Αριελικά μεζεδάκια

Θα καταλάβατε πως τα λέω έτσι από το όνομα της καταιγίδας που βέβαια, τουλάχιστον στην Αττική, περισσότερο τη συζητήσαμε για το όνομά της παρά για τη σφοδρότητά της. Ξέρουμε πια πως τα ονόματα των καταιγίδων της χρονιάς τα προτείνουν, εκ περιτροπής, οι μετεωρολογικές υπηρεσίες της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, και αυτή ήταν πρόταση του Ισραήλ. Πρόκειται για αντρικό όνομα, συνηθισμένο στο Ισραήλ, με αναφορές στη Βίβλο όπου αποτελεί και ένα από τα ονόματα των Ιεροσολύμων -βέβαια στα ελληνικά, στη μετάφραση των Εβδομήκοντα, λέμε Αριήλ, αλλά από τότε μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει ο Άριελ του Σέξπιρ, η γοργόνα Άριελ του Ντίσνεϊ και το απορρυπαντικό Αριέλ, οπότε ξεχάστηκε ο Αριήλ, κι ας λέει ο Ησύχιος στο λεξικό του Αριήλ: ο λέων. Παρόλο λοιπόν που ο προσεκτικός ιστολόγος θα έβαζε τίτλο Αριηλικά μεζεδάκια, εγώ είπα να συνταχθώ με τον πάτερ Απρόσεχτο.

Tο έγραψα έτσι για να θυμίσω ότι, αφού εξακολουθεί να βρίσκεται στην επικαιρότητα η υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου και να γίνεται συνεχώς αναφορά στον ιδρυτή της, τον πάτερ Αντώνιο, καλά κρατεί και η… πατεριάδα, δηλαδή η συζήτηση για το αν είναι λάθος να λέμε, όπως οι περισσότεροι, «ο πάτερ Αντώνιος», με άκλιτο το προτακτικό.

Στη συζήτηση παρενέβη και ο εθνικός μας γλωσσολόγος, με ουκάζιο που κυκλοφόρησε στο Φέισμπουκ, με την εισαγωγική πρόταση «Πάτερ, άφες αυτοίς». Διαφωνεί ο κ. Μπαμπινιώτης με τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη και θεωρεί «κακοποιητές» τον Κόντογλου και τον Παπαδιαμάντη. Θα περίμενε πάντως κανείς να είχε ο κ. Μπαμπινιώτης περισσότερο τακτ και να μη χρησιμοποιήσει τον όρο «κακοποίηση» για μια γλωσσική επιλογή όταν ο λόγος αφορά μια υπόθεση στην οποία φαίνεται να υπάρχει και πραγματική κακοποίηση παιδιών (την επισήμανση την έκανε ο Άκης Γαβριηλίδης).

* Σε άλλο θέμα, μου γράφει φίλος, που σχολιάζει τον τίτλο είδησης, ότι ο Σωτήρης Τσιόδρας είχε ατύχημα και «υποβλήθηκε σε χειρουργείο».

Λέει ο φίλος: Υποβλήθηκε σε χειρουργείο είναι ισοδύναμο με το υποβλήθηκε σε επέμβαση; Ίσως υπερβάλλω, αλλά όταν το είδα μου φάνηκε περίπου αντίστοιχο με κάτι σαν » το αυτοκίνητό μου υποβλήθηκε σε συνεργείο»

Από την άλλη, συνηθίζουν οι γιατροί να λένε «έχω χειρουργείο» και τη φράση «υποβλήθηκε σε χειρουργείο» τη βρίσκω αρκετά συχνά. Μπορούμε να το θεωρήσουμε και συνεκδοχή, τι λέτε;

* Κι ένα ερώτημα κάθε άλλο παρά επίκαιρο. Ρωτάει εκλεκτός φίλος του ιστολογίου για τους στίχους του θρυλικού τραγουδιού Τα παιδιά του Πειραιά (κι αυτοί του Μάνου Χατζιδάκι):

Όσο κι αν ψάξω
δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να μ’ έχει κάνει
όπως τον Πειραιά…

Έτσι, ή όπως «ο Πειραιάς»;

Εξαρτάται σε τι αναφέρεται η σύγκριση «όπως τον Πειραιά». Αν αναφέρεται στον δεύτερο στίχο, τότε η αιτιατική στέκει. Αν στον τρίτο στίχο, θέλει ονομαστική, αλλά μπορούμε να σκεφτούμε πως υπάρχει έλξη.

Αν η παρομοίωση εισαγόταν με το «σαν», σαν τον Πειραιά, θα είχε άραγε την ίδια παρατήρηση ο φίλος μας; Εσείς τι λέτε;

* Και τα προβληματικά εισαγωγικά της εβδομάδας, σε σουπεράκι για τον Ερντογάν.

Οι λεονταρισμοί είναι οι ψευτοπαλικαριές, τουλάχιστον σύμφωνα με το λεξικό.

Οι «λεονταρισμοί», δηλαδή οι ψευτολεονταρισμοί τι είναι άραγε;

Διπλά ψεύτικές παλικαριές ή… αληθινές;

* Το επόμενο μεζεδάκι δεν είναι φρέσκο, αλλά τώρα το εντόπισε ο φίλος που το στέλνει. Πρόκειται για ένα πολύ κακομεταφρασμένο άρθρο για ένα ενδιαφέρον αρχαιολογικό θέμα, για μια μούμια που φυλάσσεται σε μουσείο στην Πολωνία:

Πολωνοί επιστήμονες, ανακάλυψαν ένα έμβρυο, σε μια μουμιοποιημένη μούμια, ηλικίας άνω των δύο χιλιάδων ετών. Διατηρήθηκε χάρη σε μια πολύ ασυνήθιστη διαδικασία. Όπως εξηγούν οι ερευνητές, έγινε «τουρσί» σε όξινο περιβάλλον. Αυτή είναι μια διαδικασία παρόμοια με αυτή που διατήρησε τα σώματα των βάλτων μέχρι τις μέρες μας. … το κανάλι γέννησης της νεκρής μητέρας δεν ήταν ανοιχτό

Έχει κι άλλα, αλλά διάλεξα τα πιο χτυπητά. Μου αρέσει πιο πολύ η μουμιοποιημένη μούμια που μου θυμίζει τα νεκρά πτώματα του Μποστ.

Advertisement

Ουκρανικά μεζεδάκια

Όχι όμως μπορστ ή κοτόπουλο Κιέβου ή λαχανοντολμάδες αλλά το καθιερωμένο σαββατιάτικο πολυσυλλεκτικό μας άρθρο, που παίρνει σήμερα τον τίτλο του από τη διεθνή επικαιρότητα και από τις συγκεχυμένες ειδήσεις που έρχονται από την Ουκρανία, ειδικότερα από το Ντονμπάς.

Όμως δεν θα έχουμε πολλά μεζεδάκια σχετικά με το ουκρανικό, ένα μονάχα -απλώς η συγκυρία έδωσε τον τίτλο. Θα μπορούσα να τα αποκαλέσω και ευνίκεια μεζεδάκια, μια και Ευνίκη, ή πιο σωστά Eunice, λέγεται η καταιγίδα που χτυπάει τη Δυτική Ευρώπη και την Αγγλία, και που, έστω ξεθυμασμένη, έχει φτάσει και μέχρι το Μεγάλο Δουκάτο. Ήταν γραφτό το σημερινό άρθρο να έχει τίτλο διεθνή, φαινεται.

* Σχετική με την καταιγίδα, την Ευνίκη, είναι η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο, που την έκλεψα από τον τοίχο του Θεμιστοκλή Πανταζάκου στο Φέισμπουκ.

Είναι τραβηγμένη χτες από την Ουαλλία. Πέντε πρόβατα μπήκαν στο στέγαστρο της στάσης του λεωφορείου για να προφυλαχτούν από τις ανεμορριπές.

* Και ξεκινάμε τα καθαυτό μεζεδάκια μας με μια γκάφα της έγκριτης (λέμε τώρα) Καθημερινής. Σε μια είδηση για μια φονική έκρηξη που έγινε στη Γαλλία, διαβάζουμε:

Τουλάχιστον επτά άνθρωποι, ανάμεσά τους και δύο παιδιά, έχασαν τη ζωή τους από έκρηξη στη Νοτιοδυτική Γαλλία, όπως ανακοίνωσε ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών κ. Τζέραλντ Ντραμανίν στο Twitter.

Aλλά βέβαια, αν ο κ. υπουργός είναι Γάλλος, πολύ δύσκολα μπορεί να είναι Τζέραλντ, ν’ες-πα;

Αλλά ούτε και «Ντραμανίν» είναι ο καημένος, δεν χρειάστηκε να πάρει δραμαμίνη. Κι όμως το γράφουν δυο φορές έτσι.

Το ονοματεπώνυμο του Γάλλου υπουργού, που άλλωστε φαίνεται σε τουίτ του στην ίδια σελίδα, είναι Gerald Darmanin, το οποίο προφέρεται Ζεράλντ Νταρμανέν. Εντάξει, το ένρινο στο τέλος του επωνύμου προσεγγιστικά το μεταγράφουμε έτσι.

* Τίτλος σε άρθρο για την Ελβετία:

Ελβετία: Δημοφήφισμα για το αν θα χορηγηθούν μέσα ενημέρωσης που δυσκολεύονται να επιβιώσουν

Σε ποιον θα χορηγηθούν;

Προφανώς, «αν θα επιχορηγηθούν». Και πράγματι διαβάζοντας το άρθρο βλέπουμε ότι υπάρχει πρόταση να δοθεί έκτακτη κρατική ενίσχυση στα μέσα ενημέρωσης, που δοκιμάζονται στο νέο τοπίο που έχει διαμορφωθεί.

Σε μια γλωσσική ομάδα του Φέισμπουκ όπου συζητήθηκε αυτός ο (λαθεμένος, λέω εγώ) τίτλος κάποιο μέλος υποστήριξε ότι στο λεξικό του Σταματάκου της αρχαίας ελληνικής υπάρχει και η παθητική χρήση, π.χ. «χορηγείται ο δήμος» ( = λαμβάνει χορηγία ο δήμος), άρα είναι σωστό το «θα χορηγηθούν μέσα ενημέρωσης».

Κατά την ταπεινή μου βέβαια γνώμη, είναι τραγικό λάθος να μεταφέρουμε ανεξέταστα δομές μιας γλωσσικής ποικιλίας σε μιαν άλλη. Στα νέα ελληνικά, τα φάρμακα χορηγούνται στον ασθενή και οι οικονομικά αδύνατοι επιχορηγούνται ώστε να μπορούν να αγοράσουν φάρμακα.

* Μια συμπαθητική συστάδα ορθογραφικών λαθών από αφίσα ποδοσφαιρικού συλλόγου, σε φωτογραφία που μου στέλνει φίλος -που την τράβηξε ο ίδιος ή κάποιος γνωστός του, άρα πιθανώς είναι… αποκλειστικότητα του ιστολογίου.

Έφυγε βλέπετε ο Κούγιας από τον Άρη Πετρούπολης και όλο ορθογραφικά λάθη κάνουν 🙂

* Για κάποιο λόγο, δεν αντέχω να παρακολουθήσω την εκπομπή της Βίκης Φλέσσα και του Γ. Μπαμπινιώτη, κι έτσι ελάχιστα λεπτά της έχω δει.

Οπότε, το παρακάτω το μεταφέρω με κάποια επιφύλαξη, αφού δεν το άκουσα με τ’ αυτιά μου, αλλά το είπε φίλος:

Ακούω στην εκπομπή «σε προσκυνώ, γλώσσα» (συμπαραγωγή Βουλή Τηλεόραση και ΡΙΚ) ότι αν η αρχαία ποιήτρια Σαπφώ και η Σαπφώ Νοταρά άκουγαν «της Σαπφώς» κι όχι «της Σαπφούς» θα έτριζαν τα κόκαλά τους

Θα κηρύξει, λέει η παρουσιάστρια, ανένδοτο για την επιστροφή του πολυτονικού και της τρίτης κλίσεως «για να μιλάμε ορθά ελληνικά»… …

Δεν ξέρω αν όντως το είπε έτσι η κ. Φλέσσα. Πάντως, εγώ ξέρω ότι η Σαπφώ Νοταρά σαφώς ήθελε να τη λένε «της Σαπφώς». Υποψιάζομαι μάλιστα πως αν άκουγε να λένε, γι’ αυτήν, «το καπέλο της Σαπφούς» θα έβαζε μπουρλότο.

Μεζεδάκια με πρόστιμο

Τι πρόστιμο; Πρόστιμο 100 ευρώ βεβαίως, σε όποιον δεν τα διαβάζει. Και δεν αρκεί η απλή δήλωση «τα διάβασα», θα γίνονται και ερωτήσεις. Αστειεύομαι βέβαια, αλλά δεν μπορούσε ο τίτλος στο πολυσυλλεκτικό άρθρο τούτης της εβδομάδας να μην αναφέρεται στο πρόστιμο των 100 ευρώ που τόσο απασχόλησε τη δημόσια συζήτηση τις προηγούμενες μέρες.

Σήμερα βέβαια δεν συζητάμε επί της ουσίας αλλά εξετάζουμε, με ανάλαφρο ύφος, τα γλωσσικά κυρίως στραβά κι ανάποδα (ενίοτε και ενδιαφέροντα απλώς) της εβδομάδας που πέρασε. Πάντως, άκουσα ότι, αμέσως μόλις ανακοινώθηκε ότι οι ανεμβολίαστοι άνω των 60 ετών θα πληρώνουν πρόστιμο, χιλιάδες πολίτες έσπευσαν να κλείσουν ραντεβού για εμβόλιο.

Το θέμα προβλήθηκε, και σωστά, στα μέσα ενημέρωσης. Μονο που παρατηρήθηκε μια ιδιότυπη πλειοδοσία στον αριθμό των ραντεβού που κλείστηκαν μέσα σε 24 ώρες, ο οποίος, κατά θαυματουργό τρόπο έβαινε διαρκώς αυξανόμενος όπως βλέπετε από το κολάζ τίτλων στα αριστερά.

Φαντάστηκα την εξής στιχομυθία:
— Διπλασιάστηκαν τα ραντεβού εμβολιασμού από 60χρονους+
— Μόνο; Τριπλασιάστηκαν!
— Τετραπλασιάστηκαν να λέτε.
— Εμένα ν’ ακούτε. Πενταπλασιάστηκαν.
— Επταπλασιάστηκαν, ρε ψεύτες.
— Τι λέτε ρε μαδούροι; Δεκαπλασιάστηκαν!
— Υπερδεκαπλασιάστηκαν, τελεία και παύλα.

* Και προχωράμε στα μεζεδάκια της εβδομάδας. Ξέρετε ποιος είναι ο Τζορτζ Καμπόσος;

Ομολογώ ότι εγώ δεν τον ήξερα, όμως είναι Ελληνοαυστραλός πυγμάχος, με καταγωγή από τη Σπάρτη, ο οποίος τις προάλλες αναδειχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής «στην κατηγορία των ελαφρέων βαρών» όπως έγραψε μεγάλος ιστότοπος.

Μην το παίρνετε στα ελαφρέα, είναι μεγάλο κατόρθωμα.

* Συνεχίζω με μια ανταπόκριση απο Κέρκυρα.

Μεζεδάκια με μάσκα

Με μάσκα, διότι ένα θέμα που απασχόλησε την επικαιρότητα αυτές τις μέρες ήταν τι θα γίνει στη νέα σχολική χρονιά, που ξεκινάει στις 7 Σεπτεμβρίου κάτω από την κοβίντεια σπάθη, κι αν θα θεσπιστεί υποχρέωση να φορούν μάσκα οι μαθητές -και από ποια ηλικία.

Ένα δευτερο σχετικό ερώτημα ήταν το αν θα δίνονται (δωρεάν) μάσκες στους μαθητές -το σχετικό αίτημα διατυπώθηκε με ένταση απο την αντιπολίτευση και τα κοινωνικά μέσα και τελικά η κυβέρνηση ή τουλάχιστον ο υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι μάσκες θα διανεμηθούν στους μαθητές, παρόλο που τις προηγούμενες μέρες αρκετοί υπερασπιστές της κυβέρνησης στα σόσιαλ λοιδορούσαν όσους ζητούσαν να μοιραστούν μάσκες -«σε λίγο θα μας ζητήσετε να σας μοιράζουν και σαπούνια» είπε κάποιος. Σωστή βρίσκω την απόφαση -εδώ που τα λέμε, θα ήταν άτοπο να μοιράζονται μάσκες δωρεάν στους βουλευτές και όχι στους μαθητές, όσο κι αν μαθητές έχουμε 1.200.000 ενώ βουλευτές 300.

* Kαι ξεκινάω με μια φωτογραφία που έστειλε φίλος του ιστολογίου, που την τράβηξε ο ίδιος στην Ευρυτανία «στην εξαιρετικά εντυπωσιακή και ταυτόχρονα επικίνδυνη διαδρομή απο Γέφυρα Επισκοπής προς Προυσσό στην περιοχή του Ασπρόπυργου»

Θα θυμάστε παλιότερα που είχαμε δει μια πινακίδα που απαγόρευε τα «ανεπήτηρα» ζώα. Εδώ το «ανεπιτήρητα» είναι σωστό, αλλά δυο πράγματα ξενίζουν. Αφενός, η αγγλική μετάφραση, γενικώς και ειδικώς ο όρος independent animals.

Και αφετέρου, τι είδους ζώα να είναι αυτά; Όχι προφανώς σκυλιά ή γατιά (pets). Να είναι παραγωγικά ζώα; Αιγοπρόβατα ας πούμε; Πράγματι, τα ανεπιτήρητα αιγοπρόβατα μπορεί να προκαλέσουν αγροζημίες. Αλλά αυτά δεν είναι independent, είναι unattended. Κι έπειτα, να ρίχνουν βράχια; Και η μικρή πινακίδα με το ελάφι προδιαθέτει για άγρια ζώα -αλλά γιατί δεν το έλεγε έτσι;

Μεζεδάκια του Δεκαπενταύγουστου

Πώς είναι τα μεζεδάκια του Δεκαπενταύγουστου; Τούτα εδώ πάντως είναι με πολλές φωτογραφίες και λίγα λόγια. Δεδομένου όμως ότι μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις το ισοζύγιο βγαίνει τελικά το ίδιο.

Πολλοί φίλοι στέλνουν φωτογραφίες από τις διακοπές. Και ιδού μια φωτογραφία από την επιγραφή σε ένα γεφύρι στην Ήπειρο, τη γέφυρα του Κόκκορη, με την προσωπογραφία του Aλέξη Νούτσου (που τον σκότωσε ο Ανδρούτσος ύστερα από ραδιουργία του Κωλέττη).

Έχω κόψει την εικόνα και δεν μπορείτε να δείτε τις αρκετά αναλυτικές πληροφορίες που δίνει η ταμπέλα, αλλά βλέπετε -και βγάζει μάτι- το προρρινισμένο bringes αντί για bridges.

Κρίμα, που έκαναν αρκετό κόπο για ένα καλό αποτέλεσμα και δεν πρόσεξαν τον τίτλο -έχει ξανασυμβεί, βέβαια.

* Ένας άλλος φίλος έστειλε μια φωτογραφία απο ιατρείο επαρχιακής πόλης, που δεν τη δημοσιεύω επειδή έχει προσωπικά δεδομένα, αλλά που λέει περίπου τα εξής:

Μαρία Παπαδοπούλου [φτιαχτό όνομα] – Ειδικός Παθολόγος Πανεπιστημίου Αθηνών.

Και ρωτάει ο φίλος: Καλά η παθολόγος, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι «ειδική παθολόγος»;

Θα μπορούσε, και θα έπρεπε. Στο γκουγκλ βλέπω πάρα πολλές «ειδικές παθολόγους».

Ωστόσο, δεν είναι τόσο απλό στις περιπτώσεις των μηχανικών -το δίλεκτο του τίτλου είναι πολύ πιο συμπαγές εδώ, κι έτσι δεν λέμε «χημική μηχανικός» ή «πολιτική μηχανικός».

* Με την αύξηση των κρουσμάτων συζητάμε καθημερινά για τον κ. Χαρδαλιά και κάποιος πρόσεξε το προφίλ που έχει στο Φέισμπουκ.

Σαν να μην έφτανε η πόζα, σαν να μην έφτανε το ρηχό ρητό που έχει βάλει για μότο, ποιος ξέρει από ποιον Κοέλιο του επιχειρείν το πήρε, έχει και ένα τραγικό ορθογραφικό (where αντί were) κι ένα αμφισβητούμενο less problems όπου το fewer problems είναι σαφώς καλύτερο.

Και τα προφίλ του Φέισμπουκ δεν χαράζονται στην πέτρα, είναι σχετικά εύκολο να διορθωθεί το λάθος.

Οπότε, τόσες χιλιάδες φίλους και γνωστούς έχει ο κ. υπουργός, κανείς δεν του επισήμανε την κοτσάνα; Ή του την επισήμαναν και δεν νοιάστηκε; Είναι και διασυρμός της χώρας, σε κάποιο βαθμό.

* Μαργαριτάρι σχετικό με τη φοβερή εκρηξη στη Βηρυττό.

Γράφει το πάντα γενναιόδωρο in.gr σε άρθρο για το ιστορικό του μοιραίου πλοίου:

Το 2015, το πλοίο μετακινήθηκε 1.000 πόδια πάνω από την προβλήτα όπου παρέμεινε για περίπου τρία χρόνια.

Τι έγινε; Σήκωσαν ολόκληρο πλοίο κάπου 300 μέτρα και το άφησαν να αιωρείται εκεί ψηλά;

Νησιώτικο φωτογεωγραφικό κουίζ

Καιρό έχουμε να βάλουμε κουίζ στο ιστολόγιο, κάπου 6 μήνες. Mια και είναι καλοκαίρι, σκέφτηκα να ταξιδέψουμε στα νησιά, οπότε θα βάλω ένα φωτογεωγραφικό κουίζ με ελληνικά νησιά. Θυμίζω ότι είχαμε βάλει, τον Σεπτέμβριο του 2018, ένα δύσκολο φωτογεωγραφικό κουίζ με φωτογραφίες τοπίων από διάφορες χώρες του κόσμου, και μετά, τον Μάρτιο του 2019, με φωτογραφίες από ελληνικές πόλεις.

Θα σας παρουσιάσω οχτώ φωτογραφίες από ελληνικά νησιά και θα σας ζητήσω να μαντέψετε σε ποιο νησί βρίσκεται το τοπίο που παρουσιάζεται. Θα σας δώσω 5 επιλογές για να διαλέξετε κάθε φορά.

Τα δυο μεγάλα νησιά, Κρήτη και Ευβοια, τα έχω εξαιρέσει. Οπότε, θα διαλέξετε από τα άλλα. Επίσης, η φωτογραφία δεν είναι παρμένη κατ ανάγκη στη Χώρα του κάθε νησιού.

Το κουίζ θα κρατήσει ως τις 7.30 ώρα Ελλάδος τουλάχιστον, εκτός αν υπάρχει ακόμα συμμετοχή. Η συμμετοχή δεν θα γίνει σε ειδικές σελίδες, αλλά εδώ, στα σχόλιά σας, πχ θα γράψετε:

1-Α, 2-Γ, 3-Ε, 4-Δ, 4-Β, 6-Α, 7-Α, 8-Ε (τυχαία τα έβαλα, εννοείται).

Στα σχόλια επίσης μπορείτε να συζητάτε ό,τι θέλετε. Επιτρέπεται να αλλάξετε κάποια πρόβλεψή σας αλλά βέβαια ακυρώνεται η προηγούμενη. Για να με διευκολύνετε, αν θέλετε να αλλάξετε μία πρόβλεψη θα σας παρακαλέσω να επαναλαμβάνετε όλο το σετ των προβλέψεών σας, όχι μόνο εκείνη που αλλάζετε.

Ξεκινάμε λοιπόν.

1.

Από πού είναι η φωτογραφία;

Α. Ιθάκη
Β. Σκόπελος
Γ. Σπέτσες
Δ. Λήμνος
Ε. Λέρος

2.

Από ποιο νησί είναι η φωτογραφία;

Α. Σίφνος
Β. Παξοί
Γ. Κάλυμνος
Δ. Ικαρία
Ε. Αμοργός

3.

Από πού είναι αυτή η νυχτερινή φωτογραφία;

Α. Αίγινα
Β. Κάρπαθος
Γ. Λέσβος
Δ. Ζάκυνθος
Ε. Νάξος

4.

Και πάλι, από ποιο νησί;

Α. Αστυπάλαια
Β. Θήρα
Γ. Σέριφος
Δ. Ανάφη
Ε. Σκύρος

5.

Ποιο νησί;

Α. Ζάκυνθος
Β. Χίος
Γ. Νάξος
Δ. Κως
Ε. Άνδρος

6.

Από πού είναι;

Α. Αλόννησος
Β. Κίμωλος
Γ. Αμοργός
Δ. Νίσυρος
Ε. Οθωνοί

7.

Εδώ πάλι, πού είναι;

Α. Σίκινος
Β. Αστυπάλαια
Γ. Ανάφη
Δ. Θήρα
Ε. Κύθηρα

8.

Α. Λέρος
Β. Σκιάθος
Γ. Τήνος
Δ. Ικαρία
Ε. Πάρος

Και εδώ τελείωσε το φωτογεωγραφικό κουίζ μας. Οι νικητές θα κερδίσουν από 2 εισιτ… άκυρο, θα μοιραστούν ένα ταψί σπαμακόπιτα και απεριόριστη δόξα.

Περιμένω λοιπόν τη συμμετοχή σας!

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Είναι το Β, Σκόπελος
2. Είναι το Ε, Αμοργός, τα Κατάπολα θαρρώ
3. Είναι το Γ, Λέσβος
4. Είναι το Α, Αστυπάλαια -το κάστρο των Κουερίνι
5. Είναι το Α, Ζάκυνθος
6. Είναι το Δ, Νίσυρος
7. Είναι το Γ, Ανάφη
8. Είναι το Ε, Πάρος, η Νάουσα

Οπότε, η νικήτρια στήλη μας διαμορφώνεται ως εξής:

Β
Ε
Γ
Α
Α
Δ
Γ
Ε

Το κουίζ αποδείχτηκε εύκολο (διέρρευσαν και κάποια θέματα….) κι έτσι είχαμε αρκετούς με 8/8 επιτυχίες. Το απόλυτο σκορ, που λέει το κλισέ, πέτυχαν, κατά σειρά εμφανίσεως: IL.K., ΓΤ, ΣΠ, Χαρούλα, NeoKid, Μιχάλης Νικολάου, Γιάννης Μαλλιαρός, Faltsos. Μοιράζονται σπαμακόπιτα και απεριόριστη δόξα. Λίγο πιο απεριόριστη από των αλλωνών ,η δόξα του ΣΠ και του Faltsos, που είχαν πιάσει 8/8 και στο προηγούμενο φωτογεωγραφικό κουίζ.

Πήραν μέρος 24 φίλοι και οι σωστές τους απαντήσεις είχαν την εξής κατανομή, αν μέτρησα σωστά:

1. 15
2. 17
3. 19
4. 19
5. 17
6. 16
7. 16
8. 18

δηλαδή μικρές διαφορές είχαμε.

Μέχρι το επόμενο κουίζ… καλά μπάνια σε οσους διακοπεύουν!

Δευτεραυγουστιάτικα μεζεδάκια

Και μάλιστα ετεροχρονισμένα, αφού χτες, που ηταν η μέρα τους, τα εκτόπισε το Μηνολόγιο. Και αφού υπάρχει στη γλώσσα η λέξη ‘τεταρταυγουστιανός’ για το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά και τους ανθρώπους του, γιατί να μην πλάσουμε και τη λέξη «δευτεραυγουστιανός» ώστε να πλησιάσουμε τον εθνικό στόχο των 5 εκατ. λέξεων οπότε θα σβηστεί το δημόσιο χρέος και θα τρώμε με χρυσά κουτάλια;

Ξεκινάμε με μια φωτογραφία, που μπορεί να μην είναι και αυθεντική, πάντως υποτίθεται ότι έχει αναρτηθεί σε κάποια αφετηρία ή στάση, πχ του τραμ.

Αν απορούσατε πώς είναι ο συγχρωτισμός στα αγγλικά, ορίστε: avoid synchronization μας λέει η οδηγία αντιμετώπισης του κορονοϊού.

Και τι θα κάνουν όσοι δουλεύουν στο κινητό και την ταμπλέτα, που πρέπει οπωσδήποτε να έχουν συγχρονισμό των αρχείων τους με τον υπολογιστή τους;

* Βρήκα κάπου την ανακοίνωση της περιφερειακής επιτροπής Κρήτης για το πρόγραμμα των συνεντεύξεων εκπαιδευτικών προκειμενου να στελεχωθούν τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, που φέτος είναι τα περισσότερα πρότυπα και λιγοστά πειραματικά διότι τρέχει η αριστεία από τα μπατζάκια μας

Ωστόσο, στην ανακοίνωση, που την υπογράφει καθηγήτρια του πανεπ. Κρήτης που είναι φιλόλογος, βρίσκω ένα «εξ’ αποστάσεως» με περιττή απόστροφο και καναδυό «ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ».

Αριστεία για τους άλλους;

* Κι αλλη μια επιγραφή από μέσο συγκοινωνίας, με ασύλληπτα κακή μετάφραση, που όμως πρέπει να είναι τρολιά. Το βάζω για εκπαιδευτικούς, ας πούμε, λόγους.

Κάτι εντυπωσιακό είναι πως έβαλα στο google translate την παραπάνω φράση, έτσι ανορθόγραφη, και πήρα το εξής:

inside the bus the mask becomes legally mandatory

που σημαίνει ότι ίσως το google translate πιάνει την ανορθογραφία. Κι αν διορθώσω την ορθογραφία, παίρνω:

inside the bus the mask becomes mandatory by law

* Σε ρεπορτάζ για την απόπειρα δολοφονίας του Στ. Χίου διαβάζουμε «Ο δράστης φορούσε κουκούλα και τα μάτια του είχαν σχιστοειδές σχήμα».

Δεν ξέρω αν είναι του κ. Χίου ή του ιστότοπου η λέξη, πάντως δεν θα τη χρησιμοποιούσα. Τα μάτια του ήταν σχιστά, θα έλεγα.

Υπάρχουν φτηνά πράγματα στη Γαλλία;

To 1980, με τον φίλο μου τον Θέμη, πήραμε την απόφαση να πάμε διακοπές ένα μήνα με το Ιντερέιλ, έναν θεσμό που τότε ήταν πολύ δημοφιλής στους νέους ή τουλάχιστον στους φοιτητές. Με ένα προσιτό αντίτιμο, που δεν θυμάμαι καθόλου πόσο ήταν, έπαιρνες μια κάρτα που σου εξασφάλιζε δωρεάν χρήση όλων των σιδηροδρόμων της Ευρώπης για 30 μέρες. (Όλων; Υπήρχανε και κάποιες εξαιρέσεις, αλλά ήταν η ευλογημένη εποχή πριν από το κύμα των ιδιωτικοποιήσεων, οπότε οι εξαιρέσεις ελάχιστα επηρέαζαν). Στη δική σου χώρα όμως, ή μάλλον στη χώρα όπου αγόραζες την κάρτα, ίσχυε μόνο έκπτωση 50%, όχι δωρεάν χρήση, γι’ αυτό οι Αμερικανοί που έρχονταν με Ιντερέιλ προτιμούσαν να ξεκινούν από το Λουξεμβούργο.

Ήταν λοιπόν ένας προσιτός τρόπος για να γυρίσει κανείς την Ευρώπη. Φυσικά, μέναμε σε ξενώνες νεότητας, Youth hostel, αφού φυσικά βγάζαμε και τη σχετική κάρτα, εκτός από τους τυχερούς που είχαν να φιλοξενηθούν κάπου. Και βέβαια, όλα μας τα πράγματα τα είχαμε στο τεράστιο σακίδιο της πλάτης, εύκολα ρούχα πλύνε-βάλε και κυρίως λιγοστά. Αν έκανα το ίδιο ταξίδι σήμερα θα είχα οπωσδήποτε μαζί μου κινητό και ταμπλέτα, ίσως και το λάπτοπ, καθώς και κάμποσα καλώδια και φορτιστήρια, αλλά τότε δεν υπήρχαν τέτοια πράγματα και μόνο μια παλιομηχανή είχα μαζί μου και λιγοστές φωτογραφίες τράβηξα.

Tην εποχή εκείνη υπήρχαν και περιορισμοί συναλλαγματικοί -δεν θυμάμαι πόσα μπορούσαμε να πάρουμε μαζί μας, νομίζω 240 δολάρια, αλλά ήταν λίγα για ένα τέτοιο ταξίδι. Πήραμε βεβαίως κρυφά και λίγα παραπάνω, αλλά δεν είχαμε γενικώς και πολλά λεφτά. Νομίζω ότι έφυγα με 400 δολάρια, κρυμμένα και φανερά. Είχαμε κάνει το σχέδιο να μην αλλάζουμε τόπο διαμονής κάθε μέρα, αλλά να μένουμε από 3 έως 6 μέρες σε μεγάλες κυρίως πόλεις.

Αλλάξαμε τρένο στο Βελιγράδι και πρώτος σταθμός μας ήταν η Βουδαπέστη, όπου θα μέναμε σε κάτι φοιτητικές εστίες μέσα στην πόλη. Εκεί είχα έναν γνωστό γνωστού, που ήταν κι αυτός Κνίτης και σπούδαζε στη Βουδαπέστη, και μας διευκόλυνε να γίνουμε δεκτοί, νομίζω τζάμπα. Αγγλικά τότε μιλούσαν ελάχιστοι, οπότε έπρεπε να τα βγάλουμε πέρα με νοήματα, κέσενεμ και κέρεμ (ευχαριστώ, παρακαλώ) και «γκέρεγκ κέρεκ α τελεφονχόζ» (τον έλληνα φοιτητή στο τηλέφωνο) για να καλέσω τον γνωστό γνωστού σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι. Αλλά όλα πήγαν μια χαρά, η δε Βουδαπέστη εκτός από πανέμορφη ήταν και προσιτή για τα ισχνά βαλάντιά μας.

Την τελευταία μέρα έπρεπε να αδειάσουμε το χόστελ νωρίς, αλλά το τρένο για το Μόναχο, που ήταν ο επόμενος προορισμός μας, έφευγε στις 6 το απόγευμα. Για να μην τριγυρνάμε ολη μέρα στην πολη με τα σαμάρια, πήγαμε στον σταθμό των τρένων, αφήσαμε τα σακίδιά μας στην αίθουσα φύλαξης αποσκευών κι έτσι απαλλαγμένοι από το βάρος αρχίσαμε τις βόλτες. Γυρίσαμε στον σταθμό 20 λεπτά πριν από την αναχώρηση και με τρόμο είδαμε μια τεράστια ουρά στην παραλαβή των αποσκευών -αυτό δεν το είχαμε υπολογίσει!

Αφού είδαμε ότι με τον ρυθμό που προχωρούσε η ουρά ήταν αδύνατο να προλάβουμε το τρένο, πήγα μπροστά και με αγγλικά και με νοήματα προσπάθησα να πείσω τον υπεύθυνο ότι επειγόμαστε, και σε μια στιγμή που εκείνος κοίταζε αλλού μπήκα μέσα στο χώρο με τα σακίδια, που ήταν καμιά πεντακοσαριά, βρήκα το δικό μου και του Θέμη και όλος χαρά ξαναβγήκα έξω και είπα στον φίλο μου να βιαστούμε για να μη χάσουμε το τρένο για το Μόναχο.

Τρία στιγμιότυπα από το Λουξεμβούργο

Σημερα έχουμε Κυριακή, μέρα αφιερωμένη στη λογοτεχνία, έχουμε όμως και πρώτη του μηνός -μέρα του μηνολογίου. Άλλοτε υποχωρεί το ένα, άλλοτε το άλλο θέμα μας. Διάλεξα να κρατήσω τη λογοτεχνική ύλη και να μεταθέσω το μηνολόγιο για αύριο, 2 του μηνός, δεν χάλασε ο κόσμος για μια μέρα.

Θα σας παρουσιάσω λοιπόν σήμερα τρία σύντομα πεζογραφήματα από ένα βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε και που πρόκειται να παρουσιαστεί την Παρασκευή -ωστόσο, κατ’ εξαίρεση, ο προβολέας μας βρίσκεται όχι στην Ελλάδα αλλά στο Λουξεμβούργο. Το βιβλίο στο Λουξεμβούργο κυκλοφόρησε και εδώ θα παρουσιαστεί, οπότε μόνο όσοι της παροικίας με διαβάζουν θα μπορέσουν να έρθουν στην παρουσίαση.

Πρόκειται για το βιβλίο Luxembourg, Vol. II (Λουξεμβούργο, τόμος 2) με φωτογραφίες του φίλου Νίκου Ζόμπολα. Το βιβλίο το συνοδεύουν ορισμένα σύντομα κείμενα στα γαλλικά και στα αγγλικά, από τα οποία θα παραθέσω σήμερα τρία, του συγγραφέα Ian de Toffoli, σε μετάφραση της φίλης Βασιλικής Κνήτου, μαζί με τις φωτογραφίες στις οποίες αντιστοιχούν.

Αν θέλετε να δείτε ένα μεγαλύτερο δείγμα από τη φωτογραφική δουλειά του Νίκου Ζόμπολα, μπορείτε να επισκεφτείτε τον ιστότοπό του.

Όσο για τους παρεπιδημούντες στο Λουξεμβούργο, η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου, ώρα 18.30, στο auditorium της Εθνικής Βιβλιοθήκης (νέο κτίριο, Κίρσμπεργκ). Εδώ η πρόσκληση.

Παρουσιάζω λοιπόν τρεις φωτογραφίες του Νίκου Ζόμπολα και τρία μικρά κείμενα του Ian de Toffoli που περιγράφουν τρία στιγμιότυπα από το Λουξεμβούργο.

1. Πράγματα που δεν πρέπει να χάσεις

Remich

Χοιρινά μεζεδάκια

Ο τίτλος του σαββατιάτικου πολυσυλλεκτικού μας άρθρου αναφέρεται βέβαια στη συζήτηση που έγινε για το χάπενινγκ σκατοψυχιάς που διοργανώνουν αύριο (ελπίζω να βρέχει) οι ακροδεξιοί Ενωμένοι Μακεδόνες στα Διαβατά, έξω από τη δομή των προσφύγων, με χοιρινό και αλκοόλ.

Το θέμα το συζητήσαμε όμως μεσοβδόμαδα, δεν θα το ξανασυζητήσω σήμερα -απλώς πήρα από εκεί τον τίτλο του άρθρου.

Πάντως, στη συζήτηση που έγινε με αφορμή το μπάρμπεκιου των γουρουνιών, ανάμεσα στα χοιρινά παρεισέφρησε και μια καραβίδα, μπογδανοκαραβίδα για την ακρίβεια. (Για τους νεοφερμένους: καραβίδα ονομάζουμε στο ιστολόγιο μια σύντομη πρόταση που περιέχει πολλά πραγματολογικά λάθη).

Ο νομάρχης Ημιμαθείας, όπως τον είχα αποκαλέσει παλιότερα, θέλοντας να ειρωνευτεί τις αντιδράσεις για το χάπενινγκ των γουρουνιών, έγραψε το τουίτ που βλέπετε στην εικόνα. Όπου βέβαια ο στίχος που παραθέτει δεν είναι έτσι [είναι: πατρίδα θρησκεία / σουβλάκι με πίτα…], και το κυριότερο δεν είναι στίχος του Σαββόπουλου, αλλά του Γιάννη Κακουλίδη και του Χάρρυ Κλυνν, από δίσκο του τελευταίου.

Και επί της ουσίας βέβαια, ο στίχος θα ταίριαζε μάλλον για να ειρωνευτεί τους ελλαδέμπορους που θέλουν να μαζευτούν και να ψήνουν πανσέτες έξω από τα παράθυρα των δυστυχισμένων και πεινασμένων.

Δεν κολλάμε όλα τα μπρίκια

Χτες, στην ομάδα Υπογλώσσια του Φέισμπουκ, αναρτήθηκε η εξής φωτογραφία που έχει γλωσσικό ενδιαφέρον.

Ο τιμοκατάλογος είναι στα αγγλικά, αλλά προέρχεται από το, ας πούμε, καφενείο Dope στην οδό Αθηνάς. Δεν ξέρω αν έχουν άλλον τιμοκατάλογο στα ελληνικά, πάντως η αγγλογραφή δικαιολογείται αφού η πελατεία είναι κατά κύριο λόγο τουρίστες.

Η καινοτομία του τιμοκαταλόγου, που εξαιτίας αυτής δημοσίευσε τη φωτογραφία ο φίλος, είναι ότι αντί για φρέντο εσπρέσο και καπουτσίνο ή μάλλον αντί για Freddo, ο κατάλογος γράφει Cryo Espresso/Cappuccino.

Αυτή η καινοτομία δεν υπαγορεύτηκε από κάποιο πνεύμα προβολής της τρισχιλιόχρονης γλώσσας μας, αλλά, όπως εξήγησε ο μπαρίστας [όταν γράφουμε ελληνικά, μπαρίστα μπορεί να είναι θηλυκό μόνο] οι τουρίστες, εκτός των Ιταλών, δεν καταλάβαιναν τι θα πει Freddo, ενώ με το Cryo υποθέτει πως όλο και κάτι θα καταλάβουν (ιδίως αν έχουν κάνει σπουδές στην κρυογενετική, λέω εγώ).

Εγώ όμως πρόσεξα κάτι άλλο. Λίγο πιο κάτω από τον Cryo υπάρχει ο Imbrik Coffee. Αυτός είναι ο ελληνικός καφές ή ο τούρκικος καφές, αναλόγως πώς τον λέτε (μέχρι το 1974 όλοι τούρκικο τον λέγαμε). Η μετονομασία σε Imbrik Coffee δεν νομίζω να έγινε για να αποφύγει η επιχείρηση το δίλημμα αν θα το πει Greek ή Turkish. Ο όρος υπάρχει στα αγγλικά.

Υπάρχει αλλά… δεν γράφεται (ακριβώς) έτσι. Οι φίλοι που έγραψαν την πινακίδα έκαναν ένα λαθάκι, η τουρκική λέξη είναι ibrik, όχι imbrik. Μικρό το κακό, συμφωνώ, αλλά όταν πουλάς μούρη πρέπει να είσαι σωστός.

Θα καταλάβατε βεβαίως ότι από αυτό το ibrik προέρχεται και το δικό μας το μπρίκι, με το οποίο ψήνουμε τον καφέ -και το κολλάμε κιόλας.

Η εκφραση «μπρίκια κολλάμε;» (συνήθως έτσι διατυπώνεται, ερωτηματικά) χρησιμοποιείται για να επιβεβαιώσουμε ότι ξέρουμε τη δουλειά μας, είμαστε επιδέξιοι, έχουμε ικανοτητες σε αυτό που μας αναθέσανε ή με το οποίο καταπιαστήκαμε. «Τι νόμιζες αφεντικό, μπρίκια κολλάμε;» μπορεί να πει ο μάστορας στον πελάτη που τον παινεύει για τη δουλειά που έκανε ή που τον ρωτάει αν πήρε όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις.

Μεζεδάκια πριν ανοίξουν τα σχολεία

Το σημερινό είναι το τελευταίο Σάββατο πριν ανοίξουν τα σχολεία στις 11 Σεπτεμβρίου, οπότε ας πάρουν από εκεί την ονομασία τους τα μεζεδάκια μας. Για να πω την αλήθεια, δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ έναν παρόμοιο τίτλο -το είχα ξανακάνει το 2013.

Φέτος βέβαια τα σχολεία ανοίγουν με μια Υπουργό Παιδείας που μοιάζει η θηλυκή εκδοχή του Περίανδρου Πώποτα από το Καφέ της Χαράς, αν κρίνω από διάφορες δηλώσεις της όπως η τελευταία για το μάθημα της ιστορίας που πρέπει να πάψει να έχει κοινωνικό χαρακτήρα αλλά να καλλιεργεί την εθνική συνείδηση. (Καθαρά ιδεολογική και ανόητη στην ουσία είναι κατά τη γνώμη μου και η απόφαση να καταργηθεί η κλήρωση για τους σημαιοφόρους του δημοτικού -δεδομένου ότι το 70-80% των παιδιών παίρνει 10, απλώς θα πυροδοτηθούν καβγάδες ανάμεσα στους γονείς και πιέσεις προς τους δασκάλους).

Όμως σήμερα δεν συζητάμε επί της ουσίας, οπότε κλείνω την αναφορά στα εκπαιδευτικά μας με κάτι που έγραψα στο Τουίτερ:

Και η φυσική πρέπει να καλλιεργεί εθνική συνείδηση. Αντί γι’αυτές τις ακαταλαβίστικες εξισώσεις αρκεί να διδάσκει πως ο Αϊνστάιν έκλεψε τη θεωρία της σχετικότητας από τον Καραθεοδωρή.

Φυσικά, στο μάθημα της Γλώσσας πρέπει να προστεθεί μια ενότητα για τα 5.000.000 λέξεις και άλλη μία για τη μία ψήφο, ενώ βέβαια δεν θα πρέπει να λείπει και η αναφορά στον ανύπαρκτο εύζωνο Κουκκίδη.

* Τη βδομάδα που μας πέρασε, όμως, η επικαιρότητα ήταν και στη Μεγάλη Βρετανία, αφου συνεχίζεται, με αδιάκοπες ανατροπές, το ψυχόδραμα του Μπρέξιτ. Στη δική μας γωνίτσα είχαμε κι άλλη μια αιτία να συζητάμε το Νησί: την πρόταση Μητσοτάκη να δανείσει το Βρετανικό Μουσείο τα Ελγίνεια, καθώς και τη συζήτηση που πυροδοτήθηκε ως προς το αν η αίτηση για δανεισμό συνεπάγεται αναγνώριση της κυριότητας και αν, ως εκ τούτου, η πρόταση Μητσοτάκη ήταν γκάφα.

Του Λαζάρου μεζεδάκια

Που βέβαια ονομάζονται έτσι επειδή σήμερα είναι το Σάββατο του Λαζάρου, παραμονές της Μεγαλοβδομάδας. Για τα λαογραφικά της ημέρας, δείτε και ένα χρονογράφημα του Γιώργου Κοτζιούλα για τα Λαζαρούδια, ενώ σε όσους μας διαβάζουν από την Αθήνα να ξεκινήσω υπενθυμίζοντας (διότι αν το αφήσω για το τέλος, όπως συνηθίζεται, θα είναι αργά), ότι σε λίγη ώρα, στις 12 το μεσημέρι, θα γίνει στο Polis Art Café η παρουσίαση του βιβλίου μου «Η γλώσσα έχει κέφια». Θα μιλήσουν οι φίλοι Παντελής Μπουκάλας και Στρατής Μπουρνάζος. Σπεύσατε, σπεύσατε!

Σαν ορντέβρ, από το Star, αναγγελία για τα καινούργια επεισόδια της σειράς Game of thrones.

Δεν αμφιβάλλω πως η τηλεθέαση του πρώτου επεισοδίου ήταν «επική», όπως το θέλει το κλισέ. Είδα άλλωστε αρκετούς φίλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να προειδοποιούν με φριχτές απειλές τους σποϊλεράδες που θα τολμούσαν να φανερώσουν τι γίνεται στα καινούργια επεισόδια. Βέβαια, δεν είμαι ο αρμοδιότερος να σχολιάσω, αν κρίνουμε από το ότι μέχρι πρόσφατα δεν ήξερα αν αυτό το Game of thrones είναι κινηματογραφική ταινία, τηλεοπτική σειρά ή βιντεοπαιχνίδι -κάποια στιγμή ρώτησα και έμαθα, αλλά δεν έχω παρακολουθήσει ούτε ένα λεπτό από τα προηγούμενα επεισόδια, μ’ άλλα λόγια ‘αρχίστε το έπος χωρίς εμένα’.

Ωστόσο, με προβληματίζει η αναφορά σε 415 χώρες. Στον πλανήτη μας δεν υπάρχουν ούτε οι μισές -πώς κλείνει ο λογαριασμός; Υπολογίζουν άραγε μία προς μία τις πολιτείες των ΗΠΑ ή άλλων ομοσπονδιακών κρατών; Μετράνε τάχα μελλοντικές χώρες που θα ιδρυθούν σε άλλους πλανήτες; Μήπως μεταδίδεται η σειρά και στην Κοίλη Γη; Όποιος ξέρει ας μας πει.

* Συνεχίζω με μια φρέσκια ακλισιά, από χτες. Σε ρεπορτάζ από τη Βουλή, το tvxs έγραψε ότι ο Πάνος Καμμένος επιτέθηκε στον προεδρεύων».

Αν είχαμε τον τύπο «ο προεδρεύοντας», φυσικά, θα έγραφαν «επιτέθηκε στον προεδρεύοντα», δεν θα το άφηναν άκλιτο. Η ακλισιά εμφανίζεται στους τύπους που δεν εχουν ενταχθεί στο κλιτικό της νεοελληνικής.

Μεταπρωταπριλιάτικα μεζεδάκια

Που βέβαια τα λέω έτσι επειδή είναι τα πρώτα μεζεδάκια μετά την Πρωταπριλιά.

Ωστόσο, η λέξη «μεταπρωταπριλιάτικος» μπορεί να διαβαστεί και με μια άλλη σημασία. Όπως, ας πούμε, «μεταδεδομένα» (metadata) είναι δεδομένα για δεδομένα, έτσι και ένα «μεταπρωταπριλιάτικο ψέμα» είναι ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα για τα πρωταπριλιάτικα ψέματα.

Υπάρχει τέτοιο πράγμα; θα ρωτήσετε. Βεβαίως και υπάρχει, τουλάχιστον στη μπρεξιταρισμένη Μεγάλη Βρετανία, όπου στον ιστότοπο της Τέλεγκραφ δημοσιεύτηκε η είδηση ότι «Απαγορεύτηκαν φέτος τα πρωταπριλιάτικα αστεία, από τον φόβο μήπως προκληθεί, εξαιτίας του Μπρέξιτ, πανικός αγορών στα καταστήματα» (April Fool’s jokes banned amid fear of panic buying over Brexit). Το άρθρο επικαλείται μαλιστα έναν αρχαίο νόμο του 1653.

Αυτό πράγματι ήταν μεταπρωταπριλιάτικο, αλλά πιο αστείο, φαρμακερά αστείον θα έλεγα, βρήκα τον τίτλο άρθρου στη Φαϊνάνσιαλ Τάιμς:

Ματαιώνεται η Πρωταπριλιά λόγω της τρέχουσας κατάστασης της πραγματικότητας

Και εδώ που τα λέμε, πράγματι, αν είναι τόσο παράλογη η πραγματικότητα που εξωφρενικές ειδήσεις γίνονται πιστευτές με ένα ανασήκωμα των ώμων, το περιθώριο για πρωταπριλιάτικα ψέματα στενεύει -όπως ίσως έχουμε διαπιστώσει από την άνθιση του βρίσκουν οι σατιρικοί και παρωδικοί ιστότοποι τύπου Onion/Κουλούρι αλλά και η συχνότητα με την οποία οι τρολοειδήσεις τους γίνονται πιστευτές και αναδημοσιεύονται από «κανονικά» μέσα ενημέρωσης.

Αυτό το είδαμε και με ένα πρωταπριλιάτικο που έκανε φέτος το left.gr, που φαντάστηκε επίσκεψη του Μαδούρο στην Αθήνα και συμμετοχή του στη συγκέντρωση που έχει προγραμματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για απόψε το βράδυ και το οποίο αναδημοσιεύτηκε κάμποσες φορές.