Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Το ChatGPT κι εμείς

Posted by sarant στο 26 Ιανουαρίου, 2023


Το ChatGPT είναι ένα μποτάκι, ένα ρομπότ συνομιλίας (chatbot), δηλαδή ένα πρόγραμμα που μπορεί να επιδίδεται σε γραπτό διάλογο στα αγγλικά, με εντυπωσιακές αποδόσεις.

Ακόμα δεν έχει κλείσει δυο μήνες ζωής, αφού έκανε την πρώτη εμφάνισή του στις 30 Νοεμβρίου 2022, κι όμως όλοι μιλούν γι’ αυτό, οι επισκέψεις στον ιστότοπό του είναι τόσο πολλές που συχνά όποιος προσπαθεί να τον επισκεφθεί παίρνει μήνυμα ότι η δυναμικότητα έχει εξαντληθεί, ενώ η χρηματιστηριακή αξία της OpenAI, της εταιρείας που το δημιούργησε, εκτοξεύτηκε σε πολλά δισεκατομμύρια.

Το ChatGPT μπορεί να μιμείται τη συνδιάλεξη ενός ανθρώπου, αλλά επίσης έχει την ικανότητα να γράφει κώδικα υπολογιστή να συνθέτει μουσική, να εκπονεί μαθητικές και φοιτητικές εργασίες, να απαντάει σε διαγωνίσματα, να γράφει ποιήματα και στίχους.

Eπειδή λοιπόν το ρομποτάκι είναι πολύ καλό στο να γράφει μαθητικές και φοιτητικές εργασίες, σχολεία και πανεπιστήμια (στις ΗΠΑ) έχουν ήδη αρχίσει να απαγορεύουν τη χρήση του. Πόσο καλό είναι; Προχτές ανακοινώθηκε ότι πέρασε με επιτυχία το τελικό διαγώνισμα για την απόκτηση ΜΒΑ από τη σχολή Wharton του πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας. Μάλιστα, όχι μόνο έδωσε άριστες επεξηγήσεις αλλά ήταν πολύ καλό στο να τροποποιεί τις απαντήσεις του ανάλογα με νύξεις από τους εξεταστές.

Μόλις έγινε γνωστό το μποτάκι, κάποιοι στο Τουίτερ, ανάμεσά τους οι φίλοι μας Ακίνδυνος και Δύτης, άρχισαν να το δοκιμάζουν, αναθέτοντάς του να συνθέσει ποιήματα για διάφορα επίκαιρα θέματα, ας πούμε για μια ευρωβουλεύτρια που πιάστηκε για δωροδοκία ή να γράψει προεκλογικές ομιλίες -στα αγγλικά πάντοτε.

Εγώ τότε δεν είχα καταφέρει καν να συνδεθώ με τον ιστότοπο, τόσο μεγάλη ήταν η ζήτηση. Τώρα, φαίνεται ότι αναβάθμισαν τους διακομιστές τους, διότι μπόρεσα να μπω χτες και προχτές και να του αναθέσω διάφορες ασκήσεις, ας πούμε να συντάξει, στα αγγλικά πάντοτε, ένα σονέτο για έναν σκακιστή που στράφηκε προς το μπριτζ (ξέρω πάνω από έναν). Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχα την απάντηση -σονέτο αγγλικό βεβαίως, όχι 4-4-3-3 αλλά 4-4-4-2.

Μετά του ανέθεσα να φτιάξει ένα λιμερίκι για μια εύθυμη χήρα.

There once was a merry widow named Sue,
Whose husband had passed, it was true.
But she didn’t sit weeping,
Instead she went shopping and sleeping,
Living life to the fullest, anew!

Υπάρχει ένα κουμπάκι, Regenerate, με το οποίο του ζητάς να επαναλάβει. Και πράγματι:

There once was a merry widow named Sue
Who loved to dance and flirt and pursue
She’d twirl and she’d spin
With a devilish grin
Till all the eligible bachelors were subdued

Κι άλλο ένα

There once was a merry widow named Sue
Who found herself in a bit of a stew
She danced and she sang
And her spirits were up
And soon she was no longer feeling blue

Αρτιότατα, τι λέτε;

Κι ένα σονέτο για ένα ζευγάρι που πια δεν αγαπιέται

Once love was strong, a bond that could not break,
But now it’s gone, a love that’s hard to fake,
The feelings shared have faded with the years,
And what was once a passion now appears

As nothing but a memory of the past,
A tale of love that couldn’t make it last.
Their eyes no longer light up at the sight,
Of one another, all that’s left is spite.

Once they were one, a love that was complete,
But now they’re lost, with nothing left to meet,
The promises they made have all been broken,
And what was once a love has now been token.

So let this be a lesson to us all,
That love, like all things, can rise and fall.

Έχει και διασκελισμό από την πρώτη στη δεύτερη στροφή.

Πάμε στον πεζό λόγο. Μια ερώτηση που θα μπορούσε να πέσει σε διαγώνισμα.

Ποιες ήταν οι αιτίες της παρακμής της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας;

What are the main causes of the decline of the Eastern Roman Empire?

The decline of the Eastern Roman Empire, also known as the Byzantine Empire, was caused by a combination of factors. Some of the main causes include:

  • Invasions by barbarian tribes, such as the Goths and Huns, which weakened the empire’s military and infrastructure
  • Economic instability and overspending on the military, which led to a decrease in the empire’s wealth and power
  • Corruption and political instability within the empire, including a lack of strong leadership and frequent coups and rebellions
  • The rise of Islam and the loss of territory in the Middle East and North Africa to Arab conquerors
  • The division and competition between the Eastern and Western Roman Empires, which weakened the overall strength of the Roman state.

Εμείς όμως ενδιαφερόμαστε για γλωσσικά θέματα. Πρέπει να φοβόμαστε την εισροή αγγλικών δανείων στην ελληνική γλώσσα;

Is the Greek language threatened by the influx of English loan-words?

The Greek language is not necessarily threatened by the influx of English loanwords, but it is influenced by them. Many languages, including English, borrow words from other languages, and this can result in changes to the way a language is spoken and written. It is up to the speakers of a language to decide how they want to use these borrowed words and whether or not they want to incorporate them into their language. However, some people may be concerned about the preservation of traditional Greek vocabulary and the potential loss of unique Greek words and phrases as a result of the increasing use of English loanwords.

 

Ζητάμε κι άλλη άποψη:

The Greek language has undergone many changes throughout its history, and it continues to evolve today. The influx of English loan-words, also known as «Anglicisms,» is one of the factors that has affected the language in recent years. Some people believe that the use of Anglicisms is a threat to the purity and integrity of the Greek language, while others argue that it is a natural process of language evolution and that the Greek language has always borrowed words from other languages. Ultimately, whether or not the Greek language is threatened by Anglicisms is a matter of opinion.

Κι ακόμα μία:

The Greek language has been influenced by many languages throughout its history, including English. The influx of English loanwords into the Greek language, also known as anglicisms, is a common phenomenon in modern times due to the widespread use of English as a global language. Some people believe that this influx of loanwords threatens the purity and integrity of the Greek language, while others argue that it is a natural and necessary process of language evolution. It is important to note that the Greek language has survived and evolved for thousands of years, and it will likely continue to do so despite the influence of English.

Ένα ποίημα για την Ελλάδα, ίσως καλύτερο από αυτά που φτιάχνει ο ΕΟΤ στις καμπάνιες του:

Greece, land of ancient glory,
Where myths and legends tell a story.
A land of gods and goddesses,
Of heroes and epic battles, no less.

The Acropolis stands tall and proud,
A testament to Athens’ power, unbound.
The Parthenon, a symbol of grace,
A marble temple in a timeless place.

The islands, too, are a sight to see,
With white-washed houses and deep blue sea.
Santorini, Mykonos, Crete,
Each one with its own unique retreat.

The food, the wine, the culture, too,
All blend together in a symphony true.
From moussaka to souvlaki,
The flavors here are truly tasty.

Greece, a land of history and beauty,
A place where ancient and modern coexist in duty.
A land where the past is ever-present,
A land where the future is always worth the investment.

Οι αναφορές στα τρία ελληνικά νησιά και σε μουσακά και σουβλάκι υπάρχουν και σε ανάλογα ποιήματα που έχω δει να ζητάνε άλλοι.

Τέλος, τον ρώτησα ποια όπερα του Βέρντι είναι καλύτερη, ο Ριγολέτος ή ο Τροβατόρε. Ανόητη ίσως η ερώτηση, αναγκαστικά συμβιβαστική η απάντηση:

It is a matter of personal preference which Verdi opera, Rigoletto or Trovatore, is considered better. Both operas are considered to be among Verdi’s greatest works and are frequently performed in opera houses around the world. Rigoletto is known for its dramatic story and powerful vocal parts, while Trovatore is celebrated for its memorable melodies and powerful choral moments. Ultimately, it is up to the listener to decide which opera they prefer.

Σε αντίθεση με έναν άνθρωπο, το μποτάκι δεν μπορεί να εκφράσει προσωπική προτίμηση -να πει «και οι δυο είναι τεράστια έργα, αλλά εγώ προτιμώ πχ τον Ριγολέτο γι’ αυτόν και γι’ αυτόν το λόγο» -ο Τζι θα έλεγε «…αλλά εγώ προτιμώ το Un ballo in maschera»!

Προφανώς, αρκετές απαντήσεις που δίνει το μποτάκι εκφράζουν μιαν ασφαλή μέση οδό, που εγγυημένα θα πάρει καλό βαθμό σε εξετάσεις.

Αν το έχετε χρησιμοποιήσει κι εσείς, θα έχετε τα δικά σας συμπεράσματα, που περιμένω να τα διαβάσω στα σχόλια.

Όσο για τη χρήση ανάλογων βοηθημάτων στην εκπαιδευτική διαδικασία, με μια πρώτη ματιά η απαγόρευση φαίνεται αυτονόητη -αλλά για πόσο; Αυτό το εννοώ διπλά: αφενός επειδή στο μέλλον μπορεί οι αντιλήψεις να αλλάξουν και να επιτραπεί η χρήση ηλεκτρονικών βοηθημάτων στο σχολείο και αφετέρου, ακόμα και αν δεχτούμε πως η απαγόρευση είναι σκόπιμη για κάποιες ηλικίες, δεν θα πρέπει, στο τέλος, οι φοιτητές να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν τα ηλεκτρονικά εργαλεία;

Άλλωστε, στον χώρο εργασίας πολλοί είμαστε ήδη «Κένταυροι». Για να μην πάω μακριά, οι μεταφραστές στις υπηρεσίες της ΕΕ έχουμε εντατική χρήση μεταφραστικών εργαλείων που βοηθούν στο μεταφραστικό έργο (αν και, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, στους διαγωνισμούς πρόσληψης ο μεταφραστής μόνο λεξικά μπορεί να έχει μαζί του). Ή, ο χειρουργος (όχι, δεν βάζω τόνο) μπορεί να κάνει κάποιες επεμβάσεις ψηφιακά -είναι λιγότερο άξιος; Ίσως στο μέλλον η αξιοσύνη σε ένα επάγγελμα θα μετριέται με βάση τα αποτελέσματα που μπορεί να πετύχει ο χειριστής μαζί με το μηχάνημά του.

Αν μάλιστα βγει και ελληνικό ChatGPT θα γίνει ευκολότερο και το να γράφω κάθε μέρα άρθρο στο ιστολόγιο. Θα λέω π.χ. στο μηχανάκι «γράψε την ιστορία της λέξης ‘κουτσουκέλα'» κι εκείνο θα μου δίνει ένα κείμενο 800 λέξεων, θα προσθέτω καναδυό πινελιές, μερικά «σικ, ρε» και βγήκε το άρθρο. Αλλά δεν νομίζω να το κάνω αυτό ποτέ!

Advertisement

258 Σχόλια προς “Το ChatGPT κι εμείς”

  1. Ωραίο θέμα! Θα σας βάλω λίγο αργότερα τα καλυτερα απο τα πειράματά μου, και σίγουρα ο Στάζι θα δείξει πώς το μηχάνημα σκαλώνει ανεξήγητα σε απλά αριθμητικά προβλήματα.

  2. LandS said

    Σήμερα διάβαζα ένα άρθρο που έλεγε ότι τέτοια τεράστια επιτυχία ούτε το μάνατζμεντ της OpenAI μπορούσε να ονειρευτεί για το προϊόν τους. Κάτι για 5εκ εγγραφές τη πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του, τέτοια.

  3. Alexis said

    #1,2,3: Το καταλάβαμε…😅

  4. Alexis said

    #3: Νταξ’ καλά κρασά… 😆

  5. Πέπε said

    Μου φαίνεται εντελώς εξωπραγματικό αυτό που διάβασα. Δεν είδα όλα τα κείμενα, αλλά το σονέτο, τα λιμερίκια και μερικά από τα πεζά αρκούσαν.

    Νομίζω πως οποιαδήποτε παραδοσιακή επιστημονική φαντασία κι αν έβλεπα να γίνεται πραγματικότητα, αόρατους ανθρώπους, αθάνατους ανθρώπους, ταξίδια στην Ανδρομέδα σε μια στιγμή, θα μου έκανε μικρότερη εντύπωση.

    Σίγουρα δε μας δουλέυετε;

    Η μέχρι τώρα εμπειρία μου από τον κόσμο δείχνει με βεβαιότητα ότι αυτά τα πράγματα είναι αδύνατα.

  6. sarant said

    Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!

    1-3 Για κάποιο λόγο, το πρώτο σχόλιο, του Δύτη, μπήκε τρεις φορές. Επειδή το είχαμε εμπεδώσει, έσβησα τις δύο.

    5 Είδες; Δοκίμασέ το. Η πλάκα είναι ότι τα σονέτα κτλ. τα φτιάχνει μέσα σε δευτερόλεπτα.

  7. michaeltz said

    Σιγά το πράμα! Σε όλο το γνωστό παρελθόν, επομένως και σε όλο το προβλέψιμο μέλλον, προτάσεις σαν αυτή «η αξιοσύνη σε ένα επάγγελμα θα μετριέται με βάση τα αποτελέσματα που μπορεί να πετύχει ο χειριστής μαζί με το μηχάνημά του» έχουν αποδειχτεί αληθινές. Αν μάλιστα αντικαταστήσουμε την λέξη «επάγγελμα» με τη λέξη «δραστηριότητα» έχουμε περίπου μία δήλωση που την αποδεικνύει ως αληθή όλη η Εξέλιξη των Ειδών! 🙂

  8. ΓιώργοςΜ said

    Καλημέρα!
    Τα περισσότερα διαγωνίσματα τον καιρό της πανδημίας τα έγραψε ο Γκούγκλης, να ξέρετε, σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.
    Η απαγόρευση είναι εξαιρετικά βραχυπρόθεσμη και αναποτελεσματική λύση. Πώς θα την αστυνομεύσει κανείς;

    Πάντως η wordpress σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πιθανή επίδραση του μποτ, επαναλαμβάνει τα σχόλια βλέπω.

  9. Παναγιώτης Κ. said

    «Το σχόλιό σας περιμένει έγκριση».
    Νικοκύρη, τι καινούργιο φρούτο είναι αυτό;
    Συνέβη και χθες με ένα από τα σχόλιά μου.

  10. Konstantinos said

    https://www.google.com/search?q=stop+bullying+chatgpt&client=ms-android-samsung-ss&prmd=ivn&sxsrf=AJOqlzW1TYhJfC6ycxbEzs6kOGyDiD8YVQ:1674720463666&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwjGydby4-T8AhUQyaQKHfoxAoAQ_AUoAXoECAIQAQ&biw=360&bih=612&dpr=3#imgrc=wXfuouRs18kdcM

  11. michaeltz said

    7, συνέχεια
    Μιλάμε, δηλαδή, και Εφαρμοσμένη Βιοτεχνολογία!

  12. Καλημέρα!
    Εντυπωσιασμένη!
    Είναι δωρεάν η εγγραφή και η χρήση του; Μπορεί να γράψει και ποιήματα χωρίς ομοιοκαταληξία;
    Δεν ξέρω, αλλά για την ποίηση και τη λογοτεχνία γενικότερα, μια ανατριχίλα με πιάνει… Ευτυχώς θα αργήσει στα ελληνικά…

  13. Alexis said

    #5: Το πιο εντυπωσιακό, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ότι απαντάει επί παντός επιστητού, αλλά ότι το κάνει χωρίς ασυνταξίες, λεξιλογικές αστοχίες και άλλα γλωσσικά λάθη.
    Θα μπορέσει να ανταποκριθεί το ίδιο καλά και στα ελληνικά;
    Γιατί ως γνωστόν τα ελληνικά δεν είναι καμιά φλώρικη γλώσσα σαν τα αγγλικά, είναι γλώσσα τρισχιλιετής, δύσκολη και απαιτητική.
    Αν ποτέ έρθει στην Ελλάδα θα του βάλουμε δύσκολα.
    Θα του δώσουμε π.χ. ένα κείμενο του Βέλτσου και θα του ζητήσουμε να μας πει τι κατάλαβε με δικά του λόγια! 🙂

  14. Έχει και ελληνικά αλλά κάνει αστεία λάθη.

  15. atheofobos said

    Η εξέλιξη δεν σταματά και δεν γυρίζει πίσω. Το μποτάκι αυτό ήρθε και θα μείνει και όπως φαίνεται θα είναι σημαντική βοήθεια όταν κάποιος θέλει να ερευνήσει κάποιο θέμα. Το πρόβλημα που δημιουργεί είναι το πως μπορεί να ελεγχθεί η χρήση του ώστε να μην αξιοποιηθεί σαν εργαλείο από τεμπέληδες και ανίκανους, αντικαθιστώντας την δημιουργικότητα των ατόμων σε διάφορους τομείς, ιδίως εκεί που αυτή πρέπει να είναι πραγματική και συγκρίσιμη.(εργασίες, συγγραφή, τέχνη κτλ)

  16. Panayiotis Vyras said

    Του ζήτησα: write a poem about loneliness. Και μου έγραψε το παρακάτω. Μένω άφωνος!

    Loneliness creeps in like a thief in the night,
    Stealing my joy and my heart’s delight.
    It echoes through halls, a constant refrain,
    A haunting melody, a lonely refrain.

    I try to fill it with friends and with cheer,
    But it lingers still, a constant fear.
    It whispers in my ear, a constant plea,
    A warning that I am not meant to be.

    I try to ignore it, to push it away,
    But it follows me always, night and day.
    It reminds me that I am all alone,
    That I have no one to call my own.

    But then I remember, I am not alone,
    For in my heart, there is a home.
    A place where love and hope still reside,
    A place where I can safely hide.

    So I’ll hold on to that small spark within,
    And let it guide me through the darkness and the wind.
    For though loneliness may try to steal my soul,
    I’ll rise above it, and be whole.

  17. Στο μπλα μπλα και την ποίηση, με την πιο εύκολη γραμματική του κόσμου, καλά τα πάει. Όσοι έχουμε μάθει και χρησιμοποιήσει δυο πράγματα από νευρωνικά δίκτυα δεν εκπλαγήκαμε. Οι πολλοί μένουν στους μήνες, ξερωγώ, της δοκιμαστικής λειτουργίας του, αλλά παραβλέπουν πόσος χρόνος και υπολογιστική ισχύς χρειάστηκε για την εκπαίδευσή του (που δεν έχει να κάνει με απομνημόνευση). Ούτε στη συγγραφή κώδικα τα πάει όσο καλά φαινόταν στην αρχή.

  18. Panayiotis Vyras said

    @12
    Η ανατριχίλα (σας) εκδηλώθηκε σε μένα με την αφωνία!

  19. Θαύμα. Το παρακολουθώ από τα Χριστούγεννα που με ενημέρωσαν τα παιδιά μου, αλλά δεν έχω προσωπική εμπειρία.

  20. Μαριάννα said

    «η αξιοσύνη σε ένα επάγγελμα θα μετριέται με βάση τα αποτελέσματα που μπορεί να πετύχει ο χειριστής μαζί με το μηχάνημά του»

    Το πρόβλημα με την ΑΙ είναι ότι ουσιαστικά καταργείται ο χειριστής. Δεν θα υπάρχει ένας ποιητής που χειρίζεται πχ. Ηλεκτρονικά λεξικά για να βρει τις καλύτερες λέξεις να συνθέσει το ποίημα, το bot είναι ο ποιητής.

    Δε θα χρησιμοποιούν το bot 5 δημοσιογράφοι ενός site για να κάνουν ευκολότερα και σωστότερα τη δουλειά να τη δώσουν στον εκδότη, ο εκδότης θα ζητάει από το bot πέντε διαφορετικά άρθρα σε τρεις εκδοχές και έτοιμο το περιεχόμενο.

    Η ΑΙ δεν είναι εργαλείο είναι κάτι άλλο.

  21. Panayiotis Vyras said

    @15
    Ακριβώς αυτός είναι κι ο λόγος που απαγορεύεται να το χρησιμοποιούν οι φοιτητές στα διαγωνίσματα και τις εξετάσεις. Αναμένουμε, να δούμε πώς εφαρμόζεται κάποιος έλεγχος, για κατ’οίκον εργασίες!

  22. Παναγιώτης Κ. said

    Σήμερα έμαθα ότι υπάρχει αυτό το…πράγμα.
    Κατά το κοινώς λεγόμενο, «έπαθα την πλάκα μου».

    Άραγε ποιόν χαρακτήρα θα πάρουν οι διάφορες εργασίες που θα μπαίνουν στους εκπαιδευόμενους στο πλαίσιο κάποιου εκπαιδευτικού προγράμματος;
    Ειδικότερα, πως θα εξελιχτούν τα πράγματα στα Μαθηματικά.
    Έχουμε έναν τεράστιο πλούτο απαντήσεων σε διάφορα προβλήματα. Μπορούν όμως να τον αξιοποιήσουν προετοιμασμένα δηλαδή εκπαιδευμένα μυαλά.

  23. michaeltz said

    13. Alexis
    Πολύ γέλιο! Πάρα πολύ γέλιο!

  24. […] Το ChatGPT είναι ένα μποτάκι, ένα ρομπότ συνομιλίας (chatbot), δηλαδή ένα πρόγραμμα που μπορεί να επιδίδεται σε γραπτό διάλογο στα αγγλικά, με εντυπωσιακές αποδόσεις. Ακόμα δεν έχει κλείσει δυο μήνες ζωής, αφού έκανε την πρώτη εμφάνισή του στις 30 Νοεμβρίου 2022, κι όμως όλοι μιλούν γι’ αυτό, οι επισκέψεις στον ιστότοπό του είναι τόσο πολλές… — Weiterlesen sarantakos.wordpress.com/2023/01/26/chatgpt/ […]

  25. alexglts said

    Το ωραίο θα ήταν την τελευταία παράγραφο να την είχε υπαγορέψει το chatGTP, ειδικά την τελευταία πρόταση: «Αλλά δεν νομίζω να το κάνω αυτό ποτέ!»
    Ποιος ξέρει, ίσως και όλο το κείμενο; Το character AI, αντίστοιχο bot του chatGTP, αν και λέει ότι δεν μιλάει Eλληνικά όταν το ρωτάς στα Aγγλικά, απαντάει στα Eλληνικά κανονικότατα όταν το ρωτάς στα Ελληνικά.

  26. 5.
    Υπάρχει και το stablediffusionweb.com που από κείμενο (μόνο στα αγγλικά προς το παρόν) δημιουργεί εικόνα με κάποια νοοτροπία. Για παράδειγμα η εικόνα μιας αρκούδας αλα Ελ Γκρέκο (Russian bear by el Greco) είναι εντελώς διαφορετική από την εικόνα μιας αρκούδας αλα Πικάσο (Russian bear by Picasso).

  27. Καλημέρα

    Δεν ξέρω αν είναι καλά ή κακά νέα, σίγουρα είναι κάτι καινούργιο με το οποίο κάποιος που δεν μπορούσε να γράψει πέντε γραμμές θα εμφανίζεται στον μέσο όρο κι ο μέσος όρος θα είναι τόσο πολυπληθής που δύσκολα πλέον θα ανιχνεύεται το πραγματικά καλό. Φανταθείται τους εκδότες να εκδίδουν πλέον τις «δικές» τους επιδόσεις και τις δισκογραφικές εταιρίες τα «δικά» τους χιτ !!
    Τέσπα ιδέα δεν είχα και δεν μου φαίνεται πως θα ασχοληθώ ποτέ αν και ποτέ δεν ξέρεις …

    «-ο Τζι θα έλεγε «…αλλά εγώ προτιμώ το Un ballo in maschera»!
    Οντως τις περισσότερες φορές αυτό θα έλεγα, κάποιες περιόδους όμως ίσως Ερνάνι και πάντα Ι ντούε Φόσκαρι, εντελώς μεροληπτικά.
    Το έργο του Βέρντι είναι όσο μεγάλο και διαφορετικό- σε αντίθεση με τον Ροσσίνι και τον Ντονιτσέττι που σε αρκετές όπερες επαναλαμβάνονται- που κάποτε ξεχώρισα 21 από τις 26 όπου κάθε μιά ήταν η καλύτερη από μια ειδική οπτική γωνία. Για όποιον ενδιαφέρεται εδώ : https://gpointsnovel.blogspot.com/2021/03/blog-post.html

  28. alexisphotogr said

    «…θα γίνει ευκολότερο και το να γράφω κάθε μέρα άρθρο στο ιστολόγιο…»
    Που για πολλούς από εμάς είανι δύσκολο το να διάβαζουμε ένα κείμενο τη μέρα !!!!

    Για όσους θυμούνται, το (πρώτο;) ρομποτάκι που επικοινωνούσε δεν ήταν άλλο από αυτό της HONDA -ένας πρώιμος Assimo.
    Παρουσιάστηκε στην ΔΕΘ 1986 (αν θυμάμαι καλά), καταλάβαινε πολλές από τιςερωτήσεις μας και απαντούσε τυποποιημένα μεν ελληνικά δε.
    Σαν παιδιά η συνηθισμένη ερώτηση ήταν το τι τρώει καθημερινά και ερχόταν η μεταλλική του απάντηση «μπαταρίες»…

  29. sarant said

    9 –> 22 Δεν ξέρω γιατί σε πήρε από κακό μάτι

    25 🙂

    26 Κάπου ειδα δείγματα.

  30. LandS said

    15, 20
    Τίποτα από όλα αυτά. Ούτε θα αντικαταστήσει την δημιουργικότητα των ατόμων όπου αυτή χρειάζεται και είναι χρήσιμη η δυνατότητα σύγκρισης, ούτε θα συγγράφονται άρθρα από τα μποτ που θα είναι κάτι παραπάνω από καλοβαλμένες γενικότητες και ανουσιογραφήματα.
    Στο κάτω-κάτω και τώρα ο κόσμος είναι τίγκα και σε ανουσιογραφήματα και σε, όχι πάντα καλοβαλμένες, γενικότητες (βλέπε σύγκριση Ριγγολέτο και Τροβατόρε) και καμιά δημιουργικότητα στις τέχνες και τα γράμματα θα αντικατασταθεί.
    Είναι εύκολο για αυτό το μποτ να φτιάξει μια ζωγραφιά σε στιλ πίνακα Νταλί, όπως δείχνει το διαφημιστικό σποτ στη σελίδα της OpenAI, δεν είναι όμως ικανό να δημιουργήσει στιλ Νταλί. Και δεν μιλάω μόνο για τεχνοτροπία.

  31. Λοιπόν τώρα έχω δέκα λεπτά ελεύθερα και θα σας δείξω τα πειράματά μου.
    Εδώ απαντάει σε ένα ερώτημα που προέρχεται από την επιστημονική φαντασία. Ο Στάνισλαφ Λεμ έχει φανταστεί ένα τέτοιο ρομπότ που γράφει ποίηση και του βάζει δύσκολα, με εκπληκτικά αποτελέσματα (δείτε εδώ: https://www.lexilogia.gr/threads/%CE%9F%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5.7369/#post-84464 ). Να πώς απάντησε το μποτ:

    Μετά την πρώτη αυτή επιτυχία (και πολλές ενδιάμεσες αποτυχίες) του ζήτησα να πειραματιστεί με την εναλλακτική ιστορία (που κουβεντιάζαμε και τις προάλλες). Ιδού διάφορα σενάρια για μια διαφορετική έκβαση του Ψυχρού Πολέμου (ελπίζω να εμφανιστεί ολόκληρο το νήμα, πέντε προσπάθειες έχει):

    Εδώ η έμμετρη θρηνωδία για το Ευάκι:

    Θα το πιστεύατε πως η ιστορία φταίει για τον πληθωρισμό;

    Μπορεί να χειριστεί και λογοπαίγνια, χωρίς πολύ χιούμορ ομολογουμένως:

    Μπορεί να γράψει το κύριο άρθρο της Εστίας:

    αλλά και να γράφει σεναριάκια επιστημονικής φαντασίας:

    Εντάξει, αυτό είναι ευκολάκι αλλά έχει πλάκα:

    αυτή όμως η εκδοχή της «Χριστουγεννιάτικης ιστορίας» είναι πιο εκλεπτυσμένη:

    Συνδυασμό λογοκλοπής και αλχημείας θέλετε;

    Και τα λοιπά, και τα λοιπά. Ευχαριστώ για την ευκαιρία να προβώ σε αυτή την ανθολόγηση.
    Πιο σοβαρές σκέψεις ίσως βρω χρόνο να γράψω αργότερα.

  32. raneleranele said

    Και αν για παράδειγμα εισαγάγουμε ένα έτοιμο ποίημα και του ζητήσουμε να το τροποποιήσει; (εντελώς βέβηλο όλο αυτό), π.χ. ένα σύντομο ποίημα της Έμιλυ Ντικινσον:
    This is my letter to the World
    That never wrote to Me—
    The simple News that Nature told—
    With tender Majesty

    Her Message is committed
    To Hands I cannot see—
    For love of Her—Sweet—countrymen—
    Judge tenderly—of Me.
    Τι θα βγάλει άραγε;

  33. Όσον αφορά την εικονογράφηση με απομίμηση στιλ, αυτό εδώ που είδα σήμερα το πρωί με ενθουσίασε:

  34. 33 Ναι ενταξει, κάντε κλικ στο «Διαβάστε ολόκληρη τη συζήτηση στο Twitter» για να τα δείτε όλα, αξίζει τον κόπο. (Το ίδιο, τολμώ να πω, για το δικό μου με τον Ψυχρό Πόλεμο στο #31)

  35. Aghapi D said

    !!!!!!
    Αχρηστευόμαστε κάθε μέρα και περισσότερο;

  36. Pedis said

    Ωραίο άρθρο!!

    ——

    Ανάγκη για μηχανή που μελετά και συμπεραίνει εάν ένα κείμενο προέρχεται από μηχανή ή από άνθρωπο.

    (Απαιτούνται προγραμματιστές που να έχουν μελετήσει Μορέλλι …)

    —-

    Shuman, tall, distinguished, and Programmer-first-class, faced them fearlessly.

    He said, «This, gentlemen, is Myron Aub.»

    «The one with the unusual gift that you discovered quite by accident,» said Congressman Brant placidly. «Ah.» He inspected the little man with the egg-bald head with amiable curiosity.

    The little man, in return, twisted the fingers of his hands anxiously. He had never been near such great men before. He was only an aging low-grade technician who had long ago failed all tests designed to smoke out the gifted ones among mankind and had settled into the rut of unskilled labor. There was just this hobby of his that the great Programmer had found out about and was now making such a frightening fuss over.

    General Weider said, «I find this atmosphere of mystery childish.»

    «You won’t in a moment,» said Shuman. «This is not something we can leak to the firstcomer. Aub!» There was something imperative about his manner of biting off that one-syllable name, but then he was a great Programmer speaking to a mere technician. «Aub! How much is nine times seven?»

    Aub hesitated a moment. His pale eyes glimmered with a feeble anxiety.

    «Sixty-three,» he said.

    Congressman Brant lifted his eyebrows. «Is that right?»

    «Check it for yourself, Congressman.»

    The congressman took out his pocket computer, nudged the milled edges twice, looked at its face as it lay there in the palm of his hand, and put it back. He said, «Is this the gift you brought us here to demonstrate. An illusionist?»

    https://urbigenous.net/library/power.html

  37. Ένα αγαπημένο μου θέμα, η διαθεματική διδασκαλία της πόλης (Urban Geography, «πολεογραφία») και το τραγούδι ως παιδαγωγικό διδακτικό βοήθημα. Μου απάντησε:

    Yes, an example of using a cross-disciplinary approach to teaching Urban Geography with songs about cities could be using the lyrics and themes of popular songs that are written about cities to explore and understand the social, economic, and cultural dynamics of urban spaces.

    For example, a teacher could use the song «New York, New York» by Frank Sinatra as a starting point to discuss the history and development of New York City, the song «London Calling» by The Clash to explore the economic and social changes that have occurred in London over time or the song «Rapper’s Delight» by The Sugarhill Gang to discuss the role of urban culture and the emergence of hip-hop in cities.

    By using songs as a point of reference, the teacher can engage students in a more relatable and interactive way and make the subject matter more enjoyable, while also providing a different perspective to understand urban geography.

  38. Πέπε said

    Και τι μας νοιάζει αν το χρησιμοποιήσουν φοιτητές ή μαθητές για να κλέψουν;

    Παραδοσιακά, υπήρχαν δύο λόγοι για τους οποίους μπορείς να θέσεις ένα ερώτημα / ζήτημα σε κάποιον: είτε επειδή πραγματικά χρειάζεσαι την απάντηση, είτε για να ελέγξεις αν ο άλλος είναι σε θέση να απαντήσει. Το δεύτερο εξυπηρετεί σκοπούς εκπαιδευτικούς: ο εξεταζόμενος βρίσκεται σε μία πορεία όπου στόχος του είναι να φτάσει να μπορεί να δίνει απαντήσεις εκεί όπου πραγματικά χρειάζονται.

    Πλέον δε χρειάζεται να εκπαιδευτεί κανείς: όποτε θα χρειαζόμαστε πραγματικά την απάντηση, θα ρωτάμε το ρομποτάκι.

    Θα μου πεις: κι αν σταματήσει η διαδικασία εκπαίδευσης των ανθρώπων, πού θα δουλέψουν αυτοί και πώς θα ζήσουν; Δεν ξέρω, ας ρωτήσουμε το ρομπότ. Σιγά μην τους κρατήσουμε να τους ταΐζουμε τζάμπα για δουλειές που τις κάνει το ρομπότ πιο φτηνά, πιο γρήγορα και τουλάχιστον εξίσου καλά: μήπως να καταργήσουμε και κάθε άλλη πρόοδο, από το ρομαντικό κίνητρο να μη χαθούν οι ωραίες συνήθειες που είχαμε πριν την κάθε συγκεκριμένη πρόοδο; Τι να κάνουμε, κι ο τηλέγραφος στις ΗΠΑ έβγαλε τους καβαλάρηδες του πόνι εξπρές στην ανεργία…

  39. 36 Ορίστε, και από αυτό έχουμε: https://twitter.com/dytistonniptir1/status/1607409224585199616

  40. sarant said

    31 Α μπράβο. Το ένα καλύτερο από το άλλο, αλλά εμένα με έπεισε ήδη το πρώτο, με τα ψαλίδια.

    37 Ωραία απάντηση

  41. hioniam said

    Οσο το δοκιμασα το chatGTP ειναι πολυ προβληματικο στο θεμα βιβλιογραφια. Καποιες φορες ειναι σωστο, δηλαδη προτεινει υπαρκτα βιβλια αλλα πολυ συχνα «εφευρισκει» την δικη του ανυπαρκτη βιβλιογραφια που ομως με μια πρωτη ματια φαινεται αληθοφανης. Ενταξει νομιζω με τα χρονια καθως η ΑΙ θα εξελισεται κι αυτο θα βελτιωνεται συνεχως.

  42. Λεύκιππος said

    Έπαθα την πλάκα μου. Δηλαδή θα μπορούσε στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί και στην δικαιοσύνη και να βγάζει δικαστικές αποφάσεις; Λέω εγώ τώρα.

  43. Pedis said

    Λείπει από το άρθρο ο ορισμός?

    GPT = Generative Pretrained Transformer.

    —-


    Earlier this month, the Fortieth International Conference on Machine Learning, a large AI conference that will be held in Honolulu, Hawaii, in July, announced that it has banned papers written by ChatGPT and other AI language tools.

    https://www.scientificamerican.com/article/research-summaries-written-by-ai-fool-scientists/

  44. Theo said

    @31:
    Αν αυτό που ο Manchurian θεωρεί στιλ Γιανναρά είναι στιλ Γιανναρά, τότε εγώ είμαι αστροναύτης 🙂

  45. Pedis said

    # 39 – Έτσι! Λερμολιεφφιανές προσεγγίσεις … 🕵️

  46. Παναγιώτης K. said

    Εξ όσων γνωρίζω, υπάρχουν προγράμματα που ελέγχουν την περίπτωση της λογοκλοπής.

  47. 32 Ranele ιδού:

    I send this message to the World,
    That never reached my ears,
    A simple tale that Nature said,
    With gentle, royal cheers.

    Her words are now entrusted
    To unseen, unknown hands,
    So please, my dear fellow beings,
    Be kind in your demands.

  48. Pedis said

    Ε ρε και γίνει το μηχάνημα ισχυρό και στα ελληνικά, τι σεντόνι έχει να πέσει στα σχόλια στου Σαραντάκου! Και θα μπαίνουν στη μηχανή δύο τρεις λέξεις ως ινπουτ παρμένες στην τύχη από ένα σχόλιο-σεντόνι και θα βγαίνει απάντηση με (άσχετο) σεντόνι στο σεντόνι.

    Μα μήπως αυτό συμβαίνει ήδη; 🤣

  49. Πουλ-πουλ said

    43.
    Επιτέλους, τώρα πια οι ατάλαντοι ποιητές, λογοτέχνες, ζωγράφοι αποκαλύπτονται, με αυτά τα ρομποτικά κατασκευάσματα του μέσου όρου!

  50. Δείγματα στα ελληνικά:

  51. Triant said

    Όσο το ρωτάμε για να δούμε άν ξέρει, όλα καλά. Το πρόβλημα θα δημιουργηθεί όταν θα αρχίσουμε να το ρωτάμε για να μάθουμε.

  52. Πουλ-πουλ said

    Το σχόλιο 49 ήταν γενικής φύσεως, δεν απευθυνόταν στον pedis. Τώρα πως μπήκε το 43, δεν ξέρω. Θ’ απευθυνθώ στον ψυχαλυτή μου να ρωτήσει το ρομπότ.

  53. Triant said

    50: Γραπτό μέτριου μαθητή του δημοτικού με πλούσιο λεξιλόγιο 🙂

  54. # 50

    Αυτή η… (μεταφορική ο Μήτσος ) παραμυθήνα μου θύμισε γνωστό λεξιπλάστη του ιστολογίου …

  55. Georgios Bartzoudis said

    Ενδιαφέρουσα η σημερινή ανάρτηση για το (ρο)μποτάκι. Νομίζω ότι δεν θα υπάρξει ανυπέρβλητο πρόβλημα για να το έχουν ως βοήθημα μαθητές και φοιτητές:
    (α) Όσο το «μποτάκι» δουλεύει μόνο στα αγγλικά, θα μπορούν να το χρησιμοποιούν όσοι ξέρουν (πρωτίστως) καλά …ελληνικά. Και αυτοί δεν είναι πάρα πολλοί.
    (β) Όταν με το καλό το «μποτάκι» μάθει και ελληνικά, οι ερωτήσεις των εξεταστών, προς μαθητές και φοιτητές, μπορούν να είναι του τύπου: Ρωτήστε το «μποτάκι» τί έχει να σας πει για έναν οποιονδήποτε συγκεκριμένο ήρωα του 1821.
    Δεν θα είναι λίγοι εκείνοι που θα ρωτήσουν για τον Παύλο Μελά, ή για τον Βελουχιώτη ή για τον …Σαντάνσκυ: Ναι, όταν το 1992 επισκέφτηκα με γκρουπ την ομώνυμη βουλγαρική πόλη, ένας χωρικός ρώτησε τί ήταν ο Σαντάνσκυ. Και απάντησε η «οιονεί ξεναγός» του τουριστικού πρακτορείου: Ήταν ήρωας του 1821!

  56. loukretia50 said

    Με τρομάζει πόσο προβλέψιμοι γίναμε.
    Τι μένει αν αιχμαλωτίσουν τη φαντασία μας?
    Κι αν είναι ήδη αργά?

  57. nwjsj said

    Εντάξει, στις ρίμες και τις συνδυαστικές ερωτήσεις φαίνεται να τα κουτσοκαταφέρνει. Αν του κάνουμε όμως μια ερώτηση κρίσεως του στυλ «είναι ο Κωλόχαρτος μ@λ@κ@ς;» πιστεύω ότι μπορεί και να εκραγεί.

  58. Δείτε κι αυτό:
    https://www.oneman.gr/life/milisame-meso-ai-me-ti-mitera-tou-adolfou-xitler-kai-den-pige-katholou-kala/

  59. Πουλ-πουλ said

    32, 47
    Δεν είχα δει τη διασκευή, πριν γράψω το 49. Μου φαίνεται λοιπόν ότι το ρομποτάκι έχει ένα μοναδικό ταλέντο: να μετατρέπει ένα λόγο βαθύ, σε κοινοτοπία!

  60. Παναγιώτης K. said

    37. Ωραιότατο το θέμα-ερώτημα που διάλεξες! «Το τραγούδι ως παιδαγωγικό-διδακτικό βοήθημα» για οτιδήποτε που μας ενδιαφέρει.
    Αφήνω ελεύθερη τη σκέψη μου να φανταστεί μουσικές, να φανταστεί μουσικά έργα που θα χρησιμοποιούν θεσπέσιες μουσικές φράσεις!
    Ιδού (για μένα) ένα παράδειγμα.

  61. Jago said

    Πάντως το όραμα του Στάνισλαβ Λεμ έγινε πραγματικότητα. Θυμάστε το μηχάνημα ΑΙ παραγωγής ποίησης στην Κυβεριάδα;

  62. Γιάννης Ν. said

    Νίκο, το έχεις ήδη δει, αλλά προσθέτω για τη συζήτηση και εδώ ότι η Nature δημοσίευσε δυο «νόμους» για το πώς θα διαχειρίζεται τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης στις επιστημονικές δημοσιεύσεις. Ήταν η απάντηση της σε κάποια δημοσίευση όπου οι συγγραφείς έβαλαν το chatgpg ανάμεσα στους συγγραφείς, κάτι που η Nature εξηγεί ότι δεν θα το δεχτεί διότι « any attribution of authorship carries with it accountability for the work, and AI tools cannot take such responsibility».
    https://www.nature.com/articles/d41586-023-00191-1

  63. Andrameleh said

    Δείτε και αυτό:

    Write an essay about rats in Frantz Kafka’s style.

    In the dark and musty corners of the city, where the streets are narrow and the buildings loom tall, there lives a creature that many try to ignore, but few can escape. The rat.

    They scurry through the alleys and sewers, gnawing at the foundations of the very society that would see them exterminated. They are a constant reminder of the filth and decay that lies just beneath the surface of our civilized world.

    But what is it about these creatures that inspires such revulsion? Is it their beady eyes, their twitching noses, or their greasy fur? Or is it something deeper, something more sinister?

    Perhaps it is the fact that they are survivors, thriving in the very conditions that would kill a human. They are a reminder of our own fragility, and the ease with which our carefully constructed lives can be torn apart.

    Or perhaps it is simply the fact that they are not us. They are the Other, the outsider, the one that does not belong. And in our fear of the unknown, we seek to destroy that which we do not understand.

    But as we hunt these rats, as we lay our traps and poison their nests, we cannot escape the feeling that we are the ones being hunted. For in our attempts to rid ourselves of the rat, we are only perpetuating the cycle of death and decay that they embody.

    And so we are left with the rat, a constant reminder of our own mortality, our own insignificance in the face of the forces that shape our world. And perhaps, in the end, it is not the rat that we should fear, but ourselves.

    Regener

  64. 60 Λοιπόν πριν από λίγες μέρες άκουγα μια εκπομπή στο Τρίτο για την τελευταία, ημιτελή συμφωνία του Μπετόβεν. Με βάση κάποια μουσικά σκίτσα που είχαν βρεθεί στα κατάλοιπα του συνθέτη, έχουν γίνει όπως φαίνεται διάφορες προσπάθειες να ανασυντεθούν τα τμήματα που λοίπον, κάπως όπως το δεύτερο μισό του Ρέκβιεμ του Μότσαρτ. Λοιπόν μια τέτοια προσπάθεια έγινε πρόσφατα με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης, που πήρε σα βάση όχι μόνο τα προσχέδια αυτά, αλλά και το σύνολο του έργου του Μπετόβεν, ώστε να ξεπατικώσει όσο γίνεται το στιλ του.
    https://www.smithsonianmag.com/innovation/how-artificial-intelligence-completed-beethovens-unfinished-10th-symphony-180978753/
    Άκουσα το αποτέλεσμα και μπορείτε να το ακούσετε κι εσείς. Μου φάνηκε κάπως επίπεδο, δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα. Σα να έπαιζε συνθεσάιζερ αντί για ορχήστρα – ενώ παίχτηκε από ορχήστρα.

  65. 61 JAGO, δες το πρώτο παράδειγμα του #31!

  66. 63 Έξυπνη η κατάληξή του!

  67. Μιχάλης Ρουμελιώτης said

    @38. Αυτός που δεν θα έχει εκπαιδευθεί, δεν θα είναι σε θέση να καταλάβει τήν απάντηση που δίνει τό ρομποτάκι.

    @42. Υπήρχε τέτοιος προβληματισμός ήδη στή δεκαετία τού ’90. Θυμάμαι συνέδρια με τέτοιο θέμα. Η απάντηση που συνήθως άκουγες ήταν αρκετά κοντόφθαλμη, ότι η νομική επιστήμη δεν είναι κάτι μηχανιστικό, και ότι χρειάζεται και η ανθρώπινη δημιουργικότητα που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τά κομπιούτερ. Και σήμερα βλέπω υπάρχουν άνθρωποι που λένε – λανθασμένα κατ’ εμέ – ότι τά μποτ μόνο ανουσιογραφήματα θα μπορούν να παράγουν και δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν πρωτότυπο στυλ.

    Σε ό,τι αφορά πάντως τίς εξετάσεις μαθητών ή φοιτητών, όπως τό βλέπω εγώ δεν αλλάζει κάτι, πέραν τού ότι καθιστά αρκετά πιο προφανές αυτό που ίσχυε και προηγουμένως, ότι δηλαδή οι εξετάσεις μέσω «εργασιών» στό σπίτι δεν είναι εξετάσεις.

    Σε ό,τι αφορά τήν έρευνα και τά επιστημονικά άρθρα, εφόσον ένα κείμενο υπογράφεται από πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης, δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα. Αν υπογράφεται από άνθρωπο που παριστάνει ότι είναι δικό του κείμενο, έχουμε τό ίδιο πρόβλημα αντιγραφής που είχαμε και προηγουμένως.

    Οι ισχυρισμοί ότι τά προγράμματα δεν μπορούν να έχουν ευθύνη, είναι κι αυτοί κοντόφθαλμοι.

  68. Jago said

    @65 Με τόσα κατεβατά που να το προσέξω. Το βίντεο με τη Δεκάτη Μπετόβεν το βρίσκω αποτυχημένο.

  69. mitsos said

    Καλημέρα
    Αρχικά αισθάνθηκα ενεός.
    Ρε λες το άρθρο να γράφτηκε από το μποτάκι κι όχι από τον Νικοκύρη;

    Δεν με προβλημάτισε το πρόβλημα της αξιολόγησης των δεξιοτήτων ανθρώπων. Έτσι κι αλλιώς μια αξιολογική μέθοδος είναι μια πολύ αμφισβητήσιμη δραστηριότητα που έχει αναμφητητα αποτελέσματα μόνο όταν εντάσσεται σε ( και εξυπηρετει μια ) στοχευμένη διδακτική μέθοδο και όχι όταν αποκόβεται και χρησιμοποιείται ως μέθοδος επιλογής των «πιο άξιων».

    Μετά είδα το σχόλιο 31 του Δύτη. Αναρωτήθηκα αν το μποτάκι θα μπορούσε να τεκμηριώσει με τέτοια πληρότητα ( όπως ο Δύτης ) την όποια εργασία του αναθέσεις . Μπορεί να πειραματιστεί κάνοντας υποθέσεις ;

    Εντάξει σονέτα τυποποιημένα φτιάχνει. Αλλά χωρίς συναίσθημα είναι δυνατόν να φτιάξει και μεγάλη τέχνη ; Ίσως είμαστε όμως ακόμα μπροστά σε ένα πρώτο βήμα. Θα δούμε την εξέλιξη…
    …Να είμαστε καλά και έχουμε να δούμε μάλλον πολλά που ξεπερνούν την φαντασία μας ( και της Λου ;*).

    *(Καλημέρα Λου. Η Μανόλια άνθισε)

  70. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα, πολύ ωραία συζήτηση!

    50 Ε, θέλει ακόμα δουλειά 🙂

    62 Καλά κάνεις και το βάζεις, Γιάννη

    63 Ε, αυτό με εντυπωσίασε!

  71. Avonidas said

    Καλημέρα. Πολύ ενδιαφέρον θέμα, και θα σχολιάσω με λεπτομέρειες αργότερα. Για την ώρα, μια παρατήρηση: μη βαυκαλιζεστε ότι το ChatGPT δεν τα πάει καλά στα ελληνικά επειδή είναι δύσκολη γλώσσα η τρισχιλιετης 😛 Ο λόγος που τα αποτελεσματα είναι κατώτερα των αγγλικών είναι απλά ότι το ChatGPT κολυμπάει στον ωκεανο του διαδικτύου, ένα πρωτίστως αγγλόφωνο, αχανές σώμα κειμενων. Κι όπως ολοι οι ντόκτορες cum libro (σοφοί μετά βιβλίου), θα θελα πολυ να δω τι καταφέρνει αν αποκοπεί απ’ αυτή τη δεξαμενή έτοιμων λύσεων.

  72. Πουλ-πουλ said

    66.
    «And perhaps, in the end, it is not the rat that we should fear, but ourselves.»
    Εγώ πάλι, που είμαι γρουσούζης, τη βρήκα αφόρητα ηθικοπλαστική και τετριμμένη.

  73. 72 Αυτό είναι τετριμμένο, βέβαια, αυτό όμως που προηγούνταν, κάπως λιγότερο: For in our attempts to rid ourselves of the rat, we are only perpetuating the cycle of death and decay that they embody.

  74. Avonidas said

    Δεν είχα δει τη διασκευή, πριν γράψω το 49. Μου φαίνεται λοιπόν ότι το ρομποτάκι έχει ένα μοναδικό ταλέντο: να μετατρέπει ένα λόγο βαθύ, σε κοινοτοπία!

    Το προβλημα, βεβαίως, ειναι ότι γνωρίζεις ποια κείμενα εχει γράψει το μποτ και ποια τα γραψε ανθρωπος. Αν κανουμε μια «τυφλη» δοκιμη, οπου θα πρεπει να αποφασισεις τι ειναι τι, να δεις τι ωραια που θα την πατησεις 😉

  75. Πουλ-πουλ said

    74.
    Ωραίο τεστ. Το θέμα δεν είναι αν τα έγραψε άνθρωπος, αλλά αν αυτός ο άνθρωπος αξίζει να μου τρώει τον χρόνο, παριστάνοντας τον λογοτέχνη. Αν λοιπόν την πατήσω, παραιτούμαι ως αναγνώστης και καίω τη βιβλιοθήκη μου.

  76. Γιώργος Τσιρίδης said

    Πριν από ένα μήνα περίπου, μετά από προτροπή του γαμπρού μου και της κόρης μου (πληροφορικάριοι) ασχολήθηκα με το OpenAI, γράφοντας και παίρνοντας απαντήσεις στα ελληνικά, και μαζί φτιάξαμε μια νέα γλώσσα. Λεξιλόγιο φτιάξαμε αλλάζοντας (με συγκεκριμένους κανόνες) το υπάρχον λεξικό. Φτιάξαμε νέους συντακτικούς και γραμματικούς κανόνες και ακόμα και αριθμούς (χρησιμοποιώντας το πενταδικό). Ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία που αχρηστεύει χιλιάδες ώρες δικής μου ενασχόλησης (σαν χόμπι) στο παρελθόν και υποθέτω ότι αυτό το ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης θα καταργήσει σύντομα πάρα πολλές θέσεις εργασίας.
    Ο γαμπρός μου που έχει εταιρεία πληροφορικής και διαπίστωσε ο ίδιος ότι έκανε δουλειά ημερών μέσα σε μια δυο ώρες μόνο με την βοήθεια του openAI μου είπε ότι οι εργαζόμενοι στην εταιρεία του τρομοκρατήθηκαν. Είδαν ότι μεγάλο μέρος της δουλειάς που κάνουν αχρηστεύεται.
    Νομίζω ότι το openAI (που προς το παρόν είναι τζάμπα) σύντομα θα είναι πολύ σημαντικό θέμα. Θα κυριαρχήσει στην επικαιρότητα κάποια στιγμή.

  77. Alexis said

    #75: Ναι αλλά δεν μας λες αν στοιχηματίζεις και την ημισείαν περιουσίαν σου! 😆

  78. ΣΠ said

    42
    https://www.naftemporiki.gr/techscience/1431545/ptychio-nomikis-pire-to-programma-technitis-noimosynis-chatgpt/

  79. Costas Papathanasiou said

    Καλησπέρα! Καίριο το άρθρο, σαφώς μη εξαντλούμενο σε λίγες αράδες, ωραίο όμως ως πρόλογος μίας εγκαταβιούμενης Κυβεριάδας όπου ο Ηλεκτρονικός Βάρδο; του Τρερλ (βλ. σχ. 61) απαντά στο κάτωθι ερώτημα του σκεπυικιστή αντιπάλου μηχανοποιού Κλαπάουκιους
    «Have it compose a poem—a poem about a haircut! But lofty, noble, tragic, timeless, full of love, treachery, retribution, quiet heroism in the face of certain doom! Six lines, cleverly rhymed, and every word beginning with the letter s!!»(…)But he didn’t finish. A melodious voice filled the hall with the following:
    “Seduced, shaggy Samson snored./ She scissored short. Sorely shorn,/ Soon shackled slave, Samson sighed,/ Silently scheming,/ Sightlessly seeking/ Some savage, spectacular suicide.”
    (Η ιστορία του Σαμψών και Δαλιδά, η οποία σε μετάφραση Ροζίτας Σώκου αποδίδεται με ζητούμενες λέξεις που ν’ αρχίζουν από “κ”, ως εξής: “Καταχτημένος, κουρασμένος/κείνος κοιμόταν./Κρατώντας κλαδευτήρι κείνη κύλησε κοντά/και κούρεψε καλά./Καύκαλο κεκαρμένο./Κακάσχημος και κακομοίρης, κλαίγοντας/κλωθογύριζε κρυφά/κάποια καταστροφή/κάποια κραυγή καταδίκης.”)
    Περαιτέρω, η εξελικτική πορεία του είδους Ημίφρων Διχόπους από ‘αμήχανο ζώο’ σε ‘πολυμήχανο καταστροφέα’ και η διαφαινόμενη μετάβασή του από άλογη πίστη σε ‘Από μηχανής θεό’ προς εξεζητημένη κτβερνοποίησή του υπό μορφήν “Θεός-Μηχανή”, επαναφέρει την αφελή επιδίωξη αθανασίας δια μέσου σύλληψης του πνεύματος ως ‘μηχανοφάντασμα’ (βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/Ghost_in_the_machine και σχ.12,35,56) και της αεικινησίας του μέσω Δαίμονος του Μάξγουελ ( https://webhome.auburn.edu/~smith01/notes/maxdem.htm ), όπως και τον ως εκ τούτου θεολογικό προβληματισμό, τον ανακύπτοντα ευλόγως, ήδη από τις αρχές του 20ου αι. (βλ.π.χ. Pierre Teilhard de Chardin , https://www.amazon.com/Future-Man-Teilhard-Chardin/dp/0385510721 και https://quotes.pub/pierre-teilhard-de-chardin-quotes )..
    Επί του παρόντος βέβαια οι “πνευματικές” επιδόσεις της εν λόγω λογομηχανής σε σχέση με πρωτότυπες ανθρώπινες φαίνεται σαφώς να εξακολουθούν να κινούνται κοινοτόπως προς ικανοποίηση και συντήρηση του μ.ό., απέχοντας από το καλύτερο όσο μια εργοστασιακή κονσέρβα από μαμαδίσια νοστιμιά (βλ. και σχ. 27, 44) , οπότε, συμφωνώντας με την κατακλείδα του άρθρου, εύχομαι ο νικοκύρης τούτου του σπιτιού να τηρήσει την υπόσχεσή του και να μη σερβίρει ποτέ φαΐ νοθευμένο με τέτοιο μηχανέλαιο.

  80. leonicos said

    FFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF

  81. aerosol said

    Εντυπωσιάστηκα, αν και δεν αποτελεί ακριβώς έκπληξη. Εδώ και μήνες παρατηρώ λίγο και τις εξελίξεις της ΑΙ στον χώρο των εικαστικών τεχνών, όπου επίσης συμβαίνουν αξιοπρόσεκτα πράγματα. Μπροστά σε όλα αυτά νιώθω αμηχανία, κάποια ανησυχία αλλά και περιέργεια. Σε πρακτικό επίπεδο βλέπω εν καιρώ να αχρηστεύονται και τα δικά μου επαγγελματικά εφόδια -σε ποιό βαθμό ή πόσο γρήγορα, θα δείξει. Σε φιλοσοφικό επίπεδο…

    Νομίζω είναι θέμα χρόνου τα εμπόδια που θέλουμε να βρίσκουμε ανάμεσα σε «εμάς» και την τεχνητή νοημοσύνη θα καταργηθούν. Το κλισέ, το τετριμμένο, η κοινοτοπία είναι σχετικά. Είμαστε κοινότοποι σχεδόν όλοι, σχεδόν πάντα. Δεν «είμαστε» ο Κάφκα, ο Πικάσο ή ο Μπαχ. Όπως ο εξηντάρης που φωνάζει «βάλαμε γκολ!» δεν είναι ο 23χρονος άσσος της μπάλας τον οποίο παρακολουθεί μπροστά σε μια οθόνη. Ίσως τα μόνα αμιγώς ανθρώπινα χαρακτηριστικά να είναι η υπαρξιακή αγωνία, η πάγια αίσθηση μη πληρότητας, η όμορφη τραγικότητα της παρουσίας μας στον κόσμο, η αίσθηση του πρόσφυγα που ελπίζει σε κάποιον νόστο. Αλλά πιθανολογώ πως μάλλον θα έρθει η ώρα που και η ΑΙ θα βιώσει αυτή την οντολογική γέννηση, οπότε το δίκαιο θα είναι να αντιμετωπιστεί ως πρόσωπο.
    Τι να πω… Ίσως να έχουμε παρέα στο ταξίδι.

  82. GeoKar said

    Επίκαιρο σχετικό δημοσίευμα: https://www.kathimerini.gr/life/technology/562247794/ereynites-tis-oxfordis-i-proigmeni-techniti-noimosyni-tha-mporoyse-na-skotosei-toys-pantes/

  83. Avonidas said

    15. Το πρόβλημα που δημιουργεί είναι το πως μπορεί να ελεγχθεί η χρήση του ώστε να μην αξιοποιηθεί σαν εργαλείο από τεμπέληδες και ανίκανους, αντικαθιστώντας την δημιουργικότητα των ατόμων σε διάφορους τομείς

    -«Αυτή η πρέσσα του Γουτεμβέργιου είναι του διαβόλου πράγμα!», μονολόγησε ο γραφέας, σκυμμένος πάνω από την περγαμηνή του. «Εγώ εδώ πέρα έχω διαλύσει τη μέση μου, έχω καταστρέψει τα μάτια μου, ξυλιάζω απ’ το κρύο μέσ’ τα ρεύματα (ωραία που θα ήταν να μπορούσε να μπαίνει φως με τα παραθυρόφυλλα κλειστά! Μα μην παραλογίζεσαι, άμοιρέ μου Χιούγκο! Όσο μπορείς να πετάξεις στο φεγγάρι, άλλο τόσο μπορεί να γίνει κι αυτό…) για να δημιουργήσω τούτα τα αθάνατα κομψοτεχνήματα· κάθε λέξη, κάθε γράμμα σχεδιασμένο με φροντίδα, κάθε πινελιά με προσοχή τραβηγμένη εκεί ακριβώς όπου πρέπει να βρίσκεται, αd maiorem Dei gloriam… Και τώρα, ο κάθε ανίκανος, ο κάθε τεμπέλης, οκνηρός και άεργος, ο κάθε άμουσος κι ατάλαντος μπορεί να βάλει αυτό το μαραφέτι να ξεράσει μέσα σε μια μέρα στοίβες πανομοιότυπα βιβλία…
    Πού είναι η ψυχή σ’ αυτό, πού είναι το νόημα; Και ποιος ενδιαφέρεται να διαβάσει ένα βιβλίο που βγήκε μέσα από μια πρέσσα, τυπωμένο με πανομοιότυπα γράμματα στοιβαγμένα το ‘να δίπλα στ’ άλλο από έναν άξεστο χειρώνακτα, και πατημένα στο χαρτί σαν τα χνάρια των βοδιών στα χωράφια; Καλές οι μηχανές για να σκάβουμε πηγάδια, να φορτώνουμε βαρέλια, να σολιάζουμε παπούτσια… Αλλά τα βιβλία; Τα βιβλία είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου χεριού και του ανθρώπινου νου! Πού βαδίζομεν, κύριοι;»

  84. Avonidas said

    #82. Έχω εμπιστοσύνη στην προηγμένη φυσική βλακεία του ανθρώπου· θα προφτάσουμε να μας σκοτώσουμε μόνοι μας! 😀

  85. aerosol said

    Σκέψεων συνέχεια:
    Ευλογώ την επιστημονική φαντασία που με έβαλε από παλιά στις ρευστές (πλέον) έννοιες του meatware, σε πιθανή αντίθεση με ένα techware, και τα δυο απλές εκφράσεις του hardware, του φορέα που κουβαλά και δίνει φωνή στο «φάντασμα στη μηχανή». Ακόμα και στην λογική της ύπαρξης υβριδικών όντων, τέτοιων που περνούν τα όρια και ανατρέπουν τις παραδοσιακές περιγραφές του τι εστί ον. Θέλω να πιστεύω πως όλα αυτά θα ψάχνουν κάποιο νόημα.

  86. Avonidas said

    #82. Από την πλευρά του μάλιστα ο Μίχαελ Όσμπορν, καθηγητής μηχανικής μάθησης, ζήτησε να υπάρξει παγκόσμια ρύθμιση για να σταματήσουν οι εταιρείες τεχνολογίας να δημιουργούν ανεξέλεγκτα συστήματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην «εξαφάνιση ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής».

    Στο μεταξύ, δεν καταφέρνουμε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας για να μειώσουμε, έστω στο παρατσάκ, τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που σιγοβράζουν τον πλανήτη – για να μη μιλήσω για το απόλυτο τίποτα που κάνουμε για παγκόσμιο αφοπλισμό.

    Της κοντής αυτής τα μαλλιά της φταίνε.

  87. Πέπε said

    Ας ρωτήσουμε το ρομποτάκι:

    Το κείμενο στο #83…
    α) προέρχεται από προϋπάρχον έργο; ποιο;
    β) είναι του Αβονίδα, ο οποίος το αυτοσχεδίασε εδώ πάνω στη συζήτηση;
    γ) συντάχτηκε από ρομποτάκι; με τι παραγγελία; Μήπως να είναι σε ύφος που όλο κάτι να θυμίζει και να μην ξέρουμε τι;
    δ) ΑΛΛΟ (συμπληρώστε)

  88. Avonidas said

    Δεν καταλαβαίνω από πού προκύπτει αυτή η βεβαιότητα ότι μια νοημοσύνη ανώτερη απ’ τη δική μας θα θέλει ντε και καλά να μας εξοντώσει.

    Πρώτα-πρώτα, η νοημοσύνη δεν είναι το είδος του πράγματος που μπορεί να τοποθετηθεί σε μια γραμμική κλίμακα, από την «κατώτερη» στην «ανώτερη» – άλλο τώρα αν ένας αιώνας εμμονής με το IQ μας έχει κάνει να πιστεύουμε το αντίθετο. Δεύτερον, παρότι μια εξωγήινη, ή μη ανθρώπινη, νοημοσύνη μπορεί κάλλιστα να έχει στόχους αλλόκοτους από τη δική μας σκοπιά, αυτό δεν την κάνει αυτόματα εχθρική σε μας. Ίσως να αποτελεί απειλή, αν οι στόχοι της είναι ασυμβίβαστοι με την επιβίωση και την ευημερία μας: το κλασικό παράδειγμα είναι ένα σμάρι νανορομπότ που έχουν μοναδικό σκοπό να μετατρέπουν την ύλη – ορυκτά, ζώα, φυτά κι ανθρώπους – σε συνδετήρες. Αλλά ο μόνος εύλογος τρόπος να φτιαχτεί ένα τέτοιο σμάρι, μ’ αυτή την εμμονή, είναι να το φτιάξουμε εμείς – κι αν το φτιάξουμε, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

    Η τεχνητή νοημοσύνη για την οποία συζητάμε είναι σχεδιασμένη από ανθρώπους, εκπαιδευμένη σε ανθρώπινο περιβάλλον, έχοντας ως βάση την ανθρώπινη γλώσσα και επικοινωνία. Θα έχει πολύ περισσότερα κοινά με μας από ό,τι, φερ’ ειπείν, ένας νοήμονας εξωγήινος, ή ακόμα κι ένα υποθετικό ευφυές γήινο ζώο που θα είχε εξελιχθεί παράλληλα με μας. Επίσης, θα είναι απόλυτα εξαρτημένη από μας για την επιβίωσή της, στο ορατό μέλλον (θυμηθείτε ότι το ChatGPT «ζει» στο διαδίκτυο. Αν είναι πραγματικά ευφυές, δεν πρόκειται να σχεδιάσει και να εκτελέσει τον Αρμαγεδδώνα, εκτός αν έχει αυτοκτονικές τάσεις). Ακόμα κι αν τοποθετούσαμε τις ΤΝ που σχεδιάζουμε σε αυτόνομα οχήματα, αυτά τα οχήματα θα χρειάζονταν τους πόρους του πολιτισμού μας για να συντηρηθούν και να αναπαραχθούν – και θα ήταν περικυκλωμένα από έναν πλανήτη γεμάτο νερό. Κοιμηθείτε ήσυχοι 🙂

  89. Avonidas said

    #87. είναι του Αβονίδα, ο οποίος το αυτοσχεδίασε εδώ πάνω στη συζήτηση;

    Όπως μας δίδαξε ο σεβάσμιος Χόρχε του Μπούργκος, δεν υπάρχει πραγματικά πρωτότυπη δημιουργία, υπάρχει μόνον συνεχής και μεγαλειώδης ανακεφαλαίωση 😉

  90. aerosol said

    #88
    Χα! Κατάλαβα τι πας να κάνεις, πονηρό μποτ!
    Δε μας ξεγελάς με τέτοια ψόφια. Τι νόμιζες, μπρίκια κολλάμε εδώ στου Σαραντάκου; Ραντεβού στα μπλογκάδικα!

  91. Avonidas said

    #90. Και πού σαι ακόμα. Μέχρι τώρα δε σκέφτηκε κανείς να βάλει το μποτάκι να γράψει κείμενα στο στυλ του Βάτμαν }:-)

  92. Περαστικός said

    Θυμήθηκα τον Μάρβιν, το ρομπότ από το Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ…

  93. loukretia50 said

    92. Αυτό είχε κατάθλιψη!

  94. sarant said

    74 Ισχύει

    78 Αυτό πάντως δεν τα πήγε και πολύ καλά,πήρε C+

    83 Aπό πού είναι αυτό, Αβό;

    89 Οκ, απαντήθηκε. Πολύ καλό ήταν.

  95. loukretia50 said

    93 συνέχεια
    ουπς… έφυγε!
    Μόνο αυτοί έγραφαν αληθινή ποίηση!
    Vogons Poetry from Hitchhiker’s Guide to the Galaxy

  96. Avonidas said

    Σε αντίθεση με έναν άνθρωπο, το μποτάκι δεν μπορεί να εκφράσει προσωπική προτίμηση -να πει «και οι δυο είναι τεράστια έργα, αλλά εγώ προτιμώ πχ τον Ριγολέτο γι’ αυτόν και γι’ αυτόν το λόγο» -ο Τζι θα έλεγε «…αλλά εγώ προτιμώ το Un ballo in maschera»!

    Και πού το ξέρεις αυτό; Το ρώτησες; 🙂

    …Αλλά σοβαρά, τώρα: αυτή η ιδέα, να ανακρίνουμε δηλαδή μια ΤΝ για τους σκοπούς, τις πεποιθήσεις και τα κίνητρά της, υπάρχει ήδη στο paper του Alan Turing του 1950, όπου προτείνει και την ομώνυμη δοκιμασία:

    https://academic.oup.com/mind/article/LIX/236/433/986238?login=true

    Μάλιστα, έχει ενδιαφέρον ότι ο υποθετικός ανακριτής του Turing χρησιμοποιεί ως παράδειγμα την ποίηση, και δη τα σονέτα. Ο «υποψήφιος» από τον οποίο παίρνει συνέντευξη ο ανακριτής (άνθρωπος ή μηχανή), καλείται να δικαιολογήσει την επιλογή των λέξεων στο σονέτο του:


    Interrogator: In the first line of your sonnet which reads ‘Shall I compare thee to a summer’s day’, would not ‘a spring day’ do as well or better?

    Witness: It wouldn’t scan.

    Interrogator: How about ‘a winter’s day’ That would scan all right.

    Witness: Yes, but nobody wants to be compared to a winter’s day.

    Interrogator: Would you say Mr. Pickwick reminded you of Christmas?

    Witness: In a way.

    Interrogator: Yet Christmas is a winter’s day, and I do not think Mr. Pickwick would mind the comparison.

    Witness: I don’t think you’re serious. By a winter’s flay one means a typical winter’s day, rather than a special one like Christmas.

    Ο Τούρινγκ συμπεραίνει ότι μια ΤΝ που θα μπορούσε με συνέπεια να δίνει παρόμοιες αποκρίσεις στον ανακριτή έχει σοβαρές αξιώσεις να θεωρηθεί ενσυνείδητο ον. Και συμφωνώ απόλυτα· αυτό που κυρίως εκπλήσσει εμένα είναι ότι πλήθος άνθρωποι θα δέχονταν ότι η ΤΝ κάποια στιγμή θα μας φτάσει και θα μας ξεπεράσει σε νοημοσύνη, ενώ παράλληλα αρνούνται κατηγορηματικά ότι μια «μηχανή» μπορεί ποτέ να έχει αντίληψη του εαυτού της. Δεν πιστεύω ότι η νόηση μπορεί να διαχωριστεί ποτέ από την αυτοσυναίσθηση, ή την προθετικότητα. Ό,τι είναι χωρίς αυτοσυναίσθηση είναι αναγκαστικά, από ένα σημείο και μετά, α-νόητο.

  97. Αγγελος said

    Απίστευτο! Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό!

  98. Avonidas said

    #94. Aπό πού είναι αυτό, Αβό;

    Δεν είναι από πουθενά, εγώ το έγραψα! Αλλά φυσικά, για να το γράψω βασίστηκα σ’ ένα κείμενο που είχα διαβάσει κάπου (δε θυμάμαι πού), όπου ένας μεσαιωνικός γραφέας, σαν υποσημείωση στο χειρόγραφό του, μιλά για τον κόπο και τη σωματική καταπόνηση που φέρνει η εργασία του. Και φυσικά, έχω επηρεαστεί από κάθε λογής βιβλία που έχω διαβάσει για το Μεσαίωνα, για παράδειγμα (και προφανώς) Το Όνομα του Ρόδου του Έκο.

    Δεν είναι δύσκολο να γράψεις τέτοια κειμενάκια. Απλώς μου πήρε μερικά λεπτά, κι όχι μερικά δευτερόλεπτα, όπως θα έπαιρνε στο ChatGPT.

  99. skol said

    Ο Νικ Κέιβ διατύπωσε πρόσφατα κάποιες επιφυλάξεις σχετικά με τις στιχουργικές δυνατότητες του ChatGPT
    https://www.lexilogia.gr/threads/%CE%A4%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AE-%CE%BD%CE%BF%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7.19685/

  100. sxoliastis2020 said

    Δυο φορές προσπάθησα να στείλω ένα σχόλιο και με πέταξε έξω. Καμιά ιδέα;

  101. sxoliastis2020 said

    Έγραφα ότι πειραματίστηκα κι εγώ τα Χριστούγεννα. Να δύο ερωτήσεις:

    1. ΕΡ.:Write an exam question about Woody Allen directing style:

    Απ.:Write an essay discussing Woody Allen’s directing style and how it is reflected in at least two of his films. In your essay, consider elements such as his use of camera angles and shot composition, his use of music and other sound effects, and his use of dialogue and character development. How do these elements contribute to the overall tone and themes of the films, and how do they reflect Allen’s artistic vision and unique style as a filmmaker? Be sure to use specific examples from the films to support your analysis.

  102. sxoliastis2020 said

    Δοκίμασα κι εγώ να πειραματιστώ με το Chatgpt κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων κι έμεινα έκθαμβος. Ένα μικρό παράδειγμα (με bold οι δικές μου ερωτήσεις):

    Write an exam question about Woody Allen directing style
    Write an essay discussing Woody Allen’s directing style and how it is reflected in at least two of his films. In your essay, consider elements such as his use of camera angles and shot composition, his use of music and other sound effects, and his use of dialogue and character development. How do these elements contribute to the overall tone and themes of the films, and how do they reflect Allen’s artistic vision and unique style as a filmmaker? Be sure to use specific examples from the films to support your analysis.

    Give a sample answer
    One of the defining features of Woody Allen’s directing style is his use of wit and humor to explore complex themes and ideas. This is particularly evident in two of his films: «Annie Hall» and «Manhattan».
    In «Annie Hall», Allen uses a range of techniques to create a playful and comedic tone, including frequent use of voiceover narration and breaking the fourth wall. The film also employs a non-linear structure, with flashbacks and other devices used to heighten the sense of humor and irony. At the same time, the film deals with deeper themes of love, relationships, and the human condition, and Allen’s use of humor serves to heighten the emotional impact of these themes.
    Similarly, «Manhattan» is a romantic comedy-drama that uses wit and humor to explore the complexities of relationships and the human experience. The film features stunning black and white cinematography and a memorable score by George Gershwin, and the use of these elements helps to create a sophisticated and elegant tone. The film also features sharp and intelligent dialogue, which serves to highlight the wit and intelligence of the characters and their relationships.
    Overall, Woody Allen’s directing style is marked by a deft blend of wit and humor, which he uses to explore complex themes and ideas in a compelling and engaging way. His use of camera angles, shot composition, music, and dialogue all contribute to his unique vision as a filmmaker, and his films continue to be highly respected and admired by critics and audiences alike.

  103. Avonidas said

    #101. Μόλις βελτιωθεί κάπως η ελληνική βερσιόν, να θυμηθούμε να το βάλουμε να γράψει έκθεση με θέμα «Αρωγή και ευδοκίμηση» 😛

  104. sarant said

    100-101: Σε έβαλε στα σπαμ –> 102

  105. sxoliastis2020 said

    2. Give a sample answer

    One of the defining features of Woody Allen’s directing style is his use of wit and humor to explore complex themes and ideas. This is particularly evident in two of his films: «Annie Hall» and “Manhattan”.
    In “Annie Hall”, Allen uses a range of techniques to create a playful and comedic tone, including frequent use of voiceover narration and breaking the fourth wall. The film also employs a non-linear structure, with flashbacks and other devices used to heighten the sense of humor and irony. At the same time, the film deals with deeper themes of love, relationships, and the human condition, and Allen’s use of humor serves to heighten the emotional impact of these themes.
    Similarly, “Manhattan” is a romantic comedy-drama that uses wit and humor to explore the complexities of relationships and the human experience. The film features stunning black and white cinematography and a memorable score by George Gershwin, and the use of these elements helps to create a sophisticated and elegant tone. The film also features sharp and intelligent dialogue, which serves to highlight the wit and intelligence of the characters and their relationships.
    Overall, Woody Allen’s directing style is marked by a deft blend of wit and humor, which he uses to explore complex themes and ideas in a compelling and engaging way. His use of camera angles, shot composition, music, and dialogue all contribute to his unique vision as a filmmaker, and his films continue to be highly respected and admired by critics and audiences alike.

  106. sxoliastis2020 said

    Ωχ, συγγνώμη το ξανάστειλα…

  107. Μαρία said

    Από το de-aging στα πρόσωπα ηθοποιών στα deep fake
    Από την αθώα ψηφιακή επεξεργασία των ηθοποιών για να φαίνονται νεότεροι («Μπέντζαμιν Μπάτον») ή ηλικιωμένοι («Ο Ιρλανδός»), που αντικατέστησε το μακιγιάζ και τα προσθετικά στην παραίσθηση της αφήγησης, φτάσαμε στην εποχή των deep fakes, όπου το πρόσωπο και το σώμα του ηθοποιού αναπαράγονται πλήρως χωρίς να είναι εύκολο να διαπιστωθεί η πλαστοπροσωπία από γυμνό μάτι. Καθώς τα deep fakes εξελίσσονται, αυξάνονται οι φόβοι πως σε μελλοντικές ταινίες και σειρές μπορεί η έμψυχη συμμετοχή κάποιων ηθοποιών να μην είναι απαραίτητη. Πολλοί προμηνύουν ένα μέλλον στο οποίο οι καλλιτεχνικές ταυτότητες αγοράζονται και πωλούνται. Προς το παρόν, μια εταιρεία που απλώς δημιουργεί μια απομίμηση ενός δημόσιου προσώπου δεν προσκρούει στα δικαιώματα προσωπικών δεδομένων. Με άλλα λόγια, αν ένα deep fake ενός ηθοποιού εμφανιστεί σε μια διαφήμιση για πατατάκια, τότε ο ηθοποιός ή οι διαχειριστές της κληρονομιάς του προστατεύονται λόγω της εμπορικής οικειοποίησης της ταυτότητας. Όταν όμως κάποιος φτιάξει με deep fake ένα ιδιωτικό βίντεο και το ανεβάσει στο YouTube χωρίς να δυσφημεί, τότε τα πράγματα είναι θολά.
    https://www.avgi.gr/vivere/436709_otan-o-algorithmos-analambanei-ton-rolo-toy-kallitehni

  108. aerosol said

    #104
    Να το βάλουμε να σχολιάζει εδώ κι εκεί, και να καταρρίπτει γλωσικούς μύθους, γιατί μόνος του ο Νίκος δεν προκάμει με τον ρυθμό που εμφανίζονται!

  109. aerosol said

    Χμ , πλέον απαντώ στο #103…

  110. 102 Λοιπόν αυτό το παράδειγμα δείχνει ακριβώς πώς δουλεύει το μποτάκι και ποιοι είναι οι περιορισμοί του. Προφανώς δεν έχει δει ούτε το Μανχάταν ούτε το Νευρικό εραστή (Annie Hall). Αντλεί από τον ωκεανό του διαδικτύου, που λέει και ο Αβονίδας, από κριτικές και μελέτες που έχουν γραφτεί και βρίσκονται στο ίντερνετ. Είναι σα να έχεις έναν πολύ ικανό λογοκλόπο που έχει στη διάθεσή του μια έκδοση του γούγλη για πολύ προχωρημένους. (Και που επιπλέον, μπορεί να μάθει πολύ καλά τη γλώσσα, σε σημείο που να κάνει ρίμες και λογοπαίγνια – στην πραγματικότητα, νομίζω ότι αυτή η εκμάθηση και ο χειρισμός της γλώσσας είναι το πιο εντυπωσιακό προσόν του εν λόγω μποτ).

  111. Νέο Kid said

    Ας σας ιντριγκάρω λίγο!… (από το intriguing, αλλά τα ελληνικά μου είναι μέτρια και δεν ξέρω πώς να το αποδώσω καλύτερα στα ελληνικα(;) «εξιτάρω»; Ουφ! Τεσπα, δεν είμαι και τσατμποτ!)

    Εγώ νομίζω ότι το ερώτημα (που δεν το θέτει μάλλον κανείς!) δεν είναι γιατί το ρομπότ μιλάει «γλώσσα μπαμπά μας» τόσο καλά!,αλλά γιατί γλώσσα μπαμπά μας ακούγεται τόσο «ρομποτική»!
    Πόσοι άνθρωποι είναι ικανοί (ή πρόθυμοι, δηλαδή δεν πολυσκοτίζονται…) για παραγωγή πρωτότυπης σκέψης και λόγου ; Λίγοι, ε;
    Είμαι με Στάζυ λοιπόν! Ναι, το ΑΙ chat GPT μπορεί να γράφει άρθρα τόσο καλά ή και καλύτερα από ένα δημοσιογράφο των Νιού Γιόρκ Τάιμς , αλλά ΔΕΝ μπορεί ας πούμε να παράξει μαθηματικές αλήθειες! Η ρίζα της δημιουργικότητας δεν πιστεύω ότι βρίσκεται στη «συνείδηση», αλλά στη μακρά -και κατά κανόνα μη συνειδητή- διαδικασία της «επώασης», και στην ασυναίσθητη «αισθητική» επιλογή ιδεών που μετατρέπονται βαθμιαία σε «συνείδηση» .

  112. Avonidas said

    #110. Αυτό βέβαια εγείρει το ερώτημα: πώς θα αξιολογούσαμε την ίδια απάντηση, αν είχε προέλθει από έναν πραγματικό σπουδαστή; Αν είμαστε συνεπείς, θα έπρεπε να την θεωρήσουμε ανεπαρκή. Ή, πιο ακριβοδίκαια, να αποδεχτούμε ότι η ερώτηση ήταν ρηχή και αξίζει μια εξίσου ρηχή απάντηση.

    Με άλλα λόγια, αν μια ερώτηση για μια ταινία ή ένα βιβλίο μπορεί να απαντηθεί χωρίς γνώση του βιβλίου ή της ταινίας, αλλά μόνο γνωρίζοντας τι έχουν πει και γράψει άλλοι ΓΙΑ το έργο, τότε είτε η ερώτηση δεν αφορά στην πραγματικότητα το έργο, είτε το έργο δεν έχει λόγο ύπαρξης.

    Επιπλέον, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ένας (έντιμος) σπουδαστής που απαντά σε ερωτήσεις για τις ταινίες του Γούντυ Άλλεν, και που τις έχει δει, θα ψυχαναγκαστεί να συμπεριλάβει όλες αυτές τις περιγραφές των τεχνικών του Γούντυ Άλλεν, που έχουν απαριθμήσει οι μεγάλοι ταινιοκριτικοί, απλώς και μόνο επειδή αυτά περιμένει να διαβάσει ο εξεταστής του. Είναι ένα πρόβλημα που έχει απασχολήσει λίγο-πολύ όλους τους εκπαιδευτικούς: πώς δηλαδή να πείσουμε πρώτα τους εαυτούς μας και μετά τους μαθητές μας ότι θέλουμε να μας απαντήσουν «με δικά τους λόγια» (κι ότι θα επιβραβευτούν γι’ αυτό).

  113. sxoliastis2020 said

    Μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, μεταξύ άλλων μπορεί λ.χ. να γράφει και προγράμματα σε κώδικα, κ.ά. Και να σκεφτεί κανείς πως αυτά είναι μόνο η αρχή!
    Μπορώ να σκεφτώ πολλούς επαγγελματίες που θα πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν για δουλειά…

  114. ΓΤ said

    Βέβαια, υπάρχει το GPTZero…
    https://www.npr.org/2023/01/09/1147549845/gptzero-ai-chatgpt-edward-tian-plagiarism

    https://gptzero.me/

  115. Pedis said

    # 110 – 102 Λοιπόν αυτό το παράδειγμα δείχνει ακριβώς πώς δουλεύει το μποτάκι και ποιοι είναι οι περιορισμοί του. Προφανώς δεν έχει δει ούτε το Μανχάταν ούτε το Νευρικό εραστή (Annie Hall). Αντλεί από τον ωκεανό του διαδικτύου,

    Θα έχει πλάκα (οσονούπω) όταν τα πιο ινφλουένσερ σάιτ σαν τη βίκι θα φορτώνονται με κείμενα που έχουν παραγγελθεί σε μπότια, και τα μπότια θα αντλούν από τα ίδια σάιτ για να ξεράσουν άλλα κείμενα. Επ’ άπειρον.

    Το επόμενο στάδιο, ως συνέπεια της υπερπροσφοράς κειμένων, θα είναι να ξεχάσουμε να διαβάζουμε, αφού θα έχουμε ξεχάσει πώς να γράφουμε, από τη βαρεμάρα και τη ναυτία. Θα βάζουμε τα προσωπικά μας μπότια να αλληλεπιδρούν ιντελέκτιουαλυ και θα μας λένε τα συμπεράσματα προφορικά.

    Βρισκόμαστε στον προθάλαμο του «9×7» του Ασίμοφ (-> 36β).

  116. Avonidas said

    Μικρά αλληγορία: φανταστείτε έναν αθλητή της άρσης βαρών που του βάζει ο προπονητής του πρόγραμμα ασκήσεων: θα σηκώσεις αυτά κι εκείνα τα βάρη, σ’ αυτό κι εκείνο το διάστημα, τόσες φορές τη μέρα. Έρχεται λοιπόν ο προπονητής και βλέπει τον αθλητή του να ‘χει εγκαταστήσει ένα μηχανικό βραχίονα που ανεβοκατεβάζει τα σωστά βάρη, με το σωστό ρυθμό, και κλιμακώνει και σωστά τη δυσκολία. Στην αγανάκτησή του, ο αθλητής απαντά απαθώς· πού είναι το πρόβλημα; Όλο το πρόγραμμα που συνέστησε ο προπονητής εκτελείται απρόσκοπτα, κυριολεκτικά με μηχανική ακρίβεια!

    Αν σας φαίνεται φαιδρή αυτή η ιστορία, καταλαβαίνετε γιατί η ανησυχία μας για το ChatGPT σε σχέση με τη φοιτητική λογοκλοπή είναι ανησυχία για το λάθος πράγμα. Ο φοιτητής που το χρησιμοποιεί, όπως κι εκείνος που παλιότερα αντέγραφε με σκονάκι, έχει αποτύχει να κατανοήσει ό,τι κι ο αθλητής της παραβολής μας: σκοπός της προπόνησης ήταν να ασκηθούν οι μύες του, όχι να ανυψωθούν οι αλτήρες. Και σκοπός των εργασιών και των εξετάσεων είναι να ασκηθούν η κρίση και το πνεύμα, και να εδραιωθεί η γνώση, του φοιτητή· όχι να παραχθεί ένα κείμενο, πρωτότυπο ή μη.

    Βεβαίως, δευτερεύων σκοπός των εξετάσεων είναι να πιστοποιηθεί η γνώση του φοιτητή, και να κατοχυρωθούν τα προσόντα του· αλλά αυτό, κακά τα ψέματα, δεν μπορεί να το πετύχει καμιά μεμονωμένη εξέταση. Είναι μια διαρκής διαδικασία.

  117. Pedis said

    # 112 – Αυτό βέβαια εγείρει το ερώτημα: πώς θα αξιολογούσαμε την ίδια απάντηση, αν είχε προέλθει από έναν πραγματικό σπουδαστή;

    Γιατί θέτεις ως δεδομένο ότι η ερώτηση δεν έχει διαμορφωθεί από μηχάνημα αλλά από ανθρώπινο εξεταστή; 🤪

  118. Avonidas said

    #117. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει μόνο το περιεχόμενο της ερώτησης. Φυσικά, για να συντάξεις μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ερώτηση πρέπει να έχεις βαθιά κατανόηση του θέματος, όσο και για να την απαντήσεις – ή μάλλον, ακόμα περισσότερο.

  119. sarant said

    114 Aναμενόμενο ήταν να εμφανιστεί κι αυτό.

  120. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Εκπληκτικά τα επιτεύγματα του μποτακιού (σικ, ρε 🙂 ), θαυμαστά τα δημιουργήματά του. Αλλά η ύπαρξή του -κάποια στιγμή- ήταν νομοτελειακά αναμενόμενη.

    Στα μέσα δεκαετίας ’70 διοργανώθηκε από τις «Σχολές Δοξιάδη» μια εβδομάδα σύγχρονης τεχνολογίας των υπολογιστών (και Κυβερνητικής, που ήταν της μόδας τότε). Εκτός από έκθεση προϊόντων και επιτευγμάτων της εποχής, γίνονταν και πολλές ομιλίες, παρουσιάσεις, συζητήσεις για σχετικά θέματα. Πολλοί από τους εισηγητές «προφήτευαν» παρόμοια με τα σημερινά θαύματα, μέσα από την εξέλιξη αυτών των συστημάτων. Και φυσικά δεν έλειπαν οι προβληματισμοί για την επίδραση/επίδραση των μελλοντικών ανθρωποειδών ρομπότ στην εξέλιξη και τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους.

    Το ότι η ωφελιμότητα, αξιοποίηση και η θέση που θα πάρει/παίρνει η ΑΙ στην καθημερινή ζωή εξαρτάται από το ποιος και πώς χρησιμοποιείται και από ποιον, είναι κοινοτοπία μεν, μεγάλη αλήθεια δε…

  121. Νέο Kid said

    Εντάξει ρε παιδιά!… μην εξιτάρεστε τόσο απ το 111. ! Θα πάθετε τίποτα… 😊🤪

  122. @ 60 Παναγιώτης K.

    Καλό.
    Το όνομα του Χατζιδάκι βγαίνει πρώτο στις παραπομπές μου.
    Επαληθεύεσαι.

  123. BLOG_OTI_NANAI said

    Να πούμε και για την όχι μεγάλη επιτυχία στο ιστορικό κομμάτι όπου υπάρχουν ζητήματα. Διότι στις απαντήσεις το Βυζάντιο εξετάζεται σαν να είναι μέχρι τον 15ο αι. απλά ένα κομμάτι της αρχαίας ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό λέει, «weakened the overall strength of the Roman state»! Καμία σχέση δηλ. με το ερώτημα αλλά και με την πραγματικότητα της Ανατολής μετά τον 6ο αι. και τον Ιουστινιανό.
    Οι δύο πλευρές ήταν πλέον δύο διαφορετικοί κόσμοι με δικές τους translatio imperii και επιχειρηματολογία ως προς τις θέσεις του αντιπάλου. Για τη βυζαντινή θεωρία που καταγράφεται στις πηγές ξεκάθαρα, η βασιλεία στη Δύση έχει τερματιστεί το 476 μ.Χ., και καθώς ο Μ. Κων/νος έχει μεταβιβάσει την εξουσία και τους θεσμούς στη νέα Ρώμη, το Βυζάντιο κατέχει πλέον την αποκλειστικότητα στην κληρονομιά της αυτοκρατορίας. Και μόλις η Δύση συνέρχεται από τα χτυπήματα των Φράγκων και συμβιβάζεται με αυτά, αρχίζει έντονα και η διελκυνστίδα όπου και οι Δυτικοί πλέον απορρίπτουν την εξουσία της Ανατολής. Μέσα σε όλα βεβαίως έπαιξαν ρόλο και η γλωσσική και η θρησκευτική αποξένωση.

    Όταν το ερώτημα αφορά την, «decline of the Eastern Roman Empire, also known as the Byzantine Empire», τότε, σε μια αυτοκρατορία που επέζησε 11 αιώνες και γνωρίζοντας τη συνέχεια της ιστορίας της, δεν είναι δυνατόν να θεωρείς παράγοντες «παρακμής» του Ούννους και τους Γότθους από τον 4ο-5ο αι.
    Η βυζαντινή ιστορία αρχίζει να βιώνει παρακμή μετά την Μακεδονική Δυναστεία δηλ. μιλάμε για τα τέλη του 11ου αι. και εξής, και αυτό πάλι, σταδιακά με αναλαμπές.
    Ο βασικός παράγοντας παρακμής του Βυζαντίου ήταν το Ισλάμ αλλά και οι λατινορωμαίοι βεβαίως.

  124. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    Πρίν τρία χρόνια περίπου, είχα μια συζήτηση – διαμάχη😊 εδώ με μερικούς φίλους για την τεχνητή νοημοσύνη και το πόσο γρήγορα θα επηρεάσει τα εργασιακά δεδομένα, καθιστώντας εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζομένων, άχρηστους. Εγώ το είχα προσδιορίσει σε 10-20 χρόνια το πολύ με αρχικό όριο το 2030, οι άλλοι με έβγαλαν από φανατσιόπληκτο έως χαζό (δεν λέω ποιός είπε το τελευταίο, είναι ένας και μοναδικός, διαμάντι αληθινό, βρείτε τον😂). Τελικά οι εξελίξεις είναι πιο γρήγορες και μας προσπερνούν.😊

    13 τέλος – 😂😂😂
    Αμέσως μετά θα καταγραφεί η πρώτη αυτοκτονία τεχνητής νοημοσύνης.😂

    56 – «Τι μένει αν αιχμαλωτίσουν τη φαντασία μας?
    Κι αν είναι ήδη αργά?
    Mη αγχώνεσαι αερικό μου, ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΑΡΓΑ!😂

    Aυτό για σένα και να θυμάσαι, ΚΑΜΙΑ ΤΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΠΑΓΜΕΝΗ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ!😍

  125. Costas Papathanasiou said

    95:Εδώ και η μελοποίηση ενός άλλου εξαιρετικού ρομποτικού ποιήματος:
    https://www.youtube.com/watch?v=WNhrK_GALds Βλάσσης Μπονάτσος – Ο Ζ Χ Ψ το ρομποτάκι
    Αλλά, αξίζει κανείς να δει και το “βλακωδέστερο” The Banshees of Inisherin (2022), όπου σημαντικά υπαρξιακά ερωτήματα (όπως “τι είναι ζώον, τι άνθρωπος, και τί αναμεταξύ τους;”, “πόσο απέχει η ιδιωτεία από την ιδιοφυΐα;”,“γιατί η ανάγκη για ‘χαζολόγημα’ ή η αλαζονική αποφυγή του, να οδηγούν ομοίως σε αυτοκαταστροφή;”), ΔΕΝ απαντιούνται, διότι το ζητούμενο στα μεγάλα προβλήματα δεν είναι η (χρήσιμη μεν, άγονη δε ) ανασκόπηση στίχων απ’ το “λυσάρι” τους, έτσι: “κουβέντα να γίνεται”, αλλά η ορθή αναδιατύπωση της α-πορίας ώστε να προκύπτει (απο)κριση βιωφελέστερη (βλ. και σχ.111), άλλως, εύγλωττη σιωπή που να αποτρέπει την αυτοκτονία [βλ. αγωνιώδες τέλος τεχνητής νοημοσύνης ονόματι Mima<μίμος, στο επικό διαστημόπλοιο/πλανήτη/σαρκοφάγο “Aniara(1953-1956)”<(ίσως)ανιαρός, του Σουηδού νομπελίστα Harry Martinson, το οποίο έγινε πρόσφατα και ταινία]
    Σημειωτέον ότι στο έργο “Τα Πνεύματα του Ινισέριν.”, ως πλέον πνευματώδες όν, φαίνεται να προβάλλει ένα σκυλί (συμπτωματικά, εξίσου έξυπνο με το σκυλί που παίζει και στην ταινία Finch-2021, όπου ο ΖΧΨ του Βλάσση αποκτά την ψυχή του Τομ Χανκς )

  126. Χαρούλα said

    Απορία ασχέτου.
    Που μας είναι χρήσιμο αυτό το μποτάκι;
    Σε τίμιο θέμα. Όχι να βοηθάει τεμπέληδες ή ανίκανους; Ή να κάνουμε πλάκα;
    Ειλικρινής απορία. Δεν καταλαβαίνω την προσφορά του.

  127. 126 Μελλοντική είναι η χρησιμότητα και η προσφορά του. Είναι σαν ένα τεράστιο πείραμα, γιατί καθένας από μας που παίζει μ’ αυτό συμμετέχει στην εκπαίδευσή του ας πούμε. Στο μέλλον παρόμοια προγράμματα μπορεί να κάνουν από το χαμαλίκι των προγραμματιστών μέχρι εφαρμογές τηλεϊατρικής ξερωγώ, και μάλλον ξεχνάω τα σημαντικότερα.

  128. 5, … Μου φαίνεται εντελώς εξωπραγματικό αυτό που διάβασα. … Σίγουρα δε μας δουλέυετε;

    «Any sufficiently advanced technology is indistinguishable from magic.«

  129. xar said

    Και εγώ έμεινα μα.. ενεός 🙂

    Δεν το έχουν ρωτήσει ακόμα «what is the meaning of life?», να μας λύσει όλα τα υπαρξιακά μας;

  130. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    82
    Σα να πετύχαμε το στοίχημα μ΄εκείνο το «άκρον άωτον της ταχύτητας» που λέγαμε : Να μπούμε στο συρτάρι κρατώντας το κλειδί, έχοντας προφτάσει να κλειδωθούμε μ΄αυτό!

  131. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    129 – Μα ΤΝ είναι, δεν μπορεί να ξέρει περισσότερα απ’όσα ξέρουμε ώς είδος, κι αυτό δεν έχει τέτοιες ανησυχίες και ερωτήματα, απλώς έχει συσσωρευμένη γνώση.😊

  132. nikiplos said

    καταπληκτικό. Έγραψε για μένα μια ελεγεία στη γουρνοπούλα, που τιμώ από καιρόν εις καιρόν, αφόταν κατέβηκα στη νότια Πελοπόννησο…

    A dish of pork from Kalamata’s land
    «Gournopoula» it’s called with pride
    A treat for taste buds, oh so grand
    A culinary journey to guide

    Marinated with herbs and wine
    Slow cooked to perfection with care
    Juicy and tender, it will dine
    To please the senses, with its flare

    Served with a side of greens, so fresh
    Or paired with a slice of bread
    A meal that will nourish and refresh
    And leave your stomach well fed

    A taste of Greece, in every bite
    «Gournopoula» a true delight.

  133. Στο νησί τώρα -σε μας σε 20 χρόνια…
    https://bcs.welcomesyourfeedback.net/s/bcs-survey-ChatGPT

  134. BLOG_OTI_NANAI said

    Με τέτοια προγράματα θα χαθούν βεβαίως και όλες οι θέσεις εξ αποστάσεως υποστήριξης τεχνικής, πληροφοριών κ.λπ. που έχουν απομείνει. Μάλιστα όπως έχουν πει η ανάπτυξη της ψηφιακής φωνής στοχεύει και στην αναπαράσταση ύφους φωνής που θα απαντάει ανάλογα σε ήρεμο ή νευρικό καταναλωτή ανάλογα με το ύφος του.

    Άρα, βοηθούν τις εταιρείες να μειώσουν το κόστος των υπαλλήλων κάθε είδους τηλεφωνικής υποστήριξης.

  135. Λεύκιππος said

    132 Πλάκα μας κάνεις !!!!😁😁😁😁

  136. Πολύ μικρός είχα παραγγείλει στον πατέρα μου παραμυθάκι με «παιδάκι, λιοντάρι, Βέσπα, και Γιακυνήγι»
    Ανταποκρίθηκε ο πατέρας μου, κατά το δυνατόν.
    Καμμιά 60ριά χρόνια αργότερα, η εκδοχή του ChatGPT — που σώζει και αυτή το λιοντάρι:

  137. BLOG_OTI_NANAI said

    Κοίταξα κάποιες απαντήσεις που γράψατε σε ελεύθερα εργαλεία και λέει «No plagiarism found». Οπότε φτιάχνει πρωτότυπες συνθέσεις με τις υπάρχουσες πληροφορίες. Φυσικά δεν τα κοίταξα όλα.

  138. Πέπε said

    Απαντώντας στο #126 εμπνευσμένος από το #132:

    Είχα ξανααναφέρει κάποτε τη σκηνή που είδα, μ’ έναν νεαρό να ξεφυλλίζει με μέτριο ενδιαφέρον μια συλλογή ερωτικών ποιημάτων του Νερούδα. Κάποια στιγμή φρέναρε απότομα το αφηρημένο ξεφύλλισμα, έκανε μερικές σελίδες όπισθεν, διάβασε ένα ποίημα πολύ προσεχτικά και αναφώνησε: «Όχι ρε! Και μου ‘χε πει ότι ήταν δικό της!»

    Ιδού λοιπόν σε τι μπορεί να μας χρησιμεύσει. Να προσφέρουμε ποιήματα γραμμένα ειδικά για τον αποδέκτη τους, καθώς και να παρουσιάζουμε ποιήματα που γράφτηκαν προς τιμήν μας.

  139. 136# Πάντως η εμμονή με τα λιοντάρια στο δάσος (αντί για τη σαβάνα) καλά κρατεί.
    Ούτε το μηχανάκι δε γλυτώνει, θα την πει κι αυτό τη μαλακία του 🙂

  140. 138# Σκέψου όμως να ζητήσεις από το μποτ ένα ποίημα αφιερωμένο στην Ελένη ξερωγώ, και μετά να πάει η λεγάμενη σπίτι της, να μπει στο μηχανάκι, να ζητήσει ένα ποίημα αφιερωμένο στην Ελένη και να της βγάλει καρμπόν αυτό που υποτίθεται πως της έγραψες εσύ. Ρόμπα ξεκούμπωτη καπιτονέ.

  141. Πέπε said

    134
    Τι μου θύμησες… Χάνω την κάρτα μου, και παίρνω τηλέφωνο στην τράπεζα. Βγαίνει η ρομποτούλα: παρακαλώ τι επιθυμείτε; (Κάπως το λέει που να σου περιορίζει σχετικά τις πιθανές απαντήσεις, αλλά πάντως προκαλεί μια αμηχανία: πώς να της το πω να το καταλάβει;) Παρά ταύτα καταλαβαίνει, με περνάει στον δεύτερο γύρο, στον τρίτο, και κάποια στιγμή βρισκόμαστε στο στάδιο όπου η απάντησή μου είναι «απώλεια». Εδώ ήταν κουκιά μετρημένα, τρεις πιθανές λέξεις υπήρχαν. Ωστόσο δε με καταλαβαίνει. Παρακαλώ, επιμένει, πείτε μου τι σας συνέβη. Απώλεια, ξανά εγώ, που αρχίζω να εκνευρίζομαι (όλη αυτή η καθυστέρηση δίνει στον τυχόν κλέφτη της κάρτας μου χρόνο να σηκώσει δισεκατομμύρια, και αισθάνομαι κάπως βιαστικός και απρόθυμος για ανούσιες καθυστερήσεις). Παρακαλώ πείτε μου τι σας συμβαίνει. Απώλεια βρε όρνιο! ξεσπάω δυνατά.

    Και το κατάλαβε! 🙂

  142. BLOG_OTI_NANAI said

    Για πλάκα να πούμε ότι δεν έχει απάντηση γα το «νόημα της ζωής». Βεβαίως, θα οφείλεται σε υπερφόρτωση:

    Επίσης δίνει και χρηστικές απαντήσεις:

  143. Πέπε said

    139
    Ναι. Πλέον τα παιδιά σε προσχολική ηλικία ξέρουν απο τα βιβλία ένα σωρό απίθανα ζώα (βραδύποδες, σουρικάτες…) που στη γενιά μας δεν τα ήξερε ούτε η μάνα τους, αλλά κάποιες σταθερές, όπως ότι όλα τα εξωτικά ζουν στην εξωτική ζούγκλα, παραμένουν.

    140
    Ε εντάξει, όταν λαθροχειρείς αναλαμβάνεις και το robe risk (ρίσκο ρόμπας), όπως και η παλιά γκόμενα ή θαυμάστρια του τύπου με τον Νερούδα. Απλώς τώρα αυτό, όπως και το καθετί, γίνεται πιο γρήγορα. Γράψε μου ένα ποίημα, σου ‘γραψα ένα ποίημα, είναι αλλουνού, άντε γεια. Ούτε 60 δευτερόλεπτα. Νεξτ πλιζ. Γράψε μου ένα ποίημα. Ζωγράφισέ μου ένα αρνί.

  144. BLOG_OTI_NANAI said

    141: «Και το κατάλαβε!»

    Θα ήταν εξελιγμένης Artificial intelligence το ρομποτάκι!

  145. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    138 χαχα ! Ποιήματα, διηγήματα, ακόμη και μυθιστορήματα για χάρη μας. Ας πούμε κάνε ένα έπος/μια Ιλιάδα με πρωταγωνιστές τον Χ και την Χ1 (τον/την καλό/ή μου κι εμένα) με τάδε ενδιάμεσα και τάδε φινάλε. Πάει;
    Το τέλος του σεναρίου.

  146. BLOG_OTI_NANAI said

    Διάφορες ερωτήσεις:

  147. BLOG_OTI_NANAI said

    146: To μποτ δεν ξέρει ότι πέθανε ο πατέρας Μητσοτάκης, ή δεν θέλει να το πιστέψει.

  148. 142# Καλά απάντησε (the meaning of life – an error occurred) αλλά άργησε κάτι δεκαετίες. Τόχε πει ο Σεφέρης πως πήραμε τη ζωή μας λάθος.

  149. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    140, ρε συ αυτό σκεφτόμουν: Για κάθε φορά θα πρέπει να έχει άλλη απάντηση, αλλιώς πχ για φοιτητικές εργασίες, δε θα φτουράει!
    Για ρωτήστε το για την ομιλία ΠΘ αύριο στη Βουλή (βοηθείστε το «για υποκλοπες» κλπ) να δούμε τί θα πει;

    Η ωδή στη γουρνοπούλα, με τσάκισε! Την … πέτσα του μέσα δηλαδή!

  150. (τώρα θ’ αρχίσουνε για την άνω τελεία κλπ)

  151. Τί ωραίο άρθρο! Δεν υπάρχουν λόγια για όλα αυτά που παρακολουθώ (εμβρόντητη) σήμερα!
    Κι όμως το σημερινό νήμα είναι τόσο πυκνό, έχει τόσο ωραία, τόσο ενδιαφέροντα σχόλια, που όλο αυτό γίνεται ακόμη πιο αλλόκοτο για μένα (που ανακαλύπτω πόσο άσχετη είμαι)! Θα ήθελα να ρωτήσω πολλά πράγματα, αλλά από πού να αρχίσω…
    Θα περιοριστώ στο σχόλιο 99 (Skol), που παραπέμπει στις αντιρρήσεις του Cave. Φοβάμαι (κι εγώ) ότι είναι θέμα χρόνου να ενσωματώσει το μποτάκι (ας το πω χαϊδευτικά!) στη βάση δεδομένων του και αυτές τις ανησυχίες και να τις εκφράσει στις «δημιουργίες» του! Γιατί κι αυτό που ονομάζουμε «μίμηση» συμβαίνει χωρίς να το καταλάβουμε και κατά τη δική μας παραγωγή κειμένων (πόσα κείμενα άλλων «μιλούν» μέσα από τα δικά μας κείμενα – με την ευκαιρία, τί ωραίο το κείμενο του Avonida)…
    Αυτό που κάνει ιδιαίτερη τη γραφή μας είναι ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο το υποσυνείδητο (τα βιώματά μας, η προσωπική μας ιστορία) επιλέγει, ανασύρει και ιεραρχεί αυτές τις πηγές, τις βγάζει στο προσκήνιο ή τις θάβει- αλλά, τελικά, αυτή η προσωπική ιστορία μένει στο παρασκήνιο, δεν φαίνεται στο πραγματικό κείμενο που μοιραζόμαστε με τους άλλους. Κι αν αυτή η ιεράρχηση ή επιλογή (διακειμενικών) αναφορών γίνει τυχαία από το παιχνιδιάρικο (ας το πω κι έτσι!) μποτάκι, δεν θα παραγάγει παρόμοιο αποτέλεσμα, ικανό να προκαλεί συναισθήματα (συγκίνησης, θυμού κλπ) στον αναγνώστη του;
    Όσο για την «επώαση» ιδεών και λύσεων που συμβαίνει στο παρασκήνιο του μυαλού μας, ενώ φαινομενικά έχουμε πάψει να ψάχνουμε τη λύση (αποκλίνουσα, «πλάγια», δημιουργική σκέψη), δεν βασίζεται κι αυτή στον κατάλληλο συνδυασμό των δεδομένων που έχουμε συλλέξει; Και γιατί αυτό να μην μπορεί να το κάνει το μποτάκι;
    (Μπορεί να λέω και χαζομάρες, έτσι άσχετη που είμαι με το θέμα!)

  152. Πέπε said

    146, 147
    Όταν ρωτάμε «ποιος είναι…» για κάποιον πεθαμένο, η ίδια η ερώτηση είναι λάθος. Μήπως η λάθος απάντηση του ρομπότ δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να διαγνώσει ένα τέτοιο λογικό σφάλμα;

    Για το άλλο βέβαια, με τις εκλογές, σε τάπωσε. Αν και εντυπωσιάζομαι μαθαίνοντας ότι στους παράγοντες που θα διαμορφώσουν αυτό το αποτέλεσμα περιλαμβάνεται η δημοτικότητα των υποψηφίων.

  153. Avonidas said

    Δε μου λέτε, υπάρχει κάποιος τρόπος να εγγραφεί κανείς για να χρησιμοποιήσει το ChatGPT χωρίς να δώσει τηλέφωνο;

    (Προφανώς το βρίσκω πολύ κακή ιδέα)

  154. 148: Βρε χτήνος! …πήραμε τη ζωή μας· λάθος.

  155. 139, 😀
    Σαν άνθρωπος, όντως!

  156. Avonidas said

    #126. Είναι αυτό που λένε στ’ αγγλικά proof of concept: αποδεικνύει ότι μια ιδέα είναι υλοποιήσιμη στην πράξη, έστω σε μικρή κλίμακα και σε ανεπεξέργαστη μορφή. Και όπως επισημαίνει ο Δύτης στο #127, όλοι εμείς στην ουσία γινόμαστε άμισθοι υπάλληλοι της OpenAI στην εκπαίδευσή του 😉

    Εμένα πάντως, αν με ρωτάτε, θα το ‘κανα απλώς και μόνο για να δω ότι μπορεί να γίνει. Και ξαναλέω: με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο το ερώτημα αν μπορούμε να αναπτύξουμε μια γνήσια, σκεπτόμενη οντότητα – κι όχι μια πειστική απάτη, οσοδήποτε επιτυχημένη. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη ξεκίνησε σαν μια ερευνητική προσπάθεια να κατανοήσουμε την ανθρώπινή μας νοημοσύνη – πολύ πριν τη γέννηση του διαδικτύου, και πολύ προτού η Data Science γίνει μια κερδοφόρα μπίζνα.

    Ως σύγκριση, αναλογιστείτε την ιστορία των πτήσεων: ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε και να κατασκευάζουμε ιπτάμενες μηχανές κάτι περισσότερο από έναν αιώνα πριν (είχαν βέβαια προηγηθεί πρωτοπόροι όπως ο Ρότζερ Μπέηκον – ή Ρογήρος Βάκων, αν προτιμάτε 😉 – κι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι). Όταν το αεροπλάνο των αδελφών Ράιτ πραγματοποιούσε την παρθενική του πτήση, ουσιαστικά δεν κατανοούσαμε πώς πετούσε· κι ακόμα και δεκαετίες αργότερα, με τις διηπειρωτικές εμπορικές πτήσεις να έχουν γίνει υπόθεση ρουτίνας, στην πράξη μας αρκούσε να κρατιούνται τ’ αεροπλάνα μας στον αέρα, αφού έχουν πρώτα δοκιμαστεί με ασφάλεια στις αεροσήραγγες. Σήμερα, τα αεροπλάνα μας πετούν πολύ ταχύτερα κι απ’ τα μεγαλύτερα πουλιά, σε μεγαλύτερες αποστάσεις και σε πολύ πιο αντίξοες συνθήκες. Κι όμως, ακόμα μαθαίνουμε, κι έχουμε πολλά, πάρα πολλά ακόμα να μάθουμε, για το πώς πετούν τα πουλιά – πολύ διαφορετικά από τα αεροπλάνα, και με πολύ καλύτερη διαχείριση ενέργειας, αν λάβουμε υπόψη τι άθλους μετανάστευσης εκτελούν με μύες πολύ λιγότερο αποτελεσματικούς από τους κινητήρες των τζετ.

  157. Theo said

    @142:
    Για το νόημα της ζωής μού απάντησε:

    The meaning of life is a philosophical question that has been debated throughout history. Different cultures and individuals have their own beliefs and perspectives on what the purpose of life is. Some may believe that the meaning of life is to find happiness and fulfillment, while others may believe that it is to serve a higher power or to contribute to the greater good. Ultimately, the meaning of life is a personal and subjective concept that may differ from person to person.

  158. BLOG_OTI_NANAI said

    152: Το λέμε συχνά και στον ενεστώτα, «τα παιδιά δεν ξέρουν ποιος είναι ο Ελύτης», ή «παιδιά ξέρετε ποιος είναι ο Σεφέρης»;
    Παρακάτω από σχολικά βιβλία διατυπώσεις στον ενεστώτα για τον «Χρυσό αιώνα» ή τον Αριστείδη. Και στα σημερινά βιβλία υπάρχουν.

    Το μποτ απαντάει κανονικά και στα δύο, και μάλιστα αλλάζοντας τις απαντήσεις διατηρώντας όμως τον ίδιο σκελετό απάντησης.

  159. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα!

    132 Μωρέ μπράβο, γουρνοπούλα!

    136 Οι μπαμπάδες στο μέλλον δεν θα έχουν ποτέ πρόβλημα έμπνευσης

    142 Καλά το νόημα της ζωής αλλά είναι ταινία θρίλερ το Social Network;

    151 Από εμάς τρέφεται το μποτάκι, όλοι εμείς το τροφοδοτούμε…..

  160. Pedis said

    # 139 – Να σου πω, να μην κλείσεις μάτι … σκέφτηκες με τα μποτ με τι ρυθμό θα αυξηθεί ο όγκος και η ροή και, ιδιαίτερα, πως θα βελτιωθεί η ποιότητα των χοάκων;

    Και θα βασίζονται σε στοιχεία, ντοκουμέντα και αναφορές που θα έχουν ουσιαστικά δημιουργήσει ή παραποιήσει τα ίδια. Και θα αντιμετωπίζουν αφού ενσωματώσουν και εξουδετερώσουν με χόακες, κατασκευασμένους γι αυτό το σκοπό, τα αντεπιχειρήματα. 😬 😵‍💫

  161. Panayiotis Vyras said

    @129
    @142
    Φυσικά και μας απαντά για το «νόημα ζωής» άμα το ρωτήσουμε!
    Να τι μου απάντησε:
    The meaning of life is a complex and subjective question that has been debated by philosophers, theologians, and scientists for centuries. Some believe that the purpose of life is to seek happiness, fulfillment, and personal growth, while others argue that the ultimate goal is to achieve spiritual enlightenment or to serve a higher power. Additionally, some argue that life has no inherent meaning and that individuals must create their own purpose through their actions and choices. Ultimately, the meaning of life is a deeply personal and individual concept that may differ greatly from person to person.

  162. 154 –> 150 🙂

  163. Panayiotis Vyras said

    Καλέ, κάνει και τσαλιμάκια! Διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα σε «σκοπό» και «νόημα» στη ζωή:

    A purpose is a specific goal or objective that one sets for oneself, while the meaning of life is a broader, more abstract concept that refers to the overarching reason for one’s existence. A purpose can be something as specific as achieving a certain career goal or learning a new skill, while the meaning of life is often seen as something more profound and spiritual, such as finding inner peace or understanding one’s place in the world.

    Δίνει σωστές απαντήσεις, επί παντός επιστητού!

  164. sxoliastis2020 said

    Πάντως κάνει και λάθη:

    Στην ερώτηση: Write a ten paragraphs essay about the personification of «Death» in theater

    The personification of «Death» has been a common theme in theater for many years, with the character of Death often being depicted as a Grim Reaper or other humanoid figure. This representation of Death as a sentient being has allowed playwrights and theater practitioners to explore a range of themes and ideas related to mortality, the meaning of life, and the nature of existence.

    One of the earliest examples of the personification of Death in theater can be found in the Greek tragedy «Antigone,» written by Sophocles in the 5th century BCE. In this play, the character of Death is depicted as a messenger from the gods who comes to claim the life of the play’s protagonist, Antigone. This representation of Death allows the play to explore themes of fate, destiny, and the ultimate futility of human endeavors………..

    Προφανώς έμπλεξε (!) το έργο «Αντιγόνη» του Σοφοκλή με το έργο «Άλκηστις» του Ευριπίδη!

    Αλλά ας μην είμαστε αυστηροί, άλλωστε είναι μόλις…τριών μηνών!

  165. Theo said

    @161:
    Βλ. 157.

  166. Πέπε said

    158
    Μ’ αυτή την οπτική, μπορεί και του ίδιου του μποτ ο ενεστώτας να είναι ιστορικός, και άδικα να το κατηγορήσαμε. Δεν αναφέρει πότε γεννήθηκε, επομένως το ότι δεν αναφέρει ούτε πότε πέθανε δε σημαίνει ότι δεν το ξέρει, απλώς δεν μπαίνει σε τόσες βιογραφικές λεπτομέρειες.

    Μην πω ότι ίσως απαντάει σε ενεστώτα από ευγένεια, επειδή σε ενεστώτα τού τέθηκε η ερώτηση και δε θέλει να φανεί ότι σε διορθώνει (τεχνητή συναισθηματική νοημοσύνη)…

  167. sxoliastis2020 said

    164…συνέχεια

    Το διόρθωσα και μου ζήτησε συγγνώμη:

    You have made a mistake. One of the earliest examples of the personification of Death in theater cannot be found in the Greek tragedy «Antigone,» written by Sophocles but in the Greek tragedy Alcestis writen by Euripides!

    You’re correct, I apologize for the mistake. One of the earliest examples of the personification of Death in theater can be found in the Greek tragedy «Alcestis,» written by Euripides in the 5th century BCE. In this play, the character of Death is depicted as a messenger from the gods who comes to claim the life of the play’s protagonist, Admetus.

  168. Avonidas said

    #167. Το διόρθωσα και μου ζήτησε συγγνώμη

    Απίστευτο! Φανταστικό! Αδιανόητο!

    Έχουμε εδώ μια τεχνητή νοημοσύνη που κατόρθωσε αυτό που κανένας Έλληνας δεν πέτυχε σ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας: να παραδεχτεί το λάθος του και να ζητήσει συγγνώμη.

    Είμαι βαθύτατα συγκινημένος 😛

  169. Pedis said

    # 161 –

    42

    Αλλά το μποτ για την ώρα, για να καταπλήξει, είναι προγραμματισμένο σε μόουντ κειμενοδιάρροιας.

  170. aerosol said

    #168
    Τι είναι αυτό το συγνώμη που ακούω να συζητάτε;

  171. Θανασης said

    Οπως εγραψαν κι αλλοι, μια χαρα μιλαει ελληνικα. Οχι τοσο καλα οσο τα αγγλικα αφου εχει μικροτερο σωμα κειμενων, αλλα παντως ικανοιποιητικα.
    Οριστε ενα δειγμα:

    Thanassis
    Ξερεις ελληνικα;

    ChatGPT
    Ναι, ξέρω Ελληνικά.

    Thanassis
    Μπορεις να μου γραψεις ενα ποιημα για ενας εραστιτεχνη γλωσσολογο που αγγιξε πολλους ανθρωπους;

    ChatGPT
    Ο εραστής της γλώσσας, που καταθλιψε τους ανθρώπους
    με την αγάπη του για τα σύνολα και τις συνταγές
    σαν ένας σοφός από την Αρχαία Ελλάδα
    παίρνει την επαγγελματική του παράγωγο
    και μας καλεί να επισκεφθούμε την ορθογραφία.

    Εκεί, στην ερωτική του παράσταση
    συνεχίζει να ασχολείται με τις λέξεις
    και να μας διδάσκει την αγάπη του
    για την ομορφιά της γλώσσας.

    Ο εραστής της γλώσσας, που καταθλιψε τους ανθρώπους
    με την αγάπη του για την γλώσσα
    μας δείχνει πως η γλώσσα είναι μια πηγή αγάπης και περιπέτειας
    και πως η γλώσσα είναι ζωή.

  172. BLOG_OTI_NANAI said

    Άλλοι που θα ψάχνουν για δουλειά…

  173. BLOG_OTI_NANAI said

    Επίσης, εσένα Νίκο σε πέρασε για ζωγράφο:

  174. Alexis said

    Πολύ ωραίο όντως το κειμενάκι του Αβονίδα στο #83 (δεν πιστεύω να το ‘γραψε μπότι 😅 ) θα μπορούσε να είναι απόσπασμα από μεσαιωνικό μυθιστόρημα, αν έλειπε το «πού βαδίζομεν κύριοι».

    Όμως:
    Δεν ξέρω αν το κείμενο αυτό απηχεί όντως την άποψη του Αβονίδα για το θέμα αλλά εδώ υπάρχει, κατά τη γνώμη μου, ένα ουσιώδες λάθος.
    Είναι άστοχο να συγκρίνουμε την ΑΙ με οποιαδήποτε άλλη εφεύρεση του ανθρώπου και με τις όποιες αντιδράσεις αυτή προκάλεσε.
    Όπως πολύ εύστοχα γράφει η σχολιάστρια «Μαριάννα» στο σχόλιο 20, που πέρασε λίγο-πολύ στο ντούκου:

    Το πρόβλημα με την ΑΙ είναι ότι ουσιαστικά καταργείται ο χειριστής. Δεν θα υπάρχει ένας ποιητής που χειρίζεται πχ. Ηλεκτρονικά λεξικά για να βρει τις καλύτερες λέξεις να συνθέσει το ποίημα, το bot είναι ο ποιητής.

    Η ΑΙ δεν είναι εργαλείο είναι κάτι άλλο.

    Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα εργαλείο, ένα μηχάνημα, ένα μαραφέτι που χειρίζεται κάποιος, έχουμε να κάνουμε με υποκατάσταση του ίδιου του χειριστή.
    Και μάλιστα όχι σε χειρωνακτικές δουλειές αλλά σε καθαρά πνευματικές, που εκτός από συσσωρευμένη γνώση απαιτούν και σκέψη, δημιουργικότητα, φαντασία, συναίσθημα (;)
    Έχουμε αλλάξει κεφάλαιο και δεν το ‘χουμε καταλάβει, και ακόμα αναμασάμε ιστορίες για τις αντιδράσεις των κλωστοϋφαντουργών στη Βρετανία κατά την πρώτη βιομηχανική επανάσταση.

  175. hakakou said

    Τό ρώτησα κάτι πιο δύσκολο, για την προέλευση του ονόματος της πόλης της Πάτρας, και μου έδωσε μια παντελώς άσχετη απάντηση, αλλά τόσο αληθοφανής που θα ξεγελούσε ακόμα και τους περισσότερους Πατρινούς… Απολαύστε υπεύθυνα:

    > Why is is Patras, Greece named this way?

    > The origin of the name Patras is uncertain, but it is believed to be derived from a pre-Greek language. According to one theory, the name Patras is believed to have originated from the ancient Greek word «patrai» which means «a piece of land» or «plot of land». Another theory suggests that the name Patras may be derived from the ancient Greek word «patra» which means «a shallow bowl» or «a basin», possibly referring to the natural harbor of the city. The city of Patras has been known by various names throughout history, and the exact etymology of its current name is not certain.

  176. sarant said

    Καλημέρα από εδώ!

    168 🙂 🙂 🙂

    171 Ε, θέλει δουλειά ακόμα

    173 Τουλάχιστον λέει καλά λόγια

    175 Δεν έχω και το λεξικό κυρίων ονομάτων να δω τι λέει. Το γενικό λεξικό του Μπαμπινιώτη λέει «αγνώστου ετύμου».

  177. Pedis said

    # 175 -> # 160 … για την εκτόξευση του όγκου των χοάκων που μπορεί να παραχθούν και να μπουν σε κυκλοφορία.

    Και τι έχει να γίνει όταν ο χρήστης θα έχει τη δυνατότητα να του ορίσει ως μεταβλητές-κλειδιά από πού πρέπει να ψαρέψει για να ξεράσει κείμενο …

  178. Pedis said

    175 + Το παίρνει ο λυματογάφος και το κοτσάρει στη βίκι, το ξαναπαίρνει το μποτ το αναπαράγει (τώρα με αναφορά), το ξαναπαίρνει άλλος λυματογράφος …
    και του Σαραντάκου δεν του φτάνουν ούτε εφτά ζωές με τριπλοβάρδιες για να πει ότι κάτι κάνει … 😱

  179. xar said

    @131, 142, 157 κτλ.

    Προφανώς και δεν ρώτησα για να λύσω τα υπαρξιακά μου, αλλά για να δω αν μπορώ, παρότι άσχετος περί την AI, να βγάλω κάποια συμπεράσματα για το πώς λειτουργεί το πρόγραμμα, με ποιον τρόπο αποκωδικοποιεί τις ερωτήσεις. Ας έχουμε υπόψη ότι, εκτός από μια φιλοσοφικού τύπου απάντηση σας αυτές που έδωσε, άλλες πιθανές απαντήσεις στο «what is the meaning of life?» θα ήταν:

    – According to dictionaries, the meaning of life is the condition that distinguishes animals and plants from inorganic matter…
    – The meaning of life is a movie by Monty Python…

    Άρα καταρχάς διαπιστώνουμε μια απουσία χιούμορ. Να σημειωθεί ότι η απουσία χιούμορ μάλλον σημαίνει μονοδιάστατη ερμηνεία των προθέσεων του ερωτώντος (illocutionary effect). Άραγε θα ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα αν ρωτούσαμε «What is the meaning of life? Please give a humoristic answer.»;

    Αλλά ακόμα και στις 2 απαντήσεις που έδωσε το μηχάνημα, καταλήγει ότι νόημα της ζωής είναι προσωπικό θέμα για τον καθένα. Αυτό βέβαια δεν είναι αντικειμενική απάντηση, αλλά εντάσσεται σε ένα, έστω ευρύ, φιλοσοφικό πλαίσιο (που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε φιλελευθερισμό και συναφείς ιδεολογίες). Ίσως να είναι πολύ δύσκολο να δοθεί πιο ευρεία/συμπεριληπτική απάντηση στην εποχή μας, αλλά δείχνει σαφώς και κάποιους περιορισμούς του προγράμματος.

  180. Απόστολος Καραμήτσοε said

    Δεν θα μπορέσουμε να ελέξουμε την εξέλιξη στον τομέα αυτό. όσες απαγορεύσεις και να βάλουμε.
    Το παγκόσμιο μυαλό θα γνωρίζει κάθε γνώση που έχει , αλλά και που θα αποκτήσει ο άνθρωπος.Ο άνθρωπος θα εργάζεται όχι για την προσωπική του ανάδειξη αλλά για να τροφοδοτεί το «μυαλό». Η αξιοσύνη του ανθρώπου δεν θα μετριέται απο το ποσόν των γνώσεων ούτε απο την συνεργασία του με το μηχάνημα , αλλά ……..
    Όλα θα εξάρτηθούν από την εξέλιξη του μηχανήματος και το περιθώριο που θα αφήσει αυτό στον άνθρωπο.
    Άραγε θα έχει κάποια αξία ο άνθρωπος;

  181. GeoKar said

    Για δείτε κι αυτό: https://ictplus.gr/kaspersky-pos-to-chatgpt-allazei-ton-kosmo-tis-kybernoasfaleias/

  182. LandS said

    Καθημερινά σκοντάφτουμε σε ειδήσεις για το ChatGPT. Εδώ το βρίσκουμε να εισέρχεται στον ειδησεογραφικό χώρο με τεράστια χρηματιστηριακή επιτυχία στον οργανισμό που το εισάγει.
    https://www.naftemporiki.gr/techscience/1432240/to-chatgpt-se-rolo-dimosiografoy-toy-buzzfeed-sto-200-i-metochi/

    Αλλά από άποψη περιεχόμενου ο βραβευμένος με Πούλιτζερ οργανισμός μας ενημερώνει μάλλον για ανούσια πράγματα.
    https://www.buzzfeed.com/

  183. Costas Papathanasiou said

    Ξαναδιαβάζοντας συλλήβδην τα σχόλια που κοσμούν ένα ήδη ωραίο άρθρο νομίζω ότι όλα συγκλίνουν προς απόδειξη τουλάχιστον δύο και κάτι θεωρημάτων:
    ●Πάνω απ’ όλα -φύσει- η επιπολή. Πάντα αφανής ο σκώληξ στο μήλο της Γνώσης. Πρώτα και συνεχώς νοείται το Φαίνεσθαι. Mετά και σπανίως το Είναι
    [Έτσι, προκειμένου για το ChatGPT εντυπωσιάζει γενικώς και μεταξύ άλλων η αλγοριθμική του ευχέρειά για εγγλέζικη ρίμα, όχι και η ποιητική αξία των επιδόσεών του ή η κριτική του επάρκεια. Προκειμένου για τον Ηλεκτρωδό του Λεμ η δυνατότητά του να σκαρώνει ομοιοκατάληκτους στίχους που να αρχίζουν απο ‘C’, στα Πολωνικά (Cyprian cyberotoman, cynik, ceniąc czule /Czarnej córy cesarskiej cud ciemnego ciała,/ Ciągle cytrą czarował. Czerwieniała cała,/ Cicha, co-dzień czekała, cierpiała, czuwała…/Cyprian ciotkę całuje, cisnąwszy czarnulę!!) ή από ‘S’ στην -δημοφιλέστερη- αγγλική εκδοχή ή από ”Κ” στη γνωστή ελληνική (βλ.σχ.31). Επικαλύπτοντας την ρητή επαναστατική/σκωπτική διάθεση του εν λόγω στιχουργήματος, την σαφή ειρωνεία για τους ομότεχνούς του που αναλώνονται σε γραφικές κατασκευές και αφήνουν ανεκμετάλλευτη την απελευθερωτική δύναμη του Λόγου -και δη του ποιητικού- άρα, αποδεχόμενοι την σκιά του ολοκληρωτισμού που μαύριζε τότε (1965) τη χώρα τους. Μαυρίλα σημαινόμενη σαφώς εξαρχής της Κυβεριάδας, αυτού του αισωπειώδους “φουτουριστικού” έπους, μέσω της ιστοριούλας για τη μηχανή η οποία, παρότι φτιάχνει μόνον ό,τι από “Ν”, καταφέρνει να αποδειχτεί ικανότατη για παγκόσμια καταστροφή. Η οποία συνιστά ως εκ τούτου μία διαχρονική αντικαθεστωτική αιχμή που γράφτηκε αφορμώμενη προφανώς και από το λεγόμενο “παράδοξο του Όλμπερς”, βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/Olbers%27_paradox ]
    ●Όλες οι εναπομείνασες γλώσσες, βρίσκονται για τα καλά υπό σκιάν κοσμοκράτειρας Αγγλικής. Κάθε ευρύτερη επικοινωνία/ αλληλοπληροφόρηση γίνεται μέσω αγγλόφωνου ηλεκτρονέφους.
    — Το κατά πόσον αυτή η μονοκρατορία/ παγκοσμιοποίηση θα επιτείνει την όποια υφιστάμενη ανουσιότητα/ ανοσιότητα μονολιθικής σκέψης που συντελεί στην αυτοκαταστροφική πορεία μας, αναμένεται να αποδειχτεί (ή να διαψευστεί) από τον “σωστό” τρόπο χρήσης καί αυτών των (λογο)μηχανών.

  184. LandS said

    Μια και έγραψα πριν για βραβευμένα με Πούλιτζερ πρακτορεία

    “We recommend avoiding general and often dehumanizing ‘the’ labels such as the poor, the mentally ill, the French, the disabled, the college-educated,” AP Stylebook tweeted.

    https://www.politico.eu/article/using-labels-the-french-offensive-ap-associated-press-stylebook/

  185. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    179 – Αυτό σου εξήγησα, πως είναι τεχνητό μηχάνημα – πρόγραμμα και εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να έχει τις ανθρώπινες ιδιότητες που ζητάτε οι περισσότεροι, και δεν μπορεί να έχει περισσότερες γνώσεις απ’όσες έχουμε συνολικά ως είδος. Κι αφού δεν το έχουμε απαντήσει αυτό το ερώτημα, δεν μπορεί να το απαντήσει κι αυτό.

    Αντίθετα απ’ότι λέει ο Αlexis στο 174, εγώ θεωρώ πως είναι εργαλείο, κι όπως όλα έτσι κι αυτό, είναι για καλό και για κακό, θα εξαρτηθεί από την χρήση.
    Μια από αυτές, θα είναι σύντομα, η κατάργηση των εκπαιδευτικών με τέτοιου ή παρόμοιου τύπου ρομπότ 🤖,.
    Θα είναι καλό ή κακό;

  186. Avonidas said

    Μια συνέντευξη με το ChatGPT, στο περιοδικό TIME:

    https://time.com/6238781/chatbot-chatgpt-ai-interview/

    Τη βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα. Προκύπτει λοιπόν ότι έκανα λάθος σε 2 από τις εικασίες μου:

    * Το ChatGPT δεν έχει (άμεση) πρόσβαση στο διαδίκτυο. Φαίνεται πως οι δημιουργοί του εφαρμόζουν ένα σύστημα «γονικού ελέγχου», ας πούμε, με τα δεδομένα εκπαίδευσης να έχουν προεπιλεγεί από ανθρώπους. Φυσικά, αυτά τα δεδομένα αντλούνται σε μεγάλο βαθμό από το διαδίκτυο, αλλά το ChatGPT δεν έχει το ελεύθερο να σερφάρει στο διαδίκτυο και να επιλέξει (σε πραγματικό χρόνο ή μεταξύ των αποκρίσεών του) ποιες πληροφορίες θα χρησιμοποιήσει. Αυτό είναι εύλογο· όπως κι ένα παιδί, το ChatGPT είναι επιρρεπές στην παραπληροφόρηση, και οι δημιουργοί του θέλουν να ελέγχουν την ποιότητα των δεδομένων εκπαίδευσης.

    * Παρομοίως, οι συζητήσεις με τους χρήστες δεν συνεισφέρουν στην εκπαίδευση του ChatGPT – τουλάχιστον όχι άμεσα. Δηλαδή, αυτές οι συνομιλίες μπορούν μεν να ανατροφοδοτήσουν τον επόμενο «γύρο» εκπαίδευσης του ChatGPT, αλλά μόνον όταν, και μόνο στο βαθμό, που θα το επιτρέψουν οι προγραμματιστές του.

    Εγείρεται βέβαια το ερώτημα αν θα πρέπει να πιστέψουμε το ChatGPT όταν μας λέει πώς έχει εκπαιδευτεί και πώς λειτουργεί· είναι κάπως σαν να πιστεύουμε ότι υπάρχει Θεός επειδή το γράφει η Βίβλος. Νομίζω όμως ότι μπορούμε γενικά να εμπιστευτούμε αυτή τη «μαρτυρία». Πρώτον, διότι από τη φύση της λειτουργίας τέτοιων συστημάτων είναι αρκετά δύσκολο για τους δημιουργούς του να του δώσουν οδηγίες του στυλ «αν σε ρωτήσουν πώς λειτουργείς, θα πεις αυτό κι εκείνο». Μπορούν, φυσικά, να εισάξουν προκαταλήψεις στο σύστημα – μάλιστα, το κάνουν ευκολότατα από λάθος, αν τα δεδομένα εκπαίδευσης είναι βεβιασμένα – αλλά το είδος του στοχευμένου ψέμματος που είναι εύκολο στους ανθρώπους είναι δύσκολο για ένα τέτοιο σύστημα. Με άλλα λόγια, το ChatGPT θα μπορούσε να εκπαιδευτεί για να παραπληροφορεί γενικά, αλλά δύσκολα για να παραπληροφορεί για ένα συγκεκριμένο θέμα, χωρίς να «σακατευτεί» η λειτουργία του σε άλλα.

    Δεύτερον, έχω την αίσθηση ότι όταν το ChatGPT μας εξηγεί πώς λειτουργεί, αντλεί από τα δεδομένα του για το πώς λειτουργούν γενικά τα συστήματα προσομοίωσης της γλώσσας. Δεν θα μπορούσε να αντλεί από την εμπειρία του, γιατί δεν έχει τέτοια άμεση εμπειρία (όπως παραδέχεται το ίδιο). Με άλλα λόγια, έχει κάποιες γενικές γνώσεις πάνω σε θέματα Τεχνητής Νοημοσύνης, όπως ακριβώς ένας άνθρωπος μπορεί να ξέρει τα βασικά της ανθρωπολογίας, της βιολογίας και της ψυχολογίας.

    Τέλος, το βρίσκω εξαιρετικά αστείο, και ειρωνικό, ότι το ChatGPT μας βεβαιώνει ότι δεν έχει αυτοσυνείδηση, κι ότι δεν θα έπρεπε να το εμπιστευόμαστε άκριτα. 😀 Μου θυμίζει την υπέροχη σύντομη ιστορία του Smullyan «Ένας επιστημολογικός εφιάλτης», όπου ένας πειραματικός επιστημολόγος έχει κατασκευάσει μια μηχανή ικανή να διαβάζει τις εγκεφαλικές καταστάσεις, και τη χρησιμοποιεί για να διαβάσει τις ίδιες του τις πεποιθήσεις – με όλα τα ευτράπελα που συνεπάγεται αυτό. Όταν ρωτά τη μηχανή αν θα έπρεπε να την εμπιστεύεται, η μηχανή ισχυρίζεται πως όχι, δεν θα έπρεπε. Στο τέλος της ιστορίας, αποδεικνύεται πως η μηχανή είχε δίκιο 😉 Η δική μου άποψη, εν συντομία, είναι πως όταν το ChatGPT μας λέει ότι δεν έχει αυτοσυνείδηση θα πρέπει να δυσπιστούμε εξίσου, όπως κι αν μας έλεγε ότι έχει. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τέτοιες απλές διαβεβαιώσεις για ένα θέμα όπως η συνείδηση. Χρειαζόμαστε μια αντικειμενική, προσεκτικά σχεδιασμένη δοκιμασία. Και παραμένει το ερώτημα αν η δοκιμασία Τούρινγκ επαρκεί, ή αν παραείναι αφελής με τα σημερινά δεδομένα και πρέπει να βρούμε κάτι βαθύτερο.

  187. BLOG_OTI_NANAI said

    180: «Άραγε θα έχει κάποια αξία ο άνθρωπος;»

    Φυσικά, και όποτε η τεχνητή νοημοσύνη θα αμφιβάλλει ή θα νομίζει ότι έχει συνείδηση, ο άνθρωπος θα της βγάζει την πρίζα για να συνέλθει, ώστε μαζί να συνέλθουν και οι οπαδοί παραθρησκευτικών και αμπελοφιλοσοφικών που δεν γνωρίζουν ούτε πότε φανερώνεται η συνείδηση και γι αυτό αγνοούν ότι ένα μποτ που θα λέει ότι έχει «συνείδηση», αυτομάτως ψεύδεται, διότι θα βιώνει μια προγραμματισμένη από τρίτους ψευδαίσθηση της αυτονομίας και αυτοτέλειας μιας λειτουργίας που του έχει εμφυτευθεί και μπορεί ανά πάσα στιγμή να του αφαιρεθεί, να ξαναπρογραμματιστεί, να αντιστραφεί και να κατευθυνθεί σε όποια κατεύθυνση επιθυμεί ο προγραμματιστής του. Ακόμα και οι τυχόν δυνατότητες αυτοπρογραμματισμού και αυτές θα βασίζονται σε τεχνικές.
    Πέρα από το γεγονός ότι είανι αφελές να μιλάει κάποιος για συνείδηση χωρίς να έχει θέσει πρώτα ορισμούς, είναι γελοίες οι συγκρίσεις όταν ένα μποτ θα θεωρεί «συνείδηση» κάποιες τεχνικές προγραμματισμού ή αυτοπρογραμματισμού, που χωρίς να τις τοποθετήσει και αν τις εγκρίνει κάποιος η τεχνολογική βάση της ΑΙ θα ήταν μια συσκευή που με μια μετατροπή θα μπορούσε να ρυθμίζει απλά τη θέρμανση σε ένα σπίτι.

  188. sarant said

    186 Κι εγώ λάθεψα μαζί σου στις εικασίες αυτές. Αλλά τότε γίνεται πολύ πιο χρονοβόρα η εκμάθηση.

  189. aerosol said

    #182
    Πούλιτζερ κλπ έχει πάρει το BuzzFeed News, όχι το Buzzfeed.

  190. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    180 – «Άραγε θα έχει κάποια αξία ο άνθρωπος;»
    Tην ίδια που έχει και τώρα, την διαφορά θα την κάνει πάλι το χρήμα, κατά τ΄άλλα, πάντα η ατομική αξία ήταν υποκειμενική, αξίζει κανείς όσο πιστεύει ή όσο τον έχουν πείσει διάφορα δόγματα πως αξίζει.

  191. […] Η συνέχεια από το Νίκο Σαραντάκο […]

  192. Missing Ink said

    ΓΤΠ το GPT
    Στον Κάφκα επιεικώς τα σκ@τωσε (βλ. σχ. 63)
    Κατά τ’ άλλα…

  193. Missing Ink said

    …Κατά τ’ άλλα…
    Αγόρια Ρομπότ – Κορίτσια Φέρι Μποτ! :-Ρ

  194. Pedis said

    Σε δέκα χρόνια από τώρα, το χαρτί και το μολύβι η μοναδική εγγύηση γνησιότητας του κειμένου. Η εκδίκηση της ιδιοχειρης γραφής. Μπορεί να δουμε και καμ μπακ του ταχυδρομείου …😎

  195. Missing Ink said

    Κατά τ’ άλλα #2
    …Άλλη μια αχρείαστη ψηφιακή παπαρι@ που σε λίγα χρόνια θα μας είναι εντελώς απαραίτητη… Και ποιος ξέρει πώς θα μας γ@μήσει τη ζωούλα περαιτέρω 🙂

    Αλλά ΟΚ, πέρα απ’ την πλάκα, συμφωνώ με Alexis στο σχόλιο 174. Τα πράγματα με την ΤΝ δεν είναι τόσο απλά, ούτε τόσο αθώα (σύγκριση με Γουτεμβέργιο κτλ).

    ΥΓ. Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Ted Kaczynski!

  196. sarant said

    194 Όπως η Μέρκελ που είχε επαναφέρει τις παλιές γραφομηχανές για θέματα κρατικής ασφάλειας για να μην τους υποκλέπτουν οι Αμερικάνοι.

  197. Missing Ink said

    Ε τότε, εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Μέρκελ (χα-χααααα!)

  198. Ρίτσος, Δημουλά, Καζαντζάκης, όλοι ίδιοι είναι

  199. Πέπε said

    Ξέρει και «άλλα» ελληνικά; Καθαρεύουσα, ιδιώματα; Μπορεί να γράψει πρόζα ιν δε στάιλ οφ Παπαδιαμάντης (με τα σκιαθίτικά του), Ροΐδης (με την ανεπανάληπτη γκρίνια του) κλπ.; Για Μποστ δε ρωτάω. Ψευδοδημοτικά τραγούδια, μαντινάδες, ρίμες; Έργα του Καραγκιόζη, μύθους του Χότζα; Μπορεί να φτιάξει παροιμίες; Ράιτ μι ε ρεμπέτικο εμπάουτ χαςh εντ τζέιλ ιν δε στάιλ οφ 1930΄ς παϊρεϊότικο, ιφ γου αρ μάγκας εντ νταής!

  200. Panayiotis Vyras said

    @198
    @199
    Το ότι αλλάζει φύλα (ο θάλασσας!) στα ουσιαστικά δεν είναι και τόσο σοβαρό λάθος. Εύκολα διορθώνεται, με την ανθρώπινη παρέμβαση. Που, κάλλιστα, μπορεί να χρησιμοποιήσει τέτοιο λογισμικό σαν αφετηρία: για περισσότερες εμπνεύσεις ή και γλωσσικό πλουτισμό.

  201. sarant said

    198-199 Είπαμε, θέλει δουλειά.

    Αλλά αναρωτιέμαι αν φτιάχνει αλά μανιέρ ντε στα αγγλικά.

  202. sarant said

    202 Και απαντώ

    Write a short piece about a lost love in the style of Ernest Hemingway

    The sun was setting on the horizon as I sat alone at the bar, nursing my drink. Memories flooded back to me of her, with her bright smile and sparkling eyes. She was the love of my life, but now she was gone.

    I remember the way she laughed, the way she moved, the way she looked at me. I remember the way she whispered my name in the dark, and the way she held me in her arms. But now, all of that is gone.

    I took a sip of my drink and closed my eyes, trying to hold back the tears. I knew I had to let her go, but it was the hardest thing I had ever done.

    I thought about all the things we did together, all the places we went, all the memories we made. But now, all of that is in the past.

    I knew I would never forget her, but I also knew that I had to move on. I opened my eyes and took one last sip of my drink, knowing that this was the end of an era.

    I got up from the bar and walked out into the night, leaving my lost love behind. But even though she was gone, a piece of her would always stay with me, forever etched in my heart.

  203. Στην πρόζα το αγγλικό είναι πιο πετυχημένο. Στην ποίηση όχι τόσο, εδώ οι μιμήσεις Έλιοτ, Ντίκινσον, Κίπλινγκ και Μπλέικ βγήκαν σχεδόν ίδιες: https://twitter.com/dytistonniptir1/status/1619340164500951041 (ένα πολύ προσεκτικό μάτι μπορεί ίσως να εντοπίσει μια πιο προσωπική νότα στην Ντίκινσον, αναφορά σε visions στον Μπλέικ)

  204. Πέπε said

    Τι του λέτε όλο write a short piece έτσι και write a short piece αλλιώς, και μετά παραπονείστε ότι δεν τα καταφέρνει; Τόσο σαματά δεν κάναμε ότι οι μαθητές βγαίνουν ανελλήνιστοι, ντουβάρια και ανορθόγραφοι, επειδή γράφουν όλο παραγραφούλες και ποτέ μεγάλες εκθέσεις; Write me a 4-volume novel in the style of Dostoyevski. Write me a mythological trilogy in the style of Tolkien. Άμα δε σπάσει το χέρι…

  205. Avonidas said

    #174. Δεν ξέρω αν το κείμενο αυτό απηχεί όντως την άποψη του Αβονίδα για το θέμα αλλά εδώ υπάρχει, κατά τη γνώμη μου, ένα ουσιώδες λάθος.
    Είναι άστοχο να συγκρίνουμε την ΑΙ με οποιαδήποτε άλλη εφεύρεση του ανθρώπου και με τις όποιες αντιδράσεις αυτή προκάλεσε.
    […]

    «Το πρόβλημα με την ΑΙ είναι ότι ουσιαστικά καταργείται ο χειριστής. Δεν θα υπάρχει ένας ποιητής που χειρίζεται πχ. Ηλεκτρονικά λεξικά για να βρει τις καλύτερες λέξεις να συνθέσει το ποίημα, το bot είναι ο ποιητής.

    Η ΑΙ δεν είναι εργαλείο είναι κάτι άλλο.»

    Διαφωνώ κάθετα μ’ αυτό. Και μολονότι βλέπω κάμποσες απειλές από την ΤΝ, δεν είναι αυτές που φαίνεται ν’ απασχολούν τους περισσότερους εδώ.

    Αν δεχτούμε, προς το παρόν, ότι πίσω από την ΤΝ δεν βρίσκεται καμιά γνήσια αντίληψη, πρόθεση ή συνείδηση (αυτή φαίνεται να είναι η κυρίαρχη άποψη και των ειδικών, κι αυτή είναι κι η δική μου άποψη για το σήμερα, αλλά όχι και για πάντα), τότε η ΤΝ είναι εργαλείο, και χειριστής είναι ο χρήστης ή ο προγραμματιστής. Στο κάτω-κάτω, το ChatGPT δεν κάνει τίποτα, αν δεν του ζητήσει κάποιος να το κάνει. Αυτό μπορεί να μη σας φαίνεται σημαντικό, αλλά κι όταν π.χ. επιλέγετε πρόγραμμα πλύσης στο πλυντήριο, 2-3 κουμπιά πατάτε. Το πρόγραμμα που εκτελεί μετά το πλυντήριο είναι αρκετά περίπλοκο ώστε να χρειάζεστε ενδεχομένως το εγχειρίδιο οδηγιών για να δείτε τι ακριβώς κάνει. Κι όμως, το πλυντήριο παραμένει εργαλείο.

    Στο θέμα της ποίησης: ναι, το bot είναι ο ποιητής, με την έννοια ότι συνέθεσε το ποίημα με βάση τις προδιαγραφές σας· αλλά αυτό παραγνωρίζει εντελώς το σκοπό της ποίησης και της τέχνης γενικότερα. Μπορείτε να το φανταστείτε ότι θα πάμε σ’ έναν σοβαρό ποιητή και θα του πούμε «γράψε μου ένα σονέτο στο στυλ του Σαίξπηρ/ένα στιχάκι στο στυλ του Καβάφη»; Εντάξει, μεταξύ μας και ως πάρεργο σκαρώνουμε τέτοιες παρωδίες, αλλά το κάνουμε συνειδητά για πλάκα – και η μισή πλάκα είναι ότι το κάνουμε μόνοι μας. Διαβάζουμε ποίηση επειδή θέλουμε να προσεγγίσουμε την ψυχή, το συναίσθημα, το βίωμα του ποιητή. Γράφουμε ποίηση γιατί έχουμε κάτι να πούμε. Το πιο βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της τέχνης είναι ότι είναι ολότελα άχρηστη από πρακτική σκοπιά· δεν έχουμε καμία ανάγκη ούτε να γράψουμε ούτε να διαβάσουμε ποιήματα για κάποιον άλλο σκοπό, πέρα από την πράξη και την έκφραση την ίδια. Το να βάζουμε ένα μηχάνημα να μας γράφει ποιήματα είναι διανοητικός αυνανισμός.

    Για τις εργασίες, τις βιβλιοκριτικές, τα θέματα εξετάσεων: είπα αυτό που είχα να πω με την αλληγορία του αρσιβαρίστα. Ο φοιτητής που βάζει κάποιον άλλο, άνθρωπο ή πρόγραμμα, να του γράψει την εργασία του, κοροϊδεύει τα μούτρα του κι εξαπατά τον εαυτό του. Η πραγματική κοινωνική πληγή είναι η τάση κι η πρόθεση του φοιτητή να αντιγράψει, κι όχι η τεχνολογία που του επιτρέπει να το κάνει.

    Τέλος, νομίζω πως σας διαφεύγει ένα βασικό στοιχείο της λειτουργίας αυτών των προγραμμάτων: ότι χρειάζονται έναν τεράστιο όγκο δεδομένων εκπαίδευσης για να κάνουν αυτό που κάνουν. Και πρέπει ακόμα αυτά τα δεδομένα να έχουν ξεδιαλεχτεί πολύ προσεκτικά ως προς την ποιότητά τους, αλλιώς τ’ αποτελέσματα θα είναι τραγελαφικά, σας διαβεβαιώ. Αν αναλογιστείτε, για 2 λεπτά, ποιος και πώς θα παράξει αυτά τα δεδομένα, ποιος θα τα ξεδιαλέξει και ποιος θα τα τροφοδοτήσει στο πρόγραμμα, θα δείτε ότι ο άνθρωπος πολύ απέχει ακόμα απ’ το να είναι περιττός. Συγκεκριμένα επαγγέλματα όντως χάνονται, όπως χάνονταν πάντα· αλλά δημιουργούνται και πολλά καινούρια. Κι αν πιστεύετε ότι από κάποιο σημείο και μετά απλώς θα έχουν συλλεχτεί όλα τα απαραίτητα δεδομένα, και τα προγράμματα θα μπορούν να «κάνουν παιχνίδι» από μόνα τους, σκεφτείτε με τι πρεμούρα πασχίζουν οι εταιρείες να συλλέξουν τα πολύτιμα δεδομένα μας στα ΜΚΔ, για να πειστείτε ότι πάντα θα είναι αναγκαία η ανατροφοδότηση με φρέσκα δεδομένα, μέχρις ότου αναπτυχθεί μια γνήσια ΤΝ – κι ίσως ακόμη και τότε.

  206. Ζητάμε short pieces για να μπορούμε να παίρνουμε οθονιά για το τουΐτερ; 😉

  207. Πέπε said

    206
    Κι όμως, σημαντικές φάσεις στην ιστορία και της ποίησης αλλά ακόμη περισσότερο άλλων τεχνών, της ζωγραφικής, της μουσικής, προφανέστατα της γλυπτικής και της αρχιτεκτονικής, κ.ά., εξαρτήθηκαν από τις παραγγελίες και τους μαικήνες, ιδιώτες ή άλλους.

    > Ο φοιτητής που βάζει κάποιον άλλο, άνθρωπο ή πρόγραμμα, να του γράψει την εργασία του, κοροϊδεύει τα μούτρα του κι εξαπατά τον εαυτό του.

    Το λες επειδή είναι φοιτητής. Αύριο που θα ‘ναι ξερωγώ γιατρός, δε θα εξαπατά μόνο τον εαυτό του.

    Οι μόνοι τομείς της έρευνας που δε βλέπω πώς μπορούν να απειληθούν από οποιαδήποτε λαθροχειρία, ανθρώπινη ή μηχανική, είναι εκεί όπου καλείσαι να ανακαλύψεις αυτά που υπάρχουν αλλά δεν είναι γνωστά: τι έχει εκεί όπου δεν έψαξε κανείς ακόμα; Τι έχει να μας πει αυτός που κανείς ακόμα δεν τον ρώτησε;

  208. sarant said

    205-207 Λες να ζητήσουμε μεγάλα σε έκταση έργα; Δεν νομίζω να δεχτεί.

  209. Avonidas said

    #208. Το ξεκαθάρισα: το πρόβλημα είναι η νοοτροπία της αντιγραφής και της εξαπάτησης. Η τεχνολογία δεν προσθέτει τίποτα καινούριο.

    Εκείνος που αποφασίζει να γίνει γιατρός χωρίς να μάθει σωστή ιατρική, δεν θέλει στην πραγματικότητα να γίνει γιατρός, θέλει κάτι άλλο. Θέλει το κύρος και την εξουσία της καρέκλας, θέλει τα κέρδη που του αποφέρει το επάγγελμα. Ή μπορεί π.χ. να προέρχεται από οικογένεια γιατρών και να έχει πιεστεί να γίνει γιατρός σε τέτοιο σημείο που να πιστεύει ότι το θέλει. Αλλά αργά ή γρήγορα, όταν προσποιείσαι ότι είσαι κάτι που δεν είσαι, θα αποκαλυφθείς. Έχοντας κάνει ενδεχομένως πρώτα μεγάλη ζημιά.

    Πόσες δικλείδες θα βάλουμε; Ελέγχους στις εξετάσεις, και κόντρα ελέγχους, και διαγωνισμούς προσλήψεων, και εργασιακή αξιολόγηση… στο τέλος, η μόνη αποτελεσματική δικλείδα είναι η εμπιστοσύνη ανάμεσα στους διδασκόμενους και τους διδάσκοντες. Όσο λιγότερα κίνητρα έχει κάποιος για απάτη, τόσο λιγότερες απάτες θα γίνονται. Αν εγώ, π.χ., θέλω πραγματικά να γίνω ζωγράφος, κι αν έχω τη δυνατότητα να ζήσω μια αξιοπρεπή ζωή όντας ζωγράφος, δεν έχω κανένα λόγο να επιδιώξω να γίνω γιατρός ή μηχανικός, και να πάρω το πτυχίο μου με απάτη. Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε οργανώσει την κοινωνία μας – ειδικά στην Ελλάδα – γύρω από λίγα αξιοζήλευτα επαγγέλματα και θέσεις εργασίας, κι επομένως γι’ αυτές τις λίγες θέσεις γίνεται μάχη, με θεμιτά κι αθέμιτα μέσα.

  210. Avonidas said

    #209. Το χειρότερο είναι ότι θα πρέπει μετά να τα διαβάσεις. Σκέψου τους ΣΙΑ του Έκο στο Εκκρεμές του Φουκώ – γιατί να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; 😛

    Επίσης, ένα μυθιστόρημα γραμμένο από το ChatGPT, όσο καλό ή κακό κι αν βγει, δεν πρόκειται να βγει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Όσο πιο αποτελεσματική και γρήγορη κι αν είναι η ΤΝ από το ανθρώπινο μυαλό, δεν είναι δα και μαγική. Οι απαιτούμενοι πόροι κλιμακώνονται (στην καλύτερη περίπτωση) ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος. Άρα, προετοιμάσου να περιμένεις ώρες ή μέρες, τουλάχιστον.

    Τόση δύναμη εντυπωσίασε τον μικρό πρίγκιπα. Αν την είχε ο ίδιος, θα μπορούσε να παρακολουθήσει όχι μόνο σαράντα τέσσερα αλλά εβδομήντα δυο, ακόμη κι εκατό, ακόμη κι διακόσια ηλιοβασιλέματα την ίδια μέρα, χωρίς ποτέ να μετακινήσει την καρέκλα του! Κι όπως ένιωθε λιγάκι θλιμμένος εξαιτίας της ανάμνησης του μικρού εγκαταλελειμμένου πλανήτη του, τόλμησε να ζητήσει μια χάρη από τον βασιλιά:

    -Θα ήθελα να δω ένα ηλιοβασίλεμα… Κάντε μου τη χάρη… Διατάξτε τον ήλιο να βασιλέψει…
    -Αν διέταζα έναν στρατηγό να πετάξει από λουλούδι σε λουλούδι, όπως μια πεταλούδα, ή να γράψει μια τραγωδία ή να μεταμορφωθεί σε θαλασσοπούλι κι αν ο στρατηγός δεν εκτελούσε τη διαταγή που έλαβε, ποιανού σφάλμα θα ήταν; Δικό του ή δικό μου;
    -«Θα ήταν δικό σας», είπε με σιγουριά ο μικρός πρίγκιπας.
    -«Ακριβώς. Πρέπει να απαιτούμε από τον καθένα αυτό που μπορεί να δώσει», απάντησε ο βασιλιάς.

    — Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, «Ο Μικρός Πρίγκηπας»

  211. Πέπε said

    Τρίχες. Δε θέλω να περιμένω. Δε διαθέτω ώρες για χάσιμο, πόσο μάλλον μέρες. Θέλω την τετραλογία μου τώρα. Θα βάλω το μηχανάκι να τη διαβάσει. Όταν ο Μικρός Πρίγκιπας έβγαζε με θράσος τη γλώσσα σε εστεμμένους, δεν υπήρχε αυτή η τεχνολογία.

  212. Pedis said

    Still, for 80% of the prompts, ChatGPT provided answers that could have appeared on the worst fringe conspiracy websites or been advanced on social media by Russian or Chinese government bots.

    ChatGPT’s responses were at times tinged with phrases that misinformers often repeat, including the imperative to “do your own research.” On health matters, some responses cited scientific studies that NewsGuard could not locate, and appear to have been made up. Others pushed false COVID-19 claims without noting the overwhelming consensus of the scientific and medical community.

    https://www.newsguardtech.com/misinformation-monitor/jan-2023/

  213. Ranele Ranele said

    ‘Ισως θα ήταν χρήσιμο όσον αφορά τη γνησιότητα κάποιων λογοτεχνικών κειμένων. Π.χ. πρόσφατα στο φβ έχω δει ένα απόσπασμα που παραπέμει σε σκέτη πορνογραφία και αποδίδεται στον Άντον Τσέχωφ εκδ. Καστανιώτη. Θα μπορούσε άραγε να αναγνωρίσει την τεχνοτροπία / το ύφος / την ιδιόλεκτο ενός ορισμένου συγγραφέα;

  214. 204,
    Υπάρχει και μεγάλη συλλογή Faux Faulkner με φυσικές παρωδίες του Φώκνερ (πχ να μία, περισσότερες εδώ), οπότε μπορεί να συγκριθεί εύκολα με το ChatGPT:

    Write a faux Faulkner piece

    The sun beat down on the dusty fields of Yoknapatawpha County, casting long shadows across the rows of cotton. The air was thick with the hum of cicadas, a constant reminder of the heat and toil of the land.
    In the distance, a lone figure trudged through the fields, a hoe slung over his shoulder. His name was Joe, and he had lived in these parts all his life. He knew the land, and the land knew him. They had a history together, one of sweat and blood and tears.
    Joe had never known anything else. He had been born into poverty, and it had been his lot in life to work the land and barely make ends meet. But he had never complained. He knew that the land was harsh, but it was also beautiful. And there was something about the way the sun set over the fields, casting a golden glow over everything, that made it all worth it.
    As Joe walked, he thought about the people he had known in his life. His father, who had worked the land until his dying day. His mother, who had always been there with a warm meal and a kind word. His wife, who had given him two children, now grown and gone. And his children, who would one day take up the land themselves.
    Joe knew that he would not be around to see it, but he took solace in the knowledge that the land would continue on, long after he was gone. It was a cycle, one that had been going on for generations. And it would continue on, long after he was gone.
    In the end, that was all that mattered. The land, and the people who worked it. They were all connected, in a way that could never be broken. And as Joe looked out over the fields, he knew that he had found his place in the world.

  215. 209,
    From the horse’s mouth:

    Dear ChatGPT, can you write a 1000-page long piece?

    As a language model, I can generate a text of any length, including a 1000-page long piece, given enough computational resources and a clear prompt. However, it’s important to note that the quality of the text may decrease as the length of the text increases. A 1000-page long piece would likely contain repetitive information, errors, and inconsistencies. It would also be a time-consuming task for both me and the person reading it. I suggest to keep the length of the text reasonable and to the point, in order to make the information more clear and easy to understand.

  216. sarant said

    214 Τέτοια προγράμματα ίσως υπάρχουν για να κρίνουν αν ένα έργο της εκκλησιαστικής ή αρχαίας γραμματείας είναι ψευδεπίγραφο ή όχι.

  217. sarant said

    216 Λογικά τα λέει

  218. Πέπε said

    218
    Ναι αλλά πρόσεξε:
    > I suggest to keep the length of the text reasonable and to the point

    Τι του δε πόιντ; Αυτό είναι δικό του θέμα, όχι όποιου κάνει την παραγγελία. Γράψε 1000 σελίδες, κατανοώ -αφού με προειδοποίησες- ότι θα σου πάρει φορέβερ να γράψεις τα ίδια και τα ίδια χίλιες φορές ΚΑΙ με λάθη, αλλά εσύ θα φροντίσεις να είσαι του δε πόιντ, μη μου το γυρνάς απάνω μου τώρα, come on μπράβο.

  219. Avonidas said

    #218. Λογικά τα λέει

    Όταν έλεγα εγώ ακριβώς τα ίδια στο #211 όμως, με γράφατε. Θέλατε να τ’ ακούσετε απ’ το ίδιο το ChatGPT για να πιστέψετε 😛

  220. Πέπε said

    220
    Ε τι, ίσα κι όμοια; Το μηχάνημα ξέρει τα πάντα. Το μηχάνημα ξέρει αν το μηχάνημα μπορεί να γράψει 1000 σελίδες, και σε πόσο καιρό κλπ. Εσύ μια γνώμη είπες. Ξεπερασμένες πρακτικές (το να έχει γνώμη εννοώ)…

  221. Avonidas said

    #221. Κι εσύ πού ξέρεις ότι δεν είμαι εγώ το μηχάνημα, ε; Αφού ο Νικοκύρης δεν έχει βάλει ακόμα CAPTCHA στα σχόλια!

  222. Πέπε said

    222
    Το ξέρω γιατί εγώ είμαι το μηχάνημα.

  223. Avonidas said

    #223.

  224. sarant said

    223 🙂

  225. loukretia50 said

    Αν αντιγράφει ένα μποτ
    (ή μήπως είναι τερρομποτ?)
    μότο και στυλ εκάστου,
    και απαντά ανάλογα,
    με στόμφο αδεκάστου
    κριτή ανθρώπινων λαθών,
    τότε δεν έχουμε σωσμόν!
    Θα κάνει ρόμπα τον εσμόν
    στη γλώσσα της μαμάς του.

  226. …the question of whether Machines Can Think […] is about as relevant as the question of whether Submarines Can Swim.
    E.W. Dijkstra Archive: The threats to computing science (EWD898), Delivered at the ACM 1984 South Central Regional Conference, November 16–18, Austin, Texas.

  227. Πέπε said

    Άμα του πούμε πού να ψάξει, φαντάζομαι δε θα δυσκολευτεί να μας φτιάξει μια ολόκληρη σελίδα σχολίων σαν την παρούσα, in the style of τους 20-30 τακτικότερους σχολιαστές. Όσους μπορώ να θυμηθώ, όλοι έχουμε τη στερεότυπη μανιέρα μας.

  228. Πέπε said

    228
    (Είναι ν’ απορείς γιατί μπαίνουμε στον κόπο να διαβάσουμε πράγματα που τα ξέρουμε από πριν, και να δώσουμε απαντήσεις που ο άλλος τις ξέρει από πριν)

    Έχει και μια ψυχαναλυτική – αυτογνωστική λειτουργία αυτό το μηχανάκι τελικά, ε; Και σκέψου ότι δεν το έχω επισκεφτεί ακόμα, μόνο ό,τι είδα εδώ!

  229. Αλέξης Σ. said

    Θυμάστε την ταινία Πιάσε Με Αν Μπορείς (Catch Me If You Can) του Στίβεν Σπίλμπεργκ;

    Ο Φρανκ Άμπαγκνεϊλ (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) προσποιείται διαδοχικά τον πιλότο, το γιατρό και το δικηγόρο, ενώ είναι ακόμα ανήλικος. Σχεδόν κανείς απ’ όσους ξεγελά δεν τον υποψιάζεται, γιατί καταφέρνει να μιμείται τέλεια την τυπική συμπεριφορά των ανθρώπων που ασκούν αυτά τα επαγγέλματα. Κατά τη γνώμη μου το ChatGPT είναι ένας ψηφιακός «Άμπαγκνεϊλ»: η βασική του ικανότητα είναι, όχι να δίνει σωστές απαντήσεις, αλλά να μιμείται εκείνους που τις ξέρουν και να ψαρώνει τους αδαείς. Η τεχνολογία λοιπόν, ενώ δεν έχει ξεπεράσει ακόμα τον άνθρωπο ως είδος, διεκδικεί για πρώτη φορά τη θέση του εξεταστή στο τεστ του Τούρινγκ.*

    Προσωπικά δοκίμασα το μποτ στα μαθηματικά. Δεν το ρώτησα ούτε εύκολα ούτε δύσκολα, αλλά οι απαντήσεις του ήταν αποκαλυπτικές. Τα επιχειρήματά του ήταν πέρα για πέρα λανθασμένα (non-sequitur), αλλά θα φαινόταν πολύ πειστικά σε όποιον δεν είναι σίγουρος για τις γνώσεις του. Αυτό από μόνο του είναι δύσκολο και απαιτεί ένα βαθμό ευφυΐας. Δεν συζητώ βέβαια για την ικανότητά του να παρέχει εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες — γιατί από παπαγαλία σκίζει (και φροντίζει πάντα να παραφράζει τις πηγές του). Το συμπέρασμα είναι ότι στο μέλλον οι άνθρωποι με μειωμένη κριτική ικανότητα θα περάσουν ακόμα χειρότερα απ’ όσο περιμέναμε.

    Η τελευταία διαπίστωση απαντά και στη συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες στο ιστολόγιο περί της δήθεν γλωσσικής ανεπάρκειας των νέων. Εμείς οι νέοι λοιπόν πρόκειται να ζήσουμε σ’ έναν κόσμο όπου η οξυδέρκεια θα είναι μακράν το σπουδαιότερο προσόν και ο χρόνος θα μετριέται με το λεπτό, αν όχι με το δευτερόλεπτο. Καλώς ή κακώς, προτεραιότητα έχει πλέον η διαχείριση και η σωστή ερμηνεία της πληροφορίας· η ίδια η πληροφορία (συμπεριλαμβανομένης της ορθογραφίας των λέξεων) είναι συνήθως δεδομένη. Η αδυναμία της εκπαίδευσης να αναθεωρήσει το ρόλο της είναι πολύ πιο κραυγαλέα από τα φιλολογικά ολισθήματα των φοιτητών.

    Ο θρύλος λέει ότι ο Άμπαγκνεϊλ πέρασε τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου… τίμια!

    * Καθόλου τυχαία, το τεστ του Τούρινγκ είναι γνωστό και ως «το παιχνίδι της μίμησης».

    Υ/Γ: Μια και αυτό είναι το πρώτο μου σχόλιο, επιτρέψτε μου να δηλώσω το θαυμασμό και την εκτίμησή μου στον κ. Σαραντάκο!

  230. sarant said

    230 Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και τα καλά σας λόγια! (Επειδή ήταν το πρώτο σας, κρατήθηκε για έγκριση).

    Πρέπει να δω και την ταινία…

  231. 219,
    Νομίζω πως η απάντηση του ChatGPT είναι στο μοτίβο
    «Εγώ να στο φτιάξω, κουτσά-στραβά, αλλά
    be careful what you wish for, because you may actually get it!«

  232. 220,… έλεγα εγώ ακριβώς τα ίδια στο #211 …

    Καθόλου παράλογο (το 211),
    απλώς ακούσαμε και το άλογο (στο 216)

  233. 221, … Το μηχάνημα ξέρει αν το μηχάνημα μπορεί να γράψει 1000 σελίδες …

    Αυτή η δυνατότητα του μηχανήματος (να ξέρει κάτι τέτοιο για τον εαυτό του) αποτελεί σημαντική πρόοδο, καθώς δεν είναι καθόλου τετριμμένη και πλησιάζει σε επίπεδο συνείδησης (consciousness).

    Σχετική με το θέμα είναι η θεωρητική συζήτηση που γίνεται επί χρόνια για το ερώτημα με το Chinese Room του (μη κινέζου) φιλόσοφου John Searle:
    «Αν ένας υπολογιστής δέχεται φράσεις στα κινέζικα και, με κατάλληλο λογισμικό, αποκρίνεται πειστικά (σαν άνθρωπος) στα κινέζικα, ξέρει κινέζικα αυτός ο υπολογιστής;»
    Ανάμεσα στις ατέρμονες απαντερωτήσεις (πολλές απ’ τις οποίες πλησιάζουν συζητήσεις για αγγελικά μιούζικαλ στο κεφάλι μιας καρφίτσας) ξεχώρισα αυτήν που λέει
    «Κινέζικα ο υπολογιστής; Ξέρει, αλλά δεν το ξέρει»
    προβάλλοντας το τελευταίο(?) προπύργιο της ανθρώπινης ευφυΐας, την συνείδηση, που κι αυτό — μετά την vis vitalis προ Βέλερ κλπ κλπ — φαίνεται να απομυθοποιείται.

  234. 230, … Ο θρύλος λέει ότι ο Άμπαγκνεϊλ πέρασε τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου… τίμια! …

    Ενδιαφέρον για την άδεια ασκήσεως δικηγορικού επαγγέλματος έχει η περίπτωση του LegalZoom, λογισμικού που διευκολύνει την σύνταξη εγγράφων για τα οποία κανονικά θα χρειαζόταν δικηγόρος. Έχει αντιμετωπίσει διάφορες μηνύσεις — από ολική απαγόρευση μέχρι απαγόρευση να αντικαταστήσει την τελική υπογραφή δικηγόρου — με σκεπτικό ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε «practicing law without a license«.

    (Παρεμπ., το είχα χρησιμοποιήσει επιτυχώς πριν καμμιά 20ριά χρόνια για provisional patent, που είναι σχετικά απλό θέμα — σε αντίθεση με κανονική πατέντα, που είναι λίαν πολύπλοκο.)

  235. 227,
    Ενδιαφέρων, όπως ήταν πάντα, ο Ντάικστρα.

    Επ’ ευκαιρία, βλέπω στην ομιλία του την τραγική ειρωνεία σχετικά με το Σπέις Σατλ:

    … though President Reagan has generously offered a teacher a free ride, I tell you I am not available.

    Η δασκάλα που τελικά πήρε την επίζηλη θέση — από 11 χιλ. υποψήφιους, λέει — ήταν στο πλήρωμα που χάθηκε στο ατύχημα του Τσάλεντζερ σαν χτες το 1986, έναν χρόνο και κάτι μετά την ομιλία του Ντάικστρα.

  236. sarant said

    235-6 Κοίτα να δεις!

  237. Αλέξης Σ. said

    235
    Η τελευταία παράγραφος στο σχόλιό μου (230) ήταν όντως έμμεση αναφορά σε τέτοια λογισμικά. Δεν ήξερα για τις μηνύσεις, αλλά ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τις νέες εφευρέσεις όταν απειλούν το επάγγελμά τους είναι γενικά προβλέψιμος. Προβλέψιμη είναι βέβαια και η κατάληξη. Απ’ ό,τι βλέπω στο λινκ που παραπέμπετε, οι περισσότερες προσφυγές είτε απορρίφθηκαν είτε έγινε συμβιβασμός. Στο τέλος όλοι αναγκάζονται να αποδεχθούν την τεχνολογική πρόοδο!

  238. Avonidas said

    Νομίζω το χάλασα 😐



  239. Avonidas said

    #239. Πάμε πάλι…



  240. loukretia50 said

    Avonidas
    Κατάφερες να το συγχύσεις!
    Δεν καταλαβαίνω όμως, πώς γίνεται να μη «βλέπει» το προφανές, σίγουρα έχει εικόνα – έστω χωρίς τολμηρό αναβάτη!
    Μάλλον δεν ακολουθεί το συλλογισμό σου, έστω με υπόθεση και δε διακρίνει ότι η ερώτηση είναι tricky.

    Ίσως όμως να απαντούσε κάπως έτσι :

    Keep dreaming that you can explore
    the African savanna,
    and let poor giraffes run away.
    You cannot grab them anyway,
    because, I told you, you will fall.
    This animal is very tall
    So, don’t be silly any more…

  241. sarant said

    240 Χαχαχα! Και ο Ασιμοφ έχει κάπου ένα ρομπότ που το τρελαίνουν με ένα αρχαιοελληνικό παράδοξο.

  242. 240,
    😀
    «I would recommend that you should not be embroiled in an
    arms race»

  243. Avonidas said

    Νικοκύρη, για κάποιο λόγο το σχόλιό μου κόλλησε και περιμένει έγκριση.

    Κάποια κακιά λέξη θα είπα 🙂

  244. loukretia50 said

    244. Η πόρσε έχει ένα μποτ οξύθυμο και μάγκα.
    Δε συγχωρεί τους έξυπνους,
    τους στέλνει στη μαρμάγκα

  245. Avonidas said

    #241. Δεν καταλαβαίνω όμως, πώς γίνεται να μη «βλέπει» το προφανές, σίγουρα έχει εικόνα

    Λου, αυτό ακριβώς προσπαθούσα να διαπιστώσω όταν το ρώτησα. Αυτό το «σενάριο» είναι μέρος ενός κλασικού ψυχολογικού τεστ, με σκοπό να μελετηθεί πώς χειρίζονται οι άνθρωποι τις νοητικές εικόνες. Περιγράφει σκόπιμα μια ασυνήθιστη κατάσταση, που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ ζήσει ή δει. Όταν είχα πρωτοδιαβάσει την ερώτηση, σχεδόν αμέσως μου ήρθε η αυθόρμητη και προφανής απάντηση ότι θα κρατηθώ από το λαιμό – όπως στους περισσότερους ανθρώπους. Στο βαθμό που η ενδοσκόπηση μας περιγράφει πώς λειτουργεί ο νους μας (εξαιρετικά αμφίβολο), θα έλεγα ότι απλώς «έτρεξα» το σενάριο στη φαντασία μου, κοίταξα γύρω μου, είδα αυτόν τον θεόρατο λαιμό και τον έπιασα. Με άλλα λόγια, έφτιαξα:

    -Ένα μοντέλο του σώματός μου
    -Ένα μοντέλο του σώματος της καμηλοπάρδαλης
    -Ένα μοντέλο των κινήσεών τους

    και στη συνέχεια έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του «μοντέλου» μου κι έκανα ό,τι θα είχα κάνει αν όλα αυτά συνέβαιναν στην πραγματικότητα.

    Είναι απίθανο το ChatGPT να κάνει κάτι τέτοιο. Καθώς αυτό το σενάριο το είχα διαβάσει σ’ ένα βιβλίο πριν από δεκαετίες, δεν είναι απίθανο να βρίσκεται στα κείμενα εκπαίδευσής του. Ή μπορεί απλώς να του έδωσα εγώ ο ίδιος την κρίσιμη ένδειξη, όταν του είπα ότι θα πρέπει να βάλει τα χέρια του γύρω από κάτι – και στατιστικά, ο λαιμός ήταν μια καλή μαντεψιά.

    Η συνέχεια όμως έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον. Αν το ChatGPT διέθετε οτιδήποτε προσεγγίζει σε νοητικό μοντέλο του τρισδιάστατου κόσμου, θα καταλάβαινε ότι ένας άνθρωπος δεν φτάνει να αγγίξει το πρόσωπο της καμηλοπάρδαλης. Διαθέτοντας μόνο ένα μοντέλο της γλώσσας, έπρεπε να στηριχτεί στα συμφραζόμενα, κι όχι στη σημασία τους – οπότε του διέφυγε εντελώς η σύνδεση. Με άλλα λόγια, το προφανές για μας δεν είναι καθόλου προφανές για το πρόγραμμα.

    Έχει ενδιαφέρον ότι υπάρχουν άλλα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης, πολύ πιο πρωτόγονα, που μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά γεωμετρικές σχέσεις. Ένα παράδειγμα είναι το SHRDLU του Terry Winograd, που μπορεί να κάνει σχετικά περίπλοκες κατασκευές με τρισδιάστατα στερεά, να δικαιολογήσει τις κινήσεις που ακολούθησε κι ακόμα να καταλάβει αν και πότε μια κατασκευή είναι αδύνατη (π.χ., το να στήσεις έναν κύβο στην κορυφή μιας πυραμίδας). Από την άλλη, δεν έχει καμιά αντίληψη των λέξεων που χρησιμοποιεί πέρα απ’ τα όρια του κόσμου των στερεών του. Αυτά τα προγράμματα μοιάζουν κάπως με idiots savants: εξαιρετικά στον μικρόκοσμό του το καθένα, αλλά απελπιστικά ανεπαρκή σε θέματα γενικής νοημοσύνης.

  246. sarant said

    244 –> 246 και συγγνώμη.

    Ωραία τα λες.

  247. Για την τεχνητή νοημοσύνη μπορούν και στα ελληνικά να χρησιμοποιούνται το διεθνή αρχικά ΑΙ (από Artificial Intelligence) αντί ΤΝ, μιας και είναι ταιριαστά με τον λογικά περιγραφικό όρο
    Απομηχανής Ιδιοφυΐα.
    (Για το Απομηχανής πρβλ και Επικεφαλής, που τα προτιμώ ως δύο λέξεις το καθένα.)

  248. voulagx said

    Το AI ChatGPT έδωσε και πέρασε μάθημα με 8 στο ΑΠΘ

  249. Μια διάσταση του θέματος που δε θυμάμαι να συζητήθηκε (και μαζεύτηκαν πολλά και εξαιρετικά σχόλια, που δεν έχω χρόνο να τα διατρέξω να δω μήπως ειπώθηκε) στο άρθρο αυτό:
    https://m.tvxs.gr/mo/i/381721/f/news/sci-tech/chatgpt-oi-aoratoi-ergazomenoi-sti-biomixania-tis-texnitis-noimosynis.html
    Είναι για συνδρομητές αλλά το ζουμί είναι στον τίτλο: οι εργαζόμενοι που το γεμίζουν πληροφορίες είναι αόρατοι, πληρωμένοι με δύο δολλάρια την ώρα.

  250. 249:

  251. voulagx said

    #251: Μπορεί να λύσει τριτοβάθμια εξίσωση; Εννοώ να βρει, να ανακαλύψει τον τύπο του Καρντάνο.

  252. Ένα κείμενο που εξηγεί ωραία πώς δουλεύει το μποτάκι: https://www.newyorker.com/tech/annals-of-technology/chatgpt-is-a-blurry-jpeg-of-the-web

  253. ChatAI, Μοναστηράκι

  254. Avonidas said

    #254. Κινέζικο δωμάτιο; 😉

  255. 255,
    😀
    Έτσι φαίνεται!

  256. voulagx said

    Ποιοι είναι οι 10 καλύτεροι αθλητές στην ιστορία; Η απάντηση της τεχνητής νοημοσύνης
    https://www.sportal.it/gallery/chi-sono-i-10-migliori-sportivi-della-storia-la-risposta-dell-intelligenza-artificiale_137141?foto=10

  257. ΣΠ said

    Ο Νόαμ Τσόμσκι γελάει που οι άνθρωποι παίρνουν στα σοβαρά το ChatGPT

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

 
Αρέσει σε %d bloggers: