Βιβλία για τις γιορτές βέβαια!

Ο Δεκέμβρης είναι μήνας με πολλές γιορτές και συνδέεται με πολλές παραδόσεις. Έχει και το ιστολόγιο δημιουργήσει τις παραδόσεις του, που μερικές από αυτές είναι δεκεμβριάτικες -την Παρασκευή, ας πούμε, ξεκίνησε η διαδικασία για την ανάδειξη της λέξης της χρονιάς -μπορείτε να προτείνετε υποψήφιες λέξεις αν δεν το έχετε ήδη κάνει. Περιθώριο έχετε έως αύριο.

Με το σημερινό άρθρο τηρούμε μιαν άλλη παράδοση του ιστολογίου: να δημοσιεύουμε  λίγο πριν από τις γιορτές ένα βιβλιοφιλικό άρθρο, ακριβώς για να ανταλλάσσουμε προτάσεις αγοράς βιβλίων, είτε για ιδία κατανάλωση είτε για δώρα. Το περυσινό αντίστοιχο άρθρο, με προτάσεις για βιβλία-δώρα το βρίσκετε εδώ, ενώ το προπέρσινο υπάρχει εδώ. Αν θέλετε τις προτάσεις του 2019 θα τις βρείτε εδώ. Αν πάλι θέλετε να δείτε τις προτάσεις του 2018 πηγαίνετε εδώ, ενώ εδώ μπορείτε να βρείτε το άρθρο του 2017. Το άρθρο του 2016 βρίσκεται εδώ, ενώ το  αντίστοιχο άρθρο του 2015 θα το βρείτε εδώ. Υπάρχει βέβαια και το αντίστοιχο άρθρο του 2014. Τέλος, μπορείτε να βρείτε εδώ το αντίστοιχο άρθρο του 2013. (Να σημειώσω ότι βιβλιοπροτάσεις κάνουμε και το καλοκαίρι).

Πρακτικά, μπορείτε να προτείνετε όποιο βιβλίο θέλετε, αλλά θα σας συνιστούσα να αναφέρετε κυρίως βιβλία που εκδόθηκαν τα τελευταία 2-3 χρόνια και ακόμα καλύτερα μέσα στο 2022. Να διευκρινίσω ότι ζητάω η έκδοση να είναι πρόσφατη, όχι η συγγραφή του βιβλίου. Και φυσικά περιλαμβάνονται και επανεκδόσεις βιβλίων που ήταν εξαντλημένα.

Η φετινή χρονιά, σε ότι αφορά τη βιβλιοπαραγωγή, χαρακτηρίστηκε από το τέλος των πανδημικών περιορισμών, κάτι που τονώνει μεν την κίνηση αλλά και λειτουργεί ανασταλτικά στο διάβασμα βιβλίων. Επίσης, καταλάγιασε η έκδοση βιβλίων για το 1821, αφού πέρασε η επέτειος. Να θυμίσω βέβαια ότι βιβλιοφιλικό άρθρο είχαμε και τον Ιούλιο, οπότε δεν θα επαναλάβω εδώ τις προτάσεις εκείνες, αλλά μπορείτε να του ρίξετε μια ματιά.

Πριν προχωρήσω στις βιβλιοπροτάσεις, μια και σήμερα γιορτάζουν, το ιστολόγιο εύχεται χρόνια πολλά στον Spiridione, τον Spyridos και όσες και όσους ακόμα γιορτάζουν σήμερα.

Θα ξεκινήσω τις βιβλιοπροτάσεις ευλογώντας τα γένια μου. Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρχείο, σε δική μου φιλολογική επιμέλεια ο τόμος Ιστορικά, ο έκτος τόμος με χρονογραφήματα του Βάρναλη. Πρόκειται για 153 χρονογραφήματα που δημοσιεύτηκαν από το 1939 έως το 1958 σε αθηναϊκές εφημερίδες με θέμα αντλημένο από την ιστορία. Υπολογίζω ότι από σήμερα ή, το αργότερο, από αύριο θα υπάρχει το βιβλίο σε κεντρικά βιβλιοπωλεία και εντός των ημερών θα βάλω άρθρο και στο ιστολόγιο. Οι ανυπόμονοι μπορούν να παραγγείλουν ηλεκτρονικά, από τον εκδοτικό οίκο.

Οι φιλικές Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου κυκλοφόρησαν πρόσφατα μερικά ενδιαφέροντα βιβλία. Πολύ φρέσκο είναι το βιβλίο του Γιάννη Χαμηλάκη και του Ράφαελ Γκρίνμπεργκ Αρχαιολογία, έθνος και φυλή, που συγκρίνει δυο χώρες όπου η αρχαιολογία παίζει καθοριστικό ρόλο στο εθνικό φαντασιακό: τη σύγχρονη Ελλάδα και το σύγχρονο Ισραήλ. Δεν το έχω διαβάσει ακόμα, είναι στη στοίβα, όπως και το, επίσης πολύ φρέσκο, Ο Μουσταφά πάει στον πόλεμο, του Γάλλου Νταβίντ Υρί (David Hury). Μαρόκο και Αλγερία, κατοχή και δωσιλογισμός, αγώνας για την ανεξαρτησία της Αλγερίας.

Αντίθετα, διάβασα και μου άρεσε, από τη στιγμή που εξοικειώθηκα με το ιδιαίτερο στιλ αφήγησης του συγγραφέα, το λίγο παλιότερο μεξικανικό νουάρ Εκείνη μπήκε από το παράθυρο του μπάνιου, του Έλμερ Μεντόσα, όπου ο ήρωας, αστυνομικός, συνεργάζεται με μια συμμορία ναρκεμπόρων για να εξαρθρώσει μιαν άλλη. Διάβασα επίσης το ιστορικό αφηγημα (στο στιλ του Βουιγιάρ, όχι με μυθοπλασία αλλά με λογοτεχνική αφήγηση) του Ζοζέφ Αντράς Για να σας πολεμήσουν, που αφηγείται τη διαδρομή του επαναστάτη Καμίγ Ντεμουλέν μέσα από τα φύλλα της εφημερίδας του, στην κρίσιμη καμπή της Γαλλικής Επανάστασης, το 1793, όταν η νεαρή δημοκρατία δοκιμαζόταν από την αντεπανάσταση στη Βανδέα και από εσωτερικές έριδες.

Advertisement

Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου (απόσπασμα από τη νουβέλα του Εντουάρ Λουί)

Θα δημοσιεύσω σήμερα ενα απόσπασμα από τη νουβέλα του Εντουάρ Λουί «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» που κυκλοφόρησε πέρυσι από τις εκδόσεις Αντίποδες σε μετάφραση Στέλας Ζουμπουλάκη. Είναι το τρίτο βιβλίο του νεότατου (γενν. 1992) Εντουάρ Λουί (Edouard Louis), ένας μονόλογος με τον πατέρα του, που ήταν εργάτης σε εργοστάσιο μέχρι τη στιγμή που ένα εργατικό ατύχημα τον άφησε ανάπηρο.

Ο Λουί γεννήθηκε στην Πικαρδία, στη βόρεια Γαλλία, μια από τις πιο σκληρά χτυπημένες από την κρίση περιοχές της χώρας -όπου η Λεπέν συγκεντρώνει από τα μεγαλύτερα ποσοστά της. Στο χωριό του, το Αλανκούρ των 1200 κατοίκων, όλοι δούλευαν για το ίδιο κοντινό εργοστάσιο.

Το όνομά του ήταν Εντύ Μπελγκέλ, αλλά το έχει αλλάξει επίσημα σε Εντουάρ Λουί. Το πρώτο του βιβλίο, που σας συνιστώ επίσης να διαβάσετε, πάλι από τους Αντίποδες, έχει ακριβώς τον τίτλο Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ, και σ’ αυτό περιγράφει τα παιδικά του χρόνια, πώς μεγαλώνει ένα ομοφυλόφιλο αγόρι της εργατικής τάξης μέσα στη φτώχεια, τον ρατσισμό και την ομοφοβία.

Το έργο του Λουί είναι απερίφραστα πολιτικό -στρατευμένο, θα λέγαμε- ενώ συγγενεύει και με την κοινωνιολογία. «Θέλω να κάνω τη μπουρζουαζία να ντρέπεται» είχε δηλώσει. Το βιβλίο απ’ όπου θα διαβάσουμε σήμερα ένα απόσπασμα είναι ουσιαστικά ένας μονόλογος του συγγραφέα, που απευθύνεται στον πατέρα του. Σε κάποιο βιβλιοφιλικό μας άρθρο, είχα παραθέσει ένα μικρό κομμάτι από το τελευταίο βιβλίο του Λουί. Σήμερα παρουσιάζω όλην αυτή την ενότητα.

Να σημειωθεί ότι λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2017, ο Λουί είχε δημοσιεύσει στη Νιου Γιορκ Τάιμς ένα άρθρο με τίτλο «Γιατί ο πατέρας μου ψηφίζει τη Μαρίν Λε Πεν» (εδώ, με δωρεάν συνδρομή) και στο οποίο εξηγεί την άνοδο της Λεπέν με το ότι η Αριστερά έχει σταματήσει να αγωνίζεται για τους αδύνατους.

Ευχαριστώ τον φίλο Κώστα Σπαθαράκη, των εκδόσεων Αντίποδες, που μου έδωσε την άδεια (και μου έστειλε και το αρχείο κειμένου, κι έτσι γλίτωσα το σκανάρισμα):

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ (απόσπασμα, σελ. 60-69)

Τα προβλήματα άρχισαν στο εργοστάσιο που δούλευες. Τα έχω πει στο πρώτο μου μυθιστόρημα, το Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ, ένα απόγευμα μας τηλεφώνησαν και μας είπαν πως ένα φορτίο σε καταπλάκωσε. Η μέση σου τσακίστηκε, διαλύθηκε, μας είπαν πως δεν θα μπορούσες πια να περπατήσεις για χρόνια, δεν θα μπορούσες πια να περπατήσεις.