Κωνσταντίνου και Ελένης και πάλι

Ο τίτλος του σημερινού άρθρου είναι, εσκεμμένα, αμφίσημος. Συνήθως, όταν δημοσιεύω ένα άρθρο συνοδεύοντάς το με τις λέξεις «και πάλι», πρόκειται για επανάληψη παλιότερου άρθρου. Και επειδή σήμερα είναι 21 Μαΐου, Κωνσταντίνου και Ελένης, θα μπορούσα πράγματι να επαναλάβω ένα παλιότερο άρθρο για τα δυο αυτά ονόματα, που το έχω ήδη δημοσιεύσει αρκετές φορές εδώ, τελευταία φορά το 2018.

Όχι όμως. Στο σημερινό άρθρο δεν θα αναφερθώ στα ονοματολογικά όσων γιορτάζουν σήμερα. Θα ευχηθώ χρόνια πολλά στις Ελένες του ιστολογίου (και στην αδελφή μου), στον ΚΩΣΤΑ, τον Κώστα Κ. και τον άλλο Κώστα, τον Κωνσταντίνο και όλους τους άλλους Κωστάδες του ιστολογίου, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου θα το αφιερώσω αλλού.

Στο ονοματολογικό άρθρο του 2018 έγραφα, προς το τέλος του άρθρου: Κωνσταντίνου και Ελένης, βέβαια, είναι και ο τίτλος ενός από τα πιο πολυπαιγμένα ελληνικά σίριαλ, του Χάρη Ρώμα και της Άννας Χατζησοφιά, που προβλήθηκε από το 1998 ως το 2000 και επαναλαμβάνεται στη συνέχεια σχεδόν κάθε χρόνο, πάντοτε με μεγάλη θεαματικότητα· παρόλο που υποθέτω ότι δεν είναι κομιλφώ, ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ και έχω δει (μάλλον) όλα τα επεισόδια, ενώ τα παιδιά μου, παλιότερα τουλάχιστον, έβλεπαν φανατικά κάθε επανάληψη.

Σκέφτηκα λοιπόν σήμερα να μιλήσω για το σίριαλ «Κωνσταντίνου και Ελένης». Γιατί τότε γράφω στον τίτλο «και πάλι»; -θα ρωτήσετε. Μα ακριβώς επειδή το σίριαλ αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς -και εξακολουθεί να έχει μεγάλη θεαματικότητα παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι που το βλέπουν το έχουν ήδη δει.

 

Advertisement

Υψηλά μεζεδάκια

Ο τίτλος μπορεί να σας παραπλανήσει. Τα μεζεδάκια του σημερινού Σαββάτου δεν είναι «υψηλά» με την έννοια που θα περιμένατε, δεν μιλούν για πρόσωπα και πράγματα που βρίσκονται στην ανώτατη βαθμίδα ή που ανήκουν σε μιαν άλλη σφαίρα, μακριά και πάνω από τα γήινα και τα τετριμμένα. Τα σημερινά μεζεδάκια, στην πραγματικότητα, δεν είναι υψηλά, δεν είναι ούτε καν «ψηλά» -είναι απλώς, απλούστατα «ψιλά», καθότι λίγα, φτωχή η συγκομιδή μας τούτη τη βδομάδα. Κι αυτό ακόμα το μεζεδάκι που μας χάρισε τον τίτλο είναι από μιαν άποψη ανύπαρκτο.

Στο τελευταίο άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη για το protagon, υπήρχε το απόσπασμα: Οι εκπρόσωποί τους έκαναν τέσσερα προειδοποιητικά τηλεφωνήματα, 50 λεπτά πριν από την έκρηξη, ζητώντας να εκκενωθεί ο χώρος. Για τους τρομολάγνους όμως δημοσιογράφους αυτά είναι υψηλά γράμματα. Αυτό που προέχει είναι να πουλήσουν τον τίτλο του «αιμοδιψούς τρομοκράτη». Γράφω «υπήρχε το απόσπασμα», επειδή τώρα δεν υπάρχει, έχει διορθωθεί στο σωστό, ψιλά γράμματα. Μάλιστα, το ιστολόγιο έπαιξε έναν ρόλο, διότι ένας φίλος που το είδε το ανέφερε εδώ, το συζητήσαμε λίγο, και κάποιος άλλος φίλος επικοινώνησε με τον κ. Θεοδωράκη, ο οποίος είπε πως η διορθώτρια του ιστότοπου κατά λάθος μετέτρεψε τα δικά του «ψιλά γράμματα» σε «υψηλά», που είναι βέβαια κωμικό και είναι και λάθος, αφού τα ψιλά δεν έχουν σχέση με τα ψηλά. Όπως πάντα βέβαια, κάποιοι άλλοι ιστότοποι πρόλαβαν να αναπαράξουν (σικ, ρε) την αρχική δημοσίευση.

Δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω την εξήγηση του κ. Θεοδωράκη, όμως παρατηρώ ότι στην πρώτη παράγραφο του άρθρου του γράφει πως ο δείκτης της υποκρισίας «παραμένει τόσο υψηλά». Εγώ ασφαλώς θα έβαζα «ψηλά», διότι κυριολεκτούμε, δεν έχουμε ούτε υψηλούς προσκεκλημένους, ούτε υψηλά νοήματα, οι δείκτες ανεβαίνουν ψηλά και πέφτουν χαμηλά. Οπότε αναρωτιέμαι αν τα «ψηλά» που έγιναν «υψηλά» παρέσυραν τη διορθώτρια ώστε και τα «ψιλά» να γίνουν «υψηλά».