Πριν από 60 χρόνια: Ο Μποστ και ο… θούριος του Υψηλάντη
Posted by sarant στο 4 Ιουνίου, 2021
Tο ιστολόγιο αγαπάει τον Μποστ και του έχει αφιερώσει αμέτρητα άρθρα, σε πολλά από τα οποία θυμόμαστε (οι παλιότεροι) ή γνωρίζουμε (οι νεότεροι) γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας μέσα απο γελοιογραφίες του Μποστ. Στην αρχή, τα άρθρα αυτά είχαν γενικό τίτλο «Πριν από 50 χρόνια…», μετά «Πριν από 55 χρόνια…», αλλά τα χρόνια περνάνε και το ιστολόγιο συνεχίζει να εκπέμπει, οπότε πέρσι εγκαινιάσαμε μια νέα χρονολόγηση, τη σειρά «Πριν από 60 χρόνια». Το προηγούμενο, έκτο σκίτσο της σειράς το δημοσιεύσαμε πριν από τρεις μήνες -είναι εδώ.
Το σημερινό σκίτσο έχει μιαν άλλη επετειακή διάσταση, αφού αναφέρεται σε ένα πρόσωπο που διαδραμάτισε καίριο ρόλο στην Επανάσταση του 1821 που τα 200 χρόνια της γιορτάζουμε φέτος, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.
Πράγματι, ο Μποστ παρουσιάζει τον «θούριο του Υψηλάντου», αλλά εμφανίζει και τον Ρήγα Φεραίο στο σκίτσο:
To σκίτσο δημοσιεύτηκε στην εφημ. Ελευθερία ακριβώς πριν από 60 χρόνια, στις 4 Ιουνίου 1961 (μέρα Κυριακή). Το θέμα της γελοιογραφίας είναι ένα μικροσυμβάν της πολιτικής επικαιρότητας, που πάντως είχε κάνει κάποια αίσθηση τότε: ο διπλωμάτης Θωμάς Υψηλάντης, έως τότε πρεσβευτής στη Βόννη (την τότε πρωτεύουσα της τότε Δυτικής Γερμανίας) είχε μόλις παραιτηθεί καταγγέλλοντας, σε απόρρητη επιστολή του, κακό χειρισμό των ελληνογερμανικών σχέσεων από την κυβέρνηση Καραμανλή -μάλλον σε σχέση με την υπόθεση Μέρτεν. Σε απάντηση, η κυβέρνηση κατηγόρησε τον παραιτηθέντα διπλωμάτη για μη ικανοποιητικό χειρισμό σοβαρότατων οικονομικών ζητημάτων.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο διπλωμάτης Θ. Υψηλάντης πράγματι κρατούσε από την οικογένεια των Υψηλαντών της επανάστασης: ήταν εγγονός του Γρηγορίου Υψηλάντη, αδελφού του Αλέξανδρου και του Δημήτριου.
Όσο για τον Ρήγα Φεραίο, η παρουσία του στο σκίτσο δικαιολογείται από ένα άλλο συμβάν της επικαιρότητας: όπως είχε μόλις διαρρεύσει στον Τύπο, η ΑΣΔΑΝ (Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Αττικής και Νήσων) είχε εκδώσει «μαύρη λίστα» με κομμουνιστικά βιβλία που απαγορευόταν να κυκλοφορούν στα στρατόπεδα ή να υπάρχουν στις στρατιωτικές βιβλιοθήκες. Την εποχή εκείνη, κάτι τέτοιο θα ήταν «λογικό». Το παράλογο ήταν ότι ανάμεσα στα απαγορευμένα βιβλία του καταλόγου έβρισκε κανείς τα Γράμματα στη Ραχήλ του Κωστή Παλαμά, η Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη του Ρενάν και… ο Θούριος του Ρήγα Φεραίου.
Κατά πάσα πιθανότητα, ο λόγος της απαγόρευσής τους, όπως τεκμαίρεται από σχετικό σημείωμα, είναι ότι στην εφημερίδα Αυγή είχε αναγγελθεί η είδηση της κυκλοφορίας τους -και αφού οτιδήποτε δημοσιευόταν στην Αυγή (που ήταν τότε η εφημερίδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης!) θεωρούταν «αντεθνικό», η μπάλα πήρε και τον Ρήγα, πήρε και τον Παλαμά.
