Σαρμαδάκια

Ορκίστηκε χτες υπηρεσιακός πρωθυπουργός ο ανώτατος δικαστικός Ιωάννης Σαρμάς, πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δεν τον γνώριζα, αλλά φίλοι που τους εκτιμώ είχαν μόνο καλά λόγια να πουν για το έργο του και την έως τώρα πολιτεία του.

Σε πιο ανάλαφρη νότα, κάποιος πρόσεξε ότι ο κ. Σαρμάς είναι γενειοφόρος και ότι έτσι η Ελλάδα απέκτησε τον πρώτο γενειοφόρο πρωθυπουγό της μετά τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1933. Ωστόσο, γρήγορα τον  διόρθωσαν, αφού από το 1933 έως σήμερα έχουν μεσολαβήσει άλλοι δύο: ο Δημήτριος Μάξιμος το 1947 και ο αρχιεπίσκοπος  Δαμασκηνός για λίγες μέρες το 1945. Από την άλλη, ο μεν Δαμασκηνός ήταν γενειοφόρος υποχρεωτικά, ως εκ του σχήματός του, ο δε Μάξιμος δεν  είχε κανονική γενειάδα αλλά υπογένειο, οπότε ο αρχικός ισχυρισμός έχει κάποια ισχύ.

Μια άλλη πρωτιά του κ. Σαρμά,  που δεν την  επισήμανε κανείς αλλά την πρόσεξα στη σελίδα πρωθυπουργών της  Βικιπαίδειας, είναι πως ο κ. Σαρμάς αποτελεί τον πρώτο Έλληνα πρωθυπουργό (έστω και υπηρεσιακό) που γεννήθηκε στα Δωδεκάνησα -και συγκεκριμένα στην Κω το 1957.

Στην ίδια σελίδα μπορείτε να δείτε ότι ο Ιωάννης Σαρμάς είναι  ο εκατοστός  πρωθυπουργός του ελληνικού κράτους, αξιοσημείωτο ορόσημο.

Σε μένα, το άκουσμα της ορκωμοσίας του νέου πρωθυπουργού προκάλεσε έναν άλλο ανάλαφρο συνειρμό, που ελπίζω να μη θεωρηθεί απρέπεια προς τους θεσμούς. Άλλωστε, εμείς εδώ λεξιλογούμε  κι εγώ είπα σήμερα  να λεξιλογήσω με αφετηρία το επώνυμο του νέου πρωθυπουργού (όπως έχω κάνει κι άλλες φορές, π.χ. το 2012)

Είπα ότι ο κ. Σαρμάς γεννήθηκε  στην Κω, αλλά στον ιστότοπο της  Σκούφιας, που εμφανίζει τη σχετική συχνότητα επωνύμων, βρίσκω ότι το επώνυμο  επιχωριάζει κυρίως στην Αχαΐα, Αιγείρα και Ακράτα.

Όμως σαρμάς, όπως ξέρουμε, είναι και ονομασία εδέσματος, σαρμάδες είναι οι ντολμάδες. Δεν ξέρω αν το επώνυμο του κ. πρωθυπουργού προέρχεται από τη λέξη «σαρμάς». Θα  μπορούσε να έχει άλλη προέλευση, π.χ. να προέκυψε από κάποιον Σαλμά με τη γνωστή και συνηθισμένη τροπή λ -> ρ, που υπάρχει και στην κοινή ελληνική και σε πολλές διαλέκτους (π.χ. στα επτανησιακά -αλλά για τα δωδεκανησιακά δεν ξέρω).

Ωστόσο,  στη συνέχεια του άρθρου θα λεξιλογήσω για το έδεσμα «σαρμάδες». Όπως και οι σχεδόν συνώνυμοι  ντολμάδες και πολλά άλλα φαγητά, η  λέξη εμφανίζεται συνήθως στον πληθυντικό, π.χ. «σήμερα μαγείρεψα ντολμάδες». Ο ενικός μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν θέλουμε να αναφερθούμε σε ένα επιμέρους τεμάχιο του φαγητού, π.χ. «ποιος θα φάει τον  τελευταίο ντολμά;»

Advertisement

Μεζεδάκια των Νόμπελ

Που βέβαια τα λέω έτσι επειδή τη βδομάδα που μας πέρασε είχαμε τις απονομές των βραβείων Νόμπελ, από το Νόμπελ Ιατρικής τη Δευτέρα έως της Ειρήνης χτες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα μεζεδάκια της πιατέλας μας έχουν αναγκαστικά σχέση με τα βραβεία Νόμπελ -τα περισσότερα δεν έχουν, αλλά στο τέλος του άρθρου έχω και κάποια σχετικά με τα Νόμπελ.

Και ξεκινάω με ένα μεζεδάκι από την προηγούμενη εβδομάδα, που είχε παραπέσει και το είδα τώρα, αλλά αξίζει νομίζω.

Σε ρεπορτάζ για το επεισόδιο στη φοιτητική εστία με τη δόκιμη ανθυπαστυνόμο, εμφανίζεται ο περίεργος τύπος «η ανθυπαστυνόμενος».

Ο φίλος που το στέλνει με ρώτησε αν έχω συναντήσει ποτέ αυτή τη μετοχή. Του απάντησα, «Φυσικά όχι. Αφού είναι θηλυκό, το σωστό θα ήταν ‘η ανθυπαστυνόμενη'» (του ρήματος ανθυπαστύνομαι, προφανώς).

Ωστόσο, ο συντάκτης του άρθρου το παράκανε με τη σεμνοτυφία όταν μετέφερε τη φράση του 30χρονου: μη @@@ θα σας γ@@@.

Και τη μεν δεύτερη λέξη, αφού μας δίνει το πρώτο γράμμα, την μαντεύουμε. Αλλά την πρώτη λέξη; Τόσο πια υβριστική ήταν, τόσο άσεμνη, που έπρεπε να τη μασκαρέψει εντελώς; Τι να τους είπε άραγε; Μη χειρότερα; Μη μου άπτου; Μη με λησμόνει;

* Ένα ορθογραφικό λαθάκι που θα έπρεπε να το είχε πιάσει ο κορέκτορας, σε ενδιαφέρον άρθρο για ένα ναυάγιο:

Αν έπιανε κανείς το νήμα της ιστορίας, θα ξεκινούσε από το γεγονός ότι οι μεγάλες απώλειες εμπορικών πλοίων που προκαλούσαν τα γερμανικά υποβρύχια είχαν γύρει την πλάστιγγα στην μεριά του Άξονα θέτοντας σε κίνδυνο την έκβαση της Μάχης του Ατλαντικού.

Ούτε γύρη, ούτε γύρος. Είχαν γείρει είναι το σωστό.

* Κι ένα διπλό, από μια αυτόματη μετάφραση, από εκείνες που σου εμφανίζει αυτόματα το google όταν κάνεις αναζήτηση.

Αν λοιπόν αναζητήσετε στο google το θεατρικό έργο Crave, παίρνετε τις πληροφορίες που βλέπετε στην εικόνα.

Η μετάφραση βεβαίως είναι πολύ κακή, και όχι μόνο ή όχι κυρίως επειδή βάζει μουστάκια στην πρόωρα χαμένη συγγραφέα, τη Σάρα Κέιν. Πιο αστείο βρίσκω το «συγγραφέας-κατοικία», ενώ και το performed βεβαίως αποδίδεται λάθος, το one-act παραλείφθηκε -κι άλλα θα βρείτε.

Κάθε φορά που βρίσκουμε λάθος σε κείμενο μεταφρασμένο από μηχανάκι, κάποιος θα πει υποτιμητικά «google translate». Κι όμως, το google translate, χωρίς να δίνει τέλεια μετάφραση, τα πάει πολύ καλύτερα.

Μου έδωσε το εξής αποτέλεσμα:

Το Crave είναι ένα μονόπρακτο της Βρετανίδας θεατρικής συγγραφέα Σάρα Κέιν. Παίχτηκε για πρώτη φορά το 1998 από τη θεατρική εταιρεία Paines Plough, με την οποία ο Kane ήταν συγγραφέας για τη χρονιά, στο Traverse Theatre του Εδιμβούργου.

Όχι και άσχημα. Βρήκε το «παίχτηκε», δεν ξέχασε το μονόπρακτο, απέφυγε τον συγγραφέα-κατοικία και, τουλάχιστον την πρώτη φορά, βρήκε το φύλο της Σάρας Κέιν, όχι όμως τη δεύτερη. (Τέτοιες ανακολουθίες θα βρείτε σε μεταφραστικά προγράμματα που δουλεύουν με παράλληλα κείμενα).

Κορονοβαλεντινομεζεδάκια

Αύριο είναι του Αγίου Βαλεντίνου και κανονικά τούτο το Σαββατοκύριακο θα ήταν μια καλή ευκαιρία να γιορτάσουν τα ερωτευμένα ζευγάρια και να ερωτευτούν οι άλλοι, αλλά τα κανονικά δεν είναι για φέτος.

Φέτος αν μένει κανείς στην Αττική ή στη Θεσσαλονίκη δεν θα μπορεί να βγει έξω μετά τις 6 -αλλά και να βγει, πού να πάει; Ενώ, αν τύχει και ο αγαπημένος ή η αγαπημένη σας κατοικεί σε διαφορετικό δήμο θα πρέπει να παρανομήσετε για να τον συναντήσετε (ίσως να γράψω κάτι γι’ αυτόν τον παραλογισμό). Οπότε, ακολουθώντας τη συμβουλή του κ. Σταμπουλίδη, οι ερωτευμένοι ετεροδημότες πρέπει να γιορτάσουν τον Βαλεντίνο μέσω Skype.

Οπότε, κορονοβαλεντίνος φέτος. Και αναλόγως τα μεζεδάκια.

* Και ξεκινάμε με ένα περίεργο περιστατικό από τον Σκάι. Μεταδίδοντας πλάνα από την επίσκεψη του Μεγάλου Ταξιδιώτη στο Ισραήλ, ο υπεύθυνος για τα σουπεράκια έβαλε τη λεζάντα: Κυριάκος Μητσοτάκης – Κάτοικος Γουχάν.

Τυχαία γκάφα, θα πείτε -και πράγματι, δεν αποκλείεται να ήταν έτσι. Ωστόσο, πολλοί θυμήθηκαν ένα άλλο περίεργο σουπεράκι, στα τέλη του περασμένου χρόνου, όταν είχε γραφτεί «εμβολιάζονται ο πρωθυπουργός και η υπέρκομψη Μαρέβα», μια προφανής τρολιά από κάποιον τεχνικό, για την οποία ο Δημ. Καμπουράκης είχε δώσει μια σιβυλλική εξήγηση.

Οπότε, μπορεί και το δεύτερο αυτό συμβάν να μην οφείλεται σε γκάφα, αλλά σε κάποιον ή κάποιους αντιστασιακούς μέσα στον Σκάι.

Πάντως, o Σκάι εκ των υστέρων μοντάρισε το δελτίο ώστε να εξαφανιστεί η ενοχλητική λεζάντα. Αλλά τα ίχνη έμειναν, Όπως έγραψε ο Μαντζουριανός στο Τουίτερ: Σπάνιο φυσικό φαινόμενο κατέγραψε η κάμερα στον αέρα του μεσημεριανού δελτίου του Σκάι. Το λεπτό που διαρκεί 52 δευτερόλεπτα! Προσοχή στο ρολόι κάτω δεξιά. Στο 00:00,800 του βίντεο γυρίζει σε 14:30. Στο 00:52,120 γυρίζει σε 14:31. Μπορείτε να το δείτε, εδώ.

* Τη βδομάδα που μας πέρασε, είχαμε και την Παγκόσμια ημέρα της ελληνικής γλώσσας, στις 9 Φεβρουαρίου, μια ημερομηνία που επιλέχτηκε με τη συμβολή του ιστολογίου, όπως έχω ξαναπεί.

Βέβαια, με την ευκαιρία αυτή ακούστηκαν διάφορες λερναιότητες -βεβαια, όπως είδαμε σε πρόσφατο άρθρο, μύθοι για τη γλώσσα διακινούνται και ανεξάρτητα από ευκαιρίες.

Για παράδειγμα, σε μια διημερίδα (διαδικτυακή) που έγινε με την ευκαιρία της Παγκόσμιας ημέρας, ο Σάββας Αναστασιάδης, βουλευτής ΝΔ, έκανε έκκληση για διάσωση (!) της ελληνικής γλώσσας, διοτι «Είναι η γλώσσα της σύγχρονης πληροφορικής που οι τόνοι της είναι μουσικά σημεία, που δεν έχει όρια και οδηγεί το πνεύμα»

Μπράβο στον βορειοελλαδίτη βουλευτή, που κατάφερε μέσα σε μια πρόταση να συμπυκνώσει 3-4 από τους μύθους του Λερναίου!

* Μιλώντας πάντοτε για γλώσσα, βλέπουμε ότι η εκστρατεία του καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη για περιορισμό της διείσδυσης αγγλικών δανείων δεν είναι ελληνική πατέντα.

Bλεπουμε εδώ αναφορά Μπρεξιταρισμένων προς τη βρετανική κυβέρνηση, με την οποία ζητείται να αφαιρεθούν οι γαλλικές φράσεις Dieu et mon droit και Honi soit qui mal y pense από τα νέα βρετανικά διαβατήρια που θα εκδοθούν μετά το Μπρέξιτ.

Όπως σωστά επισημαίνουν κάποιοι, οι μισές περίπου λέξεις της αναφοράς έχουν γαλλική ετυμολογία -να τις αφαιρέσουν κι αυτές; (Είδαμε σε πρόσφατο άρθρο ότι κάπου το 28% ενός δείγματος 80.000 αγγλικών λέξεων έχει γαλλική προέλευση).

* Αλλά δόξα Μπαμπινιώτη ζήλεψε και ο σουλτάνος Ερντογάν.

Όπως διαβάσαμε μέσα στη βδομάδα, «Με την αίσθηση πως κάθε τι ελληνικό θα πρέπει να εξαλειφθεί από προσώπου γης, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και οι συν αυτώ, επιχειρούν να αντικαταστήσουν τις λέξεις αστροναύτης (astronot στην τουρκική) και κοσμοναύτης (kozmonot στην τουρκική) με άλλες λέξεις, τουρκικής ρίζας».

Στην πραγματικότητα, δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Ερντογάν δεν θέλει να εξαλείψει την ελληνική λέξη «αστροναύτης» αλλά την ελληνογενή τουρκική λέξη astronot, δάνειο από τα γαλλικά. Και όχι επειδή είναι ελληνικής προέλευσης, αλλά επειδή δεν είναι τουρκική.

Σαν οδοστρωτήρας

Βρισκόμαστε και επίσημα σε προεκλογική περίοδο, οπότε το ιστολόγιο δεν μπορεί να μείνει αδιάφορο -θα σχολιάζει την κίνηση, ας πούμε πολιτικολεξιλογώντας.

Τις δυο-τρεις τελευταίες μέρες, η λέξη που βρέθηκε κάτω από τους προβολείς της επικαιρότητας, και αποτέλεσε αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, ήταν η λέξη «οδοστρωτήρας».

Στα κοινωνικά μέσα κυκλοφόρησε ένα βίντεο με αποσπάσματα από τη συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη με επιχειρηματίες στην Κω.

Παρουσιάζεται λοιπόν ένας επιχειρηματίας, προφανώς από τον κλάδο του τουρισμού, ο οποίος ακούγεται να λέει:

Για να τελειώνουμε. Εφταήμερο εργασίας. Όχι αυτός ο εκβιασμός που γίνεται από τους ελέγχους εδώ πέρα, και όχι εξαήμερο, εφταήμερο. Άρα απαιτούμε να γίνει πιο εύκολα, πιο ευέλικτο το θέμα των εφτά ημερών, και όχι να επικρέμεται η σπάθη… έλεγχος έλεγχος και πρόστιμο.

Και ύστερα ο Κ. Μητσοτάκης λέει:

Μιλάμε για την ανάγκη να σαρώσουμε στην κυριολεξία ως οδοστρωτήρες τα εμπόδια τα οποία σήμερα κρατούνε δέσμια την ελληνική επιχειρηματικότητα.

Και το βιντεάκι τελειώνει με χαιρετισμούς και χειροκροτήματα.

Μονταζιέρα! διαμαρτυρήθηκαν από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και ο ιστότοπος EllinikaHoaxes επιβεβαίωσε το προφανές, ότι το βίντεο ήταν μονταρισμένο παρουσιάζοντας ταυτόχρονα το πλήρες βίντεο της συνάντησης.

Μονταρισμένο θα ήταν σίγουρα το βίντεο, αφού η συνάντηση διάρκεσε πάνω από μια ώρα, ενώ το συγκεκριμένο απόσπασμα διαρκεί δυο λεπτά. Μονταρισμένο επίσης, διότι δίνει στον θεατή την εντύπωση ότι ο κ. Μητσοτάκης απαντά απευθείας στον επιχειρηματία, ενώ στην πραγματικότητα δεν έγινε διάλογος ενός προς έναν. Οι παρευρισκόμενοι διατύπωσαν, ο ένας μετά τον άλλον, τις απόψεις τους και τα αιτήματά τους, και ο κ. Μητσοτάκης έδωσε απαντήσεις συνολικά.

Επομένως, δεν είναι σαφές αν στα «εμπόδια που κρατούν δέσμια την επιχειρηματικότητα» συγκαταλέγεται και η απαλλαγή από τους «εκβιασμούς» των ελέγχων τήρησης της εργατικής νομοθεσίας. Ωστοσο, την επόμενη μέρα ο Κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στους Ιορδάνη Χασαπόπουλο και Γιάννη Σαραντάκο (απλή συνωνυμία, ας διευκρινίσω) ξεκαθάρισε ότι «θα έρθουμε σαν οδοστρωτήρας για να σαρώσουμε τα εμπόδια που σήμερα κρατάνε πίσω τις επενδύσεις» και όχι τα κοινωνικά δικαιώματα.

Ο οδοστρωτήρας είναι βέβαια το γνωστό μηχάνημα που χρησιμοποιείται στην οδοποιία, με τον μεγάλο μεταλλικό κύλινδρο που χρησιμεύει για να συμπιέζει και να ισοπεδώνει το οδόστρωμα ώστε η επίπεδη πλέον επιφάνεια να μπορεί να στρωθεί.

Σεισμογενή μεζεδάκια

Σημάδεψε την επικαιρότητα ο σεισμός στην Κω, που μάλιστα είχε και διασυνοριακή διάσταση αφού ζημιές και τραυματίες υπήρχαν και στην απέναντι μικρασιατική ακτή, στην περιοχή του Μποντρούμ, της αρχαίας Αλικαρνασσού -δεν ξέρει από σύνορα ο Εγκέλαδος όπως μας το είχε υπενθυμίσει και πριν από λίγο καιρό όταν χτύπησε στη Μυτιλήνη. Το εμπεδώσαμε, δεν χρειάζεται άλλη επανάληψη.

Με την ευκαιρία του σεισμού (δεν χρειάζεται άλλη επανάληψη, είπαμε) ακούστηκε αρκετά ότι η Ελλάδα είναι σεισμογενής χώρα ή περιοχή. Δεν αντιλήφθηκα τούτη τη φορά κανέναν να επισημαίνει ότι τάχα είναι λάθος να λέμε σεισμογενή την περιοχή που παρουσιάζει υψηλή σεισμική δραστηριότητα και ότι πρέπει να λέμε «σεισμογόνος». Παρά την ετυμολογία και παρά την αρχική σημασία, σήμερα οι περισσότεροι ομιλητές χρησιμοποιούν το «σεισμογενής» με αυτή τη σημασία, επιπλέον δε τη σημασία αυτή τη δέχονται δύο από τα τρία μεγάλα έγκυρα λεξικά μας, το ΛΚΝ και το Χρηστικό της Ακαδημίας, που και τα δύο θεωρούν ότι το σεισμογενής έχει γίνει συνώνυμο με το σεισμογόνος. Οπότε, αν θέλει η πλειοψηφία των ομιλητών και η πλειοψηφία των έγκυρων πηγών, τύφλα νάχουν οι λαθολόγοι.

* Θα δούμε στο άρθρο μερικά σεισμογενή μεζεδάκια, αν και τα περισσότερα είναι άσχετα με τον σεισμό. Για ορντέβρ, ένα μαργαριτάρι που φιλοτέχνησε ο Σκάει.

Δεν είναι μόνο το κλασικό «πληγέντων περιοχών», είναι και το ακανόνιστου μεγέθους τσουνάμι, που έπληξε τις… πληγέντες περιοχές.

Η οθονιά είναι παρμένη από τη σελίδα του Σκάει στο Φέισμπουκ -στον ιστότοπο έχουν διορθώσει τις πληγέντες -τα άλλα θα τα βρήκαν εντάξει.

* Φίλος στέλνει τα άχρηστα εισαγωγικά της εβδομάδας. Σε άρθρο για ληστεία, ο τίτλος λέει: Κινηματογραφική ληστεία – «Σήκωσαν» χρηματοκιβώτιο.

Αφού πράγματι το σήκωσαν!

* Και πάλι από το σάιτ της ΕΡΤ, ή μάλλον από το ΑΠΕ που λειτουργεί ως πρακτορείο διανομής της κοτσάνας, η ακλισιά της εβδομάδας, για τροχαίο στην Κεφαλονιά.

Σήμερα (19-07-2017) πρώτες πρωινές ώρες, στο 2ο χιλιόμετρο της Επαρχιακής οδού Σάμης-Καραβομύλου, δίκυκλη μοτοσυκλέτα που οδηγούσε 29χρονος υπήκοος Μαρόκο, εκτράπηκε της πορείας της με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

Υπήκοος Μαρόκο, όπως λέμε κάτοικος Λονδίνο.

Μπρεξιταρισμένα μεζεδάκια

Το 1998 το Λεξικό Μπαμπινιώτη συμπεριέλαβε το λήμμα «εξιτάρω» με τη σημείωση ότι πρόκειται για αργκό των νέων. Το νεότερο Χρηστικό Λεξικό της Ακαδημίας επίσης περιλαμβάνει το λήμμα αυτό. Αντιθέτως, λήμμα «μπρεξιτάρω» δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και λήμμα «γκρεξιτάρω» -αν πάντως το βάλουμε στόχο να φτιάχνουμε αβέρτα λέξεις για να φτάσουμε τα 5 εκατομμύρια, μπρεξιτάρω θα μπορούσε να σημαίνει «ερεθίζω, διεγείρω κάποιον με την ιδέα του μπρέξιτ». Και αφού τα μεζεδάκια γράφονται ενώ συνεχίζεται η μαραθώνια σύνοδος κορυφής που είναι αφιερωμένη στο μπρέξιτ, δηλαδή στην έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, σκέφτηκα να νεολογίσω στον τίτλο, αν και τελικά μαθαίνω ότι στη σύνοδο τα βρήκαν με τη Βρετανία, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι αποτράπηκε ο κίνδυνος του μπρέξιτ.

Τα μεζεδάκια, εννοείται, δεν έχουν σχέση είτε με το μπρέξιτ είτε με τη σύνοδο κορυφής, απλώς συμπίπτουν χρονικά.

* Και ξεκινάω με μιαν ακόμα περίπτωση γραμματικής μπούρκας, που μας έρχεται από την Κύπρο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχει αίτημα του Προέδρου Αναστασιάδη «για παύση της διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας». Σε άλλα κυπριακά μέσα η μπούρκα διατηρείται, αλλά με καθαρευουσιάνικη δαντέλα: της διοικητού.

Ασφαλώς, «της διοικήτριας», όπως θα λέγαμε και «της διευθύντριας». Έχω πάντως προσέξει ότι οι κουμπάροι στην Κύπρο προτιμούν τους επίκοινους τύπους περισσότερο από εμάς. Από την άλλη, έχουν διοικήτρια στην κεντρική τους τράπεζα, έστω κι αν την αποκαλούν «διοικητή».

* Η ακλισιά της εβδομάδας, από άρθρο της ΕφΣυν για τον Άγιο Γεώργιο, το νησάκι που βρίσκεται πλάι στη Σαλαμίνα -αν και δεν είναι πια νησάκι, αφού, όπως βλέπω στο χάρτη, ενώνεται με τη Σαλαμίνα με ένα είδος προβλήτα(ς).

Το νησάκι αυτό χρησίμευε τον 19ο αιώνα για λοιμοκαθαρτήριο, για καραντίνα -οπότε ο αρθρογράφος το παρομοιάζει με τη Σπιναλόγκα αν και, όπως κι ο ίδιος αναγνωρίζει, υπάρχουν αρκετές διαφορές στον ρόλο που έπαιξαν. Ωστόσο, μας λέει «Οι ομοιότητες των δύο μικρών νησιών, της Σπιναλόγκα και του Αγίου Γεωργίου, είναι πολλές».

Εδώ τα χαλάμε. Γιατί άκλιτη η Σπιναλόγκα; Για να δείξουμε ότι ξέρουμε πως είναι δάνειο; Σουσουδισμός απαράδεκτος.

* Ύστερα από τόσον καιρό που ψαρεύω τα μαργαριτάρια του, ας πω και ένα μπράβο για τον Κώστα τον Μπογδάνο, ο οποίος την Τρίτη (αν δεν κάνω λάθος) χρησιμοποίησε στην εκπομπή του τον αναλογικό τύπο «έχει ανάξει» αντί του αμαληκιτικού «έχει αναγάγει». Νομίζω μάλιστα πως με κοιτούσε την ώρα που το έλεγε 🙂

* Ενδιαφέρουσα ακυρολεξία στις δηλώσεις του παραιτηθέντος υφυπουργού κ. Παν. Σγουρίδη. Δήλωσε: «Αν δεν τάξεις, δεν σε ψηφίζει. Όταν σου μιλάει κάποιος ορθολογιστικά, δεν είναι καλός. Επειδή είμαι παλιά καραβάνα και επειδή δεν φείδομαι των λόγων μου, πρέπει κάποια στιγμή να πούμε την αλήθεια. Αυτή είναι η αλήθεια»

Άλλο ήθελε να πει ο κ. Υπουργός. Προφανώς ήθελε να πει ότι μιλάει πάντα με παρρησία, ότι δεν κρύβεται, ότι δεν μασάει τα λόγια του. Προτίμησε το «δεν φείδομαι» που όμως σημαίνει δεν οικονομώ τα λόγια μου, είμαι φλύαρος. Βέβαια, αλήθεια έλεγε -αλλά δεν νομίζω ότι είναι να παινεύεται γι’ αυτό!

* Πιο σωστό βέβαια θα ήταν να πω «του υπό παραίτηση υπουργού». Επειδή ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται στις Βρυξέλλες για το μπρέξιτ, δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα.

* Οι σπαμαδόροι βελτιώνονται. Βλέπω στη σπαμοπαγίδα του ιστολογίου τρία-τέσσερα σπαμ που λένε περίπου το εξής:

«Ψαγμενο κειμενο παιδια. Συνεχίστε να ανεβαζεται τετοια κειμενα να εχουμε και κατι της προκοπης να χαζευουμε».