Ανησυχαλαρωμένα μεζεδάκια

Ο τίτλος του σημερινού εβδομαδιαίου πολυσυλλεκτικού μας άρθρου δεν γκουγκλίζεται (ακόμα), διότι την πρώτη λέξη μόλις την κατασκεύασα, θέλοντας κι εγώ να συμβάλω στον εθνικό αγώνα να φτάσει η υπερτρισχιλιετής μας γλώσσα τα 5 εκατομμύρια λέξεις και να σβηστεί το εθνικό χρέος και να τρώμε με χρυσά κουτάλια -ή έστω με επίχρυσα.

Και την έπλασα αφού είδα αυτόν τον τίτλο σε κάποιο δελτίο ειδήσεων. Ανησυχία, λοιπόν, από τη χαλάρωση. Ανησυχία, βεβαίως για τα κρούσματα του ιού, που εδώ και μερικές μέρες είναι σε τριψηφιο νούμερο και προχτές έπιασαν τη δεύτερη μεγαλύτερη ημερήσια καταγραφή (153) ενώ και χτες είχαμε 151. Βέβαια, άλλο είναι τα 150 κρούσματα τον Αύγουστο, που γίνονται πολλά τεστ, παρά τον Απρίλιο, όταν γίνονταν με το σταγονόμετρο (και, υποθέτουμε, τα πραγματικά κρούσματα ήταν πολύ περισσότερα). Ωστόσο, δεν παύει να υπάρχει αισθητή άνοδος -και μάλιστα, ο κυλιόμενος μέσος ορος 7 ημερών της Ελλάδας, κατά κεφαλήν, έχει ξεπεράσει πχ τον μέσο όρο της Ιταλίας.

Οπότε, τα μεζεδάκια είναι και ανήσυχα και χαλαρωμενα -και με βάση τον μηχανισμό της σύμφυρσης, για τον οποίο είχαμε βάλει πρόσφατα ένα άρθρο, είναι «ανησυχαλαρωμένα».

Είναι επισης και σχετικά λίγα, ένεκα το… ραστόνι που είδαμε και στο χτεσινό άρθρο.

Εξάλλου, πολύς κόσμος είναι στις παραλίες, ακολουθώντας ίσως την πινακίδα που βλέπετε στη φωτογραφία, που την είδα κάπου στο Φέισμπουκ να παρουσιάζεται σαν δείγμα κακής μετάφρασης -αλλά μπορεί απλώς να έδινε δυο πληροφορίες ταυτόχρονα.

* Σε εύθυμο άρθρο για έναν γάμο που ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή, κάπου στην Αιγιαλεία, διαβάζουμε ότι: ««Λούις» έγινε η νύφη λίγες μέρες πριν ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με τον καλό της. Σύμφωνα με πληροφορίες του tempo24.news, η νεαρή νύφη άλλαξε γνώμη στο «παρά πέντε»»

Έγινε Λούης, λέμε, και θυμόμαστε ακόμα τον Σπύρο Λούη, τον Μαρουσιώτη μαραθωνοδρόμο που νίκησε στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Λέτε ο συντάκτης της εφημερίδας να θυμάται τον Καρλ Λιούις, τον μαύρο υπεραθλητή που πήρε τόσα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στα 100 και 200 μέτρα και το μήκος. Κι εδώ που τα λέμε, αφού με το «έγινε Λούης» εξαίρουμε την ταχύτητα μάλλον παρά την αντοχή κάποιου, περισσότερο ταιριάζει η παροιμία στον Καρλ Λιούις παρά στον Σπύρο Λούη.

* Τώρα με τον κορονοϊό έχουμε δει κάμποσες αστείες πινακίδες σχετικές με τα μέτρα περιορισμού.

Κι άλλη μια πινακίδα, από τη Λάρισα, όπου βέβαια η ανορθογραφία είναι για λογοπαίγνιο και τρολιά, στην παράδοση των μποστικών πινακίδων και επιγραφών.

Αφού μας λέτε τυριά και τυρόγαλα, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η Λάρισα παρά να «τυρί» τους κανόνες υγιεινής;

Να θυμίσω ότι στη Λεξιλογία υπάρχει τεράστιο και πολυπλόκαμο θρεντ, το Παρατυριτύριο της Τυρινής, όπου καταγράφονται αμέτρητα τέτοια λογοπαίγνια. Μπορείτε να κάνετε ένα φροντιστύριο εδώ.

* Το ιστολόγιο έχει μια ευαισθησία στα περιττά εισαγωγικά και κάθε τόσο επισημαίνουμε δείγματα.

Στη νεκρολογία της αρχαιολόγου Φ. Δακορώνια απο τη Lifo ειλικρινά δυσκολεύομαι να κατανοήσω τι ρόλο παίζουν τα εισαγωγικά. Ο τίτλος είναι:
Πέθανε η αρχαιολόγος Φανουρία Δακορώνια – Το «πλούσιο» έργο της

Πείτε μου, στ’ αλήθεια, ποιον ρόλο παίζουν τα εισαγωγικά εδώ; Λέτε να υπονοούν ότι δεν ήταν, τελικά, και τόσο πλούσιο το έργο της; Δεν είναι και πολύ ευγενικό να το λες αυτό σε μια νεκρολογία, πλησιάζει την προσβολή της μνήμης της νεκρής.

* Φίλος στέλνει την εξής φωτογραφία, που την έχω κροπάρει (άλλη λέξη της τρισχιλιετούς) κι έτσι δεν φαίνεται καθαρά από πού προέρχεται, ειναι ομως από τη συσκευασία καλαμακιών, όμως δεν πρόκειται για κοινά καλαμάκια, αλλά για ανοξείδωτα καλαμάκια πολλαπλών χρήσεων, και βλέπετε κάτω-κάτω «Χώρα καταγωγής: Κίνα».

Θα περίμενα «Χώρα προέλευσης» προκειμένου για προϊόντα, την καταγωγή την κρατάμε για τους ανθρώπους.

Εκτός αν πρόκειται για… καλαμάκια από σόι.

* Τίτλος άρθρου: Ο χάρτης του κορονοϊού στα νησιά: Δεκάδες τα κρούσματα σε Κέρκυρα και Χαλκιδική.

Το ξέραμε ότι σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, ότι έχει τις καλύτερες παραλίες, αλλά ότι είναι και νησί, αυτό δεν το είχα αντιληφθεί.

* Και τώρα μια βαριά περίπτωση.

Μου έστειλαν περισπούδαστο άρθρο με τον τίτλο «Ο Όμηρος εξηγεί πώς δεν θα αρρωσταίνουμε«. Δεν είναι ανάγκη να χάσετε χρόνο για να διαβάσετε το παραληρηματικό μακρινάρι που μπλέκει λεξάριθμους και τσαρλατανικές συμβουλές υγείας, αλλά προσέξτε ότι ενώ πεντέξι φορές στο κείμενο λέει «ο Όμηρος μάς εξηγεί, ο Όμηρος μας αποκαλύπτει, ο Όμηρος αποδεικνύει», τελικά ούτε μία φορά δεν παραθέτει έστω και έναν στίχο του Ομήρου, εκτός αν μου ξέφυγε μέσα στον ορυμαγδό της ανοησίας.

* Νέος τύπος σε ρήμα από αγγελία στο Φέισμπουκ.

Eίσαι ανυπότακτος; Κατατάγεσαι τον Ιούνιο;

Ο νέος ενεστώτας παράγεται από το «να καταταγεί», περίπου όμως έχουμε το «κατασχέτω», το «καταχράζομαι» ή το «παρελάζω».

Παρατηρώ το φαινόμενο με ενδιαφέρον. Κατά τα άλλα, έχει περάσει προ πολλού ο καιρός που με ενδιέφερε πότε κατατάγομαι.

* Φίλος στέλνει λινκ προς άρθρο όπου διαβάζουμε:

Ένα απομονωμένο νησί με αυτοφυές εξωτικό βασίλειο και αυτόχθονο πολιτισμό.

— Εγώ θα έλεγα «αυτόχθονα πολιτισμό», μου λέει ο φίλος.

— Κι εγώ, του απάντησα, αν και εγώ τουλάχιστον στην ονομαστική λέω «ο αυτόχθονας».

Τώρα ομως που το ξανασκέφτομαι, δεν είναι κακό το «ο αυτόχθονος», που μάλιστα έχει και το καλό ότι βολεύει ομαλά και τα άλλα γένη (η αυτόχθονη, το αυτόχθονο) και που βλέπω ότι χρησιμοποιείται αρκετά στα σώματα κειμένων.

Βλέπω μάλιστα ότι ο τύπος «ο αυτόχθονος» καταγράφεται τόσο στο Βικιλεξικό, όσο και στο ΜΗΛΝΕΓ, έστω και ως δεύτερος τύπος.

Οπότε, λέω να τον υιοθετήσω στο εξής. Θα κοιτάξω προσεχώς να γράψω στο ιστολόγιο ένα άρθρο για τη διαμάχη ανάμεσα σε αυτόχθονους και ετερόχθονους στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα, να προβάρω τον καινούργιο τύπο.

* Eκτός από «ανησυχαλαρωμένα», τα μεζεδάκια θα μπορούσα να τα ονομάσω και «φιλότιμα», με αφορμή, βέβαια, την ατάκα του πολυχρονεμένου μας πρωθυπουργού, ότι το φιλότιμο είναι το εθνικό μας εμβόλιο.

Η ατάκα έδωσε αφορμή για πολλά εύθυμα σχόλια στα κοινωνικά μέσα, όπως ότι οι Έλληνες ερευνητές έχουν βρει το νέο εμβόλιο αλλά δεν μπορούν να το ανακοινώσουν στη διεθνή κοινότητα διότι η λέξη… δεν μεταφράζεται!

Άλλοι βρήκαν, σε αποκλειστικότητα, τη φωτογραφία του νέου εμβολίου λίγο πριν κυκλοφορήσει ευρύτερα.

Το in.gr από την πλευρά του δημοσίευσε ένα εντελώς αλλοπρόσαλλο άρθρο, που ειλικρινά δυσκολεύομαι να το σχολιάσω, καθώς εντελώς ξεκάρφωτα αναφέρονται διάφορα στοιχεία όπως πχ ο συγγραφέας Αντρέας Δέφνερ στο Τολό. Πάντως εμείς στο ιστολόγιο ξέρουμε καλά ότι το φιλότιμο μεταφράζεται.

* Άρθρο για ένα τραγικό συμβάν αλλά με κωμικό τίτλο:

Λάρισα: 19χρονος φοιτητής έφυγε για το νησί, άφησε μόνο του τον σκύλο του στο σπίτι και πέθανε.

Ποιος πέθανε; Διαβάζοντας το άρθρο, μαθαίνουμε ότι φυσικά πέθανε το καημένο το ζωντανό, που το άφησε μονάχο του μέσα στο διαμέρισμα ο λεβέντης.

Αλλά από τη διατύπωση του τίτλου, ο φοιτητής πέθανε.

Τέλος πάντων, είναι γνωστό ότι οι φοιτητες, όταν αισθάνονται το τέλος (της εξεταστικής τους), τα αφήνουν όλα και φεύγουν για ένα νησί…

* Και επί του πιεστηρίου, χτεσινό τουίτ του πρωθυπουργού για τα μέσα συγκοινωνίας: Είναι μη επιτρεπτό για όλους μας να περιμένουν πολίτες υπερβολικά πολύ χρόνο για να μετακινηθούν & να στοιβάζονται εντός των μέσων μεταφοράς, ειδικά σε αυτή τη συγκυρία.

Χωρίς να υπάρχει κάποιο λάθος, σας φαίνεται φυσικός ο τρόπος με τον οποίο αρχίζει η πρόταση; Είναι κάποια επικοινωνιακή τακτική να αποφεύγεται το «Δεν»; Τι λέτε;

* Κλείνουμε εδώ. Να φοράτε μάσκες και να προσέχετε!