Ο Μποστ λοιπόν παρουσιάζει τον Υψηλάντη, τον Αλέξανδρο βεβαίως, να τραγουδάει τον Θούριο υπό το ευμενές βλέμμα του Ρήγα, ενώ στο βάθος εμφανίζεται σαρικοφόρος ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής κραδαίνοντας χατζάρα, στον ρόλο του Οθωμανού. Προσέξτε επίσης δίπλα στην υπογραφή του Μποστ την επισήμανση «Τα βιβλία μου εκρίθησαν εθνικά»!
Ο θούριος του Υψηλάντη παρωδεί τον αυθεντικό Θούριο του Ρήγα, ακολουθώντας τον ρυθμό του και ορισμένες φράσεις του και σκορπώντας απλόχερα γενικές. Η αναφορά στον Τρουχίλο «με σφέρα στον λεμόν» παραπέμπει σε άλλο γεγονός της επικαιρότητας: λίγες μέρες νωρίτερα είχε δολοφονηθεί ο Rafael Trujillo, δικτάτορας της Δομινικανής Δημοκρατίας. (Στην Ελλάδα είχε καθιερωθεί να μεταγράφεται Τρουχίλο αντί του ακριβέστερου Τρουχίγιο).
Ο Υψηλάντης ήταν πρεσβευτής στη Βόννη, «εις την Μπον» με τη γερμανική προφορά της -και «Μπον» λέει εγκρίνοντας τον θούριο ο Ρήγας σε ένα διαγλωσσικό λογοπαίγνιο.
Το μαιανδρικό κείμενο της μπορντούρας συνεχιζει στο ίδιο μοτίβο, αποκαλύπτοντας την πιθανή αιτία της αποπομπής του πρέσβη.
Ας παγω στην πατρίς μου κι ας παύσω φωνασκών
να δω και τας προόδους υδροφορών ασκών
Να παραγγείλω τόνους, τουλούμια και νερά
να πλύνω των απλύτων να βγούνε καθαρά.
Συμβούλων προκομένων με πατριωτισμόν
μάς λέγουν ανικάνων και άλλων ορισμών.
Καλύτερα στα όρη, ελεύθεροι παιδιά
γυρίζων εις τα δάση, να βλέπομεν κλαδιά.
Να τρώγομεν χορτάρια, να κλέπτομεν αυγά
επλήρωσα τη νύφη στου Μέρτεν τον καβγά.
Δεν ξέρω αν η αναφορά σε «υδροφόρους ασκούς» έχει κάποιον υπαινιγμό.
Ούτε ξέρω τι απέγινε με την υπόθεση της παραίτησης του πρέσβη. Πάντως, μετά την παραίτησή του ο Θ. Υψηλάντης εκλέχτηκε βουλευτής της Ένωσης Κέντρου στις νικηφόρες εκλογές του 1963 και του 1964.
Κατά σύμπτωση, ο σημερινός πρέσβης της Ελλάδας στο Λουξεμβούργο λέγεται Άγγελος Υψηλάντης. Καθώς το επάγγελμα είναι κλειστό, δεν αποκλείεται να είναι γιος ή γενικά συγγενής του.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
Δύτης των νιπτήρων said
Ασδάν;
Πρόσεξα και τη σημείωση «τα βιβλία μου εκρίθησαν εθνικά» στην υπογραφή του Μποστ!
Ανδρέας Τ said
Καλημέρα. Πάντοτε θεσπέσιος ο Μποστ.
Γιάννης Ιατρού said
Καλημέρα,
ένα άρθρο που συνδυάζει τον αγαπημένο μας Μποστ, τα 200 χρόνια από το 1821 και την οικογενειοκρατία (σόι το βασίλειο) στην Ελλάδα.
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
1 Για την ΑΣΔΑΝ λέει το άρθρο, αλλά τη σημείωση στην υπογραφή του Μποστ κακώς δεν την αναφέρω, οπότε την πρόσθεσα.
