Οι δυο οικονομικοί εισαγγελείς που παραιτήθηκαν χτες δήλωσαν: Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση, πολλώ μάλλον δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε ένα άλλοθι και μια θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα πολυποίκιλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλώνυμους εκφραστές τους που αναπτύσσονται και δραστηριοποιούνται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος.
Ίσως έτσι πρέπει να γράφει κανείς όταν απευθύνεται στον Τύπο για να κερδίσει τα εύκολα και φτηνά εύγε, αλλά δεν μπορώ να μη δηλώσω τη δυσφορία που μου δημιουργούν τα αλλεπάλληλα κλισέ της πρότασης· όπως και πολλά άλλα πράγματα, και το κλισέ δεν βλάφτει όταν γίνεται με μέτρο, αλλά θέλει ρέγουλα, αλλιώς ο αναγνώστης γκώνει, όπως όταν του σερβίρεις ένα υπερβολικά λιπαρό πιάτο ή μια κομματάρα σοροπιαστό γλυκό.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 