα και άλλα αρχαιοπρεπή ή λαϊκά.
Το παν είναι νομίζω πώς το δέχεται το αυτί και αν κάνει αρνητικούς ή παιγνιώδεις συνειρμούς.
Τώρα βέβαια η επιλογή παραδειγμάτων κε Σαραντάκο, κινείται στην λογική ότι όποιος δεν συμφωνεί με την άποψή σας είναι καννίβαλος για ρίψη στον Τάρταρο…
Αλεκος81 said
Στο προηγούμενο άρθρο σας αναφέρεστε στην προέλευση του «βουλευτής, βουλεύτ-» από το ρήμα «βουλεύομαι». Αν πάρουμε το παράγωγο «επιβουλεύομαι», δεν δίνει ομαλότατα και στρωτά «επιβουλευτής, επιβουλεύτρια»; Άρα γιατί να ξενίζει η βουλεύτρια;
Δύτης των νιπτήρων said
Στα ωραία παραδείγματα της νοσηλεύτριας και της χορεύτριας, της φοιτήτριας και της πιανίστριας, πόθεν εμφανίστηκε αυτό το ρ άραγε;
Jane said
Στο μεταξύ, όταν το άρθρο μιλά για λέξη που συμφωνεί με την αριστερή προσέγγιση ως προς τους έμφυλους τύπους λέξεων τα σάψαλα της δεξιάς πολυκατοικίας αναδεύουν πάραυτα και με τρεμάμενα χέρια τα χαπάκια τους.
Κι αφού καταπιούν μαζί τα μπλε Εθνοστεντόν και Βιάγκρα, πιστοί στον βόθρο της ιδεολογίας τους, πετάνε και μια Τσιτσιολίνα.
Αμ πώς;
Αφού αυτή είναι η αρρωστημένη ιδεοληψία τους για τις γυναίκες της αριστεράς : «Τι βουλεύτριες μας λέτε τώρα; Πουτάνες δεν τις λέγαμε πάντα;» Είτε ήταν αντάρτισσες είτε αριστερές είτε κομμουνίστριες.
Ανεχτείτε το αίσχος και να το χαίρεστε.
Κι ύστερα να αναρωτιέστε, γιατί δεν μπαίνουν γυναίκες να σχολιάσουν. Κι αν δεν καταλαβαίνετε ρωτήστε και κανέναν ειδικό.
sarant said
Eυχαριστώ για τα νεότερα!
26 Νόμιζα ότι έχουμε γράψει για τις εξελίξεις στη Γαλλία αλλά μάλλον λάθος έκανα.
28 Πάνο, οι τύποι σε -ος δεν ενοχλούν και τόσο γιατί έχουμε και ουσιαστικά θηλυκά σε -ος
33 Ευχαριστούμε -για τους τύπους σε -ος, επαναλαμβάνω ότι δεν είναι στην ημερήσια διάταξη
34 Έτσι!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Διοικήτρια όμως ,είναι καθιερωμένο και με υπογραφή του Άδωνη:
Αναπληρώτρια Διοικήτρια στο Γ.Ν. «ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ − ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΦΕΚ 624 ΥΟΔΔ, 2013)
αν και με πλαστό
https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/671483/dioikitria-tou-elena-me-plasta-ptuhia
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Η τομεάρχης, μαζί με την περιφεριάρχη δεν σχηματίζεται συχνά στο σωστό τομεάρχισσα, περιφερειάρχισσα.
Ο δουλευτής, τοσο κοντά στο βουλευτής έχει θηλυκό το δουλεύτρα. Ανάλογο η αφέντρα, ηψεύτρα αλλά εργάτρια/Εν τούτοις σκοντάφτουμε λιγάκι στο συνεργάτρια ως άτριφτο. Συνεργάτισσα, αδούλευτο όπως και σκηνοθέτισσα ή σκηνοθέτρια.
sarant said
43 Κι έλεγα τι εννοεί -και μετά είδα το 16 που το είχα προσπεράσει. Και έχει δικιο.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
21 >> Όσο για την βουλεύτρια, στέκεται τόσο όσο αν πω η προδότρια παράταξη του Σύριζα που ξεπούλησε τη Μακεδονική γλώσσα και Ταυτότητα.
Εξωμότρια/προδότρα τότε και η ετέρα/υμετέρα παράταξις που το υποστήριζε (σε χειρότερη εκδοχή) και υποκρίτρια που κρύβει τη χαρά της (αλλά όχι και την πολιτική της) που το βρήκε λυμένο!
Δότρια
«Πρόγραμμα από κοινού με τις δότριες χώρες» (“Donor Partnership Programme”)…
Β 947/2014
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
20 Λεώ >>όταν γίνεται έμφυλη αναφορά προτιμάται το γιατρίνα, ενώ το γιάτρισσα, και πολύ περισσότερο το γιατρέσα, θεωρείται μπανάλ.
Αναλογα στην περιοχή.Η φίλη μου η Σαλονικιά (με Σμυρνιά γιαγιά) λέει γιατρέσσα σε φυσική εκφορά.
Να προσθέσω/τιμήσω και τη γιάτρουσα πού λεγε η γιαγιά μου.
43 Jane
και οπλίτριες, μαχήτριες, υπερασπίστριες, επιθεωρήτριες.
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@20. Ο άνθρωπος που έλεγε «γιατράβα» δεν ήταν «ομιλητή της τέως ανύπαρκτης». Ήταν Πόντιος! 🙂
rogerios said
@31 επ. Δεν βρίσκω κανένα στοιχείο που να τεκμηριώνει την άποψη ότι η λέξη βοϊβοντίνα μπορεί να ήταν ο θηλυκός τύπος του βοεβόδα. Αντιθέτως, όλα δείχνουν ότι πρόκειται για ονομασία διοικητικής υποδιαίρεσης/ επικράτειας (ας θυμηθούμε και την περίπτωση της Μπανοβίνας), δηλ. του βοεβοδάτου/ βοεβοδίας (województwo, vojvodstva κ.λπ.)
Jorge said
Τελευταία αξιολόγησα ένα βιογραφικό θετικών επιστημών , που στα χόμπι ανέγραφε «τεχνήτρια νυχιών» ακόμα να πάρω ανάσα.
Γιάννης Ιατρού said
52: Αρπακτικό ήταν; (στον ελεύθερο χρόνο της βεβαίως 🙂 🙂 )
rogerios said
Και, στο μεταξύ, από το κοντρόλ με πληροφορούν ότι το θηλυκό του βοεβόδα (με τη σημασία, ας πούμε της δούκισσας) δεν είναι βέβαια «βοϊβοντίνα», αλλά vojvotkinja (βλ. κι εδώ ).
gpoint said
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αν προωθηθεί η λύση που προτείνω μετά της αιτιλογίας θα τύχει ευρύτερης υποδοχής από τα πενιχρά ποσοστά των κομμάτων. Εξαιρούνται σαφώς οι βαρέως και αφελώς κομματοβαρεμένοι.
Διαφωνώ με το βουλεύτρια κατά το νοσηλευτής – νοσηλεύτρια, εργάτης – εργάτρια κ.λ.π. διότι η εργάτρια παράγει έργο και η νοσηλεύτρια ανακούφιση που δεν προσφέρει η βουλεύτρια.
Προτείνω το βουλεύτρα κατά το ψεύτης – ψεύτρα (όχι ψεύτρια)και το κλέφτης – κλέφτρα για προφανείς πλέον λόγους !!
Αλέξανδρος said
Και γω είμαι υπέρ τής «βουλευτίνας» ή εν ανάγκη και τής «βουλευτού». Αλλά το βουλεύτρια μέ χαλάει ρε παιδί μου.
Γιάννης Ιατρού said
55: Gpoint (τέλος)
Εκεί που έπινε καφέ ο βουλευτής, του χύθηκε, κι είπε: λεφτά θα πάρω.
Ήταν το μόνο ειλικρινές που ακούσαμε… 😉
aerosol said
Ρε σεις, μπράβο σας, με τέτοια διαμάντια και καταφέρνετε να συζητάτε σοβαρά για την ουσία!:
««η βουλευτής» είναι, παιδιά. Όποιος λέει «βουλευτρια» είναι αδερφή. Καλημέρα και καλή συνέχεια.»
Μετά από εμβριθείς μελέτες, έχω καταλήξει πως όποιος σε τελείως άσχετα θέματα αναφέρει «αδερφές», τον ψιλοπαίρνει και το κρύβει από την γυναίκα του. 😀
ΓΤ said
@52 Σαφώς έτσι λέγεται στην «αγορά», αλλά δες το εξής χειρότερο:
Εκλογές σε ΑΕΙ για τη θέση Καθηγητή, και ο υποψήφιος αναφέρει σε μια αράδα του βιογραφικού του: «Σημαιοφόρος στο Λύκειο»…
sarant said
Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα!
58 Υπάρχουν πραγματι τέτοιες μελέτες 🙂
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
Προς όλους όσοι δυσανασχετούν με την βουλεύτρια: (και εμού …ολίγον συμπεριλαμβανομένου)
Θα λέγαν(μ)ε σήμερα;
– Υπέροχη ερμηνευτής η Δήμητρα Γαλάνη!
– H ιππέας (ιππευτής;) κ. Τάδε κατάφερε να πλασαριστεί στην τριάδα.
– Καλύτερη σκοπευτής στον κόσμο η Κορακάκη!
– Η 35χρονη ταξιδευτής Α.Β. έχει διανύσει κιόλας…
– Υπεύθυνη αποδείχτηκε ότι ήταν η προμηθευτής Εταιρεία.
Τό’χουμε ξαναματαπεί: Οι γλώσσες εξελίσσονται/αλλάζουν (κι αυτές…)
nikiplos said
58@ Αυτό το «τον ψιλοπαίρνει» το πρωτοάκουσα στα 80ς, τέλη… μάλιστα υπήρχε και η εναλλακτική «τον ψιλοπαίρνει για τα νεφρά, δεν είναι τίποτα»… Και στις δυό περιπτώσεις οι εκφράσεις είχαν σαφώς μειωτικό χαρακτήρα, έως και υβριστικό. Αρχές του μιλένιουμ σε συζήτηση με παρόντα ομοφυλόφιλο συνάδελφο, δεδηλωμένο αλλά καθόλου κραγμένο, κάποιος επανέλαβε την έκφραση στην πρώτη της εκδοχή. Ο Γκαίης διαμαρτυρήθηκε: «Γιατί ρε παιδιά λέτε τον ψιλοπαίρνει! Ή τον παίρνει, οπότε κάνετε λάθος: τον χοντροπαίρνει, ή ΔΕΝ τον παίρνει καθόλου… Σαν το ολίγον έγκυος είναι αυτό!»
Απλά το αναφέρω εδώ… Σε μια συζήτηση κάποιος είχε πει: «να γίνει ο κερατάς ζητιάνος της πούτσας του!» (ο ευχητικά ζητιάνος ήταν γνωστός μας, ο … κατέχων τύρρανος-μάγιστρος, έχων και κατέχων του επαγγελματικού χώρου, γλοιώδης και σιχαμένος… ). Μεταφέροντας επακριβώς τα λεγόμενα με τον Γκαίη παρόντα σε μια άλλη συζήτηση, αυτός με σταμάτησε και μου είπε πως η έκφραση αυτή είναι καθαρά του δικού του συναφιού (σσ του ερωτικού) και πως ο εκφέρων μάλλον ήταν «δικός τους».
Georgios Bartzoudis said
48, ΕΦΗ – ΕΦΗ said…
# Να και μια φορά που είπες κάτι σωστό (μπαρδόν για …τον ενικό!). Μόνο που μπέρδεψες τα …μέτερα και τα σέτερα!
Γιάννης Ιατρού said
Δεν είδα να ανέφερε κάποιος πως (από το 2002) η 8η Αυγούστου (σαν σήμερα), έχει καθιερωθεί ως h Παγκόσμια Ημέρα Γάτας 🙂
Λούυυυ, μας το κρύβεις για να γλυτώσεις τα κεράσματα !
ΣΠ said
40
Από το ΛΚΝ με κατάληξη -εύτρια:
αποταμιεύτρια, διαπραγματεύτρια, ειρηνεύτρια, εκλαϊκεύτρια, εκμεταλλεύτρια, εκπαιδεύτρια, εξολοθρεύτρια, ερμηνεύτρια, θεραπεύτρια, θριαμβεύτρια, κινησιοθεραπεύτρια, λογοθεραπεύτρια, νοσηλεύτρια, πολιτεύτρια, προμηθεύτρια, σκοπεύτρια, τοξεύτρια, φυσι(κ)οθεραπεύτρια, χορεύτρια, ψυχοθεραπεύτρια.
Τα περισσότερα δεν έχουν μειωτικό χαρακτήρα.
sarant said
61 Ωραία παραδείγματα
64 Κι εγώ προ ολίγου το έμαθα. Οι γατόφιλοι του ιστολογίου επρεπε να ενημερώσουν.
Δύτης των νιπτήρων said
66 Τι να ενημερώσουμε, που πήγαμε να βάλουμε αμπούλα για τους ψύλλους στη γάτα, μας δάγκωσε και έχει πρηστεί το δάχτυλό μας και η σκάλα είναι γεμάτη αίματα.
Γς said
64:
Το είχα βάλει στο ΦΒ στις 8 Αυγούστου 2013
8 Αυγούστου.
Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού.
Χρόνια Πολλά Τρόικα.
(βάζε και λίγο σάλιο, όμως)
Αγγελος said
Βοεβοδίνα στη γνωστή παροιμία είναι προφανώς η γυναίκα του βοεβόδα, όχι γυναίκα με το αξίωμα του βοεβόδα. Κι αν υπήρξαν ποτέ τέτοιες, που δεν το πιστεύω, θα αυτοαποκαλούνταν βοεβόδες, όπως η Μαρία Θηρεσία αυτοαποκαλούνταν Rex (όχι Regina!) Hungariae.
Τα θηλυκά σε -ίνα είναι λαϊκά. Τα θηλυκά σε -τρια είναι λόγια, και απολύτως καθιερωμένα ως θηλυκά των αρσενικών σε -τής. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την αντίδραση μερικών στα «δικάστρια» και «βουλεύτρια», όταν υπάρχουν τα «διευθύντρια, μαθήτρια, φοιτήρια, καθηγήτρια, εκδότρια» και τόσα άλλα. (Χωρίς το ι είναι λαϊκοί τύποι, «ράφτρα, ψεύτρα, κλέφτρα, σταχομαζώχτρα…», και κατ’αναλογία και η «μοδίστρα», της οποίας όμως το αρσενικό είναι «μόδιστρος» και ο «σωστός» αλλά σπανιότατος πια τύπος «μοδίστα» χωρίς ρ, από το γαλλ. modiste).
Πρόβλημα, όχι γραμματικό αλλά… ύφους, δημιουργείται ίσως με το επίθετο: «διευθύντρια» ναι, φυσικά, αλλά «γενική διευθύντρια»; Εγώ λίγο σκοντάφτω σ’αυτό, δεν ξέρω γιατί.
Περιονουσκιας said
«vojvotkinja» είναι η βοϊβοδίνα στα κρατικά.
π2 said
Διακόπτω τη ροή του προγράμματος για να επισημάνω ότι καλές είναι οι βουλεύτριες και οι βουλευτίνες, αλλά το πρόβλημα είναι οι βουλευτές. Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα την παρθενική ομιλία του βουλευτή Μπογδάνου, με ψήγματα υψιπετούς πολιτικής ανάλυσης για το ποιος είναι ο σωστός φιλελεύθερος (δεν υπάρχουν, λέει, μπαχαλοφιλελεύθεροι, αλλά υπάρχουν φιλελεύθεροι που αγαπούν τον ελληνισμό και την ορθοδοξία).
ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said
Βουλευτής – Βουλεύτρια. Κατά τα Δικαστής – Δικάστρια, Εραστής – Εράστρια κλπ
(Μάνος Βουλαρίνος, μάλλον ειρωνικά)
Αν πάει κατά το Εραστής – Ερωμένη, θα κάνει Βουλευτής – Βουλωμένη!
rogerios said
Για να μην το ζαλίζουμε πολύ δώστε μια παραπομπούλα στην οποία η λέξη βοϊβοντίνα να μη σημαίνει τη διοικητική περιφέρεια/ ηγεμονία, αλλά τη σύζυγο ή την ασκούσα το αξίωμα του βοεβόδα (αν γνωρίζετε και κάποια περίπτωση από την Ιστορία δεν θα έβλαπτε), κι εγώ θα παραδεχθώ ότι ήμουν γκρινιάρης δύσπιστος.
Αλήθεια, η војвоткиња είναι κι αυτή στα κροατικά;
nikiplos said
Δεν θυμάμαι αν είχε μπει στον προηγούμενο λίκνο, οπότε το αφήνω εδώ:
Click to access arc-2006-16648.pdf
ΣΠ said
70, 73
Βοϊβοντίνα σημαίνει δουκάτο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Vojvodina#Name
Δύτης των νιπτήρων said
Ορίστε η βοϊβοδίνα, η γυναίκα του βοεβόδα: http://repository.kentrolaografias.gr/xmlui/handle/20.500.11853/275057
sarant said
73-75-76 Και στον Πολίτη και σε άλλα παροιμιολόγια, βοϊβοδίνα/βοϊβοντίνα είναι η γυναίκα του βοεβοδα.
Και το ΛΚΝ έχει δεύτερη αυτή τη σημασία:
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CE%B2%CE%BF%CE%B5%CE%B2%CF%8C%CE%B4%CE%B1%CF%82&dq=
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Απ’ όσο καταλαβαίνω, το σημερινό άρθρο επιχειρηματολογεί υπέρ της επιλογής του «βουλεύτρια» (έναντι του ομότροπου έμφυλου «βουλευτίνα»), εφ’ όσον περάσουμε τον κάβο του διλήμματος «επίκοινος/αντιστεκόμενος» – «έμφυλος δια θηλυκού επιθήματος» τύποι. Ζήτημα (που θα μπορούσε να είναι) καθαρά γλωσσικό, αφού αμφότερες οι απόψεις υποστηρίχθηκαν -μιά χαρά!- από πρόσωπα που ανήκουν σε όλους τους τόπους του πολιτικού φάσματος, από δεξιοποταμίσιους έως υπεραριστερούς. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι οι συμμορίες και οι μεμονωμένοι σκατόψυχοι, αριστεροί και δεξιοί οι οποίοι, αντί να συνταχθούν με κάποια άποψη με κριτήρια γλωσσικά, ιστορικά, αισθητικά κλπ, χρωματίζουν ανεπίτρεπτα την τοποθέτησή τους (και την αντίθετη) με παραταξιακή (ούτε κάν πολιτική, με την αυθεντική έννοια του όρου) φανατίλα, και εκτοξεύουν όλο το περιεχόμενο του κοπρώνα τους σε όποιον είχε την ατυχή έμπνευση να μην δηλώνει ομοϊδεάτης τους. Χορταστικά παραδείγματα απύθμενης (και ανοργασμικής, κατά Ζουράρι 🙂 ) μισαλλοδοξίας είναι αυτά που παραθέτει ο Νικοκύρης σ’ αυτήν την σειρά άρθρων- και όχι μόνο…
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Από το έμφυλο ζεύγος «βουλευτίνα»- «βουλεύτρια», το δεύτερο έχει σφέστατα πλεονεκτήματα. Νομίζω, όμως, ότι μιά χαρά βολευτήκαμε μέχρι τώρα (και θα βολευτούμε για πολλά, πολλά χρόνια ακόμη) με το επίκοινο «η βουλευτής»..
ΣΠ said
77
Στα ελληνικά, όχι στα σερβοκροάτικα.
sarant said
78 Οχι και τόσο, Τασσομαι υπέρ και των δύο και εναντίον του επίκοινου. Αλλά η βουλεύτρια προκαλεί εντονότερες αντιδράσεις.
80 Ο Ρογήρος στο 73 εννοούσε μάλλον τα ελληνικά.
Jane said
Πρέπει να γίνει κατανοητό πως δεν μας τσίμπησε κάποια μύγα με τη λέξη βουλεύτρια ή βουλευτίνα. Είναι καθαρά σεξισμός και διάκριση κατά των γυναικών το να προβάλλεται και να προτιμάται το αρσενικό γένος στα επαγγέλματα. Και μάλιστα ειδικά στα επαγγέλματα κύρους, που λέμε. Αυτό υποδηλώνει- στην ακρούλα του εγκεφάλου μας αλλά με σαφήνεια- ότι μόνο οι άντρες νομιμοποιούνται να έχουν το συγκεκριμένο επάγγελμα.
Κι έτσι αναπαράγονται όλες οι ανόητες κι αναχρονιστικές προκαταλήψεις και τα στερεότυπα.
Αντιγράφω την παράγραφο του κανονισμού της βουλής για την ονομαστική ψηφοφορία:
Kάθε Boυλευτής μετά την oνoμαστική κλήση τoυ εκφράζει την πρoτίμησή τoυ με «ναι», «όχι», ή «παρών», ενώ oι ψηφoλέκτες
σημειώνoυν, καθένας χωριστά, την ψήφo κάθε Boυλευτή.
Καλά, δεν υπάρχουν οι γυναίκες λέμε! 🙂
Όχι βουλευτίνα ή βουλεύτρια αλλά ούτε καν «παρούσα» δεν είναι η γυναίκα στη βουλή. Μόνο «παρών».
……………………………………………………………………………………….
# 47
Δυστυχώς , έχουν περάσει απαρατήρητα πολλά παρόμοια ντεμέκ αστειάκια σαν το #16 στα χρόνια που διαβάζω το μπλογκ.
Καιρός να επισημαίνονται και να καταδικάζονται.
Τι τραγικό αλήθεια.. μετά από ένα τέτοιο άρθρο.
rogerios said
@76 επ. Αγαπητέ Ν(ο)ικοκύρη, φίλτατοι Δύτη και ΣΠ, στα σερβικά/κροατικά και λοιπές σλαβικές γλώσσες εννοούσα, όχι στα ελληνικά όπου αυτός ο σχηματισμός θηλυκού τύπου είναι φυσικός κι αναμενόμενος. Συγγνώμη αν δεν ήμουν σαφής και σας μπέρδεψα.
Γιάννης Ιατρού said
71: Π2 👍
Επί του θέματος της ομιλίας αυτής παραθέτω σημείωση αρχαιολογικού ενδιαφέροντος🙄 (από τουί γνωστού σχολιαστή😎):
ΞΥΠΕΤΑΙΩΝ said
Εμεις μιλαμε εδω για βουλευτριες και βουλευτινες αλλα στη βουλη νομοθετει ο ΣΕΒ.
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Έτσι ψηφίζουν οι βουλευτές και οι βουλεύτριες που αξίζουν τον μισθό τους..
https://www.iefimerida.gr/kosmos/roymania-isobia-biasmos-kai-paiderastia
Jane said
Μας έπρηξαν με την αριστεία και διορίζουν αποφοίτους λυκείου με αποδοχές πανεπιστημιακής εκπαίδευσης..
Θα πάρει φωτιά η κουτάλα!
Χρήστος Δ. Τσατσαρώνης said
82:
…………………..
# 47
Δυστυχώς , έχουν περάσει απαρατήρητα πολλά παρόμοια ντεμέκ αστειάκια σαν το #16 στα χρόνια που διαβάζω το μπλογκ.
………………….
Απαρατήρητα όχι, αδιόρθωτα ναι. Όντως δυστυχώς.
Χρήστος Δ. Τσατσαρώνης
http://www.badsadstories.blogspot.gr
http://www.badsadstreetphotos.blogspot.gr
Γς said
47:
>43 Κι έλεγα τι εννοεί -και μετά είδα το 16 που το είχα προσπεράσει. Και έχει δικιο.
Δεν κατάλαβα βρε Νίκο.
Ρώτησα στο Σχ. 16 αν η βουλεύτρια στα ιταλικά λέγεται deputata
και έβαλα για πλάκα και την βουλεύτρια Ilona Staller [Τσιτισολίνα] εκλεγμένη στο ιταλικό κοινοβούλιο το 1987με το «Ριζοσπαστικό κόμμα» (Partito Radicale)
Κι έρχεται η κυρία του Σχ. 43 και μου σέρνει:
τα σάψαλα της δεξιάς πολυκατοικίας αναδεύουν πάραυτα και με τρεμάμενα χέρια τα χαπάκια τους.
Κι αφού καταπιούν μαζί τα μπλε Εθνοστεντόν και Βιάγκρα, πιστοί στον βόθρο της ιδεολογίας τους, πετάνε και μια Τσιτσιολίνα.
Γιατί πρέπει να ντρέπομαι για λογαριασμό άλλων;
sarant said
87 Και πού να δεις τις εκπομπές που κάνει αυτός στο κανάλι του Άδωνη.
Stazybο Hοrn said
Με την παραδοχή ότι εδώ και αρκετά χρόνια τα κιτάπια του γούγλη έχουν πάψει να αποτελούν την κιβωτό του Ιστού -διαγράφοντας διαρκώς και για διάφορους λόγους υλικό- όπως κι ότι η χρονική σήμανση δεν είναι πάντα ακριβής, έχεις τη δυνατότητα να αναζητήσεις αποτελέσματα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, βουλεύτρια μέχρι και την 31/12/2005 και μέχρι και την 31/12/2010.
Σου έδειξαν είδα και τα trends στο φβ.
Jorge said
@89 αυτή στη φωτό ΔΕΝ είναι η Τσιτσιολίνα καμμία σωσίας ναι.
Γιάννης Ιατρού said
92: Jorge
Βασικά σκοτίστηκα για το θέμα (και το σχόλιο 16 νομίζω πως ήταν αθώο, όπως το παρουσιάζει ο Γς 😎 στο 89).
Αλλά μου έκανε εντύπωση η απόλυτη «διαπίστωση» που έκανες («ΔΕΝ») και τό ΄ψαξα λίγο.
Συμπέρασμα και συμβουλή: μη βγάζεις και φιρμάνι για κάτι, αν δεν το έχεις ψάξει πρώτα …
Δες εδώ: The 2Night Show – Cicciolina – 20/4/2016 κι εδώ.
Γιάννης Ιατρού said
93: Διόρθωση: …και το σχόλιο 16 δεν νομίζω πως ήταν αθώο..
sarant said
89 Όπως βλέπεις και από το 94, κανείς δεν θεώρησε αθώο το σχόλιό σου για την ντεπουτάτα (έτσι τόγραψες).
91 Μερσί!
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
87. Θα ήταν όμως άριστος στο Λύκειο, δεν μπορεί!
(Σε τί είναι άριστος τώρα…;)
Θρακιώτης said
Μπαίνω αργά στο νήμα, μόνο και μόνο για να επισημάνω ένα ΣΟΒΑΡΟ λάθος του κ. Σαραντάκου, στην θαυμάσια κατά τα άλλα σημερινή ανάρτηση. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη αν θα είμαι λιγάκι σκληρός, εξαιτίας της λατρείας μου προς την Θεία Ελληνική Γλώσσα…
Ακούγεται απίστευτο, αλλά ο κ. Σαραντάκος δεν έχει ακόμη καταλάβει (στο 60ό έτος της ηλικίας του…) την διαφορά του επίκοινου από τον κοινό τύπο στην Γραμματική: Το «ο + η βουλευτής» είναι ΚΟΙΝΟΣ τύπος και ουχί επίκοινος. ΕΠΙΚΟΙΝΟΣ τύπος είναι «η αλεπού», διότι εννοούμε και την αρσενική αλεπού χωρίς να αλλάζουμε το γένος του άρθρου.
Θα το κάνω ακόμα πιό λιανά για να το καταλάβει και ο τελευταίος κάφρος αναγνώστης του παρόντος Ιστολογίου:Την διαφορά του ΚΟΙΝΟΥ με τον ΕΠΙΚΟΙΝΟ τύπο τηην κατέγραψε εδώ και 23 αιώνες (γύρω στο 150 π.Χ.) ο Διονύσιος ο Θράξ στην μνημειώδη «Γραμματική» του…, Αναρτώ το σχετικό απόσπασμα:
Τουτέστιν, όταν αλλάζει το γένος του άρθρου αλλά παραμένει το γένος του ουσιαστικού, έχουμε ΚΟΙΝΟ τύπο. Όταν ούτε το γένος του ουσιαστικού αλλάζει, ούτε του άρθρου (όπως στην αλεπού, στο ζαρκάδι, στην καμήλα κλπ.), έχουμε ΕΠΙΚΟΙΝΟ τύπο. Συνεπώς, το «η βουλευτής» είναι ΚΟΙΝΟΣ τύπος και ουχί επίκοινος. Ας ρίξει μιά ματιά ο κ. Σαραντάκος στην αγαπημένη του Λεξιλογία και θα καταλάβει πόσο σοβαρό είναι το λάθος που διέπραξε (τόχει κάνει και σέ άλλες αναρτήσεις…). ΚΙ ΟΜΩΣ: Επί 13 ώρες ουδείς σχολιαστής φιλοτιμήθηκε να το επισημάνει είτε από άγνοια, είτε από φόβο. Ούτε κάν ο πολύς κ. Ρογήρος, παρότι έκανε 5 σχόλια στο παρόν νήμα, ασχολούμενος με ανθυπολεπτομέρειες!.. Ας δούμε, λοιπόν, τί γράφει η Λεξιλογία, που εισάγει έναν νεολογισμό, αντί του επίκοινου τύπου: ΑΣΗΜΑΔΕΥΤΟΣ τύπος!..
«επίκοινα (ουσιαστικά) [epicoena]: Ο όρος χρησιμοποιείται για ονόματα ζώων που εμφανίζουν τον ίδιο λεξικό τύπο και για τα δύο φύλα (π.χ. ζαρκάδι, καμήλα). Στη σύγχρονη γλωσσολογική ορολογία πάντως, χρησιμοποιείται ο όρος ασημάδευτος τύπος, με την έννοια ότι η λέξη δεν κάνει τη διάκριση (το σημάδι) του φύλου. Το αντίθετό του είναι ο σημαδεμένος τύπος, π.χ. φοράδα, σκύλα κλπ.»
Για βαθύτερη κατανόηση, ας διαβάσει ο κ. Σαραντάκος τα εκπληκτικά σχόλια του Πορφυρίου στην Γραμματική του Διονυσίου του Θρακός, Αναρτώ ένα μικρό απόσπασμα από το σχόλιο του Πορφυρίου, που αποδεικνύει ότι η Θεία Ελληνική Γλώσσα του 100 πρό Χριστού γίνεται άνετα κατανοητή και σήμερα…
sarant said
97 Ιορδανίδου και Μάντζαρη Τα επαγγελματικά θηλυκά, 2005
Ο όρος επίκοινα δηλώνει: 1. τα ουσιαστικά που αναφέρονται σε πρόσωπα ή ζώα χωρίς να καθορί-
ζουν το φύλο τους αυτά τα ουσιαστικά είναι ασαφή μόνο ως προς το φύλο και όχι ως προς το γραμματι-
κό γένος, που μπορεί να είναι θηλυκό, αρσενικό ή ουδέτερο, π.χ. ο ελέφαντας, η αρκούδα, το πρόσωπο
2. τα ουσιαστικά που διατηρούν τον ίδιο τύπο για τη δήλωση των δύο φύλων· στην περίπτωση αυτή το
ουσιαστικό είναι ασαφές και ως προς το γραμματικό γένος, οπότε η μορφολογική ασάφεια αίρεται με την
ένδειξη του φύλου στο άρθρο, το επίθετο ή την αντωνυμία, π.χ. ο/ένας ορολόγος, η/μία ορολόγος. Στην
παρούσα ανακοίνωση χρησιμοποιούμε τον όρο στη δεύτερη σημασία του.
spiral architect 🇰🇵 said
Γελάσαμε πάλι σήμερα:
(αλλά πιο πολύ ο ΣΕΒ)
Γς said
Βρε τι αθώο και ξεαθώο;
Πλάκα έχετε.
Για τους χαρακτηρισμούς και την χυδαία επίθεση της του Σχ. 47 τίποτα;
Είστε ελεύθεροι να νομίζετε ότι με θίγετε και να με λοιδορείτε.
Το στομαχάκι μου όμως γίνεται πέτρα.
Λυπάμαι
95:
>κανείς δεν θεώρησε αθώο το σχόλιό σου για την ντεπουτάτα (έτσι τόγραψες).
Τι είναι αυτό πάλι;
Ντεπουτάτα έγραψα για το deputata (βουλευτίνα) και ειλικρινά δεν παρέπεμπα πουθενά [στην πουτάνα ίσως αν αυτό εννοείς]
Τι κακό είναι αυτό;
Ο Γς λυπάται που πάει να σας κάνει καμιά πλακούλα και του βγαίνει ξινό το υδροχλωρικό οξύ στο στομάχι
Απαιτώ μια συγνώμη από την του Σχ. 47
———-
«τα σάψαλα της δεξιάς πολυκατοικίας αναδεύουν πάραυτα και με τρεμάμενα χέρια τα χαπάκια τους.
Κι αφού καταπιούν μαζί τα μπλε Εθνοστεντόν και Βιάγκρα, πιστοί στον βόθρο της ιδεολογίας τους, πετάνε και μια Τσιτσιολίνα.»
Θρακιώτης said
1) Αγαπητέ μου κ. Νίκο, ευχαριστώ για την απάντηση (98),
Είναι ολοφάνερο, ότι οι δύο αυτές κυρίες γλωσσολογίνες (Τριανταφυλλίδου + Μάντζαρη) έχουν μαύρα μεσάνυχτα από την Γραμματική του Διονυσίου Θρακός και τα σχόλια του Πορφυρίου. Αλλιώς δεν θα έβγαζαν δικούς τους κανόνες, ερήμην του Διονυσίου του Θρακός…
Σάς ερωτώ κύριε Σαραντάκο: Πώς γίνεται σε ολόκληρο το Λεξικό του και σε ολόκληρο το Ετυμολογικό του, ο πολύς Μπαμπινιώτης να μήν αναφέρει ούτε μιά φορά την λέξη «επίκοινος»;
Πώς γίνεται ο αγαπημένος σας, Μανόλης Τριανταφυλλίδης στο άρθρο του για την βουλευτίνα το 1953 στην «Νέα Εστία» (στο οποίο μάς παραπέμπετε και όπου – παρεμπιπτόντως – ΥΜΝΕΙ τον Ιωάννη Μεταξά επειδή γούσταρε τους έμφυλους τύπους (πολίτισσα, αντί πολίτις κλπ.)!..) να μή μνημονεύει ούτε μιά φορά τον επίκοινο τύπο; Αυτό δείχνει ότι οι νεοσσοί γλωσσολόγοι που ξέθαψαν την έννοια του «επίκοινου τύπου», δεν είχαν διαβάσει Διονύσιο Θράκα, αλλιώς θα τον ονόμαζαν «κοινό τύπο». Είναι ολοφάνερο, κύριε Νίκο μου…
2) Παρεμπιπτόντως, κύριε Σαραντάκο (και με αφορμή την μνεία της ΧΘΕΣΙΝΗΣ (7/8/2019) ομιλίας του Κ. Ζουράρι για την καύλα του Μακρυγιάννη από τον Σπειροειδή Αρχιτέκτονα στο σχόλιο 99) σάς καλώ να μού πείτε σε ποιό σημείο των «Απομνημονευμάτων» του ή των «Οραμάτων και Θαυμάτων» του ο Μακρυγιάννης μιλάει για «μπατιρημένη καύλα», όπως είπε χθές στην Βουλή ο Ζουράρις.
Τρείς μόνο φορές στα «Απομνημονεύματά» του ο Μακρυγιάννης χρησιμοποίεί την λέξη «καυλ*»: 1. «τα οτζάκια καύλωναν» 2. «Τι λέγει αυτός, γαμώ το καυλί τ᾿;» 3. «και το «καυλί» των Ρουμελιώτων». Τσιμουδιά για «καύλα»…
Και επί 30 ώρες, κανένα ΜΜΕ δεν επεσήμανε το ψεύδος του Ζουράρι, που απέδωσε στον Μακρυγιάννη μιά ουδέποτε λεχθείσα φράση!.. Ελπίζω να το κάνετε εσείς το Σαββάτο στα μεζεδάκια, δεδομένου ότι ο Ζουράρις δεν είναι γέννημα – θρέμμα Σύριζα, αλλά σώγαμπρος.
Για την Ιστορία, από τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ της Βουλής, ιδού τί είπε ο Ζουράρις για την μπατιρημένη καύλα του Μακρυγιάννη (3:20 και μετά στο βίντεο του σχολίου 99)
ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ: «Ή για να χρησιμοποιήσω την ορολογία του τρισμεγίστου των Ελλήνων λογογράφων μαζί με τον Θουκυδίδη, δηλαδή του στρατηγού Μακρυγιάννη, τι υπάρχει όταν έχετε αυτήν την ροπήν, διότι έχετε αναμφισβήτητα μία μείωση της ερωής σας; Τι έχετε; Έχετε κουρασμένη ή μπατηριμένη καύλα. Αυτό έχετε. Υπάρχουν μαντζούνια, οι φακές -ο Αμφιάραος μιλάει για τις φακές, ο πατέρας μου μιλάει επίσης για τις φακές- τσουκνίδες, σπόροι κ.λπ.«
Γιάννης Ιατρού said
100: ,,Ντεπουτάτα έγραψα για το deputata (βουλευτίνα) και ειλικρινά δεν παρέπεμψα πουθενά [στην πουτάνα ίσως αν αυτό εννοείς]..
Γιάννη, ρε συ, άστο, μη γράφεις τέτοια. Τι δεν παρέπεμψες, όταν βάζεις φάτσα μόστρα την Cicciolina; Καμιά άγνωστη ή τι ήταν η λεγάμενη;
Jane said
Τα βιντεάκια είναι παλιά αλλά υπέροχα.Το πρώτο στο Λονδίνο.
Το δεύτερο στην Κίνα..
gpoint said
# 102
Αν δεν με απατά η μνήμη μου η Τσσιτσιολίνα πορνοστάρ ήτανε όχι πουτάνα. Κάτι σαν την δική μας Τζούλια που σταμάτησε τις θυσίες στον βωμό της τέχνης….
(δεν έχω καμιά αμφιβολία πως αν κατέβαινε υποψήφια με την Νουδούλα θα έβγαινε μονοκούκι, δηλαδή ο Μπογδάνος τι παραπάνω έχει εκτός από τα ποιήματα ; )
sarant said
102 Ε, ναι
101 Ερροή
Μιχάλης said
Βουλεύτρια και δικάστρια κατά τον κο Σαραντάκο, όπως ακριβώς λέμε, η εράστρια , η πολίτρια, η λήστρια,η λωποδύτρια, ή όταν η γραμματική κάνει κολοτούμπες όπως ο Αλέξης στο δημοψήφισμα.
sarant said
106
Βουλεύτρια και δικάστρια όπως λέμε: νοσηλεύτρια, εκπαιδεύτρια, παρουσιάστρια.
Η λωποδύτρια λέγεται, είναι και στο λεξικό
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B4%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82
cronopiusa said
«In bocca al lupo!» Jane
«Break a leg ! «Γς
καλημερούδια 😊
Ορμάμε με το κράνος 1ης γραμμής μετώπου!
Cronopiusa
Πολεμίστρια Τζεντάι με φωτόσπαθο ακτινοσπαθο!
Ορμάω φωνάζοντας
» γιούρια γιούργια στο μπαχτσέ με τα κουλούριαααα»
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
51. Π.χ. στο βιβλίο του Βαρσοβιανού Jozef Ignacy Kraszewski (1812 – 1887), Geliebte des Königs (έχω υπόψη τη γερμανική μετάφραση απο το πολωνικό πρωτότυπο) βρίσκω τον έμφυλο τύπο στα γερμανικά, για την (κα) βοιβοδίνα της Κρακοβίας και την συνάδελφό της της Ποδολίας- υποθέτω ότι έγινε πιστή μεταφορά απο τα πολωνικά: «Die Woiwodin von Krakau, der alte Herr Mokronowski, die Woiwodin von Podolien, Herr und Frau Mniszech,…». Και παρακάτω γίνεται λόγος και για την «στρατηγό Γκραμπόφσκα» («Generalin Grabowska»).
Στα γερμανικά η έμφυλη κατάληξη για το θηλυκό -in είναι κανόνας όταν αναφερόμαστε π.χ. σε γυναίκα-στρατηγό, δύσκολα όμως εφαρμόζεται στην περίπτωση της συζύγου άρρενος στρατηγού.
Για την περίπτωση της δούκισσας τα πράγματα είναι πιο απλά: Herzogin ούτως ή άλλως. Το πολωνικό ισοδύναμο Woiwod δύσκολα δεν θα έδινε έμφυλη κατάληξη για το θηλυκό, διότι η πολωνική γλώσσα στο θέμα αυτό, αντίθετα από τη γερμανική ή την σερβική, ακολουθεί την πιο «ισχυρή» έμφυλη κλίση (παραγωγή θηλυκού ουσιαστικού), όπως η ρωσική, η τσεχική, η μακεδονική και η βουλγαρική: Τα θηλυκά έχουν έμφυλη κατάληξη ακόμη και στα επώνυμα (βλ.Grabowskι/Grabowska, τσεχ. Havel/Havlova, μακ. κος Zάεφ/ κα Ζάεβα).
(Είναι εντελώς διαφορετικό αλλά αξιοσημείωτο θέμα, το γεγονός ότι τα μεσαία έμφυλης κατάληξης πατρώνυμα, τα τόσο αγαπητά στους Ρώσους – σκανδιναβικής/Ρως/βαραγγικής προέλευσης – δεν χρησιμοποιούνται στην Πολωνία και σε καμμιά άλλη γλωσσικά σλαβική χώρα πλήν της Ρωσίας, με εξαίρεση πολύ περιορισμένη χρήση στη Βουλγαρία μετά το 1945 ως ρωσικό δάνειο)
Το άλλο άκρο είναι τα αγγλικά: Εκεί βλέπουμε τη διάκριση φύλων ακόμη και με γραπτούς τύπους cat (he) / cat (she), wolf (he) / wolf (she) ή she-wolf κτλ σε καθαρή αντίθεση με τα γερμανικά (Katze und Kater, Wolf und Wölfin κτλ)
Γιάννης Ιατρού said
103: 👍👍 Πράγματι, πολύ διαφωτιστικά για το πως βλέπουν τα παιδιά αυτής της ηλικίας τα επαγγέλματα που μπορούν να ασκήσουν οι γυναίκες. Τα παιδιά με τις αντιδράσεις τους και τις αιτιολογήσεις τους (άραγε αυθόρμητες ή φτιαχτές/καθοδηγούμενες για τις ανάγκες του γυρίσματος;;;), όλα τα λεφτά!
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
Στα γερμανικά η βουλευτής/ίνα/τρια είναι ακόμη πιο εύκολη περίπτωση από την συνήθη παραγωγή θηλυκού δηλωτικού επαγγέλματος κτλ, γιατί για βουλευτές συνήθως χρησιμοποιείται ουσιαστικοποιημενος παθητικός τύπος μετοχής του σχεδόν σε αχρηστία ρήματος abordnen, η οποία «εκ φύσεως» κλίνεται και έχει γένη ως επίθετο: Abgeordneter / θηλ. die Abgeordnete.
cronopiusa said
Γιάννης Ιατρού said
108/110: Κρόνη με περικεφαλαία!
Γρήγορα «αποστρατικοποίηση» και καλή πολίτης 🤞✌✌ (Νίκο: εδώ το πολίτρια/πολίτισ(σ)α δεν ταιριάζει και πολύ… Τι κάνουμε; 🙂 )
Γιάννης Ιατρού said
113=>108/112
nikiplos said
104@, όχι πως παίζει ουσιαστικό ρόλο, αλλά η Ιλόνα Στάλερ ήταν μάλλον σοσιαλιστικής τάσης, οπότε με τον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να κατέβει! 🙂
Σήμερα είναι γνωστό από τον αποχαρακτηρισμό των αρχείων που έγιναν επί Γιελτσίν, πως υπήρξε πράκτορας της KGB…
Όσον αφορά τα σχόλια @16 και @43, με ενοχλούν το ίδιο.
Το πρώτο γιατί όπως με άκομψο τρόπο λέει το @43, γίνεται αντιπαραβολή της βουλευτίνας σε μια πορνοστάρ και πλάκα, στην πλάκα αυτό είναι αναμφισβήτητα παρεξηγήσιμο. Κάτι σαν τις παλιές ελληνικές ταινίες που έδειχναν τους ψυχίατρους σύμφωνα με το στερεότυπο τρελογιατρός, ενώ για τους ανθρώπους που είχαν κάποια ψυχική νόσο, ας το αφήσουμε καλύτερα…
Το 43@, εκτός από τα υβριστικά πυρ ομαδόν σχόλια, σαφώς ad-hominem, βρίζουν μιαν ολόκληρη πολιτική παράταξη – ας πούμε ο παππούς μου ήταν «σάψαλο» (στερεότυπο είναι αυτό) της δεξιάς και δεν θεωρούσε ούτε τις βουλευτίνες, ούτε τις δικαστίνες π@@νες, σεβόταν ιδιαίτερα τις γυναίκες που ήταν αξιοπρεπείς και διεκδικούσαν το ρόλο τους. Δεν συμφωνώ πως στον συντηρητικό χώρο, υφίστανται αυτά τα στερεότυπα που εισάγει το @43. Ας μην ξεχνάμε πως η πρώτη γυναίκα βουλευτίνα ήταν από αυτό το χώρο.
Εκείνο όμως που θα περίμενα από το 43@ είναι η αποδοχή των γυναικών που κάνουν τη συγκεκριμένη εργασία, ως προς το ηθικό τουλάχιστον ζήτημα. Όπως έλεγε και παλαιά συνάδελφος, «αν πηδιέμαι με 10, δεν κάνω κακό σε κανέναν, αν πηδιέμαι έστω και μόνο με έναν αλλά υστερόβουλα, κάνω κακό, γιατί μπορεί να καταλάβω αναξιοκρατικά διευθυντική θέση, να επηρεάσω διαδικασίες κλπ».
Έχοντας γνωρίσει κάποτε μια πορνοστάρ, μου είχε ομολογήσει πως προτιμούσε να μπουκώνεται από ωραίους άνδρες παρουσία πολλών άλλων άλλον ανδρών, αλλά με διαλείματα και στάσεις για καφέ, ίσως και να κάνει και κάνα ψυχικό στους παραγωγούς, παρά να μπουκώνεται ατελείωτα για 18 ώρες κάθε μέρα από ό,τι κυκλοφορούσε στα μπουρδέλα, γιατί άλλη επιλογή δεν είχε ποτέ της… Και τα θύματα του trafficking κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε…
Προσωπικά στα σχόλια που με ενοχλούν κάνω scroll down, αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία τι κάνω εγώ…
ΚΩΣΤΑΣ said
115 Νίκιπλε, τα συγχαρητήριά μου για το σχόλιό σου. Οι αντικειμενικές, ψύχραιμες και θαρραλέες φωνές πρέπει να ενθαρρύνονται και να επιβραβεύονται. Βοηθούν όλους μας στην καλύτερη επικοινωνία μεταξύ μας. 🙂
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
109 συνέχεια.
Στους «Ληστές» («Bandits») ο Έρικ Χόμπσμπαουμ γράφει περίπου τα εξής για τη συμμετοχή γυναικών στη βαλκανο-σλαβική εκδοχή του Ρομπέν και των παλληκαριών του, ή των δικών μας Κλεφτών, στους λησταντάρτες Χαïντούκους (υπήρχαν και σε αρκετά βορειότερες σλαβόφωνες εθνότητες, εξ ού και το όνομα της νεότερης ποδοσφαιρικής ομάδας «Χάιντουκ» Πράγας): Δεν ήταν σπάνιο, κάποια Λένκα ή Ντίνκα ή … ή … (άν θυμάμαι καλά τα ονόματα) να γίνεται οπλαρχηγός, καπετάνισσα ενός σώματος Χαïντούκων. Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποια Λένκα, Ντίνκα κτλ γίνεται μέχρι και βοεβόδας, λέει ο Άγγλος ιστορικός. Ό,τι και να σημαίνει μια «δούκισσα» ανταρτολησταρχίνα – προφανώς, είτε «προïσταμένη» πολλών συνεργαζόμενων σωμάτων Χαïντούκων, είτε καπετάνισσα ενός μεγάλου σώματος, με στρατιωτική δύναμη εφάμιλλη ενός επίσημου δουκάτου.
Άν θυμάμαι καλά, ο Έλληνας μεταφραστής της πρώτης έκδοσης χρησιμοποιεί για τις γυναίκες τον (κοινό-αρσενικό) ελληνοποιημένο τύπο βοεβόδας, κατ΄ αναλογία με τον κοινό τα δύο φύλα (γραμματικά άφυλο) τύπο της Αγγλικής voivode του πρωτοτύπου. Δεν έχω υπόψη μου τη νεότερη μετάφραση (2010)
ΣΠ said
117
«Χάιντουκ» Σπλιτ.
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
118. Σωστός. Μάλλον έγινε αντιστροφή πολικότητας λόγω βραχυκυκλώματος: «Σλάβια» Σπλιτ – «Χάιντουκ» Πράγας, όπως λέμε ΠΑΟΚ Πειραιώς και Ολυμπιακός Τούμπας 🙂
ΣΠ said
119
Πάντως η Χάιντουκ Σπλιτ ιδρύθηκε στην Πράγα.
https://en.wikipedia.org/wiki/HNK_Hajduk_Split#History
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
115 Νικιπλος
>>πυρ ομαδόν σχόλια…βρίζουν μιαν ολόκληρη πολιτική παράταξη
Μα όχι! Απευθυνόταν σε πολύ συγκεκριμένον(εξ ου και αντέδρασε) της «δεξιάς πολυκατοικίας», μεταξύ όλων ημών των παροικούντων σε τούτο το οικοδομικό /ιστολογικό συγκρότημα.
Τα χαρακτηριστικά ήταν εξαιρετικά ευδιάκριτα*. Ξαναδές το, θυμούμενος τις εμμονές (- για να μη βάλω -ου τώρα 🙂 του συγκεκριμένου.
*φαίνεται κι από το σχ. 47 του Νικοκύρη
Γς said
!21:
Νισάφι πιά!
Τι ζόρι τραβάς;
Α, να χαθείς!
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
69.
Τα θηλυκά σε -ίνα από γραμματολογική άποψη είναι δάνειο από τα λατινικά (rex – regina). Εξ ίσου είναι, π.χ., δάνεια από τα λατινικά στη γερμανική η κατάληξη -in για τον θηλυκό τύπο, η οποία προκαλεί συχνά και μετάπτωση (συστολή) του φωνήεντος της προηγούμενης συλλαβής (Hund – Hündin = σκύλα) Στην ελληνική, ως «λαϊκή» έχει πολιτογραφηθεί η χρήση για έμφυλους επαγγελματικούς χαρακτηρισμούς ανθρώπων, πράγμα που δεν ισχύει όμως καθόλου στη γερμανική (Metzger – Metzgerin = butcher [female] γράφουν οι αγγλικές μεταφράσεις, η κρεοπώλισσα)
Για την «βοïβοδίνα» βλ. και 109, 117
Το «γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστιν Λανγκάρντ» στέκει νομίζω γλωσσοαισθητικά όσο και το «directrice générale du Fonds monétaire international (FMI) Christine Lagarde». Αλλά είναι μια περιπτωσιακή αρμονία.
Πολλοί τύποι, είτε με όμοια έμφυλη κατάληξη (-τρια), είτε διαφορετικής μορφής (π.χ. -ισσα), είτε δάνειοι είτε «αυτοφυείς», σε πολλές άλλες περιπτώσεις χρήσης, μάλλον όχι. Γιατί όμως το αποδεκτό εξαρτάται τόσο από το που χρησιμοποιείται, και όχι από τον ίδιο τύπο της κατάληξης;
Ένα συναφές ερώτημα που προκύπτει – και από την παραπάνω σκέψη, μεταξύ άλλων – είναι εάν αιτιολογούνται αυτά τα γλωσσικά κενά, ασαφείς καταστάσεις ή «αναποφασιστικότητες» στην εξέλιξη της γλώσσας με το πρόβλημα της λεγόμενης ανωριμότητας της νέας ελληνικής. Πεδίον δόξης λαμπρόν για φιλολόγους και γλωσσολόγους με επαρκή παιδεία ειδήμονος.
Jane said
#115
Αυτό ήταν μία μομφή ας πούμε, γιατί δεν ήμουνα σεμνή , ευγενική, καθωσπρέπει και μετρημένη;
Μα δεν είμαι! 🙂
Ούτε θα είμαι.
Κάθε φορά που κάποιος αναπαράγει εικόνες σεξουαλικής αντικειμενοποίησης της γυναίκας και –ακόμη χειρότερα- προβάλλει δόλια και υποχθόνια τα μετεμφυλιακά και χουντικά στερεότυπα για τις γυναίκες της αριστεράς (άπλυτες, ανήθικες, πουτάνες) , δεν είμαι ούτε θα είμαι κομιλφό και ψύχραιμη.
Γιατί να είμαι;
Από σεβασμό στην ηλικία του κάθε κατά φαντασίαν δεξιού γερομπήχτη; Ή από οίκτο;
Ούτε φυσικά θα προσπεράσω τέτοια σχόλια.
Γιατί να τα προσπεράσω;
Για να συμβάλλω κι άλλο στην αορατότητα των γυναικών αναγνωστριών;
Ή για να εδραιώνονται τα στερεότυπα, ο σεξισμός και οι ακροδεξιές ιδεοληψίες και μάλιστα σε ένα μπλογκ πασιφανώς προοδευτικό;
Διαβάζω αυτό το μπλογκ από τα τέλη του 2011. Το έχω συστήσει σε ανιψιές μου και ξέρω πως το διαβάζουν πολλές γυναίκες, γιατί αναφέρονται σ αυτό.
Λοιπόν , η σιωπή τέλος!
Δεν είδα να εξανίστανται και να καταδικάζουν πρωτοσέλιδα που χαρακτήριζαν σαν «πουταναριό» το σύνολο των γυναικών της προηγούμενης κυβέρνησης μαζί με τη γυναίκα του πρώην πρωθυπουργού οι αόρατοι, ούτε οι ευγενικοί, ψύχραιμοι και συγκαταβατικοί σχολιαστές. Εγώ το έθιξα εδώ μέσα κι έβαλα και τη φωτογραφία.
Τέλος.
Όλη η οικογένειά μου , γονείς , πεθερικά , μπαρμπάδες , θείες κι ο αδερφός μου είναι δεξιοί. Κανείς δεν έβρισε όλη τη δεξιά παράταξη.
Κι είναι άστοχο να λέγεται κάτι τέτοιο.
Σα να λέμε , καταδικάζω τα γελοία χουντοκαθάρματα τύπου Βορίδη και Άδωνη και με ψέγουν, διότι -και καλά- βρίζω όλη τη δεξιά και δείχνω ασέβεια στη δημοκρατία μιας και οι εν λόγω είναι εκλεγμένοι.
Έ, όχι! 🙂
Γς said
124:
Ηρέμησε
Εχεις πρόβλημα.
Και δεν με νοιάζει αν με λοιδορείς και με λούζεις με αστείους χαρακτηρισμούς.
Μπορείς να συνεχίσεις, αν αυτό σε ευχαριστεί.
Γς said
Ρε παιδιά πες τε μου αν έκανα άσχημα που απάντησα στο ΦΒ στον γνωστό Δημήτρη Αλικάκο που έχει μπλεξίματα με τους παπάδες του Πατρ Ιεροσολύμων σχετικά με ένα βιβλίο που έγραψε για το Αγιο Φως και τέτοια.
«Και καλά μωρέ. Είναι τόσο εύκολο. αλλά και τόσο πρόστυχο το πόνημά σου. Είναι σαν αυτό που λέμε . Σαν να κλέβεις εκκλησία. Υπάρχει κανείς που δεν καταλαβαίνει την απάτη; Ομως δεν τα σκαλίζουμε για διάφορους λόγους, παληκαρά μου. Εξυπνάκια, που θα μας ανοίξεις και τα μάτια. Πολύ φτηνός!»
Δεν τον πάω
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Λογοκρίτρια
https://tvxs.gr/news/ellada/ypoyrgeio-politismoy-mono-me-tin-egkrisi-tis-annas-panagiotarea
rogerios said
@109 επ.: Φίλτατε Aftercrisis, καταρχάς οφείλω να σας ευχαριστήσω για τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα σχόλιά σας, τα οποία μας παρέχουν τόσα χρήσιμα στοιχεία και πληροφορίες. Θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής: δεν αμφισβητώ ότι λ.χ. στα ελληνικά, υφίσταται η λέξη «βοϊβοδίνα» με τη σημασία της συζύγου του βοεβόδα, ή στα γερμανικά η αντίστοιχη λέξη «Woiwodin», δεδομένου ότι αυτοί είναι οι φυσικοί τρόποι σχηματισμού του θηλυκού τύπου. Η άποψή μου, στην οποία θα μου επιτρέψετε να επιμείνω, είναι ότι η λέξη «Vojvodina» στις σλαβικές (και δη τις νοτιοσλαβικές) γλώσσες δεν μπορεί να σημαίνει παρά τη διοικητική περιφέρεια/ηγεμονία. Είδαμε, ήδη, άλλωστε, ότι η σύζυγος του βοεβόδα/ δούκισσα στα σερβικά και κροατικά είναι војвоткиња/vojvotkinja.
Το απόσπασμα του Γιούζεφ Κρασέφσκι με ταλαιπώρησε αρκετά, αλλά δεν φταίτε βεβαίως εσείς για αυτό. Στην εργογραφία του Κρασέφσκι στα πολωνικά δεν υπάρχει τίτλος που να αποδίδεται ως η «Ερωμένη του Βασιλιά». Χρειάστηκε να ψάξω στους ιστότοπους γερμανικών πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών για να βρω τον πρωτότυπο τίτλο της Geliebte des Königs“, ο οποίος είναι «Król i Bondarywna», δηλ. «Ο Βασιλιάς και η Μπονταρύβνα» (η ηρωΐδα του βιβλίου ονομάζεται Νατάουκα Μπονταρύβνα). Το επίμαχο απόσπασμα έχει ως ακολούθως στο πολωνικό πρωτότυπο:
«Pani Krakowska, Mokronowski stary, wojewodzina Podolska, książę ex-podkomorzy, prymas, państwo Tyszkiewiczowie, Mniszchowie, pani generałowa Grabowska…»¨.
Άρα, «η κυρία/σύζυγος του άρχοντα της Κρακοβίας» (εν προκειμένω, το Woiwodin είναι γερμανική επινόηση)… «η σύζυγος του βοεβόδα της Ποδολίας» (wojewodzina Podolska, άρα wojewodzina είναι στα πολωνικά η κυρία του βοεβόδα / wojewodzina daw. «żona wojewody» ) . Όσο για τη στρατηγίνα με το σημαδιακό όνομα Γκραμπόφσκα 😉 , αυτή είναι «η κυρία του στρατηγού Γκραμπόφσκι» και μάλλον δεν οδηγεί στρατεύματα στη μάχη.
Σας ευχαριστώ πολύ! [κι αν χρειάζεται να το πω, δηλώνω υπεύθυνα ότι ευχαριστιέμαι ιδιαιτέρως την εξ αποστάσεως αυτή συζήτηση]
sarant said
128 Και τα Πολωνικά τα παίζουμε στα δάχτυλα!
rogerios said
@129: 🙂 🙂 🙂 Να είναι καλά η υπηρεσία, Νίκο!
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
32 (ερώτηση και προς όποιον άλλο έχει επαρκείς φιλολογικές γνώσεις)
Για να ηρεμήσουν λίγο τα πνεύματα – μολονοτι η Jane (124, 43) έχει κατα βάση το δίκιο με το μέρος της, άς καταφύγουμε πάλι στα – σχεδόν – εκτός θέματος, με κίνδυνο να θυμώσει (δίκαια) ο Νικοκύρης.
Και είναι απορία ερεθιστική για τον ερωτώντα, γιατί έχει σχέση με το πώς αντιμετωπίζουμε την γλώσσα ως ιστορία, ως εξέλιξη, ως διαδικασία διαρκούς μεταβολής – και έμμεσα σχετίζεται με την ουσια αυτής εδώ της ανάρτησης.. Είναι, κατά κάποιο τρόπο, συνέχεια της 2ης παραγράφου του δικού μου σχολίου 31 Λοιπόν:
Ο ευαγγελιστής Ιωαννης είναι δεινός χρήστης της ελληνικής, αλλά γράφει στον 1ο μ.Χ. αιώνα – στην Κοινή (Αλεξανδρινή) βέβαια. Και επειδή απεθυύνεται στο ευρυ κοινό της Ανατολικής Μεσογείου (και όχι μόνον), γράφει σε στρωτή Κοινή και δεν αττικίζει καθόλου – όπως θα μπορούσε (ενδεχομένως) να κάνει, άν απευθυνόταν σε πιο ειδικό («διανοούμενο») ελληνομαθές κοινό. Το ερώτημα είναι: ΟΙ τριτόκλιτοι αρσενικοθήλυκοι (επίκοινοι;) τύποι – π.χ. ο/η παις – είναι σε χρήση στην Αλεξανδρινή Κοινή; Συναντώνται σε άλλα κείμενα; Ή είχαν ήδη περιπέσει σε αχρηστία, μαζί με την Αττική;
Μήπως «αναγκαστικά» χρησιμοποιεί ο Ιωάννης υποκοριστικό τύπο (η παιδίσκη), επειδή ο θηλυκός τύπος «η παις» θα ήταν για συνήθεις αναγνώστες της Κοινής του 1ου αιώνα μ.Χ. σχεδόν ακατανόητος αρχαïσμός, όπως είναι για εμας πολλοί τύποι της μεσαιωνικής ελληνικής;
ΣΠ said
131
Αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησε λέγων· ἡ παῖς, ἐγείρου.
http://www.eneagstylianougkyzi.gr/index.php/afieromata/i-nisteia/465-kyriakodromio/evaggelika-anagnosmata/ek-tou-kata-loukan/1614-kata-loukan-i-41-56
Αγγελος said
Μα ο Λουκάς (Η΄54) λέει «η παις, εγείρου», μεταφράζοντας το «ταλιθά, κούμι» του Μάρκου (Ε΄41). Βεβαίως ο Λουκάς έγραφε πιο προσεγμένα ελληνικά από τον Μάρκο (ο οποίος μεθερμηνεύει την ίδια φράση ως «Το κοράσιον, σοι λέγω, έγειρε»!), αλλά αττικιστής δεν ήταν, να χρησιμοποιεί «ακατανόητους αρχαϊσμούς».
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
128.
Περιφημα! Έτσι όλα ξεκαθαρίζουν, χάρις στη γνώση σας της Πολωνικής.
Αυτό που κυρίως με παρέσυρε, μέσω της υπόθεσης ότι στη μετάφραση υπάρχει ομοιομορφία, αλλά και ως μη γνώστη της Πολωνικής, είναι το Strategin του Γερμανού μεταφραστή. Ποτέ δεν χρησιμοποιείται στη γερμανική για τη γυναίκα στρατηγού, αλλά μόνον για στρατηγό-γυναίκα (όπως π.χ. παπαδιά – Pfarrerin είναι μόνον γυναίκα – Λουθηρανή ιερέας και ποτέ ό,τι στα ελληνικά, δηλ.γυναίκα ενός ιερέα – το ίδιο και Bischöfin είναι γυναικα – Λουθηρανή επίσκοπος)
Βέβαια, για τις βαλκανικές γλώσσες, κυρίως για τις χώρες που ομιλούν Κροατική/Σερβική και Βουλγαρική (στη Βόρεια Μακεδονία ο όρος «βόιβοδας» συναντάται σπάνια) παραμένει προς έρευνα το στοιχείο του Hobsbawm (117) για τους «θηλυκούς βοεβόδες», τις «δούκισσες» των Χαιντούκων ανταρτο-Ρομπέν.
Και η όχι καλή γνώση της Σερβικής-Κροατικής γλώσσας και γραμματείας δεν μου επιτρέπει να ξέρω άν εκεί τις ονόμαζαν και αυτές vojvotkinje, όπως τις κανονικές δούκισσες – συζύγους των vòjvode ή μακεδ. / νότια Σερβία војводи (στη σερβική / κροατική/βοσνιακή πάντα και σχεδόν πάντα στη μακεδονική, ο τόνος στην προπαραλήγουσα – ο τύπος Βόιβοδας συναντάται και ως επίθετο στην Ελλάδα), ή κάπως αλλιώς. Τα αγγλικά του Hobsbawm φυσικά δεν βοηθάνε – voivode (she or he).
sarant said
131 Δεν θυμώνω για εκτροπές τη δεύτερη μέρα του άρθρου.
Aftercrisis (@Aftercrisis) said
133. ΟΚ, μας το ξεκαθαρίζει και αυτό ο Λουκας, ο οποίος – λόγω και ιατρικής παιδείας; – έγραφε σε ακόμη πιο προσεγμένα και λιτά ελληνικά από τον Ιωάννη
134. Για να μην αδικώ τον Γερμανό μεταφραστή του «Król i Bondarywna», αποκαλεί τη «γυναίκα του στρατηγού»(με στρωτά γερμανικά) «Generalin» και όχι με το βαρβαρίζον για γερμανικά αυτιά και μάτια «Strategin», όπως εκ παραδρομής έγραψα.
Χαρούλα said
Ως αναγνώστρια(και ενίοτε σχολιάστρια) και με την ειλικρινή εκτίμηση που τρέφω στα σχόλια σου Jane, θα παρακαλούσα να μην ερμηνεύεις αυθαίρετα τους λόγους που κάποιες γυναίκες δεν σχολιάζουμε. Προσωπικά είμαι πρώτα σκεπτόμενο άτομο και μετά γυναίκα. Άρα αν δεν σχολιαζω ειναι γιατί ίσως έχω ενοχληθεί ως προσωπικότητα γενικά και ανεξάρτητα φύλου.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί απαιτούμε από κάποιον που ειναι δεξιός να σκεφτεται ως αριστερός. Μα είναι λογικό ένας σεξιστής, ρατσιστής, πατριδοκάπηλος κλπ συντηρητικά, να είναι δεξιός( χωρίς να συμβαίνει πάντα και το αντίςτροφο). Θα μπορούςε ο Άδωνις ή ο Βορίδης να ανήκουν αλλού; Προς τι η έκπληξη και ο σχολιαςμός;;; Ενοχλητικότερο είναι όταν αριστεροί συμπεριφέρονται …δεξιά. Π.χ. Όταν σχολιάζουν την Αν-Μισέλ για το χρώμα κραγιόν-ζακέτα. Από αυτούς περιμένω ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, και όχι κατινιές. Γιατί αυτοί θα έπρεπε να ξέρουν ότι και αυτό, σεξισμός είναι.
Λατρεύω την Κρόνη, εκτιμώ την Jane, την Έφη και αρκετούς ακόμη εδώ, με άλλους διαφωνώ, και άλλους έχω σε τεράστια ανυποληψία, αλλά σέβομαι (ότι για τους δικούς τους λόγους ο καθένας) έχουν συγκεκριμμένα πιστεύω ή συμπεριφορές. Όπως δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου επιβαλλει τις ιδέες του, δεν θέλω να το κανω και εγώ.
Ζητώ συγγνώμη για το …σεντόνι.
rogerios said
@134: Η αίσθησή μου είναι ότι αμφότεροι προσπαθούμε να φωτίσουμε διάφορες πτυχές ενός ζητήματος. Στην πορεία της συζήτησης, η συμβολή του ενός δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τα ερεθίσματα που προσέφερε η προηγούμενη συμβολή του άλλου.
Και πάλι ευχαριστώ για όλα τα ενδιαφέροντα στοιχεία που έχετε καταθέσει και έχουν πλουτίσει τις γνώσεις τις δικές μου και φαντάζομαι και άλλων σχολιαστών.
Γιάννης Ιατρού said
Κάνας χριστιανός να δώσει τα φώτα του για το 113β;;; 😞
Δύτης των νιπτήρων said
Τι δεν σου πάει στο «καλή πολίτισσα»;
Αλέξανδρος said
Επιτρέψτε μου να παρέμβω και γω λέγοντας δυό λόγια πάνω στα όσα έγραψε η Χαρούλα (137), αν τα κατάλαβα καλά.
Δική μου άποψη είναι ότι οι καλοί και οι κακοί είναι μοιρασμένοι ΚΑΙ στους δεξιούς ΚΑΙ στους αριστερούς. (Άντε να διαφέρουν λίγο στα ποσοστά).Με ενοχλεί να ακούω ότι οι καλοί είναι στα αριστερά τού φάσματος και οι κακοί στα δεξιά. Αν μάλιστα πάρουμε αποκλειστικά τούς πολιτικούς θα έλεγα πώς τα φυντάνια τού ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκαν ισάξια με τα φυντάνια τού ΠΑΣΟΚ και τής ΝΔ που μάς κυβερνούσαν παλιότερα. Εκείνο που μετράει είναι το πόσο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι κανείς και όχι το πού ανήκει κοματικά.
sarant said
139-140
Έχουμε γράψει
https://sarantakos.wordpress.com/2014/02/25/polit/
Λένε ότι η πολίτισσα θυμίζει την Πολίτισσα, άρα δεν κάνει, αλλά τότε και ο πολίτης δεν θυμίζει τον Πολίτη;
cronopiusa said
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
113β. Η πολίτισσα τάδε, δεν ήταν πολύ σύνηθες στις υποτιτλισμένες σοβιετικές ταινίες; πχ στις ηρωικές εποχές της Αλκυονίδας κ.α.
Νομίζω ιδίως από κει, προσωπικά δεν με ξενίζει.
ΚΩΣΤΑΣ said
Πολίτισσα, αισθητικά μου αρέσει. Όμως, στη Μακεδονία και κυρίως στη Θεσσαλονίκη, από όσο ξέρω, το πολίτισσα ακουστικά είναι ταυτόσημο με την καταγόμενη από την Πόλη. Σμυρνιές και Πολίτισσες, οι ερίζουσες για το ποιες διαθέτουν περισσότερη μόρφωση, νοικοκυροσύνη και αρχοντιά. Με τους άνδρες δεν συμβαίνει το ίδιο, κυρίως αποκαλούνται Κωνσταντινουπολίτες. Υπάρχει και συνοικία στην Τούμπα, τα Κωνσταντινουπολίτικα.
Κι ο αείμνηστος Λεωνίδας Κύρκος συνήθιζε το δημοκράτες και δημοκράτισσες, αλλά ως εκεί, ποτέ δεν τον άκουσα να λέει πολίτες και πολίτισσες. Το σκέτο πολίτες μπορεί να το έλεγε, δεν είμαι σίγουρος, εννοώντας αμφότερα τα φίλα. Γενικώς οι πολιτικοί κατέφευγαν στο λαέ κι έλυναν το πρόβλημά τους. 🙂
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
143γ Κρόνη (ανάρτηση του Σπιραλ)
ανοίγοντας την είδηση στο Ποντίκι, παρατηρείτε κι εσείς κάποια «στροφή»; π.χ. ο Ποντικός πάνω πάνω λέει «Ετσιθελικό Κράτος» .
Οι κανονιοβολισμοί, μεσ’ στον καλόν Αύγουστο, με εξαρθρωτικούς νόμους στο Μητσοτακιστάν, λες να ξύπνησαν και «χοντρόπετσους» ;
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Και αν ακόμη κάποια μέρα/κάποιο θέμα του ιστολογίου ήταν «περί του τριαδολογικού δόγματος του Χριστιανισμού», είμαι βέβαιος ότι ουκ ολίγοι εδώ θα ένιωθαν την ανάγκη να μας μιλήσουν για τον κακόχαζο Κούλη και για τον λεβέντη Αλέξη, ας μου επιτραπεί να καταθέσω κι εγώ την ‘άποψή μου για ένα καυτό θέμα της επικαιρότητας: Επιτέλους!
https://www.iefimerida.gr/ellada/shedio-elas-gia-panepistimia-katargisi-asyloy
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
147 >>Επιτέλους!
Ο ακροδεξιός φοιτητής που ήταν φόβος και τρόμος στις αίθουσες της Νομικής πανηγυρίζει για το τέλος «της ανομίας της άκρας αριστεράς» στα Πανεπιστήμια
https://www.koutipandoras.gr/article/afoy-se-xeplyname-pes-ki-alla
Θρακιώτης said
1) Πρίν κάνω την αποκάλυψη που υποσχέθηκα, για το πώς ανεστήθη στην Ελλάδα (μετά τον Διονύσιο Θράκα που πρώτος τον ανέφερε στην Γραμματική του) ο «επίκοινος» τύπος των ουσιαστικών, θα πώ δυό λόγια για την «πολίτισσα», διότι βλέπω ότι υπάρχει ενδιαφέρον: Στο άρθρο του στην «Νέα ΕΣΤΙΑ» (1953) στο οποίο μάς παραπέμπει ο κ. Σαραντάκος, ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης ΥΜΝΕΙ τον μπαρμπα-Γιάννη Μεταξά γιατί ώθησε τους νέους της ΕΟΝ να χρησιμοποιούν τον έμφυλο τύπο «πολίτισσα»!..
Μ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ: «Ο Ιωάννης Μεταξάς, μή διστάζοντας να μεταχειριστή τη λαϊκή γλώσσα, είχε γράψει αποτεινόμενος στους νέους και τις νέες: «Από τώρα να σάς βάλω εις το μυαλό όλων των αγοριών και όλων των κοριτσιών της Ελλάδος, όπου θα γίνετε μεθαύριον οι πολίται και αι πολίτισσαι…» (4.6.1940)»
2) Να δώσω και μία είδηση που θα συνταράξει το Ρωμέικο τους επόμενους μήνες και είναι βούτυρο στο ψωμί ημών των αντιχρίστων: Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (ο ίδιος ο Πατριάρχης Θεόφιλος και δύο άλλοι Ιεράρχες) έκανε αγωγή στον Δημήτρη Αλικάκο των Ellinika Hoaxes και του ζητάει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη από το βιβλίο του για το Άγιον Φώς (ότι δηλ. ανάβει με αναπτήρα)!!..
Είναι βέβαιον ότι θα γελάσουμε πολύ με αυτή την ιστορία, που θα δείξει σε πολύ κόσμο σε πόσο σαθρά θεμέλια στηρίζεται η Ορθοδοξία. Μέχρι τότε, ΡΩΤΑΩ τον κ. Σαραντάκο: Εσείς κύριε Νίκο, θα στηρίξετε τον άσπονδο φίλο σας τον Αλικάκο, στην κόντρα του με τους ρασοφόρους;
3) Και τώρα έρχομαι στην ανάσταση του «επίκοινου» τύπου των ουσιαστικών που έγινε στις αρχές του 20ού αιώνος από τον κορυφαίο Ινδοευρωπαϊστή γλωσσολόγο όλων των εποχών, Ελβετό Jacob Wackernagel (1853 – 1938). Το ανεκτιμήτου αξίας βιβλίο με τις 4 διαλέξεις του (έκδοσις Οξφόρδης 2009) σάς το πρόσφερε ήδη ο Ιατρού στο σημερινό νήμα. Εγώ σάς παραπέμπω κατευθείαν στην επίμαχες σελίδες 429 έως 434, όπου ο Βακερνάγκελ κάνει την ανάσταση του «επίκοινου» τύπου, κατευθείαν από τον Διονύσιο Θράκα και τον σχολιαστή του τον Πορφύριο, τους οποίους μνημονεύει συνεχώς!
Από εδώ έμαθαν την ύπαρξη του όρου «επίκοινος» οι δύο αγαπημένες γλωσσολογίνες (βλέπε σχόλιο 98) του κ. Σαραντάκου, Άννα Ιορδανίδου + Ελένη Μάντζαρη, αλλά έκαναν λάθος αντιγραφή και αποκαλούν «επίκοινο» τύπο αυτόν που ο Διονύσιος Θράξ αποκαλεί «ΚΟΙΝΟ» τύπο!.. Την διαφορά των δύο όρων εξηγώ λεπτομερώς στο σχόλιο 97, αλλά ο κ. Σαραντάκος δεν με πίστεψε ότι πρόκειται για γκάφα των δύο κυριών.
Καλώ τον αγαπητό κ. Σαραντάκο να διαβάσει προσεκτικά τις σελίδες 429 έως 434 του βιβλίου (ανήρτησα μόνο μέρος της σελ. 432, ώστε να μή καταχραστώ τον χώρο) για να καταλάβει πώς τα μπέρδεψαν οι δύο γλωσσολογίνες: Ο Μέγας Βακερνάγκελ εξετάζει συγχρόνως και τα λατινικά «κοινά» + «επίκοινα» ουσιαστικά που δεν έχουν άρθρο! Όντως, στα λατινικά, οι όροι «κοινά» και «επίκοινα» ουσιαστικά του Διονυσίου Θρακός ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ.Στα ελληνικά, όμως, είναι δύο διαφορετικές έννοιες, διότι μεσολαβεί το άρθρο όπως εξηγώ από χθές στο σχόλιο 97
ΚΟΝΤΟΛΟΓΙΣ: Το «η βουλευτής» είναι ΚΟΙΝΟΣ τύπος και ουχί επίκοινος διότι αλλάζει το άρθρο (ο + η βουλευτής»). Επίκοινος τύπος είναι «η αλώπηξ», «το ζαρκάδι» κλπ. που δεν αλλάζει το γένος του άρθρου για τα διαφορετικά φύλα του ζώου: Λέγοντας «η αλώπηξ» εννοούμε και τον αρσενικό αλώπεκα, χωρίς να αλλάζουμε γένος στο άρθρο, κι αυτό ακριβώς είναι ο επίκοινος τύπος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι δύο κυρίες γλωσσολογίνες τα μπέρδεψαν, διότι ανέστησαν τον όρο «επίκοινος» από τις διαλέξεις του Βακερνάγκελ, χωρίς να δούν τί λέει στην μνημειώδη Γραμματική του ο Διονύσιος Θράξ
Γιάννης Ιατρού said
Ευχαριστώ όλους σας, για τις απαντήσεις στο θέμα με το πολίτης/πολίτισσα κλπ. Προσωπικά το πολίτισσα μου θυμίζει την «καταγόμενη από την Πόλη» που γράφει κι ο Κώστας στο 145. Το άρθρο του Φεβρ. του 2014 μου είχε διαφύγει, θα ήταν άλλωστε περίεργο να μην είχε γραφτεί εδωμέσα κάτι για το θέμα, έπρεπε να το είχα ψάξει 🙂
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Στο διαδίκτυο βρίσκουμε πάρα πολλές εκφωνήσεις «αγαπητές συμπολίτισσες» .
