Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Μηνολόγιο Μαΐου έτους 2020

Posted by sarant στο 1 Μαΐου, 2020


…ή αλλιώς πανδημικό μηνολόγιο ή κορονομηνολόγιο. Αλλά δεν θέλησα να αλλάξω τον τυποποιημένο τίτλο των πρωτομηνιάτικων άρθρων μας.

Διότι βέβαια, το Μηνολόγιο, που το δημοσιεύω εδώ στις αρχές κάθε μήνα (συνήθως την πρώτη του μηνός), ήταν ιδέα του πατέρα μου, του αξέχαστου Δημήτρη Σαραντάκου, ο οποίος αρχικά το δημοσίευε στο περιοδικό Φιστίκι, που έβγαζε επί πολλά χρόνια στην Αίγινα. Στο εδώ ιστολόγιο, το Μηνολόγιο άρχισε να δημοσιεύεται τον Οκτώβρη του 2010 και βέβαια μέσα σε 12 μήνες έκλεισε τον κύκλο. Τότε, αποφάσισα να εξακολουθήσω να το δημοσιεύω στις αρχές κάθε μήνα, επειδή έχει γίνει το σταθερό σημείο αναφοράς για τα γεγονότα του μήνα, που ενημερώνεται συνεχώς με δικά σας σχόλια μέσα στη διάρκεια του μήνα, σχόλια που συνήθως αφορούν επισήμανση ημερομηνιών, αν και κυρίως αγγελτήρια θανάτων.

Οπότε, συνεχίζω τις δημοσιεύσεις όσο θα υπάρχει ενδιαφέρον, προσθέτοντας πάντοτε δικές σας προτάσεις από πέρυσι. Πάντως, σε κάποιες περιπτώσεις η επέτειος έχει εσκεμμένα μετατεθεί κατά μία ημέρα.

 

Πα 1

Τα Ανθεστήρια – Ημέρα των ανθέων και των εργατών. Γενέσιον Ιωάννη Ρίτσου του βάρδου της ρωμιοσύνης και Τελευτή Αλεξάνδρου Παναγούλη του τυραννοκτόνου. Και των 200 της Καισαριανής.

Σα 2

† Λεονάρδου ντα Βίντσι· αλλά και παγκόσμια ημέρα των ιστολογίων.

Κυ 3

Τελευτή Αθανασίου Βέγγου, του καλού ανθρώπου. Και Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθεροτυπίας

Δε 4

Αρίονος του κιθαρωδού -και Αλέξη Δαμιανού τελευτή.

Τρ 5

Γενέσιον Καρόλου Μαρξ

Τε 6

Ας είμαστε ρεαλιστές, ας επιδιώξουμε το αδύνατο: γαλλικός Μάης του 1968

Πε 7

Των εν Αιγίνη εκτελεσθέντων

Πα 8

† Γουσταύου Φλωμπέρ

Σα 9

Αναστασίου Τούση και λοιπών εν Θεσσαλονίκη πεσόντων διαδηλωτών

Κυ 10

Καραολή και Δημητρίου απαγχονισμός

Δε 11

Γέννησις Λασκαρίνας Πινότση ή Μπουμπουλίνας

Τρ 12

Της νίκης των επαναστατών εις Βαλτέτσιον Αρκαδίας

Τε 13

Κωνσταντίνου Θεοτόκη του ρεαλιστού πεζογράφου

Πε 14

Αισχύλου, τραγικού και μαραθωνομάχου

Πα 15

Γενέσιον Πέτρου Κιουρί

Σα 16

† Καρόλου Περό και των δημιουργημάτων του: Σταχτοπούτας, Κοκκινοσκουφίτσας, Ωραίας Κοιμωμένης

Κυ 17

Παγκόσμια Ημέρα Τηλεπικοινωνιών

Δε 18

† Γουσταύου Μάλερ και Νικηφόρου Μανδηλαρά αναίρεσις.

Τρ 19

† Χο Τσι Μινχ του απελευθερωτού

Τε 20

† Γρηγορίου Δικαίου Παπαφλέσσα τελευτή -και έναρξη της Μάχης της Κρήτης

Πε 21

Τα Αναστενάρια

Πα 22

† Βίκτωρος Ουγκώ, του δημιουργού των «Αθλίων»

Σα 23

† Ερρίκου Ίψεν και Γεωργίου του Μετοίκου

Κυ 24

† Νικολάου Κοπερνίκου

Δε 25

Αιμιλιανού Ζαπάτα και Άρεως Βελουχιώτου εκκίνησις

Τρ 26

Γενέσιον Αλεξάνδρου Πούσκιν και τελευτή Μιχαήλ Παπαγιαννάκη

Τε 27

Γρηγορίου Λαμπράκη τελευτή· και Ροβέρτου Κωχ

Πε 28

Πρώτη πρόβλεψις ηλιακής εκλείψεως υπό Θαλού του Μιλησίου

Πα 29

Εάλω η Πόλις – Η Ρωμανία πάρθεν (αποφράς ημέρα)

Σα 30

† Θανή Βολταίρου του διαφωτιστού

Κυ 31

Αποκαθήλωσις της ναζιστικής σημαίας υπό Εμμανουήλ Γλέζου και Αποστόλου Σάντα

Ο Μάιος ή Μάης ετυμολογείται, όπως και όλοι οι μήνες του ημερολογίου μας, από τα λατινικά, και συγκεκριμένα από το λατινικό Maius (mensis), δηλ. μήνας της Μαίας, μιας ρωμαϊκής θεότητας. Λαϊκή ονομασία ευρέως γνωστή δεν έχει, αν και βρίσκω το “Κερασάρης” σε κάποιες πηγές, επειδή τότε ωριμάζουν τα κεράσια (με το παλιό ημερολόγιο σκεφτείτε ότι ο Μάιος πιάνει και αρχές Ιουνίου).

Ο Παλαμάς έχει γράψει και ποίημα «Κεράσια»  που ξεκινάει:

Το Μάη έχ’ η άνοιξη, τα χελιδόνια ο Μάρτης,
ο Απρίλης τα τριαντάφυλλα, κι ο Μάης τα κεράσια.

Η πιο γνωστή παροιμία για τον Μάιο είναι μάλλον η «Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι» (που είχε αρχική μορφή “Ζήσε μαύρε μου να φας τον Μάη τριφύλλι», όπως είχαμε γράψει παλιότερα). Επίσης γνωστή είναι η “Στον καταραμένο τόπο τον Μάη μήνα βρέχει”, που δεν την έβγαλαν βέβαια φίλοι των εκδρομών και των περιηγήσεων, αλλά αγρότες, επειδή οι βροχές του Μάη όχι μόνο δεν ωφελούν, όπως στους προηγούμενους μήνες, αλλά αντίθετα βλάφτουν τη σοδειά, εξού και “Μάης άβροχος, τρύγος άμετρος” ή «Τον καιρό που ‘πρεπε δεν έβρεχε, το Μάη εδροσολόγα».

Ο Μάης είναι μήνας που προσφέρεται για αγροτικές εργασίες (“Τον Μάη βάζε εργάτες κι ας είν’ και ακαμάτες”), όχι όμως και για παντρειές, που θεωρούνται γρουσουζιά (“Απού παντρευτεί το Μάη, κακοποδωμένα πάει” λέει μια κρητική παροιμία από ένα βιβλίο που είχα παρουσιάσει εδώ παλιότερα).

