Ένα παιδί 11 χρονών

Ποιο παιδί, θα ρωτήσετε. Παιδί δικό μου αλλά όχι με την κυριολεκτική έννοια -παιδί πνευματικό. Αλλά δεν γιορτάζω μόνος μου, γιορτάζουμε. Βλέπετε, σήμερα έχουμε γενέθλια: το ιστολόγιο κλείνει τα έντεκα χρόνια του, μια κι έκανε τα πρώτα του βήματα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009: εννια κι έντεκα μας κάνουν είκοσι. Οπότε, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου, που μάλιστα εκτοπίζει το καθιερωμένο κυριακάτικο λογοτεχνικό μας ανάγνωσμα.

Όμως θα συμφωνήσετε μαζί μου, πιστεύω, πως για ένα πλάσμα έντεκα χρονώ η μέρα των γενεθλίων του είναι κάτι το εντελώς ξεχωριστό, που αξίζει να γιορτάζεται. Βέβαια, δεν είναι ίδια όλα τα ενδέκατα γενέθλια. Το εντεκάχρονο παιδί, που κοντεύει να τελειώσει το δημοτικό, ολημέρα παίζει και τρέχει πέρα-δώθε αεικίνητο, βρίσκεται ακόμα στην παιδική του ηλικία. Από την άλλη, τα εντεκάχρονα ιστολόγια μάλλον έχουν περάσει στην τρίτη ηλικία τους -αιωνόβια θα τα λέγαμε με ανθρώπινα μέτρα. Άλλωστε, είναι μετρημένα τα ιστολόγια που λειτουργούν αδιάλειπτα από το 2009 (ή και παλιότερα) ως τα σήμερα. Αμφιβάλλω μάλιστα αν υπάρχει κι άλλο σαν το δικό μας, που να δημοσιεύει τόσο ταχτικά καινούργια άρθρα.

Στα 11 λοιπόν χρόνια που είμαστε μαζί,  έχουν δημοσιευτεί στο ιστολόγιο συνολικά 4058 άρθρα (με το σημερινό) στις 4018 μέρες ζωής του. Στην ενδέκατη χρονιά του ιστολογίου (από τις 17.2.2019 έως σήμερα) δημοσιέψαμε ένα άρθρο κάθε μέρα, χωρίς ποτέ να διακοπεί το σερί -αλλά αυτό είχε συμβεί και τις προηγούμενες πέντε χρονιές, αφού το σερί της καθημερινής δημοσίευσης βαστάει αδιάλειπτο από τις 29.1.2014.

Συνολικά μέσα στην 11ετία έχετε κάνει κάπου 592.000 σχόλια, ενώ το ιστολόγιο έχει δεχτεί κάπου 22.470.000 επισκέψεις. Κάποτε τα εκατομμύρια (των επισκέψεων, να εξηγούμαστε) τα πρόσεχα και τα επισήμαινα, αλλά μετά σταμάτησα. Ακόμα και τα 20 εκατομμύρια δεν τα γιόρτασα, αν και στο τέλος του χρόνου είχαμε γιορτάσει τα 4000 άρθρα.

Όλα αυτά τα χρόνια, υπάρχουν οι τακτικοί και οι λιγότερο τακτικοί αναγνώστες του ιστολογίου, που πολλοί από αυτούς ήταν ή έχουν γίνει φίλοι, ενώ αρκετοί έχουν γραφτεί και “συνδρομητές” (ο μετρητής μου λέει 13.733 άτομα), οπότε ειδοποιούνται με ηλεμήνυμα ή με άλλον τρόπο κάθε φορά που ανεβάζω καινούργιο άρθρο. Άλλοι πάλι ειδοποιούνται για τις δημοσιεύσεις από το Φέισμπουκ, υπάρχουν όμως και οι αναγνώστες που φτάνουν στο ιστολόγιο εντελώς τυχαία μέσω γκουγκλ, έχοντας κάνει αναζήτηση για κάποια λέξη ή φράση. Με όποιο τρόπο και να έρχεστε, η συμμετοχή σας και τα σχόλιά σας αυξάνουν κατακόρυφα την αξία των άρθρων -και σας ευχαριστώ πολύ!

