Εσείς κλοτσάτε ή κλωτσάτε;
Posted by sarant στο 5 Μαΐου, 2022
….όχι βεβαίως γατάκια στην Αιδηψό! Αλλά το σημερινό άρθρο παίρνει αφορμή από τα δύο προηγούμενα. Από το χτεσινό μας άρθρο, για το γατάκι στην Αιδηψό, δανείστηκα το ρήμα (και μόνο). Και από το προχτεσινό μας άρθρο, για το αν γράφετε Φρανκφούρτη ή Φραγκφούρτη, δανείζομαι τη δομή του ερωτήματος, σαν σφυγμομέτρηση πες.
Διότι, βλέπετε, η λέξη κλοτσάω (και όλες της οικογένειας: κλότσος, κλοτσιά, κλοτσηδόν, κλοτσοσκούφι κτλ.) αποτελεί ένα από τα γνωστά παραδείγματα ορθογραφικής διτυπίας στη γλώσσα μας.
Παλιότερα οι λέξεις αυτής της οικογένειας γράφονταν με ωμέγα: κλωτσιά, κλωτσάω, κλωτσοσκούφι, όπως στην ταινία με τη Βουγιουκλάκη.
Κι έτσι, ενώ η επίσημη (εννοώ τη σχολική) ορθογραφία θέλει τη λέξη με όμικρον, και με όμικρον τη γράφουν όλα τα λεξικά, πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, τη γράφουν με ωμέγα. Όπως έμαθαν; Νομίζω ότι και νεότεροι, που ασφαλώς τη διδάχτηκαν με όμικρον στο σχολείο, θα τη γράφουν με ωμέγα -αλλά αυτό θα το δούμε στα σχόλια (και βεβαια, οι λέξεις της οικογένειας αυτής δεν έχουν πολλές ευκαιρίες να εμφανιστούν γραμμένες σε σχολικό κείμενο).
Η λέξη «κλοτσάω» δεν έχει ελληνική ετυμολογία. Οι αρχαίοι έλεγαν «λακτίζω», απ’ όπου έχει μείνει και το εναρκτήριο λάκτισμα στο ποδόσφαιρο (και με μεταφορική σημασία).
Σύμφωνα με τα ετυμολογικά λεξικά, γενάρχης, ας πούμε, της οικογένειας είναι η λέξη «κλότσος», που αποτελεί δάνειο από το ιταλικό calcio (λάκτισμα, φτέρνα) το οποίο ανάγεται στο λατινικό calx, φτέρνα. Στα ιταλικά, όπως θα ξέρουν οι φίλαθλοι, calcio είναι και το ποδόσφαιρο. Οι παλαιοί, όπως ο Κοραής, ήθελαν τη λατινική λέξη calx να προέρχεται από το αρχαίο «λαξ» (πρβλ. πυξ λαξ) αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Πάντως, δεν είναι απολύτως καθαρό πώς το calcio έδωσε τον κλότσο. Ο Πετρούνιας στο ΛΚΝ υποθέτει ένα αμάρτυρο *colcio. Ο κλότσος στη συνέχεια έδωσε το ρήμα, κλοτσώ/κλοτσάω, την κλοτσιά και όλες τις άλλες λέξεις της οικογένειας.
Το βέβαιο είναι πως στην ελληνική γλώσσα οι λέξεις αυτές εμφανίζονται στα μεσαιωνικά χρόνια -και η διτυπία στη γραφή, όμικρον ή ωμέγα εμφανίζεται από τότε.
Στον Πουλολόγο, που χρονολογείται στον 14ο αιώνα, ένα πουλί που λέγεται σμυρίλιος αποπέμπει την πάπια με τα εξής λόγια:
Ἀσήκω, φεῦγε, μίσευσε σύντομα ἐκ τὸν γάμον,
μὴ βάλω ἀπὸ τὸ γένος μου καὶ σὲ κλωτσοκοπήσουν
ἤ, ἂν εἰπῆς πλειότερον, τσακίζουν τὰ πλευρά σου.
Περίπου την ίδια εποχή ή λίγο αργότερα εμφανίζονται οι λέξεις στον Σπανό, π.χ.
στὰ παρέκει, μὴ σὲ δώσω δέκα κλότσους, κακὲ σπανὲ καὶ παράσημε.
ενώ εμφανίζεται και το ρήμα, αλλά στον τύπο «κλοτσίζειν», που ίσως είναι φτιαχτός για να ταιριάζει με το παρωδικό ύφος του έργου:
Ἄξιόν ἐστιν τοῦ κλοτσίζειν σε, σπανὲ τριγένη, τὸν τοῦ διαβόλου ἀπόκομμαν, καὶ καταραμένος ἀεὶ καὶ πάντοτε
Και, καναδυό αιώνες αργότερα στον Κατζούρμπο, αλλά και στον Ερωτόκριτο, όπου ο βασιλιάς οργισμένος πιάνει την Αρετούσα:
Καὶ μὲ κλοτσὲς κωλοσυρτὴ στὴ φυλακὴ τὴ βάνει
Οι λέξεις αυτές είναι κοινότατες, ιδίως από τότε που έγινε δημοφιλές το ποδόσφαιρο, αλλά πιο συχνά λέγονται παρά γράφονται. Σήμερα χρησιμοποιούμε την κλοτσιά πολύ περισσότερο από τον κλότσο, που μόνο σε εκφράσεις όπως «του κλότσου και του μπάτσου» επιβιώνει, άντε και σε κανένα παραμύθι, με την κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, που «δώσ’ της κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινήσει».
Και δεν κλοτσάμε μόνο κυριολεκτικά, αλλά και μεταφορικά: κλότσησε την ευκαιρία, λέμε για κάποιον που άφησε ανεκμετάλλευτη μια ευκαιρία, ή «κλότσησε την τύχη του». Και αμετάβατο, «κλότσησε η βίδα», έφυγε από τη θέση της με τη μεγάλη πίεση. Και μεταφορικά: Ο κόσμος κλότσησε με τις συνεχείς αυξήσεις των τιμών (δηλ. αντέδρασε αρνητικά).
Και βέβαια, για την βάναυση αποπομπή κάποιου λέμε «τον έδιωξαν με τις κλοτσιές» -ή, μονολεκτικά, «κλοτσηδόν» σε ένα επίρρημα που συνδυάζει αρχαία κατάληξη με λαϊκό σώμα.
Γιατί έγραφαν παλιότερα «κλωτσώ, κλωτσιά» κτλ.; Δεν ξέρω, δεν έχω δει κάποια ετυμολογική πρόταση που να δικαιολογεί τη γραφή με ωμέγα. Παντως, σήμερα τα λεξικά ομοφωνούν πως η γραφή με ω δεν έχει ετυμολογικό έρεισμα.
Επειδή όμως παλιότερα διδασκόταν έτσι, ίσως κιόλας επειδή το ωμέγα έχει κάτι το αυτοκρατορικόν (είναι δα και «μέγα»!) γι’ αυτό και πολλοί, οι περισσότεροι ίσως, ακόμα γράφουν «κλωτσιά, κλωτσάω».
Εσείς πώς το γράφετε; Κλοτσάτε ή κλωτσάτε;
ΓιώργοςΜ said
Καλημέρα!
Κλωτσιά βέβαια. Με ω-μέγα. Βαρβάτη, αντρική, τριχωτή 😛
Κλοτσιά το πολύ-πολύ με γοβάκι…
atheofobos said
Με ω !
Κουνελόγατος said
ΚλΩτσάω το έμαθα, αλλά τώρα πια….
gpointofview said
Καλημέρα
Οταν δεν παίζεις ποδόσφαιρο αλλά κλωτσάς κάποιον, σημαδεύεις τον κώλο εξ ου και το ωμέγα για όσους γράφουν κώλος εξ έλξεως !!
Κουνελόγατος said
Όλα ήρθαν Τούμπα…
LandS said
Πριν διαβάσω: Κλωτσάω.
Πέπε said
Κλωτς!
