Πλατφόρμες

Το σημερινό άρθρο είναι εν μέρει επανάληψη ενός παλιότερου αλλά δεν το κάνω μόνο ή κυρίως για να απαλλαγώ από τον κόπο της σύνταξης ενός εκτενούς και εντελώς νέου άρθρου.

Βλέπετε, το ιστολόγιο έχει βασική αποστολή να παρακολουθεί τις λέξεις της επικαιρότητας, και η λέξη «πλατφόρμα» αναμφίβολα εχει βρεθεί τις τελευταίες μέρες (όχι για πρώτη φορά) στην επικαιρότητα. Πράγματι, όπως δήλωσε πριν από λίγες μέρες ο υπουργός κ. Πιερρακάκης αναφερόμενος στα αυτοτέστ (μια και χτες πρότεινα αυτόν τον όρο, λέω να συνεχισω να τον χρησιμοποιώ):

«Εκ των πραγμάτων θα πρέπει να υπάρξει μια πλατφόρμα κυρίως για στατιστικούς λόγους, να υπάρχει μια πρώτη καταγραφή και για να έχει μια εικόνα ο ΕΟΔΥ για τους πολίτες που έκαναν το τεστ. Επιπλέον, θα υπάρξει μια πλατφόρμα για να δηλώνονται όσοι έχουν θετικό αποτέλεσμα, εφόσον το επιθυμούν. Δε θα είναι απολύτως ισοδύναμο με το να πάει ο πολίτης σε ένα διαγνωστικό κέντρο ή να καταγραφεί κεντρικά στο μητρώο Covid, αλλά θα είναι χρήσιμο».

Αλλά και για τους εμβολιασμούς χτες ανακοινώθηκε ότι «Στις 2 Απριλίου ανοίγει η πλατφόρμα emvolio.gov.gr για τις ηλικίες 65 έως 69» ενώ παρόμοιες ανακοινώσεις είχαν γινει τις προηγούμενες μέρες για άλλες ηλικιακές ομάδες. Εδώ η πλατφόρμα χρησιμοποιείται με τη σημασία ενός αυτοτελούς ιστότοπου που εκτελεί μια συγκεκριμένη λειτουργία.

Όμως, πριν από λίγο καιρό είχαμε ακούσει τον όρο «πλατφόρμες» να χρησιμοποιείται με κάπως διαφορετική σημασία, αλλά πάλι σε σχέση με το Διαδίκτυο. Και πρόσφατα στις Ηνωμένες Πολιτείες «οι επικεφαλής του Facebook, της Google και του Twitter ερωτήθηκαν από κοινοβουλευτικούς των ΗΠΑ εάν οι πλατφόρμες τους έχουν κάποιο μέρος της ευθύνης για τα επεισόδια». Πράγματι, συνηθίζεται να λέμε για τις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης εννοώντας το Φέισμπουκ ή το Ίνσταγκραμ ή κάποιο άλλο από αυτά τα μέσα.

Βλέπετε η λέξη «πλατφόρμα» έχει προσλάβει πάμπολλες σημασίες -μία από τις οποίες είναι και αυτή που εμφανίζεται στην εικόνα που συνοδεύει το άρθρο μας. Οπότε, ας λεξιλογήσουμε γι’ αυτόν τον πολυσήμαντο, πρωτεϊκό σχεδόν, όρο.

Advertisement

Τη δεύτερη φορά, Σωτήρη…

Σύμφωνα με τη γνωστή ρήση του Καρλ Μαρξ, όπως έχει παραφθαρεί από το σπασμένο τηλέφωνο, η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα. Οι φίλοι του κινηματογράφου λένε ότι το σίκουελ πολύ σπάνια είναι τόσο καλό όσο η αρχική ταινία. Νιώθει κανείς τον πειρασμό να εφαρμόσει αυτά τα δυο αποφθέγματα στο δεύτερο λοκντάουν που εξαγγέλθηκε χτες από τον πρωθυπουργό, αλλά εγώ τουλάχιστον θα αντισταθώ.

Θα γράψω όμως ένα σύντομο σημείωμα, σκόρπιες σκέψεις περισσότερο, κυρίως σαν βάση για τη συζήτηση και για τα δικά σας σχόλια.

Το δεύτερο λοκντάουν λοιπόν εξαγγέλθηκε χτες, σε μια ασυνήθιστη συνέντευξη Τύπου στο μέγαρο Μαξίμου, ενώ τις προηγούμενες μέρες άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι το απέκλειαν και άλλοι το θεωρούσαν πιθανό και ενώ τις τελευταίες μέρες ο αριθμός των κρουσμάτων, των διασωληνωμένων και, μοιραία, των νεκρών της πανδημίας σημειώνει κατακόρυφη αύξηση στη χώρα μας. Σαν για να υπογραμμίσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης, τα στοιχεία που ανακοίνωσε ο ΕΟΔΥ λίγες ώρες μετά το διάγγελμα καταρρίπτουν όλα τα προηγούμενα ρεκόρ: 2917 κρούσματα (σύμπτωση -όσο το ύψος του Ολύμπου) και 29 απώλειες, αριθμός που προκαλεί ανατριχίλα.

Κορονοδευτερομαγιάτικα μεζεδάκια

Πριν από πέντε χρόνια, που η δευτερομαγιά έπεφτε πάλι Σάββατο, είχαμε τιτλοφορήσει το εβδομαδιαίο πολυσυλλεκτικό μας άρθρο «Δευτερομαγιάτικα μεζεδάκια». Σήμερα, σε καιρούς πανδημίας, βάζω μπροστά το πανταχού παρόν πρώτο συνθετικό κι έτσι πλουτίζει και η τρισχιλιετής μας με μιαν ακόμα (δεν είναι πολλές) δεκασύλλαβη λέξη.

Αν ήταν βέβαια να περιγράψω τη διάθεσή μου, τώρα που γράφω το άρθρο, πένθιμα θα τα ονόμαζα τα μεζεδάκια, αφού πριν από λίγες ώρες μάθαμε το θλιβερότατο νέο του θανάτου του καλού μας φίλου Spiral Architect. Ταιριάζει κιόλας, εδώ στην Εσπερία, ο καιρός, με βαριά σύννεφα και σποραδικές βροχές.

Αλλά το άρθρο πρέπει να γραφτεί, και πρέπει να είναι μάλλον εύθυμο, μεζεδάκια είναι αυτά. Και ξεκινάμε.

Η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως, έλεγε εκείνο το ρητό, που το μάθαμε απέξω τόσες φορές που το ακούσαμε -αυτοεπαληθευόμενο ήταν.

Κι επειδή το ανόητο «μετά κορονοϊού» χρησιμοποιείται κάμποσο, ας επαναλάβω αυτό που είχαμε γράψει εδώ πριν από 14 μέρες:

Πώς θα λέγεται η εποχή «μετά τον κορονοϊό»;

Πάντως δεν θα λέγεται «μετά κορονοϊού», όπως διαβάζω εδώ κι εκεί, πχ στα Νέα: περιμένοντας με ανυπομονησία την επόμενη μέρα… την μετά κορονοϊού εποχή.

Μετά με γενική δεν υπάρχει στα νέα ελληνικά, παρά μόνο σε φράσεις κληρονομημένες από την καθαρεύουσα, όπου ΔΕΝ σημαίνει «ύστερα από», σημαίνει «μαζί με» πχ. μετά χαράς, μετά μανίας, ξύλο μετά μουσικής, το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Οπότε, η εποχή «μετά κορονοϊόν» αν θέλουμε να ακολουθήσουμε το μοντελο του «μετά Χριστόν» ή, πιο στρωτά, «μετά τον ιό».

Εκτός αν θέλουν να μας πουν ότι κατα την εποχή «μετά κορονοϊού» θα (μάθουμε να) ζούμε μαζί με τον ιό, που ελπίζω να μην το εννοούν.

* Και μια ακόμα επανάληψη, αφού είμαι σίγουρος πως έχουμε ξαναγράψει για το θέμα.

Τεστ, περισσότερα τεστ

Δεν χρειάζεται εξήγηση για να καταλάβετε ότι δεν εννοώ σχολικά τεστ, ούτε δοκιμές για την καλή λειτουργία κάποιας μηχανής -τις μέρες της πανδημίας, τα μόνα σχεδόν τεστ για τα οποία συζητάμε ειναι τα διαγνωστικά τεστ για τον κορονοϊό.

Έχουμε συζητήσει διά μακρών στα διάφορα κορονοϊικά μας άρθρα τις διαφορές ανάμεσα στις χώρες όσον αφορά τα τεστ που διενεργούν στον πληθυσμό τους -άλλες, όπως η Γερμανία κάνουν πάρα πολλά τεστ, άλλες λιγότερα. [Προσθήκη: Για τον αριθμό των τεστ που κάνει η Γερμανία υπάρχουν αμφιβολίες, δείτε π.χ. το σχόλιο 200 και, για ενημέρωση, το σχόλιο 292].

Η γενική εντύπωση είναι ότι η Ελλάδα κάνει λίγα τεστ και ότι για τον λόγο αυτό ανακοινώνονται και λίγα κρούσματα. Χαρακτηριστικά, η σαραντάχρονη μητέρα που πέθανε σε χωριό της Καστοριάς, δεν είχε κάνει τεστ. Βέβαια, οι πλούσιοι και διάσημοι δεν δυσκολεύονται ούτε να βρουν σειρά για να κάνουν τεστ  ούτε να πληρώσουν το τσουχτερό αντίτιμο της εξέτασης σε ιδιωτικό ιατρείο.

Βέβαια, έχει υποστηριχτεί ότι στην πανδημική φάση της νόσου τα τεστ δεν έχουν πολύ μεγάλη αξία, ότι η αξία τους φαίνεται περισσότερο στην αρχική φάση, ώστε να κρατηθεί ο ιός έξω από τη χώρα και ότι η Ελλάδα, αφού πέρασε πια αυτή η φάση, δεν έχει τα οικονομικά μέσα να κάνει πολλά τεστ και πρέπει να χρησιμοποιεί με φειδώ το σπάνιο αυτό αγαθό. (Όμως και πάλι έχουν μεγάλη αξία για την άντληση διδαγμάτων, και οχι μόνο ακαδημαϊκά αλλά και για την εξαγωγή άμεσα εφαρμόσιμων πορισμάτων).

Στο Λουξεμβούργο, πάντως, που είναι πλούσια χώρα, γίνονται αρκετά τεστ. Μεταξύ άλλων έχουν φτιάξει τρία ντράιβ-ιν για να κάνεις τεστ, σε τρεις κωμοπόλεις (Bascharage στον νότο, Junglinster στο κέντρο, Marnach στον βορρά) όπου πας με συνταγή γιατρού, μένεις μέσα στο αυτοκίνητο, σου παίρνουν δείγμα, φεύγεις και μετά σε ειδοποιούν με μέιλ για το αποτέλεσμα. Mια φίλη, που είχε συμπτώματα, το έκανε -βγήκε αρνητική.

Το να κάνεις πολλά τεστ, σημαίνει ότι βρίσκεις και πολλά κρούσματα, έτσι το μικρό Λουξεμβούργο έχει (χτεσινοί αριθμοί) 1443 κρούσματα και 9 νεκρους. O λόγος νεκρών προς κρούσματα είναι πολύ χαμηλός.

Ο χρήστης JoDi στο Τουίτερ επεξεργάζεται πληθώρα στατιστικών στοιχείων για τον ιό και ανέβασε χτες αυτόν τον συγκριτικό πίνακα για τα τεστ σε διάφορες χώρες:

Tα τεστ δείχνουν την Ελλάδα στην τελευταία θέση (από τις 20 χώρες του πίνακα). Ίσως τα στοιχεία δεν είναι απόλυτα ενημερωμένα, αφού χτες στο σάιτ του ΕΟΔΥ δινόταν αριθμός 10495 τεστ, οπότε η κατάσταση είναι κάπως (αλλά οχι πολύ) καλύτερη.