Δύτης των νιπτήρων said
Καλά, πολύ βλάκας, μου ξέφυγε η ΑΣΔΑΝ/Ασδάν.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Και Υψιλαντών με ύψιλον 🙂
Γιάννης Κουβάτσος said
Η ηλιθιότητα και η αγραμματοσύνη των λογοκριτών είναι παροιμιώδης. Ο μακαρίτης ο Κοροβέσης γράφει στους «Ανθρωποφύλακες» πως, όταν μπούκαραν τα παπαδοπουλάκια στο διαμέρισμά του για να τον συλλάβουν, κατάσχεσαν όσα βιβλία με κόκκινο εξώφυλλο βρήκαν, ας ήταν και η Αγία Γραφή.
antonislaw said
Καλημέρα σας! Πολύ ωραίο και το σημερινό άρθρο.
Στον πανηγυρικό για τα 200 χρόνια από την επανάσταση που έβγαλε ο πρέσβης Άγγελος Υψηλάντης στο Λουξεμβούργο δεν αναφέρει κάτι για σχέση του με τους Υψηλαντηδες του 1821.Βεβαια λέει άλλα «ενδιαφεροντα», σταχυολογώ μεταξύ άλλων :
«Οι «εθνικοί μύθοι» θεμελιώνουν και συγκροτούν την συνέχεια των κοινωνιών στον χρόνο και στον χώρο. Υποτιμώντας ή και ακυρώνοντας μεγάλα ονόματα ή εξαιρετικά γεγονότα, αμφισβητώντας τις περιγραφές όσων τα έζησαν, δεν αποκαθίσταται κάποια «ιστορική αλήθεια».»
Δεν προξενούν έκπληξη οι απόψεις του αν αναλογιστεί κανείς ότι :
» Ο κ. Υψηλάντης ήταν διπλωματικός σύμβουλος του κ. Σαμαρά ως Υπουργού Πολιτισμού (αιτία για την οποία και είχε τραβήξει κάμποσα από τη κα Μπακογιάννη – τότε ΥΠΕΞ) και στη συνέχεια κοντά του ως υπεύθυνος εθιμοτυπίας και διπλωματικός σύμβουλος του κ. Σαμαρά, πρώτα στη Συγγρού και μετά στου Μαξίμου.»
https://m.tribune.gr/blog/news/article/213816/ola-ta-paraskinia-ton-proagogon-se-presveftikous-vathmous-pii-ke-giati.html
https://www.google.com/amp/s/www.orthodoxianewsagency.gr/patriarxeia/oikomeniko_patriarxio/%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582-%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D-%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF/i-omilia-tou-presvi-sto-louksemvourgo-gia-ta-200-eti-apo-to-1821/amp/
phrasaortes said
Καλημέρα! Μια μικρή επισήμανση, νομίζω Ραφαήλ τον λέγανε τον κύριο δικτάτορα. Και δεύτερο όνομα μάλιστα Λεωνίδας, καθότι ήτο σπαρτιατικής νοοτροπίας.
Παναγιώτης Κ. said
Ωστόσο το επώνυμο του Sadiago Carrillo τον προφέραμε σωστά: Καρίγιο.
Παναγιώτης Κ. said
«Εθνικοί μύθοι» και όχι μόνο εθνικοί αλλά και οι διάφοροι άλλοι…
Κάθε χώρα πορεύεται με εθνικούς μύθους, ιδιαιτέρως όταν δεν ανήκει στην κατηγορία των πλουσίων χωρών.
Θυμάμαι τα λόγια ενός καθηγητή στο Γυμνάσιο: Άλλοι λαοί δεν έχουν ιστορία και αναγκάζονται να κατασκευάσουν. Εμείς είμαστε….τυχεροί.
Αν θυμάμαι καλά, ως παράδειγμα χώρας που κατασκεύασε ιστορία μας ανέφερε την Τσεχία. Δεν εξέτασα πόσο βάσιμη ήταν η άποψή του. Ίσως διότι την είχα θεωρήσει υπερβολική.
ΣΠ said
Καλημέρα.
9
Ναι. https://en.wikipedia.org/wiki/Rafael_Trujillo
ΓΤ said
Πολύ ωραία η ιστοσελίδα της Ελλάδος στο Λουξεμβούργο
Διαβάζουμε: «o ΠρέσβΗς» και «Βιογραφικό κ. ΠρέσβΥ»
Βέβαια, όπως μπορείτε και εσείς να διαπιστώσετε, το εν λόγω βιογραφικό είναι εντυπωσιακό.
https://www.mfa.gr/missionsabroad/luxembourg/about-us/presbes.html
spyridos said
«επλήρωσα τη νύφη στου Μέρτεν τον καβγά.»
Του έκαναν μηνύσεις ή τον έδιωξαν από εφημερίδες;
Εδώ ένα από τα σκίτσα του Μποστ για την υπόθεση Μέρτεν όπως το δημοσίευσε ο Νικοκύρης
https://sarantakos.wordpress.com/2015/10/30/merten/
sarant said
8 Ενδιαφέρον
9 Σωστά, το διόρθωσα
10 Παλιότερα και Καρίλιο
14 Ο πρέσβης πλήρωσε τη νύφη
ΓΤ said
13@
Η ιστοσελίδα της Πρεσβείας της Ελλάδος
spyridos said
15.
Γράψτε λάθος. Νόμιζα ότι είναι αυτοαναφορικό.
Ο πρεσβεφτής στην Μπον την πλήρωσε, βέβαια.
ΣΠ said
στα απαγορευμένα βιβλία του καταλόγου έβρισκε κανείς τα Γράμματα στη Ραχήλ του Κωστή Παλαμά, η Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη του Ρενάν και… ο Θούριος του Ρήγα Φεραίου.
Τα δύο τελευταία πρέπει να μπουν σε αιτιατική.
LandS said
Τα σκίτσα του Μποστ πρέπει να διαβάζονται σκαναριστί από την πάνω αριστερή γωνία έως την κάτω δεξιά. Ενότητα-ενότητα βεβαίως, αλλά δεν πηδάμε από την «φούσκα» στη μπορντούρα χωρίς να εξαντλήσουμε ολόκληρη την εικόνα.
Αλλιώς γιατί δεν υπάρχει αναφορά ή σχόλιο στο υπερθεϊκό
Ο υποτιθέμενος «εθνικόφρων» κ. ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
ΣΠ said
Σύμφωνα με την γενεαλογία της οικογένειας Υψηλάντη στην Βικιπαίδεια, ο Θωμάς Υψηλάντης ήταν δισέγγονος και όχι εγγονός του Γρηγορίου Υψηλάντη, αδελφού του Αλέξανδρου και του Δημήτριου. Το μπέρδεμα οφείλεται στο ότι ο γιος του Γρηγορίου και παππούς του Θωμά λεγόταν κι αυτός Γρηγόριος.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%A5%CF%88%CE%B7%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7
Δύτης των νιπτήρων said
Ο σχεδόν γενάρχης της οικογένειας, ο Αθανάσιος, γνωστός για το ογκώδες ιστορικό του έργο πολύτιμο κυρίως για τα φαναριώτικα πράγματα του 18ου αιώνα (Τα μετά την Άλωσι), είχε κοτσάρει και το επίθετο Κομνηνός, ότι τάχα καταγόταν και από τη βυζαντινή οικογένεια.
gpointofview said
Ομορφος πάντοτε ο Μποστ και ευκαιριακά ωραίος …
Κρίμα που δεν πρόλαβε τον Μαρινάκη ο Μποστ…τυχερός ο Βαγγέλας και άτυχοι εμείς που χάσαμε γέλιο πολύ με τον απόγονο του Υψηλάντη…
dimosioshoros said
Μικρή διόρθωση: ΑνώτΕΡηΣΔΑΝ.
dimosioshoros said
@ 10 Παναγιώτης Κ.
Όμως Santiago.
dimosioshoros said
@ 18 ΣΠ
Πάντως είναι μια λειτουργικοτάτη ιδέα η ασύντακτη ονομαστική αναφορά των τίτλων με μια μικρή παύση πριν από τον πρώτο σαν να κόπηκε.εννοείται κάτι σαν (εδώ) «βιβλία όπως».
sarant said
18 Ναι, σε αιτιατική προφανώς
19 Παράλειψη!
