Χριστούγεννα με την Όμικρον
Posted by sarant στο 20 Δεκεμβρίου, 2021
Μπήκαμε στη βδομάδα των Χριστουγέννων, αλλά τα φετινά Χριστούγεννα διαφέρουν, όπως διέφεραν και τα περσινά -κι αν τα περσινά βρίσκονταν κάτω από το στίγμα του κορονοϊού, τα φετινά, ειδικότερα, βρίσκονται κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη της Όμικρον. Όχι μόνο εδώ -όλη η Ευρώπη θα κάνει Χριστούγεννα με την Όμικρον.
Ποιαν Όμικρον; Δεν είναι ανάγκη καν να ρωτήσει κανείς. Η Όμικρον του τίτλου δεν είναι, δυστυχώς, η Μαρκησία του Ο., του φον Κλάιστ, που έγινε και ταινία του Ερίκ Ρομέρ το 1975, δεν είναι ούτε η ηρωίδα της ερωτικής (και απαγορευμένης σε διάφορες χώρες) ταινίας Η ιστορία της Ο… (του 1973), είναι η νέα παραλλαγή του κορονοϊού που έχει τρομοκρατήσει όλη την Ευρώπη ή όλον τον κόσμο.
Το κανονικό της όνομα είναι Β.1.1.529, αλλά μετά την αποφαση του ΠΟΥ να ονομάζει τις παραλλαγές του κορονοϊού με γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, και αφού προς στιγμή είχε προταθεί το όνομα Νu (που όμως απορρίφθηκε για να μην μπερδεύεται με το New, όπως και το Ksi ίσως για να μη θιγεί ο πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping), τελικά η καινούργια παραλλαγή ονομάστηκε Omicron.
Τα βαφτίσια της Όμικρον έγιναν στις 26 Νοεμβρίου -δηλαδή το όνομα δεν έχει ακόμα κλείσει μήνα, κι όμως τρομοκρατεί όλον τον κόσμο και η μια μετά την άλλη οι χώρες παίρνουν μέτρα και θεσπίζουν νέους περιορισμούς ή επαναφέρουν τους παλιούς.
Η Γαλλία, ας πούμε, θέσπισε περιορισμούς στην είσοδο ταξιδιωτών από τρίτες χώρες (εκτός ΕΕ), στις οποίες περιλαμβάνεται πλέον και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ο αριθμός των κρουσμάτων έχει ξανά εκτοξευτεί στα ύψη. Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία απαιτούν πλέον αρνητικό τεστ από όλους τους επιβάτες που μπαίνουν στη χώρα, ακόμα και από τους πλήρως (ή και τριπλά) εμβολιασμένους, ενώ ο δήμαρχος του Λονδίνου κήρυξε την πόλη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Χώρες με μεγάλο ποσοστό εμβολιασμένων, όπως η Ολλανδία ή η Δανία κήρυξαν λοκντάουν ή πήραν δραστικά μέτρα περιορισμού για την περίοδο των εορτών.
Δηλαδή, τη φοβόμαστε την Όμικρον, επειδή όπως λέγεται είναι εξαιρετικά μεταδοτική. Γράφτηκε ότι αυτό κάπως αντισταθμίζεται από τη μειωμένη δραστικότητά της, όμως αυτό το τελευταίο δεν έχει αποδειχτεί. Επίσης, ακόμα και αν όντως είναι ηπιότερη, η υπερμεταδοτικότητά της αρκεί για να θέσει εκτός μάχης πολλούς υγειονομικούς κι έτσι να γονατίσει τα συστήματα υγείας.
Εμείς εδώ λεξιλογούμε, ακούγεται μια φωνή -πρέπει να λεξιλογήσουμε λοιπόν για το γράμμα Όμικρον. Το έχουμε ήδη κάνει βέβαια, σε ένα άρθρο πριν από πέντε χρόνια, οπότε θα αντιγράψω μερικά πράγματα από εκεί.
Και ξεκινάμε από το Ο, το Όμικρον, το δέκατο πέμπτο γράμμα του αλφαβήτου μας, Λέγεται «μικρόν» σε αντιδιαστολή με το Ωμέγα, που σήμερα αντιπροσωπεύει τον ίδιο φθόγγο, το /o/, δημιουργήθηκε όμως για να αναπαραστήσει το μακρό /ο/ που υπήρχε στα αρχαία ελληνικά αλλά έχει χαθεί προ πολλού.
Αλλ’ ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Στα ελληνικά αλφάβητα, το γράμμα όμικρον προήλθε από το φοινικικό ‘ayin, που σήμαινε «μάτι» και που ήταν ένας κύκλος. Το ‘ayin αντιπροσώπευε ένα ηχηρό διαρκές λαρυγγικό σύμφωνο, που δεν υπήρχε στην ελληνική γλώσσα, κι έτσι στα ελληνικά το Ο χρησιμοποιήθηκε ως φωνήεν.
Αρχικά, το γράμμα Ο ονομάστηκε ου, και στο αθηναϊκό αλφάβητο πριν από τη μεταρρύθμιση του 403 π.Χ. (επί άρχοντος Ευκλείδη) απέδιδε τρεις φθόγγους, το βραχύ /o/, το μακρό ανοιχτό και το μακρό κλειστό (όπως στο γαλλικό au). Χαρακτηριστικό είναι ότι στα ψηφίσματα πριν από το 403 η στερεότυπη εναρκτήρια φράση « Ἔδοξεν τῇ Βουλῇ καὶ τῷ Δήμῳ» γραφόταν ΕΔΟΧΣΕΝ ΤΕΙ ΒΟΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟΙ ΔΕΜΟΙ, και κατά σύμπτωση σε αυτή τη μικρή φράση βλέπουμε το γράμμα Ο να αντιπροσωπεύει και τους τρεις φθόγγους, ο, μακρό ο και ου.
Μετά τη μεταρρύθμιση του 403 το Ο έμεινε να δηλώνει το /o/ ενώ για τον μακρό φθόγγο χρησιμοποιήθηκε το Ω, που προήλθε με διάνοιξη του κύκλου του Ο στο κάτω μέρος του. Το /u/ γραφόταν πλέον με το δίγραφο «ου» (το οποίο αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί για να αποδώσει τον δίφθογγο «όου»). Οι αλλαγές αυτές είχαν ήδη συμβεί σε ελληνικά αλφάβητα άλλων πόλεων.
Στα ελληνιστικά χρόνια, εμφανίστηκαν οι ονομασίες ο μικρόν και ω μέγα. Στην αρχή οι ονομασίες κλίνονταν («διά του ο μικρού», «δια του ω μεγάλου γράφονται», διαβάζουμε στους Aλεξανδρινούς γραμματικούς) αλλά αργότερα εμφανίζονται οι άκλιτες σημερινές ονομασίες, όμικρον και ωμέγα.
Στο TLG, που έχει πλέον και μεταβυζαντινά κείμενα, δεν βρίσκεται λέξη «όμικρον», μόνο ένα ρήμα «ομικρογραφείται» στον Τζέτζη.
Στο ελληνικό αριθμητικό σύστημα, το Ο έχει αξία 70, και θα το θυμόμαστε ίσως από τη μετάφραση των Ο (των εβδομήκοντα). Το Ο είναι το δεύτερο συχνότερο γράμμα του αλφαβήτου μας, με συχνότητα 10,27%, όχι πολύ μακριά από το Α που προηγείται με 11,14%. Ο φθόγγος /o/ έχει ακόμα μικρότερη διαφορά από τον φθόγγο /a/, αλλά βρίσκονται στην τρίτη και τη δεύτερη αντίστοιχα θέση, αφού προηγείται σε συχνότητα ο φθόγγος /i/ που γράφεται με πολλούς τρόπους.
Στη χημεία, το Ο είναι το σύμβολο του οξυγόνου, αλλά γενικώς το γράμμα δεν χρησιμοποιείται και τόσο πολύ σε επιστημονικούς συμβολισμούς, ίσως επειδή οπτικά είναι πολύ εύκολο να μπερδευτεί με το 0, το μηδέν. Για τον λόγο αυτό, αν ο Δάντης έγραφε σήμερα την Κόλασή του, καθώς τα αμαρτήματα της ψηφιακής εποχής διαφέρουν από εκείνα του 13ου αιώνα, θα έβαζε σε έναν από τους πιο προχωρημένους κύκλους αμαρτωλών να τσουρουφλίζονται εκείνοι που φτιάχνουν κωδικούς πρόσβασης που περιέχουν και το Ο και το 0. (Βέβαια, κάποιοι φροντίζουν τουλάχιστον να δηλώνουν το μηδέν διαγραμμίζοντάς το στη μέση –αυτοί θα πάνε στο Καθαρτήριο).
Λέξεις με πολλά Ο είχαμε δει σε ένα ακόμα πιο παλιό άρθρο, στο οποίο και σας παραπέμπω. Αν θέλουμε να έχει μόνο Ο θα καταλήξουμε στο προσοδοφόρος με 5 ή στο μεσαιωνικό βρομοχνοτόστομος με 6. Αν δεχτούμε και άλλα φωνήεντα, με 7 Ο είναι ο οδοντοστοματολόγος, που είναι υπαρκτή ειδικότητα. Αν το τεντώσουμε, αρχίζουμε να στοιβάζουμε πολιτικο-τέτοια, π.χ. πολιτικοκοινωνικοοικονομικοί, με 8 Ο, ενώ με 9 Ο είχε βρει κάποιος ένα «αγριοαχλαδοπορτοκαλομανταρινομηλόζουμο», ενώ υπάρχει και φτιαχτή λέξη βυζαντινή «ἀκτινοχρυσοφαιδροβροντολαμπροφεγγοφωτοστόλιστος», με 10 Ο. Βέβαια, με τη λογική αυτή, και η λέξη του Αριστοφάνη με τα 172 γράμματα σπάει τα ρεκόρ σε όλες μάλλον τις κατηγορίες.
Τώρα με την παραλλαγή Ο, λέτε να αρχίσουν να μας φαίνονται αντιπαθητικές οι λέξεις με τα πολλά Ο ή ίσως δυσοίωνες; Δεν νομίζω, αλλά βέβαια η Όμικρον θα μας ταλαιπωρήσει -τουλάχιστον. Οπότε, πρέπει να ετοιμαστούμε να περάσουμε Χριστούγεννα με την Όμικρον…
Υστερόγραφο. Με τον κίνδυνο να γίνω φορτικός, ξαναθυμίζω ότι συνεχίζεται η ψηφοφορία για τη Λέξη της Χρονιάς, στην ειδική μας σελίδα. Μια από τις 42 υποψήφιες λέξεις είναι και η Όμικρον. Λέτε να βγει λέξη της χρονιάς; Ή να ελπίζει για το 2022;
dryhammer said
Καλημέρα!
Διάβασα Τ.Ε.Ι. ΒΟΛΕΪ. Πάω να φτιάξω κι άλλο καφέ…
LandS said
…για να μην μπερδεύεται με το New, όπως και το Ksi ίσως για να μη θιγεί ο πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping
Δεν τον λένε Σι Τζιπίνγκ (English: /ˈʃiː dʒɪnˈpɪŋ/ SHEE jin-PING – Εγγλέζικη Βίκι) αυτόν;
Ανδρέας Τ said
Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Μπράβο για την ισορροπημένη ενημέρωση με τα όσα ξέρουμε για τη δράση της μετάλλαξης Ο.
Πουλ-πουλ said
Καλημέρα
«Βέβαια, κάποιοι φροντίζουν τουλάχιστον να δηλώνουν το μηδέν διαγραμμίζοντάς το στη μέση –αυτοί θα πάνε στο Καθαρτήριο.»
Χαιρετίσματα από το Καθαρτήριο, η διεύθυνση μου στο mail περιέχει το μηδέν, που όταν το γράφω, το διαγραμμίζω πάντα με μια λοξή γραμμή. Και όμως, ούτε και έτσι, αποφεύγονται τα καζάνια της Κόλασης των παρανοήσεων.
sarant said
Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
2 Ναι, προφέρεται Σι αλλά γράφεται Xi
LandS said
5
Κάτι ακόμα. Στη Στατιστική και στις Πιθανότητες δεν έχουμε την κατανομή Chi-Squared που συμβολίζεται χ^2 ;
Αντώνης said
Καλημέρα.
Μια και αναφέρθηκε η Ιστορία της Ο., ας υπενθυμίσουμε πως, πριν γίνει κινηματογραφική ταινία, είχε κυκλοφορήσει ως μυθιστόρημα με την υπογραφή της Πολίν Ρεάζ (κατά κόσμον Ντομινίκ Ορί) και είχε φυσικά και τότε (1954) προκαλέσει εντονότατες αντιδράσεις (απαγόρευση διαφήμισης, πώλησης σε ανηλίκους κλπ).
ΓΤ said
«αν ο Δάντης έγραφε σήμερα την Κόλασή του, καθώς τα αμαρτήματα της ψηφιακής εποχής διαφέρουν από εκείνα του 13ου αιώνα»,
Αφού λοιπόν ο Δάντης ξεκίνησε να γράφει τη Θεία Κωμωδία το 1308, θα πρέπει να μιλήσουμε για 14ο αιώνα.
(Εκτός αν… σταθούμε στο ταξίδι στον Άδη, που ξεκινά στις 08.04.1300)
ΓΤ said
6@
Άσε που πριν από το Word είχαμε το Chi-Writer 🙂
https://www.nomdo.nl/cw.htm
Πέπε said
> Βέβαια, κάποιοι φροντίζουν τουλάχιστον να δηλώνουν το μηδέν διαγραμμίζοντάς το στη μέση –αυτοί θα πάνε στο Καθαρτήριο
Αν είναι Νøρβηγοί, παλιά καθαρτήριο. Στην κόλαση και βαθιά βαθιά.
Γιάννης Ιατρού said
… διαγραμμίζοντάς το στη μέση –αυτοί θα πάνε στο Καθαρτήριο…
😂😂 ΕΞΟΧΟΣ👍
Γιάννης Ιατρού said
10-11 έλα ντε!!!
Πέπε said
7
Δεν ξέρω για την ταινία. Το βιβλίο εννοείται ότι δεν είναι κατά κανένα τρόπο για ανηλίκους. Όσο για τους ενηλίκους, πρόκειται μάλλον για θρίλερ παρά για τσόντα. Να σημειώσουμε ότι η ηρωίδα αναφέρεται απλώς ως Ο, χωρίς τελεία που να υποδεικνύει ότι πρόκειται για αρχικό. Απλώς είχε σύντομο όνομα!
sarant said
Μια προσθήκη στο άρθρο, που δεν τη σκέφτηκα, θα ήταν η διερεύνηση του Ο’ στα επώνυμα των Ιρλανδών.
Πέπε said
@13
Χμ… Και διαπιστώνω ότι όταν δεν το σκέφτομαι (σαν τον παπά με τα γένια) λέω «ενηλίκους», δηλαδή «ο ενήλικος». Τουλάχιστον όταν στην ίδια πρόταση υπάρχει και ο ανήλικος.
Ας μπει στη στατιστική.
Πέπε said
14
Το Ο’ των Ιρλανδών κανονικά γράφεται με οξεία πάνω στο φωνήεν. Με απόστροφο μετά είναι η αγγλική μεταγραφή, που σκοπίμως ή όχι παραπέμπει και στο o’ = of, που πρακτικά έχει το ίδιο νόημα («του», γενική, πρβλ. Ιωάννου). Αλλά το of είναι βέβαια αγγλικά, όχι ιρλανδικά.
Η ιρλανδική γραφή είναι ιδιαίτερα περίπλοκη και παράδοξη, και πολλά ιρλανδικά ονόματα μάς είναι γνωστά κυρίως στην εξαγγλισμένη τους μορφή. Στο πρωτότυπο συνήθως έχουν περίπου διπλάσια γράμματα.
