Κι ενώ ο Γενάρης κοντεύει πια να μεσιάσει, βγάζω το πρώτο πιάτο με μεζεδάκια για το 2012, όπως κάνω ταχτικά δυο-τρεις φορές το μήνα.
Και ξεκινάω με ένα υπουργικό μεζεδάκι. Κατά τη συζήτηση του αθλητικού νομοσχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, ο υπουργός Πολιτισμού κ. Παύλος Γερουλάνος, τουλάχιστον όπως μεταδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης, δήλωσε: «Είπα στους ανθρώπους του ποδοσφαίρου να μη μου φέρουν αλλαγές για το νομοσχέδιο με επίφαση το αυτοδιοίκητο». Θέλω να πιστεύω ότι το λάθος το έκανε ο συντάκτης που έκανε το ρεπορτάζ (από όπου το πήραν και όλοι οι υπόλοιποι) και ότι έχουμε υπουργό Πολιτισμού που ξέρει τη διαφορά ανάμεσα σε επίφαση και σε πρόφαση. Φοβάμαι όμως πως όχι.
Προχωράμε στο πρώτο κρούσμα σχιζολεξίας για την καινούργια χρονιά. Ξέρετε, σχιζολεξία είναι η ψύχωση εκείνη που αναγκάζει κάποιους να χωρίζουν «εις τα εξ ων συνετέθησαν» τις σύνθετες λέξεις, ίσως επειδή φαντάζονται ότι έτσι αποκαθιστούν κάποιαν αγνή, πρωτογενή μορφή τους. Παλιότερα οι σχιζολέκτες χώριζαν με ενωτικό (παύλα) ή με απόστροφο τις λέξεις που τόσο άσπλαχνα διαμέλιζαν (π.χ. «κατ’ επείγον»!), τώρα τελευταία όμως επικρατεί η τάση του ολοκληρωτικού χωρισμού τους. Στο τελευταίο κρούσμα, διάβασα στο ηλεΒήμα ότι δικάζεται ένας Αμερικανός πεζοναύτης για τη δολοφονία αμάχων στο Ιράκ. Ο πεζοναύτης κατηγορείται για «φόνο εκ προ μελέτης» -ο δημοσιογράφος του Βήματος, που κατακρεούργησε εν ψυχρώ τη λέξη «προμελέτη» θα τη σκαπουλάρει.
