Ένα κρυωματάκι, ελπίζω παροδικό, με εμπόδισε χτες να γράψω άρθρο, οπότε καταφεύγω στη δοκιμασμένη λύση των επαναλήψεων και ξαναδημοσιεύω ένα άρθρο του 2010, που το είχα γράψει αρχικά επειδή εκείνες τις μέρες μού είχε κολλήσει το τραγούδι «Το βιτριόλι» του Βασίλη Τσιτσάνη. Εδώ θα επαναλάβω το παλιό εκείνο άρθρο, με κάποιες δευτερεύουσες αλλαγές και προσθήκες.
Μια βασική αλλαγή είναι ότι το 2010 που έγραψα την πρώτη βερσιόν του άρθρου δεν είχα βρει γιουτουμπάκι με το τραγούδι κι έτσι ανέβασα εγώ σε κάποιον ιστότοπο ένα ηχητικό αρχείο. Τώρα, υπάρχουν άφθονα γιουτουμπάκια, οπότε βάζω ένα:
Tο τραγούδι κυκλοφόρησε σε δίσκο τον Μάιο του 1950. Είναι λοιπόν του Τσιτσάνη, σε στίχους του Νίκου Μπρίλη και του συνθέτη και τραγουδάει η Μαρίκα Νίνου, ο συνθέτης, ο Ν. Βούλγαρης και ο Θ. Γιαννόπουλος. Τα λόγια του τραγουδιού:
Κίνδυνος θάνατος, για πάρτε το χαμπάρι,
καινούργια μέτρα οι γυναίκες έχουν πάρει.
Κι όποιος στον έρωτα σωστά δεν περπατήσει.
ένα μπουκάλι βιτριόλι θ’ αντικρίσει.
Το εξευτέλισαν το αντρικό το φύλο
κι όπως τρωγόμαστε σαν γάτα με το σκύλο,
το θηλυκό σε μια στιγμή, στην παραζάλη,
σου αμολάει το βιτριόλι στο κεφάλι.
Είναι να χάνεις το μυαλό σου εδώ και πέρα,
μας έχουν πάρει οι πανούργες τον αέρα.
Γι’ αυτό την τσάντα όταν βλέπεις ανοιγμένη,
βγάλε συμπέρασμα, ζημιά σε περιμένει!
