Το ιστολόγιο, θα το έχετε καταλάβει, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους έμφυλους τύπους των επαγγελματικών θηλυκών, ένα θέμα που με απασχολούσε μάλιστα πριν ακόμα αρχίσω να γράφω εδώ (στο βιβλίο μου Γλώσσα μετ’ εμποδίων, του 2007, υπάρχει σχετικό κεφάλαιο).
Σε σχέση ειδικότερα με τον θηλυκό τύπο του ουσιαστικού «ο βουλευτής», έχω επανειλημμένα γράψει ότι θεωρώ προβληματικό τον επίκοινο τύπο «η βουλευτής» και αντ’ αυτού προτεινω είτε τον τύπο «η βουλευτίνα» είτε τον τύπο «η βουλεύτρια». Ο πρώτος είναι καταλληλότερος για πιο ανεπίσημες χρήσεις, ο δεύτερος για επισημότερο ύφος.
Ο τύπος «η βουλεύτρια» ενοχλεί έντονα ορισμένους. Στο θέμα αυτό είχα αφιερώσει πέρυσι το άρθρο «Οι βουλεύτριες που ενοχλούν«. Εκεί θα βρείτε όλα τα επιχειρήματα υπέρ και κατά της χρήσης αυτού του τύπου, όπως και του τύπου «η βουλευτίνα». Δεν θα τα επαναλάβω εδώ.
Θα λέγαμε ότι, από λεξιλογική άποψη, η δεκαετία που διανύουμε είναι… η δεκαετία της βουλεύτριας. Τι εννοώ; Ότι μέσα στη δεκαετία μας γνωρίζει ορμητική ανάπτυξη η χρήση του όρου. Επειδή κάνω αναζητήσεις στον Ιστό συνεχώς, μπορώ να σας διαβεβαιώσω (αν και δεν μπορώ να το αποδείξω, βέβαια) ότι το 2009 οι ανευρέσεις (γκουγκλιές) του «βουλεύτριας» μετριούνταν στα δάχτυλα, ενώ σήμερα είναι χιλιάδες.
Μια έμμεση απόδειξη για τούτο είναι και το ότι στην εργασία της Άννας Ιορδανίδου και της Ελένης Μαντζάρη για τα θηλυκά επαγγελματικά ουσιαστικά, του 2005, η βουλεύτρια απουσιάζει ενώ παρατίθενται άλλοι ελάχιστα διαδεδομένοι έμφυλοι τύποι όπως δικάστρια ή ειρηνοδίκισσα. Αντίθετα, στη νεότερη εργασία της Ντενίζ Σαρρή-Χασάν (2018) για το ίδιο θέμα, η βουλεύτρια αναφέρεται κανονικά.
Λεξικογραφικά, ο τύπος «βουλεύτρια» είναι παραγνωρισμένος. Κι αν είναι εύλογη η απουσία του από το ΛΚΝ, το εντελώς πρόσφατο ΜΗΛΝΕΓ, που βέβαια βρίσκεται σε έκδοση beta ακόμα, θα έπρεπε να αναφέρει τον τύπο. Προς το παρόν, μόνο το Βικιλεξικό τον αναφέρει, όπως βέβαια, όλο και περισσότερο, τα σώματα κειμένων.
Και λέγοντας «σώματα κειμένων» έρχομαι στο σημερινό άρθρο. Πριν από μερικές μέρες, έκανα ένα ενδιαφέρον πείραμα στο Τουίτερ. Έκανα αναζήτηση με τον όρο «βουλεύτρια», από τη μέρα εκείνη και πήγα προς τα πίσω ως τις εκλογές του Μαΐου. Κατέγραψα όλες τις αντιδράσεις που συναντούσα στη χρήση του όρου, καθώς και τα δευτερογενή σχόλια, όχι όμως και τις απλές, ουδέτερες χρήσεις, του τύπου «η υποψήφια βουλεύτρια τάδε θα μιλήσει στην εκδήλωση τάδε». Καθώς βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο, αρκετές υποψήφιες χρησιμοποίησαν τον όρο «βουλεύτρια».