Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και φέτος σας έχω ταράξει στις επαναλήψεις -αλλά για τη σημερινή επανάληψη δεν φταίω εγώ, φταίνε οι Ολυμπιακοί αγώνες που επαναλαμβάνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Εγώ άλλο κείμενο είχα ετοιμάσει για σήμερα -θα το δούμε την ερχόμενη Κυριακή- αλλά τελευταία στιγμή προχτές συνειδητοποίησα ότι αρχίζει η Ολυμπιάδα του Ρίο και άλλαξα το σχέδιο, διότι, παρόλο που εμένα οι αγώνες δεν μ’ έχουν αγγίξει, δεν παύουν να είναι ένα γεγονός που πρέπει να το τιμήσουμε.
Κι έτσι, θα ξαναδούμε πώς είχε σχολιάσει ο Γεώργιος Σουρής στον Ρωμηό τους πρώτους αγώνες του 1896, που φέτος έχουμε την 31η διοργάνωση 12ο χρόνια μετά (στην αρίθμηση μετράνε και οι διοργανώσεις του 1916, του 1940 και του 1944 που ματαιώθηκαν).
Για τον Σουρή και τον Ρωμηό έχουμε ξαναμιλήσει. Ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής δεν απέβλεπε στην υστεροφημία. Τρομερά εύκολος στο γράψιμο, επί 35 συναπτά χρόνια (από το 1883 έως το 1918) έγραφε μόνος του κάθε βδομάδα την τετρασέλιδη εφημερίδα του Ο Ρωμηός, η οποία, όσο κι αν ακούγεται απίθανο σήμερα, ήταν ολόκληρη έμμετρη, από τον τίτλο της (Ο Ρωμηός, εφημερίς – που την γράφει ο Σουρής) μέχρι τις μικρές αγγελίες της!
Στις σελίδες του Ρωμηού σχολιάζεται εύθυμα όλη η ιστορία αυτών των 35 χρόνων. Ας δούμε λοιπόν, πώς περιέγραψε ο Σουρής στο Ρωμηό τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896.
Η ανάθεση
Βρισκόμαστε στα τέλη του 1894, ένα χρόνο μετά το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Παρά τη σταθερή κοινοβουλευτική της πλειοψηφία, η κυβέρνηση Τρικούπη δεν έχει εύκολο έργο. Είναι αναγκασμένη να επιβάλει επαχθείς φόρους για να αντεπεξέλθει στην υπερχρέωση της χώρας. Στο φύλλο 486 του Ρωμηού (12 Νοεμβρίου 1894), ο Φασουλής και ο Περικλέτος, φιγούρες από το κουκλοθέατρο και μόνιμοι ήρωες του Ρωμηού, σχολιάζουν το μέγα θέμα της επικαιρότητας, την απόφαση για τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896 στην Ελλάδα. Ο Φασουλής παρακινεί τον Περικλέτο να μην πεθάνει της πείνας πριν από τους Αγώνες για να μην κατηγορηθεί για ανθελληνισμό.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 