Γιάννης Πουλόπουλος (1941-2020)
Posted by sarant στο 25 Αυγούστου, 2020
Φεύγουν ένας-ένας εκείνοι που σημάδεψαν την εφηβεία και τα νιάτα μας.
Χτες μάθαμε τη θλιβερότατη είδηση του θανάτου του Γιάννη Πουλόπουλου, του τραγουδιστή που, ίσως περισσότερο από κάθε άλλον συνδέθηκε με το Νέο Κύμα και που πρωταγωνίστησε στη χρυσή δεκαπενταετία του ελληνικού τραγουδιού.
Ο Πουλόπουλος γεννήθηκε στην Καρδαμύλη, και έζησε παιδικά και νεανικά χρόνια στο Περιστέρι. Έχασε μικρός τη μητέρα του. Από τα δεκάξι του χρόνια έπαιζε τερματοφύλακας στον Άγιο Ιερόθεο ενώ δούλευε οικοδόμος και πήγαινε σε τεχνική σχολή για να γίνει ηλεκτρολόγος. Εχοντας εμπιστοσύνη στη φωνή του, πήγαινε σε ακροάσεις της Κολούμπια και γύρω στο 1962 μπήκε στο στούντιο αν και τελικά οι ηχογραφησεις δεν κυκλοφόρησαν σε δίσκο. Σε μια νέα ακροόαση που έκανε η Κολούμπια για να ξεσκαρτάρει τον κατάλογο των αρχάριων τραγουδιστών της τον πρόσεξε ο Μίκης Θεοδωράκης και του έδωσε τρία τραγούδια στο θεατρικό έργο «Η γειτονιά των αγγέλων» το 1963 («Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Δόξα τω Θεώ» και «Το ψωμί είναι στο τραπέζι»), που ήταν και οι πρώτες του δισκογραφήσεις:
Το 1963 άρχισε και τις πρώτες εμφανίσεις σε κέντρα. Μετά πήγε φαντάρος και έφυγε από την Κολούμπια επειδή, λένε, έβαλε βέτο ο Μπιθικώτσης. Όπως θυμάται σχολιαστής του ιστολογίου που ήταν μαζί στη Σχολή Πυροβολικού, το 1965, «Ο Γιάννης είχε ειδικότητα «τραπεζοκόμος». Κάθε βραδάκι έπαιρνε την κιθάρα του και τραγουδούσε. Τι τραγουδούσε! Κελαηδούσε!»
Από το 1965 πηγαίνει στη Λύρα, γνωρίζεται με τον Μάνο Λοΐζο και τραγουδάει πρώτος το Ακορντεόν σε ταινία μικρού μήκους του Λάμπρου Λιαρόπουλου:
Από το 1966 αρχίζει εμφανίσεις στον ελληνικό κινηματογράφο, όπου σε κάθε ταινία υπήρχαν, σχεδόν υποχρεωτικά, μερικά καινούργια τραγούδια ενώ την ίδια εποχή από την αρχή συμμετέχει στο Νέο Κύμα, όπως ονομάστηκε η τάση που αρχετυπικά εξέφρασαν ο Γιάννης Σπανός με τις Ανθολογίες του και τα τραγούδια των μπουάτ.
Γράφει και δικά του τραγούδια, όπως το Θα’θελα να’χα
Το 1969 είναι ο βασικός τραγουδιστής στον Δρόμο, του Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, μια αριστουργηματική δουλειά που αποτελεί ταυτόχρονα και τον πιο εμπορικό δίσκο του ελληνικού τραγουδιού. Λέει 10 από τα 12 τραγούδια, ανάμεσά τους και το Άγαλμα. Μην ακούτε τι διαδίδει ο Χωμενίδης, ότι Άγαλμα ήταν μια πόρνη που έκανε πιάτσα στην πλατεία, τα έχουμε πει αυτά εδώ.
Από το 1969 ως το 1971, ο Πουλόπουλος βρίσκεται διαρκώς στο στούντιο, αφού ηχογραφεί τον απίθανο αριθμό των 10 μεγάλων δίσκων. Λέγεται ότι ο Αλέκος Πατσιφάς της ΛΥΡΑ, θέλοντας να τον κρατήσει στην εταιρεία, και διακρίνοντας ότι του αρέσει πολύ να βγάζει δίσκους, ενθάρρυνε αυτόν τον δισκογραφικό πληθωρισμό. Ωστόσο, στους δίσκους αυτής της περιόδου βρίσκονται και εξαιρετικές δουλειές -θα ξεχωρίσουμε τους δυο δίσκους σε μουσική Γιάννη Γλέζου και ποίηση, αντίστοιχα, Λόρκα και Νερούδα σε απόδοση του Λ. Παπαδόπουλου.
Από το δίσκο του Νερούδα, ο Εμιλιάνο Ζαπάτα:
Είναι παράξενο που η χουντική λογοκρισία άφησε τον δίσκο αυτόν να κυκλοφορήσει, αλλά έπαιξε ρόλο, λένε, το ότι ο Νερούδα την εποχή εκείνη ήταν πρεσβευτής της Χιλής στο Παρίσι.
Αλλά ένα άλλο τραγούδι του Πουλόπουλου που έγινε μεγάλη επιτυχία (και) επειδή θεωρήθηκε ότι περιέχει κρυφά αντιχουντικά μηνύματα ήταν το Πάμε για ύπνο Κατερίνα το 1973 σε μουσική Κατσαρού και στίχους Πυθαγόρα.
Δεν ειχε βεβαίως αντιχουντικά μηνύματα, ούτε κρυφά ούτε φανερά, αλλά έτσι ήθελε να πιστέψει ο κόσμος -θυμάμαι οικογενειακούς φίλους, κυνηγημένους αριστερούς και κομμουνιστές, να μου λένε «μα δεν ακούς; μας κυνηγήσαν και μας κατηγόρησαν λέει», κι εγώ να μην πείθομαι. Μπορεί όμως εκείνοι να είχαν δίκιο διότι τώρα διάβασα πως τελικά ο Πουλόπουλος εξαιτίας αυτού του τραγουδιού έφυγε στην Ευρώπη για να μην τον πιάσουν.
Μετά έφυγε από τη Λύρα, πήγε στη Μίνος και έκανε πιο εύπεπτο και «ερωτικό» το ρεπερτόριό του αν και πάντα ήταν αξιοπρεπής. Αλλά σταμάτησα να τον παρακολουθώ, οπότε δεν μπορώ να περιγράψω το μετέπειτα έργο του. Έχω πάντως την αίσθηση πως από τα τραγούδια της δεύτερης περιόδου λίγα θα μείνουν. Ωστόσο, τα τραγούδια της πρώτης περιόδου αρκούν και με το παραπάνω για να του χαρίσουν την αθανασία.
Κάτι πολύ χαρακτηριστικό του Πουλόπουλου είναι ότι απο σχετικά νωρίς αποσύρθηκε και από τις ζωντανές εμφανίσεις (τελευταία το 1997 στην Πύλη Αξιού) και από τη δισκογραφία (τελευταίος καινούργιος δίσκος το 1999, αν και οι εταιρείες του συνέχισαν να επανεκδίδουν αράδα). Όμως τα τραγούδια του, και κυρίως αυτά της πρώτης δεκαπενταετίας, συνέχισαν να τραγουδιούνται και να αγαπιούνται.
Σπάνιο για κάποιον να φεύγει νωρίς από τους προβολείς ενώ μπορεί μάλλον εύκολα να επιπλεύσει πάνω στη δόξα του. Σπάνιο επίσης ότι έχει εκδώσει και δυο ποιητικές συλλογές -κι αυτό τώρα το έμαθα, δεν το διαφήμιζε.
Θα βάλετε κι εσείς τα δικά σας αγαπημένα τραγούδια του Πουλόπουλου. Εγώ θα κλείσω με το πρώτο του τραγούδι που θυμάμαι να τραγουδάω, το Καμαρούλα μια σταλιά
Και πάλι Πλέσσας-Παπαδόπουλος, από την ταινία Γοργόνες και μάγκες, ένα τραγούδι πολυαγαπημένο και… πολυραμονισμένο, αφού άλλο παιδί έλεγε «όχι και λατρεία» και αλλο «τα μαρούλια μια σταλιά».
Θα τραγουδάμε τα τραγούδια του για πάντα…
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
Γς said
Καλημέρα
>τον πρόσεξε ο Μίκης Θεοδωράκης και του έδωσε τρία τραγούδια στο θεατρικό έργο «Η γειτονιά των αγγέλων» το 1963 («Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Δόξα τω Θεώ» και «Το ψωμί είναι στο τραπέζι»), που ήταν και οι πρώτες του δισκογραφήσεις:
Τη ζήσαμε αυτή την εποχή…
Ζήσαμε.
Theo said
Καλημέρα!
Δυο από τις ιστορίες που αναφέρεις ο Παύλος Αγιαννίδης τις θεωρεί αστικούς μύθους:
Κυκλοφορούν και αναπαράγονται δύο «μύθοι» (που δεν έχουν εξακριβωθεί τελικά) για το Γιάννη Πουλόπουλο. Ένας περιλαμβάνει τη φράση του Μίκη Θεοδωράκη «Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή», στην ακρόαση που έστησε η δισκογραφική Columbia για να ξεσκαρτάρει το ερμηνευτικό δυναμικό της. Με μέλη της επιτροπής επιλογής το Μίκη, το Βασίλη Τσιτσάνη, τον Απόστολο Καλδάρα και το Γιάννη Παπαϊωάννου, κατά μία επίσης ανεξακρίβωτη εκδοχή. Σε κάθε περίπτωση ο Μίκης μπορεί να μην τον έκανε τελικά τραγουδιστή, τον κάλεσε όμως – το 1963 – στη θεατρική «Γειτονιά των αγγέλων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, από το θίασο Τζένης Καρέζη και Νίκου Κούρκουλου. Για τα τραγούδια «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Δόξα τω Θεώ» και «Το ψωμί είναι στο τραπέζι». Τα τρία τραγούδια του Μίκη δισκογράφησε παράλληλα ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, που είχε κατά κάποιον τρόπο κοινές απαρχές με το Γιάννη Πουλόπουλο – και στο Περιστέρι και στις πρώτες δουλειές. Ο δεύτερος ανεξακρίβωτος «μύθος», λοιπόν, που αναπαράγεται ανεξέλεγκτα, θέλει την ίδια εποχή τον Μπιθικώτση να λέει στη δισκογραφική Columbia «ή εγώ ή αυτός», για τον Πουλόπουλο. Ας μην λυπήσουμε όσους το αναπαράγουν, αλλά φαίνεται πως η αλήθεια, για την αποχώρησή του, βρίσκεται απλώς στο… φανταριλίκι. Τι σημασία έχει; Έτσι κι αλλιώς, όλα είχαν πάρει τον «Δρόμο» τους. (https://www.protagon.gr/themata/pire-synnefo-dyo-topia-ki-anoikse-dromo-44342107075)
ΘΝΣ said
Δειγμα της εποχης οπου οι εταιριες αναδεικνυαν τα ταλεντα, αντι να τα κατασκευαζουν σαν προϊοντα.
Εποχη πριν απο την πολιτισμικη πανουκλα της εμπορικης τηλεορασης…
ΓΤ said
«άγαλμα», «πόρνη», Σαραντάκος και Χωμενίδης, σήμερα στο «Oneman»
https://www.oneman.gr/entertainment/ti-itan-to-agalma-sto-omonimo-tragoudi-tou-gianni-poulopoulou/
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα,
Θα ζει πάντα στις αναμνήσεις μας! Είναι αδιαμφισβήτητο πως έγραψε ιστορία στο Ελληνικό τραγούδι.
…Φεύγουν ένας-ένας εκείνοι που σημάδεψαν την εφηβεία και τα νιάτα μας….
Αφού για να την σημαδέψουν. λογικά ήσαν κατά τι μεγαλύτεροί μας… Οπότε παιδιά ό,τι και να πούμε, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον ή εστίν ειμαρμένα πάντα πού ΄λεγε κι ο Ηράκλειτος!
Άσε που είναι η εποχή άσχημη, μοιράζουν κάτι voucher…
ΓΤ said
0@
Όπως θυμάμαι —> Όπως θυμάται
ΚΩΣΤΑΣ said
0 –> Φεύγουν ένας-ένας εκείνοι που σημάδεψαν την εφηβεία και τα νιάτα μας.
Ναι, δυστυχώς έτσι είναι. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον αείμνηστο Γιάννη Πουλόπουλο που μου χάρισε πολλές ευχάριστες στιγμές στη ζωή μου. Αιωνία η μνήμη του και καλό του ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων. Θα το θυμόμαστε και θα τον τιμάμε μέσα από τα τραγούδια του. Θα παραμένει πάντα ζωντανός στη μνήμη μας.