Αντώνης said
#13
Έχεις δίκιο· παρασύρθηκα από την «ομώνυμη» μαρκησία – αλλά εκείνη είχε 3 τελείες …
Νίκος said
Τα εμβόλια Pfizer/BioNTech και Moderna, που έχουν την πιο σύγχρονη τεχνολογία mRNA, παρέχουν την καλύτερη προστασία έναντι του κινδύνου λοίμωξης από οποιαδήποτε παραλλαγή (και την Όμικρον). Τα κινεζικά, τα οποία αποτελούν σχεδόν το ήμισυ όλων των δόσεων που έχουν χορηγηθεί παγκοσμίως μέχρι σήμερα (εν μέρει επειδή ο πληθυσμός της Κίνας, που έχει κάνει σχεδόν αποκλειστικά μόνο εγχώρια εμβόλια, είναι τεράστιος), προσφέρουν σχεδόν μηδενική προστασία έναντι της μόλυνσης από Όμικρον. Κινεζικά εμβόλια έχουν χορηγηθεί ευρέως σε αρκετές ακόμη χώρες όπως το Μεξικό και η Βραζιλία.
Με βάση αρχικά στοιχεία από τη Βρετανία, το εμβόλιο Οξφόρδης-AstraZeneca δεν εμφάνισε ικανότητα να σταματά τη λοίμωξη Όμικρον έξι μήνες μετά τον εμβολιασμό με αυτό. Το 90% των εμβολιασμένων στην Ινδία έχουν κάνει αυτό το εμβόλιο με διαφορετική ονομασία (Covishield), ενώ έχει χορηγηθεί ευρέως και στην υποσαχάρια Αφρική.
Το ρωσικό Sputnik, το οποίο επίσης χρησιμοποιείται στην Αφρική και στη Νότια Αμερική, σύμφωνα με επιστήμονες, προβλέπεται ότι επίσης δεν θα έχει καλή αποτελεσματικότητα έναντι της μόλυνσης από Όμικρον. Το μονοδοσικό Johnson & Johnson, για το οποίο υπάρχει αυξημένη ζήτηση στην Αφρική τελευταία, επίσης έχει εμφανίσει μικρή ικανότητα να μπλοκάρει τη λοίμωξη από Όμικρον.
https://thecaller.gr/ygeia/metallaxi-omikron-pia-emvolia-kaliptoun-ti-ischii-gia-ta-mrna/
Πέπε said
17
Το επώνυμό της νομίζω ότι δεν αναφέρεται. Θεωρητικά τίποτε δεν αποκλείει να την έλεγαν Γεωργοπαπαδάκου ή Χατζηχριστοδούλου, και να ισοφάριζε από κει.
Γιάννης Ιατρού said
16β: από τους τελευταίους Κέλτες…. με τον (Q Celtic) ή Γοϊδελικό κλάδο της πρωτο-κελτικής👀
Stelios Kornes said
Kαλημερα. «Η Ιστορια της Ο» ειναι ταινια του 1975, νομιζω. «Η Μαρκησια του Ο.» πρεπει να ειναι του 1976 (και παλιοτερα του 1959, σε μια άγνωστή μου γαλλικη βερσιον).
Γιάννης Μάττος, Μεταφραστής, Στοκχόλμη said
Μια ερώτηση, η Όμικρον είναι πολύ πιο μεταδοτική. Προτείνω να αποφεύγουμε τη λέξη ακόμη και στον κυβερνοχώρο, για λόγους ασφαλείας, τζαστ ιν κέιζ.
Jago said
Χαβάη 5-Ο και όχι 5-0.
leonicos said
Ή να ελπίζει για το 2022;
Αυτή να ελπίζει. Εμείς να την ξεχάσουμε, και να την αφήσουμε με την ελπίδα
ΚΑΒ said
>>Μια από τις 42 υποψήφιες λέξεις είναι και η Όμικρον. Λέτε να βγει λέξη της χρονιάς; Ή να ελπίζει για το 2022;
Πιστεύω ότι δε θα είναι η λέξη του 2021 και βέβαια σε καμιά περίπτωση να μην είναι του 2022.
Χριστούγεννα με την Όμικρον « Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία – Kon/Spira[l] said
[…] Μπήκαμε στη βδομάδα των Χριστουγέννων, αλλά τα φετινά Χριστούγεννα διαφέρουν, όπως διέφεραν και τα περσινά -κι αν τα περσινά βρίσκονταν κάτω από το στίγμα του κορονοϊού, τα φετινά, ειδικότερα, βρίσκονται κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη της Όμικρον. Όχι μόνο εδώ -όλη η Ευρώπη θα κάνει Χριστούγεννα με την Όμικρον. Ποιαν Όμικρον; Δεν είναι ανάγκη καν… — Weiterlesen sarantakos.wordpress.com/2021/12/20/omikron/ […]
sarant said
23 Είναι όμικρον στη Χαβαη; Τι μαθαίνει κανείς!
leonicos said
Τι σημαίνει, χοντρικά, υψηλή μεταδοτικότητα και χαμηλή νοσηρότητα
Η χαμηλή νοσηρότητα συνεπάγεται και χαμηλή θνητότητα
Η υψηλή μεταδοτικότητα συνεπάγεται μεγάλη διασπορά = πάρα πολλά περιστατικά
Τα πάρα πολλά περιστατικά, δεδομενου ότι η θνητότητα ΔΕΝ είναι μηδενική, σημαίνει ότι θα εξακολουθήσουμε να έχουμε πολλούς θανάτους
Εντούτοις, τα πάρα πολλά περιστατικά συνεπάγονται διαδεδομένη ανοσία
ΑΛΛΑ και αυξημένο κίνδυνο νέας μετάλλαξης.
leonicos said
Κάθε νεα μετάλλαξη δεν συνεπάγεται ακύρωση των υφισταμένων εμβολιασμών, διότι θα είναι πολύ σπάνιο, να ην πω σκανδαλώδες, να ην έχει ούτε ένα κοινό αντιγόνο με τις ήδη κυκλοφορούσες. Απόδειξη ότι η Δέλτα παραμέρισε τις προηγούμενες. Δεν τις εξάλειψε, δεν έχει τρόπο, απλώς τις κάλυψε αντιγονικά.
Φυσικά θα πρέπει οι εμβολιασμοί ν’ ανανεώνονται
ΣΠ said
8
Το 1300 ανήκει στον 13ο αιώνα, ε; Τώρα που θα σου την πέσουν ο Avonidas και ο Pedis θα δεις.
ΓΤ said
29@
Μα εγώ σαματά θέλω, ρε μαν 🙂
ΓΤ said
Ακούω ότι ο Νικοκύρης θα ανηφορίσει σήμερα κατά Εξάρχεια για να παίξει με παστράμι Νέας Υόρκης
https://www.athensvoice.gr/taste/737348-black-salami-neo-microbakery-ton-exarheion
kalantzianastasia said
Reblogged στις anastasiakalantzi50 http://www.proz.com/profile/3341470.
Νέο Kid said
Το όμικρον (λίγο πιο αυγοειδές απ το κανονικό) είναι και το αραβικό 5. Στους «γνήσιους» αραβικούς αριθμούς. Αυτούς που οι Άραβες αποκαλούν «ινδικούς»

Νέο Kid said
Η αμερικανοί όταν λένε «ο(ου» εννοούν και o και 0. Σε μαθηματικά επιστημονικά συγκείμενα βέβαια θα πουν και γράψουν zero για το μεδέν.
Δημήτρης Καραγιώργης said
Καλημέρα σε όλους / όλες.
Αν θυμάμαι καλά από την αρχαία εποχή που σπούδαζα, το γράμμα Ο όπως και το ο, εκφράζουν τον βαθμό πολυπλοκότητας σε έναν αλγόριθμο. Πόσο (τον χειρότερο δυνατό) χρόνο θα χρειαστεί για το άλεσμα Ν δεδομένων.
Νέο Kid said
Πολύ καλά θυμάσαι κύριε Καραγιώργη.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Time_complexity
Δύτης των νιπτήρων said
Σα να βλέπω δυο-τρεις από τους θαμώνες εδώ στην ύστερη αρχαιότητα να διαμαρτύρονται για τον φοβερό βαρβαρισμό «δια του όμικρον» και «δια του ωμέγα» αντί για τα «διά του ο μικρού», «δια του ω μεγάλου γράφονται» 😀
gpointofview said
# v2, 5
Οπως και η ΣουΣου Μπελέζα !!
Theo said
Καλημέρα,
@9:
Τι μου θυμίζεις τώρα!
Εν έτει 1990 ζητήσαμε από ένα γνωστό ιδιοκτήτη εταιρίας Η/Υ να μας προμηθεύσει έναν κειμενογράφο που να γράφει πολυτονικά. Και μας χάρισε τον Chi-Writer (κάι πρόφεραν την πρώτη λέξη) που η ΕΠΑΦΟΣ τον είχε μετατρέψει έτσι που να γράφει πολυτονικά, προσθέτοντας μιαν έξτρα γραμματοσειρά με τους τόνους και τα πνεύματα. Επειδή, όμως, οι υπολογιστές τότε (8086 στην αρχή, 286 μετά) ήταν πάναργοι, όταν πληκτρολογούσες σχετικά γρήγορα, δεν προλάβαινε ο Chi-Writer να μεταφέρει τον τόνο ή το πνεύμα μαζί με το γράμμα, κράσαρε το πρόγραμμα και δεν ξανάνοιγε. Μας έστειλαν τον τεχνικό της εταιρίας κι αυτός έφτιαξε ένα προγραμματάκι που κάθε φορά που άνοιγε ο Chi-Writer αντέγραφε το αρχείο που καταστρεφόταν με το κρασάρισμα. Αλλά έπρεπε να προσέχω, να μην πληκτρολογώ γρήγορα 🙂
Περάσαμε πολλά μέχρι να βγουν οι πολυτονικές γραμματοσειρές της Gr-Soft και της ΜΑΤΖΕΝΤΑ κι η έκδοση του Word που τις υποστήριζε (με τα Windows 3.0 χρησιμοποιούσαμε το Ami Pro που συνεργαζόταν καλύτερα με τα πολυτονικά από το Word). Τα έχω περιγράψει πιο αναλυτικά εδώ πριν από κάποια χρόνια.
ΓΤ said
39@
Ναι, ρε Κομπιουτερά των Γραφών!
(Να θυμίσουμε και το Volkswriter)
Theo said
@40:
Και το Wordpad κι άλλα που δεν τα θυμάμαι τώρα 🙂
Pedis said
# 35-36 – Και γενικότερα, O -> Order of magnitude για ασυμπτωτική συμπεριφορά συναρτήσεων/εαναπτυγμάτων κλπ.
Υπάρχει και little/small o -> με παρόμοια χρήση με κάποιες διαφορές σε σχέση με το big-O που είναι ψιλά γράμματα για εδώ.
Pedis said
# 29-30 – Σταύρο, νάμαστε γεροί το 2100 που θα είναι το θέμα χοτ, νάχουμε να συζητάμε αν αλλάζει ο αιώνας … 😁
Νικοκύρη, βάλτο στο κάλενταρ να ετοιμάσεις άρθρο να μας κάνεις πάσα … 😆
dimosioshoros said
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος λόγος που η μετάφραση των 72 (ΟΒ΄) αποδόθηκε ως μετάφραση των εβδομήκοντα, των Ο’. Κάτι μυστικιστικό άραγε; Έχει κάποια σημασία το οβ στα εβραϊκά που έπρεπε να αποφευχθεί;
Alexis said
#23: Δεν είναι σίγουρο.

Στο λογότυπο της παλιάς σειράς φαίνεται καθαρά σαν μηδέν
Αντίθετα στο ριμέικ του 2010 φαίνεται σαν όμικρον

Δεν ξέρω το λόγο ούτε το έψαξα παραπάνω…
ΓΤ said
44@
Επτά δεκάδες τις θυμάσαι ευκολότερα.
dimosioshoros said
Μην ξεχνάμε και τα βόρεια ιδιώματα όπου το -ο- ως προφερόμενος φθόγγος δεν εμφανίζεται στις άτονες συλλαβές.
Παράδειγμα: πολιτικοκοινωνικοοικονομικοί > *πουλιτικουκοινουνικουοικουνουμικοί > πουλιτκουκκνουννκουοικουνουμ(ι)κοί (με κκ και νν τα ουρανικά κ’ και ν’ ή με φωνητικούς χαρακτήρες IPA κκ = c και νν = ɲ).
dimosioshoros said
@ 46 ΓΤ
dimosioshoros said
Επανάληψη: ίσως λόγω του μαγικού επτά…
Δύτης των νιπτήρων said
45 Ωραίο ασήμαντο όσο και πολύπλοκο πρόβλημα.
This revival series uses a zero as the last character in its title instead of the letter «O» that is used in the title of the original series.[39] According to Los Angeles Times, a CBS insider said that the disambiguation was necessary because of search engine results.[40] https://en.wikipedia.org/wiki/Hawaii_Five-0_(2010_TV_series)#History
Προσέξτε τώρα:
We put our top researcher on the case and discovered that, although most people assume that the original series titled itself after the slang term for police, that’s not what happened. Hawaii is the 50th state, and that’s where the original title was born. But it’s also true that it was the series that led to the creation of the police slang «5-0.» https://web.archive.org/web/20100812104614/http://latimesblogs.latimes.com/showtracker/2010/07/cbs-explains-why-it-likes-numbers-more-than-letters.html
Συνελόντι ειπείν: επειδή η Χαβάη είναι η 50ή πολιτεία, ονομάστηκε η σειρά Χαβάη 50, δηλ. «Χαβάη 5-μηδέν» αλλά, όπως προφέρουν συχνά τους αριθμούς αυτούς οι Αμερικάνοι, φάιβ-όου (και όχι φάιβ-ζίρο) οπότε 5-ο. Στην επανεκκίνηση της σειράς, το 2010, το έκαναν 5-0. Δηλαδή έτσι λέει η βίκι (και το άλλο λινκ), αλλά οι εικόνες τίτλου που πόσταρε ο Αλέξης στο #45 δείχνουν το ανάποδο!
Στο μεταξύ, ανάμεσα στα δύο ριμέικ, το «φάιβ-όου» έγινε σλανγκ για τους «μπάτσοι»: But also because people always pronounced it «five-oh,» which led to the slang term for police, «5-0.» You know, as in, «Run! 5-0 coming!»
dimosioshoros said
Εδώ για το εβραϊκό ΟΒ.
Χρίστος said
Διαβάζω:
The term originates from the 1960’s-70’s television show «Hawaii Five-0,» about an elite force of police in the 50’th state,hence 5-0
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
50# Και τους μπάτσους στη γωνιά τους πάει πέντε-πέντε.
ΓΤ said
49@
Όχι θαρρώ, είναι προσέγγιση στην εγγύτερη δεκάδα. Εάν είχαμε, λέμε τώρα, 6 τοπκλασάτους από 13 φυλές, θα παίζαμε με αυτή των Π’. 🙂
dimosioshoros said
@ 54 ΓΤ
Όλα παίζουν.
Μας είχε πονηρέψει σε αυτό, το ΟΒ-Ο, ο τότε καθηγητής μας στο γυμνάσιο και μετέπειτα ΑΠΘ Παναγιώτης Σιμωτάς που ήξερε καλά εβραϊκά και σε κάθε μάθημα μας έλεγε και κάτι σχετικό και το έγραφε στον πίνακα.
ΓΤ said
55@
Θα σκεφτόσουν μέσα από το ίδιο πρίσμα εάν επρόκειτο για οη’;
Theo said
@55:
Καλτ φυσιογνωμία ο Σιμωτάς. Τις εξετάσεις στα εβραϊκά στο ΑΠΘ τις έκανε προφορικά. Για να μπεις στο γραφείο του, έπρεπε να χτυπήσεις την πόρτα, να σου πει «εμπρός», να ανοίξεις την πόρτα, να ρωτήσεις «να περάσω κύριε καθηγητά;» να σου απαντήσει καταφατικά, μετά να σου πει «καθήστε», κι έτσι ν’ αρχίσει την εξέταση. Αν κάτι από τα παραπάνω γινόταν λάθος, σε ξαναέστελνε έξω, κι έπρεπε το σκετσάκι ν’ αρχίσει από την αρχή. Κι αυτά εν μέσω αποχουντοποίησης!!!
Πάνος με πεζά said
Στα λεξιλογικά, και τα o-rings. που χρησιμοποιούνται στη μηχανολογία. Στην ουσία είναι φλάντζες μορφής δακτυλίου, επίπεδες ή τορροειδείς.

Πέπε said
57
Και φεύγοντας στο τέλος να κλείσεις την πόρτα πίσω σου, υποθέτω, ώστε ο επόμενος να έχει τη δυνατότητα να εκτελέσει κι αυτός όλη τη χορογραφία.
dimosioshoros said
Καλή η ιδέα στη Γερμανία για το μηδέν (0 με λευκή διαγραφή) στις πινακίδες των αυτοκινήτων ώστε να μην το μπερδεύουν με όμικρον (Ο).

ΓΤ said
55, 57@
Πάντως, αυτός ο Σιμωτάς με το ΟΒ-Ο, αν δεν ήξερε γαλλικά, μπορεί να έλεγε ότι κάτι παλαιοδιαθηκικό κρύβεται μέσα στον σωλήνα του oboe. Αλλά τι να λέμε, έχουν προηγηθεί του όμποε τα σουραύλια του Κοκκινοπηλού 🙂
Theo said
@59:
Εννοείται 🙂
dimosioshoros said
@ 57 Theo
Μικρές ιεροτελεστίες… 🙂
dimosioshoros said
@ 56 ΓΤ
Θα σκεφτούμε κάτι. 🙂
Αγγελος said
(51) το «εβραϊκό ΟΒ» δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που θα συμβολιζόταν στα εβραϊκα ο αριθμός 72. Θα γραφόταν όπως και στα ελληνικά δηλ. Άιν-Μπεθ, όχι Άλεφ-Βαυ-Μπεθ.
Ο αριθμός που όντως δεν συμβολίζεται όπως θα περίμενε κανείς είναι ο 15. Γράφεται Τετ-Βαυ αντί Ιώτ-Ε, υποθέτω διότι με αυτά τα εβραϊκά γράμματα αρχίζει το άφατο όνομα του Θεού. Ίσως για τον ίδιο λόγο και το 16 γράφεται Τετ-Ζάιν αντί Ιωτ-Βαυ.
ΓΤ said
60@ ΔΧ
Αφού η πινακίδα είναι τυποποιημένη (http://gr.qianxicraft.com/info/german-license-plate-format-city-region-code-38099633.html), τότε η ιδέα της μερικής διαγραφής του μηδενός δεν είναι καλή, είναι υποτιμητική, δεδομένου ότι η αλφαριθμητική λέξη κλείνει με αριθμούς.
Αφώτιστος Φιλέλλην said
Η ιστορία της Ο είναι Γαλλική ταινία του ερωτικού κινηματογράφου του 1975 σε σκηνοθεσία Just Jaeckin βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Dominique Aury.
Πηγή : ελληνική βικιπαίδεια
Αγγελος said
To όνομα της Ο δεν το εφεύρε ο συγγραφέας. Υπάρχει πράγματι. Ο Αντώνης θα θυμάται ότι είχαμε συνάδελφο Madame O.
dimosioshoros said
@ 66 ΓΤ
Όμως ένα σύστημα γραφής μπορεί να δομηθεί έτσι ώστε μην απαιτεί αξίες από συμφραζόμενα. Το αγγλικό …ΕΑ… κορυφαίο παράδειγμα αδυναμίας ανάγνωσης χωρίς πληροφοριακό περιβάλλον.
dimosioshoros said
@ 65 Άγγελος
Απλά είναι ανιστόρητο το Ο΄. Το ερώτημα παραμένει.
miltos86 said
@23 / 46 / 52 κλπ
Yep, in what the Eye has billed its «shortest press release in history,» the network has informed journos that it’s not the capital letter «O» but instead, the number «0,» in the show title «Hawaii Five-0.»
https://variety.com/2010/tv/news/cbs-shocker-the-o-in-hawaii-five0-is-not-an-o-14606/
Μην ξεχνάμε ότι συχνά στα αγγλικά το μηδέν το διαβάζουν ως ‘oh’ αντί για zero έτσι κι αλλιώς, ειδικά σε σύνθετους αριθμούς, τηλέφωνα κλπ.
ΓΤ said
@55, 57, 65
Λαμβάνοντας υπόψη τον Άγγελο και τον Theo, που λέει ότι ο Σιμωτάς ήταν καλτ, μπορεί να έχουμε μία Urmensch φάση του λεξαριθμιστή που, βέβαιος ότι υπάρχουν παντού ποντίκια νοημάτων, καμώνεται τον γάτο της αναζήτησης αυτών, θαμπώνοντας, τελικά, μειράκια Γυμνασίου.
ΓΤ said
70@ ΔΧ
To O’ είναι δεν ανιστόρητο, αλλά, ιστορούμενο ως προσέγγιση στην εγγύτερη δεκάδα, είναι ευμνημόνευτο. 🙂
ΣΠ said
44
Πρόκειται απλώς για στρογγυλοποίηση. Όπως ο Εκατονταετής Πόλεμος, που διήρκεσε 116 χρόνια.
ΓΤ said
74@
Ε, μα τι λέμε τόση ώρα. Κάνουμε σύνθετα τα απλά… 🙂
ΣΠ said
58
Πρόβλημα στα O-rings είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Challenger.
ΚΑΒ said
60, 66 Έτσι το 0 θυμίζει κρίκο αλυσίδας.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Και τα 400 χρόνια της τουρκοκρατίας είχανε πολύ συν/πλην.
ΣΠ said
43
Μπα, δεν χρειάζεται να περιμένουμε τόσο πολύ. Το 2030 θα συζητάμε πότε αλλάζει η δεκαετία. 🙂
sarant said
Ευχαριστώ για τα νεότερα!
31 Σήμερα όχι, αλλά μάλλον αύριο
37 Χαχαχα!
43 Ήδη το έχω βάλει 🙂
50 Βρετιμαθαινει κανείς!
Εμείς βέβαια είχαμε και το αστειο, από ποιον έχασε 5-0 η Χαβάη.
58-76 Τα O-rings τα είχε αναφέρει και παλιότερα ο Πάνος, αλλά αυτό με το Τσάλεντζερ τώρα το μαθαίνω
ΣΠ said
50
Δηλαδή αν διαδραμματιζόταν στην Αλάσκα η σειρά θα λεγόταν Alaska four-nine;
dryhammer said
Μια και το παλαιό όνομα των Χαβαϊίων νήσων είναι Νήσοι Sandwich, ιδού η ελληνική απάντηση στο Hawaii 5-0.
https://www.oneman.gr/food-drink/sto-cantiniero-tha-fas-to-megalutero-santoyits-ths-athhnas/
Μυλοπέτρος said
Τα σημεία που έχουμε για τη στήξη πότε από ποιους και με ποιό σκεπτικό καθιερώθηκαν; Με ενδιαφέρει να μάθω για το θαυμαστικό.
Πέπε said
73 κλπ.:
Άρα η σωστή ανάγνωση του Ο΄ είναι «η μετάφραση των καμιά εβδομηνταριά».
Πέπε said
83
Έλα ντε! Πολύ ενδιαφέρον ερώτημα. Υποθέτω ότι το θαυμαστικό πρέπει να καθιερώθηκε αργότερα από τα υπόλοιπα. Αλλά η αρχή ποια ήταν; Ελληνική ή λατινική, ή άλλη; Και πώς προέκυψαν οι διαφορές σε ερωτηματικό και άνω τελεία;
ΓΤ said
84@
🙂
Μυλοπέτρος said
Τη γραμμούλα δεν θυμάμαι να τη βάζαμε στο μηδέν αλλά στο όμικρον.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
84
-Κύριε λοχαγέ, έρχονται 502 στρατιώτες του εχθρού!
-Τι λε ρε θηρίο, μπόρεσες και τους μέτρησες?
-Έ, πάνε δυο μπροστά και καμιά πεντακοσαριά από πίσω.
Πάνος με πεζά said
@80 : Mπράβο, καλά θυμόμουν κάτι…
dryhammer said
83. Βρήκα αυτό (που φυσικά αδυνατώ να το ελέγξω)
https://www.freeminds.gr/shmeia-stixhs/
sarant said
83 Δυστυχώς με τη στίξη δεν έχω ασχοληθεί
84-88 Και το μαμούθ στο μουσείο, που ήταν 1.000.012 ετών (πριν από 12 χρόνια που έπιασα δουλειά, μου είπε ο κύριος έφορος ότι το μαμούθ έχει ηλικία 1 εκατ. χρόνια)
sarant said
Δυστυχώς ενέκρινα ένα pingback χωρίς να το ετεροχρονίσω κι έτσι οι παραπομπές λαθεύουν κατά ένα, ως εδώ.
Pedis said
# 76 – Εδώ η εκτόξευση ήταν πετυχημένη …
spyridos said
84
Θαυμαστικό. Ποτέ δεν το κατάλαβα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
https://tinyurl.com/yck6rcyj
Avonidas said
Καλησπέρα.
Είναι κι ο Όμικρον, ο βοηθός του ερασιτέχνη αστρονόμου Ντην Φόρσαϊθ στο «Κυνήγι του Αερόλιθου» του Ιουλίου Βερν. Που η Μιτς, η οικονόμος του, επέμενε να τον λέει Άμικρον. Και σχολιάζει ο Βερν:
«Έτσι κακοποιούσε η αγαθή γυναίκα το 15ο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου» 🙂
Avonidas said
#96. Διαπιστώνω τώρα ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές από μετάφραση σε μετάφραση, κι έτσι δεν ξέρω ποιο ήταν το λογοπαίγνιο με το όνομα του Όμικρον στο πρωτότυπο.
Δύτης των νιπτήρων said
Κι εσύ φαν (και) του Βερν, Αβονίδα;
Αν η μετάφραση είναι του Πωλ Μενεστρέλ, παίρνει πολλές ελευθερίες (και ειδικά στο συγκεκριμένο, είμαι σίγουρος ότι όλα αυτά τα λογοπαίγνια με την Μιτς α λα Δέσποινα Στυλιανοπούλου τα έβγαζε απ’ το κεφάλι του).
Prince said
Avonidas said
#98. Ώστε έτσι, ε, Δύτα; Κοίτα να δεις…
Μου τη σπάει όταν το κάνουν αυτό οι μεταφραστές, και μου τη σπάει ακόμα περισσότερο όταν, 9 στις 10, το κάνουν σε βιβλία που τα θεωρούν προορισμένα για παιδιά. Δηλαδή περίπου για πέταμα, κατά το σκεπτικό τους 😦
ΘΝΣ said
Ανεξαρτητα απο οσα λενε οι διαφημιστες της Pfizer, στην Αγγλια οπου γινεται μεγαλος ντορος για τον Μπαμπουλα Ομικρον εχουν καταφερει να βρουν μεχρι σημερα 35,000 κρουσματα. Απο αυτα μολις 104 χρειαστηκαν νοσοκομειο, με 12 θανατους. ΔΩΔΕΚΑ απο 35,000! Υπολογιστε το ποσοστο γιατι ζαλιζομαι με τα πολλα δεκαδικα…
BLOG_OTI_NANAI said
8Χ

6Χ
πανοσιοσοφολογιότης
Ναβουχοδονοσορικός
αυτοφορολογούμενος
5Χ
μυριομοιρολογούνται
αλληλογρονθοκοπούμενα
dimosioshoros said
Είπαμε τίποτα και για τον 007; Και αυτός «double o».
dimosioshoros said
@ 99 Prince
🙂
rogerios said
Σε ό,τι αφορά τα αγγλικά, έχω την εντύπωση ότι σε περίπτωση που υπάρχει δίπλα ψηφίο που δηλώνει αριθμό αποτρέποντας τη σύγχυση με το γράμμα «o», το μηδέν προφέρεται «o» (/oʊ/). 😉
dimosioshoros said
,@ 85 Πέπε
Η μιτάφρας τς ιβδουμηνταριάς…
…ή, τελοσπάντων, αξιοπρεπώς ως προς το ψευδές «των Εβδομήκοντα», της εβδομηκοντάδος…
Μαρία said
97
Διαβάζω οτι το μυθιστόρημα εκδόθηκε μετά το θάνατο του Βερν. Η πρώτη έκδοση του 1908 είναι μια διασκευή που έγινε απ’ το γιο του Μισέλ, ενώ το πρωτότυπο εκδόθηκε το 1986. Ίσως αυτό εξηγεί τις διαφορές στις μεταφράσεις.
https://fr.wikipedia.org/wiki/La_Chasse_au_m%C3%A9t%C3%A9ore
Spiridione said
Έχει διάφορα λογοπαίγνια εκεί ο Βερν
« Monsieur, dit-elle, j’ai à vous parler.
— À me parler, Mitz ? C’est que je n’ai guère le temps en ce moment.
— Ma fine ! moi non plus, monsieur, vu que j’ai à faire toute la vaisselle du déjeuner. Vos tuyaux peuvent pardi bien attendre comme mes assiettes.
— Et Omicron ?… Il m’appelle, je crois.
— Votre ami Krone ?… Encore un joli coco, celui-là !… Il aura de mes nouvelles un de ces quatre matins, votre ami Krone. Vous pouvez l’en prévenir. Comme dit l’autre, la bonne entend l’heure et te salue ! Répétez-lui cela, mot pour mot, monsieur.
— Je n’ y manquerai pas, Mitz. Mais mon bolide ?
— Beau lide ?… répéta Mitz. Je ne sais pas ce que c’est, mais, quoi que vous en disiez, monsieur, ça ne doit pas être beau, si c’est cette affaire-là qui depuis quelque temps vous a mis un caillou à la place du cœur.
— Un bοlide, Mitz, expliqua patiemment Mr Dean Forsyth, c’est un météore, et…
— Ah ! s’écria Mitz, c’est le fameux met dehors !… Eh bien, il fera comme l’ami Krone, il attendra, le met dehors !
— Par exemple ! s’écria Mr Forsyth, touché au point sensible.
— D’ailleurs, reprit Mitz, le temps est couvert, il va tomber de l’eau, et ce n’est pas le moment de vous amuser à regarder la lune. »
και πιο κάτω
« C’est tout vu, déclara-t-elle. Après cinquante années de service, je m’en irai plutôt pourrir dans mon coin comme un chien galeux, mais je ne resterai pas chez un homme qui déchire son propre sang. Je ne suis qu’une pauvre servante, mais j’ai du cœur, monsieur… moi !
— Ah çà, Mitz, répliqua Mr Dean Forsyth piqué au vif, tu ignores donc ce qu’il m’a fait, cet Hudelson ?
— Qu’est-ce qu’il vous a donc tant fait ?
— Il m’a volé !
— Volé ?
— Oui volé, abominablement volé !…
— Et que vous a-t-il volé ?… votre montre ?… votre bourse ?… votre mouchoir ?…
— Mon bolide !
— Ah ! encore votre beau lide ! s’écria la vieille servante, en ricanant de la façon la plus ironique et la plus désagréable pour Mr Forsyth. Il y a longtemps qu’on n’en avait parlé, de votre fameux met dehors ! C’est-y Dieu possible de se mettre dans des états pareils pour une machine qui se promène !… Votre beau lide, est-ce qu’il était à vous plus qu’à Mr Hudelson ? Avez-vous mis votre nom dessus ? Est-ce qu’il n’appartient pas à tout le monde, à n’importe qui, à moi, à mon chien, si j’en avais un… mais, grâce au ciel, je n’en ai pas !… Est-ce que vous l’auriez acheté de votre poche, ou bien est-ce qu’il vous serait venu par héritage ?…
— Mitz !… cria Forsyth qui ne se possédait plus.