Γενέθλια έχουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσουμε ότι εμείς εδώ λεξιλογούμε, οπότε ας πούμε μερικά πράγματα για τον αριθμό 11, τα χρόνια που συμπληρώνουμε σήμερα. Βέβαια κι εδώ κλέβω, αφού το υλικό θα το πάρω από ένα προηγούμενο άρθρο αφιερωμένο στον αριθμό 11, που όμως είχε δημοσιευτεί στο ιστολόγιο τη σημαδιακή μέρα 11/11/11, πριν από 8 χρόνια και βάλε, οπότε ελπίζω να το έχετε ξεχάσει!

Δέκα χρόνια ιστολόγιο

Μεγάλη μέρα σήμερα, μέρα γενεθλίων, δικαιολογημένα λοιπόν τα σαββατιάτικα μεζεδάκια μας παίρνουν μετάθεση για αύριο Κυριακή.

Δεν είναι δικά μου τα γενέθλια, εγώ τον Νοέμβρη (δεν) τα γιορτάζω, άλλος γιορτάζει σήμερα. Σαν σήμερα, πριν από δέκα χρόνια άρχισε να λειτουργεί το ιστολόγιό μας:

Aυτό ήταν το πρώτο άρθρο μας, «Γιατί ιστολόγιο;» αν και την ίδια μέρα ανέβασα κάμποσα άρθρα, τουλάχιστον τέσσερα, το ίδιο και την επόμενη μέρα, που τα είχα έτοιμα στον παλιό μου ιστότοπο. Την επόμενη μέρα ανέβασα και το πρώτο άρθρο «παραγλωσσικής επικαιρότητας», για ένα μαργαριτάρι κάποιου πολιτικού -όπως βλέπετε τον πρώτο καιρό πολλά άρθρα ήταν πολύ σύντομα. Σήμερα, η (συνήθως) σαββατιάτικη πιατέλα με τα μεζεδάκια θα έχει καμιά δεκαριά τέτοια.

Ένα παιδί εννιά χρονών

Ποιο παιδί, θα ρωτήσετε. Παιδί δικό μου αλλά όχι με την κυριολεκτική έννοια -παιδί πνευματικό. Αλλά δεν γιορτάζω μόνος μου, γιορτάζουμε. Βλέπετε, σήμερα έχουμε γενέθλια: το ιστολόγιο κλείνει τα εννιά του χρόνια, μια κι έκανε τα πρώτα του βήματα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009: εννια κι εννιά δεκαοχτώ. Οπότε, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου.

Θα συμφωνήσετε μαζί μου, πιστεύω, πως για ένα πλάσμα εννιά χρονώ η μέρα των γενεθλίων του είναι κάτι το εντελώς ξεχωριστό, που αξίζει να γιορτάζεται. Βέβαια, δεν είναι ίδια όλα τα ένατα γενέθλια. Το εννιάχρονο παιδί, που πηγαίνει στη τρίτη τάξη του δημοτικού, που ολημέρα παίζει και τρέχει πέρα-δώθε αεικίνητο, βρίσκεται ακόμα στην παιδική του ηλικία. Από την άλλη, τα εννιάχρονα ιστολόγια μάλλον έχουν περάσει στην τρίτη ηλικία τους -αιωνόβια σχεδόν με ανθρώπινα μέτρα. Άλλωστε, είναι μετρημένα τα ιστολόγια που λειτουργούν αδιάλειπτα από το 2009 (ή και παλιότερα) ως τα σήμερα. Τα πιο πολλά έχουν βγει στη σύνταξη.

Στα εννιά λοιπόν χρόνια που είμαστε μαζί,  έχουν δημοσιευτεί στο ιστολόγιο συνολικά 3326 άρθρα (με το σημερινό) στις 3288 μέρες ζωής του -την άλλη Παρασκευή εκτός απροόπτου θα έχουμε 3333 άρθρα, σημαδιακό νούμερο! Στην ένατη χρονιά του ιστολογίου (από τις 17.2.2017 έως σήμερα) δημοσιέψαμε ένα άρθρο κάθε μέρα, χωρίς ποτέ να διακοπεί το σερί -αλλά αυτό είχε συμβεί και τις προηγούμενες τρεις χρονιές, αφού το σερί της καθημερινής δημοσίευσης βαστάει αδιάλειπτο από τις 29.1.2014.

Συνολικά μέσα στην εννεαετία έχετε κάνει περίπου 460.000 σχόλια, ενώ το ιστολόγιο έχει δεχτεί κάτι παραπάνω από 17.120.000 επισκέψεις. Κάποτε τα εκατομμύρια (των επισκέψεων, να εξηγούμαστε) τα πρόσεχα και τα επισήμαινα, αλλά μετά σταμάτησα. Τα 17 εκατομμύρια τα ξεπεράσαμε την 1η Φεβρουαρίου χωρις τυμπανοκρουσίες -και το συνειδητοποίησα τώρα. Πάντως, ο Γενάρης που μας πέρασε ήταν, έστω και με ελάχιστη διαφορά, ο μήνας με τις περισσότερες επισκέψεις σε αυτή την εννεαετία.

Ένα παιδί οχτώ χρονώ

Σήμερα έχουμε Τσικνοπέμπτη, οπότε το έθιμο θέλει ίσως κάποιο άρθρο πικάντικο, αλλά δεν θα το τηρήσω διότι προηγείται ένα άλλο έθιμο, πιο σημαντικό για το ιστολόγιο αν και ομολογουμένως όχι για τον υπόλοιπο κόσμο. Βλέπετε, σήμερα έχουμε γενέθλια: το ιστολόγιο κλείνει τα οχτώ του χρόνια, μια και έκανε τα πρώτα του βήματα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009. Οπότε, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου, όσο για το τσικνοπεμπτικό άρθρο θα το διαβάσετε αύριο που είναι Τσικνοπαρασκευή.

Θα συμφωνήσετε μαζί μου, πιστεύω, πως για ένα πλάσμα οχτώ χρονώ η μέρα των γενεθλίων του είναι κάτι το εντελώς ξεχωριστό που αξίζει να γιορτάζεται. Βέβαια, δεν είναι ίδια όλα τα γενέθλια. Το οχτάχρονο παιδί, που πηγαίνει στη δεύτερη τάξη του δημοτικού, που ολημέρα παίζει και τρέχει πέρα-δώθε αεικίνητο, βρίσκεται ακόμα στην αρχή της παιδικής ηλικίας. Από την άλλη, τα οχτάχρονα ιστολόγια μάλλον έχουν περάσει στην τρίτη ηλικία τους -αιωνόβια σχεδόν με ανθρώπινα μέτρα.

Στα οχτώ λοιπόν χρόνια που είμαστε μαζί,  έχουν δημοσιευτεί στο ιστολόγιο συνολικά 2959 άρθρα (με το σημερινό) στις 2923 μέρες ζωής του. Στην όγδοη χρονιά του ιστολογίου (από τις 17.2.2016 έως σήμερα) δημοσιέψαμε ένα άρθρο κάθε μέρα, χωρίς ποτέ να διακοπεί το σερί -αλλά αυτό είχε συμβεί και τις προηγούμενες δύο χρονιές, αφού το σερί της καθημερινής δημοσίευσης βαστάει αδιάλειπτο από τις 29.1.2014.

Συνολικά μέσα στην οχταετία έχετε κάνει σχεδόν 396.000 σχόλια, ενώ το ιστολόγιο έχει δεχτεί 14.600.000 επισκέψεις.

Εφτά χρόνια με και χωρίς φαγούρα

Σήμερα έχουμε γενέθλια, το ιστολόγιο κλείνει τα εφτά του χρόνια, μια και έκανε τα πρώτα του βήματα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009. Οπότε, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου, που άλλωστε το είχα προαναγγείλει υπαινικτικά την περασμένη βδομάδα, όταν δημοσίευσα τη συνέχεια από το βιβλίο του πατέρα μου, που κανονικά ήταν να μπει σήμερα, γράφοντας: την επόμενη Τρίτη, που ήταν να συνεχιστούν κανονικά οι δημοσιεύσεις, το ιστολόγιο θα έχει έκτακτη ύλη, διότι είναι μια έκτακτη μέρα.

