Αντετοκουμπωμένα μεζεδάκια
Posted by sarant στο 29 Αυγούστου, 2020
Βασικά, δεν έβρισκα τίτλο για το σημερινό πολυσυλλεκτικό μας άρθρο -κι επειδή μιλήσαμε χτες για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο με αφορμή την απεργία των παιχτών του ΝΒΑ, που έληξε αφού πέτυχε να φερει στο προσκήνιο τη φυλετική ανισότητα στις ΗΠΑ, και καθώς έχουμε κι ένα μεζεδάκι για τον Γιάννη, σκέφτηκα να καπαρώσω το λογοπαίγνιο «αντετοκουμπωμένος» το οποίο δεν γκουγκλίζεται -τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, μια και σε λίγο θα βρίσκεται στο γκουγκλ εξαιτίας του άρθρου που διαβάζετε.
Με την ευκαιρία, μια προσπάθεια ελληνικής ετυμολόγησης του επωνύμου του Γιάννη θα ήταν «αντέτι» και «κουμπί». Το αντέτι είναι λέξη τουρκικής προέλευσης και σημαίνει έθιμο, συνήθεια. Σας αφήνω την άσκηση να βρείτε πώς συνδέθηκε με το κουμπί και οδήγησε στο όνομα Αντετοκούμπο (το ν πριν από το μπ αναπτύχθηκε στη συνέχεια, προρρινισμός).
* Και ξεκινάμε με έναν τίτλο άρθρου από το Capital.gr.
Σχολιάζει ο φίλος που το στέλνει:
Ήξερα για τα χάλια της ΕΛΑΣ, αλλά να κάνει και προαγωγές επειδή χτίζουν αυθαίρετα;
Κι εμένα με εκπλήσσει. Συνήθως οι επιβραβεύσεις για τέτοιες δραστηριότητες δίνονταν πιο διακριτικά.
* Φίλος γλωσσολόγος μου λέει:
Ο Χαρδαλιάς είπε σήμερα «δεν επιδέχεται αμφισβήτησης». Θα το έχεις σχολιάσει πολλές φορές. Η γενική φαίνεται να καθιερώνεται στο γλωσσικό αίσθημα όχι ως δείκτης λογιωτατισμου αλλά επίσημου λογου.
Ναι, υπάρχει αυτή η τάση. Βέβαια, ειδικά το «επιδέχομαι», ενω κανονικά συντάσσεται με αιτιατική, εύκολα έλκεται από το «επιδεκτικός» που πράγματι συντάσσεται με γενική -κι έχουμε και το κλισέ «ανεπίδεκτος μαθήσεως» από κοντά.
* Από το Φέισμπουκ, πιθανότατα σε σχέση με το παιδάκι που κινδύνεψε να πνιγεί.
Κάποιος σχολίασε ότι η φράση θα ταίριαζε για κάποιο γαλαζοαίματο παιδάκι, ας πούμε τον δισέγγονο της Ελισάβετ της Αγγλίας, που κυκλοφορεί έξω με σωσίες, αλλα παιδάκια, οπότε οι κακοποιοί αντί να αρπάξουν το πραγματικό πριγκιπόπουλο άρπαξαν κάποιο από τα άλλα.
Κι άλλη φορά έχω δει αυτοί που έσωσαν κάποιον να αποκαλούνται «σωσίες» αντί για «σωτήρες», διότι αυτοί που σώζουν είναι «αναμενόμενο» να λέγονται «σωσίες».
Από τη μια, ο σωσίας δεν έχει καμια ετυμολογική ή άλλη συνάφεια με την «εκπληκτική ομοιότητα», από την άλλη όμως είναι μια λέξη ζωντανή, που χρησιμοποιείται συνεχώς με την κανονική της σημασία.
* Φίλος στέλνει φωτογραφία από κατάστημα στην Κύπρο. Όπως βλέπετε, ζητούνται πωλητές ή/και πωλήτριες, αλλά μόνο ψήστες και ζαχαροπλάστες.
Και τίθεται το ερώτημα: ανδροκρατούνται πραγματικά αυτά τα επαγγέλματα ή μόνο γλωσσικά; Υπάρχουν ψήστριες και ζαχαροπλάστριες;
* Φίλη στέλνει γράμμα που έστειλε σε ιδιωτικό κέντρο εκπαίδευσης (απάλειψα τα στοιχεία).
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας παρακολούθησα ένα από τα εξ αποστάσεως σεμινάρια που προσέφερε η πλατφόρμα σας για τη διδασκαλία Ελληνικών ως 2η/ξένη γλώσσα.
Προσπερνώντας τα όποια σχόλια για την αμφίβολη ποιότητα του παραπάνω σεμιναρίου θα ήθελα να τονίσω το εξής απαράδεκτο:
Στο ενημερωτικό υλικό που μου στείλατε για τα νέα σεμινάρια (με έχετε βομβαρδίσει με μέιλ και μηνύματα στο κινητό), υπάρχει και ένα φυλλάδιο (flyer) στο οποίο διαφημίζονται μαθήματα Αγγλικών για ενήλικες. Σε μία φωτογραφία του εν λόγω φυλλαδίου απεικονίζεται ένα σύνθημα:
«KNOWLEDGE IS TOUGHT EXPERIENCE IS GAINED»
Δεν έχω να πω άλλο, παρά θερμά συγχαρητήρια για την ανακάλυψη του νέου και άγνωστου ως τώρα τύπου της μετοχής του ρήματος «teach», η οποία όλοι νομίζαμε ότι γράφεται «taught».
Καλή συνέχεια στο εκ – παιδευτικό σας έργο.
* Έχουμε και τα ελληνοτουρκικά. Φίλος άκουσε σε τηλεοπτικό σταθμό έναν προσκεκλημένο να λέει:
Η Κρήτη και η Ρόδος είναι ένα πλωτό αεροπλανοφόρο!
Οπότε γεννιούνται διάφορα ερωτήματα:
-Υπάρχουν αεροπλανοφόρα που δεν είναι πλοία και πλωτά;
-Τα νησιά είναι πλωτά;
-Τα δύο νησιά είναι ένα ;
Βεβαιως, η στάνταρ έκφραση, σχεδόν κλισέ, για νησί στρατηγικής σημασίας είναι κάπως διαφορετική, λέμε ότι το τάδε νησί «είναι αβύθιστο αεροπλανοφόρο».
* Kι ένα εξαιρετικό υποτιτλιστικό μαργαριτάρι, που μου το έστειλε φίλος με μέιλ αλλά το βλέπω και στη Λεξιλογία:
Προκειται για σκηνή από τη γνωστή ταινία Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι (Romancing the Stone), που παίχτηκε στον Σκάι την Κυριακή που μας πέρασε.
«Αγια Κουράδα»! φωνάζει ο εξερευνητής (ή ό,τι άλλο είναι), βλέποντας κάτι πολύ παράξενο.
Και εδώ που τα λέμε μια Αγια Κουράδα, θα ήταν κάτι εξαιρετικά αξιοπρόσεκτο.
Βέβαια, στην πραγματικότητα, ο καημένος απλώς αναφώνησε Holy shit!, πασίγνωστο επιφώνημα έκπληξης.
Κι έτσι, η εκκλησία της Νομανσλάνδης απέκτησε την Αγία Κουράδα, μεγάλη η χάρη της, βοήθειά μας.
* Να θυμίσουμε ότι υπάρχει και το επιφώνημα Holy crap, κάπως ελαφρότερο από το holy shit. Κι αυτό συνδέεται με μεταφραστικό λάθος. Όπως είχαμε δει σε κάτι παλιά μεζεδάκια προ επταετίας, κάποιος λαϊφοστιλάτος ιστότοπος είχε γράψει:
O Holy Crap,ο γιός του Clint Eastwood,είναι πραγματικά υπέροχος !!. Κι έτσι ο Χόλυ Κραπ κατέκτησε μια ξεχωριστή θέση στο καλλιτεχνικό στερέωμα της Νομανσλάνδης.
Όπως θα καταλάβατε, το αγγλικό σχόλιο ήταν Holy Crap, Clint Eastwood’s Son Is Super Hot!
* * Κι ένας Μέφρι από το Φέισμπουκ.
Εδώ που τα λέμε, το απόφθεγμα δεν αξίζει και πολλά, αλλά τύπος «να ηττούμαι» δεν υπάρχει. Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν «να ηττώμαι».
Αλλιώς, στου μπαμπά μας τη γλώσσα, να βγαίνω χαμένος, να είμαι ο ηττημένος, να νικιέμαι, ή έστω «θα είναι τιμή μου να ηττηθώ».
* Μια ακυρολεξία από σάιτ κρητικού μεζεδοπωλείου.
Η διαμόρφωση του χώρου, λοιπόν, «παραπαίει» σε παλιό εργαστήρι.
Παραπέμπει, παιδιά.
Και πιο κάτω, «ζεστή αγκαλιά που του επιφίλασε», ίσως με παρετυμολογική σύνδεση με το φιλί -πάντως, πιο πεζά το γράφουμε «επιφύλασσε».
Βέβαια, το ουσιώδες είναι να έχει καλό κρασί και μεζέδες το μαγαζί, κι ας παραπαίει η διαμόρφωση του χώρου όπου θέλει. Αυτή την πλευρά λησμόνησε να την αναφέρει ο φίλος που έστειλε το μεζεδάκι.
* Και κλείνουμε τη σημερινή, όχι βαρυφορτωμένη ομολογώ, πιατέλα, με το μεζεδάκι που αφορά τον Γιάννη Αντετοκούμπο.
Σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή, ο Σακίλ Ο’Νιλ συγχάρηκε τον Γιάννη, επειδη αναδειχτηκε καλύτερος αμυντικός παίκτης του ΝΒΑ. Και για να τον κολακέψει περισσότερο, του μίλησε ελληνικά.
Προσπαθήστε να καταλάβετε τι του είπε.
Εντάξει, δεν είναι και πολύ δύσκολο.
Ο Σακίλ είπε στον Γιάννη:
“Συγχαρητήρια, είμαι περήφανος για σένα”
Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι ο Γιάννης μιλάει τα αγγλικά με σαφές ελληνικό χρώμα -αξάν που το λέμε.
Συμφωνείτε;
* Καλό σαββατοκύριακο!
leonicos said
Χθες έψαχνα κάτι για τον Caland, έναν γλωσσολόγο, και μου έβγαλε κι ένα άρθρο του Σμερδαλέου, γενικότερο μεν αλλά που ανέφερε κάτι σχετικό.
Άκρως εντυπωσιακός και απίθανα απλός και ταπεινός, αυτό το παιδι.
Όποτε τον διαβάζω εκπλήσσομαι. Και όταν του πείς »τι σπουδαία πράγματα γράφεις» σου λέει: διάβασε αυτά τα βιβλία, και θα γράφεις κι εσύ το ίδιο σπουδαία.
Πέπε said
Καλημέρα.
> > Βέβαια, ειδικά το «επιδέχομαι», ενω κανονικά συντάσσεται με αιτιατική, εύκολα έλκεται από το «επιδεκτικός» που πράγματι συντάσσεται με γενική -κι έχουμε και το κλισέ «ανεπίδεκτος μαθήσεως» από κοντά.
Δεν είναι λογική αυτή. Κάτοχος πτυχίου – κατέχω ενός πτυχίου; Ούτε Μποστ. Διαφήμιση μπίρας – διαφημίζω μιας μπίρας.
Να δοκιμάσουμε και με γενικές υποκειμενικές; Η νίκη της Ελλάδας – νίκησε της Ελλάδας.
leonicos said
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας παρακολούθησα ένα από τα εξ αποστάσεως σεμινάρια που προσέφερε η πλατφόρμα σας για τη διδασκαλία Ελληνικών ως 2η/ξένη γλώσσα.
Πολύ προ καραντίνας, είχα πάρει ένα από τα πολυδιαφημιζόμενα εξ αποστάσεων μαθήματα του ΕΚΠΑ. Δεν καταδέχτηκα καν να πω πως είμαι συνταξιούχος του ΕΚΠΑ να το πάρω δωρεάν. Το διέκοψα διότι ήταν απαράδεκτο. Τα περί τους Χιττίτες μόνο ό,τι βρίσκει κανείς στο Γκουγκλ όσο για τη γνώση της Χιττιτικής εντλώς άσχετος ο τύπος. Ευτυχώς μου έμεινε μια γραμματοσειρά σφηνοειδούς, ατελής κι αυτή, άλλα λέει και άλλα κάνει, αν και μου είναι άχρηστη γιατί εγώ ασχολούμαι βασικά με τα Σουμερικά, και είναι εντελώς διαφορετικά.
Διερωτώμαι, δεν τους ελέγχει κανείς; Αλλά ποιος να τους ελέγξει όταν διατείνονται ότι ξέρουν Χιττιτικά
Λέω ν’ ανοίξω κι εγώ ένα φροντιστηριο για Μαρσιανά, τη γλώσσα που μιλιέται στον Άρη. Ποιος θα μ’ ελέγξει; Ούτε αριανός δεν θα τολμήσει να με αμφισβητήσει.
Ο μόνος μου κίνδυνος είναι ο Τζι. Αυτός, δεν μπορεί, κάτι θα ξέρει. Αλλά θα του κλεισω το στόμα
leonicos said
ηττούμαι
να δεις πόσα εγγυάμαι έχω ακούσει κι εγώ….
leonicos said
2 Πέπε
καλημέρα
καλημέρα σε όλους
εύκολα έλκεται
εγώ το εξέλαβα ως εξήγηση όχι ως δικαιολόγηση
Σε απλά Ελληνικά: η εκλαβή της εξηγήσεως ήγουν δικαιολογήσεως.
Γκεγκε;
Costas X said
Καλημέρα !
«Σας αφήνω την άσκηση να βρείτε πώς συνδέθηκε (το αντέτι) με το κουμπί και οδήγησε στο όνομα Αντετοκούμπο…»
Αντετοκούμπια έλεγαν οι Μικρασιάτες τα παραδοσιακά σφαιρικά κουμπιά από πλεγμένο κορδόνι (κομβία). Ονομάστηκαν έτσι την εποχή που αντικαταστάθηκαν από τα σύγχρονα επίπεδα κουμπιά από μέταλλο, φίλντισι ή ταρταρούγα.
Κι όπως λέγαμε στην παρέα, όταν ανοίξει το κουτί με τις παπαριές… 🙂
leonicos said
2 Πέπε
σήμερα ξύπνησα καλά. όθεν καλα-μπουρίζω
έχω μπει για τα καλά στη Η΄ του Κοϊντου κι έχω παρει θάρρος γιατί οι τπόλοιπες ωδές είναι 400-σάρες και 500-σάρες
leonicos said
6 Κώστας
Κι όπως λέγαμε στην παρέα, όταν ανοίξει το κουτί με τις παπαριές…
ομολογώ δεν καταλαβαίνω το επιμύθιο. το σχόλιό σου είναι πολύ διαφωτιστικό
ισχύει αυτό που έγραψες; επειδή κρατάω αντέτι σε ότι ενδιαφέρον γράφεται εδώ μέσα, ή να το αγνοήσω;
Νίκος Κ. said
Υπάρχει κι άλλος τρόπος να πούμε το «ηττώμαι»: έφαγα ήττα 🙂
Costas X said
8. Αγνοήστε το, είναι πλάκα μετά από την πρόκληση του Νοικοκύρη !
Το επιμύθιο θα έπρεπε να είναι διαφωτιστικότερο του σχολίου, το «κουτί με τις παπαριές» περιείχε τερατώδη λογοπαίγνια και παρετυμολογίες ! 🙂
dryhammer said
Οι αντετοκούμπιοι είναι οι τύποι που επιμένουν να κλείνουν «τα μαγαζιά τους» με κουμπιά παρά την επικράτηση του φερμουάρ χάριν εθιμοτυπίας, πχ όσοι φοράνε φόρμες αγγαρείας ή κυνηγετικές.
[Να σημειωθεί πως τα κουμπιά είναι το ενδιάμεσο (χρηστικό -άλλο τα διακοσμητικά) στάδιο ανάμεσα στη ζώνη/κορδόνι που κρατά ένα ρούχο κλειστό και το φερμουάρ και πιο πρόσφατα το βέλκρο (σκρατς), όπως ακριβώς το χαρτοβάμβακο ήταν ο κρίκος ανάμεσα στα …πανα και τις σερβιέτες]
ndmushroom said
Μόνο μια κουκουβάγια υπάρχει στην Κρήτη, και αυτή είναι στα Χανιά, ιερόσυλοι! 🙂
Κι εμένα μου είχαν κάνει εντύπωση τα αγγλικά του Γιάννη την πρώτη φορά που τα άκουσα, αλλά, όταν το σκέφτηκα περισσότερο, τι πιο φυσικό; Το παιδί μετείχε της ελληνικής παιδείας από την αρχή ως το τέλος, με όλα τα καλά και τα κακά της. Ομολογώ δε ότι ένιωσα και ένα αίσθημα υπερηφάνειας που η ελληνική προφορά ταξιδεύει στην υφήλιο από ένα ακομπλεξάριστο ελληνόπουλο, όσο κι αν οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε να την εξωραΐσουμε 🙂
Δύτης των νιπτήρων said
Κουκουβάγια λένε στο Ρέθυμνο τον ντάκο, δεν έχω καταλάβει γιατί (αλλά μήπως ξέρω γιατί τον λέμε ντάκο;)
Γς said
και το κουτί με τα κουμπιά
http://filonikies.blogspot.com/2015/11/blog-post_10.html
dryhammer said
Επεξήγηση στο 11.
Πριν κοντά 50 χρόνια μ’ έστειλε η μάνα μου να της πάρω από «τη χώρα» (= το κέντρο της πόλης κάνα χιλιόμετρο μακριά) χαρτοβάμβακο. Φυσικά, δεν ήξερα τι το θέλει, πήρα τα πόδια μου και πήγα. Ζήτησα αυτό που κατάλαβα, το πήρα και επέστρεψα.
Το βλέπει η μάνα μου: «Τι ειν’ αυτό; Χαρτοβάμβακο σου είπα! Να το πας πίσω!»
Άλλη μισή ώρα πήγαιν’ έλα και τα γέλια της μαγαζατόρισσας που της είχα ζητήσει υαλοβάμβακα και μου έδωσε βέβαια ένα φίλτρο για απορροφητήρα.
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Για το «επιδέχομαι» και το «επιδεκτικός» βεβαίως και έχεις δίκιο, αλλά είναι κάτι που δεν μου κάθεται καλά. Θυμάμαι πως κάτω από το κατεβατό με τα ρήματα που συντάσσονται με γενική, υπήρχε μία ομάδα επιθέτων που ομοίως συντάσσονται με γενική και προσδιορίζονταν [από μνήμης] ως επίθετα που συνδέονται εννοιολογικά ή ετυμολογικά με τα εν λόγω ρήματα- ή, κάπως έτσι. Ισχύει, άραγε και εδώ; Τα επιδέχομαι- επιδεκτικός αποτελούν εξαίρεση;
sarant said
Kαλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια και τις γόνιμες προτάσεις ως προς την ετυμολογία του Αντετοκούμπο.
loukretia50 said
Κάτι για σκορ, που λένε – νομίζω οι μπασκετικοί?
Άντε το κουμπώ-νω, το κουμπώνω
Άντε και μετά το καμαρώνω
Άντε το κουμπώνω και κερδίζω
Άντε κουμπωμένος ξεχωρίζω
ΣΠ said
Kαλημέρα.
Αντετοκούμπο σημαίνει στα νιγηριανά «α δεν ακουμπώ».
Georgios Bartzoudis said
«μια προσπάθεια ελληνικής ετυμολόγησης του επωνύμου του Γιάννη θα ήταν «αντέτι» και «κουμπί»».
# Μη μου πεις! Δυο Μακεδονικές λέξεις κάνουν έναν Αντετοκούμπο! Θα τον έχουμε …αποκούμπι στον Μακεδονικό μας αγώνα! Όρμα Γιάννη, ντάλντα Θανάση!
sarant said
Nτάλντα;
Γιάννης Κουβάτσος said
Ποιο Μακεδονικό αγώνα; Τι ακούμε, Θεούλη μου, τι εμμονές βασανίζουν τον κοσμάκη, βάλε το χεράκι Σου…
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
Προχειροδουλειά γενικά το κείμενο της «Κουκουβάγιας».
Να δεχτούμε ότι το ‘Κρητικούς παραγωγούς’ θέλει κεφαλαίο (κι αν…), αλλά όχι, βέβαια, και το ‘Κρητικό παλιό εργαστήρι’. (Προφανής κανόνας του συντάκτη: Παν το σχετικό με Κρήτη, γράφεται με Κ. Ήρεμα φίλε!!).
Άσε που η λέξη «εργαστήρι»… ‘παραπαίει’ 🙂 . Γιατί «αργαστήρι» στα καθιαυτού 🙂 κρητικά είναι ο αργαλειός, άντε και το δωμάτιο που είναι εγκαταστημένος. Από μερικές φωτογραφίες που είδα, ο συντάκτης μάλλον θέλει να πει «κρητικό παραδοσιακό σπίτι» (οθντκ…)
Υπάρχει και το προσερχόνται…
Ως προς μεζέδες, εδέσματα, περιποίηση κλπ δεν μπορώ να κρίνω, αφού δεν έχω πάει. (Πλάκωσε και ο κορονοϊός…). Πάντως, έχει καλές κριτικές…
13.
Δύτα, νομίζω ότι έχει ξανασυζητηθεί ο ντάκος στο ιστολόγιο. Δεν προλαβαίνω να το ψάξω τώρα…
sarant said
Θα λείψω για μερικές ώρες.
BLOG_OTI_NANAI said
Ελληνικές λέξεις με κάπως κοντινό άκουσμα (ρυθμό-συλλαβές) στο Αντετοκούμπο:
BLOG_OTI_NANAI said
Μια αναφορά στο «ηττώμαι/ηττούμαι» σε επστολή στη Νέα Εστία:
Νέο Kid said
Τελικά δεν κατάλαβα. Ο σωσίας ετυμολογείται απ το σώζω ή απευθείας απ το χαρακτήρα του Πλαύτου;
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα,
1: Λεώ, όντως έτσι είναι ο Σμέρδης👍 Τον Βίλλεμ Κάλαντ τον αναφέρει πολύ συχνά σε άρθρα του για την εξέλιξη της ΙΕ, ειδικά όταν πρόκειται για μορφήματα που συνδέονται μεταξύ τους με ένα *-i-, που ονομάζεται «συζευκτικό -i- του Caland» (έχουμε και το ονομαζόμενο «σύστημα Caland» στο σχηματισμό βαθμών σε επίθετα κλπ.).
Αν θέλεις κάτι από τα έργα του, σφύριξε (κλέφτικα 🙂 ).
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα,
1: Λεώ, όντως έτσι είναι ο Σμέρδης👍 Τον Βίλλεμ Κάλαντ τον αναφέρει πολύ συχνά σε άρθρα του για την εξέλιξη της ΙΕ, ειδικά όταν πρόκειται για μορφήματα που συνδέονται μεταξύ τους με ένα *-i-, που ονομάζεται «συζευκτικό -i- του Caland» (έχουμε και το ονομαζόμενο «σύστημα Caland» στο σχηματισμό βαθμών σε επίθετα κλπ.).
Αν θέλεις κάτι από τα έργα του, σφύριξε (κλέφτικα 🙂 ).
Nestanaios said
12.
Κάποτε μετείχε, τώρα την κατέχει και σύντομα θα του ανήκει. «Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος».
Γιάννης Ιατρού said
Τι γίνεται ρε σεις, διπλά τα βγάζει τα σχόλια;
Nestanaios said
26.
Λάθος. Το όνομα προηγείται του ρήματος. Δεν δύναται να υπάρξει ρήμα χωρίς την συνύπαρξη του ονόματος.
Triant said
Καλημέρα.
Το ‘Αγία Κουράδα’ είναι άπαιχτο. Λέω να αρχίσω να το χρησιμοποιώ αλλά φοβάμαι μην πέσω σε κανέναν περίεργο και βρώ τον μπελά μου.
Το Αντετοκούμπο είναι προφανώς απλολογία του Αντετοεπακούμπο.
Χαρούλα said
Βρε να μιλάω μακεδονικά τόσα χρόνια, και να μην το ξέρω!!!
Καθένας με την τρέλλλλα του κι αυτός με την ομπρέλα του, τι γλώσσα είναι;😂🤣
Χαρούλα said
Και τίθεται το ερώτημα: ανδροκρατούνται πραγματικά αυτά τα επαγγέλματα ή μόνο γλωσσικά; Υπάρχουν ψήστριες και ζαχαροπλάστριες;
Πραγματικά τα επαγγέλματα της κουζίνας ανδροκρατούνται. Μέχρι δε, το 1982 περίπου, και στις σχολές έμπαιναν μόνο αγόρια(αντίστοιχα με νηπιαγωγών κ.α.) Ο βασικός λόγος ακόμη και σήμερα είναι η σωματικές αντοχές. Στην εναλλαγή θερμοκρασιών και στα βάρη. Φυσικά η αναλογία των γυναικών μεγαλώνει συνεχώς, ιδιαίτερα στην Ζαχαροπλαστική και στην κρύα κουζίνα (σαλάτες, ορεκτικά, επιδόρπια). Ίσως γιατί χρειάζονται περισσότερη καλαισθησία και προσοχή στην λεπτομέρεια.
Τώρα για την ονοματοδοσιά. Στην καθομιλουμένη έχουμε ζαχαροπλάστισσες, ψήστριες και μαγείρισσες. Μόλις όμως μιλήσουμε για ιεραρχία, τίτλους, σπουδές, κύρος, εξουσία, όλα γίνονται αρσενικά στις λέξεις. Δουλεύω Ά Μάγειρας. Έχω πτυχίο Μάγειρα.
nikiplos said
Ψήστης, ψήστρια, ζαχαροπλάστης ζαχαροπλάστισσα μια χαρά μου κάνουν…
Απλά ήθελαν να δώσουν στην αγγελία έναν επίσημο τόνο ίσως.
Υπάρχουν βέβαια και οι ψήστρες που είναι αυτές που ψήνουν εύκολα κάποιον να κάνει κάτι… 🙂
BLOG_OTI_NANAI said
Ψάχνοντας για περίεργες λέξεις, βρήκα μια ελληνική μεταγραφή ιαπωνικών λέξεων. Για την πιο δύσκολη λέξη υπάρχει και απόδοση με εικόνες για ευκολότερη απομνημόνευση:
loukretia50 said
32. «το όνομα προηγείται του ρήματος»
Δηλαδή η γέννηση της λέξης προηγήθηκε του συμβάντος?
(έστω, της ονομασίας του)
Stazybο Hοrn said
Μήπως η αγία κουράδα είναι φωτοσοπιά;
Νέο Kid said
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι γυναικείες επιδόσεις στα μαθηματικά και στη μαγειρική-ζαχαροπλαστική είναι εξαιρετικά χαμηλές … Είναι θέμα εγκεφαλικού ημισφαιρίου .
loukretia50 said
40. Διαχρονική, σκόπιμη παραπληροφόρηση !
Οι γυναίκες ανέκαθεν μαγείρευαν άριστα τα νούμερα και ζαχάρωναν τα αποτελέσματα!
Γιάννης Ιατρού said
40: Κίντο, πλάκα-πλάκα, αλλά σε μία πολύ μεγάλη Γαλλογερμανική βιομηχανία (που ήμουν το 1990) μου είχαν συστήσει να μην βάζω σε θέσεις που χρειάζεται τρισδιάστατη αποτίμηση/σκέψη/αντίληψη γυναίκες μηχανικούς με την δικαιολογία πως, λόγω μητρότητος, οι γυναίκες έχουν εξασκηθεί και έχουν αποκτήσει πολύ καλή αντίληψη σε δισδιάστατα (και κοντινά) θέματα παρά σε (μακρινά) τρισδιάστατα και σε εκτίμηση από αποστάσεις/ταχύτητες. Σ΄αυτά, έλεγαν, είχαν περισσότερο εξασκηθεί με το κυνήγι οι άνδρες. Δεν ήταν υποχρεωτική οδηγία και δεν την εφάρμοσα, χωρίς να διαπιστώσω κάτι που να την δικαιολογούσε.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
13 >>Κουκουβάγια λένε στο Ρέθυμνο τον ντάκο, δεν έχω καταλάβει γιατί (αλλά μήπως ξέρω γιατί τον λέμε ντάκο;)
Ε σ΄εμάς ανατολικά, σε σχήμα ντάκου (τάκοι,τουβλάκια) ήταν όλα μας τα παξιμάδια παλιά. Φουρνίζανε στενόμακρα ψωμιά, τα ξεφουρνίζανε ψημένα, τα κόβανε σε «τουβλάκια»(σε πάχος 1,5 συνηθισμένης φέτας ψωμιού) και τα ξαναφούρνιζαν να ξεραθούν σε παξιμάδι. Αυτοί ήσαν οι ντάκοι.
Οι (κριθαρο, σταρο,μιγαδο) κουλούρες ήρθαν μετά. Ατομικές ας πούμε κουλουρίτσες που για την ξήρανση τις έκοβαν στα δυο, πανωκαύκαλο/ κατωκαύκαλο.
Πιο μετά ονόμασαν κουκουβάγιες (από το σχήμα τους που είναι σαν μάτια του νυκτόβιου) τα αρκετά μικρότερα παξιμαδοκουρουράκια φαγητού.Τρία τέτοια περίπου κάνουν μια (κριθαρο)κουλούρα.Κι αυτά σε πανωκαύκαλο-κατωκαύκαλο/.Μοιάζουν με μάτι κουκουβάγιας το σχήμα τους
*Κομμάτα(η) λεγόταν το φρεσκοξεφουρνισμένο ζυμωτό ψωμί ,πριν το ξαναφουρνίσουν για να να παξιμαδιαστεί. «Πάμε στην κομμάτα», ηταν η συγκέντρωση στο ξεφούρνισμα όπου η νοικοκυρά «που ΄χε τον ζυμωτό» μοίραζε κομμάτια του ζεστού ψωμιού κι ο φούρναρης κλασικά είχε κρασί κι ελιές. Εμείς τα παιδιά κρατούσαμε τυρί στην τσέπη, καλού κακού, για τέλεια απόλαυση.
Για τα μικρά οι ζυμώστρες έπλαθαν τις «πέρδικες», μικρά ψωμάκια σε σχήμα κουκουβισμένου πουλιού-σαν περδικούλα όντως.Με πιρούνι σχηματιζαν τα φτερά και για μάτια έβαζαν κουκούτσια χαρουπιών.
rogerios said
Μπορεί και να το έχουμε ξαναπεί, αλλά η επανάληψη δεν βλάπτει, ιδίως όταν πρόκειται να καταδείξουμε πόσο γενναιόδωρη υπήρξε η Ελλάδα προς τον διάσημο μπασκετμπολίστα. Χάρη στο πρότυπο μεταγραφής του ΕΛΟΤ του χάρισε τρία επιπλέον ψηφία κι από Adetokunbo που είναι η συνήθης μεταγραφή από τα γιορούμπα φτάσαμε, μέσω της μεταγραφής ελληνικών χαρακτήρων, στο πληθωρικότατο Antetokoúnmpo.
Καλό Σ-Κ σε Ν(ο)ικοκύρη κι εκλεκτούς σχολιαστές.
Γιάννης Ιατρού said
43: Πολύ όμορφη εξήγηση! Κομμάτα και την Πελοπόννησο
Γιάννης Ιατρού said
44: Έχω πάθει νίλα εγώ μ΄αυτά, όταν τα άλλαξαν και δεν ταίριαζε πλέον το παλιό και το νέο διαβατήριο….
Χαρούλα said
#43 ΕΦΗ ευχαριστώ. Όλα τα είχα ίδια (και νόστιμα😊) στο μυαλό μου.
#42 μα οι άνθρωποι, είναι ίσοι μεταξύ τους, όχι ίδιοι! Ίσως και να είναι λοιπόν αλήθεια. Ίσως και κάπου αλλού να υπήρχε μια αντίστροφη σύσταση.
Θρασύμαχος said
Η παραπομπή στο τούρκικο αντέτι δεν μου φαίνεται πειστική. Προτιμώ την προέλευση από το ελληνικότατο μανικετόκουμπο, μόνο που δεν ξέρω βάσει ποιού γλωσσικού φαινομένου εξέπεσε το «μανικ-«.
Nestanaios said
38.
Γίνεται να έχουμε όνομα χωρίς ρήμα αλλά ρήμα χωρίς όνομα δεν γίνεται να έχουμε. Όλα τα ρήματα προϋποθέτουν την ύπαρξη ενός ονόματος. Η σειρά είναι αυτή. Στοιχείο και καταγραφή του στοιχείου με ένα γράμμα. Η σύναξη των στοιχείων για την επίτευξη μιας μικρής έννοιας επιφέρει την συν-λαβή (συλλαβή). Και από μια ή περισσότερες μικρές έννοιες (συλλαβές) επέρχεται το πρώτο μέρος του λόγου που λέγεται όνομα. Και το όνομα μαζί με τους βοηθούς του (τα άλλα μέρη του λόγου) επιφέρουν τον λόγο αν υπάρχει νιονιό.
Γς said
48:
Σαν τον εκπεσόντα άσσο.
Αλλά και το μανίκι ενίοτε εκπίπτει.
φευ…
Κιγκέρι said
Ο Αη Γιάννης ο…Αποκεφαλιστής που γιορτάζει σήμερα μετράει για μεζεδάκι ή όχι;
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%BF_%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82
ΣΠ said
51
https://sarantakos.wordpress.com/2016/06/28/theia-13/
loukretia50 said
49. Ον δίχως όνομα γνωστόν μετράει ως μη ον?
Άνθρωπος δίχως όνομα είναι ωσεί παρών?
Κι ενέργεια δίχως όνομα μηδενική λοιπόν?
======================
Απουσιολόγε,
άγνωστο γιατί, μου ενέπνευσες αυτό :
Της αγάπης η ουσία βρίσκεται στη φαντασία
Κι έχει αξία μοναδική
Στη χυλόπιτα η ουσία είναι νάσαι αφασία :
σημασία μηδενική.
Η να βρεις ένα σωσία!
Όπως λέει ο παλιός https://youtu.be/0mFbjVcqJkU τότε που ήταν όλα αλλιώς!
Κιγκέρι said
52:
Α, το είχα ξεχάσει αυτό! Ευχαριστώ!
Γιάννης Ιατρού said
51, 52: Έτσι, απρόσεχτος που ήταν….😜
nikiplos1 said
Καλημέρα, Για γιατρός δεν ξέρω τι είναι ο Μαγιορκίνης. Από μαθηματικά όμως, λε πουλ. Έδωσε ένα σχέδιο και υπολόγισε ότι, σε μια τάξη 15 μαθητών, υπάρχουν συνολικά 120 αποστάσεις ανά δύο. Σοβαρά; Εγώ γιατί τις βγάζω 105; Ε;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
45 α ναι; και στην Πελοπόνησο «κομμάτα»; Θα κάνω τεστάκι 🙂
46 🙂 Χαρούλα, σ΄έβαζαν να ξεφουρνίσεις παξιμάδ; Κάποιοι φούρνοι ήταν τεράστιοι και το μεν φούρνισμα γινόταν με το φτυάρι αλλά το ξεφούρνισμα για να μη σπάσουν τα παξιμάδια,με τα χέρια.Έτσι επιστρατεύονταν τα παιδιά που χώραγαν να συχνογυριστούν μες το φούρνο.Κρυωμένον πλέον, εννοείται ! 🙂 Σταχτοπούτες λιγάκι γινόμασταν, αλλά όχι πολύ.Καμιά μουτζούρα κονομάγαμε στο έμπα-έβγα. Ο φούρνος ήταν καλά «πανισμένος». Ο πάτος του ήταν στρωμένος με μπηγμένα χαλικάκια (τώρα υποθέτω θα ήταν από αυτές τις πέτρες που απάνω ψήνουν φαγητά «στην πλάκα» -δεν ξέρω τί πέτρωμα αλλά πάντως όχι «της πλάκας» 🙂 . Μεγάλης επιτηδειότητας και κύρους οι φουρνομάστορες.
Νίκος Κ. said
Μαγιορκίνης: «Διπλασιάζοντας τις αίθουσες αυτό που γίνεται είναι ότι δεν μειώνονται όλες οι αποστάσεις, μειώνεται η απόσταση που έχεις με τον διπλανό σου μόνο»
Η «επιστημονική» ανάλυση του κ. Μαγιορκίνη δεν υπολόγισε ούτε καν το γεγονός ότι μειώνοντας τους μαθητές αυξάνεται τόσο η απόσταση από αυτόν που κάθεται μπροστά όσο και η απόσταση από αυτόν που κάθεται πίσω, για τον απλό λόγο ότι οι μαθητές μπορούν να τοποθετηθούν «διαγωνίως» (Στο πρώτο θρανίο δεξιά, στο δεύτερο αριστερά, στο τρίτο δεξιά κλπ.).
Όσο για τις ανάγκες πληρέστερης επιτήρησης (π.χ. όταν τα παιδιά του δημοτικού θα μπερδεύονται με τις μάσκες) ούτε λόγος.
Η ψευδοεπιστήμη στην υπηρεσία της πιο χοντροκομμένης προπαγάνδας.
spyros chamenos said
35
«Ίσως γιατί χρειάζονται περισσότερη καλαισθησία και προσοχή στην λεπτομέρεια.»
Δεν ξέρω, θα έλεγα ότι καλό θα ήταν να αποφεύγουμε τα στερεότυπα Για ποιο λόγο οι γυναίκες να είναι πιο καλαίσθητες και να δίνουν περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια; Αλλά ας το δεχτούμε ότι είναι αλήθεια, για ποιο λόγο οι πιο γνωστοί σχεδιαστές μόδας ή οι πιο γνωστοί αρχιτέκτονες ή οι πιο γνωστοί ζωγράφοι είναι άντρες;
42
Άσχετο ίσως αυτό που θα πω, αλλά νομίζω ότι δίνουμε μικρότερη αξία από όση θα έπρεπε στη γερμανική φαλλοκρατία. Φοβάμαι ότι η γερμανική κοινωνία δεν είναι τόσο «φεμινιστική» όσο την φανταζόμαστε. Το πρώτο σοκ το έπαθα όταν φίλος Γερμανός είπε σε φίλη μου Ισπανίδα ότι «φοβάμαι ότι για αυτή τη θέση θα προτιμήσουν άντρα». Και μετά, άρχισα να ρίχνω μία ματιά στο τι συμβαίνει γενικότερα. Και η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι πως η περίπτωση Μέρκελ απλά μας ρίχνει στάχτη στα μάτια.
49
Ίσως είναι χαζή η απορία, αλλά μια και είναι Σάββατο και δεν είμαστε στην παραλία, το «είμαι»; Το «έχω»; Έχουν αντίστοιχα ουσιαστικά;
Επίσης, δεν είναι πολύ πιο περίπλοκο σαν έννοια το «όραση» από το «βλέπω»; Η «ακοή» από το «ακούω»; Θέλω να πω, δεν είναι πιο λογικό να έχει βγει πρώτα το «βλέπω το ελάφι» και μετά το «έχω προβλήματα με την όρασή μου»;
Προς όλους και όλες:
Τι θα βάζατε αντί για «Αγία κουράδα»;
Γιάννης Ιατρού said
57b Chamotte την λένε Έφη. Κάνουν κι επενδύσεις από σόμπες (λιγότερο στα τζάκια). Δεν είναι τα συνηθισμένα πυρότουβλα, αυτά τα κοκκινωπά. Αυτά είναι/κατασκευάζονται από πηλό/κεραμικό υλικό, τεχνητά.
Γιάννης Ιατρού said
59β Για την προτίμηση σε κάποια θέση, ίσως παίζει ρόλο η μακροχρόνια απουσία σε περίπτωση που γεννιέται παιδί, αλλά βασικά κι αυτό είναι λίγο-πολύ επιλογή της γυναίκας, πάντως η νομοθεσία βοηθά πολύ στο να μην έχει πρόβλημα. Γι αυτό και πολλές θέσεις, κυρίως κάποιες που χρειάζεται μακρύς χρόνος εκμάθησης να είναι λιγότερο προσιτές σε νέες γυναίκες. Δεν νομίζω όμως πως είναι θέμα φαλλοκρατίας εκεί, χωρίς να αποκλείω τοπικές ιδιομορφίες. Σε ποιό μέρος είχες πάει; Βόρεια, Νότια, παλιά Δ. Γερμανία ή παλιά DDR;
Νέο Kid said
56. Αν βάλεις και το δάσκαλο όμως, τότε οντως είναι 120.
16*15/2=120
Γιάννης Κουβάτσος said
«Τι θα βάζατε αντί για «Αγία κουράδα»;»
Κάτι με το γαμώτο μέσα. Γαμώτο, γαμώ το κέρατό μου, την τρέλα μου, το φελέκι μου…
Γιάννης Κουβάτσος said
Στην περίπτωση της ταινίας, αφού είδε κάτι πολύ παράξενο, τι λέμε στα ελληνικά; Πω,πω! Τι λε, ρε φίλε! Απίστευτο! Γαμάτο! κλπ.
Χαρούλα said
#57 δεν γνωρίζω για σένα κάτι περισσότερο από οσα διαβάζω εδω, ΕΦΗ. Πολλελς φορές όμως θαυμάζω τις ποικίλες μνήμες σου από την Κρήτη. Μήπως να τις κατέγραφες; Και το λέει μιά μη Κρητικιά! Θα είχε πολύ ενδιαφέρον!
#59 συγγνώμη αν ως άρρενα έθιξα την καλαισθησία σας. Δεν είναι στερεότυπο. Είναι η πρακτική στατιστική της καθημερινότητας μου. Όσο για τα ερωτήματα σας, εξυπνος και διαβασμένος φαίνεσται. Νομίζω εύκολη η απάντηση. που ίσχυε και για γιατρούς, γλύπτες, μηχανικούς, ηγέτες. Κάτι διαφορετικό γινόταν, που διορθώνεται σιγά-σιγά.
spyros chamenos said
61
Νότια, οι φίλοι μου ζούσαν κοντά στο Κέμπτεν (πιο νότια, μόνο τα σύνορα), αν και εδώ και κάποια χρόνια μετακόμισαν στο Βόλφσμπουργκ.
Όταν μιλάμε για τους γερμανικούς νόμους, φυσικά και δεν υπάρχει κανείς να αμφισβητεί την προσπάθεια για ολοκλήρωση της ισότητας των δύο φύλων, αλλά όσον αφορά τη νοοτροπία των ανθρώπων, δεν είμαι τόσο σίγουρος. Ακόμη και για την εικόνα των πολιτικών, ας πούμε, η Ισπανική Κυβέρνηση έχει περισσότερες γυναίκες από άντρες, ο Αντιπρόεδρος της Ισπανικής Κυβέρνησης πήρε άδεια πατρότητας όσο η γυναίκα του δούλευε, αυτά νομίζω στην Γερμανία δεν γίνονται, όσο κι αν καυχιούνται για την ισότητα που υπάρχει.
Βέβαια, εγώ δεν έχω εικόνα από μέσα, με λίγες μέρες που βρέθηκα εκεί και με δυο φίλους και 5 μέλη της οικογένειας που με πληροφορούν, δεν μπορώ να είμαι και κάθετος. Εσείς, ποια άποψη έχετε;
ΣΠ said
63
Έτσι.
https://translate.google.rs/?hl=el&tab=wT#view=home&op=translate&sl=en&tl=el&text=holy%20shit!
spyros chamenos said
63.
Καλό το «γαμώτο» αλλά καλύπτει την έκπληξη; Αν τα αγγλικά ταινιών και σειρών που ξέρω δεν με απατούν, το «holly shit» είναι αποκλειστικά για την έκπληξη.
ΣΠ said
39
Όχι.
https://el.glosbe.com/el/en/%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B1.
Κι άλλοι υπότιτλοι
https://el.glosbe.com/el/en/%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B1.
ΓΤ said
40@
Μαριάμ Μιρζαχανί 🙂
voulagx said
#58: Όταν οι καθηγητές αποτελούν τη μεγάλη απειλή για τη δημόσια υγεία
spyros chamenos said
64
Το «Απίστευτο» μου αρέσει. Χάνεται η βρισιά βέβαια, αλλά ίσως δεν γίνεται αλλιώς.
65
Καθόλου δεν θίχτηκε η καλαισθησία μου, κυρίως επειδή δεν έχω😂. Όσο για την εξυπνάδα και διάβασμα, ευχαριστώ πολύ, προφανώς σας ξεγέλασα επειδή δεν μιλάμε από κοντά αλλά από ένα μπλογκ. Είναι πάντα πιο εύκολο να κρύψει κανείς την άγνοιά του στο ίντερνετ απ’ ότι στην αληθινή ζωή. Όσο για το θέμα που μας απασχολεί όμως, αυτό που ήθελα να πω, είναι ότι μερικές φορές, υπάρχουν κάποια στερεότυπα που χρησιμοποιούνται από τους άντρες για να δώσουν την λιγότερο σημαντική θέση στη γυναίκα και να κρατήσουν οι ίδιοι την σημαντικότερη για τον εαυτό τους. Με άλλα λόγια, «είστε πιο καλαίσθητες οι γυναίκες, σας ταιριάζει περισσότερο η θέση της ζαχαροπλαστικής, αλλά σεφ θα μείνουμε εμείς, οι άντρες». Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένας λόγος για να είναι σεφ οι άντρες, πέρα από τον γνωστό, αυτόν για τον οποίο είναι σχεδιαστές μόδας, ζωγράφοι, γλύπτες, καρδιολόγοι, πρωθυπουργοί. Ούτε η δύναμη που αναφέρετε θεωρώ ότι είναι σημαντική. Το να είσαι μάγειρας δεν είναι δα και δουλειά στο γιαπί.
Γιάννης Κουβάτσος said
68: Σ’ αυτήν την περίπτωση δες το σχ.64.
Γιάννης Ιατρού said
61: Οι περιοχές όπου επικρατούν οι καθολικοί είναι πιο συντηρητικές. Συνήθως είναι οι νότιες, Βαυαρία, Βυρτεμβέργη κλπ. Παίζει ρόλο και η βιομηχανοποίηση της εκάστοτε περιοχής. Οι αγρότες ήσαν περισσότερο «παραδοσιακοί» σ΄ αυτά τα θέματα.
Στο παράδειγμά σας, με την Ισπανία που έχουν τόσες πολλές γυναίκες στην πολιτική, υπάρχει και η εξήγηση αυτό να οφείλεται όχι σε ποσόστωση, αλλά στο ότι είναι ικανότερες (βλ. και σ΄εμάς εδώ την αγ. οικογένεια…😂🙄) ή/και ενδιαφέρονται περισσότερο για τα κοινά (υπόθεση κάνω).
Πέτρος Ιορδανίδης said
Άσχετο (αλλά, σίγουρα, θα τροφοδοτεί τις πιατέλλες με τα μαργαριτάρια που σερβίρετε σαν μεζεδάκια για τα επόμενα 50 χρόνια τουλάχιστον):
Σήμερα, από περιέργεια, μπήκα στις σελίδες του Υπουργείου της «Παιδείας» με τις βάσεις των «επιτυχόντων» νέων φοιτητών.
Το τι είδα δεν περιγράφεται… Είναι για να φρίξεις!
Διάβασα προσεκτικά ολόκληρο το κατεβατό που αναφέρεται στους εξετασθέντες απόφοιτους Γενικών Λυκείων και, εν συνεχεία, έρριξα και μια ματιά στους πίνακες «επιτυχόντων» των άλλων κατηγοριών. Πρόσεξα ιδιαιτέρως τον βαθμό «επιτυχίας» για την εισαγωγή του τελευταίου, δηλ. την «βάση εισαγωγής». Πρόκειται για σκάνδαλο πρώτου μεγέθους!
Μερικές παρατηρήσεις, μόνον:
1. Εμφανίστηκαν ένα σωρό νέα «παν/μιακά» τμήματα στις πιο απίθανες περιοχές της χώρας!
2. Φτιάχτηκαν (πώς;) τουλάχιστον 5-6 νέα τμήματα φυσικής-μαθηματικών-χημείας-γεωλογίας (στα … Ψαχνά Ευβοίας, στην Λαμία, στην Καβάλα, στην Κοζάνη, στα Γρεβενά, στην Καστοριά, και δεν θυμάμαι πού αλλού, που θα «μορφώνουν» στην επιστήμη τους φερέλπιδες νέους μας πέραν των ήδη υφιστάμενων σχετικών τμημάτων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα, Κρήτη, Σάμο, και τα σχετικά πολυτεχνικά τμήματα με συναφές επιστημονικό αντικείμενο!
3. Σε αυτά τα νέα φυσικομαθηματικά τμήματα, σχεδόν παντού, εισάγονται μαθητές που έβγαλαν βαθμολογία από 7000 έως και 3000 μόρια (δηλ. με μέσον όρο βαθμολογίας στα εξεταζόμενα μαθήματα + βαθμό απολυτηρίου) από 07/20 έως και 03/20 που στο σχολείο δεν θα τους επέτρεπαν ούτε καν να προαχθούν…! Νέος φοιτητής φυσικής με 4 στα 20, νέος φοιτητής μαθηματικών με 3 στα 20, κ.ο.κ.!
4. Εάν αυτό συμβαίνει στα φυσικομαθηματικά τμήματα όπου το αντικείμενο και η φύση των σπουδών, λογικά, απαιτούν ένα μίνιμουμ αφομοιωμένων γνώσεων στα φυσικομαθηματικά μαθήματα + γλωσσική επάρκεια + αναλυτική & κριτική σκέψη + ευφυία ανώτερη της μέσης, φανταστείτε τι θα δείτε σε μαθητές που «πέτυχαν» στα πολυποίκιλα παραεπιστημονικά τμήματα επαγγελματικών σπουδών κατάρτισης των πρώην ΤΕΙ…! Υπάρχουν τμήματα όπου μπήκανε παιδιά παραδίδοντας στους εξεταστές σχεδόν … λευκή κόλλα!!!
Όλους αυτούς, ο Πρωθυπουργός και η Υπουργός «Παιδείας», θερμά τους συνεχάρησαν για το μεγάλο τους κατόρθωμα και ενθάρρυναν τους «αποτυχόντες» να τους μιμηθούν και να … διαβάσουν ώστε του χρόνου να «πετύχουν» κι αυτοί.
Αυτό είναι το χάλι μιας χώρας που εδώ και 40-45 χρόνια ΣΚΟΠΙΜΑ & ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ προετοίμαζε την ΥΠΟΤΑΓΗ της σε αφασικές αναλφάβητες μαριονέττες (Αντρέηδες, Σημίτηδες, ΓΑΠ, Σαμαράδες, Τσίπρες, Μητσοτάκηδες, το «κεραμεούν και φαύλον» της νυν υπουργού «παιδείας», τους ξεχαρβάλωτους Χαρβαλιάδες, τους μικρόνοες πέτσινους Πέτσες, κλπ) πιόνια των Οίκων και των Τραπεζών της παγκόσμιας Κλεπτοκρατίας.
Τι να φτουρίσουνε μπροστά τους οι κορονοϊοί κι οι Ερδογάνηδες…
Και, «των οικειών ημών εμπιμπραμένων, υμείς άδετε», κύριοι: τα μεζεδάκια σας μάς έλειπαν για ν’ ανοίξει η όρεξή μας μετά από όλα αυτά.
Ευώνυμον Κέρας (@Left_Spear) said
Μετά τις καλοκαιρινές υπερφαγίες το καλύτερο που μου έρχεται είναι το Άντε-Το-Κούμπω-σα το τζίν! (δεν έχω το copyright αλλά νομίζω έπρεπε να αναφερθεί για την πληρότητα του σχολιασμού ; ))
Ευώνυμον Κέρας (@Left_Spear) said
Καλημέρα,
Πάντα απολαμβάνω τα άρθρα σας και ταυτόχρονα μαθαίνω (επιπλέον ανησυχώ και για το πόσα «μαργαριτάρια» μου ξεφεύγουν και εμένα καθημερινά ; ))
Έχω μια (μάλλον χαζή) ερώτηση, άσχετη με το άρθρο.
Γιατί λέμε το μικρό βουνό, «βουναλάκι»;
Εννοώ, το «βουνάκι» σίγουρα δεν ακούγεται καλό, αλλά το -λα- πώς προκύπτει;
Ευχαριστώ
Παντελής said
1) Antetokounmpo.
Δύσκολο μου φαίνεται ενα αφρικάνικο όνομα να γράφεται/προφέρεται έτσι, στη μητρική του γλώσσα• (μάλλον θα προφέρεται Αdetokubo, το πολύ-πολύ κάπως πιο έρρινα, Andetokumbo, αλλα δύσκολο να είναι Αntetokounbo!
Παρά την προσπάθειά μου δεν βρήκα καμμιά δήλωσή του για το θέμα. Ελπίζω κάποιος απ’ τους αθλητικογράφους μας να τον ρωτήσει.. (Παρακαλώ όποιος γνωρίζει να μ’ ενημερώσει..)
Κάτι μου λέει οτι ο Giannis το γράφει έτσι και στ’ αγγλικά, από σεβασμό προς την Ελληνική γραφή, που στερείται των «καθαρών» ηχηρών b,d, που οι ΑΗΠ μας, μέσα στην υπεροψία τους προς τις «βάρβαρες» γλώσσες παρέλειψαν να καθιερώσουν αντίστοιχα γράμματα/σύμβολα, αλλα προτίμησαν να τα εξελληνισουν παραμορφώνοντάς τα ριζικά. Ετσι ο Ashurbanipal, έγινε το ακατανόητο για τους Ασσύριους «Σαρδανάπαλος», πολυ μακρινό απ την σημασία του στη γλώσσα της πατρίδος του:
https://www.ancient.eu/Ashurbanipal/. Το ιδιο πάθαμε και με τα επιθετα αρβανίτικης ή σλαβικής αρχής, όπου τα παχιά σύμφωνα σ( sh – ş ) ή τσ(ch-ç) αποδόθηκαν με ενα εμβόλιμο γιώτα, που ενίοτε παραλείπεται:Τσ(ι)ούτης, Σ(ι)ούτης, Σ(ι)άτρας, Σ(ι)απέρας, Τσ(ι)όδρας κ.λπ.
2) Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΎΛΩΝ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ:
Είναι κάπως κουραστικό να διπλασιάζεις τις λέξεις σε μια πρόταση, προκειμένου να μην δυσαρεστήσεις το «αδύνατο» φύλο (όχι κι αδύναμο!) Π.χ.:
Άκουσα στην ΕΡΤ Χθες την Υπ. Παιδείας να συγχαίρει τους νέους ΚΑΙ τις νεες μας ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ στις Πανελλαδικές Εξετάσεις (αλλά όχι και «επιτυχούσες» – πάλι καλά!…).
Έτσι όπως πάμε τα 6 ..μμύρια της τρισχιλιετούς μας θα γίνουν 12!
Πολλές φορές ακούω την έκφραση: «καθένας και καθεμιά μας πρεπει να…»
Αυτή η αντωνυμία χρειάζεται θηλυκό;
Αν υποθέσουμε οτι το «καθένας» ισοδυναμεί με το «κάθε άνθρωπος», τότε ποιο είναι το θηλυκό του και συγκεκριμένα, το θηλ. του «ανθρωπος»; Η εύκολη απάντηση βέβαια που δίνεται , είναι: «καθένας»= κάθε άνδρας . «Καθεμιά» υπονοεί το «κάθε γυναίκα». Έτσι όμως οδηγούμαστε σε καθορισμό φύλων, που δεν υποκρύπτεται στην αόριστη έκφραση «καθένας μας»…
Γιάννης Ιατρού said
72β …ταιριάζει περισσότερο η θέση της ζαχαροπλαστικής, αλλά σεφ θα μείνουμε εμείς, οι άντρες…
Νέο Kid said
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
27 Από τον χαρακτήρα του Πλαύτου, ο οποίος όμως ονομάστηκε έτσι από τον Πλαύτο επειδή κάποιον έσωσε, αν δεν κάνω λάθος. Εκεί ήθελα να γράψω κι άλλα και έκανα διακοπή και μετά το ξέχασα.
Ευκαιρία για ιδιαίτερο άρθρο, λοιπόν!
33 Στο Τουίτερ ήδη κάποιοι (κακοπροαίρετοι) ενοχλήθηκαν
39 Το έβγαλε ο Δαεμάνος στη Λεξιλογία και το είδα και αλλού
44 Καλώς τον! Εμ τι, φτωχοί είμαστε;
48 Απλολογία από το «άντε μανικετόκουμπο»
58 Ρεζιλεύτηκε εντελώς ο Μαγιορκίνης νομίζω
77 Καλώς ήρθατε! Για τα υποκοριστικά αυτά είχαμε γράψει ένα παλιό άρθρο. Πάντως «βουνάκι» λέγεται, το έχει κάπου και ο Σολωμός:
https://sarantakos.wordpress.com/2018/07/09/aki/
spyros chamenos said
74
Ναι, ο φίλος μου είναι καθολικός, άθεος καθολικός βέβαια, αλλά από καθολική οικογένεια και από αγροτική περιοχή. Δεν το είχα σκεφτεί το θέμα της καταγωγής είναι η αλήθεια.
Όσο για την Ισπανία, οι υπουργοί είναι θέμα ποσόστωσης (γενικά στην Ισπανία με το θέμα της ποσόστωσης είναι αρκετά αυστηροί, εγώ, αν και δεν είμαι σίγουρος για το πόσο είναι καλή τόση αυστηρότητα, θεωρώ την ποσόστωση κάτι μάλλον αναγκαίο). Το θέμα του αντιπροέδρου ήταν επιλογή με συμβολική σημασία, προφανώς.
Γιάννης Ιατρού said
78a: Παντελής
όπως γράφει και ο σχολιαστής στο #75, δεν είναι και μελετηροί πολλοί, είναι κι εκείνοι οι ΑΗΠ που προφανώς δεν μιλούσαν πολλές ξένες γλώσσες (… μέσα στην υπεροψία τους προς τις «βάρβαρες» γλώσσες παρέλειψαν να καθιερώσουν αντίστοιχα γράμματα/σύμβολα..) και γιαυτό μάλλον πρόφεραν λάθος τα ξένα ονόματα, πολλές οι ελλείψεις … 😎😉

spyros chamenos said
78
Η λογική της χρήσης αρσενικού και θηλυκού στη γλώσσα δεν είναι να μην παρεξηγηθούν οι γυναίκες, αλλά να τις «οπτικοποιήσουμε». Εξηγούμαι:
Ναι, είναι κατανοητό ότι στα ελληνικά το αρσενικό στον πληθυντικό καλύπτει τα δύο φύλα και ότι όταν λέμε «οι δάσκαλοι του σχολείου μας» εννοούμε δασκάλες και δασκάλους, αλλά το πιο πιθανό όταν το ακούμε, είναι να σκεφτούμε ότι υπάρχουν κυρίως δάσκαλοι, κι αυτό σε ένα επάγγελμα που τα στερεότυπα μας κάνουν να σκεφτούμε ότι είναι γυναικείο. Πόσο μάλλον όταν ακούμε την έκφραση «οι πιλότοι του στόλου μας» ίσως να μην βάλουμε καν γυναίκα μέσα. Η ιδέα λοιπόν είναι να λέμε και το θηλυκό, για να λειτουργεί το μυαλό και να πολεμά την προκατάληψη και τα στερεότυπα.
Κατά τα άλλα, κι εμένα δεν μου αρέσει τις περισσότερες φορές, ακόμη κι όταν το χρησιμοποιώ. Αλλά δεν είναι θέμα γούστου.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
60 >>Chamotte
Όχι,όχι την τεχνητή. Είναι φυσική «πυρίμαχη»ας πω πέτρα.Η γιαγιά μου έλεγε ότι στα ορεινά (των ορεινών τους) με τον άνδρα της (τον σκότωσαν οι Γερμανοί το 43) είχαν την «πλάκα» που την έβαζαν στην καρβουνιστιά και πύρωνε και ψήνανε απάνω κρέας αλλά και πιτούλια. Απ’ αυτό δεν έχω εικόνα.
Ο μεγάλος φούρνος, αυτόν που ξεφούρνιζα, θα ήταν τουλάχιστον κατοχικός ή και προκατοχικός (αν είχε γλιτώσει την πυρπόληση). Ούτε κεραμίδια καλα καλά δεν είχαμε εκεί στα τέρματα.Θραύσματα από λαϊνια,σταμνιά κλπ θα είχε μόνο ο τεχνήτης του. Διαλεγμένες πετρούλες από κατάλληλα πετρώματα φαντάζομαι θα ήταν το δάπεδό του. Ασπρογκριζα τα θυμάμαι ανάμεσα στις στάχτες.
Είδα έναν άλλον παππού μερικα χρόνια πιο μετά (είχε πεθάνει ο φούρναρης του πρώτου κ είχαν σταματήσει σχεδόν να ζυμώνουν-βασικά ρημάζαν τα χωριά) να φτιάχνει έναν φούρνο μικρότερο ,όχι φουρνάκι αυλής αλλά σαν μικρό κοντέινερ ας πούμε. Αυτός έχρισε(πασάλειψε) με άσπρη λάσπη το θώλο κι έμπηξε πυκνά πυκνά θραύσματα από κεραμίδι.Κάτι κεραμιδοειδή τελοσπάντων.Αυτό μου έμεινε. Το δάπεδο αυτουνού δεν το θυμάμαι.Ούτε να γίνεται ζυμωτός εκεί
65>>τις ποικίλες μνήμες σου από την Κρήτη. Μήπως να τις κατέγραφες;
Ε να, τις καταγράφω! 🙂 .
Αν «κάτι» λέει/θυμίζει έστω σε μία/έναν ακόμη εδώ, τότε δεν είναι περιττό,λέω. Σ΄ευχαριστώ για την ενθάρυνση.
Ευώνυμον Κέρας (@Left_Spear) said
81
Ευχαριστώ πολύ, θα το μελετήσω και είμαι σίγουρος ότι θα βρω την απάντηση που γυρεύω!
Γιάννης Ιατρού said
85a Μάλιστα! Ωραία τα είχε κανονίσει η γιαγιά σου, μαζεμένη εμπειρία ετών….
Το θέμα είναι αν μην σπάει όταν έχει κάψει και βάζεις πάνω της αυτό που θες να ψηθεί. Ίσως κάποιος σχιστόλιθος, αφού μιλούσε για «πλάκα». Γιατί αν δεν έχει το κατάλληλο πάχος, είτε δεν θα ψήνει αν είναι πολύ λεπτή γιατί η θερμοχωρητικότητα είναι μικρή και κρύωνε αμέσως είτε δεν φτάνει σε σωστή θερμοκρασία γιατί είναι πολύ χοντρή και η φωτιά από κάτω περιορισμένης ισχύος.
Αλλά πιό πολύ μ΄ αρέσουν οι αυθεντικές λέξεις που χρησιμοποιείς, «καρβουνιστιά», «πιτούλια», «λαϊνια» κλπ. Αλλά να ξέρεις, και στη ομιλία σου χρησιμοποιείς πολλές τέτοιες, τό ΄χω παρατηρήσει όταν μιλάμε απευθείας, στο τηλέφωνο κλπ., μαζί. Πολύ ωραίο αυτό, να ακούς ντοπιολαλιές (κατανοητές, ε, γιατί ίσως αν φορτσάρεις, δεν θα καταλαβαίνω πολλά 🙂 🙂 )
Μιχάλης Νικολάου said
… Αντετοκουμπωμένα μεζεδάκια
… για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο με αφορμή την απεργία των παιχτών του ΝΒΑ …
ΑντετοκούΝΒΑ σήμερα
Αιμ said
Επιφώνημα έκπληξης : ουάου βέβαια
15. Ρε συ ξεροσφύρη εμείς το ’70 είχαμε εξαερηστήρα (εκείνον σαν προπέλα σε φινιστρίνι) στη Φωκίωνος, στην Χίο είχατε απορροφητήρες ;!
65α. Και εγώ τό χω σκεφτεί, αυτή η εγκυκλοπαίδεια λαογραφικών και όχι μόνο γνώσεων και βιωμάτων η Εφη, γιατί δεν γράφει τίποτε
Χαρούλα said
Spyros Chamenos
Κάπως έτσι εξελίσσεται η ιστορία: γυναίκα chef.
(και με την ευκαιρία, ναι είναι πολύ σκληρή η δουλειά στην Κουζίνα)
https://www.portraits.gr/power/success-stories/6-diasimes-ginekes-chefs-pou-allaxan-ton-kosmo-tis-magirikis
https://www.cretalive.gr/lifestyle/gynaika-i-kalyteri-sef-toy-kosmoy-gia-2019
https://stavrospsomopoulos.com/%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B5%CF%86-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1-michelin/
Δεν θα επανέλθω. Ήδη έχει περάσει ασχολίαστο το χιουμοριστικό «η γυναίκα καλή στα μαγειρέματα», ενώ εγώ προσπαθώ να περιγράψω μάλλον ανεπιτυχώς την πραγματικότητα ενός επαγγέλματος. Δεν οδηγεί κάπου.
Μιχάλης Νικολάου said
… KNOWLEDGE IS TOUGHT …
Needs some
thought
Μιχάλης Νικολάου said
… -Τα δύο νησιά είναι ένα ; …
Δυονήσια μυστήρια,
γνωστά παλαιόθεν
Spiridione said
spyros chamenos said
90
Νομίζω ότι διαφωνούμε για κάτι στο οποίο συμφωνούμε. Το ότι βλέπω τρία ποστ που μιλούν για γυναίκες σεφ, δείχνει ακριβώς την προκατάληψη κατά των γυναικών που υπάρχει και την οποία ήθελα εξ αρχής να σχολιάσω αρνητικά.
Όσο για το ότι η δουλειά στην κουζίνα είναι σκληρή, δεν είναι κάτι που αμφισβήτησα, αυτό που αμφισβήτησα είναι η πιθανότητα η μυϊκή δύναμη να εμποδίζει μία γυναίκα να κάνει καριέρα σα μαγείρισσα και, πολύ περισσότερο, σαν σεφ.
Ίσως δεν μπορώ να εκφραστώ όπως θα έπρεπε (φοβάμαι ότι αν συνεχίσω, θα φανεί τελικά ότι δεν είμαι και πολύ έξυπνος), ίσως θα έπρεπε κι εγώ να σταματήσω εδώ.
Spiridione said
Adetokunbo is both a surname and a given name, of Yoruba origin, and meaning «the king/crown/royalty from across the seas» or «the king/crown/royalty from a foreign land».
https://en.wikipedia.org/wiki/Adetokunbo
Μιχάλης Νικολάου said
… «Αγια Κουράδα»! … πολύ παράξενο.
… απλώς αναφώνησε Holy shit!,
… υπάρχει και το επιφώνημα Holy crap, …
Ριμάρει πάντως και με την σχεδόν ισοδύναμη
Ιερή Αγελάδα
(holy cow)
Συμπλήρωμα με το χορταστικό
Holy moly guacamole
που είναι και πραγματική συνταγή
Επιδόρπιο με δημοφιλές βιβλιαράκι στα πιτσιρίκια όταν ο γιος μου ήταν μικρός:
Holey pail (Ο τρύπιος κουβάς) λογοπαίγνιο με το Holy Grail (Το Άγιο Δισκοπότηρο)
Μιχάλης Νικολάου said
… Φίλος άκουσε σε τηλεοπτικό σταθμό έναν προσκεκλημένο να λέει:
Η Κρήτη και η Ρόδος είναι ένα πλωτό αεροπλανοφόρο! …
Μήπως είπε το ομόηχο
«…έν’ απλωτό αεροπλανοφόρο»;
Που απλώνεται, δηλαδή,
διακρητικά
από Κρήτη σε Ρόδο
και στα μεταξύ τους
Ροδόνερα;
Μιχάλης Νικολάου said
97, συνέχεια:
Δε πλωτ θίκενς!
Πέτρος Ιορδανίδης said
78 – Συμφωνώ με όσα λέτε.
Η μανία να υπερτονίζεται άσκοπα το φύλο (για να μην νομισθή πως αφήνονται στην απ’ έξω γυναίκες και κορίτσια, και για να αποφύγει ο αγράμματος την πιθανή μομφή -ή το «πολιτικό κόστος»- από τους άλλους αγράμματους τριγύρω ότι είναι σεξιστής που μεροληπτεί κλπ κλπ) χρησιμοποιώντας ακόμα και στις αόριστες αντωνυμίες ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΓΕΝΗ, δεν είναι καινούργια: την έσπειρε (πιθανώς άθελά του μέσα στην αγραμματοσύνη του) στον δημόσιο λόγο ο … «εθνάρχης» φρυδάς.
Θυμάμαι σαν νά ‘τανε χθες το πόσο πολύ με είχε ξενίσει ο λόγος του στην ασπρόμαυρη τηλεόραση, όταν -με την επιστροφή του την ημέρα που έπεσε η χούντα του Ιωαννίδη και οδηγήθηκε από τον Γκιζίκη να ορκιστή- εμφανίστηκε το βράδυ να βγάζει εκείνο του το διάγγελμα. Είπε, όχι «ελληνικέ λαέ», όχι «Έλληνες» (όπως όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί -ακόμα κι οι χουνταίοι- και οι ραδιοτηλεοπτικοί παρουσιαστές κι οι επιφυλλιδογράφοι στις εφημερίδες συνήθιζαν μέχρι τότε), αλλά «Ελληνίδες, Έλληνες».
Ε, αυτό ήτανε! Έκτοτε αυτό το κλισέ έγινε «μόδα»: στην Βουλή, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στις εφημερίδες, η … «εθναρχική» προσφώνηση καθιερώθηκε από όλους: ο Μαύρος, ο Ηλιού, ο Αντρέας, ο Ζίγδης, «Ελληνίδες, Έλληνες». Κι ο Κύρκος με το «Συντρόφισσες και Σύντροφοι». Και έτσι 45 χρόνια τώρα, λέγε-λέγε το κοπέλλι -από δεξιά κι αριστερά κι από όλες τις πάντες- έκανε την γριά Ελλάδα να … θέλει. Και να το έχει ως το μόνο σωστό και πρέπον. Και οι δασκαλάκοι στα Δημοτικά άρχισαν από τότε να ξετσιμπλιάζουν τα δόλια τα παιδάκια πού ‘χανε στα χέρια τους με τα ανάλογα «μαθητές, μαθήτριες», και πάει λέγοντας.
Οι δασκαλάκοι του Δημοτικού (αυτή η «φαιά πανούκλα της Εκπαίδευσης», όπως τους είχε χαρακτηρίσει στά τέλη του ’70 κάποιος καθηγητής του Παν/μίου Αθηνών που μού διαφεύγει τώρα το όνομά του) ήταν -ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ- η γενεσιουργός αιτία της αγραμματωσύνης, της αφασίας, της ανοησίας και των ηλίθιων στερεοτύπων που σπάρθηκαν και βλάστησαν και πέταξαν άνθη (του κακού) κι έβγαλαν καρπούς πολλούς και πλούσιους κι ολέθριους για όσους πέρασαν από τις τάξεις τους τα τελευταία 45 χρόνια. Πράγματα που ήταν αδιανόητα πιο πριν, οι αγράμματοι δασκαλίσκοι τα έφεραν στις τάξεις των Δημοτικών και τα έκαναν ψωμοτύρι στον καθημερινό λόγο των άμοιρων παιδιών. Με τον ίδιον τρόπο, ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, σπάρθηκε ο ιός της «καλησπέρας» απ’ τις 12 το μεσημέρι…!
Κι όταν με χρόνια και καιρούς είχανε πλέον ξεσκολίσει τόσοι Έλληνες παρέα με τους αμόρφωτους δασκάλους και τις δασκάλες της μεταπολιτευτικής ρεμούλας, γαλάζιους ρέηντζερς και πρασινοφρουρούς, ολόκληρος ο ελληνικός λαός που είχε πάρει τέτοιες … γερές «βάσεις» από το σχολειό στα μικράτα του βρέθηκε νά ‘χει και τέτοιους παρουσιαστές στην τηλεόραση, και τέτοιους δημοσιογράφους στον τύπο, και τέτοιους συγγραφείς σχολικών βιβλίων, και τέτοιους βουλευτές, και τέτοιους υπουργούς, και μη χειρότερα… Και σήμερα ό,τι πιο ανόητο και γελοίο θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος, λ.χ. το 1965, θεωρείται αυτονοήτως σωστό και πρέπον για να γράφεται και να λέγεται και να ακούγεται χωρίς περίσκεψη και χωρίς λύπη…
Τόσο γελοίοι, τόσο αμαθείς και τόσο βέβαιοι για όσα αμφίβολα έμαθαν από τους δασκαλίσκους τους του Δημοτικού είναι οι Έλληνες που, προ 5-6 ετών όντας στην Τουλούζη, ένα μεσημέρι στο καφέ που είχαμε ραντεβού οι γάλλοι συνάδελφοι για να πάρουμε όλοι μαζί μεσημεριανό και να συζητήσουμε κάποια επαγγελματικά θέματα έγινα ρεζίλι μπροστά στους γάλλους φίλους και συναδέλφους μου -άντρες και γυναίκες στην παρέα- όταν έφερα από αβροφροσύνη μαζί μου έναν έλληνα πού ‘χε σπουδάσει «Οικονομικά της Υγείας» στο Μονπελιέ και βρισκότανε για τουρισμό στην Τουλούζη. Μπαίνοντας στο καφέ και βλέποντας από την είσοδο τους δικούς μου σε δυό ενωμένα τραπεζάκια στο βάθος προχώρησα προς το μέρος της παρέας γνέφοντάς τους και, έχοντας σκοπό να τους συστήσω τον άγνωστό τους γνωστόν μου, πλησίασα λέγοντας ένα «Μπονζούρ ατούς». Τότε, χωρίς να προηγηθούν συστάσεις, με διέκοψε ο ξεφτίλας συνοδός μου και απευθυνόμενος στους γάλλους με … διόρθωσε «ε ατούτ», συνεχίζοντας ακάθεκτος «ιλ ε τρεζέρ ε ντεμί, μπονσουάρ αλόρ»…! Όλοι έμειναν άναυδοι κι εγώ ήθελα ν’ ανοίξει το πάτωμα και να με καταπιεί.