— Il n’y a pas de Mitz ! affirma la vieille servante dont l’exaspération débordait. Pardine, il faut être bête comme Saturne pour se brouiller avec un vieil ami à propos d’un sale caillou qu’on ne reverra jamais plus.
— Tais-toi ! tais-toi ! protesta l’astronome touché au cœur.
— Non, monsieur, non je ne me tairai pas, et vous pouvez appeler votre bêta d’ami Krone à votre aide…
— Bêta d’Omicron !
— Oui bêta, et il ne me fera pas taire… pas plus que notre Président lui-même ne pourrait imposer silence à l’archange qui viendrait de la part du Tout-Puissant annoncer la fin du monde ! »
https://fr.wikisource.org/wiki/La_Chasse_au_M%C3%A9t%C3%A9ore/Chapitre_VII
Μαρία said
96, 98
Η μόνη αλλαγή του μεταφραστή είναι οτι η Μιτς δεν τον αποκαλούσε Άμικρον αλλά Κρον.
Sans répondre, Mr Dean Forsyth s’engagea dans l’escalier, tandis qu’Omicron, qui servait habituellement le repas, demeurait en observation, guettant un retour du soleil.
L’oncle et le neveu pénétrèrent dans la salle à manger.
Mitz était là. Elle regarda son maître en face, et celui-ci baissa la tête.
« L’ami Krone ?… interrogea-t-elle, car c’est ainsi que Mitz, dans son innocence, désignait la cinquième voyelle de l’alphabet grec.
Πολύ ωραίο και το σχόλιο του αφηγητή, όταν παρουσιάζει τον Ομικρόν, που αν δεν ήταν μικρός το δέμας, θα ονομαζόταν Ωμεγκά.
Ce personnage répondait à l’appellation d’Omicron. Appellation bizarre, qu’il devait à sa médiocre stature, et, sans doute, aurait-il été surnommé Oméga, s’il n’eût été de trop petite taille.
https://fr.wikisource.org/wiki/La_Chasse_au_M%C3%A9t%C3%A9ore/Chapitre_II
Μερσί, Άβο.
Ντέρτι said
Αφού «…Στα ελληνικά αλφάβητα, το γράμμα όμικρον προήλθε από το φοινικικό ‘ayin, που σήμαινε «μάτι» και που ήταν ένας κύκλος.», γιατί ο Μπαμπινιώτης λέει πως οι Έλληνες δανείστηκαν μόνο τα σύμφωνα από τους Φοίνικες και τα φωνήεντα τα πρόσθεσαν μόνοι τους;
sarant said
96-…109: Λοιπόν, αυτό δεν το έχω διαβάσει κι έτσι αγνοούσα όλα τα ντεσού
110 Διότι το φοινικικό ήταν σύμφωνο.
sarant said
102 Μπράβο, οχτώ!
Γιάννης Ιατρού said
110: το σχήμα δανείστηκαν, τη βάφτιση την έκαναν μόνοι τους
Theo said
3689 85 670
Μαρία said
111β
αυτό το σύμφωνο https://en.wikipedia.org/wiki/Voiced_pharyngeal_fricative
Μαρία said
190
Και τώρα που το ξαναβλέπω η Μιτς αναλύει το όμικρον σε αμί Κρον (φίλος Κρον), που χάνεται στη «σωστή» μετάφραση.
Δύτης των νιπτήρων said
Απ’ όσο θυμάμαι είναι λοιπόν πολύ πιστός ο Μενεστρέλ στους διαλόγους. Αλλά νομίζω προσθέτει και δικά του, βάζει τη Μιτς να αντιστρέφει παροιμίες («Κατά τα κοπέλια του κι ο Μαστρο-Γιάννης» κλπ).
Μιχάλης Νικολάου said
… ΕΔΟΧΣΕΝ ΤΕΙ ΒΟΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟΙ ΔΕΜΟΙ, … το γράμμα Ο … αντιπροσωπεύει και τους τρεις φθόγγους,
ο, μακρό ο και ου. …
ΒΟΛΕΥΤΑΙ από τότε;
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
-Πρωτοχρονιά με Όμικρον;
-το πρώτο
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
119 το δεύτερο ! 🙂
Avonidas said
#109. Μερσί, Άβο.
Εγώ ευχαριστώ, Μαρία, που βλέπω το πρωτότυπο ύστερα από ποιος ξέρει πόσα χρόνια! 🙂 Ώστε ami Krone, και beau lide χαχα, τέλειο! Και το όμικρον το λέει «το 5ο φωνήεν του ελληνικού αλφαβήτου» κι όχι το 15ο γράμμα· άρα, η μετάφραση που θυμάμαι από τη δεκαετία του ’80 είναι λιγότερο πιστή από του Πωλ Μενεστρέλ, που υπάρχει online. Όταν ευκαιρήσω και ξεθάψω το βιβλίο από τις στοίβες που το χω καταχωνιάσει, θα τσεκάρω να δω τον μεταφραστή.
#117. Απ’ όσο θυμάμαι είναι λοιπόν πολύ πιστός ο Μενεστρέλ στους διαλόγους. Αλλά νομίζω προσθέτει και δικά του, βάζει τη Μιτς να αντιστρέφει παροιμίες («Κατά τα κοπέλια του κι ο Μαστρο-Γιάννης» κλπ).
Τώρα βλέπω ότι πράγματι είναι. Το ami Krone το μεταφράζει απλά «ο Μικρός» – και πώς αλλιώς να το μεταφράσει, δηλαδή, δεν σώζεται, και ταιριάζει μιας κι ο Όμικρον είναι κοντός.
Πάντως διαβάζεται πολύ ευχάριστα αυτή η ιστορία στις μέρες μας, είναι πολύ σύγχρονη. Τι να πρωτοθυμηθώ, τη διεθνή διάσκεψη που οργανώνεται για το πώς θα μοιραστούν τα κράτη τον χρυσό αερόλιθο (που δεν έχει πέσει ακόμα στη Γη!), με όλα της τα ευτράπελα; Ή πάλι τον αετονύχη τραπεζίτη, νονό και διαχειριστή της περιουσίας του εκκεντρικού επιστήμονα Ζακ Ξιρντάλ, που σκαρώνει μια υπέροχη κομπίνα πουλώντας αβέρτα μετοχές χρυσού (που δεν τις έχει), για να τις αγοράσει όταν πέσει ο αερόλιθος και καταποντιστεί η τιμή του χρυσού;
Λάμπρο’μ κρατάς σημειώσεις, έτσι; 😆
ΣΠ said
Κάτι που είχα διαβάσει -αλλά νομίζω ότι είναι και αναμενόμενο- είναι ότι το Ο είναι το γράμμα που είναι κοινό στα περισσότερα αλφάβητα.
Avonidas said
#121. Ζεφιρέν Ξιρντάλ, όχι Ζακ.
Avonidas said
Επίσης μου κάνει εντύπωση (και μου κάνει πιο πολλή εντύπωση που δε μου ‘χε κάνει πρωτύτερα) αυτή η απόδοση του météore «αερόλιθος». Δεν θυμάμαι να την έχω συναντήσει πουθενά αλλού στα ελληνικά. Δεν ξέρω γιατί ο Μενεστρέλ, κι οι μεταγενέστεροι μεταφραστές, δεν διάλεξαν την πολύ απλή και ελληνικότατη απόδοση ‘μετεωρίτης’. Να είναι άραγε επειδή στο μυθιστόρημα ο αερόλιθος πέφτει στη Γη μόνο στο τέλος της ιστορίας, και μόνο μετά από σκόπιμη παρέμβαση, κι άρα τυπικά δεν είναι μετεωρίτης, αλλά δορυφόρος της Γης; Θα μπορούσε επίσης να ονομαστεί «αστεροειδής», αλλά είναι μάλλον μικρός για κάτι τέτοιο, και έχει καθιερωθεί να λέμε αστεροειδείς τα μικρά και ακανόνιστα ουράνια σώματα που περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. Και τέλος θα μπορούσε καταχρηστικά να ονομαστεί ‘κομήτης’, μιας κι εκείνη ακριβώς την εποχή είχε παρατηρηθεί μια μανία με τους κομήτες (λίγο αργότερα, το 1910, είχε προκληθεί πανικός όταν εκφράστηκαν κάποιες απόψεις ότι η ουρά του κομήτη του Χάλλεϋ που θα περνούσε πολύ κοντά στη Γη θα μπορούσε να δηλητηριάσει την ατμόσφαιρά της. Ένα από τα συστατικά που αποκάλυψε η φασματική ανάλυση ήταν το κυάνιο, αλλά σε τόσο μικρή συγκέντρωση που δεν είχε καμιά επίδραση).
Τέλος πάντων, εγώ θα διάλεγα την απόδοση ‘μετεωρίτης’ για το météore και ‘βολίδα’ για το bolide. Οθντκ απόδοση, δηλαδή, πρακτικά μεταγραφή είναι 🙂
ΛΑΜΠΡΟΣ said
121 – Ναί Αβονίδα’μ μην αγχώνεσαι.😄 Καλώς ήρθες στα πάτρια αλλά και στον σχολιασμό, ήταν εμφανής η απουσία σου.
sarant said
124 και πριν: Με τόση διαφημιση, θα πάω αύριο να το πάρω 🙂
Μιχάλης Νικολάου said
… το γράμμα Ο … αντιπροσωπεύει και τους τρεις φθόγγους, ο, μακρό ο και ου. …
… Χριστούγεννα με την Όμικρον…
ΧριστΌγεννα…
Χαρούλα said
Για τον ουροβόρο —συνήθως ένα φίδι ή δράκο που διαγράφει κύκλο τρώγοντας την ουρά του— μας πληροφορεί ο Μπόρχες στο Βιβλίο των φανταστικών όντων όπου αναφέρει ως πρώτη χρήση αυτού του παράξενου τέρατος ένα «ελληνικό φυλαχτό του τρίτου αιώνα». Όμως πιθανότατα εμφανίστηκε και σ’ ένα πρώιμο αλχημιστικό κείμενο στην Αλεξάνδρεια την ίδια περίοδο με τίτλο: Κλεοπάτρας χρυσοποιία. Αλχημικά, ο ουροβόρος συνδέεται με τον περιώνυμο «φιλοσοφικό λίθο»· γεωγραφικά, με την προνεωτερική αντίληψη του ωκεανού ως ενός υδάτινου δακτυλίου που περιβάλλει τη γη. Ο Μπόρχες αναφέρει επίσης την Ηρακλείτεια εικόνα του απείρου ως ενός κύκλου όπου κάθε σημείο είναι ταυτόχρονα αρχή και τέλος.
…συνοψίζουμε τους βασικούς του νοηματικούς άξονες: πρώτον, τελειότητα, διότι από την αρχαιότητα ο κύκλος θεωρούνταν το τέλειο σχήμα· δεύτερον, αυτο(κατα)στροφή, διότι το φίδι που τρώει την ουρά του είναι ένα πλάσμα δυνάμει αυτοαναιρούμενο, αυτοαναλωνόμενο, και τρίτον, απειρότητα, ή αλλιώς ιλιγγιώδης ταύτιση του σημείου του τέλους και αυτού της έναρξης.
Χλόη Κουτσουμπέλη, «Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον» εκδ. Πόλις 2021
Πόσο γυμνός ένιωσε ο ποιητής Όμικρον
όταν όλα είχαν τελειώσει στο χαρτί
η πένα αναπαύτηκε οριζόντια
και το μελάνι στέρεψε.
[…]
Την ώρα που αυτός κλείνει τα μάτια και κοιμάται
κάπου αλλού κάποιος άλλος απότομα ξυπνά
κάθεται στο γραφείο του και γράφει.
https://www.hartismag.gr/hartis-35/biblia/to-oyroboro-omikron-h-h-pinakoohkh-kai-h-dinh
Μιχάλης Νικολάου said
… Μετά τη μεταρρύθμιση του 403
το Ο έμεινε να δηλώνει το /o/ ενώ για τον μακρό φθόγγο χρησιμοποιήθηκε το Ω, … .
Το /u/ γραφόταν πλέον με το δίγραφο «ου»
(το οποίο αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί για να αποδώσει τον δίφθογγο «όου»). …
Άφτερ φορ-όου-θρη.
Μιχάλης Νικολάου said
6,
Σωστά, προφέρεται κάι
Μιχάλης Νικολάου said
14,
Με την παλαιόθεν διάσημη ιρλανδή σχεδιάστρια επίπλων
Patty O’Chair
Μιχάλης Νικολάου said
27, … 23 Είναι όμικρον στη Χαβαη; Τι μαθαίνει κανείς!. …
Και μηδέν είναι.
Όπως Double-Oh-Seven για τον Τζέμη Μπόντ, και Four-Oh-Five για το πιο πηγμένο φρήγουεϊ στο Λος Άντζελες.
Δύτης των νιπτήρων said
132 one after nine-oh-nine
gpointofview said
Five-o- five !!! από τον ίσως καλύτερο δίσκο της ροκ
Παναγιώτης Κ. said
Την μεταβολή Δχ της μεταβλητής χ, ο επίσκοπος George Berkeley (1685-1753) την συμβόλιζε με Ο καθώς προκύπτει από το βιβλίο του The Analyst.
Αναφερόμαστε στην εποχή που ο Νεύτων είχε μιλήσει για τις «ροές» δηλαδή τις παραγώγους σύμφωνα με την μετέπειτα ορολογία. Τότε στον επιστημονικό διάλογο συμμετείχαν και…επίσκοποι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Νεύτων ήταν θεολόγος και φιλόσοφος και μερικές ακόμη ειδικότητες…
Για παράδειγμα, για τη «ροή» δηλαδή την παράγωγο, της χ^ν ο G.B ξεκινούσε γράφοντας:
(χ + Ο) ^ν- χ^ν
——————- =…
Ο
BLOG_OTI_NANAI said
84: Το θαυμαστικό αποτελεί μια μάλλον άγνωστη ιστορία όπως φαίνεται. Όσα υπάρχουν μάλλον είναι αυτά.
Στην τρίτη εικόνα, με αφορμή την τυπογραφία, βλέπουμε ότι στα 1700 ίσως δεν ήταν ακόμα πιεστική η ανάγκη για τους τυπογράφους να δημιουργήσουν το στοιχείο αυτό:
Avonidas said
#135. Τότε στον επιστημονικό διάλογο συμμετείχαν και…επίσκοποι.
Σύμφωνοι, αλλά κι ο Berkeley δεν ήταν απλώς επίσκοπος, ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος. Και στην κριτική του στον Νεύτωνα είχε κατά βάση δίκιο. Να διευκρινίσουμε εδώ ότι όταν ο Berkeley μιλούσε για «φαντάσματα των ποσοτήτων που εξαφανίστηκαν» (ghosts of the departed quantities), δεν αμφισβητούσε τόσο τα συμπεράσματα του Νεύτωνα και του Λάιμπνιτς, όσο την έλλειψη αυστηρότητας στη μεθοδολογία τους. Ήδη ο Νεύτωνας κι ο Λάιμπνιτς είχαν κάποιες ιδέες πώς να «μπαλώσουν» αυτά τα μεθοδολογικά κενά, αλλά μια απολύτως αυστηρή θεμελίωση θα ερχόταν μόνο τον 19ο αιώνα. Και στον 20ο αιώνα, οι ιδέες του Λάιμπνιτς για τα «απειροστά» απέκτησαν μια εξίσου στέρεα βάση χάρη στη δουλειά του Abraham Robinson.
sarant said
136 Μάλιστα, ενδιαφέροντα αυτά.