20 Το αρθρο της Βικιπαίδειας για τον ίδιο τον Θ.Υψ. τον λέει εγγονό! Αλλά ναι, πιο λογικά δισέγγονος.
spiridione said
Η επιστολή Υψηλάντη δημοσιεύτηκε, όπως και η απάντηση του υπουργείου
http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=4&db=6&da=1961
Η Αντιπολίτευση λίγες μέρες αργότερα κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης με κεντρικό θέμα την υπόθεση Υψηλάντη. Το «παστρικότερα» που φαίνεται σε έναν τίτλο είναι η απάντηση του Υψηλάντη για το πώς αισθάνεται μετά την παραίτησή του.
http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=15&db=6&da=1961
Ο Αβέρωφ επιχείρησε να τοποθετήσει το ζήτημα εις θέμα συγκρούσεως δύο νοοτροπιών και αντιλήψεων μεταξύ «ενός απογόνου των πριγκίπων της Μολδοβλαχίας και ενός απογόνου των τσοπαναραίων της Πίνδου» 🙂
http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=18&db=6&da=1961
Δύτης των νιπτήρων said
27 Και όμως πρέπει να είχε γίνει ήδη βαρόνος ο απόγονος των τσοπαναραίων 🙂
https://oivlaxoi.gr/portfolio-item/varonos-michail-tositsas-1885-1950
ΚΩΣΤΑΣ said
Ωραίος ο Μποστ. Ως σατιρικός, εννοείται, κι όχι ως ορθοφρονών! 😜
—> … από την οικογένεια των Υψηλαντών της επανάστασης.
Στη δική μου αισθητική πάει καλύτερα: των Υψηλάντηδων, αλλά περί ορέξεως…
sarant said
27 Ωραίο
29 Δεν έχεις άδικο.
ΚΩΣΤΑΣ said
—> … σαρικοφόρος ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής
σαρικοφόρος! μάλιστα!
Έχω αμυδρά στην μνήμη μου το ακόλουθο:
Όταν ο Ανδρέας Π. επέλεξε και ανακοίνωσε ως υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Χ. Σαρτζ. είπε στον στενό του κύκλο: «Απόψε πήραμε το κεφάλι του Χασάν». Η συλλογική μνήμη του ιστολογίου τί λέει; Το έχει ακούσει και κάποιος άλλος; Υπάρχει πουθενά γραμμένο;
spiridione said
28. Σίγουρα; δεν ήταν Τοσίτσας.
Δύτης των νιπτήρων said
Το λέω επειδή είχε αποδημήσει ήδη ο ορίτζιναλ βαρόνος. Λογικά με το θάνατό του θα κληρονόμησε απευθείας ο άλλος το όνομα και τον τίτλο, κι ας μην τον χρησιμοποιούσε.
sarant said
31 Εγώ δεν το έχω ακούσει
f kar said
Ψιλοάσχετο, αλλά: σε μια συνέντευξή του ο R. Beaton έχει πει (αν θυμάμαι καλά) ότι ο Ρήγας ήταν σχετικά έως εντελώς άγνωστος στην ελληνική ιστοριογραφία μέχρι που ανοίχτηκαν τα αυστριακά αρχεία γύρω στα 1870 ή κάπου εκεί. Έχουμε κάποια άποψη επ αυτού;
spiridione said
33. Με τον βαρώνο είχε όμως συγγένεια;
leonicos said
Πολύ ωραίος ο Μποστ
Αλλά εμένα με απασχολει κάτι άλλο
Αλλά δεν μπορώ να το αποκαλύψω, διότι μου το απαγόρευσε η ενδιαφερομένη
Ελπίζω να με διαβάσει και να δώσει σημεία ζωής
Δύτης των νιπτήρων said
36 Είχε μια μακρινή συγγένεια, δες το λινκ του #28. Είναι λίγο περίεργη ιστορία αυτή.
spiridione said
38. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ ήταν δισέγγονος του Αυγερινού Αβέρωφ, μεγαλύτερου αδελφού του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%91%CE%B2%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%86
Ο πατέρας του Αυγερινού και Γεώργιου Αβέρωφ, Μιχαήλ Αυγέρος, είχε κάνει δύο γάμους: πρώτη σύζυγος του η αδελφή του Αναστάσιου Τοσίτσα και δεύτερη η Ευδοκία Φάφαλη. Ο Αυγερινός και ο Γεώργιος ήταν απ’ τον δεύτερο γάμο
http://vlahofonoi.blogspot.com/2015/07/blog-post_25.html
ΚΩΣΤΑΣ said
31 συνέχεια
Το βρήκα:
«Μίλησες με τον Τσίμα για την κασέτα. Αύριο θα πάρουμε οριστικά το κεφάλι του Χασάν» -Χασάν αποκαλούσε πολλές φορές στο Καστρί ο Πρωθυπουργός τον Κ. Καραμανλή.
Από το βιβλίο του Βασ. Κεραμά, «ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΙ», σελίδα 11
https://kupdf.net/download/-_59a5a248dc0d606b10568ede_pdf
spiridione said
38. 39.
Ο Τοσίτσας έχει πια αποφασίσει να αφήσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του σε κοινωφελές ίδρυμα που θα φέρει το όνομά του και θα έχει ως στόχο την ανάπτυξη της ιδιαίτερης πατρίδας των προγόνων του. Τον Ιούνιο του 1947 κατατίθεται η συστατική πράξη του Ιδρύματος. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ ορίζεται ισόβιος πρόεδρος, αναλαμβάνοντας επίσης την υποχρέωση να προσθέσει το όνομα Τοσίτσας πλάι στο δικό του.
https://tossizza.wixsite.com/tossizzafoundation/about
Το όνομα προσάρτησε, όχι και τον τίτλο 🙂
Alexis said
#28, 33: Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία!
Έμαθα και πώς πήρε το δεύτερο επώνυμο Τοσίτσας ο Ε. Αβέρωφ, που ομολογώ ότι το αγνοούσα.
Πώς γίνεται όμως να πάρει κανείς «κληρονομικώ δικαίω» έναν τίτλο ευγενείας αν δεν είναι εξ’ αίματος απόγονος;
Είχε όντως τίτλο ευγενείας ο Αβέρωφ;
Θυμάμαι τον Ανδρέα Παπανδρέου, αρχές ’80ς, να τον αποκαλεί ειρωνικά σε προεκλογικές συγκεντρώσεις «μαρκήσιο του Μετσόβου» ή «μαρκήσιο των Ιωαννίνων», δεν θυμάμαι ακριβώς.
Δύτης των νιπτήρων said
41 Θυμάμαι να τον λένε βαρόνο Α.-Τ. όταν ήταν αρχηγός της ΝΔ. Ίσως όμως ειρωνικά.
Alexis said
#41, τέλος: Άρα προφανώς όσα λέγονταν περί «βαρώνου», «μαρκήσιου» κλπ. ήταν ειρωνείες.
spiridione said
43, 44. Μάλλον
sarant said
40 Μπράβο, εντυπωσιάζομαι.
Γιάννης Κουβάτσος said
31: Ναι, το θυμάμαι κι εγώ. Αυτό που δεν θυμάμαι είναι γιατί αποκάλεσε Χασάν τον Καραμανλή.
Δημήτρης Μαρτῖνος said
@47. Μᾶλλον ἐπειδὴ τὸν θεωροῦσε τουρκομερίτη στὴν καταγωγή.
Καραμανλῆδες ὀνομάζονταν οἱ Τουρκόφωνοι ἑλληνορθόδοξοι χριστιανοὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
dimosioshoros said
Μερικοί έκαναν και την εσφαλμένη ετυμολόγηση καραμάν αλής.
spiridione said
Οι υδροφόροι ασκοί
http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=64&pageid=30371&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ASdASMASZASXASeASkASZASJ&CropPDF=0
sarant said
50 Μωρέ μπράβο Σπύρο!
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
Πάντα ευπρόσδεκτος ο Μποστ!
>>…πίπτων περονοσπόρου…
Ξέροντας ότι η καταστροφή της σταφίδας στην Κρήτη συνέβη το 1960, ξαφνιάστηκα!
Και αφού ήταν απίθανο ο Μποστ να σχολίαζε κάτι ένα χρόνο μετά, ανησύχησα… (Λες η …μηχανή μου να ρετάρει τόσο πολύ;! 🙂 ).
Αλλά, ευτυχώς, όχι! Ο περονόσπορος ‘ήτo πίπτων’ αλλού… (από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ)
—-=—-
Και ένα ωραίο συμπλήρωμα στην απαγόρευση βιβλίων…
Πέπε said
@49
Το θυμάμαι το Καραμάν Αλής, αλλά νομίζω ότι ήταν απλώς λογοπαίγνιο, όχι παρετυμολογία.
ΚΩΣΤΑΣ said
—> …πίπτων περονοσπόρου…. και αντιδραστικούς βαρών…
Περονόσπορος, θρυλικός Λαρισαίος αντάρτης, ΕΛΑΣ – ΔΣ,
http://kokkinosfakelos.blogspot.com/2020/10/blog-post_22.html
sarant said
54 Μπα; Περίεργο ψευδώνυμο.
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@55. Περίεργο; Εἶναι ἀπόλυτα τεκμηριωμένη -ἱστορικά, λογοτεχνικά κλπ- ἡ σχέση τοῦ περονόσπορου μέ τίς κομμουνιστικές ἰδέες.. 🙂
https://edromos.gr/politismos-kai-varvarotita-f-427/?amp
Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said
@48. Ὁ Καραμανλῆς ΔΕΝ ΗΤΑΝ Καραμανλής 🙂
ΚΩΣΤΑΣ said
56 – 57 Γιώργο! 😅🤣😂
yannisd said
Ωραίος, όπως πάντα, ο Μποστ.
Ενδιαφέρον είναι ότι, για να παραπέμψει στον πίνακα του von Hess (Ο Ρήγας ψάλλει το Θούριο), ζωγραφίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη με 2 χέρια.
Πέπε said
Να υπενθυμίσω ότι επί των ημερών μας δε θεωρείται πλέον σωστό να αναφέρουμε τον Ρήγα ως «Φεραίο».
sarant said
59 Σωστό!
atheofobos said
Το παράλογο ήταν ότι ανάμεσα στα απαγορευμένα βιβλία του καταλόγου έβρισκε κανείς τα Γράμματα στη Ραχήλ του Κωστή Παλαμά, η Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη του Ρενάν και… ο Θούριος του Ρήγα Φεραίου.
Αυτά αναφέρεται πως ήσαν στην λίστα της ΑΣΔΑΝ, πριν την δικτατορία, με βιβλία που απαγορευόταν να κυκλοφορούν στα στρατόπεδα και να υπάρχουν στις στρατιωτικές βιβλιοθήκες.
Δεν ξέρω αν επί χούντας διατηρήθηκε η λίστα της ΑΣΔΑΝ αλλά στα βιβλία που απαγόρευσε την κυκλοφορία τους η χούντα με την «διακριτική » διατύπωση , «απεσύρθησαν της κυκλοφορίας» δεν υπάρχουν τα παραπάνω.
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ Η ΧΟΥΝΤΑ
http://atheofobos2.blogspot.com/2011/04/blog-post_20.html
Γιάννης Κουβάτσος said
62: Στα λογοτεχνικά ιδίως φαίνεται ξεκάθαρα η ασχετοσύνη των λογοκριτών.
Πέπε said
@59, 61
Τι εννοείτε; Κανονικά πόσα είχε;
dryhammer said
64.
Η Βίκη πχ λέει «Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, όπου στη μάχη της Δρέσδης, (27 Αυγούστου 1813 ν.ημ.), έχασε το δεξί του χέρι (21 ετών).»
Γι αυτό και απεικονίζεται (συνήθως) μονόχειρας.
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
Δεν ταιριάζει να σας καλημερίσω μ’ αυτό, αλλά δεν πρόκανα χθες…
>>…ὠσάν σκλιρά μυτέρα κορδόνη με θηλειᾶ…
(Από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 30-5-1961)
sarant said
66 Κοίτα να δεις… Μπράβο.
Πέπε said
67
Ε όχι και μπράβο! Ντάξει είχε τα δίκια της, αλλά κι αυτή το παράκανε λίγο, δε βρίσκεις;
sarant said
68 Μπράβο που το βρήκε -αλλά μάλλον κάνεις πλάκα ήδη.
Πέπε said
-Γιατρέ μου κανείς δε με παίρνει στα σοβαρά.
-Θα αστειεύεστε βέβαια.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Τετάρτη 17/04/2019
Γερμανικές αποζημιώσεις: Εγκρίθηκε από τη Βουλή ψήφισμα για τη διεκδίκηση τους
Στο πόρισμα (της διακομματικής επιτροπής) αναφέρονται ενδεικτικά μια σειρά από ημερομηνίες σταθμούς που δείχνουν πως η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεων της επί των γερμανικών οφειλών.
:
1995 (εξώφθαλμα λάθος η ημερομηνία -αλλά πότε να ήταν;)
Ρηματική Διακοίνωση του Έλληνα πρέσβη στη Βόννη Θωμά Υψηλάντη, με την οποία η ελληνική κυβέρνηση, αφού εξέθεσε ότι δεν έχει παραιτηθεί των αξιώσεων της για αποζημιώσεις και επανορθώσεις και ότι έχουν πλέον ωριμάσει οι συνθήκες για την αντιμετώπιση του προβλήματος και για εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης, εζήτησε την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη ρύθμιση του «Κατοχικού Δανείου». Η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν απάντησε με Ρηματική Διακοίνωση, αλλά με ανακοίνωση Τύπου του υφυπουργού Εξωτερικών, αναφέροντας ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να προσδοκά ότι η Γερμανία θα προσέλθει σε συνομιλίες για το θέμα αυτό.
https://www.bankingnews.gr/index.php?id=420464
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Οι δικαιούχοι αποζημιώσεων υποστήριζαν ότι η ελληνική κυβέρνηση αδιαφόρησε να απαντήσει στην πρόσκληση των υπόλοιπων δυτικοευρωπαϊκών χωρών (Γαλλίας, Βελγίου, Ολλανδίας, Μ. Βρετανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας και Δανίας) για κοινή διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και ότι χάρη σε πρωτοβουλία του Έλληνα διπλωματικού αντιπροσώπου στη Βόνη – την τελευταία στιγμή και χωρίς να του έχει δοθεί επισήμως η συγκατάθεση του υπουργείου Εξωτερικών – η Ελλάδα αποτέλεσε το όγδοο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα διεκδικούσε τις γερμανικές αποζημιώσεις για τα θύματα και τις οικογένειες των θυμάτων πολέμου.
https://chronontoulapo.wordpress.com/2012/10/17/%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B6%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CF%89/
Άσχετο αλλά πολυσυζητημένο, λέει στο τέλος του άρθρου
«Έτσι επαληθεύεται η ρήση του Αλεξανδρινού ποιητή Καλλίμαχου «ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος» και η ελαφρώς παραλλαγμένη «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος».»
Γιάννης Ιατρού said
71, 72: Αυτούς τους στριμώχνεις μόνο όταν σ΄ έχουν ανάγκη, οικονομική, πολιτική κλπ. Για όλα τ΄ άλλα σε ΄χουν γραμμένο. Γνωστά αυτά, δυστυχώς. Όταν ήταν καιρός ή κοιμόμαστε ή εκβιαστήκαμε από τους ίδιους ή άλλους που είχαν συμφέροντα αφού πλέον η Γερμανική Ευρώπη έχει υπερισχύει της Ευρωπαϊκής Γερμανίας ή κάποιοι «δικοί μας» αδιαφόρησαν με το αζημίωτο. Τώρα όχι μόνο είναι αργά, αλλά βγάζουν και γλώσσα με κάτι (φαινομενικά μόνο ανιστόρητους) ιστορικούς, τύπου H. Richter.
ΚΩΣΤΑΣ said
Καλημέρα, εξαίσιος ο Βάρναλης, μπράβο στον Νικοκύρη, το σημερινό του Β. δεν το είχα υπόψη μου.
Εδώ σε θέλω κάβουρα, που … κλπ. Το λέω για τους σχολιαστές, να δούμε τι θα πούνε.
Θα περιμένω πρώτα να δω άλλα σχόλια. Μετά το χθεσινό μου ατόπημα, σχ. 96, σήμερα θα είμαι αρσακειάς.