Γιατί θεωρούνται γρουσουζιά οι μαγιάτικες παντρειές; Κατά πάσα πιθανότητα, επειδή  στις αγροτικές κοινωνίες είναι τόσο πολλές οι δουλειές τον Μάη, που η αναστάτωση και η χαλάρωση που μοιραία φέρνει ο γάμος σε όλο το σόι και το χωριό είναι αντιπαραγωγική. Μια άλλη εξήγηση είναι πως τον Μάη έχουν οίστρο οι γαϊδάροι (“Νάμουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλο το χρόνο πετεινός και γάτος το Γενάρη” λέει η παροιμία) οπότε θεωρείται ανοίκειο να παντρεύονται κι οι ανθρώποι, αλλά νομίζω πως η εξήγηση αυτή επινοήθηκε εξηγητικά, εκ των υστέρων. Εκτός κι αν ισχύει η απάντηση που έδωσε κάποιος ευφυολόγος (ο Μπέρναρ Σόου; ) όταν τον ρώτησαν γιατί είναι γρουσουζιά να παντρεύεται κανείς την Παρασκευή: και γιατί να αποτελεί εξαίρεση η Παρασκευή;

Από τον Μάιο έχουμε το μαγιάπριλο (αλλά αυτό το αναφέραμε στο μηνολόγιο του Απρίλη), το μαγιοβότανο, ένα βότανο με το οποίο μαστουρώνουν οι γάτες, το μαγιάτικο, που είναι ψάρι, και το μαγιόξυλο που είναι ένα ξύλο ή κλαδί στολισμένο με λουλούδια που το περιφέρουν τα παιδιά την Πρωτομαγιά, είναι όμως και ευτράπελη λαϊκή ονομασία για το αντρικό μόριο.

Υπάρχει και επώνυμο Μάης το οποίο, όπως βρίσκω, ευδοκιμεί στη Γαβαλού Αιτωλοακαρνανίας και στην Καλαμπάκα.

Στα αγγλικά, βέβαια, έχουμε το επίθετο May, όπως η πρώην πρωθυπουργός Τερέζα Μέι, που το όνομά της είχε δώσει λαβή σε πάμπολλα λογοπαίγνια είτε με τον μήνα είτε με το βοηθητικό ρήμα may. Ο τωρινός ομόλογός της δίνει λαβή σε αστεία χωρίς να έχει τέτοιο σημαδιακό επώνυμο.

Ο Μάης είναι από τους λίγους μήνες (μαζί με τον Απρίλη και, έμμεσα, τον Ιανουάριο) που η πρώτη μέρα του έχει δικό της όνομα. Η 1η του Μάη είναι η παγκόσμια μέρα των εργατών ή αλλιώς η εργατική Πρωτομαγιά σε ανάμνηση της σφαγής του Χεϊμάρκετ, το 1886 στο Σικάγο, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ σε (αναρχικούς ως επί το πολύ) εργάτες που διαδήλωναν για το οχτάωρο χωρίς να σκέφτονται τις αρνητικές συνέπειες ενός τέτοιου μέτρου στην ανταγωνιστικότητα.

Πρωτομαγιά επίσης έγινε στην Καισαριανή η εκτέλεση 200 κομμουνιστών κρατουμένων σε αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού στρατηγού από αντάρτες στους Μολάους, αλλά βέβαια στο θέμα αυτό είναι αφιερωμένο ένα ειδικό προπέρσινο άρθρο μας.

Βέβαια, ο φετινός Μάης είναι κορονιασμένος. Οπότε το γνωστό (μαθητικό ή προσκοπικό;) τραγουδάκι «Ο Μάιος μάς έφθασε εμπρός βήμα ταχύ, να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή» θα πρέπει να πάρει υπόψη του τους περιορισμούς στην κυκλοφορία, οι οποίοι ακόμα δεν έχουν αρθεί εντελώς.

Αν και δεν έχω κάνει ενδελεχή έρευνα, ο Μάης πρέπει να είναι ο πιο πολυτραγουδισμένος μήνας. Tόσο στο δημοτικό τραγούδι, όσο και στο λαϊκό και έντεχνο, είναι αμέτρητα τα τραγούδια με τον Μάη στον τίτλο τους. Αλλά επειδή ο φετινός Μάης ανοίγει παράξενα, θα με συγχωρήσετε που θα κλείσω το σημερινό άρθρο με μια Παράξενη Πρωτομαγιά, από την Αθανασία του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου, με ένα καταπληκτικό ντουέτο από τον Μανώλη Μητσιά και τη Δήμητρα Γαλάνη:

Advertisement

131 Σχόλια προς “Μηνολόγιο Μαΐου έτους 2020”

  1. Γς said

    Καλημέρα
    Χρόνια πολλά και του χρόνου καλήυτεςρα

    \https://www.youtube.com/watch?v=4GzD7xZFcV0

  2. Γς said

  3. dryhammer said

    Καλημέρα, καλό μήνα!
    0.> «Τον καιρό που ‘πρεπε δεν έβρεχε, το Μάη εδροσολόγα».

    Χιαστί: Ότα βρέχει δε φελά και το Μά δροσολογά

  4. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

    Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται να γίνουν βιβλιοθήκες,…
    είναι η ειρήνη.
    Γιάννη Ρίτσου, «Ειρήνη»

  5. LandS said

    Λόγω Κορονοσήματος-19 φέτος δεν θα γίνουν επισόδεια στη ΠλατείαΤαξίμ στη Πόλη.

  6. spyridos said

  7. LandS said

    Κάποια φορά να μνημονεύσουμε και τον πρώτο γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα και τον Σταύρο Καλλέργη.

    «Ο σκοπός της συναθροίσεώς μας ενταύθα είναι να υπογράψωμεν ψήφισμα διά να δοθεί εν καιρώ εις την Βουλή, το ψήφισμα δε έχει ως εξής: Συνελθόντες σήμερον την 2 Μαΐου ημέρα Κυριακή και ώρα 5 μ.μ. εν τω αρχαίω Σταδίω οι κάτωθι υπογεγραμμένοι μέλη του “Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου” και υπό μισθών πάσχοντες ψηφίσαμε:

    Α) Την Κυριακήν να κλειδώσι τα καταστήματα, καθ’ όλην την ημέρα, και οι πολίται ν’ αναπαύονται.
    Β) Οι εργάται να εργάζωνται 8 ώρας την ημέρα.
    Γ) Ν’ απονέμεται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς διατήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.
    Δ) Το συμβούλιον του “Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου” να επιδώση το ψήφισμα εις την Βουλή».

    Ο γιορτασμός έγινε 2/5/1893 που ήταν Κυριακή «όπου οι εργάται θα δυνηθώσι να λάβωσι μέρος εις αυτήν [την συνάθροιση]»

  8. Γιάννης Ιατρού said

    Καλημέρα,

    μάλλον άσχημα θα είναι τα νέα!

  9. ΚΑΒ said

    Καλό μήνα.

    Ήρτε ο Μάης κι είπε μου να πάω να του θερίσω, μα ‘γώ του αποκρίθηκα: Μην ήλιος και μαυρίσω;

  10. Παναγιώτης Κ. said

    @8. Με γρίφους μιλάς… γέροντα. Μας τρομάζεις!
    «ΘΑ είναι».

  11. ;(

  12. nikiplos said

    May Day σήμερα λοιπόν, αν και μάλλον είμαστε ακόμη σε κατάσταση Mayday.
    🙂

  13. nikiplos said

    11@ όχι ρε γαμώτο!

  14. Παναγιώτης Κ. said

    Μάης ο μήνας και το ομόηχο Μαυς για να δηλώνει αυτόν που είχε καταταγεί στις ΜΑΥ (Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου).