Pedis said
# 72 – Μην ξεχνάμε ότι συχνά στα αγγλικά το μηδέν το διαβάζουν ως ‘oh’ αντί για zero έτσι κι αλλιώς, ειδικά σε σύνθετους αριθμούς, τηλέφωνα κλπ.
Και nought (νόουτ) – naught (νάοτ) (-> τίποτα, μηδέν) σε αριθμητικά αποτελέσματα.
Νέο Kid said
137. “αλλά μια απολύτως αυστηρή θεμελίωση θα ερχόταν μόνο τον 19ο αιώνα.” Τον εψιλοντικό (ε-δ) ορισμό του ορίου απ τον Βάιερστρας εννοείς;
Παναγιώτης Κ. said
@137. Συμφωνούμε!
Παναγιώτης Κ. said
@140. Ο (ε-δ) ορισμός δόθηκε από τον Γάλλο Cauchy και ο Weierstrass έδωσε τον ορισμό για το όριο συνάρτησης μέσω ακολουθιών.
Avonidas said
#140. Ναι, αυτό εννοώ. Βέβαια, σήμερα γνωρίζουμε ότι η μέθοδος της εξάντλησης που χρησιμοποιούσε ο Αρχιμήδης για να υπολογίζει εμβαδά και όγκους ήταν ήδη εξίσου αυστηρή με το (ε-δ), αλλά αυτή η μέθοδος (α) δεν είχε τη γενικότητα εφαρμογής του απειροστικού λογισμού, και (β) δεν περιείχε καθόλου την έννοια της συνάρτησης.
Pedis said
Μα η παράγωγος δεν έχει προβλήματα ακόμη και σήμερα … στον κβαντικό κόσμο μας;
Παρολ’ αυτά δουλεύει … οριακά.
Η πρόοδος επιτυγχάνεται με εμπνευσμένα άλματα στο κενό. Αν ήταν όλοι (οι μεγάλοι) σαν τον Μπέρκλευ θα απορούσαμε ακόμη για ποιο λόγο δεν είμαστε μόνοι μας (δηλ. ο καθένας κι όλοι μαζί) στον κόσμο, ενώ θα έπρεπε … 😎
ΓΤ said
Λέτε να κουμπώνει απ’ την ανάποδη το παζλάκι;
https://www.newsit.gr/ellada/stathis-panagiotopoulos-kai-mpampis-anagnostopoulos-i-gnorimia-stin-alonniso/3432400/
sarant said
145 !
Avonidas said
#144. Μα η παράγωγος δεν έχει προβλήματα ακόμη και σήμερα … στον κβαντικό κόσμο μας;
Τι εννοείς; Η παράγωγος προϋποθέτει ένα συνεχές, που μπορεί να μην περιγράφει το σύμπαν μας στο πιο θεμελιώδες επίπεδο, αλλά μαθηματικά δεν δημιουργεί κάποια αντίφαση. Για τον ίδιο λόγο, η Ευκλείδεια γεωμετρία μπορεί να είναι ακατάλληλη για την περιγραφή της μεγάλης κλίμακας δομής του σύμπαντος, αλλά σαν αξιωματικό μοντέλο είναι και συνεπής, και χρήσιμη – άλλωστε ο μόνος τρόπος που ξέρουμε για να περιγράψουμε τις μη ευκλείδειες γεωμετρίες είναι σαν μια συρραφή οριακά ευκλείδειων χώρων.
Ο Hofstadter το λέει πάρα πολύ ωραία στο Gödel, Escher, Bach: οι φυσικοί, λέει, χρησιμοποιούν κάθε είδους μαθηματικούς χώρους για τις ανάγκες της δουλειάς τους: υπάρχει ο γνώριμος 3διάστατος χώρος, ο 4διάστατος χωρόχρονος Minkowski, ο χώρος των φάσεων του Hamilton, ο δυϊκός χώρος των κυματανυσμάτων, οι χώροι Hilbert των κυματοσυναρτήσεων, και πολλοί άλλοι. Γιατί θα πρέπει η «πραγματική» γεωμετρία να είναι εκείνη του χώρου μέσα στον οποίο κινούνται ο Δίας κι ο Κρόνος; Σε τι υστερούν όλοι οι υπόλοιποι χώροι σε πραγματικότητα; 🙂
Pedis said
# 147 – Καταλαβαίνω και συμφωνώ με όλα αυτά που λες και σχεδόν όπως τα λες. Το προηγούμενο σχόλιό μου δεν είχε να κάνει με αφηρημένο φιλοσοφικό προβληματισμό. Αντίθετα. Πρόσεξε τι έχω στο μυαλό μου. Είναι υπαρκτό στη φύση, δηλαδή επιστημονικά επιβεβαιωμένο, ένα ελάχιστο θεμελιώδες μήκος (~ 10^-18 cm), πέραν του οποίου η περιγραφή είναι αδύνατη. Θεωρία και πείραμα έχουν φτάσει σε αυτό το (προσωρινό, αν θες) συμπέρασμα βασιζόμενες στις υποθέσεις του συνεχούς χωρόχρονου, των σημειακών αλληλεπιδράσεων και της ικανοποίησης της τοπικότητας. Αν, όμως, το θεμελιώδες μήκος ληφθεί στα σοβαρά υπόψην , οι παράγωγοι πρέπει να αντικατασταθούν από διαφορές. Τίποτα το απαγορευτικά κακό σε αυτήν την πρόκληση, εκτός 1) από την εισαγωγή δράσης από απόσταση (χμ …), 2) απώλεια συμμετριών που κάνει τη ζωή (πολύ) δυσκολότερη στους υπολογισμούς και άκρως προβληματική στην προβλεψιμότητα (predictivity) της θεωρίας (δεν βγαίνει άκρη με τα σκληρά cutoffs στην Κβαντική Θεωρία Πεδίου). Η προφανής λύση στο παζλ, καθόλου φιλοσοφική, είναι η πιθανή υπόθεση ότι φαινόμενα που συμβαίνουν σε μικρότερα του θεμελιώδους μήκους μέχρι το μηδενικό μήκος (με την έξτρα υπόθεση ότι αυτά τα φαινόμενα υπάρχουν) είναι επουσιώδη και γι αυτό η προσέγγιση του συνεχούς δεν προκαλεί κακές *εκπλήξεις*. (Τουλάχιστον, μέχρι την ακρίβεια της τιμής του θεμελιώδους μήκους.)
Με αυτά θέλω να θίξω, όχι ένα αόριστο φιλοσοφικό, αλλά ένα εγγενές, πλέον, φυσικό πρόβλημα στον ορισμό της παραγώγου. Ό,τι δουλεύει (και πολύ καλά!) και συμφέρει, καμία αντίρρηση. (Σε κάθε περίπτωση ένα θεμελιώδες φυσικό μήκος υπάρχει αναγκαστικά ως δυσοίωνη πρόβλεψη στις μη ασυμπτωτικά ελεύθερες θεωρίες.)
++ Γράφεις: Σε τι υστερούν όλοι οι υπόλοιποι χώροι σε πραγματικότητα;
Δεν θα το σχολιάσω διότι θα βγει χιλιομετρικό σχόλιο. (Αν δεν είναι ήδη. Που είναι μάλλον 🙂.)
leonicos said
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ο προφερόταν ου αρχικά.
Όλοι ξέρουμε αρχαία παραδείγματα π.χ. μούνος = μόνος
όλοι θα έχουμε αναρωτηθεί πώς το ο, η, το γίνεται οὗτος αὑτη, τοῦτο
και οι περισσότερες γλώσσες αρχικά ήταν ακροφωνικές όπως πχ τα κλασικά αραβικά μόνο a/u/i
ΣΠ said
148
Για να περιγραφούν φαινόμενα σε κλίμακα μικρότερη του θεμελιώδους μήκους χρειάζονται άλλα μαθηματικά. Ίσως να είναι ήδη διαθέσιμα αλλά και ίσως πρέπει να επινοηθούν.
Δύτης των νιπτήρων said
Ωραία συζήτηση πιάσατε εδώ.
Νέο Kid said
Μπορείτε να δώσετε κάποια παραπομπή γι αυτό το «θεμελιώδες μήκος»; Το 10^-18 είναι πολύ μεγαλύτερο απ το Planck length. Σωστά; Είχα την εντυπωση ότι ο υπάρχον απειροστικός λογισμός «δουλεύει» χωρίς κάποιο θέμα μέχρις εκεί. Μπορεί να λέω και βλακείες, αλλά όπως και ναχει θα με ενδιάφερε κάποια εμβάθυνση στο θέμα.
Σταύρο, υπονοείς ίσως ότι τα όποια αδιέξοδα της string theory ας πούμε, ίσως οφείλονται σε ελλιπή μαθηματική «εργαλειοθήκη»; Ή εννοεις κάτι άλλο;
ΣΠ said
152
Κάπως έτσι. Έχω την εντύπωση ότι όλα όσα έχουν προταθεί μέχρι τώρα για την αντιμετώπιση των ιδιομορφιών (singularities) είναι «μπαλώματα» και αργά ή γρήγορα φτάνουν σε αδιέξοδο. Χρειαζόμαστε ένα νέο μαθηματικό εργαλείο, ίσως νέους μαθηματικούς ορισμούς. Χρειαζόμαστε ένα breakthrough.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
151# Ναι, αν καταλαβαίναμε τι λένε κιόλας…
Τέλος πάντων, όπως το συνόψισε ωραία ένας φίλος, οι θετικές επιστήμες μας εξασφαλίζουν το φαΐ και οι ανθρωπιστικές μας διδάσκουν πώς να μη σφαχτούμε μοιράζοντάς το. Όταν πλακωθούνε στο ταβερνόξυλο τα παληκάρια από πάνω θα επέμβω με πνεύμα καταλλαγής και φαρμακευτικό υλικό 🙂
Δύτης των νιπτήρων said
Νέα μαθηματικά; Σας έχω!
Ορίστε: http://www.nature.com/news/the-biggest-mystery-in-mathematics-shinichi-mochizuki-and-the-impenetrable-proof-1.18509
Εδώ μια, οθντ, εκλαΐκευση: https://en.wikipedia.org/wiki/Inter-universal_Teichm%C3%BCller_theory Μπορείτε να αρχίσετε με τη σειρά τα πιντιέφ στα λινκ από κάτω
Alexis said
#154: Επική ατάκα Ψωμιάδη σε Γαρδέλη:
Ρε αδερφέ καλά τα λες, δεν καταλαβαίνω τι λες όμως…
Εδώ στο 0:40
Pedis said
Μήκος Planck = 10^-35 m που αντιστοιχεί σε 10^19 GeV.
Είχα στο μυαλό μου τον «τοίχο» της ενέργειας του 1 TeV πέραν του οποίου, ίσως και αρκετά χαμηλότερα, η θεμελιώδης φυσική έχει βασικά προβλήματα που ίσως κλονίσουν κάποια/ες από τις θεμελιακές της αρχές. Η ενέργεια αυτή αντιστοιχεί σε 10^-18 m κι όχι cm που έγραψα στο #148 (αν δεν κάνω λάθος, πίνω ακόμη τον πρώτο καφέ) …
Τέλος πάντων, η έννοια του θεμελιώδους μήκους είναι εγγενής στη σύγχρονη φυσική των θεωριών πεδίου. Εννοώ ότι το συνεχές είναι μέχρι εκεί που μας κάνει, και μέχρι τώρα, μία βολική προσέγγιση. Μπορεί να μην είναι από ένα σημείο και πέρα.
Pedis said
# 164 -> Εννοείς; … πώς να
μησφαχτούμε μοιράζοντάς το🤓
Νέο Kid said
155. Δε σε καταλαβαίνω! Θες να πεις ότι αυτό το πασίγνωστο και εύληπτο κειμενάκι του φίλτατου Μοτσιζούκι είναι πιο δύσκολα αντιληπτό από φερ´ειπείν σεντονάτο διάλογο Δύτου-Μπουκανιέρου περί «οικονομοκρατίας» ή περί αποαποαποικιοποιήσεως; 🤪
Νέο Kid said
Click to access GEBen.pdf
Αβο, αν δε σου κάνει κόπο, σε ποιο κεφάλαιο είναι το abstract του 147. ;
ΓΤ said
155@
Τα πέιπερ αυτά πρέπει να τα ρίξει ένα βλέφαρο ο Τέρενς Τάο.
ΣΠ said
160
Bifurcations in Geometry, and Physicists, σελ. 450 (462 του pdf).
Νέο Kid said
A, ευχαριστώ Σταύρο!
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
102, Blog
Αλληλογρονθοκοπούμενα (5X)
Αλληλογρονθοκοπούμενοι (6Χ) 🙂
(Ο βρομοδολοφόνος, πιάνεται; Θα χαρακτηριζόταν έτσι -κάπως κόσμια…- ένας γυναικοκτόνος, ας πούμε;)
127, Μιχ. Νικολάου
Κι όμως, στην Κρήτη επικρατούσαν κάποτε τα «Χριστόγεννα»!
Χριστόγεννα, πρωτόγεννα, πρώτη εορτή του χρόνου.
Για βγάτε, δγέτε, μάθετε, όπου Χριστός γεννάται [Passow-1860)
Εξακολουθεί και σήμερα να ακούγεται έτσι, αλλά όλο και πιο σπάνια…
Avonidas said
#160. Ήμουν εκτος, ψωνιζα βιβλία άμα τη επιδείξει του κορονοσήμου μου. Gödel, Escher, μπάχαλο 😛
#148. *** Αυστηρά προειδοποίησις: ακολουθεί πόνημα NSFM (Not Safe For Muggles) ***
Λοιπόν, έχω μια κάπως λεπτή διαφωνία με τον τρόπο που το διατυπώνεις. Το να λέμε ότι υπάρχει ένα ελάχιστο μήκος, κάτω από το οποίο δεν έχει φυσικό νόημα να μιλάμε για αποστάσεις, είναι κάπως παραπλανητικό. Είναι κάπως σαν να λέμε ότι υπάρχει μια μέγιστη ταχύτητα, πάνω από την οποία η Νευτώνεια φυσική δεν έχει εφαρμογή, και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την Σχετικότητα. Δεν υπάρχει καμιά τέτοια ταχύτητα· υπάρχει μια περιοχή ταχυτήτων, κοντά στην ταχύτητα του φωτός, όπου η Νευτώνεια φυσική γίνεται βαθμιαία όλο και χειρότερη, και πιο ακατάλληλη προσέγγιση. Αυστηρά μιλώντας, η Νευτώνεια φυσική παραμένει προσέγγιση σε όλο το φάσμα των συνθηκών.
Αν η έσχατη δομή του χώρου και του χρόνου είναι διακριτή, τότε πολύ απλά δεν υπάρχουν (θεμελιωδώς) μήκη και χρονικά διαστήματα, ούτε «πάνω» ούτε «κάτω» από κάποιο όριο. Τα μήκη και οι χρόνοι είναι αναδυόμενες ιδιότητες, όπως η θερμοκρασία και η πίεση στη θερμοδυναμική, που γεννώνται από οντότητες ποιοτικά διαφορετικές.
Το τονίζω αυτό γιατί αισθάνομαι ότι μας παραπλανεί μια γνώριμη εικόνα, εκείνη ενός πλέγματος σημείων στο χώρο, όπως π.χ. τα μόρια ενός κρυστάλλου αλατιού, ή οι γραμμές στο χαρτί μιλλιμετρέ. Αλλά μπορούμε να μιλήσουμε για την απόσταση των σημείων του πλέγματος στο χαρτί μιλλιμετρέ ΜΟΝΟ επειδή υπάρχει το χαρτί ανάμεσα στα σημεία του πλέγματος! Αν το μόνο που υπήρχε ήταν τα σημεία του πλέγματος, δεν είναι καθόλου σαφές πώς θα ορίζαμε μια χωρική σχέση μεταξύ τους, ούτε και τι θα σήμαινε η κίνηση αντικειμένων (από τι; ) από το ένα σημείο στο άλλο, και από τη μια στιγμή στην επόμενη.
Τι θέλω να πω μ’ αυτό: το πρόβλημα της διακριτής δομής του χωρόχρονου είναι πολύ πιο διαβολεμένα δύσκολο από το να αντικαταστήσουμε, απλώς, τις διαφορικές εξισώσεις με εξισώσεις διαφορών. Θα χρειαστούμε καινούρια μαθηματικά – ή τουλάχιστον μαθηματικά που κανείς δεν ξέρει ακόμα ότι ταιριάζουν σ’ αυτό το πρόβλημα. Θα χρειαστεί να κατασκευάσουμε από την αρχή τον χώρο και το χρόνο, στο όριο των μεγάλων κλιμάκων, από ποιος ξέρει ποια στρυφνή αλγεβρική/τοπολογική δομή και ποια ανοίκεια μαθηματική «πρώτη ύλη». Και θα χρειαστεί να δείξουμε ότι αυτός ο αναδυόμενος χωρόχρονος πράγματι έχει τις ιδιότητες που παρατηρούμε στις μεγάλες κλίμακες.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η παράγωγος θα συνεχίσει να είναι χρήσιμη, όπως και η υπόλοιπη εργαλειοθήκη του απειροστικού λογισμού. Τα προβλήματα της διακριτοποίησης του χώρου, όσο μεγάλα και δύσκολα κι αν είναι, δεν αποτελούν κατά κανένα τρόπο δυσκολίες ή ψεγάδια του απειροστικού λογισμού per se, γιατί ο απειροστικός λογισμός, όπως και κάθε μαθηματική θεωρία απλούστατα ποτέ δεν εξαρτά την αλήθεια ή τη συνέπειά του από το τι συμβαίνει στον φυσικό κόσμο
Νέο Kid said
“γιατί ο απειροστικός λογισμός, όπως και κάθε μαθηματική θεωρία απλούστατα ποτέ δεν εξαρτά την αλήθεια ή τη συνέπειά του από το τι συμβαίνει στον φυσικό κόσμο”
That was too much of an insult for any Muggle! Ξέρουμε όλοι οι συνδιαλεγόμενοι εδώ (του αιμοβόρου πλην πονετικού Χτήνου συμπεριλαμβανομένου) κύριε, τι άκαρδα όντα είναι οι μεγάλοι μαθηματικοί! Άκαρδοι γιατί they don’t give a shit για το αν οι εφευρέσεις τους (γιατί τα Μεγάλα μαθηματικά εφευρίσκονται , δεν ανακαλύπτονται!) θα έχουν ποτέ την οποιαδήποτε πρακτική εφαρμογή και ψυχροί (σεξουαλικώς) συνάμα, γιατί μόνο αυτοί αντικρίζουν κατάματα τη γυμνή ομορφιά! (που λέει και η ποιήτρια) . Αλλά , επί της ουσίας τώρα, δεν νομίζω ότι ο Pedis ή οποιοσδήποτε άλλος είπε κατά βάση κάτι διαφορετικό.
Αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ , ως ταπεινό λουρκίζον ουδετερόνιο, είναι το εξής και θέλω να μου πεις αν είναι οντως έτσι και σε ποιο βαθμό.
Ο διαφορικός και ολοκληρωτικός λογισμός μπορεί να είναι τα κατεξοχήν «Εφαρμοσμένα» μαθηματικά, σίγουρα τα σπουδαιότερα εφαρμοσμένα μαθηματικά, και μια μεγάλη κατάκτηση του ανθρώπινου μυαλού, αλλά δεν παύουν να ΜΗΝ είναι μια περιγραφή του φυσικού κόσμου , αλλά απλά μια περιγραφή μιας εξιδανίκευσης (εννοώ idealization) του φυσικού κόσμου.
Σ αυτή την εξιδανίκευση θεωρούμε το χώρο και το χρόνο σαν μια “συνέχεια-συνεχή οντότητα» (continuum) . Αν ο χώρος κι ο χρονος είναι πραγματικά συνεχείς , ή το σύμπαν ολάκερο πεπερασμένο ή άπειρο , φραγμενο ή άφρακτο , είναι οπωσδήποτε αδιάφορο για τον διαφορικό λογισμό. Σύμφωνοι!
Αλλά ο Pedis νομίζω ότι δεν έβαλε αυτό σε αμφισβήτηση αλλά κάτι άλλο, ελαφρώς (ως πολύ) διαφορετικό: Αν το σύμπαν είναι διακριτό στο «μήκος Πλανκ» , θα ήταν ΤΟΤΕ ο λογισμός ακόμη χρήσιμος για να το περιγράψει; Κι αν όχι ,το alternative εργαλείο θα ήταν αναγκαστικά νέα μαθηματικά ή ίσως κάποιο modification στα υπάρχοντα ενδεχομένως να αρκούσε;
Με τις ταπεινές μου γνωσεις βέβαια ( αν αυτά που ακολουθούν είναι ανακριβή με χαρά να δεχτώ το μαστίγωμα! 🤭) νομίζω ότι οι Φυσικοί ασχολούνται εδώ και δεκαετίες με τον προβληματισμό αυτόν
στην quantum field theory όπου χρησιμοποιειται μοντέλο του σύμπαντος στο οποίο ο χωροχρόνος , σε πολύ μικρές κλίμακες, είναι διακριτός. Αυτό είναι γνωστό ως ultraviolet cutoff και υπάρχει και το μοντέλο σύμπαντος στο οποίο το spacetime έχει κάποιο finite size και αποκαλείται infrared cutoff ( τέλος πάντων , για να μην πλατιάζω, αφύσικος πράμα ,μικρά μήκη αντιστοιχούν σε υψηλές ενέργειες και συχνότητες , και μεγάλα μήκη (maximal lengths) σε χαμηλές ενάργειες και συχνότητες. )
Muggle mode, off. 😛
Νέο Kid said
166. (συνέχεια in conjunction with 165.) Αν θέλεις επίσης να αναλύσεις λίγο αυτό το «αναδυόμενες οντότητες» για το χωροχρόνο σε διακριτό επίπεδο. Καταλαβαίνω τι λες (in principle) γιατί καταλαβαίνω και μ αρέσουν οι αναλογίες , όπως αυτή με τη θερμοκρασία και την πίεση που χρησιμοποίησες , αλλά αν δεν είναι θεμελιώδη το μήκος και ο χρονος … τι διάολο θελουμε κι ασχολούμαστε; What’s the point δηλαδή; Τι είναι θεμελιώδες ,και γιατί να μας απασχολεί ό,τι και ναναι αυτό , αφού προφανώς (;) κάτι εκτός χρόνου και χώρου ΠΡΕΠΕΙ θεμελιωδώς να είναι εκτός της συνειδησής μας! Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τί δεν καταλαβαίνω …😊
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Συσσχολιαστές και συσσχολιάστριες το νου σας. Κάπως έτσι όπως το #166 αρχίζουνε, με μεγάλες παρόλες για απειροστικούς λογισμούς και χωροχρόνους και ψαρωτικές αγγλικούρες, και μετά σε καλούνε σπίτι για να σου τα εξηγήσουν καλύτερα και μετά απλώνουνε το ξερό τους. Kiddo, behave yourself and keep your hands where I can see them 😜 🤪
Νέο Kid said
167. Α, Παρντόν! Για κάποιο μυστήριο λόγο μου είχε διαφύγει το « Θα χρειαστεί να κατασκευάσουμε από την αρχή τον χώρο και το χρόνο, στο όριο των μεγάλων κλιμάκων, από ποιος ξέρει ποια στρυφνή αλγεβρική/τοπολογική δομή και ποια ανοίκεια μαθηματική «πρώτη ύλη». Και θα χρειαστεί να δείξουμε ότι αυτός ο αναδυόμενος χωρόχρονος πράγματι έχει τις ιδιότητες που παρατηρούμε στις μεγάλες κλίμακες.» του 165. το οποίο απαντάει ( σε καλό βαθμό) στο 167.
Αν θες βέβαια να προσθέσεις /αναλύσεις κάτι… δεν θα σε μαλώσω κιόλας! 😊
Νέο Kid said
168. 😛 Πάω για ύπνο ρε ! Μη φοβάσαι, το αίμα μου δεν είναι όρθιο . 😉
Avonidas said
#168. Κάπως έτσι όπως το #166 αρχίζουνε, με μεγάλες παρόλες για απειροστικούς λογισμούς και χωροχρόνους και ψαρωτικές αγγλικούρες, και μετά σε καλούνε σπίτι για να σου τα εξηγήσουν καλύτερα και μετά απλώνουνε το ξερό τους.
Χτήνε, εμένα που δε με βλέπεις, πριν μια βδομάδα τέλεψα κι έστειλα grant proposal με την αφεντομουτσουνάρα μου λήντερ. Ξες τι πα να πει grant proposal στην Πολωνία;! Έχω φάει τόση γραφειοκρατία στην καταπιόνα μου* που το ξερό του Λώρενς ούτε που θα το αντιληφθώ 😆
* και για τέτοια ψίχουλα που πιο εύκολα τα μάζευα στη γωνιά του δρόμου απ’ τους περαστικούς, με τα γκαβογυάλια του Φωτόπουλου στην Κάλπικη Λίρα…
Νέο Kid said
171. Μια και δε με κολλάει ύπνος γμτ… μεγάλο πρόβλημα η γραφειοκρατία . Η χειρότερη self replicating γάγγραινα που έχουν εφεύρει οι μεγαλοφυέστεροι βλάκες για να εξασφαλίσουν την διαιώνιση και τη παγκόσμια κυριαρχία του είδους τους!… Κουράγιο ταβάριτς!
(Είναι σίγουρος ότι αν ζούσε σήμερα ο Αινστάιν , το patent office θα τού έπεφτε παρά πολύ! Το πολύ δασκαλάκος λεβεντιά σε κατσικοχώρι… ο δε Ντιράκ; ή στο τρελάδικο ή στην Πάνια να γελάνε οι ανόητοι με τα οράματά του…)
Pedis said
Ακρήστε! Μη σας πλακώσει. Απλώνω διπλοσέντονο, το σεντόνι του Αβό ραμμένο μαζί το δικό μου!
Κινούμαστε, πλέον, σε κοσμικές Lambros-Blog scales.
Το φταίξιμο στο Αβό. 😋 Κι ο θεός να μας συγχωρέσει …
# 165 –
Λοιπόν, έχω μια κάπως λεπτή διαφωνία με τον τρόπο που το διατυπώνεις. Το να λέμε ότι υπάρχει ένα ελάχιστο μήκος, κάτω από το οποίο δεν έχει φυσικό νόημα να μιλάμε για αποστάσεις, είναι κάπως παραπλανητικό. Είναι κάπως σαν να λέμε ότι υπάρχει μια μέγιστη ταχύτητα, πάνω από την οποία η Νευτώνεια φυσική δεν έχει εφαρμογή, και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την Σχετικότητα. Δεν υπάρχει καμιά τέτοια ταχύτητα· υπάρχει μια περιοχή ταχυτήτων, κοντά στην ταχύτητα του φωτός, όπου η Νευτώνεια φυσική γίνεται βαθμιαία όλο και χειρότερη, και πιο ακατάλληλη προσέγγιση. Αυστηρά μιλώντας, η Νευτώνεια φυσική παραμένει προσέγγιση σε όλο το φάσμα των συνθηκών.
Δεν θα έλεγα ότι θα συμφωνούσα έτσι όπως μου φαίνεται ότι το θέτεις. Στη σχέση Νευτώνειας και Σχετικιστικής Φυσικής είναι η δεύτερη που αναπαράγει τα αποτελέσματα της πρώτης ασυμπτωτικά στο όριο των χαμηλών ταχυτήτων. Έπειτα, στη σχέση μεταξύ Νευτώνειας και Κβαντικής Φυσικής, είναι πάλι η δεύτερη που δίνει τα αποτελέσματα της πρώτης ασυμπτωτικά για μικρές τιμες της σταθεράς του Πλανκ. Και στις δύο περιπτώσεις τα ανωτέρω όρια δεν λειτουργούν αμφίδρομα. Ως μία από τις πλευρές των ριζικών διαφορών μεταξύ της παλιάς θεωρίας σε σχέση με τις νέες είναι ότι δεύτερες προβλέπουν και περιγράφουν επιτυχώς φαινόμενα που η πρώτη αδυνατεί ακόμη και να εικάσει (λ.χ. το σπιν ή τις ιδιότητες της κυματοσυνάρτησης από την κβαντομηχανική, τον ίδιο τον χωρόχρονο, τη σχέση ενέργεια-μάζα, την εγγενή σύνδεση του χωρόχρονου με τη βαρύτητα από τη ΓΘΣ ή ας πούμε φαντεζί εκδηλώσεις της ΘΣ σαν το πρόβλημα των διδύμων ή πιο θεμελιώδη φαινόμενα σαν τα βαρυτικά κύματα από τη ΓΘΣ).
Δεν θα με έβρισκε σύμφωνο, λοιπόν, αυτό που γράφεις: «όπου η Νευτώνεια φυσική γίνεται βαθμιαία όλο και χειρότερη, και πιο ακατάλληλη προσέγγιση». Είναι η νέα θεωρία που γίνεται όλο και … «χειρότερη» (και βαθμιαία αλλά μάλλον τεχνητά, μόνον και αφού προικιστεί με έξτρα υποθέσεις για την εφαρμογή ακριβώς ημικλασικών προσεγγίσεων) ώστε να βολευτούν τελικά, δηλαδή οριακά, κάποια από τα χαρακτηριστικά της στα πλαίσια της παλιάς. Κι αυτό βέβαια, όπως ξέρουμε, αποτελεί πολύτιμη εγγύηση για τη διαχρονική αξία των επιστημονικών εργαλείων, των μεθόδων και των κατακτήσεων.
Αν η έσχατη δομή του χώρου και του χρόνου είναι διακριτή, τότε πολύ απλά δεν υπάρχουν (θεμελιωδώς) μήκη και χρονικά διαστήματα, ούτε «πάνω» ούτε «κάτω» από κάποιο όριο. Τα μήκη και οι χρόνοι είναι αναδυόμενες ιδιότητες, όπως η θερμοκρασία και η πίεση στη θερμοδυναμική, που γεννώνται από οντότητες ποιοτικά διαφορετικές.
Ενδέχεται να είναι έτσι. Τα speculations δίνουν και παίρνουν σε αυτήν την κατεύθυνση εδώ και αρκετά χρόνια. Συμφωνώ. Πάντως, ως θεμελιώδη εννοώ μία οριακή φυσική κατάσταση που αναδύεται από μία θεωρία η οποία αποδεικνύεται επιτυχής σε αφάνταστο βαθμό, ίσως και μη αναμενόμενο, δεδομένων των λίγων βασικών, γενικών και αυστηρών θεωρητικών υποθέσεων που εφαρμόζονται χωρίς σκόντο και τροποποιήσεις ανάλογα με το είδος των υπό μελέτη φαινομένων. Διότι είναι εντυπωσιακή η προβλεπτικότητα των κβαντικών θεωριών πεδίου που ενσωματώνουν την (ειδική) θεωρία της σχετικότητας, την κβαντική μηχανική, τις συμμετρίες βαθμίδας (ή βάθμωσης – > gauge) και τη ρήξη της συμμετρίας (ΟΚ, δεν περιλαμβάνουν τη Γεν. Θεωρία της Σχετικότητας και προφανώς νέα φαινόμενα οφειλόμενα στη σκοτεινή ύλη και ενέργεια). Τώρα, αν πράγματι διαπιστωθεί ότι υπάρχει κάποιο εμπειρικό όριο στην εφαρμογή μιας τέτοιας γενικής θεωρίας, τούτο συνεπάγεται την ανάγκη για τεράστιες αλλαγές στο βασικό θεωρητικό (και πολύ πιθανά βασικό μαθηματικό) υπόβαθρο ώστε να εξηγηθούν τα νέα έξτρα φαινόμενα και θεμελιώδη παζλ. Δεν θα πρόκειται για αλλαγές σε κάποιες «περιφερειακές» θεωρητικές υποθέσεις. Αυτό εννοούσα και θέλησα να το συσχετίσω προκλητικά με την πίστη μας στην ύπαρξη του φυσικού συνεχούς (πίστη, βέβαια, που έχει αποφέρει ανεκτίμητη πρόοδο στην επιστήμη τα τελευταία τετρακόσια χρόνια).
Το τονίζω αυτό γιατί αισθάνομαι ότι μας παραπλανεί μια γνώριμη εικόνα, εκείνη ενός πλέγματος σημείων στο χώρο, όπως π.χ. τα μόρια ενός κρυστάλλου αλατιού, ή οι γραμμές στο χαρτί μιλλιμετρέ. Αλλά μπορούμε να μιλήσουμε για την απόσταση των σημείων του πλέγματος στο χαρτί μιλλιμετρέ ΜΟΝΟ επειδή υπάρχει το χαρτί ανάμεσα στα σημεία του πλέγματος! Αν το μόνο που υπήρχε ήταν τα σημεία του πλέγματος, δεν είναι καθόλου σαφές πώς θα ορίζαμε μια χωρική σχέση μεταξύ τους, ούτε και τι θα σήμαινε η κίνηση αντικειμένων (από τι; ) από το ένα σημείο στο άλλο, και από τη μια στιγμή στην επόμενη.
Δεν είμαι έτοιμος τώρα να προσθέσω κάτι σε αυτό που λες ή να συμφωνήσω έτσι όπως το λες. Πάντως, έτσι για την κουβέντα, τα σωματίδια που υπακούν στην κβαντομηχανική δεν έχουν τροχιές κίνησης, εννοώ με την κλασική έννοια. Συνεχείς μεν, μη παραγωγίσιμες σε κάθε σημείο τους, δε. Δεν κινούνται ακριβώς … τουλάχιστον όπως έχουμε στο μυαλό μας τα κλασικά σωματίδια.
Τι θέλω να πω μ’ αυτό: το πρόβλημα της διακριτής δομής του χωρόχρονου είναι πολύ πιο διαβολεμένα δύσκολο από το να αντικαταστήσουμε, απλώς, τις διαφορικές εξισώσεις με εξισώσεις διαφορών. Θα χρειαστούμε καινούρια μαθηματικά – ή τουλάχιστον μαθηματικά που κανείς δεν ξέρει ακόμα ότι ταιριάζουν σ’ αυτό το πρόβλημα. Θα χρειαστεί να κατασκευάσουμε από την αρχή τον χώρο και το χρόνο, στο όριο των μεγάλων κλιμάκων, από ποιος ξέρει ποια στρυφνή αλγεβρική/τοπολογική δομή και ποια ανοίκεια μαθηματική «πρώτη ύλη». Και θα χρειαστεί να δείξουμε ότι αυτός ο αναδυόμενος χωρόχρονος πράγματι έχει τις ιδιότητες που παρατηρούμε στις μεγάλες κλίμακες.
Σύμφωνοι. Και τότε ο ορισμός της παράγωγου δεν μπορεί να μην έρθει σε εγγενή αντίφαση με τα χαρακτηριστικά της φύσης, για να ξαναγυρίσω στο αρχικό ζήτημα, τουλάχιστον όπως το έθιξα στην αρχή.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η παράγωγος θα συνεχίσει να είναι χρήσιμη, όπως και η υπόλοιπη εργαλειοθήκη του απειροστικού λογισμού. Τα προβλήματα της διακριτοποίησης του χώρου, όσο μεγάλα και δύσκολα κι αν είναι, δεν αποτελούν κατά κανένα τρόπο δυσκολίες ή ψεγάδια του απειροστικού λογισμού per se, γιατί ο απειροστικός λογισμός, όπως και κάθε μαθηματική θεωρία απλούστατα ποτέ δεν εξαρτά την αλήθεια ή τη συνέπειά του από το τι συμβαίνει στον φυσικό κόσμο
Προφανώς θα είναι πολύτιμη, όπως εχει περίτρανα άλλωστε διαπιστωθεί, στην επιτυχή μελέτη όλων εκείνων των φαινομένων που εμπίπτουν στις γνωστές σήμερα κλίμακες (scales) αλληλεπιδράσεων. Επιπλέον, ελπίζω να μην έχω κάνει τέτοιο σφάλμα στη διατύπωση ώστε να παρεξηγηθώ και να νομιστεί ότι υποστήριξα ότι η θεωρία του απειροστικού λογισμού έχει μαθηματικό πρόβλημα θεμελίωσης.😃
ΓΤ said
173@
Εγώ, ρε μαν, που θέλω να καλπάσω με ταχύτητα φάσης, που μπορεί να υπερβεί, όπως ξέρουμε, την ταχύτητα του φωτός, υπερβαίνω κάποιο όριο; 🙂
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
145 Εξαλλόνησο
…
Εκλογοοικονομικοαπολογισμός
Αγγελος said
Λεώνικε (149), νομίζω πως μόνο για σένα «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ο προφερόταν ου αρχικά.» Τα μοῦνος και ξεῖνος είναι απλώς ιωνικοί τύποι, που αρχικά ήταν μόνFος και ξένFος και στην ιωνική διάλεκτο υπέστησαν αντέκταση, ενώ στην αττική διάλεκτο το F χάθηκε χωρίς ίχνη. Ότι σημειώνεται κάποια κώφωση (τροπή του ο σε ου) σε ορισμένες αρχαίες διαλέκτους — τη θεσσαλική, αν θυμάμαι καλά — είναι γεγονός, αλλά όχι και να πούμε πως η βλάχικη 🙂 προφορά ήταν η αρχική!
Αγγελος said
Ο Επίσκοπος Μπάρκλι έκανε βάσιμη κριτική των θολών σημείων της (τότε) θεμελίωσης του απειροστικού λογισμού, αλλά αλλού το πήγαινε: ότι όποιος μπορεί να τα καταπιεί, δεν δικαιούται να στραβομουτσουνιάζει για κάποια φαινομενικώς αντιφατικά σημεία του χριστιανικού δόγματος, π.χ. για τον ένα αλλά τρισυπόστατο Θεό 🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
171# Υπάρχει διαφορά. Εσύ το χλωρό σου το απλώνεις για κάνα ζλότυ, ο Λώρενς το ξερό του για θεμουσχώραμε στα σκότη 😁
Τον σύντροφο Πέδη στο #173 θα τον αφήσω ασχολίαστο, όλα εγώ πχιά? 😁
Νέο Kid said
178. Εγώ πάντως και ζλότι και σκότι κι αλβανικά Λεκ παίρνω!
gpointofview said
# 174
Τίποτε δεν υπερβαίνεις πατριώτη, η σκέψη είναι το ταχύτερο μέσον ( απαντηση Γιουντστίρα στην ερώτηση της λίμνης για να αναστήσει τα δηλητηριασμένα από αυτήν αδέρφια του, Μαχαμπαράτα )
Pedis said
#171 – 🤞
—-
Παράδοξο 1.
Κάθε πολίτης σε όλον τον κόσμο πιστεύει ότι η γραφειοκρατία στη χώρα που ζει είναι η χειρότερη όλων.
—-
Παράδοξο 2.
Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στη Διοίκηση (Δημόσια και Ιδιωτική) έχει αυξήσει, αντί να μειώσει, τη γραφειοκρατία.
(Υπάρχει εξήγηση για το φαινομενικό Παράδοξο 2, την αφήνω για μελλοντικό σχόλιο, όπως επίσης εξηγείται εύκολα το μη-παράδοξο ότι πλέον είναι ο πολίτης που καλείται να διεκπεραιώσει ένα μεγάλο μέρος της γραφειοκρατίας.
—-
(Ο κύριος, δεν το λέω για τον Αβό και κάνα δυο άλλους, τυγχάνει νομπελίστας Φυσικής.)
Δύτης των νιπτήρων said
181 Έχω την υποψία ότι θα υπάρχει κάποιου είδους νόμος του μάνατζμεντ, που ορίζει ότι διαφάνεια και γραφειοκρατία (όπως επίσης ελεγξιμότητα και γραφειοκρατία) είναι ποσά ευθέως ανάλογα. Το αντιλήφθηκα παρακολουθώντας από αρκετά κοντά την εφαρμογή της Διαύγειας. Δεν ξέρω αν πρέπει να το πω παράδοξο ή, αντίθετα, κάτι φυσικό.
voulagx said
#166 @Νιουκιντ: «… αλλά απλά μια περιγραφή μιας εξιδανίκευσης (εννοώ idealization) του φυσικού κόσμου.»
Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Θέλω να πω (εννοώ I mean) ότι η κουμπαροποίησή σου δεν έχει όρια (no limits για να καταλάβεις).
Νέο Kid said
183. I should have seen this coming! = Καλά με κάνεις! 👍
Avonidas said
#182. Έχω την υποψία ότι θα υπάρχει κάποιου είδους νόμος του μάνατζμεντ, που ορίζει ότι διαφάνεια και γραφειοκρατία (όπως επίσης ελεγξιμότητα και γραφειοκρατία) είναι ποσά ευθέως ανάλογα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της αίτησης, το αφεντικό μου θύμιζε τον νόμο του Πάρκινσον*: η δουλειά διαστέλλεται μέχρι να γεμίσει όλο τον διαθέσιμο χρόνο για τη διεκπεραίωσή της. Το αυτό ισχύει και για τις γραφειοκρατίες και τους διαθέσιμους πόρους.
Εντωμεταξύ, η διαδικασία υποβολής της αίτησης έχει πολύ ενδιαφέρον: πρώτα πρέπει να συμπληρωθούν όλα τα απαραίτητα πεδία και να υποβληθούν όλα τα συνημμένα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Εθνικού Κέντρου Επιστημών και του Υπουργείου Παιδείας της Πολωνίας (αυτό απαίτησε εκτενή αλληλογραφία με 3 τουλάχιστον ευγενέστατες και υπομονετικότατες υπαλλήλους του NCN, τις οποίες εγώ και το αφεντικό άνετα θα μπορούσαμε να καλέσουμε πλέον για τσάι μετά από τόσο εμβριθή γνωριμία). Μετά, κλειδώνεται η επεξεργασία της αίτησης, παράγεται η τελική της μορφή σε pdf, ύστερα αυτό το pdf το τυπώνουμε (πάνω από 60 σελίδες!) μαζί με 2 φόρμες δηλώσεων, μία για τον Υπεύθυνο Έργου (ο υποφαινόμενος) και μία για τον Διευθυντή του Ινστιτούτου. Παίρνουμε τον τάκο με την τελική αίτηση, τον ανεβάζουμε στην οικονομική διεύθυνση του Ινστιτούτου (6ος οροφος, από τις σκάλες, περνώντας από τον 4ο τον διάβασα «iv» όπως ο Οβελίξ), υπογράφω τη δική μου δήλωση και αφήνω τον τάκο να τον περάσει και να τον υπογράψει ο Διευθυντής, την άλλη μέρα. Περιμένω να μου αποστείλουν, σκαναρισμένες, τις 2 δηλώσεις, τις επισυνάπτω στην ηλεκτρονική αίτηση και την υποβάλλω διαδικτυακά λίγες ώρες πριν την τελική προθεσμία. Στο μεταξύ, το αντίγραφο του Ινστιτούτου, μαζί με τα φυσικά αντίγραφα των 2 δηλώσεων, τις τζίφρες και τις σφραγίδες, αποστέλλεται στο NCN με σαλιγκαροταχυδρομείο, όπου – υποθέτω – θα ελεγχθεί η σύμπτωση των 2 εκδοχών!
Όποιος επινόησε αυτή τη φανταστική διαδικασία (και μάλλον το φταίξιμο είναι του Ινστιτούτου, καθώς το NCN προσφέρει τη δυνατότητα ψηφιακής υπογραφής κι εξολοκλήρου ηλεκτρονικής υποβολής) πρέπει να μισεί τα δέντρα περισσότερο απ’ όσο ο Γκριντς μισεί τα Χριστούγεννα
* όχι εκείνου που κάνει τα παππούδια να φτιάχνουν τέλειο φραπέ, τον άλλον 😉
Νέο Kid said
185. Απολυτήριο λυκείου και στρατού υπέβαλες; Ή την πάτησες σαν μάπας! (quoting Asterix romanes eunt domus)
voulagx said
#185: «… τις οποίες εγώ και το αφεντικό άνετα θα μπορούσαμε να καλέσουμε πλέον για τσάι μετά από τόσο εμβριθή γνωριμία»
Τshάι του λέτι shεις ικεί shιαπάν’ ; Ημείς ιδώ shια κάτ’ου του λέμι καφέ.
sarant said
185 Για να μη λέμε ότι έχουμε αποκλειστικότητα, δηλαδή.
ΣΠ said
185
Τουλάχιστον έχει καλές πιθανότητες να χρηματοδοτηθεί;
Avonidas said
#189. Όχι χειρότερες από άλλες παρόμοιες αιτήσεις, που αν πιστέψω το αφεντικό είναι συνήθως πιο κακογραμμένες. Οι πιθανότητες a priori είναι μικρές, κι αυτό ΑΝ δεν κοπεί για κάποιον τεχνικό λόγο. Οι πιθανότητες αυξάνουν κάπως επειδή (α) ζητάμε ψίχουλα, και (β) έχω μια πρωτότυπη ιδέα, και δείχνω πως την κατέχω. Αλλά μπορώ εύκολα να φανταστώ την αίτηση να πηγαίνει στον λάθος ρεφερή, που θα τη στείλει άπατη.
Για τους επόμενους αρκετούς μήνες, no news is good news.
ΣΠ said
190
Καλή επιτυχία!
Avonidas said
#191. ‘Στω! 😀
Νέο Kid said
Μελαγχολία…και θλίψη … πολλή! 😞
Μιχάλης Νικολάου said
179, … 178. Εγώ πάντως και ζλότι και σκότι κι αλβανικά Λεκ παίρνω! …
Μη σκιάζεστε στα ζλότι
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Κι από μένα καλή επιτυχία Αβό. Και, για νάχουμε καλό ρώτημα, όλα αυτά τα χτηνώδη που περιγράφεις γίνονται στα πολωνικά ή στα εγγλέζικα?
Avonidas said
#195. Κυρίως στα αγγλικά, αλλά κάποια καίρια κομμάτια έπρεπε να μεταφραστούν στα πολωνικά. Είχα βοήθεια.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Την παλεύεις καθόλου τη γλώσσα?
Νέο Kid said
🇵🇱 👅⛔️🤼♂️
ΛΑΜΠΡΟΣ said
H γραφειοκρατία, είναι διαχρονικά το στήριγμα της εκάστοτε εξουσίας και ταυτόχρονα η εντροπία του κάθε οικονομικού συστήματος. Οποιοδήποτε σύστημα ξεφεύγει από έναν οριακό αριθμό άμεσων συμμετοχικών αποφάσεων, γίνεται γραφειοκρατικό που αρχικά στόχο έχει την εξυπηρέτηση του συστήματος και των πολιτών, πολύ γρήγορα όμως, σχεδόν μέσα σε μια γενιά, γίνεται κράτος εν κράτει κι ένας αντιπαραγωγικός μηχανισμός που προσπαθεί να επιβιώσει σε βάρος της πολιτείας ελέγχοντας και επιβραδύνοντας οτιδήποτε του εναντιώνεται, με αποτέλεσμα, ΚΑΝΕΙΣ να μην τον αγγίζει από φόβο και φυσικά να μεγαλώνει η εντροπία.
Αυτή ήταν και η αιτία που κατέρρευσε η ΕΣΣΔ.
Μόνη ελπίδα, είναι η τεχνολογία του διαδικτύου για άμεση συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, και η πρόσφατη του blockhain για την διασφάλιση του αδιάβλητου της ψηφοφορίας. Το θέμα, είναι αν θα προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση η ανθρωπότητα, ή οι υπερπλούσιοι κρατούντες θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν παγκόσμια δικτατορία.
Προς το παρόν, οι ενδείξεις δείχνουν την δεύτερη επιλογή, ΕΙΔΟΜΕΝ!
loukretia50 said
Αβονίδα,
Καλή επιτυχία κι από μένα!
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
198
https://www.google.com/search?q=%CF%88%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B4%CE%B9&rlz=1C1GCEA_enGR977GR977&sxsrf=AOaemvKB7o1HWU6kYmk5Vr_Rz0Y_OHuxOA:1640207640449&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwiVupDOqfj0AhX5Q_EDHcrHBfcQ_AUoAXoECAIQAw&biw=1536&bih=754&dpr=1.25
Pedis said
# 182 – 181 Έχω την υποψία ότι θα υπάρχει κάποιου είδους νόμος του μάνατζμεντ, που ορίζει ότι διαφάνεια και γραφειοκρατία (όπως επίσης ελεγξιμότητα και γραφειοκρατία) είναι ποσά ευθέως ανάλογα.
Δεν θα τόλεγα ούτε για τόνα ούτε για τ’ άλλο. Για το δεύτερο ειδικά, «ελεγξιμότητα και γραφειοκρατία», το στρατηγικό πλαίσιο υποτίθεται ότι είναι ο πρακτικά άπειρος χώρος αποθήκευσης δεδομένων και η πεποίθηση ότι η ταχύτητες πρόσβασης θα αυξάνουν αναλογικά (δεν μου είναι καθόλου κλίαρ, γεωμετρικώς τουλάχιστον). Απαιτείται και συλλέγεται λοιπόν ό,τι είναι δυνατόν να συλλεχθεί που ίσως χρειαστεί ή επειδή έχει προβλεφτεί (από κάποιον παπάρα) ότι θα χρειαστεί για διάφορες ελκυστικές πράξεις που μπορεί να συμφέρουν τη γραφειοκρατία στο μέλλον.
(Στο τέλος είμαι σχεδόν βέβαιος ότι το μεγαλύτερο μέρος πάει στον πάτο και δεν θα αναδυθεί ποτέ ή θα χαθεί στο μπακγκράουντ. Έχω εμπειρία στην ειδική εφαρμογή της γενικότερης αυτής εικασίας, στη συγκεκριμένη περίπτωση το στόμωμα από τη διοχέτευση παραπανίσιων πληροφοριών στον έλεγχο προσωπικών αποσκευών και ειδών στην πύλη ελέγχου στα αεροδρόμια … 😁)
Τέλος πάντων, το αποτέλεσμα είναι να μεταβιβάζεται το φορτίο των πάλαι ποτέ γραφειοκρατικών πράξεων στο γκισέ στον πολίτη ο οποίος έχει μετατραπεί σε χρήστη των γραφειοκρατικών εργαλείων της πρώτης επεξεργασίας και μεταφοράς δεδομένων εις βάρος του χρόνου του (ή αν δεν ξέρει πως να το κάνει προς όφελος των μεσαζόντων). Δηλαδή ο πολίτης έχει μετατραπεί σε απλήρωτο υπάλληλο των εκθετικά αυξημένων απαιτήσεων της γραφειοκρατίας (δημόσιας και ιδιωτικής) σε δεδομένα και βάζει κι από την τσέπη του από πάνω.
Αλλά το κυριώτερο είναι η σπατάλη προσωπικού χρόνου του πολίτη που καλείται να μάθει να χειρίζεται τα διαολοσυστήματα της κάθε υπηρεσίας, να έχει υπό έλεγχο τη διαχείριση μεγάλου αριθμού κωδικών πρόσβασης, που οφείλει πολλές φορές να κάνει διοικητικές πράξεις μέσω πιστοποιημένου λογαριασμού ιμέιλ (δεν τα έχετε δει ακόμη), που έχει αποκτήσει ειδικό προσωπικό πιστοποιημένο από δημόσια υπηρεσία έξτρα ειδικό κωδικό για εγκεκριμένη πρόσβαση σε διάφορες υπηρεσίες (ούτε αυτό το έχετε δει ακόμη), ο οποίος πολίτης συχνά χρειάζεται, ώρες και ώρες αναμονής σε γραμμές πληροφοριών, παραπόνων, επίλυσης προβλημάτων όσον αφορά τη διαδικασία κλπ κλπ
Αφήνω ότι συχνά ο πολίτης/user είναι υποχρεωμένος να αποκωδικοποιήσει τη γραφειοκρατική διάλεκτο και να πάρει παρακινδυνευμένες αποφάσεις για το τι πρέπει να κάνει, αν θέλει να αποφύγει να μιλήσει με ένα μειλίχιο στοκορομπότ ή να περιμένει στη τηλεφωνική γραμμή για να μιλήσει σε τηλεφωνητή από του απαντά συχνά από άλλη χώρα. (Τι τραβάνε κι αυτοί!) ‘Η να κλείσει ραντεβού με άλλη παρα-κρατική, παρα-δημόσια υπηρεσία για συμβουλές και βοήθεια. Ιστορίες παραφροσύνης έχει να διηγείται καθημερινά κόσμος με τουλάχιστον είκοσι χρόνια σπουδών. Δηλαδή ο απόφοιτος γυμνασίου τι τραβάει;
spyridos said
202
Υπάρχουν και αναλογίες με την γραφειοκρατία στις μεγάλες επιχειρήσεις.
——-
«δεν τα έχετε δει ακόμη»
Στην Ολλανδία μια σειρά υπηρεσιών δεν μπορούν πλέον να γίνουν με προσωπική επαφή.
πχ. Εφορία. Πάνω από 15 χρόνια που δεν μπορείς να επισκεφθείς εφορία ή να μιλήσεις με υπάλληλο τηλεφωνικά.
Μόνο γραπτά μέσω των συστημάτων τους ή δικαστικά.
Υπάρχουν άνθρωποι που αυτοκτονούν αφού η Εφορία τους γάμησε τη ζωή. Ο λόγος που έπεσε η κυβέρνηση εδώ αρχές του χρόνου και ακόμα να λυθούν τα προβλήματα τόσων ανθρώπων.
https://en.wikipedia.org/wiki/Dutch_childcare_benefits_scandal
The scandal was brought to public attention in September 2018. Investigators have subsequently described the working procedure of the Tax and Customs Administration as «discriminatory» and filled with «institutional bias».[4][5] On 15 January 2021, two months before the 2021 general election, the third Rutte cabinet resigned over the scandal following a parliamentary inquiry into the matter, which concluded that «fundamental principles of the rule of law» had been violated.[1][2][6]
Δεκάδες αυτοκτονίες, χιλιάδες οικογένειες διαλυμένες, άνθρωποι που έφτασαν στη φυλακή και την ανεργία, έχασαν τα παιδιά τους, το μέλλον τους, τη δουλειά τους ή παιδιά που έχασαν τα παιδικά και νεανικά τους χρόνια (πήραν 1.115 παιδιά από την οικογένειά τους και αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου) κτλ κτλ από ένα αλγόριθμο ή από κάποιους ηλίθιους υπαλλήλους που έπαιξαν με τις ζωές των πολιτών σε ένα μεγάλο πείραμα απανθρωπιάς.
Και ακόμα και σήμερα,
αφού ο κρατικός μηχανισμός αναγνώρισε το λάθος του εδω και τρία χρόνια ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να τους αποζημιώσουν ή να τους αφήσουν να επιστρέψουν σε μια ελάχιστη ανθρώπινη κανονικότητα.
Γιατί δεν το επιτρέπουν τα συστήματα ή κάτι τέτοιο.
Εικόνες από ένα ζοφερό μέλλον.
Pedis said
# 203 – 202
Υπάρχουν και αναλογίες με την γραφειοκρατία στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Ποια πλευρά του προβλήματος έχεις στο νού σου;
… από ένα αλγόριθμο …
Αλγόριθμος-λαχείο για τους καθε φορά άτυχους και για όλους ζωή-εφιάλτης καφκικός.
Εικόνες από ένα ζοφερό μέλλον.
Έτσι-έτσι. Δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη.
spyridos said
204
Εχω κατά νου παραδείγματα μεγάλων εταιριών που γραφειοκρατικά συμπεριφέρονται προς τους υπαλλήλους τους σαν άκαμπτος γραφειοκρατικός μηχανισμός. Με custom made συστήματα ενδοεπικοινωνίας που δυσκολεύουν την επικοινωνία και την επίλυση οποιουδήποτε προβλήματος. Επίσης συγκεντρωτισμός όλων των υπηρεσιών σε ένα απόμακρο κεντρικό σημείο που δεν έχει καμία επαφή με τα κατά τόπους παραρτήματα.
Pedis said
# 205 – Πρόκειται για δομικό χαρακτηριστικό ή δυναμικό προϊόν λόγω ανταγωνισμού μεταξύ τμημάτων και μελών του προσωπικού για την υπεράσπιση της ιδιαίτερης «οικοθέσης» (niche) τους στο εταιρικό «βιοσύστημα»;
sarant said
190 Καλή επιτυχία Αβό και από μένα!
Δύτης των νιπτήρων said
Καλή επιτυχία και από μένα! Για πολύ καιρό υπήρξα και παραμένω ομοιοπαθής, το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι η επιμονή ανταμείβεται στο τέλος 🙂
Avonidas said
ΣΠ, Χτήνε, Kid, Λου, Νικοκύρη, σας ευχαριστώ από καρδιάς! 🙂
Την παλεύεις καθόλου τη γλώσσα?
Ζω στην Πολωνία τώρα κοντά 7 χρόνια, και παίρνω μαθήματα πολωνικών εδώ κι 1.5 χρόνο περίπου. Μπορώ να διαβάσω ταμπέλες αρκετά άνετα, όταν ακούω να μιλάνε καταλαβαίνω στο περίπου για τι πράγμα μιλάνε. Αλλά δυσκολεύομαι να βρω τις λέξεις όταν θέλω να μιλήσω και να γράψω. Και βέβαια ούτε λόγος να γράψω ένα τεχνικό κείμενο μόνος μου, και μάλιστα σε μια επίσημη αίτηση τέτοιας σημασίας! Αλλά ευτυχώς τα κομμάτια που χρειάζονταν μετάφραση ήταν σύντομα, τα έγραψα στα αγγλικά και τα μετέφρασαν οι συνάδελφοι.
Να σημειώσω εδώ ότι τις αιτήσεις αυτές δεν τις αξιολογούν απαραίτητα Πολωνοί, αλλά επιλέγονται κριτές από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, όπως ακριβώς για τις δημοσιεύσεις. Μετάφραση χρειάζονται μόνο τα κομμάτια που θα ελεγχθούν από το προσωπικό του Υπουργείου και του NCN, δηλαδή η περιγραφή της δομής του έργου και της ερευνητικής ομάδας, του Φορέα του έργου (δηλ. του Ινστιτούτου)· κι απ’ αυτά μόνο όσα συμπληρώνονται με το χέρι στη φόρμα, αφού τα τυποποιημένα κομμάτια είναι ήδη δίγλωσσα στο σύστημα.
Avonidas said
#208. Ευχαριστώ, Δύτη! Ίδωμεν 🙂
(Ίδωμεν ή οψόμεθα; Ενδιαφέρον ερώτημα…)
Pedis said
Ντάξει Αβό, σε όλους λες ευχαριστώ εγώ που σου έδειξα fingers crossed τίποτα έτσι; 😀
Τέλος πάντων, τέλος πάντων.
Χρωστάς και απαντήσεις. Nα το κάνουμε τετράδιπλο το σεντόνι. 😅
sarant said
209 Δελτίο ειδήσεων δηλαδή παρακολουθείς;
Avonidas said
#212. Όχι, αλλά αυτό είναι απλώς επειδή δεν έχω τηλεόραση 😉
(Μπορώ να το παρακολουθήσω, με κάποια δυσκολία. Κυρίως μου λείπουν ρήματα, ή τα μπερδεύω. Εγώ για να μάθω καλά μια γλώσσα πρέπει να βρω ένα σύστημα που να συνδέει τις λέξεις μεταξύ τους, κι ευτυχώς τα πολωνικά, όπως τα ελληνικά και τα γερμανικά, είναι αρκετά συστηματικά στην παραγωγή λέξεων).
Νέο Kid said
211. Δε γίνεται δουλειά με ημίμετρα και ερωτήσεις -ντεμέκ ευγενικές- όπως αν παρακολουθεί ειδήσεις, ή αν την παλεύει τη γλώσσα που ρώτησε ο Χτήνος …
Εγώ λέω να τον πιάσουμε , να τον δέσουμε για να μη ξεφύγει, και να φέρουμε το Ρογήρο να του κάνει ένα ολοκληρωμένο τεστ γλωσσομάθειας ! 🤪
Avonidas said
#211. Ντάξει Αβό, σε όλους λες ευχαριστώ εγώ που σου έδειξα fingers crossed τίποτα έτσι; 
Ωπ, με συγχωρείς, Pedis, :oops:,σ’ ευχαριστώ πολύ!
Για τα σεντόνια: να το πάμε όμως λάου-λάου, γιατί του κρεβατιού μου δεν μ’ έχει δει πολύ τελευταία και γκρινιάζει 😛
Avonidas said
#214. Ποιον Ρογήρο, ρε?? Εγώ θέλω τον Τζον Κλιζ!!
Νέο Kid said
Περί Γραφειοκρατίας ( και δη «επιστημονικής»)
Everyone living in modernizing ‘Western’ societies will have noticed the long-term, progressive growth and spread of bureaucracy infiltrating all forms of social organization: nobody loves it, many loathe it, yet it keeps expanding. Such unrelenting growth implies that bureaucracy is parasitic and its growth uncontrollable – in other words it is a cancer that eludes the host immune system. Old-fashioned functional, ‘rational’ bureaucracy that incorporated individual decision-making is now all-but extinct, rendered obsolete by computerization. But modern bureaucracy evolved from it, the key ‘parasitic’ mutation being the introduction of committees for major decision-making or decision-ratification. Committees are a fundamentally irrational, incoherent, unpredictable decision-making procedure; which has the twin advantages that it cannot be formalized and replaced by computerization, and that it generates random variation or ‘noise’ which provides the basis for natural selection processes. Modern bureaucracies have simultaneously grown and spread in a positive feedback cycle; such that interlinking bureaucracies now constitute the major environmental feature of human society which affects organizational survival and reproduction. Individual bureaucracies must become useless parasites which ignore the ‘real-world’ in order to adapt to rapidly-changing ‘bureaucratic reality’. Within science, the major manifestation of bureaucracy is peer review, which – cancer-like – has expanded to obliterate individual authority and autonomy. There has been local elaboration of peer review and metastatic spread of peer review to include all major functions such as admissions, appointments, promotions, grant review, project management, research evaluation, journal and book refereeing and the award of prizes. Peer review eludes the immune system of science since it has now been accepted by other bureaucracies as intrinsically valid, such that any residual individual decision-making (no matter how effective in real-world terms) is regarded as intrinsically unreliable (self-interested and corrupt). Thus the endemic failures of peer review merely trigger demands for ever-more elaborate and widespread peer review. Just as peer review is killing science with its inefficiency and ineffectiveness, so parasitic bureaucracy is an un-containable phenomenon; dangerous to the extent that it cannot be allowed to exist unmolested, but must be utterly extirpated. Or else modernizing societies will themselves be destroyed by sclerosis, resource misallocation, incorrigibly-wrong decisions and the distortions of ‘bureaucratic reality’. However, unfortunately, social collapse is the more probable outcome, since parasites can evolve more rapidly than host immune systems.
Μαρία said