Τον τίτλο τον έχω χρησιμοποιήσει, περίπου έτσι, πριν από 10 χρόνια, αλλά ποιος θα τον θυμάται. Τουλάχιστον είναι ακριβής και διάφανος στη σημασία του.
Και ξεκινάμε με ένα διπλό μαργαριτάρι από αυτόματη μετάφραση στο Φέισμπουκ.
Πρόκειται για πίνακα του Philippe Parrot, ενός Γάλλου ζωγράφου του 19ου αιώνα, με θέμα την Κρίση του Πάριδος, όταν δηλαδή οι τρεις θεές, Ήρα, Αθηνά και Αφροδίτη, ζήτησαν από τον Πάρι να κρίνει ποια ήταν η «καλλίστη».
Στη μηχανομετάφραση από τ’ αγγλικά, το επώνυμο του ζωγράφου μεταφράζεται, αναμενόμενο ήταν ίσως, Παπαγάλος (στα γαλλικά, το αντίστοιχο του parrot είναι perroquet), ενώ το Paris επίσης μπερδεύει το μεταφραστήρι, αφού έτσι γράφεται και ο Πάρις αλλά και η πρωτεύουσα της Γαλλίας -κι έτσι, «η κρίση του Παρισιού», τίτλος αληθοφανής θα έλεγα.
Αλλά να μην πολυειρωνευόμαστε τα μηχανάκια. Καταρχάς, το ίδιο μεταφραστικό λάθος με το Le jugement de Paris το έχει κάνει και άνθρωπος μεταφραστής, εστω και τον 19ο αιώνα -και το έχει πει «Η δίκη των Παρισίων» (έχουμε γράψει σχετικά).
Κατά δεύτερο λόγο, εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ με πολύ καλά αποτελέσματα την αυτόματη μετάφραση για να παρακολουθώ συζητήσεις στο Τουίτερ που γίνονται στα τουρκικά ή στα ουκρανικά ή σε άλλες γλώσσες που δεν ξέρω, και το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι ικανοποιητικό -και θα γίνεται όλο και πιο ικανοποιητικό όσο περνάει ο καιρός. Πρέπει να υπάρχει μάλιστα και μια εφαρμογή που σου βγάζει μεταφρασμένους υποτίτλους από συζητήσεις που γινονται (σε βίντεο κτλ) σε ξένη γλώσσα (αν ξέρετε περισσότερα, πείτε).
Ωστόσο, δεν βλάφτει να γελάμε με τα λάθη των μεταφραστηριών -πολύ περισσότερο που εκείνα θα γελάσουν τελευταία και θα μας αφήσουν χωρίς δουλειά (εγώ θα έχω βγει στη σύνταξη).
* Χτεσινό σχόλιο φίλου:
Σήμερα, στο 1ο πρόγραμμα, η δημοσιογράφος ,που θέλει να πλασάρεται ότι μιλάει καλά ελληνικά, είπε »απεργάζεται» αντί επεξεργάζεται και »εξυφαίνεται» αντί σχεδιάζεται. Παντού βλέπει συνωμοσίες…
* Μια οθονιά από το gov.gr
Ο φίλος που μου την έστειλε, αναρωτιέται:
Διαβάζω «Μπορείτε να δείτε την διαθέσιμη και ενεργή υπηρεσία που αφορά το επιλεγμένο γεγονός ζωής». Τι εννοεί ο ποιητής;
Tην Παρασκευή 25 του μηνός το βράδυ, στο δελτίο ειδήσεων του Σκάι, προβλήθηκε ένα βίντεο που έδειχνε νέους να τρέχουν, να κατεβαίνουν κακήν κακώς από μια κυλιόμενη σκάλα, φωνάζοντας τρομαγμένοι κάτι σε μια σλάβικη γλώσσα.
Το σουπεράκι πληροφορούσε: Συγκλονιστικές εικόνες από τα καταφύγια – Ζουν με τον τρόμο
Και, ενώ βλέπαμε να κουτρουβαλάνε στην κυλιόμενη σκάλα, η Σία Κοσιώνη έλεγε:
Σειρήνες ηχούν και σπέρνουν τον πανικό στο κέντρο του Κιέβου. Κάτοικοι της περιοχής απελπισμένοι, τρέχουν πανικόβλητοι να βρουν καταφύγιο στο μετρό. Με το που μπαίνουν μέσα τρέχουν ακόμη πιο γρήγορα για να προλάβουν. Ο ένας πέφτει πάνω στον άλλον. Κάποιοι μάλιστα κινδυνεύουν να τραυματιστούν σοβαρά.
Όμως αυτό δεν ήταν αλήθεια. Το βίντεο από τον συνωστισμό στην κυλιόμενη σκάλα στην πραγματικότητα δεν ήταν πρόσφατο ούτε προερχόταν από το Κίεβο. Όπως γρήγορα αποκάλυψαν διάφοροι χρήστες στο Τουίτερ και τεκμηριώθηκε στη συνέχεια από αρκετούς ιστοτόπους, η συγκεκριμένη σκηνή ήταν από το μετρό της Ρώμης όταν το 2018 είχε χαλάσει μια κυλιόμενη σκάλα πριν απο τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ρόμα – ΤσεΣεΚα Μόσχας. Οι νεαροί που κουτρουβαλάνε στη σκάλα είναι Ρώσοι φίλαθλοι και αυτό εξηγεί και τις τρομαγμένες φωνές που ακούγονται σε σλάβικη γλώσσα. Στο τουίτ αυτό μπορείτε να δείτε την ίδια σκηνή δυο φορές, πρώτα όπως μεταδόθηκε από τον Σκάι και μετά πώς είχε μεταδοθεί το 2018. Η πιο πλήρης τεκμηρίωση της χάλκευσης υπάρχει στα Ελληνικά Χόαξες.
Ας ξαναδούμε το σύντομο βίντεο στη σελίδα των Χόαξες, που είναι απόσπασμα από το δελτίο ειδήσεων του Σκάι. Νομίζω ότι πρόκειται για συρραφή, κάτι που δεν επισημαίνεται στο άρθρο των Χόαξες. Δηλαδή, η σκηνή στη σκάλα είναι από τη Ρώμη, αλλά οι προηγούμενες σκηνές σε εξωτερικό χώρο πρέπει να είναι όντως από το Κίεβο. Αν ισχύει αυτό που λέω, σημαίνει ότι κάποιος (ίσως οι άνθρωποι του Σκάι, ίσως κάποιος άλλος) μοντάρισε τη σκηνή πανικού της Ρωμης πάνω στις σκηνές από το Κίεβο, για να κάνει πιο δραματική την αφήγηση.
Για μιαν ακόμα φορά, λοιπόν, στον πόλεμο που ξεκίνησε την Πέμπτη με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, επιβεβαιώνεται η γνωστή ρήση ότι «στον πόλεμο το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια». Το παράδειγμα του Σκάι δεν είναι (φυσικά ή δυστυχώς) το μοναδικό -φαίνεται όμως πως είναι παράδειγμα εγχώριας χάλκευσης· εννοώ ότι, όπως φαίνεται, δεν πρόκειται για φέικ που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό και ήρθε και στη χώρα μας από το διαδίκτυο, όπως πολύ συχνά συμβαίνει.
Μερικές φορές το σαββατιάτικο πολυσυλλεκτικό μας άρθρο παίρνει τον τίτλο του όχι από την επικαιρότητα ή από το ημερολόγιο, αλλά από ένα από τα μεζεδάκια της πιατέλας, που μου φαίνεται πολύ γουστόζικο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και σήμερα, κι έτσι αντί να πω π.χ. για τριτοκτωβριανά μεζεδάκια ή για μετασυνοδικά μεζεδάκια, εννοώντας τη Σύνοδο Κορυφής που είχαμε προχτές και που δεν επέβαλε κυρώσεις στην Τουρκία, λέω για μεζεδάκια της βασιλικής μέντας.
Αλλά τι είναι η βασιλική μέντα; Λέω να μην σας αφήσω στην απορία και να ξεκινήσω με αυτό.
Υπάρχει ένα παιδικό παιχνίδι γνώσεων, που λέγεται BrainBox. Mου λένε ότι είναι πολύ καλό παιχνίδι, και δεν έχω λόγους να αμφιβάλλω. Ωστόσο, η ελληνική του μετάφραση έχει ένα τουλάχιστον σπαρταριστό μεταφραστικό λάθος.
Βλέπετε εδώ το απόσπασμα μιας κάρτας από το παιχνίδι αυτό, που είναι αφιερωμένη στον Νεύτωνα. Πάνω στην κάρτα υπάρχουν διάφορα στοιχεία για τη ζωή του Νεύτωνα, ανάμεσα στα οποία το διάσημο μήλο που έπεσε (ή δεν έπεσε) πάνω στο κεφάλι του και από το οποίο εμπνεύστηκε ή δεν εμπνεύστηκε τον νόμο της βαρύτητας. Όμως, πιο δεξιά βλέπουμε ότι ο Νεύτωνας διετέλεσε επίσης Φύλακας της Βασιλικής Μέντας.
Τι να είναι αυτό άραγε; Μήπως ο βασιλιάς της Αγγλίας αγαπούσε να βάζει μέντα στο τσάι του, και προφανώς έκανε εισαγωγές μέντας από τις αποικίες, και θα είχε και κάποιον αξιωματούχο να φυλάει τα πολύτιμα αποθέματα, έτσι; Χμ, όχι. Μόνο στη Νομανσλάνδη θα συνέβαινε αυτό.
Θα μαντέψατε ίσως τι έγινε. Ο Νεύτων πράγματι διορίστηκε Warden of the Royal Mint και Master of the Royal Mint, δηλαδή διευθυντής του… Βασιλικού Νομισματοκοπείου βεβαίως, διότι στα αγγλικά εχουμε δύο ομόηχες λέξεις, mint τη μέντα, από τα ελληνικά (μίνθη) και mint το νομισματοκοπείο, από τα λατινικά (moneta, monnaie, money). Ε, το μπέρδεψε ο άνθρωπος, τι φταίει κι αυτός που η αγγλική γλώσσα είναι φτωχή;
* Αν απορείτε, η βασιλική μέντα είναι η απόδοση που διαλέγει το Google translate αν του δώσετε royal mint. Θα περίμενε κανείς ένα εμπορικό εγχείρημα που έχει πολλές πωλήσεις να χαλαλίζει ένα κατοστάρικο σε έναν επαγγελματία μεταφραστή αντί να βγάζει τα μάτια των παιδιών με τέτοια μαργαριτάρια.
* Αξιέπαινη πρωτοβουλία εταιρείας των ΜΜΕ να αρνηθεί επιχορηγήσεις για την προβολή μηνυμάτων σχετικά με την πανδημία (τη λεγόμενη λίστα Πέτσα). Ωστόσο, στη σχετική ανακοίνωση παρατηρώ μια περίεργη διατύπωση:
Αν τότε, υπήρξε το επιχείρημα του κατεπείγοντος, αιφνιδιασμός και βιασύνη, τώρα μετράμε ήδη 7 μήνες μάχης με την επιδημία του κορονοϊού για να επαναληφθούν τα ίδια λάθη και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία από την πλευρά της κυβέρνησης.
Δεν σας φαίνεται να λείπει κάτι; Μετράμε 7 μήνες με την επιδημία για να επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Νομίζω ότι έχουμε εξέλιξη του σχήματος «πολύ σκληρός για να πεθάνει», δηλ. πολύς καιρός για να επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Οικονομικός τρόπος ίσως αλλά εγώ θα προτιμούσα «οπότε πάει πολύ να επαναληφθούν τα ίδια λάθη» ή «οπότε θα ήταν απαράδεκτο να επαναληφθούν τα ίδια λάθη».
* Κι ένα αστείο λαθάκι, στον τίτλο της είδησης για το κρουαζιερόπλοιο:
Αρνητικά τα τοστ και στα 12 μέλη του πληρώματος.
Είχαν παραγγείλει ζαμπόν-τυρί-ντομάτα και τους έβαλε μόνο τυρί φαίνεται.
Εννοεί, και το λέει και στο άρθρο, ότι τα Καμένα Βούρλα, όπου οι τοπικές αρχές και κάποιοι κάτοικοι εκδίωξαν τα 39 ανήλικα προσφυγόπουλα που έτσι κι αλλιώς περαστικά ήταν από τον τόπο τους, απέχουν έτη φωτός θα λέγαμε, σε συμπεριφορά, απο την Τήλο, όπου οι ντόπιοι καλοδέχονται τους πρόσφυγες.
Επί της ουσίας με βρίσκει σύμφωνο ο αρθρογράφος. Αλλά αναρωτιέμαι πού τα βρήκε αυτά τα 1728 χιλιόμετρα. Μου φαίνονται πάρα πολλά για μια διαδρομή από τη Φθιώτιδα στην Τήλο έστω κι αν δεν υπάρχει απευθείας συγκοινωνία ανάμεσα στα δυο μέρη. Το έψαξα λοιπόν λίγο και βρήκα ότι δεν είναι εντελώς παλαβό το νούμερο.
Για να πάτε από τα Καμένα Βούρλα στην Tήλο, αν δεν έχετε δικό σας σκάφος, θα πάτε στον Πειραιά, και από εκεί θα πάρετε το πλοίο, έτσι; Αλλά αυτό βγαίνει μόλις 701 χλμ στο Google Maps. Ωστόσο, το Google Maps δίνει και άλλες εναλλακτικές:
να πάτε στο Λαύριο, και από εκεί να πάρετε πλοίο για τα Ψαρά-Χίο-Μυτιλήνη, να περάσετε στο Αϊβαλί, από εκεί οδικώς μέχρι το Μποντρούμ, από εκεί με πλοίο Κω-Νίσυρο-Τήλο: 1115 χλμ.
να πάτε οδικώς ίσαμε το Τεκιρντάγ, στις ακτές της Προποντίδας, από εκεί να περάσετε με φέρι απέναντι, και μετά οδικώς έως το Μποντρούμ κτλ. Αυτό δίνει 1485 χιλιόμετρα.
Και πάλι όμως απέχουμε από τα 1728. Αλλά βρήκα πώς προκύπτουν και αυτά: αν πάτε Καμένα Βούρλα-Κωνσταντινούπολη-Μποντρούμ και από εκεί το καραβάκι. Αυτό, στο δικό μου το μηχάνημα, βγάζει 1724 χιλιόμετρα, αλλά είμαστε αρκετά κοντά στα 1728. Ορίστε η διαδρομή. Μόλις 21 ώρες, ιδανική για όποιον τον πιάνει η θάλασσα.
Και μια κραυγαλέα περίπτωση φέικ νιους από το κρατικό ΑΠΕ. Το πρωί της Πέμπτης μετέδωσε την ειδηση για το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα συνοδεύοντάς το από αυτή την εικόνα.
Με μια πρώτη ματιά ο νοικοκυραίος βλέπει επεισόδια και αποστρέφει αηδιασμένος το βλέμμα. Δεύτερη ματιά δεν ρίχνει.
Αν έριχνε, θα πρόσεχε ότι οι διαδηλωτές παραείναι μεγάλοι για μαθητές. Ότι φοράνε βαριά πανωφόρια και πουλοβερ, ενώ η διαδήλωση έγινε με κοντομάνικα κάτω από τον λαμπρο ήλιο. Ότι το τοπίο με τα δέντρα πίσω δεν θυμίζει το κέντρο της Αθήνας.
Διότι, βλέπετε, το ΑΠΕ βρήκε μια φωτογραφία αρχείου από φοιτητική διαδηλωση και μαλιστα μια φωτογραφία που να δείχνει επεισόδια. Λέτε να ήταν τυχαίο το λάθος; Εγώ λέω όχι. Λέτε να παραιτήθηκε κάποιος για το φέικ; Όχι βέβαια. Απλώς, όταν έπεσε πολύ κράξιμο από τα σόσιαλ, άλλαξαν την εικόνα (στο άρθρο) και κατέβασαν το τουίτ που βλέπετε πιο πάνω.
«Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα έχει επιδεινωθεί σοβαρά υπό τον αυταρχικό Σι Τζίνπινγκ, ειδικά για τους θρησκευόμενους και τους πιστούς», υποστήριξε ο Πομπέο , προσθέτοντας ότι έχουν υπάρξει «αξιόπιστες αναφορές για αναγκαστικές αποστειρώσεις και αμβλώσεις μουσουλμάνων στο Σιντζιάνγκ», καθώς και «κακοποίηση καθολικών ιερέων και πιστών«.
Στειρώσεις φοβάμαι πως γίνονται στο Σιντζιάνγκ (αν προφέρεται έτσι), όχι αποστειρώσεις. Μακάρι να γίνονταν μόνο αποστειρώσεις.
Στα αγγλικά η λέξη είναι ίδια, sterilization, τόσο για τη στείρωση όσο και για την αποστείρωση. Φτωχή γλώσσα, είπαμε.
* Και ακόμα κάτι για τα επαγγελματικά θηλυκά. Η νεαρή κυρία της εικόνας δίνει συνέντευξη σε κάποιο κανάλι και δηλώνει: «Όταν οι άνδρες μαθαίνουν ότι είμαι πυροσβέστις ενθουσιάζονται».
Φαντάζεστε πως αν τους έλεγε ότι είναι «πυροσβέστρια» θα απογοητεύονταν;
* Η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου, ως πρόεδρος της Επιτροπής του 1821, επισκέφτηκε τη Χίο. Στο πρόγραμμα της επίσκεψης, όπως το ανακοίνωσε ο δήμαρχος Χίου, που το βλέπετε εδώ με σχολιασμό, διαβάζουμε ότι μεταξύ άλλων επισκέφτηκε και τα «ορεινά Θυμιανά».
Φίλος από το Φέισμπουκ, Χιώτης, μού έστειλε την τοποθέτηση ενός φίλου του. Αντιγράφω:
Η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, ως πρόεδρος της επιτροπής για το 2021, θα επισκεφτεί τη Χίο, μεταξύ των οποίων και το χωριό μου (τι μεγάλη τιμή- λέμε τώρα) τα Θυμιανά.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι, ότι στο δελτίο τύπου του Δήμου Χίου αναφέρεται επί λέξει : «άφιξη στα ορεινά Θυμιανά».
Το χωριό παράγει μαστίχα (τη διαδικασία συλλογής θα έρθει να δει η κ. Αγγελοπούλου) και ανήκει στα Καμπόχωρα, τα οκτώ χωριά (Θυμιανά, Νεοχώρι, Χαλκειός, Ζυφιάς, Βαβύλοι, Βασιλεώνοικο, Δαφνώνας και Βερβεράτο) που περιβάλλουν τη πεδιάδα του Κάμπου.
Τα Θυμιανά, είναι το πλησιέστερο προς τη θάλασσα χωριό, με υψόμετρο μόλις 90 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Ακόμα κι αν ήθελαν να πουν «τα ορεινά των Θυμιανών, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, αφού ο ψηλότερος λόφος εντός των διοικητικών ορίων της κοινότητας, είναι το Μεροβίγλι με ύψος μόλις 120 μέτρα, όταν στη Βόρεια Χίο (που είναι πράγματι ορεινή) υπάρχουν κορυφές που ξεπερνούν τα 1.000 μέτρα). Εκεί στο δήμο Χίου, φαίνεται να μη γνωρίζουν το νησί που διοικούν...
* Το νέο βέβαια που μας ταρακούνησε χτες ήταν ότι ο Τραμπ βρέθηκε θετικός στον ιό ή ότι ο κόβιντ έπαθε Τραμπ όπως είπαν ή σκέφτηκαν μερικά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη.
Δυστυχώς, δεν έχω κάποιο μεζεδάκι σχετικό με την αρρώστια του Τραμπ, αλλά θα σας αποζημιώσω με ένα άλλο, που βρήκε φίλος σε άρθρο για το ντιμπέιτ του Τραμπ με τον Μπάιντεν.
Ο Τραμπ απέφυγε να απαντήσει ευθέως στον συντονιστή Κρις Ουάλας, ο οποίος τον κάλεσε να καταδικάσει απερίφραστα τους υπέρμαχους της ανωτερότητας της λευκής φυλής. Αντίθετα, αναφέρθηκε στους Proud Boys, μια ακροδεξιά ομάδα λευκών. Η φράση: «κάντε πίσω και έσω έτοιμοι» που τους απηύθυνε προκάλεσε ρίγη σε όσους τον άκουγαν εκείνη την ώρα.
Το λάθος είναι βέβαια το πολύ αστείο «έσω έτοιμοι», που είναι πολλαπλό διότι δεν είναι λάθος μόνο η ορθογραφία (έσω αντί για έσο). Και «έσο έτοιμοι» να έγραφε θα είχε ασυμφωνία αριθμού στα αρχαία (είναι ή όχι ξένη γλώσσα;). Έστε έτοιμοι νομίζω πως το λέγανε.
Ο Τραμπ είπε «stand back and stand by». Πώς θα το αποδίδατε;
* Γράφτηκε σε διάφορα μέσα ότι θα ελλιμενιστεί στη Σούδα ένα γιγαντιαίο αμερικανικό ελικοπτεροφόρο, το USS Hershel «Woody» Williams.
Αλλού όμως βλέπω ότι δεν είναι ελικοπτεροφόρο αλλά μάλλον… φαναρτζίδικο:
Είναι ένα πλωτό συνεργείο για ελαφρές επισκευές πλοίων του 6ου Στόλου. Για την ακρίβεια είναι μια οδική βοήθεια θαλάσσης. Το συγκεκριμένο πλοίο αποστέλλεται σε ρόλο υποστηρικτικό στο πεδίο των επιχειρήσεων για να καλύπτει άμεσες ανάγκες.
* Με αφορμή το «παράνομο» τουρκολιβυκό μνημόνιο, που πρωτοκολλήθηκε στον ΟΗΕ, αλλά δεν τρέχει τίποτα διότι είναι παράνομο (μακάρι να μην το βρούμε μπροστά μας σε δυο-τρία χρόνια), πρόσεξα ότι πολλοί, όπως και το κάποτε έγκυρο Βήμα, το γράφουν «τουρκολΥΒΙκό». Δεν πάει έτσι. Λιβύη, άρα λιβυκός, όπως το Λιβυκό πέλαγος.
Λυβικό είναι όταν υπηρετεί στα ΛΥΒ.
* Και κλείνω με ένα ακόμα θηριώδες μαργαριτάρι, που θα μπορούσε κι αυτό να τιτλοφορήσει το σημερινό άρθρο μας αν και δεν είναι τόσο αστείο όσο η βασιλική μέντα.
Ενώ εξελισσόταν η Σύνοδος Κορυφής, διέρρεαν ειδήσεις για τα προσχέδια κειμένου που ετοίμαζαν οι βοηθοί των ηγετών. Και για κάποιο από αυτά τα προσχέδια γράφτηκε ότι….
Η ΕΕ έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για ένα σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στη Μεσόγειο του Πάσχα και….
Η φωτογραφία είναι από Real, αλλά έτσι το έχει και το Star.gr και άλλα μέσα.
Θα καταλάβατε βεβαίως ότι η Μεσόγειος του Πάσχα είναι η… Ανατολική Μεσόγειος. Βέβαια, το Πάσχα είναι Easter ενώ η Ανατολ. Μεσόγειος είναι Eastern Mediterranean, ή ίσως East, αλλά γιατί να χαλάμε τις καρδιές μας για ένα-δυο ψωρογράμματα παραπάνω ή λιγότερα;
Mη με ρωτήσετε τι σκέφτηκε ο φωστήρας την ώρα που έγραφε «Μεσόγειος του Πάσχα» (στο star.gr δίνουν και όνομα: «όπως αποκαλύπτει ο Θ. Αθανασίου…»). Σηκώνω τα χέρια ψηλά.
Εδώ τελειώσαμε. Το σημερινό άρθρο γράφτηκε με μεγάλη δυσκολία, διότι η WordPress άλλαξε editor και εκεί που είχα συνηθίσει τον παλιό, τον λεγόμενο Classic Editor, βρέθηκα σε εντελώς άγνωστο περιβάλλον και έχασα πολλή ώρα ώσπου να βρω τα πατήματά μου -και ακόμα δεν τα έχω βρει, διότι όπως ξέρετε το γέρικο άλογο δεν αλλάζει εύκολα περπατησιά. Δοκίμασα να επιστρέψω στον παλιό έντιτορ, αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται πλαγκ-ιν, και για να βάλεις το πλαγκ-ιν πρέπει να αγοράσεις συνδρομή, δεν γίνεται με το δωρεάν πρόγραμμα. Και η συνδρομή είναι μάλλον τσουχτερή, 25 ευρώ το μήνα -που είναι πολλά για ένα δωρεάν ιδιωτικό ιστολόγιο. Μπορώ να τα δώσω, αλλά το θεωρώ λάθος. Οπότε, είχα τόσο ξενερώσει που έλεγα να τα παρατήσω, και να μη βάλω άρθρο, οπότε θα έσπαγε το σερί της αδιάλειπτης καθημερινής παρουσίας που βαστάει από τις 28/1/2014. Τελικά, ο φίλος μας ο Στάζιμπος με εμψύχωσε κι έτσι κουτσά-στραβά το έγραψα το άρθρο, αν και δεν ξέρω τι εκπλήξεις μου επιφυλάσσει ο νέος έντιτορ ούτε αν θα έχω πάντοτε χρόνο, όπως είχα χτες. Οπότε, μην παραξενευτείτε αν αύριο-μεθαύριο δεν δείτε άρθρο. Ελπίζω όμως να το ξεπεράσουμε κι αυτό. Προς το παρόν, καλό σαββατοκύριακο στη Μεσόγειο του Πάσχα!
Ανοίγουν τα σχολεία τη Δευτέρα, άρα σχολικά τα μεζεδάκια μας. Ανοίγουν κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη του κορονιού, άρα κορονοσχολικά. Κι έτσι, βρήκαμε τίτλο για το σημερινό πολυσυλλεκτικό μας άρθρο.
Παρεμπιπτόντως, ήδη από χτες θα προσέξατε ότι χρησιμοποιώ (και) τον όρο «κορονιός» αντί «κορονοϊός», που τον βρίσκω ελκυστικό μια και αποφεύγει τη χασμωδία (όταν προφέρεται) και τα διαλυτικά όταν γράφεται.
«Η μεγάλη μόδα των κοινωνιολόγων, των φιλοσόφων και κάποιων πολιτικών ρευμάτων έχει καταστρέψει τα πάντα (…) χωρίς να τα αντικαταστήσει με κάτι. Για τον λόγο αυτό οι έφηβοί μας έχουν αυτό το κενό που τους οδηγεί να ζουν χωρίς σκοπό και να παίρνουν τη ζωή τους», πρόσθεσε.
Να παίρνουν τη ζωή τους στραβά; Να παιρνουν τη ζωή τους λάθος και ν’ αλλάζουν ζωή; Τι;
Προφανώς το πρωτότυπο θα ελεγε to take their own lives, και το τζιμάνι το μετέφρασε κατά λέξη. Κι επειδή το μαργαριτάρι υπάρχει σε πολλούς ιστότοπους, φως φανάρι πως προέρχεται από το πρακτορείο διανομής μαργαριταριών, το ΑΠΕ/ΜΠΕ δηλαδή.
* Ένα ωραίο που είδα στα σόσιαλ, ένα ραμονοειδές μιμίδιο. Ένα δοχείο μπογιά σε χρώμα Πουμισούσες, για να βάφετε τις κουρτίνες σας όσοι έχετε θέματα και θέλετε να εκδικηθείτε.
Κατερίνα Παναγοπούλου: Γιατί «έφυγα» από το Star και πήγα στο Mega
Αν θέλει εισαγωγικά το ένα ρήμα, δεν θέλει και το άλλο;
«Έφυγε» μεταφορικά (φτου φτου) και πήγε κυριολεκτικά;
* Στη Γαλλία, λέει, ένας 80χρονος πήγε να σκοτώσει μια μύγα με μια ηλεκτρική μυγοσκοτώστρα και επειδή είχε διαρροή φυσικού αερίου στο σπίτι του έγινε έκρηξη και καταστράφηκε το μισό σπίτι.
Στη σχετική είδηση γράφεται ότι «ηλικιωμένος άνδρας που διανύει την 80η δεκαετία της ζωής του…»
Αλλά βέβαια την 80ή δεκαετία της ζωής του μονάχα ο Μαθουσάλας τη διένυσε. Ο ογδοντάχρονος Γάλλος την 8η δεκαετία θα διανύει εκτός αν έχει μπει ήδη στην ένατη.
* Γράφει ο καλός συγγραφέας Μισέλ Φάις στην Εφ.Συν.:
Κάθε χρόνο αναμένω τη νέα εκδοτική παραγωγή σχεδόν με παιδιόθεν αδημονία.
Παρντόν; Τι θα πει «παιδιόθεν αδημονία»; Με τα σπασμένα περσικά μου καταλαβαίνω ότι «παιδιόθεν» θα πει «από την παιδική μου ηλικία», «από τότε που ήμουν μικρό παιδί», ας πούμε «Παιδιόθεν είχε έφεση προς τις φάρσες».
Αποκλεισμένα βεβαίως από το Φέισμπουκ, όπως γράψαμε τις προάλλες -και όχι μονο το σημερινό πολυσυλλεκτικό μας άρθρο αλλά και όλα τα 4000+ άρθρα του ιστολογίου έχουν μπει στον μαύρο πίνακα του Φέισμπουκ και προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να παραπέμψει σε αυτά σε ανάρτηση ή σε σχόλιό του, ούτε καν να τα αναφέρει σε προσωπικό μήνυμα προς άλλον χρήστη!
Και εκτός από αποκλεισμένα είναι και λιγοστά τα σημερινά μας μεζεδάκια, τουλάχιστον τώρα που ξεκινάω να τα γράψω. Αλλά βέβαια, ουκ εν τω πολλώ το ευ, το μέγεθος δεν έχει σημασία, σάμπως κι αυτοί που τα’χουνε μαζί τους θα τα πάρουνε -και άλλες τέτοιες φράσεις αμφίβολης παρηγοριάς.
Και ξεκινάμε με μια πισώπλατη μαχαιριά από τον Σπελ Τσέκερ.
Έγραφα τις προάλλες «να αντεπεξέλθει» και διαπίστωσα ότι ο ελεγκτής ορθογραφίας του Word το κοκκινίζει, παναπεί το θεωρεί για λάθος.
Και όχι μόνο αυτό, παρά προτείνει να το αντικαταστήσουμε με το «ανταπεξέλθει»!
Τι θα γίνει άραγε; Ποιος θα βγει νικητής από τη σύγκρουση Λαθολογίων – Σπελ Τσέκερ;
Takashi Murakami: O καλλιτέχνης που λατρεύει το Χόλιγουντ.
Και γεννάται το ερώτημα, ο καλλιτέχνης λατρεύει το Χόλιγουντ ή το Χόλιγουντ τον καλλιτέχνη; Αν διαβάσετε το άρθρο, θα δείτε ότι ισχύει το δεύτερο, ότι ο κ. Μουρακάμι «είναι αγαπημένος πολλών διάσημων του Χόλιγουντ». Αυτό άλλωστε λέει και η λογική.
Αμφισημία. Αν βάλουμε «τον οποίο λατρεύει» η αμφισημία θα αρθεί, αλλά ίσως πλαδαρεύει ο τίτλος. Η επανάληψη του αδύνατου τύπου «ο καλλιτέχνης που τον λατρεύει το Χόλιγουντ» αίρει την αμφισημία επίσης. Προτιμότερο;
* Δεν θυμαμαι πού το βρήκα αυτό, κάποιος μου το έστειλε.
Συνδέεται με το προηγούμενο, κατά κάποιο τρόπο, αφού υπάρχει κι εδώ ασάφεια με τον «γορίλα που μεγάλωσε». Μεγάλωσε ο γορίλας έτσι αμετάβατα; Ο σύζυγος μεγάλωσε (δηλ. ανέθρεψε) τον γορίλα; Μάλλον το δεύτερο.
Αλλά το βασικό είναι το «εισάγει», κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού introduces, που βέβαια είναι πολύ αστείο.
Μην εισάγετε τις συζύγους σας σε γορίλες, βάζουν τα κλάματα.
* Το επόμενο είχε παραπέσει από την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά το είδα κάπου να σχολιάζεται και το θυμήθηκα.
Ο Κυριάκος Πιερρακάκης αναφέρθηκε και στην απόδοση ΑΜΚΑ στα παιδιά που γεννιούνται μέσω sms, γεγονός που βοήθησε σημαντικά στο να τηρηθούν οι κοινωνικές αποστάσεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Kάποιοι σχολίασαν ότι εμείς οι παλιότεροι ξέραμε πως τα παιδιά τα έφερνε ο πελαργός, ενώ τώρα «γεννιούνται μέσω sms»!
Εγω πάντως θα έγραφα «στην απόδοση ΑΜΚΑ μέσω sms στα νεογέννητα»
* Από σουπεράκι του Σκάι:
Kλειστά αύριο τα σχολια λόγω 24ωρης απεργίας
Εντάξει, ένα απλό ορθογραφικό είναι, και ξέρουμε ότι τα σουπεράκια γράφονται με τρομερή πίεση χρόνου, αλλά έχει γούστο.
Το έβαλα και στο Τουίτερ, σημειώνοντας:
Όσοι είναι να σχολιάσετε, σχολιάστε σήμερα, αύριο έχει απεργία!
* Φίλος στέλνει λινκ προς άρθρο και με ρωτάει αν στέκει ο τίτλος:
Κόλαφος ο διευθυντής του σχολείου για «αίθουσες θαλάμους αερίων»
Σε ένα σχολείο παρατηρήθηκε έντονη δυσοσμία σε κάποιες τάξεις, γι’ αυτό και η αναφορά σε θαλάμους αερίων. Αλλά ο φίλος ρωτάει για το «κόλαφος».
Δεν θα το έλεγα. Συνηθιζουμε να λέμε ότι «κόλαφος» (ή ράπισμα ή χαστούκι) είναι ένας λόγος ή μια πράξη που μας ταπεινώνει, μας προσβάλλει, μας τσούζει. Όχι ένα πρόσωπο. Κόλαφος η δικαστική απόφαση· κόλαφος η γνωμοδότηση της ανεξάρτητης αρχής. Το πρόσωπο μπορεί να είναι «καταπέλτης».
Σωστά πιο κάτω το άρθρο λέει για «ανακοίνωση-κόλαφο» του διευθυντή του σχολείου.
* Μια και ξανάνοιξαν τα εστιατόρια, να βάλουμε κι ένα μενού -αν και δεν είμαι βέβαιος πως είναι φρέσκια η φωτογραφία. Ελπίζω πάντως να είναι φρέσκα τα θαλασσινά του μαγαζιού και πάντως ο μάγειρας να ξέρει τη δουλειά του καλύτερα από εκείνον που ανάλαβε να μεταφράσει τον κατάλογο.
Oι γαρίδες μεταμορφώθηκαν σε βωμούς, shrines αντί για shrimps, ενώ και οι φλογέρες έγιναν αν όχι φλαμπέ πάντως φλογερές! Μέσα στην αναμπουμπούλα, χάθηκε κι ένα γράμμα από τα καλαμαράκια.
Η 35χρονη προσήχθη σήμερα το πρωί σε απόσταση 50 μέτρων από το σπίτι της στην περιοχή του Ζωγράφου.
Κάποιοι δεν ξέρουν τη διαφορά του «προσήχθη» από το «συνελήφθη» σχολιάζει ο (νομικός) φίλος που το στέλνει.
* Για την ίδια υπόθεση φίλος πρόσεξε σε πολλούς ιστοτόπους τον όρο «η βασική ύποπτος» που με ξενίζει -γιατί όχι η ύποπτη; Θυμίζει το παλιό θεατρικό έργο, που έγινε και ταινία, «Η άγνωστος»!
(Κάποιος φίλος μού έστειλε μήνυμα στο οποίο θεωρεί «νεολογισμό» τον όρο «βιτριολίστρια», που ακουστηκε συχνά σε σχέση με την υπόθεση, ενώ και σε γλωσσική ομάδα του Φέισμπουκ επισημάνθηκε ο όρος ως κάτι το αξιοπερίεργο. Περίεργο το βρίσκω, αφού ο τύπος όχι μόνο είναι ομαλά σχηματισμένος αλλά και ακουγόταν πολύ στο παρελθόν. Ευτυχώς ακούγεται όλο και λιγότερο, επειδή δεν είναι πια τόσο συχνές οι επιθέσεις με βιτριόλι).
* Αυτή η ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στο Φέισμπουκ, στη σελίδα της συνδικαλιστικής παράταξης ΔΑΚΕ ΕΤΕ-ΔΕΗ.
Tι είχε προηγηθεί; Στη σελίδα της παράταξης είχε δημοσιευτεί παραποιημένη φωτογραφία του Νάσου Ηλιόπουλου, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία εμφανιζόταν να κρατάει τη σημαία του ουράνιου τόξου.
Η φωτογραφία ήταν υπαρκτή, αλλά είχε προστεθεί με φώτοσοπ το σύνθημα «Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα παρδαλό».
Το πλαστογράφημα συνοδευόταν από απειλητικό κείμενο, για το περιεχόμενο του οποίου παίρνετε μια ιδέα διαβάζοντας τη δεύτερη παράγραφο.
Ο Ηλιόπουλος έστειλε εξώδικο, που είναι υποχρεωτικό πρώτο βήμα που προβλέπει ο νόμος, προκειμένου κανείς να ασκήσει αγωγή. Ξεχωριστά έχει ασκήσει και μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση. Όσο κι αν αντιπαθεί κανείς τις δικαστικές διαδικασίες, νομίζω ότι καλά έκανε.
Εσείς τι λέτε;
* Και άλλη μια περίπτωση παραποίησης, όχι με στόχο ένα πρόσωπο αλλά τους εκπαιδευτικούς.
Γνωστή περσόνα που υποστηρίζει αναφανδόν το κυβερνητικό κόμμα στο Τουίτερ (ένα από τα «σοβιετικά άβαταρ», όπως αποκαλούνται) δημοσιεύει χονδροειδώς παραποιημένη φωτογραφία από πρόσφατη κινητοποίηση εκπαιδευτικών.
Στην κανονική φωτογραφία (τη βλέπετε εδώ) το πανό έγραφε «Απόσυρση τώρα του αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου – ΟΛΜΕ».
Η παραποίηση αποβλέπει βέβαια στο να παρουσιάσει τεχνοφοβικούς τους εκπαιδευτικούς, επειδή αντιδρούν στη ζωντανή μετάδοση των μαθημάτων.
Αλλά στην περίπτωση αυτή αρκεί μάλλον η κατακραυγή για τον πλαστογράφο.
* Και κλείνω με ένα γλωσσογεωγραφικό από την υπόθεση της Μαντλίν, της μικρής Αγγλίδας που χάθηκε στην Πορτογαλία πριν από χρόνια, υπόθεση για την οποία τώρα ήρθαν στο φως σημαντικά στοιχεία. Διαβάζω στα Νέα:
«Η εισαγγελία στο Μπράουνσβαιγκ ερευνά έναν 43χρονο Γερμανό υπήκοο με την υποψία της δολοφονίας. Από αυτό μπορείτε να καταλάβετε ότι υποθέτουμε πως το κορίτσι είναι νεκρό», δήλωσε ο εισαγγελέας του Μπράουνσγουιγκ Χανς Κρίστιαν Γούλτερς.
Και αν ερευνά το θέμα η εισαγγελία στο Μπράουνσβαϊγκ, γιατί έκανε ανακοίνωση ο (Αμερικανός, όπως δείχνει το όνομά του) εισαγγελέας του Μπράουνσγουιγκ, ο κύριος Γούλτερς;
Ο λόγος είναι ότι το Μπράουνσγκουιγκ ειναι απλώς το Braunschweig (Mπραουνσβάιγκ) αν προσπαθήσεις να το πεις νομίζοντας ότι είναι αγγλικό τοπωνύμιο. Υπάρχει και εξαγγλισμένη μορφή του Braunschweig, που είναι Brunswick, όπως υπάρχουν και διάφορα τοπωνύμια Brunswick σε αγγλοσαξονικές χώρες, ανάμεσά τους και επαρχία New Brunswick στον Καναδά, αλλά ούτε αυτά προφέρονται ετσι.
Και βέβαια, ο Χανς Κρίστιαν Γούλτερς ακούει στο όνομα Βόλτερς (Wolters).
Σκεφτόμουν να βάλω τον τίτλο «Αγιοδημητριάτικα» στο σημερινό μας πολυσυλλεκτικό άρθρο, αφού είναι η γιορτη του Αγίου Δημητρίου, αν και τον έχω ήδη χρησιμοποιήσει αυτόν τον τίτλο στο παρελθόν. Τελικά όμως άλλαξα γνώμη, και θα εξηγήσω αμέσως, αν δεν το έχετε πάρει είδηση, τι εννοώ γράφοντας Makedonian.
Οι δύο προτάσεις που τέθηκαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη αφορούσαν στις λέξεις «Macedonia» και «Makedonia».
Οι φορείς αναζητούσαν μια λύση που θα βοηθούσε τους καταναλωτές να αντιλαμβάνονται αμέσως ποια προϊόντα ανήκουν στην Ελλάδα και ποια στη Βόρεια Μακεδονία.
Την λύση αυτή έδωσε ο πρωθυπουργός ψάχνοντας στην Google.
Ο πρωθυπουργός είναι έξυπνος και πρακτικός άνθρωπος. Έκανε αναζήτηση στη Google τη λέξη Macedonia και είδε ότι τα αποτελέσματα αφορούν τη Βόρεια Μακεδονία ενώ στην αναζήτηση της λέξης Makedonia, τα αποτελέσματα αφορούν την Ελλάδα», είπε στο Sputnik ο πρόεδρος του ΣΕΒΕ, κ. Γιώργος Κωνσταντόπουλος.
Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες, φαίνεται πως στο σήμα που θα κατοχυρωθεί, η λέξη που θα αναγράφεται μετά το «μ», θα είναι «Makedonia», όπως αποφάσισε ο κ. Μητσοτάκης.
Πέρα από το αστείο «τη Google» που συνήθως εννοεί την εταιρεία κι όχι το μηχανάκι αναζήτησης, πέρα από το λιβάνισμα του «έξυπνου και πρακτικού» πρωθυπουργού, το όλο θέμα μού φαίνεται μνημειώδες αυτογκόλ.
Παραχωρήθηκε ένα παγκοσμίως γνωστό brand name, το Macedonia στα προϊόντα της γείτονος και τώρα για τα ελληνικά προϊόντα θα ισχύει το Makedonia, που όζει απομίμησης, σαν τα SFIKO και Adibas.
Δεν ξέρω, αλλά δεν μου φαίνεται πολύ έξυπνη και πρακτική λύση.
(Η Συμφωνια των Πρεσπών άφηνε τα τεχνικά θεματα όπως αυτό σε επιτροπές. Οι γείτονες, σε προεκλογική περίοδο ύστερα από την αθλιοτητα του γαλλικού βέτο, δεν έχουν καμιά διάθεση για υποχωρήσεις. Ένας λόγος παραπάνω να μη γίνει καμιά συνεννόηση αυτή την περίοδο).
* Δυο μέρες μετά το δημοσίευμα αυτό, που αρχική πηγή του ήταν το sputniknews.gr, και αφού στα κοινωνικά μέσα είχε γίνει πάρτι με τη Makedonia (και την ANKIENT MAKEDONIA, όπως έγραψα στο Τουίτερ), υπήρξε διάψευση από κυβερνητικής πλευράς και χτες τα Ellinika Hoaxes χαρακτήρισαν παραπληροφόρηση το ρεπορτάζ.
Βέβαια, δεδομένου ότι το αρχικό δημοσίευμα ήταν επαινετικό για τον πρωθυπουργό, το πιθανότερο στα δικά μου τα μάτια είναι να μην περίμενε η κυβέρνηση τέτοια κατακραυγή και να αναδιπλώθηκε χαρακτηρίζοντας «παραπληροφόρηση» τις διαρροές. Κάτι τέτοιο υπαινίσσεται και το Sputnik σε νεότερο άρθρο του. Θα δούμε.
* O πορτοκαλισμός της εβδομάδας, σε αυτή την εικονίτσα που κυκλοφορεί στο Φέισμπουκ.
Ίσως θα άξιζε άρθρο για την ετυμολογία του ζεϊμπέκικου, το οποίο είναι ιδιαίτερα επιρρεπές σε πορτοκάλειες ετυμολογήσεις, μια από τις οποίες είναι το Ζευς και Βάκχος
Κι επειδη τρώγοντας έρχεται η όρεξη, να και το μπουζούκι τρισχιλιετές, από το βυζούκιον!
(Για την ετυμολογία του μπουζουκιού λέμε κάτι σε ένα παλιότερο άρθρο, όπου στο σχόλιο 85 του φίλου Σπαθόλουρου εντοπίζεται η πηγή του πορτοκαλισμού περί Διός και Βάκχου. Δείτε όμως και τα υπόλοιπα σχόλια -και κρίμα που δεν γράφει πια εδώ -ή κάπου αλλού- το Σπαθόλουρο).
* Μου γράφει φίλος πριν από μερικές μέρες:
Μόλις τέλειωσε στο κανάλι της Βουλής (10 μμ) επεισόδιο «η δασκάλα» , στη σειρά «ιστορίες καθημερινών ανθρώπων »
Πρόλαβα κάτι πιτσιρίκια 8-10 χρονών, υπολόγισα, που έλεγαν πόσο ίδια είναι τα αρχαία με τα νέα, για τη «σοφία των αρχαίων κειμένων » που χάνεται στη μετάφραση κ.ο.κ.
Έπειτα κάποια άλλα εξυμνουσαν μια συγκεκριμένη δασκάλα, δεν πρόσεχα πια, και μετά η συγκεκριμένη δασκάλα είπε διάφορα ωραία που κάνει, και τέλειωσε δείχνοντας στον φακό ένα χαρτί που έγραφε διάφορα, και με μεγάλα γράμματα : «Οία ηώ. ..» κτλ.
Τα ονομάζω έτσι, φυσικά, από την απόφαση του πρωθυπουργού να δοθεί πανηγυρικός χαρακτήρας στον εορτασμό της επετείου των 2500 χρόνων και να συσταθεί ειδική επιτροπή εορτασμού με πρόεδρο τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη (που θα διηγηθεί και τα γεγονότα όπως τα έζησε στα νιάτα της, όπως είπε κάποιος κακεντρεχής στα σόσιαλ).
Ότι το 2020 δεν συμπληρώνονται 2500 χρόνια αλλά 2499 το συζητήσαμε ήδη στα μεζεδάκια της περασμένης εβδομάδας. [Σύντομα: Έτος 0 δεν υπήρξε. Από την 1η Ιανουαρίου του 1 π.Χ. ως την 1η Ιανουαρίου του 1 μ.Χ. η αποσταση ειναι 1 χρόνος, όχι 2. Παρομοίως, από τον Σεπτεμβριο του 480 π.Χ. ως τον Σεπτέμβριο του 2020 η απόσταση είναι 2499 χρόνια].
Η ανάδειξη της ψευδοεπετείου σε σχεδόν εθνικό στόχο, κολλητά με τις προηγούμενες εξαγγελίες για πανηγυρικό εορτασμό των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, δείχνει μάλλον ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να πορευτεί με ταρατατζούμ. Θα πείτε, φιέστες για τη Σαλαμίνα έκανε και ο Καμμένος την προηγούμενη τετραετία. Πράγματι, αλλά οι δικές του, αν και εξισου γελοίες, είχαν τουλάχιστον το πλεονέκτημα πως ήταν διακριτικές και κυρίως φτηνές. Πήρε ο καημένος ένα χαλί, το έστρωσε στην ακροθαλασσιά και έκανε ό,τι έκανε, δεν συγκρότησε επιτροπές με λογότυπα και άλλα τέτοια πολυδάπανα.
Αλλά πιο ενοχλητικό δεν βρίσκω το ταρατατζούμ, όσο τον παραλληλισμό που έκανε ο πρωθυπουργός ανάμεσα στο τοτε και στο σήμερα: Στους καιρούς μας, οι προκλήσεις, προφανώς, είναι διαφορετικές. Κύματα προσφύγων και οικονομικών μεταναστών πολιορκούν τώρα τις ευρωπαϊκές χώρες,
Διαφέρει άραγε πολύ το «πολιορκουν» από το «εισβολείς» που λένε οι χρυσαβγίτες και ο Βελόπουλος;
* Ίσως ακούσατε μέσα στη βδομάδα για την πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Πεντέλης, η οποία εξέδωσε μια άκρως ξενοφοβική ανακοίνωση για τη σχεδιαζόμενη εγκατάσταση προσφύγων στο νοσοκομείο Αμαλία Φλέμιγκ και στη συνέχεια, ύστερα από την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε, εξαναγκάστηκε σε παραιτηση.
Στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά της καταγράφεται μια ακόμα φορά το ρήμα ενσκήπτω με την αποκλίνουσα σημασία του ή ίσως το νεόπλαστο ρήμα «ενσκύπτω» αφού έτσι το γράφει:
Ευχαριστώ και πάλι και παρακαλώ να ενσκύψετε στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στα Μελισσια.
Το «εγκύπτω» παραείναι λόγιο (και αδιάφανο), το «σκύβω» θεωρείται ξερωγώ χυδαίο, οπότε του φοράμε το «εν» για να γίνεται πιο αποδεκτό.
* Στην εθνική προσπάθειά του να εμπλουτιστεί με νέες λέξεις η γλώσσα μας ώστε να φτάσουμε τον εθνικό στόχο των 5.000.000 λέξεων, ο Σκάι βάζει το λιθαράκι του προσθέτοντας τη νέα λέξη «βιοπραγίες».
(Στον Δημητράκο πάντως βρίσκω τη μεταγενέστερη λέξη «βιοπράγος», αυτός που έχει πετύχει στη ζωή του ή κάτι τέτοιο).
* Δεν έχω καμιά διάθεση να κάνω τον συνήγορο του Προέδρου Τραμπ, αλλά αυτό που τον χλευάζουν επειδή, λέει, έκανε λόγο για συμμαχία ΗΠΑ-Ιταλίας από τον καιρό της αρχαίας Ρώμης (παράδειγμα αβάσιμου χλευασμού εδώ από το in.gr) δεν έχει καμιά απολύτως βάση.
Βρίσκω ότι είπε
«The United States and Italy are bound together by a shared cultural and political heritage dating back thousands of years to ancient Rome» το οποίο είναι απολύτως σωστό, μιλάει για κοινή πολιτιστική και πολιτική κληρονομιά, κάτι που βέβαια δεν έχει καμια σχέση με… συμμαχία όπως γράφτηκε ευρέως.
Ο τίτλος του σημερινού πολυσυλλεκτικού μας άρθρου είναι επηρεασμένος από την είδηση που ακούστηκε αυτές τις μέρες, ότι με τροπολογία του Άδωνη Γεωργιάδη απαλλάσσονται από την υποχρέωση πόθεν έσχες οι ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης.
Δεδομένου ότι το ιστολόγιο μπορεί να εξομοιωθεί με μέσο ενημέρωσης, επομένως, τα μεζεδάκια μας είναι επίσης απαλλαγμένα από την υποχρέωση πόθεν έσχες, αν και εγώ προτιμώ να αναφέρω τις πηγές μου.
Το αστείο είναι οτι πόθεν έσχες υποχρεούνται να συμπληρώνουν αμέτρητοι δημόσιοι υπάλληλοι, πανεπιστημιακοί που μετέχουν σε επιτροπές παραλαβής αναλωσίμων ή σε επιτροπές ενστάσεων, καθώς και άλλοι πολίτες πχ δημοσιογράφοι, όχι όμως, πλέον, οι καναλάρχες.
* Μια και ανέφερα τον Άδωνη, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές αντιλήφθηκα στο Τουίτερ ένα περιστατικό που με εξόργισε και που εμπλέκει τον Άδωνη. Ενδιαφέρει και το ιστολόγιο, αφού πρόκειται ουσιαστικά για διασπορά φέικ ειδήσεων, έστω κι αν δεν έχει γλωσσική διάσταση.
Λοιπόν, ο (υπουργός πλέον) Άδωνης αναδημοσιεύει άρθρο του Πρώτου Θέματος με τον εντυπωσιοθηρικό τίτλο «Ελληνίδα κινδυνευσε από ομαδικό βιασμό στο Άργος», ομαδικό βιασμό από μετανάστες βέβαια.
Δεκάδες, αργότερα εκατοντάδες, χρήστες σπεύδουν να αναδημοσιεύσουν την είδηση, η οποία κυριαρχεί στην μικροεπικαιρότητα του Τουίτερ. Όμως η είδηση δεν είναι σημερινή, δεν είναι χτεσινή, είναι προπέρσινη!
Αρκετές ώρες αργότερα, όταν αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για παλιά είδηση, ο Άδωνης απλώς έσβησε το τουίτ του -που είχε στο μεταξύ αναδημοσιευτεί εκατοντάδες φορές.
Είναι αλήθεια ότι το Διαδίκτυο ισοπεδώνει τον χρόνο και συχνά τυχαίνει να δούμε μια είδηση και να μην προσέξουμε πως δεν είναι πρόσφατη. Όταν όμως κάποιος είναι δημόσιο πρόσωπο με θεσμική μάλιστα θέση και ακολουθείται από εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, έχει τη στοιχειώδη ηθική και πολιτική υποχρέωση να ελέγχει στοιχειωδώς τις ειδήσεις που αναμεταδίδει.
(Είναι και πολιτικά παράδοξη η ενέργεια του Άδωνη, διότι αν η είδηση ήταν όντως σημερινή, θα τη χρεωνόταν κατά κύριο λόγο η σημερινη κυβέρνηση, η δική του. Φαίνεται πως επειδή μοίραζε αφειδώς αντιμεταναστευτικό δηλητήριο την προηγούμενη τετραετία, απο κεκτημένη ταχύτητα συνεχίζει να το μοιράζει και τώρα. Eκτός αν, ειδικά στο προσφυγικό, ο Άδωνης εξακολουθεί να κάνει αντιπολίτευση).
Βγήκε κάπως ποιητικός ο τίτλος και θα θυμηθείτε και την πρώτη σταγόνα της βροχής, ιδίως επειδή, όπως μου λένε, χαλάει και ο καιρός -λες και δεν το είχαμε πιάσει το υπονοούμενο.
Θα μπορούσα να τα βάλω και «μεζεδάκια της ισημερίας» αλλά αφενός τον τίτλο αυτόν τον έχω χρησιμοποιήσει ίσαμε πέντε φορές ως τώρα και αφετέρου η ισημερία είναι το πρωί της Δευτέρας.
Σκέφτηκα επίσης να βάλω τίτλο «Μεζεδάκια της NASA», μια και τη βδομάδα που πέρασε έγινε ντόρος στα κοινωνικά μέσα για την νεαρή γυναίκα που δήθεν «διαπρέπει στη NASA» και «εκπαιδεύει αστροναύτες» αλλά τελικά είπα να μη διαφημίσω περισσότερο αυτή τη θλιβερή ιστορία τώρα που μαθεύτηκε ευρύτερα.
Πόσο ευρύτερα; Μέχρι και το BBC έγραψε για το θέμα -στο τέλος του ρεπορτάζ διαβάζουμε ότι η κ. Αντωνιάδου δεν θελησε να σχολιάσει (was not available for a comment είναι η ακριβης διατύπωση).
Και προχωράμε στα καθαυτό μεζεδάκια μας, που δεν είναι πολλά τούτη τη βδομάδα -είχα κι εγώ ταξίδι, δεν στείλατε κι εσείς.
* Η αστεία επιγραφή της εβδομάδας, που φαίνεται αυθεντική, από την εξώπορτα μονοκατοικίας.
To σπίτι αυτό «υπερασπίζετε» από άντρες, όπως βλέπετε, που είναι αδίστακτοι, ανελέητοι και ελαφρώς ανορθόγραφοι. Είναι και αδύσσωποι, που είναι υβρίδιο, διασταύρωση της αβύσσου με τον αδυσώπητο.
Όπως αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες ο ζωγράφος κατηγορείται ότι πλαστογράφησε έργα τέχνης τα οποία πωλήθηκαν για χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια σε ιδιώτες και γκαλερί.
Υπάρχει ένα πρόβλημα με τον όρο billion στον αγγλοσαξονικό χώρο, και τι σημαίνει, αλλά στα ελληνικά οι «χιλιάδες εκατομμύρια» λέγονται μόνο «δισεκατομμύρια».
Ωστόσο, ακόμα και αυθεντικοί πίνακες δεν πιάνουν τέτοιες τιμές. Εκατομμύρια σκέτα, και πολύ τους πάει.
Μάλλον ο συντάκτης έγραψε «χιλιάδες», ύστερα θέλησε να το κάνει «εκατομμύρια» αλλά ξέχασε να σβήσει την αρχική διατύπωση.
Όσοι έχουν έντονη παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ξέρουν ότι πότε-πότε κάποιοι λογαριασμοί χρηστών χάνονται, γίνονται απροσπέλαστοι, απενεργοποιούνται -όχι από πρωτοβουλία του ιδιοκτήτη τους αλλά ως τιμωρία επειδή ο ιδιοκτήτης του λογαριασμού «παραβίασε τους όρους της κοινότητας».
Αυτό στην αργκό του Φέισμπουκ λέγεται «του έριξαν το προφίλ», ή πιο απλά «έριξαν τον τάδε» (ή την τάδε). Ποιοι τον έριξαν; Τον έριξαν κάποιοι που κατήγγειλαν, οργανωμένα, ότι μια του δημοσίευση «παραβίαζε τους όρους» επειδή περιείχε γυμνό ή επειδή χρησιμοποιούσε εκφράσεις μίσους ή παραβίαζε κάποιον άλλον από τους κανόνες. Το Φέισμπουκ δέχεται καταγγελίες για τέτοιες «ανάρμοστες» δημοσιεύσεις, τις εξετάζει και στην αρχή επιβαλλει μια ποινή προσωρινού αποκλεισμού, ο οποίος σε περίπτωση υποτροπής μπορεί να γίνει μόνιμος.
Αυτή είναι η γενική περιγραφή αλλά τα πράγματα στην πράξη δεν είναι τόσο αθώα. Φαίνεται ότι παίζει κάποιο ρόλο όχι τόσο ή όχι μονο η βασιμότητα της καταγγελίας αλλά και ο αριθμός των καταγγελιών κι έτσι μια οργανωμένη ομάδα μπορεί, αν βάλει στο στόχαστρο κάποιον λογαριασμό, να τον «ρίξει» και μόνο με το πλήθος των καταγγελιών. Φαίνεται επίσης πως όταν κάποιος τιμωρηθεί προσωρινά, τότε αρκεί να βρεθούν μια ή δυο ακόμα παλιές ανάρμοστες δημοσιεύσεις του για να θεωρηθεί υπότροπος.
Έχω έναν φίλο, πολύ αξιόλογο στον επιστημονικό του τομέα, που έχει γίνει στόχος κάποιων ομάδων (είναι γκέι, ειναι και αντιεθνικιστής, και εκφράζει ανοιχτά τις προτιμήσεις του) κι έτσι κάθε τόσο του ρίχνουν το προφίλ. Στις περιπτώσεις αυτές, έχεις έτοιμο ένα δεύτερο εφεδρικό προφίλ που το χρησιμοποιείς όσο είναι τιμωρημένο το πρώτο. Αλλά η λύση αυτή δεν ειναι τόσο πρακτική διότι στο εφεδρικό προφίλ δεν έχεις όλους τους φίλους σου.
Ακόμα πιο σοβαρά είναι τα πράγματα όταν παύει η δημοσίευση «σελίδων» του Φέισμπουκ. Σε αντίθεση με τα ατομικά προφίλ, οι σελίδες δεν έχουν όριο «φίλων» και συνήθως διευθυνονται όχι από ένα αλλά από περισσότερα άτομα. Ακριβώς επειδή μια σελίδα μπορεί να έχει δεκάδες χιλιάδες φίλους και εκατοντάδες δημοσιεύσεις, η απενεργοποίησή της είναι πιο σημαντικό γεγονός.
Σήμερα θα παρουσιάσω το ιστορικό της αναστολής δημοσίευσης μιας τέτοιας σελίδας του Φέισμπουκ, της σελίδας The Three Mooges, η οποία είχε πολύχρονη παρουσία και χιλιάδες αναγνώστες. Περιστασιακά την παρακολουθούσα: είχε σατιρικό περιεχόμενο αλλά και έντονη δράση σε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης σε μετανάστες και πρόσφυγες. Επειδή όμως δεν έχω πλήρη εποπτεία του περιεχομένου που είχε, δεν αποκλείω να δημοσίευε και πράγματα κατακριτέα -αλλά ακόμα κι αυτό το υποθετικό θα δικαιολογούσε τάχα τη φίμωση;
Πριν όμως παρουσιάσω την ανάρτηση του ιδρυτή της σελίδας The Three Mooges, θέλω να αναφερθώ επιτροχάδην σε ένα όχι εντελώς άσχετο θέμα -άλλωστε, για τον λόγο αυτό με προσέγγισαν φίλοι της σελίδας Three Mooges, απορώντας μήπως τα Ελληνικά Χόαξες μπορούσαν να έχουν κάποια ανάμιξη στην τιμωρία της σελίδας τους.
Πράγματι, πριν από 2-3 εβδομάδες δημοσίευσα στο Φέισμπουκ μια δήλωση με την οποία γνωστοποίησα την αποχώρησή μου από την ομάδα επιστημονικών συμβούλων των Ellinika Hoaxes (ΕΗ), επειδή θεώρησα ότι ορισμένες δημόσιες τοποθετήσεις του αρχισυντάκτη των ΕΗ ήταν έντονα κομματικές και έτσι στερούσαν την έξωθεν καλή μαρτυρία -σαν να βλέπεις τον επικεφαλής του οργάνου αξιολόγησης διαιτητών ποδοσφαίρου να πετάει μπουκάλια από την κερκίδα των φανατικών.
Περισσότερα για την ιστορία αυτή μπορείτε να διαβάσετε σε μια συνέντευξη που έδωσα, στην οποία, πέρα από την προσωπική μου ανάμιξη, θέτω και το γενικότερο ζήτημα της αδιαφάνειας με την οποία λειτουργούν οι οργανισμοί εξακρίβωσης στοιχείων. Δεν θέλησα να αφιερώσω άρθρο του ιστολογίου στο ζήτημα, διότι δεν μου αρέσει να ανακατεύω το ιστολόγιο με τις μη συγγραφικές προσωπικές μου ασχολίες.
Ωστόσο, όπως είπα, η συνεργασία μου με τα ΕΗ ήταν ο λόγος για τον οποίο με προσεγγισαν κάποιοι φίλοι των Three Mooges. Πράγματι, τα ΕΗ συνεργάζονται με το Φέισμπουκ ως οργανισμός εξακρίβωσης στοιχείων (fact-checking) και στο πλαίσιο αυτό, αν έχω καταλάβει καλά, επιβάλλουν «ποινές» σε ιστοτόπους που εντοπίζονται να διαδίδουν φέικ. Δεν ξέρω αν έχουν τη δυνατότητα να προτείνουν και τη διακοπή της δημοσίευσης μιας σελίδας στο ΦΒ.
Ωστόσο, επειδή οι Three Mooges ηταν σατιρική σελίδα και όχι ενημερωτική, δεν νομίζω ότι έχουν τα ΕΗ ανάμιξη στη συγκεκριμένη υπόθεση. Η αδιαφάνεια της λειτουργίας τους παραμένει και είναι σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας, αλλά στην περίπτωση των Mooges η αίσθησή μου είναι ότι έπεσαν θύμα οργανωμένης στοχοποίησης από ομάδες με μαζικά ριπόρτ, πράγμα που θέτει επί τάπητος τον τρόπο με τον οποίο επιβάλλονται αυτές οι ποινές στο Φέισμπουκ.
Κλείνω παραθέτοντας την επιστολή του Skouliki Tom, του διαχειριστή των Three Mooges:
Καλημέρα σε όλους.
Σας γράφει To Skouliki Tom, ο δημιουργός και μοναδικός διαχειριστής της σελίδας The Three Mooges εδώ και 7 χρόνια. Αυτό που ακολουθεί είναι ένας απολογισμός, το στερνό αντίο των επτά αυτών ετών.
Ξεκινήσαμε τις Μούτζες 3 παιδιά την Πρωτοχρονιά του 2013, εγώ παρέα με την Will I Am και τον One Eyed Bert, σύντομα όμως προσωπικές υποχρεώσεις δεν τους επέτρεψαν να ασχοληθούν με τη σελίδα και το μπλογκ, οπότε η διαχείριση έμεινε αποκλειστικά σε εμένα.
Αυτή ήταν λοιπόν η συντακτική oμάδα των The Three Mooges, που τα έπαιρνε από παντού και ήταν στο payroll όλων των κομμάτων και των επιχειρηματιών. Ένας άνθρωπος.
Αυτά τα 7 χρόνια μετράω συνολικά 540 μέρες ban στο προσωπικό μου προφίλ από τις χιλιάδες αναφορές που είχε δεχτεί η σελίδα, κυρίως από φασίστες αλλά όχι μόνο. Έχω δεχτεί μηνύσεις, απειλές και ύβρεις κάθε είδους, έχω διαβάσει για το πρόσωπό μου – τρόπος του λέγειν – οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε από χρυσαυγίτες, νεοδημοκράτες, συριζαίους, κκέδες, βάζελους, γαύρους, αεκτζήδες, βίγκαν, φεμινιστές, χριστιανόπληκτους, άθεους, αναρχικούς, ό,τι κυκλοφορεί και δεν κυκλοφορεί εκεί έξω.
Ήμουν πάντα της λογικής η σελίδα να μην ρίχνει bans, να μην κλειστεί σε μια φούσκα όπου θα τα λέμε όσοι συμφωνούμε μεταξύ μας, εκτός αν τα σχόλια ήταν ρατσιστικά ή χυδαία.
Αυτά τα 7 χρόνια, κάναμε δεκάδες ραδιοφωνικές εκπομπές – το The Three Mooges Radio Show – παρέα με την One Eyed Bert, τον Jorge, τον NuKuSu και τη Lydia Bgr μέχρι το 2016, διατηρήσαμε ένα μπλογκ με χιλιάδες κείμενα το οποίο σταμάτησα να ανανεώνω το 2017 στο ζενίθ της επισκεψιμότητάς του κι έτσι έμεινε μόνο η σελίδα την οποία και διαχειριζόμουν μέχρι πρόσφατα με μικρή βοήθεια από τον NuKuSu.
Ξεκίνησα τη σελίδα στα 26 και σήμερα είμαι στα 33 μου. Μεγάλωσα μαζί της και μεγάλωσε μαζί μου. Ό,τι έχω κάνει αυτά τα 7 χρόνια συνδέεται με τις Three Mooges. Ήμουν περισσότερο To Skouliki Tom και λιγότερο ο εαυτός μου.
Προσπάθησα πάντα να τα βάζω με την εξουσία, όποια κι αν ήταν αυτή, να είμαι κοντά στους αδύναμους, να βοηθάω άλλες σελίδες και να αναδεικνύω ευαίσθητα ζητήματα και θέματα που θάβονταν από τα κυρίαρχα μέσα, να γκρινιάζω επί παντός επιστητού, να στηλιτεύω τα κακώς κέιμενα, χωρίς να στοχοποιώ κανέναν απλό χρήστη, χωρίς να κάνω τη σελίδα pop, χωρίς να της αλλάξω χαρακτήρα και να την κάνω εμπορική και χωρίς να βγάλω ποτέ ούτε μισό ευρώ.
Κλείσαμε με περισσότερους από 121.000 followers και μηνιαία απήχηση που ξεπερνούσε τα 2 εκατομμύρια ανθρώπους.
Αρνήθηκα να μπω σε κόμματα και να γράψω σε έντυπα που μου προτάθηκαν, πράγμα που δεν μετανιώνω ούτε στιγμή και νιώθω δικαιωμένος κρίνοντας από την εξέλιξη και των κομμάτων και των εντύπων αυτών.
Δεν ήξερα κανέναν και δεν με ήξερε κανένας όταν ξεκίνησα. Φρόντισα να μην με ξέρει ούτε τώρα. Στην πορεία γνώρισα πάρα πολύ κόσμο, είτε που διατηρούσε σελίδες, είτε φεησμπουκοπερσόνες, μπλόγκερς, όλο αυτό το συνάφι που δραστηριοποιείται εδώ μέσα. Τους γνώρισα όλους. Θα κρατήσω τους λίγους αξιόλογους από αυτούς και θα πετάξω τη συντριπτική πλειοψηφία που είναι εντελώς για τα σκουπίδια, κάτι ξεπουλημένα τομάρια που μόνο όταν εξαφανιστούν τα προφίλ τους θα καταλάβουν πόσο πουθενάδες και ανύπαρκτοι είναι.
Αν λυπάμαι που έκλεισαν οι Μούτζες; Καθόλου. Όταν οικειοθελώς είσαι «υπάλληλος», αμισθί μάλιστα μιας πολυεθνικής που βγάζει εκατομμύρια από τη δωρεάν παρουσία σου στην πλατφόρμα της, δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις. Ξέρεις ότι παίζεις στο παιχνίδι της από το οποίο σε πετάει όποτε γουστάρει, όπως κι έγινε.
Στην εποχή του άκρατου θετικισμού, ήταν φυσικό όλη αυτή η υστερία της πολιτικής κορεκτίλας, για την οποία έχουν μερίδιο ευθύνης και οι χρήστες – και για την οποία φωνάζαμε εμείς και άλλοι εδώ και χρόνια -, να γυρίσει μπούμερανγκ, σε σημείο που είναι πια αδύνατο να γράψεις το οτιδήποτε ξεφεύγει από τα αποστειρωμένα guidelines της πλατφόρμας, τα οποία εννοείται ότι εξυπηρετούν τα δικά της επιχειρηματικά συμφέροντα και γίνονται συνεχώς αυστηρότερα και πιο συντηρητικά.
Σε ένα περιβάλλον λοιπόν, όπου θα επιτρέπονται μόνο τα σκυλάκια, τα γατάκια, οι χαζοχαρούμενες ειδήσεις και το merchandise, χώρος για σελίδες όπως η δική μας δεν υπήρχε.
Όλες οι αναφορές που δεχτήκαμε ήταν παραπλανητικές, εκμεταλλευόμενες τον αστείο αλγόριθμο του facebook που κρίνει λέξεις και εικόνες out of context. Ό,τι ανέβαζα γινόταν αναφορά για αυτό ακριβώς που στηλίτευε. Μέχρι που οι αναρτήσεις που έπεσαν ήταν δεκάδες πια και το οριστικό ban αναπόφευκτο. 60.000 αναρτήσεις είναι σαν μην έγιναν ποτέ. 7 χρόνια εξαφανίστηκαν μέσα σε μια στιγμή.
Αυτό που δεν χάθηκε όμως είναι αυτό ακριβώς που προσπαθούσε να θυμίζει η σελίδα. Ο λόγος για τον οποίο υπήρχε. Για να θυμίζει καθημερινά ότι αυτό που ζούμε δεν είναι η κανονικότητα και ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Αν πέτυχε κάτι πραγματικά ουσιαστικό η σελίδα; Πιστεύω πως ναι, πέρα από τον χαρακτήρα της αντιπληροφόρησης που είχε.
Πρώτον, κατάφερε σε συνεργασία με το Omnia TV (facebook.com/omniawebtv/) να διοργανώσει σειρά προβολών και ανοιχτών δημόσιων ενημερωτικών συζητήσεων σχετικά με τη Δίκη της Χρυσής Αυγής, σε μια εποχή που δεν ασχολιόταν με τη Δίκη κανείς και για αυτό ευχαριστώ προσωπικά τα παιδιά του Omnia και τους δικηγόρους της Πολιτικής Αγωγής για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν.
Δεύτερον, μέσα από τη σελίδα δημιουργήθηκε η Mano Aperta, η μεγαλύτερη κοινωνική κουζίνα στην Ελλάδα, μια απίστευτη ομάδα ανθρώπων, που λειτουργεί αθόρυβα εδώ και 3,5 χρόνια έχοντας προσφέρει περισσότερες από 250.000 μερίδες δωρεάν φαγητού σε όλα τα Εξάρχεια, στον Πειραιά, στη Βαρβάκειο, στη Μάνδρα, στο Μάτι και όπου αλλού έχει χρειαστεί.
Χωρίς τις Μούτζες που ήταν το βασικό παράθυρό της στον ψηφιακό κόσμο, θα χρειαστεί τη βοήθειά σας για να συνεχίσει το έργο της και παρακαλώ να τη στηρίξετε.
Για το τέλος, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις σελίδες, σε όλους τους ανθρώπους από τους οποίους δανείστηκα περιεχόμενο για τη σελίδα – προσπαθούσα πάντα να τους κάνω mention – και ιδιαίτερα στο Luben για τη συνεχή στήριξη στην κουζίνα μας.
Παράλληλα, ένα εξίσου μεγάλο συγγνώμη για τα λάθη και τις αστοχίες μου σε περιεχόμενο σαν διαχειριστής των Three Mooges. Ξέρω ότι μέσα σε 7 χρόνια ήταν πολλά, ελπίζω λιγότερα από τα σωστά και τα εύστοχα
Έγραψα τα παραπάνω κάπως σκόρπια και αυθόρμητα, όπως μου έρχονταν στο μυαλό. Δεν θέλω να κουράσω άλλο, οπότε κάπου εδώ σας αφήνω.
Αγαπημένε μοναδικέ αναγνώστη, ο αληθινός αγώνας δίνεται στον πραγματικό κόσμο και εκεί είναι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, όχι εδώ μέσα.
Καλή αντάμωση στους δρόμους, λοιπόν.
Με αγάπη,
To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Στις πρόσφατες εκλογές δεν πήγα να ψηφίσω. Δεν θα πάω ούτε στις επόμενες, ούτε στις εκλογές μετά από αυτές, ούτε ποτέ ξανά μέχρι να αλλάξει κάτι ριζικά, μέχρι να σταματήσουμε να παίζουμε με τους δικούς τους κανόνες σε ένα παιχνίδι εκ προοιμίου χαμένο, όπου ο δημόσιος διάλογος είναι ανύπαρκτος, οι πράξεις δεν έχουν καμία σημασία, οι έννοιες διαστρεβλώνονται, η φωνή των πολλών φιμώνεται και τα μόνα που επικρατούν είναι η λογική της αισθητικής και των fake news. Μέχρι την τελική νίκη!)
Κι άλλες φορές έχω βάλει παρεμφερείς τίτλους στο πολυσυλλεκτικό σαββατιάτικο άρθρο μας, όταν δημοσιεύεται την παραμονή εκλογικής αναμέτρησης -δεν διεκδικεί πρωτοτυπία ο τίτλος, μόνο ακρίβεια. Κάμποσα από τα μεζεδάκια της πιατέλας, άλλωστε, είναι (προ)εκλογικά, αν και όχι όλα.
* Και ξεκινάμε με ένα μη εκλογικό μεταφραστικό μαργαριτάρι, μεγαλούτσικο μάλιστα, μεγέθους… μαρμάρου. Σύμφωνα με άρθρο του Βήματος, κάμερα κατέγραψε την πτώση μετεωρίτη στην Αυστραλία. Κατά το άρθρο, «ο μετεωρίτης είχε μέγεθος μαρμάρου».
Πόσο μέγεθος έχει όμως γενικά το μάρμαρο; Υπάρχουν μαρμάρινοι όγκοι πολλών κυβικών μέτρων, υπάρχουν και λεπτά μαρμαράκια λίγων τετραγωνικών εκατοστών, και μικρότερα ακόμα.
Μπα, κάτι άλλο συμβαίνει. Αν ανατρέξετε στο πρωτότυπο θα δείτε ότι χρησιμοποιείται η λέξη marble. Το οποίο όμως marble είναι μεν το μάρμαρο ειναι όμως επίσης η μπίλια, η γκαζά, ο βώλος. Μέγεθος βώλου είχε ο μετεωριτάκος.
(Κι αν σας πει κανένας Άγγλος have you lost your marbles?, δεν αναρωτιέται αν χάσατε τις μπίλιες σας, αλλά αναρωτιέται, ιδιωματικά, αν είστε στα καλά σας).
* Φίλος στέλνει τη φωτογραφία αριστερά, από εκλογικό περίπτερο της Ρένας Δούρου με την ανορθογραφία να βγάζει μάτι. Πιο δυνατά, βέβαια.
Μου γράφει: «Δεν ξέρω πιος έφτιαξε τα περίπτερα, αλλά την άλλη φορά να διαλέξουν κάποιον που να είναι ποιο προσεκτικός».
Διότι βέβαια επισημαίνουμε μαργαριτάρια και των παρατάξεων που μας είναι συμπαθείς και θα τις ψηφίσουμε -όπως εγώ τη Ρένα Δούρου (στον νότιο τομέα).
Αυτοκίνητο στη Λαμία ξέφυγε της πορείας του και πήρε… σβάρνα τα μηχανάκια.
Γράφει ο φίλος που το έστειλε: Πώς μεταφράζουμε το «εξετράπη»; Ξέφυγε. Τα άλλα τα κρατάμε ίδια, και προκύπτει το αυτοκίνητο που ξέφυγε της πορείας του.
Τα ονομάζω έτσι όχι επειδή παρασκευάστηκαν στη συμπρωτεύουσα παρά επειδή εγώ βρίσκομαι αυτες τις μέρες στη Θεσσαλονίκη. Και επειδή είμαι εκτός έδρας, ίσως η πιατέλα να μην έχει τόσα πολλά όσο συνήθως.
* Διαβάζω «χορηγούμενη» ανακοίνωση (πες διαφήμιση) στο Φέισμπουκ, που με παρακινεί να «υιοθετήσω μια νάρκη που μυρίζει αρουραίο». Μυρίζει σαν αρουραίος δηλαδή; Δεν θα είναι και πολύ εύοσμη.
Mπα, το μεταφραστήρι φταίει. Μου ζητούσαν να «υιοθετήσω» a landmine-sniffing rat δηλαδή ένα ποντίκι που έχει εκπαιδευτεί να οσφραίνεται νάρκες.
Όταν λέμε «να υιοθετήσω» εννοούμε να πληρώσω κάποια χρήματα. Αλλά νομίζω πως καλύτερα θα ήταν να το πουν «ποντίκι» ή «ποντικάκι», αρουραίο δύσκολα θα πειστεί να υιοθετήσει κανείς.
Βεβαια, γι’ αυτές τις αποχρώσεις χρειάζεται, προς το παρόν τουλάχιστον, ανθρωπάκι -δεν φτάνει το μηχανάκι.
* Γουστόζικο μεταφραστικό μαργαριτάρι σε μια πολύ ανησυχητική είδηση.
Διαβάζω άρθρο για ένα νέο είδος διαφημίσεων που σχεδιάζει να δημιουργήσει μια ρωσική εταιρεία, να προβάλλει διαφημιστικά μηνύματα στον ουρανό -θα σηκώνουμε το βλέμμα προς τον ουρανό τη νύχτα κι αντί να βλέπουμε τη σελήνη και τ’ αστέρια θα βλέπουμε τη διαφήμιση της Πέπσι Κόκα, εντελώς δυστοπική προοπτική.
Ελπίζω να μην ευοδωθούν σύντομα οι προσπάθειες, αλλά ας δούμε και το μαργαριτάρι. Γράφει λοιπόν το άρθρο ότι:
Οι διαφημίσεις θα είναι ορατές για μερικές ώρες κατά τη διάρκεια του 24ώρου, και μόνο τη νύχτα ή πολύ νωρίς το πρωί, με τη ρωσική εταιρεία να σχεδιάζει να τις λανσάρει το 2021. Οι μελετητές, πάντως, προειδοποιούν ότι αυτό ίσως να κάνει τα αστέρια λιγότερο ορατά εξαιτίας των ελαφριών ρύπων από τους δορυφόρους.
Ελαφριοί ρύποι; Και γιατί να εμποδίζουν οι ελαφριοί ρύποι την ορατότητα των αστεριών; Κάτι άλλο συμβαίνει -και θα το μαντέψατε. Το πρωτότυπο θα έλεγε because of light pollution, και αυτό το light pollution θα μπορούσε θεωρητικά να μεταφραστεί «ελαφρά ρύπανση» αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι ασφαλώς η «φωτεινή ρύπανση» (ή φωτορύπανση), που θα προέρχεται από τις διαφημίσεις αυτές.
Που βέβαια ονομάζονται έτσι επειδή σήμερα είναι το Σάββατο του Λαζάρου, παραμονές της Μεγαλοβδομάδας. Για τα λαογραφικά της ημέρας, δείτε και ένα χρονογράφημα του Γιώργου Κοτζιούλα για τα Λαζαρούδια, ενώ σε όσους μας διαβάζουν από την Αθήνα να ξεκινήσω υπενθυμίζοντας (διότι αν το αφήσω για το τέλος, όπως συνηθίζεται, θα είναι αργά), ότι σε λίγη ώρα, στις 12 το μεσημέρι, θα γίνει στο Polis Art Café η παρουσίαση του βιβλίου μου «Η γλώσσα έχει κέφια». Θα μιλήσουν οι φίλοι Παντελής Μπουκάλας και Στρατής Μπουρνάζος. Σπεύσατε, σπεύσατε!
Σαν ορντέβρ, από το Star, αναγγελία για τα καινούργια επεισόδια της σειράς Game of thrones.
Δεν αμφιβάλλω πως η τηλεθέαση του πρώτου επεισοδίου ήταν «επική», όπως το θέλει το κλισέ. Είδα άλλωστε αρκετούς φίλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να προειδοποιούν με φριχτές απειλές τους σποϊλεράδες που θα τολμούσαν να φανερώσουν τι γίνεται στα καινούργια επεισόδια. Βέβαια, δεν είμαι ο αρμοδιότερος να σχολιάσω, αν κρίνουμε από το ότι μέχρι πρόσφατα δεν ήξερα αν αυτό το Game of thrones είναι κινηματογραφική ταινία, τηλεοπτική σειρά ή βιντεοπαιχνίδι -κάποια στιγμή ρώτησα και έμαθα, αλλά δεν έχω παρακολουθήσει ούτε ένα λεπτό από τα προηγούμενα επεισόδια, μ’ άλλα λόγια ‘αρχίστε το έπος χωρίς εμένα’.
Ωστόσο, με προβληματίζει η αναφορά σε 415 χώρες. Στον πλανήτη μας δεν υπάρχουν ούτε οι μισές -πώς κλείνει ο λογαριασμός; Υπολογίζουν άραγε μία προς μία τις πολιτείες των ΗΠΑ ή άλλων ομοσπονδιακών κρατών; Μετράνε τάχα μελλοντικές χώρες που θα ιδρυθούν σε άλλους πλανήτες; Μήπως μεταδίδεται η σειρά και στην Κοίλη Γη; Όποιος ξέρει ας μας πει.
* Συνεχίζω με μια φρέσκια ακλισιά, από χτες. Σε ρεπορτάζ από τη Βουλή, το tvxs έγραψε ότι ο Πάνος Καμμένος επιτέθηκε στον προεδρεύων».
Αν είχαμε τον τύπο «ο προεδρεύοντας», φυσικά, θα έγραφαν «επιτέθηκε στον προεδρεύοντα», δεν θα το άφηναν άκλιτο. Η ακλισιά εμφανίζεται στους τύπους που δεν εχουν ενταχθεί στο κλιτικό της νεοελληνικής.
Που βέβαια τα λέω έτσι επειδή είναι τα πρώτα μεζεδάκια μετά την Πρωταπριλιά.
Ωστόσο, η λέξη «μεταπρωταπριλιάτικος» μπορεί να διαβαστεί και με μια άλλη σημασία. Όπως, ας πούμε, «μεταδεδομένα» (metadata) είναι δεδομένα για δεδομένα, έτσι και ένα «μεταπρωταπριλιάτικο ψέμα» είναι ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα για τα πρωταπριλιάτικα ψέματα.
Υπάρχει τέτοιο πράγμα; θα ρωτήσετε. Βεβαίως και υπάρχει, τουλάχιστον στη μπρεξιταρισμένη Μεγάλη Βρετανία, όπου στον ιστότοπο της Τέλεγκραφ δημοσιεύτηκε η είδηση ότι «Απαγορεύτηκαν φέτος τα πρωταπριλιάτικα αστεία, από τον φόβο μήπως προκληθεί, εξαιτίας του Μπρέξιτ, πανικός αγορών στα καταστήματα» (April Fool’s jokes banned amid fear of panic buying over Brexit). Το άρθρο επικαλείται μαλιστα έναν αρχαίο νόμο του 1653.
Αυτό πράγματι ήταν μεταπρωταπριλιάτικο, αλλά πιο αστείο, φαρμακερά αστείον θα έλεγα, βρήκα τον τίτλο άρθρου στη Φαϊνάνσιαλ Τάιμς:
Ματαιώνεται η Πρωταπριλιά λόγω της τρέχουσας κατάστασης της πραγματικότητας
Και εδώ που τα λέμε, πράγματι, αν είναι τόσο παράλογη η πραγματικότητα που εξωφρενικές ειδήσεις γίνονται πιστευτές με ένα ανασήκωμα των ώμων, το περιθώριο για πρωταπριλιάτικα ψέματα στενεύει -όπως ίσως έχουμε διαπιστώσει από την άνθιση του βρίσκουν οι σατιρικοί και παρωδικοί ιστότοποι τύπου Onion/Κουλούρι αλλά και η συχνότητα με την οποία οι τρολοειδήσεις τους γίνονται πιστευτές και αναδημοσιεύονται από «κανονικά» μέσα ενημέρωσης.
Αυτό το είδαμε και με ένα πρωταπριλιάτικο που έκανε φέτος το left.gr, που φαντάστηκε επίσκεψη του Μαδούρο στην Αθήνα και συμμετοχή του στη συγκέντρωση που έχει προγραμματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για απόψε το βράδυ και το οποίο αναδημοσιεύτηκε κάμποσες φορές.
Και ξεκινάμε με ένα διπλό μαργαριτάρι από αυτόματη μετάφραση στο Φέισμπουκ.
Tην Παρασκευή 25 του μηνός το βράδυ, στο δελτίο ειδήσεων του Σκάι, προβλήθηκε ένα βίντεο που έδειχνε νέους να τρέχουν, να κατεβαίνουν κακήν κακώς από μια κυλιόμενη σκάλα, φωνάζοντας τρομαγμένοι κάτι σε μια σλάβικη γλώσσα.
* Ένα ωραίο που είδα στα σόσιαλ, ένα ραμονοειδές μιμίδιο. Ένα δοχείο μπογιά σε χρώμα Πουμισούσες, για να βάφετε τις κουρτίνες σας όσοι έχετε θέματα και θέλετε να εκδικηθείτε.
Και ξεκινάμε με μια πισώπλατη μαχαιριά από τον Σπελ Τσέκερ.
* Δεν θυμαμαι πού το βρήκα αυτό, κάποιος μου το έστειλε.
* Από σουπεράκι του Σκάι:
* Μια και ξανάνοιξαν τα εστιατόρια, να βάλουμε κι ένα μενού -αν και δεν είμαι βέβαιος πως είναι φρέσκια η φωτογραφία. Ελπίζω πάντως να είναι φρέσκα τα θαλασσινά του μαγαζιού και πάντως ο μάγειρας να ξέρει τη δουλειά του καλύτερα από εκείνον που ανάλαβε να μεταφράσει τον κατάλογο.
* Αυτή η ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στο Φέισμπουκ, στη σελίδα της συνδικαλιστικής παράταξης ΔΑΚΕ ΕΤΕ-ΔΕΗ.
* Και άλλη μια περίπτωση παραποίησης, όχι με στόχο ένα πρόσωπο αλλά τους εκπαιδευτικούς.
Πέρα από το αστείο «τη Google» που συνήθως εννοεί την εταιρεία κι όχι το μηχανάκι αναζήτησης, πέρα από το λιβάνισμα του «έξυπνου και πρακτικού» πρωθυπουργού, το όλο θέμα μού φαίνεται μνημειώδες αυτογκόλ.
* O πορτοκαλισμός της εβδομάδας, σε αυτή την εικονίτσα που κυκλοφορεί στο Φέισμπουκ.
Τα ονομάζω έτσι, φυσικά, από την απόφαση του πρωθυπουργού να δοθεί πανηγυρικός χαρακτήρας στον εορτασμό της επετείου των 2500 χρόνων και να συσταθεί ειδική επιτροπή εορτασμού με πρόεδρο τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη (που θα διηγηθεί και τα γεγονότα όπως τα έζησε στα νιάτα της, όπως είπε κάποιος κακεντρεχής στα σόσιαλ).
* Στην εθνική προσπάθειά του να εμπλουτιστεί με νέες λέξεις η γλώσσα μας ώστε να φτάσουμε τον εθνικό στόχο των 5.000.000 λέξεων, ο Σκάι βάζει το λιθαράκι του προσθέτοντας τη νέα λέξη «βιοπραγίες».
* Μια και ανέφερα τον Άδωνη, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές αντιλήφθηκα στο Τουίτερ ένα περιστατικό που με εξόργισε και που εμπλέκει τον Άδωνη. Ενδιαφέρει και το ιστολόγιο, αφού πρόκειται ουσιαστικά για διασπορά φέικ ειδήσεων, έστω κι αν δεν έχει γλωσσική διάσταση.
* Η αστεία επιγραφή της εβδομάδας, που φαίνεται αυθεντική, από την εξώπορτα μονοκατοικίας.
Κλείνω παραθέτοντας την επιστολή του Skouliki Tom, του διαχειριστή των Three Mooges:
* Φίλος στέλνει τη φωτογραφία αριστερά, από εκλογικό περίπτερο της Ρένας Δούρου με την ανορθογραφία να βγάζει μάτι. Πιο δυνατά, βέβαια.
* Διαβάζω «χορηγούμενη» ανακοίνωση (πες διαφήμιση) στο Φέισμπουκ, που με παρακινεί να «υιοθετήσω μια νάρκη που μυρίζει αρουραίο». Μυρίζει σαν αρουραίος δηλαδή; Δεν θα είναι και πολύ εύοσμη.
Σαν ορντέβρ, από το Star, αναγγελία για τα καινούργια επεισόδια της σειράς Game of thrones.
Αυτό πράγματι ήταν μεταπρωταπριλιάτικο, αλλά πιο αστείο, φαρμακερά αστείον θα έλεγα, βρήκα τον τίτλο άρθρου στη Φαϊνάνσιαλ Τάιμς:
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 