Καλοκαιρινό κουίζ με συχνότητες

Καιρό έχουμε να βάλουμε κουίζ, δεν συμφωνείτε;

Πράγματι πάει πολύς καιρός από την τελευταία φορά. Θα μου πείτε πως ο Αύγουστος, όπου είναι παχιές οι μύγες και κανει θραύση το ραστόνι (σικ, ρε) δεν προσφέρεται για δύσκολες διανοητικές ασκήσεις, αλλά επειδή το κουίζ είναι με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής μπορείτε πάντοτε να το ρίξετε στην τύχη.

Το κουίζ θα αφορά συχνότητες -όχι όμως συχνότητες καναλιών, αυτές είναι αρμοδιότητα του ΕΣΡ. Εμείς εδώ ως γνωστόν λεξιλογούμε, οπότε θα μας απασχολήσουν συχνότητες γραμμάτων και λέξεων.

Θα σας βάλω 5 ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής και μια έκτη για να σπάει τις ενδεχόμενες ισοβαθμίες. Πιθανόν οι απαντήσεις να γκουγκλίζονται, αλλά είμαι βέβαιος ότι, πιστοί στο ευ αγωνίζεσθαι, δεν θα καταδεχτείτε να μετέλθετε τέτοια μέσα.

Ενημέρωση: Το κουίζ τελείωσε, οι απαντήσεις στο τέλος

Ξεκινάμε λοιπόν.

1.

Το συχνότερο γράμμα του αλφαβήτου είναι το Α και ακολουθούν το Ο, το Ι και το Ε. Μετά έχουμε σύμφωνα, το Ν, το Σ και το Τ.

Ποιο είναι το επόμενο στη σειρά συχνότητας, το όγδοο κατά σειρά γράμμα του αλφαβήτου;

Α. Κ

Β. Η

Γ. Π

Δ. Υ

Ε. Ρ

2.

Τα τρία λιγότερο συχνά γράμματα του αλφαβήτου είναι (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά):

Α. Ζ – Ξ – Ψ

Β. Θ – Ξ – Ψ

Γ. Ξ – Χ – Ψ

Δ. Χ – Ψ – Ω

Ε. Ζ – Θ – Ψ

Advertisements

Μεζεδάκια της παραμονής

… της παραμονής των Χριστουγέννων, βέβαια, αφού σήμερα διαβάζετε, όσοι δεν έχετε φύγει από το Διαδίκτυο, το πολυσυλλεκτικό μας άρθρο.

* Και ξεκινάω με κάτι ανεπίκαιρο, αφού πρόκειται για σελίδα που υπάρχει από καιρό, ένα λινκ που μου έστειλε φίλος, μια σελίδα στο Φέισμπουκ με τίτλο Αλογοπαίγνια, και με τον υπότιτλο να επεξηγεί: Όχι άλλα λογοπαίγνια.

Το ιστολόγιο αγαπάει τα λογοπαίγνια, και δεν μπορούν να είναι όλα πετυχημένα ούτε να αρέσουν σε όλους. Στο δικό μας παλιότερο άρθρο είχα αποκαλέσει «αλογοπαίγνια» τα κρύα λογοπαίγνια, χαρακτηρισμός βέβαια που είναι κι αυτός υποκειμενικός. Το «μεταξύ Subaru και αστείου», ας πούμε, μου φαίνεται εκβιασμένο, αλλά το «steel-η άλατος» για τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού Στιλ, που έμεινε ακίνητος και έφαγε το γκολ, δεν είναι κακό.

* Διαβάστε στην Ίσκρα την ανακοίνωση του Κ.Κ.Συρίας και πείτε μου πόσα κομμουνιστικά κόμματα εμφανίζονται. Γίνεται λόγος για ΚΚΣυρίας (Ενιαίο), ΚΚΣυρίας (United) και ΚΚΣυρίας (Bakdash). Προς στιγμήν σκέφτηκα ότι Bakdash είναι το «ενιαίο» στα αραβικά, αλλά τελικά αυτό είναι το όνομα κάποιου παλιού κομμουνιστή και υπάρχουν δύο ΚΚ στη Συρία, το Ενιαίο και το Bakdash, ενώ το United το έβαλε ο συντάκτης για να μας μπερδέψει ή για να δείξει ότι ξέρει αγγλικά.

Τρία ονόματα, δυο πολιτικές όπως λέει και ο φίλος που το έστειλε.

* Άρθρο της Μηχανής του Χρόνου έχει θέμα μια ιστορική συναυλία το 1969 στην οποία η Τζάνις Τζόπλιν και η Τίνα Τέρνερ τραγούδησαν μαζί. Σύμφωνα με το άρθρο, η συναυλία έγινε στον Κήπο της Madison Square. Νομίζω ότι κακώς (μισο)μεταφράστηκε το Madison Square Garden, διότι δεν έγινε σε κήπο η συναυλία, αλλά σε κλειστό γήπεδο που λέγεται Madison Square Garden. Θα μπορούσαν βέβαια να το μεταφράσουν ολόκληρο, στον Κήπο της Πλατείας Μάντισον ή ίσως Μάδησον!

* Στη γλώσσα του ιστολογίου, έχει καθιερωθεί να αποκαλούμε «καραβίδα» τη συσσώρευση πολλών πραγματολογικών λαθών σε μια σχετικά μικρή παράγραφο ή και πρόταση (δείτε το παλιό μας άρθρο για τη γέννηση του όρου)

Μια τοξική καραβίδα ψάρεψα σε άρθρο του γνωστού φιλελεύθερου κλόουν Θάνου Τζήμερου, που δημοσιεύτηκε πριν από μερικές μέρες στο liberal.gr:

«Στις πρώτες ενέργειές της, η ΒΚΟ έθεσε θέμα αυτονομίας της Μακεδονίας αναφερόμενη στις τρεις “Μακεδονίες”: του Βαρδάρη, του Πιρίν και του Αιγαίου. Ο Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε. Κώστας Γεωργιάδης διαφωνεί. Το πειθήνιο στα κελεύσματα της Μόσχας ΚΚΕ τον καθαιρεί και τον διαγράφει! »

Μετρήστε λάθη ή ψέματα:

Παραλειπόμενα της Ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Τόλης Καζαντζής)

Θα παρουσιάσω σήμερα ένα διήγημα του Θεσσαλονικιού πεζογράφου Τόλη Καζαντζή (1938-1991), που μου το έστειλε ο φίλος μας ο Δημήτρης Ρ. προτείνοντας μάλιστα κι ένα σχετικό κουίζ. Ο Καζαντζής είναι από τους πεζογράφους που μου αρέσουν πολύ, ιδίως τα πρώτα του έργα στα οποία αφηγείται αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας  (4-5 από αυτά έχω παρουσιάσει στον παλιό μου ιστότοπο). Το σημερινό όμως διήγημα ανήκει στη δεύτερη περίοδό του, τα τελευταία χρόνια πριν από τον πρόωρο θάνατό του, με κομμάτια εμπνευσμένα από την εποχή του -και συχνά με καυστική ειρωνεία, όπως θα δείτε.

Το διήγημα δημοσιεύτηκε αρχικά στη Διαγώνιο (στον κύκλο της οποίας ανήκε ο Καζαντζής) και μετά στη συλλογή Καταστροφές (1987, β’ έκδ. 1994). Εδώ το μετατρέπω σε μονοτονικό και αλλάζω ελάχιστα την ορθογραφία (σε μία μόνο λέξη, αν θυμάμαι καλά).

Ο Καζαντζής, θα δείτε, έχει στο στόχαστρό του κάποιες πασίγνωστες μορφές των γραμμάτων μας -και, ειδικότερα, αναφέρεται με σφαγιαστικήν ειρωνεία σε μια φωτογραφία που έβγαλαν δύο από αυτούς, που την περιγράφει με περισσή λεπτομέρεια.

Το κουίζ μας έχει δυο επίπεδα, εύκολο και δύσκολο. Στο εύκολο η ερώτηση είναι: «Ποιοι είναι οι δυο πολύ γνωστοί λογοτέχνες της φωτογραφίας;» Στο δύσκολο, σας ζητάω να βρείτε την ίδια τη φωτογραφία -υπάρχει στο Διαδίκτυο, το έλεγξα.

Προσθήκη: Η απάντηση βρέθηκε, αν θέλετε μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία στο σχόλιο αριθ. 6.

Μπορείτε, βέβαια, απλώς να διαβάσετε το διήγημα. Επωφελούμαι πάντως για να βάλω και μια τρίτη ερώτηση στο κουίζ: απ’ όσο θυμάμαι, άλλαξα την ορθογραφία σε μία μόνο λέξη. Μαντεύετε ποια είναι αυτή;

Προσθήκη: Κι αυτό απαντήθηκε, είναι η λέξη «μετρ» (ήταν «μαιτρ»).

Παραλειπόμενα της Ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

Αιθέρια αερικά «εποχής», με καλοτυλιγμένα κι ευκίνητα κορμιά σε μουσελίνες, με μπουκετάκι «μιγκέ» στο ντεκολτέ τους, εκεί ακριβώς που αρχινάει η σκιερή χαράδρα των τροφαντών μαστών, περιφέρονται —ίδιες «Ατθίδες αύρες»— μέσα στη νοσταλγικά διατηρημένη «ανατολίτικη» ατμόσφαιρα του σαλονιού πετώντας πού και πού, εμβόλιμα, κάποιο χαριτωμένο, γαργα­λιστικό γαλλικό. Προσφέρουνε, υπό τους ήχους του ταγκό, «μαρασκινό», μέσα σε κείνα τα λιλιπούτεια -επάργυρα— κολονάτα ποτηράκια, στους νέους της συντροφιάς, με το νωχελικό και ατημέλητό τους κάθι­σμα και τα καλοζυγισμένα —αεράτα— τους κοστούμια σε χρώμα σαμπανί από «σαντακρούτα».

Ποιοι το είπαν; (Προεκλογικό κουιζάκι)

Καιρό έχουμε να βάλουμε κουίζ. Τα αποφεύγω, παρόλο που είναι εύκολα στο στήσιμο, επειδή σας έχει φοβηθεί το μάτι μου, βρίσκετε τις απαντήσεις αμέσως. Τέλος πάντων, ας προχωρήσουμε, αν και δεν πιστεύω ότι και το σημερινό θα αντέξει πολύ.

Πριν από δυόμισι χρόνια είχαμε βάλει ένα κουίζ με ερώτημα «Ποιος το είπε;» -σας ζητούσα να βρείτε ποιος πολιτικός είχε κάνει κάποιες δηλώσεις. Είχα σκοπό να βάλω κι άλλα κουίζ της ίδιας κατηγορίας, αλλά το αμέλησα.

