Τα πρώτα μεζεδάκια του 2020

Όπως βλέπετε, η διατύπωση αποφεύγει να πάρει θέση στο μέγα θέμα που έχει διχάσει το κοινό του ιστολογίου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης γενικότερα, αν δηλαδή έχουμε ή όχι μπει σε μια νέα δεκαετία -αν και θα μου πείτε ότι, με το να μην μιλάω για «τα πρώτα μεζεδάκια της δεκαετίας» παίρνω ήδη θέση. Και μπορεί να έχετε δίκιο.

* Στο χτεσινό μας άρθρο ασχοληθήκαμε με το απαράδεκτο πρωτοσέλιδο μιας αθλητικής εφημερίδας κατά των εκτρώσεων. Να δούμε τώρα και ένα γλωσσικό θεματάκι από το κείμενο αυτό. Πρόσεξα την εξής ρητορική ερώτηση:

Πόσοι πατεράδες δεν έχουν πανηγυρίσει στην Ελλάδα τα γκολ τις (sic) αγαπημένης τους ομάδας αγκαλιά με τα παιδιά τους γιατί δεν γεννήθηκαν ποτέ; Πόσοι;

Εκτός του ότι ως επιχείρημα το βρίσκω εντελώς ηλίθιο, θεωρώ και πολύ προβληματική τη σύνταξη, μεταξύ άλλων επειδή οι αρνητικές ερωτήσεις συνήθως δηλώνουν κάτι πραγματικό, πχ όταν λέμε

«Πόσοι πατεράδες δεν πανηγύρισαν ένα ωραίο γκολ μαζί με τα παιδιά τους;» εννοούμε «Πολλοί πατεράδες πανηγύρισαν ένα ωραίο γκολ μαζί με τα παιδιά τους».

Εγώ αν έγραφα αυτο το άρθρο, που δεν θα το έγραφα ποτέ, θα έλεγα «Πόσοι πατεράδες δεν έχουν στερηθεί τη χαρά να πανηγυρίσουν…»

Αλλά εντάξει, είναι κι η μυλωνού της παροιμίας στη μέση.

* Πώς το Διαδίκτυο ισοπεδώνει τον χρόνο, επεισόδιο αρ. 43678

Xρήστης του Φέισμπουκ ανεβάζει στο προφίλ του τη φωτογραφία της Ουκρανής σκακίστριας Άννας Μούζιτσουκ και την επαινεί επειδή δίνει «χαστούκι στη Σαουδική Αραβία που απαιτεί να την σέβονται χωρίς εκείνη να σέβεται στο ελάχιστο τον δυτικό τρόπο ζωής».

Το ποστ αναδημοσιεύεται ευρύτατα, με χιλιάδες κοινοποιήσεις ενώ και αθλητικοί ιστότοποι δημοσίευσαν την είδηση με σημερινή ημερομηνία, λες και συνέβη χτες-προχτές.

Το πρόβλημα; Η θαρραλέα άρνηση της Άννας Μούζιτσουκ υπήρξε πράγματι, αλλά έγινε το 2017. Έκτοτε η Ουκρανή πρωταθλήτρια έπαιξε σε δύο άλλα ανάλογα πρωταθλήματα, με το ίδιο όνομα (King Salman – δηλαδή του άρχοντα της Σ. Αραβίας) χρηματοδοτούμενα από τους ακριβώς ίδιους Άραβες, τα οποία όμως διοργανώθηκαν στη Ρωσία.

Και το ειρωνικό είναι πως το 2017, όταν η Άννα Μούζιτσουκ αρνήθηκε να παίξει στο πρωτάθλημα, η είδηση περιορίστηκε στον στενό κύκλο των σκακιστών, γνωρίζοντας μικρό κλάσμα της δημοσιότητας που απέσπασε η καθυστερημένη (και ουσιαστικά παραπλανητική) αναδημοσίευσή της!

* Βέβαια και τότε κάποιοι ιστότοποι ειχαν αναφέρει την είδηση, και μάλιστα κάποιος είχε βαφτίσει Ελληνίδα την πρωταθλήτρια (είχαμε γράψει).

* Κατά τα άλλα, μέσα στην εβδομάδα είχαμε και το χιόνι που έκοψε την Ελλάδα στα δύο. Διάβασα μια αστεία ατάκα:

-Αποκλειστήκαμε από τα χιόνια.

-Εντάξει τα χιόνια έπαιξαν καλύτερα.

* Το κύμα κακοκαιρίας πήρε όνομα, όπως είναι το έθιμο τα τελευταία χρόνια, να δίνεται ένα αρκετά σπάνιο όνομα στις καταιγίδες, εναλλάξ αντρικό και γυναικείο, με αρχικό γράμμα που διατρέχει το αλφάβητο. Φτάνοντας στο Ζ, επιλέχτηκε η Ζηνοβία κι έτσι θυμηθήκαμε τη βασίλισσα της Παλμύρας ή το ποίημα του Βάρναλη για τον καμπούρη Αντρέα και την τρελή κοριτσοπαρέα που έπαιρνε τη βάρκα του, ανάμεσά τους και η πολλαπλώς ραμονισμένη Ζηνοβία (σαν τρυγονάκι η Ζηνοβία…)

Μόνο που η καημένη η Ζηνοβία έπεσε κι αυτή θύμα της ακλισιάς. Σε άρθρο για το ατύχημα στις Πλαταιές, διαβάζουμε:

Αργότερα ασθενοφόρο παρέλαβε τον πατέρα ο οποίος ανέκτησε τις αισθήσεις του ενώ ο 94χρονος καταγράφεται ως το πρώτο θύμα της «Ζηνοβία».

* Συχνά έχουμε γράψει για αρσενικοθήλυκη σύνταξη με μετοχές, του τύπου «των πληγέντων περιοχών».

Στα Υπογλώσσια ο Άκης Γαβριηλίδης παρουσίασε ένα μαργαριτάρι του τύπου αυτού, αλλά σε μεταφρασμένο βιβλίο -που υποτίθεται πως έχει περάσει από επιμέλεια:

η εγκατάλειψη των αποκτηθέντων βεβαιοτήτων…

Γιατί ο ευλογημένος συνάδελφος να μη γράψει «των αποκτημένων βεβαιοτήτων»; Ή των βεβαιοτήτων που έχουν αποκτηθεί;

Αλλά έχω τη φρικτήν υποψία πως η μετάφραση αυτή είναι μαργαριτοφόρο κοίτασμα, αν κρίνω από «τα δύσκολα βάσανα στις δυσμένειες».

* Κι ένα πρωτότυπο ορθογραφικό λάθος, πάλι σε άρθρο για τη φίλη μας τη Ζηνοβία:

Κλειστή έμεινε η Εθνική Οδός λόγω των έντονων φαινομένων κακοκαιρίας στις περιοχές Μαλακάσας, Υλικής και Μαρτίνου, κόβοντας στη μέση την χώρα. Οι οδηγοί έμειναν εντός των οχημάτων τους για πάνω από 5 ώρες με την αγανάκτησή τους να ξεχυλλίζει.

Επιρροή από το «ξεφυλλίζει»;

* Για να ξεφύγουμε από την κακοκαιρία, μια φωτογραφία θερινού κλίματος.

Ψαροταβέρνα «Διάλειμμα» ή «Διάλυμα»; Όπως το πάρει κανείς!

* Γράφει φίλος:

Σας επισημαίνω ένα διαχρονικό μεζεδάκι που δυστυχώς η χρήση του πάει να το κάνει αποδεκτό..

Το αεροδιάδρομος αντί του διαδρόμου προσγείωσης, απογείωσης, αποπροσγείωσης
ή αεροδρομίου βρε αδερφέ.

Τέσσερις  αεροδιάδρομους περιέχει το αρθρίδιο της Εφημερίδας Συντακτών και έναν διάδρομο!

Μυστηριώδης αεροδιάδρομος προκαλεί ερωτήματα στη Λιβύη

και σε άλλα μέσα το ίδιο βιολί:

Αεροδιάδρομος για τουρκικά drones στην Τρίπολη

Η αεροπορία του Χαφτάρ κατέστρεψε τουρκικό αεροδιάδρομο
(η πηγή του το λέει «a landing strip»!)

Ρωσία: Επιβατικό αεροσκάφος βγήκε εκτός αεροδιάδρομου λόγω παγετού
(και το «εγκυρο» CNN)

και ένα σωρό άλλα μην σας ζαλίζω..

Κάθε φορά που συμβαίνει κάποιο ατύχημα, γεμίζουν τα ΜΜΕ με «έφυγε από τον αεροδιάδρομο» κλπ
«Μυστηριώδης» πράγματι λοιπόν ο αεροδιάδρομος μια και δεν υπάρχουν επίγειοι εναέριοι διάδρομοι
ή «οι ειδικά οριοθετημένοι διάδρομοι στην ατμόσφαιρα» που είναι οι αεροδιάδρομοι.

Ο φίλος μου έχει δίκιο, διότι σύμφωνα με το λεξικό αεροδιάδρομος είναι «οριοθετημένος διάδρομος στην ατμόσφαιρα, μέσα στον οποίο η πτήση αεροσκαφών είναι απόλυτα ελεγχόμενη».

* Φίλος του ιστολογίου στέλνει την εικόνα, από παιχνίδι στο κινητό.

Η μετάφραση έχει γίνει από μηχανάκι βέβαια, και είναι τραγική -αλλά η μεγαλύτερη πρωτοτυπία είναι το «Ισχυρίστε», που δημιουργεί και καινούργιο τύπο.

Φυσικά είναι απόδοση του claim.

* Μου έστειλαν ένα άρθρο του καθηγητή Γιάννη Πανούση, που είχε διατελέσει Υπουργός Προστασίας του Πολίτη επί ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόσεξα την εξής παράγραφο, φορτωμένη με εισαγωγικά, ερωτηματικά και αγκύλες, και με μια υπερδιόρθωση να βγάζει μάτι:

Μία αριστερή [;] εκδοχή που ‘χαϊδεύει’ το περιθώριο,ενώ ταυτόγχρονα φοβάται μήπως μπει στο πολιτικό περιθώριο καθώς σνομπάρει τη μεσαία τάξη του κυρ-Παντελή,πέραν της αλαζονικής και υπερφίαλης προσέγγισης των απλών ανθρώπων του μόχθου και της επιστήμης και πέραν ενός ιδιότυπου ‘αριστερού μονισμού’[στο όνομα του μονοπωλιακού ριζοσπαστισμού;], συνιστά τη χειρότερη [ή μήπως ,την καλύτερη;] συνταγή αποτυχίας.

* [Είχε και άλλα το αρχικό άρθρο, που χάθηκαν για πάντα στην άβυσσο του κυβερνοχώρου]