Έτσι ακούγονται οι κλωτσιές στα παλιά κόμιξ.
Η λαχτέ (της λαχτές, οι λαχτές) στη δυτική Κρήτη η κλωτσιά. Το λαχτίδι (κλωτσίδι) σε όλο νομίζω το νησί.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Με όμικρον το γράφω αλλά δεν ξέρω γιατί, εφόσον προτικώ το ωμέγα.
_________________
>> Πάντως, δεν είναι απολύτως καθαρό πώς το calcio έδωσε τον κλότσο
Γιατί έγραφαν παλιότερα «κλωτσώ, κλωτσιά» κτλ.; Δεν ξέρω, δεν έχω δει κάποια ετυμολογική πρόταση που να δικαιολογεί τη γραφή με ωμέγα.
Στα υπόψη πως kalça στα τούρκικα είναι το κωλομέρι 🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
*προτιμώ
Κιγκέρι said
Κι εγώ με ωμέγα.
Από σύνθετα της κλωτσιάς έχουμε την κλωτσοπατινάδα, ενώ για τις προσπάθειες που πάνε χαμένες λέμε «κλώτσησε την καρδάρα με το γάλα».
Μιχάλης Ρουμελιώτης said
Αν όντως η κλωτσιά (έτσι τήν έμαθα, καλώς ή κακώς) προέρχεται από τήν calcem και τό calcio, μπορώ να φανταστώ τήν εποχή τού Βυζαντίου, αλλά και μέχρι τίς αρχές τού εικοστού αιώνα, να θεωρεί κανείς ότι τό -a- τής προελεύσεως είναι – αν όχι φύσει πάντως θέσει – μακρόν, και να τό διασώζουν αυτό με τό ωμέγα. Και λαϊκά να είναι τά κείμενα, η γραφή πάντως είναι υπόθεση τών λογίων, οι οποίοι θα πρέπει να μάθαιναν τίς διακρίσεις μεταξύ μακρών και βραχέων φωνηέντων ως στοιχειώδεις.
ΓιώργοςΜ said
Ένα τοπικό ανέκδοτο/ιστορία
Μια γριά στο χωριό, πολύ κοντή, για να ανέβει στο άλογο το έφερνε δίπλα σε μια μεγάλη πέτρα, γιατί δεν έφτανε.
Μια φορά, το άλογο ήταν ανήσυχο και δε στεκόταν ακίνητο. Η γριά νευρίασε, το έπιασε από τα γκέμια, και κοιτώντας το καταπρόσωπο το απείλησε: «Σους άλογον, α δίνω σε ένα λάκταν και ταμιρεύω σε!» (Ήσυχα άλογο, μη σου ρίξω καμιά κλωτσιά και σε πετάξω κάτω!»
Πέπε said
11
Νομίζω ότι πρέπει να ήταν κανείς πολύ παραπάνω από απλά λόγιος για να έχει συνείδηση της σχέσης ανάμεσα στην κλωτσιά και το calcio, εφόσον γίνει δεκτό ότι όντως υπάρχει σχέση.
ΓΤ said
«του κλότσου και του μπάτσου»
και οι κλότσοι των μπάτσων στον Ζακ
gpointofview said
# 5
Τίποτε δεν ήρθε τούμπα, σιγά μην χαλάσει τον προγραμματισμό του για τον τελικό ο Ραζβάν, για ένα ονόρε, αλλιώς δεν θα δήλωνε τον Αουγκούστο να εκτίσει τιμωρία με τον ΟΣΦΠ αλλά με τον ΠΑΣ την Κυριακή. Ούτε θα έκανε αλλαγές στο 60 αλλά μαζί με τον Μαρτίν στο 45. Πονηρός ο Μαρτίν έρριξε τους δικούς το καλούς στο 45 κόντρα στα ξεζουμισμένα τρίτα του ΠΑΟΚ και για ένα τέταρτο φάνταζε υπερομάδα σώζοντας έτσι τα προσχήματα για το φετεινό χάλι. Οταν έγιναν οι αλλαγές του ΠΑΟΚ, τυχερός με ταμπούρι γλύτωσε δυο φορές το γκολ ενώ στις αντεπιθέσειεςς οι ξεζουμισμένοι δικοί του δεν μπορούσαν να κάνουν ένα συνδυασμό σε άδεια άμυνα του ΠΑΟΚ !!
Ο ΠΑΟΚ και ο ΟΣΦΠ έχουν παίξει περίπου 55 παιχνίδια την στιγμή που ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΟΑΡΗΣ δεν έχουν παίξει ούτε 40. Παίκτες για τόσα παιχνίδια σε μια χρονιά δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, κοστίζουν από 10 και πάνω και άρα προηγείται η διαχείριση και η προστασία των ποδοσφαιριστών της προτίμησης των οπαδών
Κουνελόγατος said
Αμέσως στο ποδόσφαιρο να πάει το μυαλό σου, ακόμη και μ’ ένα αθώο σχόλιο… 🙂
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Μου κλωτσάει το κλοτσάει, αλλά αφού μας εξηγήθηκε σήμερα ότι ξενόφερτη η ρίζα του, θα το …μπουγιάσω* το ω σε ο 🙂
Ο Κλώντζας/Κλόντζας, πολύ παλιό κρητικό επώνυμο, βλέπω έχει διττή γραφή.
7β >>Το λαχτίδι (κλωτσίδι) σε όλο νομίζω το νησί.
Ναι, λαχτιά και λαχτίδι η κλοτσιά, αμποχτιά (αμπώθω) το σπρώξιμο.
*μπουγιάζω = δένω ή πισταγκωνίζω (ζώο ή άνθρωπο) και το ακινητοποιώ.
Κιγκέρι said
Η κλωτσιά βέβαια είχε την τιμητική της στις γελοιογραφίες από το Έπος του Σαράντα:
«…Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους
κι από μας και τους συμμάχους
τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες
μπήκαν Έλληνες λεβέντες
μεσ’ τη Κορυτσά…»
Voyageur autour de la chambre said
Όχι μόνο γράφω «κλωτσιά», δεν είχα καν συνειδητοποιήσει τη διτυπία.
Κιγκέρι said
Ξέρετε το ποίημα με τον γάιδαρο και τον λύκο;
Είμασταν μικρά και μας το μάθαινε ο παππούς μου και μας πιάνανε τρελά θριαμβευτικά γέλια στο
«μια γερή κλωτσιά τού φέρνει
τούμπες τρεις ο λύκος παίρνει»!
Εσείς κλοτσάτε ή κλωτσάτε; « Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία – Kon/Spira[l] said
[…] ….όχι βεβαίως γατάκια στην Αιδηψό! Αλλά το σημερινό άρθρο παίρνει αφορμή από τα δύο προηγούμενα. Από το χτεσινό μας άρθρο, για το γατάκι στην Αιδηψό, δανείστηκα το ρήμα (και μόνο). Και από το προχτεσινό μας άρθρο, για το αν γράφετε Φρανκφούρτη ή Φραγκφούρτη, δανείζομαι τη δομή του ερωτήματος, σαν σφυγμομέτρηση πες. Διότι, βλέπετε, η λέξη… — Weiterlesen sarantakos.wordpress.com/2022/05/05/klots/ […]
LandS said
Η σελίδα που μου έβγαλε το Lingue σνομπάρει και το κλο- και το κλω- οπότε αναγκάζομαι να καταφύγω σε λαϊκότερα μέσα,
Google Translate:
kick
λάκτισμα
ουσιαστικό
λάκτισμα, κλωτσιά, διεγερτικό, ευχαρίστηση, συγκίνηση, σφρίγος
ρήμα
λακτίζω, πτερνίζω, εναντιούμαι, κλωτσώ
WordReference:
kick [sb/sth]⇒ vtr (strike with foot) κλωτσάω ρ μ
(λόγιο, παλαιό) λακτίζω ρ μ
The object is to kick the ball into the net.
