Ψηφίζουμε λοιπόν

Οι πιο πρωινοί θα έχουν ήδη ψηφίσει, άλλοι -όπως εγώ- θα το αφήνουν για αργότερα, αλλά το ιστολόγιο χρωστάει να ανεβάσει κάτι το εκλογικό, έστω και για να χρησιμέψει για την υποδοχή του σχολιασμού σας, τόσο για τη μέρα των εκλογών όσο και για τα αποτελέσματα, όταν θα αρχίσουν να βγαίνουν, πρώτα ως εκτιμήσεις από τις σφυγμομετρήσεις εξόδου και μετά ως πραγματικά αποτελέσματα.

Πριν αρχίσω να γράφω το άρθρο, χτες, είχα στο νου μου να βάλω ένα απόσπασμα από  τους Χαλασοχώρηδες του Παπαδιαμάντη, εκεί όπου περιγράφεται (και, κατά κάποιο τρόπο δικαιολογείται) η αγοραπωλησία των ψήφων.  Όμως ύστερα θυμήθηκα ότι το απόσπασμα αυτό το είχα ήδη δημοσιεύσει στις προηγούμενες εκλογές, του Ιουλίου 2019, και δεν μου άρεσε η επανάληψη.

Μετά, σκέφτηκα, επειδή οι εκλογές γίνονται Μάιο, να βάλω μια γελοιογραφία του Φ. Δημητριάδη από τις εκλογές του 1958, που και αυτές είχαν γίνει μήνα Μάιο, ύστερα όμως συνειδητοποίησα πως κι αυτή τη γελοιογραφία την έχω ανεβάσει,  στο άρθρο των  εκλογών του Μαΐου 2012, ενώ στις επόμενες εκλογές, του Ιουνίου 2012, είχα δημοσιεύσει μια παρεμφερή γελοιογραφία, από τις  εκλογές του 1956.

Οπότε μεταφέρθηκα στα χρόνια της  μεταπολίτευσης κι έτσι θα δημοσιεύσω σήμερα τις γελοιογραφίες από την  πρώτη  σελίδα του Βήματος στις 20 Νοεμβρίου  1977. Ταιριάζει γιατί  πρόσφατα είχαμε αναφερθεί έμμεσα σε εκείνες τις εκλογές, όταν βάλαμε το σχετικό τραγούδι του Σαββόπουλου από τον δίσκο Ρεζέρβα.

Στις εκλογές εκείνες η  Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε  έρθει πρώτη με άνεση (41,8%) αν  και πολύ μακριά από το συντριπτικό 54% των πρώτων μεταπολιτευτικών εκλογών -άλλωστε, είχε κατέβει  στις εκλογές  η δεξιότερη Εθνική Παράταξη των  φιλοβασιλικών αποσπώντας ένα όχι ευκαταφρόνητο 6,8%.

Η πρώτη  γελοιογραφία, του Βαγγέλη Παυλίδη, του καλού γελοιογράφου από τη Ρόδο, που είχε ως σήμα κατατεθέν την κουκουβάγια (εδώ εξηγεί πώς γεννήθηκε η κουκουβάγια) εκφράζει τη γενική γραμμή της  εφημερίδας, που εκφραζόταν και από τον πρωτοσέλιδο τίτλο της («Τις δημοκρατικές δυνάμεις θα ενισχύσουν οι εκλογές»), αφού παρουσιάζει τον λαό να περιφρουρεί την κάλπη ζητώντας δικαιοσύνη προκαλώντας φόβο σε έναν υπουργό της ΝΔ με ημίψηλο.

Advertisement

Καλή χρνιά σε λες και λυς, με υγεία και αγάπη!

Εδώ και λίγες ώρες έχουμε μπει στο 2022 κι έτσι έχουμε αλλάξει χρόνο.

Όπως και η περυσινή, έτσι και η φετινή πρωτοχρονιά είναι ιδιαίτερη, όπως ιδιαίτερη ήταν και η χτεσινή παραμονή, μέσα στον φόβο της παραλλαγής Όμικρον -άρα και, για κάποιους τουλάχιστον, χωρίς το παραδοσιακό ξενύχτι. Οπότε, το σημερινό άρθρο κάποιοι θα το διαβάσουν νωρίτερα απ’ό,τι άλλες χρονιές.

Οσοι το διαβάσετε νωρίς, μη νομίσετε ότι φταίει που δεν ήπιατε τον δεύτερο καφέ. Πράγματι, ο τίτλος είναι λειψός -ακριβέστερα, λιπογραμματικός, αφού λείπει ένα συγκεκριμένο γράμμα, το Ο. Συνεχίζουμε, βλέπετε, το αστείο και ευχόμαστε η χρονιά που ανέτειλε να είναι χωρίς Όμικρον. (Και χωρίς Δ, εδώ που τα λέμε, αλλά για να φανεί αυτό θα έπρεπε να γράψω το ύ χιλίάες εικσιύ ολογράφως!)

Φέτος είναι η δέκατη τρίτη πρωτοχρονιά του ιστολογίου -που ελπίζω να μην ειναι γρουσούζικη. Πάντως, επειδή είμαι άνθρωπος συντηρητικός θα τηρήσω και φέτος μια παράδοση που αρκετές φορές ακολουθώ αν και όχι ανελλιπώς. Έτσι, όπως και πέρυσι και πρόπερσι και προηγούμενες πρωτοχρονιές το θέμα του σημερινού πρωτοχρονιάτικου άρθρου είναι πρωτοχρονιάτικες γελοιογραφίες από περασμένες χρονιές, από την αντίστοιχη χρονιά προηγούμενων δεκαετιών, δηλαδή από χρονιές που πιάνουν τον ίδιο λήγοντα, σε 2 -και συγκεκριμένα από το 1972, το 1982, το 1992, το 2002 και το 2012.

Και ξεκινάμε από το 1972. Μέσα στη δικτατορία, τα περιθώρια για σχολιασμό της εσωτερικής πολιτικής σκηνής ήταν ανύπαρκτα (και ποια πολιτική σκηνή, άλλωστε), οπότε οι γελοιογράφοι σχολίαζαν την εξωτερική πολιτική.

Aπό το πρωτοχρονιάτικο φύλλο του Βήματος, λοιπόν, της 1.1.1972, το πενάκι του Φωκίωνα Δημητριάδη σχεδιάζει μια πρωτοχρονιάτικη «συνάντηση κορυφής».

Αριστερά ο Ρίτσαρντ Νίξον, πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, δεξιά ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ, ο ηγέτης της ΕΣΣΔ, και στη μέση ο πρόεδρος Μάο της Κίνας, δίνουν τα χέρια και ο Μάο εκφράζει την ευχή να πάνε καλά οι δουλειές των βιομηχανιών όπλων, ενώ σε λυτά χαρτιά βλέπουμε τα διάφορα σημεία έντασης και συγκρούσεων στον πλανήτη, Πακιστάν-Ινδία, Μέση Ανατολή, Βιετνάμ.

Ο Μάο κρατάει επίσης το κόκκινο βιβλιαράκι με τις σκέψεις του, ενώ ο Μπρέζνιεφ φοράει ρώσικο πουκάμισο.

Πράγματι, το 1972 ανέτειλε με υποσχέσεις για ύφεση και χαλάρωση των ψυχροπολεμικών εντάσεων. Δεν έγινε κάποια διάσκεψη κορυφής τον Δεκέμβριο του 1971, αλλά υπήρχαν εντονότατες διαβουλεύσεις ανάμεσα στους δυτικούς ηγέτες, ενόψει της προγραμματισμένης διάσκεψης κορυφής του Μαΐου 1972 που έγινε στη Μόσχα ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΣΣΔ και είχε ως αποτέλεσμα την υπογραφή σειράς σημαντικών συμφωνιών και συνθηκών (όπως για τους αντιβαλλιστικούς πυραύλους). Προηγήθηκε η ιστορική επίσκεψη του προέδρου Νίξον στην Κίνα.

Έτσι, τον Δεκέμβριο του 1971, σε προετοιμασία των συναντήσεων αυτών, ο Νίξον είχε συναντηθεί με διάφορους ηγέτες, πχ με τον Βρετανό πρωθυπουργό Έντουαρντ Χηθ στη Βερμούδα.

Να προσέξουμε την απλή καθαρεύουσα που χρησιμοποιείται (συνάντησις, βιομηχανίαι).

Η μέρα της κάλπης

Οι πιο πρωινοί θα έχουν ήδη ρίξει το ψηφοδέλτιο στην κάλπη, άλλοι θα πάνε πριν από το μεσημέρι, άλλοι το απομεσήμερο. Κάποιοι δεν θα πάνε καθόλου, εννοώ κάποιους που είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις αλλά τούτη τη φορά θα επιλέξουν την αποχή, που προβλέπεται να είναι αυξημένη -αν και δεν επαληθεύουν πάντα οι προβλέψεις.

Το ιστολόγιο δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί στην επικαιρότητα κι έτσι αφιέρωσε στις σημερινές εκλογές ικανό μερίδιο της αρθρογραφίας του -ήταν κι η προεκλογική περίοδος σύντομη, κι αυτό πύκνωσε αναγκαστικά τα εκλογικά και εκλογολογικά άρθρα. Βάλαμε και προγνωστικά, βάλαμε και γκάλοπ, λεξιλογήσαμε και πολιτικολογήσαμε. Σήμερα, που είναι η μέρα της κάλπης, θα ήταν αφύσικο να βάλω κάποιο άλλο θέμα.

Διάλεξα να παρουσιάσω δυο γελοιογραφίες, από προηγούμενες εκλογές, που έγιναν επίσης σε χρονιά που τελειώνει στο 5: τις εκλογές του 1915, πριν από 100 στρογγυλά χρόνια, και τις εκλογές του 1985, πριν από 30 χρόνια.

Καλή χρονιά και κουράγιο!

Λίγο μετά τη φετινή πρωτοχρονιά, φίλος έστειλε εσεμές σε φίλο που βρισκόταν αλλού: Καλή χρονιά.

Και ήρθε η απάντηση: Εύκολο το ‘χεις;

Στην αρχή σκεφτόμουν να βάλω αυτό σαν τίτλο του πρωτοχρονιάτικου σημειώματος, αλλά μου έβγαινε κάπως πολύ ξινό, οπότε προτίμησα την καταληκτική φράση του προχτεσινού άρθρου του πατέρα μου. Καλή χρονιά και κουράγιο λοιπόν, θα μας χρειαστεί.

Μια και το 2010 είναι στρογγυλή χρονιά, είπα να βάλω πέντε γελοιογραφίες από αντίστοιχες στρογγυλές πρωτοχρονιές του πρόσφατου παρελθόντος. Και ξεκινάμε από την πρωτοχρονιά του 1960. Κυβέρνηση ΕΡΕ με Καραμανλή πρωθυπουργό. Γελοιογραφία του Φωκίωνα Δημητριάδη στο Βήμα. Ο Καραμανλής γυρνάει από διακοπές από την Ελβετία, μαζί με τον Τάκη Ροδόπουλο, και τον περιμένει εσμός υπουργησίμων: