Από πού δανειστήκαμε τα ράντζα;
Posted by sarant στο 10 Νοεμβρίου, 2021
Είδα χτες το πρωί στην τηλεόραση την απάντηση της κ. Ματίνας Παγώνη προς τη διοίκηση του νοσοκομείου Γεννηματάς σχετικά με τα ράντζα που επιστρατεύτηκαν από το νοσοκομείο στη δύσκολη εφημερία της Κυριακής, την οποία η ίδια είχε προχτές χαρακτηρίσει «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου», προκαλώντας την απάντηση της διοίκησης.
Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο και δεν έχει και μεγάλη σημασία. Το θέμα είναι ότι το σύστημα υγείας της χώρας, όπως είχαμε φοβηθεί ή προβλέψει, έχει φτάσει σε κατάρρευση λόγω της έκρηξης της ανάγκης για νοσηλείες και για εισαγωγή σε ΜΕΘ, κάτι βέβαια που επηρεάζει αρνητικά και το σύνολο των ασθενών, από όλες τις αιτίες, κόβιντ ή όχι, αφού έχουν εξαντληθεί ή κοντεύουν να εξαντληθούν οι δυνατότητες απόκρισης του συστήματος -και που δείχνει πόσο άστοχος είναι ο όρος «πανδημία των ανεμβολίαστων» αφού εμβολιασμένοι και μη απειλούνται όχι μόνο από κορονοϊό αλλά και από άλλες αιτίες που δεν θα βρουν σωστή αντιμετώπιση λόγω της πίεσης που ασκεί ο κορονοϊός.
Εμείς όμως εδώ λεξιλογούμε. Οπότε, παίρνω αφορμή από τη φράση της κ. Παγώνη «Το θέμα είναι ότι γέμισε το νοσοκομείο με ράντζα, όχι από πού τα δανείστηκαν» και την αντιστρέφω, αφού εδώ θα εξετάσω «από πού δανειστήκαμε τα ράντζα».
Βέβαια, ακριβώς επειδή λεξιλογούμε, το άρθρο θα αναφερθεί σε λέξεις και σε γλωσσικό δανεισμό. Θα δούμε δηλαδή πώς και από πού πήραμε τη λέξη «ράντζο» -ή τις λέξεις «ράντζο», αν προτιμάτε.
Διότι βέβαια, υπάρχει το ράντζο στο οποίο ξαπλώνουμε, το πτυσσόμενο φορητό κρεβάτι, υπάρχει όμως και το ράντζο το αγρόκτημα των κτηνοτρόφων στην Αμερική, που το βλέπουμε στα γουέστερν. Τα λεξικά, και σωστά, ξεχωρίζουν τις δυο λέξεις, αν και η ετυμολογική τους αρχή είναι ίδια.
Το ράντζο που έχουμε στη χώρα μας, εννοώ το φορητό κρεβάτι, είναι δάνειο από το ιταλικό rancio, που είχε και τη σημασία «κουκέτα στρατιώτη ή ναύτη». Η ιταλική λέξη, πάλι, προέρχεται από το ισπανικό rancho, που είχε τη σημασία «τραπεζαρία, αίθουσα φαγητού» και «ομάδα ανθρώπων που τρώνε και πίνουν μαζί». (Να σημειωθεί ότι σήμερα στα ιταλικά η κύρια σημασία της λέξης rancio είναι το συσσίτιο των στρατιωτών).
Στη συνέχεια, η ισπανική λέξη πήρε τη σημασία «υπνωτήριο για το πλήρωμα πλοίου», οπότε μετά από το γενικό πέρασε στο μερικό, δηλαδή στην ατομική κουκέτα, και μετά στο φορητό κρεβάτι.
Η ισπανική λέξη προέρχεται από το ρήμα ranchear, και αυτό από το γαλλικό ranger, που μάλλον έχει απώτερη γερμανική αρχή.
Στα ελληνικά, η λέξη πέρασε από το ναυτικό λεξιλόγιο -μάλιστα σε παλιά κείμενα και λεξικά εμφανίζεται και τύπος «ο ράντζος».
Ωστόσο, όπως είπαμε, υπάρχει κι άλλο ένα ράντζο, το αμερικανικό: το αγρόκτημα, που το πήραμε μάλλον από τα αγγλικά, ranch, όπως λέει το ΛΚΝ, και όχι απευθείας από το ισπανικό rancho, όπως λέει το ετυμολογικό λεξικό του Μπαμπινιώτη. Βέβαια και η αγγλική λέξη από τα ισπανικά προέρχεται, στα δε ισπανικά της Αμερικής το rancho είναι το αγρόκτημα του κτηνοτρόφου, σε αντιδιαστολή με την hacienda που είναι αγρόκτημα γεωργού, φυτεία.
Η ισπανική αυτή λέξη έχει ίδια αρχή με την προηγούμενη, δηλαδή αρχικά το rancho σήμαινε «τραπεζαρία, αίθουσα φαγητού» και «ομάδα ανθρώπων που τρώνε και πίνουν μαζί», όπως είπαμε, και είχε μιαν άλλη σημασιαή εξέλιξη και έφτασε να σημαίνει «αγροτόσπιτο, καλύβα βοσκού», για να πάρει μετά τη σημασία του αγροκτήματος, που μπορεί να έχει πολύ μεγάλη έκταση και να στεγάζει πολλά οικήματα, στάβλους κτλ. πλάι στο κεντρικό μεγάλο σπίτι.
Αυτά βέβαια στο Φαρ Ουέστ, διότι στη συνέχεια η λέξη πήρε και άλλες σημασίες στα αμερικάνικα, όπως τη σειρά μονώροφων οικιών στα προάστια των μεγαλουπόλεων, ενώ επίσης ranch λέγονται τα εξοχικά σπίτια, συχνά τεράστια και πολυτελή όταν ανήκουν σε πλούσιους και διάσημους.
Δεν αποκλείω να υπάρχουν και στα μέρη μας τέτοια ράντζα, αλλά δεν έχω δει.
Όμως, «ράντζο» λέμε ή «ράντσο»;
Δεν ξέρω αν το ερώτημα είναι μια υποπερίπτωση του διλήμματος «τσα ή τζα», που μας έχει απασχολήσει και στο ιστολόγιο (βέβαια, το άρθρο αυτό είναι παλιό, ίσως θα άξιζε να το συζητήσουμε ξανά στο μέλλον).
Για την ιστορία, το ΛΚΝ έχει κύριο λήμμα το «ράντζο» (δυο φορές, με τις δύο σημασίες) και δεύτερο τον τύπο «ράντσο», ενώ αντίστροφα; το λεξικό Μπαμπινιώτη δίνει κύριο τύπο τον «ράντσο» και δεύτερο τον «ράντζο».
Εγώ προτιμώ να γράφω «ράντζο». Εσείς; Ράντζο ή ράντσο;
Αλλά υπάρχει και μια τρίτη λύση, που μόλις την είδα σε ανάρτηση φίλου στο Φέισμπουκ: ράτζο.
Οπότε, εσείς τι προτιμάτε; Ράντζο, ράντσο ή ράτζο;
Μακάρι βέβαια να ήταν αυτός ο καημός μας με τα ράντζα (ή ράντσα). Γιατί μπορεί το ράντζο στην εξοχή να φέρνει στο μυαλό εικόνες ανέμελης ξεκούρασης, μετά το μπάνιο ή το φαγητό, αλλά στην πόλη, και ειδικά στο νοσοκομείο και μόνο το άκουσμα της λέξης προκαλεί ανατριχίλα καθώς υποδηλώνει δυσάρεστη και, το χειρότερο, κάποτε καθοριστική ή μοιραία, αναμονή χωρίς την κατάλληλη περίθαλψη.
Οπότε, έχει δίκιο η κυρία Παγώνη, ότι το βασικό δεν είναι «από πού τα δανειστήκαμε τα ράντζα», είτε τη λέξη είτε το πράγμα, ούτε πώς θα τα γράψουμε.
Anasto said
Απ’ τον Ντίνο; 😛
Καλημέρα σας!
ndmushroom said
Έχω την εντύπωση ότι εμείς οι νεότεροι (😋) έχουμε δύο διακριτές λέξεις για τις δύο έννοιες: ράντζο (και όχι ράντσο) είναι το πτυσσόμενο κρεβάτι, ράντσο (και όχι ράντζο) είναι το αγρόκτημα.
atheofobos said
Στα νιάτα μου όταν λέγαμε ράντζο εννοούσαμε το λιντεκάν (lit de camp) χρησιμότατο στους καύσωνες για να κοιμόμαστε το βράδυ στην βεράντα ή στην ταράτσα.

Γιώργος Κόφτης said
Ο Κώστας Χατζηχρήστος πάντως τραγουδούσε » Ω Σουζάνα στου ράντζο το δικό μ’ , είμαστι καουμπόηδες από τη Μακραλώμ’ !!!
Πάνος με πεζά said
Καλημέρα σας !

Να πω την αλήθεια, ως παιδί, αυτά με το μεταλλικό σκελετό και υπόβαθρο στρώματος (είτε λάμες είτε συρματόπλεγμα) τα λέγαμε ντιβάνια.
Ράντσα (έτσι προτιμώ να το γράφων και όχι σαν τον παλαίμαχο μπασκετμπολίστα Ντίνο Ράτζα), λέγαμε κάποια άλλα, με ξύλικο σκελετό και άσπρο καραβόπανι, που τα πίδια τους σχημάτιζαν «Χ». Σήμερα αντιγράφοντια με αλουμινένιο σκελετό και λέγονται «ράντσα εκστρατείας».