Ο σκοπός είναι να κλωτσήσεις την μπάλα μέσα στο δίχτυ.
ⓘ Λάκτισε την μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου.
kick n (foot thrust) κλωτσιά ουσ θηλ
(λόγιο, παλαιό) λάκτισμα ουσ ουδ
Jessica’s kick sent the ball flying into the goal.
Η κλωτσιά της Τζέσικα έστειλε την μπάλα στο τέρμα.
Μαζί μας αδέρφια ο διεθνής παράγοντας. Νικάμε.
sarant said
Kαλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
11 Φαίνεται όμως ότι ήδη από τα βυζαντινά χρόνια το έγραφαν και με ο και με ω.
Δύτης των νιπτήρων said
Κι εγώ όπως το 19. Έχω την αίσθηση πως πρώτη φορά βλέπω τη γραφή με όμικρον!
Dora Giakoumi said
Κλοτσιά βέβαια.
LandS said
Το DeepL που προσφέρει το Lingue μεταφράζει το kick σε κλωτσιά, κλωτσιές, κλώτσημα.
Εγώ είμαι με τους Φράγκους. Με ποιον θα θέλατε, με τον Πούτιν;
miltos86 said
ΚλΩτσάω
Και παρότι δε διαφωνώ με το Νικοκύρη πόνεσαν τα μάτια μου με τόσα όμικρον στο άρθρο. Αυτό το «κλΟτσος» μου κλωτσάει
ΥΓ: τώρα παρατηρώ ότι κι ο κορέκτορας στα ανδρόιδ το ωμέγα δέχεται, δεν ξέρω πότε πήγε σχολείο
ΓΤ said
Τι ωραία που αλληλοπλέκονται τα νήματα…
κλοτσιές, τούμπες, στην Τούμπα και αλλού, γατάκι, παίκτες-γατάκια, (πολιτικές) κωλοτούμπες, ρήτρες τρόμου παντού, μεζεδάκια με πιστοποιητικό αλητείας στο γατάκι, υπερυστερία στα σόσιαλ, σκυλάδικα για κλοτσιές, πάνε να δουλέψουν στον τουρισμό και τρώνε κλοτσιά άμα μιλήσουν για ένσημο, φράση που κλότσησε τότε που οι κοπέλες φορούσαν φουστάνια, καλά ντε, μη με πάρετε με τις κλοτσιές…
sarant said
24 Πρώτη φορά;!
Πουλ-πουλ said
«Σύμφωνα με τα ετυμολογικά λεξικά, γενάρχης, ας πούμε, της οικογένειας είναι η λέξη «κλότσος», που αποτελεί δάνειο από το ιταλικό calcio (λάκτισμα, φτέρνα) το οποίο ανάγεται στο λατινικό calx, φτέρνα.»
Ε, άμα είναι έτσι, ας απευθυνθούμε για μια έγκυρη γνώμη στον Δομάζο, που ήταν αρτίστας στις τακουνιές.
Χριστοδούκας said
Κλοτσάω, αλλά δεν μου κλοτσάει και το «κλωτσάω».
Γενικά, ακολουθώ τη σχολική ορθογραφία εκτός κι αν έχω κάποιο λόγο να διαφωνήσω μαζί της, που συνήθως είναι ένα συναισθηματικό δέσιμο με την παρεκκλίνουσα γραφή. Για παράδειγμα, δεν μπορώ με τίποτα να γράψω «οπ!» και «όπα!». Με όμικρον είναι ξενέρωτο.
Pedis said
Πρώτη φορά βλέπω το πρόβλημα.
[Ή να μην την πειράζουν καθε λίγο και λιγάκι τη σκατορθογραφία των ελληνικών, οι φιλόλογοι, σε δουλειά να βρισκόμαστε, ή ας αποφασίσουν να την κανουν φωνητική να βρουν οι επόμενες γενιές την υγειά τους, να κάνουν και μια φορά ένα καλό στο έθνος… 🤓]
B. said
Κι εγώ όπως 19, 24 – αν τυχόν το είχα δει με όμικρον θα το θεωρούσα καταφανώς ανορθόγραφο. Βέβαια δεν είμαστε και στα πρώτα νιάτα…
ΣΠ said
Παλιά «κλοτσιά» και «βρόμικος» τα έγραφα με ω. Τώρα προσπαθώ να ακολουθώ την σχολική ορθογραφία.
leonicos said
Μέχρι προ αρκετών ετών κλωτσούσαμε / κλωτσάγαμε, βογκούσαμε παίζαμε μπάλλα με παληά παπουτσια, δεν θυμάμαι τώρα και ποια άλλη με ω-μεγα, και πιάναμε φιλενάδες όταν πλημμύριζε το κτηριο.
Σήμερα κλοτσαμε, βογγάμε, παίζουμε μπάλα με παλιά παπούτσια, και πιάνουμε φιλαινάδες παρά την πλημύρα.
Και τούτο διότι συμφωνεί με αυτά και ο Μπαμπινιώτης
Το κτήριο παραμένει κτηριο για μας, αλλά δεν μας σηκώνει πια την τρίχα όπως πριν.
Είναι αλλη μια πολύ κοινή λέξη που ο-μικρονποιήθηκε
ομικρονποιώ, άλλη μια λέξη για τον στόχο
leonicos said
Βέβαια δεν βλέπω σεισμό στα θεμέλια της ελληνικής γλώσσας.
Voyageur autour de la chambre said
19
Ίσως έχει ενδιαφέρον και η ηλικία μαζί με την ορθογραφική πληροφορία: Γεννήθηκα το 1974.
leonicos said
18 Η κλωτσιά βέβαια είχε την τιμητική της στις γελοιογραφίες από το Έπος του Σαράντα:
Υπάρχει μια γελοιογραφια που αφορά τους ιταλους στην Αιθιοπία
Ήλθον …… ένα όρθιο προβολόνε με πρόσωπο Μουσολίνι να μπαίνει στη χώρα
Είδον ….. αντιδράσεις και αναστάτωση
Απήλθον …. με κλοτσιά
ΓΤ said
τρελά αχώνευτο πάντως το «οχ»
https://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?start=10&lq=%CE%BF%CF%87&dq=
Triant said
Καλημέρα.
Στο κλοτσιά κλωτσάει το μάτι μου.
odinmac said
Πρώτη φορά και ‘γω το βλέπω με όμικρον, όπως 19,24,33
paaan said
και η κάλτσα απο εκεί; απο το calx;
nikiplos said
Καλημέρα κι από εδώ. Επίσης να προσθέσουμε πως συνηθίζεται να λένε για τις έγκυες (είναι σωστός αυτός ο πληθυντικός τώρα?) πως «κλωτσάει το μωρό».
δεν μου πάει να γράψω κλοτσάει… μου θυμίζει κλοσάρ…
Αγγελος said
Νομίζω πως χτες ή προχτές, σ’ένα σχόλιο εδώ ή στο Fb για το γατί, έγραψα για πρώτη φορά στη ζωή μου τη λέξη. Πήγα αυθόρμητα να τη γράψω με Ω και μετά, με συνειδητή κίνηση, το διόρθωσα σε Ο.
Σκέφτομαι πως το Ω είναι απλώς έλξη από τις (άσχετες βεβαίως) λέξεις κλώθω, κλώσσα, κλώνος, που είναι πιο συνηθισμένες από τον κλονισμό. Και το α*γό και το α*τί γι’αυτό το λόγο γράφονταν παραδοσιακά με Υ: έλξη από την αυγή και το αυτό, συν βέβαια το γεγονός ότι στη λόγια γλώσσα βγ και φτ δεν υπήρχαν. (Σε παλιά κείμενα βλέπουμε και «ευγήκε», παρά το «βγαίνω», που δεν μπορούσε να γραφτεί αλλιώς.) Και ο χλΩμός σε έλξη από το χλΩρός πρέπει να οφείλει το Ω του.
nikiplos said
39@ ώστε η οχεία είναι η συνεύρεση αρσενικού με θηλυκό?