    «Οι Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου (ΜΑΥ) ή Μονάδες Αυτασφαλείας Υπαίθρου ήταν ένοπλες παραστρατιωτικές μονάδες που συγκροτήθηκαν από την Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη τον Οκτώβρη του 1946 και προορίζονταν για στατικές αποστολές φύλαξης των χωριών και των αγροτικών εργασιών τους. Την οργάνωση των ΜΑΥ ανέλαβε ο Εθνικός Στρατός που είχε και την ευθύνη για την επιστράτευση των κατάλληλων ατόμων. Αποστολή των ΜΑΥ ήταν η συνδρομή στο έργο της Χωροφυλακής και του Εθνικού Στρατού ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλεια σε τοπικό επίπεδο. Η οργάνωση των ΜΑΥ ήταν πρόχειρη, χαρακτηρίζονταν από έλλειψη πειθαρχίας και είχαν μικρή μαχητική αξία. Επίσης δεν υπήρχε μεγάλη προθυμία των κατοίκων των περιοχών που έδρασαν για ένταξη στα ΜΑΥ. Στα ΜΑΥ μαζί με τις Μονάδες Αποσπασμάτων Διώξεων (ΜΑΔ), που ιδρύθηκαν την ίδια περίοδο, υπηρέτησαν συνολικά περίπου 41.000 ένοπλοι. Οι ΜΑΥ και τα ΜΑΔ καταργήθηκαν σταδιακά στο τέλος του 1947, μετά τη συμφωνία της Κυβέρνησης Σοφούλη και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Νοέμβριος 1947) για τη δημιουργία του σώματος της Εθνοφρουράς».

    (Πηγή: Μαργαρίτης Γιώργος, Ιστορία του ελληνικού εμφυλίου πολέμου 1946-1949, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001-2002, τόμος Α’, σελίδες 227-230)

    Όπως αναφέρθηκε, καταργήθηκαν το 1947. Ωστόσο ο χαρακτηρισμός Μάυς για κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο τον ακολούθησε έως τον θάνατό του ως παρατσούκλι.
    Είμαι σίγουρος ότι οι γυναίκες, ως επί το πλείστον, που χρησιμοποιούσαν το παρατσούκλι, αν τις βάζαμε να το γράψουν θα έγραφαν ΜάΗς! 🙂

  15. dryhammer said

    11.

  16. Μπετατζής said

  17. LandS said

    Πολύ λυπάμαι. Αυτή η Πρωτομαγιά να πάει και να μη γυρίσει.
    Κουράγιο στους δικούς του και στους φίλους του

  18. Παναγιώτης Κ. said

    @11.Τι είναι αυτό που μας είπες;
    Spi (έτσι τον αποκαλούσα στα σχόλια) τέλος;
    Πίκρα!
    Τώρα εξηγείται η απουσία του.
    Αν υπάρχει κάποιος λόγος που δεν μπορώ να σκεφτώ και δεν το επιτρέπει, θα ήθελα να αναρτηθεί μια φωτογραφία του εις μνήμην.
    Θέλω να δω την ενότητα λόγων και προσώπου.

  19. nessim said

    11. τι κρίμα! ήταν σπουδαίος, έμαθα τόσο πολλά απ’ αυτόν από τα γραπτά του, χωρίς να τον ξέρω..

  20. Παναγιώτης Κ. said

    @16. Μπράβο!
    Αυτό ταιριάζει.

  21. Καλημέρα, καλό μήνα

    Λύπη για το μέλος του ιστολογίου που έφυγε. Πιθανόν να είμαστε και το ιστολόγιο με τον μεγαλύτερο μέσο όρο (ή διάμεσο) ηλικίας των μελών του.

    Μπορεί να μην έχει Μάη αλλά το θεωρώ σαν το πιο ταιριαστό τραγούδι για τον θάνατο όπως τον αναφέρει μόνο πλαγίως, φυσικά με την φωνή του Στέλιου στην παλιά εκτέλεση :

  22. Παναγιώτης Κ. said

    Spi…
    Φωτογράφος, τεχνικός επιστήμονας ,
    αντιιμπεριαλιστής. Με αυτά τα χαρακτηριστικά τον είχα κατατάξει στη μνήμη μου.
    Ξετρύπωνε τα κατάλληλα σχόλια που σχετίζονταν με την εκάστοτε ανάρτηση και μας τα πρόσφερε!
    Αιωνία του η μνήμη.

  23. Αὐγουστῖνος said

    Δὲν τὸν εἶχα γνωρισει ἐκ τοῦ σύνεγγυς, μόνο μέσα ἀπὸ τὴν ἐδῶ παρουσία του, ἀλλὰ τὸν εἶχα συμπαθήσει καὶ ἐκτιμοῦσα τὸν χαρακτῆρα καὶ τὸ χιοῦμορ του. Ἂν ὑπάρχει κάτι μετά, ἂς εἶναι ὅ,τι καλύτερο γιὰ ἐκεῖνον.

  24. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @11, 15 κλπ. Παρόλο που δεν τον ήξερα, παρόλο που δεν ανταλλάξαμε διαδικτυακά καμιά κουβέντα, ένιωσα μεγάλη λύπη. Να μαθαίνεις κάτι τέτοιο για έναν που βρίσκονταν νά-εδώ-κοντά-δίπλα-σου, να μην τό’χεις πάρει χαμπάρι πως κάτι τρέχει..

  25. nessim said

    15. μπράβο! θα του άρεσε…

  26. Χαρούλα said

    Διάβαζα τα γεγονότα και σκεφτόμουν πόσους αριστερούς μάζεψε ο Μάης!
    Και δεν σταμάτησε! Δεν χόρτασε…
    Δεν τον ήξερα. Μόνον εδώ. Τόσο ήρεμος αριστερός…. πιστός στις απόψεις του, με ευγένεια, με πάθος.
    Θα φροντίζουμε τους σπόρους σου.

    Ας είναι καλός ο μήνας… και η μέρα!

  27. Και χτες μόλις ρωτούσα το Νικοκύρη για τον Σπειροειδή. Γαμώτο!

  28. Δημήτρης Μαρτῖνος said

    Καλημέρα κι ἀπὸ ᾿δῶ.

    Μὲ πίκρα γιὰ τὴν ἀπώλεια ἑνὸς ἀκόμα φίλου ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο.

    Κι ἂς μὴ βρεθήκαμε ποτέ ἀπὸ κοντά.

    Θὰ τὸν θυμόμαστε.

  29. π2 said

    Κουράγιο στους δικούς του.

    Μου προκαλούν πάντοτε βαθιά αμηχανία τα νέα του θανάτου διαδικτυακών γνωστών. Τον ήξερα; Δεν τον ήξερα; Είχα διαβάσει σχόλια και τουίτ, είχαμε αλλάξει πέντε κουβέντες, αλλά δεν ήξερα πρόσωπο, όνομα, παρουσία. Η απώλεια κάποιου που γνωρίζεις μόνο ως διαδικτυακή περσόνα σε πετάει έξω από την comfort zone του πληκτρολογίου.

  30. sarant said

    Καλημέρα, καλό μήνα, αλλά σήμερα η μέρα είναι πολύ θλιβερή για το ιστολόγιο.