Το συμπολίτισσες έχει τριφτεί , οι πολίτισσες, μάλλον όχι. Δεν τσεκάρεται κιόλας γιατί σκοντάφτει το γκουγκλιστήρι στις Πολίτισσες 🙂
Γς said
149:
>Μέχρι τότε, ΡΩΤΑΩ τον κ. Σαραντάκο: Εσείς κύριε Νίκο, θα στηρίξετε τον άσπονδο φίλο σας τον Αλικάκο, στην κόντρα του με τους ρασοφόρους;
Μα ήδη το έχει κάνει. Στο ΦΒ.
Στην σχετική ανάρτηση του Αλικάκου, γράφει:
Aμέριστη συμπαράσταση
Και συμπλήρωσα από κάτω:
Οπως τα κανε…[πίτουρα-κότες] Βάλτε όλοι ενα χεράκι να παλέψουμε με τους παπάδες [Βρωμάνε κι οι μασχάλες τους γαμώτο].
Λίγο πάρα πάνω είχα σχολιάσει την ανάρτηση του Αλικάκου λέγοντας αυτά που μετέφερα εδώ σ αυτό το άρθρο, στο Σχ. 126
https://sarantakos.wordpress.com/2019/08/08/bouleutria-4/#comment-598567
Ντάξει. Το παράκανα.
Αλλά διάολε, αγανάκτησα.
Ολοι ξέρουμε για το «θαύμα» του Αγίου Φωτός.
Καταντάει όμως γραφικότητα να γράφεις βιβλίο για να αποδείξεις ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Να προσπαθείς μάλιστα να στριμώξεις και να βγεις από πάνω από τους παπάδες.
Που πας ρε Καραμήτρο; Να μας ανοίξεις τα μάτια; Γκαβοί είμαστε;
Και να κατατροπώσεις αυτούς εκεί κάτω με το σπαθί σου. Την πένα σου.
Μπράβο!
Τους έβαλες κάτω με το σπαθί στο στήθος τους.
https://caktos.blogspot.com/2013/02/blog-post_1673.html
Είναι ή δεν είναι σα να κλέβεις εκκλησία, που λέμε. Σαν να παίρνεις την καραμέλα από το στόμα μικρού παιδιού;
Ούτε τίποτα νέο δεν μας είπες, που να χρειάζεται μάλιστα και συγγραφή βιβλίου, αναλύσεις και επιχειρήματα, ούτε με αντίπαλους, λίγο πιο άξιους από τους ανεμόμυλους του Δον Κιχότγη τα έβαλες.
Απλώς έμπλεξες και θα γελάσουμε (ντραπούμε) με δαύτους.
Αλλά και με σένα
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@148. Αγαπητή μου Έφη, η παρομοίωσή μου με ακροδεξιό δεν με πτοεί. Με ακροαριστερό μόνο να μην ταιριάζω και όλα τα άλλα, τα βρίσκουμε.. 🙂
cronopiusa said
ε όχι και ακροαριστερός mister Katseas
Καλή σας μέρα 😊👍
ΚΩΣΤΑΣ said
137 Χαρούλα, μήπως να το ξανασκεφτείς και να γράφεις πιο τακτικά; Είσαι μια όαση εδώ μέσα. Τα όσα σχόλια γράφεις αποπνέουν άρωμα ήθους, ανθρωπιάς και δημοκρατίας. Αν δεν ήσουν εσύ και κάποιοι-ες άλλοι-ες εδώ μέσα, θα νόμιζα ότι αυτά τα χαρίσματα τα έχουμε μόνο εμείς… οι δεξιοί! 🙂
Μεγάλη είναι και η χαρά μου για την Κρόνη. Όπως αντιλαμβάνομαι και νιώθω, κέρδισε την προσωπική της μάχη. Πάντα νίκες, Κρόνη, να είσαι πάντα καλά και τα … ιδεολογικά μας, ε!, θα λυθούν, που θα πάνε; 🙂
sarant said
151 Πράγματι, η συμπολίτισσα έχει τριφτεί.
cronopiusa said
Το παλεύω
Εγκέφαλος είναι τώρα 😊και προσπαθώ να μη ΦΟΒΆΜΑΙ – αισχρή κλειστοφοβία στο κράνος 1ης γραμμής μετώπου! –
έχω κάνει άκρως επικίνδυνα στη ζωή μου …😊
Ευχαριστώ, σας ευχαριστώ
Γιάννης Ιατρού said
153: Καλά ρε Γιώργο, σηκώθηκες στις 4 το πρωί να δώσεις απάντηση στην Έφη; Η πας να ποτίσεις το μποστάνι, πριν βγει ο ήλιος;
Μπααα, μάλλον οι Ευμενίδες, οι κόρες της νύχτας (κατά τον Ε-Σκύλο😉) σε τρέχουν για ό,τι έχεις διαπράξει κατά ηθικής τάξης των πραγμάτων (π.χ. εγκλίνων μονομερώς προς την δεξιά και αποστρεφόμενος δογματικά την αριστερά)! 🙄😎😋
Κωστής Σιμιτσής said
Απορία: Γιατί ως θηλυκός τύπος του «σκηνοθέτη» χρησιμοποιείται το «σκηνοθέτιδα» και του «συνεργάτης» το «συνεργάτιδα»; Στους ίδιους περίπου επαγγελματικούς χώρους χρησιμοποιείται το «ταξιθέτρια» και το «εργάτρια». Μήπως υποκρύπτεται κάποιος γλωσσικός καθωσπρεπισμός;
sarant said
159 Ασφαλώς!
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@158. Γιά πότισμα, Γιάννη. Γιά πότισμα! Αν (ξανα)έρθει κάποτε ο καιρός να μας ξυπνάει στις 4 τα ξημερώματα η Αριστερά, χαθήκαμε. Μπορεί να είναι και πάλι Δεκέμβρης, με βαρύ χειμώνα, ο καπετάν Τρομάρας αγριεμένος και η πορεία προς Θήβα θανατερή (..και χωρίς Εμπειρίκο για συντροφιά, παρακαλώ!..). 🙂
Κώστας said
111: «Στα γερμανικά η βουλευτής/ίνα/τρια είναι ακόμη πιο εύκολη περίπτωση […].»
Πιο εύκολη δεν θα το ʼλεγα, αφού σε κάποιες περιπτώσεις οι καταλήξεις συμπίπτουν (π.χ. der/die Abgeordnete; des/der Abgeordneten), με συνέπεια όπως και στα ελληνικά να πρέπει εντέλει να καταφεύγουμε στο άρθρο για να καταλάβουμε αν εννοείται άντρας ή γυναίκα. Στον πληθυντικό μάλιστα έχουμε πλήρη αδιαφάνεια, αφού εδώ οι αρσενικοί και οι θηλυκοί τύποι κλίνονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ανεξαρτήτως άρθρου και πτώσης. Έτσι, λοιπόν, και εδώ έχουν πλέον αναπτυχθεί παράλληλοι τύποι με το επίθημα θηλυκοποίησης -in. Κι αν ο τύπος *Abgeordnetin προς το παρόν αποτελεί περιορισμένης εμβέλειας γλωσσικό ακτιβισμό, ο αντίστοιχος πληθυντικός Abgeordnetinnen «βουλεύτριες» χρησιμοποιείται πλέον χωρίς πρόβλημα ακόμα και σε επισημότερα συγκείμενα. Σε μιαν αντίστροφη εξέλιξη ο τύπος die Beamtin «η δημόσια υπάλληλος» είναι ο αποδεχτός, ενώ γλωσσικός ακτιβισμός θεωρείται το *die Beamte. Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα πάντως το επίθημα θηλυκοποίησης -in(n) χρησιμοποιούνταν όχι μόνο σε ουσιαστικοποιημένες μετοχές (π.χ. die Beklagtinn «η κατηγορουμένη») αλλά ακόμα και σε επίθετα (π.χ. die Teutschinn «η Γερμανίδα»). Οι τύποι αυτοί, βέβαια, σταδιακά υποχώρησαν και εντέλει εξέλειψαν. Μοναδική, νομίζω, εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση της ουσιαστικοποιημένης μετοχής die Gesandte «απεσταλμένη», ο παράλληλος θηλυκοποιημένος τύπος της οποίας επιβιώνει μέχρι και σήμερα: die Gesandtin «απεσταλμένη; (παλαιότερα:) σύζυγος απεσταλμένου».
Παρεμπιπτόντως, το συγκεκριμένο επίθημα θηλυκοποίησης −παρά την αναντίρρητη επιρροή των λατινικών− στην πραγματικότητα μαρτυρείται ήδη στην Παλαιογερμανική και ανάγεται στο πρωτογερμανικό *inju/*unjo.
π2 said
Στο τελευταίο τεύχος των επιγραφών της Κω που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, υπάρχει και μια ναυκλήρισσα (καραβοκύρισσα εμπορικού καραβιού): Εὐστοχιανὴ ἡ κοσμιοτάτη ναυκλήρισσα κὲ Μαρία ἡ νεὸ[ς] αὐτῆς ἐψήφωσαν τὴν στοάν.
Η ταυτότητα της Μαρίας που συγχρηματοδότησε με την τοπική Μπουμπουλίνα την επίστρωση της στοάς είναι προς συζήτηση. Οι εκδότες της επιγραφής θεωρούν ότι πρόκειται για το καράβι (τα γυναικεία ονόματα για τα καράβια ήταν σύνηθες φαινόμενο) που εμφανίζεται εδώ ως αναθέτης, επειδή προφανώς από τα κέρδη της χρήσης του πλήρωσε το ψηφιδωτό η Ευστοχιανή. Άλλοι επισημαίνουν ότι παραείναι τολμηρή η πρόταση (και γραμματικά αλλόκοτος τύπος και αμάρτυρο φαινόμενο καραβιού σε ρόλο αναθέτη) και υποθέτουν ότι πρόκειται για τη λέξη νέος, που θα μπορούσε εδώ να σημαίνει κάτι σαν θετή θυγατέρα.
sarant said
163 Mπράβο της Ευστοχιανής!
Παρέμπ, μια και σε πετυχαίνω: ο Κριαράς έχει γράψει επανειλημμένα ότι σε αρχαία κωμωδία υπάρχει ο τύπος «βουλεύτρια», που όμως δεν τον βρίσκω στο TLG. Σε επιγραφές μήπως υπάρχει;
π2 said
164: Όχι, σε επιγραφές δεν υπάρχει ο τύπος βουλεύτρια.