🙂
sarant said
33 Στα δεύτερα όμως;
39 Ω, ναι
42 Ναι, από εκεί (ιταλ. calza)
sarant said
44 Μάλλον έχεις δίκιο Άγγελε
Mitsi Vrasi said
Καλημέρα σε όλο τον κόσμο.
Διακόπευσα αρκετά φέτος, κι έκανα διακοπές κι απ’ το διαδίκτυο -κάθε μεθαύριο μια ματιά σε μέιλ! Τις τρεις τελευταίες μέρες, σαν μαθήτρια επιμελής, τις πέρασα διαβάζοντας το ιστολόγιο μετά σχολίων. Θαυμάσια!
Μεταχρονολογημένα χρόνια πολλά, μεταχρονολογημένο καλό μήνα.
ΥΓ. Τώρα πια, όταν χρειαστεί, κλοτσάω.
ΓΤ said
(μαρμάγκα…)
Πέπε said
32
Γιατί επιμένετε ρε παιδιά σε προτάσεις τόσο συγκεκριμένες πάνω σε ζητήματα που δεν είναι της ειδικότητάς σας; Τι ακριβώς σημαίνει φωνητική ορθογραφία και γιατί ακριβώς είναι καλύτερη;
Φωνητική γραφή στα ελληνικά είναι π.χ. αυτή με την οποία αποδίδει την ελληνική γλώσσα το Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο. Πρέπει να χρησιμοποιεί 27 σύμβολα, νομίζω, βασισμένα βέβαια στο λατινικό αλφάβητο. Αν τα αντικαταστήσουμε όσο καλύτερα γίνεται με ελληνικά στοιχεία, θα έχουμε μια ελληνική φωνητική γραφή, η οποία θα διακρίνει π.χ. το «κ» στο «παιδικός» από το «κ» στο «παιδική», και το «ν» στη Φρανκφούρτη από το «ν» στο Αννόβερο. Θα διακρίνει επίσης ότι ένας ομιλητής προφέρει το έντομο με nd και άλλος με d. Τι θα μας προσφέρει όλο αυτό;
Ενώ αντίθετα δε θα διακρίνει τα ομόηχα (ομόηχες λέξεις ή ομόηχα τμήματα-στοιχεία λέξεων). Έχουμε συγκεκριμένες αποδείξεις ότι η δομή της ελληνικής γλώσσας είναι τέτοια ώστε να εξυπηρετείται καλύτερτα από μια ορθογραφία αυτής της φιλοσοφίας παρά μιας άλλης; Διότι βέβαια μπορεί μεν κανείς να υποστηρίξει ότι προφορικά δεν έχουμε πρόβλημα με τα ομόηχα, και ξέρουμε ότι τα λιπαρά έχουν λίπη ενώ τα λυπηρά λύπη, αλλά αν το ίδιο ισχύει και για τη γραφή και την ανάγνωση, τότε πρέπει να παρουσιαστούν τα συλλογιστικά βήματα που το απέδειξαν αυτό.
Το «έτσι το ‘μαθα και μη μου το αλλάζετε κάθε τρεις και λίγο» έχει βέβαια κι αυτό μια βάση. Υποτίθεται ότι η γραφή είναι ένας κοινός κώδικας συνεννόησης. Αν γίνονται συνέχεια προτάσεις για αλλαγές στον κώδικα, που άλλες θα τις υιοθετήσουν κάποιοι, άλλες άλλοι, κάποιες πολλοί και κάποιες λιγότεροι, τελικά ο κώδικας παύει να είναι κοινός, και (θεωρητικά) φτάνουμε σε μια βαβυλωνία όπου άλλος τρώει τα κουράδια κι άλλος τα σιχαίνεται. Αλλά από την άλλη βέβαια πάντα είναι πιθανό να βρεθούν σημεία όπου ο κώδικας χρειάζεται στ’ αλήθεια βελτίσωη, δεν είναι δα και θέσφατος.
Όταν λοιπόν θέλουμε να πούμε «μην τα αλλάζετε γιατί μπερδευόμαστε», η σωστή διατύπωση είναι «μην τα αλλάζετε γιατί μπερδευόμαστε» και όχι «κάντε τα φωνητικά». Και η σωστή απάντηση μπορεί κατά περίπτωση να είναι «καλά λες», ή αντιθέτως «εδώ πρέπει να το αλλάξουμε επειδή (α) -(β) -(γ)», προβάλλοντας επιχειρήματα που κι αυτά μπορεί να σηκώνουν αντίλογο κ.ο.κ.
Αγγελος said
Paaan (42), ναι, βέβαια. Ιταλ. calza. Και το καλτσόνε (ιταλ. calzone = μπατζάκι), και το σοσόνι (γαλλ. chausson), αλλά και το καλσόν (γαλλ. caleçon, δάνειο από το ιταλ. calzone), που συνεπώς δεν κάνουν τόσο λάθος όσοι — η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, νομίζω — το λένε καλΤσόν 🙂
Άσχετο είναι το κάλτσιουμ = ασβέστιο, από ομόηχη αλλά διαφορετική λατινική λέξη calx, μάλλον δάνειο από το ελλ. «χάλιξ».
Αγγελος said
Νικιπλέ (45), ναι, δεν το ήξερες; Είναι από την ίδια ρίζα με το «όχημα», το «εποχούμαι» κλπ., και εύλογο είναι να σημαίνει την καβάλα, με αυτή την έννοια 🙂
Η «εποχή», απεναντίας, είναι από το «επέχω», με τη σημασία του «κρατιέμαι», και αρχικά ήταν αστρονομικός όρος, που σήμαινε τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Calzone που στα καλτσούνια /καλιτσούνια μάς πάνε 🙂

Alexis said
Μόλις τώρα συνειδητοποίησα ότι έκανα το πρωί ένα σχόλιο στο νήμα για το γατί και έγραψα «κλωτσάς» χωρίς καν να το σκεφτώ.
Άρα αυθόρμητα το γράφω με ω, κατόπιν σκέψης συμβιβάζομαι με το «σωστό» ο
Στις σχετικές εκφράσεις να προσθέσουμε και το «κλότσησε την καρδάρα με το γάλα»
Και το κλότσημα του όπλου…
Voyageur autour de la chambre said
@50
Πολύ καλό σχόλιο!
Έχω την εντύπωση πως αυτοί που ζητούν φωνητική ορθογραφία ελαφρά τη καρδία (κι εγώ παλιότερα) έχουν στο μυαλό τους μάλλον μια απλοποιημένη ορθογραφία με ένα /i/ και ένα /o/ και χωρίς διπλά σύμφωνα. Υποψιάζομαι πως δεν αντιλαμβάνονται (εγώ τουλάχιστον δεν είχα αντιληφθεί μέχρι να το σκεφτώ καλύτερα) τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν, απ’ τα οποία το σοβαρότερο κατά τη γνώμη μου είναι αυτό που περιγράφεται στην τελευταία πρόταση της δεύτερης παραγράφου (nd και d). Σοβαρό επειδή θα πρέπει η ορθογραφία να πάρει θέση σε μια περιοχή της γλώσσας όπου στην πραγματικότητα δεν υπάρχει θέμα.
Επιπλέον είμαι της άποψης ότι σήμερα η γραφή έχει κάπως αυτονομηθεί από τον προφορικό λόγο – εννοώ πως διαβάζοντας αναγνωρίζουμε οπτικά τη λέξη, χωρίς να χρειαστεί να την προφέρουμε έστω νοητικά. Μια τόσο ευρεία αλλαγή στην ορθογραφία θα προκαλούσε δυσκολία και καθυστέρηση στην ανάγνωση. Φυσικά σε κάποιες γενιές η καινούργια νόρμα θα ήταν η «φωνητική» ορθογραφία, αλλά δεν διαβάζουμε μόνο τρέχοντα κείμενα. Μια από τις βασικότερες λειτουργίες της ανάγνωσης είναι η γνωριμία και μελέτη παλιότερων κειμένων.
Γιάννης Μαλλιαρός said
Καλημέρα,
Ώστε το κλωτσάω γράφεται με -ο-; Τι μαθαίνουμε δω μέσα…
loukretia50 said
οχεία – όχημα για ευωχία!
Ο οχετός δεν κολλάει. ΄Η όχι?
————–
Ωχ! και ώπα! με ωμέγα είναι πιο χορταστικά!
Κλωτσοσκούφι, διαχρονικό, ευγενές σπορ, μόνο για δίποδα.
13 avril 1314 : l’inefficacité du décret d’interdiction du “mob football”
https://dialectik-football.info/13-avril-1314-linefficacite-du-decret-dinterdiction-du-mob-football/
΄Η μήπως όχι?
Αν και τα κορίτσια έχουν άλλη χάρη! – λέμε τώρα!
Κρίμα που δεν υπάρχει βίντεο να δούμε πώς κλωτσάνε με τα κομψά φορέματα,
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Βλέπω το el.wiktionary να λέει, χωρίς αναφορά σε άλλο ενδεχόμενο, έστω αμφιβολία (και σπέρνει έτσι αμφιβολία για την όλη αξιοπιστία του) :
κλωτσιά θηλυκό
μη ετυμολογική γραφή του κλοτσιά
https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%BA%CE%BB%CF%89%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%AC
Τίτος Χριστοδούλου said
O γρόνθος συσφίγγει την παλάμη, αλλά ο κλώτσος χαρίζεται σε όλη την 45άρα απλωσιά του ποδός.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
https://www.inotos.gr/themata/i-gynaika-poy-gkremizei-ta-stereotypa-sto-iran/
loukretia50 said
Οι παίκτες δεν περιορίζονται στη μπάλλα, ενώ οι οπαδοί είναι για κλωτσιές κατά τη γνώμη μου.
Η ανάγκη όμως των γυναικών να κλωτσήσουν έστω μια μπάλα, είναι απόλυτα κατανοητή.
Και ασχολήθηκαν πολύ περισσότερο απ΄όσο νομίζουμε.
Αν κάποιος ενδιαφέρεται
Looking back: women’s football
https://www.theguardian.com/news/2019/may/31/looking-back-womens-football
Μιχάλης Ρουμελιώτης said
@23. Φυσικά μια πρόχειρη εικασία έκανα, που πιθανόν και να μην ανταποκρίνεται στήν πραγματικότητα. Αλλά αυτό που λες νομίζω ότι ταιριάζει με αυτήν· δεν τήν αντικρούει. Είναι αντιθέτως, βάσει αυτής, απολύτως αναμενόμενο στήν αρχή κάποιος να τό σκέφτηκε και να τό ’γραψε με ωμέγα (ο τυχόν υπερλόγιος τού Πέπε @13 – παρεμπιπτόντως, εξαιρετικός @50), και κάποιος άλλος να μην τό σκέφτηκε και να τό ’γραψε με όμικρον. Οι πολλοί στή συνέχεια ούτως ή άλλως κυρίως αντιγράφουν.
ΓΤ said
https://books.google.gr/books?id=fRl1teRvmv0C&q=%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%AC&dq=%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%AC&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwizmKKjgcj3AhVDiqQKHREJAv04ChDoAXoECAYQAg
loukretia50 said
δύο μπάλες, δυο γραφές…. αχ! γερνάω!
sarant said
Eυχαριστώ για τα νεότερα!
48 Καλώστην!
51-53 Αυτά στο (κάποτε…) άρθρο που θα γράψουμε
49 –> 63
sarant said
59 Καλώς τον Τίτο!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
57, Λου το ποδόσφαιρο της πανίδας, όλα τα λεφτά! Κλωτσιές με φούντες! Του κορκόδειλα του φεύγει η μασέλα, ο ελέφαντας-τερματοφύλακας διπλώνει την προβοσκίδα για να σουτάρει, οι κοκαλάδες-τραυματιοφορείς κλπ κλπ !Χαα!. / Να το δείτε όλοι. Γελαστικό πολύ. Βέβαια εγώ δεν το χω και δύσκολο 🙂
loukretia50 said
Football in the Middle Ages
Kicked Out , by Nikolai Yaroshenko
loukretia50 said
67. ΕΦΗ – ΕΦΗ
Α, φιλτάτη! Έκαστος στο είδος του!
Η κουλτούρα δεν κρύβεται!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Και η θρυλική κλωτσιά(στο ρατσισμό) του Καντονά

ΣΠ said
Σήμερα της Αγίας Ειρήνης, Χρόνια Πολλά στην Nwjsj.
dimosioshoros said
Ξέρουμε πως στους επαγγελματίες του γλωσσικού χώρου (π.χ. μεταφραστές) η μορφή «κλοτσ-» είναι γνωστή από εδώ και μισό αιώνα. Ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί να συμμορφωθεί με τη διοικητική αυτή ορθογραφική ρύθμιση αφού κάθε επίσημη μορφή (όπως κλωτσ-) έχει διοικητική προέλευση ανεξάρτητη από την αντικειμενική περιγραφή της ομιλούμενης (πού, πότε, ποιος κ.λπ.) γλώσσας.
gpointofview said
Αφιερωμένο στα αθεράπευτα τραύματα της παιδικής ηλικίας των ποδοσφαιροπληγεισών κυριών του ιστολογίου
Costas Papathanasiou said
Καλημέρα.
Πολύ προσφέρεται για αστεία η σημερινή διττώς αποδεκτή κλο(ω)τσιά. Προσωπικά, μου αρέσει το ωμέγα για όποιο αναγκαίο «κλωτσηδόν», ιδίως δε, με ωραίο «Ουστ!» συμπροσφωνούμενο, ώστε παρετυμολογικώς (οιονεί “κωλοτσηδόν” που ζάβωσε), να το ανάγω σε συνώνυμο με ένα ανείπωτο, αλλά σύνηθες εμπράκτω, “πυγολάγδην”. Και το κλοτσάω μου πάει -μορφολογικώς- κυρίως για τη «στρογγυλή θεά».
Περαιτέρω και κατά τα ειωθότα, να μνημονεύσουμε μία συντροφική κλοτσιά (πού’ χει παρέα και μια σβερκιά).:
(..)Ποτέ δε θα μπορούσα να πιστέψω πως η στενότητα/ μιας σπηλιάς μπορούσε να έχει τόση ευρυχωρία, μπορούσε να χωρέσει την πατρίδα με τις ελιές της,/ τ’ ακρογιάλια της, τα βάσανά της, με τα καΐκια της μ’ ολάνοιχτα πανιά στον αντρίκιον αγέρα της,/τον κόσμο με τα φλάμπουρά του, τα όνειρά του, τις καμπάνες του, και τα μικρά /αγριόχορτα.(…) Όποιος μπορεί να νικήσει μια στιγμή τη ζωή του/ νικάει και το θάνατο. Τόμαθα. (…)Αν λυπάμαι για κάτι είναι που πια δε θα μπορέσω να κάνω τίποτα για σας / (όχι σα φήμη ή σαν ιδέα ή σα θρύλος, μα με τούτα τα ίδια μου τα χέρια, / έτσι, να πούμε, νά, να ρίξω και γω μια ντουφεκιά στον αέρα στη γιορτή της απελευθέρωσης/ (…) / να δώσω μια κλοτσιά και γω στη μπάλα που παίζουν τα πατριωτάκια το δείλι στο γήπεδο / ή να δώσω μια σβερκιά στο φίλο ένα βραδάκι που θα λέει ένα άνοστο αστείο / ή να μοιράσω, μια μέρα, που η δουλειά πήγε καλά, μια χαρτοσακούλα καραμέλες στα πιτσιρίκια της γειτονιάς μου / ή ν’ ακουμπήσω αυτά τα δυνατά μου χέρια, που σήμερα τα αγάπησα, / σ’ ένα εξοχικό τραπεζάκι της Αμμόχωστος.(…) [Γιάννης Ρίτσος, Αποχαιρετισμός, (Ο Γρηγόρης ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ αποκλεισμένος στη σπηλιά της Μονής Μαχαιρά),1957]
..Και μια τραγουδιστή κλωτσιά που πότε δίνεται και πότε εισπράττεται, θαρρείς και κάνει ..”αλλαξοκωλιές”:
“(…)Άλλοτε πόδι που κλωτσάει/ κι άλλοτε ασήμαντο χαρτί/ κι εγώ κι εσύ, στην πράξη.” (Στίχοι: Ηλία Λυμπερόπουλου, βλ.https://www.youtube.com/watch?v=mENRrDMqSes ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ «ΤΟ ΧΑΡΤΙ» άλμπουμ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ, 1975 )
GeoKar said
Πρώτη φορά μαθαίνω ότι γράφεται -και?- με «ο» – βλ. #19, 24, 33, κ.ά.
Καμιά φορά, πάντως, κλωτσάει κ το κιβώτιο ταχυτήτων.
Καλό σας απόγευμα
Sakis said
Κι εγώ πάντως με ω έχω συνηθίσει να τις γράφω τις σχετικές λέξεις
BLOG_OTI_NANAI said
Κι εγώ το έχω συνηθίσει με «ω».
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Τσινιά, η κλωτσιά των ζώων/Τσινάω,κλωτσάω
Τα γαϊδουρομούλαρα που κλωτσούσαν (ως χούι) τα λέγαμε τσινιάρικα, αρνητικό χαρακτηριστικό τους.
«Εγώ δεν ήμουνα τσινιάρης,
τσινιάρη μ΄έκανες εσύ!….γκααα! » 🙂
74 >> «κλωτσηδόν», ιδίως δε, με ωραίο «Ουστ!» συμπροσφωνούμενο,
«σουτ» αναγραμματισμένο 🙂
ParisKo said
Η «κλ-ω-τσια» εμπεριέχει σχηματικά και τον ενίοτε στόχο προς τον οποίο κατευθύνεται η ενέργεια. Έτσι το ωμέγα, δημιουργώντας συνειρμικά και εικόνα, την κάνει οπτικά επικρατέστερη της «κλοτσιας».
sarant said
71 Xρόνια πολλά στη Nwjsj!
79 Σωστό κι αυτό 🙂
Conspiraki Theologist said
19, 24 : συμφωνώ. Μου κάνει τρομερή εντύπωση όχι μόνο που γράφεται με όμικρον , αλλά και ότι υπάρχουν σχολιαστές που αυτό δεν τους κάνει τρομερή εντύπωση. Υπόψην τελείωσα το σχολείο μέσα 90ς.
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Θα έπρεπε να διατηρηθεί το ωμέγα. Είναι κρίμα να περιοριστεί έτι περαιτέρω αυτή η «μικρή ασέλγεια» του αλφαβήτου μας, στο όνομα της όποιας γλωσσικής ορθότητας.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Λάμψη Χόλιγουντ στο ΣΕΦ: Η Έμα Στόουν και ο Γιώργος Λάνθιμος, μεταξύ των θεατών του Game 5 ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Μονακό, φορώντας μάλιστα η Εμα Στόουν μάσκα της ελληνικής ομάδας
Μιχάλης Νικολάου said
51,
…και καμμιά φορά μπερδεύονται στην αυτόματη μετάφραση, όπως εδώ:
…δάνεισε επίσημα τον νεαρό επιθετικό Jaime Baez στην ομάδα της Serie B Σπέτσια Ασβέστιο
Κιγκέρι said
Αλήθεια, το ουστ έχει κάποια σχέση με το αγγλικό ρήμα oust (=drive out or expel (someone) from a position or place);
sarant said
83 O πατέρας του Λάνθιμου ήταν πολύ γνωστός μπασκετμπολίστας, με το Παγκράτι, τότε στην Α’ Εθνική. Και ο ίδιος ο Λάνθιμος έπαιζε μπάσκετ.
85 Μάλλον όχι, διότι είναι τουρκικό, ενώ το αγγλ. είναι λατινικής αρχής.
Μιχάλης Νικολάου said
Kick είναι και δόκιμος όρος που εμφανίζεται ευρέως σε δημοσιεύσεις σχετικές με γεωτρήσεις για παραγωγή υδρογονανθράκων.
To kick συμβαίνει όταν η πίεση απ’ την μεριά του πηγαδιού κατά την γεώτρηση είναι μικρότερη απ’ εκείνην του κοιτάσματος, με αποτέλεσμα (εύφλεκτα) αέρια να διεισδύσουν απότομα στο πηγάδι φτάνοντας μέχρι και την επιφάνεια (δίνοντας εντύπωση γιγάντιας κλωτσιάς) .
Κάτι τέτοιο είχε γίνει το 2010 στην πλατφόρμα της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού το 2010 (…the drill repeatedly kicked due to resistance from high gas pressure) με τα γνωστά επακόλουθα.
ΓΤ said
83@
Ήταν μια χρυσή ευκαιρία στο ημίχρονο, για τον δημιουργό της «Βληχής», να εξηγήσει την ταινία του στους βληχρούς, ιδίως αφότου είχε ακουστεί το «Έμα Στόουν αλάνι / για πάντα στο Λιμάνι», αλλά δεν το προσπάθησε, διότι μάλλον αυτό θα εξηγήθηκε στην εκπομπή του Τσουκαλά, όπου η βληχρότης παίρνει να μυκάται και ουχί να μικρομηκάται. Βεβαίως μπορεί η Κόκκινη Ορδή να καταπλεύσει σήμερα στο ΚΠΙΣΝ να απολαύσει την ταινία. Ποτέ δεν ξέρεις.
Από την άλλη, αν στο μυαλό του Λάνθιμου παίξει προβληματισμός για το τονικό ύψος του «μπέεεε», μπορεί να δώσει συνέχεια του χρόνου πλάθοντας τη «Βληχρή βληχή», πετυχαίνοντας μια πνευματική ανάβάπτιση που δεν είναι απαραίτητο να περνά από την Προβατική Πύλη της Ιερουσαλήμ. Ας γίνει το πρώτο βήμαΓΤ σπό την Gate 7.
ΓΤ said
88@
πρώτο βήμαΓΤ —> πρώτο βήμα
ΓΤ said
@86α
Αντώνης Λάνθιμος
https://gr.euronews.com/2019/01/25/pethane-o-antonis-lanthimos-pateras-tou-skinotheti-giwrgou-yorgos-lanthimos
Βασίλης Ορφανός said
Πάντως, Νίκο, βλέπω https://tinyurl.com/2p992nfd πως κι ο Κοραής με όμικρον το γράφει το κλοτσώ στα ‘Ατακτα. Είναι απορίας άξιον πώς επικράτησε η γραφή με ωμέγα και δεν εξηγείται στο άρθρο
Κιγκέρι said
85, 86β: Πετυχημένη σύμπτωση όμως!
Λεύκιππος said
Χωρίς να δω τα υπόλοιπα κλωτσώ με Ωμέγα έτσι βαρβάτα, για μέγιστο αποτέλεσμα.
sarant said
91 Δεν έχω εξήγηση, πέρα από το ότι το ωμέγα φαντάζει πιο επίσημο. Έγινε και ένα σχόλιο για έλξη από κλωστή ή κλωσσώ.
ΣΠ said
Και η ιδιωματική έκφραση kicked the bucket = πέθανε.
ΓΤ said
94@
κλωΣώ 🙂
Costas Papathanasiou said
Να μην ξεχάσουμε και την ετυμολογική αναγωγή του κλότσου στο λατινικό calx(ασβεστόλιθος), το συγγενές με τα “χάλιξ/ κάχληξ/ κοχλάζω”, και ίσως τα “κόχλος/ κάλχη(πορφύρα)/ Κάλχας κλπ”, εκ του οποίου και το σπανίως λεγόμενο «τσοκ»(<chalk,διάφορον του τσοκ<choke), που είναι το θαλασσί τεμπεσίρι για τη στέκα μπιλιάρδου.
Χωρίς -βεβαίως- η τοιαύτη ετυμολογική γραμμή να σημαίνει ότι μία κλοτσιά ή στεκιά; που σε στέλνει στα παραθαλάσσια χαλίκια, είναι πράξις αρχαιόθεν θεμιτή ως φυσική και επόμενη.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
Nwjsj, ευχές πολλές! Όμορφο όνομα. Και για να το τραγουδείς «Ερηνούλα μου» και να το ζεις. Να το χαίρεσαι!
86α Επίτηδες δεν έγραψα τπτ άλλο για την Έμα Στόουν και τον Λάνθιμο στο ΣΕΦ, για να τσιγκλίσω τους πράσινους να ψάξουν 🙂 ,
για σένα Νικοκύρη ήμουν βέβαιη ότι ξέρεις 🙂
88 >>στην εκπομπή του Τσουκαλά, όπου η βληχρότης παίρνει να μυκάται και ουχί να μικρομηκάται.
Σωραίος, τέρμα!
Και για σένα ήμουν βέβαιη, βεβαίως 🙂
Αν πω ότι μ΄αρέσει η σκηνοθεσία του Λάνθιμου, θα έχουμε νέο γύρο α λα «γατάκι» 🙂
Mitsi Vrasi said
97. Το πνίγομαι, εξού και το τσοκ που φορούν λαιμοδέτη τα κορίτσια ή αι κυρίαι και δεσποινίδαι άλλων εποχών;
98. τέλος. Κι εμένα. Ωχ ή οχ!!!
Mitsi Vrasi said
99. Όπα/ώπα! Έφαγα το «φορούσαν».
ΓΤ said
Πολλές ευχές, Nwjsj 🙂
ΣτοΔγιαλοΧτηνος said
Τις ευχές μου Νόηση 🙂
Γειά σου Μίτση!
sxoliko said
«Εκείνοι έφυγαν φοβισμένοι, αλλά γύρισαν πίσω με
άλλους και άρχισαν να τον χτυπούν και να του δίνουν κλοτσιές,» Γλώσσα Στ’ Δημοτικού, Α’ τχ, σελ. 43.
«και μου ’δινε κλοτσιές στο καλάμι», Γλώσσα Ε’ Δημοτικού, Γ’ τχ, σελ. 68 και 69.
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
99 τσοκ το λέ(γα)νε αυτό το περιλάιμιο κυριών; Τσοκ δε λέγαμε εκείνο που τραβάς για να παίρνει αέρα η μηχανή στα παλιότερα αυτοκίνητα;
κάτι τύπου τάμπερ, χαα!
Εγώ ωχ και ω! γράφω, το επιφώνημα που έλεγε η γραμματική 🙂
sxoliko said
«Του έριξα μια κλοτσιά που τον έκανε να ουρλιάξει.» Ανθολόγιο Ε’-Στ’, σελ. 91 (Σε κείμενο του Μάνου Κοντολέων)
«Ξάφνου, ο κακομούτσουνος καραγκιόζης μου μου τράβηξε μια κλοτσιά» Ανθολόγιο Ε’-Στ’, σελ. 219 (Ζωρς Σαρή)
ΣΠ said
98
Κι εμένα μ’ αρέσουν οι ταινίες του Λάνθιμο. Και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχει δημιουργήσει ένα νέο είδος κινηματογράφου.
ΓΤ said
Κάλλιο Λάνθιμος παρά Άνθιμος
dimosioshoros said
Είναι η μεγαλύτερη ανορθογραφία της γλώσσας μας να υπάρχει λέξη που έχει Ω και ΤΣ. Πάει και τελείωσε. Μας το είχε πει ένας καθηγητής μας για το γυμνασιάρχη μας τον Ευκλείδη ΤΣακαλΩτο.
ΓΤ said
108@
Α τον ξεΤΣίπΩτο…
ΓΤ said
108@
Απολαύστε τον Δημόσιο Χώρο μπροστά σε θάλασσες μπιρόνια
https://www.tomistinenimerosi.gr/2016/09/blog-post_21-10.html
aerosol said
Κλωτσιά, καθόσον πάει πακέτο με τον πισινό που την δέχεται. Και μια που το είδα παραπάνω, γράφω βρώμικος. Ο βρόμικος μου κάνει για… ελαφρώς σκονισμένος το πολύ!
Costas Papathanasiou said
99,104:Αν ο λαιμο-δέτης γίνεται και (π.χ.θαλασσο)-πνίχτης τότε όντως από το choke (και μόνον από…σπόντα/καραμπόλα εκ του chalk) < αγγλ.cheek<Πρωτογερμ. *kaukon (εξ ου και μεσαιωνικό γερμ. kake "σαγόνι, τσαούλι")<PIE *genw-, απ’ όπου ελλ. γένῠς -υος, ἡ (:σιαγών), γένειον.
sarant said
103-105 Α μπράβο!
111 🙂
gbaloglou said
4 Εξ ου και kick ass ή kick butt 🙂
Mitsi Vrasi said
104. Τι θυμήθηκες! Εκείνο το τσοκ! Τσοκ, κάτι τύπου, στουμπηχτήρι, αλλιώς τάber, τάπερ,τάmber, τάμ-ber, εεε…
Mitsi Vrasi said
112. Από σπόντα, όπως το λέτε. Δεν το γνώριζα.
ΑΡΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ said
Μπα; Υπάρχει και κλοτσιά; Πρώτη φορά το βλέπω!
dimosioshoros said
ΓΤ
Καλό ! 🙂
FocalPoint said
προς 58. Διόρθωσα το Βικιλεξικό σε «(συνήθως παλαιότερη) γραφή του κλοτσιά». Νομίζω είναι πιο καλό έτσι.
sarant said
119 Εδώ που τα λέμε σωστό ήταν και το «μη ετυμολογική» αλλά ακούγεται κάπως σκληρό.
michaeltz said
Καλησπέρα σε όλους/ες
Εγώ έχω πλέον παραδόσει τα όπλα! Βαρέθηκα να γράφω και να σβήνω, και κατέληξα στην γραμμή σκέψης του Πέπε (σχ.50). Και το κυττάω, και το σβύνω, και τα δύο μι στο καν-μία- καμμία που έμεινε καμία, και το κλωτσάω, το βρωμίζω, όλα τελοσπάντων τα άλλαξα! Μόνο σε μερικές λέξεις θρηνώ την απώλεια της ετυμολογικής συνέχειας, καινούριος από πού κι ως πού; Πιστεύω ότι η ετυμολογία είναι η αποκάλυψη της σοφίας των «πρωτόγονων», δηλαδή ανθρώπινων κοινωνικών συνθηκών που δημιούργησαν το θαύμα της γλώσσας. Ο διπλασιασμός των ρο στα καταρράχτης, ξερρίζωμα αφαιρεί την ηχητική αισθαντικότητα της λέξης, ο ξερριζωμός από την Πόλη έπρεπε να γράφεται με τρία ρο, και ας αφήναμε με ένα το ξερίζωμα του μαρουλιού!
Ούτε εγώ εγκαταλείπω το Ωμέγα της κλητικής και των Ωχ!, αν και θα μας «λύσει»το πρόβλημα το ‘Αουτς! Με ενοχλεί που το «κάθησε» γράφεται πια με γιώτα, καλά το «κάθισε» του ενεργητικού «καθίζω κάποιον», αλλά το «κάθησε» του κάθομαι γιατί να καταργηθεί;
Θα με κράξετε, αλλά πιστεύω στην ακουστική και στην οπτική αισθητική της γλώσσας. Εκείνο το φλιτζάνι, χωρίς το εικαστικά ταιριαστό ύψιλον, μαζί με το τζαν του ήχου που κάνει όταν τα βάζεις το ένα δίπλα στο άλλο, και που ευτυχώς, το διατηρεί, ήταν όλα τα λεφτά! Όσο για το ΠΛΟΙΟ, από πιτσιρίκι το φανταζόμουν να ταξιδεύει στη σελίδα, με το Π για το κουβούκλιο του τιμονιέρη, το Ι για κατάρτι, το Λ για πανί, και τα δύο Ο τα όκια με περασμένο το σκοινί των αγκυρών! Η γλώσσα είναι, εκτός των άλλων, και εικαστικό φαινόμενο, και κάπου πρέπει να σταματήσει η δήθεν νεωτεριστική προσπάθεια να της βγάλουμε τα όκια! 🙂
Κασκαρίκα said
Μόλις, έμαθα πως το κλωτσάω μου είναι λάθος.
Χαρούλα said
Χρόνια πολλά Nwjsj! Νόηση σε κατέγραψα. Και τώρα….
Ειρήνη + Νόηση! Τι υπέροχος συνδιασμός!
Τίποτα δεν μου φαίνεται παράξενο πιά. Δυό γενιές μετά, προβλέπω να γράφουν όπως ακούει ο καθένας τις λέξεις. Χωρίς κανόνες.
Και γώ Ω γράφω. Αν και κάπου-κάπου πετυχαίνω και το Ο.
Πάντως στο γκουγκλάρισμα μου, κυριάρχησε το ωμέγα.
Έφτασε η γριά τον Μάη και έδωσε κλωτσιά στον χάρο.
Η αγελάδα γέμισε μια καρδάρα γάλα, κι ύστερα έδωσε μια κλοτσιά και το ‘χυσε.
Κάνε αστείο σε γαϊδούρι, για να φας κλωτσιά στη μούρη.
Τ’ ἄλογα μαλώνουν, κι’ οἱ γαϊδάροι παίρνουν τίς κλωτσιές.
Αν δεν κλωτσήσει ο γάιδαρος δεν τον εξεφορτώνουν.
Άντρας είν’ και καμαρώνει κι όπου πάει κλωτσιές μαζώνει
και😅
Στου κουν-φού την πόρτα υπάρχει μία τρύπα από κλωτσιά.
ΜΙΚ_ΙΟΣ said
Όμοια με ΣΠ (#34). Ως «λυκόπουλο» έγραφα με -ω-, αλλά τώρα ως «γέρο-λύκος» πάω να συνηθίσω το –ο-. Ενίοτε όμως μου ξεφεύγει καμιά κλωτσιά…
– Πάντως, σε βιβλία και λεξικά του 19ου αι. βρίσκουμε και τις δύο γραφές.
– Να πούμε και τα –σχετικά σπάνια- επώνυμα: Κλοτσάρης και Κλωτσάκης.
– Είδα ότι υπάρχει και αυτός ο κλοτσάρης – άσχετος όμως με κλοτσιές 🙂 :
«κλουτσάρης και κλοτσάρης (Μ)
(στις παραδουνάβιες ηγεμονίες) τίτλος αξιωματούχου ο οποίος είχε τη φροντίδα ανεφοδιασμού της Αυλής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ρουμ. clucer < σλαβ. kliučarĭ]».
sarant said
123 Ωραίο!
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
123 Μπράβο Χαρούλα!
και
Σαν παίζεις με το γάιδαρο, δέξου και τις κλωτσές του.
(Όποιος τσιτώνει το γάιδαρο, δέχεται τσι τσινές του)
-στην ανέμη: δος της κλώτσο να γυρίσει
παραμύθι ν΄αρχινήσει
Από τον Διογένη Λαέρτιο , συγκεκριμένα στο έργο του «Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή» :
Όθεν και λακτισθέντα, επειδή ηνέσχετο, τίνος θαυμάσαντος, ειπείν, ει δε με όνος ελάκτισε, δίκην αν αυτώ ελάγχανον;
Σε ελεύθερη μετάφραση “αν με κλοτσούσε γάιδαρος, θα τον πήγαινα στο δικαστήριο;”
https://www.ellinikahoaxes.gr/2016/06/06/sokratis_gaidaros/
114 >> kick ass
Είχα δει, σ΄ένα μπλογκ, αντιγραμμένο από περιοδικό Ασφαλειών, kick ass (ΚΙΚΑ), είναι λέει μία από τις πολλές μεθόδους που εφαρμόζουν από καιρό σε καιρό οι επιχειρήσεις στους εργαζόμενους, στην Αμερική (τους κάνουν εργασιακό μπούλινγκ κατά διαστήματα στρεσάροντάς τους) επειδή θεωρούν ότι έτσι αποδίδουν περισσότερο.
Τώρα δεν μπορώ να το βρω.
Missing Ink said
Καταρχάς δεν είναι κλοτσιά ή κλωτσιά αλλά κλ*ΤΣΑ.
Πέραν τούτου τη γραφή «κλοτσιά» κι εγώ δε θυμάμαι να την έχω ξαναδεί, αλλά όπως και νά ’χει δε με κλωτσάει στη μάπα σαν εκείνο το Ο ΧΛΟΜΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ του (πανίβλακα) του David Foster Wallace, που είδα στη βιτρίνα κάποιου βιβλιοπωλείου πριν από 3-4 χρόνια… ’Ντάξει, είπαμε, il faut être absolument metamoderne, αλλά όχι κι έτσι ρε φίλε
Αγγελος said
τσοκ δεν λέγεται στη ραδιοτεχνία και το στραγγαλιστικό πηνίο; Φυσικά, κι αυτό είναι αγγλ. choke, άσχετο με το chalk < λατ. calx
Πέπε said
@94 & 96:
Τελικά εσείς κλωσάτε ή κλωσσάτε; Κι αν όχι εσείς οι ίδιοι, τότε ποιος, η κλώσα ή η κλώσσα; Άντε να γράφουμε κάνα άρθρο σιγά σιγά γιατί έχει γεμίσει ο τόπος απορίες και διλήμματα! 😉
(Είχα την περιέργεια να δω με πόσα σίγμα επωάζουν οι κότες στην Κάρπαθο, γιατί εκεί υπάρχει η ιδιαιτερότητα ότι τα δύο σίγμα προφέρονται τσ, οπότε με δύο σίγμα θα τα κλώτσαγαν τα αβγά και θα γίνονταν ομελέτα πολύ πριν την εκκόλαψη, με μοιραίο αποτέλεσμα την εξαφάνιση του είδους. Και όσο είχα ζήσει εκεί δε θυμάμαι να έτυχε ποτέ ν’ ακούσω τη λέξη. Αλλά το λεξικό του Μηνά δεν έχει καμία πιθανή εκδοχή της λέξης, άρα κάποιο άλλο ρήμα θα χρησιμοποιούν…)
Πάνος με πεζά said
Κλωτσάω,βεβαίως… Ήταν κάποτε και οι «Διάδοχοι Αριστείδη Κλώτσα», που είχαν κάποια αντιπροσωπεία ηλεκτρικών ειδών…
ΕΦΗ - ΕΦΗ said
129. Στην Κρήτη οι όρνιθες πυρώνουν (για να ξεπουλιάσουν) τ΄αυγά
Πουλί που χτίζει δυο φωλιές
στη μια καημούς πυρώνει
στην άλλη ξεπουλιάζουνε
με τον καιρό οι πόνοι
Για την κλω/οτσιά δες στα λεξικά κάτι με «καλαμίδι».
Θυμήθηκα ότι λέμε και ανεποδαρά την κλοτσά,εμείς τα κρητικάτσα 🙂
Σχετικοάσχετο αλλά της εποχής
sarant said
129 Καλό!
jesus said
131 στη λευκάδα λέμε καλαμωσά την κλωτσιά στο καλάμι, καμία άλλη όμως.
Ποιο χρώμα είναι το μαβί; - Χάρης Μεταλλίδης said
[…] της προηγούμενης εβδομάδας, όπου σας είχα ρωτήσει αν γράφετε «κλοτσάω» ή «κλωτσάω», και αν γράφετε «Φρανκφούρτη» ή «Φραγκφούρτη», έτσι […]