Συνεχίζω τώρα, με την ερώτηση σε πληθυντικό αριθμό: ποιοι το είπαν; Θα παραθέσω ένα απόσπασμα από ένα προεκλογικό πρόγραμμα και θα σας ζητήσω να βρείτε ποιο πολιτικό κόμμα (ελληνικό ή ξένο) είχε παρουσιάσει αυτές τις θέσεις.

Προειδοποιώ ότι έχω κάνει μικρές αλλαγές στο κείμενο για να αφαιρέσω κάποιες λέξεις που έδιναν πολλές πληροφορίες. Όταν βρείτε τη σωστή απάντηση, θα παραθέσω το κείμενο αυτούσιο.

Κρυπτογραφικό κουίζ

Καιρό έχουμε να βάλουμε κουίζ, δεν βρίσκετε; Στο σημερινό κουίζ λοιπόν θα σας ζητήσω να αποκρυπτογραφήσετε μια (ελληνική) φράση κρυπτογραφημένη, που την έφτιαξα εγώ με βάση έναν κώδικα που βρήκα σε κάποιο βιβλίο και ο οποίος χρησιμοποιήθηκε σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο.

Όταν βάζω κουίζ έχω τον φόβο ότι θα το βρείτε αμέσως -και συχνά ο φόβος αυτός επαληθεύεται. Τούτη τη φορά, επειδή το θέμα δεν δίνει λαβή για σχολιασμό, κι επειδή ελάχιστοι μπορεί να έχουν πετριά με τα κρυπτογραφικά, φοβάμαι μήπως δεν το βρει κανένας. Ωστόσο, έχω σκοπό να αποκαλύψω σχετικά γρήγορα, ας πούμε το μεσημεράκι, την απάντηση.

Ως τότε, θα σας αφήσω να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας με το κρυπτογράφημά μου -και, επικουρικά, θα σας καλέσω να μαντέψετε (πολύ εύκολο) σε ποιαν ιστορική περίοδο χρησιμοποιήθηκε ο κώδικας.

Λοιπόν, το κρυπτογράφημα είναι το εξής:

Πρωτονοεμβριάτικα μεζεδάκια

Αφού υπάρχει πρωτοχρονιάτικος, πρωτομαγιάτικος και πρωταπριλιάτικος, γιατί όχι και πρωτονοεμβριάτικος -θα μπορούσε να υπάρχει τέτοια λέξη, αν η 1η Νοεμβρίου είχε ξεχωρίσει σαν την 1η Απριλίου ή την Πρωτομαγιά. Προς το παρόν δεν υπάρχει, οπότε ας τη φτιάξουμε εμείς, για τα μεζεδάκια μας.

Τα σημερινά μεζεδάκια δημοσιεύονται Κυριακή κατ’ εξαίρεση, επειδή χτες που ήταν η κανονική τους μέρα δημοσίευσης είχαμε τα γενέθλια του Ν. Λαπαθιώτη, κι έτσι με τη σειρά τους σπρώχνουν το Μηνολόγιο για αύριο.

Κάποιες κακές γλώσσες είπαν ότι απέφυγα να δημοσιεύσω μεζεδάκια χτες από… κομματικό καθήκον, για να μην αναφερθώ δηλαδή σε ένα μαργαριτάρι του Αλέξη Τσίπρα, που βέβαια το άκουσε ζωντανά η μισή Ελλάδα. Οπότε, ας ξεκινήσουμε από αυτό.

Στη συζήτηση που έγινε προχτές το μεσημέρι στη Βουλή στην «Ώρα του πρωθυπουργού», απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Γιώργου Κουμουτσάκου της ΝΔ για το προσφυγικό, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι, σε αντίθεση με τη ΝΔ, η δική του κυβέρνηση δεν οδηγήθηκε «σε δηλώσεις και ανακοινώσεις που εκτίθουν τη χώρα διεθνώς» (το ακούτε εδώ στο 13.45 του στιγμιοτύπου).

Φυσικά, τέτοια λάθη εκθέτουν τον πρωθυπουργό, κι αν εξηγούνται πάντως δεν δικαιολογούνται. Εξηγούνται, επειδή το ανύπαρκτο «εκτίθουν» φτιάχνεται με έλξη από το «εκτίθενται», αναλογικά και λαϊκά. Το έχει πει άλλωστε και η λαίδη Άντζελα Δημητρίου («Δεν τίθεται τέτοιο θέμα». «Το τίθω εγώ»), και περιέχεται στον κατάλογο με τους «αντζελισμούς» του slang.gr (οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, περιλαμβάνουν και ορισμένους ολόσωστους τύπους όπως το «ουδείς άσφαλτος»).

Για την εξομάλυνση του «θέτω» και των συνθέτων του, ο παραδοσιακός δημοτικισμός κινήθηκε πιο λογικά, προτείνοντας τους τύπους «θέτομαι», «αποσυνθέτομαι», που ακολουθούν άλλωστε την παράδοση των λογίων του 19ου αιώνα (Σάθας, Κούμας, Ν. Βάμβας, Χριστόπουλος κτλ.) που όλοι τους αυτούς τους τύπους ακολουθούσαν. Επειδή όμως αυτοί οι αναλογικοί τύποι απορρίφθηκαν από τις μετέπειτα σχολικές γραμματικές, τώρα πληρώνουμε εσαεί φόρο.

Κουίζ(ντομ)

Χτες ή προχτές μου έδειξαν οι κόρες μου ένα παιχνίδι κουίζ για το σμαρτόφωνο, για το οποίο είχα ήδη ακούσει να γίνεται λόγος χωρίς όμως να ασχοληθώ περισσότερο: το quizdom. Κατεβάζεις την εφαρμογή, γράφεσαι και προσκαλείς σε μονομαχίες γνώσεων άλλους παίχτες. Ο κάθε παίχτης διαλέγει 2 πεδία ερωτήσεων, οπότε συνολικά παίζονται 4 πεδία, ενώ κάθε πεδίο έχει 4 ερωτήσεις, έτσι συνολικά σε μια παρτίδα απαντάς σε 16 ερωτήσεις. Σε περίπτωση ισοβαθμίας, κερδίζει όποιος απάντησε πιο γρήγορα. Με κάθε νίκη παίρνεις πόντους και όσο κερδίζεις πόντους ανεβαίνεις επίπεδο, στην αρχή εύκολα και στη συνέχεια όλο και πιο δύσκολα. Επιπλέον πόντους κερδίζεις επίσης αν απαντήσεις γρήγορα, αν απαντήσεις σωστά και στις 4 ερωτήσεις μιας τετράδας, αν απαντήσεις σωστά και στις 16 μιας παρτίδας ή αν κάνεις 5, 10, 20 σερί νίκες.

Οι ερωτήσεις είναι πολλαπλής επιλογής, με 4 απαντήσεις κάθε φορά. Οι τομείς ερωτήσεων είναι: Λέξεις, Ιστορία, Γεωγραφία, Τέχνες, Θρησκεία, Επιστήμη, Φυσική, Υγεία-Σώμα, Φαγητό, Μπίζνες, Εικοστός αιώνας, Πολιτική, Μουσική, Κινηματογράφος, Σελέμπριτις, Παιχνίδια -ίσως να μου διαφεύγει και κανένα ακόμα. Αλλά δεν σου προτείνει όλους τους τομείς κάθε φορά, αλλά μόνο εννιά για να διαλέξεις δύο, αλλιώς θα διάλεγα συνέχεια Λέξεις και Πολιτική. Έτσι, διαλέγω επίσης Ιστορία-Γεωγραφία-Θρησκεία-20ό αιώνα-Τέχνες. Τα χειρότερά μου είναι οι Σελέμπριτις και τα Παιχνίδια (κυρίως σε κονσόλες και τέτοια).

Για να πω την αλήθεια, περίμενα να έχω πολλές διαφωνίες για τις ερωτήσεις, διότι είμαι από τη φύση μου γκρινιάρης, αλλά περιέργως δεν έχω. Βρίσκω καλοσχεδιασμένο το παιχνίδι, τεράστια την ποικιλία των ερωτήσεων και καλοδιαλεγμένες τις απαντήσεις. Πολλές φορές επιβραβεύουν τη γενική γνώση -για παράδειγμα, είχε μια ερώτηση «Ποιος ήταν Πρόεδρος των ΗΠΑ το 1801» -τρέχα γύρευε, θα πείτε, αλλά οι εναλλαχτικές που έδιναν ήταν ο Γούντρω Ουίλσον, ένας Ρούζβελτ, ο Αϊζενχάουερ και αυτός που όντως ήταν τότε, οπότε όποιος ήξερε γενικά ιστορία έβρισκε τη σωστή απάντηση. (Ενώ αν έβαζαν τέσσερις προέδρους της ίδιας περιόδου, θα ήταν πανδύσκολο). Επίσης, μου αρέσει ότι στις Λέξεις δεν ρωτάνε μόνο αρχαιοελληνικούρες (τι είναι απειρόκαλος ή ακριτόμυθος, ας πούμε) αλλά και λαϊκές λέξεις (π.χ. τι σημαίνει μετερίζι).

Βέβαια, οι περισσότερες ερωτήσεις είναι πάρα πολύ εύκολες, τουλάχιστον στους τομείς που έχω επαφή -αλλά έτσι πρέπει να είναι για ένα μαζικό παιχνίδι. Ωστόσο, κάποιες φορές, όταν η απάντηση είναι εύκολη, δεν πρέπει να είναι εξωφρενικές οι εναλλαχτικές. Για παράδειγμα, στην ερώτηση πότε ήταν πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους το Ναύπλιο, προτείνονται: 1628-33, 1728-33, 1828-33, 1928-33. Ε, παραείναι εύκολο. Ένα 1848-53 θα ήταν προτιμότερο σαν εναλλακτική.

Για να γκρινιάξω λίγο ακόμα, με ενόχλησε που σε μια ερώτηση «ποια λέξη από τις παρακάτω είναι γραμμένη ανορθόγραφα» η «σωστή» απάντηση ήταν το «συγνώμη» -που είναι μια γραφή που τη δέχεται το ΛΚΝ. Αλλά αυτό ήταν ο μοναδικός μπαμπινιωτισμός που συνάντησα. Καναδυό απαντήσεις ήταν παραπλανητικές. Για παράδειγμα, στην ερώτηση τι σημαίνει ακτιβισμός πρότεινε ως απαντήσεις α. πρακτικισμός, β. εθελοντισμός (και άλλες δυο πρόδηλα άσχετες) και το σωστό ήταν, υποτίθεται, το α). Προσωπικά δεν θα έβαζα την ερώτηση αυτή. Επίσης, πρόσεξα κάμποσα τυπογραφικά λάθη (π.χ. Γρηγόριος Δίκαιος αντί Δικαίος).

Μέχρι τώρα, έχω κάνει 135 νίκες και 10 ήττες, κι έχω ανέβει στο επίπεδο 27, αλλά συνολικά έχει 80. Ένα κακό, αναπόφευκτο φοβάμαι, είναι ότι κάθε τόσο σου ρίχνει διαφημίσεις ή σε καλεί να γίνεις PRO, πληρώνοντας κάτι τι.

Μια προφανής τρύπα του παιχνιδιού είναι πως οι πιο πολλές ερωτήσεις γκουγκλίζονται και δεν αμφιβάλλω πως κάποιοι θα νοιώσουν τον πειρασμό να παίξουν με τη βοήθεια του Γκουγκλ. Αλλά, εκτός που έτσι δεν έχει γούστο, δεν είμαι βέβαιος ότι προλαβαίνεις. Πιο απλό είναι να έχεις έναν βοηθό πλάι σου -κατά προτίμηση με συμπληρωματικά ενδιαφέροντα. Εγώ δεν έχω.

Τριπλό φωτογραφικό κουίζ

Καιρό είχαμε να κάνουμε κουίζ. Ίσως το έχω κι εγώ αμελήσει, ίσως έχω φοβηθεί κιόλας επειδή, σε οποιαδήποτε ερώτηση κι αν βάζω, η συλλογική σοφία του ιστολογίου βρίσκει την απάντηση σε χρόνο ντετέ.

Από την άλλη, τα κουίζ έχουν το πλεονέκτημα (για μένα) ότι δεν χρειάζεται να γράψω εκτενές άρθρο, αφού συνήθως είναι πολύ σύντομα. Κι επειδή χτες είχα κάμποσες άλλες δουλειές, αρπάζω την ευκαιρία και

Πριν από πέντε χρόνια είχα βάλει ένα φωτογραφικό κουίζ και το είχατε απαντήσει όχι απλώς πριν λαλήσει αλλά πριν καθαρίσει το λαρύγγι του το κοκοράκι,  οπότε για σήμερα παρουσιάζω τρεις φωτογραφίες, και σας καλώ να μαντέψετε τα πρόσωπα που απεικονίζονται.

Απ’ όσο μπόρεσα να ψάξω, οι φωτογραφίες δεν γκουγκλίζονται και νομίζω πως δεν υπάρχουν στο Διαδίκτυο. Αν είναι έτσι, θα υπάρχει κέρδος ακόμα κι αν βρείτε αμέσως τα πρόσωπα.

Το κουίζ μας είναι συνεργατικό, όχι ανταγωνιστικό, δηλαδή όλοι μαζί θα προσπαθήσετε να βρείτε την απάντηση. Προς το παρόν δεν θα δώσω καμία βοήθεια, δεν θα κάνω καμία νύξη -αλλά αν οι πρώτες προσπάθειες(*) αποδειχτούν άγονες, και προκειμένου να προκληθεί πιστωτικό γεγονός, θα αρχίσω να δίνω βοήθειες.

(*) Σημείωση: Το άρθρο ανεβαίνει με αυτόματο πιλότο, έχω μια δουλειά το πρωί. Οπότε, οι πρώτες νύξεις μάλλον θα αργήσουν καμιάν ωρίτσα.

Πάμε λοιπόν.

 

Στη φωτογραφία Α, αριστερά, το ερώτημα είναι ποιος είναι ο εικονιζόμενος στο κέντρο, με την ανθοδέσμη. Επικουρικά, πείτε μου ποιος είναι και ο κύριος στα δεξιά (όπως κοιτάζουμε τη φωτογραφία).

Στη φωτογραφία Β, στη μέση, ποια είναι η εικονιζόμενη;

Στη φωτογραφία Γ, δεξιά, ποια είναι η κυρία με την ανθοδέσμη; (Δεξιά είναι ο σύζυγός της, τουλάχιστον σύμφωνα με τη λεζάντα της φωτογραφίας, αλλά δεν τον ξέρω).

ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥΣ ΒΡΗΚΑΤΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ, βλ. παρακάτω

Οι δύο κύριοι της φωτογραφίας Α αριστερά είναι πασίγνωστοι. Η κυρία της μεσαίας φωτογραφίας Β είναι πολύ γνωστή. Η κυρία δεξιά, στη φωτογραφία Γ, είναι έμμεσα πολύ γνωστή. (Ήδη έκανα μια νύξη).

Ένα από τα πρόσωπα που βλέπετε βρίσκεται στη ζωή. Ένα από τα πρόσωπα (όχι απαραίτητα το ίδιο) δεν είναι ελληνικής εθνικότητας ή ιθαγένειας (αλλά έχει ζήσει στην Ελλάδα).

Λοιπόν, σας ακούω!

Πρώτη ενημέρωση: Την κυρία του Β τη βρήκατε αμέσως, είναι η Άλκη Ζέη σε φωτογραφία του 1952, ως μέλος θιάσου.

Δεύτερη ενημἐρωση: Η κυρία στη Γ είναι η χιλιανή τραγουδίστρια Ροζίτα Σεράνο, που προς τιμή της πήρε το όνομά της η πάστα σεράνο.

Μια βοήθεια: Η κυρία στην Γ δεν είναι ελληνίδα, αλλά έζησε στην Ελλάδα κάμποσα χρόνια και άφησε το ίχνος της στη γλώσσα μας. Η φωτογραφία είναι από την άφιξή της στην Αθήνα.

Ο κύριος στην Α επίσης έχει αφήσει το ίχνος στη γλώσσα μας. Ο άλλος που φωτογραφίζεται μαζί του, ήταν επίσης πασίγνωστος, στον ίδιο (με την ευρεία έννοια) τομέα δραστηριότητας.

Τρίτη ενημέρωση: Στο πιτς φιτίλι βρέθηκε και ο κύριος στην Α, στη μέση. Ο Σπύρος Λούης είναι, κατά την αναχώρησή του για το Βερολίνο, προκειμένου να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936.

Και δίπλα του, ο περίφημος Τζιμ Λόντος.

 

Κουιζάκι χριστουγεννιάτικο

Αν δεν έχετε τι να κάνετε ενώ χωνεύετε τη μεταγαλοπούλα, ένα πρόχειρο κουίζ σε εμβόλιμο άρθρο-σφηνάκι.

Το ερώτημα είναι απλό: Από ποιο μέρος του λεκανοπεδίου είναι η φωτογραφία που βλέπετε εδώ κάτω, που πάρθηκε σήμερα.

Φωτοχρονολογικό κουίζ

Καιρό έχουμε να βάλουμε κουίζ, οπότε επανορθώνω πάραυτα. Αν δεν με γελάει η μνήμη μου, το τελευταίο το είχα ανεβάσει μετά τις εκλογές, που δεν ήταν και κανονικό κουίζ δηλαδή αλλά πιο πολύ συλλογή εκλογικών παραδόξων (π.χ. σε ποιο νησί ήρθε πρώτο κόμμα η Δραχμή του Κατσανέβα; )

Φωτογραφικά κουίζ έχω βάλει κάμποσα κατά καιρούς, αλλά το σημερινό δεν είναι απλό φωτογραφικό, είναι φωτοχρονολογικό κουίζ. Μ’ άλλα λόγια, δεν σας ζητάω απλώς να βρείτε ποιος είναι ο εικονιζόμενος (αυτό είναι εύκολο στις περισσότερες φωτογραφίες) αλλά και πότε βγήκε η φωτογραφία. Θα μπορούσαμε να το πούμε και χρονοφωτογραφικό κουίζ.

Θα παρουσιάσω πέντε φωτογραφίες και για καθεμιά από αυτές θα πρέπει να βρείτε ποιον δείχνει και πότε τραβήχτηκε.

Το κουίζ δεν θα είναι συνεργατικό (δηλ. όλοι μαζί προσπαθούμε για την εύρεση της απάντησης) αλλά ανταγωνιστικό (ο καθένας λέει τις απαντήσεις του και κερδίζει όποιος έχει τις πιο πολλές σωστές. Το βασικό ζητούμενο είναι να βρείτε τα πρόσωπα, όμως. Οι χρονολογίες παίζουν ρόλο μόνο για να ξεχωρίσουν όσους έχουν βρει ίδιον αριθμό προσώπων. Δηλαδή, αν τρία άτομα βρουν και τους πέντε εικονιζόμενους, κερδίζει όποιος θα έχει προσεγγίσει περισσότερο τις σωστές χρονολογίες. Αν όμως ένας έχει βρει 5 πρόσωπα και οι άλλοι από 4 μόνο, τότε κερδίζει αυτός κι ας έχει πέσει πολύ έξω σε όλες τις χρονολογίες.

Δίνω τις πέντε φωτογραφίες χωρίς χρονολογική σειρά.

A. Ποιος είναι ο κύριος που διαβάζει; Και πότε τραβήχτηκε η φωτογραφία; (Οι άλλοι δυο στο φόντο δεν μας ενδιαφέρουν)

Απάντηση: Είναι ο Εμμανουήλ Κριαράς, το 1958, στην τελετή βράβευσής του όταν πήρε κρατικό βραβείο για τη μελέτη του στον Σολωμό.

Β. Ποια είναι η κοπέλα της φωτογραφίας; Πότε βγήκε η φωτογραφία;

Μικροεκλογικά νησιώτικα κουίζ

Παρόλο που είπα τις προάλλες ότι τώρα που τελείωσαν οι εκλογές θα επιστρέψουμε στη συνήθη ύλη του ιστολογίου, σήμερα επιστρέφω στα εκλογικά και τα εκλολογολογικά, όχι όμως για βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις αλλά για μια πιο ανάλαφρη περιδιάβαση σε μερικά αξιοπερίεργα των εκλογικών αποτελεσμάτων, και ειδικότερα των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών. Θα είδατε ίσως τους συνηθισμένους καταλόγους με τις περιοχές όπου τα κόμματα σημείωσαν τα καλύτερα και τα χειρότερα ποσοστά τους (παράδειγμα εδώ για ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ) και βέβαια αν πάμε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών μπορούμε με δυο κλικ να βρούμε τις καλύτερες και χειρότερες εκλογικές περιφέρειες για τα άλλα κόμματα. Αυτό είναι απλό, αν όμως θέλουμε να προχωρήσουμε σε πιο λεπτομερειακή ανάλυση, π.χ. σε επίπεδο δήμων, δεν υπάρχει -απ’ όσο ξέρω- εύκολη λύση.

Η ιδέα για το σημερινό άρθρο γεννήθηκε όταν άκουσα στο ραδιόφωνο (φυσικά στο Κόκκινο 105.5 γιατί τέτοιες ειδήσεις απαγορεύονται αλλού) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε το ψηλότερο πανελλαδικά ποσοστό του στο Δήμο Νισύρου, που τυχαίνει να είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα του υποψήφιου δημάρχου Αθηναίων, του  Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Αυτό το έβαλα σε κουίζ στα σχόλια του προχτεσινού άρθρου, και τελικά το βρήκε η φίλη Μαρία, αφού υπήρχε και σχετικό άρθρο στο left.gr. Στον δήμο Νισύρου (που συμπίπτει με τη Νίσυρο το νησί όσον αφορά τους εκλογείς, αφού στο γειτονικό Γυαλί δεν πρέπει να υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι) σημειώθηκε κι άλλο ένα παράδοξο, ότι στην τρίτη θέση, πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ (39,78) και τη ΝΔ (15.69) βρέθηκε το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) του κ. Καζάκη, με ποσοστό 9,19%.

Τέτοιες εκλογικές παραδοξότητες, με πολύ ψηλά και πολύ χαμηλά ποσοστά σε σύγκριση με τον εθνικό μέσο όρο, είναι επόμενο να αυξάνονται όσο το δείγμα του πληθυσμού μικραίνει, καθώς προχωράμε από την κλίμακα της επικράτειας στην κλίμακα της εκλογικής περιφέρειας και από εκεί στην κλίμακα των δήμων. Ιδιαίτερη περίπτωση είναι οι νησιωτικοί δήμοι, οι οποίοι είναι από τους μικρότερους σε μέγεθος, επειδή ακόμα και τα σχετικά μικρά νησιά αποτελούν έναν δήμο (π.χ. η Ανάφη), ενώ στη στεριά οι δήμοι είναι κατά μέσον όρο πολύ μεγαλύτεροι και σε έκταση και σε πληθυσμό (βέβαια ο μεγαλύτερος σε έκταση δήμος της χώρας είναι κι αυτός νησιωτικός, ο δήμος Λέσβου). Έτσι, στα νησιά θα βρούμε μεγαλύτερες παραδοξότητες απ’ ό,τι στους στεριανούς δήμους.

(Και δεν είναι το μόνο αξιοπερίεργο των νησιών: όπως έχουμε πει άλλες φορές, στα νησιά διατηρούνται περισσότερες διαλεκτικές λέξεις, όπως και σπάνια και πολύ χαρακτηριστικά βαφτιστικά ονόματα).

Διάλεξα δέκα τέτοιες μικροεκλογικές παραδοξότητες και σας τις παρουσιάζω, έτσι για γούστο, με τη μορφή κουίζ, αφήνοντάς σας να μαντέψετε. Το απογεματάκι θα παρουσιάσω τις απαντήσεις. Αν κάπου έχω κάνει λάθος (διότι δεν έκατσα να συγκρίνω και τους 325 δήμους της χώρας) διορθώστε με, αλλά ελπίζω να μην υπάρχει. Όλες οι απαντήσεις αφορούν νησιά (στα νησιά λογαριάζω και την Κρήτη και την Εύβοια, που έχουν περισσότερους του ενός δήμους). Υπάρχουν επίσης και (μικρά) νησιά που ανήκουν σε μεγαλύτερους δήμους.

Ερωτήσεις:

Τιμολογιακό κουίζ

Καιρό έχουμε να βάλουμε κουίζ, οπότε ας επανορθώσω με το σημερινό, που μάλιστα διαφέρει ελαφρώς από τα συνηθισμένα, αφού δεν είναι «συνεργατικό» κουίζ, όπου σας βάζω μια δύσκολη ερώτηση, συνήθως για κάποιο πρόσωπο, κι εσείς δοκιμάζετε να το βρείτε, και στη συνέχεια σας δίνω βοήθειες, και σιγά-σιγά προσεγγίζουμε τ σωστή απάντηση όλοι μαζί. Το σημερινο κουίζ είναι ανταγωνιστικό, που είναι σπανιότερο -δηλαδή, θα σας ζητήσω να δώσει ο καθένας τη δική του απάντηση και θα αναδειχθεί ένας νικητής.

Το σημερινό κουίζ είναι «τιμολογιακό», δηλαδή θα σας ζητήσω να μαντέψετε τις τιμές κάποιων ειδών πρώτης ανάγκης, τροφίμων κυρίως, από ένα «δελτίο τιμών βασικών προϊόντων» που δημοσιευόταν σε ελληνική εφημερίδα πριν από 30 χρόνια, Γενάρη του 1984. Το δελτίο περιλαμβάνει καμιά τριανταριά προϊόντα, αλλά δεν είναι πρακτικό να τα δοκιμάσουμε όλα, διάλεξα 10 από αυτά. Για βοήθεια θα σας δώσω τις τιμές δύο προϊόντων. Φυσικά οι τιμές είναι σε δραχμές.

Λοιπόν, πρέπει να μαντέψετε τις τιμές των εξής προϊόντων, χωρίς άλλες διευκρινίσεις πέρα από αυτές που αναφέρονται εδώ. Εννοείται ότι για κάθε είδος υπάρχουν και ποιότητες, που διαφέρουν στην τιμή, αλλά και στο αρχικό δελτίο δεν δίνονταν διευκρινίσεις. Σκεφτείτε μια μέση ποιότητα -όπου δεν αναγράφονται μάρκες.

1. Μακαρόνια Misko 500 γρμ.                                 ?

2. Γάλα εβαπορέ Νουνού  (ένα τεμ.)                     ?

3. Τυρί φέτα εγχώρια, 1 κιλό                                    ?

4. Κιμάς κατεψυγμένος, 1 κιλό                              ?

5. Ουίσκι Ballantines                                                    ?

6. Nescafe, 50 γρμ.                                                       ?

7. Μπίρα Amstel, φιάλη 500 γρμ.                          ?

8. Τοματοπολτός Ομοσπονδίας 1/2 κιλό          ?

9. Οδοντόκρεμα Colgate                                            ?

10. Φακές 500 γρμ.                                                      ?

Για βοήθεια σας δίνω τις τιμές δύο προϊόντων:

Ποιος το είπε; (κουίζ)

Πριν από δυο μήνες περίπου είχα ανεβάσει ένα κουίζ που είχε σαν θέμα του ακριβώς αυτή την ερώτηση: Ποιος το είπε; Είχα πει τότε ότι έχω κι άλλα ομοειδή κουίζ που βασίζονται στην ίδια ερώτηση ή σε παραλλαγές της. Οπότε σήμερα λέω να βάλουμε ένα δεύτερο κουίζ της ίδιας ομάδας. Θα σας δώσω πάλι μερικές φράσεις και θα σας ζητήσω να βρείτε ποιος τις είπε.

Αυτή τη φορά, το πρόσωπο που αναζητούμε δεν είναι τόσο γνωστό όσο το πρόσωπο του προηγούμενου κουίζ (που ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ, επί σειρά ετών υπουργός Εξωτερικών σε κυβερνήσεις Καραμανλή). Έτσι, θα χρειαστεί να κάνω κάποιες νύξεις, και αρχίζω από τώρα με την πρώτη: το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει μνημονεύεται σε πολλές ελληνικές και ξένες εγκυκλοπαίδειες, όχι απαραιτήτως με δικό του λήμμα, κυρίως για κάτι που έκανε σε νεαρή ηλικία σε ένα προάστιο της Αθήνας (πολύ πριν πει τις παρακάτω φράσεις).

Αργότερα ίσως δώσω και δεύτερη βοήθεια.

Να προειδοποιήσω ότι το κείμενο που σας δίνω δεν είναι ακριβής καταγραφή, αλλά στο περίπου διήγηση από αυτήκοο μάρτυρα -ωστόσο τα όσα ειπώθηκαν έχουν αποδοθεί αρκετά πιστά.

Απορώ, πώς εμείς, που εκπροσωπούμε εδώ τον μαχόμενο λαό μας, ανεχόμαστε τις ύβρεις που απευθύνουν αυτοί οι απόντες […] Αν πραγματικά υπάρχει η διάθεση από τους φυγάδες για εθνική ενότητα, οφείλουν αυτοί οι απόλεμοι, που έφυγαν από την πατρίδα για να σώσουν το σαρκίο τους, να έρθουν εδώ και να μας παρακαλέσουν […] Ποιοι είναι αυτοί, οι θρασείς, που τολμούν να μας υβρίζουν; Τι αντιπροσωπεύουν;

Κουίζ: Ποιος το είπε;

Σήμερα έλεγα να μην ανεβάσω άρθρο, διότι όπως είπαμε δεν θα ξαναγυρίσουμε αμέσως στο μαγγανοπήγαδο του καθημερινού άρθρου, αλλά σκέφτηκα ότι καιρό έχουμε να βάλουμε κουίζ κι επειδή έχω σε ένα ηλεσυρτάρι μου μαζέψει μερικά κουίζ, ομοειδή ας πούμε, λέω να βάλω ένα από δαύτα, παρόλο που σας έχει φοβηθεί το μάτι μου και συνήθως τις απαντήσεις τις βρίσκετε στο πιτς φιτίλι, δεν προλαβαίνει να μεσημεριάσει το καημένο το κουιζάκι και το έχετε εξοντώσει -είναι και κείνο το ρημάδι το γκουγκλ, που έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του και ακυρώνει τις περισσότερες προσπάθειες να βάλεις ένα κουίζ της προκοπής, αν και στο ελληνικό Διαδίκτυο τα πράγματα δεν έχουν ακόμα χειροτερέψει τόσο πολύ.

Όταν λέω πως τα κουίζ αυτά είναι ομοειδή, εννοώ ότι όλα τους δέχονται ως ερώτηση το «Ποιος το είπε» ή «Για ποιον ειπώθηκε αυτό;» ή «Ποιος το είπε αυτό για ποιον;» -βέβαια, όταν λέμε «είπε» εννοούμε επίσης «έγραψε». Στο πρώτο κουίζ αυτής της ομάδας, το ερώτημα είναι απλό: Ποιος το είπε;

Επικουρικά, σαν τρόπος ανάδειξης του νικητή σε περίπτωση ισοβαθμίας, δηλαδή αν το βρουν πολλοί, μπαίνει και το ερώτημα: «Πότε το είπε;».

Λοιπόν, το κείμενο που καλείστε να βρείτε ποιος το είπε (ή έγραψε) είναι το εξής: