«Θάνατο στους Γερμανούς εισβολείς!»

 

Το άρθρο αυτό του πατέρα μου, Δημ. Σαραντάκου, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αιγινήτικα Νέα». Διευκρινίζω ότι ο τίτλος είναι σε εισαγωγικά.

Γιατί τώρα θυμήθηκα αυτό το παλιό σύνθημα, με το οποίο άρχιζαν και τέλειωναν οι εκπομπές του ραδιοσταθμού της Μόσχας, που ακούγαμε κρυφά, στην Κατοχή, από παράνομα ραδιόφωνα;

Διότι, όπως φαίνεται, η φράου Μέρκελ και οι γερμανοί ηγέτες που συντάσσονται μαζί της, το έχουν βάλει αμέτι μουχαμέτι να ξανακάνουν τη Γερμανία μισητή στην υπόλοιπη Ευρώπη. Άρχισαν με τους οικονομικούς μετανάστες, κατηγορώντας τους πως δεν ενσωματώθηκαν στη γερμανική κουλτούρα. Αποκήρυξαν κατόπιν την πολύ-πολιτισμικότητα, που ήταν η κατευθυντήρια γραμμή της γερμανικής πολιτικής από τον καιρό του Αντενάουερ και του Βίλυ Μπραντ. Και τέλος, πάνε να φτιάξουν δύο Ευρώπες στη συσκευασία της μιας: Μια Ευρώπη των ισχυρών που θα διοικεί και μια Ευρώπη των φτωχών χωρών, που θα υπακούει.

Περί ποδοσφαίρου και δε συμμαζεύεται

Το άρθρο αυτο του πατέρα μου, Δημ. Σαραντάκου, δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της Μυτιλήνης και πριν από μερικές ημέρες στα Αιγινήτικα Νέα. Το ποίημα του Πανσέληνου που κλείνει το άρθρο, το είχαμε παρουσιάσει και συζητήσει παλιότερα εδώ.

Ξέρω πως με όσα θα διαβάσετε, αγαπητοί αναγνώστες, θα εξοργίσω πολλούς και ενδεχομένως θα στεναχωρήσω περισσότερους, αλλά πιστέψτε με δεν είναι τέτοια η πρόθεσή μου. Απλώς θέλω να διατυπώσω κάποιες απόψεις, που σε πολλούς μπορεί να φανούν αιρετικές ή εικονοκλαστικές, αλλά που έχω εξακριβώσει πως τις συμμερίζονται πολλοί άνθρωποι, μόνο που δεν τις εκφράζουν ελεύθερα.
Τώρα που τέλειωσε το Μουντιάλ και μπορεί ο μέσος άνθρωπος να ανοίξει την τηλεόρασή του για να ακούσει ειδήσεις ή να δει μια ταινία ή ένα ντοκυμαντέρ, χωρίς να πέσει απάνω σε ματς, ας πω κι εγώ την άποψή μου για το δημοφιλές αυτό σπορ.
Σας εξομολογούμαι λοιπόν το κρίμα μου: ποτέ μου δεν υπήρξα φίλος του ποδοσφαίρου. Το αντίθετο μάλιστα, αντιπαθώ αυτό το σπορ, γιατί πιστεύω πως μακρινή μόνο σχέση έχει με τον αθλητισμό. Στην πραγματικότητα εξυπηρετεί άλλους σκοπούς και στόχους, που δεν είναι οι προβαλλόμενοι και διαφημιζόμενοι, δηλαδή το φίλαθλο πνεύμα, η ευγενής άμιλλα, η απομάκρυνση των νέων από τα καφενεία, τα πορνεία και τα ναρκωτικά και άλλα ηχηρά παρόμοια.