Δυστυχώς δε βρήκα φωτογραφία του παλιού, αυθεντικού…
Πάνος με πεζά said
Γράφοντας βιαστικά, το γέμισα ορθογραφικά, άσε που με πρόλαβαν κιόλας.. 🙂
Πάνος με πεζά said
«Μας είπανε ότι τα ράντσα
Θα φύγουν απ’ τις κλινικές
Και θα’ χουν κρεβάτια καβάντζα
Για να ξαπλώνουμε μαλακά, πιο μαλακά
Να μας ξαπλώνουνε πιο μαλακά…» (το 1984, αυτά…)
Νέο Kid said
4. Ε όχι και Μακραλώμ´ ρε φίλε!
leonicos said
Δεν αποκλείω να υπάρχουν και στα μέρη μας τέτοια ράντζα, αλλά δεν έχω δει.
εδώ έχουμε ντατσά
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Αν rancho είναι η ομάδα ανθρώπων που τρώνε και πίνουν μαζί τότε είναι το ίδιο με τη μάγκα. Μάγκες οι μακαντάσηδες της κυβέρνησης που τρώνε και πίνουν μαζί. Η χλεμπάγια στα ράντζα, και πολύ της πάει.
Πάνος με πεζά said
Να και μια σύγχρονη προσπάθεια αντιγραφής του παλιού, στα 263 ευρώ. https://www.laredoute.gr/Images/Products/Normal/2320000/2322987.jpg
Πάνος με πεζά said
Αυτό ήθελα να βάλω για link, που έχει και όλες τις φωτογραφίες : https://www.laredoute.gr/epipla-khpoy/ptyssomeno-krevati-rantzo-foldus-me-maksilari-kai-strwma_p-2322987.aspx?Org=2322988&gclid=EAIaIQobChMIquGJvaqN9AIVxe7tCh0XMAnZEAQYASABEgID-PD_BwE
leonicos said
Το γρέκι που λέγανε στην Αρτοτίνα, από πού να είναι
ήταν ένα υπόστεγο που μόλις χώραγε ένανα άνθρωπο, διάσπαρτα στο δάσος, για όποιον τύχαινε να το χρειαστείσε θύελλα
πρόβλεψη αι πρόνοια αυτοβουλη ενός πληθυσμού αγαμματων (τυπικά)
κι εμείς ακ΄μα χτίζουμε το Κράτος Πρόνοιας
ποιος το είχε πει;
dryhammer said
Κολακευμένος που είμαι στους νεότερους, τα λέω όπως το #2. [Γι αυτό υπάρχουν ράντσερς κι όχι ράντζερς (αυτούς τους λέμε απλά φουκαράδες)]
leonicos said
Το χειρότερο στο νοσοκομείο ΔΕΝ είναι το ράντζο, που συνήθως είναι κρεβάτι ταλαίπωρο,αλλά κρεβάτι, εκτός θαλάμου
Καμιά φορά ασθενείς περνάνε ολόκηρες νύχτες σε φορεια, που δεν μπορείς ουτα να γυρισεις στο πλάι
Πέπε said
> Εγώ προτιμώ να γράφω «ράντζο». Εσείς; Ράντζο ή ράντσο;
Εγώ ρε παιδιά, τι να σας πω. Ράντσο (μάλλον) το καουμπόικο, ράντζο (οπωσδήποτε) το κρεβάτι.
Πώς το προφέρω όμως; Δε νομίζω να έχω πει πολλές φορές στη ζωή μου τη λέξη «ράντσο» (καουμπόικο), αλλά να που ομοιοκαταληκτεί με το μπάντζο:
(Έχω κάτι προβλήματα με τη σύνδεση και πιθανώς να διπλοτριπλοανέβηκε το ίδιο σχόλιο. Παρακαλώ σβησθήτωσαν όσα τυχόν περισσεύουν. Αν δεν έχει ανέβει ούτε μία φορά, ας το γράψει κάποιος άλλος εκ μέρους μου.)
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
13# Λεώνικε: eğrek = Sürülerin dinlendiği sulak ve gölgelik yer.
Πέπε said
Ράντζα (κρεβάτια) είχαμε και στο σπίτι μας. Τα ράντσα (αγροκτήματα) τα μάθαμε από τον Μικρό Σερίφη και τον Λούκυ Λουκ. Εύλογο να μην τα θεωρούμε ίδια λέξη.
Όσο για τη διαφορά ράντζου και ντιβανιού, δεν την έχω ξεκάθαρη…
sarant said
Kαλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
1 Ναι, έπρεπε να αναφερθώ στον Ντίνο
2 Χμ… έξυπνη διάκριση αλλά δεν ξέρω αν τηρείται (τα λεξικά πάντως δεν την αναγνωρίζουν)
13-17 Το γρέκι είναι λέξη που τη χρησιμοποιεί και ο Παπαδιαμάντης (το έριχνε γρέκι). Θα άξιζε αρθράκι.
Πέπε said
2, 14
Νεότεροι όντως. Τουλάχιστον νεότεροι από τον Καραϊσκάκη και τον πούτζον του.
Πουλ-πουλ said
«..το rancho είναι το αγρόκτημα του κτηνοτρόφου, σε αντιδιαστολή με την hacienda που είναι αγρόκτημα γεωργού, φυτεία.»
Σωστά υπάρχουν διαφορετικές λέξεις για τις δύο έννοιες. Άλλωστε, η προαιώνια αντίθεση γεωργού-κτηνοτρόφου βρίσκεται στη βάση της ανθρώπινης φύσης, όπως μας δίδαξε και ο Λούκυ Λουκ. Μπροστά σ΄αυτήν, η αντίθεση σοσιαλισμού-καπιταλισμού μοιάζει παιχνιδάκι.
dryhammer said
20. Η αναφορά στους αδικοχαμένους, να υποθέσω, λόγω ράντζων;
Γιάννης Μαλλιαρός said
Καλημέρα

Ράντσο και για τα δυο είδη. Παλιότερα μόνο σε ξύλινο αυτό της εικόνας των 3 – 5 ήξερα, αλλά και τα άλλα τα κρεβάτια που διπλώνουν μπορεί να το πω ράντσο μπορεί ντιβάνι ανάλογα. Και σε μια φωτογραφία του 62 φαίνεται ένα τέτοιο που τόχε ένας θείος μου.
Επί της ουσίας:
«Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο… που δεν θα βρουν σωστή αντιμετώπιση λόγω της πίεσης που ασκεί ο κορονοϊός.» Εκεί είναι το θέμα. Θα δώσω ένα παράδειγμα, αν και οι γιατροί του ιστολογίου θα έχουν να πουν πολλά περισσότερα: Στη Μυτιλήνη το νοσοκομείο διαθέτει δυο παθολογικές κλινικές με 16 κρεβάτια η κάθε μια. Παράλληλα, λειτουργεί και η κλινική κόβιντ με 6 κρεβάτια. Κάθε φορά που χρειάζεται 7ο κρεβάτι αδειάζει η Α’ παθολογική και αρχίζει και γεμίζει με αυτούς που λόγω κορονοϊού χρειάζεται να νοσηλευθούν. Κι όταν φτάσουνε τα 20 κρεβάτια αδειάζει κι η Β’. Αυτό έχει γίνει 4 – 5 φορές μέχρι τώρα (που έχω διαβάσει, μπορεί να είναι κι άλλες). Και τι γίνεται μ’ αυτούς που νοσηλεύονται ή χρειάζονται νοσηλεία στις παθολογικές; Στριμώχνονται όσο υπάρχει περιθώριο στις υπόλοιπες – μοιρασμένοι κι ανάκατα ή αν δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια στέλνονται σπίτια τους (η διαλογή που δεν γίνεται).
Νέο Kid said
Νομίζω ότι η βασική διαφορά μεταξύ ράντζου και ντιβανιού είναι ότι το ράντζο είναι υποχρεωτικά πτυσσόμενο και κατά κανόνα ελαφρύ , ενώ το ντιβάνι όχι απαραίτητα. Μπορεί και να μην είναι πτυσσόμενο, αν και συνήθως είναι. Τα στρατιωτικά κρεβάτια ας πούμε , είναι μεταλλικά κι ελαφριά αλλά δεν είναι πτυσσόμενα. Είναι ντιβάνια.
Γιάννης Μαλλιαρός said
24 Ναι, ντιβάνι μπορώ να πω οποιοδήποτε «ελαφρύ» κρεβάτι. Το κρεβάτι είναι μόνιμο και προορισμένο γι’ αυτή και μόνο τη δουλειά. Το ντιβάνι μπορεί να κάνει και γι’ άλλα (π.χ. μπαουλοντίβανο). Το ράντσο αναδιπλούμενο (είτε το παλιό είτε το νέο που έχει φωτογραφία το άρθρο).
Κιγκέρι said
18: Πέπε,
η διαφορά ράντζου και ντιβανιού, όπως την έχω εγώ στο μυαλό μου, με βάση τα αντίστοιχα αντικείμενα που θυμάμαι από παιδί στο σπίτι της γιαγιάς μου, είναι ότι το ράντζο είναι πτυσσόμενο, ενώ το ντιβάνι σταθερό.
Pedis said
Το ράντζο που έχουμε στη χώρα μας, εννοώ το φορητό κρεβάτι, είναι δάνειο από το ιταλικό rancio, που σημαίνει «κουκέτα στρατιώτη ή ναύτη»
Στα ιταλικά σημαίνει το φαγητό των στρατιωτών.
Κιγκέρι said
24, 26: Χάθηκα στις αναμνήσεις και με προλαβανε!
Νέο Kid said
Στη γραφή ( αν και, πόσο συχνά γράφουμε αυτές τις λέξεις;…) συμφωνώ με Eddie Mushroom και Dry. Αν γράψω, κι εγώ ράντζο και ράντσο θα γράψω για το κρεβατάκι και το καουμπόικο αντίστοιχα. Στην εκφορά όμως «ράντζο» και τα δυο θα τα πω.
ΑΡΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ said
Το παλιό ξύλινο ράντζο από ξύλινο σκελετό και καραβόπανο ήταν πολύ πρακτικό: διπλωμένο και αποθηκευμένο στον πάνινο σάκο του έπιανε λίγο χώρο και ήταν γερό και ελαφρύ.
Εκεί κοιμόμουν, δεκαετία ’50, στη κατασκήνωση της Νέας Πεντέλης, μέσα σε τέντα, κάτω από τα πεύκα!
Παναγιώτης Κ. said
Τα εικονιζόμενα (3,5) τα ήξερα με το όνομα «κρεβάτια εκστρατείας» ή «πτυσσόμενα κρεβάτια». Ράντζο, το έμαθα μετά.
Τα κρεβάτια που υπάρχουν στους διαδρόμους των νοσοκομείων, κρεβάτια σαν και αυτά που υπάρχουν στους θάλαμους, δεν κατάλαβα γιατί τα λένε ράντζα. Μάλλον είναι επιβίωση παλαιότερων εποχών όπου τότε τα κρεβάτια στους διαδρόμους ήταν ράντζα.
Dimitris Harvatis said
Και εκτός απ’ όλα τα άλλα, τώρα έχουμε και το ραντς ντρέσσινγκ (που δεν είναι «ραντζ») 🙂
«…κάθε βακέρο και το ράντσο του,
κάθε τραβαχαδόρ και τη χασιέντα του…»,
που έλεγε και ο Χάρρυ.
Κιγκέρι said
Η γιαγιά μου λοιπόν είχε στο σπίτι της ένα ράντζο με ύφασμα σε χρώμα ξεβαμμένο ροδακινί, όπου μας κοίμιζε όταν μας είχε μουσαφιράκια κατευθείαν πάνω στο πανί, χωρίς να βάζει στρωματάκι. Το ντιβάνι της ήταν σε μια εσοχή της κουζίνας και είχε ξύλινο σκελετό και πυκνό πλεκτό σομιέ.
Πάνος με πεζά said
Ο όρος «ράντσα» για τα νοσοκομεία πιθανώς να κρατάει από εποχές Β’ΠΠ ή Εμφυλίου, στα πρόχειρα νοσοκομεία που στήνονταν σε αντίσκηνα, και με κρεβάτια αυτά ακριβώς τα ξύλινα πτυσσόμενα. Δείτε και στο @12 όσοι δεν το έχετε δει, το θεωρώ πολύ καλή «ανατύπωση»…
@ 30 : Κι εγώ από τα παιδικά χρόναι στη Νέα πεντέλη θυμάμαι τα ράντσα. Φαίνεται τα έφερναν οι φυματικοί μαζί τους για να κοιμούνται στο δάσος, και μετά τα παράταγαν, κι όλο και είχε μαζέψει η γιαγιά μου κάποιο…
Konstantinos said
Ράντζα στα νοσοκομεια, ράντσα στο Λουκυ Λουκ.
Νικοκυρη ποτέ μπήκαν για πρώτη φορά τα ράντζα στα νοσοκομεια; Σε περίοδο πολέμου;
ΓιώργοςΜ said
Καλημέρα! Κι εγώ τη διάκριση του #2 κάνω, ίσως επειδή ξέρω και την αγγλική ορθογραφία.
Κι αφού το κάναμε φαρ ουέστ εδώ:
ΓιώργοςΜ said
*36 «κάθε βακέρο και το ράντσο του, κάθε τραβαχαδόρ και η χασιέντα του, λαέ της Σέρες Μάντρες, λαέ της Γρέτσια Μορένα…» 😛
spiridione said
Αναφέρθηκε τις προάλλες και εδώ ότι επίσημα τα ράντζα τα λένε επικουρικές κλίνες.
Αθανάσιος Γιαννόπουλος υφυπουργός Υγείας το 2007
«…Σχολιάστηκαν τα ράντζα. Τα επικουρικά κρεβάτια όπως εγώ τα είχα ονομάσει ήταν ακριβώς μια ανάσα στο σύστημα, μια ανάσα που οι εικόνες αυτές της Βομβάης και της Καλκούτας που έδειχναν την υποβάθμιση στα νοσοκομεία στο σύστημα, που ήταν ντροπή για την προσωπικότητα των ανθρώπων, σταμάτησαν ή αν θέλετε, βελτιώθηκαν δραματικά.»
https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/END070518.txt
Στη νομοθεσία πράγματι βρίσκω πρώτη αναφορά σε επικουρικές κλίνες μια υπουργική απόφαση του Γιαννόπουλου του 2004.
spiridione said
Και εγώ κάνω τη διάκριση του σχ. 2.
LandS said
3
Όπα, τα δικά μας ήταν ξύλινα. Δεν είχαν θήκη αλλά κορδόνι.
leonicos said
εε
Κιγκέρι said
Είναι και η Άγρια Δύση στο Σοφικό Κορινθίας:
https://ranch.gr/el
leonicos said
38 Σπυριδιόνε
Για να είμαστε ειλικρινείς, επί Γαννόπουλου με υπουργο τον πρώην δήμαρχο Αθηνάίων νομίζω, εγιναν πάρα πολλά.
Ο Γιαννόπουλς ήταν επιτυχημένος σε πολλά και ειλικρινής, και γι’ αυτό δενέγινε υπουργός αλλά αποστασιοποιήθηκε γιατί δεν ήθελε να συμμετέχει στο κακό που ετοίμαζν οι υπόλοιποι.
Χειρότερος όλων, φρίκη πργματική για υπουργός υγειας ηταν ο Λοβέρδος.
Αλλά κανένα σ΄στημα υγείας δεν μπορεί ν’ αντέξει μια πανδημία, ό,τι και να κάνουν. Δεν είναι δυνατό ν εεις αναπτυγμένες 200 κλινες ΜΕΘ όταν κανονικά χρειάζεσαι 50. Κάθε κλίνη ΜΕΘ θέλει εξοπλισμό και τέσσερα άτομα προσωπικό
Εγώ προσωικά έχω απορήσει με την ταχύτητα που αναπτύχθηκαν κλίνες ΜΕΘ στο Αττικό και στο Κρατικό Νικαιας, τα δύο νοσοκομείαπου σήμερα γνωρίζω καλά. Βέβαια, αυτά τ έκαναν κάποιοι που είχαν και τα λεφτά και την πρόθεση. Όσο για το προσωπικό, μένει το ίδιο, και αυτό είναι το πρόβλημα, διότι όλες οι κυβερνήσεις είναι αλήτες ως προς αυτό. Ανέκαθεν είχαμε ένα τραυματιοφορέα στον όροφο, και μια νυχτερινή σε 80 αρρώστους όσο θυμάαι τον εαυτό μου, από ΕΡΕ μέχρι ΝΔ
Νέο Kid said
41 . Όσο και να παιδεύεσαι, δε θα σε ρωτήσουμε ρε! Δε θα σε ρωτήσει κανένας!
ΣΠ said
Καλημέρα.
Αν και δεν ανήκω στους νεότερους (η ηλικία μου είναι πρώτος αριθμός που αρχίζει από 6 και δεν λήγει σε 1) ακολουθώ την διάκριση του #2. Ίσως επειδή το ράντσο το έβλεπα έτσι γραμμένο στον Μικρό Σερίφη.
sarant said
35-38 Καλή ερώτηση.
Τα θυμάμαι πάντως τα ράντζα των νοσοκομείων σε εφημερίδες κτλ. αρκετά πιο παλιά από το 2004.
spiridione said
46. Το 2004 είπα αναφέρθηκαν πρώτη φορά οι επικουρικές κλίνες. Τα ράντζα στα νοσοκομεία ως λέξη βεβαίως υπάρχουν πολύ παλιότερα, αναφέρθηκε παραπάνω το τραγούδι του Χάρρυ Κλυν.
Πάνος με πεζά said
Λυπηρότατο, έφυγε από τη ζωή ο Χρήστος Κυριαζής. Κατά παράδοση επιπλοποιός, αλλά πέρασε με ιδιαίτερο στίγμα κι από το τραγούδι…
«Να Μου προσέχεις, εγώ δεν έπαψα ποτέ
να σ`αγαπάω, αυτά που έζησα μαζί σου
δεν ξεχνάω
Εμένα τελείωσαν οι βόλτες και γυρνάω…»
Georgios Bartzoudis said
(α) «δείχνει πόσο άστοχος είναι ο όρος «πανδημία των ανεμβολίαστων» αφού εμβολιασμένοι και μη απειλούνται όχι μόνο από κορονοϊό αλλά και από άλλες αιτίες που δεν θα βρουν σωστή αντιμετώπιση λόγω της πίεσης που ασκεί ο κορονοϊός».
# Πράγματι είναι «άστοχος» ο όρος «πανδημία των ανεμβολίαστων», αφού μάλιστα μαζί με όλη την ως άνω φράση αποτελεί ένα από τα προβαλλόμενα «επιχειρήματα» των ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ! (χθες είχα ένα μικρό …ντιμπέιτ με έναν τοιούτο). Και αυτά τα παθαίνουμε για τον λόγο ότι ο «όρος» αυτός έχει δύο (σε ένα) σοβαρά λάθη, ένα γραμματικό και ένα …ιατρικό. Το σωστό είναι να λέμε «επιδημία των αντιεμβολιαστών»!
(β)
# Και εγώ έτσι προτιμώ (και είμαι …αμετάπειστος) αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που μου αφαιρούν το «τζ» και μου βάζουν «τσ». Ακόμα και μια υψηλόβαθμη τραπεζική υπάλληλος, που σεβάστηκε το «τζ», το απέδωσε κατά το …ξενογράψιμο με το «g». [Να, που κάπου-κάπου χρειάζονται και τα …νεκρά λατινικά! Δεν μπορούν όλα να είναι υποτελή στα …ζωντανά αγγλικά!]
Pedis said
# 46 – Νικοκύρη, δες το #27 (αν είναι να κάνεις μια μικρή διόρθωση στο άρθρο).
spiridione said
Και για τα γλωσσικά ληξιαρχεία
Το λεξικό Δημητράκου έχει ράντσος (ο), [γαλλ.], δημ. κ ράντσο (το), κλίνη πτυκτή και φορητή.
Και στον Ηπίτη ράντσος
https://books.google.gr/books?id=O3fkBgAAQBAJ&pg=PA10&dq=%22%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%82%22&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwilt8rQvo30AhXtQvEDHTxqCdYQ6AF6BAgLEAI#v=onepage&q=%22%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%82%22&f=false
και σε διάφορα λογ. έργα
https://www.google.gr/search?q=%22%CE%BF+%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%BF%CF%82%22&hl=el&biw=1536&bih=722&tbm=bks&sxsrf=AOaemvJiPx6hb7JdLoIxK9MlmXln7mP6zg%3A1636539030283&ei=lpqLYcSUELeHxc8PpcGt2AM&oq=%22%CE%BF+%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%BF%CF%82%22&gs_l=psy-ab.3…5188.6279.0.6560.7.6.1.0.0.0.105.588.3j3.6.0….0…1c.1.64.psy-ab..1.0.0….0.gsSHHyZhTcs
Από τις πρώτες ανευρέσεις σε διηγήματα του Μωραϊτίδη, σχετικά με τη θάλασσα:
Οι λοιποί του πληρώματος, γύρω-γύρω, πάνω εις τας χρωματιστάς κασσέλλας των καθήμενοι, τας στενάς και μακράς, παρά τα ασκητικά ράντσα των, τας κρεμαστάς των κλίνας, ήκουον καπνίζοντες τα σιγάρα των, αναπαυόμενοι, εκεί όπως ήσαν, με τα χονδρά της εργασίας ιμάτια ακόμη, όζοντες πίσσαν και νάφθην (Συντροφιά με την θάλασσαν, 1899).
Αλλ’ όταν, εξελθών από το καμάρι πίσω αφού έπιε τον καφέ του, είδε τους ναύτας να ξετινάζουν τα ράντσα των, τας κρεμαστάς των κλίνας, είπε προς τον λοστρόμον του, όστις ακκουμβισμένος επάνω εις την κωπαστήν παρηκολούθει τα κυλιόμενα πέραν αγρίως λευκά κύματα του Αιγαίου (Ψυχοσάββατο, 1907)
https://www.gutenberg.org/files/37629/37629-h/37629-h.htm
Costas Papathanasiou said
Καλημέρα!
Πράγματι το ράντζο/ράντσο οδηγεί στην Πρωτο-Γερμανική *hringaz «κύκλος, δακτύλιος, κάτι κυρτό» που προκύπτει από ενρινοποίηση της ΠΙΕ *sker- (2) «στρίβω, κάμπτω» (βλ. https://www.etymonline.com/word/ranch?ref=etymonline_crossreference ) ή *ker- εκ της οποίας πλείστα όσα παράγωγα όπως, για παράδειγμα, τα «κούρμπα, τσίρκο, κρινολίνο, κρέπα, κορόνα και (πιθανότατα) κορωνίδα, κρίκος, κουρούνα και αρχ.ελλ.κίρκος, κορώνη, κορωνός» (βλ. https://www.etymonline.com/word/*sker-?ref=etymonline_crossreference#etymonline_v_52738 ).
Πράγμα που σημαίνει ότι παρεπιδημούντος του κορ(ω/ο)νοϊού, ή ζωή μας –σε ράντζα ή τσίρκο και όχι μόνο– κύκλους κάνει –και μάλιστα υπό σκιάν κορακοειδών– έχουσα πάγια κορωνίδα την ευχή και ελπίδα να μη σπάσει ο όποιος κρίκος την κρατά σ’ ετούτο τον παλαιόκοσμο.
dryhammer said
52.> …να μη σπάσει ο όποιος κρίκος την κρατά σ’ ετούτο τον παλαιόκοσμο.
Εξαιρούνται όσοι κατοικούν στο Νέο Κόσμο.
spiridione said
50. Στο ναυτικό λεξιλόγιο είχε και αυτή τη σημασία (εδώ στο τέλος)
https://www.treccani.it/vocabolario/rancio3/
Από πού δανειστήκαμε τα ράντζα; | Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία – Kon/Spira[l] said
[…] Είδα χτες το πρωί στην τηλεόραση την απάντηση της κ. Ματίνας Παγώνη προς τη διοίκηση του νοσοκομείου Γεννηματάς σχετικά με τα ράντζα που επιστρατεύτηκαν από το νοσοκομείο στη δύσκολη εφημερία της Κυριακής, την οποία η ίδια είχε προχτές χαρακτηρίσει “νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου”, προκαλώντας την απάντηση της διοίκησης. Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο και δεν… — Weiterlesen sarantakos.wordpress.com/2021/11/10/rancho/ […]
Capetan Canapes said
Μητσοτακης στην κοινη συνεντευξη τυπου με τον Ρουτε : «..και .αυστηρηναμε σταδιακα και τα μετρα…». Υπαρχει ρημα «αυστηραινω»;
Pedis said
# 54 – Μπορεί, σ’ αυτήν την ειδική περίπτωση, μα η λέξη rancio είναι γνωστή και χρησιμοποιείται κατά κόρον όπως λέει το #27.
Pedis said
+ 56
Κι όπως γράφει αλλού ο Νικοκύρης
Η ιταλική λέξη, πάλι, προέρχεται από το ισπανικό rancho, που είχε τη σημασία «τραπεζαρία, αίθουσα φαγητού» και «ομάδα ανθρώπων που τρώνε και πίνουν μαζί».
Pedis said
λάθος: 58 -> 57.
Pedis said
rancio = το συσσίτιο των φαντάρων που μοιραζόταν στο θάλαμο -> (και υποθέτω) καταναλωνόταν από τον καθένα καθισμενο πάνω στο κρεβάτι εκστρατείας.
ΚΩΣΤΑΣ said
Ως προς την ανάρτηση. Προτιμώ τη γραφή ράντζο, όπως ασυναίσθητα το κατέγραψα στη μνήμη μου και το προφέρω. Αν είναι το σωστότερο δεν ξέρω.
Για τα σχόλια, αφού πρώτα τα διαβάσω, ό,τι κρίνω…
ΓΤ said
49@
Θα πρέπει δε να εξεταστεί το ποσοστό των τσιπροπροδοτών επί του συνόλου των ανεμβολίαστων.
dimosioshoros said
Ως «Ρέντζος» με ανά την Ελλάδα εκδοχές «Ρέντζιος», «Ρέτζιος», «Ρέτζος», «Ρέντσιος», «Ρέντσος» είμαι πολύ κοντά στο ζήτημα τζ- ή τσ- για τη δεύτερη συλλαβή.
Όλοι οι ομώνυμοί μου και εγώ έχουμε δει το επώνυμό μας να γράφεται με κάποια άλλη εκδοχή. Μερικοί ξέρουν πως π.χ. ο αδελφός τους είναι γραμμένος στα δημοτικά μητρώα με διαφορετικό τρόπο από ό,τι εκείνοι.
Ξέρουμε πως είναι ζήτημα φωνητικής αφομοίωσης ή ανομοίωσης και μεταφορά κάποιου φωνητικού χαρακτήρα στο διπλανό σύμφωνο. Και είναι και το τζι- (τζj-) που κάνει τα πράγματα πιο πολύπλοκα.
spiridione said
57. Μπορεί, αλλά εμείς την πήραμε, οι ναυτικοί μας προφανώς, με αυτή την ειδική σημασία του ιταλικού ναυτικού λεξιλογίου που χρησιμοποιείται λέει στην Αδριατική.
Χρίστος said
Τα «κρεβάτια», στα καράβια του Πολεμικού Ναυτικού τα λέγαμε μπράντες. Όταν μπήκα σε υπόφραγμα ιταλικού πολεμικού, άκουσα να τα λένε brande. Αυτά κατά την προ αμνημονεύτων χρόνων θητεία μου σε αντιτορπιλικό. Σήμερα δεν ξέρω πως τα λένε.
ΓΤ said
Πέθανε η Εύα Μπουντούρη, η «φωνή» του «Εν Λευκώ».
https://www.lifo.gr/now/greece/pethane-i-eya-mpoyntoyri-i-radiofoniki-foni-toy-en-leyko
Pedis said
# 64 – Τέλος πάντων, τι να πω, δεν θα τσακωθούμε κιόλα 😀, ας μείνει έτσι στο κείμενο και να δίνεται η εντύπωση ότι στα Ιταλικά η κύρια έννοια του rancio είναι συνώνυμη της branda που είναι η amaca -> αιώρα, δηλ. αυτό που χρησιμοποιούσαν οι ναύτες τα παλιά τα χρόνια.
spiridione said
67. Ναι, ωραία, θα έπρεπε να λέει το άρθρο «που σημαίνει, μεταξύ άλλων και…». Εμείς όμως αυτή την ειδική σημασία δανειστήκαμε, δεν μας ενδιαφέρει η κύρια σημασία.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
67# Πάνω που πήγα να σας πω να μην τσακώνεστε, ναι ματημπαναγία 🙂 Η συνεκδοχή και η επέκταση σημασίας είναι πολύ άτιμες κυράτσες, σκάνε μύτη ολούθε στα καλά καθούμενα.
Παναγιώτης Κ. said
Αναφέρει το ΛΚΝ:
ντιβάνι : είδος χαμηλού κρεβατιού, χωρίς στηρίγματα στο μέρος του κεφαλιού και των ποδιών, που το χρησιμοποιούν και σαν καναπέ.
Προσθέτω: Συνήθως έχει ξύλινη «πλάτη»
ντιβανοκασέλα : ντιβάνι που έχει τη μορφή κασέλας.
μπαουλοντίβανο : ντιβάνι ή καναπές κατασκευασμένα έτσι, ώστε το κάτω τμήμα τους να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μπαούλο.
Χρίστος said
Μα φυσικά «δεν θα τσακωθούμε κιόλα 😀»αλλά νομίζω πως ο Pedis έχει δίκιο. Αν έχει σημασία η προσωπική μαρτυρία, άκουσα πολλές φορές στο ιταλικό αντιτορπιλικό το rancio με την έννοια του φαγητού (μεσημεριανό) και ποτέ με την έννοια του κρεβατιού.
Μαρία said
31
Εκστρατείας το ξέρω κι εγώ αλλά με ξύλινο σκελετό. Αυτό που είχαμε στο σπίτι το είχε φέρει ένας θείος μου απ’ το στρατό.
Κατα τα άλλα δεν κάνω τη διάκριση ράντζο/ράντσο. Όλα ράντζα τα λέω.
Pedis said
# 68 – Οκέι, ο Ν(ο)ικοκύρης (ας) κρίνει.
# 69 – Όχι ρε, στιάμο κάλμι, τούττο α πόστο ναούμ.
# 71 – Μπενίσσιμο! 👍
Πέπε said
63
Φαντάζομαι… Ένας γνωστός μου, ονόματι Τσιαλιαμάνης (αυτός δεν είχε πρόβλημα με το τσ-τζ αλλά είχε πολλά j) μου έλεγε ότι στην ευρύτερη οικογένειά του απαντούν και οι τέσσερις πιθανές εκδοχές: με τσια και λια (ο ίδιος, ο οποίος και υποστήριζε ότι αυτό είναι το ιστορικά σωστό), με τσια και λα, με τσα και λια, και με τσα και λα. Αλλοιώσεις λόγω ολιγωρίας άλλοτε των συγγενών και άλλοτε των υπαλλήλων στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Όλα αυτά τα τσ/τζ + ι + φωνήεν, είτε Τσιαλιαμάνης είτε Ρέντζιος είτε σε πολλά άλλα, πρέπει να προέρχονται από κάποιο παλιό προφορικό ιδιωματικό παχύ συριστικό, Tshαλιαμάνης, Ρένdzhος. Και για κάποιο λόγο μού έχει μείνει η εντύπωση ότι είναι κυρίως βλάχικα – ισχύει;
Τέλος πάντων, βλάχικα ή όχι, πρώτα μόνο λέγονταν και δε γράφονταν. Μετά χρειάστηκε να γραφτούν και κάποιος βρήκε τη λύση, γι’ αυτό τον δύσκολο φθόγγο, να προσθέσει ένα γιώτα. Φυσικά συνέχισαν και να λέγονται, σταδιακά όμως επικράτησε η ορθογραφική προφορά εκτοπίζοντας την… προφορική, κι έτσι μερικοί έμειναν με κάτι δυσπρόφερτα επώνυμα που ο καθένας, ακόμα κι οι ίδιοι καμιά φορά, μπαίνει στον πειρασμό να τα απλοποιήσει.
Κάτι ανάλογο έχει συμβεί με τα ελληνικά αλλά και τα ιρλανδικά επώνυμα των μεταναστών στις ΗΠΑ. Συχνά λέμε «το ‘κανε Πάπας για πιο εύκολα», αλλά μάλλον στην πραγματικότητα δεν το ‘κανε ο ίδιος αλλά κάποιος υπάλληλος που βαριόταν ν’ ακούσει και να γράψει Papatheofilopoulos φερειπείν. Τα δε ιρλανδικά δεν ήταν τόσο μακριά αλλά ήταν ασύλληπτα από το αφτί του αγγλόφωνου και με εντελώς κουλές ορθογραφίες, οπότε ο υπάλληλος άκουγε κάτι σαν «Κόνερι» π.χ. και έγραφε Connery, ενώ μπορεί το κανονικό να ήταν Caunnergheimh ξερωγώ.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
73# Ε τότενες βα μπένε, νον μι πρεόκουπο ναούμ.
H. Mandragoras said
2-14-39 και αλλού. Κι εγώ κάνω τη διάκριση. Πρώτη φορά ακούω ότι άλλοι δεν την κάνουν. Ομολογουμένως βέβαια παίζει και να μην την έχω χρησιμοποιήσει/ακούσει ποτέ σε συζήτηση.
Αναρωτιέμαι οι rangers έχουν καμιά ετυμολογική συνάφεια;
spiridione said
71. 73. Δεν τσακωνόμαστε, αλλά τι σημαίνει ότι έχει δίκιο; υπάρχει ή δεν υπάρχει η σημασία αυτή στα ιταλικά λεξικά; Είπαμε ότι η σημασία αυτή είναι ειδική, ναυτική, και τοπική όπως φαίνεται, στην Αδριατική, και σήμερα μπορεί να μην λέγεται. Αλλά εμείς από εκεί πήραμε τότε που την πήραμε τη σημασία του ράντζου που χρησιμοποιούμε και σήμερα, αυτό μας ενδιαφέρει και όχι η κύρια σημασία στα ιταλικά.
SteliosZ said
Με αφορμή το άρθρο, προσπάθησα να «ακούσω» το πως προφέρω μερικές σχετικές λέξεις. Για το ράντζο (κρεβάτι) νομίζω ότι σίγουρα είναι «τζ» και διαφορετικό από το «ράντσο» (το κτήμα στην Άγρια Δύση).
Όμως, πρόσεξα ότι στο παιδικό επιφώνημα «Τσα!» προφέρω κάτι μεταξύ του «ΤΖ» και «ΤΣ» – συμβαίνει και σε κανέναν άλλο το ίδιο; (Και αν ναι, γιατί άραγε; είναι το ότι δεν είμαστε σίγουροι για την προφορά ή τελικά χρησιμοποιούμε είναι κάποιο άλλο φώνημα «ενδιάμεσο» των δύο;)
Theo said
Καλημέρα!
Στο σπίτι είχαμε ένα ράντζο (το ξύλινο, σαν αυτό του σχ. 23) που το χρησιμοποιούσαμε όταν είχαμε μουσαφίρηδες και δεν μας έφταναν τα κρεβάτια. Σε ράντζα κοιμόμασταν και στις κατασκηνώσεις (σε βουνό ή θάλασσα) των παιδικών, εφηβικών και μετεφηβικών μας χρόνων: Σωτήρα και Πάικο στην Πέλλα, Καλάνδρα στη Χαλκιδική. Σε τσιμεντένια κτήρια στις δύο πρώτες και σε σκηνές στην τελευταία. Είχα κι ένα ράντζο στο φοιτητικό διαμέρισμά μου, σε περίπτωση που θα φιλοξενούσα κάποιον.
Τα ράντσα του Φαρ Ουέστ τα έμαθα κι εγώ από τον Μικρό Σερίφη και τον Λούκυ Λουκ, αλλά δε νομίζω να τα χρησιμοποιώ ποτέ στον προφορικό λόγο (που θα τα πρόφερνα ράντζα, όπως τζάμπα ζμπρώχνω, κλπ.) ούτε και τα γράφω φυσικά.
spiridione said
77. Και αν δείτε στα διηγήματα του Μωραιτίδη, τέλη του 19ου αιώνα, σχ. 51, το ράντσο αυτήν ακριβώς τη σημασία έχει, κρεμαστή κλίνη σε καράβια.
Pedis said
# 77 – Σπυριδίωνε, δεν αμφισβητώ την πιθανή προέλευση του όρου στα ελληνικά, αλλά η σημασία και η χρήση του rancio στα Ιταλικά (κι όχι στα ναυτικά ιταλικά της Αδριατικής) όπως διατυπώνεται στο άρθρο ή τέλος πάντων όπως η διατυπωση αφήνει να εννοηθεί, δεν είναι αυτή αλλά διαφορετική (απ’ όσο ξέρω κι από όσο είδα κι εγώ στα λεξικά). Ντ’ ακκόρντο;
leonicos said
φφ
Χρίστος said
Ντούνκουε, μετιάμο ι πουντίνι σούλλε ι
77.
1.Ο Pedis έχει δίκιο σημαίνει ότι πράγματι : » έτσι δίνεται η εντύπωση ότι στα ιταλικά η κύρια έννοια του rancio είναι συνώνυμη της branda»
2. Υποθέτουμε ότι είναι βέβαιο και τεκμηριωμένο ότι «εμείς από εκεί πήραμε τότε που την πήραμε τη σημασία του ράντζου που χρησιμοποιούμε και σήμερα, αυτό μας ενδιαφέρει και όχι η κύρια σημασία στα ιταλικά.»
Είναι όμως έτσι; Τεκμηριώνεται;
leonicos said
78 SteliosZ
Έφερες ένα πολύ ωραίο ζήτημα. Το ζ θεωρειται διπλό, μάλλον περιγράφεται ως διπλό, λέμε εξεζητημένο όχι εκζεζητημένο θέμα, γιατί οι αρχαίοι το πρόφεραν κάπως που δεν ξέρουμε, αλλά συνήθως από κάτω του βρίσκεται ένα δ που το πρόφεραν d και συνεπώς προφερόταν κάτι σαν ένηχο τσ / τζ (ενώ σήμερα προφέρεται σαν ένηχο συριστικό αντίστοιχο του σίγμα.
Επομένως πολύ σωστά δεν καταλήγεις στο τσα ή τζα ή στο ενδιάμεσό τους. Δεν υπάρχει κανείς που να σου πει πώς θα το προφέρεις. Το προφέρεις όπως ξέρεις.
leonicos said
74 Πέπε
Όλα αυτά τα τσ/τζ + ι + φωνήεν, είτε Τσιαλιαμάνης είτε Ρέντζιος είτε σε πολλά άλλα, πρέπει να προέρχονται από κάποιο παλιό προφορικό ιδιωματικό παχύ συριστικό, Tshαλιαμάνης, Ρένdzhος. Και για κάποιο λόγο μού έχει μείνει η εντύπωση ότι είναι κυρίως βλάχικα – ισχύει;
Πέπε, δεν μπορώ να σου απαντήσω σ’ αυτό, αλλά έχω τηνεντύπωση ότι είναι πολύ ευρύτερο, και δεν πιστεύω ότι περιορίζεται στα βλάχικα (εννοώ εξ αρχής).
Στο δάσκαλο στην Αρτοτίνα, ονόματι Τάσο, ο δικηγόρος του του έγραφε Αγαπητέ Τάσιο. Κάνω μια νύξη σχετική και στον Μπασιά.
Στα ουαλικά (Cumreg) κάνουν το ίδιο κόλπο π.χ. siarad = μιλάω, προφεραται sharad
spiridione said
81. Pedis, είπα και παραπάνω ότι για περισσότερη ακρίβεια θα έπρεπε να λέει το άρθρο ότι: ΜΙΑ από τις σημασίες στα ιταλικά της λέξης είναι και η τάδε …… Κατά τα λοιπά πού διαφωνούμε;
leonicos said
Re paidi; to faght;o pranzo den e;inai
Pedis said
# 86 – Ναι, με βρήκε σύμφωνο το #68, με το #81 απαντώ στο δικό σου #77 κάνοντας απαραίτητες κατά τη γνώμη μου διευκρινίσεις, και, βέβαια, συμφωνώ al 100% με το #83 του Χρίστου.
leonicos said
Ρε παιδιά, το φαγητό pranzo δεν είναι;
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
89# Pranzo είναι το γεύμα. Το φαγητό γενικώς είναι cibo. Rancio εν προκειμένω είναι το συσσίτιο.
Pedis said
Pasto το φαγητό cibo η τροφή.
Χρίστος said
Ρατζακλί : Χωριό στην Κεφαλονιά . Από που να βγαίνει άραγε;
Pedis said
Pasto και το γευμα, sbobba το φαγητό σε φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα χαρακώματα κλπ.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
93# Ναι, την τροφή εννοούσα τσίμπο. Μη δίνεις βάση, αυτές τις μέρες τρέχω και δε φτάνω, μούχει βγει η γλώσσα μέχρι τα τζινόκια. Πού μυαλό…
008 said
Και για όποιον ενδιαφέρει, στα ελληνοκυπριακά υπάρχει μόνο η σημασία ‘αγρόκτημα’, που πάντα προφέρεται ράντζο. Για το πτυσσόμενο κρεβάτι, είτε ονομάζεται πτυσσόμενο, είτε «που διπλώνει», είτε στην καθομιλουμένη «κκάμμπε(τ)» (> camp bed).
Pedis said
# 94 – τρανκουίλλο 😃
sarant said
Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα!
50-54 Μάλιστα, άλλη μια σημασία λοιπόν. Πρέπει να προστεθεί στο άρθρο, μάλλον.
51 Πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα -ώστε «ο ράντσος»!
65 Ενώ σήμερα, στα μαρκετίστικα, μπράντα είναι το brand
78 Εγώ θα έλεγα «το παιδικό επιφώνημα Τζα!»
95 Εντυπωσιάζομαι!
sarant said
Εκανα και κάποιες προσθήκες στο άρθρο σε σχέση με τα ιταλικά.
dimosioshoros said
@ 74 Πέπε
Είχαμε και την ενετική παρέμβαση στην Πρέβεζα που οδήγησε να γραφεί το επώνυμό μας και με τις λατινικές (ιταλικές) εκδοχές ως Renzo και Reggio. Έχω διαβάσει σχετικές ανακοινώσεις από τα συνέδρια για την Πρέβεζα. Να ένα απόσπασμα για το Renzo
Ρέντζος Αθανάσιος του Δράκου, σύνδικος Πάσχος Νικολός, σύνδικος 244 Πάτρα 64, 68, 103, 112, 116, 251· βλ. κος 244· βλ. και Renzo Atanasio του και Patrasso ποτέ Draco Allexi Πατρίκιος Σεβαστιανός, σύνδικος 210, Ρέντζος Αθανάσιος, σύνδικος 244 244· βλ. και Patrichio (Se)bastian Ρέντζος Αναστάσιος, σύνδικος 244 Πατρικίου, οικογένεια 210, 241· βλ. και Ρέντζος Γιάννης (Ρέντζου Γιάνι) 288· βλ. Patrichio, οικογένεια και Renzo Gian(n)i (Janni) Πελοποννήσιοι 56, 69 Ρέντζος Ιωάννης, σύνδικος 244 Πελοπόννησος 58, 91, 100, 146, 162, 230, Ρέντζος Νικόλαος, συμβολαιογράφος, 77 239· βλ. και Μοριάς, Morea Ρέντζος Νικολός, σύνδικος 244 Περιλίκης Χρήστος 94 Ρέντζος Πάνος 286 Ρέντζος Σπύρος 121· βλ. και Renzo Spiro Ρέντζος Χρήστος 121· βλ. και Renzo Chri sto
από το Το αρχείο των βενετών προβλεπτών της Πρέβεζας.
Pedis said
# 98 – Περφέττο! 😀
Pedis said
99 – 😄
Γιάννης Μαλλιαρός said
74 Καραμβάσης ή Καραμπάσης; Αδέρφια (το σόι της μάνας μου) έχουν επίθετο ανάλογα τα γούστα του χωροφύλακα που έγραφε τις ταυτότητες το 61 (αλλά και τώρα ακόμα μπορεί να γίνει η αλλαγή κατά την έκδοση της ταυτότητας. Και μετά πρέπει να τρέχεις στα δικαστήρια για να την αλλάξεις και να συμφωνεί με όσα μέχρι τώρα ήταν γραμμένα)
dimosioshoros said
@ 74 Πέπε
Μια περισσότερο ολοκληρωμένη έκθεση.
dimosioshoros said
@ 101 Pedis
Καλο.
ΓΤ said
99@ Πρέβεζμαν
«[…] εκδοχές ως Renzo και Reggio […]»
Ρίγος για το Ρήγιον
Πολύ δυνατή η δουλειά της Παπακώ με το Αρχείο, αλλά τα Περιεχόμενα να έχουν μπει στο τέλος, ρε μαν;
leonicos said
γγ
dimosioshoros said
@ 105 ΓΤ
Σωστά. Ευτυχώς έχω και την έντυπη έκδοση.
Ρήγιο Καλαβρίας, βεβαίως βεβαίως…
🙂
Χαρούλα said
Και γώ στην ομάδα που τα ξεχωρίζω, με τζ ή τς. Δεν υποψιαζόμουν καν ότι έχουν ίδια ρίζα.
Τα παλιά ξύλινα τα λέγαμε εκστρατείας, τα πιο σύγχρονα, απλά αναδιπλούμενα με λεπτό στρωματάκι, είπαμε ράντσα. Τα ντιβάνια μας όμως ήταν πάντα μεταλλικά, και ελαφρά. Ήταν δε τα κρεβάτια των φοιτητών, στα χρόνια μου.
SteliosZ(#78) κούκου ΤΖΑ, χωρίς αμφιβολία😊
Pedis said
sarant said
109 Α, πολύ ταιριαστό με το πνεύμα του άρθρου!
GeoKar said
Η απάντηση στο ερώτημα του Ν(ο)ικοκυρη μας εδόθη κατ’απολυτη, πλην σφάλματος εκ μέρους μου, δημοκρατική πλειοψηφία της κοινότητας των σχολιαστών του παρόντος ιστολογίου κ συμπίπτει με την εξ αρχής διατυπωθείσα άποψη στο σχόλιο 2 όπου, επιπλέον, επισημάνθηκε πολύτιμο -για πολλούς εξ ημων- ηλικιακό χαρακτηριστικό! Επομενως, ασυζητητί για μένα, άλλο ραΝΤΣο κι άλλο ρα(Ν)ΤΖο 🤓
Λεύκιππος said
Ο φίλος μου ο Sergio στην Νάπολη, εκνευριζόταν κάθε φορά που τον φώναζα Σέρτζιο. Με διόρθωνε, η σωστή προφορά είναι Σέρτζο, το i στο Sergio έχει στόχο την αλλαγή της προφορά του g από γκ σε τζ, κι εκεί τελειώνει. Δεν προφέρεται. Και το ίδιο ισχύει για κάθε ιταλική λέξη, όπως το Reggio Calabria.
sarant said
112 Αυτό ισχύει και για το Gianni Τζάνι και πολλά άλλα
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
– Ράντζο εδώ, ράντσο …δυτικότερα, ράτζο πουθενά!
51.
Ναι, και σε μας εδώ θυμάμαι: o ράντζος, τσι ράντζους… Προορίζονταν κυρίως για μουσαφίρηδες ή μεταφέρονταν στο χωριό τον καιρό του τρύγου, για τους εργάτες που έρχονταν από μακρινά (για τότε…) μέρη –κι έμεναν αρκετές μέρες μέχρι το τέλος της συγκομιδής.
– Ένα ταγκάκι με ράντσο, από την εποχή των εν Ελλάδι καουμπόιδων… (1949)
– Και, το τέλος ενός γάμου 🙂 με ράντζο, πιο σύγχρονο (2015)
gpointofview said
# 99
στα αρχεία αυτά πιθανόν να βρεις και ένα πρόγονό μου που «έγινε President de la Republique de Vonitza, Prevesa, Butrinto et Parga» αρχές με μέσα του 18ου αιώνα
leonicos said
ωω
gpointofview said
Καγώ ράντζο για το κρεβατοειδές και ράντσο το αγρόκτημα
leonicos said
112 Λεύκιππος
Ο φίλος μου ο Sergio στην Νάπολη, εκνευριζόταν….
Και στα γαλλικά nous mangeons, vous mangez. Το e στο ‘mangeons’ αποσκοπεί να κάνει το »γκ» ζ παχύ
leonicos said
115 Το είχακαταλάει εγώ από το αίμα σου, που ήταν μπλε.
Και νόμιζα πως ήταν από υποξυγοναιμία. Πού να φανταστώ ότι ήταν από εραλδική συγγένεια
Βρε τί φίλο έχω. Θα πρέπει να σου κάνω και υπόκλιση
Λεύκιππος said
113 Νομίζω ότι είπαμε το ίδιο. 😂😂😂😂
NJS said
Λοιπόν, κάπου πρέπει κάτι νὰ μοῦ ξέφυγε, γιατὶ ἐγώ αὐτὰ τὰ φορητὰ κρεββάτια τὰ λέω ἀκόμη ὅπως τά λέγαμε στὸ σπίτι τῆς γιαγιᾶς καὶ τοῦ παπποῦ μου: ἐκστρατείας. Γελᾶστε ἐλεύθερα, τὸ ράντζο τὸ ἀκούω πρώτη φορά – κι ἂς ἔχω κι ἕνα στὸ σπίτι μας, τὸ ὁποῖο ἀγοράσαμε πρὶν 5-6 χρόνια. Θὰ τὸ ζήτησα ὡς ἐκστρατείας, φαντάζομα, μιὰ καὶ δὲν τὸ ξέρω ἀλλοιῶς. Καὶ μᾶλλον κατάλαβαν τί ἐννοῦσα 🙂
dimosioshoros said
@ 112 Λεύκιππος
Σωστό.
Για κάτι σαν το Sergio στα ελληνικά έχουμε τις δύο εκδοχές π.χ. Τζιάκος (ντζγιάκος) ή Τζάκος. Και φυσικά, στα βόρεια ιδιώματα, αυτό το Τζάκος μπορεί να αποδοθεί προφορικά σαν ιταλικό Giakos (με βαριά «βλάχικη» προφορά ου τζάκους).
sarant said
121 Eντυπωσιακό!
Αγγελος said
Εγώ από μικρός ήξερα ράντζο (αρσενικό, ο ράντζος) το πτυσσόμενο κρεβάτι χωρίς στρώμα, και λίγο μεγαλύτερος έμαθα το ράντσο της Αμερικής. Αλλά ποτέ δεν θα το ταύτιζα με το ντιβάνι, που για μένα είναι καναπές χωρίς χέρια και ράχη, αλλά οπωσδήποτε με σούστες ή στρώμα.
Αλλά από πού κι ως πού ο «ράντσος (ο), δημ. κ ράντσο (το), κλίνη πτυκτή και φορητή» του Δημητράκου είναι «[γαλλ.]»;
gpointofview said
# 120
μην ασχολείσαι Λεό, στην Ελλάδα δεν ισχύουν οι τίτλοι ευγενείας, αυτά ήταν σε κατακτήσεις της Βενετιάς.
όσο για το αίμα νομίζω πως το χρώμα του είναι σε όλους μπλέ κι όταν οξειδώνεται κοκκινίζει
Κιγκέρι said
78, 108: Ενώ εμείς αποφεύγουμε το δίλημμα λέγοντας «κούκου ΤΑ»! 🙂
Αγγελος said
Το ‘χουμε ξανακουβεντιάσει: οι περισσότεροι Έλληνες δεν ακούνε καν τη διαφορά μεταξύ b και mb ή d και nd (όποιος έχει δοκιμάσει να διδάξει ξένες γλώσσες το ξέρει…), καθώς δεν βοηθάει και η γραφή. Στο τζ/ντζ όμως, η γραφή μας αναγκάζει να διαλέξουμε, γι’ αυτό και ο Τριανταφυλλίδης αφιερώνει ειδική παράγραφο γι’ αυτό το ζήτημα.

Αγγελος said
… όπου παραδόξως δεν αναφέρει το ράντζο!
Μαρία said
123
Αν δεν μας δουλεύει.
127
Ε όχι και μαΝτζούνι 🙂
dimosioshoros said
Δηλαδή, τον ράντζο;
Spiridione said
124. Γιατί λέει (σύμφωνα με το λεξ. Ήπιτη) προέρχεται από εδώ (Rance2).
https://www.cnrtl.fr/etymologie/rance
Νέο Kid said
ΜαΝτζούνι; what the hell man? No way mr Thirtyleaves!
Ναι στην Μαντζουρία , όχι στο μαντζούνι!
Νέο Kid said
Ούτε μαντζουράνα, ούτε μούντζα , ούτε μουντζούρης.
dimosioshoros said
Δυστυχώς και το λεξικό του Τριανταφυλλίδη («Μορφωτική Εταιρία», περίπου 1950) έχει το ράντσο (ουδέτερο), «φορητή πτυσσόμενη κλίνη». Στο Google βλέπω 36 ράντζους αλλά 704.000 ράντζα.
ΓΤ said
Ντζίμας
Ντσούνος
ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said
Έναν Ιταλό φίλο μας Τζιάνι (με ι) τον λέμε και δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ. Ολόκληρο το όνομα το ξέρουμε Τζιοβάνι και όχι Τζοβάνι (χωρίς ι), όπως ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού (πρώην).
Ράντζο τα προφέρω και τα δύο, αν και θα έγραφα ράντσο για το αγρόκτημα (όπως υποθέτω το διαβάζαμε στο «Μπονάτσα¨).
dimosioshoros said
Εύκολα ένα «ράντσο» μπορεί να μεταπέσει 1) σε αρσενικό 2) με ηχηρή εκδοχή του -ντσ-.
Το ζευγάρι ν-τ ηχηροποιείται ως -ντ- (d) και το ζευγάρι -dσ- γίνεται -ντζ-.
Και το γένος αλλάζει όταν ο πρώτος φθόγγος (εδώ ρ-) δεν επιτρέπει να αναπτυχθεί καλά το άρθρο. Δεν ξέρουμε αν λέμε «το ράντσο» ή «τον ράντσο». Στα ιδιώματα έχουμε π.χ. «ο στόμας».
dimosioshoros said
Πρόβλημα είχαμε και με τον Τσάνο, γαμπρό του Μουσολίνι.
Μαρία said
leonicos said
ββ
leonicos said
137 Dimosioshoros
Στα ιδιώματα έχουμε π.χ. «ο στόμας»
Το έχω ακούσει στη Νέα Ιωνία νέος.
leonicos said
125
Ευτυχώς που μου το ξεκαθάρισες, για να μην υποκλίνομαι και κοψομεσιαστώ
dimosioshoros said
@ 141 Leonicos
🙂
leonicos said
127
Μόνο τα άντζα, βελέντζα και γάντζος τα λέω με ‘ντζ’, όλα τα άλλα με τζ, χωρίς αμφιταλάντευση
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Ο ράτζος των παπούδων, αλλά και το ράτζο των νεότερων. Ήταν το παλιό ξύλινο -που ο στρατιωτικός θείος έλεγε και εκστρατείας (κάποιο παλιού τύπου που βρισκόταν σπίτι, πρέπει ν το έφερε αυτός).
Αυτό της φωτογραφίας στο νήμα/ ιδιο στιλ με εκείνα των νοσοκομείων και των σεισμόπληκτων, το λέ(γα)με σπαστό(κρεβάτι).
Για τα ντζ και τζ
θυμάμαι ως παράδειγμα για το γλωσσικό αισθητήριο, πέντε ανοιξιάτικες αράδες στην Ελευθεροτυπία παλιά (ή του Λ.Παπαδόπουλου ή του Π. Μανταίου), ότι λέμε μεν νεραντζιά αλλά νερατζανθοί .
Άσπρη λαμπάδα και χυτό
κερί τω Χριστουγέννω,
νερατζανθέ τσ’ Ανάστασης,
και δε σ’ αποχορταίνω.
Καταγραφή από τον Κονδυλάκη
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
137, 141
ναι! και ο δέντρος και ο τρένος 🙂
(όντως λέγονται)
dimosioshoros said
@ 146 ΕΦΗ – ΕΦΗ
…και το πιο καλό «ο κράτος» από Αλβανούς φίλους.
ΚΩΣΤΑΣ said
146 Ο δέντρος, νομίζω, είναι είδος βελανιδιάς, έχω ακούσει να την λένε έτσι στα ορεινά της Καρδίτσας.
Ο στόμας είναι το ψωμοτύρι των Θεσσαλονικιών, αστών και αγροτών.
Stelios Kornes said
Δεν ιδρώνει τ’ αυτί των κυβερνόπαιδων… Ο κοσμάκης έχει φοβηθεί και τρέχει στα ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές. Όσοι έχουν να πληρώσουν, δηλαδή. Οι υπόλοιποι (αργο-)πεθαίνουν. Έχασα ένα φίλο μου, απο έλλειψη γιατρών και νοσοκόμων σε δημόσιο νοσοκομείο… Δεν είχε covid.
Pedis said
Pedis said
sarant said
124 Ωστε έμαθες «ο ράντζος», εντυπωσιακό
135 Ντζιώρας, ο μαθηματικός που έγραψε το σχολικό βιβλίο.
Georgios Bartzoudis said
62 ΓΤ said: «49@ Θα πρέπει δε να εξεταστεί το ποσοστό των τσιπροπροδοτών επί του συνόλου των ανεμβολίαστων».
# Πώς να μετρήσεις κεφάλια στρουθοκαμήλων ‘όταν τα χώνουν μέσα στην άμμο και …δεν φαίνονται;;;
74 Πέπε said: ….
# Περί των εμών …σερσέ λα Τουρκ. Καθόσον, «Μπάατζης» (όνομα και πράμα ήταν ένας πρόγονός μου!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
135 και Ντζιό(ς) ήξερα.
Μιχάλης Νικολάου said
… το ισπανικό rancho …
…που μεταφέρθηκε και στον Νέο Κόσμο, απ´ όπου και το μουσικό είδος Ranchera και διάφορα γαστρονομικά όπως salsa ranchera, huevos rancheros κ.α.
ΓιώργοςΜ said
148 Έτσι είναι, δέντρος η κύρια ονομασία της βελανιδιάς και στο χωριό (Εύβοια).
Alexis said
#112: Δηλαδή πρέπει να λέμε και «Σέρτζο Λεόνε»;
Να πάρει, ένας ακόμα μύθος καταρρέει μέσα μου…🤔
sarant said
Καλημέρα από εδώ!
Δημήτρης Τσακαλίας said
Επικρατεί το «ράτζο»
spyridos said
148 , 156
Στα ορεινά της Καρδίτσας έχει κατά πάσα πιθανότητα τους πραγματικούς δέντρους, δηλαδή τις μεγάλες δρυς (Quercus petraea) που φτάνουν τα 25 μέτρα, με ευθυτενείς μεγάλους κορμούς και ελάχιστους ρόζους. Αυτούς που χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν καράβια και τώρα φτιάχνουν κυρίως κρασοβάρελα στη Γαλλία, από τα 4 μεγάλα δάση δρυών που φυτεύτηκαν στο τέλος του 17ου αιώνα για την ενίσχυση του ναυτικού. Στην Ελλάδα η πετραία είναι μειοψηφία.
Στην Εύβοια στις Γαλατσάδες υπάρχει ένα από εκείνα τα δάση με βελανιδιές και αν θυμάμαι καλά είναι πετραίες. Σώθηκε το καλοκαίρι όταν μερικές εκατοντάδες μέτρα παραπέρα στις Καματριάδες, εθελοντές σταμάτησαν τη φωτιά.
Το βελανίδι της πετραίας δεν έχει κοτσάνι ενώ το φύλλο της έχει. Στα άλλα είδη τα φύλλα είναι κολλημένα στα κλαριά και τα βελανίδια κρέμονται από μακρύ κοτσάνι.
spyridos said
157
Η βαθιά μαχαιριά είναι ότι ο Τζιάνι Μοράντι του Λογό στο «βρήκαμε τη Λούλα» είναι λάθος.
sarant said
160 Βρε τι μαθαίνει κανείς….!
ΓΤ said
Ο δέντρος μάς πηγαίνει σε ένα διήγημα του Ψυχάρη για τη Σύρα: «O αθάνατος ο Πέφκος».
Αγγελος said
(152β) Τον Ντζιώρα τον θυμάμαι κι εγώ από το σχολικό βιβλίο, ακριβώς διότι μου είχε κάνει εντύπωση η γραφή του ονόματός του.
Μου κάνει εντύπωση επίσης ότι το βιβλίο του διατηρήθηκε και μετά τη Μεταπολίτευση, ώστε να το πρόλαβες κι εσύ, Νίκο. Θα μου πεις, μαθηματικά ήτανε, δεν υπήρχε λόγος ν’αλλάξει. Και είναι γεγονός ότι ενώ η Χούντα ακύρωσε κατά το μεγαλύτερο μέρος τη μεταρρύθμιση Παπανδρέου-Παπανούτσου, στα μαθηματικά εξακολούθησε (νομίζω) να διδάσκει τα τότε «μοντέρνα». Αν θυμάμαι καλά, το βιβλίο του Ντζιώρα περιλάμβανε και το εξωτερικό γινόμενο διανυσμάτων, αλλά με λάθη 🙂
ΓΤ said
164@
Με το σακάκι ο Ντζιώρας
https://www.evrytanikospalmos.gr/%CF%80%CE%AE%CF%81%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%89%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%85/
sarant said
164-5 Θαλερός!
ΓΤ said
166@
Στη Χούντα, όταν άλλοι έφτυναν αίμα, αυτός έτρωγε ψωμί. Πώς δε θα ‘ναι φραπαμάγουλος…
Πέπε said
153
Ο Μπάατζης δεν είναι ίδια περίπτωση. Δεν αμφιβάλλω ότι με τα δύο άλφα θα έβαλε πολλούς διοικητικούς υπαλλήλους σε πειρασμό ή σε απορία, αλλά το -τζ- του ονόματός του είναι ξεκάθαρη περίπτωση. Αναφέρθηκα σε ακολουθίες [συριστικό]+[i]+[φωνήεν].
85
Ότι είναι γενικότερο το φαινόμενο δεν υπάρχει αμφιβολία. Προχείρως μου ‘ρχεται στον νου και η γραφή sj, που σε κάποιες σκανδιναβικές γλώσσες δηλώνει το [sh]. Άλλωστε και οι πολύ πιο κοντινοί μας Κύπριοι γράφουν «σιεφταλιές» (=shεφταλιές), και δε θα με εξέπληττε αν έγραφαν και Μπάατζιης (βλ. αμέσως παραπάνω) για να προφέρουν [baadzhis]. Εγώ απλώς ρώτησα αν ισχύει η εντύπωσή μου ότι τα ονόματα με πολλά tsh και dzh είναι συχνά βλάχικα.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Λάντζα λάντζα ξαναλάντζα
έγειρε η κρυφή παλάντζα
και πριν κάψουμε τη φλάντζα
φορτωθήκαμε τα ράτζα
κι ένα υπνόσακο καβάτζα
κι απ΄την άχαρη την Κάντζα
πάμε βόρεια, προς Κωστάντζα
Η ζωή μας θέλει αβάντζα
φτου στην κάθε ορντινάντζα
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
156 Ναι, ο δέντρος και στην Κυνουρία είναι υψηλόκορμη, πλατύφυλλη δρυς. Έχουμε έναν πανέμορφο σε δικό μας χτήμα, στο σύνορο, κι ο μπαρμπα Παναγιώτης-θεοσχωρέστον πια, που είχε το δίπλα αμπελάκι όλο μας υποδείκνυε να κόβουμε τίς από κει κλάρες να μην του σκϊάζει ο δέντρος τις αμπελοκουρμούλες του.
160- Τί ωραία. Απ΄ τα καλύτερά μου τέτοια παρεμπίπτοντα θέματα.
Και στη Δράμα δρυς Quercus petraea.
Διατριβή/Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος/Αριστοτέλειο
σελ.72 και σελ.13
Click to access Sideras.pdf
163 Ο πεύκος (αρσενικό) λέμε και κάτω. Είναι και χωριό, Πεύκοι-Σητείας. Ο σκίνος/οι σκίνοι επίσης νομίζω ότι λέγεται και το σκίνο.
ΞΥΠΕΤΑΙΩΝ said
164
Το βιβλιο του Η. Ντζιωρα ειναι ευαγγελιο. Αν και απευθυνεται σε μαθητες Ε γυμνασιου σε μερικα
θεματα ειναι επιπεδου Calculus π.χ. ακολουθιες , σειρες, όπου αποδεικνυει οτι η αρμονικη σειρα απειριζεται.
Οσο για το εξωτερικο γινομενο μου φαινεται παραξενο να κανει λαθος γιατι ηταν μια εννοια οικεια στους μαθητες
απο την φυσικη … ορισμος ροπης , δυναμη Laplace κλπ.Μια ματια που εριξα ειδα ότι χρησιμοποιει εναν βαρυ ορισμο
αλλα δεν εχω πια τα κουραγια για μεγαλυτερο ψαξιμο.
http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-17600&tab=01
Αν ο κ.Σαραντακος ηταν τυχερος μπορει να ειχε προλαβει στην Ιωνιδειο τον φοβερο και τρομερο γεωμετρη Ι.Πανακη
που ειχε συγγραψει το αντιστοιχο βιβλιο γεωμετριας.
https://drive.google.com/file/d/0B9uh0VymSVrpVXZRX2R0VVpNYjg/view?resourcekey=0-kROMu3zM13r9ASah9BGA5g
Πέπε said
170
Νομίζω ότι γενικά λέμε ο σκίνος, τα σκίνα
Μιχάλης Νικολάου said
164++,
Εκτός από το λαχανί βιβλίο του στο λύκειο, είχα τον Ντζιώρα στο ΕΜΠ 1979-80. Στην αίθουσα ήταν μεθοδικός και οργανωμένος όταν δίδασκε — από τα θέματα που πραγματευόταν τότε, θυμάμαι το θεμελιώδες θεώρημα της άλγεβρας, του οποίου είχε παρουσιάσει (μία) απόδειξη με σχετικά εύληπτο τρόπο, στην μιγαδική ανάλυση. Οι συνθήκες από το κοινό στην αίθουσα διδασκαλίας ήταν αντιστρόφως ανάλογες της στριφνότητας του εκάστοτε θέματος.
sarant said
171 Δυστυχώς δεν τον πρόλαβα
Μιχάλης Νικολάου said
171,
Τον Πανάκη μάλλον όχι, αλλά είχαμε την ομοιοκατάληκτη τύχη στην Ιωνίδειο με τους Κατσουλάκη, Βαρδάκη, που ήταν εξαιρετικοί.
Χαρούλα said
Και τώρα κατάλαβα πως αλλού ντ´αλλού γράφω σχόλια!…🤯 τώρα και στο σωστό νήμα, Ο πιο γνωστός μου πεύκος
Η κατάρα του πεύκου
του Ζαχαρία Παπαντωνίου (1877-1940)
«Γιάννη, γιατί έκοψες τον πεύκο;
Γιατί; Γιατί;»
Ολόκληρος και Νικοκυρεμένος!😉
https://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/papantwniou_peukos.html
Georgios Bartzoudis said
168 Πέπε said: «Ο Μπάατζης δεν είναι ίδια περίπτωση. Δεν αμφιβάλλω ότι με τα δύο άλφα θα έβαλε πολλούς διοικητικούς υπαλλήλους σε πειρασμό ή σε απορία, αλλά το -τζ- του ονόματός του είναι ξεκάθαρη περίπτωση. Αναφέρθηκα σε ακολουθίες [συριστικό]+[i]+[φωνήεν]».
# Τω καιρώ εκείνω δεν υπήρχαν «διοικητικοί υπάλληλοι». Μπάατζης ήταν το παρατσούκλι που του κόλλησαν οι Τούρκοι. Οι Έλληνες συγχωριανοί του το έκαναν Μπάρτζης κ.ο.κ. [Τα αδέρφια του εν λόγω προγόνου κρατησαν το πάτριο επώνυμο, και οι αυτών απόγονοι-συγγενείς μου-το έχουν έως σήμερα].
Πέπε said
177
Και σημαίνει;
Michail Dim. Drakomathioulakis said
Σε Πολιτείες των Η.Π.Α. που η πορνεία είναι νόμιμη/ ρυθμιζόμενη, όπως η Νεβάδα, ράντσο λέγεται και το πορνείο, ίσως γιατί πολλά πορνεία λειτουργούν σε παλιά ράντσα: https://nevadabrothelassociation.com/nevadabrothels/