Η ηδονή των ηδονών

Το άρθρο αυτό του πατέρα μου, Δημήτρη Σαραντάκου, δημοσιεύτηκε σήμερα, 1η Μαρτίου, στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της Μυτιλήνης.

Ο μεγάλος μας ποιητής και πεζογράφος, Ζαχαρίας Παπαντωνίου σε ένα διήγημά του, με τον τίτλο «ο κ. Τμηματάρχης έρχεται», αφήνει να εννοηθεί πως η εξουσία μπορεί κυριολεκτικά να αποτελέσει πηγή ηδονής. Πολύ πιο καθαρά όμως  το γράφει ο Μίλοβαν Τζίλας στο βιβλίο του «Συνομιλίες με τον Στάλιν», πως η εξουσία είναι η ηδονή των ηδονών. Πραγματικά κάθε εξουσία σου δίνει μια αίσθηση ηδονής, ακόμα και σε πολύ μικρότερη κλίμακα, να εξουσιάζεις φερ΄ ειπείν την οικογένειά σου, μια σχολική τάξη, μια δημόσια υπηρεσία, ή έναν οργανισμό.

Από την άλλη μεριά είναι γενικώς αποδεκτό πως η εξουσία, ιδίως όταν απουσιάζει, ή όταν μπορεί να παρακαμφθεί κάποιος ουσιαστικός έλεγχος, μπορεί να σε διαφθείρει και φυσικά όσο πιο μακροχρόνια είναι η άσκηση της εξουσίας ή όσο πιο αμελής είναι ο έλεγχος, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες της διαφθοράς, με λογικό συμπέρασμα η απόλυτη εξουσία να διαφθείρει απόλυτα.

Advertisement

Χαράτσι, χορηγίες και δανικά δάνεια

Το σημείωμα αυτό δημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 14 Φεβρουαρίου (Κανονικά ήταν να δημοσιευτεί στις 7 του μήνα, αλλά ο δαίμων του… επιμελητείου είχε άλλη γνώμη). Αν κάτι σας θυμίζει, μην ανησυχήσετε, το κείμενο είναι παρμένο, σε μεγάλο μέρος, από άρθρο που είχα ανεβάσει παλιότερα στο ιστολόγιο. Δεν είναι ότι δεν έβρισκα τι να γράψω κι άρχισα ν’ ανασκαλεύω παλιά τεφτέρια, αλλά η λέξη «χαράτσι» είναι πράγματι της επικαιρότητας.

Το προηγούμενο σημείωμά μας ήταν αφιερωμένο στο χρέος και στα χρήματα και, καθώς η στήλη παρακολουθεί την επικαιρότητα, πολύ φοβάμαι ότι και τα επόμενα σημειώματα εκεί γύρω θα περιστρέφονται. Διότι μας είχαν μεν υποσχεθεί ότι θα γίνουμε νότια Δανία, αλλά προς το παρόν το μόνο… δανικό που έχουμε δει είναι τα δανεικά τα οποία αναγκαζόμαστε να ζητάμε και ως άτομα αλλά, το χειρότερο, και ως ελληνικό κράτος. Και βέβαια η Δανία καμιά ετυμολογική σχέση δεν έχει με τα δάνεια, εκτός από την ομοηχία της, αλλά η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας υποχρεώνεται δυστυχώς να ξεπληρώνει τα δανεικά της με ληστρικά επιτόκια, που περισσότερο μοιάζουν με χαράτσι.