Ισημεριακά, απλώς και μόνο διότι βρισκόμαστε πάνω στην εαρινή ισημερία. Θα μπορούσαμε να τα πούμε και ποιητικά, αφού σήμερα είναι η μέρα της ποίησης -αλλά μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι το άρθρο αποτελείται από ανθολογημένα δίστιχα και τετράστιχα. Οπότε, ισημεριακά, παρόλο που έχω χρησιμοποιήσει ξανά αυτόν τον τίτλο (πριν από τρία χρόνια, τότε για τη φθινοπωρινήν ισημερία).
* Την περασμένη Κυριακή βρέθηκε, όχι μακριά από τη σχολή του, το πτώμα του Βαγγέλη Γιακουμάκη, που είχε χαθεί τόσες μέρες. Τον πενθήσαμε κι εδώ.
Ωστόσο, επειδή η αστυνομία του γλωσσικού ευπρεπισμού έχει απαγορέψει εδώ και μερικά χρόνια τη λέξη «πτώμα», κανένα μέσο ενημέρωσης δεν ανάγγειλε έτσι την είδηση, δηλαδή ότι βρέθηκε το πτώμα του: όλα είπαν ότι βρέθηκε η σορός του. (Στο θέμα έχουμε αφιερώσει ειδικό άρθρο, ενώ, κατά σύμπτωση, στο ίδιο θέμα είχε αναφερθεί παρεμπιπτόντως, μια μέρα νωρίτερα, και ο Γιάννης Χάρης).
* Μια φίλη με την οποία συζητούσα μου είπε ότι η λέξη «πτώμα» είναι «κρύα» και γι’ αυτό αποφεύγει να τη χρησιμοποιεί. Μπορεί, μπορεί να είναι και δυσοίωνη. Ευτυχώς πάντως, αυτό δεν μας εμποδίζει να λέμε «είμαι πτώμα» όταν έχουμε κουραστεί πολύ -και όχι… «είμαι σορός».
* Και βέβαια, το κακό με τον τύπο «η σορός» είναι ότι έχει σχεδόν αξεδιάλυτα μπερδευτεί πια με τον σωρό, αφού, όλο και περισσότερο εμφανίζονται τύποι «η σωρός» (αντί για «το πτώμα»), καμιά φορά μάλιστα και σε αρσενικό γένος (και πάντοτε με τη σημασία «πτώμα»).
* Αλλά ο κύκλος των μαργαριταριών έκλεισε με το αντίστροφο λάθος, που το συνάντησα, κατά διαβολική σύμπτωση, την ίδια μέρα, την περασμένη Κυριακή. Σε ανακοίνωσή της, που τιτλοφορείται «Σοροί τα σκουπίδια στον Πύργο» (πάει, τα σκότωσαν και τα πάνε για κηδεία), η Τοπική Επιτροπή Ηλείας του ΚΚΕ καταγγέλλει την «τραγική κατάσταση που επικρατεί με τις σορούς των σκουπιδιών στον Πύργο» (είπαμε, άμωμοι εν οδώ).
Δηλαδή, όχι μόνο η σορός μπερδεύεται πια ορθογραφικά και σε γραμματικό γένος με τον σωρό, αλλά και ο σωρός με τη σορό. Ασφαλώς θα πρόκειται για καταχθόνιο σχέδιο του Τζορτζ Σόρος!
* Μου γράφει ένας φίλος ενοχλημένος από την εξεζητημένη, όπως τη θεωρεί, μεταγραφή κάποιων βραζιλιάνικων ονομάτων σε ένα άρθρο γνωστού ιστότοπου. Ο φίλος ενοχλείται από το «Σάου Πάουλου» (αντί για Σάο Πάολο) και το «Ζουάου» (που του θυμίζει το βαρουφάκειο Γουάου!) αντί Ζοάο. Θα συμφωνήσω μαζί του: όταν μεταγράφουμε ξένα ονόματα, συνήθως κάνουμε έναν συγκερασμό ανάμεσα στην προφορά και στη γραφή του ονόματος, το μεταγράφουμε στρογγυλεύοντας μερικές γωνιές.