Και θα συμφωνήσετε μαζί μου, πιστεύω, πως για ένα εφτάχρονο η μέρα των γενεθλίων του είναι έκτακτη και με το παραπάνω. Βέβαια, δεν είναι ίδια όλα τα γενέθλια. Το εφτάχρονο παιδί, που πηγαίνει στην πρώτη δημοτικού, και παίζει και τρέχει πέρα-δώθε αεικίνητο, δεν έχει καν φτάσει στα μισά της παιδικής ηλικίας. Από την άλλη, τα εφτάχρονα ιστολόγια μάλλον έχουν περάσει στην τρίτη ηλικία τους.

Στα εφτά λοιπόν χρόνια που είμαστε μαζί,  έχουν δημοσιευτεί στο ιστολόγιο συνολικά 2591 άρθρα (με το σημερινό) για τις 2527 μέρες ζωής του. Στην έβδομη χρονιά του (από τις 17.2.2015 έως σήμερα) δημοσιέψαμε ένα άρθρο κάθε μέρα, χωρίς ποτέ να διακοπεί το σερί, όπως είχε συμβεί και στην έκτη χρονιά. (Το σερί της καθημερινής δημοσίευσης βαστάει αδιάλειπτο από τις 29.1.2014). Και επειδή έτυχε και δημοσίευσα και διπλά άρθρα μερικές μέρες, συνολικά την έβδομη χρονιά μας είχαμε 373 άρθρα.

Το παιδί έγινε έξι χρονών

Σήμερα έχουμε γενέθλια, το ιστολόγιο κλείνει τα έξι του χρόνια, μια και έκανε τα πρώτα του βήματα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009. Οπότε, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου, που ίσως αποτελεί παραφωνία μέσα σε μια γεμάτην επικαιρότητα, ενώ επίκειται η κρίσιμη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ και ακόμα όλα είναι ρευστά. Ελπίζω όμως να μου συγχωρήσετε την παραφωνία, διότι ένα εξάχρονο πρέπει να τα γιορτάζει τα γενέθλιά του.

Ένα εξάχρονο παιδί, βέβαια, που τώρα ετοιμάζεται να πάει στο δημοτικό, που τρέχει πέρα-δώθε αεικίνητο. Αν όμως το παιδί των έξι χρονών δεν έχει καν φτάσει στα μισά της παιδικής ηλικίας, τα εξάχρονα ιστολόγια βρίσκονται στα πρόθυρα της τρίτης ηλικίας τους, δεν είναι ίδια τα μέτρα.

Πάντως, στα έξι χρόνια που είμαστε μαζί,  έχουν δημοσιευτεί στο ιστολόγιο συνολικά 2218 άρθρα (με το σημερινό) για τις 2162 μέρες ζωής του. Στην έκτη χρονιά του (από τις 17.2.2014 έως σήμερα) δημοσιεύτηκε ένα άρθρο κάθε μέρα, χωρίς ποτέ να διακοπεί το σερί, κάτι που δεν μας έχει ξανασυμβεί -και επειδή έτυχε και δημοσίευσα και διπλά άρθρα μερικές μέρες, συνολικά την έκτη χρονιά μας είχαμε 370 άρθρα.

Συνολικά μέσα στην εξαετία έχετε κάνει σχεδόν 260.000 σχόλια, ενώ το ιστολόγιο έχει δεχτεί 9.680.000 επισκέψεις. Αν περιοριστούμε στα στατιστικά στοιχεία του τελευταίου χρόνου, είχαμε: 370 άρθρα, 55.000 σχόλια, 2.373.000 επισκέψεις.

Μέσα στη χρονιά που μας πέρασε, δηλαδή από τις 17 Φεβρουαρίου 2014 ίσαμε σήμερα, τα άρθρα με τις περισσότερες επισκέψεις δεν ήταν κάποια καινούργια άρθρα, αλλά παλιά άρθρα που έχουν σταθερά μια υπολογίσιμη ροή επισκεπτών -αυτό συμβαίνει για πρώτη χρονιά, ως τώρα τα «σουξέ της χρονιάς» ήταν άρθρα της χρονιάς εκείνης. Έτσι, πρώτο ήταν το άρθρο (του 2010) για τις παροιμιακές εκφράσεις με το νερό, που οφείλει τη δημοτικότητά του στο ότι υπάρχει μια τέτοια ερώτηση σε ένα σχολικό βιβλίο, δεύτερο το άρθρο του 2013 για τις τούρκικες λέξεις της ελληνικής, άρθρο για τα στιχάκια του στρατού, και τρίτο το άρθρο (του 2009) για τα στιχάκια του στρατού. Αυτό το τελευταίο είναι το άρθρο που έχει τις περισσότερες επισκέψεις από καταβολής ιστολογίου.

Ένα παιδί πέντε χρονών κι ένα βιβλίο

Σήμερα έχουμε γενέθλια, το ιστολόγιο κλείνει τα πέντε του χρόνια, μια και έκανε τα πρώτα του βήματα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009. Οπότε, παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου, που σπρώχνει σε αναβολή το συνηθισμένο για τις Κυριακές φιλολογικό άρθρο μας, αν και σκοπεύω να επανορθώσω, προσφέροντας ένα βιβλίο και μάλιστα ένα βιβλίο που σημαίνει κάτι για μένα.

Σε ηλικία πέντε χρονών το παιδί πηγαίνει στο νηπιαγωγείο, τα πεντάχρονα ιστολόγια οδεύουν προς την τρίτη ηλικία. Στα πέντε χρόνια που είμαστε μαζί,  έχουν δημοσιευτεί συνολικά 1848 άρθρα (με το σημερινό), σημαδιακό νούμερο. Αυτά τα πέντε χρόνια είχαν συνολικά 1827 μέρες, δηλαδή αναλογεί ένα άρθρο τη μέρα και κάτι παραπάνω. Συνολικά έχετε κάνει λίγο περισσότερα από 205.000 σχόλια, ενώ το ιστολόγιο έχει δεχτεί 7.307.000 επισκέψεις. Αν περιοριστούμε στα στατιστικά στοιχεία του τελευταίου χρόνου, είχαμε: 355 άρθρα, 46.000 σχόλια, 2.270.000 επισκέψεις.

Μέσα στη χρονιά που μας πέρασε, δηλαδή από τις 16 Φεβρουαρίου 2013 ίσαμε σήμερα, το άρθρο με τις περισσότερες επισκέψεις ήταν εκείνο για τη δήθεν Μαθηματική δομή της ελληνικής γλώσσας, ακολούθησε δεύτερο το άρθρο για τον Ψιλοκομμένο Καβάφη, και στην τρίτη θέση ήρθε ένα παλιό άρθρο με παροιμιακές εκφράσεις για το νερό. Το άρθρο για τον Καβάφη (θυμάστε, τότε με τα λεωφορεία που είχαν πάνω τους αποσπάσματα από στίχους του) έσπασε κάθε ρεκόρ επισκέψεων τη μέρα που δημοσιεύτηκε (17.10.2013), αλλά μετά είχε λίγες επισκέψεις, ενώ το άρθρο για το νερό έχει σταθερή ροή επισκεπτών (σκόπιμο το λογοπαίγνιο) στις αρχές κάθε σχολικής χρονιάς, επειδή κάποια γλωσσική άσκηση της πρώτης γυμνασίου, αν θυμάμαι καλά, ζητάει από τους μαθητές να βρουν εκφράσεις με το νερό. Αν πάμε στα άρθρα που έχουν τις περισσότερες επισκέψεις μέσα στα πέντε χρόνια του ιστολογίου, η πλάστιγγα γέρνει ακόμα περισσότερο υπέρ των άρθρων που έχουν σταθερή ροή επισκεπτών άσχετα με την επικαιρότητα. Πρώτο είναι το άρθρο για τα Στιχάκια του στρατού, δεύτερο το άρθρο για τα Εφτά φωνήεντα, τρίτο το άρθρο με τις εκφράσεις για το νερό, στην τέταρτη θέση το άρθρο για τον Ισίδωρο Πόσδαγλη, που κάθε τόσο κάποιος ξαναφέρνει τη συζήτηση σε αυτό τον μύθο, στην πέμπτη θέση το άρθρο που είπαμε για τη μαθηματική δομή της γλώσσας, ενώ την έκτη θέση έχει το άρθρο για τα Πράσινα άλογα (και όχι βεβαίως πράσσειν άλογα που λένε κάποιοι).

Όλα αυτά τα χρόνια, υπάρχουν οι τακτικοί και οι λιγότερο τακτικοί αναγνώστες του ιστολογίου, πολλοί έχουν γραφτεί και “συνδρομητές” (ο μετρητής μου λέει 7357 άτομα), οπότε ειδοποιούνται με ηλεμήνυμα ή με άλλον τρόπο κάθε φορά που ανεβάζω καινούργιο άρθρο, άλλοι ειδοποιούνται για τις δημοσιεύσεις από το Φέισμπουκ, υπάρχουν όμως και οι αναγνώστες που φτάνουν στο ιστολόγιο εντελώς τυχαία μέσω γκουγκλ, έχοντας κάνει αναζήτηση για κάποια λέξη ή φράση. Αυτή την εβδομάδα, οι συχνότεροι όροι αναζήτησης, πέρα από το «Σαραντάκος» (με ή χωρίς τόνο ή και στο λατινικό) είναι, μεταξύ άλλων, «αρχαία ελληνικά και μαθηματικά», «ζεια αλεύρι», «βιβλίο που εξηγεί τις παροιμίες», «στιχάκια στρατού», αλλά και πιο εξωτικές αναζητήσεις όπως «ινδιανικεσ ιστοριεσ για λυκουσ», «ti simainei i ekfrasi mas fotises», «παροιμιες με μαρία» ή «μπορώ να αγοράσω σκέτη άδεια ταξί» -μακάρι να έβρισκαν όλοι αυτό που αναζητούν.

Συνολικά μέσα στη χρονιά που πέρασε, οι όροι αναζήτησης που χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο ήταν: πας μη έλλην βάρβαρος, πράσσειν άλογα, μεζεδάκια, ζνίχι, οι λέξεις έχουν, άμπακος. Αν αναρωτιέστε για το ζνίχι, τη μοναδική ελληνική λέξη που αρχίζει από ζν-, ιδού το σχετικό άρθρο, από το 2010.

Έλεγα πιο πάνω ότι εξαιτίας των γενεθλίων δεν θα έχουμε σήμερα το συνηθισμένο κυριακάτικο φιλολογικό άρθρο, αλλά σκοπεύω να αναπληρώσω, προσφέροντάς σας ένα ξεχωριστό βιβλίο, το μοναδικό βιβλίο του Νίκου Σαραντάκου. Εννοώ βέβαια τον παππού μου, που είχε ακριβώς το ίδιο ονοματεπώνυμο και πατρώνυμο με μένα (αλλά και ΑΦΜ, πράγμα που προκάλεσε αρκετούς μπελάδες!), τον ποιητή Άχθο Αρούρη, που το μοναδικό του βιβλίο δεν πρόλαβε να το βγάλει ο ίδιος, αλλά το εκδώσαμε εμείς στην πρώτη επέτειο του θανάτου του, τον Μάρτιο του 1978.

Πρόκειται για την ποιητική συλλογή ‘Της Κατοχής και του Στρατόπεδου’, ποιήματα σε παραδοσιακό ισόμετρο στίχο, εμπνευσμένα από την κατοχή, την εθνική αντίσταση και τις μεταπελευθερωτικές διώξεις των αντιστασιακών.

Μπορείτε να το κατεβάσετε ολόκληρο από εδώ.

Το παιδί έγινε τέσσερα χρονώ

Κάποιοι θα αναρωτηθούν αν έχω ανιψάκι, άλλοι θα φρίξουν με τον «αντιγραμματικό» τίτλο, αλλά οι περισσότεροι θα καταλάβατε, είμαι βέβαιος, πως τα σημερινά γενέθλια είναι του ιστολογίου μας. Τέταρτα γενέθλια λοιπόν, μια και το ιστολόγιο άρχισε να εκπέμπει στον κυβερνοχώρο στις 16 Φεβρουαρίου 2009 κι ελπίζω να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου, για το χατίρι του οποίου θα μετατεθούν τα μεζεδάκια αύριο.

Πριν όμως προχωρήσω στα επετειακά, να ξεκαθαρίσω για τον τίτλο, ότι το «τέσσερα χρονώ» είναι τύπος που λέγεται, όσο  κι αν σήμερα ακόμα και τα περισσότερα πιτσιρίκια συνήθως σου λένε με καμάρι «τεσσάρων!» όταν τα ρωτήσεις την ηλικία τους. Και εφόσον υπάρχει ο Ιωάννου και το συγκλονιστικό «Εν ταις ημέραις εκείναις», που μιλάει για ένα εβραιόπουλο, «ένα μικρό αγόρι τρία με τέσσερα χρονώ, που το έλεγαν Ίνο», τον τύπο «τέσσερα χρονώ» τον θεωρώ δόκιμο. Αλλά ας προχωρήσουμε στα επετειακά μας.

Η σημερινή επέτειος, των τεσσάρων ετών του ιστολογίου, παραλίγο να ήταν διπλή, ή μάλλον τριπλή. Θέλω να πω, πέρα από τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων λειτουργίας, έχουμε επίσης τα 5 εκατομμύρια επισκέψεων και τα 1.500 άρθρα του ιστολογίου. Το τελευταίο από αυτά τα ορόσημα βρισκόταν σχεδόν αποκλειστικά κάτω από τον έλεγχό μου, και εφόσον εδώ και καιρό ανεβάζω ένα άρθρο την ημέρα, έγινε φανερό ότι τα 1.500 άρθρα δεν επρόκειτο να συμπέσουν με την επέτειο της 16ης Φεβρουαρίου, εκτός αν έβαζα αρκετά εμβόλιμα άρθρα, δύο την ημέρα. Το σημερινό άρθρο είναι το 1492ο.

Τρίτα γενέθλια και το λεξικό μας

Σήμερα έχουμε γενέθλια, το ιστολόγιο κλείνει τα τρία του χρόνια, μια και είδε το φως στις 16 Φεβρουαρίου του 2009. Δεν είναι βέβαια και οι πιο κατάλληλες περιστάσεις για γιορτές, αλλά τα γενέθλιά του δεν τα διαλέγει κανείς -από την άλλη, σήμερα είναι και Τσικνοπέμπτη, που κι αυτό φαίνεται παράταιρο. Οπότε, γενέθλια -και παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την αυτοαναφορικότητα του σημερινού άρθρου.

Τα τρίχρονα παιδάκια είναι ακόμα νήπια, τα τρίχρονα ιστολόγια έχουν φτάσει στην ωριμότητα. Τα τρία χρόνια που είμαστε μαζί έχουν δημοσιευτεί συνολικά 1123 άρθρα (με το σημερινό), έχετε κάνει κάπου 102.000 σχόλια (τις προάλλες γιορτάσαμε άλλωστε τις 100 χιλιάδες), ενώ το ιστολόγιο έχει δεχτεί περίπου 2.863.000 επισκέψεις.
Στην τρίτη χρονιά της ζωής του ιστολογίου, το άρθρο με τις περισσότερες επισκέψεις αλλά και με τα περισσότερα σχόλια ήταν Το Μαουτχάουζεν και το «είμαι αντισημίτης» του Μίκη, ενώ δεύτερο (με ελάχιστη διαφορά) το Περπατώ εις το δάσος και άλλα στιχάκια του στρατού και τρίτο το Ισίδωρος Πόσδαγλης, η ανύπαρκτη μεγαλοφυΐα, ένα άρθρο που με δύο μόνο εβδομάδες ζωή κατάφερε να πλασαριστεί πάρα πολύ ψηλά.

16 Ιουνίου, Μνημονίου επισκόπου Αμαθούντος, γενέθλια ΓΑΠ

Ζούμε πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές και τις ζούμε σε απευθείας σύνδεση, όπως φαίνεται. Η σημερινή μέρα, 16 Ιουνίου, όπως θα έχετε ίσως μάθει από το διαδίκτυο, είναι η μέρα των γενεθλίων του πρωθυπουργού (γεννήθηκε το 1952), είναι όμως και η γιορτή των οσίων Μνημονίου και Τύχωνος, επισκόπων Αμαθούντος, των θαυματουργών. Ήδη μια τέτοια σύμπτωση είναι εντυπωσιακή, όμως δεν αποκλείεται η σημερινή μέρα να μην είναι απλώς η μέρα που θα μάθουμε τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, αλλά να δρομολογήσει πολύ ευρύτερες εξελίξεις.

Τη μέρα των γενεθλίων τους, τα παιδιά κάνουν πάρτι και δέχονται δώρα. Ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να κάνει ανασχηματισμό, αλλά δέχτηκε πικρό δώρο τις παραιτήσεις δυο (μέχρι στιγμής) βουλευτών του κόμματός του και τη γενικότερη αμφισβήτηση, κάτι όχι παράλογο ύστερα από τη χτεσινή οπερέτα. Μέχρι στιγμής, ο ανασχηματισμός δεν έχει αναβληθεί. Ανακοινώθηκε μάλιστα ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα θα είναι δεκαπενταμελές, ίσως για να θυμίζει τα δεκαπενταμελή μαθητικά συμβούλια των γυμνασίων και λυκείων.

Δεύτερα γενέθλια

Σήμερα, 16 Φεβρουαρίου, το ιστολόγιο γιορτάζει, γίνεται δυο χρονών! Σε μια τέτοια ηλικία τα μωρά περπατάνε πλέον άνετα, τα περισσότερα μιλάνε κιόλας, άλλα καλά, άλλα τσάτρα-πάτρα, πάντως όλα γνωρίζουν και ταξινομούν τον κόσμο τους. Τα ιστολόγια έχουν άλλους ρυθμούς από τα ανθρωπάκια: στα δυο τους χρόνια είναι ενήλικα, εντελώς ανεπτυγμένα.

Να δούμε με αριθμούς τη χρονιά που πέρασε, από τις 16 Φεβρουαρίου 2010 ίσαμε σήμερα.

Στον δεύτερο χρόνο της ζωής του ιστολογίου δημοσιεύτηκαν (χωρίς τούτο εδώ) 375 άρθρα στο ιστολόγιο, δηλαδή κάτι παραπάνω από ένα άρθρο τη μέρα· ο αριθμός είναι λιγάκι μικρότερος απ’ ό,τι την πρώτη χρονιά (είχαμε 406) αλλά νομίζω ότι τα άρθρα της δεύτερης χρονιάς είναι κατά μέσον όρο εκτενέστερα από της πρώτης.

Οι επισκέψεις που έγιναν τη δεύτερη χρονιά έφτασαν τις 975.000, αρκετά περισσότερες απ’ ό,τι την πρώτη χρονιά (580.000). Ο μήνας με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, ο Νοέμβριος του 2010, με 105.000, η μέρα με τη μεγαλύτερη κίνηση η 25.2.2010 (5720 επισκέψεις).

Πρώτα γενέθλια

(Φωτογραφία δανεική από αλλού)

Σημαδιακή μέρα σήμερα για τούτο εδώ το ιστολόγιο: γιορτάζουμε τα πρώτα μας γενέθλια!

Στην ηλικία αυτή, τα μωρά μπουσουλάνε, τα πιο βιαστικά κάνουν τα πρώτα τους αβέβαια βήματα, αλλά στη μπλογκόσφαιρα τα μέτρα είναι άλλα κι έτσι έχουμε κάνει μέσα στον πρώτο χρόνο κάμποσες δρασκελιές.

Να δούμε αυτή την πρώτη χρονιά με νούμερα:

Μαζί με τούτο εδώ δημοσιεύτηκαν 406 άρθρα σ’ αυτούς τους 12 μήνες –κάτι παραπάνω από ένα την ημέρα· κάποιος θα έλεγε ότι ανέβασα ένα-δυο μικρά αυτές τις μέρες για ν’ αποφύγω το γρουσούζικο για το ιντερνέτι νούμερο 404. Κάμποσα από αυτά τα άρθρα μπήκαν και στο βιβλίο που έβγαλα, που έχει τίτλο ίδιο με το ιστολόγιο, Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία.