Τα μεζεδάκια τα λέμε παναμαϊκά επειδή μαζεύτηκαν μέσα στη βδομάδα που σημαδεύτηκε απ’ το μεγάλο μπαμ, την αποκάλυψη για τα παναμόχαρτα, όπως αποκαλέσαμε εδώ στο ιστολόγιο τα Panama Papers, μια αποκάλυψη που δεν ξέρουμε ακόμα τις διαστάσεις που θα πάρει ούτε τα ονόματα που θα βγουν στη φόρα. Αλλά στον Παναμά αφιερώσαμε ειδικό άρθρο, εμείς εδώ απλώς σερβίρουμε μεζεδάκια -που θα μπορούσαμε να τα πούμε και παναμέζικα.
* Ξεκινάμε την επιστολή του πρωθυπουργού προς την Κριστίν Λαγκάρντ, μια επιστολή που είχε λάθη και στην αγγλική μορφή της, και στην ελληνική.
Αν η φωτογραφία που έδειξε το Χάφιποστ είναι αυθεντική, και μάλλον είναι, θα προσέξατε στην τελευταία πρόταση ένα «your share my concern» που έπρεπε να είναι «you share..» και αν το κοιτάξετε και πιο προσεκτικά θα δείτε και κακοβαλμένα κόμματα. Θα μου πείτε, λάθη πληκτρολόγησης -αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία.
Το ελληνικό κείμενο, που υποθέτω ότι είναι η μετάφραση του αγγλικού που έγινε από το γραφείο του πρωθυπουργού και διανεμήθηκε στα μέσα ενημέρωσης, έχει επίσης ένα λάθος, πιο ουσιαστικό αυτό. Γράφει: Το δεύτερο θέμα, έχει να κάνει με το κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να εμπιστευθεί και να συνεχίσει να διαπραγματεύεται καλή τη πίστη…
Φυσικά, «καλή τη πίστει». Τις δοτικές ή μην τις χρησιμοποιείτε καθόλου (προτιμότερο) ή αλλιώς να τις χρησιμοποιείτε σωστά. Σχεδόν πάντα μπορούμε να το πούμε εξίσου καλά (ή και καλύτερα) χωρίς τη δοτική: με καλή πίστη, καλόπιστα.
(Αφού το είχα γράψει, είδα ότι περίπου τα ίδια λέει και ο Δαεμάνος στη Λεξιλογία -λες και τον αντέγραψα. Αλλά λέει επιπλέον, και έχει δίκιο, και για τα παραπανίσια κόμματα).
* Το Υπουργείο Παιδείας φαίνεται να πήρε κάποια σωστά μέτρα για την απλούστευση των διατυπώσεων κατά την εγγραφή των μαθητών στα σχολεία. Δεν μπαίνω όμως στην ουσία, αλλά επισημαίνω μιαν ασυνήθιστη λέξη στην ανακοίνωση του υπουργείου:
[Οι υπηρεσίες του Υπουργείου] «δεν επιτρέπεται να ζητούν από τους πολίτες να προβαίνουν στην προσκομιδή δικαιολογητικών στα οποία περιλαμβάνονται οι πληροφορίες που περιέχονται από το ΟΠΣΕΔ».