*Έχασε μικρός τον πατέρα του;;; μήπως τη μάνα του ή λάθος διάβασα αλλού;
Γιάννης Ιατρού said
Νίκο lapsus clavis «…Όπως θυμάμαι σχολιαστής του ιστολογίου…»
Πάνος με πεζά said
Πολύ σπουδαίος και σεμνός τραγουδιστής…Νομίζω ότι όλοι μας στο αυτοκίνητο, για τρεις-τέσσερις δεκαετίες μετά το 60, είχαμε σίγουρα μια κασέτα που απλά έγραφε πάνω το επώνυμό του, και αυτό αρκούσε…
Μεγάλωσα με τον παρακάτω πράσινο δίσκο, τρίτο προσωπικό του όπως δείχνει και το εξώφυλλο, από τον οποίο θυμάμαι το αγαπημένο «Χάθηκαν οι ώρες», του Λίνου Κόκοτου και του Νίκου Μωραϊτη. Μέσα βεβαίως σε πάρα πολλά διαμάντια που είχε ο συγκεκριμένος δίσκος…
Και θέλω να σταθώ σε έναν ίσως από τους καλύτερους δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας. «12 τραγούδια του Λόρκα», σε μουσική Γιάννη Γλέζου, καταπληκτική απόδοση στίχων από το Λευτέρη Παπαδόπουλο, και ενορχήστρωση από το Νίκο Μαμαγκάκη…
rizes said
ΤΟ ΓΡΑΦΤΟ
https://vgiannelakis.wordpress.com/2013/10/07/%cf%87%ce%bb%ce%bf%ce%b5%cf%81%cf%8c%cf%82-%cf%84%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%82/
Λεύκιππος said
Κάποιοι είναι μοναδικοί, πως να το κάνουμε…
Γς said
«Μας μεθυσες με το φεγγάρι, εδωσες ζωη στο Αγαλμα με τη φωνή σου και ξαφνου ”Επεσε βαθεια σιωπή”…. ξεκουρασου ψυχουλα μου…Δυναμη στα κορίτσια σου..την Μπεττυ και την Αντουλα…”Οταν μιλας για χωρισμό να μην δακρυζεις μπρος μου..” ειχες πει…Και τραγουδήσαμε μαζί σου….Κι ευτυχως που δε με βλέπεις τωρα….Γιατι δεν δακρυσα μόνο…Πόνεσα πολύ…Καλό σου ταξιδι Γιάννη της καρδιάς μας….»
Η σύζυγος του συνθέτη Μίμη Πλέσσα, Λουκίλα Καρρέρ – Πλέσσα
dryhammer said
Καλημέρα…
Τον Μεγάλο Γιάννη Πουλόπουλο πενθούμε ή τα νιάτα μας;
Μυλοπέτρος said
Φαντάρος στην Κόρινθο. Νεοσύλλεκτος. 70Δ ΕΣΣΟ. Μερικές Κυριακές τα απογέματα μαζευόμαστε γύρω από ένανε που ήξερε και έπαιζε κιθάρα, αυτός. Μεταξύ αυτών που τραγουδούσαμε ήταν κα το «άγαλμα». Από τότε με ακολουθεί η παγωνιά αυτού του τραγουδιού. Είναι το θέμα του βεβαίως, αλλά και μοναξιά του νεοσύλλεκτου τότε σε συνδυασμό με τη μουντάδα του Νοέμβρη, και της κούρασης. Γεγονός πάντως είναι ότι τα τραγούδια που τραγούδησε ο Πουλόπουλος δεν τα απέδωσε κανένας με τέτοια πληρότητα.
Πάνος με πεζά said
Η άλλη ωραία ιστορία, που πιστεύω δεν είναι μύθος, είναι το ότι ο Μίκης ήθελε το Γιάννη μαζί με τη Φαραντούρη για συναυλίες στη Ρωσία το 1966. Ο Γιάννης αρνήθηκε λόγω του αυστηρού πατέρα του, όπως αναγράφεται, και μπροστά στο αδιέξοδο, με πρόταση του πιανίστα Διδίλη πήγαν και είδαν στην Καισαριανή, σε ένα ταβερνάκι, τον Αντώνη Καλογιάννη να τραγουδάει, και κατευθείαν το άλλο πρωί τον πήραν μαζί. Στη Μόσχα Καλογιάννης και Φαραντούδη ηχογράφησαν 22 τραγούδια του Μίκη. Δηλαδή μέσω του Πουλόπουλου ¨ανακαλύφθηκε» και ο Καλογιάννης.
gbaloglou said
9 Συμφωνώ για τα «12 τραγούδια του Λόρκα»!
Alexis said
Καλημέρα.
Από τους πιο σημαντικούς τραγουδιστές μας.
Η φωνή του, με χαρακτηριστική χροιά, αποτέλεσε σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης εποχής.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα…
spiridione said
2. Τον πρώτο «μύθο» τον έχει αναφέρει ο ίδιος ο Πουλόπουλος
https://www.tanea.gr/2020/08/24/lifearts/o-poulopoulos-gia-ton-miki-theodoraki-pou-ton-ekane-tragoudisti/
ΓΤ said
http://poulopoulosgiannhs.blogspot.com/
loukretia50 said
Την εποχή που κυκλοφόρησε αυτό το τραγούδι ήταν πολλές οι οικογένειες που μετανάστευσαν για μια καλύτερη τύχη .
Και πολλά τα νέα παιδιά που έφυγαν για σπουδές στην άλλη άκρη του κόσμου και δεν ξαναγύρισαν.
Θυμάμαι τους γονείς μου να συγκινούνται κάθε φορά που το άκουγαν. Μετά από μισό αιώνα σχεδόν, είναι η σειρά μου.
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια και ας είναι ελαφρύ το χώμα!
2 Μπορεί να είναι και μύθοι, δεν έχω άποψη από πρώτο χέρι, αλλά δες και το 19.
7 Δίκιο έχεις. Δικό μου το λάθος.
leonicos said
5
Φεύγουν ένας-ένας εκείνοι που σημάδεψαν την εφηβεία και τα νιάτα μας….
Φταίει το ότι ακόμα είσαι ζωντανός. Αν είχες πεθάνει προ εβδομάδος δεν θα το μάθαινες….
LandS said
Ευχαριστούμε για την παρουσίαση που ξέφυγε από τις ξερές αναπαραγωγές που διαβάσαμε εχτές στις ιστοσελίδες. Να φανταστείς τη συνέχεια της δημοσιογραφικής παρουσίασης στην ιστοσελίδα της ΑΥΓΗΣ, που τελειωνε απότομα, τη διάβασα στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ που και αυτή σου άφηνε την εντύπωση ότι είχε κι άλλο.
Τι να πω;
Ευχαριστούμε για τις πρώτες εκτελέσεις που δεν τις είχαμε στους δίσκους και τις κασέτες. Ευχαριστούμε και για τα άλλα τραγούδια που τόσο όμορφα υπογραμμιζουν τη καριέρα του.
Δυο πραματάκια ακόμα.
Μπράβο που παραδέχτηκες το πότε έμαθες για τις ποιητικές συλλογές του, γιατί θα πίστευα τον κάθε επαρμένο που δηλώνει ότι διάβαζε Πουλοπουλο από μικρός και θα ένοιωθα μειονεκτικά. Τώρα θα μπορώ να τον μπουνίσω ελευθερα.
Όπως και να το κάνουμε η εκδοχή να ήταν το «άγαλμα» πόρνη, είναι πιο σεξυ από το ήταν αγαλμα.
leonicos said
Πήγα προ μηνών (πολλών) ν’ ακούσω τη Φαραντούρη. Έφυγα από τη μέση για να μη με πάρουν τα κλάματα
Γιάννης Ιατρού said
22: ακόμα κι έτσι Λεώ, θα την είχε (είχαν) σημαδέψει, είτε το μάθαινα, είτε όχι.
leonicos said
Αυτή που τραγουδούσε στο γηπεδο του Ολυμπιακού, επί Ηνωμένης Αριστεράς…. με κομμένο το μικρόφωνο
δεν ακουγόταν σε μια αίθουσα 30Χ40
Παρνασσο
leonicos said
Ελπίζω να μη μας διαβάζει….
argyris446 said
Reblogged στις worldtraveller70.
sarant said
23 Καταστρέφει όμως όλη την ποίηση
spiridione said
2. Για το δεύτερο
Για την κόντρα αυτή, την έξοδό του από την Columbia και τα πρώτα του βήματα είχε μιλήσει στον Νίκο Χατζηνικολάου και το “Ενώπιος Ενωπίω” το 1995.
“Δεν θα ήθελα να το σχολιάσω έχουν περάσει χρόνια και δεν θα ήθελα να λέω κακίες σημασία έχει ότι έφυγα” είπε χαρακτηριστικά.
https://znews.gr/showbiz/greece/giannis-poulopoulos-i-agnosti-kontra-tou-me-ton-grigori-bithikotsi-ke-i-megali-tou-epitychia/
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Αυτό περί βετο-παρέμβασης Μπιθικώτση δεν ξέρω πώς έχει προκύψει, αλλά είναι απιθάνως απίθανο να έκανε τέτοια —στιά ο Αρβανίτης μάγκας Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
(Ό,τι κι αν -εξόχως διφορούμενο- ισχυρίζεται πως απέσπασε ο Χωμενίδης από τον Παπαδόπουλο, είναι ολοφάνερο ότι έχεις δίκιο για το Άγαλμα, Νίκο)
ΓιώργοςΜ said
Τον άκουσα μία φορά μόνο σε συναυλία, στο Λυκαβηττό, τιμητική για τα 30 χρόνια του Μίμη Πλέσσα.
Κάποια στιγμή, άφησε το μικρόφωνο και τραγούδησε α καπέλα, κι ακουγόταν ως τα πάνω διαζώματα, χωρίς η φωνή του να χάνει σε ποιότητα, για να εισπράξει το εθουσιώδες χειροκρότημα διαρκείας.
Παρότι ανήκω στην επόμενη γενιά, τα τραγούδια του ακούγονταν ολόφρεσκα στα νιάτα μου, όπως και τώρα άλλωστε.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα.
Georgios Bartzoudis said
Στο γλυκό κελάηδημα του Γιάννη Πουλόπουλου στη Σχολή Πυροβολικού, να προσθέσω και τη λεβέντικη ζεμπεκιά που έριξε κάποιες μεταμεσονύκτιες ώρες στο νυχτερινό κέντρο Αριγκάτο, στο Καραμπουρνάκι. Να θυμηθώ και το κελάηδημά του όταν υμνούσε τα στήθια της Λολίτας που στο άγγιγμά τους πεθαίναν τα κλαριά! Αντίο Γιάννη!
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
Πραγματικά, από τους καλλιτέχνες που σημάδεψαν τα νιάτα μας.
Η φωνή του θα ακούγεται για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη, σε τραγούδια αγαπημένα (όχι μόνο από μας τους … ευάλωτους, αλλά και από μεγάλη μερίδα της σημερινής νεολαίας)
Αιωνία του η μνήμη!
– Τραγούδησε και ρεμπέτικα, με ένα ιδιαίτερο (πιο σύγχρονο;) τρόπο, με κάποιες παραπάνω «γάγλες» στη φωνή, που όμως σ’ έκανε να τον ακούς με ενδιαφέρον.
Να ένα δείγμα: «Με το βουνό θα γίνω φίλος». https://youtu.be/f22OsvcGEiQ?list=PLc6m8qZEM9H0Gj-5kaa9r1rqUfnvbbMMN
– Αρχές δεκαετίας του ΄70 (φοιτητές όντες) τον είχαμε πετύχει μερικές φορές σε δρόμους στου Γκύζη, λίγο μετά τη ΣΟΝΙΑ, 5-6 στενά πιο πάνω. Δεν ξέρω αν έμενε εκείνο το διάστημα εκεί κοντά.
Alexis said
#23: (επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι) 🙂
Αγαπητέ LandS πόθεν έλκεις την καταγωγή;
Ρωτάω γιατί αυτό το «μπουνίσω» που γράφεις το έχω ακούσει μόνο σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή.
Jiannis Xristopulos said
Μόλις χθες σε Δελτίο Ειδήσεων της ΕΡΤ και σε συνέντευξη, ο συνθέτης Κατσαρός έλεγε οτι ο Χατζηδάκις τον κάλεσε και του είπε: «Γιώργο θέλω να σου στείλω ένα παιδί που είναι εδώ σε μια οικοδομή και τραγουδάει, τον έχω ακούσει έχει μια πολύ ωραία φωνή». Του τον έστειλε στη ΕΡΤ μίλησαν, ο Κατσαρός τον κάλεσε το απόγευμα στο θέατρο Παρκ που έκανε πρόβες, «Από κει και πέρα ήταν η αρχή…» λέει ο συνθέτης. Στο 04′ και μετά στο βίντεο.
Jiannis Xristopulos said
36 Συμπληρωματικά οφείλω να πω οτι ο συνθέτης Κατσαρός είχε πει το ίδιο ακριβώς και μερικά χρόνια πριν σε κάποια εκπομπή της ΕΡΤ αφιερωμένη στον τραγουδιστή, τότε ακμαιότατο.
ΓΤ said
Άλλος ένας ρασονιάρης… επιστήμονας
Ειρηναίος Κρήτης: «Μη φοράτε μάσκες, για να μη φυλακίζετε την πίστη σας».
https://creta24.gr/archiepiskopos-kritis-min-forate-maskes-stin-ekklisia/
nikiplos said
Πολλά και όμορφα τραγούδια τα οποία είτε θέλουμε είτε όχι θα μείνουν να τραγουδιούνται στις παρέες, σε αντίθεση με ζεμπεκιές της βραδιάς που προωθεί η μουσική μας σκουπιδοβιομηχανία τις τελευταίες δεκαετίες.
Πολλά κορίτσια θα μερακλώνουν με Ρέμο και Χατζηγιάννη, όμως θα συνεχίσουν να λιώνουν με το «θα πιω απόψε το φεγγάρι».
Στα + του να προσθέσω, πως σε αντίθεση με αρκετούς από τους υπόλοιπους διάσημους της δεκαετίας του 60 και του 70, του λεγόμενου «νέου κύματος», ο ίδιος ΔΕΝ περιέφερε τον εαυτό του σε συναυλίες από γήπεδο σε γήπεδο ανά την επικράτεια όπως έκαναν άλλοι στα 80ς. Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά ο ίδιος θα μπορούσε να γεμίσει άνετα τα γήπεδα αυτά, δεν το έκανε όμως από πρόθεση, με εξαίρεση δυό συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς – επιλεγμένους από τον ίδιο, όχι σε συλλόγους φιλανθρωπίας.
Πέρα από τα κινηματογραφικά, τα περισσότερα τραγούδια του, τα γνώρισα ο ίδιος, ψάχνοντας στα φοιτητικά μου χρόνια, ή και αργότερα.
Πέπε said
@38:
ΓΤ, δε δέχεσαι ότι στην εκλησία δεν κολλάει; ΟΚ, δικαίωμά σου. Γνωρίζεις όμως ήδη από επίσημα χείλη ότι στη βραδινή διασκέδαση κολλάει μόνο μετά τις 12, ότι κολλάει στο αεροδρόμιο αλλά όχι στο αεροπλάνο, ότι κολλάει στο λεωφορείο αν είσαι σε θέση αλλά όχι αν είσαι όρθιος, και ότι τα όρια ασφαλείας ατόμων ανά τετραγωνικά μέτρα σε μια σχολική τάξη δεν υπολογίζονται με βάση τα άτομα και τα τετραγωνικά κάθε τάξης αλλά με βάση τον πανελλήνιο μέσο όρο. Και ότι είναι ακόμη υπό εξέταση αν στο σχολείο κολλάει στο διάστημα 7 έως 14 Σεπτεμβρίου.
Και γνωρίζων όλα αυτά εξανίστασαι κατά του σεπτού ιεράρχου; Τι είπε δηλαδή που να προξενεί εντύπωση μέσα σ’ αυτά τα δεδομένα;
Alexis said
Προ ετών βρέθηκα στη Λισσαβώνα στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού προγράμματος της Ε.Ε. Το πρόγραμμα περιελάμβανε και μια βραδιά ξενάγησης στην πόλη με δείπνο σε ταβέρνα συνοδεία παραδοσιακής πορτογαλέζικης μουσικής.
Κάποια στιγμή ο υπεύθυνος του γκρουπ (πρέπει να ‘χε πιεί τα ποτηράκια του, Εγγλέζος γαρ) είχε την ιδέα να τραγουδήσει ο καθένας από μας κάτι από την πατρίδα του, ένα είδος άτυπης Γιουροβίζιον ας πούμε, 🙂 χωρίς βαθμολογία και νικητές.
Η ιδέα δεν με ενθουσίασε καθόλου καθότι η φωνή μου όταν τραγουδάω είναι λίγο καλύτερη από γαϊδάρου, αλλά αφού το ‘φερε η μαύρη μοίρα να τραγουδήσω έπρεπε να τραγουδήσω…
Μοναδικός Έλληνας ήμουν εγώ και υπήρχε και ένας συνάδελφος από Κύπρο. Κάναμε λοιπόν μια μίνι «σύσκεψη» και αποφασίσαμε να τραγουδήσουμε κάτι μαζί (μισή ντροπή δική μου μισή δική σου που λένε)
Όμως τι θα τραγουδούσαμε; Αυτό ήταν ένα πρόβλημα γιατί ο Κύπριος δεν ήξερε τα τραγούδια που ήξερα εγώ κι εγώ δεν ήξερα τα δικά του. Αυτός ήξερε κάποια παραδοσιακά κυπριακά και από ελλαδίτικα τα πιο μοντέρνα (Βίσση, Βανδή, Ρέμο κλπ.) ενώ εγώ ήμουν πιο πολύ του «κλασικού» ρεπερτορίου.
Κάποια στιγμή μου ήρθε μια «φλασιά»:
-Ξέρεις το «άγαλμα’ του Πουλόπουλου; τον ρωτάω.
-Ναι, μου λέει, νομίζω πως το ξέρω.
Κι έτσι λοιπόν βγάλαμε ασπροπρόσωπο το ελληνικό τραγούδι ερμηνεύοντας με τις αγριοφωνάρες μας το «άγαλμα»…
Πέπε said
(συμπλ. στο #40 προς ΓΤ και κάθε άλλον αγχίνου και φιλομαθή Έλληνα):
Παρεμπιπτόντως, ξέρεις πώς γίνονται οι γάμοι στην Κρήτη; Κλείνεις ένα μαγαζί των 1000 ατόμων, που δικαιούται από τον νόμο να δουλέψει με 70% πληρότητα. Καλείς 700 άτομα (μεσαίος προς μικρό γάμο με τα κανονικά δεδομένα). Για τους 50 ή 100 (πόσο είναι;) στενότερους συγγενείς-κουμπάρους κλπ. στολίζεις κανονικά τα τραπέζια, και όλοι οι υπόλοιποι, καθισμένοι μιαολιά αλάργο, παριστάνουν τους τυχαίους πελάτες.
Ε, τώρα, βγαίνεις να φας με την παρέα και τυχαίνει να παντρεύεται ο φίλος σου. Δε θα κάνεις ένα δώρο; Δε θα χορέψεις; Δε θα τσουγκρίσεις ένα ποτήρι; Δε θα κεραστείς λίγη τούρτα; Έτσι κι αλλιώς μικρός ο τόπος, όλοι γνωρίζονται.
Με τις αποδείξεις δεν ξέρω πώς ακριβώς μεθοδεύεται, αλλά σίγουρα θα έχει βρεθεί τρόπος.
nwjsj said
Είναι δική μου μόνο η αίσθηση ότι οι δεκαετίες ’60-’70 ήταν η ‘χρυσή εποχή’ της ελληνικής δισκογραφίας; Συνυπήρξαν εξαιρετικοί συνθέτες, στιχουργοί και ερμηνευτές που έχουν αφήσει ένα τρανταχτό καλλιτεχνικό κεφάλαιο κι αναρωτιέμαι γιατί χάλασε τόσο αυτό μέσα στην πορεία των χρόνων. Τότε μελοποιούσαν ποιητές, σήμερα θεωρείται ‘έντεχνο’ κάτι που απλώς δεν είναι ‘σκυλάδικο’ ή λαϊκό και πόσο συχνά άραγε βγαίνουν μουσικά αριστουργήματα; Πιθανόν να είμαι άδικη, φταίει και το ότι η ελληνική μουσική δεν είναι στις πρώτες μου επιλογές, έτσι ώστε να είμαι ενημερωμένη.
Καλό ταξίδι στον Γιάννη Πουλόπουλο που δεν ήταν μονάχα ένας υπέροχος ερμηνευτής, αλλά κι ένας ταπεινός άνθρωπος. Η φωνή του θα εξακολουθήσει να μας συντροφεύει στα όμορφα, αλλά και στα πιο στενάχωρα.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Να προσυπογράψω και γω το 9, για τη δουλειά του Γλέζου στον Λόρκα.
Από μνήμης, στο Ντόμπρα και Σταράτα ο Παπαϊωάννου γράφει για την προαναφερθείσα επιτροπή πως αντιμετώπισε ευμενώς τον Πουλόπουλο αλλά του είχαν λέει δώσει τραγούδι που δεν του πήγαινε. Αν κάποιος έχει πρόχειρο το βιβλίο ας παρέμβει.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
44 διορθώνω: …ο ίδιος ο Παπ. αντιμετώπισε ευμενώς…
Δήμος 7 said
Απ’ ο,τι θυμάμαι,το «πάμε για ύπνο Κατερίνα»το είχε ερμηνεύσει σε εκπομπή του τότε ΕΙΡΤ .Αν έφυγε εξωτερικό μην τον πιάσουν,σίγουρα ο λόγος ήταν άλλος!
Christos said
Σε μουσική Καρβέλα
Δύτης των νιπτήρων said
43 Ίσως όσον αφορά τη δημοφιλία των καλών δίσκων. Γιατί εγώ ας πούμε βρίσκω καταπληκτική και τη δεκαετία του ’80, σε αντιδημοφιλή (Πλάτωνος), εν μέρει δημοφιλή (Χειμερινοί Κολυμβητές), αλλά και δημοφιλή μουσική (Κατσιμιχαίοι π.χ.), χωρίς να πιάσω τη ροκ σκηνή ή τους ύστερους δίσκους του Σαββόπουλου ή του Χατζιδάκι.
(Ο μακαρίτης δεν με εντυπωσίαζε γιαυτό και δεν έχω να γράψω τίποτα)
Konstantinos said
Η εκφραση «τον πουλοπουλο» ως χαριτωμενια αντι για ‘το μπουλο’ προυπηρχε του τραγουδιστη;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
29 (κ23) >>Καταστρέφει όμως όλη την ποίηση,
Μα ακριβώς!
Όλη -η συγκεκριμένη- ατμόσφαιρα του τραγουδιού θρυμματίζεται. Μπορώ να γράψω πολλές γραμμές για το αναποδογύρισμα του κατόπτρου, με την (α)Χωνευτίδιο εκδοχή.
30 (Κολούμπια-Πουλόπ. Μπιθί )
Και σε άλλο σημείο, δε θυμάμαι αν είναι στην ίδια συνέντευξη (έχω ακούσει/διαβάσει διάφορα μαζεμένα τώρα -και…μυαλόμυλος) ξανακάνει αναφορά στο γεγονός, πάλι χωρίς ρητή επιβεβαίωση αλλά και χωρίς διάψευση. Νομίζω το λέει στο γιατί δεν τραγούδησε Χατζιδάκι (που ήταν στην Κολούμπια), παρα μόνο κάποια του σε β΄εκτέλεση.
32 >>Κάποια στιγμή, άφησε το μικρόφωνο και τραγούδησε α καπέλα
Δικιά του τέχνη,κόσκινο, θα λέγαμε. Έχει πει ότι εκείνος πρώτος ξεκίνησε το τραγούδι χωρίς μικρόφωνο-παρεϊστικα στην μπουάτ, όπως και πρώτος τραγούδησε όρθιος(«σήκωσε» και τη Μαρινέλλα) αλλά και πρώτος παρακίνησε στον κόσμο απο κάτω να τραγουδήσει μαζί του (το σημερινό «δικό σας»)
34 >>– Τραγούδησε και ρεμπέτικα, (…) με ενδιαφέρον.
Τραγουδιστής του έρωτα, ρομαντικός, αισθαντικός αλλά και λαϊκός τραγουδιστής τραγούδησε από Μπαγιαντέρα μέχρι Φρανκ Σινάτρα.
Aghapi D said
Στα φοιτητικά χρόνια- και ένα δυο χρόνια πριν – μπαρ του 70 – 80 με τζουκ μποξ που έπαιζε ένα σωρό άσχετα που αγαπούσαμε
Περισσότερο αγαπούσαμε το Πάμε για ύπνο Κατερίνα, για τον στίχο «κι’ όνειρα είναι πια τα όνειρα για μας»
https://www.tanea.gr/2020/08/24/lifearts/o-poulopoulos-gia-ton-miki-theodoraki-pou-ton-ekane-tragoudisti/
spiridione said
49. Όχι
https://sarantakos.wordpress.com/2010/11/13/markosypoyrgos/#comment-326894
spiridione said
52. Δηλαδή ναι, προϋπήρχε.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Δεν ξέρω αν έμεινε σημαντικός συνθέτης των χρόνων του που δεν συνδημιούργησαν: Μίκης, Λοϊζος, Μαμαγκάκης, Σπανός, Γλέζος Πλέσσας, Ξαρχάκος, Κουγιουμτζής, Κόκοτος, Κατσαρός, Σαββόπουλος, (Χατζιδάκις μόνο σε β΄εκτέλεση-λόγω εταιρείας)
Ο Γιώργος Παπαστεφάνου τον είπε τραγουδιστή των ποιητών:
Λόρκα, Νερούντα, Ρίτσο, Βιζυηνό, Λαπαθιώτη, Καρυωτάκη
>>έχει εκδώσει και δυο ποιητικές συλλογές -κι αυτό τώρα το έμαθα, δεν το διαφήμιζε.
Ζωγράφιζε,διαβάζω, κιόλας, με «δάσκαλο»,έχει πει ο ίδιος, τον (συχωρεμένο κουζουλό) Σταύρο Πασπαράκη.
Theo said
@48, τέλος:
Συμφωνούμε, Δύτη μου.
spiridione said
Και μια κακή στιγμή του μακαρίτη
https://www.oneman.gr/afieromata/poulopoulos-giannis-synenteyxi-1982/
Γιάννης Κουβάτσος said
«Φεύγουν ένας-ένας εκείνοι που σημάδεψαν την εφηβεία και τα νιάτα μας.»
Ναι, ρε γαμώτο…Πρώτη απώλεια για τους λίγο κάτω-λίγο πάνω απ’ τα εξήντα ο Λένον. Ακολούθησαν πολλοί και εκλεκτοί. Τώρα ο Πουλόπουλος, που τον έχω συνδέσει με τον «παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο» όπως λέμε, δηλαδή με Δαλιανίδη και Πλέσσα. Ήταν κάτι παραπάνω. Καλό του ταξίδι.
Γνωστός σχολιαστής said
Μέγας ο Γιάννης Πουλόπουλος, όντως άφησε Εποχή, αλλά να τα λέμε όλα, κύριε Σαραντάκο… Κάτι πήγε να πεί στο σχόλιο 56 ο σχολιαστής Spiridione, αλλά περιορίστηκε στις κεφτέδες για να μή σοκάρει τους αναγνώστες. ΕΧΟΥΜΕ και ΛΕΜΕ:
1) Ο Γιάννης Πουλόπουλος καταγόταν από ακροδεξιά, βασιλοχουντική οικογένεια, γι’ αυτό και το 1966 ο αυστηρός πατέρας του, μακαρίτης Γιώργος Πουλόπουλος, του απαγόρευσε να πάει με τον Μίκη Θεοδωράκη και την Μαρία Φαραντούρη στις περίφημες συναυλίες της Σοβιετικής Ένωσης, με αποτέλεσμα ο Μίκης να τον αντικαταστήσει με τον Αντώνη Καλογιάννη.
2) Το ότι ο Γιάννης Πουλόπουλος ήταν βαμμένος ακροδεξιός φαίνεται κι από το εξής που αποσιωπούν όλα τα ΜΜΕ, ακόμη και η Wikipedia: Στις 27 Ιουλίου 1968, σε ηλικία 27 ετών, ο Γιάννης Πουλόπουλος εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 1η Ολυμπιάδα Τραγουδιού της Χούντας, με το τραγούδι «Μα τώρα αγάπη μου» σε στίχους και μουσική Μίμη Πλέσσα, το οποίο δικαίως πήγε άπατο, γιατί ήτανε «μάπα».
Σημειωτέον ότι η επιλογή του Πουλόπουλου για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα έγινε από τον τότε πανίσχυρο Γραμματέα Δημοσίας Τάξεως, Γιάννη Λαδά, ο οποίος γνώριζε τον πατέρα Πουλόπουλο, γιατί ήταν κοντοχωριανοί (Καρδαμύλη Μάνης και Δυρράχιο Αρκαδίας αντιστοίχως) Παρόλα αυτά, ο θαρραλέος Γιάννης Πουλόπουλος δεν εξαφάνισε το τραγούδι «Μα τώρα αγάπη μου» από την πιάτσα, αλλά το συμπεριέλαβε και μετά τη Μεταπολίτευση στη συλλογή «Όλα δικά σου μάτια μου».
Για την Ιστορία ΙΔΟΥ το βίντεο από την 1η Ολυμπιάδα Τραγουδιού της Χούντας (ο Πουλόπουλος εμφανίζεται από το 4.38 μέχρι το 5.38) όπου ο Πουλόπουλος ερμηνεύει στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο το τραγούδι του Μίμη Πλέσσα «Μα τώρα αγάπη μου» εκπροσωπώντας την Ελλάδα, ενώ ο Παττακός, ο Μακαρέζος, ο Ανδρουτσόπουλος και ο Ασλανίδης τον καταχειροκροτάνε και τον αποθεώνουν από τις κερκίδες των επισήμων…
ΙΔΟΥ και η γλαφυρή περιγραφή από τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ της Χούντας των όσων συνέβησαν τον Ιούλιο του 1968 στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο…
«Η 1η Διεθνής Ολυμπιάδα Τραγουδιού στο Παναθηναϊκό Στάδιο (26/07/1968 – 28/07/1968)
Περίληψη
Έναρξη της 1ης Διεθνούς Ολυμπιάδας Τραγουδιού με ομιλίες του Υφυπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Βοβολίνη και του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Ολυμπιάδας Γιώργου Οικονομίδη στο Παναθηναϊκό Στάδιο, οι διαγωνιζόμενοι τραγουδιστές και άλλοι, εκτός συναγωνισμού, από διάφορες χώρες, που ερμηνεύουν τα τραγούδια τους και η βράβευση των νικητών από τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Στυλιανό Παττακό και από τον Γ. Οικονομίδη.
Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως Ιωάννης Λαδάς, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Στυλιανός Παττακός, ο Υπουργός Οικονομίας Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος και ο Υπουργός Συντονισμού Νικόλαος Μακαρέζος. Εκτός συναγωνισμού εμφανίζεται η Ρίτα Παβόνε. Απονομή του πρώτου βραβείου από τον Στ. Παττακό στον Λουί Νέφ. Ο Τζίμμυ Φοντάνα και η Γκλόντα Ρότζερς ανεβαίνουν στη σκηνή δίπλα στον Γ. Οικονομίδη για να τιμηθούν με ν το δεύτερο και τρίτο βραβείο αντίστοιχα. Πυροτεχνήματα.
Περιγραφή
Άποψη του Παναθηναϊκού Σταδίου, νυχτερινή ώρα, όπου πραγματοποιείται η 1η Διεθνής Ολυμπιάδα Τραγουδιού. Ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως Στυλιανός Παττακός, συνοδευόμενος από άλλους επισήμους, φτάνει στο στάδιο όπου τον υποδέχονται δια χειραψίας ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Βοβολίνης και ο Υπουργός Δημοσίων Έργων Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου. Ο Β’ Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Δημήτριος Πατίλης φτάνει στο στάδιο, όπου τον υποδέχεται επίσημος. Ο Υπουργός Συντονισμού Νικόλαος Μακαρέζος, ο Υπουργός Οικονομικών Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος φτάνουν στο στάδιο, όπου τους υποδέχονται επίσημοι. Πλήθος κόσμου, στις κερκίδες του σταδίου, χειροκροτεί τον Κ. Βοβολίνη που κηρύττει την έναρξη της Ολυμπιάδας. Ο Δ. Πατίλης, ο Κ. Παπαδόπουλος, ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Κωνσταντίνος Ασλανίδης, ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Ιωάννης Χολέβας, άλλοι επίσημοι και ο παριστάμενος κόσμος παρακολουθούν τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή της Ολυμπιάδας Γιώργο Οικονομίδη που εκφωνεί λόγο. Οι παριστάμενοι χειροκροτούν. Ο ηθοποιός Νίκος Χατζίσκος, στη σκηνή, απαγγέλει τον ύμνο της Ολυμπιάδας. Το χορευτικό ζευγάρι Βέρα Έλλεν – Αλέκο Μπάλσας παρουσιάζει χορογραφία. Η διαγωνιζόμενη Μανταλένα Ιγκλέσιας ερμηνεύει το τραγούδι της Πορτογαλίας. Ο Σαμίρ Ισκανταρανί ερμηνεύει το τραγούδι της Αιγύπτου.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμηνεύει το τραγούδι της Ελλάδας ενώ το κοινό παρακολουθεί.
Η διαγωνιζόμενη με το τραγούδι του Ισραήλ Αλεξάνδρα ενώ τραγουδά. Ο Γάλλος συνθέτης και τραγουδιστής Ζιλμπέρ Μπεκό, που εμφανίζεται εκτός συναγωνισμού, τραγουδά ενώ ο Στ. Παττακός, ο Κ. Βοβολίνης, ο Κ. Παπαδημητρίου και άλλοι παριστάμενο επίσημοι παρακολουθούν. Το κοινό χειροκροτεί. Η διαγωνιζόμενη με ελληνικό τραγούδι Ζωζώ Κυριαζοπούλου τραγουδά. Η Άννα Σαίντ Κλαίρ ερμηνεύει γαλλικό τραγούδι. Ο Λουί Νεφ ερμηνεύει το βελγικό τραγούδι. Ο διαγωνιζόμενος με το τραγούδι της Ιταλίας Τζίμι Φοντάνα τραγουδά. Η Άζντα Πεκκάν ερμηνεύει το τουρκικό τραγούδι ενώ επίσημοι (ανάμεσα στους οποίους ο Αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων Β. Σακελαρίου) παρακολουθούν. Η αμερικανίδα τραγουδίστρια Madeline Bell τραγουδά εκτός συναγωνισμού ενώ το κοινό χειροκροτεί. Η Μισελίν Ραμμέτ ερμηνεύει γαλλικό τραγούδι. Η Γκλόντα Ρότζερς ερμηνεύει το βρετανικό τραγούδι. Ο Ένζο Γούσμαν ερμηνεύει το τραγούδι της Μάλτας. Ο Φώτης Δήμας ερμηνεύει ελληνικό τραγούδι ενώ οι επίσημοι παρακολουθούν. Η Ελληνίδα τραγουδίστρια Βίκυ και η Ιταλίδα Ρίτα Παβόνε τραγουδούν εκτός συναγωνισμού, ενώ το κοινό χειροκροτεί. Ο Στ. Παττακός απονέμει το πρώτο βραβείο στον Βέλγο Λουί Νεφ. Ο Γ. Οικονομίδης συγχαίρει δια χειραψίας τον τραγουδιστή. Ο Γ. Οικονομίδης συγχαίρει δια χειραψίας τον δεύτερο νικητή Τζίμι Φοντάνα και την τρίτη νικήτρια Γκλόντα Ρότζερς. Πυροτεχνήματα που ρίπτονται.
Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως Ιωάννης Λαδάς, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Στυλιανός Παττακός, ο Υπουργός Οικονομίας Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος και ο Υπουργός Συντονισμού Νικόλαος Μακαρέζος. Εκτός συναγωνισμού εμφανίζεται η Ρίτα Παβόνε. Απονομή του πρώτου βραβείου από τον Στ. Παττακό στον Λουί Νέφ. Ο Τζίμμυ Φοντάνα και η Γκλόντα Ρότζερς ανεβαίνουν στη σκηνή δίπλα στον Γ. Οικονομίδη για να τιμηθούν με ν το δεύτερο και τρίτο βραβείο αντίστοιχα. Πυροτεχνήματα.»
ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ: Να τα λέμε όλα, κύριε Σαραντάκο… Ο ηθοποιός Νίκος Χατζίσκος που απήγγειλε τον Ύμνο της Ολυμπιάδος ήταν μαθητής του Αιμίλιου Βεάκη και οργανωμένο μέλος του ΚΚΕ. Πώς δέχτηκε να απαγγείλει τον Ύμνο της Ολυμπιάδος Τραγουδιού στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο μεσούσης της Χούντας; Εδώ σε θέλω κάβουρα που περπατάς στα κάρβουνα…
ΥΓ: Επειδή, λόγω συζύγου, ασχολούμαι λιγάκι και με τα ποδοσφαιρικά στοιχήματα, έχω μιά καλή πρόταση για τον αποψινό τελικό ΠΑΟΚ – Μπεσίκτας στην Τούμπα: Όσοι θέλετε να πάτε Ταμείο τα μεσάνυχτα, παίξτε άφοβα την ΠΡΟΚΡΙΣΗ της ΜΠΕΣΙΚΤΑΣ (αποδίδει 3,65 στο Stoiximan) και για περισσότερα χρήματα παίξτε πρόκριση της Μπεσίκτας ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ (αποδίδει 12,50 στο Stoiximan)
Χαρούλα said
Υπέροχη φωνή, τραγούδια που συνόδεψαν κυρίως τον ρομαντισμό της νιότης μου. Περισσότερο όμως σέβομαι την στάση ζωής του. Όχι υπερέκθεση, βεντετισμοί και κυρίως δεν έβγαινε με άποψη για όλα! Κάτι πίστευε, κάτι βίωνε όπως όλοι μας. Αλλά ένα ήταν το σημείο συνάντησης μας! Το τραγούδι. Και με αυτό δεν θα ξεχαστεί σύντομα. Τωρα τα παιδιά ή εγγόνια μας…. ίσως να μην τον αγαπούν όσο και μεις. 😥
Λουλούδια και σεβασμό!🖤💐
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του Γιάννη Πουλόπουλου ήταν ότι δεν έκανε κανένα βίντεο κλιπ. Αρνιόταν με έμφαση.
Επίσης δεν συμμετείχε στις τραγουδιστικές εκπομπές της τηλεόρασης.
Η μόνη ζωντανή παρουσία του που ηχογράφησε σε ήταν αυτή στην Πύλη Αξιού-η τελευταία του που μετά αποσύρθηκε από εμφανίσεις σε πάλκα κλπ (δίσκος «Ζωντανή Επαφή»)
Έχει κάνει 65 ! μεγάλους δίσκους.
Στο τραγούδι έβαζε πρώτα το στίχο.
Λέει ότι όταν του πρότεινε ο Ζαμπέτας δυο τραγούδια, το «Ρωμιός αγάπησε ρωμιά» το αρνήθηκε γιατί δεν τ΄άρεσε ο στίχος (δεν το μετάνιωσε κι ας έγινε επιτυχία) και είπε το δεύτερο «Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν»
dryhammer said
58. >… Επειδή, λόγω συζύγου, ασχολούμαι λιγάκι και με τα ποδοσφαιρικά στοιχήματα,…
https://sarantakos.wordpress.com/2020/08/23/bouturas-2/#comment-673818
https://sarantakos.wordpress.com/2020/08/23/bouturas-2/#comment-673820
Ανοιχτό γράμμα διαβάζω…
Eli Ven said
Από την Καραδμύλη;Εμείς πάντως που μεγαλώναμε στη Μάνη της δεκαετίας του ’80 όπου ο Πουλόπουλος ήταν η διασημότητα της περιοχής, ξέραμε ότι ο Πουλόπουλος γεννήθηκε στους Ντολούς, επισήμως Δολούς, ένα χωριό ανάμεσα στην Καρδαμύλη και την Καλαμάτα. (Κι ότι η Νόνικα Γαληνέα είναι από το Ξεχώρι, επισήμως Εξωχώριον).
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Φημολογείται ότι ήταν ο πλουσιότερο Έλληνας τραγουδιστής κι όταν τον ρώτησε ο Χ΄΄νικολάου γι΄αυτό, εκείνος απάντησε ότι δεν έχουμε παραστατικά απ΄τους άλλους για να γίνουν συγκρίσεις αλλά κι ότι ήταν «εχθρός των λεσχειαρχών»,δηλδή δεν «τ΄ακουμπούσε» στην τσόχα κλπ όπως πολλοί του χώρου του.
Έφτιαξε πάνω από διακόσους πίνακες έχει γράψει πάνω από έξι βιβλία.
«Ανθρωποι, αφηγηθείτε την ιστορία σας» όπως είπε ο Ντάριο Φο
ΣΠ said
Ένα τραγούδι από τον Πουλόπουλο με ενδιαφέρουσα ιστορία. Μουσική: Giorgio Conte & Dario Baldan Bembo, Στίχοι:
Σώτια Τσώτου.
Το τραγούδι ερμηνεύτηκε αρχικά από την Ιταλίδα Мia Martini με διαφορετικούςελληνικούς στίχους του Giorgio Conte.
Τέλος, έγινε μεγάλη επιτυχία στα ισπανικά με την Ana Belén.
Γιάννης Κουβάτσος said
Ευρυδίκη Κοβάνη, ρε Βάτμαν; Από πού ψωνίζεις χρηστώνυμα; Θυμάστε οι παλαιότεροι μιαν ακροδεξιών τάσεων Αλίκη Στούκα; Παίζει να ήταν ο Βάτμαν;
ΣΠ said
Έπεσα θύμα της μαρμάγκας.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
57 Σου το χαρίζω,
(Δεν είναι και το καλυτερότερο,αλλά ο στίχος…)
Πέρσι μας έδειρε ο βοριάς
και φέτος το χαλάζι
και από του χρόνου μη ρωτάς
η μοίρα τι μας τάζει
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
42 Καλό κόλπο!
43 Κι εγώ τα ίδια έγραψα
66 Κι ενώ το έλεγες εγώ το ελευθέρωνα (64)
nwjsj said
@ 48 – Δύτης Των Νιπτήρων
Συμφωνώ!
Μ’ αυτό που έγραψα στο 43 κυρίως εννοούσα τη σύγχρονη εποχή όπου πλασάρονται για ‘έντεχνοι’ κάτι στίχοι του στυλ «κλαίω κι οδηγώ στην Αττική Οδό και κάτω απ’ τη ζακέτα φοράω νυχτικό»…
Μυλοπέτρος said
Κομοτηνή. Στις πρώτες μεταθέσεις που έγιναν, από τη μονάδα. Στη μελαγχολία της στιγμής, αυτοί που μέναμε τραγουδούσαμε το «αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν». Με τον Πουλόπουλο και αυτό.
Φανταστείτε την εκπληξή μου όταν πολλά χρόνια μετά έμαθα πως ήταν του Ζαμπέτα.
dryhammer said
…έντεχνοι…
Είμαι ελαφρά τσακωμένος μαζί τους, γιατί μου φαίνονται ολίγον κλαψομούνηδες… [Ο Μπάτης δλδ ήταν άτεχνος;]
69. Επειδή είμαι και πίσω στην ενημέρωση γκούγκλαρα για να δω ποιος λέει το «κλαίω κι οδηγώ στην Αττική Οδό και κάτω απ’ τη ζακέτα φοράω νυχτικό»… γιατί νόμιζα πως το τραγουδάει άντρας… Μη ρωτάς γιατί. [Αυτή την κατηγορία ραμονιών θα την περιγράψει σε 30-40 χρόνια από τώρα ο εγγονός του Νικοκύρη, τότε που τα κείμενα θα διακτινίζονται κατευθείαν στα κεφάλια μας…]
dryhammer said
71 συνέχεια [..κι από το ραμολίρισμα -όσοι ζούμε- θα γράφει εκείνος «οι μεν και οι δε» κι εμείς θα καταλαβαίνουμε «είμαι κείθε»]
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
>>Από το 1965 πηγαίνει στη Λύρα, γνωρίζεται με τον Μάνο Λοΐζο και τραγουδάει πρώτος το Ακορντεόν σε ταινία μικρού μήκους του Λάμπρου Λιαρόπουλου…
για το φεστιβάλ Θεσνίκης.Σχεδόν παράλληλα κάνει μεγάλη επιτυχία με το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», του επίσης τότε πρωτοεμφανιζόμενου Σταύρου Κουγιουμτζή.
…μπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι, σε μουσική και στίχους του Μπάμπη Δαλιάνη, με τον τίτλο «Κορμί μου πονεμένο». Στην πίσω πλευρά του δίσκου 45 στροφών θα έμπαινε το τραγούδι «Στο άδειο προσκεφάλι», που όμως τελικά το πήρε επί πληρωμή ο Στέλιος Καζαντζίδης από τον συνθέτη. Τελικά το τραγούδι δεν κυκλοφορεί και μένει ως δείγμα στην Columbia. Ένας επιπλέον λόγος ήταν ότι ο Πουλόπουλος ακόμα ήταν ανήλικος και απαγορευόταν να εκδοθεί δίσκος με το αναγραφόμενο τραγούδι. …
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%BF%CF%85%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82
69 Ω γαμώτο! το «κλαίω κι οδηγώ στην Αττική Οδό και κάτω απ’ τη ζακέτα φοράω νυχτικό»…
Εμένα μ΄αρέθει!
nikiplos said
Με τα σημερινά δεδομένα, είναι μέσω Καλαμάτας, δυο ώρες διαδρομή με το αυτοκίνητο περίπου. Με τα τοτινά, ήταν δεν ήταν 3,5 ώρες οδήγηση. Δεν τους λες και «κοντοχωριανούς» ω αγαθέ…
Γιάννης Κουβάτσος said
Μ’ αρέσει πολύ η Ελεωνόρα ή Ελεονώρα ή Ελεονόρα (πώς είναι το σωστό και γιατί;) Ζουγανέλη κι ας είναι μάπα στιχουργικά η νυχτικιά Οδός. Φωνάρα η κοπέλα.
nikiplos said
69@ Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη είναι από τις καλύτερες νεότερες φωνές και ερμηνείες. Πέρα από τον αμφισβητούμενο όρο «έντεχνο», δεν είναι υπεύθυνη για τους στίχους ή τη μουσική, αφού είναι ερμηνευτής.
Τέτοια στιχουργήματα και χειρότερα ακόμη, πχ «ένας ήλιος στο δικό σου παντελόνι» ευρίσκονται στο έντεχνο παλαιόθεν, καθώς οι εταιρίες ήταν εκείνες που έκαναν το παιχνίδι και αυτές κυρίως έβαζαν τον πήχη.
Το συγκεκριμένο άσμα, ακούγεται άνετα χωρίς να σου κάνουν «έρωτα στ’ αφτιά» κλαπατσιμπανοτσιφτετελοφιοριτούρες.
Μουσικά δεν αξίζει πολλά, γνωστά μοτίβα, αλλά δεν υφίσταται και παρθενογένεση. Βέβαια ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ, μου δίνει την εντύπωση πως γράφει πάντα ένα τραγούδι. Το συγκεκριμένο έχει στοιχεία από το δικό του «τσίχλα δίχως ζάχαρη». Η Σάννυ Μπαλτζή είναι πολύ καλή στιχουργός, δύσκολο για γυναίκα σε ένα καθόλα ανδροκρατούμενο είδος.
Περί ορέξεως βέβαια.
sarant said
Ακουσα κι ενα τραγούδι που δεν ήξερα, ευχαριστώ!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
70 . Ομοίως και αυτό, θα το ΄λεγες του Ζαμπέτα;
75. Σ΄εμένα άρεσαν οι στίχοι (γι΄αυτό ξιπάστηκα μήπως διολισθαίνει το γούστον μου:) ) τους βρήκα έξυπνους (η μουσική, μουσαμάς -σαν «γνωστή» όπως είπε κ ο Νικιπλος στο 76) εικόνες από τη ζωή, να το πω μπίτι πεζά . Άραγε στις ηλικίες των παιδιών μας, αλλά των κοριτσιών-καθαρά γυναικεία κατάσταση η του τραγουδιού- αρέσει; Μου κάνει νεανική γραφή, όπως και Το παλιό μου παλτό- που επίσης μ΄αρέσουν οι στίχοι.
atheofobos said
Διαβάζοντας να γράφεται ότι ήταν ακροδεξιός, αντιφεμινιστής κτλ σκέφτομαι πως πάντα θέλουμε όσων η τέχνη τους μας αρέσει να βρίσκονται κοντά και στις δικές απόψεις για την ζωή.
Τελικά όμως αυτό που παραμένει από τα άτομα είναι το έργο τους και όχι το τι έκαναν οι ίδιοι στην ζωή τους.
Όταν αύριο τα παιδιά μας στις παρέες τραγουδούν το ακορντεόν, το άγαλμα ή το πάμε για ύπνο Κατερίνα ίσως να μην ξέρουν καν ότι τα είχε πρωτοπεί κάποιος Πουλόπουλος.
Γς said
76:
>σου κάνουν «έρωτα στ’ αφτιά»
και θυμήθηκα εκείνη την παρθένα [απ τ αριστερό αφτί] που τό’ κανε στερεοφωνικά
Γς said
75:
> Φωνάρα η κοπέλα.
Φωνάρα ο νεαρός. Το έχετε ακούσει ποτέ;
Πάνος με πεζά said
Ένα νοσταλγικό τραγούδι του άλλης εποχής, με την ευρηματική ομοιοκαταληξία «ΈΒΓΑ-Φεύγα».
Κι επίσης ένα ωραίο και σπάνιο από τα παλιά του, που πάνε μόλις 5-6 χρόνια που το γνώρισα, από το Γιάννη Σκουλετάκη και τις εκπομπές του. Πλεσσο-παπαδόπουλοι. Πολύ όμορφη εισαφωφή (ίσως καλύτερη κι από το τραγούδι !), και στυλ που θυμίζει Μούτση…
Theo said
@78β:
Και σε μένα άρεσαν οι στίχοι. Όχι ότι είναι κανένα αριστούργημα, αλλά κάτι παιγνιώδες, μια παλιοκατάσταση, που την ξορκίζει μ’ ένα υποδόριο χιούμορ, με μια νεανική ελαφρότητα. Αισθητά καλύτερο το τραγούδι από άλλα που κυκλοφορούν, κι απορώ για το «κράξιμο» που έχει φάει.
Alexis said
#83: Τέτοιου ύφους στίχους έχει γράψει πολλούς η Λίνα Νικολακοπούλου και παλιότερα η Αφροδίτη Μάνου.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Εδώ ο Γ.Π. λέει ότι για την περιοδία με το Μίκη και τη Φαραντούρη στη Ρωσία, πήγε ο Καλογιάννης γιατί ο ίδιος ήταν φαντάρος
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
83 Κι εγώ την ίδια περίπου γνώμη έχω.
loukretia50 said
Κι ένα τραγούδι σε στίχους του Μποστ, από ελληνική ταινία με πρωταγωνιστές δύο από τα πιο ωραία πρόσωπα του κινηματογράφου της εποχής.
Αυτό το τραγούδι αντικαταστάθηκε στο δίσκο που κυκλοφόρησε απί χούντας από ένα άλλο πιο ανάλαφρο!
Καράβια αλήτες https://youtu.be/zU4Foj7uDD8 Γ.Πουλόπουλος
(το οποίο, μεταξύ μας, μου αρέσει πιο πολύ! )
Πέπε said
Γιατί πρέπει να θεωρηθούν έντεχνοι οι στίχοι;
Κατά τη γνώμη μου τόσο το γενικό κόνσεπτ «κλαίω γιατί δε μ’ αγαπάς» όσο και οι οδηγικές αναφορές παραπέμπουν σε σκυλάδικο. Η μουσική βέβαια όχι. Ίσως κάπου υπάρχει αυτό το παιγνιώδες που την τελευταία στιγμή το αποσκυλοποιεί (τα λόγια του ρεφρέν θα μπορούσαν και να είναι Ζουγανέλης), αλλά τέλος πάντων συνολικά θα το κατέτασσα απλώς στα αδιάφορα.
Δεν είμαι και πολύ βέβαιος τι είδος θεωρείται αυτό, αλλά έντεχνο (με τη σημασία που έχει πάρει η ταμπέλα) δε θα το έλεγα.
nwjsj said
Αναγνωρίζω ότι η Ζουγανέλη έχει πολύ καλή φωνή και με εύρος, όμως δεν με αγγίζουν καθόλου οι ερμηνείες της, γι’ αυτό και δεν μου αρέσει. Η Σάννυ Μπαλτζή μου είναι αδιάφορη στιχουργικά. Κοίταξα έτσι ακροθιγώς μερικούς στίχους και είναι ζήτημα αν ξεχώρισα 2 τραγούδια στα 50.
loukretia50 said
«αποσκυλοποίηση»… πολύ μου άρεσε!
Πολλά σουξεδάκια σύγχρονα νόμιζα ότι είναι σατιρικά, αλλά όχι, οι εκπρόσωποι της νέας γενιάς με πληροφορούσαν ότι χαρακτηρίζονται έντεχνα και κρύβουν βαθύ νταλκά.
Τι να σας πω, ρίμες που πάνε χαμένες … λες και δεν έχει η τρισχιλιετής θησαυρό ολόκληρο!
dryhammer said
90. > …χαρακτηρίζονται έντεχνα και κρύβουν βαθύ νταλκά…
Δλδ. καψουροτράγουδα αλλά «δουλεμένα»;
Theo said
@88:
Η μελοποίηση δεν σου λέει τίποτα;
Θα μπορούσε να ‘ταν σκυλάδικο μ’ αυτή τη μουσική;
Έντεχνο δεν θα το ‘λεγα. Πιο πολύ προς το ελαφρολαϊκό ποπ κλίνω, όπως τα περισσότερα τραγούδια που αρέσουν στη νέα γενιά, που λέει κι η Λουκρητία.
Παναγιώτης Κ. said
Στα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του ΄60 θυμάμαι εκείνους τους συμμαθητές μου που είχαν μια έφεση στο τραγούδι. Το ρεπερτόριό τους ήταν από τα τραγούδια που τραγουδούσε ο Πουλόπουλος.
Theo said
ελαφρολαϊκοπόπ, συγγνώμη 🙂
Πέπε said
@92:
Μα ναι, το είπα:
> > …παραπέμπουν σε σκυλάδικο. Η μουσική βέβαια όχι.
Γς said
-πουλος, ο γιος. Σταυρόπουλος π.χ. ο γιος του Σταύρου.
Πουλόπουλος, ο γιος του γιου;
Γιάννης Ιατρού said
Είναι κάτι βρωμόπουλα που αφήνουν τις κουτσουλιές τους παντού, ίσα-ίσα να λερώσουν. Ειδικά σε κάτι στιγμές που τιμούμε τους δικούς μας ή αυτούς που μας συνόδεψαν στη ζωή μας. Αναρωτιέμαι, γιατί παραμένουν τα ελεεινά σχόλιά τους και γιατί τους ανεχόμαστε τόσες μέρες τώρα… Δεν πρέπει να υπάρχει έλεος σε κάτι τέτοιους, εγώ για ύβρη το εκλαμβάνω.
Γς said
Να σου’χει ανοίξει την κοιλιά λέει και να φωνάξει την προϊσταμένη να τον ξεματιάσει.
Χειρούργος το επάγγελμα ο Αντιδήμαρχος Σαλονίκης κι η γραμματέας του
live στην τηλεδιάσκεψη του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης
loukretia50 said
Dry, σκυλοβαρέθηκες?
Περίμενα να ασχοληθείς λογοπαιχτικώς με τον οδηγό που κλαίει !
όσο για τα άζματα που αναφέρεις…
Ατόφια η καψούρα καίει , μα ο περίγυρος δε φταίει
Εντέχνως θα τη συμμαζέψουν, και ευγενώς θα μας δουλέψουν
Theo said
@98:
Ουρολόγος και χρυσή καρδιά είναι ο φίλος μου ο Χάρης.
Theo said
@95:
Συγγνώμη, δεν το πρόσεξα.
Αλλά αν η μουσική αποσκυλοποιεί τα λόγια, τότε μάλλον το τρολάρει το σκυλάδικο ύφος.
@100, συνέχεια:
Μην ανησυχείς. Στο ιατρείο του μόνο μικροεπεμβάσεις κάνει. Όσους είναι για χειρουργείο τους στέλνει σε άλλους.
Μιχάλης Νικολάου said
69,… τη σύγχρονη εποχή όπου πλασάρονται για ‘έντεχνοι’ κάτι στίχοι του στυλ
«κλαίω κι οδηγώ στην Αττική Οδό
και κάτω απ’ τη ζακέτα φοράω νυχτικό»…
Με ωδική βοήθεια, ίσως.
loukretia50 said
Theo , …golden heart and golden urine!
Πέπε said
@101 Τεό:
Το σκέφτηκα (όχι μόνος μου, το παιγνιώδες είχε ήδη αναφερθεί πιο πριν). Μπορεί, αλλά πάλι ξέρω γω; Τη μουσική δεν τη βρήκα παιγνιώδη.
aerosol said
#71
Αν το τραγουδούσε άντρας θα ήταν ΤΟ έπος!
sarant said
97 Γιάννη, η Ευριδίκη μπήκε στην κατάψυξη μόλις είδα το σχόλιο. Δεν το διατυμπάνισα αλλά έπρεπε. Μπαν!
ΓΤ said
@40, 42
Τα θυρανοίξια του ενικού αφού τα έχεις κάνει, διπλά σε ευχαριστώ. Όσο για τα περί αγχίνοιας, αύθαδες κιοπέκι από κούνια σε random walk (γεια σου, Neo Kid), απλώς αυτό είμαι.
Ακριβώς αυτό, που δεν έγινε αντιληπτό, από αμφότερες τις πλευρές (ξέχνα τη δική μου ουγκανίλα), είναι ότι δεν είχα αντιληφθεί ότι μια μάσκα μπορεί να φυλακίζει την πίστη. Και μάλλον ήρθε η ώρα να δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα σε κάθε μελανειμονών σέμνωμα. Ασφαλώς ο ιός δεν έχει ωράρια, αλλά η πυκνότητα πιθανότητας συγχρωτισμού έχει το δικό της ωράριο, και βέβαια, ευχή, αυτό θα έπρεπε να το κατανοούν ακόμη και όσοι φορούν οράριο.
Νίκος Κ. said
Ρίτσος – Μαμαγκάκης – Πουλόπουλος
Άιντε και ντε
Γιάννης Ιατρού said
106: Αναμενόμενο. Ένα σχόλιο… που δεν προσθέτει κάτι, μόνο βρώμα 🤢
dryhammer said
99. Όταν κλαίει ο οδηγός τρακάρει, επειδή τα βλέπει θολά, και κλαίνε κι άλλοι μετά. [Επαγωγικά δάκρυα]
**************
Έχω ένα φίλο, που παίζει κι ωραίο τζουρά, που λέει πως: Τα «Λίγα ψίχουλα αγάπης» αν και τραγουδάρα, είναι τραγούδι της ξεφτίλας. Αξιοπρέπεια μηδέν.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
105 🙂 Μετά απ΄αυτό θα σας το μπουμπουνίξω αυτό που έγραψα και το ξανασκεφτόμουν να το ποστάρω ή όχι. :
Μιας και ο λόγος περί στίχων, ο πολυφίλητος νεκρός, λέω δεν θα είχε αντίρρηση που παρεκκλίνουμε προς τα κει.
Οι εν θέματι ( 🙂 ) αυτοί στίχοι έχουν κινηματογραφικότητα και βρίσκω και κάποια πρωτοτυπία.
Δεν είναι «φεύγω και κλαίω» αλλά «κλαίω κι οδηγώ»-στην Εθνική οδό ,πα να πει, τρέχει προς όπου να ΄ναι. Εσωτερική και εξωτερική φρενίτιδα. Μια ερωτευμένη γυναίκα, σε νυχτερινό παροξυσμό, καθώς μέσα της έχει «μπουκώσει» (ενώ ο άλλος στην κοσμάρα του -μοσχαροκοιμάται, μπορεί φευγάτος απ τη σχέση κιόλας), την κοπανάει με τ΄αμάξι αλλόφρονη/ξεκάλτσωτη.
Αλλά μετά το πάει θεατράλε με τις εξόδους. Κοπάζει το πράμα, καμπυλώνει την κατάσταση και το λήγει ότι ίσως κι είναι κι όνειρο όλο αυτό. Σύγχρονο νεανικό (επειδή τραγουδάει νεανική φωνή) «δράμα». Ποπ μπαλαντούλα .
Την ερμηνεύτρια δεν τη θεωρώ σπουδαία.(Ο γιος μου την «υπερασπίζεται»). Νομίζω ότι δεν έχει μεγάλο εύρος η φωνή της αλλά το καλύπτει εντέχνως. Φαίνεται να έχει δουλέψει πολύ. Ακούγεται ευχάριστα αλλά θεωρώ υπερτιμημένη. Είχα εκπλαγεί όταν επιλέχτηκε στην Ολυμπιάδα του 2004 ως εκπρόσωπος της νέας γενιάς. Βλέπω τώρα ότι το τραγούδι είναι δέκα χρόνων αλλά εγώ το άκουσα πριν λίγο καιρό στο ράδιο. Ούτε ότι ήταν Σάννυς Μπαλτζή και Λάκη μ.τ.ψ.ρ. ήξερα!
Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί στίχων* 🙂
ή «περί στίχοις»
*αλήθεια το Ομηρικό «πάτρης» τί κλίση είναι;
nwjsj said
@ 94 – Theo
Το ελαφρολαϊκοπόπ ήταν ευφάνταστο, αλλά δεν είχε ίχνος ελαφρολαϊκού στοιχείου το τραγούδι αυτό, νομίζω. Και το ποπ σκέτο πολύ του είναι, μάλλον… γκρεκοπόπ θα το χαρακτήριζα.
@ 88 – Πέπε
Εντάξει, το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ανήκει στο έντεχνο, αλλά η Ζουγανέλη πλασάρεται ως τραγουδίστρια της έντεχνης σκηνής. Ίσως να μην είναι της βαριάς έντεχνης και να είναι της ελαφριάς, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που με απασχολεί για να το ψάξω κιόλας και γενικώς ο χαρακτηρισμός ‘έντεχνο’ μου εμπνέει πολύ σκεπτικισμό.
Τέλος πάντων, εξ αιτίας μου εξόκειλε το αποχαιρετιστήριο στον Πουλόπουλο χωρίς να υπάρχει λόγος σοβαρός. Μέγα λάθος μου και συγγνώμη! Ευελπιστώ ότι με τα ακόλουθα θα το επαναφέρω στη σωστή πορεία.
Έπεφτε βαθιά σιωπή (Πλέσσας & Παπαδόπουλος)
Αυτοί που φεύγουν & αυτοί που μένουν (Ζαμπέτας & Καγιάντας)
dryhammer said
106. Πάντως στις προβλέψεις της είναι σταθερή αξία (ιδέτε και #61). [Και ο σύζυγος επίσης]. Στο 24′ (Μ)ΠΑΟΚ – ΜΠΕΣΙΚΤΑΣ 2-0
dryhammer said
3-0 στο 29′
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Αγιά Σοφιά
Σε ντύσανε στα κόκκινα
σε ντύσανε στα μαύρα
και πέρασες απ’ τους Δελφούς
κι απ’ την Αγία Λαύρα.
Να θυμηθείς τ’ αφεντικά
κι όσους μάς θέλουν δανεικά,
μα ποιος τα δίνει,
μα ποιος τα δίνει,
σαν τα παλιά πέρα στη Σμύρνη.
Εγώ είμαι η Μεσόγειος
και κράτα μου το τάσι
από το χέρι μου ο Ρωμιός
να πιει και να δικάσει.
Ν’ ανοίξουν χρυσοκέντητα
Βυζαντινά σεντούκια
κι απ’ έξω απ’ την Αγιά Σοφιά
να παίξουνε μπουζούκια.
Δικέφαλος ο αετός
να δείχνει όλους τους χάρτες
και στο Αιγαίο ένας σταυρός
για τρεις ψυχές-αντάρτες.
Να θυμηθείς ωκεανούς
αίμα και δύσκολους καιρούς
μα ποιος σ’ αφήνει,
ποιος σ’ αφήνει
σαν τα παλιά πέρα στη Σμύρνη.
sarant said
114 Δεν ήθελα να σχολιάσω τότε που το είπε, διότι τον μπάναρα έτσι κι αλλιώς, αλλά έτσι είναι.
Γς said
114:
Ωχ, και βλέπω αύριο τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να βγάζει τρεις NAVTEX
Γς said
117:
Οσο για τα πηγαινέλα του Oruc Reis το βλέπω σε λίγο να κάνει και δρομολόγια του Blue Star …
dryhammer said
118. Το μεταφορικό ισοδύναμο, θα ισχύει;
Γιάννης Ιατρού said
111 (τέλος) γενική θωρώ
Γιάννης Ιατρού said
115: χμ, στιχάκια… (απόσπασμα από το έργο «Κούλια δρώμενα»)
Ο Κούλης είναι διακοπές
και την περνάει φίνα
στ’ αρχίδια του αν φτάσουνε
οι Τούρκοι στην Αθήνα.
Alexis said
#117, 118: Και τι σε νοιάζει; Αφού τώρα το βρήκαμε το κόλπο: το «παρακολουθούμε» και όλα καλά…
Γιάννης Ιατρού said
114: Ακούγεται πως ζήτησαν άσυλο οι παίκτες, όταν τελειώσει το μάτς… (μιλημένα είναι όλα, με τον Γερμανό ΥΠΕΞ …😂)
mitsos said
Άκουγα στο Ραδιόφωνο τον Πουλόπουλο χωρίς να με ενθουσιάζει.
Κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου το 45αρι με τις δυο στροφές από το νύχτωσε χωρίς φεγγάρι τραγουδισμένες από τον Γ.Π.
( η τρίτη είχε αντικατασταθει με ταξίμι του Ζαμπέτα) . Αυτό ήταν πολύ δυνατό για μένα . Σχεδόν όσο η σόλο ερμηνεία του Τσιτσάνη στο «δεν ρώτησες τόσο και καιρό για μένα» …
Λίγο αργότερα (δεκαετία 70 πάντα ) κόλλησα με 2-3 τραγούδια από τον Δρόμο.
Αλλά η εκτίμησητης αξίας του κορυφαίου έργου «Εμιλιάνο Ζαπάτα» ( στιχουργικά μουσικά , ερμηνευτικά ) ήρθε πολύ αργότερα , φοιτητής πλέον. όταν το άλμπουμ ίσως είχε κλείσει πλέον δεκαετία από την κυκλοφορία του.
Είμαι σίγουρος πως θα θυμόμαστε τον Γ.Πουλόπουλο και θα σιγομουρμουρμουρίζουμε τις ερμηνείες του για πολλά χρόνια ακόμα όχι μόνο εμείς αλλά ίσως και αρκετοί νέοι σήμερα 20-25 ετών .
Η ομώνυμη πάντως γέφυρα χρωστάει το όνομά της στην Πιλοποιεία του Ηλία Πουλόπουλου που δεν είχε καμία συγγενική σχέση με τον Γιάννη νομίζω.
dryhammer said
123. Σε μας στείλανε έναν Αυστριακό. [Στα έργα με Γερμανούς( δλδ του ΒΠΠ), αυτοί δεν ήταν Ναζί λάιτ;]
Γιάννης Ιατρού said
125: Τι λάιτ; Ο αδόλφος απ εκεί ήταν
dryhammer said
Στα έργα, είπαμε.
Δεν θυμάμαι ποιος είπε πως το μεγαλύτερο επίτευγμα των Αυστριακών είναι πως κατάφεραν να περνάει ο Μότσαρτ για Αυστριακός και ο Χίτλερ για Γερμανός.
Alexis said
Ε, δεν ήταν Αυστριακός ο Μότσαρτ;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
121 >>Κούλια δρώμενα
Κούλι ιδρωμένο, διάβασα!
Με του ιού τα κύματα
μας στέλνει χαιρετίσματα
Ταύτα, διότι και διατί
πηλίκον και γινόμενο
το κύμα λέει του ιού
ήτο αναμενόμενο!
και κάτσε συ να σκας
τη μάσκα να ρουφάς
Αλλα νέα
Μπάρτσα: Ωχ, ο Μέσι μου!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
106 >>Δεν το διατυμπάνισα αλλά
τον μπανισα 🙂
……………..
121, μη μου πεις ότι το ήξερες το άσμα του 106!
loukretia50 said
111. ΕΦΗ ΕΦΗ ουάου!
Νομίζω πως οι περισσότεροι κάποια στιγμή μερακλώσαμε με σαχλά τραγουδάκια επειδή μας άρεσε η μελωδία ή τα συνδέσαμε με ωραία κατάσταση.
Όμως μόνο εσύ, η αθεράπευτα ρομαντική – και μαγκιά σου! έδωσες άλλη διάσταση σε γελοίους στίχους που περιγράφουν άτεχνα μια -και καλά!- θεατράλε αντίδραση.
Έχεις μπουκώσει, συνέβη κάτι που σε τρέλανε?
Βγάζεις καπνούς ή μένεις κάγκελο, τον χτυπάς, τσιρίζεις, αποσύρεσαι, κλαίς αύριο, το παίζεις υπεράνω για να μην αντιμετωπίσεις το γεγονός, ή απλά μαζεύεις τα πράγματά σου.,,
Αλλά…
Μόνο αν σε κυνηγάει ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι ή γίνει σεισμός φεύγεις μεσ΄στη νύχτα με το νυχτικό, είτε αυτό είναι το μακρύ βαμβακερό της γιαγιάς είτε το σέξυ μπέιμπυ ντολ.
—————————–
Dry,
Πολύ πιο αυθεντικός ο παλιός βαρύμαγκας που οδηγεί και τη σκέφτεται κι όποιον πάρει ο χάρος. Γιατί τούτη δω…
«Kλαίω κι οδηγώ στην Αττική οδό…»
στα δάκρυα γλιστράει
περιπολικό.
και
κάνω αλκοτέστ – συμβαίνει και στους μπεστ!
καυτό το δάκρυ στάζυ – παρντόν! στάζει
τι κριμα που λεκιάζει
ωραίο νυχτικό!
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
Ο Τζι ή λιποθύμησε ή έχει πάει να τα σπάσει.
Γιάννης Ιατρού said
129: χαχα, σιγλα μην ιδρώσει τ΄αυτί του…
τα άλλα τα αποσιωπάς όμως στους στίχους σου!
Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί
κάνουνε αχ και βαχ
γιατί είν’ ωραίος γκόμενος
κι αδίστακτο τσιτάχ
Γιάννης Ιατρού said
132: έχω εσωτερική πληροφόρηση αλλά δεν λέω (εδώ μέσα… 🙂 )
Γιάννης Ιατρού said
130β Μέσα έπεσες 😎👍😼
voulagx said
#131:
Kλαίω κι οδηγώ στην Αττική οδό…
απ’ τα πολλά διόδια, δεν έχω για νυχτικό
ΣΠ said
Φάουλ του Γαβρόγλου.
loukretia50 said
136, Κλαίω κι οδηγώ, Στελλάρα τραγουδώ
παλιά γνωστή κασέτα : τρελή με νυχτικό
-Ποιά πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα? Εεεε?
(και οδηγάς τρομάρα σου!)
Alexis said
Κούλια δρώμενα (συνέχεια) :
Με μια βερμούδα τρουά καρ
κι άλμπατρος σαγιονάρα
έχω γραμμένο τον Ακάρ
κάνω τρελή ζωάρα.
Με σκάφη και καταμαράν
οργώνω το Αιγαίο
κι άσε τον παλιο-Ερντογάν
να κάνει τον σπουδαίο.
nwjsj said
@ 137 – ΣΠ
Ο Σαραντάκος σκόραρε όμως!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
139 >>κι άσε τον παλιο-Ερντογάν
να κάνει τον σπουδαίο.
Είμαι Μωυσής, είμαι τσιτάχ
οέ οέ οέο
138 πέτυχες το δύσκολο: τα τέσσερα στιχάκια σου μπορείς να τα βάλεις με όποια σειρα θες! Εύγε! 🙂
Γιάννης Ιατρού said
139: Χεχε, για τα 20μύρια δεν είπαμε…
Μοιράζει χρήματα πολλά 💰
σε όλα τα κανάλια…
κι οι ΑΡΔ όταν τον βλέπουνε
τους τρέχουνε τα σάλια.
138: Είναι να μην πάρει φωτιά καμιά πόρσε στην αττική οδό 🙂 🙂 …
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
137, Η καραντίνα, η καραντίνα, που να πάρει…
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
142 Ανάθεμα τα τάλαρα…
Τα τάλαρα τα τάλαρα, τα ευρώ, τα παλιοριάλια
πρωθυπουργούς αρδεύουνε και κυβερνήσεις χάλια
Τα είκοσι τα μύρια γίναν χρυσά κουτάλια
και μπουκώσαν τα στόματα και τρέχουν γλειφτοσάλια
υγ Μα τί, νέωπας είμαι γω και μου ΄ξηγας τ΄αρδάκια; 😉
loukretia50 said
Μπράβο Νικοκύρη!
Πέπε said
@107:
…Για να συνεχίσουμε από κει που ‘χαμε μείνει, με νέα στοιχεία (για μένα, δεν ξέρω αν οι άλλοι τα ξέρουν ήδη):
Στο θερινό σινεμά δεν κολλάει όση ώρα βλέπεις την ταινία, γι’ αυτό και οι καρέκλες είναι κοντά κοντά όπως παλιά (με υποχρεωτική μάσκα πάντως). Κολλάει όμως στο κυλικείο, και γι’ αυτό καταργείται το διάλειμμα. Επειδή όμως ταινία χωρίς τσιπς δε γίνεται, και εξάλλου ο κύλικας έχει κι αυτός οικογένεια να θρέψει, το κυλικείο παραμένει ανοιχτό καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής ώστε, από σεβασμό στην 7η τέχνη, να σηκώνεσαι όποια ώρα θες για ψώνια.
Επίσης, απαγορεύεται το κάπνισμα! Αυτό θα μπορούσε να έχει μια λογική από μόνο του (που και πάλι, αν είχαν αραιώσει τις θέσεις πιστεύω ότι δε θα ενοχλούσε), αλλά αν κατάλαβα καλά δεν το κάνουν επειδή ενοχλεί αλλά για κάποιο λόγο που συνδέεται με τα μέτρα κατά του κορονοϊού.
Η λεπτομέρεια που απογειώνει όλο τον συνδυασμό είναι ότι ο συγκεκριμένος σινεμάς δε διαθέτει δικιά του τουαλέτα, μόνο βγαίνεις έξω στο πάρκο και μετά από 50-100 μέτρα έχει κάτι χημικές. Μίνιμουμ πέντε λεπτά διαδικασία, ενώ η ταινία βέβαια συνεχίζεται.
Υπάρχουν και βραχάκια για τζαμπατζήδες, και είναι τόσο καθιερωμένο και αποδεκτό να βλέπεις την ταινία από κει ώστε προβάλλεται και ειδικό μήνυμα που ζητάει ησυχία στα βραχάκια και να μην πετάνε τα τσόφλια από τον ηλιόσπορο στις κεφαλές των αποκάτω που πλέρωσαν εισιτήριο. Δεν είδα όμως πουθενά κουβέντα για μάσκα στα βραχάκια – γιατί; ε; γιατί;
loukretia50 said
Πέπε,
Δεν πάει η μάσκα στη βραχιά, τίποτα δεν κολλάει
το τζαμπατζή το θεριακλή που λιόσπορους πετάει.
Γς said
128:
Γεννημένος στο Σάλτσμπουργκ ο Αυστριακός Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart [το βαπτιστικό του]
gpoint said
…Επίσης, απαγορεύεται το κάπνισμα! Αυτό θα μπορούσε να έχει μια λογική από μόνο του (που και πάλι, αν είχαν αραιώσει τις θέσεις πιστεύω ότι δε θα ενοχλούσε), αλλά αν κατάλαβα καλά δεν το κάνουν επειδή ενοχλεί αλλά για κάποιο λόγο που συνδέεται με τα μέτρα κατά του κορονοϊού…
Εχω την εντύπωση πως αν φοράς μάσκα δεν μπορείς να φας, να πιείς, να φιλήσεις και να καπνίσεις αλλά μπορεί και να κάνω λάθος …
Δεν ήμουν φαν του Πουλόπουλου, προτιμούσα τον Καλαϊτζή εκείνες τις εποχές. αλλά γενικά η σχέση μου με αυτά τα τραγούδια είναι επιδερμική
Αυτός ο γερμανός προπονητής της εθνικής ή έχει μάτι ή είναι παόκι : προτιμά Γιαννούλη από Τσιμίκα και πριν το χθεσινό ματς φώναξε στην εθνική τον Μιχαηλίδη που έπαιξε σε λίγα παιχνίδια στα πλέηοφφς πέρισυ. Κάποιος Τζόλης στο ευρωπαϊκό ντεμπούτο του πέτυχε 2 γκολ και είχε την ασσίστ για το τρίτο. Παιδιά του τιτανοτεράστιου Πάμπλο Γκαρσία αυτά, που η Κ19 του εχει κάποια χρόνια αήττητη…
Είχα κάποια προβλήματα (κι ευχαριστώ τον Γιάννη Ιατρού για την …εσωτερική πληροφόρηση) αλλά αν δεν μπορεί ο ΠΑΟΚ να σου φτιάξει το κέφι, δεν ξέρω ποιός άλλος μπορεί, ίσως ένα κρασί BACC(H)I να μπορεί…
Ηταν πρώτη ήττα της Μπεσίκτας από ελληνική ομάδα,καλή αρχή !
antonislaw said
65 Ευρυδίκη Κοβάνη, ρε Βάτμαν; Από πού ψωνίζεις χρηστώνυμα;
Το θέμα είναι ότι το όνομα αυτό ανήκει σε υπαρκτό πρόσωπο, στην εκδότρια του περιοδικού Λωτός στη Ρόδο, όπου έγραφε και ο εκλιπών φίλος μας Αυγουστίνος Τσιριμώκος. Μάλιστα είχε παρευρεθεί και στην εξόδιο ακολουθία του Αυγουστίνου κ γνωρίστηκαν κ με το Νικοκύρη. Η Ευρυδίκη είναι ένας ευαίσθητος και καλλιεργημένος ανθρωπος και δεν έχει απολύτως καμία σχέση – όπως επισημάνθηκε- με αυτόν που χρησιμοποίησε το όνομά της στην ανάρτηση αυτή . Επομένως, πριν χρησιμοποιεί κανείς ένα χρηστώνυμο, ιδίως όταν θέλει να γράψει κακίες, ας κάνει μια έρευνα στο διαδίκτυο μήπως συμπίπτει με υπαρκτό πρόσωπο, γιατί τότε η συμπεριφορά του έχει ενδεχομένως και ποινικές προεκτάσεις. Για τους λόγους αυτούς, για την αποφυγή σύγχυσης της ανάρτησης με την εκδότρια θα σας παρακαλούσα να εξετάσετε το ενδεχόμενο είτε να αφαιρεθεί η ανάρτηση είτε να αντικασταθεί το όνομα με κάτι ουδέτερο πχ σχολιαστής6
Alexis said
#150: Προφανώς και το ξέρει αφού στο ντεμπούτο του μ’ αυτό το χρηστώνυμο μας ενημέρωσε ότι είναι φιλόλογος από τη Ρόδο!
Γιάννης Ιατρού said
150: Στηρίζω !
damnatio memoriae
Κώστας said
Κι εγώ, αφού τυχαίνει να ζω στη Ρόδο, μόλις είδα το σχόλιο έβαλα τα γέλια («Αχαχαχα!»)… 🙂
Νίκος Κ. said
137-140
Σύμφωνα με τη «λογική» του κ. Γαβρόγλου οι γυναίκες θα πρέπει να προσέχουν πολύ όταν χρησιμοποιούν τα μαθηματικά, μην και κάνουν κάποιο λάθος που θα ενισχύσει «το στερεότυπο». Τι άλλο θα ακούσουμε!
Εννοείται ότι η δήλωση της κας Κεραμέως καθόλου δεν «πάσχει από μαθηματικής άποψης», απλά προσπαθεί σκόπιμα να παραπλανήσει τον κόσμο. Αν οι γονείς και οι μαθητές που είναι στα 25ρια και 27ρια τμήματα κολλήσουν τον κορωνοϊό, θα έχουν τουλάχιστον την ικανοποίηση ότι τη γλύτωσαν οι μαθητές στην τάξη των 5 ατόμων κάποιου μικρού νησιού.
sarant said
150 Σα να έχεις δίκιο, δεν το σκέφτηκα αυτό.
dryhammer said
Πιστεύω πως ο εν λόγω ήξερε που ανήκει το χρηστώνυμο, πράγμα που τον κάνει χειρότερο.
Γιάννης Ιατρού said
156: Ε, ναι. Δεν είναι η πρώτη του πλαστοπροσωπία. Κοιτάει να μας μπλέξει σε τίποτα φασαρίες και γκάφες με τους νόμιμους κατόχους…
Ειδικά γι αυτήν την κακοήθεια κι επιπλέον επειδή πολλές φορές έχει προσπαθήσει να σπιλώσει έργω και λόγω μνήμες, θέλει μπανάρισμα δια παντός.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
155 Ε πώς, το πιθανό ποινικό έχει επισημανθεί και παλιότερα, για τον κατάπτυστο και αξιοντουφέκιστο αδελφό ημών.
dryhammer said
Μπανάρισμα δια παντός
https://images.yuku.com/image/pjpeg/bff15940980d5487eb675ff60b9a6b0eff4e0a4.pjpg
antonislaw said
152-156
Υπάρχει ενδεχόμενο σύγχυσης με το υπαρκτό πρόσωπο. Φαντάζομαι τι θα έσουρνε στον πολυώνυμο αλλά και χωρίς φαντασία πλέον – ε δεν μπορούμε να τα έχουμε κι όλα-ο Αυγουστίνος, με το σαρκαστικοειρωνικοσατιρικό ύφος που τον χαρακτήριζε αλλά φευ… φεύγουνε οι γάτοι και σουλατσέρνουν οι καλικάντζαροι
antonislaw said
157-159
Νομίζω ότι μπορεί κανείς να διαγνώσει σε συνδυασμό με την ηλικία, τη μόρφωση και τον πρότερο δυσλειτουργικό διαδικτυακό βίο το ολίσθημα από το «παιγνιώδες» , το τυχαίο και την αμέλεια στην πρόθεση
Πέπε said
161:
Εδώ η πρόθεση είναι ολοφάνερη.
Επώνυμο «Κοβάνης» δεν είχα ξανακούσει, δεν είναι «Παπαδόπουλος» που λένε τη μισή Ελλάδα. Κι εδώ σου λέει ότι υπάρχει αληθινό πρόσωπο που έχει ΚΑΙ αυτό το σχετικά σπάνιο επώνυμο, ΚΑΙ το ίδιο μικρό όνομα που πάλι δεν είναι και το πιο συνηθισμένο, ΚΑΙ είναι από τη Ρόδο, ο δε ύποπτος έχει συλληφθεί τουλάχιστον για 3-4 άλλες πλαστοπροσωπίες. Και η παραμικρή υπόνοια τυχαίας σύμπτωσης αποκλείεται.
Αφού το πράγμα είναι αξιόποινο, δε φωνάζουμε λέω γω κάναν e-σαγγελέα (υποθέτω ότι αν κινηθεί διαδικασία, το πραγματικό πρόσωπο θα εντοπιστεί εύκολα) να ξεμπερδεύουμε;
Γιάννης Ιατρού said
Όποιος έχει έννομο συμφέρον, πιάσε τ΄αυγό και κούρευτο.
dryhammer said
Να ειδοποιήσουμε κι εκείνη, πως τη λέγανε δε θυμάμαι, την πορνοστάρ; [Θα έχει έννομο συμφέρον, οπωσδήποτε…]
Γιάννης Ιατρού said
1674: Την Σόνια Πανάκη λες, ε;
«Επαγγελματίας φιλόλογος» (κουσούρι είναι αυτό με το επαγγελματίας κλασικίστρια, φιλόλογος κλπ., προφανώς επειδή δεν έχει τελειώσει κάτι τέτοιο και τού ΄μεινε αμανάτι😎) κατά δήλωση… και μεγάλη αρχαιολάτρισσα 🙂 🙂
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
146. Πέπε, μ΄έβαλες στο σβούρο. Πού είναι ο σινεμάς αυτός; Στο Ηράκλειο;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Υπόψιν, το να γίνεται κουβέντα και θόρυβος γύρω απ΄τον ασβό, είναι το ζητούμενό του.
150,155. Όντως πρέπει να απαλειφθούν τα κλεψιμαίικα επώνυμα/χρηστώνυμα του βρωμιάρικου ωζού.
dryhammer said
165. Στ’ αρχαία μας τι άχτια κουβαλάει, αλλά να πάρει τα πανάκια της να νετέρνουμε.
Πέπε said
@166:
Της πύλης Βηθλεέμ Έφη.
Πάνος με πεζά said
Και το λατρεμένο μου από αυτόν…Πλέσσας-Δασκαλόπουλος.. Είναι τραγούδι του 1967, ακούστηκε και στην ταινία «Κάτι κουρασμένα παλικάρια», και ο στίχος του με συγκινεί βαθύτατα, για διάφορους λόγους..
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
169 Α, ευχαριστώ Πέπε! Άγνωστα πράματα. Πάνε πολλά χρόνια.Φεύγουμε καρφί για τα νότια. Το γήπεδο μόνο θυμάμαι παρακεί.
170. Πάνο, υποσχέθηκα μια γνώμη γι΄αυτό που έγραψες πριν δυο (ή τρία; -τόσο ζόρικα και για μένα που τα μπερδεύω) χρόνια. Δεν το ξέχασα μα δεν το άντεχα. Με είχε πολύ αγγίξει και τώρα με αυτό το τραγούδι το θυμήθηκα έντονα. Λένε πως τα 3 πρώτα χρόνια είναι τα πιο δύσκολα.