    Το Σάββατο που μας πέρασε έφυγε από τη ζωή ο φίλος μας ο Σπάιραλ, Spiral Architect αφού πολέμησε με τον καρκίνο πολλούς μήνες με αξιοπρέπεια και θάρρος.
    Σχολίαζε στο ιστολόγιο από τον πρώτο καιρό έως και την τελευταία μέρα (τελευταίο του σχόλιο εδώ το πρωί της 25ης Απριλίου) ενώ είχε και πυκνή παρουσία στο Τουίτερ. Την τελευταία βδομάδα προσέξαμε την απουσία του και αρχίσαμε να τον αναζητούμε, μέχρι που μάθαμε το θλιβερότατο νέο.
    Ο Ηρακλής ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός, καλός ερασιτέχνης φωτογράφος, κομμουνιστής. Νομίζω έναν χρόνο νεότερος από μένα. Τον είχαμε καλέσει σε κάποιες αθηναικές μαζώξεις αλλά για διάφορους λόγους δεν είχε μπορέσει να έρθει -προς το τέλος επειδή η χμθ τον κούραζε πολύ.

    Πριν απο καμιά δεκαριά μέρες είχα να μεταφράσω ένα μεγάλο κείμενο για προδιαγραφές καλωδίων, που είχε άφθονους τεχνικούς όρους και του έκανα πολλές ερωτήσεις κάθε μέρα με ιδιωτικά μηνύματα στο Τουίτερ. Κάποια στιγμή πριν από 20 μέρες μου απάντησε και μου λέει «συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά είχα χμθ». Του ζήτησα συγνώμη που τον πρήζω ενώ έχει τα βάσανά του, και μου απάντησε «Δεν πειράζει, καλό μου κάνει το να ασχολούμαι με τη δουλειά μου και με άλλα» και μετά «13 μήνες, δεν σου λέω τίποτα, αλλά είμαι ζόρικο αγόρι εγώ».

    Άμποτε να τελειώσει όλο αυτό, του έγραψα, εννοώντας τον ιό, να πιούμε ένα κρασί. Δεν θα μπορέσουμε όμως. Αλλά θα τον θυμόμαστε για πάντα.

  31. Αγγελος said

    (11) O δικός μας; Όχι, Παναγία μου! Τον ήξερε κανείς προσωπικά; Ξέρατε ότι ήταν άρρωστος;

  32. ΚΩΣΤΑΣ said

    Κρίμα, λυπάμαι πολύ για τον Spiral Architect. Αιωνία του η μνήμη, να τον τιμάμε εδώ μέσα και κουράγιο στους δικούς του.

    Δύσκολοι καιροί για όλους μας, να περάσουν και να μην ξανάρθουν. Σύντομα, μόνο καλές μέρες μπροστά μας.

  33. Κιγκέρι said

    Άλλα τραγούδια θα ’θελα να βάλω σήμερα…

  34. spyridos said

  35. Alexis said

    Δεν μπορώ να γράψω τίποτα.
    Είμαι συγκλονισμένος από το απρόσμενο νέο…
    Διαδικτυακά μόνο τον γνώριζα αλλά τον εκτιμούσα απεριόριστα για το ήθος, τη σεμνότητα και το χιούμορ του.

    Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει και καλό κουράγιο στους δικούς του ανθρώπους…

  36. Αφώτιστος Φιλέλλην said

    30. Τον Spiral Architect, τον γνωρισα το 2012 στο e-cynical.blogspot.com

    Απο τις πρωτες ιντερνετικες αερομαχιες μας στο

    http://e-cynical.blogspot.com/2012/04/2010.html

    Ειναι πολυ λυπηρο που φευγει για δευτερη φορα καποιος γνωστος μου μπλογκερ, ο πρωτος ηταν ο αξεχαστος νικαλφα….

  37. Πέπε said

    Άργησα να καταλάβω ποιον εννοείτε και έπαθα σοκ.

    Αιωνία του η μνήμη.

  38. Costas X said

    Καλημέρα, καλό μήνα, και να είστε όλοι καλά, φίλοι και γνωστοί του Spiral Architect να τον θυμάστε. Από τα σχόλιά του φαινόταν τουλάχιστον πολύ αξιόλογος άνθρωπος.
    Ήθελα να γράψω κάποια πράγματα για την Πρωτομαγιά, αλλά θα τηρήσω σιγή ημέρας.

    Πίνακας του Χαράλαμπου Παχή (1844 – 1891)
    Κάλαντα της Πρωτομαγιάς στην Κέρκυρα,1875.

  39. spyridos said

    Πριν πατήσω εδώ μέσα, τον ήξερα σε ένα παράλληλο φωτογραφικό κόσμο σαν ozzy.

    Με παραπλήσιες φωτογραφικές γεύσεις.
    Μόνο που παραήταν αυστηρός με τους ίσιους ορίζοντες.
    Μα κι ο Γκάρυ τους στράβωνε του είχα γράψει.

    Πριν ακριβώς 10 χρόνια μου έγραφε πόσο του άρεσε μια φωτογραφία μου της Ουτρέχτης.
    Μου έγραψε ότι ήταν καλή αλλά κι ότι είχε στην καρδιά του αυτή την πόλη.
    Το δεύτερο μάλλον τον επηρέασε στο πρώτο.
    Βρέχει σήμερα.

  40. Theo said

    Χριστός ανέστη!

    Καλημέρα, καλό μήνα κι ο Θεός να αναπαύσει τον Ηρακλή.

    Συνυπήρξαμε για κάποια χρόνια στο dpgr.gr κι εδώ.
    Ανταλλάξαμε κάποια σχόλια και, όσο κι αν δεν συμφωνούσα με τις ιδέες του, πάντα εκτιμούσα το ήθος, τη νηφαλιότητα και το χιούμορ του.

  41. ΚΑΒ said

    Πολύ λυπάμαι. Είχα παραξενευτεί με την απουσία του, αλλά πίστευα ότι υπήρχαν λόγοι που σχετίζονταν με την εργασία του και και δεν είχα ποτέ υποψιαστεί κάτι το άσχημο. Πάντα θα θυμάμαι τα σχόλιά του χωρίς ακρότητες και υπερβολές.Συλλυπητήρια στους δικούς του.

  42. Νέο Kid said

    Απίστευτο! Κι απρόσμενο! Πού να το φανταστεί κανείς ότι ταλαιπωριοταν από την παλιαρώστια… ο ίδιος ,ενεργός και αξιοπρεπής μέχρι το τέλος, ούτε καν νύξη δεν είχε κάνει ποτέ σχετικά…

    Συνάδελφε συναραπιώτη, θα σε θυμόμαστε και θα σε τιμούμε!

  43. Γς said

    11:

    Οχι!

  44. ΓΤ said

    😦 😦 😦

  45. sarant said

    39 Μερικές φωτογραφίες τού Σπάιραλ:

    IMG_6520
  46. Theo said

    Οι φωτογραφίες του ozzy στο DPGR

  47. Κόκκινος Πλανήτης said

    Καλό Κατευόδιο, κουράγιο στους δικούς του. Κρίμα μεγάλο, ιντερνετικό, φωτογραφικό, αριστερό, εξυπνάδας, ευγένειας, χιούμορ…

  48. ΚΩΣΤΑΣ said

    Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω… εντάξει, για τον συντοπίτη μου Τάσο Τούση γράφτηκε, αλλά δεν ξέρω πως το συνδύασα με την είδηση του αδόκητου θανάτου του Σπάιραλ.