Καταλαβαίνετε τα αγαθά της ελληνικής παιδείας που προσφέρουν οι συνάδελφοι του κ. Κουβάτσου στα παιδάκια, ελληνόπουλα ή ξένης καταγωγής, που «διδάσκουν»;
– Μαθήτριες και μαθητές, καλησπέρα. Η ώρα είναι 2 και σχολάμε. Θα πάτε σπίτια σας να φάτε μεσημεριανό εκτός από όσους θα μείνουν μέχρι τις 4 στο «ολοήμερο».
Κυρίες και κύριοι, δηλαδή, … ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ Ελλάδα.
sarant said
95 Ενδιαφέρον
99 Να κάνουμε κάτι άλλο τότε. Να λέμε «Ελληνίδες» και να εννοούμε και τους Έλληνες. Γιατί όχι;
Πέτρος Ιορδανίδης said
100 (2) – Εάν απευθύνεσθε μόνον σε γυναίκες ή κορίτσια θά ‘τανε γελοίο να χρησιμοποιήσετε την προσφώνηση «Έλληνες» (ή, λ.χ., να τις χαιρετίσετε ως «χαριτωμένοι Έλληνες», κλπ). Εάν απέναντί σας έχετε μικτό κοινό, το «Έλληνες» φτάνει και περισσεύει.
Γιατί, όμως, δεν κάνετε κάτι άλλο: Γιατί δεν βρίσκετε έναν «έμφυλο» τύπο για το αρσενικού γένους συλλογικό ουσιαστικό «άνθρωπος» ώστε να υπάρχει αναλογία προς αυτό που μέ ρωτάτε; Τι θα λέγατε κι εσείς να λέμε «άνθρωπες» αντί για άνθρωποι, ώστε να συμπεριλάβουμε και τις γυναίκες (τις γυναίκες «ανθρώπους» = τις «άνθρωπες») στην προσφώνησή μας;
Georgios Bartzoudis said
21 sarant said: «Nτάλντα»;
# Από το …αιωνίως γραφόμενο Μακεδονικό λεξικό μου:
νταλντίζω ή νταλντώ (και ντάλντησε, νταλ’τσε)=αποτολμώ, διασχίζω {Πασχ =ορμώ, πιθαν αρχ δωρική ρίζα δαλ, ως εις αρχ δηλέομαι=επιφέρω βλάβη, ή από τουρκ daldi, αοριστος του dal=βουτώ}[Πιθανολογώ από το τουρκ ντάλι=κλαδι, που εισχωρεί και στα δύσκολα]
ντάλντα, φυσικά, η προστακτική του ρήματος
22 Γιάννης Κουβάτσος said: « Ποιο Μακεδονικό αγώνα; Τι ακούμε, Θεούλη μου, τι εμμονές βασανίζουν τον κοσμάκη, βάλε το χεράκι Σου…»
# Διαρκής αγώνας ότι η προδοτική τσοπροσυμφωνία για το ξεπούλημα της Μακεδονικής γλώσσας και Ταυτότητας στους ΒουλγαροΣκοπιανούς, ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ!!!
34 Χαρούλα said: «Βρε να μιλάω μακεδονικά τόσα χρόνια, και να μην το ξέρω!!! Καθένας με την τρέλλλλα του κι αυτός με την ομπρέλα του, τι γλώσσα είναι»;
# Μα αφού κατοικείς στην «παρά τη Θράκη Μακεδονία», όπως λένε οι Θράκες σοφοί. Μην κρατάς ομπρέλα στην παραδοσιακή σου γλώσσα!
Γ-Κ said
Μάλλον, πρώτα πρέπει να βρούμε λέξεις να ξεχωρίζουμε τους Μακεδόνες από τους Μακεδόνες και τα Μακεδονικά από τα Μακεδονικά. Σε επόμενο χρόνο βλέπουμε για τσι (sic) Ελληνίδες/Έλληνες, Μακεδόνισσες/ Μακεδόνες και Μακεδόνισσες/Μακεδόνες.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
58 >>Μαγιορκίνης: «Διπλασιάζοντας τις αίθουσες αυτό που γίνεται είναι ότι δεν μειώνονται όλες οι αποστάσεις, μειώνεται η απόσταση που έχεις με τον διπλανό σου μόνο»
Το είπε δύο ή τρεις φορές χθες, κι εγώ συνέχιζα ν΄αναρωτιέμαι τί εννοεί; Μισοί άνθρωποι σε μια αίθουσα και (περίπου) οι αποστάσεις δεν αλλάζουν; Και δεν πιστεύω ότι είμαι η πιο ηλίθια απ΄όσους τον άκουσαν. Μας μπερδεύουν περισσότερο απ΄όσο η ίδια η κατάσταση.
87 «Η πλάκα» ήταν χοντρή πέτρα, όπως έδειχνε με τα χέρια της, που ήταν πλακουτσή/λεία η χρηστική πλευρά της.
Κάποιο πέτρωμα που με τη συνήθη φωτιά δεν θα γινόταν ασβέστης.Πύρωνε κι έψηνε ό,τι του έβαναν απάνω. Νομίζω έχω δει σε ντοκιμαντέρ με βεδουίνους ή καραβάνια να ψήνουν σε πέτρα και είχα σκεφτεί πάλι την «πλάκα» εκείνη στα ορεινά.
Πέτρος Ιορδανίδης said
99 – Από πότε το υπερισχύον (γραμματικώς ισχυρό) αρσενικό γένος των λέξεων θα πρέπει σημερα στα νεοελληνικά να καταδιώκεται ως ύποπτο σεξισμού ή μισογυνισμού ή προκαταλήψεως έναντι του θήλεος φύλου;
Από πότε η προοδευτική φιλανθρωπία των νεοελλήνων επεκτάθηκε στην γραμματική και εξίσωσε την σημαντική του γραμματικού γένους με εκείνην του βιολογικού ή κοινωνικού φύλου;
Πάμε καλά, κατά την γνώμη σας, αναθεωρώντας τους κανόνες της γραμματικής;
Πέπε said
@5 (Λεώ), 16 (Γ. Κατσ.) κλπ.:
Παιδιά, συγκεντρωθείτε. Στο «ανεπίδεκτος μαθήσεως» το «μαθήσεως» είναι ετερόπτωτος προσδιορισμός στο «ανεπίδεκτος». Οι ετερόπτωτοι προσδιορισμοί στα νέα ελληνικά είναι αποκλειστικά σε γενική, δεν υπάρχει δυνατότητα για καμία άλλη πτώση.
Ο Νίκος το λέει, πιο απλά (ανακριβώς μεν αλλά κατανοητά): το «επιδεκτικός» συντάσσεται με γενική. Και ρωτώ: θα μπορούσε να συντάσσεται με αιτιατική;
Καθαρίζω τα τζάμια > καθαριστικό τζάμια; ΟΧΙ
Ελεύθερος υποχρεώσεων > ελευθερώνει υποχρεώσεων; ΟΧΙ
Σκεφτείτε όποιο παράδειγμα θέλετε, εμένα δε μου ‘ρχονται καλύτερα. Το να έχουμε άλλη πτώση (αιτιατική) ως αντικείμενο του ρήματος και άλλη (γενική) ως ετερόπτωτο προσδιορισμό του αντίστοιχου επιθέτου ή (όπως στο #2) ουσιαστικού είναι ο κανόνας. Πάντα έτσι γίνεται, επομένως είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι ειδικά σε ορισμένες περιπτώσεις η σύνταξη του ρήματος αλλάζει κατ’ αναλογίαν (δεν είναι έλξη, αλλά το ίδιο εννοούμε) προς τη σύνταξη του επιθέτου.
Πολύ απλά: κάποια ρήματα στα αρχαία και σε ένα ορισμένο ύφος νέων ελληνικών παίρνουν όντως αντικείμενο σε γενική, και κατ’ αναλογίαν προς αυτά κοτσάρουμε και μερικές γενικές παραπάνω όπου μας φαίνεται ότι χωράει κι άλλος λογιωτατισμός.
Αυτή είναι η εξήγηση και όχι άλλη.
dryhammer said
77,81. Στη Χίο, η πλατεία είναι στην αρχή ενός λοφίσκου που λέγεται Βουνάκι, και η πλατεία, Πλατεία Βουνακίου (αν και επίσημα εδώ και πολλά χρόνια είναι Ν. Πλαστήρα). Αλλά ποτέ δεν έχω ακούσει κάποιον να λέει τους λοφίσκους βουνάκια. Όλοι βουναλάκια τους λένε. Επίσης στα μη «εξευγενισμένα» χιώτικα, το ποντικάκι λέγεται ποντικαλάκι και άλλα που δεν μού ‘ρχονται τώρα στο μυαλό. Πόθεν το -λα- θα σας γελάσω. [Να ‘χει να κάνει με τον αριθμό των συλλαβών (4), για να δείχνει το υποκοριστικό ακόμα μικρότερο;]
89. Εμείς είχαμε κουκούλα πάνω από το πετρογκάζ χωρίς φάνη (βαπορίσιο εκ του fan), αλλά είχε και καπετάνιους και Α’ μηχανικούς που (ιδίως στα καινούργια τους) βάζανε τους state of the art απορροφητήρες πάνω από την ηλεκτρική κουζίνα. [Στη μεταπολίτευση με μισθό πρωτοδιόριστου 1,5 – 2 χιλιάρικα, ο ανθυποπλοίαρχος καθάριζε 12 με 14 και όσοι ήταν πιο σφιχτοί ξεμπαρκάρανε όταν μάζευαν για ένα διαμέρισμα].
ΚΩΣΤΑΣ said
Ο Εθνάρχης φρυδάς ποτέ δεν είπε Ελληνίδες – Έλληνες. Μίλησε στην καθιαυτού μακεδονική με την επακριβή προσφώνηση: Ελλ’νί’δς – Έλλ’νις.
Αυτά για να μην μας μένουν λανθασμένες εντυπώσεις, καθότι μας διαβάζουν και μικρά παιδιά, μην τα αποστραβώσουμε αφού στα σχολεία τους δεν μαθαίνουν τίποτα… 😜
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
>>Υπάρχουν ψήστριες και ζαχαροπλάστριες;
Ως φυσικά πρόσωπα/εργαζόμενες και βέβαια υπάρχουν. Αρκεί μια ματιά σε διαδικτυακές αγγελίες.
[Κι εδώ έχω δει σε 2-3 σουβλατζίδικα και σε 1 τουλάχιστον ζαχαροπλαστείο].
Γλωσσικά:
– ψήστρια. Βρήκα μόνο στο ΜΗΛΝΕΓ.
– ζαχαροπλάστρια/ζαχαροπλάστισσα. Σε ΜΗΛΝΕΓ, ΛΚΝ, Μπαμπι (2002), Δημητράκο και Ηπίτη (1908)
65α, Χαρούλα
Κι εγώ, αν και κρητικός (παλιός 🙂 ) έχω εκφράσει το θαυμασμό μου (και την απορία μου… 🙂 ) για τα τόσα πραγματολογικά σχόλια, είτε από παραδόσεις είτε από προσωπικές θύμησες, που η ΕΦΗ-ΕΦΗ κάνει, μόλις δοθεί κατάλληλη ευκαιρία. Μπράβο της! Μερικά είναι μοναδικά και πολύτιμα…
Γς said
65 α:
Δίκιο έχεις. Εχει το χάρισμα.
Ο Κάκτος πάντως είναι φαν της:
https://caktos.blogspot.com/2014/01/blog-post_15.html
Aghapi D said
Επειδή κάποιοι απόρησαν αν υπάρχουν ψήστριες, ζαχαροπλάστριες και τα παρόμοια, ιδού τί γράφει στο φέισμπουκ για μια ψήστρια ο γιος της **έχει βάλει και φωτογραφίες της) :
Γράφει ο George Papageorgiou
Αυτή είναι η μαμά μου! Που σήμερα με έκανε για ακόμη μία φορά τόσο περήφανο! #Βάσεις_2020
Γεννήθηκε το 1968 και το όνομα της είναι Βασιλική. Σε ηλικία 16 και κάτι, σταμάτησε το σχολείο γιατί ερωτεύτηκε το μπαμπά μου και γύρω στα 19 παντρεύτηκαν. Το 2000 όμως χώρισαν. Ένα γεγονός που την δυσκόλεψε, μας δυσκόλεψε παρά πολύ, ως προς τη διαβίωση μας.
Έτσι επιστρατεύτηκε η γιαγιά μου για να μπορεί η μαμά μου να δουλεύει δύο δουλειές την ημέρα. Σε ένα φούρνο 07:00-15:00 και μετά σε μία πιτσαρία 18:00- 01:00.
Δεν βγαίνουν οι ώρες λέτε; Κι όμως, αν είσαι μαμά βγαίνουν. Αν είσαι εκείνη βγαίνουν. Βέβαια πέρα από αυτές τις δουλειές, έχει κάνει και άλλες ένα εκατομμύριο. Σε ζαχαροπλαστείο, ψητοπωλείο, οδηγούσε ταξί, μανάβικο, σούπερ μάρκετ, καθαρίστρια κ.λπ.
Επιλέγω να μοιραστώ μαζί σας, τρία πράγματα από την παιδική μου ηλικία, που μέχρι και σήμερα είναι έντονα στο μυαλό και την καρδιά μου.
Θυμάμαι το ποσό πολύ μας τα έδωσε όλα, σε εμένα και την αδερφή μου και δεν μας έλειψε τίποτα, ποτέ. Όλα, δίχως εκπτώσεις. Χαρακτηριστικά, μέχρι τα 18-19 μου νόμιζα πως δεν ανήκαμε καν στην μεσαία τάξη. Έλεγα δεν είμαστε πλούσιοι, αλλά ούτε και μικρομεσαίοι.
Θυμάμαι τις χιλιάδες φορές που γυρνούσε σπίτι με καμμένα τα χεράκια της από τους φούρνους και τις παρατηρήσεις που της έκανα για να είναι πιο προσεκτική.
Θυμάμαι τις πόσες φορές μαζευόμασταν στο σπίτι, στο τραπέζι της κουζίνας για να σκεφτούμε τι θα πει αν την ρωτήσουν σε κάποια δουλειά αν έχει απολυτήριο λυκείου. Να πει ψέμματα; Τι να κάνει;
Πολλές φορές εμφανίστηκαν επαγγελματικές ευκαιρίες στη ζωή της που δεν τις άρπαξε για να μην αναγκαστεί να πει πως δεν έχει τελειώσει το σχολείο.
Πριν 2 χρόνια λοιπόν πήρε μια απόφαση. Να πάει σχολείο. Μια απόφαση που δεν την ενθάρρυνα και της έλεγα πως 52 χρόνων γυναίκα δεν μπορεί να κουράζεται τόσο πολύ. 52 χρόνων γυναίκα δεν μπορεί να πηγαίνει σχολείο και να δουλεύει. Είναι ουτοπικό και ανέφικτο. Τόσα ήξερα, τόσα έλεγα.
Η μαμά μου σήμερα λοιπόν, με πήρε τηλέφωνο να μου πει πως το απολυτήριο λυκείου της είναι 19,2 και πως πέρασε στο Πανεπιστήμιο.
«Δημόσια Διοίκηση – Παντείου»
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@106. Και μας διαφώτισες, και μας μπέρδεψες λιγάκι (λχ δεν είμαι βέβαιος ότι οι ετερόπτωτοι ν.ε.προσδιορισμοί εκφέρονται αποκλειστκά σε γενική) αλλά, το σπουδαιότερο, μου έδωσες το ερέθισμα να αναζωογονηθώ πίνοντας από την Τζαρτζάνειο ιερή πηγή.. 🙂
Γς said
111:
!!!
BLOG_OTI_NANAI said
Όπως έχω αναφέρει και άλλες φορές για παρόμοια θέματα, το να πιάσεις την γλώσσα και να την κανονίσεις να βγάζει θηλυκά, δεν είναι προοδευτικότητα, δηλ. μια αυθόρμητη ευγενική ιδέα, αλλά είναι προοδευτισμός, δηλαδή, ιδεολόγημα, μια πιεστική επινόηση.
Όχι να κατηγορούμε τον Μπαμπινιώτη για κάποιες απόλυτες ιδέες που έχει, ή τους καθαρευσουσιάνους που επέμεναν σε κατασκευασμένους τύπους, και να κάνουμε τα ίδια.
Το ιδεολόγημα της κατασκευής της γλώσσας, ως ιδανικό εγχείρημα για δήθεν κοινωνικούς ή ένα σωρό άλλους λόγους που μπορεί αν εφεύρει κάποιος είναι ακριβώς συντήρηση, οπισθοδρομικότητα, ρτηριοσκλήρωση.
Δεν κατασκευάζεται η γλώσσα με το ζόρι. Ούτε υπάρχει κάποιου η δικαιολογία που να είναι καλύτερη από άλλου. Όλοι τις δικαιολογίες τους τις θεωρούν σημαντικές.
Γς said
65 α:
>Ο Κάκτος πάντως είναι φαν της:
Πολύ φάν της
https://caktos.blogspot.com/2013/08/blog-post_1814.html
BLOG_OTI_NANAI said
Νομίζω ότι κάνει πολύ κακό η κριτική αυτή για τον Μαγιορκίνη. Αν οι μισοί βρίζουν επειδή είναι ψεκασμένοι, και οι άλλοι μισοί με στόχο την αντιπολίτευση, τότε οι ειδικοί μένουν απλά ως υπηρέτες του συστήματος και για τους μεν, και για τους δε, άρα τελικά αναξιόπιστοι. Γιατί λοιπόν να τους δίνουμε σημασία; Αυτό δεν λένε οι ψεκασμένοι;
Οπότε, σενάρια συνωμοσίας από όλες τις πλευρές αφού οι ειδικοί ενεργούν απλώς ως υπηρέτες κάποιου «συστήματος» (όποιο πιστεύει ο καθένας) και τελικά προβλέπεται ότι θα περάσουμε τέλεια…
sarant said
105 Αφού σας ενοχλεί το «φοιτητές και φοιτήτριες» αντί του σκέτου φοιτητές (ενώ μπορεί στο αμφιθέατρο να είναι 99 γυναίκες και 1 άντρας) γιατί να μην αποφασίσουμε στο εξής λέγοντας το θηλυκό να εννοούμε και το αρσενικό;
Η ταση να αναφέρονται και τα δύο γένη άλλωστε υπάρχει και στη Γαλλία και σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν γλώσσα με γραμματικό γένος. Αν όμως θεωρείτε κουραστική την αναφορά και στο θηλυκό, ας αρχίσουμε αναφέροντας μόνο τον θηλυκό τύπο. Όχι στον άνθρωπο, ούτε στον άντρα. Να λέμε «όσες» και να εννοούμε «οσοι και όσες», να λέμε «εργαζόμενες» και να εννοούμε «εργαζόμενοι και εργαζόμενες», να λέμε «όποια θέλει» και να εννοούμε «όποια και όποιος θέλει». Γιατί όχι;
LandS said
Αξίζει να βρεθεί εκείνο το βίντεο από τα Ντραφτ του ΝΒΑ που πήραν οι Μπακς τον Γιάννη.
Προσπαθώντας να πει Αντετονκούμπο (Antetokounmpo) ο εκφωνητής δυσκολεύτηκε περισσότερο από ότι πρόσφατα ο Σακίλ Ο Νηλ στο να πει συγχαρητήρια στα Ελληνικά (ή η Κεραμέως να πει ότι, σαν οργανωμένη, είναι πιο ντρλμτκξ από τον Ραγκούση). Και αφου (ο εκφωνητής) απελπίστηκε είπε το αμίμητο (σε ελεύθερη μετάφραση) «Αμάν πια με τους Έλληνες και τα Ελληνικά ονόματα»
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
Τέτοια ώρα, πριν ακριβώς 71 χρόνια, ο Ζαχαριάδης, ο Γούσιας και μιά μικρή ομάδα επιλέκτων ανταρτών διαβαίνουν από αφύλαχτα σημεία την Μπάτρα και μπαίνουν στην Αλβανία. Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, τραυματίες, αγνοούμενοι, ξεσπιτωμένοι. Ο Θεός της Ελλάδας ξεχάστηκε για λίγο..
Γ-Κ said
Το βιβλίο του συντακτικού που έχω κρατήσει από το σχολείο (έκδ. 1978, συλλογικό έργο) αναφέρει ετερόπτωτους προσδιορισμούς και σε αιτιατική πτώση.
– Ήταν ένα χαλί τέσσερα μέτρα (το) μάκρος. > της αναφοράς
– Εγέρασα, μωρέ παιδιά, σαράντα χρόνους κλέφτης. > του ποσού ή του μέτρου
Αναφέρει επίσης: «Γενικά η σύνταξη ουσιαστικών με άλλα ουσιαστικά σε πτώση αιτιατική είναι περιορισμένη.»
————————
Για την υποκειμενική και αντικειμενική γενική αναφέρει: «Αν μετατρέψουμε τα ουσιαστικά αυτά σε ρήματα (σ.σ. τα προσδιοριζόμενα), οι γενικές θα μετατραπούν σε ονομαστικές ως υποκείμενα ή σε αιτιατικές ως υποκείμενά τους.» Αντικείμενα ρήματος σε γενική… μάλλον ήταν άγνωστα τότε…
(Θα πρέπει να κοιτάξω στο κεφάλαιο με τα έμμεσα και άμεσα αντικείμενα.)
aerosol said
Γέλασα με την Αγία Κουράδα! Αλλά μου κάνει μεγάλη εντύπωση: στην ελληνική τηλεόραση ο υποτιτλισμός είναι έντονα ευπρεπιστικός (συχνά σε σημείο αλλοίωσης του νοήματος). Εκπλήσσομαι που αυτό βγήκε έτσι στον Σκάι. Είναι του ύφους που συναντά κανείς σε όσους φτιάχνουν υπότιτλους για ταινίες που κατεβάζεις πειρατικά. Προσωπικά δεν θεωρώ πως ανήκει στη Νομανσλάνδη. Θα ανήκε αν κάποιος θεωρούσε πως είναι πράγματι όνομα αγίας. Εδώ θεωρώ εμφανές πως είναι ένα χιουμοριστικό εύρημα του μεταφραστή.
#59
Δεν είναι όλες οι γυναίκες (ή όλοι οι άντρες) «κάτι». Αλλά τάσεις υπάρχουν. Οι γυναίκες είναι πιο «καλαίσθητες» -το βάζω σε εισαγωγικά, επειδή συχνά αφορά συγκεκριμένους τρόπους και αισθητική. Διότι ασχολούνται περισσότερο με την διακόσμηση του εαυτού τους και του χώρου τους. Στο ανθρώπινο είδος είναι αυτές το «πλουμιστό» φύλο συχνότερα από τους άντρες. Και ο ρόλος τους στη διαμόρφωση της φωλιάς μας είναι πολύ εντονότερος από των αντρών. Οι ιστορικές/κοινωνικές συνθήκες αιώνων έχουν εντείνει αυτές τις ιδιότητες. Οι πρόσφατες κοινωνικές συνθήκες αμβλύνουν τις διαφορές αλλά καθόλου δεν τις έχουν εξαφανίσει. Η προτίμηση σε διακοσμητικά στοιχεία είναι καταιγιστικά εντονότερη σε ό,τι αφορά γυναικείο κοινό (από ιστοσελίδες μέχρι αυτοκίνητα).
Αλλά η τάση διακόσμησης, ακόμα και η καλαισθησία με την καθημερινή έννοια, δεν έχει κατ’ ανάγκη σχέση με την Τέχνη ή την υψηλή αισθητική και τον σχεδιασμό (με την έννοια των αρχών του ντηζάιν). Εκεί φτάνεις μετά από βαθύτερη ενασχόληση και πολύχρονη μελέτη. Σε αυτούς τους τομείς δεν φαίνεται να υπάρχουν διαφορές των φύλων και μένει μόνο η ιστορικά έντονη υποβάθμιση των γυναικών και η δυσκολία τους να βρουν πρόσβαση σε χώρους μελέτης και εφαρμογής. Πάγια και η δυσκολία να αφιερώσουν τον απαιτούμενο χρόνο, τη στιγμή που η κύηση είναι αναπόφευκτα γυναικεία υπόθεση και η φροντίδα των μικρών παιδιών πέφτει κυρίως πάνω τους (για κάποιους φυσικούς και, μέχρι πρόσφατα, πολλούς κοινωνικούς λόγους). Ακόμα κι έτσι, κάποιες τάσεις είναι παρατηρήσιμες: στα ΤΕΙ Γραφιστικής ή Φωτογραφίας τα φύλα ήταν μοιρασμένα, ενώ στα ΤΕΙ Διακόσμησης οι γυναίκες ήταν καταιγιστικά περισσότερες.
Για τις επαγγελματικές κουζίνες πιστεύω πως απλά είναι θέμα έντασης εργασίας και πολύωρης, καθημερινής παρουσίας. Φυσικά αυτοί οι πρακτικοί λόγοι μεγαλοποιούνται πολύ από την ανδροκρατούμενη νοοτροπία που αναπτύχθηκε. Όσο η κοινωνία αλλάζει οι γυναίκες μπαίνουν μαζικά στις μεγάλες κουζίνες.
Νέο Kid said
«Ακόμα κι έτσι, κάποιες τάσεις είναι παρατηρήσιμες: στα ΤΕΙ Γραφιστικής ή Φωτογραφίας τα φύλα ήταν μοιρασμένα, ενώ στα ΤΕΙ Διακόσμησης οι γυναίκες ήταν καταιγιστικά περισσότερες.»
Αγαπητέ Αεροζόλ, μιλ μπαρδόν και μη θέλοντας ούτε κατ´ελαχιστον να διακωμωδήσω το ωραίο σου σχόλιο , το παραπάνω απόσπασμα μού θύμισε ένα παλιό ,απολύτως πολίτικαλ ινκορέκτ και σεξιστικό γερμανικό ανέκδοτο, το οποίο ευθύς και παραθέτω:
–Τι είναι ένας αρχιτέκτονας;
–Ένας άντρας που δεν ήταν αρκετά άντρας για να γίνει μηχανικός, αλλά ούτε και αρκετά αδερφή για να γίνει διακοσμητής. 🤢
Γιάννης Κουβάτσος said
119: Δεν ξεχάστηκε. Βαρέθηκε να ασχολείται με αδιόρθωτους.
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@123. Κι αυτό!
Κουτρούφι said
#77, 81, 107.
Βουνάκια και στη Σέρφο: https://www.youtube.com/watch?v=jPkAVYZ6NAg
Να ‘μουνα και πού να ‘μουνα εις τα Βαρδά Βουνάκια
στο στάβλο μας, στ’ αλώνι μας να ‘τρωγα φασολάκια
dryhammer said
125. Οι …Σερίφηδες έχουν κι αυτοί το «παράδοξο» της Χίου, δλδ τοπωνύμιο Βουνάκια αλλά να λένε βουναλάκια;
aerosol said
#122
Ινορέκτ, ξε-ινκορέκτ, είναι γεγονός πως δεν είναι γκέι όλοι οι άνδρες διακοσμητές, αλλά φαίνεται πως είναι γκέι ένα ποσοστό δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τα ποσοστά στον υπόλοιπο πληθυσμό. Γιατί κάποια ενδιαφέροντα αφορούν μεγαλύτερο ποσοστό γκέι από άλλα; Νομίζω πως πρέπει να ξεκολλήσουμε από το «ινκορέκτ» για να εντοπίσουμε αιτίες. Πιθανόν να σχετίζονται με εξειδίκευση εγκεφαλικών λειτουργιών (εικασία κάνω, δεν είμαι ειδικός). Παράδειγμα: δεν είναι θέμα σεξισμού και δεν απειλεί την ισότητα το γεγονός πως κατά πάσα πιθανότητα το γυναικείο φύλο έχει στατιστικά χειρότερη αντίληψη του χώρου από το ανδρικό -εδώ κολλάνε διάφορα ανέκδοτα, «εις βάρος» και των δυο φύλων αλλά… τα προσπερνώ!
Τώρα για το δικό σου ανέκδοτο… Δεν νομίζω πως απηχεί κάτι ατόφια γερμανικό. Πέρα από το σεξισμό, ξέρω καλά τι ψωνάρες είναι οι αρχιτέκτονες και μάλλον έχω καταλάβει τι ψωνάρες είναι οι μηχανικοί. Δεν πειράζει, οι υπόλοιποι, σαν ανώτεροι άνθρωποι, τους φερόμαστε με κατανόηση! 😀
ΣΠ said
122
Μου θύμισες έναν φίλο που δεν μπορούσε να θυμηθεί πώς λένε το μπάντμιντον και με ρώτησε «πώς το λένε εκείνο το τένις για αδερφές;»
mitsos said
Γεμάτη πιατέλα και μερικά πολύ καλά μεζεδάκια/
Αρκετά κάθε φορά σουπεράκια που μάλλον μόνο σε οθονιές διαβάζονται αλλά σπανίως όταν κάποιος βλέπει ειδήσεις στην τηλεόραση. ( Είχα διαπιστώσει και ως καθηγητής πως οι μαθητές σπάνια διάβαζαν επικεφαλίδες ή τίτλους παραγράφων )
Πάντως η πιο κλασ(σ)ική έκφραση έκπληξης που θα διατηρούσε και το αισχρολογικό άκουσμα με δόση ενίσχυσης , θα ήταν το «Έλα ….. στο τόπο σου !».
Ελληνική ετυμολόγηση του επωνύμου του Γιάννη Αντετοκόμπο ψάχνουμε ; Μα προφανώς από διάλογο :
-Ντύνομαι στα γρήγορα κουμπώνοντας μόνο το ένα κουμπί της φόρμας και ανεβαίνω στο βάθρο.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα και σπάει …ποιο κουμπί νομίζεις.
-Άντε το κουμπωμέ ..νο !; 🙂
Μιχάλης Νικολάου said
107,
Βουνάκι στην Χίο
aerosol said
Στην ναρκω-αργκό κουμπιά είναι τα χάπια. Κουμπώνω = παίρνω χάπι. Και μετά είμαι «κουμπωμένος».
Τουλάχιστον αυτά ίσχυαν ως τα τέλη του 20ου.
dryhammer said
130. Το εν λόγω μαγαζί είναι στην προκυμαία(!). [Το πρώτο -που τώρα είναι παράρτημα αυτουνού της φοτο- είναι στην πλατεία Βουνακίου]
129. >«Έλα ….. στον τόπο σου !». [Έχω δει άνθρωπο να έχει τόσο εκπλαγεί, ώστε να το λέει και ταυτόχρονα να σταυροκοπιέται!!]
Παρόμοιο και το » Έλα ρε πστ μου» ή (σε δυσάρεστη έκπληξη) «Όχι ρε πστ μου!»
Κουτρούφι said
#126. Για τους Σερφιώτες, αυτό δεν το ξέρω. Τοπωνύμια με Βουνάκι έχουμε και εμείς παρακάτω στη Σίφνο (έχουμε και Βουνάρα), αλλά σε όλες τις άλλες περιπτώσεις λέμε «βουναλάκι».
Γιάννης Μαλλιαρός said
Μιας και αναφέρθηκαν και σχολιάστηκαν οι βάσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια σε σχέση με τη βάση των ελάχιστων γνώσεων για να περάσει κάποιος ένα μάθημα να βάλω τις απόψεις μου που είναι πολλές: https://gevseis.blogspot.com/2020/08/baseis-aei.html
Μια λέξη με δυο διαφορετικές χρήσεις εν συντομία. Που πολλοί τις μπερδεύουν σκόπιμα ή όχι.
Γς said
132:
>«Όχι ρε πστ μου!»
και ήταν κάποια που μου ζήτησε συγνώμη γιατί πάνω στην κορύφωση του αγώνα φώναξε «Ελα πστ μου!» λες και ήταν η πρώτη που το έλεγε
—-
Γιατί αλήθεια οι αγαπητές κυρίες χρησιμοποιούν αυτήν τη φράση;
Γ-Κ said
Με αφορμή τα σχόλια του κ. BLOG_OTI_NANAI:
Η ορθολογική αντιπολίτευση δεν οδηγεί πουθενά. Ειδικότερα, δεν οδηγεί στην εξουσία.
Αντίθετα, η ανακάλυψη (ή η «ανακάλυψη») σκανδάλων κάπου οδηγεί…
Όσο για τους ψεκασμένους… εδώ κάναμε κυβέρνηση μαζί τους…
ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said
Είναι απλό και ελληνικό!

mitsos said
@ 75 Πέτρο Ιορδανίδη
Καλησπέρα σας
Νομίζω πως είστε ολίγον μονόπλευρος
Ασφαλώς θεσμοί όπως οι πανελλαδικές εξετάσεις .αναχρονιστικοί, που δεν εξυπηρετούν τίποτα εκτός ίσως από μια αίσθηση δίκαιας επιλογής, σε μια καθόλα διεφθαρμένη κοινωνία (κλπ κλπ…)θα γεννούν τόσο παράλογα αποτελέσματα .
Διότι είναι όντως παράλογο την ώρα που η εισαγωγή στην πυροσβεστική απαιτεί άνω των17000 μορίων να έχουμε βάσεις εισαγωγής σεΤμήμα Φυσικής κάτω από 4000 μόρια.
Παράλογο σχεδόν τόσο όσο και το γεγονός πως η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων να δίνει λάθος απαντήσεις σε λάθος διατυπωμένες ερωτήσεις και να διορθώνει αποδεχόμενη και άλλες απαντήσεις ως σωστές.
Και γιατί φθάσαμε εκεί ; Γιατί πρέπει μπροστά στον υψηλό ανταγωνισμό πάνω σε ύλη τεσσσάρων μαθημάτων με περιορισμένη υπερβολικά έκταση να βρεθούν θέματα που να έχουν ως αποτέλεσμα μια κατανομή βαθμολογίας με μεγάλη διακριτική ικανότητα μεταξύ 17 και 19. Τι θα πάθει ο υποψήφιος επιπέδου 12 σε συτήν την περίπτωση όταν μάλιστα όλα παίζονται στην σωστή διαχείρηση του τριωρου ; Απλά θα καταρρεύσει και δεν θα γράψει ούτε αυτά που θα μπορούσε.
Και να επισημάνουμε βεβαίως βεβαίως πως το κάτω όριο μιας κατανομής ( βάση ) δεν δίνει καμιά πληροφορία για την κατανομή ( ακόμα και αν συνδυαστεί και με το άνω όριο δηλαδή την υψηλότερη βαθμολογία )
Ας μην βλέπουμε παντού κατάντιες κ. Π. Ιορδανίδη. Το 22% των υποψηφίων πέρασε στην πρώτη επιλογή του. Το κράτος επιδοτεί τις σπουδές χιλιάδων απόφοιτων που δεν έχουν να σπουδάοσυν στο Εξωτερικό….
Τι αντιπροτείνετε κ. Ιορδανίδη ; την βάση του 10 μήπως ; Γιατί ; Μήπως είναι εξετάσεις με στόχο την αξιολόγηση ενός κατώτερου επιπέδου αποδεκτού για δίπλωμα- πτυχίο ;
Όχι είναι διαγωνισμός για συγκεκριμένες θέσεις. Το επίπεδο των θεμάτων και η ζήτηση και προσφορά διαμορφώνουν τις βάσεις.
Μήπως προτείνετε να μην υπάρχουν Φυσικά στην Λαμία και Χημικό στην Καβάλα; Γιατί:
Μήπως θα κλέψουν τις ανυπαρκτες θέσεις εργασίας των Φυσικών και των Χημικών ; Ή μήπως διότι δεν πρέπει να ξοδεύει το κράτος για «μη Αρίστους» ; Μα οι «Άριστοι» δεν έχουν την ανάγκη κρατικής πρόνοιας για να σπουδάσουν.
Και είμαι σίγουρος πως δεν θέλετε να τα δίνουμε όλα στους «Άριστους». Σίγουρα δεν είστε της άποψης πως οι πιο αδύναμοι είναι απλά «Αχθος Αρούρης». Ας σπουδάζουν λοιπόν όσοι περισσότεροι μπορούν. Και είμαι σίγουρος πως δεν θα λείψουν τα έξοδα από την κερδοφορία της υγειούς επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα !
sarant said
118 Σαν να έλεγε Παπαδημητρόπουλος ή Χατζηπαναγιωτίδης!
128 Χαχαχά!
137 Α γεια σου!
Παναγιώτης said
΅έχει και συνέχεια το μαργαριττάρι που θιχτηκε στο σχόλιο 58.
Αν και εδώ λεμς για γλώσικά μαργαριτάρια έχουμε νέο γεωμετρικό και στατιστικό αυτή τη φορά. Ο καθηγητής Μαγιορκίνης αυτή τη φορά χρησιμοποιέι δημιουργική γεωμετρία και στατιστική για να υποστηρίξει τα απίστευτ απου είπε εχτές.
https://thepressproject.gr/amfilegomeno-diagramma-magiorkini-gia-ton-arithmo-ton-paidion-stis-taxeis/
Αν έχει ορεξη ο Νεο Κινυ ας κανει κανα σχόλιο. Εγω απορώ στο ΕΚΠΑ οι φοιτητές διακτινίζονται στη θέση τους; μπάινουν ένας σε τάξη ενος ζυγού όπως στο στρατό; του κατεβάζουν από ανοιγματα στη οροφή; Δηάδή δεν θα δημιοιργηθέι συνοστισμός στην πόρτα όταν 25 μάθητές θα βγουν για διαλειμα ή θα μπουν από αυτό; Δεν υπάρχει ενδεχόμενο να αφήσει σταγονίδια οταν περνα΄ο μαθητής του τελευταόυ στο πρώτο ή θα φορά τη μάσκα μέχρι αν βγει. Κια όλα αυτά για να δικαιολογήσει επιστημονικά την απόφαση της Υπουργού. Αες έλεγε ότι ηταν άρρωτη η μανούλα του, ότι πεινούσαν και τα παιδάκια του.
Γ-Κ said
105, 117.
Η δική μου πρόταση είναι να χρησιμοποιείται η λέξη «πρόσωπα» που είναι ουδέτερου γένους.
φοιτητές και φοιτήτριες > φοιτώντα πρόσωπα
οσοι και όσες > όσα πρόσωπα
εργαζόμενοι και εργαζόμενες > εργαζόμενα πρόσωπα
Με τον καιρό θα αποσιωπηθεί η λέξη «πρόσωπα» και θα ουσιαστικοποιηθούν οι αντωνυμίες.
Τι κερδίζουμε έτσι:
– Λύνουμε το πρόβλημα που θέλουμε να λύσουμε.
– Αποφεύγουμε τις αμφισημίες.
– Μας μένουν κέρδος οι ενεργητικές μετοχές να εμπλουτίσουμε τη γλώσσα.
Γιατί όχι;
spyros chamenos said
121
Τάσεις υπάρχουν αναμφισβήτητα, φοβάμαι όμως ότι οι περισσότερες είναι αποτέλεσμα της κοινωνίας και όχι εγκεφάλου, χαρακτήρα, κλπ. Δεν θα αποδειχθεί εύκολα, αφού θα έπρεπε να καταφέρουμε να κάνουμε ένα πείραμα εκτός κοινωνίας, που το θεωρώ αδύνατο. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις και μάλιστα πολλές. Αυτό που εγώ ήθελα να αναφέρω, είναι ότι πολλές φορές, τα στερεότυπα χρησιμοποιούνται από τους φαλλοκράτες για να δικαιολογηθούν για τις σεξιστικές διακρίσεις, προσδίδοντας ένα «καλό» χαρακτηριστικό στις γυναίκες, που «συμπτωματικά» τις οδηγεί στην χαμηλότερη βαθμίδα. Π.χ. «Εσύ που είσαι γυναίκα και άρα πιο καλαίσθητη, ασχολήσου με τα επιδόρπια και τα κυρίως πιάτα θα τα αναλάβει ο άντρας». Την ώρα της προαγωγής, όταν ο άντρας θα πάρει την καλύτερη θέση γιατί είναι άντρας, πάντα κάποιο στερεότυπο θα ακουστεί, που είτε «μειώνει» την γυναίκα είτε την «ανεβάζει».
Και κάτι για την κύηση και την φροντίδα των παιδιών: τα πράγματα είναι απλά, δίνεις υποχρεωτική τρίμηνη ή δίμηνη άδεια μετά την γέννηση και στους δύο γονείς και τελειώνουν όλα. Αλλά προτιμάμε τα «το παιδί χρειάζεται την μαμά του» (που είναι απόλυτη αλήθεια, έτσι; και μάλιστα, όσο κι αν με πονάει που το λέω, περισσότερο από τον μπαμπά) και στέλνουμε τον άντρα στην ξεγνοιασιά της δουλειάς και αφήνουμε την γυναίκα να παλεύει με ένα κουτσούβελο που της δαγκώνει την θηλή, με τις αιμορροίδες της συχνά-πυκνά, με ό,τι σημαίνει η φροντίδα ενός νεογέννητου, κλπ.
127
Νομίζω ότι δεν είναι θέμα πολιτικά ορθού ή όχι, έχει να κάνει με το τι μπορούσε να είναι ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος άντρας. Γίνονταν διακοσμητές επειδή δεν μπορούσαν να γίνουν δικηγόροι, πολιτικοί μηχανικοί, δάσκαλοι, τραγουδιστές χέβι μέταλ (δεν έχει και πολύ καιρό που ανακάλυψα ότι ο Ρομπ Χάλφορντ είναι ομοφυλόφιλος). Δεν ξέρω ακριβώς τι γίνεται σήμερα, αλλά θυμάμαι ότι 20 χρόνια πριν, με έβαλαν να κόψω τα μαλλιά μου και να βγάλω τα σκουλαρίκια μου για να δουλέψω καθαριστής σε ένα «θεματικό πάρκο» της Γιουνιβέρσαλ Στούντιος. Δεν ξέρω τι θα έκαναν αν ήμουν καμιά «τρελή» (είχε πολλές «τρελές» μέσα, αλλά την ώρα της δουλειάς δεν φαινόταν). Και μια και είπα και για «τρελές», να άλλο ένα στερεότυπο. Μέχρι πριν από 25 χρόνια, νόμιζα ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι φαίνονται, και μετά πήγα στο Λονδίνο μια βόλτα και σε ένα περιοδικό για ομοφυλόφιλους μίας ξαδέρφης μου που ζούσε εκεί, είδα φωτογραφίες από πάνκηδες παλιάς κοπής, από αυτούς με τις μοϊκάνες που μπορεί και να ξέφευγε καμιά τρίχα, να πηγαίνουν αγκαλίτσα ή να φιλιούνται.
Triant said
Holly shit -> τι είπες τώρα. Νομίζω οτι έχει χάσει την κυριολεκτική του σημασία και έχει αρχίσει να σημαίνει ακριβώς αυτό. Τουλάχιστον εγώ το έχω ακούσει και έτσι (όχι από προσεκτικό ομιλιτή).
Πέτρος Ιορδανίδης said
117 – Εάν μ’ ενοχλεί σε κάτι, αγαπητέ, είναι τούτο και κατά τούτο:
μέχρι τώρα η ελληνική γλώσσα θέλει το αρσενικό γένος ισχυρότερο του θηλυκού και το θηλυκό ισχυρότερο του ουδετέρου για γραμματικούς και συντακτικούς λόγους. Η συνέπεια σ’ αυτόν τον γλωσσικό κανόνα -που είναι διαχρονικά ενσωματωμένος στην ελληνική γλώσσα και τηρείται από τους φυσικούς ομιλητές της- επιτρέπει την αμοιβαία συνεννόηση και αποτρέπει τις παρεξηγήσεις. Ο γλωσσικός αυτός κανόνας δεν είναι παρά μια αυθαίρετη (δικαιολογημένη από παρωχημένες -δεν αντιλέγω- κοινωνικές δομές που όμως έμειναν ανεξίτηλα αποτυπωμένες στη γλώσσα μας, τι να κάνουμε) γλωσσική σύμβαση.
Να τα αλλάξουμε;
Πέρα από το μορφολογικό επίπεδο, στο σημαντικό μέρος, η αυθαίρετη αλλαγή που προτείνετε μόνο σύγχιση εγώ βλέπω να φέρνει. Αλλά, γιατί εσάς θα σάς άρεσε μια τέτοια γλωσσική ανακατωσούρα; Για να δείχνουμε, τάχατες, με τα λόγια μας πόσο σεβόμαστε τις θηλυκές υπάρξεις; για να … εξυψώσουμε(!) το «καταφρονεμένο»(;) από την ανδροκρατούμενη φαλλοκρατία θήλυ; ή, μήπως, για να γίνει η γλώσσα μας πιο ακριβής και κυριολεκτική;
Αφού μια τέτοια σύμβαση, που εσείς είστε πρόθυμος να αλλάξει με μιαν άλλη -εξίσου αυθαίρετη- σύμβαση, δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από απλώς και μόνον μια «σύμβαση» χωρίς καμιά σημαντική βαρύτητα (σάς θυμίζω πως εδώ μιλάμε για το γραμματικό γένος των λέξεων και όχι για τον πόλεμο των φύλων) τι γλωσσικό όφελος εσείς αναμένετε να προκύψει; ή νομίζετε ότι έτσι θα κολακευθούν οι γυναίκες μας; Τότε να αλλάξουμε και την αρσενικού γένους λέξη «Θεός», και να την διαγράψουμε από το λεξιλόγιο δια παντός, αντικαθιστώντας την με την θηλυκού γένους «Θεότητα» (δεν λέω «Θεά»). Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα νομίζω, επιτρέψτε μου.
Εξάλλου στις αντωνυμίες τις αόριστες ο πληθυντικός του αρσενικού γένους όταν αναφέρεται σε έμβια όντα, κατά την γλωσσική σύμβαση, καλύπτει και τα δύο φύλα αδιακρίτως εφόσον αναφερόμαστε σε ένα σύνολο ετερόφυλων πλασμάτων.
Στα γαλλικά (αλλά ΚΑΙ στα ρωσσικά) αυτός ο κανόνας δεν έχει αλλάξει: εάν ανοίξετε το ραδιόφωνο ή την τηλεόρασή σας για το βραδυνό δελτίο ειδήσεων με ένα «μπόνσουάρ ατούς» θα σάς υποδεχτεί ο παρουσιαστής του (κι όχι, όπως νόμιζε εκείνος ο αγενής έλληνας που είχα τότε κουβαλήσει στην παρέα μου της Τουλούζης, «μπόνσουάρ ατούς εατούτ»). Κι όσο μπορώ να ξέρω, για τα γαλλικά που μού είπατε, η λέξη gens λ.χ. (που όπως ξέρετε είναι αρσενικού γένους) μπορεί να συντάσσεται εξίσου καλά με αρσενικά και θηλυκά επίθετα και κατά περίσταση (κατά θέση) να γίνεται «ερμαφρόδιτη». Άλλωστε, δεν είναι παρά μόνον πολύ πρόσφατα που η γαλλική Ακαδημία θεσμοθέτησε μαζί με τις άλλες αλλαγές που έκανε και κάποιες περιορισμένες αλλαγές στην χρήση των γενών (έπειτα από 40+ χρόνια διαβουλεύσεων και δοκιμών).
Αλλά, βέβαια, θα γνωρίζετε ότι και τα τελευταία 15-20 χρόνια, παγκοσμίως, σε όλες τις γλώσσες γίνεται συστηματική προσπάθεια να καθιερωθούν (ή έχουν ήδη καθιερωθή) γλωσσικοί τύποι για να δηλώνουν «μασκαρεμένο» ή «σκοπίμως άδηλο» το 3ο κοινωνικό φύλο (trans κλπ). Στ’ αγγλικά, λ.χ., όλο και πιο συχνά θα συναντάτε πλέον το their (και το theirs) συνταγμένο με ρήμα συνήθως ενικού αριθμού. Δεν φτάσανε ακόμα στο σημείο να αναφέρονται ευθέως με το it όπως οι ρώσσοι που χρησιμοποιούν την δική τους αντωνυμία στο ουδέτερο γένος ενικού αριθμού («OH» κλπ) για τέτοιες «ειδικές» περιπτώσεις…
Όλα αυτά, όμως, είναι νεοφυή ζητήματα της κοινωνικής μετασχηματιστικής γλωσσολογίας. Πολύ ενδιαφέροντα αλλά εκτός του πλαισίου που έθετε το αρχικό μου σχόλιο και η συζήτησή μας.
Σάς ευχαριστώ, πάντως, για τον διάλογο.
Γιάννης Κουβάτσος said
«Και όλα αυτά για να δικαιολογήσει επιστημονικά την απόφαση της Υπουργού.»
Ε, ναι. Τέτοια κάνουν, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τα περίεργα και τα αντιφατικά κι ύστερα τους γλεντάει κανονικά το τουίτερ και πέφτουν βροχηδόν τα μιμίδια.
spyros chamenos said
144
«το θηλυκό ισχυρότερο του ουδετέρου για γραμματικούς και συντακτικούς λόγους»
Έτσι λοιπόν, όταν μιλάμε για «φράουλες και κεράσια», λέμε «τις».
– Αγόρασε και φράουλες και κεράσια!
– Από πού να τις αγοράσω;
Γιάννης Κουβάτσος said
Το ουδέτερο είναι ισχυρότερο όταν έχουμε άψυχα ή έμψυχα υποκείμενα διαφορετικού γένους π.χ. η καρέκλα και το τραπέζι είναι ξύλινα, Ηρακλής και δύναμη είναι ταυτόσημα.
BLOG_OTI_NANAI said
Για όποιον τύπο προκύπτει αβίαστα με ίδιου επιπέδου φόρτιση, προσωπικά είμαι θετικός. Για παράδειγμα, η προέδρισσα ενός εργατικού σωματείου, είναι άψογη. Αλλά η προέδρισσα της Δημοκρατίας, όχι. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ναι, λόγω αξιώματος, φόρτισης, επισημότητας. Να κάνουμε με το ζόρι κατασκευές όπως «η Πρόεδρη της Δημοκρατίας»; Όχι. Εκ των άνω κατασκευές δεν είναι δυνατόν να εξακολουθούμε να επιθυμούμε μετά από τόσους αιώνες κατασκευασμένης διγλωσσίας. Είδαμε τα αποτελέσματα. Ούτε φυσικά νοείται επιβολή όρων με καταναγκαστικά πλαίσια ηθικής απαξίωσης λέξεων.
Λέμε «οι φοιτητές».
Ο γενικός τύπος που συμπεριλαμβάνει τις φοιτήτριες είναι «οι φοιτητές». Γιατί να παρεξηγηθούν οι γυναίκες; Ξέρουν ότι είναι ο συμπεριληπτικός τύπος. Μήπως δεν θα γελοιοποιηθεί κάποιος που επί 1-2 ώρες λέει διαρκώς «όσοι-όσες», αντί λέει απλά «όσοι βρίσκονται στην αίθουσα αυτή»; Να το καταλάβω, αν κάνει εισαγωγή «χαιρετώ όλες και όλους». Από εκεί και πέρα, είναι δυνατόν να έρχεται σαν μια πινέζα πλατειασμού να τρυπάει το αυτί μας και να διακόπτει τους συνειρμούς, κάθε αρσενικός και θηλυκός τύπος που επαναλαμβάνεται ασταμάτητα στη διάρκειας μιας δίωρης ομιλίας;
Εδώ, σε ένα επάγγελμα που κατά 99% είναι γυναίκες, λέμε «η νηπιαγωγός». Να το αλλάξουμε με κάποια δικαστική απόφαση; Να κατασκευάσουμε τη γλώσσα «από πάνω»; Η μομφή προς όσους απεχθάνονταν την κατασκευή της γλώσσας «από κάτω», πάει περίπατο; Ισχύει για τους άλλους μόνο;
Μήπως θεωρούμε τις φοιτήτριες ανόητες; Δεν γνωρίζουν ότι το «φοιτητές» είναι συμπεριληπτικός όρος; Δεν ξέρουμε ότι το «φοιτήτριες» δεν είναι συμπεριληπτικός όρος αν υπάρχουν φοιτητές;
Ακόμα και στις πιο σεξιστικές εποχές, όταν χαιρετούσε κάποιος νεοφερμένος μια παρέα, έλεγε πάντα, καλησπέρα «στους κυρίους και στις κυρίες «; Μήπως η έμφυλη αυτή χρήση σήμαινε κάτι για τη θέση της γυναίκας; Φυσικά όχι. Αφού έμφυλοι τύποι στους χαιρετισμούς υπήρχαν ακόμα και όταν οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου…
Μήπως, αντί να φτιάξουμε ξύλινους και επιβεβλημένους γλωσσικούς κανονισμούς που εδώ έχουμε ορθά δηλώσει ότι τους απεχθανόμαστε, να επιδιώξουμε στην πράξη την ισοτιμία και την ίση αντιμετώπιση των δύο φύλων και όχι στις λέξεις, και μάλιστα με κατασκευές πλαισίων ηθικής ανωτερότητας που διαχωρίζουν τους «σωστούς» από τους «παρίες»;
Μήπως να φτιάξουμε επιτέλους «εκ των άνω» τους περίφημους «προσεκτικούς ομιλητές»;
BLOG_OTI_NANAI said
148: Στην τελευταία φράση ξέχασα το «θέλουμε»:
«Μήπως θέλουμε να φτιάξουμε επιτέλους «εκ των άνω» τους περίφημους «προσεκτικούς ομιλητές»;»
aerosol said
#142
Αναμφισβήτητα πολλά στερεότυπα (είτε βασίζονται σε πραγματικά φαινόμενα είτε όχι) ενίοτε χρησιμοποιούνται για να αναπαράγουν διακρίσεις. Αυτό δεν μπορεί να επηρεάσει την έρευνα για την αλήθεια, η οποία συχνά οδηγεί σε πραγματικές, υπαρκτές διαφορές στο μέσο όρο των δυο φύλων. Βέβαια συνήθως είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε το περιβάλλον από το έμφυτο στοιχείο.
Στο παράδειγμα της κύησης, δεν βλέπω καθόλου απλά τα πράγματα. Οι ιδέες υπάρχουν αλλά δεν έχει αποδειχτεί καθόλου απλό να τις φέρουν σε πράξη οι κοινωνίες. Ειδικά εφόσον απαιτείται μια στροφή στην πρόνοια για τις ανάγκες του ανθρώπου, σε μια εποχή που το Κράτος Πρόνοιας, τα εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα εξαφανίζονται εν μία νυκτί. Το ότι ΕΑΝ είμασταν υπέροχοι θα είχαμε λύσεις σε μια εβδόμαδα δεν κάνει πιο απλό το γεγονός πως δεν είμαστε υπέροχοι. Πάντως, να το πούμε, σε 2 και 3 μήνες δεν τελειώνει τίποτα όταν κάνεις παιδί.
Ο διακοσμητής είναι σχετικά πρόσφατο επάγγελμα, επάγγελμα αστικοποίησης και μιας σχετικής πολυτέλειας. Υπήρξαν ομοφυλόφιλοι εκδοροσφαγείς, δικηγόροι, μηχανικοί και μπογιατζήδες, πρωτού υπάρξει στην Ελλάδα επαρκής αγορά για δημόσια σχολή διακόσμησης. Όσοι ακολουθούν τέτοια εκπαιδευτική πορεία τα τελευταία 20-30 χρόνια, δεν την ακολουθούν επειδή αλλιώς θα όφειλαν να καταπνίξουν την συμπεροφορά τους. Την ακολουθούν επειδή τους αρέσει. Δεν είναι κι από τα πράγματα που πας γιατί «έχει σίγουρη δουλειά».
Το παγκόσμιο στερεότυπο του ομοφυλόφιλου που είναι εμφανίσιμος, σούπερ στυλάτος, με σώμα καλύτερο από το μέσο άνδρα, αδικεί τους λιγότερο εκθαμβωτικούς ομοφυλόφιλους που μπορεί να είναι άτσαλοι, με λιγότερο γούστο, και μπάκα ανάλογη οποιουδήποτε αγύμναστου άντρα. Είναι ένα κλισέ. Αλλά βασίζεται σε ένα στατιστικό ποσοστό που δεν αποτελεί σύμπτωση. Είναι πολλά που δεν εξηγεί η κοινωνική καταπίεση -κάποια που ίσως θα περιμέναμε να τα καταπνίγει αντί να κυριαρχούν. Νομίζω υπάρχουν πολλοί περισσότεροι παράγοντες, είτε ψυχολογικοί, είτε πολιτισμικοί, ίσως ακόμα και γενετικοί, που θα μπορούσαν να παίζουν ρόλο.
Γιάννης Κουβάτσος said
144, 148: Πολύ ωραία σχόλια. Προσυπογράφω. Δεν γίνεται να μιλάμε τη μητρική μας γλώσσα τραυλίζοντας, επειδή σκεφτόμαστε πριν από κάθε λέξη μην τυχόν και προσβάλουμε ανθρώπους που ποτέ δεν προσβάλλονται, αφού και αυτοί έτσι μιλούν.
Πέτρος Ιορδανίδης said
138 – Καλησπέρα σας. Είδα το σχόλιό σας και σάς απαντώ ευχαρίστως.
Κατανοώ, συμμερίζομαι και σέβομαι όσα λέτε. Σε κάποια συμφωνώ, σε κάποια έχω ουσιώδεις αντιρρήσεις. Συγχωρείστε με που λόγω της περασμένης ώρας δεν μπορώ να γίνω αναλυτικός. Επειδή, όμως, κάνατε τον κόπο τόσο για να διαβάσετε το σχόλιό μου όσο και να μού απαντήσετε, νοιώθω υποχρέωση να σάς απαντήσω τουλάχιστον στό ερώτημά σας τί προτείνω.
1. Πλήρης κατάργηση των Εισαγωγικών Εξετάσεων και του περί αυτών φαύλου περιβάλλοντος.
2. Δικαίωμα εγγραφής στην σχολή επιλογής του υποψήφιου φοιτητή άνευ όρων και προϋποθέσεων άλλων πέραν της κατοχής Απολυτηρίου Τίτλου Μ.Ε. (ίσως για την Ιατρική ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ να υπάρξουν κάποιες ειδικές εξετάσεις αξιολόγησης καταλληλότητας) και αποφοιτηρίου προπαρακευαστικού κύκλου «μπακαλορεά». Προ της εγγραφής τους ΟΛΟΙ οι φοιτητές να υφίστανται ατομικά IQ TESTS προς γνώση των διδασκόντων.
3. Κατάργηση των νεοπαγών (και αμφίβολης ποιότητας) σχολών της περιφέρειας και καλή στελέχωση των υπεραρκετών προϋπαρχόντων τμημάτων ανά διοικητική περιφέρεια της χώρας.
4. Ιδρυση Εστιών για την στέγαση όλων των φοιτητών που είναι ετεροδημότες στον τόπο σπουδών τους.
5. Πλήρης αναθεώρηση του προγράμματος σπουδών όλων των τμημάτων.
6. Κατάργηση του θεσμού των 6μήνων σε όλα τα Τμήματα & καθιέρωση του ενιαίου έτους χωρισμένου σε 3 ακαδημαϊκά 3μηνα.
7. Όλα τα Φυσικομαθ/κά Τμήματα (Φυσικής-Μαθηματικών-Χημείας-Γεωλογίας) να γίνουν 5ετή και να εφαρμοσθή είτε το γαλλικό είτε το γερμανικό είτε το ρωσσικό αντίστοιχο πρόγραμμα σπουδών. Να απορριφθή ως εντελώς ακατάλληλο για την ελληνική πραγματικότητα τόσο το βρετανικό όσο και το αμερικανικό μοντέλο σπουδών
8. Να καθιερωθή 1 χρόνος μεταλυκειακής προ-πανεπιστημιακής ειδικής κατά κλάδο σπουδών προπαρασκευής των υποψήφιων φοιτητών όπου θα εγγράφονται κατόπιν διασχολικών εξετάσεων και θα αποφοιτούν επίσης κατόπιν εξετάσεων οι σπουδαστές που θα γίνουν φοιτητές. Οι απόφοιτοι αυτού του προ-πανεπιστημιακού προπαρασκευαστικού έτους θα παίρνουν αποφοιτήριο «Μπακαλορεά/Ματουριτάτε» που θα αποτελεί το άνευ άλλων διαδικασιών εισιτήριό τους στα Πανεπιστήμια.
9. Να καταργηθή ΠΛΗΡΩΣ η βαθμολογία των μαθητών ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ της Α/βάθμιας και της Β/βάθμιας Εκπ/σης, αλλά να υπάρχει συνεχής βαθμολογία ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ της Α/βάθμιας και της Β/βάθμιας Εκπ/σης ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ.
10. Να αναμορφωθή ριζικά το πρόγραμμα μαθημάτων ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ-ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ και να εισαχθούν όχι πειραματικές επιδείξεις αλλά εργαστηριακές ασκήσεις των μαθητών σε όλες τις τάξεις δημοτικού-γυμνασίου-λυκείου.
11. Να καλυφθούν ΟΛΕΣ οι θέσεις εκπαιδευτικών με διορισμό ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ (αντίστοιχων των ήδη υφιστάμενων πανελλαδικών εισαγωγικών εξετάσεων των υποψήφιων φοιτητών) ΟΛΩΝ των προσοντούχων εκπαιδευτικών συμπεριλαμβανομένων των φροντιστών.
12. Να απαγορευθή δια νόμου η λειτουργία των φροντιστηρίων.
13. Να διπλασιασθή ο βασικός μισθός των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων.
14. ΟΛΟΙ οι απόφοιτοι Παν/μίων να εγγράφονται κατόπιν αυστηρών εξετάσεων στο αντίστοιχο σώμα του κλάδου της ειδικότητάς τους για να γίνουν chartered στον κλάδο τους.
15. Τα πρώην ΤΕΙ να ξαναγίνουν 3ετούς φοιτήσεως και να πάρουν (εκσυγχρονισμένη) την μορφή που είχαν τα παλιά ΚΑΤΕ.
……………………………………………………………………….
ΠΟΛΛΑ, πάρα πολλά έχω να προτείνω, φίλε Mitsos, αλλά το πρώτο και σπουδαιότερο είναι -επαναλαμβάνω- η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ αυτής της ψυχοφθόρας γελοιότητας που λέγεται ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ή ΠΑΝΕΛΛΑΦΙΚΕΣ ή ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ εξετάσεις.
Καληνύχτα σας, φίλε μου.
ΓΤ said
@131
Ισχύει και στον 21ο αιώνα. Ακούγεται πολύ συχνά σε συγκεκριμένο κομμάτι της Κυψέλης. Επιστρέφω στα παλαιότερα χρόνια, σε υποστροφή της σημασίας, που, για κάποιον ο οποίος ήταν «γκάου», ή, στον στρατιωτικό υπερθετικό, «μπιογκαουντάν», ‘ηταν «παιδί κουμπί», τοτινό συνώνυμο του πανύβλακος. Στα νεότερα έτη, συγγενής μου, που έχει διδακτορικό στην παρενδυσία, κι έχει γράψει χιλιόμετρα σε νταρκ ρουμ του Λονδίνου, μου έλεγε «κουμπωνόσουν με το που έμπαινες», κοντολογίς: στην είσοδο, καταβάλλοντας τα γκαφρά, μια γυναίκα, επιλεγμένα με υδρομελοπέπονα στήθη («τα στήθη της κούπες με υδρόμελο», έγραφε ο φίλος μου Ηλίας Λάγιος), ακριβώς για να αντισταθμίσει την ανωμαλία που θα ακολουθούσε, σου μοίραζε συγκεκριμένα «κουμπιά». Μετά, είχες προεπιλέξει να παρα_δοθείς. Μόνο που, εδώ, με τον παρά σου, *ούν και την… κυρά σου.
Να κάνουμε ένα σιγοβάδι στο μέλλον. Όταν, όπως έχει γραφεί, «θα μείνουν να κρέμονται τα άβατάρ μας, τρεμολαμπίσματα ότι ζήσαμε», φρικιώ και μόνο στη σκέψη ότι, εάν ο μελλοντικός αποδελτιωταράς τολμήσει να εγγράψει θεματικές οι οποίες αναδύονταν έμμεσα στη σαραντάκειο κυψέλη, θα χάσει την μπάλα: λαθοθηρία, ΠΑΟΚ, εμμονίλα, Μακεδονία και προδότες παντού, ένστυτος λογοπαισμός (αυτός ο Νικολάου, γαμώ την τρέλα μου, ξεκινάει να λαλεί μέχρι να σκάσει ου ήλιους απ’ τα Φίτζι 🙂 ), σαν σαρωτικά αμετάκλητο βαριοβάγονο της Amtrak που αγαπώ, ντοπιολαλιά, φουρνάκι και στιχάκι, διηνεκής λεξιπλασία, έτυμον που φτάνει έως τρυγός, Βάρναλης μέχρι τον πάτο του βαρελιού, πολιτική, ανάλυση σφηνοειδούς, μαθηματικά για αμάσητους, Μπόζο και μποζόνια, Κουρέας της Σεβίλλης και ο κουρέας στο παράδοξο του Ράσελ, μπάλες σε αγώνα άπειρης διάρκειας να σου τη βγαίνουν απ’ το κόρνερ, Μπαμπινιώτης που θα κουνάει δάχτυλο και μέσα από τον τάφο του και το αντικίνημα (βάλε το σπαθί στη θήκη κι άσ’ τον να γράφει για καθΟΙκι, στην τελική), γλωσσική σατυρίαση, εκλεκτές κυρίες, το κηπάριο της όποιας ευγένειας μας απέμεινε…
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
153 🙂 σεθεός! Χαίρε! (΄σεφουρνίσω θέλει).
Σουρεαλ κι από δω.
Αγκομαχάει το αγαπημένο μου πλυντήριο. Ταφτύν οσονούπω και εκ της καταφυγής στα απέραντα πλυντηροχώραφα του ιντερνετίου -και ένεκα μεζεδονήματος (α ναι;) –
αντιγράφω:
«Πώς να διακρίνετε ένα ψεύτικο πλυντήριο Bosch Γερμανική συνέλευση
Πρώτον, πρέπει να δώσουμε προσοχή στην τιμή τέτοιων styralki. Εάν μια ποικιλία στύσης κάτω από το σήμα της Bosch θα κοστίσει περίπου 10 – 18 000 ρούβλια, είναι απίθανο να παραχθεί στη Γερμανία …»
https://fabalabse.com/%CE%B4%CF%89%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1/%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CE%BB%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B1-3-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1/
Πέπε said
@120:
> > … ετερόπτωτους προσδιορισμούς και σε αιτιατική πτώση.
Σωστή η διόρθωση, ευχαριστώ. Αλλά και πάλι πρόκειται για περιπτώσεις που δε θα επηρεάσουν τον τρόπο που θα συντάσσαμε μια ρηματική φράση.
Όσο για το άλλο:
> > «… ή σε αιτιατικές ως υποκείμενά τους.» Αντικείμενα ρήματος σε γενική… μάλλον ήταν άγνωστα τότε…
Πράγματι, αν πορευτεί κανείς με τον κανόνα «το αντικείμενο είναι πάντα σε αιτιατική» δε θα έχει πρόβλημα.
Αντικείμενο σε γενική παίρνουν ελάχιστα ρήματα, που:
α) μέσω καθαρεύουσας και λόγιας δημοτικής παραμένουν ανεξέλικτα όπως στ’ αρχαία (όπου επίσης έπαιρναν γενική αλλά μέσα σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο – τότε δεν αποτελούσαν εξαίρεση)
β) είναι πάρα πολύ δύσκολο να τα ξέρεις χωρίς να τα συγχέεις με άλλα παρόμοια που θέλουν αιτιατική (βασικά πρέπει να ξέρεις πολύ καλά αρχαία!)
γ) είναι ακόμη πιο δύσκολο να τα εντάξεις σε νεοελληνικό λόγο ο οποίος να παραμένει ρέων, φυσικός και καλαίσθητος
δ) αντιθέτως, είναι πολύ εύκολο να τα αποφύγεις – χώρια που για τα περισσότερα είναι δεκτή και η αιτιατική (αν και όχι για όλα, π.χ. «χρήζει προσοχής»).
Όποιος μπορεί να ξεπεράσει τις δυσκολίες του β και του γ, καλώς κάνει και τα χρησιμοποιεί. Πλουτίζει τη γλώσσα. Για τους υπόλοιπους όμως ισχύει το don’t try this at home.
Γ-Κ said
(Αρκετά) δίπτωτα ρήματα δεν παίρνουν το άμεσο αντικείμενο σε γενική (τουλάχιστον στα χαμουτζήδικα); Π.χ. «δεν δίνει του αγγέλου του νερό»
Θεωρείται ιδιωματικό / ξεπερασμένο;
Ναι μεν το «δίνω» συντάσσεται με «στο» τώρα πια, αλλά δεν έχω κάτσει να μετρήσω τα υπόλοιπα. Έχει ξεμείνει κανένα;
—————————-
Άσχετα από το παραπάνω, για το φύλο των αγγέλων τι έχει να προτείνει ο Νικοκύρης;
(Κακία ήταν αυτό. 🙂 )
Γ-Κ said
Τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν ξέρω… Έχει υποχωρήσει η σύνταξη «δίνω του Χ κάτι»;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Βάλε το πράσινο φουστάνι, εκείνο που σε κάνει να μοιάζεις σινεμά
https://www.marieclaire.gr/celebrities/me-afti-ti-stilistiki-gkafa-axias-3-000-dolarion-i-melania-trump-egine-viral-meme/
Γ-Κ said
Άλλο βρίσκω τώρα:
1ον. Όταν έχουμε δύο αντικείμενα το ένα σε γενική και το άλλο σε αιτιατική, τότε η αιτιατική είναι το άμεσο.
2ον. Όταν το ρήμα συντάσσεται (παίρνει ως αντικείμενο) δύο αιτιατικές, από τις οποίες η μία είναι πρόσωπο και η άλλη πράγμα, τότε η αιτιατική του προσώπου είναι το άμεσο και η αιτιατική του πράγματος το έμμεσο.
3ον. Όταν το ρήμα συντάσσεται (παίρνει ως αντικείμενο) δύο αιτιατικές, από τις οποίες η μία είναι πρόσωπο και η άλλη πράγμα, και η αιτιατική του προσώπου ή του πράγματος μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο τότε αυτή είναι έμμεσο και η αιτιατική που παραμένει αμετάβλητη το άμεσο.
Έτσι ήταν και πριν από 40 χρόνια που πήγαινα σχολείο ή είναι νεότερη εξέλιξη;
Πέπε said
@156:
Σωστή κι αυτή η διόρθωση, αλλά λίγο εκτός ουσίας. Εννοούσα αφενός ρήματα με ένα μόνο αντικείμενο, και αφετέρου, από όσα έχουν δύο, μόνο το άμεσο. Είναι γεγονός ότι δεν το προσδιόρισα, αλλά προφανώς το έμμεσο αντικείμενο δεν εντάσσεται σ’ αυτή τη συζήτηση.
Κατά τα άλλα όχι, δεν έχει υποχωρήσει: «δώσ’ του το».
(Υπάρχει και κάποια περίπτωση όπου το άμεσο και το έμμεσο πάνε αντίστροφα απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς, αλλά αυτή τη στιγμή είναι αργά και δε θυμάμαι ποια είναι και πώς πάει. Αν κι αυτή εξαιρείται από όσα είπα παραπάνω, ας προστεθεί στις εξαιρέσεις.)
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Περίπου 90 αρμυρίκια στο λιμανάκι στο Μαρμάρι της Εύβοιας ξερίζωσε ο δήμαρχος μετατρέποντας την περιοχή σε κρανίου τόπο. Η δικαιολογία; H αποφυγή συνωστισμού κάτω από τις σκιές των δέντρων εν μέσω πανδημίας.
https://www.efsyn.gr/politiki/paraskinia/257060_synostismos-kai-anastasi-armyrikion
Γς said
161:
Η Νίκη Τζαβέλλα της Ν.Δ. έγραψε στο twitter για τον δήμαρχο: «Πολύ καλά έκανε! Οταν περάσει ο κίνδυνος, θα αναστηθούν ξανά τα αρμυρίκια. Τα θύματα του κορονοϊού δεν ανασταίνονται».
Έγκλημα έκανε ο δήμαρχος.
Οσον αφορά την ανάσταση των αρμυρικίων, πράγματι είναι εντυπωσιακή.
Οπου αναγκάζονται να τα ξεριζώσουν τα πιτσιρίκια μου στα σπίτια που φτιάχνουν στο τουριστικό τους συγκρότημα σε παραλία της Πάρου,αυτά μέσα σε λίγους μήνες πετάγονται και τραβούν την ανηφόρα.
Χτεσινή φωτό:
Γς said
161:
Μαρμάρι και Πεταλιοί απέναντι. Παράδεισος
Να βάλουμε και το αστειάκι μας:
Σαντορίνη
Είπαμε να πάμε μια βόλτα απέναντι στο Μαρμάρι από τη Ραφήνα. Δεν ήταν η πρώτη φορά.
Βγήκαμε με το αυτοκίνητο από το φέρυ και ενώ έχουμε φρακάρει μαζί με τα άλλα βλέπω μια παρέα να μας κοιτάζει περίεργα. Τους κοιτάζω κι εγώ… περίεργα. Τίποτα όμως. Εκεί αυτοί.
Ε, κάτι έπρεπε να τους πώ.
-Santorini?
Ξαφνιάστηκαν.
-Νο Σαντορίνη! Χήαρ Εύβοια, Μαρμάρι!
-No Santorini? Oh my God!
-Γιου μαστ γκόου anapoda του Ραφήνα εντ δεν του γκετ εναδερ σιπ!
Παναγιώτης Κ. said
Δεν έχω κάποια…ενοχή όταν χρησιμοποιώ μόνο το αρσενικό (δεν λέω εργαζόμενοι/εργαζόμενες) αφού και οι δύο είναι άνθρωποι.
Παίρνω αφορμή από την κριτική προς τους δασκάλους κάθε βαθμίδας την οποία κριτική δεν θεωρώ αβάσιμη.
Φαντάστηκα λοιπόν το Έλληνα δάσκαλο να βάζει μικρές εργασίες στους μαθητές ώστε να υπάρξει μια κουλτούρα έρευνας στους νέους ανθρώπους αλλά και μια πιο ενεργητική επικοινωνία παιδιού και γονέα.
Εντελώς τυχαία βρήκα στα χαρτιά μου μια εργασία που μας είχε αναθέσει ο δάσκαλος στο δημοτικό, για τα έθιμα του γάμου και τα τραγούδια. Θυμήθηκα την επιμονή μου να τα διηγηθούν η γιαγιά και η μάνα μου και εγώ να τα καταγράψω. Μπήκαν και οι ίδιες σε αυτό το οιονεί σεμινάριο λαογραφίας, ξεφεύγοντας από τα συνηθισμένα.
Άλλο θέμα όμως δεν υπήρξε πλην του γάμου. Τι άλλο θα μπορούσε να υπάρξει;
Πρόχειρα μου έρχονται στο νου: Η κατασκευή του γενεαλογικού δέντρου του καθενός μας, η τοπική ιστορία και πολλά ακόμη που θα μπορούσε να αναδείξει η επικοινωνία-συνεργασία μεταξύ δασκάλων. Συνεργασία που θα έδινε πλούσιες ιδέες.
Αλλά, ως γνωστόν, στη χώρα μας μπορεί να εργαζόμαστε αλλά δεν…συνεργαζόμαστε. 🙂 😦
Θυμήθηκα την ιδέα μιας συμβούλου των Μαθηματικών.»Το πρόβλημα της Παρασκευής».
σε μαθητές του Γυμνασίου. Ένα πρόβλημα που το αντλούμε από τη ζωή και στο παιχνίδι της απάντησης μπορεί να μπουν και οι γονείς αφού τα παιδιά πάντα απευθύνονται σε αυτούς. Διαμορφώνουν και οι ίδιοι οι γονείς άποψη περί των πραγματικών ικανοτήτων του παιδιού τους…
Δινόταν την Παρασκευή για να ετοιμαστεί το Σαββατοκύριακο.
Ένα παράδειγμα: Παίρνουμε έναν λογαριασμό της ΔΕΗ σβήνουμε ορισμένα νούμερα τον βγάζουμε φωτοτυπίες και τις μοιράζουμε στους εκπαιδευόμενους για να τον συμπληρώσουν.
Δεν θα είναι κάτι δύσκολο διότι μας ενδιαφέρει η συμμετοχή αφενός και να μην υπάρξουν βιώματα αποτυχίας αφετέρου.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι μας ενδιαφέρει η άνοδος του μ.ο της τάξης και όχι απλά οι καλοί μαθητές.( Είναι ένα λάθος αυτό που το κάνουν συχνά ορισμένοι δάσκαλοι)
Για την ανακοίνωση των βάσεων και το κατάντημα που παρατηρείται τι να πει κανείς!
Αν αυτά τα φαινόμενα δεν είναι αποτελέσματα του λαϊκισμού και μιας οικονομίστικης-συντεχνειακής αντίληψης τότε ποια άλλη εξήγηση υπάρχει;
Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως δεν λύνονται κάποια προβλήματα. Απεναντίας επιτείνονται. «Αφού πέρασε το παιδί στη σχολή να μη πάει;». Θα πάει λοιπόν και ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει, επιβαρύνοντας τους γονείς και την ίδια την κοινωνία…
Νέο Kid said
140. Παναγιώτη, τι να σχολιάσω; Τα X-files? 🤪
Ως προς τις αποστάσεις ,για όσους τυχόν απορούν πώς βγαίνουν αυτοί οι αριθμοί , είναι απλή Συνδυαστική. Για 15 άτομα π.χ είναι ισοδύναμο με το «πόσες χειραψίες κάνουν μεταξύ τους;»
Και οι 15 θα κάνουν χειραψία με όλους τους υπόλοιπους άρα 15*14 , αλλά έτσι έχουμε διπλό μετρήσει την χειραψία του Α με τον Β και του Β με τον Α , άρα διά 2. Ήτοι 15*14/2=105 συνολικές χειραψίες ή στο προκείμενο «αποστάσεις μεταξύ».
Ο καθηγητής υπολογίζει ένα έξτρα άτομο -προφανώς το δάσκαλο, γιαυτό και το 120 . (16*15/2=120)
Στα διαγράμματα του βέβαια δεν δείχνει το δάσκαλο, οπότε οι αριθμοί του είναι ανακόλουθοι. Θεωρώ βέβαια παντελώς απίθανο ο καλός ιατρός να σκαμπάζει γρυ από συνδυαστική. Από κάποια πηγή πήρε τους αριθμούς , χωρίς να έχει ιδέα πώς βγαίνουν…
Τις «οριζόντιες» αποστάσεις δεν τις καταλαβαίνω… τελευταία φορά που είδα σχολική αίθουσα ,δεν είχε πατώματα…🤢
Τη «Στατιστική» εμβάθυνση επίσης δεν την πολύ καταλαβαίνω. Αν βάλεις 500 μαθητές στο τεραίν του Ολυμπιακού σταδίου οι αποστάσεις μεταξύ θα είναι μεν 500*499/2= 124750 , αλλά η «ασφάλεια» είναι εξασφαλισμένη…
Τέλος πάντων , όλα αυτά είναι κωμικά και βαθιά αντιεπιστημονικά! Αν κάποιος έχει κοινή λογική και ένστικτο αυτοσυντήρησης , αρκεί.
Στην Κύπρο ας πούμε, έπινε ότι θα ενώσουμε 2 θρανία και θα κάτσουν 3 μαθητές . Αλίμονο στο κακόμοιρο παιδάκι που θα κάθεται στη μέση, στην ένωση…
Επίσης είπανε ότι η μάσκα θα είναι υποχρεωτική στην τάξη, αλλά όχι στα διαλείμματα. Μα ανάποδα θα έπρεπε να είναι! Στο διάλειμμα θα συγχρωτιστούν τα παιδιά , θα πιαστούν , θα βηξει το ένα πάνω στο άλλο κλπ. Όχι στην τάξη!
Ό,τι φανεί στο Λωλοσρεφανη!…
Γιάννης Μαλλιαρός said
Καλημέρα,
Σχετικά με τις άδειες ανατροφής στη Γερμανία που κάτι αναφέρθηκε παραπάνω:
Ο συνάδελφος και φίλος του γιου μου πήρε τρίμηνη κάθε φορά άδεια ανατροφής και για τα δυο του παιδιά παρόλο που η γυναίκα του δεν δουλεύει. Και μάλιστα όταν την ήθελε κι όχι κολλητά με την γέννησή τους.
Παναγιώτης K. said
@164. Διορθώνω: συντεχνιακής…
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα
166: Αφού οι άδειες ανατροφής δεν είναι για να τα φροντίσει στο καθημερινό τους, να τα ταΐσει, πλύνει, παρηγορήσει, πάει βόλτα κλπ. κλπ., είναι για να μεταλαμπαδεύσει τον «πατρικό» (εν προκειμένω) θησαυρό και για να τον γνωρίσουν επιτέλους και τα παιδιά επιτέλους 😂
Για τις μάσκες κλπ.
Μια γρήγορη βόλτα που έκανα χθες βράδυ κατά τις 2:00h εδώ γύρω στα περίχωρα με έβαλε σε 1000 σκέψεις… Κοσμοπλημμύρα , κυρίως από πολύ νέους, αλλά και άτομα έως τα 40άντα περίπου στο δρόμο (μήπως γύρισαν από διακοπές επειδή τελείωσε η άδεια/λεφτά και ξανασυνάντησαν τις τοπικές τους παρέες να ανταλλάξουν εμπειρίες;), όπου έχει κοντά μπαράκια κλπ. Χωρίς ΜΑΠ (μάσκες δηλαδή), χωρίς αποστάσεις, να αγκαλιάζονται, συνομιλούν, φιλιούνται κλπ., τα παιδάκια, όπου είχε πλατείες/αλάνες, έπαιζαν κανονικά (εμ, παιδιά είναι, τι άλλο να κάνουν) και οι γονείς στριμωγμένοι 3-4 μαζί στα παγκάκια/πεζούλια παρακολουθούσαν (χωρίς μάσκες η συντριπτική πλειονότητα κι αυτοί). Όλα αυτά σαν να μην έχει συμβεί τίποτα επιδημιολογικά τόσους μήνες τώρα. Φαγάδικα, μπαράκια ασφυκτικά γεμάτα, βεβαίως κι εδώ χωρίς μάσκες (εμ, πως αλλιώς να φάνε…), αλλά και χωρίς ιδιαίτερα προσεγμένες αποστάσεις. Γενικά, της πουτάνας γινόταν. (ΕΦΗ, στη γειτονιά σου τα ίδια και χειρότερα παρατήρησα, να προσέχεις!!!).
Τώρα μην περιμένετε να αλλάξει κάτι στα σχολεία, όταν τόσο μεγάλη μερίδα του κόσμου συμπεριφέρεται έτσι χαλαρά!
Τι να πω, ίσως εγώ τα βλέπω διαφορετικά τα πράγματα και όλα είναι «μιά γριπούλα» μόνο, που δεν κολλάει κι εύκολα 🙄😒
sarant said
Καλημέρα από εδώ!
168 Έως τα σαράντα είπες Γιάννη; Ε, ήταν και αργά, οι λιγότερο νέοι είχαν πλαγιάσει.
dryhammer said
168 (και 169). Εσύ τι δουλειά είχες στους δρόμους στις 2 τη νύχτα υπερτεσσαρακοντούτης άνθρωπος; [Κοινωνιολογικές – Ανθρωπολογικές παρατηρήσεις;]
Γιάννης Ιατρού said
169/170 Ωχ, έφαγα το 0, 20:00 h ρε σεις, όχι και 2 το πρωί… 🙂 🙂
sarant said
171 Ε, αλλάζει το πράμα κάπως 🙂
Πέπε said
@168:
Τα υποχρεωτικά και τα συνιστώμενα μέτρα είναι τόσο αντιφατικά και αλλοπρόσαλλα που δεν πείθουν. Ας πούμε αυτό:
> > Φαγάδικα, μπαράκια ασφυκτικά γεμάτα, βεβαίως κι εδώ χωρίς μάσκες (εμ, πως αλλιώς να φάνε…)
Πράγματι, δεν μπορείς να φας με μάσκα. Οπότε σου λέει, στα φαγάδικα μπες χωρίς μάσκα γιατί πώς αλλιώς θα φας. Κι όχι στα φαγάδικα μην μπεις γιατί χωρίς μάσκα θα ποθάνεις. Τι μπορεί κανείς να συμπεράνει; Είτε ότι, αφού η μάσκα εδώ κρίνεται ως ένα μέτρο που μπορεί και να προσπεραστεί, άρα γενικώς δε χαλάει κι ο κόσμος είτε τη βάλεις είτε όχι, είτε ότι δεν τρέχει τίποτα να ποθάνεις και να πάρεις στον λαιμό σου κι όλο τον κόσμο, αρκεί να αναλάβεις την προσωπική ευθύνη γι’ αυτό και να προλάβεις, όσο ζεις, να κινήσεις λίγο και την οικονομία.
dryhammer said
171. Αν έγραφες σαν άνθρωπος «χθες βράδυ κατά τις 8 (η ώρα – προεραιτικά)» αντί για κείνο που θυμίζει δρομολόγια, κανείς δεν θα αναφερόταν στην ηλικία σου…
dryhammer said
προαιρετικά
geobartz said
103 Γ-Κ said: «Μάλλον, πρώτα πρέπει να βρούμε λέξεις να ξεχωρίζουμε τους Μακεδόνες από τους Μακεδόνες και τα Μακεδονικά από τα Μακεδονικά. Σε επόμενο χρόνο βλέπουμε για τσι (sic) Ελληνίδες/Έλληνες, Μακεδόνισσες/ Μακεδόνες και Μακεδόνισσες/Μακεδόνες».
# Δεν κατάλαβα τον συλλογισμό σου. Πάντως, ένας τρόπος για να ξεχωρίζουμε τους Μακεδόνες είναι: Αντί να βάζουμε παύλες (όπως στο Γ-Κ) να βάζουμε Παύλους (Μελάδες)
Γιάννης Κουβάτσος said
Ήταν Μακεδόνας ο Παύλος Μελάς, πρόεδρε; Άλλος ένας χαμουτζής που έδωσε τη ζωή του για τη Μακεδονία ήταν.
spyros chamenos said
150
Aerosol, λυπάμαι που άργησα να σου απαντήσω, αλλά είμαι μεσήλικας, μετά τις 12 το βράδυ υπολειτουργώ!
«Στο παράδειγμα της κύησης, δεν βλέπω καθόλου απλά τα πράγματα. Οι ιδέες υπάρχουν αλλά δεν έχει αποδειχτεί καθόλου απλό να τις φέρουν σε πράξη οι κοινωνίες. Ειδικά εφόσον απαιτείται μια στροφή στην πρόνοια για τις ανάγκες του ανθρώπου, σε μια εποχή που το Κράτος Πρόνοιας, τα εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα εξαφανίζονται εν μία νυκτί. Το ότι ΕΑΝ είμασταν υπέροχοι θα είχαμε λύσεις σε μια εβδόμαδα δεν κάνει πιο απλό το γεγονός πως δεν είμαστε υπέροχοι. Πάντως, να το πούμε, σε 2 και 3 μήνες δεν τελειώνει τίποτα όταν κάνεις παιδί.»
Έχεις δίκιο, δεν είμαστε τέλειοι, ίσως το σωστό θα ήταν να πω ότι η λύση είναι απλή αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να την εφαρμόσουμε. Λάθος δικό μου, αλλά νομίζω ότι το λάθος βοήθησε στη συζήτηση.
«Υπήρξαν ομοφυλόφιλοι εκδοροσφαγείς, δικηγόροι, μηχανικοί και μπογιατζήδες, πρωτού υπάρξει στην Ελλάδα επαρκής αγορά για δημόσια σχολή διακόσμησης.»
Ναι, αλλά φοβάμαι ότι έκρυβαν την σεξουαλική τους ταυτότητα. Πάντα λαμβάνοντας υπ’ όψη μας ότι όσοι ήταν «ενεργητικοί» δεν θεωρούνταν ομοφυλόφιλοι, κάτι το οποίο πάντα μου φαινόταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
«Το παγκόσμιο στερεότυπο του ομοφυλόφιλου που είναι εμφανίσιμος, σούπερ στυλάτος, με σώμα καλύτερο από το μέσο άνδρα, αδικεί τους λιγότερο εκθαμβωτικούς ομοφυλόφιλους που μπορεί να είναι άτσαλοι, με λιγότερο γούστο, και μπάκα ανάλογη οποιουδήποτε αγύμναστου άντρα. Είναι ένα κλισέ. Αλλά βασίζεται σε ένα στατιστικό ποσοστό που δεν αποτελεί σύμπτωση. Είναι πολλά που δεν εξηγεί η κοινωνική καταπίεση -κάποια που ίσως θα περιμέναμε να τα καταπνίγει αντί να κυριαρχούν. Νομίζω υπάρχουν πολλοί περισσότεροι παράγοντες, είτε ψυχολογικοί, είτε πολιτισμικοί, ίσως ακόμα και γενετικοί, που θα μπορούσαν να παίζουν ρόλο.»
Εδώ διαφωνώ εν μέρει, αλλά για το καλό της συζήτησης θα δεχτώ κάτι για το οποίο δεν είμαι σίγουρος. Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αν υπάρχει στατιστικό ποσοστό που να στηρίζει το κλισέ, αφού οι ομοφυλόφιλοι κλισέ είναι αυτοί που φαίνονται, οι άλλοι δεν ξεχωρίζουν, δεν ξέρουμε αν είναι ομοφυλόφιλοι ή ετεροφυλόφιλοι. Θα δεχτώ όμως ότι ισχύει για το καλό της συζήτησης και για να σου πω ότι οι παράγοντες είναι κατά πάσα πιθανότητα η εικόνα που έχει σχηματιστεί και την οποία πολλοί ακολουθούν σαν μόδα. Όπως ακριβώς τα περισσότερα κορίτσια θέλουν να είναι αδύνατα και γυμνασμένα, όπως ακριβώς η κάθε urban tribe έχει την δική της εικόνα που ακολουθεί πιστά. Ψυχολογικοί λόγοι υπάρχουν, η ανάγκη να δείξεις ότι ανήκεις στην ομάδα, αλλά δεν έχουν και τόσο μεγάλη σχέση με την ίδια την εικόνα.
Theo said
@177:
Γεννήθηκε στη Μασσαλία, με καταγωγή από την Ήπειρο, μεγάλωσε στην Αθήνα. Δύσκολο να τον κατατάξεις κάπου.
Γιάννης Κουβάτσος said
Όπου μεγαλώσεις είναι ο τόπος σου,Theo. ☺
Πέπε said
180
Χαίρομαι που το λέει κι αυτό κάποιος επιτέλους. Όποτε με ρωτάνε από πού είμαι, η απάντησή μου μάλλον δεν κρίνεται ικανοποιητική κι έτσι αρχίζουν να με ρωτάνε για τους προγόνους επί γενεές δεκατέσσερις. Τι σε νοιάζει ρε φίλε από πού ήταν ο κάθε παππούς μου; Εμένα δε ρώτησες από πού είμαι;
dryhammer said
Home is where the heart is…
Και το κλασικό:
-Από που είσαι;
-Από το χωριό της γυναίκας μου.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
voulagx said
Ετσι κι αλλιώς, όλοι μας έχουμε επαφές και έξω από το σχολείο
Το παραπάνω είναι της Νεφέλης.
Κώστας said
117: Κάτι τέτοιο υιοθέτησε το 2013 το Πανεπιστήμιο της Λειψίας αντικαθιστώντας στον Καταστατικό του Χάρτη όλους τους επίκοινους τύπους με τους τύπους του θηλυκού, διευκρινίζοντας ότι οι τύποι αυτοί περιλαμβάνουν και τα αρσενικά! Άρα αντί λ.χ. Professoren «καθηγητές (άντρες)﮲ καθηγητές (άντρες και γυναίκες)» πλέον Professorinnen «καθηγήτριες﮲ καθηγητές (άντρες και γυναίκες)».
141: Κάτι τέτοιο συμβαίνει στα γερμανικά και μάλιστα όχι μόνο στον πληθυντικό αλλά και στον ενικό: μετοχή σύν Person «άτομο﮲ πρόσωπο». Έτσι έχουμε δομές όπως die lehrende Person «το διδάσκον πρόσωπο», die antragstellende Person «το αιτούν πρόσωπο» κ.ο.κ.
148: Έτσι ακριβώς. Εδώ όμως υπάρχουν και χειρότερα, όπου βλέπουμε παρεμβάσεις ακόμα και σε εθνικούς ύμνους! Στον αυστριακό εθνικό ύμνο, για παράδειγμα, το 2011 αντικαταστάθηκε η φράση «Heimat bist du grοßer Söhne» «Πατρίδα είσαι μεγάλων γιών» από τη φράση «Heimat grοßer Τöchter und Söhne» «Πατρίδα μεγάλων θυγατέρων και γιών» αλλοιώνοντας κατ’ αυτόν ρυθμό και μέτρο. Έτσι, συχνά παραλείπεται ο σύνδεσμος und «και», που χαλάει τη μελωδία, προκαλώντας όμως άλλα προβλήματα: Καταρχάς, το ασύνδετο «Töchter, Söhne» «θυγατέρων, γιών» στη συγκεκριμένη περίπτωση δύσκολα μπορεί να σταθεί﮲ έτσι μιλάμε για μια διατύπωση που κινείται στα όρια της αντιγραμματικότητας. Εκτός αυτού, τα δύο διαφορετικά ουσιαστικά στην πράξη ακούγονται σαν ένα σύνθετο −το Τöchtersöhne «γιών θυγατερών» −, το οποίο εν τέλει έστω και από σπόντα πάλι σε… άντρες καταλήγει! Τζάμπα δηλαδή όλο αυτό το κακό! Άλλο παρόμοιο παράδειγμα −χωρίς όμως επιπλοκές− ο ύμνος του Καναδά, όπου η φράση «in all thy sons» «σε όλους σου τους γιους» μετατράπηκε σε «in all of us» «σε όλους μας». Θέμα τέθηκε όμως και για τον γερμανικό εθνικό ύμνο, όπου προτάθηκε η συναισθηματικά φορτισμένη λέξη «Vaterland» «πατρίδα» λόγω του αρσενικού συνθετικού «πατέρας» να αντικατασταθεί από το ταυτόσημο, αλλά υφολογικά πιο ουδέτερο Heimatland, το δε «brüderlich» «αδελφικά» λόγω της σύνδεσης του με το αρσενικό Bruder «αδερφός» να γίνει couragiert «ψυχωμένα». Οι προτάσεις αυτές δεν βρήκαν ανταπόκριση.
Γ-Κ said
Κύριε Μπαρτζούδη. δεν πρόκειται για συλλογισμό, αλλά για απορία.
Σύμφωνα με τη Συμφωνία των Πρεσπών έχουμε:
– Μακεδονία από τη μία, Βόρεια Μακεδονία από την άλλη.
– Μακεδόνας από τη μια, Μακεδόνας-πολίτης-της-Δημοκρατίας-της-Βόρειας-Μακεδονίας από την άλλη.
– Μακεδονικά από τη μία, Μακεδονικά-επίσημη-γλώσσα-της-Δημοκρατίας-της-Βόρειας-Μακεδονίας-της-σλαβικής-γλωσσικής-οικογένειας από την άλλη.
Τα 2β και 3β τα βρίσκω άβολα στον καθημερινό λόγο μας και θα θεωρούσα χρήσιμο να βρούμε πιο απλές λέξεις / εκφράσεις.
Παρόμοιο μου φαίνεται και το θέμα Ρωμιός-Ρουμάνος. «Român» είναι η λέξη «Ρωμιός» σε μια άλλη γλώσσα. Ευτυχώς που αποδόθηκε ως «Ρουμάνος» στα Ελληνικά και όχι ως «Ρωμιός», γιατί αλλιώς δεν θα βγάζαμε άκρη. Ναι μεν το «Βασίλειο της Ρωμανίας» θα καταλαβαίναμε τι είναι, αλλά η σκέτη «Ρωμανία», όπως είναι τώρα το επίσημο όνομα της χώρας, θα μας μπέρδευε. Επίσης χάος θα δημιουργούσε η «Ρωμαίικη ή Ρωμανική Γλώσσα»…
—————-
Σχετικά με τον αστεϊσμό σας με την παύλα, θα μπορούσα να αντιπροτείνω τελεία, από τον Τέλο Αγαπηνό, που ήταν και κοντοχωριανός μου.
Ως υπογραφή: Γ-Κ.
Γ-Κ said
185β.
Χαίρομαι που τις ιδέες μου τις είχαν κι άλλοι.
185γ
Παίρνει σειρά το «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελληνίδων και των Ελλήνων τα ιερά»;;;
————————–
Πέρα από αστεϊσμούς, μιας και πήρα αμπάριζα:
Όλοι λίγο-πολύ ξέρετε ότι υπάρχουν γλώσσες που δεν έχουν γραμματικό γένος, όπως τα Τούρκικα και τα Ουγγρικά. Υπάρχουν και άλλες γλώσσες που έχουν γραμματικό γένος ΚΑΙ ΣΤΑ ΡΗΜΑΤΑ. Οι σλαβικές γλώσσες (αν θυμάμαι καλά και κάποιες αράβικες).
Και δεν μιλάμε για περιφραστικούς τύπους, όπως «μαμ ρομπίλα» στα Ουκρανικά, που μπορεί να θεωρηθεί ότι η μετοχή κουβαλάει και το γένος της, μιλάμε για μονολεκτικούς τύπους, όπως «ρομπίουεμ / ρομπίουαμ» στα Πολωνικά. (Υπάρχει και τύπος ουδετέρου, αλλά δεν πολυχρησιμοποιείται, καθώς τα άψυχα σπάνια «ενεργούν ή πάσχουν».)
Με βάση τα παραπάνω, θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε Τσεχία και Ουγγαρία ως προς τη θέση των γυναικών σ’ αυτές τις κοινωνίες. Δύο χώρες με παρόμοια ιστορία τους τελευταίους αιώνες.
Νομίζω ότι ελάχιστες διαφορές θα βρούμε. Κι αν βρούμε, νομίζω ότι υπέρ των Τσεχών (οι Τσέχες – των Τσεχών) θα είναι.
———————
Το θηλυκό του «Ουγγαρέζος» είναι «Ουγγαρέζα». Το θηλυκό του «Ούγγρος» πώς στα κομμάτια είναι;;;
(Φαντάζομαι ότι ο κ. Νικολάου θα έχει μια έξυπνη απάντηση.)
———————–
Ξαναγυρνάμε στην Πολωνική Γλώσσα και στους αορίστους / παρακειμένους της.
Στην ερώτηση αν ξέρω Πολωνικά, η απάντηση είναι: «Σιγά τη γλώσσα. Ακόμα και ο γάτος μου μιλάει Πολωνικά. Μιάουεμ, μιάουες, μιάουουουου!»
Γιάννης Κουβάτσος said
181: Έτσι ακριβώς. Είμαι ΑΘηναίος, γιατί εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ κατοικώ, αυτόν τον τόπο αγαπώ. Η Μάνη δεν μου λέει τίποτα, οι κάτοικοί της μου είναι μάλλον αντιπαθείς λόγω της συλλογικής νοοτροπίας τους, και πιο πολλά γνωρίζω για το Άλφα του Κενταύρου παρά για την Άμφισσα. Ξεκάθαρα πράγματα, τα οποία έχουν δυσαρεστήσει πολλούς συγγενείς, αλλά το ξίδι γιατί υπάρχει, διάολε; ☺
Γ-Κ said
Αντί να πνίγεστε σε μια κουταλιά νερό, αξιοποιήστε την αρχή του ελεύθερου αυτοπροσδιορισμού και ξεμπερδεύτε.
Θα μου πείτε «οι συγγενείς θα με κοιτάζουν σαν ούφο, αν τους πω τέτοιο πράγμα». Σωστά.
(Έχει ψωμί το ζήτημα…)
Γιάννης Κουβάτσος said
Ποιος πνίγεται σε μια κουταλιά νερό και ποιος νοιάζεται για τη γνώμη των σογιών; Αυτά είναι ζητήματα λυμένα εδώ και δεκαετίες.
Γ-Κ said
Δεν ξέρω, εσείς ξέρετε.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
184 Σαν τιμωρημένα θα είναι όλα τα παιδιά στην τάξη, ενώ έτσι κι αλλιώς θα παρεϊζουνε/ «κολλάνε» στα διαλείμματα αλλά κι έξω φεύγοντας.
Κι όπως ακούνε καιρό τώρα να «νταντουλούνε» * οι αρμόδιοι/υπεύθυνοι, δεν θα πείθονται, ειδικά τα γυμνασιο-λυκειόπαιδα, να προσαρμοστούνε. Πολύ δύσκολα τα βλέπω.
Τί κάνουν οι ευρωπαίοι άραγε; Οι Γάλλοι ας πούμε.
*νταντουλά η ντενέκα όταν έχει λίγο νερό και με την κίνηση πάει γλουτς γλουτς με θόρυβο πότε από δω και πότε απο κει.
Αυτός νταντουλά=δεν ξέρει τί του γίνεται
164. >>Η κατασκευή του γενεαλογικού δέντρου του καθενός
Αυτο ειδικά, ίσως δεν είν τόσο καλή ιδέα για σχολικό περιβάλλον. Συνέβη στην τάξη του γιου μου και κάποια έκαναν επίδειξη των ένδοξων προγόνων κι άλλοι ήθελαν να αποσιωπήσουν τα των ανιόντων τους(από δική μου συζήτηση με άλλους γονιούς). Στις μονογονεϊκές οικογένειες ή στις κακοχωρισμένες το παιδί βρέθηκε να γυρεύει ψύλλους στ΄άχυρα. Ο δικός μου βέβαια, ως αγόρι κιόλας, θάμαξε που είχε κι απ΄τις δυο μπάντες στην εθνική αντίσταση και στους βαλκανικούς πολέμους και στη Μικρασία μετέχοντες αλλά σε αυτή τη συνθήκη, ούτε αυτό μ΄άρεσε για το τί μπορεί να διαμείφθηκε μες την τάξη. Σε κάποια μικρή τάξη του Γυμνασίου ήταν.
Πέπε said
@192:
Αμ το άλλο; Ότι καινούργια παιδιά θα έρθουν σε καινούργιες τάξεις να γνωρίσουν συμμαθητές και δασκάλους, χωρίς κανενός να φαίνεται η μούρη!
dryhammer said
192.α Το ρήμα νταντουλώ και το ουσιαστικό ντάντουλο (το) τα έχουμε και στη Χίο με την ίδια σημασία [πχ «Βάλε μαρή κανα σουτιέ, που πορπατείς και νταντουλούνε τα βυζιά σου» είπε η μητέρα]
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
194. >>σουτιέ
Με το παράδειγμά σου,θυμήθηκα ξαφνικά ότι όντως «ο σουτιές» ήταν και σ΄εμάς, αλλά μεταξύ των παιδιών λεγόταν βυζοχτήτης.Από αγόρια την έχω στη μνήμη-κάτι ότι η Μαρία, η χαζοκοπέλα του χωριού άπλωνε στο βυζοχτήτη της στη μπροστινή αυλή! Φοβερή λέξη βρίσκω τώρα. Άκου να δεις τί ανακάλεσα !
Γιάννης Ιατρού said
194: κι εγώ πάντα φανατικός της λαογραφίας ήμουν 🙂 🙂 🙂
Αγγελος said
Ιταλικό, υποθέτω. το νταντουλώ. Παιδική μου ανάμνηση:
Γιάννης Ιατρού said
195: σσσσ, θα ξυπνήσει και μετά καλά ξεμπερδέματα 🙂
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
193 Ψου ψου στο προαύλιο της πρώτης μέρας: αυτός με την μάσκα-παραλλαγή είναι καινούργιος
αυτή με την μάσκα πουά είναι η…,
η άλλη με τη ριγωτή είναι το σπασικλάκι, ο δικός σου πολύ ποζάτος με τη σπάιντερμαν (θα γίνονται κ πλακατζίδικες επιλογές, δε μπορεί…) κ.ο.κ
Με τις μάσκες θα αποκαλούνται φοβάμαι.
Στα μικρά θα είναι πρόβλημα τα ουνιφόρμ παγουρίνα. Θα τα μπερδεύουν-μαζί και τα σάλια τους- κι ό,τι γίνει. Οι σοφές (και μπορεζάμενες βεβαίως) οικογένειες θα προτιμήσουν να τους πάρουν δικά τους για να είναι διακριτά.
Μωρέ μύλος σου λέω
198. 🙂 Θα μεγαλώσει, που θα πάει; 🙂
Γς said
195:
>«ο σουτιές» ήταν και σ΄εμάς, αλλά μεταξύ των παιδιών λεγόταν βυζοχτήτης.
Κάποτε, κάποτε…Αχ κάποτε.
Τώρα μου έμεινε απλώς ένα μέρος της συλλογής μου.
Βυζοχτήτες κρεμασμένοι πίσω απ την πόρτα του μπάνιου
Και μου έστειλε ένα βίντεο η φίλη μου η Λ. από τη συγκέντρωση των παραλαβών στην Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο σήμερα.
Της είπα να αφήσει τα συνωμοσιαλογικά της και να λάβει τα μέτρα της γιατί η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Να λάβει τα μέτρα της για να μην της τα πάρει κάποιος άλλος.
Μού’πε ότι δεν υπάρχει περίπτωση λήψης μέτρων γιατί έχει πάρει απόφαση να αποτεφρωθεί.
Και άρχισε να της περιγράφω λεπτομερώς το δρομολόγιο της προς τη Ριτσώνα με ειδική αναφορά στα μεμέ της και τα άλλα επίμαχα σημεία του σώματος της, που θα καούν
Ασχημο πράγμα να είσαι στην ευπαθή ομάδα του κορωνοϊού και στους ηλικιωμένους άντρες που εκδηλώνουν τη σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό τους κατά τρόπο ασελγή, που θεωρείται ότι δεν αρμόζει στην ηλικία τους.
Στους πορνόγερους για να συνεννοούμαστε
Γς said
200:
> μου έστειλε ένα βίντεο η φίλη μου η Λ. από τη συγκέντρωση των παραλαβών στην Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο σήμερα.
μου έστειλε ένα βίντεο στο ΦΒ η φίλη μου η Λ. [και φίλη του Πêchέρ μας] από τη συγκέντρωση των παλαβών στην Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο σήμερα.
Γς said
201:
>του Πêchέρ μας
του Pêchέρ μας, του Πσαρά μας, του Τζη.
Γιώργο για τη Λίλη λέω!
aerosol said
#178
Μερσί για την κουβέντα Σπύρο. Δεν υπάρχει και καμιά διαφωνία, φωτίζουμε ο καθένας άλλες πλευρές του πράγματος.
Δεν τη συνεχίζω, διότι θα ήθελε χρόνο και είμαστε οφ-τόπικ αλλά έθιξες ενδιαφέροντα πράγματα. Ίσως επανέλθουμε, κάποια στιγμή, ε;
spyros chamenos said
203
Δεν χανόμαστε! Πάντα είναι ωραίο να διαβάζεις και μια άλλη άποψη.
mitsos said
@152
Εγώ ευχαριστώ για την απάντηση σας κ. Ιορδανίδη
Νομίζω πολύ θυμωμένο το κείμενο των αντιπροτλασεών σας.
Και όμως θα συμφωνήσω σε πολλές από τις προτάσεις σας ως μαροπρόθεσμους στόχους
Κάποιες άλλες φανερό είναι πως είναι ανεδαφικές ή βίαιες νομικές παρεμβάσεις που δεν μπορούν να συζητηθούν ( δια νόμου ή συντάγματος απαγόρευση φροντιστηρίων ) ακόμα και αν αναγνωρίζω ότι σωστά εντοπίζετε το πρόβλημα. Είναι αλήθεοα ότι ο εκπαιδευτικός ρόλος του Λυκειου ακτρώνεται από την θεοποίηση του ρόλου της αξιολόγησης των μαθητών και, της βαθμολογικής ταξινόμησής τους,… , από τα φροντιστήρια και μια σειρά άλλα παρελκόμενα του τρόπου που ενσωματώθηκαν οι Πανελλαδικές στο σύστημα επιλογής υποψηφίων για τα ΑΕΙ. Αλλά δεν λύνονται όλα με απαγορεύσεις ( φροντιστήρια ) ή με καταργήσεις ( βαθμολογικές κλίμακες )
Τέλος πάντων η κατεύθυνση των προθέσεών σας και της σκέψης σας με βρίσκει σύμφωνο ,
Να είστε καλά
geobartz said
177 Γιάννης Κουβάτσος said: « Ήταν Μακεδόνας ο Παύλος Μελάς, πρόεδρε; Άλλος ένας χαμουτζής που έδωσε τη ζωή του για τη Μακεδονία ήταν».
# Ανδρών επιφανών πάσα γη …Μακεδονία! (αντιπρόεδρε!) [Κάτι θυμήθηκες στο σχόλιο 180]
186 Γ-Κ said: «…δεν πρόκειται για συλλογισμό, αλλά για απορία. Σύμφωνα με τη Συμφωνία των Πρεσπών έχουμε:
– Μακεδονία από τη μία, Βόρεια Μακεδονία από την άλλη.
– Μακεδόνας από τη μια, Μακεδόνας-πολίτης-της-Δημοκρατίας-της-Βόρειας-Μακεδονίας από την άλλη.
– Μακεδονικά από τη μία, Μακεδονικά-επίσημη-γλώσσα-της-Δημοκρατίας-της-Βόρειας-Μακεδονίας-της-σλαβικής-γλωσσικής-οικογένειας από την άλλη….»
# Τώρα το ξεκαθάρισες. Μιλάς για τους κλεπταποδόχους του προδοτικού λαθροπουλήματος της Μακεδονικής γλώσσας και Ταυτότητας. Και είπα ότι ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ! (ότι σοφίσματα και αν επικαλούνται οι τσιπρόφιλοι, λάικ γιου)
Κώστας said
187: « Παίρνει σειρά το ‟Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελληνίδων και των Ελλήνων τα ιερά”;;;»
Θα μπορούσαμε να το κάνουμε «απ’ τα κόκκαλα ανθρώπων της Ελλάδας τα ιερά». Ή να πατσίσουμε με το «εις τη γη τη μητρική σου» της 17ης στροφής. Πέρα από την πλάκα, όμως, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε ποτέ εδώ να εγερθεί τέτοιο ζήτημα. Να βρεθεί, δηλαδή, κάποιο πολιτικό πρόσωπο που θα ισχυριζόταν στα σοβαρά −διατυπώνοντας μάλιστα και επίσημο αίτημα τροποποίησης− ότι υπάρχουν γυναίκες που πραγματικά δεν νιώθουν να συμπεριλαμβάνονται στον εθνικό ύμνο, όταν ακούνε για τα κόκκαλα «των Ελλήνων τα ιερά».
Γ-Κ said
206.
Κ. Μπαρτζούδη, το θεωρώ σοβαρή προσβολή που με αποκαλέσατε «τσιπρόφιλο». Δεν αφορά το φόρουμ, αλλά τον κ. Τσίπρα ευχαρίστως θα τον έβλεπα κρεμασμένο ανάποδα στην ανισόπεδη Πέτρου Ράλλη / Θηβών / Λαμπράκη. Σας καλώ να ανακαλέστε.
Σχετικά με τις απόψεις μου για το «Μακεδονικό», άλλα αντ’ άλλων καταλάβατε, αλλά αυτό δεν με απασχολεί και πολύ. Το πρώτο με απασχολεί.
207.
Ε, ναι. 🙂
BLOG_OTI_NANAI said
Όπως είπαμε, με βάση την Συμφωνία, στον δικό μας καθημερινό λόγο δεν υπάρχει λόγος να λέγεται η γλώσσα τους απλώς Μακεδονικά αλλά «νοτιοσλαβικά Μακεδονικά» όπως προκύπτει από τη ρηματική διακοίνωση. Άλλο τα Μακεδονικά και άλλο τα νοτιοσλαβικά Μακεδονικά.
Για τον προσδιορισμό του λαού δεν υπάρχει τόσο εύκολος τρόπος διότι δεν ήθελαν να δώσουν όνομα στον πολιτισμό τους. Απλώς υπήρξε ρητή δέσμευση ότι δεν είναι εθνικά Μακεδόνες (ρηματική διακοίνωση), δεν είναι Έλληνες (7.2) ούτε σχετίζοντυαι με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό (7.4).
sarant said
180-188 Κι εγώ έτσι λέω, αλλά από την άλλη έχουμε στην Ελλάδα 2 εκατ. Πόντιους (δηλ απογόνους)
Πέπε said
210
Οι Πόντιοι, περισσότερο από άλλους, διατηρούν πολύ έντονα την ιδέα της συλλογικής ποντιακότητάς τους. Έχω ακούσει παιδί 30 χρονών να λέει με καημό «η πατρίδα»! Αλλά ακόμα κι έτσι, δε νομίζω ότι έχει γεωγραφική έννοια η ποντιακότητα – άμα τους ρωτήσεις από πού είναι, συνήθως θα πουν ξερωγώ Πτολεμαΐδα ή Θεσσαλονίκη.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Είμαι αλεπού και είμαι μαύρη! BLM!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Η φωτογραφία της ημέρας.
https://pbs.twimg.com/media/EgryIo0WkAAr-Ob?format=jpg
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
e-tetRadio.gr @tetRadio
Η ΕΡΤ έπαιξε τις #Μυκήνες στο δελτίο ειδήσεων μετά από τα μπάνια των Αθηναίων στις κοντινές παραλίες (21:40) λέγοντας πως κάηκαν, κατά λέξη, λίγα χόρτα!
Γς said
213, 214:
Να καεί, να καεί το παλάτι του [Τούρκου] Αγαμέμνονα!
Σε συζήτηση για την κρίση στην ανατολική Μεσόγειο σ’ εκπομπή του φιλοκυβερνητικού CNN Türk, ο απόστρατος αντιπτέραρχος Ερντογάν Καρακούς ισχυρίστηκε πως οι ονομασίες «Αιγαίο» και «Αγαμέμνονας» είναι πρώτο-τουρκικές.
Συγκεκριμένα ο αξιωματικός ακούγεται να λέει (μετάφραση από tourkikanea.gr) : «Θέλω να πω μία κουβέντα για ένα θέμα. Για το θέμα του Αιγαίου και την λέξη Αιγαίο. Προέρχεται από τους Ακά Τούρκους. Ο ερχομός των Δωριέων σε εκείνη την περιοχή. Αυτοί οι οποίοι αποκαλούμε σήμερα Έλληνες είναι όλοι Δωριείς. Πριν από τους Δωριείς υπήρχαν εκεί οι Ακά. Η λέξη Αιγαίο προέρχεται πλήρως από τους Τούρκους Ακά. Για αυτό δεν είναι σωστό να λέμε ότι είναι ελληνική λέξη, δεν είναι ελληνική λέξη».
Ο Καρακούς συνέχισε ακόμη περισσότερο, λέγοντας πως ακόμη και το όνομα του μυθικού βασιλιά Αγαμέμνονα των Μυκηνών, έχει … τουρκικές ρίζες. «Όπως γνωρίζετε στον πόλεμο της Τροίας το όνομα του βασιλιά Αγαμέμνονα προέρχεται από τις λέξεις Aga και memnun, αυτό το Aga προέρχεται από τους Ακά Τούρκους και δεν έχει καμία σχέση με τους Έλληνες».
https://www.real.gr/kosmos/arthro/anistoritos_tourkos_apostratos_oi_lekseis_agamemnonas_kai_aigaio_einai_tourkikes-663656/
Φέρτε μου Ακά να σφάξω
Γιάννης Ιατρού said
καλημέρα
213: ΕΦΗ, κι αυτή χαρακτηριστική είναι (μόνο η λεζάντα λείπει: «Μετά από 3200 πάλι τα ίδια…»

Γιάννης Ιατρού said
3200 χρόνια 🙂
Θρασύμαχος said
«εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας … έθεσε εαυτΟν η βουλευτής Αλεξοπούλου» iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/politiki/anexartitopoiithike-i-boyleytis-toy-kyriakoy-belopoyloy-katerina-alexopoyloy
Theo said
@210:
Ακραία υπερβολή μου φαίνεται τούτο το νούμερο. Οι Πόντιοι που μετανάστευσαν στην Ελλάδα των 6 εκατομμυρίων μετά το 1922 υπολογίζονται γύρω στις 200.000, δηλαδή 3% του πληθυσμού. Να βάλουμε κι άλλες 100.000-200.000 που ήρθαν από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ μετά το ’90. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να αποτελούν τα 20% του πληθυσμού, συνυπολογίζοντας κι αυτούς που έχουν προπάππο ή προγιαγιά Πόντιο.
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα Τέο,
219: Πως, αμέ! Κολλάει αυτό κι εξαπλώνεται, σαν την γρίπη ένα πράμα😎
Πέπε said
@219
> > …συνυπολογίζοντας κι αυτούς που έχουν προπάππο ή προγιαγιά Πόντιο.
(Εννοείς υποθέτω «έναν μόνο προπάππο ή μία προγιαγιά»)
Δεδομένου ότι πρόκειται για μια κοινότητα που δεν έχει πλέον να κάνει με πραγματικούς γεωγραφικούς τόπους διαμονής αλλά πιο πολύ με το πώς αισθάνεται κανείς (+ πώς το εκδηλώνει: αν είναι φαν της ποντιακής διαλέκτου, μουσικής κλπ.), και με έναν προπαππού μπορεί κάποιος να αισθάνεται ότι ανήκει στην κοινότητα.
Αλλά και πάλι, αν τα νούμερά σου ισχύουν, πράγματι τα δύο μύρια είναι πολλά.
Theo said
@221:
Εννοείς υποθέτω «έναν μόνο προπάππο ή μία προγιαγιά»
Ναι, αυτό εννοώ. Κάποιοι και με έναν προπάππο μπορεί να αισθάνονται ότι ανήκουν στην κοινότητα, αλλά οπωσδήποτε είναι λίγοι. Το ίδιο (με κάπως ανεβασμένα τα ποσοστά) ισχύει και για όσους έχουν μόνο έναν παππού ή μια γιαγιά Πόντιο.
Γιάννης Ιατρού said
Βγήκε κι η Μενδώνη σήμερα και έλεγε στην τηλεόραση πως στις Μυκήνες κάηκε (μόνο !!!) το pussy 🙂 🙂 🙂 🙂
https://drive.google.com/file/d/1a9j8HEh6hk8gtwxVsZXVQsuKV7J3GkZu/view?usp=sharing
Γιάννης Ιατρού said
Ρε τι ψεύτες είναι αυτοί; Λες και ο κόσμος δεν έχει μάτια να δει, το πόσο εκτίθενται πανελληνίως και πιό πέρα δεν τό ΄χουν καταλάβει!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
224 >>παλιότερες φωτογραφίες
Γιάννης Ιατρού said
225: Έτσι! Αν ακούσεις όλη τη σχετική δήλωση της Μ. (ερτ, το δεύτερο βίδεο), θα φρίξεις με τις ασυναρτησίες της. Μιά δεν υπήρχαν χόρτα, μετά κάηκαν χόρτα, μια δεν πέρασε η φωτιά μέσα κλπ. κλπ. Σε πανικό, προφανώς γιατί ξέρει…
Ούτε νερό (ύδρευση) δεν έχουν εκεί (με οποιαδήποτε κυβέρνηση…)!
sarant said
224-5 Αυτό με τις παλιές φωτογραφίες είναι φοβερό.
Γιάννης Ιατρού said
Στο κάτω κάτω, αν σε κάποιο σημείο άρπαξε και λιγάκι, τι φωνάζουν; Αφού υπάρχει η τεχνογνωσία και θα φωνάξουν τον Κώστα Μπ. να επιληφθεί, να βάλει καμιά ζαρντινιερούλα εντός του χώρου, κούκλα θα τον κάνει, ούτε στ΄ όνειρό του δεν είχαν δει ο Αγαμέμνονας κι η κομψή Κλυταιμνήστρα το παλάτι με ουασιγκτόνες.🌲🌿🌱
Η οικογένεια Μητσοτάκη δεν είναι καμιά τυχαία. Έχει κληρονομήσει το τσιφλίκι και την εξουσία από τους Ατρείδες και λύνει όλα τα προβλήματα άμεσα (και δημιουργεί άμα λάχει κι άλλα, εκεί που δεν υπάρχουν👎).
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
228 Από τους Αντρέηδες γιατρέ μου…
Γιάννης Ιατρού said
229: Τους ρίχνεις, τους τρως χρόνια προϋπηρεσίας 😜
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα, κυρία υπουργέ;
https://www.imerodromos.gr/eytychos-poy-den-pathame-kai-tipota-kyria-ypoyrge/
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
sarant said
233 Θυμίζει Ιωάννου. Μπράβο του.
Γιάννης Ιατρού said
Καλύτερο τον βρίσκω! 3 νοήματα σε μία εικόνα✔
ΚΩΣΤΑΣ said
29 Αυγούστου του 1949, λήξη του εμφυλίου. Κάτι σαν επετειακό, να υπάρχει.
https://www.eleftheria.gr/m/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/item/269051-%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85.html
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
«Τον έλεγαν «ο Μπες», γιατί κάθε τόσο μεταχειρίζονταν αυτή την προσφώνηση: μπε!»
(Τί θυμήθηκα μεσανυχτιάτικα!) «Μπες» λέγονταν (νομίζω για τον ίδιο λόγο) και ο βαρεμένος βοσκός στην «Μεθυσμένη Πολιτεία» του Πατατζή (Ν. Καλογερόπουλος στο τηλεοπτικό σήριαλ). Και μάλιστα, οι δύο ιστορίες εκτυλίσσονται στον ίδιο χρόνο- μετά την μικρασιατική καταστροφή..
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@237. Εμφανώς σε λάθος νήμα! 🙂
sarant said
23 Φοβερή αφήγηση!
Γιάννης Ιατρού said
239: Αυτή στο 236 λές, ε; Ναι, μόνο ο «ο τελευταίος να κλείσει τα φώτα» δεν τους είχαν πει… Όταν το διαβάζεις σκέφτεσαι πόσες αντοχές έχει ο άνθρωπος! Αλλά και πάλι, χρειάζεσαι και τύχη, π.χ. να προλάβουν να σε μαζέψουν/περιθάλψουν, αλλιώς μπορεί να σε φάνε οι αρκούδες. Και μεταφορικά και στην περίπτωση του Αργύρη που διηγείται.
236: Κώστα, ευχαριστούμε!
Γιάννης Ιατρού said
227: Ναι, και παλιές φωτό αλλά κατ’ εμέ και διαλεγμένες έτσι, ώστε να στηθεί παγίδα (και μετά νά ΄χουν να λένε πως τους κατηγορούν άδικα). Οι φωτο που έβαλε το ΥΠΠΟ απεικονίζουν τα ελάχιστα μέρη που δεν κάηκαν, είτε γιατί δεν υπήρχαν χόρτα κλπ. κοντά (π.χ. την πύλη των Λέοντων) είτε γιατί ήταν πολύ μακρυά από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης κλπ. (π.χ. ο θησαυρός Ατρέως).
Την έκταση της καταστροφής/καμένης περιοχής την απέκρυψαν επιμελώς, είτε με τις ανωτέρω παραπειστικές φωτό, είτε με σταθερή και σε κατάλληλο (το μόνο που δεν είχε καεί !) σημείο στημένη κάμερα TV (της ΕΡΤ) κατά τις δηλώσεις της Μενδώνης.
