Εννοώ, τι σημαίνει η λέξη; Θα μου πείτε, γιατί δεν ανοίγεις ένα λεξικό να δεις τη σημασία της; Θα σας απαντήσω ότι ασφαλώς αυτή είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος, αλλά υπάρχει ένα προβληματάκι.
Βλέπετε, κανένα από τα μεγάλα λεξικά μας δεν καταγράφει τη λέξη, ούτε τα νεότερα ούτε τα παλιά -εκείνος ο Δημητράκος που διαφήμιζε πως είναι λεξικό «όλης» της ελληνικής και καταγράφει ευλαβικά όλα τα σαρίδια του Ησυχίου, ακόμα και τις λάθος γραφές, απαξιεί (σικ) να καταχωρήσει λαϊκές λέξεις πολύ κοινότερες από τον ναμικιόρη.
Ότι ο ναμικιόρης δεν βρίσκεται στα λεξικά μας το ήξερα, και όταν έφτιαχνα το βιβλίο μου Λέξεις που χάνονται συμπεριέλαβα μέσα και αυτή τη λέξη -αναφέροντας τη σημασία που ήξερα, και που την είχα διασταυρώσει με διάφορα γλωσσάρια, ότι ναμικιόρης είναι ο αχάριστος. Οπότε, προς τι το σημερινό άρθρο;
Τις προάλλες, μια φίλη σχολίασε στο Φέισμπουκ: Σαν δεν ντρέπεται, ο αναμικιόρης!
Αναμικιόρης είναι παραλλαγή του ναμικιόρη. Η ανάπτυξη τέτοιου προτακτικού α-, όχι στερητικού βέβαια, είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, συνήθως σε θηλυκά ουσιαστικά (αλησμονιά, αμασχάλη, απαλάμη, αλυγαριά) αλλά όχι μόνο (αράθυμος). Στα αρσενικά, το α- προκύπτει από συνεκφορά με το αόριστο άρθρο (είδα ένα ναμικιόρη, έναναμικιόρη, έν’ αναμικιόρη).
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 