    Με την ευκαιρία θέλω να εξωτερικεύσω κάτι από τα ενδόμυχά μου. Δεν είχα ως πριν λίγα χρόνια την εμπειρία να μιλάω και να κάνω διαδικτυακούς φίλους που προσωπικά δεν τους γνωρίζω. Τώρα διαπιστώνω ότι σε δύσκολες κυρίως στιγμές νιώθω σαν να ήταν καταδικοί μου άνθρωποι και τα αισθήματα που με πλημμυρίζουν γι’ αυτούς είναι ίδια με αυτά που νιώθω για καθημερινούς και επί χρόνια γνωστούς μου φίλους. Και δεν παίζει κανένα ρόλο αν μαζί τους είχα καλή σχέση, αντιδικία ή και παρεξηγήσεις στα μεταξύ μας σχόλια. Μπορώ να πω ότι περισσότερο άσχημα νιώθω με αυτούς που ενδεχομένως αντιδίκησα ή παρεξηγήθηκα, νιώθω κάτι σαν ενοχή, μήπως τους στενοχώρησα, μήπως δεν τους έδωσα κι εγώ μια στιγμή χαράς; Αυτά δεν έχουν έχουν σχέση με τον Σπάιραλ, ελάχιστα σχόλια (αν) αντάλλαξα μαζί του, ίσως κάπου με βοήθησε σε απορίες χειρισμού του πισι – αν θυμάμαι καλά.

    Συγνώμη για το κάπως άσχετο σχόλιο, έτσι μου ήρθε, έτσι έγραψα.

  49. Γς said

    Αλλού Φαν Μαρξ, Κρόνη, Spiral architect..

  50. sarant said

    48 Αχ, Κώστα… έτσι είναι.

  51. voulagx said

    Κρίμα! Ηταν ωραίος τύπος.

  52. Theo said

    Κιεδώ οι φωτογραφίες του Spiral_Architect στο DPGR.
    Είχε δύο προφίλ; Κάπου ο ozzy σχολιάζει φωτογραφία του Spiral.)

  53. Mπετατζής said

    29.. Eφόσον το διαδίκτυο έχει γίνει μέρος της ζωής μας, και οι διαδικτυακοί φίλοι είναι και αυτοί μέρος της ζωής μας. Πραγματικοί φίλοι λοιπόν, όσο πραγματικός είναι και ο χρόνος που περνάμε στο διαδίκτυο. (γράφω τις σκέψεις μου για να τις κατανοήσω και γω).

  54. Theo said

    O Ηρακλής (όρθιος) to 2008

    https://www.dpgr.gr/usergalleries/displayimage.php?pos=-312958

  55. Theo said

    @54:
    Μάλλον ο καθήμενος είναι.

  56. Κουνελόγατος said

    ΓΜΤ.

  57. ΓιώργοςΜ said

    Για αργοπορημένη καλημέρα ξεκίνησα, σε συχώριο έφτασα…
    Το ιστολόγιο, ίσως επειδή είναι γραπτός λόγος, δίνει την αίσθηση του άχρονου, δύσκολα χωνεύεται η απώλεια ενός από τους θαμώνες.
    Μόνο από εδώ τον είχα γνωρίσει και εκτιμήσει κι εγώ, άλλωστε μόνο μια φορά βρέθηκα δια ζώσης με κάποιους συσχολιαστές.
    Συνεπής στις σποψεις του και με ήθος. Ας είναι αναπαυμένος…

  58. Pedis said

    Κρίμα κι άδικο …

  59. faltsos said

  60. Γς said

    με καλή ανατροφή
    αυτό μου’ ρχεται
    ο,τι κι αν σημαίνει τούτο

    όσοι επιζήσουμε να τον θυμόμαστε

  61. Γιάννης Ιατρού said

    Για τη σημερινή, ιδιαίτερη μέρα. Πού ΄σαι ρε συ να το δεις να το συζητήσουμε…

  62. Γς said

    Λαοθάλασσα

  63. Γιάννης Ιατρού said

    62: ΓουΣου, κοίτα μη σε πάρει κανένα κύμα, τσουνάμι κλπ. Άντε!

  64. loukretia50 said

    Αντίο Spiral Θα μας λείψεις

    » Que el canto tiene sentido
    Cuando palpita en las venas
    Del que morirá cantando
    Las verdades verdaderas

    Ahí donde llega todo
    Y donde todo comienza
    Canto que ha sido valiente
    Siempre será canción nueva…» Victor Jara

  65. sarant said

    61 Έτσι!

  66. Spiridione said

    Κρίμα, πολύ κρίμα., συλλυπητήρια στους δικούς του.

  67. Tomás de Torquemada said

    Λυπάμαι πάρα πολύ για τον, όπως έμαθα σήμερα, Ηρακλή. Θα λείψει πραγματικά.

  68. Γιάννης Κουβάτσος said

    Ο Σπάιραλ; Όχι, ρε γαμώτο…Ίσως ο συμπαθέστερος σχολιαστής εδώ μέσα. Συγκλονίστηκα.

  69. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Μαύρο κι άραχλο χαμπέρι. Εχω το χούι, εδώ στο ιστολόγιο, ειδικά κάποιους ανθρώπους που τους ξεχώρισα από τον πρώτο καιρό, να προσέχω και τα σχόλια που αναφέρονται στην προσωπική τους ζωή, όχι από καμιά περιέργεια μα για τους κρατώ μέσα μου σαν ανθρώπους με ζωή, με όλα τα καθημερινά («σαν κι εμένα σαν κι εσένα») κι όχι μόνο σαν ηλεπερσόνες, απόμακρες κι ίσως απρόσιτες λόγω του ιδαίτερα υψηλού επιπέδου που είστε οι περισσότεροι εδώ .
    Για το Σπιράλ θυμόμουν ότι ο γιος του πέρασε στην Πάτρα την ίδια χρονιά με τη μικρή κόρη του Νικοκύρη (κάτι σχολίασαν μεταξύ τους) κι ακόμη, πάλι από κάποιο σχόλιο του ότι έχει και μια κόρη μάλλον μεγαλύτερη.Τί πόνος για τα παιδιά του σκέφτομαι και με πιάνουν κλάματα.
    Εχω μεγάλη λύπη, έλπιζα πως θα είχε καλή εξέλιξη. Είχε δώσει κάποια σημάδια ότι είχε μπελάδες με σοβαρή ασθένεια:

    σχ.24
    Spiral Architect 🇰🇵 said
    12 Απριλίου, 2020 στις 11:26
    Τέλος Γενάρη στο 401. Ραδιοεμβολισμός στο ήπαρ μέσω της μηριαίας αρτηρίας. Μετά το πέρας της επέμβασης-θεραπείας αυστηρά το δεξί πόδι τεντωμένο, ξάπλα στο σκληρό νοσοκομειακό κρεβάτι και απαγόρευση δια ροπάλου να διπλώσω ή να πατήσω το πόδι κάτω. Συμπεριλαμβανομένου του ορού κάθε μία ώρα … τσίσα στην πάπια. Για το άλλο ούτε λόγος• πάνα-βρακάκι. 😳
    Ευτυχώς αυτό κράτησε μόνο μια μέρα και την επόμενη ήρθε ο αρχίατρος-καθετηριαστής και έβγαλε τις γάζες και τις ταινίες και έτσι πήγα τρέχοντας για την ανάγκη μου φυσιολογικά πια.

    Είμαστε αδύναμοι. Ένα τσακ αρκει.
    https://sarantakos.wordpress.com/2020/04/12/anetakis/#comment-645619

  70. ΣΠ said

    Ωχ, τι σοκ ήταν αυτό! Πολύ λυπήθηκα κι ας τον είχα γνωρίσει μόνο μέσα από τα σχόλιά του εδώ.

  71. Avonidas said

    Καλησπέρα, καλό μήνα.

    Πολύ λυπήθηκα για τον Spiral, κι ας μην είχαμε συζητήσει πολύ 😦 Και ντρέπομαι γιατί δεν είχα πάρει χαμπάρι τίποτα για την ασθένειά του, ενώ γκρινιάζω κάθε τρεις και λίγο εδώ μέσα για τα μικροπροβλήματά μου.

    Συλλυπητήρια στους δικούς του.

  72. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Εύχομαι να μην ζουν οι γονείς του.Θυμόμουν ένα πρόσφατο σχόλιό του, γι΄αυτό το λέω:

    σχ.178
    Spiral Architect 🇰🇵 said
    15 Απριλίου, 2020 στις 19:05
    @58: Συλλυπητήρια φίλε, ο χαμός της μάνας είναι πάντα ανείπωτος.
    (στη φάση που είμαι εγώ, εύχομαι να μην ανατραπεί το χωροχρονικό συνεχές) 😶
    https://sarantakos.wordpress.com/2020/04/15/condoleances/#comment-646569

  73. Avonidas said

    #72. Η σειρά. Μέχρι τέλους, η γιαγιά μου παραπονιόταν ότι δεν τηρείται η σειρά.

    Δεν υπάρχει σειρά 😥

  74. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

  75. Theo said

    @72, 73:
    Ναι, η σειρά. Κι ο παππούς μου έζησε 14 χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας μου.

  76. Γιάννης Κουβάτσος said

    Στο καλό, φίλε…

  77. sarant said

    69

    Το Πάσχα είχε γράψει, αλλά μάλλον στο Τουίτερ και όχι εδώ, ότι το κοκορέτσι που έφτιαξε ο γιος του ήταν κατά τη γνώμη των άλλων νοστιμότατο, και χαιρόταν που τον είχε εκπαιδευσει καλά, αλλά ο ίδιος δεν το αισθάνθηκε γιατί είχε στόμα παπούτσι από τη χμθ…

  78. Μάη, Μάη, Μάαααη, Ντιλάιλα

  79. … Πε 21 …

    Του «θεωρήματος του Εύληρου»
    (Κ + Ε = Α + 2)

    …και σε ενδιαφέρον βιβλίο με υλικό από την συναρπαστική συνέχεια του θεωρήματος.

  80. 30,
    Ωχ, τώρα κατάλαβα και το 11…
    Τι κρίμα…

  81. Του Spiral:

  82. Πρωτομαγιά η φετεινή, δεν βρήκα ούτε μια παπαρούνα…

  83. venios said

    Καλό ταξίδι Σπιράλ…

  84. Konstantinos said

    Κριμα. Στεναχωριέμαι κι ας μην τον ήξερα. Από κάτι σχόλια παλιά είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι ήταν γάτος στη δουλειά του, σκεφτόμουν να προσπαθήσω να έρθω σε επαφή να τον ρωτήσω πράγματα…

  85. Kουτρούφι said

    Αντίο…
    Αυτό μου ‘ρθε στον νου:

    Η πρεμιέρα, λέει, δόθηκε στη Μόσχα την παραμονή της Γερμανικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση, τον Ιούνιο του 1941.

  86. Γιάννης Κουβάτσος said

    Διαβάζω τα τελευταία του τιτιβίσματα, μια εβδομάδα πριν…Τα γνωστά χιουμοριστικά-καυστικά σχόλια του Σπάιραλ για την καθημερινότητα και την πολιτική…Πού βρίσκεις τέτοιο κουράγιο, όταν ξέρεις, δεν μπορεί να μην ξέρεις…Πόση δύναμη ψυχής…Με ξεπερνάει…

  87. Κώστας said

    Λυπήθηκα κι εγώ για τον Σπάιραλ. Κρίμα.

  88. Μόλις κατάφερα να μπω κι έπεσα πάνω στα μαύρα χαμπέρια. Τον γνώριζα μόνο από την ουσιώδη παρουσία του εδωμέσα. Κρίμα. Κρίμα. Καλό του ταξίδι και καλή δύναμη στους ανθρώπους του.
    (γμτ μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο δύο σημαντικές φωνές του ιστολογίου σώπασαν).

  89. Βασίλης said

    Λυπήθηκα πολύ για το Σπειροειδή Αρχιτέκτονα. Τον είχα εκτιμήσει για την πολυμάθειά του και τις καίριες παρατηρήσεις του εδώ και στο Twitter

  90. sarant said

    88 Είδες; Κι εγώ το σκέφτηκα αυτό.

  91. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

  92. Μεγάλη λύπη… Ας τον θυμόμαστε όλοι και όλες με ό, τι κρατάμε στη μνήμη μας από την εδώ παρουσία του. Και που σήμερα μαθαίνουμε και βλέπουμε και άλλα του χαρίσματα.

  93. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Πω, πω, κρίμα! Δάκρυσα γμτ!
    Φυσικά, μόνο από το ιστολόγιο τον γνώριζα (όπως κι οι περισσότεροι…). Αλλά τον εκτιμούσα πολύ! Ήταν από τους πιο δυνατούς, πνευματώδεις και ευπρεπείς σχολιαστές. Μακάρι να τον θυμόμαστε -ανατρέχοντας και στις αναρτήσεις του.
    Εγώ θυμήθηκα αυτό του Μάρκου:https://youtu.be/CADZOlYdNcE

  94. Μαρία said

    Πολύ κρίμα ο χαμός του Σπιράλ. Άφησε το τελευταίο του τιτίβισμα στις 25 Απριλίου!
    Καλή δύναμη στους δικούς του.

  95. Κιγκέρι said

    >> Το Σάββατο που μας πέρασε έφυγε από τη ζωή ο φίλος μας ο Σπάιραλ, Spiral Architect αφού πολέμησε με τον καρκίνο πολλούς μήνες με αξιοπρέπεια και θάρρος.
    Σχολίαζε στο ιστολόγιο από τον πρώτο καιρό έως και την τελευταία μέρα (τελευταίο του σχόλιο εδώ το πρωί της 25ης Απριλίου)

    Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν η 25η Απριλίου..

  96. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    https://pbs.twimg.com/media/EW7YEFxXYAAVdCe?format=jpg

  97. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    >>(τελευταίο του σχόλιο εδώ το πρωί της 25ης Απριλίου)

    Σχ.18
    Spiral Architect 🇰🇵 said
    25 Απριλίου, 2020 στις 10:12
    Καλημέρα.
    https://sarantakos.wordpress.com/2020/04/25/meze-424/#comment-648848

    Αναλώσιμοι είμαστε. Πολύ θέλει; Στις θεραπείες παραμονεύουν από εγκεφαλικές αιμορραγίες μέχρι ανακοπές. Αυτοί που μένουν πίσω λένε συχνά: δεν έφυγε από τον καρκίνο, έπαθε εγκεφαλικό, καρδιά κλπ.

    Υπάρχεις κι ύστερα δεν υπάρχεις.

  98. Χαρούλα said

    #96 ΕΦΗ, κορυφαία! Συκλονιστική! Όλο συμβολισμούς…..
    Η Πρωτομαγιά των αγώνων, στα 2020!

    Μπράβο στον καλλιτέχνη!

  99. Dimitris said

    😥

  100. Καλησπέρα,
    Δεν έχω λόγια…
    (Το ότι δεν γνωριζόμασταν ή δεν είχαμε ανταλλάξει σχόλια δεν σημαίνει τίποτα. Ήταν εδώ. Τώρα δεν είναι).

  101. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    98 Είναι του πολύπαθου φωτορεπόρτερ Μάριου Λώλου .Από αδεξιότητά μου δεν μπήκε σωστά

  102. Λάζαρος said

    Καλό μήνα Νίκο, μ ένα ξεχασμένο αλλά επίκαιρο για πολλούς λόγους τραγούδι

  103. sarant said

    102 Πράγματι

    100 Έτσι…

  104. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    Τελικά δεν καταφέραμε να συναντηθούμε σύντροφε και στο είχα πεί, το αύριο δεν είναι ποτέ σήμερα.
    Σου έλεγα πως δεν είναι τα bitcoins το ζήτημα αλλά πως είναι απαραίτητη η μαζική λαϊκή κατανόηση της τεχνολογίας που το παράγει πρίν περάσει στα χέρια της οικονομικής ελίτ κι εσύ γέλαγες, μ΄έλεγες ονειροπαρμένο.😂
    Για άλλη μια φορά οι λαοί έχασαν την ευκαιρία για ανατροπή και ανεξαρτησία από την τραπεζική δικτατορία, η οικονομική ελίτ πήρε ουσιαστικά τον έλεγχο του blockchain και κανένα γαμημένο κόμμα δεν έχει πεί τίποτε, στο είπα πως είναι πουλημένοι.

    Αντίο σύντροφε, ίσως τα πούμε από κοντά στην επόμενη ανακύκλωση, προς το παρόν μένω μόνος στο παραμιλητό μου.

    Για σένα αυτό ρε φίλε, (σ΄αυτό το πεδίο συμφωνούμε😊) δεν σου ταιριάζουν κλάψες εσένα, για μένα είσαι ζωντανός κι έτσι θα μείνεις στην μνήμη μου.

  105. Γς said

    Το είδαμε κι αυτό:

    Καραμπίνα vs Καραντίνα

    https://www.theguardian.com/us-news/2020/apr/30/michigan-protests-coronavirus-lockdown-armed-capitol

  106. Alexis said

    #72: Πω, πω Έφη, αυτό είναι απάντηση σε μένα για το θάνατο της μάνας μου…
    Δεν είχα καταλάβει τότε τι εννοεί με το «χωροχρονικό συνεχές», που να φανταστώ τι γολγοθά περνούσε…
    Και στις 25 Απριλίου το πρωί, τη μέρα που πέθανε, έκανε εδώ χιουμοριστικό σχόλιο για τη Δημουλίδου!
    https://sarantakos.wordpress.com/2020/04/25/meze-424/#comment-648848

    Πόση δύναμη ψυχής… Δεν έχω λόγια… 😪

  107. Georgios Bartzoudis said

    Ας είναι ελαφρύ το χώμα ύπερθεν του συνανθρώπου μας spiral architect. Συγχαρητήροα στο ΚΓΚ για την πειθαρχημένη πρωτομαγιάτικη εμφάνιση στο Σύνταγμα>

  108. Alexis said

    Υπάρχουν πολλά τραγούδια με τα οποία θα ήθελα να αποχαιρετήσω τον εκλεκτό συσχολιαστή Spiral Architect που τόσο απρόσμενα έφυγε από τη ζωή.
    Διαλέγω τούτο εδώ, θα του άρεσε πιστεύω…
    Καλό ταξίδι… 😦

  109. Μαρία said

  110. ΚΩΣΤΑΣ said

    106 Αλέξη, συλλυπητήρια για τη μάνα σου. Να είστε γεροί να τη θυμάστε και να την τιμάτε.

    Αυτό που είπε ο αείμνηστος Spiral… «χωροχρονικό συνεχές» είναι βαθιά φιλοσοφημένο. Το γνωρίζω κι εγώ από τη μάνα μου. Είναι οικογενειακό θέμα, δεν θέλω να επεκταθώ.

  111. nikiplos said

    Ως αποχαιρετιστήριο, προς έναν άνθρωπο τον οποίο γνώριζα μόνο από τον ιστοχώρο, αλλά είχα εκτιμήσει πολύ. Από τα πολλά που υπάρχουν ένα λιτό απο μένα, αλλά από καρδιάς…

  112. Πάνος με πεζά said

    @ 30 : Ω Θεέ μου… Φοβάσαι πλέον, όταν μπαίνες σε κάποια σελίδα αραιότερα από παλιά, τί θα διαβάσεις για την ομάδα… Καλό του ταξίδι…

  113. Μαρία said

    Περισσότερες εδώ https://www.francetvinfo.fr/sante/maladie/coronavirus/en-images-manifestants-masques-distanciation-fumigenes-aux-fenetres-le-monde-confine-celebre-la-journee-internationale-des-travailleurs_3943809.html

  114. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα. Τον τιμήσαμε τον φίλο μας που έφυγε…

  115. Alexis said

    #110: Ευχαριστώ Κώστα.

  116. mitsos said

    Στο μηνολόγιο του Φεβρουαρίου ( 1/2 ) ρώταγα ποιος ήταν ο Σπειροειδής Αρχιτέκτων

    Πρόλαβε να μου πει πόσο σημαντικές θεωρούσε τις ευχές μου στις 20.2 στα γενέθλιά του.
    Νομίζω πως πέρασε δίπλα μου ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος και δεν προκαμα να τον γμωρίσω .
    Σίγουρα και ήθελε και ήξερε να πεθάνει. Ζωντανός και όρθιος. Και ίσωςαυτό, από μόνο του, είναι από όλα όσα μας είπε , το πιο σημαντικό.

    Τα συλληπητήρια μου στους δικούς του ανθρώπους.

  117. Παναγιώτης K. said

    @111. Με συγκίνησε η ευαισθησία σου!
    Σε οδήγησε στη κατάλληλη επιλογή!

  118. sarant said

    Kι ένα από τα τελευταία τουίτ του Σπάιραλ, μια μέρα πριν το τέλος:

  119. Πέπε said

    Να πούμε και κάνα πρωτομαγιάτικο:

    Εδώ στο Ηράκλειο, ή τουλάχιστον στη γειτονιά μου, το έθιμο φαίνεται να έχει δύο σκέλη. Πρώτον, για κάνα τέταρτο κάνουμε μια βόλτα στη φύση των γύρω τετραγώνων και ρημάζουμε τα λουλούδια των γειτόνων. Αυτό λέγεται «πιάσιμο του Μάη». Δε λέω, κάποιοι μάζευαν και μαργαρίτες από τα άχτιστα οικόπεδα (ορισμένοι μάλιστα σακουλιές ολόκληρες – μάλλον θα είχαν βγει με δρεπάνι). Δεύτερον, τώρα που η πεζοπορία και η φύση μάς άνοιξε την όρεξη, στήνουμε ψησταριά στην αυλή, την πυλωτή ή το μπαλκόνι (ή και την πιλοτή έστω). Αυτό δεν είμαι σίγουρος αν λέγεται επίσης «πιάσιμο του Μάη».

    Κατά τα άλλα, η καραντίνα εδώ έχει πιάσει ύψη δυσθεώρητα. Είναι τόσος ο κόσμος που κάνει φυσική άσκηση -δε λέω σήμερα, όλες αυτές τις μέρες- στους δρόμους που είναι τεχνικά αδύνατον να κρατήσεις πολλές πολλές αποστάσεις. Ποδήλατα! Τόσο πολλά ποδήλατα, μικρά, μεγάλα, με μικρούς απάνω, με μεγάλους, με μεγάλο μπροστά και παιδί στο καλάθι… Η εικόνα μιας διασταύρωσης όπου απ’ όλες τις μεριές έρχονται ποδήλατα σε νωχελικούς ρυθμούς θυμίζει εκείνα τα έντομα που κάνουν πατινάζ στην επιφάνεια των στάσιμων νερών, σε υπερμεγέθυνση και αργή κίνηση. Επισης πεζοί. Καθήμενοι. Τύπος με ηλεκτροκίνητο κάθετο σκέιτ βγάζει βόλτα μωρό στο καρότσι (πιο φυσική άσκηση, πεθαίνεις). Η αυλή του κλειστού σχολείου κατάμεστη από αθλητές και θεατές. Η παρακείμενη πλατειούλα ομοίως. Ένα ηχείο, από κείνα τα μικρά και θαυματουργά (τα ασύρματα για το κινητό) που γεμίζουν με τον ήχο τους τεράστιες εκτάσεις, δίνει την εντύπωση ότι κάπου γίνεται πάρτι ή εκδήλωση, αν και στην πραγματικότητα μάλλον πρόκειται για έναν ή δυο-τρεις εφήβους που δεν παρατήρησαν όλη αυτή την κίνηση και νομίζουν ότι είναι μόνοι τους στην πόλη. Ανάθεμα αν υπάρχει κάνας άνθρωπος στο σπίτι του – μπορεί κανένας κατάκοιτος μόνο.

    Δεν έχω καμία ενημέρωση αν τα ίδια γίνονται σ’ όλη την πόλη, ή αν παντού αλλού είναι ερημιά (με αγριογούρουνα και δελφίνια να σουλατσάρουν) και όλοι έρχονται για φυσική άσκηση εδώ στα τρία-τέσσερα τετράγωνα γύρω από το σπίτι μου.

  120. Λευκιππος said

    σαν να έχασα κάποιον που γνωριζα από παλιά κι από κοντα

  121. Γς said

    119:

    >η πεζοπορία και η φύση μας άνοιξε την όρεξη, στήνουμε ψησταριά στην αυλή, την πυλωτή ή το μπαλκόνι (ή και την πιλοτή έστω). Αυτό δεν είμαι σίγουρος αν λέγεται επίσης «πιάσιμο του Μάη».

    Το δικό μου μαγιάτικο στεφάνι, βγήκε λίγο μακρουλό, μυρίζει όμως υπέροχα

  122. William T. Riker said

    Δεν έχω λόγια να πω, το ηπειρώτικο μοιρολόι παραπάνω που ανέβασε ο Νikiplos είναι πιο εκφραστικό απ’ ό,τι θα μπορούσα να γράψω… Να είναι καλά εκεί που είναι και συλλυπητήρια στους οικείους του.

  123. ΣΠ said

  124. Γς said

    Συμπαθάτε με για το [μαύρο μου] χιούμορ, αλλά απόψε με τη θύμησή του, είναι αναπόφευκτη κατάληξη.

    Μόνο του έρχεται, όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιου είδους αγρυπνίες

  125. Νίκος Κ. said

    Συλλυπητήρια στους δικούς του.

    Πρέπει να ήταν ένας πολύ δημιουργικός και πολύ τίμιος άνθρωπος. Δύο πράγματα που δεν τα βρίσκεις συχνά, πόσο μάλλον τον συνδυασμό τους.

  126. Χαρούλα said

    Καλημέρα!
    Γυρίζω σελίδα. Από ότι βλέπω οι περισσότεροι είμαστε σε ηλικίες που συζούν πια, με διάφορες ασθένειες. Στις ηλικίες που σε φυσιολογικές συνθήκες χάνουμε την προηγούμενη από μας γενιά.
    Αλλά και σε ηλικίες με χαρές. Παιδιά που παίρνουν πτυχία, διακρίνονται σε ταλέντα και γνωσεις, παντρεύονται, γινόμεθα παπουδογιαγιάδες. Χάρηκα με τον ΠαναγιώτηΚ και τον Γς που μοιράστηκαν κάποια στιγμή, την χαρά των εγγονιών τους.
    Σας παρακαλώ ας μιλάμε και για τα ευχάριστα! Ισορροπούν την ζωή. Βοηθάνε να αντέξουμε τα δύσκολα.

  127. Costas Papathanasiou said

    Όντως παράξενη αυτή η υποδοχή του Μάη…
    Είναι σαν να αντήχησε απ’το αγέρωχο,πικρόγελο «..τώρα που ανθίζουν τα κλαριά και βγάζ’ η γης χορτάρι» του Διάκου και το ομώνυμο, σονετικό «Πώς να πεθάνω;» του Καρυωτάκη και σαν να απαγγέλθηκε με «τ’ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι» κα τα «μαλαματένια λόγια στο χορτάρι» (του Πάνω Κοσμου το μεν και του Κάτω τα δε) του Ελευθερίου για να θυμίσει, πέραν τούτων, την παράξενη σύμπτωση ότι Σάββατο 25 Απριλίου «απέδρασε» και ο Τάκης Σινόπουλος, του οποίου ποιητική παρακαταθήκη και η όμορφη ιστορία «Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΞ» που καταλήγει
    «Ἔπειτα ἦρθε τὸ φθινόπωρο ὁ χειμώνας.
    Ἔπειτα ἦρθε τ’ ἄλλο καλοκαίρι.
    Ἤρθανε πολλὰ καλοκαίρια.
    Καὶ νομίζω πὼς τὸ χέρι τοῦ Μὰξ ποὺ ἀνυψώθηκε στερνὴ φορὰ χαιρετώντας ὑπάρχει
    ἀκόμα ἐκεῖ μπορεῖς νὰ τὸ ἰδεῖς κι ἐσὺ ἀναγνώστη περνώντας ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ μέρος ἀρ-
    ¬κεῖ νἆσαι καθαρὸς κι ἀλαφροὺς ἀρκεῖ νὰ πιστεύεις κι ἐσὺ στὸ πράσινο στὸ πράσινο φῶς
    στὴν πράσινη ὀργιαστικὴ βλάστηση τῆς αἰωνιότητας.»

    Ιστοριούλα που γράφτηκε το διάστημα «Φλεβάρη – Ἀπρίλη 1956», σαν τους μήνες γέννησης και θανής τού ιστολογικού «Spiral Architect»(ή, κατά κόσμον, Ηρακλή Σ.) ο οποίος, ίσως, χαιρετώντας μας έτσι σημαδιακά, είναι σαν να μας έδειξε ότι έφυγε κι αυτός «καθαρός και ελαφρύς» ακολουθώντας το “πράσινο φως” που του άναψε το οργιαστικό, χωροχρονικό συνεχές που ονειρεύτηκε, αγάπησε και φωτογράφισε.
    Καλό του κατευόδιο…

  128. Γς said

    126:

    > ας μιλάμε και για τα ευχάριστα! Ισορροπούν την ζωή. Βοηθάνε να αντέξουμε τα δύσκολα.

    Και πόσο, καλή μου, κάτι τέτοιες χαρές κάνουν πιο εύκολητ εν προκειμένω την αναπόφευκτη και ημών αποδημία

  129. Jane said

    Τι να πω…λυπήθηκα πολύ.
    Δεν είχα καταλάβει πως παλεύει με την βρωμοαρρώστια.
    Συλλυπητήρια και κουράγιο στους δικούς του.
    Αντίο σύντροφε..

  130. sarant said

    Καλημέρα και από εδώ!

  131. dryhammer said

    129. To χαρμόσυνο (μέσα στην στεναχώρια) είναι η επανεμφάνισή σου. Περαστικά!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

 
Αρέσει σε %d bloggers: